Ruilverkaveling,
waterbeheersing
en ontgrindingen
BETALEN
zonder dralen
Zieken-Triduum 1957
sssmslss*^ ssfss weekblad voor venray en omstreken
Uw hulp
Venray, 16, 17 en 18 juli in St. Anna
In 'n moeras groeide welvaart
Zaterdag 6 juli 1957 No 27
ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS BH
TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.ra. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BUITEN VENRAY f 1.60.
Minister Mansholt bezocht Limburg
Voor drie belangrijke problemen
in Limburg heeft de minister van
Landbouw en Visserij, ir. S. Mans-
holt, dinsdag bij zijn bezoek aan
Limburg, in hoofdzaak belangstel
ling getoond: de waterbeheersing,
speciaal in Noord-Limburg; de
ruilverkaveling en de ontgrindingen.
Een groot aantal deskundigen heb
ben op al deze punten voor voor
lichting aan de minister gezorgd
onder leiding van het provinciaal
bestuur.
De Commissaris van de Koningin,
dr. F. Houben, trad, samen met de
leden van Gedeputeerde Staten en
de Griffie, als gastheer op.
Ir. Egelie, hoofding.-directeur van
de Prov. Waterstaat, ir. Janssen,
secretaris van de Agrarische Com
missie, ir. Simons, hoofdingenieur
directeur van de Cultuurtechnische
Dienst in Limburg, en verscheidene
rijksconsulenten zorgden voor deze
deskundige voorlichting, terwijl bij
de besprekingen aanwezig waren
de heren ir. W. Droesen. G. Mertens
en M. Dings.
In een korte persconferentie aan
het einde van de dag verklaarde
de minister, de enthousiaste en
degelijke voorlichting bijzonder op
prijs te hebben gesteld en zeer
sterk onder de indruk te zijn ge
komen, vooral van de argumentering
omtrent de noodzaak van maat
regelen t.o.v. de ontgrinding. Ook
drukte de minister zijn vreugde uit
over de grote belangstelling van
het provinciaal bestuur voor de
agrarische belangen, omdat bij de
snelle industrialisatie de belangen
van de landbouw gemakkelijk in
het gedrang kunnen komen.
Watervoorziening Peel
De watervoorziening van de Peel,
waarvoor thans plannen in uit
voering komen, was volgens de'
minister in staat een zeer belang
rijke versteviging voor de landbouw
in deze streken te worden en vooral
de oogstzekerheid ten goede te
zullen komen, zodat hier van een
voorbeeldgebied kan worden ge
sproken.
Minister Mansholt was van oor
deel, dat het nodig zou zijn de wa
tervoorziening in overeenstemming
te brengen met de plannen tot
ruilverkaveling, om tot 't grootst
mogelijk rendement te komen.
In het grote ruilverkavelings-
blok van De Lollebeek 10.000
ha. zal de watervoorziening
worden beproefd.
In de komende jaren, aldus de
minister, hopen we, ondanks
de bestedingsbeperking, toch
de voortgang der ruilverkavel
ingen zoveel mogelijk te begun
stigen door voortzetting van de
voorbereidingen.
De minister was van mening,
dat in het gebied van Noord-
Limburg de voorlichting ook
versterking zou behoeven, om
alle plannen tot hun recht te
doen komen.
Ruilverkavelingen zullen in
Limburg, waar dit werk zeer
ambitieus wordt aangepakt, in
de toekomst zoveel mogelijk
worden opgevoerd.
Wegenaanleg.
Ook op het punt van de ontslui
ting moet nog veel gedaan worden
nl. 3000 km. zandweg moeten nog
worden verhard, maar de beste
dingsbeperking remt dit ernstig af.
De ontgrindingen,
Voor wat de ontgrindingen betreft,
die de minister door de goede zor
gen van de Rijkswaterstaat in
Limburg, per boot in de namiddag
heeft bezichtigd, was ir. Mansholt
zeer positief in zijn verklaring, dat
deze een zeer ernstige ontwikkeling
betekenden, zowel agrarisch als
waterstaatkundig.
Hier zijn zeker nadere voorzie
ningen nodig, zo verklaarde hij en
er zullen wegen gevonden moeten
worden om de kwade gevolgen der
onvermijdelijke ontgrindingen te
voorkomen.
Als de ontgrinding in dit tem
po voortgaat, zal hier een meren
gebied ontstaan van enorme om
vang. De minister verklaarde
„zeer onder de indruk" te zijn
gekomen van de aangevoerde
argumenten.
