Moderne legende De Politierechter oordeelt Meisjes, De personele belasting Limbarg krijgt te weinig woningen toegewezen Bene Merenti voor H. Jacobs Merkwaardige afwijkingen wegens het vroege voorjaar. Uit Peel en Maas Zaterdag 4 mei 1957 No 18 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG CONFECTIE V/1 "EEN RIJK BEZIT PEEL EN MAAS DRUK EN L.TGAVE FIRMA VAN DEN M™CKHOF WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN PRIJSRPER KWARTAAL f 1.40 BÜITENVENRAY f 1.60. GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 In de hemel was dezer dagen een bericht aangeplakt. Nou daar stond de hele hemel van te kijken.... Petrus had een assistent gekre gen! Zolang hij daarboven aan de poort stond, had hij dat geweigerd. Hij kon het alleen best af. Zelfs in de drukke oorlogsjaren, toen ze met troepen tegelijk naar binnen wilden. Maar nu is de zaak hem dan toch boven het hoofd ge groeid. Neen, toch niet vanwege de druk te. Dat valt eigenlijk best tegen. Er is niet zo bijzonder veel aan loop. De mensen leven tegenwoor dig veel langer, zeggen ze. Maar of dat alleen de reden is Omdat er een nieuwe zonde bij gekomen is. waar Petrus geen raad mee weet! Behalve de gewone zonde van de eeuwenoude vragenlijst, is er een nieuwe zonde nu op een apart for muliertje, waarnaar Petrus sinds enige tijd moet informeren: „Hebt gij gezondigd tegen de regels van het verkeer?" „Waren er slachtoffers?" O. L. Heer had Petrus gevraagd, of hij er dat nog bij wou nemen. En Petrus zou de zaak eens be studeren en dan zou hij dat wel redden, leek hem. Toen heeft hij een paar dagen zijn toestel buiten de poort gezet, om de loop van de sterren te gaan bestuderen. De vallende sterren waren ver- keerszondaars, die raakten van de weg. En zoiets moest het met de mensen ook wel zijn. Bovendien praatte hij eens met deze en gene, die pas van de aarde kwamen en daar was waarachtig een klein jochie bij van de ver- keersbrigade, die pas voor zijn verkeers-examen geslaagd was, maar door een woesteling werd overreden. Betere informaties had Petrus al niet kunnen inwinnen. Met ingang van 1 maart begon dan het nieuwe onderzoek aan de poort. In het begin verliep alles heel vlot. Petrus was voorzichtig, want hij voelde zich nog niet helemaal safe. Maar na een paar dagen had hij de fijnste kneepjes door van in- haalverboden, voorrangswegen en hij had voor alle zekerheid nog een agendablaadje met verkeerstekens bij de hand. Dat had hij gekregen van iemand van de K.A.B., die trouw alle ver gaderingen in zijn agenda schreef en dit aan de hemelpoort nog bij zich had. Ja, 't ging goed en Petrus durf de sommige verkeerszondaars al een aardige schrobbering te geven, totdat, ja, totdat er een keer een Engelsman kwam. Een echte gent leman zo te zien. Zelfs Petrus kwam onder de indruk. Het onderzoek verliep vlot en Petrus was al aan het verkeers- examen. Met een bemoedigend glimlachje vroeg hij: „Enu hebt natuurlijk nooit links gehouden op de weg?" De Engelsman dacht, dat het een mopje was en zei: „Heilige Petrus, eerlijk, ik heb altijd links gehouden, wat dacht u nou?" Onze poortwachter verschoot er van en zei: „Ik houd niet van dergelijke grapjes! U hebt altijd links ge houden?" „Yes", stotterde de verbouwereer de Engelsman. Dan zullen we jou hier eens ma nieren leren", gromde Petrus, „je komt er niet in!" 's Avonds vertélde Petrus in geu ren en kleuren van die brutale Brit, en toen kwam de hele Engelse kolonie natuurlijk in opstand. Ze hebben Petrus uitgelegd, dat je in Engeland links móét houden. Toen vond Petrus, dat het hem toch te zwaar werd, en sinds heeft hij een assistent: een vader van een groot gezin, die door en wegpiraat doodgereden is. 'k Wou alleen maar dit zeggen: Iedereen op de weg heeft een zware verantwoording. En eens zal hij rekenschap moetèn geven, als geen W.A.