WAT HAHGT U
VOOR UW VENSTER
P. VAN OPBERGEN
15 jaren geleden.
R.K. INSTUIF
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN "O™"
Overpeinzingen
Actie voor
de nieuwe kerk
SVV-veteranen
Gevonden:
R.K. Lees bibliotheek
Textiel en Modes
Grotestraat 24
JIHIANASINGE141 -tikf. 1061 (KI/80)
Zaterdag 9 april 1960 No. 15
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE VAN DEN MUNCKHOF N.V. VENRAY
GROTESTRAAT 28 POSTBUS 1 TEL. 1512 GIRO 1506.52
PRIJS PER KWARTAAL 1.40 (buiten Venray 1.60)
DEURNE-VENRAY
Een van de stokpaardjes, die we op
gezette tijden plegen te berijden is
een betere uitwisseling tussen de ge
meenten Deurne en Venray.
Deurne, dat aan gene zijde van de
Peel altijd schijnbaar onbereikbaar
ver voor Venray heeft gelegen sinds
de tram, die men indertijd voor
stond, niet is gaan rijden. Een ge
meente die met velerlei dezelfde
problemen tobt als Venray en met
de oplossing van een deel daarvan
al een heel stuk verder is.
Men mag met respect kijken naar
de oplossing van hun zandwegen
probleem, naar hun industrie-terrein
en naar vele andere dingen, die zij,
zo ongemerkt voor ons in de achter
ons liggende jaren, netjes en dege
lijk hebben opgeknapt. We hebben
hierop geregeld gewezen. En we
hebben gepoogd aan te tonen, dat
men veel van elkaar kan leren.
Dat tussen beide plaatsen feite
lijk een goede samenleving moest
bestaan, die vanzelf zal leiden tot
een gezonde rivaliteit, die voor beide
alleen maar. een aansporing moge
zijn verschillende problemen aan te
batten en op te lossen.
Het contact is er gelukkig geko
men, al was dat dan bij een afscheid
van een burgemeester, maar nu is
er dan een officiële uitnodiging om
eens met de burgemeesters van Horst
Sevenum en Venray naar Deurne te
komen praten en eens met elkander
te gaan overleggen hoe men het
beste kan komen tot samenwerking.
Moge dit eerste overleg niet alleen
slagen maar een beginpunt zijn.
INDUSTRIE
Nu we het toch over Burgemees
ters hebben, verschillende van deze
heren zagen we vorige week staan
in een pagina-grote advertentie over
industrie-vestiging in de Volkskrant.
Ook uit deze streken, b.v. Deurne,
Boxmeer, Cuyck e.a., maar Venray
ontbrak op het appèl.
Zijn we het van de ene kant mis
schien eens met degenen, die vertel
len, dat een dergelijke advertentie
van nul en generlei waarde is voor
het aantrekken van industrie (al
moet toch het steeds maar hameren
op hetzelfde aambeeld, op het laatst
toch wel sporen achterlaten) van de
andere kant moet men de psychor
logische gevolgen ook niet min aan
slaan.
In onze gemeente hebben we aar
dig wat abonnees van de Volkskrant.
Abonnees, die uit andere hoofde
verhalen horen over de noodzake
lijkheid van industrie-vestiging in
deze streken, over het werk van in
dustrialisatie-commissie, industriële
clubs en wat dies meer zij. Maar ze
slaan hun ochtendblad op en vinden
wel reclames van alle mogelijke
buurtgemeenten, maar Venray heeft
dat schijnbaar niet nodig
Nogmaals over de waarde van
deze advertentie wensen we niet te
twisten, maar de doodgewone bur
ger zou er mede omdat hij van
b.v. een industrie-commissie nooit
of te nimmer iets hoort, hiervan geen
folders ziet als Etten-Leur, hiervan
geen advertenties ziet e.d. meer
de indruk kunnen krijgen, dat men
het wel gelooft.
En toch moet ook de doodgewone
burger beslist het idee hebben, dat
overheid en andere instanties alles
op alles zetten om hier tot een be
tere toekomst te geraken.
Dat zulk een idee hier leeft, ge
loven we beslist niet en we vrezen,
dat dit zijn weerslag hebben zal op
onze industrialisatie-politiek.
