W
uitverkoop
Echte en onechte
Gemeenten en-
zandwegen!
Industrie eist
ontwikkeling!
Overpeinzingen
oS£°SZ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PBHS%EB™WPABTAM, t 1% BUITENVEiVBAY f 1.60
Ingezonden.
Zondagsdienst huisartsen
Zaterdag 17 januari 1959 No 3
TACHTIGSTE JAARGANG
y CONFECTIE VAI
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN
GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150052
De gemeente Deurne heeft vele
problemen, die op eenzelfde vlak
en van eenzelfde orde zijn als die
in de gemeente Venray.
Wij hebben daar reeds vroeger
op gewezen, toen wij een betere
samenwerking tussen Oost-Brabant
en Noord-Limburg, speciaal tussen
Venray en Deurne bepleitten.
Dit blijkt nu ook weer uit het
jongste Deurnese raadsverslag,
waarin de gemeente een groots
plan ter tafel bracht, namelijk de
verharding van een 100 kilometer
zandwegen.
De gemeente Deurne heeft door
zijn uitgestrektheid de zorg voor
een zeer uitgebreid wegennet. Dit
is een kostbare geschiedenis, want
alleen al het onderhoud der zand
wegen kost ieder jaar ruim 80 000
gulden
Dat de toestand desalniettemin
nog steeds niet bevredigend is, kon
men in de verschillende raadsver
gaderingen merken, waarin uit ten
treur e klachten naar voren kwa
men. Men heeft toen de koppen
bij elkaar gestoken en eens onder
elkaar bekeken, welke binnenwegen
in aanmerking komen voor ver
harding.
Nu bleek een vierde deel verhar
ding nodig te hebben. Voor de uit
voering van dit project is die ge
meente verdeeld in een aantal
blokken. Eerst zullen die zandwe
gen worden verbeterd, die deze
blokken ontsluiten: de toegangs
wegen dus.
De verharding wordt trouwens
niet ineens uitgevoerd. Ze geschiedt
in twee étappes: eerst wordt de
fundering gelegd en een paar jaar
later wordt de slijtlaag aangebracht.
Alleen al het leggen van een
fundering voor de eerste 24 kilo
meter kost ruim een half miljoen!
Gelukkig komt de Cultuurtech
nische Dienst de gemeente te hulp
met een subsidie van 45 pet.
Dan blijft er echter toch nog een
bedrag van f 291.225 voor rekening
van de gemeente.
Ged. Staten van Brabant hebben
als voorwaarde voor de uitvoering
van dit plan gesteld, dat een baat
belasting geheven zal worden, die
40 pet. van de door de gemeente
te maken kósten zal vergoeden.
Dit komt in Deurne neer op ge
middeld f 9.per jaar per be
langhebbende en dat voor de duur
van 20 jaren-
Tot zover dit raadsbesluit.
0—
Wie onze Venrayse politiek volgt
en de verslagen der gemeenteraad
leest, wordt iedere keer getroffen
door de klachten over wegen. En
dat geldt zowel binnenwegen als
zandwegen-
We hebben reeds vroeger eens
gevraagd, waarom toch niet de
verschillende kerkdorpen eens een
lijst konden samenstellen van die
wegen, die dringend een opknap
pertje nodig hebben. En vooral van
die wegen, die onderhand verhard
moeten worden.
Dan alleen zal men tegemoet
kunnen komen aan de billijke ver
langens van de boerenbevolking.
De mechanisatie van de landbouw
maar ook het moderne verkeer
eisen met steeds meer klem berijd
bare binnenwegen. Overigens zal
met een verharding van de voor
naamste zandwegen niet alleen een
zuiver agrarisch belang zijn ge
diend: betere verbindingen met de
verdere woonkernen komt ook ten
goede aan de geneeskundige ver
zorging en het kerkbezoek, de
handel en de nijverheid, het ver
enigingsleven en de ontspanning.
Dan krijgt men een overzicht van
de nood, die vooral op onze oude
kerkdorpen heerst op dit terrein.
