Ruilverkaveling, waterbeheersing en ontgrindingen BETALEN zonder dralen Zieken-Triduum 1957 sssmslss*^ ssfss weekblad voor venray en omstreken Uw hulp Venray, 16, 17 en 18 juli in St. Anna In 'n moeras groeide welvaart Zaterdag 6 juli 1957 No 27 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS BH TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.ra. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL f 1.40 BUITEN VENRAY f 1.60. Minister Mansholt bezocht Limburg Voor drie belangrijke problemen in Limburg heeft de minister van Landbouw en Visserij, ir. S. Mans- holt, dinsdag bij zijn bezoek aan Limburg, in hoofdzaak belangstel ling getoond: de waterbeheersing, speciaal in Noord-Limburg; de ruilverkaveling en de ontgrindingen. Een groot aantal deskundigen heb ben op al deze punten voor voor lichting aan de minister gezorgd onder leiding van het provinciaal bestuur. De Commissaris van de Koningin, dr. F. Houben, trad, samen met de leden van Gedeputeerde Staten en de Griffie, als gastheer op. Ir. Egelie, hoofding.-directeur van de Prov. Waterstaat, ir. Janssen, secretaris van de Agrarische Com missie, ir. Simons, hoofdingenieur directeur van de Cultuurtechnische Dienst in Limburg, en verscheidene rijksconsulenten zorgden voor deze deskundige voorlichting, terwijl bij de besprekingen aanwezig waren de heren ir. W. Droesen. G. Mertens en M. Dings. In een korte persconferentie aan het einde van de dag verklaarde de minister, de enthousiaste en degelijke voorlichting bijzonder op prijs te hebben gesteld en zeer sterk onder de indruk te zijn ge komen, vooral van de argumentering omtrent de noodzaak van maat regelen t.o.v. de ontgrinding. Ook drukte de minister zijn vreugde uit over de grote belangstelling van het provinciaal bestuur voor de agrarische belangen, omdat bij de snelle industrialisatie de belangen van de landbouw gemakkelijk in het gedrang kunnen komen. Watervoorziening Peel De watervoorziening van de Peel, waarvoor thans plannen in uit voering komen, was volgens de' minister in staat een zeer belang rijke versteviging voor de landbouw in deze streken te worden en vooral de oogstzekerheid ten goede te zullen komen, zodat hier van een voorbeeldgebied kan worden ge sproken. Minister Mansholt was van oor deel, dat het nodig zou zijn de wa tervoorziening in overeenstemming te brengen met de plannen tot ruilverkaveling, om tot 't grootst mogelijk rendement te komen. In het grote ruilverkavelings- blok van De Lollebeek 10.000 ha. zal de watervoorziening worden beproefd. In de komende jaren, aldus de minister, hopen we, ondanks de bestedingsbeperking, toch de voortgang der ruilverkavel ingen zoveel mogelijk te begun stigen door voortzetting van de voorbereidingen. De minister was van mening, dat in het gebied van Noord- Limburg de voorlichting ook versterking zou behoeven, om alle plannen tot hun recht te doen komen. Ruilverkavelingen zullen in Limburg, waar dit werk zeer ambitieus wordt aangepakt, in de toekomst zoveel mogelijk worden opgevoerd. Wegenaanleg. Ook op het punt van de ontslui ting moet nog veel gedaan worden nl. 3000 km. zandweg moeten nog worden verhard, maar de beste dingsbeperking remt dit ernstig af. De ontgrindingen, Voor wat de ontgrindingen betreft, die de minister door de goede zor gen van de Rijkswaterstaat in Limburg, per boot in de namiddag heeft bezichtigd, was ir. Mansholt zeer positief in zijn verklaring, dat deze een zeer ernstige ontwikkeling betekenden, zowel agrarisch als waterstaatkundig. Hier zijn zeker nadere voorzie ningen nodig, zo verklaarde hij en er zullen wegen gevonden moeten worden om de kwade gevolgen der onvermijdelijke ontgrindingen te voorkomen. Als de ontgrinding in dit tem po voortgaat, zal hier een