Tal#
De Europese
Gemeenschappelijke Markt
Opening N.V. IN ALFA
eóam epen u... y
Zondag 15 sept.
O.L Vrouw
van 7 Smarten
Cursus 18-jarigen
Zaterdag 14 september 1957 No 37
ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
m PEEL EN MAAS
■■f CONFECTIE VAI
S«SXESETNKA"TG^VE FTER"EAFOVOaNn5?3en ^rnO™ WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ADV™™*™-™** 8 et. p,, m.m. ABO*™™*™.
PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BUITEN VENRAY f 1.60.
De gelovigen hebben hier altijd
een grote godsvrucht gehad voor
Onze Lieve Vrouw van Zeven Smar
ten. De kerk van de Paters is aan
haar toegewijd, en langs de kerk
zien we een soort staties die de
Zeven Smarten van Maria uitbeel
den. Op het kerkhof van de parochie
van Sint Petrus' Banden, waar in
vroegere tijden alle overledenen
van heel de omgeving van Venray
een rustplaats vonden, waren ook
rondom de kerk de staties opge
steld (op het ogenblik zijn er nog
maar 'n paar van overgebleven)
waar de gelovigen de Zeven Smar
ten van Maria vereerden.
Waar zouden de gelovigen die
bedroefd zijn over het verlies van
hun dierbaren, of die om andere
redenen erg verdrietig zijn, ook
beter troost kunnen vinden dan bij
de Moeder van Smarten, die im
mers de Troosteres is van de be
droefden en de Oorzaak van onze
blijdschap
En wie is er op aarde die niet
te lijden heeft De gelovigen voelen
zich hier op aarde als ballingen,
als in een dal van tranen waar
dikwijls wordt gezucht en geweend
van verdriet en ellende. Daarom
behoeven we nog geen pessimisten
te zijn. In dankbaarheid genieten
we immers van de aardse vreugden
die God ons nog genoeg overgelaten
heeft.
En als we toch moeten lijden,
waarom zouden we ons dan in
wanhoop en verbitterd in onszelf
opsluiten en van verdriet werkelijk
wegkwijnen, terwijl God ons juist
in Max ia een Moeder heeft ge
geven die als geen andere moeder
in staat is om ons te troosten
Hoe goed is het om ons verdriet
uit te huilen aan de voeten van de
Moeder van SmartenZij toch
weet zo goed wat lijden is. En zij
is onze Moeder. In ons leed hebben
we een moederhart zozeer nodig.
Als het hart van elke moeder reeds
een afgrond van goedheid is, wat
zal dan het hart van Maria dan
niet gloeien van tederheid jegens
ons
Maria weet zo goed wat lijden is.
Onder veel smarten werd zij onze
Moeder, zoals elke moeder in
smarten haar kinderen baart. In
Nazareth heeft Maria, toen zij
Christus ontving, ook ons ontvan
gen. En zij heeft ons onder tranen
en vlijmende zielesmart gebaard
tot het leven der genade toen zij
op Kalvarië onder het kruis van
haar stervende Jezus stond. Zij
heeft verdiend door de Vader ge
steld te worden tot uitdeelster van
alle genaden.
De troost die Maria aan haar
kinderen schenkt, is als een ver
kwikkende balsem. Als wij haar
ons leed geklaagd hebben, zullen
we niet meer zo verdrietig zijn.
Menselijke troost is koud en leeg
daarbij vergeleken.
Maria troost ook heel anders
dan de mensen. Maria zal ons
zeggen: „Mijn kind, hebt ge ver
driet Ik ook heb veel verdriet
gehad. Lijdt ge Ik ben de Moeder
van Smarten. De Zoon Gods was
mijn Zoon; indien het lijden niet
een gave des hemels was, indien
het niet onze verlossing moest be
werken, denkt ge dat Hij mij zoveel
zou hebben doen lijden Klaag dus
niet, wanneer mijn goddelijke Zoon,
uw Verlosser, u het lijden over
zendt. Hij wil u méér aan Hem en
aan mij gelijkvormig maken."
