Onderwijs op hei platteland Honger in de wereld Beregeninginstallatie WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Geen achterstand bij grote steden Ingezonden. Geestelijk artikel de politierechter koopt men maar niet „even Uitbreiding bosareaal vrijwel onmogelijk Zondagsdienst huisartsen Zaterdag 18 juni 1960 No. 25 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS druk en uitgave van den munckhof n.v. venray grotestraat 28 postbus 1 tel. 1512 giro 1506.52 ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per m.m ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL t 140 (bulten Venray 1.60) Het ulo neemt in het Nederlandse onderwijsstelsel een zeer belangrijke en onmisbare plaats in. Ook al wordt dat in het algemeen door het pu bliek niet erkend. Het is beslist niet waar, dat het ulo- onderwijs slechts dient als toe vlucht voor de leerlingen, die te groot voor het servet maar te klein voor het tafellaken zijn. M.a.w. voor hen, die na de lagere school nog een verdere opleiding willen volgen maar niet over de ca paciteiten voor HBS of Gymnasium beschikken. Evenmin mag men zeg gen, dat het ulo alleen reden van bestaam heeft op het platteland, „waar men aan het middelbaar on derwijs nog niet of nauwelijks toe is". Een grote vergissing, voortgeko men uit denigrerende gevoelens zo wel jegens het ulo als jegens min der bevolkte streken van ons land. Over het ontstaan van de slechte naam die het ulo geheel - ten on rechte heeft gekregen, kan men kort zijn. De oorzaak zal wel liggen in 't feit, dat zowel het ontstaan als de ontwikkeling is gegaan langs ge heel onverwachte wegen. Het ulo is geworden tot een op vele gebieden felle concurrent van de HBS, maar is ontstaan uit het la ger onderwijs. Het schooltype is bo vendien na het nijverheidsonderwijs de meest omvangrijke tak van het dagonderwijs. Tijdens het in april te Bergen(NH) gehouden Ulo-congres werd mede gedeeld, dat het ulo in 1959 gevolgd werd door maar liefst 228.200 leer lingen. onmisbaar De laatste tijd zijn pogingen on dernomen om aan de kleinerende houding, die ten aanzien van het ulo-ondei*wijs wordt aangenomen, een eind te maken. Zo heeft het te Den Haag zetelen de Kaski (Kath. Sociaal Kerkelijk Instituut) een rapport uitgebracht, 'dat gebaseerd is op een onderzoek van jaren. Met een van de samen stellers, drs. G.J.M. Sonnemans, hebben wij een gesprek gehad over de resultaten. Een van de belangrijkste conclu sies is, dat er geen enkele reden is om uit standsoverwegingen op het ulo neer te zien. Integei^deel, de ulo-school wordt bezocht door leerlingen uit alle ge ledingen van ons volk. Een kwart van de leerlingen is afkomstig uit de gezinnen van zelfstandige midden standers, een ander kwart van de leerlingen zijn kinderen van de z.g. hoofdarbeiders, terwijl eenderde af komstig is uit de agrarische millièus en arbeidersgezinnen. Verrassend was de uitspraak van ondervraagde bedrijven over het ulo-onderwijs (het onderzoek strekte zich ook uit tot 16 grote en middel grote firma's in een grote stad en 28 in de provincie). Men zegt de ulo gediplomeerden hard nodig te heb ben. Dit onderwijs blijkt onmisbaar voor het Nederlandse bedrijfsleven. Het grootbedrijf waardeert het ulo vooral om de algemeen vormen de basis, welke de leerlingen krij gen, maar stipt hier overigens bij aan, dat alle dagonderwijs (HBS, Gymnasium zowel als Ulo) moet worden gezien als een basis, waarop een verdere ontwikkeling moet wor den gebouwd. Men moet zich door cursussen en bijzondere (eventueel bedrijfs-) leerscholen, verder ont wikkelen. patteland gelijk Een belangrijke misopvatting wordt door het Kaski uit de weg ge ruimd. Drs. Sonnemans deelde ons mee, dat het beslist niet de dommere kin deren zijn die de ulo-school bezoe ken. Men treft daar zowel leerlin gen aan die op de lagere school tot de besten behoorden als zij, die tot de normalp middennoot die goed mee kan, worden gerekend. Ruim eenderde van de ulo-leer lingen heeft