Coöp. Zuivelfabr. Venray ïktiqe vertoning WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN guFSETiZ£SL!i/£ adventisten ramen dicht! Foor de politierechter Uit Peel en Maas Zaterdag 5 december 1959 No 49 TACHTIGSTE JAARGANG CONFECTIE VAN "EEN RIJK BEZIT PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROTESRAAT 28 VENRAY TELEF. 1512 GIRO 150652 per m.m ABONNEMENTS- 40 BUITEN VENRAY 1.60 JAARVERGADERING resultaten duiden'op grotere publieke welvaart Ze was niet ruim bezocht, die zijde ook al een dergelijk plan had jaarvergadering van de Zuivedfa- briek. Als er vrijdagmiddag zo'n 200 van de 1000 leden in zaal Wilhelmina zaten, dan was het schoon op. En dat was bepaald niet iets, wat Voor zitter Asselberghs zo prettig vond. Hij had liever gezien, dat de zaal propvol was, want zo dikwijls valt de zuivelfabriek haar leden niet las tig en per slot van rekening weten 1000 mensen met elkaar meer, dan 200. Toch was het een zeer geanimeer de vergadering, die ook nu weer zeer lang duurde. Maar in die 4 uren werden niet alleen zeer nut tige maar ook zeer interessante din gen verteld GROTER VERSCHILLEN Zo bleek bij de behandeling der notulen, dat de voorgenomen aan koop van grond van Jenniskens eerst dan kan doorgaan, wanneer de beslissing gevallen is of er al of niet bij de nieuwe wegkruising Leunseweg, weg van Vcltum naar Leunseweg 'n benzinepomp kan ver rijzen. Zo ja, dan zal jenniskens eerst een stuk grond aan de benzinemaatschappij verkopen en dan het restant aan de fabriek. Hierover is misverstand ontstaan, maar dit is de enig juiste lezing van dit verhaal, waarbij dan nog eens onderstreept werd de noodzakelijk heid om dit stuk te verwerven, ir verband met de steeds groter wor dende flesscnvoorraaad, een even tuele uitbreiding van de meikont- vangst, een grotere remise en de toekomstige bouw van een kaasfa- briek. Bij dc behandeling van het fa- brieksverslag merkte directeur Kroon op, dat er minder leden, maar meer vee gaan komen. Hij weet dit aan de verdergaande specialisatie op de boerderij, waar door minder leden 9% meer beesten zijn gaan houden dan in 1957. Wat de vaste middelen betrof kon men in het verslag lezen, dat er weinig nieuws was aangeschaft en de directeur vertelde, dat men ook voor de naaste toekomst nog weinig plannen heeft. In het voorjaar van 1960 zal de kwaliteitskeuring nog van groter belang worden, daar dan het ver schil tussen klasse 1 en 3 twee i.p.v. een cent gaat bedragen. Over de omzet in Venray zelf merkte hU op, dat, hoewel hel aantal liters melk wat verkocht wordt terugloopt, hetgeen ook een landelijk verschijnsel is, 't gelds bedrag van de omzet steeds meer stijgt, daar het kopende publiek duurdere producten wil hebben. Spreker zag hierin een teken van groter welvaart. Al met al moest de heen Kroon constateren, dat 1958, al zag het er in het begin helemaal niet zo uit, een betrekkelijk goed jaar voor de zuivel is geworden en dat ook dc fabriek, goede resultaten mocht boeken. WAARHEEN MET HET OVERSCHOT? Dat was dan de vraag, die de le den zich stelden toen uit het jaar verslag bleek, dat er ruim f 183.000 nog te verdelen waren. Het Bestuur stelde voor om 1/3 van dit bedrag als ledenlening bij de overige ledenlening te voegen en 2'3 direct uit te betalen. Wat anders niet zo heel gauw gebeurt, gebeurde thans. Er kwam beroering in de vergadering, Van Rijswijck uit Merselo kwam onverwacht met een heel sociaal voorstel, n.l. om dit onverdeelde melkgeld te bestemmen voor degc nen, die nog electrisch licht nodig Dat zijn op zijn hoogst nog 10 boerderijen en aangezien spreker nu zelf ervaren had welk een grote nadelen het gemis