In de ochtenduren hebben de be
sprekingen met de minister plaats
gehad in het Landbouwhuis te
Roermond. Na de lunch in hotel
Kissels, volgde een boottocht langs
de grinógaten tot Stevens weer d.
Er zijn reeds verscheidene be
richten in de pers verschenen over
de versnelde inning van de inkom
stenbelasting over het jaar 1957.
Wanneer men zijn oor goed te
luisteren legt, dan weet men dat
deze berichten juist zijn.
Wij kennen in Nederland het
systeem van een voorheffing, de
voorlopige aanslag, eventueel ge
volgd door een nadere voorlopige
aanslag en tenslotte de definitieve
aanslag. Vanzelfsprekend worden
al deze heffingen gedaan op basis
van gegevens, die door de belasting
plichtige worden verstrekt.
Teugels strak
In dit systeem is ook voor dit
jaar principiëel geen verandering
gekomen. Het verschil is echter,
dat men de teugels veel strakker
heeft aangehaald. Zodra men ter
inspectie ziet, dat de te betalen
inkomstenbelasting niet voor 90
pet. door loon- en dividendbelasting
is gedekt, krijgt men een voor
lopige aanslag in de bus. Mocht
men wel 90 pet. betalen via de
loon- of dividendbelastingkanalen
maar is de rest toch nog aanzien
lijk, dan is men evenmin veilig
voor een voorlopige heffing.
Wil men weten wat er vermoe
delijk betaald zal moeten worden,
dan dient men eerst te weten wat
de belastingplichtigen wel verdie
nen. Vandaar dat men er dit jaar
zo vroeg bij was met de bekende
aangifteformulieren. Wie niet ge
zorgd had dat dit papier op 15
april bij de inspecteur was, althans
de voorlopige aangifte, zal prompt
een aanmaning hebben ontvangen
met de zachte dreiging dat er
5 pet. extra kan worden geheven.
Wie aan deze laatste oproep geen
gehoor heeft gegeven, ontvangt
ambtshalve een aanslag. Met het
opleggen van deze aanslagen is
reeds een begin gemaakt. Voor
het overige heeft men de gang van
zaken zo geregeld, dat de bij voor
lopige aanslagen betrokkenen reeds
in de maand juni konden gaan
betalen.
Wanneer betalen
Bij een zo haastige regeling van
de aanslagen zal bij velen de vraag
rijzen of men nu in enkele maan
den tijd reeds de gehele aanslag
over 1957 zal moeten betalen.
Hiervoor is een wettelijke regeling.
De aanslag over 1957 kan in elk
geval worden uitgesmeerd over
een aantal termijnen, dat gelijk is
aan het aantal maanden van het
resterende jaar. Zou dit aantal
maanden geringer zijn dan vijf,
dan komt hier het getal vijf voor
in de plaats. Niemand behoeft dus
direct na ontvangst van de aanslag
naar belasting- of postkantoor te
rennen om aan zijn verplichting te
voldoen. Het is zelfs raadzaam om
die betaling gelijkmatig over het
tweede halfjaar van 1957 te ver
delen. In de eerste plaats kan men
dan nog zo lang mogelijk over het
geld beschikken en vervolgens
komt minister Hofstra dan niet in
de verleiding om deze middelen in
1957 al te gaan gebruiken voor
dat ze eigenlijk verdiend zijn.
Deze gehele versnelde gang van
zaken bij de fiscus heeft een in
beginsel goede en een tragische
achtergrond. De logisch juiste is
deze, dat men dit jaar dan eens
belasting betaalt in en over dezelfde
periode waarin men het geld heeft
verdiend.
Het onderste uit de kan
Wij hebben reeds gezien dat de
voorlopige aanslagen kritischer
worden bekeken dan vroeger, zodat
de voorlopige en definitieve aan
slagen elkaar dichter zullen bena
deren.
In het verleden gaf men de schat
ting inkomen over het lopende jaar
altijd voorzichtig op. Dit is begrij
pelijk, vooral voor hen, die hun
inkomen moeilijk tevoren kunnen
schatten.
Economisch gezien genoot men
nog een jaar goedkoop crediet van
het rijk en in een tijd van kapitaal-
schaarste en stijgende rente is dit
welkom.
Waar velen, vooral in de mid
denstandskringen van deze finan
ciering een dankbaar gebruikmaak
ten, is te verwachten, dat men in
deze hoek van de nieuwe innings-
politiek grote moeilijkheden zal
ondervinden, aangaande de likwi-
diteit en zelfs de solvabiliteit.
