Henschenius het „Kruis in de Peel" nagenoeg hersteld Wanneer Christus terugkomt op de jongste dag... Huidgenezing PUROL Voor de Politierechter. Uit Peel en Maas Dr. J. Veraart onderscheiden Zaterdag 23 november 1957 No 47 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG f ONDERVINDT 'T KLEDING WINT 'T PEEL EN MAAS ff CONFECTIE VAN m "EEN RIJK BEZIT DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCBHOF AH VHHP \7P*1MP A V T?1\I l^lWf CTP ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.ra. ABONNEMENTS- GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 VV CClYOLHU V UUA VLilmAI JLJIl UiYl J 1 iXCdVCriT PRIJS PER KWARTAAL t 1.40 BUITEN VENRAY f 1.60 Het Evangelie van de laatste zondag van het Kerkelijk Jaar spreekt over twee geweldige ge beurtenissen: over de verwoesting van Jerusalem en over het einde van de wereld. De eerste gebeurte nis had reeds plaats binnen 40 jaar nadat Jezus het voorspelde; zo zal het einde van de wereld ook eern maal komen, maar plotseling en onverwacht. Als Jezus zegt: „Dit geslacht gaat niet voorbij, eer dit alles is geschied", dan bedoelt Hij dat er onder Zijn toehoorders zullen zijn die de verwoesting van Jerusalem en de tempel nog meemaken in hun leven. Wat Christus heeft voor speld, is werkelijk 40 jaar na Zijn dood gebeurd. In het jaar 70 na Christus heeft keizer Titus de stad en de tempel verwoest. Hij richtte een ontzet tend bloedbad aan onder de Joden en voerde de overigen in gevangen schap weg. Het Joodse volk, dat zijn Verlosser niet heeft willen aannemen, heeft er verschrikkelijk voor moeten boeten. Deze geweldige gebeurtenis en dit Godsgericht is een voorafbeel ding van het einde der wereld en tegelijk een waarborg dat de woor den van Christus waar zijn. Daar om wil de Kerk ons de gebeurtenis van het Laatste Oordeel in al haar grootheid en belangrijkheid voor ogen stellen. We moeten van deze woorden van Christus niet gaan griezelen; dat is helemaal niet de bedoeling van de H. Kerk met dit Evangelie. Maar wel moeten wij door deze woorden op heilzame wijze aange grepen en geschokt worden. De H. Kerk wil ons uit onze slaperigheid wekken en uit de sleur waarin wij leven, opdat wij een leven gaan leiden dat God waardig is. We moeten eraan denken dat het laat ste oordeel in het leven van iedere mens reeds binnendringt door de dood. En deze komt onaangediend en onverwacht. Zo zijn wij dus allen betrokken en in de hoogste mate geïnteresseerd bij de dingen die in het Evangelie verhaald wor den. Het Evangelie zegt, dat Jezus op het einde van de wereld zal komen op de wolken des hemels met grote macht en majesteit. Eerst zal een groot kruis aan de hemel verschijnen. En dan zendt Christus Zijn Engelen met luid bazuin geschal naar de aarde, en zij zullen de doden uit hun graven roepen. Wij moeten over deze dingen niet denken zo*ls de Getuigen van Jehova, die nergens anders over praten en net doen alsof zij precies weten wanneer de wereld zal ver gaan. Wel moeten wij steeds voor bereid zijn op de komst van Chris tus als Rechter van levenden en doden, want deze komst kan door onze dood voor ieder van ons per soonlijk elk ogenblik alvast werke lijkheid worden. Het Evangelie van deze en de volgende zondag is helemaal geen griezelverhaal, ook al gaat het dan over het Laatste Oordeel en het einde van deze wereld. We zijn gewend wanneer wij over het Laatste Oordeel horen spreken, te denken aan „een dag van toorn, een dag van tranen", zoals gezon gen wordt in de Mis voor over ledenen: „Ach, wat zal ik arme dan zeggen, Wie zal ik als voorspraak vragen, Als rechtvaardigen nauwelijks veilig zijn?" Alleen voor de goddelozen en de vijanden van