Honger Alles zal het heil van God zien. Op bezoek in 1 Heilig Land Vrienden der natuur TELEVISIETOESTEL P.MO OREN Huidgenezing PUROL Uit Peel en Maas Zaterdag 20 december 1958 No 51 NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG SU PEEL EN MAAS 11 DRUK EN DITGAVE FIRMA VAN DEN MÜNCKHOF WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRIJSRPERT 'KWABTAAL f L40 BUITEN VENRAY f 1.00 GROTESTRAAT TELEFOON 512 GIRO 150852 „Alle vlees zal het heil van God zien", zo horen wij morgen in het Evangelie. Deze heilsbelofte is niet zo dui delijk voor ons, die niet zo ver trouwd zijn met het woord van God. Deze woorden van de Profeet Isaïas betekenen: Wij, sterfelijke mensen zullen allen het heil van God zien. Maar wat is dat voor heil? Hier zouden we kunnen denken aan wat maanden geleden in Den Haag is gebeurd. Daar trad de ge bedsgenezer Osborn op, die ieder een beloofde door gebed te genezen. Hij zou elke mens genezen, aan wat voor kwaal hij ook leed, als de mens maar vast geloofde, En duizenden mensen kon men toen in een park zien samenge dromd, in dichte rijen om Osborn heen, allen met gespannen ver wachting, allen zonder uitzondering mensen in nood. Er is iemand die heil, genezing en redding belooft, niet in de verre toekomst, maar daar waar je zelf bij bent. Dus ga je er heen, eens kijken wat het is. We gaan hier voorbij aan de te leurstelling, de ontgocheling van velen na afloop van die bijeenkom sten. We willen alleen maar wijzen op een andere genezing, die aan alle mensen heil belooft en dit heil ook werkelijk brengt aan ieder, die vast in Hem gelooft. Jezus-Christus, de Heiland der wereld, is het heil van God, waar over de Profeet Isaïas spi ak. Hij genas werkelijk elke mens, die vol geloof tot Hem kwam, aan welke kwaal hij ook leed. Hij heeft een hongerige menigte op wonderbare wijze tot verzadi- gings toe gespijzigd, terwijl er toch maar enkele broden voor die duizen den mensen voorhanden waren. Maar al die genezingen en won dei en waren vooral bedoeld als tekenen, die Jezus Zelf moesten aanduiden als de door God gezon den brenger van bovennatuurlijk heil en als het ware Brood, dat uit de hemel is neergedaald en eeuwig leven meedeelt aan allen, die In Hem geloven. Aan Zijn verlossend lijden en sterven en aan Zijn verrijzenis hebben wij het te danken, dat God ons heeft aangenomen als Zijn zonen en dochters, voor wie de eeuwige gelukzaligheid is wegge legd. Die Heiland verwachten wij met Kerstmis. Wat wilt U zich anders van het komende Kerstfeest voor stellen? In de Nachtmis van Kerstmis zullen we weer die troostende woorden vernemen, dat er niet alleen heil gekomen is, maar dat hèt Heil Zelf is verschenen. Want Gods genade is verschenen redding brengend aan alle men sen. In de pasgeboren Verlosser is Gods liefde voor de mens vlees geworden, tastbaar geworden. Nu zullen er velen zeggen: Het zal wel zo zijn. Maar ik voor mij voel mij toch helemaal niet geluk kig. Ik voel mij helemaal niet ver lost. Wat betekent Jezus eigenlijk voor mij persoonlijk? Jezus is de God-met-ons. God was eerst zo ver, maar Hij is van Zijn troon afgedaald en is als mens ons tegemoet getreden, is als mens onder ons komen wonen. Hij heeft ons menselijk lot ten- volle willen delen en kan juist daarom zo goed met ons meevoe len, omdat Hij hetzelfde en nog veel meer heeft willen verduren als wij. Omdat Jezus altijd bij ons is, staan we nu niet meer alleen. Is het niet waar, dat wij alles aan kunnen, wanneer wij weten, dat er ergens iemand is, die volkomen voor ons openstaat, die niet alleen ons volkomen begrijpt, maar ons ook met hart en ziel is toegedaan. En Jezus is die Mens, die ons lief heeft met een eeuwige liefde, die alleen maar leeft om ons te helpen. Nu behoeven we niet meer alleen te strijden, niet meer alleen te Jijoen. Wij lijden met Christus samen. Dit moet ons vertrouwen geven. Maar er is nog iets. Chris