0
Plan West en nieuw plan
voor de Kom
U, ik en hel
verkeer...
Geestelijk artike
PUROL in huis!
de politierechter
Huurverhoging
hoe
maar
P.M00PEN
Ul
'el. 1070 HÜ
Emigreer gerust
Uit Peel en Maas
Zaterdag 19 maart 1960 No. 12
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS IÓB
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WPPKRT AFl VHOP VPlVi?AV PN OM^TRPPPIM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per m.m ABONNEMENTS-
GROTESRAAT 28 VENRAY TELEF. 1512 GIRO 150652 If CLVADLAU v OWIV VWUml UlYlkJ 1 IXLflVLdl PRIJS PER KWARTAAL f 1.4t BUITEN VENRAY 1.60
Het is zo'n beetje blijven romme- burg in de Schoolstraat, noch wer-
len om plan West. Het nieuwe uit
breidingsplan tussen Vlakwaterweg
en Hoenderstraat heeft heel wat voe
ten in de aarde gehad, voordat het
dat eindelijk naar de planologische
commissie in Maastricht kon, waar
het zaterdag voor de eerste maal be
handeld is.
Het heeft er alle schijn van, dat
het nu zijn langste tijd geduurd
heeft, voordat Venray het product
van veel praten en nog meer teke
ningen te zien zal krijgen.
We hebben nog niet zo lang gele
den al eens de aandacht op dit uit
breidingsplan gevestigd,
Zullen we met de woningtoewij
zing voor dit jaar nog ruimte heb
ben in plan Zuid, voor de komende
jaren zal toch genoemd project ont
sloten moeten worden, wil men dan
tenminste kunnen bouwen.
Er is indertijd door de voorganger
van de huidige stedebouwkundige 'n
plan opgesteld, maar toen dit verle
den jaar werd aangepast en veran
derd naar de moderne en nieuwere
inzichten, zijn er verschillende kin
ken in de kabel gekomen, die de
uiteindelijke goedkeuring van dit
plan op de lange baan hebben ge
schoven.
.Een der redenen is, dat de plan-
commisie uit de raad, het niet eens
was en schijnbaar nog niet eens is
met de inzichten van de stedebouw
kundige, die op zijn beurt ook weer
niet van plan schijnt, alle wensen
en verlangens van de plan-commis
sie te verwezenlijken.
Zo het al niet een kwestie is ge
worden van wie de hardste koppen
heeft, getraineerd en gestagneerd
heeft het de zaak wel. En- hoe het
verder zal gaan, is ook afwachten.
Een -en ander speelt zich binnens
kamers af, en de buitenstaander kan
hoogstens wat verbaasd staan kij
ken. Verbaasd, omdat er indertijd in
alle haast een schuurtje moest afge
broken worden, omdat daar een weg
zou komen, wat alleen maar een
schandaal veroorzaakte in de hele
Nederlandse pers en Venrays naam
nu niet bepaald de lucht in stak'.
Verbaasd ook omdat de gemeente
schijnbaar wel mocht, wat een par
ticulier verboden werd, nl. in dit
plan bouwen.
De gemeente bouwde er immers
een gymnastiekzaal, maar de bouw
van een kippenhok of schuurtje werd
aan een particulier niet toegestaan.
Wel verrijst er nu een wo
ning, die dan volgens de geruch
ten net gebouwd wordt op een
geprojecteerde weg
Dat allemaal zo bekijkend, ,is het
geen wonder, dat de goe-gemeente
het verder wel gelooft en er zich ook
niet meer heel druk over maakt.
Druk maakt zich nog alleen de
particuliere bouwer, die in het cen
trum nu uitgerekend nergens anders
bouwgrond kan krijgen dan in plan
Zuid en al die jaren hoopt,
in plan West een stukje te vinden,
dat hem meer aan staat.
Druk maakt zich alleen de grond
bezitter in die buurt, want die
ziet de tijd van onderhandelen
aangebroken en is natuurlijk nieuws
gierig wat er uit de bus komt.
