0 Plan West en nieuw plan voor de Kom U, ik en hel verkeer... Geestelijk artike PUROL in huis! de politierechter Huurverhoging hoe maar P.M00PEN Ul 'el. 1070 HÜ Emigreer gerust Uit Peel en Maas Zaterdag 19 maart 1960 No. 12 EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS IÓB DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WPPKRT AFl VHOP VPlVi?AV PN OM^TRPPPIM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. per m.m ABONNEMENTS- GROTESRAAT 28 VENRAY TELEF. 1512 GIRO 150652 If CLVADLAU v OWIV VWUml UlYlkJ 1 IXLflVLdl PRIJS PER KWARTAAL f 1.4t BUITEN VENRAY 1.60 Het is zo'n beetje blijven romme- burg in de Schoolstraat, noch wer- len om plan West. Het nieuwe uit breidingsplan tussen Vlakwaterweg en Hoenderstraat heeft heel wat voe ten in de aarde gehad, voordat het dat eindelijk naar de planologische commissie in Maastricht kon, waar het zaterdag voor de eerste maal be handeld is. Het heeft er alle schijn van, dat het nu zijn langste tijd geduurd heeft, voordat Venray het product van veel praten en nog meer teke ningen te zien zal krijgen. We hebben nog niet zo lang gele den al eens de aandacht op dit uit breidingsplan gevestigd, Zullen we met de woningtoewij zing voor dit jaar nog ruimte heb ben in plan Zuid, voor de komende jaren zal toch genoemd project ont sloten moeten worden, wil men dan tenminste kunnen bouwen. Er is indertijd door de voorganger van de huidige stedebouwkundige 'n plan opgesteld, maar toen dit verle den jaar werd aangepast en veran derd naar de moderne en nieuwere inzichten, zijn er verschillende kin ken in de kabel gekomen, die de uiteindelijke goedkeuring van dit plan op de lange baan hebben ge schoven. .Een der redenen is, dat de plan- commisie uit de raad, het niet eens was en schijnbaar nog niet eens is met de inzichten van de stedebouw kundige, die op zijn beurt ook weer niet van plan schijnt, alle wensen en verlangens van de plan-commis sie te verwezenlijken. Zo het al niet een kwestie is ge worden van wie de hardste koppen heeft, getraineerd en gestagneerd heeft het de zaak wel. En- hoe het verder zal gaan, is ook afwachten. Een -en ander speelt zich binnens kamers af, en de buitenstaander kan hoogstens wat verbaasd staan kij ken. Verbaasd, omdat er indertijd in alle haast een schuurtje moest afge broken worden, omdat daar een weg zou komen, wat alleen maar een schandaal veroorzaakte in de hele Nederlandse pers en Venrays naam nu niet bepaald de lucht in stak'. Verbaasd ook omdat de gemeente schijnbaar wel mocht, wat een par ticulier verboden werd, nl. in dit plan bouwen. De gemeente bouwde er immers een gymnastiekzaal, maar de bouw van een kippenhok of schuurtje werd aan een particulier niet toegestaan. Wel verrijst er nu een wo ning, die dan volgens de geruch ten net gebouwd wordt op een geprojecteerde weg Dat allemaal zo bekijkend, ,is het geen wonder, dat de goe-gemeente het verder wel gelooft en er zich ook niet meer heel druk over maakt. Druk maakt zich nog alleen de particuliere bouwer, die in het cen trum nu uitgerekend nergens anders bouwgrond kan krijgen dan in plan Zuid en al die jaren hoopt, in plan West een stukje te vinden, dat hem meer aan staat. Druk maakt zich alleen de grond bezitter in die buurt, want die ziet de tijd van onderhandelen aangebroken en is natuurlijk nieuws gierig wat er uit de bus komt. Maar dat de gehele gemeenschap zich nog zou interesseren voor deze zo belangrijke uitbreiding van Ven ray, is door het geharrewar binnen- en buitenskamers jammer genoeg niet meer. En dit spijt ons, omdat de belangstelling en het enthousiasme van het publiek voor