Christus' kruis zal het dan verschrikkelijk zijn, niet voor de kinderen Gods. Wanneer Christus zegt: „alle volkeren zullen weeklagen" bij Christus' weder komst, aan bedoelt Hij dat de dan nog levende mensen door de jong ste dag geheel onverwacht over rompeld zullen worden. Maar dan spreekt Christus vooral over de uitverkorenen en de men sen die in vriendschap met Chris tus ontslapen zijn. Hun wacht bij Zijn wederkomst een glorievolle verrijzenis. Christus zal hen van de vier windstreken rondom Zich laten verzamelen. De Engelen zul len hen bijeenbrengen, niet om voor het gerecht gesleept te worden, maar om in de eeuwige heerlijk heid te worden binnengeleid. En wat Jezus in het Evangelie aangeeft, dat zegt Sint Paulus ons in het Epistel: wij christenen moeten vandaag aan het einde van het kerkelijk jaar de Vader dank zeggen, dat Hij ons heeft ontrukt aan de macht der duisternis en overgebracht naar het rijk van Zijn geliefde Zoon, waar we reeds mogen „deelnemen aan de erfenis der heiligen in het licht." Paulus bedoelt hiermee, dat wij Christenen niet behoeven te wach ten tot de jongste dag: in het ge loof, in de hoop en in de genade hebben wij reeds aandeel in deze hemelse goederen. Daarom past ook het Introïtus De mensen van Deur- ne, hebben via een daar toe opengestelde gele genheid in de Deumese krant, gelden bijeen ge bracht ter restauratie van het „Kruis in de Peel", op de grens van het Deurnese en Ven- rayse gebied, dat daar indertijd is opgericht als herinnering aan het schuilkerkje, van waar uit Pastoor Jacobs z.g., zijn parochie bleef be dienen. Onlangs werd in Deurne, een ten toonstelling gehouden, van het be zit der Deurnese „Oudheidkamer". Een tentoonstelling om van te watertanden, want de Deurnese mensen hebben kans gezien, in deze „Oudheidkamer", een pracht collec tie oudheden te verzamelen, waar van de geschiedenis niet alleen in teressant, maar ook waardevol is. Op deze tentoonstelling was ook een zeer mooi corpus van een kruis beeld te zien. Het bleek te zijn van het kruis bij de Kraayenhut. Tijdens de herstelwerkzaamheden is het ontdaan van alle verflagen. Het was een gevaarlijk experiment: het hout was maar zacht, hoe zou het zich houden onder de inwerking van moderne zuiveringspreparaten? Er kwam een bijzonder fraai stuk snijwerk te voorschijn, waarschijn lijk vervaardigd in het Rijnland. De eerste stap tot restauratie van het kruisbeeld op de Groteberg was daarmede gezet. Architect Deltrap zorgde voor de volgende stap, met het ontwerp wat hier is afgebeeld. De opzet is niet zozeer het bij zondere van de plaats te benadruk ken, als wel het kruis te bewaren en te beschermen tegen weer en wind. Allereerst werd er besloten de zeven linden te behouden. Dan werd er boven het kruisbeeld een soort van ciborium gebouwd. Aan de achterkant werd er als een concha een ruige muur opgetroken; daar door werd een half-open ruimte ge suggereerd. Die muur is gemetseld van oude straatkeien, afkomstig van de Deurnese markt en heeft als taak het tamelijk tenger gedenk teken te doen aansluiten bij de iet wat ruwe, landelijke omgeving. De restauratie werd geheel vol gens het plan van architekt Deltrap uitgevoerd door aannemer Jos. Coopraans, de aannemer, die hier het nieuwe paviljoen van Huize St Anna gaat bouwen. Het kruisbeeld werd helemaal vernieuwd. Het opschrift, dat de voorbijganger herinnert aan het historische van deze plek, stond vroeger op een houten bord, dat later werd vervangen door een lelijke ijzeren plaat. Dit komt thans de tekst is hetzelfde gebleven weer onder het kruis, doch nu ge hakt in Franse steen, samen met het bijbehorende gedichtje. In de Peel Het eigenlijke kruis is