Tal# De Europese Gemeenschappelijke Markt Opening N.V. IN ALFA eóam epen u... y Zondag 15 sept. O.L Vrouw van 7 Smarten Cursus 18-jarigen Zaterdag 14 september 1957 No 37 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG m PEEL EN MAAS ■■f CONFECTIE VAI S«SXESETNKA"TG^VE FTER"EAFOVOaNn5?3en ^rnO™ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ADV™™*™-™** 8 et. p,, m.m. ABO*™™*™. PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BUITEN VENRAY f 1.60. De gelovigen hebben hier altijd een grote godsvrucht gehad voor Onze Lieve Vrouw van Zeven Smar ten. De kerk van de Paters is aan haar toegewijd, en langs de kerk zien we een soort staties die de Zeven Smarten van Maria uitbeel den. Op het kerkhof van de parochie van Sint Petrus' Banden, waar in vroegere tijden alle overledenen van heel de omgeving van Venray een rustplaats vonden, waren ook rondom de kerk de staties opge steld (op het ogenblik zijn er nog maar 'n paar van overgebleven) waar de gelovigen de Zeven Smar ten van Maria vereerden. Waar zouden de gelovigen die bedroefd zijn over het verlies van hun dierbaren, of die om andere redenen erg verdrietig zijn, ook beter troost kunnen vinden dan bij de Moeder van Smarten, die im mers de Troosteres is van de be droefden en de Oorzaak van onze blijdschap En wie is er op aarde die niet te lijden heeft De gelovigen voelen zich hier op aarde als ballingen, als in een dal van tranen waar dikwijls wordt gezucht en geweend van verdriet en ellende. Daarom behoeven we nog geen pessimisten te zijn. In dankbaarheid genieten we immers van de aardse vreugden die God ons nog genoeg overgelaten heeft. En als we toch moeten lijden, waarom zouden we ons dan in wanhoop en verbitterd in onszelf opsluiten en van verdriet werkelijk wegkwijnen, terwijl God ons juist in Max ia een Moeder heeft ge geven die als geen andere moeder in staat is om ons te troosten Hoe goed is het om ons verdriet uit te huilen aan de voeten van de Moeder van SmartenZij toch weet zo goed wat lijden is. En zij is onze Moeder. In ons leed hebben we een moederhart zozeer nodig. Als het hart van elke moeder reeds een afgrond van goedheid is, wat zal dan het hart van Maria dan niet gloeien van tederheid jegens ons Maria weet zo goed wat lijden is. Onder veel smarten werd zij onze Moeder, zoals elke moeder in smarten haar kinderen baart. In Nazareth heeft Maria, toen zij Christus ontving, ook ons ontvan gen. En zij heeft ons onder tranen en vlijmende zielesmart gebaard tot het leven der genade toen zij op Kalvarië onder het kruis van haar stervende Jezus stond. Zij heeft verdiend door de Vader ge steld te worden tot uitdeelster van alle genaden. De troost die Maria aan haar kinderen schenkt, is als een ver kwikkende balsem. Als wij haar ons leed geklaagd hebben, zullen we niet meer zo verdrietig zijn. Menselijke troost is koud en leeg daarbij vergeleken. Maria troost ook heel anders dan de mensen. Maria zal ons zeggen: „Mijn kind, hebt ge ver driet Ik ook heb veel verdriet gehad. Lijdt ge Ik ben de Moeder van Smarten. De Zoon Gods was mijn Zoon; indien het lijden niet een gave des hemels was, indien het niet onze verlossing moest be werken, denkt ge dat Hij mij zoveel zou hebben doen lijden Klaag dus niet, wanneer mijn goddelijke Zoon, uw Verlosser, u het lijden over zendt. Hij wil u méér aan Hem en aan mij gelijkvormig maken." Het bestaat niet dat Maria iemand ongetroost zou laten die bij haar zijn nood komt klagen. Zij is de Moeder van barmhartigheid en zal ons verhoren ook als wij het niet verdienen. En juist omdat wij zondaars zijn zal zij ons bijstaan, want Zij is de Moeder van de Ver losser die gekomen is voor de zondaars en niet voor de recht vaardigen. En hoe groot onze nood ook is, Zij is de Hoop der hopelo zen, die alles van haar Zoon voor ons gedaan kan krijgen. Maria zal ons echt troosten, ook al krijgen we niet altijd wat wij haar vragen. In plaats daarvan helpt Zij ons om zekerder ons eeuwig geluk te bereiken. Zij ziet dat beproevingen nuttig voor ons zijn, noodzakelijk zelfs om onze zonden uit te boeten, om ons min der gehecht te