Het is intussen alweer enkele
jaren geleden, dat we een wegen
plan hebben gehad, waarin een begin
gemaakt is met genoemde ver
betering en verharding. Maar jam
mer genoeg is dit plan nooit vol
voerd. Bestedingsbeperking en wat
dies meer zij, hebben een ontijdig
einde gemaakt aan alle mooie plan
nen en sindsdien is het altijd prut
sen geweest. Men stuurde de weg
schaaf er eens op af, de gaten
werden weer eens dichtgegooid.
Maar het zijn en blijven voor het
overgrote deel lapmiddelen, die nog
kostbaar zijn ook.
Voor hen, die menen, dat voor
een en ander toch geen geld be
schikbaar is in deze „geldloze" tijd,
moge het Deurnese voorbeeld gel
den, die dit probleem nu rigoureus
op gaan lossen en daarmede alle
lapmiddelen over boord zetten.
verkavelingsplan in uitvoering
komt. Maar daarnaast kan waar
schijnlijk wel gezegd worden hoe
het zal gaan worden.
Daarmede kan dus rekening wor
den gehouden, terwijl het herver-
kaveJingswerk des te eerder klaar
zal zijn, naarmate er betere wegen
zijn om een en ander gereed te
maken. Bovendien vallen vele Ven
rayse wegen buiten dit plan en
heeft dus wachten op het herver
kavelingsplan geen enkele zin.
We vragen ons af of een studie
commissie van de L.L.T.B., kring
Venray, dit probleem niet eens op
zeer korte termijn in studie zou
nemen en een rapport dienaan
gaande zou kunnen opstellen
Onze plancommissie kan dan aan
de hand van een dergelijk rapport
eens proberen met het Deurnese
voorbeeld voor ogen om een
definitieve oplossing te vinden.
Want zoals het nu al jaren gaat,
dat ieder raadslid op gezette tijden
met „zijn" wegen aan komt, heeft
geen of weinig zin. Dat is intussen
wel bewezen door de oude notulen,
waarin men die klachten regelmatig
kan aantreffen.
0—
Van de andere kant geeft de her
verkaveling in het Lollebeekplan
reden om misschien voor enkele
kerkdorpen „de kat eens uit de
boom te kijken".
In een herverkaveling immers
komen juist bedoelde wegen aan
bod, om een extra stevige beurt te
krijgen... Het is verleidelijk, maar...
kan en moet men zo lang blijven
wachten?
Niemand is er, die op dit mo
ment zeggen kan, wanneer dit her
In de vergadering van de Indus
triële kring GennepVenray en
omgeving, welke in hotel van Bergen
te Gennep, werd gehouden, heeft
prof. dr. Th. Thurlings, hoogleraar
te Wageningen, lid van de Econo
mische Raad, een inleiding ge
houden, waarin hij de positie van
Nederland in de industriële sector
ten aanzien van de andere landen
onder de loupe nam. De Euromarkt
betekent een poging althans een
gedeelte van de vrije wereldmarkt
te herstellen.
Er hebben zich sinds 1880 toen
Engeland en ook West-Duitsland
een aaneengesloten industriegebied
vormden, sterke wijzigingen voor
gedaan, omdat ook in andere landen
een industriële ontwikkeling plaats
vond. De invloed van Amerika werd
tijdens de tweede wereldoorlog zó
sterk gestimuleerd, dat op het ter
rein van de landbouw dit land een
voorraad van wel drie oogsten bezit,
De na-oorlogse ontwikkeling, ook
als gevolg van de staatkundige
veranderingen in het oosten, is van
grote invloed. Wij moeten evenwel
trachten de welvaart van Europa
te redden, willen wij niet politiek
worden fijn gemalen.
Zo is er een liberalisatieproces
gekomen, dat in zeker opzicht is
geslaagd, maar dat nog met moei
lijkheden zit ten aanzien van de
landbouw en in de vervoerssector,
speciaal wat betreft de vervoers-
politiek, welke West-Duitsland
volgt, waarbij vooral de Bonds-
spoorwegen en de Duitse havens
voorrang genieten.
Op het gebied van kolen en staal
wist men een zekere eenheid te
bereiken, doch met betrekking tot
de landbouw is men niet geslaagd.