aan electriciteit de boeren meebrengt, zou hij voor zijn dit bedrag voor die be stemming te bewaren. Want ondanks premies van PLEM en gemeente waren de aansluitbe- dragen voor deze mensen nog der mate hoog ongeveer 6000 gulden dat dit ondoenlijk is. Hoewel van bestuurszijde natuur lijk alle respect had voor dit wer kelijk sociale voorstel, meende het bestuur na kort beraad, dat electri- citeitsvoorziening toch niet bepaald een taak is voor de zuivelfabriek, temeer waar ook niet-leden onder de niet aangeslotenen zijn. Dit is een taak van PLEM en gemeente, waar bij niet vergeten mag worden, dat ook de aangeslotenen reeds via hun bedrag voor stroom-afname bijdra gen in de aansluiting van onrenda bele netten. Dus dc leden individueel dragen daarin reeds bij. De heer Wismans vroeg of het be drag niet in zijn geheel uitbetaald kon worden. De boeren, die toch al zoveel van de droogte te lijden heb ben, zullen het geld vooral aan het einde van het stal-seizoen bitter- hard nodig hebben. Dit voorstel werd met gejuich ontvangen, maar het bleek, dat men van bestuurs- gehad. Op advies van de accountant had men echter het voorstel veranderd. Tegenover de vaste middelen van ruim 430.000 moet feitelijk een le denlening staan, wil de zaak goed marcheren. Die is nu nog maar goed 304.000 groot, dus er moet geld worden aangetrokken. Dat kost al leen maar geld en dat moeten dus de leden weer betalen. Bovendien moet men binnenkort gaan aflossen zodat dus de toestand nog erger wordt en b.v een komend jaar nog een groter deel van het overschot op edenlening geschreven moet worden. Is het de gewoonte, dat de helft andere jaren wordt bijgeschre ven, dit jaar heeft men al speciaal met slechts een derde genoegen ge nomen, Ondanks dit betoog wilde de ver gadering toch stemming, maar het aantal voorstemmers voor algehele verdeling was in de minderheid, al moet gezegd worden, dat het voor stel vanachter de bestuurstafel wel duidelijker geformuleerd had kun nen worden. Men besloot tevens om de rente, die over de ledenlening verstrekt wordt terug te brengen van 5 op 4°/o. K.I. Voorzitter Wismans was best te vreden over de resultaten van de Kunstmatige Inseminatie. Er is een goede en grote belangstelling men is tevreden. Wat zou men dus meer wensen? Een nieuwe stal maar die staat al zo lang op het verlanglijstje, dat dit onderhand al een gewoon liedje gaat worden. In ieder geval is men druk aan 't sparen en het overschot van 13.000 over 1959, schrijft men te goed naar rata van het aantal inseminaties. Alles dan voor de nog steeds op het programma staande nieuwbouw, die zoals Voorzitter Wismans nu al aan gaf, zeker in de zes cijfertjes gaat lopen. Over de stieren niets dan goed. Het feit van de preferent-verklaring van Mia's Paul heeft de K.I. Ven ray een goede naam gegeven, zodat ook de aankoop van sperma met sprongen stijgt. Intussen beginnen ook vergelij- kingscijfers los te komen van de andere stieren, en dit levert voor de leden goede resultaten op, want de verervingsfactoren zijn van groot belang. Ook uit de cijfers van de K.I. blijkt een groei van de veestapel. Werden in '56 ruim 50.000 en in 58 58.000 aan omslagen van de le den geboekt, nu waren het er al 62.000, wat ook hier dus een ge zonde groei aantoont. Voorzitter Wismans was dankbaar voor de ondervonden medewerking, die van groot belang is voor de re sultaten. Ook voor het kalverschet- sen vroeg hij de nodige samen- er medewerking van alle leden. VERDERE MEDEDELINGEN In zijn mededelingen waarschuw de de directeur Kroon, dat de uitbe taalde melkprijs binnen een maand zal zakken naar 26 cent. hetgeen t.o.v. de 3438 cent