meren gebied ontstaan van enorme om vang. De minister verklaarde „zeer onder de indruk" te zijn gekomen van de aangevoerde argumenten. In de ochtenduren hebben de be sprekingen met de minister plaats gehad in het Landbouwhuis te Roermond. Na de lunch in hotel Kissels, volgde een boottocht langs de grinógaten tot Stevens weer d. Er zijn reeds verscheidene be richten in de pers verschenen over de versnelde inning van de inkom stenbelasting over het jaar 1957. Wanneer men zijn oor goed te luisteren legt, dan weet men dat deze berichten juist zijn. Wij kennen in Nederland het systeem van een voorheffing, de voorlopige aanslag, eventueel ge volgd door een nadere voorlopige aanslag en tenslotte de definitieve aanslag. Vanzelfsprekend worden al deze heffingen gedaan op basis van gegevens, die door de belasting plichtige worden verstrekt. Teugels strak In dit systeem is ook voor dit jaar principiëel geen verandering gekomen. Het verschil is echter, dat men de teugels veel strakker heeft aangehaald. Zodra men ter inspectie ziet, dat de te betalen inkomstenbelasting niet voor 90 pet. door loon- en dividendbelasting is gedekt, krijgt men een voor lopige aanslag in de bus. Mocht men wel 90 pet. betalen via de loon- of dividendbelastingkanalen maar is de rest toch nog aanzien lijk, dan is men evenmin veilig voor een voorlopige heffing. Wil men weten wat er vermoe delijk betaald zal moeten worden, dan dient men eerst te weten wat de belastingplichtigen wel verdie nen. Vandaar dat men er dit jaar zo vroeg bij was met de bekende aangifteformulieren. Wie niet ge zorgd had dat dit papier op 15 april bij de inspecteur was, althans de voorlopige aangifte, zal prompt een aanmaning hebben ontvangen met de zachte dreiging dat er 5 pet. extra kan worden geheven. Wie aan deze laatste oproep geen gehoor heeft gegeven, ontvangt ambtshalve een aanslag. Met het opleggen van deze aanslagen is reeds een begin gemaakt. Voor het overige heeft men de gang van zaken zo geregeld, dat de bij voor lopige aanslagen betrokkenen reeds in de maand juni konden gaan betalen. Wanneer betalen Bij een zo haastige regeling van de aanslagen zal bij velen de vraag rijzen of men nu in enkele maan den tijd reeds de gehele aanslag over 1957 zal moeten betalen. Hiervoor is een wettelijke regeling. De aanslag over 1957 kan in elk geval worden uitgesmeerd over een aantal termijnen, dat gelijk is aan het aantal maanden van het resterende jaar. Zou dit aantal maanden geringer zijn dan vijf, dan komt hier het getal vijf voor in de plaats. Niemand behoeft dus direct na ontvangst van de aanslag naar belasting- of postkantoor te rennen om aan zijn verplichting te voldoen. Het is zelfs raadzaam om die betaling gelijkmatig over het tweede halfjaar van 1957 te ver delen. In de eerste plaats kan men dan nog zo lang mogelijk over het geld beschikken en vervolgens komt minister Hofstra dan niet in de verleiding om deze middelen in 1957 al te gaan gebruiken voor dat ze eigenlijk verdiend zijn. Deze gehele versnelde gang van zaken bij de fiscus heeft een in beginsel goede en een tragische achtergrond. De logisch juiste is deze, dat men dit jaar dan eens belasting betaalt in en over dezelfde periode waarin men het geld heeft verdiend. Het onderste uit de kan Wij hebben reeds gezien dat de voorlopige aanslagen kritischer worden bekeken dan vroeger, zodat de voorlopige en definitieve aan slagen elkaar dichter zullen bena deren. In het verleden gaf men de schat ting inkomen over het lopende jaar altijd voorzichtig op. Dit is begrij pelijk, vooral voor hen, die hun inkomen moeilijk tevoren kunnen schatten. Economisch gezien genoot men nog een jaar goedkoop crediet van het rijk en in een tijd van kapitaal- schaarste en stijgende rente is