Maar dat de gehele gemeenschap
zich nog zou interesseren voor deze
zo belangrijke uitbreiding van Ven
ray, is door het geharrewar binnen-
en buitenskamers jammer genoeg
niet meer. En dit spijt ons, omdat de
belangstelling en het enthousiasme
van het publiek voor nieuwere en
grootse plannen voor het welslagen
daarvan onontbeerlijk zijn
Het plan is nu dus de grote reis
langs alle mogelijke instanties be
gonnen. Zij zullen ook waarschijn
lijk de nodige op- en aanmerkingen
hebben en nadat hierover eens uit
voerig is gepraat en overleg is ge
pleegd, zal het dan uiteindelijk ter
visie komen liggen in Venray, waar
dan de raad indien ze daar nog
behoefte aan voelt ook nog een
bespreking wijden kan.y
Misschien, dat dan ook eens wat
meer licht geworpen wordt op bo
vengenoemde „vreemde" feiten. En
dat wat nu opgezet wordt, niet weer
over enkele jaren totaal veranderd
wordt.
KOMPLAN
Als een stedebouwkundige be
weert al enkele weken het sane-
rings-plan van Jan Hensenstraat en
Merseloseweg, i.v.m. de te bouwen
schouwburg gereed te hebben, dan
kan men zich als argeloos burger
ook verwonderen, dat dit plan of
voorstel dan nog niet in de raad is
geweest. En dat mensen die over
deze straten inlichtingen wensen nog
steeds te horen krijgen, dat 't plan
bij de stedebouwkundige is.
Is het dan zo verwonderlijk, dat
hardop gezegd wordt, dat de ge
meente zichzelf eerst veilig wil stel
len i.v.m. verhuizing Lucassen, voor
dat zij anderen officieel gaat ver
bieden wat ze zelf doet!
Maar het meest verwondert men
zich, dat daarbij het inmiddels prac
tised voltooide wederopbouw-plan
ter sprake komt. Want in dat weder
opbouw-plan bestond geen schouw
den de straten daaromheen betiteld
als winkelstraten.
Het doet ook al vreemd aan, dat
een stedebouwkundige reeds enkele
maanden geleden aan moest dringen
op de tot standkoming van 'n nieuw
plan voor de kom, maar dat tot he
den niemand daar iets verder van
heeft gehoord.
Maar dat desondanks toch van al
lerlei ontwerpen schijnbaar opgezet
worden, want men hoort ver-halen
vertellen hoe van het Molenplein 'n
straat achter de Kempweg om (over
de Gouden Leeuw?) rechtstreeks
naar de schouwburg geprojecteerd
zou zijn en hoe een Poststraat feite
lijk een heel stuk breder moest wor
den
Dan vraagt men zich af: Ra, ra
hoe kan dat allemaal en afgezien
of het dwaas of goed is hoe is dat
allemaal mogelijk zonder, dat er fei
telijk een plan is. Want in 't weder-
opbouwplan vindt men hier niets
van en een nieuw kom-plan is er
niet
Dit alles is allerminst bevorder
lijk voor de goede sfeer. Het duurt
te lang en als men er iets van hoort,
dan is dat zodanig, dat het de burger
angstig om het hart wordt.
Verwijt dan eens de man, die in
dertijd aspergesvelden aanlegde in
plan West, dat hij dit deed om er
beter van te warden.
Hij steekt er al lang van en
hebben ons verteld, dat men dat ze
ker, de eerste drie jaren niet kan
doen
Verwijt dan de mensen eens, dat
ze kankeren als ze geen verlof krij
gen voor een kippenhok, of een wo
ning, terwijl er wel gymnastiekzalen
an ook woningen gebouwd worden.
Men kankert, dat nu de School
straat „verknoeit" is omdat er wo
ningen in staan, maar waarom heeft
men dat niet vastgelegd van het be
gin af aan en is het heden nog zo,
dat als er een winkelpand gebouwd
zal worden, hier Tweede Kamerleden
en deputé's aan te pas moeten ko
men voordat er eindelijk iets ge
beuren kan.
Zo kan men de ris klachten voort
zetten. Van de nog steeds kale plek
ken op de Julianasingel, waarop
schijnbaar geen bouwdwang bestaat,
tot de Jan Hensenstraat toe,
waarvan het kleinste kind weet te
vertellen, dat het winkelstraat moet
worden, de plannen al lang klaar
liggen, maar officieel niemand iets
weet, reden waarom hier al maan
den woningen leeg liggen
Het begint 'n vervelende tobberij
te worden en de 300 mensen, die nog
een woning moeten hebben, alsmede
de particuliere bouwers kunnen dat
maar matig appriciëren. Terwijl
niemand feitelijk weet, waarom dit
zo moet. Vraagt men er naar dan is
een zekere menheer „Wette-wel'
schuld van, maar wie dat is kan men
niet achterhalen. En zo blijven we
maar tobben
Het gemis aan parkeerruimten
langs zeer drukke verkeerswegen
heeft al heel wat brokken opgele
verd.
