Ook Uw Communiekanl P. VAN OPBERGEN HARE MEUBELEN Het Warenhuis I HAPE BERKVENS moScrnc verlichting BERKVEHS H.Odenhoven geen raadslid meer Oudheid-kamer Voor de meisjes Voor de jongens TEXTIEL EN MODES GROTESTRAAT 24 FEESTELIJKE OPENING zaterdagmiddag 3 uur «T SMS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN J. Coencn-Houtackers Zn. Nieuwste soorten Reuze keuze VOS' zaden apart en niet duur kan mooi en tock voordelig gekleed gaan I VOORNAAMHEID 6n modern comfort Zaterdag 19 april 1958 No 16 NEGEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS CONFECTIE VAN "EEN RIJK BEZIT DRÜR EN ÜITOAVE FIRMA VAN GBOTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 Voor ieder feest groot of klein verhuren wij glas, couvert en porselein Hofstraat Balatum Viltpapier Cocoslopers Karpetten Matten Gang- en traplopers Kachelzeilijes Plastic Tafelzeil Tafellinoleum Boorband Behangselpapieren Gordijnroeden Gordijnrail Gordijndraad Traproeden Knalogen Loperpennen Balatumlopers a'le breedten Chinamatten Kastranden S choorsteenranden enz. enz. fa. Th. Pouwels Zn. Hofstraat 10 Julianasingel 2 brengen wij een prachtsortering TWEKA PAKJES in effen en zeer aparte ruitdessins, schitterende stoffen mooie sluiers en kransjes enz. vindt U bij ons volop keus in TRICOT PAKJES, ook gevoerd, moderne anthraciet jongeheren cos- tuums, overhemdjes, vlinderdasjes enz I 19-20 en 21 APRIL iu de Ealen van HOTEL RICHE BOXMEER DEMONSTRATIE o.a. W ereldtentoonstelling BRUSSEL Een keurcoliectie van in prijsklassen voor een ieder bereikbaar VEERSTRAAT TELEFOON No. 536 BOXMEER Erkend PHILIPS RADIO EN TELEVISIE SERVICE STEENSTRAAT TELEFOON No. 634 BOXMEER DE SHOW IS GEOPEND: zaterdagmiddag van 3 uur tot 10 uur nam. on ag vana 12 uur tot 10 uur n.m. - maandag vanaf 10 uur v.m. tot 10 uur n.m. Venrays oudste raadslid stelt zich niet meer herkiesbaar Was reeds langer bekend, dat de heer Pubben niet langer meer het raadslidmaatschap ambieerde, toen dinsdagavond bekend werd, dat de heer Odenhoven geen lijst meer had ingediend en ook op andere lijsten niet meer voor kwam, is dit wel een van de grote verrassingen ge weest van de lijstengeschledenis. Dat betekent dus, dat de nestor van de Venrayse gemeenteraad ook geen raadszeiel meer wenst. De 76-jarlge Odenhoven moet dit besluit genomen hebben op het laatste ogenblik, hoewel hij wist, dat degenen die hem vanaf zijn eerste poging in 1915 zijn trouw- gebleven, ook nu nog altijd genoeg stemmen geven voor een plaats in de raad. Hij heeft afscheid genomen ter wijl hij wist, dat het volgend jaar urecies 40 jaren geleden was, dat hij in Venrays raad kwam, een Jubileum, dat zelfs in heel Nederland maar zelden ge vierd kan worden. Want het was in 1919, dat Harrie Odenhoven, na al in 1915 een poging gewaagd te hebben voor het eerst in Venrays gemeenteraad kwam, lat voor het eerst zelfs een arbei der op een raadszetel ging zitten en de gemeente meeging besturen. We kunnen daar vandaag de dag misschien om lachen, maar men moet dat niet misverstaan. In de zgn. „bier-verkiezingen" van die dagen moest men van goede finan- cieel-krachtige huize komen om een kans te maken, terwijl men de ar beidersbeweging feitelijk een tik keltje scheel bekeek. Het is de huidige nestor, die toen als jongeman de moed had voor de belangen op te komen van de Ven rayse arbeiders en daarvoor geen moeite te veel achtte. Per fiets naar ontwikkelingscursussen in Maastricht, hier hard werken in de werkliedenvereniging, het was een grote opgave. Dat zijn kiezers zijn werk hebben weten te waarderen blijkt uit het feit, dat hij bijna 40 jaren lang het vertrouwen heeft gekregen, blijkt ook uit het feit, dat hij zelfs de wethouderszetel heeft verworven. Met niet geringe trots hebben de Tegelenaren vorige week hun oud heid-kamer heropend. In enkele Irisse zalen heeft Tegelen 'n unieke collectie dingen bij elkaar gebracht, die niet alleen een goed beeld geven van de geschiedenis dezer plaats, maar ook van het leven en werken van oudere generaties. Het is vanzelfsprekend, dat men als Venraynaar daar jaloers op is. Immers het blijkt dat ook onze plaats reeds in de Romeinse tijd, waarschijnlijk zelfs nog vroeger, heeft bestaan, dat hier in deze streken mensen hebben gewoond, er hebben geleefd en zijn begraven. Dat blijkc uit opgravingen, waarbij zelfs urnen van de tijd voor Cnris- tus gevonden zijn. Dat blijkt ook uit de honderden potjes, die men Indertijd kapot gesmeten heeft, ondergewalst en omgeploegd. Uit de artikelen van Gerard Lemmens blijkt uiteindelijk, dat in deze streken een zeldzame veen- brug is geweest, dat er een schans, dus een versterkte woonplaats is geweest, kortom dat dus rond hei begin onzer jaartelling hier mensen