Het bestaat niet dat Maria
iemand ongetroost zou laten die bij
haar zijn nood komt klagen. Zij is
de Moeder van barmhartigheid en
zal ons verhoren ook als wij het
niet verdienen. En juist omdat wij
zondaars zijn zal zij ons bijstaan,
want Zij is de Moeder van de Ver
losser die gekomen is voor de
zondaars en niet voor de recht
vaardigen. En hoe groot onze nood
ook is, Zij is de Hoop der hopelo
zen, die alles van haar Zoon voor
ons gedaan kan krijgen.
Maria zal ons echt troosten, ook
al krijgen we niet altijd wat wij
haar vragen. In plaats daarvan
helpt Zij ons om zekerder ons
eeuwig geluk te bereiken. Zij ziet
dat beproevingen nuttig voor ons
zijn, noodzakelijk zelfs om onze
zonden uit te boeten, om ons min
der gehecht te doen zijn aan aardse
goederen en ons te doen verlangen
naar de hemelse goederen.
Maria zal dan ons lijden niet
wegnemen, maar wel dat lijden
verzachten, door ons te leren het
te verenigen met het lijden van
Christus. Want niemand beter dan
Maria weet hoe waar het is wat
wij in de H. Schrift lezen: „Wan
neer wij met Christus, in vereniging
met Christus lijden, zullen we ook
met Christus verheerlijkt worden."
(Rom. 8, 17)
De Westduitse Bondsdag en de
Franse Nationale Vergadering heb
ben hun goedkeuring gehecht aan
de zg. Europese verdragen, die
leiden zullen tot een Europese
Gemeenschappelijke Markt en een
Europese organisatie voor het
vreedzaam gebruik van atoom
energie ofwel Euratom. Nu is de
parlementaire instemming te ver
wachten van de vier anderelanden
der gemeenschap, Nederland, Bel
gië, Luxemburg en Italië.
Dit streven naar economische
Europese eenwording heeft als
oorzaak, dat de verschillende Euro
pese landen voor de moderne tijd
te kleine eenheden vormen om een
produktiepeil en vooral een produk-
tiviteit (d.i. de produktie per hoofd)
te ontwikkelen, waardoor zij in
staat zouden zijn de economische
reuzen als Amerika en in de toe
komst Rusland het hoofd te bieden
in economisch gewicht en algemene
welvaart. Want men mag niet uit
het oog verliezen, dat de welvaart
behalve van de rijkdom aan grond
stoffen, in hoog ontwikkelde ge
bieden van de arbeidsintensiteit
afhankelijk is. In een Europa met
160 miljoen inwoners zou daarvoor
wel de mogelijkheid geschapen
zijn.
Daarnaast kan men ook politieke
motieven onderscheiden, die in de
Nederlandse memorie van toelich
ting op het wetsontwerp van de
Europese verdragen als volgt wor
den omschreven: In de eerste plaats
is het voor West-Europa een levens
voorwaarde, dat een einde wordt
gemaakt aan de reeds menigmaal
zo desastreus gebleken rivaliteit
tussen Frankrijk en Duitsland. In
de tweede plaats is de eenheid van
Europa nodig om te bereiken, dat
Europa zijn positie (ook politiek)
in de wereld zal kunnen handhaven
en versterken. In de derde plaats
zal door deze eenheid de verbon
denheid van Duitsland met het
Westen nog sterker tot uitdrukking
komen.
INHOUD VERDRAG
Maar wat houdt nu het verdrag,
dat in ongeveer twee jaar onder
handelen is gegroeid, in grote lijnen
in?
Een van de voornaamste doel
einden is de afschaffing van alle
invoerrechten in het Europese ge
bied. Een plotselinge afschaffing
zou echter een grote chaos veroor
zaken, omdat deze rechten in de
verschillende landen zo anders zijn
en o.a. gebruikt worden om de
binnenlandse produkten tegen bui
tenlandse concurrentie te bescher
men. Daarom heeft men in een
overgangsperiode voorzien, die in
drie etappes van elk vier jaar ver
deeld is, maar die verlengd kan
worden tot 15 jaar. Over deze
periode wordt geleidelijk het weg
vallen van de douanetarieven uit
gesmeerd.
