Geen geld geen Zwitsers In Yenray stond een huis TE^OONN612BN onroiswM WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN SSySSTSESLM De grote ergernis achter ia onze kerken Zij komen - u ontvangt zei Tweede inenting tegen Diphterie, Kinkhoest, Tetanns Zaterdag 11 oktober 1958 No 41 NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS Venray heeft weer eens de aan dacht getrokken. In verschillende kranten heeft in geuren en kleuren beschreven gestaan, hoe men van gemeentewege een noodwoning af heeft laten breken en daardoor een jong gezin op straat terecht is gekomen. Men heeft in den lande waarschijnlijk weer eens met de ogen geknipperd en zich afgevraagd, wat daar in Venray toch voor een rare lui wonen, want in dat plaats je gebeuren altijd van die bizarre dingen. De kwestie is, dat een jongeman, die in Merselo op kamers zat, zelf een huis wilde gaan bouwen. De daartoe door een architect gemaakte plannen vinden op de Kruitweg hun verwezenlijking, als 's avonds de betrokken jongeman met énkele vrienden en met kunstlicht zijn eigen huls gaat bouwen. Men heeft hierin reeds ervaring want achter het in opbouw zijnde huis is een schuur gebouwd, die bestemd is voor werkplaats. Ook hiervoor werden tekeningen ge maakt. Er is echter geen bouwvergun ning voor deze werkplaats gegeven. Toch stond op een gegeven ogen blik dit gebouwtje er. En het duurde niet lang of de bouwer, die iedere avond laat, na werktijd naar Merselo moet fietsen, kwam op het idee om dat schuurtje als woning te gaan gebruiken, waardoor hij dus als het ware bij zijn werk woont. Een werk dat goed vlot en waar men flink mee op schiet. Intussen zijn er echter al enkele brieven van het gemeentebestuur gekomen, die de bouwer gelasten het schuurtje af te breken. Het is zonder bouwvergunning gebouwd en mede in verband met de plannen voor wegenaanleg en huizenbouw, in het nog te verwezen lijken plan West, kan op de plaats waar het schuurtje, alias noodwo ning zich bevindt, een dergelijk bouwwerk niet geduld worden. Het is logisch, dat de jongeman niet zonder meer dit schuurtje af breekt, maar pogingen in het werk stelt, o.a. met behulp van zijn ar chitect om het te behouden. Zo is dan, aldus deze architect, aangeboden het betrokken gebouw te verrollen, maar op dit aanbod schijnt zelfs niet geantwoord te zijn. Er is alleen wederom een schrijven gekomen van B. en W. dat deze noodwoning afgebroken moest worden.In datzelfde schrij ven werd wel aangegeven waar eventueel wel een schuurtje mocht komen staan, maar op de eerste plaats was het kaartje niet bijge voegd, waarop een en ander nader zou worden uitgewerkt en op de tweede plaats klopte de tekening weer niet met de brief van B. en W. En zo verschenen op de eerste October enkele gemeentewerklui, die boven het hoofd van de jonge man en zijn jonge vrouw de schuur begonnen af te breken. 0— Naar aanleiding van die afbraak zijn natuurlijk over en weer de nodige verwijten geslingerd. Zo zegt de ene partij, dat door gemeente-ambtenaren de mondelijke toezegging gedaan Is, dat de bouw vergunning onderweg was en dat men rustig kon beginnen; dat mon deling verlof gegeven is tot het bewonen van dit schuurtje en dat men op herhaaldelijk gevraagde in lichtingen geen antwoord en op een ingezonden beroep nooit iets heeft vernomen. De gemeente van haar kant zegt, dat geen bouwvergunning verleend is, mede op advies van de steden bouwkundige, die hier een weg ge projecteerd heeft, waardoor het betrokken schuurtje toekomstige woningbouwplannen ernstig hin dert, dat nooit en te nimmer ver lof gegeven is tot bewoning van het geval en dat van een beroep schrift geen sprake is. Er wordt in Venray veel clan destien gebouwd en bij verwezen lijking van uitbreidingsplannen e.d. heeft men al meermalen veel last van deze clandestiene bouwerijen ondervonden. Hier lag weer zo'n geval, dat eerst als schuurtje, spoedig noodwoning werd. Men heeft van mei tot october gelegenheid gegeven een oplossing te zoeken voor dit zonder vergun ning gebouwde geval, maar men kan niet blijven doorgaan. Zodoen de werd het houweel er in gezet. 