Niet alleen materiële schade, doch
nog erger: mensenlevens of zwaar
gewonden.
Vooral bij avond leveren gepar-
keede voertuigen op ëen rijbaan,
waarop zeer veel snelverkeer plaats
vindt, een levensgevaarlijke situatie
op. Niet alleen als men geen enkele
verlichting voert, doch ook als wél
de voorgeschreven achterlampen
ontstoken zijn.
Zij, die dagelijks op 's-Heren we
gen rondtoeren, weten uit ervaring,
hoe mirakels naar 't is als tegenlig
gers niet of slecht dimmen, dan wel
dat de koplampen te hoog gericht
staan, waardoor wel dimmen geen
enkel nuttig effect sorteert. Komt U
een dergelijke heer tegen, dan bent
U nagenoeg tijdelijk blind. Zit U
daarbij het weer nog tegen en is er
de rijbaan nat, dan zouden we ieder
motorrijtuig-bestuurder slechts ad
viseren zo vlug mogelijk te gaan
stoppen. Liefst zo ver mogelijk naar
rechts, want ook een achter U rij
dende „geniet" van zo'n tegenligger.
Het zijn niet alleen motorrijtuig
tegenliggers, die een voertuigbe
stuurder kunnen verblinden. Een
bromfietser en een wielrijder doen
aan deze bedenkelijke sport evengoed
mee. Het zou niet de eerste maal
zijn, dat een auto tegen een boom
aantoert vanwege 't koplamp je van
deze of gene onnozele fietser. Men
treft op de wegen wielrijders aan, die
hun koplampen zodanig gericht heb
ben, dat de vogels in de bomen er
met de ogen van knipperen.
Wie dit opzettelijk doet, is rijp
voor een bepaald instituut te Venray
en wie dit uit een bepaalde mate van
slordigheid doet, moet hoognodig 'n
gerechtelijk giroformulier gaan in
vullen.
Niets is bij avond gevaarlijker dan
dit soort overtredingen, waardoor
gedurende de afgelopen feestdagen
weer verschillende ongelukken ont
staan zijn.
Het beroerde van dit soort onge
lukken is vrijwel altijd, dat de ver
oorzaker van het leed tot de onbe
kenden behoort en na deze of gene
crash verdwenen is. En dan zit men
met de gebakken peren.
Bent U dan tegen een boom of
stlstaand voertuig aangereden, waar
van vaststond, dat de achter- c.q.
parkeerverlichting brandde dan zijt
ge wettelijk fout.
Over de morele dader wordt in de
Wegenverkeerswet n.l. niet gespro
ken.
En aangezien U dus wettelijk de
veroorzaker van een botsing bent,
levert deze omstandigheid U nog een
dubbele portie materiële narigheid
op.
Het is daarom primair zaak, dat
U zich onthoudt van dit ontoelaat
bare soort verlichtingsovertredingen.
Secondair: onnodig stilstaan op
een zo drukke verkeersweg, ook al
brandt uw achterverlichting prima.
Uit hoofde van dit gevaar is het nl.
ook verboden op een autoweg stil te
staan, terwijl het op wegen, waar 'n
uitwijk- dan wel parkeermogelijk
heid aanwezig is, eveneens uit den
boze is.
Is nu geen van deze omstandig
heden op Uw weg aanwezig en is het
wel een weg, welke in belangrijk
heid nagenoeg dezelfde plaats in
neemt als een autoweg, dan is het
niet verboden, doch wel zeer onge
zond om ten behoeve van een onbe
langrijke aangelegenheid op een der
gelijke rijweg stil te blijven staan.