Om moeilijkheden bij het vervoer
binnen de Gemeenschappelijke
Markt van goederen, die uit andere,
zg. derde, landen zijn ingevoerd, te
voorkomen nemen de zes landen
oplzich hun douanetarieven met de
buitenwereld gelijk te maken. Hier
toe heeft men een gemiddelde van
deze tarieven berekend, dat het zg.
buitentarief zal worden, dat voor
Nederland op een hoger peil komt
dan ons huidige tarief.
Om de gelijke rechten en kansen
van elk van de deelnemers zoveel
Dinsdag 17 september begint dit
jaar de cursus voor 18-jarigen.
Deze cursus omvat 20 lessen welke
iedere dinsdagavond om 8 uur ge
geven wordt in de Muloschool.
De jongelui die hiervoor in aan
merking komen, zullen voor zover
ons bekend, allen een persoonlijke
oproep ontvangen.
Zo men aan de cursus niet kan
deelnemen, wordt men vriendelijk
verzocht hiervan melding te maken
(aangehechte kaart inleveren).
De cursus 18-jarigen, die op uit
drukkelijke wens van onze bisschop
gegeven moet worden, achten wij
zeer voornaam en leerzaam voor
onze jonge mensen.
Behalve een priester die gods
dienst lessen geeft, worden ook les
sen gegeven door een arts en dit
jaar voor 't eerst: door 'n huis
vrouw en een sociaal werker.
Wij hopen van harte, dat allen,
die hiervoor opgeroepen worden,
NIET dan om zwaarwichtige reden
deze cursus verzuimen.
Kosten f 2,per leerling, gelieve
men bij de eerste les af te dragen.
ANT. LOONEN Deken.
mogelijk te garanderen moet er in
de overgangsperiode nog veel ander
werk verzet worden om de facto
ren, die scheve verhoudingen ver
oorzaken of ondoeltreffende toe
standen in het leven houden, weg
te werken. Hierbij wordt gedacht
aan het belastingstelsel, dat bv.
in Frankrijk veel meer gebaseerd
is op indirecte dan op directe be
lastingen zoals in Nederland, aan
de sociale voorzieningen, arbeids-
l voorwaarden en kredietpolitiek. Op
het gebied van de sociale voorzie
ningen heeft Frankrijk weten te
bedingen, dat gedurende de eerste
etappe de beloning voor hetzelfde
werk voor mannelijke en vrouwe
lijke werknemers gelijk zal worden
gemaakt, zoals in Frankrijk al
enkele jaren het geval is. Aan een
volledige harmonisatie van over-
urenregeling en loonpeil, zoals de
Fransen eigenlijk wel wensten,
wilden de andere partners echter
niet.
Het onderlinge kapitaalverkeer in
de zes landen zal ook een liberali
satie ondergaan, maar zorg voor
het monetaire evenwicht in elk
der landen heeft ertoe geleld, dat
men op dit punt zeer voorzichtig
zal zijn. Het liberaliseren van het
kapitaalverkeer zal grotendeels
worden overgelaten aan de organen
van de Gemeenschap, waarbij wij
wel in het oog moeten houden, dat
deze organen en hun werkings
gebied de Gemeenschap een zeker
supranationaal karakter verlenen,
zij het dan in mindere mate dan de
Europese Gemeenschap voor Kolen
en Staal.
De voornaamste organen zijn de
Raad (van ministers) en de (Euro
pese) Commissie. Deze Commissie,
bestaande uit negen leden, die in
volstrekte onafhankelijkheid hun
taak zullen vervullen, kan een zeer
grote invloed op de gang van zaken
krijgen, vooral omdat de Commissie
over alle beslissingen van de Raad
advies moet - uitbrengen, waarvan
de Raad slechts met algemene
stemmen kan afwijken. Verder be
staat alleen in de eerste etappe
van de overgangsperiode voor de
beslissingen van de Raad de nood
zaak van eenstemmigheid. Daarna
is dus een kleine inbreuk op de
nationale soevereiniteit mogelijk.
Voor het uitoefenen van politieke
cotröle op de Commissie komt de
parlementaire Vergadering, be
noemd door de nationale parle
menten.
