w
f
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Geestelijk artikel
Uit Peel en Maas
Kou Gevat?
DAM PO 75ct
Heem-kalender Limburg
Hel verhaal van Venrays schapenhandel
Middenstands-nota 1959
de politierechter
P.MO 0RËN
Tel. 1070'
KOU o
GEVAT
de lekkere
ITAIIANO
Ingezonden
Zaterdag 9 januari 1960 No 2
EEN EN TACHTIGSTE JAARGANG
CONFECTIE VAI
PEEL EN MAAS Hl
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF
GROTESRAAT 28 VENRAY TELEF. 1512 GIRO 150652
m.m ABONNEMENTS-
BUITEN VENRAY 1.60
Zal electronische rekenmachine
uitmaken of wij geboren mogen
worden?
Bestaat er in de wereld van van
daag eigenlijk wel een vraagstuk,
dan ons meer benauwd als chris
tenen, dan de gedachten over 't ge
zin? Is deze zondag, die in de be
woordingen van de Kerk heet „zon
dag van de H. Familie", niet een van
de meest actuele bezinningsdagen
van heden? Ook voor de katholiek?
En nu bedoel ik niet al die inge
wikkelde en soms kunstmatige vra
gen over de verhouding van ouders
en kinderen, over de kleuterzorg, de
prenatale zorg en de bezorgdheid
over moeilijk opvoedbare kinderen.
Ik bedoel ook niet al die diepzinnige,
noch minder die oppervlakkige be
schouwingen over het vraagstuk der
nozems. Mij gaat het op deze dag
om één kernvraag, waarvoor de we
reld gesteld is: het bestaansrecht
van het gezin.
Onze westerse beschaving; die nog
altijd meent het toppunt van doel
matig denken te bezitten en daar
door ver uit steken boven Aziati
sche, Afrikaanse, Indiaanse en Oost-
Europese culturen, heeft zich in be
nauwenis afgevraagd hoe de wereld
van tegenwoordig met z'n sterke be
volkingsaanwas, over enige tiental
len jaren de mens nog te eten kan
geven. Zij, die de krachten der na
tuur niet beheersen, zij die nog veel
minder de vrijheid van de miljoe
nen mensen in handen hebben, wil
len ons nu doen geloven, dat er te
veel mensen op de wereld komen.
En zij leggen de huidige medemen
sen als plicht op de bijl aan de wor
tel van het gezin te leggen. De mens
moet gedeeltelijk worden uitgeroeid.
Het geboren worden, deze opperste
gave van God. moet worden gere
geld naar wetten van doelmatigheid
en berekeningen van 'electronische
machines.
Kortom: Gods voorzienigheid moet
wijken voor de conclusies, die een
paar geleerden zullen voorleggen
aan de staatslieden, zonder God,
zonder zedenleer, zonder godsdienst
of Kerk.
In plaats van God, willen een paar
deskundigen, wier geleerdheid een
belachelijk kleine afspiegeling van
Gods Wijsheid vormt, het bestuur
van de wereld in handen nemen.
En om dwang bij te zetten aan
hun plannen, zullen aan onderont
wikkelde gebieden zo is aan het
Amerikaanse parlement voorgesteld
finantiële bijdragen worden ge
koppeld aan eisen van geboortebe
perking. De zwarten en gekleurden,
die wij meenden van het heidendom
naar het licht der christelijke be
schaving te kunnen brengen, zullen
van deze technische mensen deze
nieuwe vorm van heidendom opge
legd krijgen. Zie hier de angst voor
ons katholieken in een v/ereld ge
leid doordat wetenschap en techniek,
vervreemd van een alwetende en al-
lesliefhebbende Vader, zal de elec
tronische machine in New York be
palen of onze kinderen geboren mo
gen worden of niet.
olh wneftcrinjcn
ftypotficfoen
■fincmcierin^Ov^
JULIANASINGEL41-tek/M] (K4780)
van 8 januari 1910
Z.D.H. de Bisschop van Roer
mond heeft benoemd tot pastoor te
Wanssum de Z.E. Heer H.M. Wijn
hoven, rector te Leunen en tot rector
te Leunen de Weleerw. Heer C.L.
Jonkers, kapelaan te Arcen.
Dit jaar zijn aan de beurt van
aftreden als lid der Provinciale Sta
ten van Limburg de heren H. Trynes
te Venray en G.H. Peters te Bergen.