Gunstige ligging
Een ander gevolg is, dat ook ons
nationaal structuurbeleid zal moeten
passen in het Europees kader.
Wanneer men geografisch de in
dustrie-vestigingen v. West-Europa
beziet, ligt Noord-Limburg betrek
kelijk gunstig, in tegenstelling met
de drie noordelijke provincies van
ons land.
Limburg heeft intussen ook andere
problemen, o.m. zijn grote bevol
kingsaanwas, welke Noord-Limburg
voor de eis stelt tussen de jaren
1955 en 1970 zijn beroepsbevolking
met ruim 53 pet. uit te breiden,
waarvan de industrie omstreeks 45
pet zal moeten plaatsen.
Verder wees spreker op de mo
tleven welke ertoe hebben geleid,
dat Venray als voornaamste cen
trum van de nieuwe industriële
vestiging in de streek aangewezen
werd. Wat b.v. Gennep en Bergen,
in dit vlak zouden kunnen doen,
moet men deze streek min of meer
vastkoppelen aan het nabije Oost'
brabantse industriegebied.
Dit is van des te meer gewicht
nu bij de verdere wording van de
Euromarkt de landsgrenzen haar
economische betekenis meer en
meer verliezen, hetgeen vanzelf
sprekend nog sterker naar voren
treedt voor grenzen van provincies
en gemeenten.
Onze taak
In de gedachtenwisseling, welke
daarna volgde, ging prof. Thurlings
op bepaalde facetten dieper in. Daar
bij stelde hij vast, dat Nederland
hoogwaardige producten zal moeten
vervaardigen tegen lage kostprijs.
Dat is mogelijk wanneer het tech
nisch apparaat verbeterd wordt en
bekwame handen het product f abri-
Januari wordt ook wel eens de
lapjesmaand genoemd in kringen
van het bedrijfsleven. Vermoedelijk
is die fraaie naam te danken aan
de wetenschap van de winkeliers,
dat de huisvrouwen in deze maand
allerlei coupons gaan inslaan, die
in de loop van het jaar als resten
van de textielverkoop zijn blijven
liggen. Dit duidt er al op, dat dus
de winkeliers in de eerste maand
van het jaar hun restanten plegen
op te ruimen.
Dat is niet zo'n wonder, want al
valt in een aantal bedrijven het
boekjaar niet steeds samen met
het kalenderjaar, het grootste deel
van de winkeliers begint op 1 jan.
toch met een schone bladzijde in de
boekhouding. En dan gaat men een
inventaris opmaken, om deze als
hulpmiddel te gebruiken bij de
winstbepaling.
Zodra men inventaris opmaakt,
komen alle resten, die van de ver
koop gedurende vorig jaar zijn
overgebleven, te voorschijn. Geen
wonder dat men die overschotten
wil opruimen. Ziedaar dé economi
sche oorzaak van de uitverkoop,
die ditmaal officieel met ingang
van 15 januari mag worden ge
houden.
Grote aantrekkingskracht
Sinds jaar en dag oefent het
woord uitverkoop en opruiming
een magische invloed uit op het
publiek. In het winkelbedrijf is
men daar van op de hoogte en
men treft dan ook steeds omvang
rijke voorbereidingen om van deze
verkooptijd een groot succes te
maken. Immers, als het publiek
,naar de winkels stroomt om van
de restanten-koopjes te profiteren,
dan wil de zakenman van de ge
legenheid gebruik maken om dit
publiek tevens andere artikelen te
doen kopen, waarvoor het in 't
geheel geen plannen had om ze
aan te schaffen. Het is de functie
van de handel om bestaande be
hoeften te bevredigen en daarnaast
om ook behoeften met hulp van
reclame-middelen op te wekken en
daar zit dus op zichzelf niets dan
goeds in.
