Een rondgang door de gemeenie Venray... Begrotings-beschouwingen... Geestelijk artikel Voor de Vredeskerk Uit Peel en Maas Verantwoordelijkheid der ouders Zaterdag 21 mei 1960 No. 21 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN JKRSSSKiwM m.m. ABONNEMENTS- .40 (buiten Venray 1.60) Op onze rondgang door Venrays kerkdorpen, ervaart men. dat over 't algemeen de Venraynaar zijn ge- Vieente maar slecht kent. Minder belangrijk is, dat hij niet weet, dat de Wester Thienweg in Oostrum ligt en de Hoofdstraat in Oirlo, maar wel gelangrijk is, dat in deze tijd, nu door middel van tele visie, film en radio de gehele wereld voor ons open ligt, men als Venray naar zo heel weinig weet heeft, van de noden en problemen, waarmede men tobt in de verschillende ge meenschappen. De Oirlonaar met zijn fraaie kerk heeft er maar weinig weet van dat op de HEIDE de kerk een nogal zielig noodgeval is. Een bouwwerk, dat misschien :n missionaris heel mooi zal vinden, maar dat in deze streken toch wel schril afsteekt tegen de andere Godshuizen. En het is dan ook geen wonder, dat de mensen van de Hei de alle mogelijke plannen hebben opgezet om hierin verandering te krijgen. Dat dit voor zulk een kleine ge meenschap wel een bijzonder zware opgave is, behoeft geen betoog. Maar zo redenei-en ze daar op de Heide, doordat we. voor een nieuwe kerk zorgen, krijgen we ook wat meer mogelijkheden voor de jeugd. De oude kerk, of liever het oude noodgebouw mag dan voor O.L.Heer niet goed genoeg zijn, voor onze jeugd is het dat wel. En we maken daar een prima patronaat of ge meenschapshuisje van en we zijn uit de brandHetgeen wel klopt, maar toch even goed grote offers zal vragen van deze mensen. De verdere wensen? Och, men is nog al gauw tevreden daar op de Heide. Men wijst trots op de nieuwe kleuterschool, die er wordt gebouwd, op de nieuwe huizen, die er liggen. Men zou graag een echt sportveld Tiebben, omdat men nu van de ene wei naar de andere moet. En men zou een betere verbinding willen hebben naar de Nachtegaal en naar Ysselsteyn. Die wegen, zijn, ondanks dat ze wat verhard zijn, toch wel slecht Maar voor het overige is men er best tevreden. Datzelfde beeld toont zo opper vlakkig gezien ook de SMAKT, dat daar- zo rustig en kalm ligt langs de spoorlijn en ternauwernood uit zijn dommel schrikt, als daar op ge zette tijden de dieseltjes langs den deren. Rond de kapel van St. Jozef, waarin altijd kqarsen branden, ligt een nieuw trottoir en een nieuwe parkeerruimte. Er liggen rond die kerk wat nieu we huizen, waarvan de tuintjes alle kleuren bloemen tonen. Een rustig dorpje, waar toch geen problemen spelen Maar ook hier bedriegt de schijn. Want, zoal pratende met de mensen, ontdekt men weer een zorgpunt te meer. Men wil nieuwe huizen op de Smakt. Niets meer en niets min der.... Nieuwe huizen voor men sen, die op de silo in Maashees werken, nieuwe huizen voor de mensen die in Venray werken. „Die hoeven niet weg, die moeten op de Smakt kunnen blijven, waar ze by hun huisje nog wat grond hebben liggen voor hun liefheb berij.... Want boerenaard ver loochent zich niet; men mot ien ziene hof kunne klöje...." Heel nuchter krijgt men dat te horen en inderdaad bevestigt ook later een gesprek met enkele van deze mensen, dat zij liever in hun geboortedorp blijven. Zelfs schrik hebben naar Venray te moeten. Nummer te worden.... Wie het verhaal verteld heeft of waar het vandaan