dit welkom. Waar velen, vooral in de mid denstandskringen van deze finan ciering een dankbaar gebruikmaak ten, is te verwachten, dat men in deze hoek van de nieuwe innings- politiek grote moeilijkheden zal ondervinden, aangaande de likwi- diteit en zelfs de solvabiliteit. Uit een oogpunt van bestedings beperking mag de versnelde inning van belasting als juist worden ge zien. Het versnelde wegzuigen van middelen zal het verbruik in krin gen van de getroffenen stellig ver minderen. Dit temeer, omdat wij verwachten, dat ook de definitieve aanslagen over de jaren 1955 en 1956 niet lang op zich zullen laten wachten. Waar men immers reeds het onderste uit de belastingkan wil halen, zal men niet aarzelen, de maat vol te maken over een reeds verstreken tijdvak. Zo wordt dan dit jaar opnieuw een tijdvak, dat velen zich later zullen herinneren als één van be talen en nog ééns betalen! De ene aanslag kan zich op de andere stapelen. Daarom willen wij allen, die er de dupe van kunnen worden, de goede raad geven om voor dit doel zoveel mogelijk middelen te reser veren Waar velen zich nogal eens de luxe permitteren van een royale vakantie, onder het motto, dat men later wel verder zal zien wat er komt, lijkt ons deze waarschuwing vóór de vacantie-uittocht niets misplaatst! De lege geldkist Tenslotte de tragische achter grond van minister Hofstra's dorst naar geld. Deze ligt in zijn bijna' lege schatkist! Midden in een tijd van gunstige conjunctuur met belastingopbreng sten, die de ramingen verre over treffen, zit onze regering in finan ciële moeilijkheden. Het middel, dat wordt aangevat om hierin te voorzien, is een laat ste mogelijkheid om een versnelde inflatie te voorkomen Vloeien er niet snel grote bedra gen in de schatkist, dan moet men wel de bankbiljettenpers aan het werk zetten en met behulp van voorschotten van de Nederl. Bank de zaak trachten te redden. Ieder weet, dat dit betekent het kiezen van de weg naar het staats bankroet! voor Venrays invaliden Er liggen in Venray een twintig tal voor het merendeel jonge mensen al jaren en jaren in bed. Ze liggen in hun kamertje en het enigst contact met de buitenwereld is het venster, waar door zij op de straat kunnen kijken naar een voorbijganger. Ze liggen daar maar „te liggen", eindeloze dagen lang. Een gezond mens kan zich dat zo moeilijk voor stellen, met zijn werk, met zijn bezigheden van elke dag. Ze reali seren zich niet dat er in ons Ven ray mensen zijn, die hun bed al jaren niet meer verlaten hebben, die practisch niets kunnen of mo gen, die nauwelijks contact hebben met de buitenwereld en die feite lijk uitgesloten zijn van alles, wat wij gewoon vinden. Men hoeft geen melo-dramatische verhalen op te hangen om te .weten, dat alleen al deze afzondering, deze uitsluiting een zware belasting is voor deze mensen, die door ziekte of andersinds daartoe gedwongen worden. Het gevaar is dan zo groot dat deze mensen zich in zich zelf gaan opsluiten, verbitterd worden en zelfs mensenschuw. Het is daarom feitelijk een ge lukkige gedachte dat de invaliden bond St. Lidwinaeens de aandacht vestigt op de nood van deze men sen nu de jaarlijkse actie van de landelijke vereniging voor invali den zorg (AVO) plaats heeft. Ze heeft in samenwerking met deze AVO een actie ontworpen, waarvan de opbrengst bestemd zal worden voor de aanschaf van invaliden- wagens, speciaal voor deze mensen. Met deze wagens zullen deze in validen in staat gesteld worden om bv. eens een processie, een optocht of een ander gebeuren mee te ma ken. Helpers van het Rode Kruis zullen dan deze mensen in die wagens gaan halen, zorgen voor een goede staanplaats en hen zo weer midden in de gemeenschap brengen, waarvan ze nu al jaren feitelijk zijn uitgesloten. Met