0— Daarmede heeft Venray dan zijn zoveelste „geval" in onze neder- landse pers. De stof, die deze slo perij heeft doen opdwarrelen stuift Venray vol en als we in de Volks krant lezen, dat hier (in strijd met de werkelijkheid) een woning met vergunning gebouwd, wordt afge broken, dan behoeft men niet te vragen, wat voor indruk dit op het overige deel van nederland heeft gehad. Maar afgezien van Venrays naam, is natuurlijk de betrokkene het meest gedupeerd. Gedupeerd door eigen schuld, omdat hij zonder bouwvergunning heeft gebouwd. Men kan alle respect hebben voor wat deze jongeman presteerde en nog presteert, maar hij heeft het betrokken schuurtje gebouwd, zon der de daartoe vereiste schriftelijke vergunning in zijn bezit te hebben. Dat dit wel eens meer gebeurd is, daarvan zijn we overtuigd, maar daarmede is deze wetsoverschrij- ding natuurlijk niet goed gepraat. Van de andere kant kan een on partijdig beoordeler zich echter niet aan de indruk onttrekken, dat men hier wel erg strikt aan de wet heeft vastgehouden. De bouwer was fout. Fout door dat hij gebouwd heeft zonder de vereiste papieren. Fout, doordat hij zonder schriftelijke toestemming in het schuurtje is gaan wonen. Van de andere kant mag men zich voor dit geval afvragen of het nu nodig was, terwijl de woning binnen afzienbare tijd klaar is, dit schuurtje zij het na herhaalde aanmaningen af te breken en figuurlijk op straat te zetten. Kon dat nu geen maand meer wachten? Is de betrokkene niet de dupe geworden van een minder prettige verstandhouding tussen gemeente en architect, waar hij als zodanig toch buiten staat? Die grote ergernis het is heus geen geheim voor de meesten is het schandalig gedrag van meer dere kerkgangers in onze kerken gedurende de zondagsmis. Alle fat soenlijke mensen ergeren zich daar steeds gruwelijk aan, maar deson danks blijft dat maar elke zondag doorgaan. Het zij verre van ons, al die men sen, die in de Mis achteraan blijven hangen, ervan te beschuldigen, dat zij zich onfatsoenlijk gedragen. Neen, het zijn er niet zoveel, maar zij maken het toch voor de anderen achter in de kerk onmogelijk om te bidden of met z'n gedachten bij de H. Mis te kunnen zijn en de preek in zich op te nemen. Natuurlijk staan er ook jonge jongens lustig mee te doen, mee gesleept door dat slechte voorbeeld van de groteren. Het moest niet mogen, dat de jeügd beneden de 16 jaar ook al achter in de kerk blijft hangen. De ouders moesten zich geducht daartegen verzetten, want wat de jeugd thuis en op school aan godsdienstigheid mee krijgt, wordt daar achter in de kerk radicaal afgebroken. Waarom al die mensen toch even goed elke zondag weer achterin blijven staan, is niet te begrijpen. Het is mannen weliswaar eigen, om niet te koop te lopen met hun godsdienstigheid, en daarom blijven velen liever achter in de. kerk staan dan dat zij meer naar voren lopen. Sommigen zullen zich beroepen op die tollenaar uit Jezus' parabel; die bleef toch ook bescheiden ach ter in de tempel staan. En onze Heer prees die tollenaar, terwijl Hij die Farizeeër vooraan in* de tempel aan de kaak stelde om zijn schijnheiligheid. Maar het is zeker te betwijfelen of die mensen achter in de kerk zoals die tollenaar allemaal gerechtvaardigd naar huis gaan, omdat zij heel wat anders doen dan zich berouwvol op de borst kloppen en echt gemeend bidden: „Heer, wees mij zondaar genadig Daar wordt maar gekletst en gelachen, gesnoept, in sommige kerken zelfs gerookt en gekaart. Maar ook de anderen achter in de kerk gaan voor hun geweten niet vrij uit als zij er niet tegen protes teren dat die lomperds het hun onmogelijk maken om met de H. Mis mee te doen en de preek in zich op te nemen. Wat bezielt die mensen toch, die achter in de kerk niets anders doen dan een grote ergernis zijn voor