Onderwijs
op hei platteland
Honger in de wereld
Beregeninginstallatie
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Geen achterstand bij grote steden
Ingezonden.
Geestelijk artikel
de politierechter
koopt men maar niet „even
Uitbreiding bosareaal
vrijwel onmogelijk
Zondagsdienst huisartsen
Zaterdag 18 juni 1960 No. 25
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
druk en uitgave van den munckhof n.v. venray
grotestraat 28 postbus 1 tel. 1512 giro 1506.52
ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per m.m ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL t 140 (bulten Venray 1.60)
Het ulo neemt in het Nederlandse
onderwijsstelsel een zeer belangrijke
en onmisbare plaats in. Ook al wordt
dat in het algemeen door het pu
bliek niet erkend.
Het is beslist niet waar, dat het
ulo- onderwijs slechts dient als toe
vlucht voor de leerlingen, die te
groot voor het servet maar te klein
voor het tafellaken zijn.
M.a.w. voor hen, die na de lagere
school nog een verdere opleiding
willen volgen maar niet over de ca
paciteiten voor HBS of Gymnasium
beschikken. Evenmin mag men zeg
gen, dat het ulo alleen reden van
bestaam heeft op het platteland,
„waar men aan het middelbaar on
derwijs nog niet of nauwelijks toe
is".
Een grote vergissing, voortgeko
men uit denigrerende gevoelens zo
wel jegens het ulo als jegens min
der bevolkte streken van ons land.
Over het ontstaan van de slechte
naam die het ulo geheel - ten on
rechte heeft gekregen, kan men kort
zijn. De oorzaak zal wel liggen in 't
feit, dat zowel het ontstaan als de
ontwikkeling is gegaan langs ge
heel onverwachte wegen.
Het ulo is geworden tot een op
vele gebieden felle concurrent van
de HBS, maar is ontstaan uit het la
ger onderwijs. Het schooltype is bo
vendien na het nijverheidsonderwijs
de meest omvangrijke tak van het
dagonderwijs.
Tijdens het in april te Bergen(NH)
gehouden Ulo-congres werd mede
gedeeld, dat het ulo in 1959 gevolgd
werd door maar liefst 228.200 leer
lingen.
onmisbaar
De laatste tijd zijn pogingen on
dernomen om aan de kleinerende
houding, die ten aanzien van het
ulo-ondei*wijs wordt aangenomen,
een eind te maken.
Zo heeft het te Den Haag zetelen
de Kaski (Kath. Sociaal Kerkelijk
Instituut) een rapport uitgebracht,
'dat gebaseerd is op een onderzoek
van jaren. Met een van de samen
stellers, drs. G.J.M. Sonnemans,
hebben wij een gesprek gehad over
de resultaten.
Een van de belangrijkste conclu
sies is, dat er geen enkele reden
is om uit standsoverwegingen op het
ulo neer te zien.
Integei^deel, de ulo-school wordt
bezocht door leerlingen uit alle ge
ledingen van ons volk. Een kwart
van de leerlingen is afkomstig uit de
gezinnen van zelfstandige midden
standers, een ander kwart van de
leerlingen zijn kinderen van de z.g.
hoofdarbeiders, terwijl eenderde af
komstig is uit de agrarische millièus
en arbeidersgezinnen.
Verrassend was de uitspraak van
ondervraagde bedrijven over het
ulo-onderwijs (het onderzoek strekte
zich ook uit tot 16 grote en middel
grote firma's in een grote stad en
28 in de provincie). Men zegt de ulo
gediplomeerden hard nodig te heb
ben. Dit onderwijs blijkt onmisbaar
voor het Nederlandse bedrijfsleven.
Het grootbedrijf waardeert het
ulo vooral om de algemeen vormen
de basis, welke de leerlingen krij
gen, maar stipt hier overigens bij
aan, dat alle dagonderwijs (HBS,
Gymnasium zowel als Ulo) moet
worden gezien als een basis, waarop
een verdere ontwikkeling moet wor
den gebouwd. Men moet zich door
cursussen en bijzondere (eventueel
bedrijfs-) leerscholen, verder ont
wikkelen.
patteland gelijk
Een belangrijke misopvatting
wordt door het Kaski uit de weg ge
ruimd.