Het duurde dus niet lang of de
handel ging er toe over goederen
als restanten voor te stellen, die
nog tot de voorraad courante goe
deren behoorden. Hiermee wordt
de uitverkoop al omgezet in een
normale reclame-actie, die erop ge
richt is goede en minder goede
artikelen aan de man te brengen,
Als dit kwaad eenmaal gesticht
is, komt de gewiekste winkelier
al gauw toe om eens een extra
uitverkoop te organiseren, waarbij
men eigenlijk geen restanten heeft
aan te bieden, maar waarbij hij
het woord misbruikt om het publiek
naar de winkel te lokken. Onmis
kenbaar zit er in dit laatste soort
uitverkopen een element van be
drog, want op een of andere wijze
wordt het publiek een rad voor de
ogen gedraaid.
Veel geschreeuw
Nu was het in het verleden zo,
dat speciaal bedrijven, die resul
taten boekten met deze actie-ver-
kopen, zich op het middel van de
uitverkoop wierpen. Dit waren
grotere en kleinere zaken, maar
het getal der grote domineerde,
omdat deze met veel schreeuwende
reclame het publiek naar hun
zaken plegen te lokken, waarbij de
minder kapitaalkrachtige broeders
aan het kortste eind trokken, omdat
deze niet over de middelen beschik
ken om grote geldsommen aan
reclame-acties te besteden.
Het resultaat is geweest dat
speciaal in de textielsector de mid
denstandsbonden zijn gaan pogen
aan deze schijn-uitverkopen een
eind te maken. En met succes.
ceren. Inderdaad beschikken wij
nog over te weinig technisch-in
dustrlële ervaring. Een gunstige
factor is ontegenzeggelijk ons na
tionaal volkskarakter.dat verdraag
zaamheideneerbiediging van ander
mans overtuiging en het openstaan
van anderer inzichten en mening
kenmerkt.
Dit kan haar goede invloed uit
oefenen op de bevolking van de
ons omringende landen.
Vervolmaken
De voorzitter van de Industriële
Kring, mr. R. Rijssenbeek, conclu
deerde uit deze inleiding 'n zekere
moed en vertrouwen, dat de Neder
landse industrie in de Euromarkt
de mogelijkheid, dat Nederland een
centrum kan worden van bepaalde
industriële ontwikkeling.
Om dat te bereiken zal het even
wel noodzakelijk zijn de ontwik
keling van de arbeiders verder te
vervolmaken en ten tweede, dat de
centrale overheid in het nemen van
maatregelen onbevooroordeeld te
werk gaat om de ontwikkeling van
de industrie te bevorderen.
Krachtens de thans bestaande wet
óp de uitverkopen mag men slechts
in twee perioden per jaar een uit
verkoop houden. Er is een moge
lijkheid voor speciale uitverkopen,
maar dan moet er vergunning
worden verleend door de Kamer
van Koophandel.
Meer dan één loyaal zakenman
zijn deze biezondere uitverkopen
een doorn in het oog. Want wan
neer men eenmaal weet onder
welke voorwaarden zo'n extra uit
verkoop-vergunning wordt ver
strekt, dan kan men zich erop toe
leggen die voorwaarden te schep
pen. Lukt het een extra uitverkoop-
vergunning te krijgen, dan heeft
men een tijdelijk uitverkoop-
monopolie geschapen, want de rest
van het bedrijfsleven mag in die
periode niet uitverkopen.
Zo kan men bijvoorbeeld een
grote verbouwing van zijn zaak
gaan uitwerken. Krijgt men een
extra vergunning, wat staat dan
een handig zakenman in de weg
om die extra uitverkoop te orga
niseren juist voordat de algemene
halfjaarlijkse uitverkoop begint
Met zo'n uitverkoop maait men
dan de publieke kooplust juist voor
de voeien van de concurrenten
weg. Een groot deel van de ver-
bouwlngskosten kunnen met zo'n
biezondere verkoop soms worden
gedekt.
en weinig wol.
Er zijn andere middelen gevonden
om de uitverkoop-koorts op te
wekken, zonder dat het uitverkoop
tijd is en zonder dat men een spe
ciale vergunning heeft.
De zakenman zorgt er dan voor
bij de goed uitgedachte actie het
woord uitverkoop te vermijden.