blijkens de prestaties op de lagere school heel goede capa citeiten terwijl het overige twee derde gemiddelde (dus niet lage!) capaciteiten heeft. Dit is een algemeenheid, die zowel geldt voor de steden als voor het platteland. Ook in de provincie wordt de intelligentie van de kinderen evengoed benut, als in de grote be volkingscentra. Het is zeker niet zo, dat alleen de kinderen met de grootste capacitei ten in de provincie naar het ulo gaan en dat de anderen, met min dere gaven, van verder onderwijs afzien. Men is na het onderzoek tot de conclusie gekomen, dat het ulo op het platteland evenveel waard is als in de steden. Er bestaat geen enkele reden om een onderscheid te maken. MOEILIJKHEDEN Naar aanleiding van het onder zoek bij de bedrijven kon worden vastgesteld, dat de afgestudeerde ulo-leerling zowel bij grote- als middelgrote bedrijven belangrijke functies kan vervullen. Functies, die soms gelijk, soms zelfs hoger liggen dan die van afgestudeerden van het VHMO. In de meeste bedrijven hecht men meer waarde aan wat gepresteerd wordt dan aan de behaalde diplo ma's. Voor een ontplooiing van de werkkracht kan het ulo een goedé basis zijn. Wel heeft men in het grootbedrijf het nadeel van een te geringe beroepsoriëntatie gevonden- De leerlingen weten soms te wei nig van wat van hen verwacht wordt, hoe een bedrijf werkt en welke bijdrage zij aan het geheel kunnen leveren. praktisch gevoel voor middenstand In het kleinbedrijf, waartoe ook de middenstand gerekend, heeft men ten aanzien van het ulo andere wen sen dan in het grootbedrijf.. In de laatste tijd wordt vooral een algemene vorming op prijs gesteld, omdat in het bedrijf zelf voor een specialisatie wordt gezorgd. In mid denstandskringen verlangt men ech ter vooral een practisch gevoel. Veelal zijn de functies in het mid- denstandsbedrijf zelfstandiger dan die in het grootbedrijf en wordt meer overgelaten aan eigen beslis singskracht. Treffend was nog, dat bij een on derzoek in een winkelbedrijf is ge bleken, dat men voor de verkoop van duurzame gebruiksgoederen en artikelen, die een groot deel van het huishoudbudget vragen (meubile ring, stoffering, duurzame goederen), gebruik maakt van ulokrachten, daar deze genuanceerd hun voor lichting kunnen geven. 1700 jonge boeren en boerinnen zijn vorige week enthousiast in Ne derland teruggekomen uit Lourdes, waar zij hebben deelgenomen aan een internationaal congres over de honger in de wereld. Deze congresreis, welke tevens 'n bedevaart was, zal nog lange tijd doorwerken in de afdelingen en kringen van de KNJBTB en een be langrijke stimulans zijn voor de ac tiviteiten der jonge boeren en boerin nen voor de onderontwikkelde ge bieden. 25.000 jongeren van het platteland uit vier werelddelen waren daar bijna een week bij elkaar: Neder landers, Belgen, Duitsers, Oosten rijkers, Fransen, Zuid-Amerikanen, Afrikanen, Aziaten. 58 nationali teiten in totaal. Zij hebben elkaar daar gevonden in een groots opge zette ontmoeting in een bijzonder geschikte plaats, Lourdes. Het congres zelf duurde van 26 tot en met 29 mei, maar was ge splitst in grootse manifestaties, vlag vertoon, demonstraties en in ge sprekken over de grote gesel van 2/3 deel der mensheid: de honger. De zware discussies waren voor namelijk bestemd voor de leiders, voor de hoge gasten en voor de jour nalisten. De overgrote meerderheid der congressisten luisterde naar een korte toespraak of begroeting, na men deel aan plechtigheden van li turgische aard of zagen in het enor me stadion van Lourdes het spel van de honger, gespeeld door de Franse jeugd, of de vier seizoenen in het boerenleven, gespeeld door de Belgische jongeren. Deze tocht naar Lourdes zullende 1700 deelnemers uit Nederland niet gemakkelijk vergeten. Zij hebben er met talloze nationaliteiten kennis gemaakt, ondanks de taalbarrière. Zij zagen er de negers uit geheel Afrika, zonder de romantiek uit de missieverhaaltjes van vroeger. Be schaafde, welopgevoede