Drs. Sonnemans deelde ons mee,
dat het beslist niet de dommere kin
deren zijn die de ulo-school bezoe
ken. Men treft daar zowel leerlin
gen aan die op de lagere school tot
de besten behoorden als zij, die tot
de normalp middennoot die goed
mee kan, worden gerekend.
Ruim eenderde van de ulo-leer
lingen heeft blijkens de prestaties
op de lagere school heel goede capa
citeiten terwijl het overige twee
derde gemiddelde (dus niet lage!)
capaciteiten heeft.
Dit is een algemeenheid, die zowel
geldt voor de steden als voor het
platteland. Ook in de provincie wordt
de intelligentie van de kinderen
evengoed benut, als in de grote be
volkingscentra.
Het is zeker niet zo, dat alleen de
kinderen met de grootste capacitei
ten in de provincie naar het ulo
gaan en dat de anderen, met min
dere gaven, van verder onderwijs
afzien.
Men is na het onderzoek tot de
conclusie gekomen, dat het ulo op
het platteland evenveel waard is als
in de steden. Er bestaat geen enkele
reden om een onderscheid te maken.
MOEILIJKHEDEN
Naar aanleiding van het onder
zoek bij de bedrijven kon worden
vastgesteld, dat de afgestudeerde
ulo-leerling zowel bij grote- als
middelgrote bedrijven belangrijke
functies kan vervullen. Functies, die
soms gelijk, soms zelfs hoger liggen
dan die van afgestudeerden van het
VHMO.
In de meeste bedrijven hecht men
meer waarde aan wat gepresteerd
wordt dan aan de behaalde diplo
ma's.
Voor een ontplooiing van de
werkkracht kan het ulo een goedé
basis zijn. Wel heeft men in het
grootbedrijf het nadeel van een te
geringe beroepsoriëntatie gevonden-
De leerlingen weten soms te wei
nig van wat van hen verwacht
wordt, hoe een bedrijf werkt en
welke bijdrage zij aan het geheel
kunnen leveren.
praktisch gevoel voor
middenstand
In het kleinbedrijf, waartoe ook
de middenstand gerekend, heeft men
ten aanzien van het ulo andere wen
sen dan in het grootbedrijf..
In de laatste tijd wordt vooral een
algemene vorming op prijs gesteld,
omdat in het bedrijf zelf voor een
specialisatie wordt gezorgd. In mid
denstandskringen verlangt men ech
ter vooral een practisch gevoel.
Veelal zijn de functies in het mid-
denstandsbedrijf zelfstandiger dan
die in het grootbedrijf en wordt
meer overgelaten aan eigen beslis
singskracht.
Treffend was nog, dat bij een on
derzoek in een winkelbedrijf is ge
bleken, dat men voor de verkoop
van duurzame gebruiksgoederen en
artikelen, die een groot deel van het
huishoudbudget vragen (meubile
ring, stoffering, duurzame goederen),
gebruik maakt van ulokrachten,
daar deze genuanceerd hun voor
lichting kunnen geven.
1700 jonge boeren en boerinnen
zijn vorige week enthousiast in Ne
derland teruggekomen uit Lourdes,
waar zij hebben deelgenomen aan
een internationaal congres over de
honger in de wereld.
Deze congresreis, welke tevens 'n
bedevaart was, zal nog lange tijd
doorwerken in de afdelingen en
kringen van de KNJBTB en een be
langrijke stimulans zijn voor de ac
tiviteiten der jonge boeren en boerin
nen voor de onderontwikkelde ge
bieden.
25.000 jongeren van het platteland
uit vier werelddelen waren daar
bijna een week bij elkaar: Neder
landers, Belgen, Duitsers, Oosten
rijkers, Fransen, Zuid-Amerikanen,
Afrikanen, Aziaten. 58 nationali
teiten in totaal. Zij hebben elkaar
daar gevonden in een groots opge
zette ontmoeting in een bijzonder
geschikte plaats, Lourdes.