Een warenhuis kan er toch wel
de aandacht op vestigen, dat het
„de prijzen gaat breken" of dat er
een grote „prijzenslag" op komst
is
Wie zal er bezwaar tegen maken
dat iemand een restanten-verkoop
organiseert, juist 14 dagen voordat
een officieel toegestane uitverkoop
begint?
En zo is men er in de praktijk
in geslaagd de uitverkoop te doen
devalueren tot één van de zo vele
„stunts", die het zakenleven ge
bruikt om de goederen met veel
ophef naar de consumenten over
te hevelen.
Dat er bij al deze speciale ver
kopen beslist niet steeds sprake
kan zijn van abnormaal lage prij
zen is duidelijk. Indien men alle
gelanceerde kreten in de loop van
één jaar serieus zou nemen, zou
men bij aankoop van een reeks
artikelen al lang geld toe moeten
krijgen.
in de prijzenslag. Mogelijk zijn nu
wel juist de verkeerden met een
„bonnetje" tot een staakt het vuren
gedwongen en waren zij oprecht
bezig de prijzen-barrière te door
breken.
In leder geval is het duidelijk,
dat regering óf de wet op de uit
verkopen moet herzien óf een einde
moet maken aan de uitverkoop-
beperking. Anders vrezen wij, dat
er een tijdperk voor de deur staat,
waarin de perioden van uitverkoop
als de duurste voor het publiek en
het slapste voor het zakenleven te
boek zullen staan.
De „vaste" klanten.
In de wet op de uitverkopen zit
nog een speciale zeef.
Men heeft namelijk toegestaan,
dat de winkelbedrijven zes dagen
voordat de officieele uitverkoop
een aanvang neemt, aan hun vaste
klanten een schriftelijke uitnodi
ging zenden om reeds van een
voorverkoop te komen profiteren.
De firma moet daartoe over vas
te klanten beschikken en als we in
de praktijk te rade gaan, blijkt 'n
.vaste klant" dikwijls meters lang
te kunnen worden uitgerekt, m.a.
het is nooit precies uit te ma
ken, wanneer een klant vast is,
wanneer los-vast of helemaal niet
vast.
Zolang het bedrijfsleven bizonder
door Mercurius gezegend wordt, is
men over 't algemeen wel bereid
een wet als die op de uitverkopen
vrij aardig te eerbiedigen.
Dit wordt anders wanneer de
omzetten gaan dalen en de winsten
minderen.
Dan gaat iedereen zich inspan
nen om op peil te blijven, hetgeen
overigens zeer gezond ig. In de
wil om in de concurrentiestrijd te
winnen, werpt men dikwijls alle
grenspalen omver.
En zo zijn wij er ook dit jaar
weer getuige van geweest, dat de
officieele uitverkoop door 'n groot
aantal inleidende acties is vooraf
gegaan.
Het gaat er nu voor de kopers
om die actie uit te zoeken, welke
voor haar het meeste voordeel zal
brengen.
Deze wet deugt niet.
De consumenten kunnen in ieder
geval niet altijd meer zeggen, dat
zij moeten kopen, omdat het de
periode van de officieele uitver
koop is.
Misschien kunnen zij beter op
een bericht wachten, dat „de prijzen
in de hakselmachine" gaan ofwel
.worden verfrommeld".
Het is moeilijk keuze te maken.
Uit het voorgaande zal het dui
delijk zijn, dat de wet op de uit
verkopen niet voldoet. Daarom heeft
de economische controle-dienst een
aantal processen-verbaal opge
maakt tegen de grootste strategen
WINTER
De winter laat zich voelen. Wij
hebben het warm. Onze vogels
rillen van de kou. Wij zijn ver
zadigd, zij vinden niets te eten.
Wij luisteren knusjes warm naar
de radio, zij horen slechts het snij
dend gefluit van de noorder wind
en voelen alleen hun scherpe beet!
Laten wij hun beschermers zijn
door ze alle dagen wat voedsel te
verschaffen, ze zijn zo vlug tevreden
wat tafelresten, wat broodkruimels,
enkele stukjes overschotten van
vlees of wat kaaskorsten, zijn vol
doende, om hen ongedeerd uit deze
droeve wintertijd te doen geraken.