doen zijn aan aardse goederen en ons te doen verlangen naar de hemelse goederen. Maria zal dan ons lijden niet wegnemen, maar wel dat lijden verzachten, door ons te leren het te verenigen met het lijden van Christus. Want niemand beter dan Maria weet hoe waar het is wat wij in de H. Schrift lezen: „Wan neer wij met Christus, in vereniging met Christus lijden, zullen we ook met Christus verheerlijkt worden." (Rom. 8, 17) De Westduitse Bondsdag en de Franse Nationale Vergadering heb ben hun goedkeuring gehecht aan de zg. Europese verdragen, die leiden zullen tot een Europese Gemeenschappelijke Markt en een Europese organisatie voor het vreedzaam gebruik van atoom energie ofwel Euratom. Nu is de parlementaire instemming te ver wachten van de vier anderelanden der gemeenschap, Nederland, Bel gië, Luxemburg en Italië. Dit streven naar economische Europese eenwording heeft als oorzaak, dat de verschillende Euro pese landen voor de moderne tijd te kleine eenheden vormen om een produktiepeil en vooral een produk- tiviteit (d.i. de produktie per hoofd) te ontwikkelen, waardoor zij in staat zouden zijn de economische reuzen als Amerika en in de toe komst Rusland het hoofd te bieden in economisch gewicht en algemene welvaart. Want men mag niet uit het oog verliezen, dat de welvaart behalve van de rijkdom aan grond stoffen, in hoog ontwikkelde ge bieden van de arbeidsintensiteit afhankelijk is. In een Europa met 160 miljoen inwoners zou daarvoor wel de mogelijkheid geschapen zijn. Daarnaast kan men ook politieke motieven onderscheiden, die in de Nederlandse memorie van toelich ting op het wetsontwerp van de Europese verdragen als volgt wor den omschreven: In de eerste plaats is het voor West-Europa een levens voorwaarde, dat een einde wordt gemaakt aan de reeds menigmaal zo desastreus gebleken rivaliteit tussen Frankrijk en Duitsland. In de tweede plaats is de eenheid van Europa nodig om te bereiken, dat Europa zijn positie (ook politiek) in de wereld zal kunnen handhaven en versterken. In de derde plaats zal door deze eenheid de verbon denheid van Duitsland met het Westen nog sterker tot uitdrukking komen. INHOUD VERDRAG Maar wat houdt nu het verdrag, dat in ongeveer twee jaar onder handelen is gegroeid, in grote lijnen in? Een van de voornaamste doel einden is de afschaffing van alle invoerrechten in het Europese ge bied. Een plotselinge afschaffing zou echter een grote chaos veroor zaken, omdat deze rechten in de verschillende landen zo anders zijn en o.a. gebruikt worden om de binnenlandse produkten tegen bui tenlandse concurrentie te bescher men. Daarom heeft men in een overgangsperiode voorzien, die in drie etappes van elk vier jaar ver deeld is, maar die verlengd kan worden tot 15 jaar. Over deze periode wordt geleidelijk het weg vallen van de douanetarieven uit gesmeerd. Om moeilijkheden bij het vervoer binnen de Gemeenschappelijke Markt van goederen, die uit andere, zg. derde, landen zijn ingevoerd, te voorkomen nemen de zes landen oplzich hun douanetarieven met de buitenwereld gelijk te maken. Hier toe heeft men een gemiddelde van deze tarieven berekend, dat het zg. buitentarief zal worden, dat voor Nederland op een hoger peil komt dan ons huidige tarief. Om de gelijke rechten en kansen van elk van de deelnemers zoveel Dinsdag 17 september begint dit jaar de cursus voor 18-jarigen. Deze cursus omvat 20 lessen welke iedere dinsdagavond om 8 uur ge geven wordt in de Muloschool. De jongelui die hiervoor in aan merking komen, zullen voor zover ons bekend, allen een persoonlijke oproep ontvangen. Zo men aan de cursus niet kan deelnemen, wordt men vriendelijk verzocht hiervan melding te maken (aangehechte kaart inleveren). De cursus 18-jarigen, die op uit drukkelijke wens van onze bisschop gegeven moet worden, achten wij zeer voornaam en leerzaam voor onze jonge mensen. Behalve een priester die gods dienst lessen geeft, worden ook les sen gegeven door een arts en dit jaar voor 't eerst: door 'n huis vrouw en een sociaal werker. Wij hopen van harte, dat allen, die hiervoor opgeroepen worden, NIET dan om zwaarwichtige