M PEEL EN MAAS BESTEDINGS- JEEöWh Nelissen opende nieuwe timmerfabriek SPORT Dames De tijden veranderen, en wij veranderen mee P.M00REN Als bedroefden, en toch altqd verheugd TELEVISIETOESTEL Zaterdag 14 februari 1959 No 7 TACHTIGSTE JAARGANG DRUK EN ÜITGAVE FIRMA VAN DEN MÜNOKHOF WÜPiniT A T\ UOHP VPNPAV "PIVT HMQTPPïf P W ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ot. perm.m. ABONNEMBNTS- GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 VV C;E«IVDLiiU V VJUIV VDlmHI JCfTN UiVlJ 1 IvCfiVUll PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BÜITENVENRAY f 1.60 VII GEWETENSNOOD Waar in onze huidige wereld zo snel alles verandert en zelfs de zedelijke normen schijnen te wan kelen, staat daar de Heilige Kerk onwankelbaar als op een rots. Door Gods Geest geleid verklaart zij met onfeilbaar gezag, wat tot Gods wet behoort en dus onver anderlijk is. Alleen gelovige onder werping aan de leiding van de Kerk kan ons een houvast geven in deze zo snel veranderende wereld. We gaven als voorbeelden van wat de Kerk ons als tot Gods wet behorend voorhoudt, enige kerke lijke uitspraken over de huwelijks moraal, dat n.l. periodieke onthou ding in vele gevallen een goede oplossing brengt in de huwelijks- nood, terwijl andere manieren om de „kinderzegen" te vermijden, al tijd als groot kwaad veroordeeld moeten worden. Deze voorbeelden haalden wij aan omdat hieromtrent juist heel veel gelovigen nog met grote problemen zitten. Terwijl sommigen de Kerk ver wijten, dat zij onbarmhartig is, om dat zij geen rekening houdt met de noodtoestand, waarin veel men sen leven, beweren anderen, dat de Kerk officieel wel aan haar stren ge eisen vasthoudt, maar dat zij in de practijk wel water bij de wijn moet doen en veel door de vingers ziet. Zij bedoelen, dat de Kerk op de duur zich wel helemaal zal aan passen aan wat de rest van de christenheid en van de wereld hier over denkt. Wat moeten we hiervan denken? Is de Kerk onbarmhartig in het stellen van haar eisen, óf doet zij in de practijk water in de wijn Geen van beide. De Kerk kan niet schipperen als het over Gods wet gaat. Aan Gods wet valt niet te tornen. Maar zo onverzettelijk als de Kerk haar standpunt in deze moet handhaven, zo barmhartig en wijs en moederlijk wil zij zich to nen ten opzichte van de gewetens nood van vele mensen. Het dagelijks leven, vooral tegen woordig, plaatst de mens voor grote moeilijkheden bij het onder houden van Gods geboden. In een huwelijk b.v. zijn er al enkele kin deren, maar nu kan er echt geen meer bij, al hebben man en vrouw er alles voor over. Het is werkelijk geen kwestie van gemakzucht. De man heeft maar een bescheiden inkomen. Hun woning is te klein. Of de vrouw is toch al zo zwak en kan ook geen hulp krijgen. Zij houden van hun'kinderen en ze houden ook veel van elkaar, man en vrouw. Maar nu wordt dat een zwaar kruis, want hij wil lief voor haar blijven en datook tonen. Maar nu mag dat niet meer, tenzij op uitgerekende tijden, of dat kan ook al niet. Het wordt een echt gewetensconflict: Hoe kan hij echt lief voor haar zijn en tegelijk kuis blijven De plicht tot liefde en de plicht tot kuise beleving van het huwelijk moeten hier gecombineerd worden. Beiden willen wel goed, maar ze zijn zwak en spelen het niet altijd klaar. Zij zondigen herhaaldelijk tegen Gods wet. De Kerk houdt dan rekening met de menselijke zwakheid. Als die mensen echt spijt hebben over hun zonden en er tel kens een eerlijk voornemen is, ver geeft de Kerk hen telkens opnieuw in naam van God. De Kerk is mild en barmhartig. De mens is vaak ook niet vol doende vrij om zwaar schuldig te zijn, en soms is er helemaal geen persoonlijke schuld. Wat er ge beurt, is wel tegen Gods wet, waaraan niet te tornen valt. Maar het verkeerde is dan meer iets wat gebeurt dan wat de mens zelf doet, omdat b.v. de drang zo plot seling opkomt en zo onweerstaan baar kan zijn. En zonder volle kennis en volledige vrijheid kan er geen sprake zijn van grote zonde. De biechtvader die namens de Kerk de gewetenstoestand beoor deelt, kan dan verklaren dat er geen echte schuld is, of tenminste niet veel schuld en zo de mensen ge ruststellen. De