Uit een oogpunt van bestedings
beperking mag de versnelde inning
van belasting als juist worden ge
zien.
Het versnelde wegzuigen van
middelen zal het verbruik in krin
gen van de getroffenen stellig ver
minderen.
Dit temeer, omdat wij verwachten,
dat ook de definitieve aanslagen
over de jaren 1955 en 1956 niet
lang op zich zullen laten wachten.
Waar men immers reeds het
onderste uit de belastingkan wil
halen, zal men niet aarzelen, de
maat vol te maken over een reeds
verstreken tijdvak.
Zo wordt dan dit jaar opnieuw
een tijdvak, dat velen zich later
zullen herinneren als één van be
talen en nog ééns betalen! De ene
aanslag kan zich op de andere
stapelen.
Daarom willen wij allen, die er
de dupe van kunnen worden, de
goede raad geven om voor dit doel
zoveel mogelijk middelen te reser
veren
Waar velen zich nogal eens de
luxe permitteren van een royale
vakantie, onder het motto, dat men
later wel verder zal zien wat er
komt, lijkt ons deze waarschuwing
vóór de vacantie-uittocht niets
misplaatst!
De lege geldkist
Tenslotte de tragische achter
grond van minister Hofstra's dorst
naar geld. Deze ligt in zijn bijna'
lege schatkist!
Midden in een tijd van gunstige
conjunctuur met belastingopbreng
sten, die de ramingen verre over
treffen, zit onze regering in finan
ciële moeilijkheden.
Het middel, dat wordt aangevat
om hierin te voorzien, is een laat
ste mogelijkheid om een versnelde
inflatie te voorkomen
Vloeien er niet snel grote bedra
gen in de schatkist, dan moet men
wel de bankbiljettenpers aan het
werk zetten en met behulp van
voorschotten van de Nederl. Bank
de zaak trachten te redden.
Ieder weet, dat dit betekent het
kiezen van de weg naar het staats
bankroet!
voor Venrays invaliden
Er liggen in Venray een twintig
tal voor het merendeel jonge
mensen al jaren en jaren in bed.
Ze liggen in hun kamertje en het
enigst contact met de buitenwereld
is het venster, waar door zij op de
straat kunnen kijken naar een
voorbijganger.
Ze liggen daar maar „te liggen",
eindeloze dagen lang. Een gezond
mens kan zich dat zo moeilijk voor
stellen, met zijn werk, met zijn
bezigheden van elke dag. Ze reali
seren zich niet dat er in ons Ven
ray mensen zijn, die hun bed al
jaren niet meer verlaten hebben,
die practisch niets kunnen of mo
gen, die nauwelijks contact hebben
met de buitenwereld en die feite
lijk uitgesloten zijn van alles, wat
wij gewoon vinden.
Men hoeft geen melo-dramatische
verhalen op te hangen om te .weten,
dat alleen al deze afzondering, deze
uitsluiting een zware belasting is
voor deze mensen, die door ziekte
of andersinds daartoe gedwongen
worden. Het gevaar is dan zo groot
dat deze mensen zich in zich zelf
gaan opsluiten, verbitterd worden
en zelfs mensenschuw.
Het is daarom feitelijk een ge
lukkige gedachte dat de invaliden
bond St. Lidwinaeens de aandacht
vestigt op de nood van deze men
sen nu de jaarlijkse actie van de
landelijke vereniging voor invali
den zorg (AVO) plaats heeft. Ze
heeft in samenwerking met deze
AVO een actie ontworpen, waarvan
de opbrengst bestemd zal worden
voor de aanschaf van invaliden-
wagens, speciaal voor deze mensen.
Met deze wagens zullen deze in
validen in staat gesteld worden om
bv. eens een processie, een optocht
of een ander gebeuren mee te ma
ken. Helpers van het Rode Kruis
zullen dan deze mensen in die
wagens gaan halen, zorgen voor
een goede staanplaats en hen zo
weer midden in de gemeenschap
brengen, waarvan ze nu al jaren
feitelijk zijn uitgesloten.
Met het Rode Kruis worden ook
verdere plannen gemaakt, waar
door ook nog op andere avonden
speciale tochtjes worden gemaakt
en men zo'n invalide eens gaat ha
len, met hen rijdt door de nieuwe
wijken, door het Oda-park, kortom
hen weer eens midden in Venray
brengt.