is gekomen, weet niemand, maar op de Smakt weet men U te vertellen, dat er besloten is om de kerkdorpen „te bevriezen" d.w.z. dat er geen nieuwe huizen bijkomen, maar dat alles bij het oude moet blijven. Daar is men het, zoals U trouwens lezen kunt, lang niet mee eens en daar zal nog wel eens over gebab beld worden, reken daar gerust op. Want er hangt meer aan vast als -enkele nieuwe huisjes Denk maar eens aan de school, die nu drie klassen teltDenk maar eens aan de waterleiding, die men graag heeft. En lest best, aan de nieuwe kerk, die er komen moet. De oude is te klein en versleten. Datzelfde geldt voor het pelgrims huis, voor het nieuwe processiepark. En voor de weg achter de spoorlijn, die men liever verhard zou zien U ziet het, die ogenschijnlijke dommel is maar een heel licht slaap je en met de groei van de bedevaar ten naar St. Jozef wil ook de Smakt zelf groeien. Niet alleen in z'n kerk, maar ook in zijn inwonertal. „Bevriezende Smakt is geen diepvrieskistwas het afscheid en St. Jozef knikte, zoals altijd VREDEPEEL In de Vreej ronken weer de bul- dozers. Nu voor de Midden-Peelweg, die zich aardig af begint te tekenen midden tussen de bossen. Regeninstallaties vormen fraaie erebogen, men kan merken dat men geen risico's wenst te dragen en dat het voorbeeld van de proefboer- derijen al doorwerkt. Dan zitten we al midden in het water-probleem. Och het is intussen al zo dikwijls herkauwd dat verhaal van dat wa ter, dat men er in de Vreej nog niet meer over praat. Men sjouwt met de bussen van de zuivelfabriek en men tobt maar Verder. Er staan al zoveel flesjes met bruin-grauwe drab, dat men water noemt, op mi- nistriële en provinciale bureaux, maar er is schijnbaar niemand, die helpen kan En wij voor ons denken dan al tijd aan de misschien niet diplo matieke, maar toch duidelijke woorden van de eerste rector, die zei: men kan niet ongestraft jonge gezinnen ergens aan de rand van de wereld neerzetten op dure be drijven en dan deze mensen aan hun lot overlaten.... Het heeft er met de waterleiding toch alle schijn van. Beloofd is er veel, maar water, doodgewoon or dinair water is er niet.... Waarover kan men nog meer pra ten met mensen van de Vredepeel. Waarover men het ook heeft, bin nen enkele minuten draait het ge sprek op de nieuwe kerk, die men hier wil stichten. Weg uit de school, waar de men sen zondags uitpuilen en de jeugd zich door de week niet draaien kan. Men wil een kerk en ondanks de grote lasten, waarmee men zit, zal die er komen. Natuurlijk rekent men op de hulp van buitenaf, want 50 gezinnen alleen spelen dat niet klaar. Maar komen zal ze er. Datzelfde geldt voor het gemeen schapshuis. „Gemeenschap?" zo zei er een, „man, laat me hiet lachen. Hoe wil mén hier een gemeenschap krijgen, als men niet eens de kans heeft om fatsoenlijk te vergaderen en bijeen te komen Maar het schijnt toch te lukken, want men heeft een Vredepeel-co- mité, dat er zijn mag en dat o.m. al de Vredepeel-feesten heeft georga niseerd t.b.v. de kerk. Maar goed, het valt ook altijd niet- mee, hier of daar in een schuur te moeten verg'aderen of in de een of andere huiskamer-. Daar moet een ruimte voor komen. Een ruimte, waarin ook eens toneel en andere dingen gebracht kunnen worden, waarin men voor de jeugd wat kan. doen en waarbij in de buurt ook een sportterrein ligt. Er leven- dus nog al wat proble men in dat jongste kerkdorp, maar daarnaast