van' eiken hout. Het ciborium erboven werd uitgevoerd in beton; van datzelfde materiaal zijn ook de vier vrij ranke zullen, die de spitse overkapping dragen. Het geheel is sober ge houden, zoals dat ook in zijn his torisch verband paste. De natuur is zo min mogelijk verstoord of geschonden, te meer omdat het plekje rondom dit her- denkingskruis zowat het enige ruige stukje is, dat er daar van het oor spronkelijke Peellandschap is over gebleven. Rondom zijn alle gronden reeds ontgonnen. Er moesten in verband met het herstel van dit kruis enige moeilijk heden worden opgelost. Het stukje grond, waarop het kruis staat, was n.l. nog steeds van de gemeente Venray. Het gemeentebestuur heeft de grond echter overgedragen aan het kerkbestuur van Ysselsteyn. Dit gaf het kerkbestuur van de Oude Parochie van Deurne, het recht het gedachteniskruis daarop te herstellen en het in de toekomst, met zijn omgeving te onderhouden. Een en ander werd schriftelijk vast gelegd, zodat het ook in de toe komst zo blijft. Dank zij de offers vanveleDeur- nese mensen en dank zij de mede werking van het Venrays gemeente bestuur en het Ysselsieynse kerk bestuur, wordt dus door 'n vernieuwd en fraaier kruisbeeld op de Grote berg ook voor het nageslacht de herinnering levendig gehouden aan de geestelijke steun, die de katho lieken van Deurne en omgeving daar vonden in zeer moeilijke jaren. Behalve een bescheiden hul deblijk jegens voorbeeldige voorvaderen zal het voor ons en de toekomstige generaties een blijvende aansporing zijn tot geloofstrouw en geloofs- geloofsbeleving. op zondag 1 december a.s. Ie voor 15 katholieke organisaties, die door Uw hulp er in één slag bovenop geholpen worden; 2e voor U zelf want niet min der dan f 225.000 aan (belas tingvrije) prijzen staan ter be schikking. De ,.SUS"-4-aktie herbergt véle verrassingen! Voorzie U op zondag 1 december van loten, want steeds blijkt de belangstelling enorm, zelfs zo, dat vele duizenden telkens te leurgesteld moesten worden. Een SUS-lot is St. Nicolaas op z'n best! Een duurzame surprise, graag gewild, charmant, spanning en ook niet duur! 5 Denderende KRO-avonden, de laatste trekkings avond ook een Televisie-avond mans handtekening onder een chèque geplaatst. Hij knikte min zaam tegen de postambtenaar aan het loket en stak het geld in zijn zak. Even minzaam knikte hij nu naar de politierechter en dat mag enige verwondering wekken als iemand een paar maanden krijgen zal. De man heeft die paar maan den trouwens niet gekregen. Het vertrouwvol geknik naar de rechter had zijn reden. Een half jaartje geleden emi greerde de schoonzoon van deze verdachte naar het verre Australië. Pa, zei hij, mocht er nog iets te regelen vallen, dan knapt u dat wel voor me op hè? Pa beloofde dat. Nadien stuurde hij briefjes door, betaalde een paar vergeten rekeningetjes en stuurde met regel maat pakjes naar het geëmigreerde gezin. Dat ging allemaal goed tot pa last van zijn blinde darm kreeg. Hij liet het lastige lichaamsdeel wegwerken en een dag of wat later liep hij gezond en wel weer over de straat. Ondertussen was er voor schoon zoon een chèque gekomen van f 22.50. Als gevolg van die blinde darm was de chèque zo lang blijven liggen, dat hij meteen moest wor den geïnd. Over twee dagen zou hij zijn verlopen. Dus ging de man naar het post kantoor, schreef de chèque, dat de geadresseerde schoonvader mach tigde het bedrag in ontvangst te nemen en ontving het bedrag. Daarmee was het misdrijf com pleet. De valse handtekening werd ont dekt, de postale recherche kwam in beweging, de politie schreef er vellen over vol, de officier van justitie stelde een nauwkeurige dag vaarding samen en