Terugkeer Missie-programma Israël na 20 eeuwen names fTE"EVoonN5^nro«' WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN 8p"rm'm' ABONNKMENT8: Parochiekerk: Paterskerk: Het volk dat in de duisternis wandelt. En de herders keerden terug.... tal kiiltecte Duizenden varkens uitbesteed" Voorzichtig met grote kippenfarms Snuif en wrijf Zaterdag 20 december 1958 No 51 NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG BS PEEL EN MAAS PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BUITENVENRAY f 1.60 Heden zaterdag half acht grote avondoefening met preek over: „Gods schoonste schepping". Zondag onder alle H. Missen preek. Om 915 plechtige Hoogmis voor het geestelijk en tijdelijk wel zijn der parochie; om 3 uur kinderzegen; om 6 uur plechtige sluiting der H. Missie met Te Deum en Pau selijke zegen. Heden zaterdag: 7 uur Grote avondoefening met Mariahulde (in afwijking van het officiële pro gramma is er om half 9 GEEN avondoefening). Zondag: onder alle H. Missen preek; 3 uur kinderzegen; 7 uur plechtige sluiting der H. Missie. BIECHT-GELEGENHEID IN BEIDE KERKEN: Heden zaterdag-voormiddag tot 11 uur; na de middag van 3 tot 7 uur en heden «avond na de avond-oefening. Nimmer, sinds Christus's geboor te, is het in de velden van Betle- hem meer rustig geweest, zo lijkt het als we in de spiegel van de geschiedenis kijken. Ongeveer twee duizend jaar zijn verlopen sinds de engelenzang in die stille nacht weerklonk, 't Moet toen zeer stil zijn geweest. Een geknipt moment voor de grote heilsgeschiedenis. Alle vuren waren praktisch gedoofd in het Joodse land. Wij bedoelen de vuren van nationale eer en trots, die er nu weer zo hoog oplaaien. De indruk, die wij krijgen van het Palestina ten tijde van Chris tus, is niet bepaald verheffend. De Romeinen hielden het land bezet en hadden er een aantal soldaten naar toe gezonden om als bezettende macht dienst te doen. Uit het bijbelverhaal krijgen we niet de indruk, dat deze Romeinen erg getapt waren. Aan de andere kant was collaboratie er aan de orde van de dag. De zogenaamde tollenaren waren Joden, die' tegen een flink judas loon bereid waren het land met zware belastingheffingen ten bate van het Romeinse Rijk leeg te zuigen. Van de joodse koning Herodus krijgen we geen andere indruk, dan dat hij een ijverig voorloper was van Mussert. Pilatus was een Ro meins stadhouder. In Nederland kunnen we hem vergelijken met Seys Inquart uit de Duitse bezetting. Er waren nog al wat vooraanstaande joden, die veel contact met hem hadden. Men heulde met de bezetter. De ene jood bracht de andere bi] de Romeinen aan. Jerusalem verwoest. Zo'n volk rent naar de ondergang en in het jaar 70 werd de door Christus beweende stad Jeruzalem door de Romeinen verwoest. Een massa-slachting werd onder de joden gehouden. Het reeds lang flikkerende licht van de nog in schijn bestaande joodse staat was daarna gedoold. Het zou 19 eeuwen duren, voor dat de fakkel van het zelfstandig bestaande jodendom weer branden de zou worden gehouden boven een nieuwe staat, die in 1948 geboren werd. Van het Palestina uit Jezus' dagen is weinig te vertellen over welvaart en energiek volk. Siechts In een kleine groep gloorde nog de hoop op redding van de onder gang. Is het deze groep, die de ster van Betlehem heeft gezien, doch hem nochthans niet heeft begrepen? Waarvan droomden zij, die goud en mirre aan de voeten van Chris tus legden? Waren het de eerste aanhangers van een nieuw Zion? Zeventig jaar later werden de laatste resten van koning Salomons rijk opge ruimd. Thans mogen wij de hergeboorte van een nieuw Israël aanschou wen. Er is een groot verschil met de inwoners van het oude joodse land. Die aanschouwden de onder gang van hun nationaal bestaan. De Israëliërs van heden beginnen opnieuw. Zij dromen niet van een nabJjzijnde komst van een Messias. Het is een jong volk van ver beten en dikwijls cynische