van de laatste tijd misschien wel een tegenvaller is, maar de voorschotten gaan er af en men moet dus op lagere prijzen rekenen. Over de productie van dit jaar mag men ondanks de droogte hele maal niet klagen, al is het vetgehal te wat teruggelopen, maar dit is een landelijk verschijnsel. Het eiwit-onderzoek wordt zeer belangrijk en zal op de duur zeker een rol gaan spelen bij de uitbeta ling. Vooral met fokken zal men ook op dit onderdeel goed moeten letten. Hoewel het altijd zeer warm is geweest is het zuur worden van de melk zeer meegevallen. De kwali teit was een stuk minder, waaraan natuurlijk de droogte met als ge volg het stuiven debet zijn. En ten slotte werd nogmaals aangedrongen de betaling van het melkgeld via de banken te laten lopen, wat voor de fabriek een heel gemak is. Bij de rondvraag kwam ook weer de zondagse melkontvangst ter sprake, maar het zal wel 1961 wor den voordat er een kleine kans op verandering is, aangezien hier de zondagsrust en zondagsheiliging een grote rol in speelt. OP MINISTERIEEL NIVEAU, zo kon men de lezing van de heer Loonen betitelen, die zo voor het vuistje weg een en ander meedeelde over het melk- en garantie beleid van de tegenwoordige tijd. Een zeer interessante maar ook moeilijke le zing, omdat deze materie feitelijk alleen nog duidelijk is aan insiders. En dat bewees de heer Loonen te zijn; geen wonder overigens, daar hij zelf in het productschap voor zuivel een geducht woord mee spreekt bij de vaststelling van dit beleid. Tevreden was hij allerminst over de vaststelling van de garantieprijs voor de melk. Ondanks het feit dat het LEI en het Landbouwschap een garantieprijs berekend hadden van 29,50 per 100 kg, een prijs waarin nog geen eens de gevolgen van het gedeferentieerde loonbeleid voor de toekomst in verwerkt zijn, stelt de minister een garantieprijs vast van 28,90. Waarmede hij het verband, wat vroeger bestond tussen garan tieprijs en kostprijs losser heeft ge maakt en dus de landbouwer een deel van zijn redelijk inkomen af neemt. De argumenten die voor dit be leid worden aangehaald, zijn onder meer de tot standkoming van de Europese Economische Unie, waar in alle landbouwprijzen in Europa gelijk geschakeld zullen worden. Maar op de eerste plaats is die Unie er nog niet en op de tweede plaats staat nog niets vast over de dan geldende melkprijs. Verder spreekt de minister over een soort spiraalwerking tussen de prijzen van melk en voedergranen, die eventuele tekorten opheft. Maar over de werkelijkheid hiervan zijn de economen het lang niet eens. Zijn argumentatie is dus nog al zwak, terwijl bij een eventuele loonsverhoging ook geen enkele mogelijkheid is om die door te be rekenen. Iets waarmede bij de vast stelling van de garantieprijzen voor voergranen en suikerbieten wel re kening is gehouden. En die loonsverhoging zit toch in de lucht, want men zal al meer loon moeten geven om het afschaf fen van de melk-subsidie, die aan de consumenten gegeven wordt en de huur-compensatie mogelijk te maken. Een ander feit wat de heer Loo nen niet beviel was de kwantumbe perking. Terwijl de regering vraagt om productieverhoging op alle terrein, mag de landbouw niet vragen het kwantum melk, dat vroeger op 5 miljard werd vastgesteld, met 1,2°/' te verhogen juist i.v.m. de produc tie-uitbreiding. Neen, zegt de minister, meer wil ik niet garanderen. Het enige winst punt, wat de heer Loonen, in deze garantiebeleid kon zien, was het vervallen van het gedeelde markt risico. Deze maatregel was - het verleden heeft dat geleerd nog al riskant voor de landbouw. Over een verreken-prijs van 30,60 of 31,10 kan men zich al leen op