nieuwere en grootse plannen voor het welslagen daarvan onontbeerlijk zijn Het plan is nu dus de grote reis langs alle mogelijke instanties be gonnen. Zij zullen ook waarschijn lijk de nodige op- en aanmerkingen hebben en nadat hierover eens uit voerig is gepraat en overleg is ge pleegd, zal het dan uiteindelijk ter visie komen liggen in Venray, waar dan de raad indien ze daar nog behoefte aan voelt ook nog een bespreking wijden kan.y Misschien, dat dan ook eens wat meer licht geworpen wordt op bo vengenoemde „vreemde" feiten. En dat wat nu opgezet wordt, niet weer over enkele jaren totaal veranderd wordt. KOMPLAN Als een stedebouwkundige be weert al enkele weken het sane- rings-plan van Jan Hensenstraat en Merseloseweg, i.v.m. de te bouwen schouwburg gereed te hebben, dan kan men zich als argeloos burger ook verwonderen, dat dit plan of voorstel dan nog niet in de raad is geweest. En dat mensen die over deze straten inlichtingen wensen nog steeds te horen krijgen, dat 't plan bij de stedebouwkundige is. Is het dan zo verwonderlijk, dat hardop gezegd wordt, dat de ge meente zichzelf eerst veilig wil stel len i.v.m. verhuizing Lucassen, voor dat zij anderen officieel gaat ver bieden wat ze zelf doet! Maar het meest verwondert men zich, dat daarbij het inmiddels prac tised voltooide wederopbouw-plan ter sprake komt. Want in dat weder opbouw-plan bestond geen schouw den de straten daaromheen betiteld als winkelstraten. Het doet ook al vreemd aan, dat een stedebouwkundige reeds enkele maanden geleden aan moest dringen op de tot standkoming van 'n nieuw plan voor de kom, maar dat tot he den niemand daar iets verder van heeft gehoord. Maar dat desondanks toch van al lerlei ontwerpen schijnbaar opgezet worden, want men hoort ver-halen vertellen hoe van het Molenplein 'n straat achter de Kempweg om (over de Gouden Leeuw?) rechtstreeks naar de schouwburg geprojecteerd zou zijn en hoe een Poststraat feite lijk een heel stuk breder moest wor den Dan vraagt men zich af: Ra, ra hoe kan dat allemaal en afgezien of het dwaas of goed is hoe is dat allemaal mogelijk zonder, dat er fei telijk een plan is. Want in 't weder- opbouwplan vindt men hier niets van en een nieuw kom-plan is er niet Dit alles is allerminst bevorder lijk voor de goede sfeer. Het duurt te lang en als men er iets van hoort, dan is dat zodanig, dat het de burger angstig om het hart wordt. Verwijt dan eens de man, die in dertijd aspergesvelden aanlegde in plan West, dat hij dit deed om er beter van te warden. Hij steekt er al lang van en hebben ons verteld, dat men dat ze ker, de eerste drie jaren niet kan doen Verwijt dan de mensen eens, dat ze kankeren als ze geen verlof krij gen voor een kippenhok, of een wo ning, terwijl er wel gymnastiekzalen an ook woningen gebouwd worden. Men kankert, dat nu de School straat „verknoeit" is omdat er wo ningen in staan, maar waarom heeft men dat niet vastgelegd van het be gin af aan en is het heden nog zo, dat als er een winkelpand gebouwd zal worden, hier Tweede Kamerleden en deputé's aan te pas moeten ko men voordat er eindelijk iets ge beuren kan. Zo kan men de ris klachten voort zetten. Van de nog steeds kale plek ken op de Julianasingel, waarop schijnbaar geen bouwdwang bestaat, tot de Jan Hensenstraat toe, waarvan het kleinste kind weet te vertellen, dat het winkelstraat moet worden, de plannen al lang klaar liggen, maar officieel niemand iets weet, reden waarom hier al maan den woningen leeg liggen Het begint 'n vervelende tobberij te worden en de 300 mensen, die nog een woning moeten hebben, alsmede de particuliere bouwers kunnen dat