moet men ook het op merkelijke optimisme zien van deze piofriers, die ondanks de teleurstel lingen van het verleden, toch vast besloten zijn niet bij de paken te blijven zitten, maar door te gaan. Door te gaan tot alle moeilijkheden zijn opgelost en de Vredepeel tot een volwaardig kerkdorp is uitgegroeid. MERSELO In Merselo is ook allerhand aan de gang. De verantwoordelijke man nen praten lang en veel over de vrijwillige ruilverkaveling. Geen eenvoudige zaak, maar wil Merselo de bus niet missen, dan zal men tegelijkertijd met de uitvoering van het Lollebeekplan ook in Mer selo de ruilverkaveling doormoeten voeren. Dan kan men metee?f"profi- teren van de kansen van het Lolle beekplan, waarbij dan speciaal ge dacht wordt aan uitwijkmogelijk heden in de Heidse Peel. Deze levensnoodzaak voor dit oude boerenland wordt nog niet aller- wege beseft. Men is bang een van de tientallen stukjes, waaruit daar boerderijen zijn samengesteld, te zullen verliezen en realiseert zich niet de winsten, die er tegenover staan. Conservatief wordt het nieuwe afgewezen. Het nieuwe dat komen zal en komen moet, wil ook Merselo mee kunnen by de ratio nalisatie van de landbouw. Een en ander brengt de verant woordelijke mensen vele zorgen. Want met de ruilverkaveling zijn meteen vele andere problemen op te lossen. Ook hier weer woningbouw voor bejaarden, ook hier weer sportter reinen voor de jeugd, die ook op de kerkdorpen meer sport en ontspan ning gaat vragen. Ook hier weer het zandwegen probleem, dat wellicht door het nieuwe Grontmy-plan, wat wordt opgesteld, voor een deel verbeterd zal worden. Ja en dan is er voor het overige nog de kleuterschool, die net als in Castenray het jeugdhuis grotendeels in beslag neemt, wat ook al weer zijn nadelen heeft voor het overige werk. En tenslotte is er de vuilnisbelt geschiedenis. Bij het aantal grote en ernstige problemen, die zo in alle kerkdorpen zijn aangesneden, klinkt dit misschien wel heel belachelijk. Maar zo is het beslist toch niet Men bouwt daar een nette kapel langs de weg, maar men kan er ter nauwernood in komen, want men breekt zijn nek over de rommel, die men hier neer gooit. En hier niet al leen, maar overal liggen van die rommelhopen die men bij gebrek aan een stort-gélegenheid, maar hier of daar neerkletst, tot schade en schande van het dorp. Een fatsoenlijke belt, waarop men terecht kan en waar de hand ge houden wordt aan de regels, zal dit euvel snel doen verdwijnen. Maar dan moet er eerst een belt zijn 0— Zo keren we dan naar huis terug, na deze drieweekse toer over en door onze kerkdorpen. We hebben in vogelvlucht voor U genoteerd de moeilijkheden en problemen, welke in de verschillende kerkdorpen voor handen zijn én om een oplossing vragen. We hopen volgende week niet al leen een samenvatting te geven, maar ook onze conclusies te trekken uit dit bliksembezoek. In de laatste x-aadsvergadering zijn weer de nodige begrotingsbe schouwingen gegeven. Hierin heeft dus de raad voor zover daarvan in comité-generaal niet gebruik is gemaakt haar wensen en verlangens naar voren gebracht en haar af- of goedkeu ring doen 14 ij ken over het gevoerde en nog te voeren beleid. Men komt als raad er nu eenmaal niet gauw toe in de loop van het jaar. zelf voorstellen naar voren te brengen en men laat dit over aan B. en W. Maar bij de behandeling van de begroting is er een kans om ook eens met eigen initiatieven te ko men