principiële gronden ergeren. Tegen deze prijs wordt namelijk de consumptie-melk aan de regering verkocht. Wat de boer te weinig krijgt, moet dus door subsidies ge dekt worden en door de overheid worden bijbetaald. Nu kan men stellen, dat men wel de melk betaald wil hebben i.p.v. subsidies geschonken te krijgen, maar uiteindelijk blijft de uilslag voor de boer hetzelfde. LAGERE UITBETALINGEN Wel waarschuwde spreker, dat de voorschotten van Regering en zui- velfonds, die in het afgelopen melk- jaar 6 cent bedroegen, nu eind no vember vallen. Aangezien het Zui- velfonds nog niet weet wat de toe komst brengen zal, heeft zij haar voorschot van 3 cent ingetrokken en automatisch volgt dan de rege ring ook. Het zal wel april worden voordat hier verandering in komt, maar de algemene situatie is dan ook te on zeker. Dat heeft de boter wel be wezen, die plotseling een grote dui keling heeft gemaakt. De heer Loonen gaf in een kort overzicht de geschiedenis van de boterprijzen weer, die mede als ge volg door tekorten in Frankrijk, België, Engeland en Duitsland in zulke mate stegen, dat iedereen er bang van werd en die de binnen landse consumptie totaal deed stop pen. Nu die tekorten dan praktisch zijn opgeheven, stort de markt in en wat de toekomst brengen zal is on zeker. Doordat er geweldige vraag was naar boter werd ook de kaas- prijs automatisch hoog gehouden, terwijl de kaasfabricage stop lag. Ook hier dus voorlopig enige on zekerheid. Het enige zekere is dat de melkproductie onder de droogte niet heeft geleden. DROOGTESCHADE Nog even ging spreker in op de droogteschade. Binnenkort zal de toeslag worden uitgekeerd op de in 1959 per ha geteelde voedergranen. Die bedraagt 210 voor de lichtere gronden ine. de 60 extra toeslag. Deze komen uit de 25 miljoen, die indertijd zijn gereserveerd voor kli maatverbetering in de akkerbouw. Dit is dus een eerste buitenkansje. Dan is er nog de slotuitkering op de garantieprijs voor melk te ver wachten, die ongeveer neerkomt op 1 cent per afgeleverde liter melk. Daar was verder de bietenactie en het beschikbaar stellen van bieten- koppen, al was dat een druppel op een gloeiende plaat. En dan ver wacht men nog een extra steun door een prijsverlaging van het kracht voer van 10 per 100 kg en iets uit het Hulpverleningsfonds, dat door het Landbouwschap is ingesteld. Hiermede hoopt men de ergste nood te kunnen leningen. DAM PO op het duits-kerkhof te Ysselsteyn Er stonden zondag jl. twee wit- gehelmde marechaussees aan de poort van het Duitse kerkhof in Ys selsteyn. Stoere mannen, die ook de zonda gen daarvoor de talrijke bezoekers van de Dodendagen hoffelijk de weg wezen en het drukke verkeer regel den. Maar zondag was er feitelijk niets te doen. Een enkele Duitse bezoeker, een enkele wandelaar en men kon zich werkelijk niet voorstellen, dat hiervoor die marechaussees nodig waren. Trouwens het viel op, dat ondanks de gewone hoffelijkheid deze heren de enkele bezoekers meer dan aan dachtig bestudeerden en dat ze ook terdege controleerden wat er naar het kerkhof werd meegenomen. Iets verderop stond een volkswa gen en bij het toevallig passeren zag men de blauwe epauletten der poli tie in de wagen. Ook hier dus po litie De grote poort van het kerkhof was gesloten, de kleine zij-ingangen open. Rond het kruis waren de mannen van de kerkhof-dienst be zig zich warm te stampen, want er stond een felle wind, die de linten van de kransen aan de voet van het kruis deed opwaaien. Al het perso neel was schijnbaar in actie, want overal zag men de blauwe petten. En dan waren er wandelaars op het kerkhof, die men kennelijk in een ander costuum wel