HORST
We zijn chauvenist genoeg om
diep in ons hart er van overtuigd te
zijn, dat we Horst ver en ver over
vleugeld hebben.
Mochten we vroeger met Horst
nog wel eens kiften, tegenwoordig
vinden we dat die buurt-gemeente
feitelijk geen partij meer voor ons
is.
We hebben immers heel wat meer
inwoners gekregen, we hebben gro
tere fabrieken, onze uitbreidingen en
parochies zijn talrijker enz. enz. Tot
men op een gegeven ogenblik zo eens
even op zijn vingers wordt getikt.
Dat gebeurt dan als je leest, dat ze
van plan zijn, daar in Horst, een
grote pluimvee-tentoonstelling te
houden, nog wel in juni, een maand,
waarin de Venrayse boeren onmo
gelijk tijd kunnen vinden voor de
eigen Venrayse tentoonstelling.
Als je dan elders leest, dat ze er
maar liefst een 80 bungalows gaan
zetten voor de ronde som van 7 ton.
Van zo'n tik wordt je dan even
stil en realiseer je je, dat men hier
in Venray zij het dan in uiterste
geheimzinnigheid al jaren bezig
is met de meest uitgestrekte en mo
dernste bungalowkampen te bouwen,
maar dat er tot heden ten dage nog
altijd dezelfde heuveltjes liggen met
wat jeneverbesen-struiken, terwijl
Overloon al lang deze zomerhuisjes
heeft en men ze nu in Horst gaat
bouwen.
Dan realiseer je je, dat Venray dit
jaar een grote tentoonstelling zou
houden in het kader van de land
bouwtentoonstellingen, die in onder
linge afspraak met Horst, om de zo
veel jaren dan in Venray gehouden
zouden „mogen" worden, maar dat
Horst je nu weer te vlug af is, met
zijn pluimvee-tentoonstelling.
Je denkt dan wat bitter aan de
landbouwwinterschool en andere
proefbedrijven en je zegt stiekum
niets.
We voelen ons ver boven Horst,
maar dat heeft een bejaarden-cen
trum en krijgt zomerhuisjes, dat
heeft een zwembad enlioudt in juni
een tentoonstelling, dat heeft in een
jeugdnota de op te lossen problemen
voor de eerste vijf jaren vastgelegd
èn is met de oplossing van de wo
ningnood een heel stuk verder dan
wij. Maar wij trekken onze neus
hoog op, want Horst is geen partij
voor ons.
Wellicht, dat we er toch eens wat
van leren kunnen
VENRAY
Zoals reeds de vorige week in de
krant werd vermeld zal vanavond,
9 april om half 8 de laatste Jeugd-
Lijdensmeditatie worden gehouden.
Gezien de belangstelling van de af
gelopen keer hopen we weer op een
volle kerk. De meditatie van deze
avond zal heten: „.Wij zijn niet bang
voor U".
Omdat deze avond vlak voor de
Goede Week valt heeft het bestuur
besloten, na afloop niets te organi
seren, zodat na half negen alles af
gelopen is. Maar de eerste zaterdag
na Pasen wordt er weer volop ge
danst.
Na deze verplichte rustperiode, al
thans wat dansen betreft, zal iedere
instuiver zeker weer trouw aanwe
zig zijn.
We hopen dus, dat we iedereen
zaterdag terugzien in de kerk en
verder op zaterdag 23 april voor
onze dansavond.
De actie op 2 april ten bate van de
nieuwe kerk is een geweldig succes
geworden.
Jammer, dat wij niet iedereen
hebben kunnen bezoeken, maar daar
was de bereidwilligheid, waarmee
iedereen gaf, debet aan.
Het comité had dit niet verwacht
en 't heeft haar enigszins verwon
derd. 7 Wagens zijn 5 uur lang in de
weer geweest om alles te verzamelen
en nog kwamen we niet klaar.
De overgeblevenen zijn echter deze
week nog door de dagelijkse op
haaldienst van de heer Vermeulen
bezocht.
Globaal geschat heeft de actie
600 opgebracht.
7 Mei organiseert het comité weer
eeh grote actie. Begint nu reeds te
sparen en te vergaren. Wij hopen
dan over een 12-tal wagens te kun
nen beschikken.
Namens Pastoor Geerits aan alle
medewerkers en schenkers onze
hartelijke dank en tot.7 mei dan.