het Rode Kruis worden ook verdere plannen gemaakt, waar door ook nog op andere avonden speciale tochtjes worden gemaakt en men zo'n invalide eens gaat ha len, met hen rijdt door de nieuwe wijken, door het Oda-park, kortom hen weer eens midden in Venray brengt. Deze wagens worden daartoe extra opgeslagen en men hoopt inderdaad reeds dit jaar enkele te kunnen aanschaffen. Dat kan ook mits U dit mogelijk maakt. In de loop van de komende week TWEEDE LUSTRUM Geleid door Pater Gilbertus Lohuis O.F.M. Nog ruim een week en dan zal het Ziekentriduum weer in volle gang zijn. Alle voorbereidingen zijn tot nu toe ondanks het warme weer vlot verlopen. Houden wij allen, zieken en gezonden, vanaf zondag 7 juli een noveen in de huiselijke kring om Gods onmisbare zegen af te smeken. Wij kunnen wel werken en zwoegen, maar aan Gods zegen is alles gelegen. Vragen wij ook aan O.L. Heer of Hij een beetje zon bewaart voor deze dagen. Tot slot nog een gebed dat PaterTitus Brandsma in de nacht van 12 en 13 februari 1942 neerschreef kort voor zijn dood in het con centratiekamp. Een ontroerend mooi gebed dat ons allen kan troosten in lijden en eenzaamheid: O Jezus, als ik U aanschouw, dan leeft weer, dat ik van U hou en dat ook Uw hart mij bemint, nog wel als Uw bijzonören vrind. Ik ben gelukkig in mijn leed Omdat ik het geen leed meer weet Maar 't alleruitverkorenst lot Dat mij vereent met U, o God. Al vraagt mij dat meer lijdensmoed, O, laat mij hier maar stil alleen, Och, alle lijden is mij goed, Het kil en koud zijn om mij heen, Omdat ik daardoor U gelijk En laat geen mensen bij mij toe: En dit de weg is naar Uw Rijk. 't Alleen zijn word ik hier niet moe. Want Gij, o Jezus, zijt bij mij, Ik was U nimmer zo nabij. Blijf bij mij, bij mij, Jezus zoet: Uw bijzijn maakt mij alles goed. Uit de geschiedenis van de Peel. In oude tijden vormde de Peel een ethnografische grens. Ener zijds ontstonden bij de rivieren of beekjes op vruchtbaarder stroken grond de oudste plaatsen als Weert, Asten, Deurne, Bakel enz. Hier was de bodem nagenoeg alleen geschikt voor de schapenteelt. Voor twee eeuwen kolenvoorraad. Volgens Schendeler wordt dit gebied de grens genoemd tussen Brabant en Limburg en wordt niet de Maas als zodanig aangemerkt. Ten zuiden van Vierlingsbeek, van de Maas tot de Peel, vormde de woeste streek, met zandverstui vingen de grens. Hier was dus niemandsland en iedersland, waarin men voetje voor voetje doordrong, de meest moer assige plekjes vermijdend. Nog herinnert hieraan de Neder landse zegswijze: een mijl op zeven" in de betekenis van langs 'n grote omweg. Dit was oorspronkelijk van Meijel op Sevenum. De weg tussen beide dorpen eiste zes a zeven uur ofschoon de rechte afstand slechts drie uur was. Door het overtollige water, dat geen uitweg vond op de laagste plaatsen, ontstonden in de Peel sombere plassen, alzo een streek, uitermate geschikt voor sagen en legenden. PEEL-REUZEN. Deze spraken van moerassen, waarin de duivel huisde, van zwart- zwalpende wateren, die hun kleur hadden te danken aan het vuil van het daagse pak van de hellevorst, dat in deze poelen werd gewassen. Van reuzen, die er hun woonplaats hadden en op bepaalde momenten, waarop deze de jonge reusjes, wat lui uitgevallen, naar de Maas stuur den om de rivier uit te graven. Het heuvelachtige peelterrein zou dan ontstaan zijn door de modder- brokken, die van hun klompen vielen, wanneer ze thuis gekomen, dit schoeisel aan hun schoppen af krabden. Wie de adelaarsvaren, die op enkele plaatsen in de Peel groeit, met een scherp mes afsnijdt, zal op de schuine snijvlakte een door de cellen gevormde adelaarsfiguur opmerken. Eenmaal, zo profeteert de volksmond, zal dan ook in dit gebied de duitse adelaar onder gaan VEEL IS