reden deze cursus verzuimen. Kosten f 2,per leerling, gelieve men bij de eerste les af te dragen. ANT. LOONEN Deken. mogelijk te garanderen moet er in de overgangsperiode nog veel ander werk verzet worden om de facto ren, die scheve verhoudingen ver oorzaken of ondoeltreffende toe standen in het leven houden, weg te werken. Hierbij wordt gedacht aan het belastingstelsel, dat bv. in Frankrijk veel meer gebaseerd is op indirecte dan op directe be lastingen zoals in Nederland, aan de sociale voorzieningen, arbeids- l voorwaarden en kredietpolitiek. Op het gebied van de sociale voorzie ningen heeft Frankrijk weten te bedingen, dat gedurende de eerste etappe de beloning voor hetzelfde werk voor mannelijke en vrouwe lijke werknemers gelijk zal worden gemaakt, zoals in Frankrijk al enkele jaren het geval is. Aan een volledige harmonisatie van over- urenregeling en loonpeil, zoals de Fransen eigenlijk wel wensten, wilden de andere partners echter niet. Het onderlinge kapitaalverkeer in de zes landen zal ook een liberali satie ondergaan, maar zorg voor het monetaire evenwicht in elk der landen heeft ertoe geleld, dat men op dit punt zeer voorzichtig zal zijn. Het liberaliseren van het kapitaalverkeer zal grotendeels worden overgelaten aan de organen van de Gemeenschap, waarbij wij wel in het oog moeten houden, dat deze organen en hun werkings gebied de Gemeenschap een zeker supranationaal karakter verlenen, zij het dan in mindere mate dan de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal. De voornaamste organen zijn de Raad (van ministers) en de (Euro pese) Commissie. Deze Commissie, bestaande uit negen leden, die in volstrekte onafhankelijkheid hun taak zullen vervullen, kan een zeer grote invloed op de gang van zaken krijgen, vooral omdat de Commissie over alle beslissingen van de Raad advies moet - uitbrengen, waarvan de Raad slechts met algemene stemmen kan afwijken. Verder be staat alleen in de eerste etappe van de overgangsperiode voor de beslissingen van de Raad de nood zaak van eenstemmigheid. Daarna is dus een kleine inbreuk op de nationale soevereiniteit mogelijk. Voor het uitoefenen van politieke cotröle op de Commissie komt de parlementaire Vergadering, be noemd door de nationale parle menten. Aangezien verwacht kan worden, dat de instelling van de Gemeen schappelijke Markt in de diverse landen zal leiden tot mindere levensvatbaarheid van nu vaak be schermde industrieën, wat ophef fing en werkloosheid ten gevolge zou kunnen hebben, is er een aan passingsfonds ingesteld voor de herscholing van arbeiders, opdat zij in wel levensvaitbare industrieën tewerk zullen kunnen worden ge steld. Voor het stimuleren van de om wikkeling o.a. in gebieden, waar op de vrije markt moeilijker geld te vinden is, komt er een investerings fonds, ter waarde van een miljard dollar, waarvan Nederland 71,5 mil joen zal bijdragen en Frankrijk en Duitsland elk 300 miljoen. Van dit miljard zal 75 pet. evenwel slechts een garantiefunctie hebben. Het is niet zo, dat de organen van de Gemeenschappelijke Markt de taak van de nationale overheid in al deze kwesties over zal nemen. LANDBOUW Een speciale positie blijft de land bouw innemen, die in het door Engeland voorgestelde Europese vrij handelsgebied zelfs geheel uit geschakeld is. In het verdrag van de Gemeenschappelijke Markt is weinig uitgewerkt over de land bouw. Dat moet gebeuren voor de organen der Gemeenschap. Elk land heeft op het gebied van de landbouw bijzondere regelingen, als daar zijn prijsgaranties en in voerbeperkingen. Al deze nationale regelingen, die o.m. de boeren een redelijk aandeel in de nationale welvaart moeten garanderen, zullen ondergebracht moeten worden in i een gemeenschappelijke landbouw- I politiek, wat nog bijzonder veel 1 voeten in de aarde zal hebben, ge zien het verschil in ontwikkelings- pëil in de diverse landen. Voor de overgangsperiode is de volgende regeling getroffen. De invoerende landen kunnen minimum-prijzen vaststellen, onder welke men niet kan invoeren, hetgeen een krachtig verdedigingswapen is. Frankrijk, dat overschotten