POFFEN
Januari worden de boeken „op-
.gemaakt" in vele bedrijven. Vooral
in bakkers- en kruidenierskringen
komt dan de grote lijst pofklanten
weer eens te voorschijn en zijn onze
informaties juist, dan is het totaal
bedrag in verschillende bedrijven
hoger geworden dan ooit tevoren.
Zeker, van de meeste is men
zeker, de centen te krijgen, maar
het duurt soms zo lang en men
heeft er soms bliksems veel werk
mee. Werk, dat ook weer betaald
moet worden en dat uiteindelijk de
klant terug berekend moet worden
op de een of andere wijze.
Het is nu eenmaal het grote voor
deel, dat men in middenstandszaken
poffen kan en dat men dit op be
scheiden I wijze doet, zal geen enkele
middenstander bezwaarlijk vinden.
Hij weet wat service is. Het wordt
echter anders, als men levensmid
delen gaat poffen, omdat men het
geld op dat moment ergens anders
voor nodig heeft. Bv. om afbeta
lingen te voldoen.
Het zijn de bakker, de slager en
de kruidenier die dan het gelag
moeten betalen. Dan moeten er
zwarte lijsten komen en geruzie en
geherrie, want deze mensen kunnen
nu eenmaal van onbetaalde reke
ningen niet eten. Die liggen zwaar
op de maag.
Misschien, dat in het nieuwe jaar
met al de nieuwe voornemens en
nieuwe plannen ook hieraan eens
wat meer gedacht kan worden...
IS DIT OOK VENRAY
Naar aanleiding van een ingezon
den stuk over de slechte weg van
de Steeg te Leunen, in dit blad,
meen ik er aan toe te mogen voe
gen, dat deze mensen niet alléén
met een slechte weg zitten te tob
ben. Ik wou ook graag eens de
aandacht willen vestigen op de weg
in Klein-Oirlo.
Als Venrayenaar vind ik 't diep
treurig, daar we hier toch zeer
moderne wegen hehben, dat die
mensen daar eerst een waar mod
derbad moeten ondergaan, willen
ze op een verharde weg komen.
Die mensen daar kunnen geen
stap buiten de deur zetten, of ze
trappen in een modderpoel. Deze
weg zit vol met diepe kuilen. Men
heeft geprobeerd die kullen dicht
te maken met stenen en leem.
Doch met dit weer weten auto's
en vrachtwagens daar wel raad
mee, met het gevolg, dat men een
ware acrobaat moet zijn wil men
op zijn fiets blijven zitten.
Is hier nu werkelijk niets meer
aan te doen? Kan deze weg niet
verhard worden? Hier zijn ruim
veertig gezinnen mee gered.
Ik hoop, dat hier verandering in
mag komen, wat voor mij geen
overbodige luxe, maar harde nood
zaak Is. K.V.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
Vanaf zaterdagmiddag 4 uur tot
maandagmorgen 8 uur, wordt de
praktijk der huisartsen voor Venray
e.o. waargenomen door
Dr. VAN DEN HOMBERGH
Oostsingel 6 Telefoon 393
Uitsluitend voor spoedgevallen.
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingenbureau voor de Kerk
dorpen.
Openbare bekendmakingen
Het hoofd van het gemeentebe
stuur van Venray brengt ter open
bare kennis, dat de vaststelling van
een plan van uitbreiding in onder
delen wordt voorbereid ten aanzien
van het gebied, begrensd in het
zuiden door de Viakwaterweg,
in het oosten door de Lange weg,
in het noorden door de Hoen
derstraat en in het westen door
de in het uitbreidingsplan in
hoofdzaken aldaar geprojec
teerde rondweg om de kom van
Venray.
Venray, 30 december 1958.
Het hoofd van het gemeente
bestuur voornoemd,
A. H. M. JANSSEN.
Burgemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat door de raad der gemeente
in zijn vergadering van heden,
medewerking is verleend aan het
bestuur van de r.-k. bijzondere la
gere school te Venray-Vredepeel,
voor de aanschaffing van materiaal
voor het onderwijs in lichamelijke
oefening.