VERANDERD. De soms wel enkele hectaren grote waterplassen in het Peelge- bied behoren thans tot het ver leden. De griezelig-smalle paadjes, die tussen de gevaarlijke moeras sen doorvoerden, maar alleen slechts door de enkelen, die immer in deze omgeving hadden gewoond, werden betreden, hebben plaats gemaakt voor moderne verkeerswegen, dank zij vooral het werk der Nederl. Heide-Mij en Grontmij. En de oude benaming van Peel (moeras) is niet meer karakteris tiek! Uit de 's zomers bloeiende akkers en frisse weiden duiken thans prachtboerderijen óp. worden weer zgn. bedelzakjes bij u door de post bezorgd. Gooi deze dingen nu eens niet weg, maar denk er even aan,dat de opbrengst van alles wat in die zakjes komt bestemd is om voor een twintigtal Venrayse mensen meer levens- vr-".^/2 te brengen. En doe Uw ofteiT van dankbaarheid, dat U en de Uwen gezond van lijf en leden gelukkig die hulp niet behoeven, dan in dit zakje. Venrayse inva liden zullen U daarvoor recht dank baar zijn.... Voor ruim dertig jaren werd hier, waar eenmaal ruige heide en vlie zen domineerden, door minister Van Ysselsteyn, de eerste spade in de grond gestoken voor de stichting van een bloeiend dorp, dat naar hem is genoemd. Sinds is de suizelende stilte van het Peellandschap verdwenen en lawaait en rumoert er de bezige bedrijvigheid van allerlei aard. NIEUWE INTERESSE. Zal ons land in de toekomst niet al te zeer van de invoer van steen kolen afhankelijk worden, dan moet ook worden omgezien naar nieuwe exploitatie-mogelijkheden van het zwarte goud in de Nederlandse bodem. Thans heeft men het oog laten vallen op de Peel, waar reeds in het tijdvak 19071916 verscheidene diepboringen zijn verricht. Deskundigen beweren, dat het niet overbodig zou zijn, nog meer boringen te laten verrichten, ten einde meer te weten te komen van onze steenkoolreserves. De Peelsteenkoollagen moeten zich bevinden tussen S walmen, Belfeld, Liessel en America en een oppervlakte beslaan van 250 km2. De lagen bevinden zich op een diepte van verscheidene honderden meters. Het veld helt af van 659 m bij Swalmen tot 913 meter bij Helena- veen. Daarna duiken de lagen nog dieper weg, westwaarts, tot onder de bodem van de Noordzee, om in Engeland weer op bereikbare diepte te komen. Cijferaars hebben berekend, dat er nog wel voor een a twee eeuwen kolenvoorraad ligt, wat dus de nationale behoefte zou kunnen dekken bij exploitatie. Deze is binnen afzienbare tijd te verwach ten. „Een dodenstad" In door bovengenoemde oorzaken, cultivering en ontdekking der steen koollagen, is de waardering van dit eertijds de oude Germaanse stammen angst en vrees aanjagende gebied, een grote verandering ge komen, in ander opzicht houdt 'n triest monument de herinnering levendig aan de gruwelen van de laatste wereldoorlog. We bedoelen de dodenstad op de „Paardekop", onder Ysselsteyn, waar een 30.000 Duitse militairen begraven liggen. IN MEI RUIM 8000 WONINGEN Volgens voorlopige tellingen van het Centraal Bureau voor de Sta tistiek zijn in mei 8000 nieuwe wo- ninge opgeleverd: een nieuw record in de huizenbouw na de oorlog. Verwacht wordt, dat de stijgende lijn in de productie van de eerste vijf maanden van dit jaar zich zal voortzetten. Van januari tot en met mei kwamen rond 34.000 huizen klaar, dat is ongeveer de helft van de totale productie in 1956: 68.284. Dit wapenfeit in de strijd tegen de woningnood is voornamelijk toe te schrijven aan het soepeler goed- keuringsbeleid, dat minister Witte (Volkshuisvesting) sinds verleden jaar maart voert. Op hoge zandgronden Weiden verschroeid, graan ryp Het aanhoudende hete weer van de laatste dagen dreigt een flinke schadepost aan vele boeren te be zorgen. Volgens de rijkslandbouw- consulenten is het vooral op de