VASTEN-LITURGIE WIJST
ONS NAAR ONZE VERLOSSING
De vastentijd is de laatste en bij
zondere voorbereiding op het Paas
feest, waarin wij Christus' lijden,
dood, verrijzenis en verheerlijking
vieren
Het is nooit de bedoeling der Kerk
geweest, dat wij ons tot deze viering
zouden beperken en ons zelf ervan
zouden buitensluiten. Nee, de vie
ring van Pasen bestaat hierin, dat
wij met Christus ons losmaken van
„de oude mens", d.w.z. van onze zon
den, en „een nieuwe mens" worden,
levend in en uit genade van Chris
tus. Het duidelijkst wordt dit voor
ons, wanneer wij denken aan vroe
ger en aan de nieuwe Paasliturgie,
waarin de Paasnacht het H. Doopsel
wordt toegediend.
Daarin komt de viering van het
Paasfeest in haér werkelijke bete
kenis naar voren. De dopeling ont
trekt zich-aan de heerschappij van
de 'duivel en de dood om door het
Sacrament van het Doopsel zich te
stellen onder de heerschappij van
God. Hij werpt de oude mens van
zich af om het Kindschap Gods en
daarmee het recht op de hemel, het
leven met God, te aanvaarden.
"Wij, die gedoopt zijn en als Kind
van God dit genadeleven reeds heb
ben vieren het feest van Pasen dus
anders, maar niet wezenlijk anders.
De Christen onderwerpt zich in de
vastentijd aan de bijzondere offers
om daarmee zich te onthechten van
de zonde en steeds meer te groeien
naar de volheid van het Kindschap
Gods. De vastentijd is aldus een bij
zondere tijd van voorbereiding, een
tijd van extra ons best doen. Im
mers, ons hele leven moet een voort
durende groei zijn naar God.
De liturgie in de Kerk gedurende
de vastentijd wijst voortdurend op
ons persoonlijke streven naar onze
verlossing.
Wanneer wij b.v. het communie
gebed van de eerste zondag van de
Vasten leze: „Moge de deelname aan
Uw sacrament ons venieuwen en, na
ons van de oude boosheid gezuiverd
te hebben, ons doen overgaan tot het
deelgenootschap aan het Heils
mysterie" of het gebed op dinsdag
in de Goede Week. „Geef dat Uw
barmhartigheid ons reinige van alle
verborgen overblijfselen van het
oude, en ons ontvankelijk make voor
een heilige nieuwheid", dan blijkt
daaruit, dat volgens de liturgie de
gehele dynamiek van de vastentijd
ligt in het afstand doen van het oude
zuurdeeg en overgaan tot een nieuw
leven.
De liturgie van de vasten wijst
ons ook de weg, die wij het beste
kunnen gaan, naar de kern der voor
bereiding: de eucharistieviering.
.Moge het hemels gastmaal, waar
door wij gevoed zijn, ons heiligen;
en moge het ons, na zuivering van
alle dwalingen, de hemelse beloften
waardig maken" (woensdag in de
derde vasten week).
De Eucharistie is de levensspijs
voor hen, die op weg zijn naar het
land der beloften, een voorsmaak
van het te bereiken doel: onze paas-
vernieuwing, die moet uitbloeien in
het eewige geluk van het onverhuld
samenzijn met God.
Bij brand' en snijwonden, Pijnlijke
kloven, Ruwe handen, Schrale huid.
Deze verdachte had een ambte
naar van de diénst van sociale zaken
een glazen asbak naar het hoofd ge
worpen. Het hoofd raakte gewond
en de verdachte ging op de bon. Hij
kreeg veertien dagen gevangenis
straf, want de politierechter is
die dingen niet mals. Bovendien
heeft de man geen beste naam in de
strafregisters.
Dat is twee maanden geleden ge
beurd, en vanmorgen was hij
weer, even opgewekt en even be
leefd als steeds. Hij moest terecht
staan omdat hijeen ambtenaar
van de dienst sociale zaken een gla
zen asbak naar het hoofd had ge
worpen. Dat was dus de tweede
keer.
Deze man schijnt een onbedwing
bare neiging te hebben, glazen as
bakken naar ambtenarenhoofden te
gooien. Men begrijpt niet waarom
zo'n gemeente haar dienaren niet be
schermd door asbakjes van ander
materiaal aan te schaffen.
Het hoofd van de ambtenaar bleek
ook ditmaal niet tegen een derge
lijke aanval bestand. Het slachtoffer
liep een lichte hersenschudding op.