Tot commissaris der fanfare
St. Cecilia alhier werd gekozen de
heer W. Drent.
Tussen Leunen en Castenray
bevinden zich een drietal wagens
met zigeuners, ongeveer 50 man
sterk.
"lUets zogoed. a£s
Stichting Limburgs Heem heeft 'n
Heemkalender voor 1960 uitgegeven,
waarin niet alleen verschillende be
kende persoonlijkheden hun versie
geven op velerlei problemen, eigen
aardigheden en bijzonderheden in
het Limburgse land. We noemen
slechts enkele interessante bijzon
derheden als de opgravingen in Els-
loo, de chemische industrie der
Staatsmijnen, de geschiedenis van
Limburgs bisschoppen, natuurreser
vaten, Limburgs glazeniers, de pas
siespelen en Mgr. Nolens.
Daarnaast vinden we niet alleen
Nederlandse en vooral Limburgse
heiligen hierop vermeld, maar ook
de data der kermissen, uitspraken
over Heemkunde wisselen zich af
met bijzonderheden uit het Lim
burgse leven, terwijl alleen al de
Limburgse gedichtjes die practisch
op ieder kalenderblad staan, deze
kalender waardevol maken. Dat geen
Venrays gedichtje tussen die vele te
vinden is, wordt wellicht goedge
maakt door de publicatie van een
foto, eigendom van de familie
Raedts, waaronder wij van de hand
van L. Rutten, het verhaal van de
Venrayse schapenhandel voor hon
derd jaren aantroffen. Deze kalen
der lijkt dus voor de liefhebber van
ons Limburgs heem een waardevol
bezit.
VENRAYSE SCHAPENHANDEL
VOOR HONDERD JAREN
Wie een honderdtal jaren geleden
als vreemdeling de Peel en omge
ving bezocht, werd al gauw gecon
fronteerd met een ontstellende ar
moede, welke de bevolking op de
onvruchtbare zandgronden (zonder
hulpmiddelen, zoals kunstmest en
landbouwvoorlichting) leed.
Toch zal deze vreemdeling weinig
hebben kunnen bevroeden, dat juist
uit deze armoedige streek mensen
naar voren gekomen waren, die door
moed en taaie volharding onderne
mingen op touw zetten, die nog
steeds onze bewondering wegdragen:
we bedoelen de „Venrayse Schaaps
compagnieën".
Deze mensen het bestaan op de
onvruchtbare zandgronden moe,
zochten hun kost en baat in de han
del. Deze handel, welke hoofdzake
lijk schapen betrof, groeide spoedig
tot een voor die tijd ongekende om
vang uit.
In 1846 verhandelde men 5.500
schapen, in 1860 reeds 35.000 en in
1872 het topjaar van de Com
pagnie met een recordomzet van
ruim één miljoen gulden 100.000
Voor die tijd dus een geweldige om
zet. Dit werd vooral bereikt, toen C.
Raedts het initiatief nam, om de
handel meer op het buitenland te
oriënteren. Zo maakte de heren Wis-
mans, Trijnes, Poels en Raedts veel
handelsreizen naar Engeland, Frank
rijk en Duitsland. Ja zelfs Rusland
stond op hun programma.
Enorme afstanden hebben ze afge
legd en men moet zich dan ook niet
verbazen als de heren meer dan 300
dagen per jaar van huis waren. Het
waren immers niet de snelle com
municatiemiddelen van onze tijd, die
de schapen vervoerden, maar 't
traag voortsukkelende treintje en 't
logge onhandige schip. En wanneer
't nodig was, dan ging men te voet,
totdat men 't dichtstbijzijnd station
bereikt had.
Van hun wederwaardigheden we
ten we veel af door de korte noti
ties, welke ze tijdens de reizen
maakten. Zo vinden we bij C. Raedts
gegevens over een reis naar Enge
land: „The Magnet" een Engelse
boot, heeft een lengte van 84 en een
breedte van 13 schreden. In 1852
verloor ik 215 schapen op de Noord
zee en 100 in het Haringvliet, door
dat ze overboord sloegen". Men kan
zich de accomodatie van zulk een
boot gemakkelijk voorstellen.
Eenmaal in Engeland aangeko
men, werden de schapen te Londen
op de markt gebracht en verkocht.
Een handelsreis naar Frankrijk
duurde meestal nog langer, omdat
men nu de schapen „dreef". Men
trok dan van pleisterplaats naar
pleisterplaats om uiteindelijk Parijs
te bereiken.