en zelf wensen naar voren te brengen. Dat B. en W. hiermede ernstig re kening wil houden, blijkt dit jaar uit het feit, dat het College zich de tijd gunt een en ander eens te be kijken (waarbij vooral de financiële kant wel de doorslag zal geven). Nu is het anderen en ons opge vallen, dat bij deze begrotingsbe schouwingen de stem der kerkdor pen niet klinkt. Wie onze artikelen-serie gevolgd heeft en nog volgt, over de wensen en verlangens op onze lcerkdropen, kan zich enigermate een beeld vor men van de noden, die daar zijn en wat men graag wil. En al is het ze ker waar, dat in verschillende be grotingsbeschouwingen ook over en kele kerkdorpen gesproken is, feit is dat geen enkele „kerkdorp-afge vaardigde" die wensen naar voren heeft gebracht. De oorzaak menen we wel te ken nen. T.o.v. de wensen en verlangens welke er in de kom leven, vallen die van ieder kerkdorp afzonderlijk in het niet. Daarnaast liggen de pro blemen dikwijls ook op een heel an der meer agrarisch-terreïn, waar voor men plaatselijk toch geen heil meent te kunnen zoeken De hoofd-oorzaak echter is dat vooral onze bóeren-afgevaardigden i.e. de^kerkdorp-raadsleden nog im mer niet die onderlinge samenwer king gevonden hebben, die naar onze mening noodzakelijk is. Zij voelen zich nog altijd afge vaardigde van een bepaald kerkdorp, welks belangen ze alleen te verdedi gen hebben i.p.v. een van de afge vaardigden, die ook alle belangen van alle kerkdorpen hebben te die nen Het is nog een overblijfsel uit vroeger tijden, toen ieder kerkdorp een of meerdere afgevaardigden in de raad had en de problemen lang zo ver niet gingen als vandaag aan de dag. Nu komen de kerkdorpen in de minderheid, zijn de agrariërs uit de kom verdwenen, maar in politiek opzicht doet men of er sinds 1900 niets is veranderd. En toch dwingt de veelheid van problemen op de kerkdorpen in deze tijd, dat men ook daarvoor naar een oplossing gestreefd wordt. Het is de raad die dit werk moet animeren en stimuleren. En die met name moet aangeven, waar en hoe de plaatselijke overheid dient in te grijpen Uit de begrotings-beschouwingen is daar t.a.v. de problemen in de kom genoeg te leren, maar wat de -kerkdorpen betreft op een enkele uitzondering na naar onze smaak veel te weinig. Voordat men echter de kom gaat verwijten alles en alles aan zich te trekken, is het goed eens te bekij ken of gebrek aan onderlinge sa menwerking onder de boerenraads- leden niet een der oorzaken is, dat men de noden en problemen dei- kerkdorpen achteloos voorbij loopt! GOD, KROETSJEV EN WIJ Zo zouden dan de heren, vertegen woordigers der grote mogendheden in Parijs rond de tafel moeten zitten en spreken overhet onrecht in de wereld, en officieel proberen hier en daar wat onrecht uit de wereld j helpen, als Kroetsjev maar wou.... „De vier rechtvaardige mannen", die we op de T.V. in de K.R.O.-uit- zending hebben leren kennen, daar op moeten zij volgens hun eigen opvattingen gelijken. Maar als wij deze mensen uit mo reel oogpunt bekijken, vinden we ze toch vast niet allemaal zulke recht vaardige mannen. Tegen Kroetsjev heeft jpractisch iedereen veel be zwaren. Ik voor mij vindt hem op som mige ogenblikken een misdadiger. Als deze man b.v. in ons land het zelfde had- uitgehaald wat hij met Hongarije bedreven had, zat hij al lang in de gevangenis. In de Ver. Staten of in Frankrijk was hij voor deze daden tot de gas kamer, electrische