HUIZE SERVATIUS vijftig jaren in Venray. Mgr. Dr. J.B.G. Lemmens 25 jaar Bisschop Zondag collecte voor de Jubileoin-fcerk. Doze lezers schrijven Kiader-vakantifwfirk.... Jaarvergadering Heogsten-assoeiatie Henri Jacobs Zaterdag 16 maart 1957 No 11 ACHT EN ZEVENTIGSTE JAARGANG ONDERVINDT' PEEL EN MAAS CONFECTIE VAI m DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WFFKTRT AH VHOP VFNPAY P1M nM^TRPTCPTM ADVERTENTIK-PRUS: 8 ct. per m.m. ABONNBMENTS. GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 VV E«ErI\DL<fiU V UVJ1V V I JC,IH \J1V1J 1 PRIJS PER KWARTAAL 1 1.40 BUITEN VENRAY t 1.60. De archieven van Huize Servatius hebben veel geleden. Er was in de oorlogsdagen van 1944 wel wat anders om aan te denken, dan aan die stapel vergeelde papieren, Immers hon derden patiënten moesten onder de meest primitieve om standigheden verpleegd en gevoed worden en daarnaast moest aan tientallen vluchtelingen uit Venray zelf een hel pende hand geboden worden. Neen, over die papieren kon men zich moeilijk zorgen maken. Nu betreurt men het wel, dat ze verloren zijn gegaan. Ook dat oude schoolschrift, waarop een broeder met mooie letters gecalligrafeerd had: „Opgenomen patiënten" op de eerste regel daarvan stond: 7 februari 1907 nr. 1opgenomen. De datum, waarop Huize Servatius zijn zegenrijk werk in Venray is begonnen. Toen de Gentse kanunnik Petrus Triest in 1807 de Congregatie van de Broeders van Liefde stichtte, heeft hij natuurlijk niet aan Ven ray gedacht. Wel stond hem voor de krank zinnigenverpleging van die dagen, door deze nieuwe congregatie in christelijke banen te leiden. Voordien werden deze mensen feitelijk als het uitschot der maat schappij behandeld en kon men met de beste wil niet spreken van verpleging, hoogstens van opslui ting. En die opsluiting was dan nog dikwijls hemeltergend. Deze kanunnik trok zich het lot van deze geestelijk gestoorden aan en stuurde zijn broeders uit om hen in christelijke liefde te ver plegen en te helpen. Als dan deze Congregatie inaug. a.s. haar 150-jarig bestaan gaat vieren, mag zij zeggen niet alleen de opdracht van haar stichter ver vuld te hebben, maar de verpleging van geestes-gestoorden mede te hebben opgebouwd, uitgebreid, ver anderd en verbeterd, wanneer dit jubileum ook een mijlpaal is in de geschiedenis van de psychiatrische zorg in België en Nederland. VENRAY. Rond de eeuwwisseling werd in de Staten van Limburg geklaagd, dat in Limburg nog altijd niet een Inrichting aanwezig was, die door de wet op het krankzinnigenwezen voorgeschreven is voor de verple ging van geestelijk gestoorden. El ke provincie heeft daar immers voor te zorgen. Het Statenlid Trynes uit Venray heeft zich dit i.d. oren geknoopt en wist via Belgische kennissen, dat in Gent congregaties waren, die zich speciaal toelegden op de ver pleging van geestelijk gestoorden. Hij heeft daarmede contact opge nomen en van Eindhoven is de Overste van het Internaat der Broeders van Liefde in 1903 in Venray eens komen kijken. De Congregatie voelde wel wat voor een vestiging in Limburg. Het complex aan de Stationsweg stond hem wel aan, maar aange zien die grond eigendom was van wel 25 personen, was hij wel pes simistisch gestemd over de moge lijkheden om daar te kunnen gaan bouwen. Hij had dan echter buiten Trynes gerekend, die hem 14 dagen later de koopakten van al die percelen kon overleggen. Toen werd tot koop besloten en zou op de 28 ha. grond aan de Stationsweg een psychia trische inrichting gebouwd worden welke thans haar gouden jubileum viert als Huize St. Servatius. NIEUWE IDEËN. Reeds eerder hebben wij U in de artikelen-serie „Venray rond de eeuwwisseling" gesproken over de bouw van deze instelling, welke in 1904 begonnen werd en waarin in 1907 al de eerste patiënt kan wor den opgenomen. Men heeft direct bij deze bouw nieuwe ideën naar voren gebracht. Men „pleegde" nl. paviljoenbouw, die mogelijkheden opende voor af zonderlijke verpleging van rustige, minder rustige en