jonge men sen met geheel eigen levensstijl. Zij trokken samen op met Zuid-Ameri kanen en met Aziaten. Zij zagen in Lourdes de vertegen woordigers van die vele landen, waarover zij in de maandenlange voorbereidingen op het congres had den gelezen. Er is menige vriend schap gesloten, ondanks de taal. Adressen werden uitgewisseld en in gebaren van hoofd tot voeten ge sprekken gevoerd. Honderden vlaggen flankeerden de reusachtige Esplanade bij de ont roerende dagelijkse plechtigheid der Sacramentszegening. In rijen van tien stapten de jonge boeren en boerinnen in een eindeloos lijkende processies des avonds mee in wat de Belgen de kaarsenprocessie noem den. Zij vulden het enorme stadion van Lourdes, wanneer Belgen, Fran sen, Oostenrijkers daar op het 200 m2 podium hun spelen brachten. Zij overrompelden de ondergrondse Pius X-basiliek met hun als kerk orgels dreunend „Nous sommes ici, Marie" Wij zijn hier, Maria. Zij werden er ontroerd door het gedeeltelijk litur gische spel van de Limburgse Jean Kierkels, die de Kruisweg vertolkte in zang en voordracht. Over de problemen van de honger zijn de congressisten niét veel wij zer geworden, vertelde een jonge congressist maar toch is dit congres onvergetelijk geworden, omdat zij zich er maandenlang op hadden voorbereid en omdat het een stimu lans geworden is door het persoon lijke contact. De acties, welke de jonge boeren en boerinnen over de gehele wereld in verband met het congres begon nen, zijn thans in volle uitvoering. 250 negers, Aziaten, Zuid-Ameri kanen zijn door de „rijke" organisa ties van West-Europa in staat ge steld om aan het congres deel te ne men en daarna hetgeen veel be langrijker is stages te maken in West-Europa om daar het boeren leven te leren kennen, de werkme thoden, de techniek van de hoogont wikkelde landbouw, de coöperatieve systemen. Alleen de Nederlandse katholieke jonge boeren en boerinnen al heb ben 15 adopté's uit Afrika en Azië opgenomen. Hiervoor hebben zij 43.000 bijeengebracht. Dit nauwe en langdurige contact met de wereld der onderontwikkelde gebieden heeft zijn dubbele uitwer king, enerzijds de positieve beïn vloeding van de adopté, anderzijds de voortdurende aansporing voort te gaan met het werk, omdat steeds duidelijker wordt, dat de honger in de wereld een te groot probleem is dan dat de verantwoordelijkheid met één daad afgedaan kan worden. Geachte redactie, Gedurende enkele maanden wor den er in Venray geen kindervoor stellingen meer gegeven. Hiertegen is begrijpelijker wijze heel wat ver zet ontstaan. Vele ouders warén bl hun kinderen op zondag enkele uren kwijt te zijn, terwijl de kinderen konden genieten van VERANT WOORDE ontspanning waar ze te vens wat van opstaken. Vooral het laatste weekend toen de weersomstandigheden niet al te best waren, werden wij bestookt met de vraag waarom er geen kin dervoorstellingen meer werden ge geven. Het antwoord is heel eenvoudig, want niets anders dan de zo gehe kelde vermakelijkheidsbelasting is daarvan de schuld. Films zijn duur en bij de entree prijzen voor jeugdvoorstellingen wordt het een probleem om uit de kosten te komen. Dat er aan jeugd voorstellingen weinig of niets te ver dienen valt is helemaal niet erg en is zelfs vrij normaal. Dit is namelijk één van de dienende taken die het bioscoopbedrijf op zich heeft geno men. Aan deze voorsellingen ver dient dus niemand watbehalve de gemeente. Die gaat ongeacht alle kosten met 25°/o van de omzet schui ven. Wij hebben in januari reeds een verzoek aan B. en W. verzonden om vrijstelling te vragen voor de ver makelijkheidsbelasting op de kin dervoorstellingen en wij hopen daar op spoedig een antwoord te krijgen. Als het antwoord gunstig is, is er weer een probleem opgelost en kun nen de kindervoorstellingen weer regelmatig gegeven worden. Afgezien van een beslissing van B. en W. willen wij alsnog proberen af en toe een kinderprogramma in te lassen, hoewel dit ons onder de druk van de belasting een heleboel