geleefd en gewerkt hebben. Veei daarvan is verloren gegaan met oebossing en ontginning, do< r erosie en verrotting, maar toch blijkt in Venrayse bodem nog stuk ken uit die periode te vinden te zijn. Trouwens ook van latere datum is weinig bekend. Enkele kloosterkronieken hebben wel de geschiedenis van dat be paalde klooster zo goed en kwaad ais het ging bijgehouden, we weten wat van de Spaanse tijd, weten dat we last gehad hebben van de Fransen, maar al bij al is het bitter en bitter weinig. We kennen feitelijk totaal nog niets van de geschiedenis onzer monumentale Grote Kerk en heb ben ons wellicht nog nooit de vraag gesteld, waarom het betrek kelijk kleine aantal inwoners rond 1400 een dergelijke kapitale kerk heeft geoouwd, die qua afmetin gen toch veel te groot moet zijn geweest, voor die kleine gemeen schap. Maar ook van voor een honderd jaren is er zo weinig bekend. Wat weten we nog van het vlas- bewerken, het thuis weven? Hoe leefden toen de mensen in deze streek? We weten er allemaal zo bar weinig van. Veel van dat alles moet onder zocht worden door deskundigen en de vraag mag gesteld worden o Venray met andere omliggende plaatsen een dergelijke deskundige niet kan aantrekken, die voor die Dit alles heeft Odenhoven immer met hart en ziel gedaan. De jongeren van deze tijd mogen dan soms veel kritiek hebben op de ouderen en zeker op de oudere raadsleden, laat ze bedenken, dat zij heel wat moeten presteren om hen te evenaren en dat zij mede door hun werk, hun zwoegen, het nu heel wat gemakkelijker hebben en dat zij nooit meer voor die opgaven zullen komen staan, waarvoor deze voorvechters stonden. Trouwens, niet alleen in de raad, ook op ander terrein is Harrie Odenhoven steeds vol animo blijven werken. We denken aan zijn schut terij, aan St. Anna, we denken aan zijn werk in het Oranje-comité, en voor de ouden van dagen. Oden hoven Is en blijft organisatie-man en heeft immer blijk gegeven van geestdrift en zorg. Dat de snelle evolutie van onze gemeente hem soms te snel voor kwam, was geen verkeerd conser vatisme, maar diepe zorg voor het belang van de gemeentenaren. Het belang dat hij 40 jaren heeft ge diend met de volle overgave van zijn persoon. Moge hij nu een welverdiend otium cura dignitate nog lange jaren genieten. plaatsen de geschiedenis probeert te achterhalen, die nu verborgen in archieven, etc. te sluimeren ligt. Terwijl daarnaast in een Oudheid kamer gebruiksvoorwerpen etc. uit vervlogen tijden kunnen worden opgeborgen. Urnen, die men opgegraven heeft, stenen en bronzen gebruiksvoor werpen, munten, vazen, hulsgerei. Oude prenten en platen, kleding stukken, die duizend-en-een dingen, die de Venrayse mens van toen heeft gemaakt of nodig gehad. Is hiervoor geenruimte te vinden? Ga in Deurne kijken, ga naar Tegelen en ziet hoe daar een hele oevoiking meewerkt, het oude te bewaren. Wilt ge fantastische voor beelden, ga dan eens naar Kevelaer, Geldern, waar men daar speciale gebouwen voor heeft geplaatst. De oorlog heeft reeds te veel vernield en de snelle tijd vraagt ieder jaar meer. Wilt U een kleine bloemlezing van wat de laatste tijd is achter haald: Iemand had nog een van de weinig overgebleven gebrandschil derde ruitjes, die vroeger op de Boshuizen gemaakt moeten zijn. Na zijn dood hebben de erfgena men, die dit stukje onbelangrijk achtten, het weggegeven en het is met meer te achterhalen. Een ander hnd op zolder al jaren een zg. „reek" liggen, die men vroe ger bij de vlasbereiding in deze sireken. Bij een schoonmaak werd het ding in eikaar geslagen en het ijzer ervan vei kocht. Men had een met de hand ge- ■mede ijzeren deurtje, waarvan de ouderdom was na te gaan tot 1400. Opkopers van oud ijzer hebben het mee voor 1 gulden! Zo kunnen we de waslijst voort zetten. Iedere dag hoort men weer opnieuw dat dingen die verloren zijn gegaan en niet meer te krijgen zijn. Oude foto's, tot zelfs kaartjes van de oude „pèrdentram", mutsen en toeren, alles verdwijnt en niets blijft meer bewaard. Wordt het niet de hoogste tijd, dat er wat ruimte geschapen of gevonden wordt, waar deze dingen in bewaard kunnen worden en nog beier kunnen worden geëtaleerd. Dan heeft ook het publiek kans de oude geschiedenis van Venray te leren uit die oude dingen en zal het vanzelf voorzichtiger zijn met de oude spullen, die ze zelf nog hebben of deze afgeven aan de oudheidkamer, wanneer men ze zelf niet wil behouden. Wordt het niet tfll, dat het snel ontwikkelende Venray het voorbeeld volgt van de buurtgemeenten en kan misschien de nieuwe raad acties ondernemen om een behoor lijke deskundige of archivaris, in samenwerking met die buurtge meenten, hier vruchtbaar werk te laten doen.

Peel en Maas | 1958 | | pagina 1