stoel of guillo tine veroordeeld. Naar onze zede lijke begrippen bedrijft deze man misdaden, die in de grote politiek „onrecht" heten. Wat de zaak nog erger maakt is het feit, dat hij dit onrecht nog als recht vooi-stelt: hij sluit mensen in concentratiekampen op, opent tank vuur op mensen, die hun vrijheid verlangen, drijft honderduizenden uit hun eigen huizen of van hun land. Wij weten allen, dat Kroetsjev niet naar Parijs kwam om een eer lijke afschaffing van een mogelijke ooi-log te bepleiten. En zo zijn er meer zaken. In Eisenhower hadden we meer vertrouwen, v in Mac Millan mis schien minder. We weten dat grote politieke hei-en meer dan eens on recht bedrijven en goedkeuren, ook al zijn zij christelijke beginselen toe gedaan. En lang niet iedereen zal de Gaulle's politiek in Algerije als christelijk bestempelen, hoewel be kend is, dat dit Franse staatshoofd als katholiek practiseert. Als mensen kijken we het onrecht pal in de ogen. Machteloos staan we er bovendien tegenover. Maar als katholiek niet, beslist niet. Geen enkele christen gelooft in zijn machteloosheid, juist omdat hij steunt op een machtige God en Va der. Hij weet, dat hij kan bidden. Hij weet ook, dat de meest simpele gedachten van Ki-oetsjev, Eisenho wer en van alle grootste^ staatslie den, door een simpel gebaar van God kunnen worden omgebogen. Jazeker,, de mens bepaalt zijn wil, maar God kan deze wil ombuigen. Het kost hem geen moeite. En als in alle kei-ken jl. zondag gevraagd is door het Interkerkelijk overleg, om voor het welslagen der Topconferentie te bidden, dan is dat geschied vanwege onze gemeen schappelijke christelijke overtuiging, dat God het denken en de harten der mensen kan richten. Ook van deze heren. Onze invloed op Kroetsjev, Eisen hower, Millan, De Gaulle en Ade nauer is beslist voorhanden. Niet via pers, radio, parlement of peti tie, want die halen meestal niet veel uit. Maar via God, via het in stilte ge zegde gebed. We zouden wel degelijk controle op de top-conferentie gehad hebben, als God dat wilde. GIFTEN VOOR DE NIEUWE KERK VAN PASTOOR GEER1TS Hieronder volgt ons maandelijks overzicht van de parociële aktie en V I-aktie over april. We kunnen in elk geval -de eerste van de 20 vlag getjes uitsteken. Want we zijn de 10.000 gepasseerd. De opbrengst van de parociële aktie bedraagt.: 408,75 de V I-aktie met enkele giften van N.N. 700 N.N. 10 N.N. 25 familie voetbalpool N.N. bruiloft N.N. N.N. totaal vorig saldo 10 110 10,50 50 1.530,59 1.939,34 J 8.988,24 algemeen totaal 10.927,58 Aan alle gevers hartelijk dank, Het gironummer is 4690 t.n.v. Kerk bestuur Christus Koning. van 28 mei 1910 In de raadsvergadering van 24 mei werd besloten 75 beschikbaar te stellen voor eventueel voorko mende geschillen over de Vredepeel uit de weg te kunnen ruimen. Aan de fanfare „Euterpe" wordt 40 toegekend voor het aanbieden van de erewijn bij de herdenking van het 50-jarig bestaan te houden Festival. Een kwekeling, die 5 maanden dienst deed aan de school te Oirlo werd 15 per maand vergoeding toegekend. De heer Geurts was voor 20.