hogere zandgronden zo droog, dat het gevaar van nood-rijp worden van verschillende graan gewassen als gerst en haver zeer groot wordt. In vele streken is het gras in de welden reeds verschroeid. Duizen den boeren zullen bij aanhoudende droogte binnen tien dagen geen spier gras meer in hun weiden heb ben. Voor de rogge, die al flink korrel gezet heeft, is het grootste gevaar voorbij. Een van de getroffen welde-ge- bieden is de Langstraat. In de om geving van Vlijmen is de laatste weken geen regen van betekenis gevallen. De weiden liggen rood ver brand. Er is voor de koeien niets meer te eten. Ook de weiden, die pas een flinke snede hooi hebben opgeleverd zijn er slecht aan toe. Het reeds gemaaide gras heeft het laatste vocht uit de grond gehaald, die nu door de felle zon wordt ge teisterd. Waar enkele onweersbuien de laatste dagen wat verfrissing heb ben gebracht, doen de graslanden en akkerbouwproducten het uit stekend. Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS Donderdag a.s.: Zuigelingenbureau voor de Kerk dorpen. BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders der gemeente Venray brengen ter open bare kennis, dat op 12 juni 1957 is ingekomen een schrijven van van Rhee, Johannes, bakker, wonende te Venray, Castenray G 7, waaruit blijkt, dat hij volhardt bij zijn op 27 september 1950 ingediend ver zoek om vergunning voor de ver koop van sterke drank in het klein, op welk verzoek destijds afwijzend moest worden beschikt uitsluitend op grond van het feit, dat het wet telijke maximum aantal vergunnin gen voor Venray was bereikt. Verzoeker wenst thans in aan merking te komen voor een tap- vergunning voor de voorkamer, groot 51 m2, vjin het perceel Castenray G 7 te Venray. Binnen twee weken na de dag tekening dezer bekendmaking kan eenieder tegen het verlenen van een vergunning schriftelijke bezwaren bij het gemeentebestuur indienen. Venray, 19 juni 1957. Burgemeester en wethouders vnmd. Gemeentewegen in Limburg In 1955 gaven de Limburgse ge meenten een bedrag uit van 24 mil joen 175 duizend gulden voor ver betering van de gewone gemeente wegen en straten, alsmede voor de aanleg van straten in nieuwe wo ningcomplexen. In 1955 werd voor deze werken een bedrag uitgegeven van 16.125.000 gulden. Dit wordt meegedeeld in 't ver slag over de toestand der Water staatswerken in de provincie Lim burg over het jaar 1956. De gewone gemeentewegen, bui ten de bebouwde kommen, verkeren volgens dit verslag, in het algemeen in een behoorlijke staat van onder houd. CONCERT Hedenavond om 8 uur concert op het Henseniusplein van harmo- nie St. Oda Merselo. ERNSTIG ONGELUK Zondagmiddag werd op de Leun- seweg nabij de Zuivelfabriek de scooter-berijder Ch. Derickx door een autobus van de Zuidooster ge grepen en een eindweegs meege sleurd. Toen de bus tot stilstand kwam, slaagde men er na veel moeite in de scooter-berijder te bevrijden. Deze moest met veel inwendige kneuzingen naar het ziekenhuis alhier worden overgebracht, alwaar hij van de laatse H. Sacramenten werd voorzien, in verband met de zeer ernstige toestand, waarin hij verkeerde. De scooter werd totaal vernield. CONCOURS HIPPIQUE CASTENRAY Op zondag 14 juli wordt te Cas tenray, een concours hippique ge houden, waarvan de organisatie be rust bij de afdeling Castenray van de LLTB. Het programma omvat dressuur, défilé, springen, popren- nen, rennen open klasse. Er zijn zeer aantrekkelijke prijzen uitge loofd voor dit ruitersport feest, dat in de weide van de heer H. Strij- bos zal plaats vinden. De heer J. Ramhags zal als concourslelder fun geren. GESLAAGD Aan de R.K. Kweekschool te Dongen slaagden voor onderwijzer M. Klaassen en Fr. Martens uit Leunen.

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1