Ten overvloede zij men er op ge
wezen, dat alleen de heer Vermeu
len uit Merselo, voor de Pastoor
rond gaat en niemand anders.
Heden zaterdagavond om half 8
is op het Servatiusterrein de oude
garde nog eens te bewonderen in
een wedstrijd tegen veteranen van
Kevelaer.
Het wordt dus een internationale
ontmoeting, waaraan voor de Ven
rayse kant meespelen:
Doel: J. Wijnhoven; backs: M.
Creemers en Th. Claessens; spil: J.
Gommans; middenlinie: P. v.d. Laar
en A. Janssen; voorhoede H. de
Bruin, P. Thielen, W. Arts, H. Ei
bers en J. v. Daal.
De reserves: P. Betrams, H. Cle-
phas en Th. vd. Laar zullen klaar
staan om eventuele uitvallers bij te
springen.
Wie deze oude garde nog eens aan
het werk wil zien, heeft vanavond
goede kansen.
vogelpiek, L. Janssen Stationsweg
137; wollen sokken, Janssen Schut-
terspad; grijze herdershond, vd. Veer
Gussenstraat 14; las inh. landbouw -
papieren, Jeurissen Heidsepeelweg
1 Ysselsteyn; damesportemonnaie m.
inh., v. Goch Overloonseweg 45; gor
dijnroede, Timmermans Hensenius-
plein 1; blauw-wit gestx*eepte sjaal,
heren glacé handschoen en rood
zwart gebreide linker want, Politie
bureau; kinder-fietsje (driewieler)
Seuren Hofstraat; gouden ring met
initialen E.R.E.H., Voesten St. Jozef
park 17; blauwe kinderstep, Voes
ten Wilhelminastraat 1; blauwe step,
Thijssen Langeweg 18; stepfietsje
(rood en wit), Cornelissen Overloon
seweg 3; rode sjaal, Lucassen Leu
nen K 14.
Paterslaan 1, Venray
Nieuwe aanwinsten
ROMANS:
Bemanos G.,
De laatste strijd. Verhalen.
Boudier-Bakker I., De eeuwige an
dere. Boek over de liefde tussen
de eigenaar van een buiten en
een van de bewoonsters van dit
huis.
Breedveld W., De witte zwaluw.
Psychologische roman.
Gheorghia V., Bedel niet om won
deren. Roman over het rassen
vraagstuk.
Hemeldonck E. van, Hier zijn mijn
handen. Roman over het leven
van een vrouw.
Ka'Tssetnik 135633, Daniella. Ro
man over het leven in de Joodse
concentratiekampen tijdens de
tweede wereldoorlog.
Koolhaas A., Vergeet niet de leeu
wen te aaien. Dierenvex'h.
Mairois A. Rozen van September.
Huwelijksroman.
Saint-Exupery A. de, Nachtvlucht.
Roman, die speelt in de vlie
gers wereld.
Smith I., Ik wou zo graag. Opge
wekt geschreven verhaal van 'n
t.b.c.-patiënte.
Vuyk B., Duizend eilanden. Roman,
spelend in Indië.
Wöss F., Honden wilt ge eeuwig le
ven? Oorlogsboek over de
tocht naar Stalingrad.
STUDIEBOEKEN:
Aafjes B., Italiaans schetsboek.
Asselberghs M.A., Het ijzeren paard.
Boek over de stoomtrein uit de
vorige eeuw.
Carcopino J., Het dageljjks leven in
het oude Rome.
De Heilige Schrift.
Kempis Th. a, De navolging van
Christus.
Hühn H. Leven en kunst in de Ystijd
Lodeizen H. Gedichten.
Trimbos G.J.B.J., De geestelijke ge
zondheidszorg in Nederland.
Venray, het tweede centrum van
Noord-Limburg.
Verheul A., Het Paasmysterie.
Vinkenoog S., Atonaal.
Weet je nog wel de jaren dex*tig
Het terugvinden van het oude per
soonsbewijs bij het overhoop halen
van het huis (wat men dan schoon
maak noemt) deed de gedachten te
ruggaan naar 15 jaren geleden
Het is als 's middags bij de radio,
wanneer na de nieuwsberichten dat
irriterende bom-bom-bom weer
klinkt, dat 20 jaren geleden grootse
daden van het Duitse leger triom
fantelijk den volke kond deed
En dat men nu gebruikt om oude
oorlogsherinneringen op te halen.
