Nieuws uil Australië Zwitsaletten K,"™ SS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ,5!ISi^ffSSSTSi Huize Servatins Huize Servatius nam nieuw hoofdgebouw in gebruik Voor de politie rechter De geschoffelde jongensneus ^Walette passen is pasvorrr^ kiezen! Huis opknappen in de winter Uit Peel en Maas Zaterdag 18 oktober 1958 No 42 NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS De laatste tijd hoor je nogal eens, dat er emigranten terugkeren naar hun vaderland. Er zijn b.v. vele Italianen, die teruggaan. Zij komen hier alleen om een zekere tijd hard te werken en veel te verdienen en dan terug te gaan. Dat doel stellen ze al voor zij vertrekken. Dat is altijd zo geweest, maar er zijn ook altijd terugkerenden, die hier niet kunnen wennen aan het leven. Zij vinden het leven hol en vervelend. Er zijn er zelfs, die werkelijk heim wee hebben, die hier dood zouden gaan, als ze nog langer hier zou den blijven. Heimwee is iets heel ergs. Ik ken op 't ogenblik twee van die geval- len uit mijn omgeving. Het laatste geval was van een jong Limburgs gezin met 3 kinderen. De man had al jaren een ideaal gevonden in emigreren. Hij had ook een broer in Nieuw-Zeeland en hij zou en moest emigreren. De vrouw had tenslotte toegegeven en nu zijn ze net enige weken hier en de vrouw heeft het best naar haar zin, maar de man wordt iedere dag magerder en is in korte tijd een wrak geworden. Het laatste wat ik gehoord heb is dat ze op terugweg zijn naar Holland. Dit was uiteindelijk werkelijk heimwee en deze gevallen komen meer voor, maar een gevaar, waar voor gewaarschuwd moet worden is, dat we niet moeten generalise ren. Heimwee komt betrekkelijk- weinig voor, maar als u terugge keerden ontmoet, dan is het mees tal dit soort mensen, die hier nog nooit helemaal in het Australische leven zijn opgenomen. U krijgt de indruk, dat er veel heimwee moet zijn. Dat is pertinent niet waar. Het is als met het feit, dat u kiespijn hebt; in een korte tijd blijken alle mensen slechte tanden te hebben. Ze zijn net naar de tandarts geweest of moeten er nog naar toe, maar tandpijn heeft zowat iedereen. Deze terugkerende mensen geven nu niet zo hoog op over Australië en zij hebben zoveel mensen ont moet, die zo graag terug zouden willen. „Ze hebben het geld niet": maar, als ze het geld zouden heb ben Het is eigenaardig. Ik ontmoet honderden emigranten en ook wel mensen, die heimwee heb ben, maar dat is misschien nog niet één procent. Een ander geval is of alle emi granten gelukkig zijn. Zijn ze wer kelijk gelukkig? Het leven van een emigrant is niet zo eenvoudig. Nu spreek ik nog niet over de begin moeilijkheden, dieze te overwinnen hebben, maar over de gevestigde emigrant, die al 5 jaar of langer hier is. Is hij gelukkig? Ja en neen. Hij is gelukkig en zou nooit meer in zijn vaderland kunnen wennen. Hij zou niet anders willen dan dit leven. Hij heeft het werkelijk naar zijn zin, maar toch.... hoe dikwijls komt het gesprek bij hen niet over dit onderwerp, een confrontatie, een vergelijking van eigen gewoonten met de gewoonten hier, van austra- liërs met ons nederlanders. Als je nu toch werkelijk een tweede vader land hebt, dan zou je dat niet doen. De mensen zijn gelukkig. Ze voelen zich rijk met hufï huis en business en hun kinderen, die het zo goed maken, maar in ieder blijft nog zo'n verborgen oude vlam voor dat andere leven, waar ze zich eens van losmaakten als iets, wat ze op moesten geven, als een offer. Een mens is een zeer klein wezen. Hij kan eigenlijk maar ene keer leven en slechts één soort leven leiden. Men zegt zelfs, dat een mens al heel vroeg gevormd is tot wat hij wordt. Je kunt later een heel ge leerd en vroom mens en ik weet niet wat allemaal worden, maar het innerlijke stramien, de basis blijft hetzelfde. Ais je na je tiende jaar van Limburg naar den Haag ver huist, dan zal je altijd, zelfs als je na twintig jaren terugkeert naar je geboortestreek, die streek dieper aanvoelen, dan je nu den Haag doet. Het andere