mensen vol van vertrouwen in hun histo rische zending, komend van alle einden der aarde. Water uit de rotsen. Het merendeel van de inwoners van het moderne Israël bestaat uit immigranten. De meesten van hen zijn aan hun tweede of derde be roep bezig. Zij stichten jonge gezinnen op harde onvruchtbare grond. Zij slaan en staropen op de oude bodem en zij halen er op nieuw water uit, zoals eertfjds Mozes water uit de rotsen sloeg met zijn staf. Er is een sterke overeenkomst met de moeilijkheden, die de uit Egypte joden in oude tijden in het Beloofde Land moeten hebben on dervonden. In die dagen vele vijandige stam men, waaronder de Filistijnen. De farao's, die zij verlieten, waren al evenmin hun vrienden. Mozes en de na hem komende leiders van de Israëlieten *waren geheel op eigen kracht aangewezen bij de verover ing van het land, dat aan vader Abraham was toegewezen. Bij de geboorte van het nieuwe Israël waren het de Jordaniërs, de Irakezen, Syriërs, Lybanezen en de Eyptenaren, die de plaats inna men van Filistijnen en anderen. De geschiedenis herhaalt zich op meedogenloze wijze. Ook nu schep pen de Joden stap na stap een nieuw land, dat eens weer over vloedig zijn zal aan melk en honing. De bevolking groeit er als èen wervelwind. In ÏO jaar tijds een aanwas van een miljoen. En allen beploegen de dorre vlakten der woestijnen. Over enkele jaren zal al weer de helft van Palestina in cultuur zijn gebracht. Al het beschikbare water wordt aangewend. Kleine naar zee stromende riviertjes wor den afgedamd. Het water vloeit in grote tanks, die naar behoefte 't land bevloeien. En bomen öp de rotsen De bebossing is met kracht ter hand genomen. Sinds de Zionisten na 1900 met de herbouw van een Joodse staat zijn begonnen, plant ten zij meer dan 30 miljoen bomen, die de rotsbodem een humuslaag brengen en hout om te bouwen. Nu bouwt men nog met vreemde mid delen. Toch presteerde Israël het, om alleen in 1957 100.000 mensen onderdak te bezorgen. Het joden dom in de gehele wereld brengt daarvoor offers. Er is een gebrek aan allerlei hulpmiddelen in Israël. Men moet zich behelpen. Maar wat betekent dit voor een volk, waarvan de vaders en moeders in concentratie kampen omkwamen, waarvan de broers en zusters werden vergast? In Rehovoth werken de Weizman- Laboratoria dag en nacht aan nieuwe synthetische materialen. Geld of geen geld, het werk gaat door. De industrieën worden er aan de lopende band uit de grond gestampt. Er Is ijzerindustrie. Men wil een nationale produktie van chemica liën, auto-onderdelen voor vervoers middelen. Alle inspanning wordt gericht op de bouw van de nieuwe staat, die haar grootste stimulans krijgt van het gemeenschappelijk ideaal, dat alle Joden bezielt: de glorie van het jonge Israël, alle omringende vijanden ten spijt. Uit dit ideaal groeide de „kib boets", een op coöperatieve basis gegronde gemeenscnap van agra riërs die samen het land bewerken en samen de opbrengst delen. Uit dat zelfde ideaal putte men de kracht om de Egyptenaren te verslaan en om jeugdgemeenschap pen op te richten, waar ouderloze kinderen worden opgeleid tot nut tige burgers. Dank zij dit ideaal funktioneert de staat behoorlijk, ook al is veel gezinsleven bescha digd en zijn acht van de tien men sen weduwe of weduwnaar.... Van tranen tot stoom Het leed der wereld is hier samen geperst tot een broeikas van na tionale energie. Uit de tranen van het verleden produceert Israël stoom voor een snel groeiend aan tal werktuigen. Een volk, dat geen kans meer heeft om te slagen maar dat de toekomst zal veroveren. Eén ding ontbreekt. De velden van Betlehem behoren nog niet tot het Joodse land. Zij maken deel uit van Jordanië. Veel westerse cultuur is binnen de muren van het nieuwe Jeruzalem gebracht, maar de oude Een anticlimax, noemen wij het, wanneer na een hoogtepunt in ons leven de grauwe alledaagsheid weer op ons afkomt. Die anticlimax