maar matig appriciëren. Terwijl niemand feitelijk weet, waarom dit zo moet. Vraagt men er naar dan is een zekere menheer „Wette-wel' schuld van, maar wie dat is kan men niet achterhalen. En zo blijven we maar tobben Het gemis aan parkeerruimten langs zeer drukke verkeerswegen heeft al heel wat brokken opgele verd. Niet alleen materiële schade, doch nog erger: mensenlevens of zwaar gewonden. Vooral bij avond leveren gepar- keede voertuigen op ëen rijbaan, waarop zeer veel snelverkeer plaats vindt, een levensgevaarlijke situatie op. Niet alleen als men geen enkele verlichting voert, doch ook als wél de voorgeschreven achterlampen ontstoken zijn. Zij, die dagelijks op 's-Heren we gen rondtoeren, weten uit ervaring, hoe mirakels naar 't is als tegenlig gers niet of slecht dimmen, dan wel dat de koplampen te hoog gericht staan, waardoor wel dimmen geen enkel nuttig effect sorteert. Komt U een dergelijke heer tegen, dan bent U nagenoeg tijdelijk blind. Zit U daarbij het weer nog tegen en is er de rijbaan nat, dan zouden we ieder motorrijtuig-bestuurder slechts ad viseren zo vlug mogelijk te gaan stoppen. Liefst zo ver mogelijk naar rechts, want ook een achter U rij dende „geniet" van zo'n tegenligger. Het zijn niet alleen motorrijtuig tegenliggers, die een voertuigbe stuurder kunnen verblinden. Een bromfietser en een wielrijder doen aan deze bedenkelijke sport evengoed mee. Het zou niet de eerste maal zijn, dat een auto tegen een boom aantoert vanwege 't koplamp je van deze of gene onnozele fietser. Men treft op de wegen wielrijders aan, die hun koplampen zodanig gericht heb ben, dat de vogels in de bomen er met de ogen van knipperen. Wie dit opzettelijk doet, is rijp voor een bepaald instituut te Venray en wie dit uit een bepaalde mate van slordigheid doet, moet hoognodig 'n gerechtelijk giroformulier gaan in vullen. Niets is bij avond gevaarlijker dan dit soort overtredingen, waardoor gedurende de afgelopen feestdagen weer verschillende ongelukken ont staan zijn. Het beroerde van dit soort onge lukken is vrijwel altijd, dat de ver oorzaker van het leed tot de onbe kenden behoort en na deze of gene crash verdwenen is. En dan zit men met de gebakken peren. Bent U dan tegen een boom of stlstaand voertuig aangereden, waar van vaststond, dat de achter- c.q. parkeerverlichting brandde dan zijt ge wettelijk fout. Over de morele dader wordt in de Wegenverkeerswet n.l. niet gespro ken. En aangezien U dus wettelijk de veroorzaker van een botsing bent, levert deze omstandigheid U nog een dubbele portie materiële narigheid op. Het is daarom primair zaak, dat U zich onthoudt van dit ontoelaat bare soort verlichtingsovertredingen. Secondair: onnodig stilstaan op een zo drukke verkeersweg, ook al brandt uw achterverlichting prima. Uit hoofde van dit gevaar is het nl. ook verboden op een autoweg stil te staan, terwijl het op wegen, waar 'n uitwijk- dan wel parkeermogelijk heid aanwezig is, eveneens uit den boze is. Is nu geen van deze omstandig heden op Uw weg aanwezig en is het wel een weg, welke in belangrijk heid nagenoeg dezelfde plaats in neemt als een autoweg, dan is het niet verboden, doch wel zeer onge zond om ten behoeve van een onbe langrijke aangelegenheid op een der gelijke rijweg stil te blijven staan. VASTEN-LITURGIE WIJST ONS NAAR ONZE VERLOSSING De vastentijd is de laatste en bij zondere voorbereiding op het Paas feest, waarin wij Christus' lijden, dood, verrijzenis en verheerlijking vieren Het is nooit de bedoeling der Kerk geweest, dat wij ons tot deze viering zouden beperken en ons zelf ervan zouden buitensluiten. Nee, de vie ring