Kerk doet dan geen water in de wijn; zij zegt niet: ga je gang maar, in jouw omstandig heden mag dat gerust. Dank zij de moderne psychologie weten wij tegenwoordig beter dan vroeger dat een mens wel eens minder vrij is dan het lijkt. Als je goed weet wat je doet, volgt nog niet dat je ook volledig vrij bent. Daardoor komt het dat de biecht vaders wel eens anders over de schuld van de penitent oordelen dan zij vroeger deden. Zij zullen nu om tegemoet te komen aan de gewetensnood van de penitent, met reden wel eens kunnen zeggen: „het was niet erg", waar de biechtvaders dat vroeger niet zeiden. Maar dat is geen kwes tie van: dus nu mag het voortaan. Helemaal niet. Dit alles verklaart de schijnbare tegenstelling tussen strenge leer en milde practijk van de Kerk. Zij biijft onverzettelijk Gods wet hand haven, maar zoals Christus is zij tegemoetkomend en barmhartig als de mensen komen biechten. De priester in de biechtstoel zit daar immers namens de Kerk. Maar tevens is hij de plaatsbekleder van Christus en een werktuig van Gods barmhartigheid. Jammer dat zoveel gelovigen niet meer komen biechten, zodat de Kerk ook minder tegemoet kan komen aan hun gewetensnood. Zij willen rechter blijven in hun eigen zaak. Maar zij vergeten dat wij allen ook als wij geen grote zonde be gaan, tojh altijd zondige mensen zijn en daarom verlossing nodig hebben: de genade van Christus en ook Zijn vergiffenis als wij weer zwak zijn geweest. v.d. B. Toen loco-burgemeester Wintels, met enkele vlotte halen zijn zaag gedreven had door een stukje hout het laatste beletsel schoof de grote brandvrije deur van de nieuwe timmerfabriek der N.V. Nelissen open en zagen de talloze gasten de grote nieuwe en ruime timmerwerkplaats voor zich liggen. Een timmerwerkplaats, waar machines en schaaf banken netjes waren opgeruimd en in plaats van timmerlui hooggemutste koks met hun goede gaven wachtende waren en in plaats van het gesnor der machines een daverende mars van Venrays Harmonie te horen was. Nelissens nieuw bouw was geopend. Vooraf had de heer L.A. Nelissen zijn talrijke gasten, waaronder be halve de directie van het bedrijf, familieleden en arbeiders o.a. Pater Eugenius, de heren wethouders en afgevaardigden van organisaties waren, uitleg gegeven van het hoe er waarom van deze dag. Op de verjaardag van de stich ting van het bedrijf (2 2 1875) is men gewoon de mensen die 10 jaren in het bedrijf werken te huldigen. Deze huldiging had men ook aan gegrepen om de nieuwe timmer fabriek wat officiëler dan gewoon lijk te openen. Transformatorhnisje Hij ging uitvoerig in op de ves tiging in Venray in augustus 1945 Architect van Halteren had hem gewaarschuwd, dat er in Venray veel op te bouwen was en na ampele overwegingen besloot men „de gok te wagen". De enigste plaats waar men zich kon vestigen was de huidige, omdat het daar staande transformatorhuisje de stroom kon leveren voor de 19 p.k. grote ma chines, die men meebracht. Heden moet het stroom leveren voor meer dan 2§0 p.k. Mogen anderen het wel eens een ongelukkige plaats vinden, de heer Nelissen bleek best tevreden, al was het alleen maar voor de buurt, die Nelissens vestiging op alle mo gelijke manieren heeft geholpen. Niet het minst door grondtrans- acties, waardoor dit complex thans kon verrijzen. Hiervoor was hij hartelijk dankbaar. Spurbt Iran Begonnen werd met de restauratie en nieuwbouw van getroffen boer derijen in de Spurkt, op het Veulen en in Leunen. Nu werkt men in geheel Neder land, in Frankrijk en deexport gaat naar alle landen der wereld, o.a., Turkijë, Perzië, Iran. We hebben de rollen omgedraaid aldus de Nelissen. We zijn geko men in het kader van de actie: Haarlem helpt Venray, nu is het andersom. We leveren goed en degelijk timmerwerk en beton elementen aan Haarlem en we streven er naar dit steeds sneller en beter te gaan doen. Klachten over Etil Uitvoerig ging de heer Nelissen in op'de hulp, die geboden is bij de vestiging van het bedrijf in Venray. Hoewel bij Nelissen thans ruim 150 Venrayse mensen werken, buiten de 30 die uit geheel Noord- Limburg komen, kon door de Etil geen financiële steun verleend wor den en vindt men het onnodig