onrustige pa tiënten, die geheel afgescheiden van elkaar gehuisvest werden. Iets ongehoords voor die tijd, maar van eminent belang voor de zieke mens. Een andere nieuwig heid, feitelijk uit de nood geboren, was, dat men de patiënten inscha kelde in het gewone dagelijkse leven van de inrichting. ten dage op praktisch Ieder terrein. Niet meer gekluisterd aan het bed, maar als normale mensen werken in huis en hof, in kleermakerij, in keuken, bakkerij of slagerij. Het eerste jaar werden bijna 400 patiënten opgenomen en hun aan tal is in die vijftig jaren opgelopen tot ruim 1000. Zo kreeg Venray zijn eerste krankzinnigengesticht. Als we dan geschiedenis moeten gaan vertellen, dan is er die feite lijk niet, als men tenminste naar de broeders kuiert. Ze vertellen U, dat met de groei van de inrichting ook het aantal hectaren grond ge groeid is, nodig om deze inrichting In stand te houden en dat op dit moment de inrichting zelf-suppor- ting is op velerlei terrein. Dat is dan alles. Het is voor de Broeders van Liefde iets vanzelfsprekend, dat 't percentage patiënten, wat genezen Venray achter zich laat, ieder jaar oploopt en heden meer dan 75 pet bedraagt, maar zelfs een leek, als Uw verslaggever, kan begrijpen, dat hier achter toch een stil en gestaag werken schuilt, echt liefde werk, waarin de wil om de gees- tes-zieke mens te helpen, telkens opnieuw weereen stimulans temeer is, om van zichzelf het uiterste te vergen, de nieuwste methoden in te voeren, gedegen studie te ma ken van alle mogelijkheden op dit terrein en een zich voortdurend opnieuw inzetten om anderen weer normale en gelukkige mensen te maken. VOOR VENRAY. Als leek zullen we nooit kunnen beseffen, wat dit werk feitelijk be tekent heeft en nog dagelijks be tekent. We zijn gewend mensen uit deze inrichting in Venray te zien wandelen, te zien werken en we kunnen ons ternauwernood reali seren, dat men een honderd jaren geleden nauwelijks wat beters wist, dan deze mensen maar op te slui ten en feitelijk rustig op hun dood ging zitten wachten. Het is niet aan ons om de ge neeskundige methodes, de genees wijzen, de behandeling te bespreken, die in Huize Servatius dikwijls zo'n gelukkige genezingen wisten te bewerkstelligen. Dat zij rustig overgelaten aan de vakmensen, die allen vol lof zijn over wat in Huize Servatius in de afgelopen 50 jaren op dit terrein is gepresteerd. We willen wel even stil staan bij wat Huize Servatius voor Venray heeft betekent in deze afgelopen halve eeuw. Er is een tijd geweest, dat men blij was met ieder klooster of in stelling, die zich in Venray vestig' de. Er is echter en vooral de laat ste jaren ook wel eens kritiek geweest op verschillende kloosters, omdat men meende, dat zij een rem waren voor een verdere en bredere ontwikkeling van Venray. Over deze, meestal onredelijke kritiek, willen we het op dit mo ment niet hebben, maar er wel op wijzen, dat Huize Servatius daar nooit bij genoemd wordt. Trouwens, ieder weldenkend mens vindt het redelijk, dat een dergelijke inrich ting grond nodig heeft voor het levensonderhoud en de arbeidsthe- raple, vindt 't logisch, dat in ver band met de verpleging zekere eisen gesteld kunnen en soms zelfs moe ten worden. Maar er is meer. Voor een bedrijf met een 150 man personeel zetten we eerbiedig de hoed af en menige gemeente zal er het onmogelijke voor doen De arbeidstherapie, voor die tijd om die in hun plaats te krijgen, iets geweldigs, kennen we heden Welnu, in al die jaren door heeft Cliché De Nieuwe Limburger Servatius werk verschaft aan een dergelijk aantal verplegers en an dere vakmensen, die hier een flink bestaan hebben en een behoorlijke sociale voorziening genieten. Het feit, dat Huize Servatius een dorp in een dorp is, heeft het toch nooit verhinderd, om niet een innig kontakt met Venray te hou den. Allereerst denken we dan aan de sportbeoefening, waarvoor Ser vatius grote en kostbare offers heeft gebracht en nog dagelijks brengt. Maar er is ook op ander