de deurwaarder leidde pa naar het verdachten bankje. Mijn schoonzoon heeft me gevraagd alles te regelen en dat heb ik gedaan, zei hij. Ik kon in die twee dagen dat ding niet naar Australië sturen, opdat hij de hand tekening zelf zou kunnen zetten. Dus heb ik niet anders gedaan dan ik doen moest. Daar was de rechter het niet mee eens en dit moge tot lering strek ken voor alle schoonvaders, die baantjes opknappen voor kinderen in Australië. De verdachte had de chèque moeten terugsturen naar de afzender, met het verzoek een nieuwe uit te schrijven op zijn, verdachtes naam. 't Is wel een biezonder geval, vond de officier, maar waar blijven we, als dit wordt toegelaten? De valsheid in geschrifte is ge pleegd, hoe dan ook. Niemand kan zeggen, dat pa géén handtekening heeft vervalst. Er moet dus een veroordeling volgen. Maar de straf kan hier gering zijn: vijf gulden of één dag. Niemand had er bezwaar tegen. De verdachte zelf ook niet. Als dat moet. dan moet dat maar, zei hij, die vijf gulden is nog wel overheen te komen. Alléén de rechter had bezwaren. Iemand kan niet wegens het plegen van een misdrijf worden veroordeeld zei hij, als hij niet de opzet heeft gehad het misdrijf te plegen. Hier is wel bewezen, dat de verdachte een valse handtekening heeft gezet maar niet dat hij de opzet heeft gehad een misdrijf te plegen. Daarom werd schoonvader dan ook vrijgesproken. Waarna het wijze knikje volgde. Huldzuivarheid - Huidgezondheid Houdt du winter uit henden en voeten. van de Mis goed bij het Evangelie. Bij het begin staat de Christus voor ons en Hij wil ons gerust stellen: Ik koester gedachten van vrede en niet van straf.... Uit alle oorden wil Ik u bijeenbrengen en binnen lelden in de eeuwige heerlijkheid. Chèque-vervalser ging vrijuit. Valsheid in geschrifte levert nog doorgaans een fikse straf op. Elk jaar verdwijnen tientallen Neder landers naar de ongezellige getra liede kamertjes van 's rijks hotel wezen, omdat zij vlotweg ander mans naam onder een chèque zet ten en dan het geld ten eigen bate innen om er goede sier van te maken. Ook deze verdachte had ander van 23 november 1907 Op de verplichte rijksheng- stenkeuring te Venlo werden aan gegeven 6 stuks, allen goedgekeurd als Brillant en Vos van J. Ram- baghs te Castenray, Major de Bousart van L. Haffmans te Well, Jules van C van Duijnhoven te Mook, Faro van J. Camps te Affer- den en Leo van J. van Wylick te Grubbenvorst. De heer Chr. Goumans be haalde het koningschap bij de schutterij „Het Hoff". Op de markt van woensdag waren 250 stuks runderen aange voerd. Biggen waren er weinig. Prijzen 3 tot 5 gulden per stuk. Plannen bestonden om de gaslantaarns van de straatverlich ting automatisch te ontsteken en uit te doven. van 26 november 1911 Op de feestavond van de R.K. Volksbond sprak Pater Caecilius Peeters O.F.M. De heer E. Verheggen sprak te Merselo over het nut van ver eniging. van 23 november 1912 Frans Winckens, vishandelaar verhuisde naar Eindstraat D 24. 17 november werd het patro naat ingezegend en geopend. Het woord werd gevoerd door de direk- teur Pater Regalatus Hazebroek O.F.M. en Pastoor Pascal Schmeitz. De heer Johan Broeder uit Mook vroeg om gezondheidsreden ontslag als direkteur van de Fan fare. Tot onderwijzer te Oostrum werd benoemd de heer Pierre Gooren, tot dan toe te Meerlo. D.S.O. won van Gennep met 3—1. van 29 november 1913 Op de markt werd een huls gehuurd en ingericht als kantoor voor de gemeente-ontvanger. Onder leiding van de organist Bück werd een dubbel-quartet opgericht. Op de vergadering van de Maria-vereniging van 23 november hield Pater Majella Weeninck OFM een rede. De heer J. C. Ament opende een cursus in melkbehandeling voor 71 deelnemers te Oostrum. Op 'n mooie vroege morgen, on geveer 'n week of drie geleden, mocht ik toevallig getuige zijn van de plaatsing van het Henschenius- beeld op z'n voetstuk, en ik moet bekennen, dat het nu een ogenblik intense vreugde was, de grote man weer de ereplaats te zien geven. Spoedig werd het beeld aan het oog onttrokken, maar de vertoning had lang genoeg om de crltiek te doen „losbarsten!" Nauwelijks had men het beeld gezien of men was al met zijn als altijdonfeilbaar oordeel klaar. 