Het congres zelf duurde van 26
tot en met 29 mei, maar was ge
splitst in grootse manifestaties, vlag
vertoon, demonstraties en in ge
sprekken over de grote gesel van
2/3 deel der mensheid: de honger.
De zware discussies waren voor
namelijk bestemd voor de leiders,
voor de hoge gasten en voor de jour
nalisten. De overgrote meerderheid
der congressisten luisterde naar een
korte toespraak of begroeting, na
men deel aan plechtigheden van li
turgische aard of zagen in het enor
me stadion van Lourdes het spel
van de honger, gespeeld door de
Franse jeugd, of de vier seizoenen in
het boerenleven, gespeeld door de
Belgische jongeren.
Deze tocht naar Lourdes zullende
1700 deelnemers uit Nederland niet
gemakkelijk vergeten. Zij hebben er
met talloze nationaliteiten kennis
gemaakt, ondanks de taalbarrière.
Zij zagen er de negers uit geheel
Afrika, zonder de romantiek uit de
missieverhaaltjes van vroeger. Be
schaafde, welopgevoede jonge men
sen met geheel eigen levensstijl. Zij
trokken samen op met Zuid-Ameri
kanen en met Aziaten.
Zij zagen in Lourdes de vertegen
woordigers van die vele landen,
waarover zij in de maandenlange
voorbereidingen op het congres had
den gelezen. Er is menige vriend
schap gesloten, ondanks de taal.
Adressen werden uitgewisseld en in
gebaren van hoofd tot voeten ge
sprekken gevoerd.
Honderden vlaggen flankeerden
de reusachtige Esplanade bij de ont
roerende dagelijkse plechtigheid der
Sacramentszegening. In rijen van
tien stapten de jonge boeren en
boerinnen in een eindeloos lijkende
processies des avonds mee in wat de
Belgen de kaarsenprocessie noem
den. Zij vulden het enorme stadion
van Lourdes, wanneer Belgen, Fran
sen, Oostenrijkers daar op het 200
m2 podium hun spelen brachten. Zij
overrompelden de ondergrondse
Pius X-basiliek met hun als kerk
orgels dreunend „Nous sommes ici,
Marie"
Wij zijn hier, Maria. Zij werden er
ontroerd door het gedeeltelijk litur
gische spel van de Limburgse Jean
Kierkels, die de Kruisweg vertolkte
in zang en voordracht.
Over de problemen van de honger
zijn de congressisten niét veel wij
zer geworden, vertelde een jonge
congressist maar toch is dit congres
onvergetelijk geworden, omdat zij
zich er maandenlang op hadden
voorbereid en omdat het een stimu
lans geworden is door het persoon
lijke contact.
De acties, welke de jonge boeren
en boerinnen over de gehele wereld
in verband met het congres begon
nen, zijn thans in volle uitvoering.
250 negers, Aziaten, Zuid-Ameri
kanen zijn door de „rijke" organisa
ties van West-Europa in staat ge
steld om aan het congres deel te ne
men en daarna hetgeen veel be
langrijker is stages te maken in
West-Europa om daar het boeren
leven te leren kennen, de werkme
thoden, de techniek van de hoogont
wikkelde landbouw, de coöperatieve
systemen.
Alleen de Nederlandse katholieke
jonge boeren en boerinnen al heb
ben 15 adopté's uit Afrika en Azië
opgenomen. Hiervoor hebben zij
43.000 bijeengebracht.
Dit nauwe en langdurige contact
met de wereld der onderontwikkelde
gebieden heeft zijn dubbele uitwer
king, enerzijds de positieve beïn
vloeding van de adopté, anderzijds
de voortdurende aansporing voort
te gaan met het werk, omdat steeds
duidelijker wordt, dat de honger in
de wereld een te groot probleem is
dan dat de verantwoordelijkheid
met één daad afgedaan kan worden.