tus verzekert ons, dat wij niet al tijd gevangen zullen blijven binnen dit aardse leed. Hij verzekert ons, dat, indien we roèt Hem hebben geleden, ook mèt Hem zullen ver heerlijkt worden. Hij zal eenmaal ons vernederd lichaam vol glorie doen verrijzen. Zo zal Christus voor ons werke lijk het heil van God zijn, onze Heiland, a!s wij maar ons volle ver trouwen in Hem, onze hoop op Hem willen stellen, niet alleen voor het nu, maar vooral voor het straks. Laten wij bidden om dat ver trouwen, en dan zullen we zeker heel spoedig het heil van God zien en ons echt gelukkig en welgedaan voelen door het heil wat Christus mij gebracht heeft. „Ik vraag niet om een bromfiets, of type-machine, maar bedel om brood voor stervende kinderen." Smeek toch de mensen van Lim burg om ons te helpen. Door An gola dwaalt reeds maandenlang net spook van de hongersnood en de mensen sterven als ratten. Sinds januari viel er geen drop pel regen, de oogsten zijn mislukt. Wanneer niet spoedig redding komt opdagen, zullen al degenen, die nog kunnen, honderden kilo meters moeten vluchten, willen zij in leven blijven. Carrissme Pastor, ik vraag geen typemachine voor mezelf, noch een bromfiets ora door de bush te rij den. Maar ik bedel om brood voor stervende kinderen. Deze noodkreet van pater Pierre Strous C.S.Sp. bereikte ons vanuit Portugees West-Afrika, via zijn oude parochieherder, emeritus-pas toor Goosensuit Scharn-Heer. Pastoor Strous, een echte Lim burger uit Neer bij Roermond, vertrok in het begin van dit jaar, na enkele maanden van vakantie, weer naar zijn missiepost. Meer dan twintig jaren had hij in Afrika doorgebracht en de vakantie had hij hard nodig om op verhaal te komen. Zijn tijd in Nederland gebruikte hij echter om gelden bijeen te brengen voor de bouw van 'n klein ziekenhuis. Zijn bisschop gaf hem daartoe opdracht. Met de Medische Missiezusters uit Imstenrade had hij afgesproken, dat zij medio 1959 een gediplomeerde zuster naar de Impressies van het leven en werken van Jezus Christus Wie van ons zou niet eens graag een kijkje nemen in het land waar Christus werd geboren, leefde en stierf aan het kruis, om met eigen ogen deze plaatsen te zien en zich zodoende een betere indruk te vor men van dat, wat zich bijna twee duizend jaar geleden daar af speelde? Wij lezen het nieuwe testament, maar hoeveel dingen zijn ons daar in niet onbegrijpelijk, om de dood eenvoudige reden, dat wij, kinderen van de twintigste eeuw, zijn ge boren en opgegroeid in een maat schappij en milieu, die hemelbreed verschillen met het land van Chris tus uit Zijn tijd. Daarom zoeken velen toenade ring en een beter begrip en zij zouden o zo graag eens een be zoek brengen aan Bethlehem en Nazareth, om daar die indrukken en wetenschap op te doen, die hen de bijbel beter doen verstaan. Maar voor hoevelen is dat weggelegd? Trouwens wanneer wij de zaken zien in het licht der werkelijkheid, zullen wij moeten toegeven, dat het een wensdroom is die niet slechts onvervulbaar is door geldelijke om standigheden, doch zeker ook door dat wij wat wij zoeken in Israël niet zullen vinden. Tweeduizend jaren gingen in middels voorbij en de sfeer uit deze tijd van Christus is voor een groot deel ook daar verdwenen. Er is te veel veranderd. Toch de werkelijkheid Maar wij behoeven niet zover van huis te gaan om deze indrukken te ondergaan en .deze wetenschap op te doen. In Groesbeek, vlak bij Nijmegen vinden we de Heilig-Land Stichting. Grotendeels een schepping van Mgr. Suijs en Piet Gerrits, de beeld houwer. Hier vinden we in een bijna ideale omgeving alles wat wij zoe ken, en dat ons een indruk kan geven van Christus' leven op aarde. Wij vinden er de herberg, waar Josef en Maria aanklopten en vroegen om onderdak. Deze herberg op zich, is reeds een openbaring, want wat stellen wij twintigste eeuwse wester lingen ons voor van een her berg. Ieder heeft daaromtrent