de gelovigen die in de zon dagsmis hun eerste plicht als schepsel, als mens en kind van God willen vervullen Waarom blijven zij niet liever thuis Dan zouden zij minder kwaad doen dan nu. Of menen zij soms nog, dat zij hun zondagsplicht vervullen, als zij in de kerk alles doen behalve met eerbied en aandacht de H. Mis bijwonen Hun kerkbezoek is absoluut zin loos. Zij voldoen niet aan de ver plichting van „Mis-horen", want zij willen toch niets horen van wat er aan het altaar en op de preek stoel gebeden en gezegd wordt. Maar behalve dat zij zelf hun zon dagsplicht helemaal niet vervullen, maken zij het ook anderen onmoge lijk om die zondagsplicht behoorlijk le vervullen. Had men niet wat meer en wat betere inlichtingen aan betrokkene kunnen geven, die misschien veel van het onherroepelijke wat nu ge beurd is hadden voorkomen. We weten niet wat de beweeg redenen zijn geweest, die B. en W. tot dit in zich volkomen gerechtigde optreden, nu op dit moment ge noopt hebben en waarom ze geen maand hebben kunnen wachten met de sloping, noch waarom niet is in gegaan op de „verrol-voorstellen". Een buitenstaander krijgt wan neer hij de stukken ziet, onwille keurig de indruk, dat met een kleine moeite, met wat meer ser vice en wat meer attentie t.o.v. de bouwer een jongeman, waarvan men onmogelijk verwachten kan, dat hij alle wetten en voorschriften kent en weet deze hele geschie denis onmogelijk was geweest. Dat is feitelijk het nare van deze zaak. De gemeente heeft formeel het recht, de jongeman was fout, maar we kunnen ons niet voorstellen dat uitgerekend deze jongeman tijd, moeite en betrekkelijk veel geld er voor over heeft gehad om nu de gemeente eens opzettelijk dwars te gaan zitten en eens bij al zijn werk nog een hoop narigheid op de koop toe te nemen. Hij is het slachtoffer geworden van wie en wat dan ook.... Als slachtoffer heeft hij de sympathie en het medeleven, wat men de zwakkere zo dikwijls geeft. En de gemeente ziet men ondanks haar recht als de boeman met een houweel. Hetgeen de onderlinge verstandhouding er niet beter op maakt. Moet dat dan zo doorgaan Het gaat niet aan te zeggen: „Wat anderen doen, moeten zij zelf weten. Ik bemoei mij er niet mee". Als al die mensen die zich nu onder de Mis ergeren over die lomperds achter in de kerk, na de Mis buiten' hun eens duidelijk aan het verstand brachten, dat zij zo beter thuis kunnen blijven: dat zou alvast iets zijn. En als alle vaders tegen hun grotere jongens zouden zeggen: „Je moet het niet wagen zo oneer biedig te zijn in de kerk, dan zul je toch eens wat zien". En als zij met hun jongens samen naar de Mis zouden gaan: dan zou het nog meer de goede richting uitgaan. Maar bij veel vaders moet je daar niet mee aankomen. Zij bemoeien zich niet met de opvoeding van hun kinderen. Moeder moet het alleen opknappen, en dat gaat natuurlijk meestal niet. Sommigen zeggen, dat men ook de hulp van de politie moet in roepen of een geschikte suisse moet aanstellen, die desnoods proces-verbaal kan opmaken tegen hen die zich niet ordelijk in de kerk gedragen. In sommige kerken is dat misschien een oplossing zolang veel ouders zich weinig be kommeren over de godsdienstigheid van hun grotere kinderen en de gelovigen zelf niet durven op te treden tegen onfatsoenlijke kerk gangers. Twee ZWITSALETTEN en vroeg naar bed. Op dinsdag 14 oktober, trekt een leger van jongens en meisjes op, die de jaarlijkse slag leveren om de kinderpostzegel. Met als inzet het op de een of andere manier misdeelde kind. Van deze kinderen zijn er tien duizenden in het land. Het vorig jaar bracht de actie, bestedings beperking en alle andere financiële troebelen ten spijt, bijna twee mil joen gulden op. Bijna twee miljoen. En het is een goede traditie van deze traditionele monster-inzameling, dat er nooit minder in komt, maar altijd méér. Want wie zou er kinderen kun nen weerstaan, die voor kinderen een beroep op hem komendoen? In vele honderden