Geachte redactie,
Gedurende enkele maanden wor
den er in Venray geen kindervoor
stellingen meer gegeven. Hiertegen
is begrijpelijker wijze heel wat ver
zet ontstaan. Vele ouders warén bl
hun kinderen op zondag enkele uren
kwijt te zijn, terwijl de kinderen
konden genieten van VERANT
WOORDE ontspanning waar ze te
vens wat van opstaken.
Vooral het laatste weekend toen
de weersomstandigheden niet al te
best waren, werden wij bestookt
met de vraag waarom er geen kin
dervoorstellingen meer werden ge
geven.
Het antwoord is heel eenvoudig,
want niets anders dan de zo gehe
kelde vermakelijkheidsbelasting is
daarvan de schuld.
Films zijn duur en bij de entree
prijzen voor jeugdvoorstellingen
wordt het een probleem om uit de
kosten te komen. Dat er aan jeugd
voorstellingen weinig of niets te ver
dienen valt is helemaal niet erg en
is zelfs vrij normaal. Dit is namelijk
één van de dienende taken die het
bioscoopbedrijf op zich heeft geno
men. Aan deze voorsellingen ver
dient dus niemand watbehalve
de gemeente. Die gaat ongeacht alle
kosten met 25°/o van de omzet schui
ven.
Wij hebben in januari reeds een
verzoek aan B. en W. verzonden om
vrijstelling te vragen voor de ver
makelijkheidsbelasting op de kin
dervoorstellingen en wij hopen daar
op spoedig een antwoord te krijgen.
Als het antwoord gunstig is, is er
weer een probleem opgelost en kun
nen de kindervoorstellingen weer
regelmatig gegeven worden.
Afgezien van een beslissing van
B. en W. willen wij alsnog proberen
af en toe een kinderprogramma in
te lassen, hoewel dit ons onder de
druk van de belasting een heleboel
geld kan kosten. r
DIRECTIE LUXOR
onze christelijke instel
lingen rijk bezit in de
wereld
Onze vele duizenden christelijke
scholen, lagere, middelbare en ho
gere, onze sanatoria, onze inrichtin
gen voor moeilijke, spastische, rheu-
matische kinderen, onze protestantse
katholieke ziekenhuizen, die
naast de vele kerken en kloosters in
den lande het christelijk karakter
der cultuur bepalen, zijn de verwer
kelijking van de idealen der Evan
gelische Boodschap in de wereld.
Terecht schrijft het Epistel van de
Tweede zondag na Pinksteren dus,
dat wij ons ervan bewust zijn, over
gebracht te zijn van de dood naar
het leven. De cultuuruitingen rond
ons vormen de bewijzen in steen en
in mens, dat wij onze broeders lief
hebben.
Naarmate een streek in ons land
katholiek of protestant is, of liever
christelijk, naar die mate zien wij
de verwezenlijking van de Blijde
Boodschap.
Is een streek homogeen katholiek
of homogeen protestant of overwe
gend christelijk dan zal men niet
gemakkelijk bemerken, dat deze si
tuatie afgunst verwekt, bij hen, die
de Blijde Boodschap niet hebben
aanvaard.
Maar elders, waar humanisme of
atheïsme opgeld doet, waar de af
kerigheid van de Kerk zich open
baart, daar treedt dit andere ver
schijnsel op: de haat.
Het verschijnsel is zo oud als het
christendom zelf, want in de brief
van Johannes de Apostel, die om
streeks 100 na Christus geschreven
is en die ik 'zojuist aanhaalde, lezen
wij „Wilt U niet verwonderen, als
de wereld U haat".
Wie buiten de nauwe grenzen van
zijn dorpsgemeenschap ziet,, weet
dat de haat in de wereld van heden
groot is. Zeker wij zijn tollerant,
omdat wij met elkaar moeten sa
men-leven.
Wij voelen in tijden, dat wij pro
vinciaal of nationaal worden samen
gedreven deze haat der wereld niet
altijd even duidelijk.