heeft aan graan en suiker, zal deze pro- 1 dukten in de andere landen af gaan zetten tegen de prijzen van I het invoerende land. Voor Neder- land houdt dit het nadeel in, dat I Nederlands tarweprijs, die een garantieprijs is, boven de wereld- prijs ligt, waar wij nu voor kopen, I zodat de tarwe hier wat duurder zal gaan worden. I Op Franse aandrang heeft men ook besloten tot de zg. associatie van de niet-zelfbesturende overzeese gebiedsdelen, wat hoofdzakelijk Franse gebiedsdelen in Afrika be tekent. Wat Nederland belreft, valt Nieuw-Guinea 'onder deze regeling. Deze gebieden worden op gelijke voet voor de andere deelnemende landen opengesteld, terwijl hun produkten op de gehele Markt een afzet zullen moeten vinden op de zelfde voorwaarden als in het moederland. Daarnaast, en dat was vooral de reden van de Franse aandrang, zullen deze gebieden gaan profiteren van een speciaal investeringsfonds. Het voordeel van de andere lan den bij de openstelling van de overzeese gebieden zou voor Frank rijk in een groot nadeel verkeren, als het alleen zou moeten zorgen voor de ontwikkeling van deze ge bieden, waar ook de anderen baat bij zouden vinden. Zonder associatie zou overigens de zware last van voor een groot gedeelte onproduk- tieve investeringen, zoals voor wegenbouw, gezonheidszorg en onderwijs, voor de Franse economie een te zware last betekend hebben om in vrije concurrentie met de Gemeenschappelijke Markt mee te doen. Deze lasten worden nu ge- lijkelijker over de zes verdeeld. Wat de gevolgen van de Gemeen schappelijke Markt zijn, is bijzonder moeilijk te voorspellen. Vooral in een tijd van algemene welvaart zonder afzetmoeilykheden zal het effect in goede zin moeilijk aan te tonen zijn. Men moet uiteraard wel bedacht zijn op verschuivingen in da handel, die van derde landen meer naar de landen van de Ge meenschap zal worden verplaatst, een ontwikkeling overigens, die al enigszins te constateren viel. Toch zijn er vooral voor een land als Nederland, dat voor een belangrijk deel leeft van de handel met de buitenwereld, risico's aan de Ge meenschappelijke Markt verbonden, die de regering zich blijkens de memorie van toelichting niet ver heelt. In de eerste plaats zal de Ge meenschappelijke Markt protectio- nistischer zijn, hogere tarieven kennen dan nu in Nederland ge bruikelijk zijn, hetgeen onze con currentiepositie in derde landen enige afbreuk kan doen. In de tweede plaats wordt deze positie verzwakt, doordat ons loon- en prijspeil, dat nu over het algemeen lager ligt dan in de vijf andere landen en dat een grote stimulans voor onze uitvoer is, omhoog dreigt te gaan. Maar zonder het nemen van risico's komt niets tot stand en de grondbeginselen van het streven naar integratie, in de aan hef van dit artikel genoemd, zijn gezond. A.s. woensdag zal de metaalwarenfabriek N.V. INALFA de vlag hijsen. Op die dag zal nl. de Commissaris der Koningin Mr. Dr. Fr. Houben naar Venray komen om deze industriehal officieel te openen. Het mag vreemd klinken, dat deze opening eerst thans plaats heeft, terwijl voor de buitenstaander de fabriek al meer dan een jaar in het bedrijf is, de directie was echter van mening, dat eerst de fa briek in volle bedrijf moest zijn voor dat met recht van een officiële opening gesproken kan worden. Zo gaat dan a.s. woensdag officieel het fabriekssignaal, waarop dan de machines met hun werk beginnen. Voordat echter de Commis saris der Koningin dit signaal doet weerklinken is er al heel wat aan vooraf gegaan. Om kwart over 8 in de morgen is er 'n plechtige H. Mis in de St. Petrus Banden, waarbij de directie en personeel tegenwoordig zullen zijn. Om kwart voor 10 zal de Hoogeerw. heer Deken de nieuwe hal inzegenen, waarna de directie recipieert voor het personeel. Om half 3 is dan de officiële opening, welke begint met een welkomswoord door een der directieleden dhr. P.A.M. Burgman. De Gouverneur voert dan het woord, waarna de burgemeester van Ven ray spreekt. De voorzitter van de industriële kring Noord Limburg, de heer Rijssenbeeke zal dan het woord tot de genodigden richten, waarna de heer