van Pasen bestaat hierin, dat wij met Christus ons losmaken van „de oude mens", d.w.z. van onze zon den, en „een nieuwe mens" worden, levend in en uit genade van Chris tus. Het duidelijkst wordt dit voor ons, wanneer wij denken aan vroe ger en aan de nieuwe Paasliturgie, waarin de Paasnacht het H. Doopsel wordt toegediend. Daarin komt de viering van het Paasfeest in haér werkelijke bete kenis naar voren. De dopeling ont trekt zich-aan de heerschappij van de 'duivel en de dood om door het Sacrament van het Doopsel zich te stellen onder de heerschappij van God. Hij werpt de oude mens van zich af om het Kindschap Gods en daarmee het recht op de hemel, het leven met God, te aanvaarden. "Wij, die gedoopt zijn en als Kind van God dit genadeleven reeds heb ben vieren het feest van Pasen dus anders, maar niet wezenlijk anders. De Christen onderwerpt zich in de vastentijd aan de bijzondere offers om daarmee zich te onthechten van de zonde en steeds meer te groeien naar de volheid van het Kindschap Gods. De vastentijd is aldus een bij zondere tijd van voorbereiding, een tijd van extra ons best doen. Im mers, ons hele leven moet een voort durende groei zijn naar God. De liturgie in de Kerk gedurende de vastentijd wijst voortdurend op ons persoonlijke streven naar onze verlossing. Wanneer wij b.v. het communie gebed van de eerste zondag van de Vasten leze: „Moge de deelname aan Uw sacrament ons venieuwen en, na ons van de oude boosheid gezuiverd te hebben, ons doen overgaan tot het deelgenootschap aan het Heils mysterie" of het gebed op dinsdag in de Goede Week. „Geef dat Uw barmhartigheid ons reinige van alle verborgen overblijfselen van het oude, en ons ontvankelijk make voor een heilige nieuwheid", dan blijkt daaruit, dat volgens de liturgie de gehele dynamiek van de vastentijd ligt in het afstand doen van het oude zuurdeeg en overgaan tot een nieuw leven. De liturgie van de vasten wijst ons ook de weg, die wij het beste kunnen gaan, naar de kern der voor bereiding: de eucharistieviering. .Moge het hemels gastmaal, waar door wij gevoed zijn, ons heiligen; en moge het ons, na zuivering van alle dwalingen, de hemelse beloften waardig maken" (woensdag in de derde vasten week). De Eucharistie is de levensspijs voor hen, die op weg zijn naar het land der beloften, een voorsmaak van het te bereiken doel: onze paas- vernieuwing, die moet uitbloeien in het eewige geluk van het onverhuld samenzijn met God. Bij brand' en snijwonden, Pijnlijke kloven, Ruwe handen, Schrale huid. Deze verdachte had een ambte naar van de diénst van sociale zaken een glazen asbak naar het hoofd ge worpen. Het hoofd raakte gewond en de verdachte ging op de bon. Hij kreeg veertien dagen gevangenis straf, want de politierechter is die dingen niet mals. Bovendien heeft de man geen beste naam in de strafregisters. Dat is twee maanden geleden ge beurd, en vanmorgen was hij weer, even opgewekt en even be leefd als steeds. Hij moest terecht staan omdat hijeen ambtenaar van de dienst sociale zaken een gla zen asbak naar het hoofd had ge worpen. Dat was dus de tweede keer. Deze man schijnt een onbedwing bare neiging te hebben, glazen as bakken naar ambtenarenhoofden te gooien. Men begrijpt niet waarom zo'n gemeente haar dienaren niet be schermd door asbakjes van ander materiaal aan te schaffen. Het hoofd van de ambtenaar bleek ook ditmaal niet tegen een derge lijke aanval bestand. Het slachtoffer liep een lichte hersenschudding op. Daar deze ambtenaren in hun dienst tijd niet zijn voorzien van valhelmen, zijn zij niet voorbereid op dergelijke gebeurtenissen. De asbakkenwerper had