-verzekering meer helpt! Wanneer men in het buitenland vertelt, dat wij hier in Nederland een personele belasting kennen, belasting op woning en inventaris, dan kijken ze je ongelovig aan, aldus de N.L. Het moet de buitenlanders ook wel uitermate vreemd voorkomen, dat 't land van het familieleven, de kinderrijkdom en de dienover eenkomstige wooncultuur aan deze a-sociale belasting vasthoudt. In feite is de personele belasting een soort reprise van belasting en 'n straf voor de' maatschappelijke houding van de getroffene. Huur, onderhoudskosten, hypo- theeklasten of hoé men ook de gelden moet noemen, welke iemand aan zijn onderdak besteedt, zijn al eens, als inkomsten, belast geweest. Draaide iemand dat geld erdoor, Een nieuwe Officier van Justitie blies het sein voor de aanval op de jongste zitting van de politierechter op het gemeentehuis alhier. De Venlonaar, die in een dronken bui zijn kameraad eerst een sigaret gaf en later flink tegen zijn been schopte waarom, weet geen mens kreeg f 20.— boete. De man uit Ottersum, die ook al een borreltje teveel op had, werd door de marechaussee aangehouden. Die wilde hem naar het bureau brengen, maar daar voelde onze man weer te weinig voor. En dus trok hij aan de ene, en de mare chaussee aan de andere kant. De marechaussee won, want daar is hij marechaussee voor, maar de Ottersummer moet dat verzet nog extra betalen ook. De boete was f 20.— Wat moet een vee-arts doen, die 's nachts een paar paaltjes langs de weg omrijdt Moet hij daar in alle eenzaamheid blijven wachten tot er ooit politie voorbijkomt, of moet hij midden in de nacht nog naar het politiebureau rijden om deze „misdaad" bekend te maken. Deze veearts deed dat in ieder geval niet. Hij gaf bij de dichtstbij zijnde boerderij zijn naam op, reed naar huis en ging naar bed. De politie kwam, zag, maar vroeg niet bij de betreffende boer, of ze wisten wie de paaltjes had om gereden. Dus was de veearts schul dig. Het kostte hem f 20 extra. In Venlo sloeg de een de ander met een stoel om zijn oren en om hem te leren, dat stoelen hiervoor niet dienen, werd het f 30 boete. De Sevenummer, die een ander op zijn mond geslagen had, zodat ettelijke tanden op hun grondvesten stonden te daveren, kreeg hetzelfde recept. Een Venlonaar, die in das grosse Vaterland het beste bier eens ge probeerd had, kwam met zijn wagen aan de grens. De marechaussee die de passen controleerde, rook dat drankluchtje en zag 'smans ge dragingen en vertelde hem, dat het beter was voor hem en de gezond heid van anderen, als hij de wagen maar liet staan waar hij stond. Dat zinde de Venlonaar niet, hij stapte toch in, startte, maar voordat hij verder kon, was hij netjes achter verfuifde hij het of wat ook, dan zou geen fiscus er verder nog naar kunnen talen, maar nu een huis vader daarvoor zijn huis verzorgt, meubels, bedden, schilderijen, vloer bedekking, misschien een piano en zo aanschaft, nu mag hij er jaar-in en jaar-uit nóg eens belasting van betalen. Onzin, dwaasheid, onrecht, ave rechtse manier van doen, anti- gezinspolitiek... som maar op, wij zijn het volkomen ermee eens. Maar niet de regering, want die wil nog eens 7 miljoen gulden extra uit de personele belasting gaan persen. Het ware nu toch wel interessant eens te kunnen ervaren, uit wiens koker dit voornemen afkomstig is Een methode van verdeling van de woningcontingenten tussen de provincies is beslist onvoldoende en Limburg wordt daarvan de dupe. Dat was de conclusie, die minister Witte kon trekken uit het betoog van de heer J. Maenen (KVP). De Limburgse senior noemde sprekende cijfers om deze stelling te illustreren. Groningen had in de jaren '53'55 een be volkingstoename van 2000 personen. Limburg kreeg 45.000 personen meer binnen haar grenzen. Dit is meer dan 20 maal