- per maand werkzaam. Het droeve gebeuren te Venlo, waar een 16-jarig meisje op gruwe lijke wijze door een psychopaat ver moord is, toont opnieuw hoezeer de ouders de waakzaamheid over hun kinderen in acht behoren te nemen. Herhaaldelijk wordt van politie zijde'gewaarschuwd, dat jonge meis jes op moeten passen voor betrek kingen in het buitenland, voor po seren als foto-model, voor z.g. op leidingen tot schoonheidsspecialiste en dergelijke beroepen meer. Velen zullen zich ook afgevraagd hebben hoe het mogelijk is, dat met medeweten van ouders, een meisje van 16 met een wildvreemde kerel op stap gaat. Het is natuurlijk bijzonder pijn lijk voor de betrokken vader er moeder, dat zij zich niet beter te voren rekenschap van hun daad gegeven hebben. Zij zullen daarover bijzonder bedroefd zijn en wie weet onherstelbaar leed blijven voelen. Voor anderen echter is dit zeer trieste gebeuren toch opnieuw een aanwijzing, hoe ernstig men zijn ouderplichten behoort te nemen. Het feit, dat Venrays gemeente raad in de laatste raadsvergadering de politie-verordening zodanig moest aanvullen, dat nu opgetreden kan worden tegen paartjes, die achter-af ergens in een auto dingen doen, die niet door de beugel kunnen, toont allereerst dan dat deze dingen ook in Venray meer gebeuren, dan men wel denkt, want zo'n aan vulling maakt men niet voor niets en toont op de tweede plaats aan, dat ook in ons Venray veel ouders te achteloos voorbijgaan aan de vraag waar hun opgroeiende kinde ren ergens zijn. En wie het „spelletje" beziet, wat er gespeeld wordt door en met de Duitse nozempjes, die vooral op zon dagen al langer hoe beter de weg naar Venray weten te vinden, komt tot dezelfde conclusies. Want ver schillende meisjes schijnen er niets in te zien om op scooter of brom mer met zulke wildvreemde jongens ritjes te gaan maken. BURGEMEESTERS MET PENSIOEN Er komen nog al wat burgemees tersvacatures fn Noord-Limburg. Was vorige week het afscheid van de burgemeesters van Sevenum en Maasbree, op 1 september zal bur gemeester Gielen van Arcen en Vel den afscheid nemen. Op 1 december zal dan burge meester Pesch van Tegelen volgen, waarna op 1 januari burgemeester mr. A.H.M. Janssen, Venray, voor lopig de rij sluit. Van de club van elf burgemeesters die tijdens de bezetting in Noord- Limburg aan het bewind waren, is dan nog maar alleen de burgemees ter van Ottersum en Meerlo-Wans- sum over. ZOMERZEGELS: HULP IN NOOD Nederlanders zijn vrijgevig en steunen graag een goed doel. Ze wil len echter precies weten welk doel ze steunen. Daarom wordt, wanneer Zomerzegels te koop worden aange boden, vaak de vraag gehoord: waar is het voor? Het antwoord is niet zo heel een voudig. Of eigenlijk is het wel een voudig, maar zo lang. Er zijn heel veel instellingen, die een deel krij gen van de opbrengst de Zomer- postzegels. Het zijn Nederlandse in stellingen voor volksgezondheid, maatschappelijk werk en cultuurbe vordering. Een vierde deel van de opbrengst wordt verdeeld onder de provincies. Ook Limburg krijgt zijn deel naar gelang van de oppervlakte, het aan tal inwoners en het aantal Zo merzegels, dat daar wordt verkocht. De Commissarissen der Koningin adviseren het bestuur van de stich ting „Comité voor de Zomerpost- zegels" welke regionale of plaatse lijke instellingen voor een bijdrage in aanmerking komen. Het grootste part van de op brengst drie kwart dus wordt verdeeld onder instellingen, die in ons gehele land werkzaam zijn. Iedereen, die Zomerzegels koopt, weet welke instellingen hij steunt, want de verdeling van de opbrengst wordt 'elk jaar vantevoren vastge steld. Het is dus niet zo, dat de huid pas verdeeld wordt nadat de beer geschoten is. Elke Nederlandse inselling voor volksgezondheid, maatschappelijk werk