J.A.M. Burgman een toespraak zal houden. Na het gesproken woord komt dan de daad en met een druk op de knop van het fabriekssignaal door de Commissaris der Koningin zal de fabriek officieel geopend worden, Commissaris, directie en genodigden zullen de nieuwe fabriek, welke op dat moment in volle bedrijf is, gaan bezichtigen, waarna het gezelschap zich achter de fabriek begeeft, waar de Gouverneur de eerste steen zal leggen voor de eerste uitbreiding van de bestaande hal, welke een oppervlakte krijgt van 5000 m2. Venrays Harmonie staat dan klaar voor een muzikale opluis tering en de traditionele serenade, waarna de officiële receptie gaat beginnen. Voor het personeel is er een feestavond in Helmond, omdat hier te weinig ruimte is om alle personeelsleden met hun dames onder te brengen. Ze zullen met bussen de reis naar Helmond v.v. maken. OOK VOOR VENRAY De feesten in Cuyck bij gelegen heid van de opening van een nieuw gemeentehuis, kleuterschool en schouwburg heeft alom in de lande de aandacht op deze plaats geves tigd. Want Cuyck heeft juist op de drempel de wel volle buit binnen weten te halen en we mogen rus tig erkennen jaloers te zijn op alles wat daar is gepresteerd. Een van die redenen voor de ja loersheid is dan de prachtige schou- burg, een pracht gebouw met 600 zitplaatsen, een behoorlijk geoutil leerd toneel en beste zitplaatsen. Vanzelf komt dan de verzuchting: hadden we dat in Venray ook maar. Om in deze tijd van bestedings beperking en bezuiniging alleen maar te denken aan een dergelijk gebouw, lijkt al dwaas, maar er komen ook nog wel andere tijden. Daarom is het toch wel dienstig op dit onderwerp even door te gaan. Hoe is de toestand rond Venray? Oostrum en Ysselsteyn bezitten twee nieuwe gemeenschapshuizen, j Merselo heeft een jeugdhuis waarop het trots mag zijn. Leunen heeft een boerenbondsgebouw dat drin gend opgeknapt moet worden, maar waar toch nog ieis van te maken is. Oirlo heeft een noodge bouw dat beter kon, maar kan zich daarnaast met een zaaltje uit het dorp ook helpen. Castenray heeft een patronaat en op de Smakt kan men zich goed behelpen met een particuliere gelegenheid. Voor Venray-kom liggen de za ken echter anders. Met de oorlog is het patronaat verloren gegaan, waarin een ruime zaal en behoor lijk toneel een goede accomodatie bood. De enige betrekkelijk kleine en gerieflijke zaal in de kom was in beslag genomen door de distri- J butieenbood na ontruiming weinig comfort en weinig mogelijkheden.' 1 De vraag, die men nu moet stel len is, of men in Venray een gro tere en beter uitgeruste zaal nodig heeft. Hierop kan men twee ant woorden krijgen. Er zullen mensen zijn, die vertellen en met cijfers aantonen dat zaal Wilhelmina slechts enkele malen uitverkocht is geweest, maar dat er over het algemeen, bij wat er ook te doen is, plaatsruimte over is. Waarmede men dan bewijzen wil, dat die zaal groot genoeg is voor deze gemeente. De vraag is echter of dat nu komt door de accomodatie van de zaal of door de onwil der mensen. Anderen zullen u zeggen dat het bouwen van een nieuwe zaal niet nodig is, omdat een dergelijk ge bouw practisch niet rendabel te maken is. Met voorliefde illustreert men dat met het echec van O. en O., de vereniging die toch jaren ge probeerd heeft tegen belachelijk lage prijzen behoorlijke toneel voor stellingen, muziekuitvoeringen en lezingen hier te brengen, maar wegens gebrek aan belangstelling nu schijnbaar het moede hoofd in de schoot laat rusten. Als bij hun exploitatie-tekort nu ook nog zaal- gebruik etc. moet komen, behoeven ze niet eens meer te beginnen. De kwestie van de rendabiliteit moeten we echter om de zaak zui ver te stellen even buiten beschou wing laten. De vraag is nu of deze zaal noodzakelijk is. Ja, zeggen anderen, een gemeente met bijna 20.000 inwoners, met een groot en ruim achterland kan een dergelijke zaal niet missen. Men heeft aldus deze zegslui ook in Cuyck deze zaal niet voor de aar digheid daar bebouwd. Als men in een gemeente als Venray met een dergelijk groot aantal intelectuelen, gestudeerden en scholen, (middel baar en