zo veel, maar toch was het Limburgse woning contingent nauwelijks meer dan driemaal zo groot dan het Groning se. Het ver deelsysteem moet dan ook grondig worden herzien, zo meende de heer Maenen. De minister heeft zelf ook al toegegeven, dat de cijfers, die zijn departement ter beschikking heeft, onvoldoende zijn. Het woningtekort spreekt vooral in de mijnstreek. De extra-contin genten die ter beschikking werden gesteld, zijn dankbaar aanvaard, maar de heer Maenen aarzelde toch niet nogmaals de bijzondere aandacht van de bewindsman voor dit probleem te vragen. Tenslotte hield hij een pleidooi voor meer steun aan de particuliere bouw, verhoging van de toeslag in het kader van de bevordering eigen woningbezit in verband met de gestegen kosten en een spoedige verbetering van oude woningwet woningen, die vaak in slechte toe stand verkeren. De heer Maenen legde er echter de nadruk op, dat zijn kritische opmerkingen niets afdoen aan zijn grote waardering en dankbaarheid voor het beleid van de bewinds man. het stuur uitgewipt. Dat grapje kostte hem nu f 30. Een andere Venlonaar, die met wat oude bussen ook maar een ijzeren dakraam meegepikt had, kreeg f 15 en 3 mnd. v.w. En de kunstenaar, die in Arcen een kerstboom gegapt had, werd de zaag kwijt en mocht bovendien van wege de extra Kerststemming van die gestolen boom, nog f 20 premie betalen. Een Venlonaar had laskabel ge stolen uit een oude barak aan de Maas, die hij eerst half had moeten slopen. Inbraak met braak en boven dien oude klandizie, dus het werden 2 maanden brommen. In Milsbeek was een dronken brommer tegen een boom opgereden. De man was nog al het haasje, hij belandde tenminste voor 6 weken in een ziekenhuis met zware hersen schudding. Nu was dat „dronken" niet bewezen. In verband met zijn toestand wenste de dokter geen bloedproef toe te staan. Maar de politie zat niet stil en ging naar een café, waar men de scooter had zien staan en onder vroeg daar de kastelein en zijn vrouw naar de drank, die deze boom berijder had gebruikt. En op die verklaring zou barbertje dan moeten hangen. De kastelein en zijn vrouw waren opgeroepen om te verschij nen. Ze verklaarden nu echter, dat de politie nooit bij hen geweest was, zoals het proces-verbaal vermeldde en toen zat de zaak in de knoop. Nu zal de politie-agent op het toneel moeten verschijnen in de volgende zitting. Als men van een ober een hand tasje meekrijgt, met de boodschap, dat aan een zekere juffrouw uit de buurt af te willen geven, omdat die dat heeft laten liggen, dan moet men voorzichtig zijn. De man, die dat tasje meegenomen had, had die juffrouw een boodschap gestuurd, dat hij het tasje had', maar de juf frouw daagde niet op. Op een gegeven ogenblik zat hij zonder geld en betaalde met geld uit het tasje, met de bedoeling, dat direct daarna terug te geven. Dat verbleef en toen de juffrouw enkele dagen daarna bij zijn vrouw de tas terug kwam halen, ging ze naar huis zonder het geld. Kort en goed de politie werd er in gemengd, voordat de man goed en wel wist wat er feitelijk aan de hand was. De rechter nam aan op goede gronden dat de man het inderdaad goed gemeend had, de juffrouw wat haastig gebakerd was geweest en ook ondankbaar en zo werd deze zitting dan be sloten met een vrijspraak. Dat voor enkele duitsers voor de tweede maal een zaak werd uitge steld, zullen we maar wijten aan de hoffelijkheid van de Nederlandse rechter. De rekening van de tolk loopt intussen wel op... Voor Nederlandse klanten hebben we wel minder coulante bediening gezien.... Toen de heer H. Jacobs op Maria Lichtmis zijn gouden jubileum als kerkzanger herdacht, beloofde de heer Deken, dat ook het kerkbe stuur een cadeau zou aanbieden. Dat is zondag j.l. dan gebeurt, toen de heer Deken Harry Jacobs de pauselijke onderscheiding uit reikte