Maar zij kan soms venijnig de
kop opsteken. En zij bestaat fel in
de landen achter het IJzeren Gor
dijn, en in het laicistische Frankrijk
en in Mexico en op Cuba.
De vredige verhoudingen van het
ogenblik, in ons vaderland mogen
er ons niet blind voor maken, dat
de verwezenlijking onzer christelijke
gedachte, de" rijkdom van ons chris
telijk cultur-bezit altijd een wan
kele rijkdom blijft.
Doch dit bewustzijn kan en moet
blijven bestaan naast onze sterke
levensblijheid, gegrondvest op de In-
troitus van dezelfde zondag „De
Heer is mijn beschermer, Hij stelde
mij in vrijheid".
Deze vrijheid is een groot goed,
waarvoor we God kunnen danken.
passeren, en ook heeft hij een keer
haar fiets weggenomen om zijn
brommer er voor in de plaats te zet
ten. Die avond is hij met een blauw
oog thuisgekomen.
De kroon werd op het werk gezet
door een telefoontje. De knaap had
^besloten dat hij zijn geliefde onder
dak en verzorging zou verschaffen
als zij dakloos was.
Daar zij geenszins zonder dak was,
moest dit even worden georgani
seerd. Zodoende belde hij de boer
op waar zij werkte. Hij vertelde, dat
de man zijn dienstbode die nacht om
12 uur buiten de deur moest zetten.
Zo dat niet gebeurde zou de boer
derij in vlammen op gaan.
Dat heeft de politie enkele inspan
nende nachten gekost, want de boer
derij moest worden bewaakt, en te
gelijk moest de hardnekkige min-
„Agrarisch employé" gaf de boeren
knecht op als beroep. En dat tekent
deze jongeman eigenlijk wel. Zijn
levensweg was niet over rozen ge
gaan, maar de inrichting die hem
tot lid van de samenleving trachtte
te vormen had gemeend, dat de jon
gen voorzichtig op eigen voeten
moest worden gezet. Zo kwam hij in
dat kerkdorp in het ambt van boe
renknecht.
Wel, de buurt heeft er weet van
gehad. Maar het meest krasse staal
tje heeft tenslotte toch 'n definitief
einde gemaakt aan zijn aanwezig
heid. De jongeman was verliefd ge
worden.
Het voorwerp van zijn liefde was
een struise dienstbode uit de buurt.
Hij begon zijn liefdebetuigingen
door op zijn bromfiets toeren te vol
voeren, die niet ongelijk waren aan
de verrichtingen der T.T.-kampioe-
nen. Dit had wel de aandacht ge
trokken, maar de liefde der struise
was er niet door gewekt.
Vervolgens ging de agrarisch on
deskundige aan het gedichten schrij
ven, waaruit bleek dat het taalon
derwijs in onze inrichtingen toch
ook nog niet alles kan bereiken.
Daar de gedichten niet beant
woord werden, kocht de minnaar 'n
flinke hoeveelheid rood papier, knip
te daar harten van, en bevestigde
die aan de weide-palen van haar
werkgever.
Ook bracht hij zijn vrije tijd
door met het leunen tegen de paal,
die de elektriciteitsmaatschappij
voor haar deur had gezet. Na enige
tijd begon dit de geliefde te verdrie
ten. Zij nam een eind hout en gaf
haar versmade minnaar een stevig
pak slaag.
De buurtschap had inmiddels een
levendig aandeel in de gebeurtenis
sen. Men sloot weddenschappen af,
maar de meeste buurtgenoten waren
ervan overtuigd, dat het meisje de
hardnekkige liefde niet zou beant
woorden. Zij hebben gelijk gekregen.
De jongeman echter had inmid
dels begrepen, dat hij er met mo
derne publiciteitsmiddelen niet zou
komen. Hij nam een verouderde tak-
tiek te baat. Hij besloot de jong-
dame het leven te redden.
Sindsdien hield hij zich op in de
omgeving van brugjes, die zij moest
naar worden opgespoord.