geld kan kosten. r DIRECTIE LUXOR onze christelijke instel lingen rijk bezit in de wereld Onze vele duizenden christelijke scholen, lagere, middelbare en ho gere, onze sanatoria, onze inrichtin gen voor moeilijke, spastische, rheu- matische kinderen, onze protestantse katholieke ziekenhuizen, die naast de vele kerken en kloosters in den lande het christelijk karakter der cultuur bepalen, zijn de verwer kelijking van de idealen der Evan gelische Boodschap in de wereld. Terecht schrijft het Epistel van de Tweede zondag na Pinksteren dus, dat wij ons ervan bewust zijn, over gebracht te zijn van de dood naar het leven. De cultuuruitingen rond ons vormen de bewijzen in steen en in mens, dat wij onze broeders lief hebben. Naarmate een streek in ons land katholiek of protestant is, of liever christelijk, naar die mate zien wij de verwezenlijking van de Blijde Boodschap. Is een streek homogeen katholiek of homogeen protestant of overwe gend christelijk dan zal men niet gemakkelijk bemerken, dat deze si tuatie afgunst verwekt, bij hen, die de Blijde Boodschap niet hebben aanvaard. Maar elders, waar humanisme of atheïsme opgeld doet, waar de af kerigheid van de Kerk zich open baart, daar treedt dit andere ver schijnsel op: de haat. Het verschijnsel is zo oud als het christendom zelf, want in de brief van Johannes de Apostel, die om streeks 100 na Christus geschreven is en die ik 'zojuist aanhaalde, lezen wij „Wilt U niet verwonderen, als de wereld U haat". Wie buiten de nauwe grenzen van zijn dorpsgemeenschap ziet,, weet dat de haat in de wereld van heden groot is. Zeker wij zijn tollerant, omdat wij met elkaar moeten sa men-leven. Wij voelen in tijden, dat wij pro vinciaal of nationaal worden samen gedreven deze haat der wereld niet altijd even duidelijk. Maar zij kan soms venijnig de kop opsteken. En zij bestaat fel in de landen achter het IJzeren Gor dijn, en in het laicistische Frankrijk en in Mexico en op Cuba. De vredige verhoudingen van het ogenblik, in ons vaderland mogen er ons niet blind voor maken, dat de verwezenlijking onzer christelijke gedachte, de" rijkdom van ons chris telijk cultur-bezit altijd een wan kele rijkdom blijft. Doch dit bewustzijn kan en moet blijven bestaan naast onze sterke levensblijheid, gegrondvest op de In- troitus van dezelfde zondag „De Heer is mijn beschermer, Hij stelde mij in vrijheid". Deze vrijheid is een groot goed, waarvoor we God kunnen danken. passeren, en ook heeft hij een keer haar fiets weggenomen om zijn brommer er voor in de plaats te zet ten. Die avond is hij met een blauw oog thuisgekomen. De kroon werd op het werk gezet door een telefoontje. De knaap had ^besloten dat hij zijn geliefde onder dak en verzorging zou verschaffen als zij dakloos was. Daar zij geenszins zonder dak was, moest dit even worden georgani seerd. Zodoende belde hij de boer op waar zij werkte. Hij vertelde, dat de man zijn dienstbode die nacht om 12 uur buiten de deur moest zetten. Zo dat niet gebeurde zou de boer derij in vlammen op gaan. Dat heeft de politie enkele inspan nende nachten gekost, want de boer derij moest worden bewaakt, en te gelijk moest de hardnekkige min- „Agrarisch employé" gaf de boeren knecht op als beroep. En dat tekent deze jongeman eigenlijk wel. Zijn levensweg was niet over rozen ge gaan, maar de inrichting die hem tot lid van de samenleving trachtte te vormen had gemeend, dat de jon gen voorzichtig op eigen voeten moest worden gezet. Zo kwam hij in dat kerkdorp in het ambt van boe renknecht. Wel, de buurt heeft er weet van gehad. Maar het meest krasse staal tje heeft tenslotte toch 'n definitief einde gemaakt aan zijn aanwezig heid. De jongeman was verliefd ge worden. Het voorwerp van zijn liefde was een struise dienstbode uit de buurt. Hij begon zijn liefdebetuigingen door op zijn bromfiets toeren te vol voeren, die niet ongelijk waren aan de verrichtingen der T.T.