Bene Merenti. In een vergadering waarop be halve het Kerkbestuur, de heren kapelaans, ook de zangers van het Kerkkoor en het bestuur van de Stille Omgang afd. Venray aan wezig waren, belichte de heer Deken nog even in het kort de werkzaam heden van de heer Jacobs. In alle stilte, zonder ophef, heeft hij zich immer ingezet voor het kerkkoor, is daarnaast bestuurslid geweest van de Derde Orde, heeft bemoeienissen gehad met de Wo ningbouwvereniging en de Handels avondschool en is tenslotte mede oprichter geweest en de grote sti mulator van de Stille Omgang in deze omgeving. Daarvoor was hij Jacobs harte lijk dankbaar en het was hem dan ook een groot genoegen, dat Z.H. de Paus deze verdienstelijke werker met deze onderscheiding had willen vereren. Hij dankte hem voor alles wat hij voor kerk en gemeenschap heeft gedaan en hoopt, dat deze onderscheiding nog lang zijn borst zou mogen sieren. De heer Th. Vermeulen bood na mens 't Kerkkoor zijn beste wensen aan en noemde 't een voorrecht voor dit koor nu al 3 gedecoreerden onder haar leden te tellen. De heer Raaijmakers feliciteerde namens de afd. Venray van de Vereniging der H. Stede en wees op het belangrijke werk wat hij, in de 25 jaren voor deze afdeling gedaan heeft. Het eerste kievitsei, dat gemid deld op 20 maart wordt geraapt, was dit jaar bijna twee weken eer der „in het nieuws". Omstreeks half maart bloeiden op zonnige boshellingen volop de anemoontjes en ook vonden we toen onder een steile mergelrots al een jonge kerkuil, die uit het beschuttende nest was gevallen. Terwijl ik dit schrijf, bloeien de de kersen en peren volop.... Het zijn alle afwijkingen, veroor zaakt door het uitzonderlijk vroege voorjaar. Bij uitzondering was dan ook met Pasen de bloei der vruchtbomen al voor een deel gedaan, terwijl buiten de struiken al overal dat goudgroene blad droegen, dat zo heerlijk werd doorlicht in de lente zon. Wie met Pasen naar buiten trok, heeft dan ook deels een andere flora gevonden dan in andere jaren. Zo was de prachtige bosbodem-bloei van speenkruid, anemoon, maagde- palm, muskuskruid en andere plan ten al deels over het hoogtepunt heen. Maar men kan nu gaan uit zien naar bloemen, die in andere jaren weken later komen, zoals Aronskelk en lelietje der dalen. Er zijn trouwens ook bosbloemen die lang doorbloeien. Hiertoe behoort de prachtige slanke sleutelbloem, die in Limburgse bossen veel voor komt: met zijn hoge bloeisteel en bleekgele bloemen, een echt teken van lichte lentevreugde. Hiernaast vindt men op open plaatsen tussen het gras wel eens de „gewone" sleutelbloem, primula veris, met dooiergele bloem waarin vijf oranjerode vlekjes, die enigs zins aan een kleine trosnarcis doet denken. Die wilde sleutelbloemen zijn (evenals de gekweekte) in twee „uitgaven" voorhanden: sommige planten van dezelfde soort hebben bloemen met lange stijl en korte meeldraden, andere planten hebben bloemen met korte stijl en lange meeldraden. Het gevolg is dat de wilde bijen die erop vliegen tussen deze twee vormen telkens kruis bestuiving bewerken; bij goed be zien der bloemen kan men gemak kelijk begrijpen hoe dit werkt. Dit Venrays Harmonie wenste bij monde van de heer A. Poels de gedecoreerde geluk en met een feestelijke mars werd deze plech tigheid dan besloten. is een voorbeeld temeer hoe in de natuur allerlei inrichtingen voor komen waardoor wordt verhinderd dat bloemen van één plant zichzelf bestuiven. Het gevolg is dat kruis bestuiving optreedt, die meestal beter zaad levert en ook groter kans op variatie geeft. Wie met Pasen buiten was is vanzelf getroffen geworden door de vele vogelstemmen in bos en veld. Onze boekvink doet zich daar bij terdege gelden: overal hoort men zijn heldere, krachtige slag. Hebt u ook eens gelet op het prachtige Paaspak van het man netje, dat