instellingen van alle kleur en confessie vinden de kinderen, waarom het hier gaat, verpleging en onderdak. Particuliere instellingen uiteraard, want het grote, zo heel gevoelige werk van de kinderbescherming in Nederland steunt zoals trouwens ook in de meeste andere landen op het particulier initiatief. Een systeem, waarop het land trots mag gaan, want het verzekert voor deze kinderen, dié tóch al zoveel moeten missen, een opvoeding tijdelijk of durend binnen het raam van de levensbeschouwelijke opvattingen van het milieu, waar uit ze stammen. Natuurlijk subsidieert de over heid, en zij doet dat dikwijls in ruime mate. Maar bij dit kostbare werk is zelfs „ruime mate" helaas maar al te dikwijls niet meer dan „mondjesmaat". Om het stoppen van de gaten en gaatjes mogelijk te maken, is de actie van het Nederlands comité voor kinderpostzegels begonnen. Alle instellingen van de kinder bescherming en wat daarbij hoort profiteren ervan, ponds-pondsge- wijs. En zó bezien zal het ieder zinnig mens duidelijk zijn, dat zelfs van het enorme bedrag van bijna twee miljoen geen verkwistende luxe bedreven kan worden. Wat de kinderen u aanbieden? De bekende envelopjes met post zegels en met prentbriefkaarten. Voor de bekende prijs van een gul den per stuk. Envelopjes met vier kinderpostzegels van 12 cent en twee kinderpostzegels van 4 cent. Met een totale frankeerwaarde van 56 cent dus. Ieder, die zo'n envelopje bestelt, steunt het werk van de kinder bescherming met 44 cent. Wie méér bestelt, volgens Bartjens, evenveel méér keren 44 cent... Enveloppen met prentbriefkaar ten óók een gulden zijn er in drie variëteiten: stadsgezichten, kinderkaarten en Kerst- en Nieuw jaarskaarten. Alle bijzonder mooi uitgevoerde prenten, ontworpen door vooraanstaande kunstenaars. Teveel geloop aan de deur? Niemand hoeft er bang voor te zijn. De kinderen zullen weer van die kleine plakkaatjes "bij zich heb ben, die naast de bel of op het doorkijk-ruitje geplakt kunnen wor den, ten bewijze, dat „we al voor zien zijn". Geen gepast geld? Dat hoeft ook niet. In de week na 14 oktober worden er alleen maar bestellingen opgenomen. De afrekening komt wel, als na 17 november de zegels en de kaarten worden thuis be zorgd. En wie heeft dan tegen die tijd niet een gulden, of zelfs wel een paar gulden klaar liggen? Waarmee dan allemaal maar ge zegd wil zijn, dat voor dit jaar het devies is: „Zij komen u ontvangt ze!" In het verslag van de raadsver gadering heeft men het debat kun nen lezen, waarin men zich bezig hield met de verbetering van weg en parkeergelegenheid rond de Smakt. Zoals bekend, is die weg niet be paald in goede staat, terwijl rond klooster, kapel en kerk de daar aanwezige ruimten provisorisch wat verhard zijn en met kiezel e.d. In een beetje toonbare staat zijn ge bracht. Niet ideaal, zeker niet nu, mede door het werk der Paters Carmelieten de St. Jozefverering nieuw en grotere bloei heeft gekre gen en dien tengevolge het aantal pelgrims aanzienlijk groter Is ge worden. Men heeft dus reeds lang po gingen in het werk gesteld om weg en parkeerruimten te verbeteren. Pogingen, die bij de gemeente geen resultaat hadden, omdat die er geen geld voor beschikbaar had. Men heeft toen op de Smakt de handen in elkaar geslagen en daar gezame- lijk gezorgd dat er het benodigde geld by elkaar kwam. Zo kwam dan het bewuste raads besluit tot stand, dat de goedkeu ring inhield voor het herstel van de weg in de Smakt en de omge ving rond kapel en kerk. Dat het verschilende raadsleden echter niet heel lekker zat, heeft men uit het verslag kunnen lezen. Niet dat men de Smakt zijn ver beterde weg niet gunt, nog minder om het feit dat de Smakt de cen ten op tafel heeft gelegd, integen deel men had hier alle respect voor. Maar wel voor de concequenties van een en ander. En terecht is dit een punt dat toch welde aandacht vraagt. Iedere zaak en iedere gemeente heeft plan ning nodig. Men zal hier dit pro