blijft altijd een beetje buiten onze innerlijke levenssfeer en dat is dat dubbele, wat je bij vreemdelingen altijd aantreft. Als Hollander zal je nooit 100 pet. Australiër worden, al spreek je de taal, al ken je de gewoonten en doe je er aan mee. Je blijft in het diepst van je wezen een andere. Daarom zullen de Australiërs je ook altijd een nieuw-australiër blij ven noemen. Velen maken zich er kwaad over, maar dat is een gevolg van ons eigen wezen. Man en vrouw in een huwelijk kunnen samen een nog ongekend nieuw leven opbouwen, waar ze zich beiden thuis voelen, maar dat is in de rest van het leven onge kend. Er zijn wel emigranten, die je bijna niet meer erkend als een van je eigen volk, maar dat duurt mees tal maar eventjes en dan zijn ze helemaal weer Hollander. Ondanks dit is er veel geluk on der de emigranten. Ze leven een nieuw leven en die nieuwheid houdt hen jong en veerkrachtig en ener giek. Er zit werkkracht in hen en ze presteren iets. Ze weten en zeg gen het ook dikwijls: dit hadden wij nooit bereikt in ons vaderland. Dat is ook zo. Ik heb misschien niet veel nieuws geschreven over de een en ander, maar ik geloof dat het toch wel eens goed is voor iedereen, zowel voor mensen die willen emigreren als voor achterblijvers, die in aan raking komen met teruggekeerden, om niet te gauw te denken, dat er een soort heimwee-gevoel heerst onder de emigranten. Het zijn over het algemeen blije mensen. Aegidius Versluys ofm. Aanbieding feestgeschenk In het licht van honderden lampen lag woensdagavond de nieuwe hoofd bouw van Huize Servatius, toen Venray zijn gelukwensen aan de Broeders van Liefde kwamen aan bieden. Terwfjl in de verten de trommels roffelden van Harmonie Euterpe, stroomden de Venrayse mensen toe op het grote plein, voor de hoofdbouw. Het was een komen én gaan van autoriteiten en hoge gasten, die Vader Overste en de aanwezige broeders hartelijk ont vingen. We zagen o.a. de heer Deken, Burgemeester, wethouders en de leden van de gemeenteraad, heren pastoor en rectoren, leden van ere- comité en werkcomité. Als dan na lang wachten Harmo nie Euterpe zijn muzikale hulde heeft gebracht spreekt de heer L. Laurensse. Hij spreekt, zoals hij zegt, niet alleen als president der Harmonie, maar tevens als voor zitter van het comité uit Venrays bevolking. Venrays bevolking, die bij gele genheid van de opening van de hoofdbouw, het 50-jarig verblijf der Broeders in Venray en het 150- jarig bestaan der Congregatie niet afzijdig wilde blijven staan, maar die gelegenheid heeft willen aan grijpen om de Broeders van Liefde haar dank voor de prettige samen werking, voor de goede verstand houding en de liefdevolle hulp op zoveel gebied te betuigen. De heer Laurensse beklemtoonde dat de komst van deze instelling voor Venray van groot economisch nut is geweest, maar dat vooral het geestelijk voordeel niet vergeten mag worden. Wat hier gebeurt ten behoeve van de lijdende mensheid is de meest practische uitwerking van het gebod der naasteliefde. Hij was de broeders dankbaar voor dit grote voorbeeld, dankbaar ook dat zij-im mer zulk een bijzondere en daad werkelijke belangstelling toonde nen tonen voor de Venrayse problemen, voor de Venrayse problemen, voor hun steun aan sport en spel, hun hulp aan verenigingen en bijstand aan charitatieve instellingen. Ven ray heeft die dank gestalte willen geven in een Fontein dat zal worden aangebracht in de fraaie pergola. Met een gelukwens onthulde de heer Laurensse, een wel zeer kleine maquette van de waterpartij, die bestaat uit een waterspuwende leeuwenkop, waarvan het water wordt opgevangen in enkele schel pen, die aan de zijgevel bij de per gola worden bevestigd. Vader Overste toonde zich in zijn dankwoord zeer getroffen door dit geschenk. Hij onderstreepte, dat Servatius geen gesloten gemeen schap in een gemeenschap is, maar dat men over en weer waardering voor elkaar heeft en samenwerking immer heeft gevonden. Hij dacht aan, o.a. de sport, die voor verpleegden en verplegers zulk een goede ontspanning betekent. Hij dacht aan de oorlogsdagen, toen Venray Servatius hielp en Servatius Venray. Zo is, aldus Vader Gerlachus', al die 50 jaren door een goede samen werking totbeider voordeel ge weest en hij besloot dan ook met de wens, dat men die samenwer king zou blijven behouden en zou blijven opkomen voor eikaars be langen. Dan was deze korte plechtigheid ten einde. Het erecomité en de leden van het werkcomité werden door het bestuur der inrichting ont vangen, terwijl tot laat in de avond honderden mensen kwamen kijken. JA KM (Mnrmi JULIANA5INGEL41 -telef. 