De potige dienstbode zelf heeft
hem tenslotte gearresteerd. Hij riep
lokkend „Ooehoe!" uit een naburige
hooiberg.
Zij zette haar fiets opzij, greep de
adspirant agrarische maagdenrover
in de kraag en sleepte hem naar de
dienstdoende wachtmeester.
De rechter heeft de knaap drie
maanden voorwaardelijk opgelegd.
Voorlopig komt hij toch niet weer
op vrije voeten, want de inrichting
vindt dat hij nog niet helemaal op
eigen benen kan staan.
„Zorg dat we je hier niet terug
zien!" zei de rechter.
„Daar zorg ik voor!" verklaarde
de jongeman, „niet omdat ik een
hekel heb aan rechters hoor. Ik mag
jullie wel. Maar ik leg het voortaan
anders aan".
Als voor één ding geldt, dat haast
en spoed zelden goed zijn, is dat
voor de aanschaf van een berege-
ningsinstallatie.
Het gaat hier immers, om een in
vestering van rondweg 10.000 en
het is interessant na te gaan, welke
andere mogelijkheden er met dit
geld in het -bedrijf zijn.
Voor hetzelfde bedrag bouwt u
b.v. een varkenshuis voor 100 mest-
varkens. Bovendien vragen de in
vesteringen, die nodig zijn om de
installatie rendabel te maken, min
stens een bedrag gelijk aan de aan-
schaffingskosten
Door tekort aan arbeidskracht
kunnen in verschillende gevallen de
bedrijfsmogelijkheden niet worden
vergroot, waardoor de kosten van de
beregening onvoldoende worden
goedgemaakt door groter opbrengst.
kat in de zak gekocht
Valt na deze overwegingen toch
het besluit een beregeningsinstalla-
tie aan te schaffen, dan moet men
niet lukraak te werk gaan.
Iemand die zomaar een put laat
boren daar een willekeurige pomp
met motor bijplaatst en de buizen
en sproeiers die op dat moment be
schikbaar zijn vastkoppelt, zal bij
het opendraaien van de kraan ont
dekken, dat er inderdaad water uit
de sproeiers komt.
Na deze eerste verheugende ont
dekking zullen echter bij de eerste de
beste droogperiode vele teleurstel
lingen volgen. Met veel, overigens
onnodig, gesjouw zal hij weten te
voorkomen, dat een deel van zijn
gewassen niet verdroogt, tenminste
zolang zijn put het niet begeeft.
Het is met een beregeningsinstal-
latie.als met een geleende hoed. Is
hij'te ruim dan zakt hij over de
oren, maar is hij te krap dan wekt
dit bij uzelf ergernis en bij omstan
ders lachlust op. Alleen van de juis
te maat zult uzelf 't meeste plezier
hebben.
wat dan wel?
Welke eisen moeten nu aan een
•beregeningsinstallatie gesteld voor
den?
Behalve lange levensduur moet dit
een voldoende waterbron zijn voor
het gehele bedrijf, niet alleen zoals
het er nu uitziet, maar ook zoals het
Het totale bosareaal in Nederland,
dat rond 1940 werd berekend op
250.000 ha, is gedurende de laatste
jaren ongeveer gelijk gebleven. Het
verlies van bos door aanleg van we
gen, bebouwing e.d. werd goedge
maakt door bebossing van nieuwe
gronden.
Verder is sinds 1939 een belang
rijk deel van het hakhout veran
derd in opgaand bos, aldus een me
dedeling van de ministers Marijnen
en Cals in hun memorie van ant
woord aan de Tweede Kamer op 't
ontwerp Boswet.
Het opstellen van een nationaal
„Bosplan" is volgens de bewinds
lieden overbodig gezien de geringe
mogelijkheden voor een belangrijke
uitbreiding van het bosareaal. Wel
wordt in daarvoor in aanmerking
komende gevallen de bebossing ge
stimuleerd, o.a. door subsidiëring.