zijn eigen fantasie, maar de werkelijkheid is heel anders. Wij betreden een karavaanhuis, zo als die in die tijden te vinden waren langs de grote wegen en waar kamelen en drijvers onderdak voor de nacht konden vinden. Door een poort treden we binnen en komen op een open binnenplaats met water put en drinkbakken voor de dieren Rondom zien we galerijen, waar de gasten z'ch in hun dekens ge rold te ruste legden en waar in holten in de muur olielampen brand den. Deze herberg, die een natuur getrouwe kopie op ware grootte is van dergelijke herbergen uit die tijd, geeft ons een juiste indruk. Alles is tot in de kleinste details verzorgd. Herdersveld en geboorteplaats Veel verwarring bestaat er nog bij ons omtrent de omstandigheden bij Jezus' geboorte. Was het een stal of grot waarin de geboorte plaatsvond? Beide lezingen zijn juist en dat blijkt, wanneer we de gezochte in drukken verkrijgen. Wij lopen over de herdersvelden (natuurgetrouw gekopieerd) met de terrassen, zo als die in het Heilig Land voor kwamen. 's Nachts brachten de herders hun schapen binnen een wal opge bouwd van rolstenen met smalle openingen, in welke openingen zij zelf zaten te slapen, terwijl één van de herders de wacht hield in een loofhut, gebouwd op het hoogste terras. In de naaste omgeving van deze herdersvelden bevinden zich vele grotten. Grotten, ingericht tot ver blijf van herders en schapen bij slecht weer. Binnen in die grotten bouwden de Joden eveneens een kleine ommuring, waarbinnen de dieren verbleven, terwijl de men sen rustten in holten daarbuiten. In wezen waren deze grotten dus stallen. In zo'n grot kwam Jezus ter wereld. In de geboortegrot bij het herdersveld vinden we de correcte uitbeelding van dit groot gebeuren. Het bijbelverhaal wordt steeds dui delijker. NAZARETH LEEFT. Verder zwervend vinden we het dorp Nazareth. vanwaar Jozef kwam en waar bij een timmerwin- kel had. waar Jezus als jongeling woonde en zijn vader hielp. In dit dorp vinden we de syna goge, waar Jezus op Sabbath kwam, de straten, de huizen, de bron, de timmerwinkel, kortom alles wat ons een indruk kan geven van het Nazareth uit die tijd en alles met uiterste histo rische nauwgezetheid uitgevoerd. Nazareth ligt tegen een berg helling gebouwd en daarom hebben de straten trapjes. Het is een erg klein dorp, waar de vrouwen water halen. De berg is de plaats, waar de laatste nieuwtjes worden uit gewisseld en de kansen voor een huwelijk worden overwogen. We vinden er diverse typen hui zen, alle met een plat dak. Elk huis heeft een ommuurde ruimte, om een paar schapen en geiten te stallen, 's Morgens komt de huur ling dan bij al die huizen de scha pen ophalen en trekt de bergen in om ze 's avonds weer terug te brengen bij de diverse eigenaars. Het is alsof alles leeft. In zo'n huis vonden we een ron de of vierkante bakoven, die ge stookt wordt met dor kruid. De vrouwen verzamelen dat en dragen het op haar hoofd naar huis. Elke morgen malen de vrou wen met de molenstenen 't graan, want brood blijft maar één dag goed. De buurvrouwen helpen dan gehurkt voor het huis elkaar en vertellen nieuwtjes. In het midden van de lemen vloer zien we een kleine uitholling, waarin het vuur smeulend wordt gehouden onder de as, om'smor- gens gauw vuur bij de hand te hebben. Voorts vinden we een vuurpot om in te koken en lemen graankastjes. DE SYNAGOGE. Op het hoogste punt van 't dorp staat de synagoge, waarbij een bedelaar, want die hoort erbij. Bij de synagoge is een voorplein met gaanderij om de zon te weren. De put in het midden is er, omdat elke jood, die de synagoge binnen gaat, zijn handen moet wassen, een wettelijke reiniging. In het midden van de synagoge staat het spreekgestoelte, waarop boekrol en wetsrol. Farizeeërs zitten rond de preek stoel, de voornamen op banken naast de muur, de vrouwen achter het hekje, het volk op de matten plat op de grond. Dit is