7<>5(IU780) NA KANTOORTIJD 46? Er valt een schaduw over onze feestviering, n.l. van het over lijden van onze Heilige Vader de Paus. Aldus Vader Koenraad, de generale overste der Broeders van Liefde, die, na een welkomst woord, gesproken door dr. W. van Trier, als eerste spreker het woord voerde in de officiële bijeenkomst in Huize St. Servatius, ter gelegenheid van de opening van het nieuwe hoofdgebouw. Onder diepe stilte van alle talrijke aanwezigen wijdde de spreker een klein memento aan de verscheiden Vader der chris tenheid, die ook zo vaak zijn belangstelling had getoond voor de katholieke ziekenverpleging, een kenmerk zoals Pius XII haar noemde van de zending van Christus, maar ook van de Kerk. In menigvuldige toespraken aldus spr. heeft deze Paus onderstreept de zending, die wij te vervullen hebben. Na deze herdenkingswoorden werden enkele ogenblikken stilte in acht genomen. Nog een andere schaduw viel over deze plechtigheid. Want ieder miste pijnlijk de aanwezigheid van de gouverneur van Limburg, dr. F. Houben, die zijn aanvankelijke toe zegging, de opening van het nieuwe hoofdgebouw te verrichten, niet gestand had kunnen doen, i.v.m. het droevige ongeluk, dat zijn doch ter nog maar luttele dagen geleden uit het leven had weggerukt. Een teleurstelling niet het minst voor de Broeders juist op deze dag, die tegelijk de herdenking was van het 50-jarig bestaan der inrichting en daarmee van hun vestiging te Venray welke destijds, in 1907, ook door de Commissaris van de Koningin voor de provincie Lim burg was geopend. Niettemin mocht de feestelijke kleur nog bijzonder beklemtoond door talrijke bloemstukken, welke naast andere geschenken, waren ontvangen aan deze plechtigheid niet ontbreken. Want vooral als uiting van dankbaarheid had zij alle reden. Litanie van goede werken Al ware het slechts geweest over een litanie van goede werken, welke Vader Koenraad, niet uit zelf genoegzaamheid, maar uit trots voor hetgeen voorgangers en mede broeders hadden tot stand gebracht, mocht opsommen en waarvan we slechts enkele markante noemen. In 1807 te Gent gesticht door dezelfde kanunnik die vijf jaren tevoren reeds een Congregatie van Zusters van Liefde in het leven had geroepen, bewogen de Broeders van Liefde zich aanvankelijk uit sluitend op het gebied van de oudeliedenzorg. Maar reeds acht jaar later ging die zorg zich uit strekken tot de geesteszieken en in 1833 werden daarin mede de wezen betrokken. Twee jaar daarna volg den de blinden en toen in 1894 de Congregatie ook aan de andere kant van de Ned.-Belgische grens haar eerste vestiging grondde, be oefende zij twee taken, in velerlei schakering: verpleging en onder wijs. Thans telt zij, over heel de wereld verspreid, een tachtigtal huizen. Keuze viel op Venray Vader Koenraad schetste vervol gens de voorgeschiedenis van de vestiging in Venray. Hoe de Con gregatie was aangezocht, in het zuiden van Nederland een verpleeg inrichting voor geesteszieken te stichten en te beheren. Hoe haar nadat zij zich hiertoe bereid had verklaard en ook de betrokken minister zijn goedkeuring hieraan had gehecht een terrein in Cadier en Keer, later een in Roermond was aangeboden, tot ten slotte de keuze viel op Venray, waar het vooral de heer Trijnes was geweest, die wist te bewerken, dat men hier over niet minder dan 27 ha grond te beschikken kreeg. Spr. besloot met de wens, dat de Broeders hier nog jarenlang hun werk zullen mogen voortzetten. Nadat de heer Piepenga, als ver tegenwoordiger van de dir.