'n Typische opmerking hoorde ik o.a.: ,,'t Is niks, hij lijkt nie!" Hè? „Hij lijkt niet op de vorige en die was echt", dat hadden oude mensen hem verteld, die Henschenius nog gekend hadden! 'n Ietwat zure en kleingeestige opmerking kwam van 'n zakenman. Op 'n vraag hoe hij 't vond kwam direct het antwoord: „hoe wij het vinden is tóch van geen betekenis, als die en die 't maar mooi vinden". 'n Derde kon z'n plezier bij na niet op met te wijzen op de voeten of schoenen van het beeld: „moet je zien!"... En zo zou ik nog enkele beoor delingen kunnen aanhalen, maar blijkbaar was er niemand, die m'n vreugde deelde, dat Henschenius eindelijk weer in ons midden let terlijk verrezen was. Laten we toch niet zo beriepen zijn onze soms zo ongemotiveerde kleingeestige critiek wat binnen houden. Hoe licht maken we ons legenover derden bespottelijk met onze laag-bijde-grondse opmer kingen, die alleen in ons eigen oog zo gewichtig lijken. Wat doet het er eigenlijk toe of het beeld mooi is? Over dat „mooi" heeft ieder zo zijn eigen oordeel, al naar gelang ieders smaak. Vergeten we ook niet, dat er nog een ander idee van schoonheid bestaat dan die welke aan de opperhuid kleedt, en waar op de advertences van vrouwelijke onderkleding, crèmes, poeders, oliën enz. het zo begrepen hebben! 'n Schoonheid die van binnen uit komt. Karakter. En als we dan toch over Kunst en Kunstenaar willen oordelen, dan moge dit alleen van belang zijn: heeft de kunstenaar de bepaalde grootheid van Henschenius be grepen, doordacht,gevoeld, beleefd? Heeft hij dót uestalte weten te geven? En is het hem gelukt, dat te doen in een materiaal en met middelen, die geen fijnere details toelaten en vragen om een grote, forse vormgeving? Heeft hij bij dit alles ook reke ning gehouden met ruimte en af stand? In één woord: is het de kunste naar gelukt, Henschenius, zoals hij daar zit, de waardige representant te doen zijn van de rusteloze maar toch rustige geleerde Bollandist, zoals hij ook leven moest in onze gedachten? Is het hem gelukt, onsVenrayers op de eerste plaats, in eerbied te doen opzien naar deze reus van geleerdheid, die een der onzen was? En wat doet het er dan nog aan toe of hij ook uiterlijke, oppervlak kige gelijkenis vertoont, met die vroegere dorpsgenoot die Henskens was, en wiens „portret" niemand kent! Het bovenstaande is natuurlijk niet bedoeld als een poging om redelijke, gefundeerde critiek dekop in te drukken, nog minder als een poging om bij voorbaat protest aan te tekenen tegen gezonde humor, waartoe dit beeld aanleiding zou kunnen geven! Laten wij, Venrayers, ons rond dit beeld één en gelukkig voelen, om tegenover onze kinderen en tegenover de vreemdeling met trots te kunnen wijzen op „onze" Hen schenius, die we nu met recht de ereplaats gaven in ons groeiend stadje! M. v. R. BEL OP BIJ BRAND No. 392 Mgr. dr. A. Hanssen, bisschop coadjutor van Roermond, heeft dinsdagnamiddag, bij de opening van de nieuwe paviljoens van de inrichting voor zwakzinnige kinde ren „Maria Roepaan" te Ottersum, aan dr. J. Veraart mededeling ge daan van zijn benoeming tot com mandeur in de Orde van de H. Silvester, welke