voorbereidend hoger), met zijn kloosters en inrichtingen iets behoorlijks wil brengen, is een grotere en betere zaal nodig dan thans beschikbaar is. Het bewijs ligt er in het feit, dat thans reeds geruime tijd juist voor dergelijke evenementen de aula van het gymnasium gebruikt moet wor den. En men dus weer afhankelijk is van de goedgeefsheid van paters, broeders of zusters. Dat een vereniging als O en O het niet bol kan werken behoeft nog bepaald niet een aanwijzing te zijn van een laag cultureel peil van de bevolking van Venray en omstreken of een gebrek aan be langstelling. Trouwens als het dit wel was, is het een reden temeer om te zorgen dat dit volk wordt opgevoed en de smaak te pakken krijgt, van wat anderen, in grote steden al lang kennen. Twee meningen, lijnrecht tegen over elkaar, waarvan echter de laatste de voorstemmers on getwijfeld beter redeneren als de neen-knikkers. Een andere vraag is natuurlijk de rentabiliteit. Wat een dergelijk gebouw gaat kosten, weten we op geen tien duizenden guldens te schatten. Maar in ieder geval, een enorme berg geld. Geld, dat op de een of andere wijze rendabel gemaakt moet wor den. O.i. is dit voorlopig bij een normale zaal-exploitatie onmogelijk, even zo goed als het onmogelijk is, een zwembad rendabel te maken. Men moet niet vergeten, dat Cuyck en nog andere plaatsen, in hun schouwburg tevens een bios coop verwerkt hebben, wat het aan tal „stilliggende dagen" natuurlijk aanmerkelijk doet slinken. En toch moet daar al de gemeente bij springen. Deze onrendabiliteit zal het voor een particulier practisch onmogelijk maken om het initiatief tot deze zaalbouw te nemen en men wacht dus af wat de gemeente doet, die zich wat dit betreft, nog steeds niet heeft uitgesproken. Anderen hebben nog hun hoop gesteld op een eventuele herbouw van het vroegere patronaat. Dit moet echter in tweeën gesplitst worden en we kunnen ons indenken, dat de beschikbare ruimte al drin gend nodig zal zijn voor de jeugd en de jeugdbewegingen, het aller eerste doel, waarvoor immers deze gebouwen gezet worden. Zijn we goed ingelicht, dan ligt het zeker niet in de bedoeling om daar extra zalen bij te bouwen. Zo wacht men op elkaar en er gebeurt niets. Tot schade daar mag toch wel eens dringend op ge wezen worden van de bevolking. Het is al jaren geleden, dat men zich vrolijk heeft gemaakt over een toen opgezet plan van een soort schouwburg in Venray. Men is daar van geschrokken en men heeft er om gelachen. Het is een vraag of we in al de misère en ellende waarin we toen zaten niet beter hadden kunnen bouwen. Maar sindsdien heeft men deze kwestie in mappen opgeborgen en behoudens enige opmerkingen in de raad, rustig laten liggen, waar ze lagen. Al jaren... Nu is het de bestedingsbeperking, die voorlopig ook andere, noodzake lijker dingen onmogelijk heeft ge maakt. Men kan nu wel deze zaak bestuderen. De mogelijkheden en moeilijkheden nagaan en pogen een oplossing te zoeken, zodat toch ook voor Venray eenmaal een betere zaalgelegenheid gescha pen wordt. Daar heeft men voor lopig wel de tijd voor. Zo niet, dan zullen we nog menigmaal jaloers zijn, maar tevens een mea culpa moeten zeggen.... Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingenbureau voor de Kom. Mater Amabilisschool begint Maandag j.l. begon de Mater Ama bilisschool haar tweede avondcur sus. Een avondmis opgedragen door Kapelaan v. Leipzig en bijgewoond door bestuur, docenten en leerlingen, leidde deze avond in. Mevr. de Kroon, voorzitster van het bestuur, riep in later gehouden bijeenkomst de leerlingen op. de cursussen trouw te bezoeken en te profiteren van de lessen, die ge geven worden. Heden zaterdag start de dag cursus, welke gegeven wordt voor personeel van de N.V. Beeeren, Nelipak en Inalfa. Zilveren kloosterfeest Zaterdag vierden pater Domitius- vd. Burghto.f.m. en pater Lucinius- Verbey o.f.m., in het minderbroc- dersklooster alhier, hun professie- feest. Beide priesters mochten vele gelukwensen in ontvangst nemen. Het feest werd in intieme kloos terkring gevierd,

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1