het millieu waarin de jonge Christus opgroeide, voordat hij in het openbaar optrad. Ook hiervan vinden we van alles, als ook van het einde. De uiterste nauwgezetheid, waar mee deze bijbelse geschiedenis tot leven is gebracht, de gehele om geving, kortom de gehele indruk is van dien aard, dat men er geen verre tocht voor behoeft te maken, doch in de Heilig-Landstichting die indrukken kan vinden, die men zoekt, een aanschouwelijking van de Heilige Schrift. missiepost Cuamato in het gebied Angola zouden sturen. Tegen die tijd immers werd de voltooiing van het ziekenhuis verwacht. Maar de overtocht van een der zusters is voorlopig uitgesteld, want toen pater Strous na een stormachtige reis in Angola aankwam, pakten zich donkere wolken boven zijn missiegebied te samen. In een orkaan. In zijn eerste brief aan pastoor Goosens schreef hij: „De reis van Limburg naar An gola duurde van 3 maart tot 15 april. De zeereis was eentonig, ora dat wij na Lissabon geen enkele haven meer aandeden. Ter hoogte van Sierra Leone kwamen wij onverwacht in een vliegende orkaan terecht. Dagen lang werd ons schip heen en weer gesmeten en op een ge geven ogenblik dachten wij. dat wij allen in de golven zouden onder gaan, maar de Sterre der Zee heeft ons naar een veilige haven weten te leiden. Het weerzien in Cuamato was geweldig. Mijn negers dansten van plezier en brachten mij enkele kip pen als welkomsgeschenk. Maar sombere wolken pakken zich samen boven dit land. Er heerst ernstig watergebrek. Sedert de jaarwisseling viel *ergeen regen meer. De oogst zal mislukken. Het geld, dar ik voor de bouw van ons ziekenhuis bij elkaar had gebedeld, moet ik gebruiken voor aankoop van voedsel voor dit ge slagen volk. Mijn weldoeners in Nederland zullen mij dit willen vergeven". „Hopeloos" Half augustus las de Limburgse pastoor:: „De toestand is hopeloos. Koe steeds peen regen. Deregerine rioet wat zij kan, het is echter nauwelijks voldoende. Vele mensen zijn reeds weggetrokken naar de kust. De rivier beddingen zijn droog gevallen. Maar God zal ons niet in de steek laten. Blijf voor ons bid den, dan spartelen wij er wel door heen". Enkele weken geleden klonk de noodkreet: „Ik bedel om brood voor stervende kinderen". Hartelijk dank voor uw gebed en voor het geld, dat gij hebt gestuurd. Ik kon weer enkele mensen helpen. Christenen en ongelovigen, zij stro men naar de missiepost toe, want voor het spook van de honger is ieder gelijk. Het kent geen verschil tussen jeugd en ouderdom, tussen rijk en arm. Vraag de mensen voor ons te bidden. Ik zal bidden voor u in Neder land, waar het weldra Sinterklaas wordt. Beste pastoor, ik bid ook voor uw zieke nichtje, opdat zij spoedig beter wordt. Ik stuur haar hierbij enige post zegels, dat is alles wat ik op het ogenblik bezit". Machteloos Op ons redactiebureau heeft pastoor Goosens, die vroeger in Neer woonde, over pater Strous een en ander verteld. „Hij verloor heel jong zijn ouders en werd bij een oom opgevoed. Nu zou ik hem heel speciaal wil len helpen. Ik zou de Unesco of de Verenigde Naties in actie willen roepen, maar ik heb er de macht niet toe. Maar wat ik kon doen heb ik gedaan. Ik ben naar u toegestapt, mis schien wilt u de lezers vertellen, hoe groot de nood daar in Cuamata is. Zou er één Limburger zijn, die een kind in koelen bloede zou laten verhongeren?" Een kerst-brood voor Angola Beste lezer. Wij gaan weer de periode in van suikergoed en marsepein, de maand van welgevulde tafels en schitter- lichtjes aan de kerstboom. Aan de verhalen van pater Strous en pastoor Goosens, hoeven wij niets toe te voegen. Hun woorden spreken voor zichzelf. Zeg echter na lezing van dit ver haal nie: „Och, wat zielig", maar doe iets. Stuur een kerstbrood naar An gola. Stort een geldbedrag op post rekening 86903 ten name van pastoor Goosens, Ambyerstraat 35 Scharn- Heer, onder het motto: Angola. VOOR EEN