Als je die herinneringen dan hoort,
dan denk je bij jezelf: ja, dat is
waar ook, dat is toen allemaal ge
beurd
De genadige tijd heeft veel van 't
verdriet en het leed van die dagen
doen vergeten en zo is er 'n schoon
maak nodig en een oud persoonsbe
wijs, om je er aan te herinneren, dat
je 15 jaren geleden terug mocht
naar het geschonden en vernielde
Venray. Dat je eindelijk permissie
kreeg om officieel weer naar je oude
woonstede of wat daar van over was
terug te keren.
De politie-commandant heeft dat
verlof tot terugkeer nl. met ,n grote
stempel op dat persoonsbewijs ken
baar gemaakt en zo ving dan der
Weg zurück aan
Toen je in October 44 het bevel kreeg
tot evacuatie, had je geen benul van
wat dit feitelijk beduidde. Weken
fronttij d haden de mensen murw ge
maakt. Het kon je eigenlijk geen
steek meer schelen wat er gebeuren
ging. Met je deken en je pungeltje
op de nek werd de stille tocht naar
het ziekenhuis gemaakt. Er waren
maar weinig mensen die nog omke
ken. Omkeken naar het huis, waar
van in het gunstigste geval de pan
nen half af waren en geen ruit in de
ramen stonden. Omkeken naar die
talloze lege plekken, naar al dat
puin, die rommel, naar dat dode vee
lang de weg. En je stapte in de wa
gens, terwiil in Merselo de kanon
nen bulderden en je liet je wegrij
den de onzekerheid in.
In het kamp op de Zeilbei'g, werd
je volgespoten met een wit-poeder
voor het ongedierte en ook dat liet
je langs je koude klex-en af gaan.
Zo denderde je in de hoge Engel
se vrachtwagens verder het bevrijde
Zuiden in om dan tegen de avond,
in de regen te arriveren in de een of
andere plaats.
In ons geval was dat Lieshout, dat
er toen in die avond ellendig mis
troostig uitzag, hoe vriendelijk het
nu ook is.
De tocht over de lange dijk naar
het evacuatie-adres zal men nooit
meer vergeten. Het was als een
spooktocht, die men beschreven
vindt in oude Engelse verhalen, si
nister, koud. doods.
Laat in de avond kwam je binnen
op je evacuatie-adres, bij mensen,
die geen notie hadden van oorlog en
verwoesting, die je aankeken als een
soort voorwereldlijk monster en je
binnenlieten in ,n kamer, waar niets
stond of hing, dan een groot inge
lijst oog, waarnaast God ziet ons te
lezen stond.
Ze hadden verwacht, dat je je
bed meebr-acht en niet, dat er
iemand zou komen, die er uitzag als
de oude vagebond uit Herman de
Mans's boeken.
Enfin het is allemaal in orde ge
komen, later, toen je de nacht had
doorgebracht op ,n bos stro en met
iedere noest in de vloer kennis had
gemaakt.
Er kwam een evacuatie-comité,
dat zorgde voor een centrale keuken
en voor extra peperkoek, voor te
wijde jasjes van het Rode Kruis en
dat met gemeentelijke autoriteiten
aan het bakkeleien sloeg over de z.g.
evacuatiegelden.
Er kwamen stiekume reisjes naar
Venray, waar ondanks O.D. en der
gelijke meer, toch kans gezien werd
beddegoed, kleding, vlees en weck te
halen.
Je ging meetellen in een dorp, dat
geen tijd had voor oorlogshistories,
te druk als men het had om met de
Engelse aan- en afvoertroepen te
sjacheren en je sjacherde mee van
pure ellende.
Je burgerde je in en je blafte te
rug als de boer wat te dikwijls
vroeg: „Doedde gaj nog nie weg?"
En zo dikwijls als je een fiets kon
charteren ging het Venray waarts,
op volbanden, over een kapot-gere-
den Deurneseweg.
En je sloop je eigen huis binnen
als een misdadiger, want de O.D.
loerde op je en werd je gesnapt dan
ging het naar Huize Servatius, waar
tientallen boosdoeners 's nachts op
gesloten werden om de volgende
morgen vroeg Venray weer uitge
stuurd te worden.