-generaal voor de Volksgezondheid, de ope ningsrede had uitgesproken men zie daarvoor elders in dit blad sprak mr. A. Janssen, burgemees ter, namens het gemeentebestuur woorden van gelukwens en dank voor alles, wat St. Servatius voor de Venrayse gemeenschap heeft ge daan en nog steeds doet. Keerpunt in Venray's geschiedenis In een korte historische terugblik noemde spr. de bouw van Serva- tins een keerpunt in de geschiede nis van Venray, temeer, nadat kort daarop, ook een inrichting voor vrouwen, St. Anna hier gevestigd werd. De gemeente Venray heeft haar opkomst voor een groot deel aan beide inrichtingen te danken. Venray is dan ook trots, een mo delinrichting als de uwe op haar grondgebied te hebben. Geschenken Spreker bracht in herinnering de aanbieding van het geschenk der inwoners van Venray een water partij hetgeen de vorige avond op symbolische wijze was ge schied. De gemeente vertolkte haar dank door de aanbieding van drietal zetels voor het priesterkoor van de kapel. (Vermeld moge hier tevens worden, dat Huize St. Anna, wel ken geneesheer-directeur, dr. J.B.M. Veraart, mede aanwezig was, een wierookgarnituur ten geschenke had gegeven). Architect L.A. v.d. Bosch bracht na een korte omschrijving van zijn opdracht en een verantwoording van de door hem daaraan gegeven uitvoering, dank aan allen, die aan de tot standkoming hadden meege werkt. Het was de geneesheer-directeur van St. Servatius, dr. A. L. Kroft, die erop wees, dat er tijdens de oorlog en vooral tijdens de zware gevechten om de bevrijding hier een bijzonder grote solidariteit groeide, waardoor een basis werd gelegd voor een sociale terapie, welke zich na de oorlog in zo ver heugende mate heeft ontwikkeld. Na een overzicht te hebben ge geven van de huidige stand der medische wetenschap t.a.v. de psy chiatrie, richtte de spreker namens de medische staf woorden van gelukwens tot het bestuur der in richting, met het nieuwe hoofdge bouw waarvan stijl en inrichting getuigen van begrip voor de eisen, welke een pcychiatrische inrichting heden ten dage stelt. GELMOK lederen kleding lange jassen reeds vanaf 129.50 en hoger, alle mt. vooit., in zwart en bruin, met Gelmok-embleem, dus echtheid, volle gar. Leder jekkers en vesten, steeds 't nieuwste. W. TH. LICHTEVELD, Kleer makerij, Merseloseweg 4. Mensen met een oudheidkundige inslag kunnen in extase geraken bij het aanschouwen van ruïnes. Deze verdachte echter miste de inslag, en daardoor ook de extase. Hij had een hekel aan ruïnes. „Ik krijg d'r wat van, rechter klaagde hij. „Ik hou van netjes, en zo heeft m'n moeder me dat ook geleerd". De ruïne in kwestie was overigens niet zo'n bouwwerk als men op prentbriefkaarten en in geschiede nisboeken ziet afgebeeld. Het ging over de ruïne in 'smans tuintje, aangericht door de jeugdige Len- straatjes en Wilkesjes uit de buurt. De buurtjeugd voetbalde in het straatje van de verdachte, en dat niet alleen: zij ontzag zich niet de bal in het tuintje van de geteister de man te trappen. „En dan sprin gen ze maar over het hek als wil den", riep de man, „ze wroeten door mijn tuinbonen als varkens en ze vertrappen de aardappelen. De boerekooistronken zijn niet om aan te zien Tenslotte was, zoals de verdachte zei, de maat voL Op een zaterdag middag was hij weer aan het schof felen. Met het hoofd ter aarde ge bogen verrichtte hij zijn secure taak. Plotseling kaatste een bal via het lichaamsdeel dat zich recht tegenover het gebogen hoofd be vond de tuin in. Even later klonk weer een plof. Nu was het een knaap uit de buurt, die haastig trachtte de bal uit het wortelloof te graaien, «vóór de wrekende ge rechtigheid hem zou treffen. Maar de verdachte had de schoffel in de hand. Hij wierp die naar de hij gende knaap. En de jongen kreeg schrammen aan neus en voorhoofd. De vader van de jongen kwam er net langs. En zo is het een politie zaak geworden. Nog