in de jongste studie van de Kamer van Koophandel, ook maar te wijzen op de bouwnijverheid in Venray. Alles is zonder hulp der overheid tot stand gekomen, terwijl toch iedere week voor meer dan f 35 000 aan loon wordt uitbetaald en alleen al het vorig jaar 1,5 miljoen gulden werd uitbetaald aan plaatselijke leveranciers voor geleverd materiaal en verrichtte diensten. Neen, bepaald enthousiast kon de heer Nelissen het overheidsbeleid inzake industrievestiging in deze streken niet beoordelen. En dat ook de gemeente, met wie hij anders prettig samenwerkte, ook wel eens een steek liet vallen, illustreerde hij met een klein voorbeeld. Dank zij veel moeite lukte het Nelissen om buiten het toegewezen woningcontingent nog 50 extra wo ningen los te krijgen. Gemeente blij en mensen blij. Maar toen het bedrijf om enkele woningen vroeg voor haar eigen personeel, kon er niet één over schieten. Dan moest men er nog maar wat extra zien te krijgen. Hetgeen ook lukte. Nog eens zes extra woningen kon Nelissen te pakken krijgen, waar hij er dan uiteindelijk vier van kreeg.... NIEUWE PLANNEN Met de nieuwe timmerfabriek, aldus spr., is men er nog niet. Het betonbedrijf vraagt dringend om uitbreiding. Die gaat er komen, evenals er een nieuwe portiersloge komt, nieuwe fietsenstallingen en een grote cantine. De tijd van pionieren is voorbij, de verdere uitbouw gaat door. Als dank voor het vele, wat de arbei ders aan deze uitbreiding hebben gedaan, stortte de directie f 2500 in de hulpverleningkas en kreeg met name de heer Raateland slot en sleutel voor de nieuw te bouwen woning aangeboden. 7 HOEESRUIL. In 't begin van deze feestelijke vergadering had de president-com missaris der naaml. vennootschap een kort welkomswoord gesproken tot de gasten en hen gewezen op de verschillende aspecten, welk een modern bedrijf biedt, ook ten op zichte van de plaats, waarin het gevestigd is en ten opzichte van de mensen, die daar leven en werken. Na de rede van de heer Nelissen, was dan het woord aan wethouder Wintels, die de heer burgemeester verving, welke door ziekte verhin derd was. Hij bracht de dank over van het gemeentebestuur, voor het vele, wat de N.V. Nelissen in de loop der jaren voor Venray heeft ge daan. Hij prees de prettige sfeer, waarin de gemeente immer heeft kunnen onderhandelen en noemde het doorzettingsvermogen van de heer L. A. Nelissen een van de oorzaken van de snelle en grote bloei van dit bedrijf. Een doorzettingsvermogen, dat hij het best kon illustreren met het verhaal, hoe deze heer indertijd zijn echtgenote naar Venray wist te brengen. Hoewel er geen huis beschikbaar was, wist hij het toch klaar te krijgen en wel met een 7- hoeks-ruil. een woningruil, die in de geschiedenis „einmalig" is. 500 ARBEIDERS. De heer Laurensse roemde, als president van Venrays Harmonie het sociaal culturele werk van deze N.V., die thans meer dan 500 men sen in dienst heeft en hoopte, dat ook in de toekomst de goede ver standhouding tussen dit bedrijf en de gemeenschap van Venray zou blijven groeien. De heer Reintjes sprak namens het personeel een kort woord, waar in hij dankbaar herdacht het vele wat totstand is gekomen, de goede verstandhouding tussen directie en personeel en de vorstelijke gift aan het hulpverleningsfonds. Hij bood namens het personeel VOOR EEN MODERN EN VAKKUNDIGE PLAATSING ZORGT de maquette aan van een grote wegwijzer, die gasten en personeel zal wijzen waar en wat voor werk „ergens ter wereld" op een bepaald ogenblik door Nelissen N.V. zal worden uitgevoerd. Met een dankwoord tot alle aan wezigen, maar speciaal tot Pater Eugenius Trienekens, welke de in zegening verrichtte, besloot de heer J.P.A. Nelissen de bijeenkomst en konden de talrijke gasten de nieuwe werkplaatsen eens bekijken. Jhr. Mollerus verraste later in Luxor de gasten met een aardige lezing over zijn vele reizen per vliegmachine en vertoonde enkele films. Dat was het einde van een fees telijke dag, waarvan naar buiten uit de vlaggen rond Nelissen's nieuwbouw getuigenis gaven, een getuigenis o.a. van de vele landen, waar producten uit dit Venrays bedrijf gevraagd worden. Ie Zondag van de Vasten „Als bedroefden, en