hierdoor tot een der mooiste inlandse vogels wordt. Er treedt een aparte rui op voordat hij dit aantrekt. De vinkenslag is een der voorbeelden hiervan, dat de mannetjes roepende of zingende tegenover mededingers te kennen geven: „Hier is mijn gebied, blijf uit de buurt Vandaar ook dat men, door de slag te imiteren, een vinkenman tot ware woede kan opwekken.... Schitterend gekleurd is nu ook de groene specht, waarvan het pak glanst in groen en rood en goud. Het best kan men ze nog te zien krijgen op weilanden, waar spech ten graag hun extra lange tong steken in mierennesten, teneinde zo een smakelijk hapje op te doen. Zulke tafereeltjes zijn veel minder zeldzaam dan velen denken; het is slechts zaak er tijdig op te letten... In elk geval kan ieder in deze dagen het hoge, lachende geluid van deze specht opmerken, dat wel wat aan het hinneken van een paard doet denken. In oude bossen ziet men ook nog al eens spechtgaten in de bomen, vooralbomen met zacht hout zoals beuken en peppels. Maar zulke nesten zijn vaak al niet meer be woond, tenminste niet door een specht. Wel trekken daar graag andere holbewonende vogels in. Een be zwaar is echter, dat de opening vrij groot is, wat gevaarlijk is in verband met de vraatzucht van eekhoorns, gaaien en andere rovers. Er is een bosvogel die graag oude spechtegaten als woning uitkiest, maar tevens zorgt voor een veilige verkleining van de vliegopening. Dat is de fraaie boomklever, een vogel die juist als de spechten meestal langs de stammen klautei t. Hij is ongeveer zo groot als een mus, met flinke snavel en korte staart, van boven mooi leiblauw en van onder helder bruin. Als men het nest nadert hoort men meestal de waarschuwingsroep: „piej,piej," hoog en luid. Probeer dan eens het nest te vinden: meestal een oud spechtengat. Maar daarbij is de opening met een ring van klei verkleind tot de gewenste, veilige maat. Dat metselwerk is gewoonlijk juist met Pasen voltooid, en is vooral goed zichtbaar als het dier geelbruine löss heeft gebruikt. In de onregelmatige, kleine gaten in oude stammen die men vindt op plaatsen, waar lang geleden een tak afbrak, nestelen vaak mezen: het meest wel koolmees en pimpel mees die nu ook opvallen door hun heldere kleuren en vrolijk roepen. Dit zijn natuurlijke nestplaatsen van deze aardige, nuttige vogeltjes, en het is jammer dat ze in mo derne, goed onderhouden bossen hoe langer hoe minder van zulke holten aantreffen. Daarom ook is het ophangen van nestkasten voor onze „holenbroeders" langzamer hand een noodzaak geworden, zo wel om deze mooie vogels te kun nen behouden, als om overlast tegen te gaan van ongedierte waar mee ze zich graag voeden. van 4 mei 1907 Door de bewoners van Oirlo en Castenray, was een verzoek schrift aan de Gemeenteraad inge diend, waarin verzocht wordt om de kunstweg OostrumOirlo door te trekken tot Castenray. Besloten werd dit punt aan te houden. Er werd zelfs opgemerkt, dat de be woners van Castenray even goed gebruik kunnen maken v.d. Provin ciale weg (dus over Venray) om aan het station vrachten af te halen. De gemeente zou op 6 mei een verkoop houden van turfslijk, n.l. 81 slagen in het Venrays Broek en Endepoel, benevens 40 slagen in het Weverslose ven. bij moeilijk heden, ofwel voor raad en inlichtingen is de R.K. Vereniging tot bescherming van Meisjes: Mevr. W. v.d. Munckhof-Sangers Grote Straat 28, Tel. 581; Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot, Oostsingel 6, Tel. 393; Mevr. A. Pijls-Drenth, Grote Straat 14; Mej. T. Coenen, Patersstraat 30, Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters straat 30; Mej. M. Ptfls, Grote str. 14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel. 250; Mevr. vd. Haar, BUtterswilck, D 67, Tel. 263

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1