MODERN EN VAKKUNDIGE PLAATSING ZORGT Huidzuiverheid - Huidgezondheid Voeten en oksels Iris door Purol-poeder Naar aanleiding van de op vrijdag 12 december in Venray gehouden vergadering, waartoe de heer Col- sen een groot aantal personen had uitgenodigd, waarvan verondersteld mocht worden, dat zij voor de natuur en het behoud en de be scherming ervan voelen, moge het volgende worden opgemerkt: Het initiatief tot deze bijeen komst is uitgegaan van de Stich ting het Limburgs Landschap. De heren dr. Kruytzer en dr. Nieuwen- hoven, bestuursleden der Stichting, die tevens bestuursleden zijn van het Natuurhistorisch Genootschap in Limburg, waarmee het Limburgs Landschap nauw samenwerkt, wer den bereid gevonden op deze ver gadering het woord te voeren en dit door film en lichtbeelden te illustreren. Het doel dezer vergadering was te komen tot vorming van een kring, club of vereniging van vrien den der natuur voor Venray en omstreken, zoals dergelijke organi saties op tal van andere grotere plaatsen bestaan en goed werk verrichten. Werving van leden, hetzij voor het Limburgs Landschap, hetzij voor het Natuurhistorisch Genoot schap, was dus niet het hoofddoel der bijeenkomst, al zijn nieuwe leden, die aan deze organisaties idiële en materiële steun verlenen natuurlijk van harte welkom. Het spreekt van zelf, dat deze gelegenheid niet onbenut voorbij mocht gaan zonder dat aan hei bestaan, het doel en de werkwijze dezer instellingen meer bekendheid werd gegeven. Beiden behartigen het algemeen belang. Immers het natuurschoon wordt niet behouden en beschermd terwilie van de natuur zelf en de geschie denis van de natuur wordt ook niet ter wille van haar zelf onderzocht en beschreven, maar terwilie van de mensen, die van de schoonheid der natuur kunnen genieten en die voor haar geschiedenis belangstel ling hebben. In het verleden kwam de waar dering der schoonheid en de ge heimen der natuur door de bevol king minder tot uitdrukking dan thans en wel om de eenvoudige redenen, dat het landschap voor een zeer groot gedeelte nog in ongerepte toestand verkeerde. Daarin is in de loop dezer eeuw grote verandering gekomen. De meer intensieve cultuur van de grond voor land- en tuinbouw, de uitbreiding der woonoorden, de stichting van industr'ën, de aanleg van verkeerswegen te land, te water en voor de luchtvaart heeft veel grond waarop zich natuur schoon bevond, opge-eist. Nu is het een feit, dat alles wat zeldzaam wordt in waarde stijgt. Dat is ook het geval met het natuurschoon. Daarbij komt echter, dat de verandering der levens omstandigheden ertoe heeft bijge dragen, dat de natuur voor de bevolking een grotere betekenis heeft gekregen. Het leven der mensen van thans heeft in veel hogere mate behoefte aan ontspan ning in de natuur, vooral daar waar de bevolkingsdichtheid toe neemt en het werk op kantoren en fabrieken hoe langer hoe meer van 's mensen geestelijke en lichamelijke krachten eist, die nergens beter dan in de natuur hersteld kunnen worden. Met andere woorden: de behoefte aan recreatie-gebieden zoals gevonden worden in bos en heide, bij de meren en vennen, aan de oevers van beken en rivieren, waar de schoonheid der natuur is behouden gebleven, neemt steeds toe. Uit deze toestand blijkt duidelijk hoe belangrijk en nuttig het werk is, dat door de Stichiing het Lim burgs Landschap en het Natuur historisch Genootschap wordt ver richt. Beide instellingen zijn echter niet alleen aangewezen op de mede werking der leden. Om een goed resultaat te bereiken moet er ook nieuw contact bestaan met de be volking, die op alle mogelijke wijze steun kan verlenen. Indien er bij de bewoners der streek liefde tot en eerbied voor het natuurschoon bestaat en tot bewustzijn wordt gebracht, dan zal veel minder natuurschoon, dit zon der andere belangen te schaden, behouden kunnen blijven, gespaard worden, dan zal de bevolking zelf