beren te verwezenlijken, daar dat trachten te doen en op grond daar van worden vast plannen gemaakt en voorbereidingen getroffen. Bij de gemeente kan men die plan nen dan vinden in de begroting, die in nuchtere cijfers de kosten weer geeft, de afschrijvingen en de finan ciering. We leven echter In een tijdperk, dat de regering noodge- actie. BIJSTAND 2 laatste loten bij uic winkelier dwongen heeft moeten zeggen: ge meenten jullie hebben te veel hooi op de vork genomen, teveel geld nodig gehad, dat er in feite niet was en jullie hebben veel te veel gefinancierd op korte geldleningen, zit dus binnen afzienbare tijd met grote lasten en komt er dan toe, het ene gat met het andere te dich ten. Brengt dus eerst je financien in orde, consolideert jullie schuld en dan zullen we verder zien. Voor lopig geen geld dan voor woning bouw en enige andere meest drin gend noodzakelijke dingen. Maar die laatste alleen voor zover geld beschikbaar is. En voor de rest maar wachten. Dit is natuurlijk wel de meest harde handicap, die mende gemeen ten geven kan. Voorlopig dus alle schone en fraaie toekomstplannen de kast in en eerst maar eens zien de hooggelopen schuldrekening wat lager te krijgen. Het enige „voordeel" van deze regeling is, dat practisch alle ge meenten in ons Nederland op een houtje zitten te bijten en allemaal met de zelfde zorgen zitten. Maar het houdt ook in, dat er practisch geen planning meer mogelijk is. Dat men er een soort va-banque politiek er op na gaat houden, die Gods water over Gods land laat lopen en dat men te hooi en te gras werken gaat uitvoeren, zodra er op een of andere manier geld voor beschikbaar komt. Dat dit uiteindelijk funest is, kan een ieder begrijpen, die wel eens zaken doet. Dat het tot vreemde consequenties leidt hebben we met genoemd besluit ondervonden. Wat de Smakt gedaan heeft is een voorbeeld van gemeenschapszin liefde voor eigen dorp en kern, dat weldadig aandoet. Maar terecht kan men stellen, hoe het moet gaan in die gemeen schappen waar geen geld te vinden, waar men niet de beschikking heeft over kapitaal, maar waar ook bv. de daar liggende wegen reeds lang zeer dringen verbetering behoeven? In het kader van de bestedings beperking, van de self-supporting der gemeenten krijgen deze buurt schappen geen schijn van kans, om dat er geen geld is. Dat hier iets scheef zit, begrijpt ieder mens. Dit zal men heus de mensen van Smakt en Castenray niet kunnen verwijten, menbegrijpe ons goed, maar trekt de normale verhoudingen scheef en maakt iedere behoorlijke gemeentelijke planning onmogelijk. Als er door bestedingsbeperking en wat dies meer zij bepaalde las ten moeten worden gedragen door een bepaalde gemeenschap dan moet men er op de eerste plaats aan denken, dat dit geen verschui ving van de moeilijkheden moet zijn naar een toekomstig tijdstip, zoals bv. nu gebeurt. Nu moeten bepaal de wegen om ons hier maar eens tot te beperken de brood nodige verbetering -missen. De toekomst zal toch de rekening blijven presenteren, om dat die wegen ondanks bestedingsbeperking evenveel, en met de verkeerstoe name zelfs meer gebruikt worden en dus harder slijten en nog meer verslijtingsverschijnselen vertonen, die later de rekening verzwaren. Dit is alleen maar uitstel van moeilijkheden, waarmede men niet verder komt. Maar op de tweede plaats moet men de lasten van die beperking dan ook zo redelijk mo gelijk verdelen. Gelijke monikken, gelijke kappen, zeker waar dit geldt voor gemeente-geld. Als te hooi en te gras in een gemeente werken uitgevoerd wor den, omdat er door een bepaalde buurtschap geld ter beschikking komt en elders niets gebeurt, om dat daar geen geld „zit", trekt men niet alleen verhoudingen scheef en maakt men ieder gemeentebeleid onmogelijk, maar veroorzaakt men ook een minder prettige verstand houding onderling. Het zal duidelijk zijn, dat men gemeenten een dergelijke handel wijze moeilijk verwijten kan. In de veelheid van