hebben ook de herders in Bethle- hems velden beleefd. Opgeheven uit hun onbetekenend armelui's bestaan hebben ze hemel se glorie aanschouwd, zijn de ont vangers geweest van de boodschap >/an de Godsgezant. Het schouwspel van een kind in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe heeft voor hen een diep ingrijpende betekenis gehad. Het licht heeft geschenen in de duisternis en heeft hun, juist hun, de toekomst onthuld: vrede, verlossing, zaiigheid. En toen is er een geweest, die, aarzelend, zei: „Kom, zouden we niet es...?" En met die woorden stonden ze weer met beide voeten op de grond Vroegen ze zich bezorgd af of er geen dieven op twee of vier benen met hun dieren aan de haal zou den zijn gegaan. Was daar weer het vuur, dat uitgegaan was, het controleren van de kudde, de rou tine van iedere dag. En dat is voortgegaan, iedere dag opnieuw. Ze bleven schaapherders. In hun leven kwam geen veran dering. Men verneemt ook niets meer van hen. Waarschijnlijk waren ze reeds dood of halfkindse grijsaards toen het gerucht van Jezus als Messias begon te gaan door het joodse land. Er is niet zo heel verschil tussen ons en hen. Herders zijn er alleen nog maar ten bate van het vreemdelingen verkeer. Maar ons bestaan van alle dag is gelijk aan het hunne, of we aan de lopende band staan in de fabriek, of het voer voor het vee klaarmaken of weer achter een schrijfmachine gaan zitten of onze zoveelste vergadering bijwonen. We komen terug, lopend, op de fiets, op de brommer, in een auto, we keren terug, na de Kerstdagen en het leven gaat weer verder ol er niets is gebeurd. Voor sommigen zijn de Kerstda gen alleen een gat geweest in een leven vol activiteit, plots tot stil stand gedwongen. Voor anderen zijn het vermoeien de dagen geweest, met alle kin deren thuis, en visite op lastige uren. Er zijn er voor wie het een smulfestijn geweest is, er zijn er voor wie het alleen maar meer drukte en meer werk betekend heeft. En zo uiterlijk gezien Is er niets veranderd. De 27ste is precies zo'n decemberdag ais de 25ste, mis schien maakt het weer een beetje verschil. We keren terug in de tredmolen en alles is weer ge woon. Aan die herders was niets te zien, hun leven veranderde niet, hun taak bleef dezelfde.... maar zij zelf waren veranderd. Zij keerden terug, staat er in het verhaal van Lucas, „God lovend en prijzend om alles wat zij hadden gezien en gehoord". Er was geen maandagmorgen stemming, geen ontnuchtering bij het zich realiseren, dat het ieven zijn gewone gang ging en de kudde weer wachtte. Ze hadden een be lofte en daar leefden ze naar toe. Het leven was niet langer doel, alleen maar middel. Ook wij horen en zien heel veel, te veel vaak. We zetten de radio na het zoveelste „StilleNacht" wel eens knorrig af. Maar ook dat hoort allemaal bij de buitenkant. De herders hebben het gehoord en gezien: God bemoeit zich met stad ligt achter prikkeldraad in Arabisch gebied. Het heilige land moet het grotendeels zonder heilige plaatsen steilen. De politieke en militaire toestand is voor de Chris ten in Israël als een afspiegeling van het geestelijk leven. Het nieuwe Joodse volk is van Mozes, Abraham en Jacob, niet van Christus. De door Johannes de Doper gestelde vraag: „Zijt gij de Christus of verwachten wij een ander?" wordt door het Israël van heden ontkennend beantwoord. Het nieuwe Israël is geboren zonder de glans van het kerstlicht. Meer dan een miljoen werken er zonder de heilsverwachting van Christus zonder uitzicht op de Ster van Betlehem. Is dit land geen symbool van onze gehele westerse wereld, om van de oosterse niet te spreken Midden in een christelijke wereld leven wij dikwijls zonder Christus en zonder het heilsgebeuren in Betlehem. Jeruzalem is symbolisch verdeeld tegen zichzelf. Kerstmis nadert. Het volk dat in duisternis wandelt zal een groot licht zien. Een jong en sterk volk leeft zonder Betlehem, zonder