terrein wel een organisatie te vinden, die op de een of andere wijze de steun en hulp van Huize Servatius niet mocht ondervinden? We geloven van niet. Immer en altijd hebben de Broeders van Liefde bereid ge staan, soms met zware financiële en persoonlijke offers om ook Ven ray te helpen. Een der beste bewijzen daarvan is wel het feit, dat zij inde oor logsdagen van '44 vele Venrayse mensen, die in vol vertrouwen in hun uiterste nood bij de Broeders aanklopten om hulp, ondanks de onmenselijk zware moeilijkheden, waarin zij zelf verkeerden, toch liefdevol opnamen en menigeen denkt dankbaar terug aan Broeder Krol, de belichaming van de per soonlijke moed en naastenliefde der Broeders van Liefde! En zo is het begrijpelijk, dat in die 50 jaren een band gegroeid is tussen Huize Servatius en Venray, die niet meer los te knopen is en waarvan Venray wel het meeste heeft geprofiteerd! Hebben zij door hun liefdevolle verpleging medegewerkt aan de genezing van ontelbaar velen, van de andere kant hebben de Broeders van Liefde ook vele verdiensten verworven voor onze gemeenschap. Zich dat bij dit jubileum te reali seren zal een dure plicht voor die gemeenschap zijn. VIERING Servatius is nog midden in de opbouw van zijn oorlogsverwoes tingen. Veel heeft ook deze instel ling in die barre dagen van oktober 1944 meegemaakt en veel is ver loren. De opbouw en uitbreiding kost veel tijd, veel moeite. Maar ook hier houden de Broeders niet van half werk. Beter voor de taak berekend, waarvoor zij dienen, schoner en grootser opdat ook de zieke mens beter behandeld kan worden, ver rijzen de nieuwe gebouwen, alle gegroepeerd om het middelpunt van de hele inrichting, de ver nieuwde kapel. Nu Is het wachten op de hoofdbouw, waarin de gehele administratie van de inrichting, de spreek- en onderzoekkamers zullen worden ondergebracht. Dit gebouw nadert langzaam maar zeker ook zijn voltooiing, waarmede Servatius dan zijn wederopbouw- werk kan besluiten. Het is dus logisch dat men de viering van het 150-jarig bestaan der congregatie en het 50-jarig bestaan der inrichting feitelijk uit wil stellen tot men dit hoofd gebouw kan openen. Maar anderen willen niet wachten tot die oatum. Wie het winnen zal moeten we afwachten. Maar een ding is zeker: in dat nieuwe hoofdgebouw zal een plaatsje gezocht dienen te worden voor dat oude cahier, met die zo gedenkwaardige datum van 7 febr. 1907. Gedenkwaardig omdat daardoor de psychiatrische zorg in Neder land er een instelling bij kreeg, die thans geldt als model voor de anderen. Gedenkwaardig ook, om dat Venray, daardoor binnen haar muren een instelling kreeg, die niet alleen de geestelijk gestoorde mens nieuwe hoop bracht, maar die ook voor de Venrayse gemeen schap van zeer grote betekenis Is geweest en nog dagelijks is. En wanneer dit gouden jubileum dan ook gevierd wordt, zal Venray haar dankbaarheid dienen en ook willen tonen. Door dr. F.J.M.A.H. Houben, goeverneur van Limburg Wie in de toekomst de geschie denis van het Bisdom Roermond gaat beschrijven, zal voor de be stuursperiode van Z.H. Excellentie mgr. dr. J.H.G. Lemmens een grote plaats moeten inruimen, wil hij recht doen wedervaren aan het be wogen tijdperk waarin zich de nu reeds vijf en twintig jaren van dit episcopaat aaneenrijgen. Zwaar, loodzwaar is de last voor een bisschop wanneer de tijden waarin hij regeert, beheerst worden door dynamische evolutie, door oor log en technecratie Er zal geen enkele Limburger te vinden zijn die niet bewogen overdenkt wat deze Hoge priester voor zijn diocesanen ge offerd en gestreden heeft. Niet van deze wereld maar wel in deze wereld, heeft de bisschop Christus kerk geleid en beveiligd, Moeder Maria daarbij aan de hand nemend omwiüe van het behoud der onsterfelijke zielen. Het brede arbeidsveld van de Mariale Kerkvorst is getekend door de liefde Gods die hem dwingt: „Caritas Crhisti urget nos"; al zijn handelingen zijn daarvan de vrucht. De echte zorg voor het heil der hem