Aangezien verwacht kan worden,
dat de instelling van de Gemeen
schappelijke Markt in de diverse
landen zal leiden tot mindere
levensvatbaarheid van nu vaak be
schermde industrieën, wat ophef
fing en werkloosheid ten gevolge
zou kunnen hebben, is er een aan
passingsfonds ingesteld voor de
herscholing van arbeiders, opdat
zij in wel levensvaitbare industrieën
tewerk zullen kunnen worden ge
steld.
Voor het stimuleren van de om
wikkeling o.a. in gebieden, waar op
de vrije markt moeilijker geld te
vinden is, komt er een investerings
fonds, ter waarde van een miljard
dollar, waarvan Nederland 71,5 mil
joen zal bijdragen en Frankrijk en
Duitsland elk 300 miljoen. Van dit
miljard zal 75 pet. evenwel slechts
een garantiefunctie hebben. Het is
niet zo, dat de organen van de
Gemeenschappelijke Markt de taak
van de nationale overheid in al
deze kwesties over zal nemen.
LANDBOUW
Een speciale positie blijft de land
bouw innemen, die in het door
Engeland voorgestelde Europese
vrij handelsgebied zelfs geheel uit
geschakeld is. In het verdrag van
de Gemeenschappelijke Markt is
weinig uitgewerkt over de land
bouw. Dat moet gebeuren voor de
organen der Gemeenschap.
Elk land heeft op het gebied van
de landbouw bijzondere regelingen,
als daar zijn prijsgaranties en in
voerbeperkingen. Al deze nationale
regelingen, die o.m. de boeren een
redelijk aandeel in de nationale
welvaart moeten garanderen, zullen
ondergebracht moeten worden in
i een gemeenschappelijke landbouw-
I politiek, wat nog bijzonder veel
1 voeten in de aarde zal hebben, ge
zien het verschil in ontwikkelings-
pëil in de diverse landen. Voor de
overgangsperiode is de volgende
regeling getroffen. De invoerende
landen kunnen minimum-prijzen
vaststellen, onder welke men niet
kan invoeren, hetgeen een krachtig
verdedigingswapen is.
Frankrijk, dat overschotten heeft
aan graan en suiker, zal deze pro-
1 dukten in de andere landen af
gaan zetten tegen de prijzen van
I het invoerende land. Voor Neder-
land houdt dit het nadeel in, dat
I Nederlands tarweprijs, die een
garantieprijs is, boven de wereld-
prijs ligt, waar wij nu voor kopen,
I zodat de tarwe hier wat duurder
zal gaan worden.
I Op Franse aandrang heeft men
ook besloten tot de zg. associatie
van de niet-zelfbesturende overzeese
gebiedsdelen, wat hoofdzakelijk
Franse gebiedsdelen in Afrika be
tekent.
Wat Nederland belreft, valt
Nieuw-Guinea 'onder deze regeling.
Deze gebieden worden op gelijke
voet voor de andere deelnemende
landen opengesteld, terwijl hun
produkten op de gehele Markt een
afzet zullen moeten vinden op de
zelfde voorwaarden als in het
moederland. Daarnaast, en dat was
vooral de reden van de Franse
aandrang, zullen deze gebieden
gaan profiteren van een speciaal
investeringsfonds.
Het voordeel van de andere lan
den bij de openstelling van de
overzeese gebieden zou voor Frank
rijk in een groot nadeel verkeren,
als het alleen zou moeten zorgen
voor de ontwikkeling van deze ge
bieden, waar ook de anderen baat
bij zouden vinden. Zonder associatie
zou overigens de zware last van
voor een groot gedeelte onproduk-
tieve investeringen, zoals voor
wegenbouw, gezonheidszorg en
onderwijs, voor de Franse economie
een te zware last betekend hebben
om in vrije concurrentie met de
Gemeenschappelijke Markt mee te
doen. Deze lasten worden nu ge-
lijkelijker over de zes verdeeld.