Interessant zijn de notities over
reizen naar en in Rusland bij H.
Wismans, die met zijn zwager Poels
tot in de Odessa doordrong. Met be
hulp van een „klein joodje" konden
zij zich in 't RuSsisch verstaanbaar
maken.
Op 3 bedrijven kochten ze scha
pen, welke in kudden van 1000
naar Elisabethgrad werden gedre
ven, vanwaar men ze per spoor naar
Hamburg doorzond en verder per
schip naar Londen. Maar voordat 't
zover was, moesten de kooplieden
zich lange tochten en veel ontberin
gen getroosten.
Zo lezen we verder: „Op 29 juli
1879 gevaren van Odessa naar Niko
la jeff, vandaar per spoor naar Po-
tafka, dan per wagen naar Step
Gregoire en 120 werst verder naar
Nikopol en Step Rakowa; per boot
naar Alexandrow en per spoor naar
Ekatrineslaw (later Djneprotropk)"
Voorwaar geen kleinigheid in het
Rusland van 1870.
Zo heeft de Compagnie overal
haar handel proberen uit te breiden,
echter omstreeks 1900 begon het le
dental en de omzet te verminderen:
concurrerende landen zórgden voor
sneller vervoer en gingen over op
bevriezingsmethoden. Daarbij kwam
nog, dat Duitsland, eertijds de voor
naamste leverancier, nu zelf meer
schapenvlees ging consumeren.
Op het ogenblik bevindt zich nog
een „restant" van de Compagnie te
Antwerpen, waar men zich tot de
aanvoer en verkoop van levend vee
en bevroren vlees beperkt.
(Op de bij dat verhaal gepubli
ceerde foto vinden we de volgende
namen)
Martinus Poels, Martinus Poels
Warcoing, Cornelus Raedts, Henri
Trijnes, Jacobus Trijnes, Willem
Poels, Johannes Willemsen, Henr.
Poels, Frans Poels, Antoon Poels,
Henricus Wismans, Peter Camps,
Arnold Trijnes Warcoing, Henricus
Poels, Peter Vostermans Sevenum,
Jan Poels Rotterdam, Johannes Poels
Heide.
Geen nieuw middenstandsbeleid
aangekondigd
Meeste wensen vervuld
In de tweede Middenstandsnota,
de nota die thans als vervolg op de
Middenstandsnota 1954 is versche
nen, wordt geen gloednieuw mid
denstandsbeleid aangekondigd.
Staatssecretaris Dr. G.M.J. Veld
kamp constateert, dat nu de in de
eerste nota gedane toezeggingen in
beginsel zijn nagekomen, ofschoon
op sommige terreinen de uitvoering
niet is afgesloten. Het karakter van
de nota is dus een ander dan dat
van de eerste, welke naast een uit
eenzetting van de algemene grond
slagen van het door de regering te
voeren middenstandsbeleid en een
systematische presentatie van het
specifieke middenstandsbeleid, een
groot aantal gegevens bevatte van
documentaire aard.
Het middenstandsbeleid voor de
toekomst wordt veel minder een be
leid met nieuwe maatregelen, dan
wel een breder beleid dat bij het
treffen van maatschappelijke voor
zieningen rekening houdt met het
eigen karakter van de middenstand.
Dit is het gevolg van de in de
nota getrokken slotsom, dat het spe
cifieke middenstandsbeleid geleide
lijk aan zijn afronding heeft bereikt.
Uit een bij het georganiseerde
middenstandbedrijfsleven gehouden
enquête zijn niet veel nieuwe wen
sen in het vlak van het specifieke
middenstandsbeleid naar voren ge
komen. Daarom ziet de staatssecre
taris, mede namens de ontwikkeling
van de publiekrechtelijke bedrijfs
organisatie in de sectoren van het
midden- en kleinbedrijf, geen aan
leiding nieuwe overheidsmaatrege
len in voorbereiding te nemen. De
problemen die er nog zijn, veelal
plaatselijk en regionaal, moeten
worden overgelaten aan de zelfwerk
zaamheid van de middenstand.
Steeds meer komt dus het accent
van het overheidsbeleid te liggen in
het vlak van het algemeen beleid,
dat wil zeggen bij de integratie van
het midden- en kleinbedrijf in de
algemene regeringspolitiek.