problemen is de op lossing van een daarvan hoe dan ook al een beduidende last min der. Maar het ligt aan het huidige systeem van gemeente-financiering, die een dergelijke situatie schept. Een situatie, die een gemeenschap nadelen brengen kan. Hiertegen mag een waarschuwing gelden. Nieuws uit Venray en Omgeving Burgemeesters en wethouders van Venray maken bekend, dat de tweede inenting tegen diphterie, kinkhoest en tetanus zal plaats hebben: In Venray-kom op dinsdag 14 oktober 1958 om 2 uur n.m. in het Groene Kruis gebouw aan de Merseloseweg. In de kerkdorpen Ysselsteyn, Veulen, Heide en Merselo op woensdag 22 october en In de kerkdorpen Leunen, Cas tenray, Oirlo en Oostrum op dinsdag 23 october. Op beide dagen op dezelfde uren en plaatsen waarop en waar de eerste inenting heeft plaats gehad. De dagen waarop de derde inen ting zal plaats hebben zullen nader bekend gemaakt worden. Venray, 8 october 1958. NAJAABSBEURS Het begint een goede traditie te worden, dat in het najaar een stel Venrayse middenstanders een ex positie houden in Prinsenhof, waar in dan gelegenheid geboden wordt eens wat uitgebreider en wat ge makkelijker de zaken te bekijken. Afgelopen week-end was het weer gezellig druk in Prinsenhof, waar de nieuwe zaal ook nieuwe moge lijkheden bood voor een ruime en grootse expositie. De fa. Custers, Langstraat toonde behalve een fantastische collectie haarden, o.a. wasmachines en de nieuwe Muvero-gasketel. Voor ieders beurs was ruime keuze. Tummers bracht radio-toestellen en televisie te kust en te keur. Singer toonde de mogelijkheden op de nieuwe soms zelfs vol automatische naaimachines en Meubelmagazijn Vollebergh gaf een goede show van haar collectie. En tenslotte was het Slijterij Leen en die een enorm assortiment alcohol vrije en -rijke dranken toonde. De publieke belangstelling was groot en de deelnemers waren zeer tevreden. Dodel^k ongeluk tydens de kermis Zondagavond, om half elf, is te Wanssum de 18-jarige J. v. V. uit S wolgen onder de auto van de heer T. uit Ysselsteyn, die uit de richting van de Koningsbrug nader de, geraakt. De jongeman liep een schedelbasisfractuur op en werd, na voorzien te zijn van het H. Oliesel, overgebracht naar het ziekenhuis te Venray. Het slacht offer is in de loop van maandag aan zijn verwondingen bezweken. Cabaret-programma Het cabaret-programma wat de VeltumseBekker zijn klanten gratis aanbood, is wel in de smaak ge vallen. Zaal Wilhelmina was over vol, en het publiek heeft genoten van een goede avond, waarin natuurlijk de reclame voor diverse merkartikelen een grote, doch geen overheersende rol speelde. In een vlot tempo werden ver schillende schetsjes opgevoerd en liet publiek kreeg gelegenheid om te proeven en te keuren, wat in de meeste levensmiddelenbedrijven, zoal wordt vervaardigd. Een ge zellige maar ook leerzame avond, die door de bezoekers zeer werd gewaardeerd. Talentenjacht Deze talentenjacht-avond wordt gepresenteerd door Michlel Sonne- mans, onder auspiciën van de N.V. Phonogram (Dit is de verkoopmij die Philips Decca en Fontana- platen uitbrengt). Iedereen die zingt, 'n instrument bespeelt, elke vocale groep of orkest kan deelnemen. Uitsluitend in de lichte muziek. De gehele avond wordt op de magnetische band vastgelegd ter latere beoor deling. De deelnemers ontvangen dus eerst later bericht of hij of zij ge schikt wordt geacht tot het maken van 'n opname voor de Decca gramofoonplaat. De avond is voor het publiek toegankelijk. Bovendien werken meerdere artis- ten aan dit programma mee o.a. De Brabantia Zusjes, Johnny Helm- strijd, Renée Verstappen," Crazy William en het City trio. Voorts 'n muzikale hersengymnastiek. Toneelvereniging „Comedia" Leunen Toneelvereniging „Comedia" te Leunen heeft in studie genomen „Drie neemt vacantie", blijspel in 3 bedrijven van Joh. Blaaser. Het zal worden opgevoerd op 23 en 24 november a.s. ten bate van fanfare St. Catharina,

Peel en Maas | 1958 | | pagina 145