Je ging aan het timmeren om de
ramen dicht te krijgen, maar er was
geen hamer, geen spijker, geen
plank.
Je moest zien te organiseren; een
kunst, die je ieder uur van de dag
meer onder de knie kreeg.
Je moest je eten organiseren, je
avondverlichting een jampotje met
benzine en een [pitje, waarbij je
een pet op moest zetten, want an
ders kon je de volgende dag met
geen kam meer door je haren, die
waren dan hard van het roet
Je leerde was drogen, je leerde
timmeren en zagen en je zag met
twintig dertig ogen, overal waar
maar gevaar loerde. Je hing pannen
recht en je sliep met vijf, zes man
bij elkaar.
Ook allemaal zondaars, die feite
lijk niet in Venx-ay mochten zijn,
maar die zich elders ondanks 'n
misschien goed leven zaten op te
vreten omdat hun spullen verregen
de en er toch eenmaal met de we
deropbouw begonnen moest worden.
Je gapte pannen weg en hout en
je had handen als kolenschoppen.
Je handelde met de Engelsen over
tinnetjes sigaretten en tinnetjes bul
ly beaf, over wittebrood en een px*ak
uit hun veldkeuken.
En als je zaterdags terugkeei'de
naar je evacuatie-adx*es kon je hui
len om wat je nu feitelijk de hele
week had uitgevoerd.
Zo weinig was en leek het ook
Maar daar kon je tenminste weer
eens fatsoenlijk wassen en.laten
we eerlijk wezen ook een paar dub
beltjes evacuatie-geld opstrijken.
Zo heeft iedereen zijn persoon
lijke belevenissen gehad in die tijd.
Dikwijls heel droeve, maar ook
dikwijls heel prettige, waar men nu
na jaren nog om lachen kan.
Er is zwaar gedebatteerd over een
nieuw Venray, maar de grondslag
voor dat nieuwe Venray werd gelegd
door de werkers van het eerste uur,
onze bouwvakkers, die zich tevre
den stelden met gaarkeuken en veel
ongemak en de talrijke anderen, niet
vaklui, die ondanks strenge verbods
bepalingen begonnen om huis en
haard weer een beetje op orde te
krijgen.
Er zijn doden achtei'gelaten in de
De keuze in vitrages en overgordijnen is dermate groot
dat U zich vakkundig moet laten voorlichten, welke
taak wij graag op ons nemen.
U vindt bij ons een magnifieke collectie vitrages in
alle prijsklassen, ook terlenka.
Ook brengen wij een enorme sortering overgordijn-
stoffen, o.a. de nieuwste Ploegdessins, waaruit U voor
elk intererieur keus kunt maken.
Alle gordijnen worden door ons desgewenst gemaakt
en gehangen
evacuatie-plaatsen, maar er is ook
nieuw en jong leven weer opge
bloeid. De eeuwige kringloop liet
zich ook door evacuatie niet storen.
Er is een Hark geweest, er waren
steun-acties en men keek zich scheel
door het gul geschonken tuinders
glas. Maar langzaam maar zeker
kwam in het uitgeleefde, verwoestte
dorp het leven terug en geen trot
ser mens als hij, die eindelijk dan
zijn stempeltje kreeg om definitief
terug te mogen.
Dan begon dikwijls een nieuwe
ellende van voren af aan, de ellende
van de opbouw, van de huisraad-
schade, de oorlogsuitkeringen de En
gelse-schade, de hulpacties, maar
uiteindelijk is dat nu allemaal ver
leden tijd. Geen mens, die er nog
aan denkt, want het is gelukkig
allemaal al weer lang geleden.
Maar zo'n schoonmaak doet toch
iweer even terugblikken naar die
dagen toen de vlucht naar Egypte
hier bittere werkelijkheid werd en
toen Venray de beker te drinken
kreeg tot het bittere laatste beetje
toe
Maar we leven nu 15 jaren later...
fi o))« «rriüsrin^in
JAKM •ftvwiMun f-i
Iwjiiait i•fiooiKitMjdvS"
Fietsen een centenkwestie
Fiets aankopen
meer besparen dan met lopen.
POELS Rijwielhandel