Deze wagens worden daartoe extra
opgeslagen en men hoopt inderdaad
reeds dit jaar enkele te kunnen
aanschaffen. Dat kan ook mits U
dit mogelijk maakt.
In de loop van de komende week
TWEEDE LUSTRUM
Geleid door Pater Gilbertus Lohuis O.F.M.
Nog ruim een week en dan zal het Ziekentriduum weer in volle
gang zijn. Alle voorbereidingen zijn tot nu toe ondanks het warme
weer vlot verlopen. Houden wij allen, zieken en gezonden, vanaf
zondag 7 juli een noveen in de huiselijke kring om Gods onmisbare
zegen af te smeken. Wij kunnen wel werken en zwoegen, maar aan
Gods zegen is alles gelegen. Vragen wij ook aan O.L. Heer of Hij een
beetje zon bewaart voor deze dagen.
Tot slot nog een gebed dat PaterTitus Brandsma in de nacht van
12 en 13 februari 1942 neerschreef kort voor zijn dood in het con
centratiekamp. Een ontroerend mooi gebed dat ons allen kan troosten
in lijden en eenzaamheid:
O Jezus, als ik U aanschouw,
dan leeft weer, dat ik van U hou
en dat ook Uw hart mij bemint,
nog wel als Uw bijzonören vrind.
Ik ben gelukkig in mijn leed
Omdat ik het geen leed meer weet
Maar 't alleruitverkorenst lot
Dat mij vereent met U, o God.
Al vraagt mij dat meer lijdensmoed, O, laat mij hier maar stil alleen,
Och, alle lijden is mij goed, Het kil en koud zijn om mij heen,
Omdat ik daardoor U gelijk En laat geen mensen bij mij toe:
En dit de weg is naar Uw Rijk. 't Alleen zijn word ik hier niet moe.
Want Gij, o Jezus, zijt bij mij,
Ik was U nimmer zo nabij.
Blijf bij mij, bij mij, Jezus zoet:
Uw bijzijn maakt mij alles goed.
Uit de geschiedenis van de Peel.
In oude tijden vormde de Peel een ethnografische grens. Ener
zijds ontstonden bij de rivieren of beekjes op vruchtbaarder
stroken grond de oudste plaatsen als Weert, Asten, Deurne,
Bakel enz. Hier was de bodem nagenoeg alleen geschikt voor
de schapenteelt.
Voor twee eeuwen
kolenvoorraad.
Volgens Schendeler wordt dit
gebied de grens genoemd tussen
Brabant en Limburg en wordt niet
de Maas als zodanig aangemerkt.
Ten zuiden van Vierlingsbeek,
van de Maas tot de Peel, vormde
de woeste streek, met zandverstui
vingen de grens.
Hier was dus niemandsland en
iedersland, waarin men voetje voor
voetje doordrong, de meest moer
assige plekjes vermijdend.
Nog herinnert hieraan de Neder
landse zegswijze: een mijl op zeven"
in de betekenis van langs 'n grote
omweg. Dit was oorspronkelijk van
Meijel op Sevenum. De weg tussen
beide dorpen eiste zes a zeven uur
ofschoon de rechte afstand slechts
drie uur was.
Door het overtollige water, dat
geen uitweg vond op de laagste
plaatsen, ontstonden in de Peel
sombere plassen, alzo een streek,
uitermate geschikt voor sagen en
legenden.
PEEL-REUZEN.
Deze spraken van moerassen,
waarin de duivel huisde, van zwart-
zwalpende wateren, die hun kleur
hadden te danken aan het vuil van
het daagse pak van de hellevorst,
dat in deze poelen werd gewassen.
Van reuzen, die er hun woonplaats
hadden en op bepaalde momenten,
waarop deze de jonge reusjes, wat
lui uitgevallen, naar de Maas stuur
den om de rivier uit te graven.
Het heuvelachtige peelterrein zou
dan ontstaan zijn door de modder-
brokken, die van hun klompen
vielen, wanneer ze thuis gekomen,
dit schoeisel aan hun schoppen af
krabden.
Wie de adelaarsvaren, die op
enkele plaatsen in de Peel groeit,
met een scherp mes afsnijdt, zal
op de schuine snijvlakte een door
de cellen gevormde adelaarsfiguur
opmerken. Eenmaal, zo profeteert
de volksmond, zal dan ook in dit
gebied de duitse adelaar onder
gaan
VEEL IS VERANDERD.