Zo kan het nuttig zijn om slechte
landbouwgrond te bebossen. Het bos
biedt dan een bescherming voor het
vlakke land, terwijl een combinatie
van land- en bosbouw uit een oog
punt van bedrijfsstructuur en werk
gelegenheid gunstige resultaten kan
geven.
De ministers overwegen de moge
lijkheid om het kapverbod ter bewa
ring van landschaps- en natuur
schoon ter zijner lijd over te bren
gen naar de Natuurbeschermings
wet. Een voorontwerp daarvoor is
reeds in een vergevorderd stadium
van voorbereiding.
Volledige schadevergoeding i.v.m.
IF
in de toekomst zal worden opgezet.
Niet minder belangrijk is de eis,
dat een zo groot mogelijk oppervlak
gelijktijdig kan worden beregend.
Immers, het is noodzakelijk speciaal
bij aanhoudende droogte op tijd
rond geweest te zijn.
Tenslotte heeft de ervaring op de
beregeningsbedrijven geleerd, dat
gemakkelijke bediening noodzakelijk
is, wil men voorkomen dat door
drukke >verkzaamheden toch enkele
gewassen van de droogte te lijden
hebben. Hoe een installatie, die aan
deze eis voldoet, er precies moet uit
zien, zal van bedrijf tot bedrijf an
ders zijn.
hoe haalt u de kosten
er uit?
Daarom is het zaak, tijdig advies
te vragen. Juist in droogteperioden,
als veel installaties worden aange
schaft, blijkt het meestal onmogelijk
aan alle advies-aanvragen op tijd te
voldoen.
Hebt u bij de aanschaf op al deze
punten gelet, dan is het toch nog
verstandig het geheel nog eens te
controleren. De mogelijkheid bestaat
namelijk, de installatie door het In
stituut voor Landbouwtechniek en
Rationalisatie te Wageningen voor
een gering bedrag te laten nameten.
Een mogelijkheid waarvan gelukkig
in toenemende mate gebruik wordt
gemaakt.
Uitgerust met een goede berege
ningsinstallatie hebt u de eerste
stap gezet op de lange weg van om
schakeling van uw bedrijf tot een
goed beregeningsbedrijf.
Het blijkt in de praktijk dikwijls
drie tot vijf jaren te duren, voor het
bedrijf volledig is aangepast. De er
varingen met de bestaande berege-
nihgsbedrijvefi en de beregenings-
proefbedrijven zullen goede dien
sten bewijzen.
Met het oog hierop is het verstan
dig, de regeninstallatie te financie
ren met niet al te kort lopend kre
diet, omdat anders de latere inves
teringen niet mogelijk zijn zonder in
ernstige aflossingsmogelijkheden te
raken.
Probeer zeker niet de kosten te
drukken door een zo goedkoop mo
gelijke installatie te nemen. De jaar
lijkse kosten zullen dan aanmerke
lijk hoger zijn dan bij aanschaf van
de iets duurdere, juiste installatie.
een kapverbod acht de regering on
uitvoerbaar en niet noodzakelijk.
De boseigenaar, die niet van plan
is de bijl in zijn bosbezit te zetten,
zou dan in de verleiding komen om
toch een kapverbod uit te lokken en
daarvoor schadevergoeding te eisen.
NIEUWS UIT
VENRAY EN OMGEVING
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
practijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. L. COENEN
Hensseniusstraat Telefoon 1878
Uitsluitend voor spoedgevallen.
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingen-bureau voor de Kom.
Zondagsdienst Groene Krnis:
Zr. WILMSEN Telefoon 1651
KONINGSCHIETEN
Zondag hield de handboogschut
terij St. Oda haar jaarlijks koning-
schieten. Na spannende strijd wist
de schutter A. v. Ooi het koning
schap te behalen met 280 punten in
32 pijlen. Ridder werd P. v. Ooi met
278 punten. De koning van vorig
jaar A. Loonen, behaalde 261 pun
ten, H. Theeuwen 252, J. Arts 231
en L Janssen, G. Janssen en P.
Janssen behaalde allen drie 235 pun
ten.