eens eerder ge zien had. Namelijk in dat van de politieDeze onopvallende en juist daardoor opvallende bewaking moest ergens voor zijn Late r toen alles achter de rug was, kregen de verslaggevers daar aanwezig, dan bij brokken het ver haal er uit. Men verwachtte bezoek van een aantal NSB-ers, die middels de nog schijnbaar in andere vorm bestaan de vereniging waren opgeroepen om zondag enigszins officieel een do- den-herdenking te houden op dit kerkhof, waar temidden van de ruim 30.000 gevallen Duitsers ook een 400-tal Hollanders begraven lig gen, die in Duitse dienst gevallen zijn. Deze mensen zouden in Deurnebij elkaar komen om dan gezamelijk op te trekken naar Ysselsteyn, waar dan een officiële kranslegging zou plaats hebben Een dergelijke her denking kan natuurlijk niet getole reerd worden, terwijl men boven dien niet alleen nog belangstelling heeft voor de vereniging van deze mensen, maar ook voor de mensen afzonderlijk. Er zijn nog altijd mensen, die in dertijd via slinkse wegen onderge doken zijn en zo de gerechtigheid zijn ontsprongen. Daarvoor dus al deze politie en al deze bewaking. Maar laten we teruggaan naar kerkhof, waar omstreeks drie uur enkele wagens voorrijden, met daar in enkele vrouwen en mannen, ieder met een boeket bloemen. Dat waren ze dan Een van hen vroeg op het kan toor van de dienst naar de begraaf plaats van een Duitser. De plaats werd hem gewezen en dan zwermde het gezelschap uit langs de graven. De posten bij het kruis liepen wat langzamer maar de bezoekers keken er niet op aan. Ze zochten naar enkele graven, die ze schijn baar niet vinden konden. Wat doel loos dwaalden ze over het kerkhof Hier werd een bloemstruik neer gelegd daar een boeket. Meestal wa ren het Duitse namen, een enkel op dat van een onbekende soldaat. Doelloos dwaalden ook de burger politiemannen en de verslaggevers Een van deze laatsten sprak een van de mannen aan om te infor meren of men een bepaald gral zocht, maar kreeg met een snauw te horen, dat men zijn eigen boontjes wel kon doppen. Een ander vroeg als antwoord op de vraag, wat hij als Nederlandei en nog wel uit Hilversum afkomstig feitelijk wel op het kerkhoi kwam doen, of hij zijn gesneuvelde makkers soms niet mocht bezoeken En dan trokken ze weg, tien men sen, die het papier van de bloemer netjes opvouwden en huns weeg: gingen, door velen nagestaard, dooi niemand gestoord. Ook 's morgens waren er enkeier geweest, die ook her- en der ovei het kerkhof wat bloemen gelegc hadden. Geen demonstraties, niets Buiten de poort vroegen we weei aan een van deze mensen, wat hel doel van hun komst nu feitelijk was „Mogen we onze gevallen kame raden, waarmede we aan het fron' hebben gestaan niet een laatste groet brengen De man keek ons een tikkeltje vreemd aan, toen we zeiden, da' hem toch niets in de weg gelegc was Dat zou pas gebeurd zijn als men er een openlijke demonstratie var had gemaakt. Maar ze reden weg in hun auto's, misschien overtuigd, van het doelloze van het bezoek. En de wit-gehelmde marechaussee wees hun hoffelijk de weg terug. Er zijn goede en kwade Kent u de sekte der Adventisten? Neen, ik bedoel niet de „Getuigen van Jehova", die wel eens bij u aan de deur komen om u te overtuigen, dat u niks van de Bijbel snapt en dat u maar als een schurk leeft. Neen de Adventisten. Dat zijn Christenmensen, die leven van de verwachting, dat Christus spoedig weer zal komen. Toen ze meer dan honderdvijftig jaar geleden werden gesticht, meenden ze dat de Weder komst in 1844 zou plaats hebben. Maar 1844 kwam en er gebeurde niets. Dus zijn ze helemaal verkeerd? Dat zou men nou juist niet mo gen zeggen. Zeker