toevertrouwde zielen gaat ver uit boven de louter menselijke be- langen-behartiging. En juist daarom zal een ieder van ons behoefte gevoelen de bis schop in de ware zin een „vader" zijn aanhankelijkheid en erken telijkheid te betuigen op de dag van blij gedenken van 19 maart a.s. Geen persoonlijk geschenk zal de zilveren Jubilaris worden aange boden dit zou zijn innerlijke in stelling geweld aandoen, maar een geschenk geheel en al passend in het kader van zijn nimmer af latende werkzaamheid, gericht op het bouwen van Godshuizen. De kerk, welke Limburg zal aan bieden, wordt toegewijd aan de H. Gulielmus en het lijdt geen twijfel, dat de som, welke het volk in al zijn geledingen door grote en kleine gaven bijeen zal brengen, voldoen de zal zijn om de bouw van deze kerk te verzekeren. Moge dan dit zeldzame jubileum van onze vader-bisschop zich er op richten, dat straks speciaal uit de toren van de Gulielmus-kerk de tonen van blijvende dankbaarheid over het Limburgse land uitgalmen en vele generaties aan deze kerk hun geestelijke steun en vreugde beleven. In alle kerken van Limburg is zondag voorgelezen een herderlijk schrijven van de bisschop-coadjutor van Roermond, mgr. dr J. Hanssen, over het zilveren bisschopsjubileum van mgr dr \T. Lemmens, dat op 19 maart wordt gevierd. In het uit alle grpeperirigen van het volk samengestëlde comité, dat de jubileumviering, ^voorbereidt, is de gedachte naar voren gekomen om de bisschop een Gulielmuskerk aan te bieden, zo zegt mgr Hans sen in dit schrijven. Voor dit doel zal op zondag 17 maart in alle ker ken en kapellen een collecte worden gehouden. De priesters van het bisdom zul len het altaar bekostigen en alles wat tot het priesterkoor behoort. De religieuze orden en congre gaties zullen een speciale bijdrage geven en ook organisaties en be drijven hebben bijdragen toegezegd. Op de feestdag zal aan mgr. Lemmens worden meegedeeld hoe veel de collecte heeft opgebracht. De jubilerende bisschop zal zelf de plaats bepalen waar de kerk moet worden gebouwd. Bestedingsbeperking Zuinig zijn en hard werken schijnt het parool voor de toekomst. Zuinigheid ook voor Vadertje Staat, die o.a. de tarieven voor de post drastisch schijnt te moeten verhogen, omdat men er anders niet komen kan. Hetgeen ook wel geen wonder is. Want toen maan dag j.l. achter het postkantoor het nieuw gekochte stuk grond door de man van het kadaster moest wor den opgemeten, stonden er op een gegeven ogenblik behalve de amb tenaren van het kadaster (3 stuks) nog liefst 8 andere hooggeplaatste ambtenaren, naar de rood-witte paaltjes te kijken en te ordeneren. Geen wonder, dat een brief van Venray naar Oostrum, nog altijd een dubbeltje aan postzegel kost. M.G. Laat niet als dank... Het mooie weer van de laatste weken doet vooral zondags vele mensen naar buiten trekken. En wil men de vrije natuur in, wil men de kleintjes wat gunnen, dan komt men bijna automatisch terecht op de „bergen" tegenover het zieken huis. Maar dat schijnt voortaan en uitgerekend op zondag oefen terrein te zijn voor de ruiters, die hier hun paarden enig „zondags genoegen" willen verschaffen. De durvers onder de kleinen hebben grote kans onder de paarden terecht te komen en de rest moet maar wegblijven... De traditionele puinhopen langs het aardige verbindingsweg get je van Merseloseweg naar Hoender straat, t.o. de St Odakapel, zijn af gelopen winter weer met de nodige hopen toegenomen, zodat het nu werkelijk al aardig op een puin- plaats begint te lijken. T.D. Stropers voor de rechter In uw blad van vorige week stond een verslag van een rechtbank zitting, onder bovenstaande titel. Uit dit verslag zou de lezer de indruk krijgen, dat ik, de daarbij genoemde J.S., heb staan te liegen voor de rechtbank. Ik verklaar hier openlijk, dat dit niet waar is. Op de bewuste avond zijn in Ys- selsteyn inderdaad 2 mensen betrapt met stropen. D.w.z. men heeft een „lichtbakker" en zijn helper menen te herkennen in het licht van