of culturele zorg kan tevoren een aanvraag indienen. Voordat de eerste Zomerzegel wordt verkocht, staat vast wie in de opbrengst zul len delen De Zomerzegels 1960 zijn geldig t/m 31 december 1961 en zijn ver krijgbaar van 23 mei t/m 9 juli 1960. De afbeelding op de Zomerzegels zijn die van bloemen. Fiets aankopen Meer besparen dan met lopen. P0ELS Rijwielhandel BODE KRUIS-RIT Op zondag 29 mei a.s. wordt in Boxmeer voor de vijfde maal een Rode Kruis-oriëntatierit voor auto mobilisten verreden, ten bate van het Rode Kruis. Evenals vorige ja ren is ook deze rit weer met zorg uitgezet, ter lengte van ongeveer 70 km en voerend over harde "en ver harde wegen. Hoewel het goede doel, nl. steun voor het Rode Kruis voorop staat, kunnen de organisatoren, dank zij de medewerking van middenstand en industrie een zeer goed voorziene prijzentafel aanbieden. Inschrijfgeld 7 gld. per deelne mende wagen. Het startbureau is gevestigd in hotel Riche te Boxmeer en geopend van 12 uur 30 af. De eerste wagen start om half 2. Noteer dus: Zondag 29 mei Rode Kruisrit IR. J.H. VOORBURG LANDBOUW- CONSULENT VOOR NOORD-LIMBURG De minister van landbouw en vis serij heeft de heer ir. J.H. Voorburg te rekenen van 15 februari 1960 af belast met de leiding van het rijks- landbouwconsulentschap voor Nrd- Limburg te Horst. Voor de duur, dat ir. Voorburg met deze leiding is belast is hem de persoonlijke titel van rijksland- bouwconsulent verleend. Met deze benoeming is voorzien in de vacature, ontstaan door de de tachering van de vorigé landbouw- consulent, ir. W.C.A.C. Francken bij het Proefstation voor de Akker- en Weidebouw. Jacobus Hendrikus Voorburg werd als boerenzoon op 25 november 1929 te Hoogland (Utr.) geboren. Hij be zocht van 1943-1948 de hogere bur gerschool te Hilversum. Op de landbouwhogeschool te Wa- geningen studeerde hij in de rich ting akker- en weidebouw. Na be ëindiging van deze studie was hij vanaf februari 1954 in militaire dienst als reserve officier bij de In tendance. Vanaf november 1955 was hij werkzaam als ingenieur bij derijks- landbouwvoorlichtingsdienst en wel tot 1 september 1959 in Tilburg en tot 5 februari 1960 in Hengelo (O.) HEROPENING NATIONAAL OORLOGSMUSEUM Maandag 23 mei om 11 uur zal H.K.H. Prinses Irene de heropening verrichten van het Nationaal Oor logsmuseum te Overloon. NIEUWS UIT VENRAY EN OMGEVING Zondagsdienst huisartsen Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de practijk der huisartsen voor Venray e.o. waargenomen door Dr. L. COENEN Hensseniusstraat Telefoon 1878 Uitsluitend voor spoedgevallen. GROENE KRUIS Donderdag a.s.: geen zuigelingenbureau Zondagsdienst Groene Kruis: Zr. M. JANS Overloon TeL K 4788262 HENGELSPORT Zaterdagavond vergaderde de nieuw opgerichte kring van hengel sportvissers in café Verheijen te Oostrum. De nieuwe kring kreeg van de le den de naam „de vriendschap". Als bestuur werd gekozen, voorzitter M. Bonants Venray; secretaris J. Jans sen, Venray; leden: Baltussen, Well; Gerrits Wellerlooi; Gielen, Tienray en Rongen Blitterswijck. De tien aangesloten verenigingen zijn Afferden, Bergen, Well,, Wel lerlooi, Arcen, Tienray, Blitters- wijk, Wanssum, Oostrum en Venray, terwijl nog twee verenigingen ver zocht hebben om lid te worden van de kring „de Vriendschap". Er zullen voor het eerste jaar, 4 concoursen worden gehouden, welke door loting worden vastgesteld.

Peel en Maas | 1960 | | pagina 1