Wat de gevolgen van de Gemeen
schappelijke Markt zijn, is bijzonder
moeilijk te voorspellen. Vooral in
een tijd van algemene welvaart
zonder afzetmoeilykheden zal het
effect in goede zin moeilijk aan te
tonen zijn. Men moet uiteraard wel
bedacht zijn op verschuivingen in
da handel, die van derde landen
meer naar de landen van de Ge
meenschap zal worden verplaatst,
een ontwikkeling overigens, die al
enigszins te constateren viel. Toch
zijn er vooral voor een land als
Nederland, dat voor een belangrijk
deel leeft van de handel met de
buitenwereld, risico's aan de Ge
meenschappelijke Markt verbonden,
die de regering zich blijkens de
memorie van toelichting niet ver
heelt.
In de eerste plaats zal de Ge
meenschappelijke Markt protectio-
nistischer zijn, hogere tarieven
kennen dan nu in Nederland ge
bruikelijk zijn, hetgeen onze con
currentiepositie in derde landen
enige afbreuk kan doen. In de
tweede plaats wordt deze positie
verzwakt, doordat ons loon- en
prijspeil, dat nu over het algemeen
lager ligt dan in de vijf andere
landen en dat een grote stimulans
voor onze uitvoer is, omhoog dreigt
te gaan. Maar zonder het nemen
van risico's komt niets tot stand
en de grondbeginselen van het
streven naar integratie, in de aan
hef van dit artikel genoemd, zijn
gezond.
A.s. woensdag zal de metaalwarenfabriek N.V. INALFA de vlag
hijsen. Op die dag zal nl. de Commissaris der Koningin Mr. Dr. Fr.
Houben naar Venray komen om deze industriehal officieel te openen.
Het mag vreemd klinken, dat deze opening eerst thans plaats
heeft, terwijl voor de buitenstaander de fabriek al meer dan een jaar
in het bedrijf is, de directie was echter van mening, dat eerst de fa
briek in volle bedrijf moest zijn voor dat met recht van een officiële
opening gesproken kan worden.
Zo gaat dan a.s. woensdag officieel het fabriekssignaal, waarop
dan de machines met hun werk beginnen. Voordat echter de Commis
saris der Koningin dit signaal doet weerklinken is er al heel wat
aan vooraf gegaan. Om kwart over 8 in de morgen is er 'n plechtige
H. Mis in de St. Petrus Banden, waarbij de directie en personeel
tegenwoordig zullen zijn. Om kwart voor 10 zal de Hoogeerw. heer
Deken de nieuwe hal inzegenen, waarna de directie recipieert voor
het personeel.
Om half 3 is dan de officiële opening, welke begint met een
welkomswoord door een der directieleden dhr. P.A.M. Burgman. De
Gouverneur voert dan het woord, waarna de burgemeester van Ven
ray spreekt. De voorzitter van de industriële kring Noord Limburg,
de heer Rijssenbeeke zal dan het woord tot de genodigden richten,
waarna de heer J.A.M. Burgman een toespraak zal houden.
Na het gesproken woord komt dan de daad en met een druk op de
knop van het fabriekssignaal door de Commissaris der Koningin zal
de fabriek officieel geopend worden,
Commissaris, directie en genodigden zullen de nieuwe fabriek,
welke op dat moment in volle bedrijf is, gaan bezichtigen, waarna het
gezelschap zich achter de fabriek begeeft, waar de Gouverneur de
eerste steen zal leggen voor de eerste uitbreiding van de bestaande
hal, welke een oppervlakte krijgt van 5000 m2.
Venrays Harmonie staat dan klaar voor een muzikale opluis
tering en de traditionele serenade, waarna de officiële receptie gaat
beginnen.
Voor het personeel is er een feestavond in Helmond, omdat
hier te weinig ruimte is om alle personeelsleden met hun dames
onder te brengen. Ze zullen met bussen de reis naar Helmond v.v.
maken.
OOK VOOR VENRAY
De feesten in Cuyck bij gelegen
heid van de opening van een nieuw
gemeentehuis, kleuterschool en
schouwburg heeft alom in de lande
de aandacht op deze plaats geves
tigd. Want Cuyck heeft juist op de
drempel de wel volle buit binnen
weten te halen en we mogen rus
tig erkennen jaloers te zijn op alles
wat daar is gepresteerd.