-kampioe- nen. Dit had wel de aandacht ge trokken, maar de liefde der struise was er niet door gewekt. Vervolgens ging de agrarisch on deskundige aan het gedichten schrij ven, waaruit bleek dat het taalon derwijs in onze inrichtingen toch ook nog niet alles kan bereiken. Daar de gedichten niet beant woord werden, kocht de minnaar 'n flinke hoeveelheid rood papier, knip te daar harten van, en bevestigde die aan de weide-palen van haar werkgever. Ook bracht hij zijn vrije tijd door met het leunen tegen de paal, die de elektriciteitsmaatschappij voor haar deur had gezet. Na enige tijd begon dit de geliefde te verdrie ten. Zij nam een eind hout en gaf haar versmade minnaar een stevig pak slaag. De buurtschap had inmiddels een levendig aandeel in de gebeurtenis sen. Men sloot weddenschappen af, maar de meeste buurtgenoten waren ervan overtuigd, dat het meisje de hardnekkige liefde niet zou beant woorden. Zij hebben gelijk gekregen. De jongeman echter had inmid dels begrepen, dat hij er met mo derne publiciteitsmiddelen niet zou komen. Hij nam een verouderde tak- tiek te baat. Hij besloot de jong- dame het leven te redden. Sindsdien hield hij zich op in de omgeving van brugjes, die zij moest naar worden opgespoord. De potige dienstbode zelf heeft hem tenslotte gearresteerd. Hij riep lokkend „Ooehoe!" uit een naburige hooiberg. Zij zette haar fiets opzij, greep de adspirant agrarische maagdenrover in de kraag en sleepte hem naar de dienstdoende wachtmeester. De rechter heeft de knaap drie maanden voorwaardelijk opgelegd. Voorlopig komt hij toch niet weer op vrije voeten, want de inrichting vindt dat hij nog niet helemaal op eigen benen kan staan. „Zorg dat we je hier niet terug zien!" zei de rechter. „Daar zorg ik voor!" verklaarde de jongeman, „niet omdat ik een hekel heb aan rechters hoor. Ik mag jullie wel. Maar ik leg het voortaan anders aan". Als voor één ding geldt, dat haast en spoed zelden goed zijn, is dat voor de aanschaf van een berege- ningsinstallatie. Het gaat hier immers, om een in vestering van rondweg 10.000 en het is interessant na te gaan, welke andere mogelijkheden er met dit geld in het -bedrijf zijn. Voor hetzelfde bedrag bouwt u b.v. een varkenshuis voor 100 mest- varkens. Bovendien vragen de in vesteringen, die nodig zijn om de installatie rendabel te maken, min stens een bedrag gelijk aan de aan- schaffingskosten Door tekort aan arbeidskracht kunnen in verschillende gevallen de bedrijfsmogelijkheden niet worden vergroot, waardoor de kosten van de beregening onvoldoende worden goedgemaakt door groter opbrengst. kat in de zak gekocht Valt na deze overwegingen toch het besluit een beregeningsinstalla- tie aan te schaffen, dan moet men niet lukraak te werk gaan. Iemand die zomaar een put laat boren daar een willekeurige pomp met motor bijplaatst en de buizen en sproeiers die op dat moment be schikbaar zijn vastkoppelt, zal bij het opendraaien van de kraan ont dekken, dat er inderdaad water uit de sproeiers komt. Na deze eerste verheugende ont dekking zullen echter bij de eerste de beste droogperiode vele teleurstel lingen volgen. Met veel, overigens onnodig, gesjouw zal hij weten te voorkomen, dat een deel van zijn gewassen niet verdroogt, tenminste zolang zijn put het niet begeeft. Het is met een beregeningsinstal- latie.als met een geleende hoed. Is hij'te ruim dan zakt hij over de oren, maar is hij te krap dan wekt dit bij uzelf ergernis en bij omstan ders lachlust op. Alleen van de juis te maat zult uzelf 't meeste plezier hebben. wat dan wel? Welke eisen moeten nu aan een •beregeningsinstallatie gesteld voor den? Behalve lange levensduur moet dit een voldoende waterbron zijn voor het gehele bedrijf, niet alleen zoals het er nu uitziet, maar ook zoals het Het totale bosareaal in Nederland, dat rond 1940 werd berekend op 250.000 ha, is gedurende de laatste jaren ongeveer gelijk gebleven. Het verlies van bos door aanleg van we gen, bebouwing e.d. werd goedge maakt door bebossing van nieuwe gronden. Verder is sinds 1939 