Daar deze ambtenaren in hun dienst
tijd niet zijn voorzien van valhelmen,
zijn zij niet voorbereid op dergelijke
gebeurtenissen.
De asbakkenwerper had allerlei
verontschuldigingen. Zijn vrouw lag
met haar oren, zei hij. En de buren
brachten een pannetje soep uit mee
lijden. In veertien dagen had hij
geen aardappel gegeten, en even la
ter bleek het zelfs drie weken gele
den te zijn, dat hij dit kruimig voed
sel tot zich had genomen. Voor hij
evenwel aan de vier weken toe was,
geschiedde het ongeluk.
„Ik ben zo zenuwachtig van
boorte, edelachtbare", kreet de man,
hij zwaaide met zijn armen over het
hekje, zoals men dat acteurs in goed
kope toneelstukken wel ziet doen
wanneer zij in wanhoop aan hun
gage denken. De zwaai was raak.
Het glaasje water op de rechter
lijke tafel ging ondersteboven. „Ik
staak!" riep de man nog, maar toen
verstilde hij plotseling bij 't aanschou
wen van de ravage op de tafel van
Vrouwe Justia zelf.
Het resultaat was tamelijk opzien
barend. Onder de invloed van opper
vlakte-spanning en andere sinds lang
vergeten zaken uit de natuurkunde
les levert één glas water op een ho
rizontaal vlak een schrikwekkende
plas.
Rechter, officier en griffier grepen
als één man de processtukken uit de
aanzwellende vloedgolf.
De verdachte rukte zich de sjaal
van het lijf om met mouw en das
alle processen-verbaal, rapporten en
wetboeken bijeen te dweilen, maar
de rechter weerhield hem van dit
loffelijk streven.
De deurwaarder legde als een ge
rechtelijk strandvonder wat papie
ren op de verwarmingsradiator. Een
huishoudelijk aangelegde wacht
meester van de parketwacht
goochelde een spons en een hand
doek te voorschijn en bracht daar
mee de zaak weer in het reine.
Na dit alles toonde de gevaarlijke
glaswerper goed hoe zenuwachtig hij
wel was.
Rechter en officier moesten vele
gemoedelijke woorden gebruiken ter
kalmering van de verdachte, die ken
nelijk het meest was geschrokken
van allen.
Hetgeen overigens niet wegneemt,
dat de ambtenaar nog met zijn her
senschudding zat.
De vorige keer was het veertien
dagen, nu werd het een maand. „En
we worden steeds duurder!" zei de
officier met een vage belofte voor de
toekomst.
Het lijkt me beter, dat de gemeente
die glazen asbakken toch maar weg
doet.
De stroom brieven over de komen
de huurverhoging blijft aanhouden,
ondanks het feit, dat wij niet veel
anders kunnen doen, dan antwoor
den, dat de wet nog niet eens in de
Staten-Generaal behandeld is.
Gezien echter de grote belangstel
ling die voor deze verhoging bestaat,
willen wij hieronder nog eens een
korte uiteenzetting geven van de be
paling zoals deze zijn omschreven in
het ontwerp van wet tot wijziging
van de-huurwet".
Dit ontwerp van wet kan men om
schrijven in drie punten, n.l. 1) een
huurverhoging van 20%> voor het
overgrote deel van de woningen, in
gaande 1 april; 2) het scheppen van
de mogelijkheid tot verhoging van
de huren van bedrijfspanden met
ten hoogste 15% en 3) het leggen van
een wettelijke grondslag voor een
geleidelijke opheffing van de huur-
voorschriften.
DE OUDE HUIZEN
In hoofdzaak willen wij ons hier
bepalen tot de gewone woonhuizen.
V00P EEN MODERN
TELEVISIETOESTEL
EN VAKKUNDIGE
PLAATSING ZORGT:
k.
Voor de woningen die tot omstreeks
1955 zijn gebouwd, geldt de komende
huurverhoging, maar er zijn moge
lijkheden open gelaten om woningen
die vóór 5 mei 1945 gebouwd zijn, uit
te sluiten van de verhoging. Dit zijn
dan woningen, die gebreken verto
nen welke de bewoonbaarheid ern
stig schaden of waarvan het onder
houd tengevolge van verwaarlozing
door de verhuurder niet aan rede
lijke eisen voldoet".