Een van die redenen voor de ja
loersheid is dan de prachtige schou-
burg, een pracht gebouw met 600
zitplaatsen, een behoorlijk geoutil
leerd toneel en beste zitplaatsen.
Vanzelf komt dan de verzuchting:
hadden we dat in Venray ook maar.
Om in deze tijd van bestedings
beperking en bezuiniging alleen
maar te denken aan een dergelijk
gebouw, lijkt al dwaas, maar er
komen ook nog wel andere tijden.
Daarom is het toch wel dienstig
op dit onderwerp even door te gaan.
Hoe is de toestand rond Venray?
Oostrum en Ysselsteyn bezitten
twee nieuwe gemeenschapshuizen, j
Merselo heeft een jeugdhuis waarop
het trots mag zijn. Leunen heeft
een boerenbondsgebouw dat drin
gend opgeknapt moet worden,
maar waar toch nog ieis van te
maken is. Oirlo heeft een noodge
bouw dat beter kon, maar kan zich
daarnaast met een zaaltje uit het
dorp ook helpen. Castenray heeft
een patronaat en op de Smakt kan
men zich goed behelpen met een
particuliere gelegenheid.
Voor Venray-kom liggen de za
ken echter anders. Met de oorlog
is het patronaat verloren gegaan,
waarin een ruime zaal en behoor
lijk toneel een goede accomodatie
bood. De enige betrekkelijk kleine
en gerieflijke zaal in de kom was
in beslag genomen door de distri- J
butieenbood na ontruiming weinig
comfort en weinig mogelijkheden.'
1
De vraag, die men nu moet stel
len is, of men in Venray een gro
tere en beter uitgeruste zaal nodig
heeft. Hierop kan men twee ant
woorden krijgen. Er zullen mensen
zijn, die vertellen en met cijfers
aantonen dat zaal Wilhelmina
slechts enkele malen uitverkocht
is geweest, maar dat er over het
algemeen, bij wat er ook te doen
is, plaatsruimte over is. Waarmede
men dan bewijzen wil, dat die zaal
groot genoeg is voor deze gemeente.
De vraag is echter of dat nu komt
door de accomodatie van de zaal
of door de onwil der mensen.
Anderen zullen u zeggen dat het
bouwen van een nieuwe zaal niet
nodig is, omdat een dergelijk ge
bouw practisch niet rendabel te
maken is.
Met voorliefde illustreert men
dat met het echec van O. en O.,
de vereniging die toch jaren ge
probeerd heeft tegen belachelijk
lage prijzen behoorlijke toneel voor
stellingen, muziekuitvoeringen en
lezingen hier te brengen, maar
wegens gebrek aan belangstelling
nu schijnbaar het moede hoofd in
de schoot laat rusten. Als bij hun
exploitatie-tekort nu ook nog zaal-
gebruik etc. moet komen, behoeven
ze niet eens meer te beginnen.
De kwestie van de rendabiliteit
moeten we echter om de zaak zui
ver te stellen even buiten beschou
wing laten. De vraag is nu of deze
zaal noodzakelijk is.
Ja, zeggen anderen, een gemeente
met bijna 20.000 inwoners, met een
groot en ruim achterland kan een
dergelijke zaal niet missen. Men
heeft aldus deze zegslui ook in
Cuyck deze zaal niet voor de aar
digheid daar bebouwd. Als men in
een gemeente als Venray met een
dergelijk groot aantal intelectuelen,
gestudeerden en scholen, (middel
baar en voorbereidend hoger), met
zijn kloosters en inrichtingen iets
behoorlijks wil brengen, is een
grotere en betere zaal nodig dan
thans beschikbaar is.
Het bewijs ligt er in het feit, dat
thans reeds geruime tijd juist voor
dergelijke evenementen de aula van
het gymnasium gebruikt moet wor
den. En men dus weer afhankelijk
is van de goedgeefsheid van paters,
broeders of zusters.
Dat een vereniging als O en O
het niet bol kan werken behoeft
nog bepaald niet een aanwijzing te
zijn van een laag cultureel peil
van de bevolking van Venray en
omstreken of een gebrek aan be
langstelling.