De soms wel enkele hectaren
grote waterplassen in het Peelge-
bied behoren thans tot het ver
leden. De griezelig-smalle paadjes,
die tussen de gevaarlijke moeras
sen doorvoerden, maar alleen slechts
door de enkelen, die immer in deze
omgeving hadden gewoond, werden
betreden, hebben plaats gemaakt
voor moderne verkeerswegen, dank
zij vooral het werk der Nederl.
Heide-Mij en Grontmij.
En de oude benaming van Peel
(moeras) is niet meer karakteris
tiek!
Uit de 's zomers bloeiende akkers
en frisse weiden duiken thans
prachtboerderijen óp.
worden weer zgn. bedelzakjes bij
u door de post bezorgd. Gooi deze
dingen nu eens niet weg, maar
denk er even aan,dat de opbrengst
van alles wat in die zakjes komt
bestemd is om voor een twintigtal
Venrayse mensen meer levens-
vr-".^/2 te brengen. En doe Uw
ofteiT van dankbaarheid, dat U en
de Uwen gezond van lijf en leden
gelukkig die hulp niet behoeven,
dan in dit zakje. Venrayse inva
liden zullen U daarvoor recht dank
baar zijn....
Voor ruim dertig jaren werd hier,
waar eenmaal ruige heide en vlie
zen domineerden, door minister Van
Ysselsteyn, de eerste spade in de
grond gestoken voor de stichting
van een bloeiend dorp, dat naar
hem is genoemd.
Sinds is de suizelende stilte van
het Peellandschap verdwenen en
lawaait en rumoert er de bezige
bedrijvigheid van allerlei aard.
NIEUWE INTERESSE.
Zal ons land in de toekomst niet
al te zeer van de invoer van steen
kolen afhankelijk worden, dan moet
ook worden omgezien naar nieuwe
exploitatie-mogelijkheden van het
zwarte goud in de Nederlandse
bodem.
Thans heeft men het oog laten
vallen op de Peel, waar reeds in
het tijdvak 19071916 verscheidene
diepboringen zijn verricht.
Deskundigen beweren, dat het
niet overbodig zou zijn, nog meer
boringen te laten verrichten, ten
einde meer te weten te komen van
onze steenkoolreserves.
De Peelsteenkoollagen moeten
zich bevinden tussen S walmen,
Belfeld, Liessel en America en een
oppervlakte beslaan van 250 km2.
De lagen bevinden zich op een
diepte van verscheidene honderden
meters.
Het veld helt af van 659 m bij
Swalmen tot 913 meter bij Helena-
veen. Daarna duiken de lagen nog
dieper weg, westwaarts, tot onder
de bodem van de Noordzee, om in
Engeland weer op bereikbare diepte
te komen.
Cijferaars hebben berekend, dat
er nog wel voor een a twee eeuwen
kolenvoorraad ligt, wat dus de
nationale behoefte zou kunnen
dekken bij exploitatie. Deze is
binnen afzienbare tijd te verwach
ten.
„Een dodenstad"
In door bovengenoemde oorzaken,
cultivering en ontdekking der steen
koollagen, is de waardering van
dit eertijds de oude Germaanse
stammen angst en vrees aanjagende
gebied, een grote verandering ge
komen, in ander opzicht houdt 'n
triest monument de herinnering
levendig aan de gruwelen van de
laatste wereldoorlog.
We bedoelen de dodenstad op de
„Paardekop", onder Ysselsteyn,
waar een 30.000 Duitse militairen
begraven liggen.
IN MEI RUIM 8000
WONINGEN
Volgens voorlopige tellingen van
het Centraal Bureau voor de Sta
tistiek zijn in mei 8000 nieuwe wo-
ninge opgeleverd: een nieuw record
in de huizenbouw na de oorlog.
Verwacht wordt, dat de stijgende
lijn in de productie van de eerste
vijf maanden van dit jaar zich zal
voortzetten. Van januari tot en met
mei kwamen rond 34.000 huizen
klaar, dat is ongeveer de helft van
de totale productie in 1956: 68.284.
Dit wapenfeit in de strijd tegen
de woningnood is voornamelijk toe
te schrijven aan het soepeler goed-
keuringsbeleid, dat minister Witte
(Volkshuisvesting) sinds verleden
jaar maart voert.