niet wat die toe komstverwachting betreft. Ook in de Katholieke Kerk hebben sommi gen er wel eens vreemde ideeën op nagehouden over de Terugkeer van Christus, zelfs de Apostelen. Het is n.l. niet te ontkennen, dat in de eerste tijden van het Christendom vrijwel algemeen werd geloofd, dat de Romeinse beschaving dermate rot was, dat alleen een vergaan van de wereld er een eind aan kon ma ken. Maar de wereld verging niet en Christus kwam niet terug. Toen stonden de Chilialisten op, die meenden dat de terugkeer van Christus in het jaar 1000 zou vallen. Alsof God zich aan ons tientallig stelsel zou houden. Later waren er weer die reken sommetjes gingen maken en 't jaar 5000 of 6000 als eind namen, totdat de wetenschap roet in alle eten gooide en de feiten, die aan de re kensommetjes vooraf gingen zo als de data van Schepping, Zond vloed, Egyptische bevrijding enz. als pure willekeur weerlegde. Gevolg van dit alles schijnt nu. dat we de Wederkomst van de Heer maar helemaal uit de agenda van 't wereldgebeuren hebben geschrapt. En daarmee ook uit de lijst van dingen, waarmee we rekening heb ben te houden. Maar dat klopt niet. Terecht ver wijten de protestanten ons dat, niet alleen de Adventisten, maar ook alle anderen. Want de Heer zal komen, voor u en mij. Zo zeker als de dood voor ieder persoonlijk een feit is, zo zeker staat achter die dood ook de Heei zelf. De dood is een schijn-ding, dc Heer zelf is met het Geluk dat Hij voor ons bestemd heeft, de echte werkelijkheid. En Zijn Weerkoms aan het eind der dagen, die blijfi geheim. Noch Adventisten, noch rekenaar: van het verval der atomen, nocl geraffineerde spionnen zullen ach ter deze goddelijke plannen komen Wij behoren dus wel degelijk Ad ventisten te zijn. SLAPEN In de winter met het venster open slapen is ongezond, zegt de Ameri kaanse dokter Jarvis, die een spe ciale studie heeft gemaakt van dc neusverkoudheid. Het beste midde] om neusverkoudheid te voorkomen is enigszins verwarmde lucht in te ademen tijdens de slaap. Dokter Jarvis zegt dat twee boe renjongens hem op dit idee hebben gebracht. Zij weigerden zich aar een kuur met open-raam-slapen tc onderwerpen. „De dieren doen dal ook niet", zeiden ze. „De kippen ste ken hun kop tussen de veren ah slapen gaan; de vos, die zelfs als '1 vriest in de openlucht kan slapen bedekt de neus met zijn staart paarden gaan met de koppen naai elkaar toe staan, zodat de lucht, die zij inademen, enigszins is voorver warmd". De dokter heeft deze boerenwijs heid aan de werkelijkheid getoetsl en is tot de conclusie gekomen, dal juist degenen, die met open raarr slapen het meest vatbaar zijn vooi verkoudheid. Als middel tegen verkoudheid be veelt hij derhalve aan: slapen in 'n warme kamer, voor het slapen gaar iets warms drinken of een heet voetbad nemen, zodat men door er door warm is. Al die koude paarde- middeltjes harden het lichaam niet maar maken het juist meer vatbaar voor verkoudheid, zegt dokter Jar vis. Het bruidje zat in haar meest flat teuze jurk aan tafel te wachten. Morgen zou zij in het huwelijks- Dootjen stappen. Maar ook deze laatste vrijgezellendag had iets fees telijks. De Felicitatiedienst, een in stelling naar zij vertelde van enkele grote bedrijven, had bericht gezonden dat zij op de dag voor naar huwelijk bezoek kon verwach ten. Daarom zat zij daar vol span ning op haar pas gewreven stoel naar buiten te kijken. Ze had bijna geen oog voor een nichtje van twee of drie jaar, dat op de grond speel de. Endelijk werd er gebeld. Gastvrij haalde zij de heren binnen. Beleefd oood ze het bezoek een eveneens pas gewreven stoel aan. Of de heren Koffie of melk