Trouwens als het dit wel was, is
het een reden temeer om te zorgen
dat dit volk wordt opgevoed en de
smaak te pakken krijgt, van wat
anderen, in grote steden al lang
kennen.
Twee meningen, lijnrecht tegen
over elkaar, waarvan echter de
laatste de voorstemmers on
getwijfeld beter redeneren als de
neen-knikkers.
Een andere vraag is natuurlijk
de rentabiliteit.
Wat een dergelijk gebouw gaat
kosten, weten we op geen tien
duizenden guldens te schatten. Maar
in ieder geval, een enorme berg
geld. Geld, dat op de een of andere
wijze rendabel gemaakt moet wor
den. O.i. is dit voorlopig bij een
normale zaal-exploitatie onmogelijk,
even zo goed als het onmogelijk is,
een zwembad rendabel te maken.
Men moet niet vergeten, dat
Cuyck en nog andere plaatsen, in
hun schouwburg tevens een bios
coop verwerkt hebben, wat het aan
tal „stilliggende dagen" natuurlijk
aanmerkelijk doet slinken. En toch
moet daar al de gemeente bij
springen.
Deze onrendabiliteit zal het voor
een particulier practisch onmogelijk
maken om het initiatief tot deze
zaalbouw te nemen en men wacht
dus af wat de gemeente doet, die
zich wat dit betreft, nog steeds niet
heeft uitgesproken.
Anderen hebben nog hun hoop
gesteld op een eventuele herbouw
van het vroegere patronaat. Dit
moet echter in tweeën gesplitst
worden en we kunnen ons indenken,
dat de beschikbare ruimte al drin
gend nodig zal zijn voor de jeugd
en de jeugdbewegingen, het aller
eerste doel, waarvoor immers deze
gebouwen gezet worden.
Zijn we goed ingelicht, dan ligt
het zeker niet in de bedoeling om
daar extra zalen bij te bouwen.
Zo wacht men op elkaar en er
gebeurt niets. Tot schade daar
mag toch wel eens dringend op ge
wezen worden van de bevolking.
Het is al jaren geleden, dat men
zich vrolijk heeft gemaakt over een
toen opgezet plan van een soort
schouwburg in Venray.
Men is daar van geschrokken en
men heeft er om gelachen.
Het is een vraag of we in al
de misère en ellende waarin we
toen zaten niet beter hadden
kunnen bouwen.
Maar sindsdien heeft men deze
kwestie in mappen opgeborgen en
behoudens enige opmerkingen in
de raad, rustig laten liggen, waar
ze lagen. Al jaren...
Nu is het de bestedingsbeperking,
die voorlopig ook andere, noodzake
lijker dingen onmogelijk heeft ge
maakt. Men kan nu wel deze zaak
bestuderen. De mogelijkheden en
moeilijkheden nagaan en pogen
een oplossing te zoeken, zodat
toch ook voor Venray eenmaal
een betere zaalgelegenheid gescha
pen wordt. Daar heeft men voor
lopig wel de tijd voor. Zo niet, dan
zullen we nog menigmaal jaloers
zijn, maar tevens een mea culpa
moeten zeggen....
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingenbureau voor de Kom.
Mater Amabilisschool begint
Maandag j.l. begon de Mater Ama
bilisschool haar tweede avondcur
sus. Een avondmis opgedragen door
Kapelaan v. Leipzig en bijgewoond
door bestuur, docenten en leerlingen,
leidde deze avond in.
Mevr. de Kroon, voorzitster van
het bestuur, riep in later gehouden
bijeenkomst de leerlingen op. de
cursussen trouw te bezoeken en te
profiteren van de lessen, die ge
geven worden.
Heden zaterdag start de dag
cursus, welke gegeven wordt voor
personeel van de N.V. Beeeren,
Nelipak en Inalfa.
Zilveren kloosterfeest
Zaterdag vierden pater Domitius-
vd. Burghto.f.m. en pater Lucinius-
Verbey o.f.m., in het minderbroc-
dersklooster alhier, hun professie-
feest. Beide priesters mochten vele
gelukwensen in ontvangst nemen.
Het feest werd in intieme kloos
terkring gevierd,