Christus. Zal ook dit licht eenmaal gaan gloren aan de gezichtseinder van de toekomst (Lucas 2 20) deze wereld. Hij verkondigt aan deze wereld, aan de herders van toen, aan ons, mensen van nu, grote blijdschap, vrede en gerech tigheid tot in alle eeuwigheid. Ja, dan blijven de dagen gelijk. Maar iedere dag is het dan Kerst feest! Onze voeten keren terug, ons hart zet de reis voort naar een beter vaderland! Diocesaan Dr. Poels-Comité Jaar in, jaar uit ondervinden vele honderden gezinnen op een of andere wijze de weldaden van het omvang rijke sociaal-karitatieve werk van de Katholieke Arbeidersbeweging Limburg. Ieder jaar worden honderden moe ders, die lichamelijk en geestelijk noodzakelijk rust behoeven, ter ver pleging in het Dr. Poels-Oord op genomen. Sinds de opening van dit rustoord in 1951 werden niet minder dan 3.300 moeders en 200 babies verpleegd met in totaal 120.000 verpleegdagen. Ieder jaar genieten honderden kinderen geestelijk en lichamelijk weldoende vakantie in 't Vakantie centrum „Groene-woud". Ieder jaar ontvangen talrijke noodlijdende gezinnen en hulpbe hoevende zieken hulp en steun van onze Dienst Hulpverlening. Ieder jaar worden tientallen zwak ke kinderen met steun van de KAB.-instellingen uitgezonden naar Kindervakantie-kolonies. Ieder jaar kunnen 100 en meer zieken voor rekening van het Lour- desziekonfonds een bedevaart naar Lourdes maken. Ieder jaar worden honderden ge zinnen, die gezinshulp of gezins verzorging nodig hebben, geholpen door „Ons Gezinszorgfonds". 7-ïder Jaar worden tientallen meisjes in de gelegenheid gesteld de opleiding tot gezinsverzorgster te kunnen volgen om dit mooie sociale beroep in onze gezinnen te kunnen uitoefenen. Dit noodzakelijke weldoende werk kost jaarlijks enorme bedragen, die slechts ten dele uit gewone mid delen kontribuiie e.a. bijdragen gedekt kunnen worden. Voor de instandhouding en nood zakelijke uitbreiding van dit werk ten behoeve van onze lijdende even mensen wordt jaarlijks de grote Kerst-kollekte gehouden. Gij, die de rijkdom ener goede gezondheid bezit, die geen armoede en ziekte kent, die met uw kinderen blijde het Kerstfeest kunt vieren, denkt in de komende Kerstdagen een ogenblik aan uw lijdende even mensen. Zij vragen om uw steun en uw hulp. Laat Kerstmis ook voor deze armen en zieken een feest van Licht en Liefde zijn. Geeft daarom, zoveel gij missen kunt, voor de grote kerstkollekte! Een dezer dagen wordt huis aan huis een kerstkollekte-zakje be zorgd. Laat elk gezinslid een kerst- gave offeren voor dit grote werk van naastenliefde. 99 Een speciale commissie uit de Noordbrabantse Christelijke Boe renbond (NCB) heeft de afgelopen weken het varkensmesten op con tract in studie genomen. Het bonds- bestuur vreest dat het toenemende aantal „fabrieken" voor het vet mesten van varkens de toch al zwakke positie van het gemengde kleine bedrijf zal aantasten. Ook de Katholieke Molenaarsbond St. Victor is middels haar economisch adviseur thans bezig de gevolgen van deze mestcontracten die vele veevoederfabrikanten en molenaars met boeren hebben afgesloten, te bekijken. Het wonderlijke gevolg van deze mestcontracten is, dat de uitbeta ling van kinderbijslag aan deze „agrarische huurlingen" een nade lige concurrentiefactor voor de middenstandsbedrijven dreigt te worden. De afgelopen jaren is in Nederland het mesten van piep kuikens op contract vrij algemeen. Enkele duizenden boeren, vooral in het zuiden des lands, hebben dergelijke contracten afgesloten. De laatste tijd is volgens hetzelfde recept ook het mesten van varkens op contract in zwang gekomen. De fabrikant, handelaar of molenaar levert de biggen en het voer en geeft uitsluitend voor de verzorging van de krulstaarten ongeveer een gulden vergoeding per week per beest. Het dienstverband geeft de boeren uit kinderrijke gezinnen recht op een flinke kinderbijslag. Zo zijn het afgelopen