wensten? Neen. de heren hadden nog veel te doen. Of de heren het weer ook slecht vonden? Ja, de heren vonden het weer ook slecht. Maar men moet nu eenmaal zijn plicht doen, ongeacht het weer. Dit laatste had de achterdocht van net bruidje moeten wekken. Maar zij keuvelde opgewekt verder. Dat zij het zo leuk vond, dat de heren vandaag op bezoek kwamen, en zo meer. De heren echter begonnen op hun stoelen te draaien en hun actetassen jp schoot te nemen. „Komt u er maar mee voor de dag!" noodde het oruidje olijk. Nu, de heren kwamen ermee voor Je dag. Zij kwamen van de belas ting, zeiden zij. De juffrouw moest .iet maar niet kwalijk nemen, maar zij kwamen de hele boel even in be slag nemen. Het is de moeite waard uit de of ficiële stukken te vernemen, hoe snel een lieftallig bruidje van aard .can veranderen. De juffrouw nam .iet wèl kwalijk, dat werd de heren spoedig duidelijk. Zij ging tekeer, jat de ramen ervan rikelden. Het .lichtje op de vloer raakte ervan jver de zenuwen. Het kind liep olauw aan, spartelde wat met ar- nen en benen, en viel daarop van zichzelve. „Laten we het kort maken", zei ie deurwaarder. Dat deed 't bruidje Jan ook. Zij nam de schoen van ïaar welgevormde voet, en begon iaarmee op de deurwaarder te :laan. Voorts nam zij een tafelmes .er hand met de belofte het gezel- ichap daar aan te zullen rijgen. De deurwaarder deed zijn plicht sn ging heen zoals hij was geko- m, alleen een buil op zijn hoofd rij- xer, vanwege de hak van de schoen. Het liep eigenlijk allemaal een beet je naar af, want achteraf bleek de 'iscus zich te hebben vergist. Het oeslag was ten onrechte gelegd en Je hele zaak is weer vrijgegeven. Maar dat kon de deurwaarder toen nog niet weten. Hij deed alleen maar wat des deurwaarders is. Nu moest het bruidje terecht staan, wegens mishandeling en we gens bedreiging. Deurwaarders zijn niet bang uitgevallen, dat bleek wel. Want het bruidje was nogal stevig gebouwd. Zij was niet van de kwij nende soort die wegtocht als men 't faam openzet. Integendeel. Een struise deern, om met de dichter te ;preken. Eentje om uit de weg te ^aan, ook als zij geen schoenen en .afelmessen ter hand neemt. Maar de rechter zei, dat het niet aan gaat, deurwaarders met schoe nen te bewerken en aan tafelmes sen te rijgen. Dat is te erg om al- een maar met een boete te worden ïfgedaan. De omstandigheden wa- :en hier wel een beetje pijnlijk, zo iet voor de trouwdag, en dan nog nij vergissing ook. Maar daar staat .egenover, dat het bruidje niet ge- ïeel onbekend was in de annalen van de vaderlandse rechtspraak. Al met al werd het een maand voorwaardelijk en veertig gulden boete. van 27 november 1909 Te Castenray werd de woning 2n stalling van Philipsen door brand vernield. Het vee werd gered. - Te koop waren peren 3 en 4 it. per pond, appelen 4 en 5 et per pond en noten a 18 ct per 100. van 8 december 1934 In de St. Jozefkapel te Smakt werd ingebroken en het offerblok /oor het St. Jozefbeeld opengebro- cen en geledigd. Door de panelen /an de deur eruit te breken kwam nen in de sacristie, waar een tien tal flessen miswijn gestolen werden. Ook werd nog ingebroken in de school en de malerij van Wijenberg, vvaar niets vermist werd. Men deelt ons mede, dat heden n onze gemeente de 34e broodbak- cerij geopend wordt. Daar kunnen we het voorlopig wel mee stellen! 1 december herdacht de oudste Inwoner van Venray, de heer Wil- em Marcellis zijn 90sten verjaar- iag. Als een bijzonderheid kan nog vermeld worden, dat de moeder van Willem, de Wed. Marcellis, de leef tijd van 94 jaren bereikte en ook de oudste inwoonster van Venray was.

Peel en Maas | 1959 | | pagina 1