Hierbij blijven vooral het fiscale-,
sociale-, onderwijs-, loon- en prijs
beleid, het ordeningsbeleid, het
beleid met betrekking tot de be
drijfsorganisatie en dat inzake de
bezitsvorming en de produktiviteit,
bijzonder actueel. Aandacht vraagt
voorts de bevordering van onder
wijs, research en voorlichting.
BEPERKING DIPLOMA'S
Het onderwijs zal, aldus de nota,
over het geheel een meer algemeen
karakter krijgen en vooral gericht
zijn op de stimulering van de kwali
teiten, die een goed ondernemer no
dig heeft. Dit houdt dan een accen
tuering in van het bedrijfs-econo-
misch inzicht, ook hierin tot uiting
komend, dat voor de detailhandels
scholen gestreefd moet worden naar
de instelling van een zeer beperkt
aantal diploma's of wellicht zelfs
van één diploma, dat voor alle bran
ches geldt.
Een van de knelpunten bij de mid
denstand is nog steeds de kinderbij
slag. Doch de regering blijft streven,
zo zegt de nota, naar de totstandko
ming van een algemene kinderbij
slagregeling die mede op de onder
nemers in het midden- en kleinbe
drijf van toepassing zal zijn.
De staatssecretaris komt in de
nota, na beschouwing over de mid-
denstandspolitiek sinds 1952, tot de
conclusie, dat in het bestaande spe
cifieke middenstandsbeleid de over
dracht van taken aan de publiek
rechtelijke organen moet worden
voortgezet.
Onderzocht wordt in hoeverre de
bestaande wettelijke mogelijkheden
in dit opzicht kunnen worden ver
groot.
Met betrekking tot het financie
ringsvraagstuk waaraan overi
gens volgens de nota de oplossing in
hoofdzaak bij het middenstands
leven zelf ligt zal aan de Com
missie voor het Middenstandskrediet
advies worden gevraagd, met name
over de plaats van het garantiekre
diet in dit vraagstuk en de moge
lijke bijdrage van dit krediet tot een
oplossing ervan.
HULP BIJ VESTIGING?
Bij uitbreiding van steden en ge
meenten hebben dikwijls vooral de
kleinere middenstandszaken de
grootste moeite zich een plaats in de
nieuwe gemeenschap te verwerven,
zowel door de onmogelijkheid van
grond- als van gebouwenhuur of
-koop.
De vraag is daarom gerezen, of
het met het oog op de plaats van 't
midden- en kleinbedrijf in de stede
lijke en regionale ontwikkeling niet
wenselijk is, dat in samenwerking
met het Centraal Orgaan ter bevor
dering van de bouw van Midden
standsbedrijfspanden en het Alge
meen Waarborgfonds voor de Mid
denstand een maatschappij wordt
ingesteld met als taak gronden en
gebouwen in eigendom te verkrijgen
en deze aan ondernemers uit het
midden- en kleinbedrijf hetzij in
eigendom over te dragen.
Met betrekking tot de regionale
middenstandsproblematiek, waaraan
in het middenstandsbeleid grote be
tekenis moet worden toegekend, zal
op korte termijn overleg worden ge
opend met het publiekrechtelijk en
privaatrechtelijk georganiseerde be
drijfsleven. De vraag zal dan wor
den gesteld of het instrumentarium,
dat de overheid thans ter beschik
king staat, voldoende is, met het oog
op de vraagstukken, die door struc
tuurwijzigingen van regionale aard
voor het er bij betrokken midden-
en kleinbedrijf worden opgeroepen.
In het kader van het internatio
nale middenstandsbeleid worden de
consequenties onder ogen gezien van
de verwezenlijking der economische
integratievormen voor de nationale
middenstandsbelangen.
Van Nederlandse zijde zal, kon
digt de nota aan, op krachtige wijze
een consequente toepassing van het
non-discriminatiebeginsel worden
verdedigd. Dit ook met het oog op
het vestigingsbeleid.
Efficiency en zelfwerkzaamheid
van de middenstand, dat zijn de
punten waarop in de nota wordt ge
hamerd. En al is sinds 1954 het mid
denstands-ondernemersinkomen glo
baal gemiddeld met 70 tot 80 pro
cent toegenomen, zoals in de nota
wordt gesteld, toch liggen zelfbe
houd en gezonde groei in produkti-
viteitsverhoging besloten.