jaar vele tienduizenden varkens aan de lopende band vetgemest. Vaak op risico van voederfabrikant of han delaar, die er wel bij vaart. Er zijn boeren, die vijftig tot honderd varkens hebben, liggen zodat ze met een goed weekgeld de eigen bedrijfinkomsten kunnen aanvullen. Er zijn fabrikanten die ruim 1000 varkens hebben uitbesteed bij boeren, die tot hun eigen financieel voordeel tot varkenshoeder zijn gedegradeerd. Zelfstandigheid In kringen van de NCB maakt men zich zorgen over deze ontwik keling, die hand over hand toe neemt. Principieel komt natuurlijk de zelfstandigheid van de boer op zijn bedrijf in het gedrang. Een dergelijke massa-fabricage van varkensvlees zal trouwens ook van invloed op de markt worden. Ver wacht mag worden dat de speciale NCB-commissie binnenkort met een conclusie op tafel komt, die wellicht naar „Den Haag" zal gaan. De molenaarsbond St Victor is deze week in het geweer gekomen, omdat zich een nieuwe stunt in deze varkensmesterij heeft aange diend. De grootste en modernste vleeswarenfabriek in Nederland en een grote bankinstelling (die finan ciert) hebben een varkensmest- contract voor molenaars en boeren opgesteld. Via de handelaar of molenaar gaat deze Brabantse vleeswarenfabriek duizenden var kens bij de boeren in de kost geven. Bedryfsbelang De directie van dit bedrijf heeft daar, uit eigen bedrijfsbelang ge zien, grote voordelen bij. Op deze wijze kan het bedrijf zich namelijk een regelmatige aanvoer van var kens verzekeren. De fabriek ver werkt liefst 7000 krulstaarten per week. De lage richtprijs van het vorig jaar is bijvoorbeeld oorzaak van een vrij onregelmatige aanvoer geweest. Mede in verband met vleesexporten ziet dit bedrijf dus perspectieven in deze contract- mesterij. De voorzitter van de molenaars bond St Victor, de heer Trouwen uit Heeze, heeft zijn economisch adviseur om een uitvoerige studie van dit fabriekscontract gevraagd. Het dolle van de situatie is dat vele molenaars al gedwongen zijn aan contractmesterij mee te doen, omdat zij anders grote klanten verliezen, aan wie zij eerst voer leverden. Standpunt NCB Verwacht mag worden dat de NCB-voorzitter, J. Zegers op de algemene vergadering in Tilburg zijn standpunt over deze groot scheepse varkenshoederij zal uiteen zetten. Het contractmesten gaat een zo grote omvang aannemen, dat het algemene boerenbelang in het geding komt. Reeds eerder heeft de NCB-voor zitter de manier, waarop hier kinderbijslag wordt opgestreken, gekritiseerd. Of zijn leden die er natuurlijk financieel beter van worden hetzelfde principiële stand punt zullen huldigen, valt wel te betwijfelen. De kans bestaat dat de overheid op korte termijn om maatregelen zal worden verzocht. Een sterke uitbreiding van de Nederlandse pluimveehouderij is op het ogenblik niet gewenst. Een ge leidelijke uitbouw is raadzamer. Dit verklaarde de voorzitter van de Nederlandse Pluimveefederatie, de heer M. J. Dings, op de te Ui- recht gehouden algemene verga dering. Hij voegde er aan toe, dat de pluimveehouderij zich in 1958 heeft gestabiliseerd en dat het mei verstandig zou zijn de rust, die eindelijk is ingetreden, weer te ver storen. Na een overzicht te hebben ge geven van de staud van de Neder landse pluimveesector op 't ogen blik, wijdde spreker enkele woorden aan het streven naar grotere ptuim- veebedrijven, „kippenfarms", waar mee men, naar zijn mening, voor zichtig moet zijn. Ruim honderdduizend gezinnen in ons land leven momenteel groten deels van de pluimveehouderij en men moet enkele moeilijkheden aanvaarden om deze mensen hun onafhankelijkheid te laten be houden. Bovendien is het de vraag of er op die farms wel veel economischer gewerkt wordt dan op de bedrijven met een pluimveestapel van onge veer vijfhonderd dieren. Spreker hoopte, dat het Landbouw Econo misch Instituut deze kwestie nog eens goed zal onderzoeken. Aan het slot van zijn rede