Op hoge zandgronden
Weiden verschroeid, graan ryp
Het aanhoudende hete weer van
de laatste dagen dreigt een flinke
schadepost aan vele boeren te be
zorgen. Volgens de rijkslandbouw-
consulenten is het vooral op de
hogere zandgronden zo droog, dat
het gevaar van nood-rijp worden
van verschillende graan gewassen
als gerst en haver zeer groot wordt.
In vele streken is het gras in de
welden reeds verschroeid. Duizen
den boeren zullen bij aanhoudende
droogte binnen tien dagen geen
spier gras meer in hun weiden heb
ben. Voor de rogge, die al flink
korrel gezet heeft, is het grootste
gevaar voorbij.
Een van de getroffen welde-ge-
bieden is de Langstraat. In de om
geving van Vlijmen is de laatste
weken geen regen van betekenis
gevallen. De weiden liggen rood ver
brand. Er is voor de koeien niets
meer te eten. Ook de weiden, die
pas een flinke snede hooi hebben
opgeleverd zijn er slecht aan toe.
Het reeds gemaaide gras heeft het
laatste vocht uit de grond gehaald,
die nu door de felle zon wordt ge
teisterd.
Waar enkele onweersbuien de
laatste dagen wat verfrissing heb
ben gebracht, doen de graslanden
en akkerbouwproducten het uit
stekend.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GROENE KRUIS
Donderdag a.s.:
Zuigelingenbureau voor de Kerk
dorpen.
BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders der
gemeente Venray brengen ter open
bare kennis, dat op 12 juni 1957
is ingekomen een schrijven van van
Rhee, Johannes, bakker, wonende
te Venray, Castenray G 7, waaruit
blijkt, dat hij volhardt bij zijn op
27 september 1950 ingediend ver
zoek om vergunning voor de ver
koop van sterke drank in het klein,
op welk verzoek destijds afwijzend
moest worden beschikt uitsluitend
op grond van het feit, dat het wet
telijke maximum aantal vergunnin
gen voor Venray was bereikt.
Verzoeker wenst thans in aan
merking te komen voor een tap-
vergunning voor de voorkamer,
groot 51 m2, vjin het perceel
Castenray G 7 te Venray.
Binnen twee weken na de dag
tekening dezer bekendmaking kan
eenieder tegen het verlenen van een
vergunning schriftelijke bezwaren
bij het gemeentebestuur indienen.
Venray, 19 juni 1957.
Burgemeester en wethouders vnmd.
Gemeentewegen in Limburg
In 1955 gaven de Limburgse ge
meenten een bedrag uit van 24 mil
joen 175 duizend gulden voor ver
betering van de gewone gemeente
wegen en straten, alsmede voor de
aanleg van straten in nieuwe wo
ningcomplexen. In 1955 werd voor
deze werken een bedrag uitgegeven
van 16.125.000 gulden.
Dit wordt meegedeeld in 't ver
slag over de toestand der Water
staatswerken in de provincie Lim
burg over het jaar 1956.
De gewone gemeentewegen, bui
ten de bebouwde kommen, verkeren
volgens dit verslag, in het algemeen
in een behoorlijke staat van onder
houd.
CONCERT
Hedenavond om 8 uur concert
op het Henseniusplein van harmo-
nie St. Oda Merselo.
ERNSTIG ONGELUK
Zondagmiddag werd op de Leun-
seweg nabij de Zuivelfabriek de
scooter-berijder Ch. Derickx door
een autobus van de Zuidooster ge
grepen en een eindweegs meege
sleurd. Toen de bus tot stilstand
kwam, slaagde men er na veel
moeite in de scooter-berijder te
bevrijden.
Deze moest met veel inwendige
kneuzingen naar het ziekenhuis
alhier worden overgebracht, alwaar
hij van de laatse H. Sacramenten
werd voorzien, in verband met de
zeer ernstige toestand, waarin hij
verkeerde. De scooter werd totaal
vernield.
CONCOURS HIPPIQUE
CASTENRAY
Op zondag 14 juli wordt te Cas
tenray, een concours hippique ge
houden, waarvan de organisatie be
rust bij de afdeling Castenray van
de LLTB. Het programma omvat
dressuur, défilé, springen, popren-
nen, rennen open klasse. Er zijn
zeer aantrekkelijke prijzen uitge
loofd voor dit ruitersport feest, dat
in de weide van de heer H. Strij-
bos zal plaats vinden. De heer J.
Ramhags zal als concourslelder fun
geren.
GESLAAGD
Aan de R.K. Kweekschool te
Dongen slaagden voor onderwijzer
M. Klaassen en Fr. Martens uit
Leunen.