Venray, 30 december 1958.
N.V INALFA 121/* jaar
Dinsdag wapperden de vlaggen
rond de trotse fabriek van de N.V.
Inalfa aan de Maasheseweg. Zij ver
telden van het feest in deze enorme
hal, waarin om 10 uur het werk
stil vielen de ruim 250 werknemers
zich in de cantine verzamelden.
Men herdacht het feit dat 121/»
jaar geledende N.V. Inalfa te Utrecht
werd opgericht. Toen de directie,
vergezeld van hun dames in de can
tine waren ontvangen, sprak de
voorzitter van de personeelsvere
niging de heer Beemer een woord
van gelukwens tot de heren J.A.
en P.A.M. Burgman alsmede tot de
heer Knoet. Hij memoreerde de op
richting der nieuwe N.V. in sep
tember 1946 te Utrecht en wees op
de grote bloei die de fabriek heeft
gekend in de afgelopen jaren.
Namens het personeel werden de
dames bloemen aangeboden en de
heren der directie een grote foto
van het personeel. Maar daarnaast
hielden ook persoonlijke geschen
ken de herinnering vast aan deze
dag.
De heer J.A.M. Burgman zeiae ln
zijn dankwoord zeer getroffen te
zijn door deze herdenkdag, die
vooral voor hem persoonlijk veel
betekende. Hij was dankbaar voor
de groei en de bloei van dit bedrijf,
die mede zijn oorzaak vond door
de uitnemende teamgeest, welke
in de fabriek heerst. Hij dankte
daar allen hartelijk voor en sprak
de wens uit dat ook de toekomst
de N.V. Inalfa door dezelfde goede
geest gekenmerkt zou worden. Dan
volgde de receptie, die besloten
werd met een grote feestsigaar,
koffie en gebak.
Op wens van de directie was dit
jubileum zo intiem mogelijk ge
houden.
Fr. Gup in het zilver
Zondag vierde ln intieme kring
de heer Fr. Cup, de dag, dat hij
voor 25 jaren in dienst trad bij
Huize „St Servatius".
De heer Cup, die 25 jaar als
chauffeur voor deze inrichting
dagelijks op de weg zit, kreeg in al
deze jaren, nimmer een proces
verbaal. De zilveren jubilaris heeft
dan ook vele gelukwensen in ont
vangst mogen nemen en door het
bestuur van de inrichting werd hij
gehuldigd.
Brandje
Zaterdagavond werd de brand
weer opgeroepen voor een brand
die uitgebroken was in'n schuurtje
van de heer A. aan de Kruitweg.
Het vuur was men vlug meester.
Jaarvergadering
Buurtver. „Het Molenplein"
Op 9 januari j.l. werd door de
buurtvereniging „Het Molenplein"
de algemene jaarvergadering ge
houden in het zaaltje van de Wed.
Thielen. De opkomst der leden was
niet slecht ofschoon het bestuur
meer belangstelling verwacht had.
Desvoorzitter, de heer Th. Jans,
opende de vergadering waarna de
verschillende agendapunten vlot
werden afgewerkt. De aftredende
bestuursleden, die behalve de heer
Hout allen herkiesbaar waren,
werden allen herkozen. In de vaca
ture van de heer Hout als bestuurs
lid werd voorzien door de heer
Collln.
Het programma voor 1959 viel
bijzonder in de smaak bij de leden.
Door de heer Claessens, leider van
de jeugdvoetbalelftallen der buurt
vereniging werd verslag uitge
bracht over het afgelopen jaar.
Het grootste probleem- is echter
een voetbalveld voor de jeugd.
De heer Colsen zegde in deze
alle medewerking toe om voor dit
probleem een bevredigende oplos
sing te vinden.
Door de Eerw. kapelaan Geerits
werden woorden van bijzondere
waardering gericht tot bestuur en
leden betreffende de aktiviteiten
die in het afgelopen jaar hadden
plaats gevonden. Hij feliciteerde de
leden met een dergelijk be
stuur en hij sprak de hoop uit, dat