deelde de heer Dings mee, dat het L.E.I. een onderzoek heeft ingesteld naar de kuikenmesterij in Nederland. Hierbij bleek, dat deze wel een grotere omvang heeft, maar dat een groot deel ervan onrendabel is. Het L.E.I. zal binnenkort een rap port publiceren over zijn onder zoek. Een commissie van de pluimvee- federatie Is van mening, dat de in voering van een soort stamboek voor kuikens, of een merk, dat de consumenten een goed produkt verzekert, zeer gewenst is. Uw verkoudheia van neus, keel of borst weg met Nieuws uit Venray en Omgeving Keuring dienstplicht lichting 1959 De Burgemeester van Venray brengt ter openbare kennis, dat: a. aan iedere ingeschrevene, die tijdens dezittingl957 1958 (keu ring lichting 1959) ter keuring moest verschijnen, de oproeping voor opkomst ter keuring Is verzonden; b. de in 1939 geboren mannelijke personen, die in een der Neder landse bevolkingsregisters zijn opgenomen of daarin hadden behoren te zijn opgenomen en de oproeping voor opkomst ter keuring dan wel een bericht van niet-inschrijvlng nog niet hebben omvangen, zich voor 1 januari 1959 ter gemeente secretarie, Afd. II, moeten, aan melden. Venray, 13 december 1958. Openbare bekendmaking Burgemeester en wethouders der gemeente Venray, brengen ter open bare kennis, dat zij bij hun besluit van heden, no. 987 aan de Lim burgse Land- en Tuinbouwbond, afdeling Castenray, vergunning in gevolge de Hinderwet hebben ver leend tot 't oprichten v. 'n veevoeder malerij veevoedermengerij, waarbij zes electromotoren en één reductie motor met een gezamenlijk ver mogen van 80 pk gebezigd zullen worden, op het perceel, kadastraal bekend gemeente Venray, sectie U no. 801, gelegen te Casienray. Venray, 3 december 1958. GESLAAGD Op het te Den Haag door de stichting de Ned. Foto vakschool gehouden vakexamen Fotografie afd. I en II, slaagde onze dorpsge noot Gerard Kruijsen, Oostsingel. Te Apeldoorn slaagde (na haar diploma's ziekenverpleging reeds in her ziekenhuis te Venray behaald te hebben) mej. Nellie Bonants, voor het diploma kraamverzorgster. Industriële Kring „Gennep, Venray en omgeving" Vrijdag 9 januari a.s. nam. 17.30 zal in Hotel van Bergen te Gennep bovengenoemde Industriële Kring vergaderen. Als inleider voor deze avond is uitgenodigd Prof. Dr. Th. Tnuriings, die zal spreken over het onderwerp Regionale Planning m de Euro- markt. P.D.V. DE ZWALUW Voor hen die het nog niet weten: de inschrijflijsten voor de tentoon stelling moeten woruen ingeleverd bij Jeu Poels of Toon v.d. Munck- nof, liefst zo spoedig mogelijk. Maak uw lijsten de komende week in orde, zodat wij tijdig weten hoeveel duiven er komen. Als alle leden zonder uitzondering mee doen wordt dit de grootste tentoonstel ling ooit hier gehouden, maar er mag dan ook niemand achterblijven. Er werd ons gevraagd om nog meer namen te noemen van de schenkers der bonnen. Dan te den ken van de volgende liefhebbers: J. Slabbers, Swalmen de grote kampioen van de Fondclub Lim burg; J. van Keken, de sterkste speler en kampioen van de Noord Limburgse Ume; J. Hutten en H. v.d. Hoogen uit Boxmeer, beide kampioen in de C.C. Boxmeer e.o., J. Hutten speelde het klaar om le, 2e en 3e kampioen Fond te worden; J. van Wanroy, Broeknuizen, nog een van de kampioenen van de Noord-Limburgse Unie; en zeker niet te vergeten al onze Venrayse kampioenen, die allen iets prima's schenken. Dus liefhebbers, hier ligt uw kans om iets goeds te bemachtigen. Koopt hier een of meerdere bonnen en ook u kunt binnen korte tijd tot de beste spelers behoren. Laat deze kans niet voorbij gaan. Alleen ai het in contact treden met deze kampioenen kan u ten goede komen. Op Tweede Kerstdag zal weder om de kampioenendag worden ge houden. Inzetten der duiven tot 10 uur. Alle kampioenen zijn ver plicht op boete van f 5.hieraan mee te doen. nnnrn r handen ruw of schraal HAMEA-GELElESfUl

Peel en Maas | 1958 | | pagina 243