degenen die als wakers over het natuurschoon een taak hebben, waarschuwen als er gevaar dreigt, dan zal de openbare mening zich verzetten als natuurschoon zonder gewichtige redenen aan vernieti ging bloot staat, dan is ook van de bevolking medewerking te ver wachten in de strijd tegen onnodige vaak baldadige vernieling, schending en verontsiering van het natuurschoon, waardoor degenen, die daarvan willen genieten, erger nis en de eigenaren ervan behalve de erger ook nog lasten en kosten worden veroorzaakt. Om het beoogde doel le bereiken zijn de aangewezen middelen: voor drachten, het vertoon van licht beelden, natuurbeschrijvingen in dag- en weekbladen, behandeling van dit onderwerp op vergaderingen van de stands- en vakorganisaties en vooral op de scholen en in de jeugdverenigingen. Op deze wijze worden allen be reikt, die direct of indirect bij het behoud van het natuurschoon, bij de veiligstelling der recreatieruimte belang hebben. De ondervinding heeft geleerd, dat er een verschil zijn moet tussen de provinciale instellingen, die de natuurbescherming en het natuur onderzoek op hun program hebben staan en de bevolking der streek. Deze schakel zou nu gevormd moeien worden doordat zich plaat selijk de vrienden der natuur aan een sluiten. Deze zouden dan niet alleen propagandistisch werk kun nen doen, maar ook in groter of kleiner gezelschap samen van de natuur en de bijzonderheden die zij biedt, desgewenst onder deskundige leiding, kunnen genieten. Door de kring geleidelijk aan uit te breiden zou steeds verder gegaan kunnen worden in de goede rich ting. De totstandkoming van een der gelijke beweging zou voor Venray en zijn omgeving zeer zeker een groot belang zijn en is als men denkt aan de uitbreiding der be bouwing, de sterke industrialise ring, de groeiende gestichten en scholen, het toenemende vreemde lingenverkeer en de bevolkings aanwas een dringende behoefte. Het is dan ook zeer verdienste lijk werk van de heer Colsen ge weest om door genoemde verga dering bijeen te roepen en de heren dr. Kruytzer en dr. Nieuwenhoven de gelegenheid te geven op de schoonheid en de wonderen der natuur te wijzen, de eerste stap te zetten op de weg, die naar het beoogde doel leidt. Venray mag de heren daarvoor wel dankbaar zijn. Het is te hopen dat hun moeite niet te vergeefs is geweest. De heren dr. Kruytzer en Nieuwenhoven hebben zich bereid verklaard ook in de toekomst mede werking te verlenen en de heer Colsen zal zonder twijfel gaarne met belangstellenden in deze be weging nader overleg willen plegen over verder te ondernemen stappen. van 19 december 1908 Donderdag zijn de eerste vrou welijke patiënten aangekomen voor het St Annagesticht alhier, ten getale van 23, afkomstig uit een zelfde gesticht te Zutphen. Tege lijkertijd arriveerden 27 mannelijke patiënten voor het St Servaiius- gesticht alhier. Heden ontving onze dorps genoot, de Eervv. Frater Anioon Tillemans, van de Orde van de Missionarissen van het H Hart, de H. Priesterwijding te Mechelen. Z. Eerw. hoopt le Kerstdag in de parochiekerk alhier, zijn eerste plechtige H. Mis op te dragen. Voor de betrekking van schoen maker in het nieuwe St Annage- siicht alhier hebben zich alléén uit Venray, niet minder dan.... 38 sol licitanten aangemeld. Voor de betrekking van veld wachter in een der naburige plaat sen op 'n salaris van f 600 hebben zich 110 sollicitanten aangemeld. Uitzoeken maar! van 20 december 1913 Binnenkort komen de nieuwe vierkante stuivers in omloop. De heer L.H. Nelissen, onder wijzer met verplichte hoofdakte is te Warmenhuizen(N.H.) op een aan- vangsalaris van f 900, maximum f 1.150, plus f 150 voor woninghuur, plus 31/, pet. voor pensioenbij dragen, benoemd. Zondag 21 dec. zal de Fanfare een wedstrijd In komische voor drachten houden. Spek, puik inlands, werd te koop aangeboden aan 40 cent per pond.

Peel en Maas | 1958 | | pagina 247