Aangezien deze het meest voorko
men onder de oude woningen van de
lagere huurgroepen, zijn in het wets
ontwerp speciale voorschriften op
genomen voor die woningen die ge
bouwd zijn voor 1918 en waarvan de
huurprijs niet meer bedraagt dan
9, 8, 7, 6 en 5, naar gelang
van de gemeenteklasse.
ALLEEN BIJ GOED ONDERHOUD
Wat betreft deze categorie is het
zo, dat de voorgestelde verhoging al
leen kan worden toegepast nadat
een verklaring is verkregen van de
huuradviescommissie, waarin staat
vermeld, dat de woning geen ge
breken vertoont en het onderhoud
niet is verwaarloosd. Het is de eige
naar die deze verklaring moet aan
vragen.
Uit 't bovenstaande blijkt dus, dat
de huurverhoging van 20% voor deze
woningen niet behoeft te worden be
taald, als de verhuurder die verkla
ring niet kan tonen.
Alle andere voor 5 mei 1945 ge
bouwde woningen de huurverhoging
van kracht kan zijn of blijven, want
het is aan de huurder voorbehouden
een verklaring aan de huuradvies
commissie te vragen, waaruit blijkt
hoe de toestand van de woning is en
of in verband hiermede al dan geen
huurverhoging behoeft te worden
betaald.
Als in zo'n verklaring wordt vast
gesteld, dat er sprake is van ver
waarlozing en gebreken, dan vindt
geen huurverhoging plaats totdat 't
onderhoud in orde is gebracht.
De bestaande huurprijs blijft dan
van kracht, doch wordt herzien zo
dra de woning voor de verhoging ge
schikt wordt bevonden.
GESCHILLEN
Teneinde de huuradviescommis
sies niet te veel te belasten, ver
trouwt de regering er op, dat de
huurders zich alleen dan tot de
huuradviescommissie wenden als zij
niet met verhuurders tot overeen
stemming kunnen komen over een
prijs die op grond van de toestand
van de woning lager is dan de wet
telijke toelaatbare huurprijs".
Dit nu is iets, waardoor vele moei
lijkheden (zullen) kunnen ontstaan,
want het is de verhuurder, die niet
gauw zal toegeven, of er sprake is
van verwaarlozing of slecht onder
houd en dus gesteld is op het volle
pond der verhoging en het is de
huurder, die natuurlijk graag
weinig mogelijk zal willen betalen
en als hij dat gedaan kan krijgen,
door de huuradviescommissie in te
schakelen, dan zal hij dat uiteraard
niet nalaten.
Het is nu maar de vraag of de
huurder in afwachting van de be
slissing over de toestand van de wo
ning, en hiermede kan geruime tijd
gemoeid zijn, de huurverhoging al
dan niet zal betalen.
In het ene geval ligt het zo, dat de
eigenaar waarschijnlijk met een te
hoge huur in zijn zak loopt geduren
de een bepaalde tijd. Het zal beslist
geen gemakkelijke taak zijn, het
eventueel teveel betaalde wederom
uit zijn zak te halen!
Daar staat echter tegenover, dat
de huurder voor een huurschuld zal
komen te staan, als hij per 1 april
niet betaalt, en het is natuurlijk de
verhuurder die onmiddellijk na het
verkregen advies van „behoorlijk
onderhoud" zal komen met de kwi
tantie van het totaal verschuldigde
bedrag mag de huurder deze dan
weigeren en wat zullen dan de ge
volgen zijn?
IS BETALEN BETER?
Wij kunnen dit helaas nog niet
zeggen, omdat de richtlijnen vanzelf
sprekend nog niet zijn afgekomen.
Hij, die niet stevig in zijn schoe
nen staat, d.w.z. die niet in staat is,
de huurverhoging op zij te leggen,
doet er natuurlijk beter aan reeds
aanstonds te betalen.
Dat een verhuurder die niet aan
zijn onderhoudsverplichtingen heeft
voldaan, beschermd zal worden door
de wetgever, en onrechtmatig ver
kregen gelden in zijn zak houden en
mag talmen met de terugbetalig
kunnen wij zonder meer niet aanne
men.
Dit nu is voor ons tot dusverre
nog een groot vraagteken en van
belang voor die groep huurders die
vallen onder de categorie huurder
van oude woningen, niet vallende on
der de omschreven lage huurprijzen
van 9 en daar beneden.