allerlei verontschuldigingen. Zijn vrouw lag met haar oren, zei hij. En de buren brachten een pannetje soep uit mee lijden. In veertien dagen had hij geen aardappel gegeten, en even la ter bleek het zelfs drie weken gele den te zijn, dat hij dit kruimig voed sel tot zich had genomen. Voor hij evenwel aan de vier weken toe was, geschiedde het ongeluk. „Ik ben zo zenuwachtig van boorte, edelachtbare", kreet de man, hij zwaaide met zijn armen over het hekje, zoals men dat acteurs in goed kope toneelstukken wel ziet doen wanneer zij in wanhoop aan hun gage denken. De zwaai was raak. Het glaasje water op de rechter lijke tafel ging ondersteboven. „Ik staak!" riep de man nog, maar toen verstilde hij plotseling bij 't aanschou wen van de ravage op de tafel van Vrouwe Justia zelf. Het resultaat was tamelijk opzien barend. Onder de invloed van opper vlakte-spanning en andere sinds lang vergeten zaken uit de natuurkunde les levert één glas water op een ho rizontaal vlak een schrikwekkende plas. Rechter, officier en griffier grepen als één man de processtukken uit de aanzwellende vloedgolf. De verdachte rukte zich de sjaal van het lijf om met mouw en das alle processen-verbaal, rapporten en wetboeken bijeen te dweilen, maar de rechter weerhield hem van dit loffelijk streven. De deurwaarder legde als een ge rechtelijk strandvonder wat papie ren op de verwarmingsradiator. Een huishoudelijk aangelegde wacht meester van de parketwacht goochelde een spons en een hand doek te voorschijn en bracht daar mee de zaak weer in het reine. Na dit alles toonde de gevaarlijke glaswerper goed hoe zenuwachtig hij wel was. Rechter en officier moesten vele gemoedelijke woorden gebruiken ter kalmering van de verdachte, die ken nelijk het meest was geschrokken van allen. Hetgeen overigens niet wegneemt, dat de ambtenaar nog met zijn her senschudding zat. De vorige keer was het veertien dagen, nu werd het een maand. „En we worden steeds duurder!" zei de officier met een vage belofte voor de toekomst. Het lijkt me beter, dat de gemeente die glazen asbakken toch maar weg doet. De stroom brieven over de komen de huurverhoging blijft aanhouden, ondanks het feit, dat wij niet veel anders kunnen doen, dan antwoor den, dat de wet nog niet eens in de Staten-Generaal behandeld is. Gezien echter de grote belangstel ling die voor deze verhoging bestaat, willen wij hieronder nog eens een korte uiteenzetting geven van de be paling zoals deze zijn omschreven in het ontwerp van wet tot wijziging van de-huurwet". Dit ontwerp van wet kan men om schrijven in drie punten, n.l. 1) een huurverhoging van 20%> voor het overgrote deel van de woningen, in gaande 1 april; 2) het scheppen van de mogelijkheid tot verhoging van de huren van bedrijfspanden met ten hoogste 15% en 3) het leggen van een wettelijke grondslag voor een geleidelijke opheffing van de huur- voorschriften. DE OUDE HUIZEN In hoofdzaak willen wij ons hier bepalen tot de gewone woonhuizen. V00P EEN MODERN TELEVISIETOESTEL EN VAKKUNDIGE PLAATSING ZORGT: k. Voor de woningen die tot omstreeks 1955 zijn gebouwd, geldt de komende huurverhoging, maar er zijn moge lijkheden open gelaten om woningen die vóór 5 mei 1945 gebouwd zijn, uit te sluiten van de verhoging. Dit zijn dan woningen, die gebreken verto nen welke de bewoonbaarheid ern stig schaden of waarvan het onder houd tengevolge van verwaarlozing door de verhuurder niet aan rede lijke eisen voldoet". Aangezien deze het meest voorko men onder de oude woningen van de lagere huurgroepen, zijn in het wets ontwerp speciale voorschriften op genomen voor die woningen die ge bouwd