een belang rijk deel van het hakhout veran derd in opgaand bos, aldus een me dedeling van de ministers Marijnen en Cals in hun memorie van ant woord aan de Tweede Kamer op 't ontwerp Boswet. Het opstellen van een nationaal „Bosplan" is volgens de bewinds lieden overbodig gezien de geringe mogelijkheden voor een belangrijke uitbreiding van het bosareaal. Wel wordt in daarvoor in aanmerking komende gevallen de bebossing ge stimuleerd, o.a. door subsidiëring. Zo kan het nuttig zijn om slechte landbouwgrond te bebossen. Het bos biedt dan een bescherming voor het vlakke land, terwijl een combinatie van land- en bosbouw uit een oog punt van bedrijfsstructuur en werk gelegenheid gunstige resultaten kan geven. De ministers overwegen de moge lijkheid om het kapverbod ter bewa ring van landschaps- en natuur schoon ter zijner lijd over te bren gen naar de Natuurbeschermings wet. Een voorontwerp daarvoor is reeds in een vergevorderd stadium van voorbereiding. Volledige schadevergoeding i.v.m. IF in de toekomst zal worden opgezet. Niet minder belangrijk is de eis, dat een zo groot mogelijk oppervlak gelijktijdig kan worden beregend. Immers, het is noodzakelijk speciaal bij aanhoudende droogte op tijd rond geweest te zijn. Tenslotte heeft de ervaring op de beregeningsbedrijven geleerd, dat gemakkelijke bediening noodzakelijk is, wil men voorkomen dat door drukke >verkzaamheden toch enkele gewassen van de droogte te lijden hebben. Hoe een installatie, die aan deze eis voldoet, er precies moet uit zien, zal van bedrijf tot bedrijf an ders zijn. hoe haalt u de kosten er uit? Daarom is het zaak, tijdig advies te vragen. Juist in droogteperioden, als veel installaties worden aange schaft, blijkt het meestal onmogelijk aan alle advies-aanvragen op tijd te voldoen. Hebt u bij de aanschaf op al deze punten gelet, dan is het toch nog verstandig het geheel nog eens te controleren. De mogelijkheid bestaat namelijk, de installatie door het In stituut voor Landbouwtechniek en Rationalisatie te Wageningen voor een gering bedrag te laten nameten. Een mogelijkheid waarvan gelukkig in toenemende mate gebruik wordt gemaakt. Uitgerust met een goede berege ningsinstallatie hebt u de eerste stap gezet op de lange weg van om schakeling van uw bedrijf tot een goed beregeningsbedrijf. Het blijkt in de praktijk dikwijls drie tot vijf jaren te duren, voor het bedrijf volledig is aangepast. De er varingen met de bestaande berege- nihgsbedrijvefi en de beregenings- proefbedrijven zullen goede dien sten bewijzen. Met het oog hierop is het verstan dig, de regeninstallatie te financie ren met niet al te kort lopend kre diet, omdat anders de latere inves teringen niet mogelijk zijn zonder in ernstige aflossingsmogelijkheden te raken. Probeer zeker niet de kosten te drukken door een zo goedkoop mo gelijke installatie te nemen. De jaar lijkse kosten zullen dan aanmerke lijk hoger zijn dan bij aanschaf van de iets duurdere, juiste installatie. een kapverbod acht de regering on uitvoerbaar en niet noodzakelijk. De boseigenaar, die niet van plan is de bijl in zijn bosbezit te zetten, zou dan in de verleiding komen om toch een kapverbod uit te lokken en daarvoor schadevergoeding te eisen. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de practijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. L. COENEN Hensseniusstraat Telefoon 1878 Uitsluitend voor spoedgevallen. GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingen-bureau voor de Kom. Zondagsdienst Groene Krnis: Zr. WILMSEN Telefoon 1651 KONINGSCHIETEN Zondag hield de handboogschut terij St. Oda haar jaarlijks koning- schieten. Na spannende strijd wist de schutter A. v. Ooi het koning schap te behalen met 280 punten in 32 pijlen. Ridder werd P. v. Ooi met 278 punten. De koning van vorig jaar A. Loonen, behaalde 261 pun ten, H. Theeuwen 252, J. Arts 231 en L Janssen, G. Janssen en P. Janssen behaalde allen drie 235 pun ten.

Peel en Maas | 1960 | | pagina 1