Een verhuurder, die getoond heeft
niets voor zijn verhuurde woning
over te hebben, dan alleen maar het
innen van de huursom en wel een
liefst zo hoog mogelijke, zal onge
twijfeld geen gemakkelijk persoon
zijn die zo maar zonder dwang het
teveel betaalde zal teruggeven. Moet
dit gaan door tussenkomst van de
rechter, dan voorzien wij niet alleen
vele werkzaamheden door de huur
adviescommissies, maar eveneens 'n
sterke toename van procedures voor
de kantonrechter, met alle ellende
daaraan verbonden van verzuim op
het werk en (onnodige) kosten.
De werkloosheid in Canada be
weegt zich in stijgende lijn. Het aan
tal werklozen is gestegen tot ruim
770.000 op een bevplking van bijna
18 miljoen. Omgerekend in Neder
landse verhoudingen betekenen deze
cijfers, dat er in ons land 470.000
personen zonder werk zouden zijn.
Als het aantal werklozen in ons
land meer dan 100.000 bedraagt,
komt een ieder, zeer terecht, in het
geweer om dit euvel te bestrijden!
Zo denken de Nederlandse emi
gratie-ambtenaren er niet over.
„Geen Nederlander hoeft zich door
de situatie op de Canadese arbeids
markt ervan te laten weerhouden
naar Canada te emigreren", aldus
de verklaring van de secretaris van
de Nederlands-Canadese Emigratie-
raad. En de, eveneens Nederlandse,
landbouw- en emigratie-attaché te
Ottawa legt er nog een schepje
bovenop, door te verklaren, dat „er
geen redea is, zich te beraden op
emigratie naar Canada".
De mentaliteit van degenen, die
zich met de emigratie bezighouden,
lijkt eenvoudig nergens op. In Ne
derland hebben wij de instanties, die
belust op premie per aangemelde
emigrant, met drukwerk en film
avonden en geruggesteund door de
zware rijkssubsidie- voor de over-
toch, blijven voortgaan Neder
landers tot emigratie te bewegen,
woordelijke verklaringen afgelegd
door Nederlandse ambtenaren, die
beter dan wie ook kunnen weten,
dat de emigrant op de arbeidsmarkt
aldaar vele slagen achterligt bij
degenen, die in het bezit zijn van de
Canadese nationaliteit.
Nog steeds mist men in Nederland
de moed te. breken met de kostbare,
uit pessimisme geboren emigratie-
politiek.
Men zou eens een voorbeeld moe
ten nemen aan een land als Zwit
serland, dat in mindere mate dan
Nederland beschikt over natuurlijke
hulpbronnen en op het ogenblik
werk verschaft aan 365.000 buiten
landse arbeidskrachten.
De bevolkingsdichtheid in Zwit
serland, met 127 inwoners per vier
kante klometer, is relatief nauwe
lijks minder dan in Nederland. Maar
in dat land is veel minder gelegen
heid voor een planpolitiek, die ook
als de berekeningen (die de emigra
tie zogenaamd zo noodzaklijk maak
ten) door de feiten gelogenstraft zijn,
haar eigen leven blijft leiden.
van 26 maart 1910
- Aanvrage werd gedaan ter be
koming van een vergunning voor de
verkoop van sterke drank in het
klein, alleen aan logeergasten (loge-
mentsvergunning) door: Wilhelm
Swaghoven, metselaar, Maashese-
weg en Francis Koppens, landbou
wer, Nachtegaal.
- Een vroege lente! Deze week is
te Vel turn in een perceel rogge het
nestje gevonden van een leeuwerik
met vier jongen. Wel wat vroeg
erbij!
Door de raadsleden van Venray
werd een collecte aangekondigd ten
bate van de bewoners langs de Maas,
die door de hoge waterstanden en
overstromingen een enorme schade
heeft aangericht.
Maandag 11 april zal de gemeente
overgaan tot de openbare verpach
ting van de muziekzaal in de School
straat, voor de kermisdagen in 1910.
Echte Straelse Zaadhaver werd
aangeboden a 10 ct. per kilo.
Het bouwen van een boerderij
voor A. Hermans te Wellerlooi werd
aanbesteed zonder leverantie van
stenen en kalk. Er waren 12 aanne
mers die inschreven. De laagste was