Hierom en met het oog op de
steeds groter wordende taken van
het bedrijfsleven in "het geheel van
het middenstandsbeleid spreekt de
staatssecretaris over de wenselijk
heid van samenwerking. Nauwere
samenwerking tussen alle organisa
ties en instellingen op het 'gebied
van of ten behoeve van het midden-
en kleinbedrijf, waardoor hun acti
viteiten niet alleen efficiënter maar
ook voor het individuele midden
stander overzichtelijker worden.
Op de ontwikkeling van de mid
denstand in de afgelopen vijf jaren
en de persspectieven voor de toe
komst komen wij nader terug.
De vertegenwoordiger werd die
nacht wakker omdat zijn vrouw
praatte in haar slaap. Hij keerde
zich om onder de dekens en trachtte
verder te slapen, Maar 't lukte hem
niet, want voortdurend hoorde hij
haar stem.
Op zulke momenten wordt een
mens toch wel een beetje nieuws
gierig. De vertegenwoordiger wilde
wel eens weten wat zijn vrouw in
haar dromen te vertellen had. Hij
schoof voorzichtig de deken van zijn
linkeroor en luisterde vertederd.
Nu, zo overdreven teder was het
nu ook weer niet. Zij mopperde nog
al. En het ging tegen hem. Zij had
het over te laat opstaan, en alles op
het nippertje, enfin het gewone ech
telijke gesprek in de morgenuren,
dat u ook wel eens te horen zult
krijgen, maar dat je in geen enkel
boek over het huwelijk genoteei'd
vindt.
De vertegenwoordiger ging recht
op zitten. „Midden in de nacht hoeft
ze niet ochtendziek te wezen",, vond
hij, terwijl hij zachtjes tegen haar
ledikant stootte.
Zij zuchtte en keerde zich om. Ze
werd er niet wakker van. Maar het
gemopper ging door. Hij hoorde hoe
zij zijn verstandelijke vermogens in
twijfel trok. Dat had ze gisteren nog
VOOR EEN MODERN
TELEVISIETOESTEL
EN VAKKUNDIGE
PLAATSING ZORGT
19 cent
per rol.
EEN PR0DUKT VAN KING- EN RANGFABRIEKEN TONNEMA N.V. SNEEK
net zo gezegd, herinnerde hij zich.
Letterlijk hetzelfde. Of zo'n mopper
partij ook in je onderbewustzijn
blijft hangen.
De tedere vertegenwoordiger duw
de nog eens tegen 't bed. Zij scheen
nu wakker te worden. Ze schoot
rechtop en stootte hem aan. „Word
eens wakker", zei ze, „daar praat
iemand".
„Dat ben jezelf", antwoordde hij,
„je hebt me al wel een half uur
wakker gepraat".
„Stil eens!" beval ze.
En daar klonk het hele verhaal
opnieuw. Over zijn verstandelijke
vermogens en over zijn schoenen,
die hij nooit poetste, en over zijn
moeder die hem veel teveel had ver
wend. De vertegenwoordiger greep
naar de trekschakelaar boven zijn
bed en rukte het touw in tweeën.
Maar er was verder niemand in de
slaapkamer. Zijn vrouw keek hem
verbaasd doch slaperig aan, terwijl
haar stem kijvend door de nacht
klonk.
Daar de vertegenwoordiger niet
aan spoken geloofde, schoot hij in
zijn pantoffels om het verschijnsel
te onderzoeken. Het geluid kwam
uit de kamer van de kostganger,
daar brandde licht. En dat bracht
de oplossing van het nachtelijke
raadsel. De vertegenwoordiger drong
de kamer van de kostganger binnen
en sloeg de man met zijn eigen
bandrecorder op het hoofd.
,Ik was maar zo'n beetje aan het
experimenteren", lachtte de mishan
delde kostganger zoetjes toen hij als
getuige kwam vertellen, dat de ver
tegenwoordiger hem pijnlijk had ge
troffen.
„Dat zou ik maar laten", adviseer
de de officier, „ik overweeg nog te
onderzoeken in hoeverre er 'n straf
vervolging tegen u zal worden inge
steld".
„Ik geef toe dat ik hem niet mag
slaan", zei de vertegenwoordiger.
„Maar u kunt van me verwachten,
dat ik er spijt van heb".
Dat verwachtte de rechter ook
niet. Maar voor de nachtelijke klap
moet vijfentwintig gulden boete
worden betaald.