zijn voor 1918 en waarvan de huurprijs niet meer bedraagt dan 9, 8, 7, 6 en 5, naar gelang van de gemeenteklasse. ALLEEN BIJ GOED ONDERHOUD Wat betreft deze categorie is het zo, dat de voorgestelde verhoging al leen kan worden toegepast nadat een verklaring is verkregen van de huuradviescommissie, waarin staat vermeld, dat de woning geen ge breken vertoont en het onderhoud niet is verwaarloosd. Het is de eige naar die deze verklaring moet aan vragen. Uit 't bovenstaande blijkt dus, dat de huurverhoging van 20% voor deze woningen niet behoeft te worden be taald, als de verhuurder die verkla ring niet kan tonen. Alle andere voor 5 mei 1945 ge bouwde woningen de huurverhoging van kracht kan zijn of blijven, want het is aan de huurder voorbehouden een verklaring aan de huuradvies commissie te vragen, waaruit blijkt hoe de toestand van de woning is en of in verband hiermede al dan geen huurverhoging behoeft te worden betaald. Als in zo'n verklaring wordt vast gesteld, dat er sprake is van ver waarlozing en gebreken, dan vindt geen huurverhoging plaats totdat 't onderhoud in orde is gebracht. De bestaande huurprijs blijft dan van kracht, doch wordt herzien zo dra de woning voor de verhoging ge schikt wordt bevonden. GESCHILLEN Teneinde de huuradviescommis sies niet te veel te belasten, ver trouwt de regering er op, dat de huurders zich alleen dan tot de huuradviescommissie wenden als zij niet met verhuurders tot overeen stemming kunnen komen over een prijs die op grond van de toestand van de woning lager is dan de wet telijke toelaatbare huurprijs". Dit nu is iets, waardoor vele moei lijkheden (zullen) kunnen ontstaan, want het is de verhuurder, die niet gauw zal toegeven, of er sprake is van verwaarlozing of slecht onder houd en dus gesteld is op het volle pond der verhoging en het is de huurder, die natuurlijk graag weinig mogelijk zal willen betalen en als hij dat gedaan kan krijgen, door de huuradviescommissie in te schakelen, dan zal hij dat uiteraard niet nalaten. Het is nu maar de vraag of de huurder in afwachting van de be slissing over de toestand van de wo ning, en hiermede kan geruime tijd gemoeid zijn, de huurverhoging al dan niet zal betalen. In het ene geval ligt het zo, dat de eigenaar waarschijnlijk met een te hoge huur in zijn zak loopt geduren de een bepaalde tijd. Het zal beslist geen gemakkelijke taak zijn, het eventueel teveel betaalde wederom uit zijn zak te halen! Daar staat echter tegenover, dat de huurder voor een huurschuld zal komen te staan, als hij per 1 april niet betaalt, en het is natuurlijk de verhuurder die onmiddellijk na het verkregen advies van „behoorlijk onderhoud" zal komen met de kwi tantie van het totaal verschuldigde bedrag mag de huurder deze dan weigeren en wat zullen dan de ge volgen zijn? IS BETALEN BETER? Wij kunnen dit helaas nog niet zeggen, omdat de richtlijnen vanzelf sprekend nog niet zijn afgekomen. Hij, die niet stevig in zijn schoe nen staat, d.w.z. die niet in staat is, de huurverhoging op zij te leggen, doet er natuurlijk beter aan reeds aanstonds te betalen. Dat een verhuurder die niet aan zijn onderhoudsverplichtingen heeft voldaan, beschermd zal worden door de wetgever, en onrechtmatig ver kregen gelden in zijn zak houden en mag talmen met de terugbetalig kunnen wij zonder meer niet aanne men. Dit nu is voor ons tot dusverre nog een groot vraagteken en van belang voor die groep huurders die vallen onder de categorie huurder van oude woningen, niet vallende on der de omschreven lage huurprijzen van 9 en daar beneden. Een verhuurder, die getoond heeft niets voor zijn verhuurde