geen tien minuten later zat de verdachte op het politiebureau, wegens mishan deling. De zaak werd daar zeer grondig onderzocht. En toen bleek hoe wreed het noodlot op zaterdagmiddag kan zijn: de bal was de tuin in getrapt door 'smans eigen zoontje. En dit zoontje, vaders afkeer kennende, had een vriendje bewogen de het speeltuig er weer uit te halen. Het was de bal, die de verdachte zelf had gekocht ter gelegenheid van de verjaardag van zijn spruit. De arme man was tamelijk spra keloos toen bleek dat zijn eigen kroost het hem had aangedaan. De politierechter kon met hem mee voelen. Een tientje boete werd het, bij niet betaling of verhaal te ver vangen door twee dagen hechtenis. WALETTE gaine van twee zijdig rekbaar tule-elastiek (soepel!). Het gevoerd sa tijnen voorpand heeft 2 ba leintjes tegen omkrullen. 14.95 PLISETTA beh3 met blijvend plissé. Poplin elastieken in- zetsels tussen de voorge vormde cups. Met haak-in schouderband, A en B cup 7.50 Evenals verleden jaar heeft de minister van Volkshuisvesting en Bouwnijverheid ook voor het ko mende winterseizoen een tijdvak aangewezen, waarbinnen de uit voering van schilders- en stukadoors werkzaamheden aan het inwendige van woningen zal gelden als het aanbrengen van verbeteringen in de zin van de Wet Grootboek wo ningverbetering. Bedoeld tijdvak is gesteld op de periode van 10 november 1958 tot en met 14 maart 1959. Deze maatregel houdt in, dat voor de kosten, verbonden aan bedoelde werkzaamheden uiteraard voor zover ze zijn uitgevoerd in woningen welke door de toepassing van de Wet Grootboek woningverbetering vallen uitbetaling kan worden verzocht van de op het Grootboek gestorte gelden, dan wel ontheffing van de verplichte storting. Er wordt hierbij herinnerd aan de eis, dat om uitbetaling of ont heffing te kunnen verkrijgen, de kosten aangebrachte verbeteringen tenminste 30 procent moeten be dragen van het totale bedrag, dat voor de desbetreffende woning voor 1 januari 1967 op het Grootboek zal moeten worden gestort. Een verzoek om uitbetaling of ontheffing zal binnen drie maanden na gereedkoming van de werkzaam heden bij het gemeentebestuur moeten worden ingediend, ter ver krijging van de vereiste goedkeu ring. Daarbij moet worden gebruik gemaakt van een zogenaamd for- mulier-D, dat voor dit doel kosteloos bij de gemeentebesturen verkrijg baar wordt gesteld. Op het formulier is uitvoerig aangegeven hoe daarmede verder moet worden gehandeld. van 17 oktober 1903 Maandagnacht zijn ten nadele van de heer J. B. alhier, op een perceel grond aan de Merseloseweg een grote partij bloemkool en rode kool ontvreemd. Zondagmorgen werd door veld wachter Fila een persoon verbali- seerd wegens het verstoren der orde In de parochiekerk en wegens open bare dronkenschap. KIEZERS VAN VENROOI Potverdoeze! wat beloven Candidaoten vur de Raod, Rooy's belang drieven bóven, Altied volges beijer praot. Ien de krant gaot mer is kieken Steud 't gedrukt en zwart op wit, Nerges viend me huns gelieken! Oe wieè as ter enne böve zit. Daor dan zal ie Rooy's belangen Veurstaon en mit hart en ziel! Kiezers ge hoeft niet te bangen! Hm! as rt anders is uutviel. Veul toch hebben ok veur deze Net gedaon als zillie nouw doen. Veul toch hebbe gaauw beweze Dat zer niks van méénde toen. Went ze émaol bóve zate Knikkebolde ze mer mit. Rooy's belangen die vergate Ze allemaol as goed raodslid. Zwiege...? nooit! zenbèè3tmitproate Ien 't belang van burger, boer. Méésters traktemente laote! Knikke jao, dat is ennen toer. Kiezers, wilt de krant beware Daor staon de beloften ien. Wilt veural 't nei lid nie spare As 't enne jao-bruur bliekt te zien. TOON. Dinsdag ontstond tussen enige kiezers in het café W. een hevige vechtpartij, waarbij het mes ge bruikt werd, en enige ervan lichte sneden opliepen. Door de politie werden de bezoekers uit het lokaal verwijderd. Waarschijnlijk zal dit zaakje te Roermond in „herstem ming" komen. Twee ZWITSALETTEN en vroeg naar bed.

Peel en Maas | 1958 | | pagina 159