„Ik heb hem de kamer opgezegd,
vertelde de verdachte. „Maar mijn
vrouw is 's morgens een boel rus
tiger".
„Daar mag u de kostheer dan mis
schien nog wel dankbaar voor we
zen", dacht de rechter.
Geachte Redactie,
Onder de titel „Ongeval tijdens
voetbalwedstrijd" schreef G.H. een
artikel waarop mijn -commentaar.
De heer G.H. heeft door het te
veel in de gaten houden van het
horloge niet opgemerkt, dat ver
schillende bestuursleden bij het on
geluk aanwezig zijn geweest. En de
nieuwsgierige op een afstand poog
den te houden. Met name de heren
Laurensse en H. Geurts. De heer
Geurts is later weggegaan om nog
eens te informeren over de komst
van de dokter, die door misverstand
niet werd gebeld. Over punt a. ben
ik het gedeeltelijk niet eens met de
heer G.H.
Betreffende punt b. het volgende:
Direct na het ongeval gaf ik op
dracht, als jeugdleider, een brancard
te halen. Deze is ook met de meeste
spoed gehaald. En was spoedig ge
bracht. Dekens waar patiënt op kon
liggen waren er binnen 5 min.
Punt d. „De ziekenauto". Nog net
was het ongeluk gebeurd toen de
chauffeur van de ziekenauto, die
kennelijk op het terrein aanwezig
was, als eerste aankwam bij het on
geluk en mij vroeg is het been ge
broken? Zal ik de ziekenauto halen,
„ik ben de enigste chauffeur van
daag". Hierop gaf ik hem opdracht
de auto te halen. Uit de wooi'den
van de chauffeur was op te maken:
ten eerste vluggere hulp was niet
mogelijk; ten tweede: zal ik de wa
gen halen. „Houdt in ik kan en mag
de wagen halen". Ik ben de enigste
chauffeur, dus de wagen staat klaar.
De chauffeur ging toen ook direct
weg.
Dus de chauffeur ging niet weg
zoals de redactie vermeldt voor alle
zekerheid. Neen, om de wagen te
halen. Hij zei niet ik moet een be
vestiging van de dokter, dat ik mag
rijden.
Toen de dokter arriveerde, deelde
ik de dokter mede, dat de zieken
auto-chauffeur als boven had ge
handeld. Ook hierop nam de dokter
een afwachtende houding aan. Dus
is het kennelijk niet de gewoonte,
dat een arts moet bellen om de wa
gen aan het rijden te krijgen. Of
moet ook bij een ernstig ongeval
eerst de dokter naar het ongeval ko
men en dan zelf de ziekenauto bel
len? Dan gaat zeker veel kostbare
tijd verloren. Het bevreemd mij ech
ter, dat de ziekenwagen toch arri-
veerde, zij het laat op het voetbal
terrein. Welke dokter had er toen
gebeld? En opdracht gegeven?
Mag een ziekenwagen-chauffeur
in een dergelijk geval als bij een
beenbreuk niet zelfstandig handelen?
Op de E.H.B.O.-cursus wordt ge
leerd, dat de patient bij breuk, na
spalken uiterst voorzichtig moet
worden vervoerd. Leert een zieken
wagen-chauffeur dit niet?
Tot slot, verzoek aan G.H. Stel U
eerst goed op de hoogte van de fei
ten dit voorkomt onjuistheden zoals
in Uw artikel. Was G.H. zelf ook op
het terrein of heeft hij het van ho
ren zeggen?
F. v. E.
KRAME RIJEN
MARKTEN
VARKENS
op elke maandag, uitgezonderd op:
18 april, 6 juni en 8 augustus
VEEMARKTEN
(herkauwende en eenhoevige dieren)
om de 14 dagen, te beginnen 4 jan.
- uitgezonderd op maandag 6 juni -
PAARDENMARKTEN
op de navolgende donderdagen:
25 februari, 31 maart, 28 april,
30 juni, 8 september,
13 oktober en 21 november
KERMISSEN
Venray-kom
7, 8, 9 en 10 augustus
Leunen
12, 13, 14, 15 en 10 juni
Olrlo
15, 16, 17 en 18 mei
Helde
19, 20, 21 en 22 juni
Merselo
26, 27, 28 en 29 juni
Ysselsteyn
3, 4, 5 en 6 juli
Castenray
28, 29, 30 en 31 augustus
Veulen
4, 5, 6 en 7 september
Oostrum
11, 12, 13 en 14 september