woning over te hebben, dan alleen maar het innen van de huursom en wel een liefst zo hoog mogelijke, zal onge twijfeld geen gemakkelijk persoon zijn die zo maar zonder dwang het teveel betaalde zal teruggeven. Moet dit gaan door tussenkomst van de rechter, dan voorzien wij niet alleen vele werkzaamheden door de huur adviescommissies, maar eveneens 'n sterke toename van procedures voor de kantonrechter, met alle ellende daaraan verbonden van verzuim op het werk en (onnodige) kosten. De werkloosheid in Canada be weegt zich in stijgende lijn. Het aan tal werklozen is gestegen tot ruim 770.000 op een bevplking van bijna 18 miljoen. Omgerekend in Neder landse verhoudingen betekenen deze cijfers, dat er in ons land 470.000 personen zonder werk zouden zijn. Als het aantal werklozen in ons land meer dan 100.000 bedraagt, komt een ieder, zeer terecht, in het geweer om dit euvel te bestrijden! Zo denken de Nederlandse emi gratie-ambtenaren er niet over. „Geen Nederlander hoeft zich door de situatie op de Canadese arbeids markt ervan te laten weerhouden naar Canada te emigreren", aldus de verklaring van de secretaris van de Nederlands-Canadese Emigratie- raad. En de, eveneens Nederlandse, landbouw- en emigratie-attaché te Ottawa legt er nog een schepje bovenop, door te verklaren, dat „er geen redea is, zich te beraden op emigratie naar Canada". De mentaliteit van degenen, die zich met de emigratie bezighouden, lijkt eenvoudig nergens op. In Ne derland hebben wij de instanties, die belust op premie per aangemelde emigrant, met drukwerk en film avonden en geruggesteund door de zware rijkssubsidie- voor de over- toch, blijven voortgaan Neder landers tot emigratie te bewegen, woordelijke verklaringen afgelegd door Nederlandse ambtenaren, die beter dan wie ook kunnen weten, dat de emigrant op de arbeidsmarkt aldaar vele slagen achterligt bij degenen, die in het bezit zijn van de Canadese nationaliteit. Nog steeds mist men in Nederland de moed te. breken met de kostbare, uit pessimisme geboren emigratie- politiek. Men zou eens een voorbeeld moe ten nemen aan een land als Zwit serland, dat in mindere mate dan Nederland beschikt over natuurlijke hulpbronnen en op het ogenblik werk verschaft aan 365.000 buiten landse arbeidskrachten. De bevolkingsdichtheid in Zwit serland, met 127 inwoners per vier kante klometer, is relatief nauwe lijks minder dan in Nederland. Maar in dat land is veel minder gelegen heid voor een planpolitiek, die ook als de berekeningen (die de emigra tie zogenaamd zo noodzaklijk maak ten) door de feiten gelogenstraft zijn, haar eigen leven blijft leiden. van 26 maart 1910 - Aanvrage werd gedaan ter be koming van een vergunning voor de verkoop van sterke drank in het klein, alleen aan logeergasten (loge- mentsvergunning) door: Wilhelm Swaghoven, metselaar, Maashese- weg en Francis Koppens, landbou wer, Nachtegaal. - Een vroege lente! Deze week is te Vel turn in een perceel rogge het nestje gevonden van een leeuwerik met vier jongen. Wel wat vroeg erbij! Door de raadsleden van Venray werd een collecte aangekondigd ten bate van de bewoners langs de Maas, die door de hoge waterstanden en overstromingen een enorme schade heeft aangericht. Maandag 11 april zal de gemeente overgaan tot de openbare verpach ting van de muziekzaal in de School straat, voor de kermisdagen in 1910. Echte Straelse Zaadhaver werd aangeboden a 10 ct. per kilo. Het bouwen van een boerderij voor A. Hermans te Wellerlooi werd aanbesteed zonder leverantie van stenen en kalk. Er waren 12 aanne mers die inschreven. De laagste was

Peel en Maas | 1960 | | pagina 1