hoge onderschei ding hem door Z.H. de Paus is verleend. Dr. Veraart, geneesheer-directeur van de psychiatrische inrichting „St. Anna te Venray. waarvan hij de wederopbouw sedert de oorlog met grote kracht heeft ter hand genomen, is voorzitter van de Stichting tot Bevordering en Be hartiging van de Iniern*atsverzor- ging van R.K. Geestelijk Gestoorden, dat de inrichting „Maria Roepaan" beheert. Het is o a. zijn grote ver dienste, dat deze inrichting voor diep-zwakzinnige kinderen zo spoe dig tot stand kwam en reeds thans geschikt is voor het opnemen van ruim 240 patiëntjes. Dr. Veraart had niet alleen van Mgr. Hanssen, de Commisaris der Koningin en de leden van Ged. Staten, die bij deze opening aan wezig waren, gelukwensen in ont vangst te nemen, maar eveneens van alle aanwezige gasten, terwijl in Venray, na het bekend worden van het nieuws, vele schriftelijke gelukwensen binnen kwamen. In de avonduren was het dra een komen en gaan van velen, die hun gelukwensen kwamen aanbieden, waarbij wij o.a. opmerkten: de parochiegeestelijkheid, het bestuur, zusters en collegae van Huize St. Anna en Servatius, Burgemeester en Wethouders. De president van Venrays Har monie, maakte zich bij de serenade tolk van Venray, toen hij de onder scheiden geneesheer-directeur zijn gelukwensen aanbood met deze pauselijke onderscheiding; verdiend door een leven van hard werken ten behoeve van de lijdende mens heid. Hij prees dr. Veraart dat hij, on danks zijn groot gezin, toch het initiatief en het doorzettingsver mogen heeft weten op te brengen, waardoor niet alleen in „Maria Roepaan", Huize „St. Anna" en „St Jozef" veel tot stand is kunnen komen, maar ook op ander terrein nooit tevergeefs een beroep op de „dokter" wordt gedaan. Ook wij voegen gaarne onze gelukwensen ioe aan de veie, die de nieuwe Commandeur mocht ontvangen. Nieuws uit Venray en Omgeving GKOENE KKüIS Donderdag a.s.: Zuigelingenbureau voor de Kom Zondagsdienst huisartsen Vanaf za erdagavond 8 uur tot maandagmorgen 8 uur, wordt de praktijk der huisartsen voor Venray e.o., waargenomen door Dr. VAN THIEL Stationsweg 9 Telefoon 465 Uitsluitend voor spoedgevallen. Drankwet Burgemeester en wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat is ingekomen een verzoek schrift van Siebers, Marinus Hen- drikus Wilhelmus, wonende te Venray, Merseloseweg 24a, om een slijtvergunning voor de rechter- voorkamer van het pand Merselose- weg 14. Binnen twee weken na de dag tekening dezer bekendmaking kan ieder tegen het verleren van deze vergunning schriftelijke bezwaren bij burgemeester en wethouders in brengen. Venray, 13 november 1957. Invalidenbond „St. Liduina" Van verschillende zijden werd ons gevraagd of de intussen traditionele „poppenactie" ieder jaar gehouden door de Dek. afd. Venray van de Kath. Inval. Bond „St. Liduina", dit jaar niet zou doorgaan. Het bestuur van bovengenoemde organisatie is echier van oordeel, dit jaar deze ac ie geen doorgang te doen vinden, oaar retd* in juli jl. een inzameling voor het „aan schaffingsfonds" heeft plaats gehad Mochten er nog invaliden zijn welke gaarne een invalidenwagen in bruikleen zouden ontvangen dan kunnen deze zich alsnog op geven bij een van de bestuursleden van St. Liduina. Kapelaan M. Kappers benoemd tot pastoor te Blerick Tot pastoor in de St. Hubertus- parochie te Blerick is benoemd de zeereerw. heer M. Kuepers, die als eerste kapelaan verbonden was aan de St. Martinusparochie te Tegelen. Kapelaan Kuepers volgt in Blerick pastoor K. Höppener op. Deze is door Mgr. Lemrnens benoemd tot pastoor-deken te Sittard. De nieuwe pastoor was na zijn

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1