toch altijd verheugd": deze woorden van het Epistel uit de Zondagsmis zouden onze gezindheid kunnen weergeven voor de komende Vastentijd. Wel is het traditionele vasten alleen nog maar op de vrijdagen in de vastentijd verplichtend, maar de vastentijd zelf blijft van even grote betekenis als vroeger. Deze weken van voorbereiding op het Paasfeest blijven een boetetijd. Bij „boete" denken wij bijna uit sluitend aan onplezierige dingen zoals minder eten, minder roken, minder snoepen, minder dansen of minder naar de bioscoop gaan enz. Maar „bofte" betekent op de,eerste plaats: verandering van gezindheid en ommekeer of omkeer naar de levende God. En als wij dat serieus gaan doen, willen wij onze droef heid over ons van-God-afgekeerd- zijn, en dit is het wezenlijke van elke zonde vanzelf tonen door minder toe te geven aan onze ge notzucht en dat verwennen van onszelf. De mensen laten tegenwoordig steeds meer hun gedrag bepalen door de materie, het stoffelijke, n.l. door geld verdienen, comfort, tech nische vooruitgang, allerlei amuse ment, en worden zo geheel erdoor in beslag genomen, dat zij alle be langstelling voor het hogere ver liezen. Dat noemen wij materialisme Allen zijn we er meer of minder door aangetast. Wij worden zozeer door aardse beslommeringen in beslag genomen, dat wij maar wei nig tijd over hebben voor God en om ons christen-zijn echt goed te beleven. In deze vastentijd willen we weer ons geheel naar God toekeren, en tevens onze droefheid over de zon den tonen door onszelf wat minder te verwennen en meer aan anderen te denken. Wij kunnen gerust wel wat missen en het afstaan aan minder rijkbedeelden. Wij baden ons in weelde wat het s'offelijke betreft, als wij onszelf vergelijken met de meeste mensen tn de wereld, die zelfs elke dag honger moeten lijden. Onze tijd zoekt naar eigen vorm van vasten. Dat blijkt o.a. uit de actie van Pater Jelsma in Den Haag: „Eenmaal geen maal". Zij die hieraan meedoen, laten een maaltijd thuisachterwege en nemen daarvoor in de plaats deel aan de Eucharistieviering met het geestelijkmaal van de H. Communie. En het geld, dat zij door die over geslagen maaltijd hebben uitge spaard, offeren zij voor de hulp verlening aan de vele noodlijdenden in de wereld. Zo moesten ook wij in de vasten tijd onze ziel verrijken door goede werken vooral van naastenliefde, steun aan missie b.v. en aan onder ontwikkelde gebieden, tegelijk met het vaker mee opdragen van het H. Misoffer en het ontvangen van de H. Communie. Waarom zouden we op die manier de vastentijd niet met een opge ruimde geest kunnen meevieren? HANDBOOGSPORT Vrijdag 6 februari had in zaal Schellen de eind wedstrijd en prijs uitreiking plaats van de winter competitie. Aan deze competitie namen 17 zestallen deel. De prijzen werden uitgereikt, als volgt le St Jozef I 2227 p. 1.03 b.h.g. '58 2e St Anna I 3161 p. 0 83 3e Rare Schutters H 1994 p. 0.26 4e idem I 2692 p. 0.36 ben.h.g. 1958 5e St Joris I 2834 p. 0.71 6e St. Sebastiaan I 2932 p. 0.94 7e St Hubertus I 3193 p. 1.13 8e Diana I 3227 p. 1.29 9e St Oda I 3189 p. 1.52 10 St Anna II 2146 p. 2.61 11 St Antonius I 2962 p. 2.69 12 Diana II 2664 p. 2 93 13 St Hubert us II 2267 p. 3.28 14 St Oda II 2303 p. 4 21 15 St Sebastiaan II 1856 p. 4.32 16 St Joris II 1289 p. 4 38 17 St Antonius II 1665 p. 4.41 Er werden 6 x 25 pijlen gescho ten, dus in totaal 150 pijlen. De hoogste schutter in de 150 pijlen was J. Wijnhoven van Sint Anna met 1640 punten. Aan deze wedstrijd werd nog een personele weustrijd verbonden. Deze prijzen werden behaald als volgt: le M. v. Dijcrc, St. Hubertus 45 pnt 2e P. v. Ooi, St Oda 8x5 3e J. Ewais, St Sebastiaan 6x4 4e H. van Aarssen, Diana 5x3 5e L. Janssen, St Oda 3x2 6e J. Voesten, St Sebastiaan 3x1 7e J. Wijnhoven, St Anna 43 pnt 8e L. v. Aarssen, St Antonius 6 x 4 9e J. Art-., St Oda 6x3 10 Jac. Siebers, Diana 3x5 11 M. Bonants, St Anna 3x2 12 H. Stoks, St Anna 3x1 13 P. Martens, St Joris 13 pnt 14 G. Ewals, St Hubertus 22 pnt 15 J. Verstegen, St Hubertus 33 pnt 16 W. Smits, St Jozef 36 pnt De laatste vier geheime prijzen. sL^hamea-c handen ruw of schraal .geleHÜÜIB

Peel en Maas | 1959 | | pagina 1