enkele lichtkogels. Ik werd op grond daarvan als de geweerdrager aangewezen door de verbalisanten, een aanwijzing die nog versterkt werd door de gedra gingen van een politiehond, die men aan enkele gevonden geweer patronen had laten ruiken. Op grond van die verklaringen werd ik dan ook te Venlo veroor deeld tot f 125,— boete. Ik ben daarop in hoger beroep gegaan, omdat ik bij deze strooppartij hele- helemaal niet betrokken was. Ik was niet in het veld die avond en de twee, die dat wel waren, heb ben dit naderhand ook sportief ter rechtzitting verklaard toen bleek, dat ik als onschuldige zou worden veroordeeld. Het feit, dat de politiehond mij aanwees, is verklaarbaar. De die avond gebruikte patronen waren deels van mij, deels van anderen afkomstig. Had men de proef met de speurhond ook nog op anderen behalve alleen op mij toege past, dan zou hij ongetwijfeld ook nog anderen aangewezen hebben, die echter evenmin als ik, die avond in het veld waren. In Uw verslag staat, dat de offi cier van Justitie van dit verhaal, noch van de verklaringen van de twee werkelijke daders iets geloofde. Ik mag vertrouwen, dat de rech ter, die uiteindelijk de uitspraak zal moeten doen, hiermede wel rekening zal houden. Had ik mij aan die stroperij In derdaad schuldig gemaakt, dan zou ik sportief genoeg zijn om dit te bekennen. Om echter veroordeeld te worden voor een feit, dat ik niet begaan heb, voel ik weinig. De zgn. stroper J.S. Op 14 maart kwam het komité K.V.W. in vergadering bijeen en werd door de voorzitter de verga dering en daardoor het nieuwe werkjaar geopend. Tal van punten stonden op de agenda, waarvan de meest urgente slechts in behandeling konden ko men. In het jaarverslag gaf de secretaris nog eens een duidelijk overzicht van het afgelopen jaar. Daar het comité het spelmateri aal aanzienlijk heeft kunnen aan vullen en reeds officieus de toe zegging heeft gekregen over een nieuwe en uitgebreide binnenruim te, zal zij in de toekomst haar werkwijze op een geheel andere leest gaan schoeien. Het comité is ervan overtuigd aldus de vergadering dat dit het werk aanzienlijk ten goede komen zal. Onder voorzitterschap van de heer A. Poels, hield de hengsten-asso- ciatie „de Vooruitgang", haar jaar vergadering, in het patronaat te Castenray. De voorzitter deelde in zijn In leidend woord mede, dat in de af gelopen week door de associatie een nieuwe hengst was aangekocht, Costaud van Brunette. Costaud van Brunette heeft in Den Bosch op de nationale hengsten- tentoonstelling de le prijs 2-jarige hengsten behaald, terwijl hij te Goes, op de centrale hengsten- keuring van Zeeland, de le prijs behaalde in de middenmaat 1957. De nieuw aangekochte hengst is de zoon van vader Costaud de Marche, de Belgische nationale kampioen 1948 te Brussel, zijn moeder is de meermalen hoogbe- kroonde „Brunette van Nico", die op verschillend fokdagen eveneens werd bekroond met een le prijs. Voor de aanvang van deze jaar vergadering werden de hengsten van de associatie voor de leden voorgeleid, t.w. Costaud de Marche, Costaud van Brunette, Vifils du Chateau en Nico v. Retraitehoeve, die in het najaar zal gaan ver dwijnen. De vele aanwezigen 3praken lof over de nieuwe aanwinst en de goede conditie der andere paarden. Door secr.-penningmeester Bee- len, werden tijdens de vergadering de jaarverslagen aan de leden voor gelegd. Het jaar 1956 was voor de ver eniging een zeer gunstig jaar ge weest. Vooral de hengst „Vifils du Chateau", die door de associatie in 1956 werd aangekocht voor f 35.000, heeft in het afgelopen jaar goed voldaan. Met 179 dekkingen heeft hij de kas der vereniging aanzien lijk versterkt. Het financieel ver slag gaf dan ook aan, dat er een kassaldo was van f 35.000. Hier was reeds het bedrag van de aankoop van de nieuwe hengst Costaud van Brunette, afgetrokken. Ook werden de nieuwe dekgelden vastgesteld, nl.: Vifils du Chateau f 150 voor de leden, niet-ledenf 200; Costaud de Marche f 125 en f 150; Nico v. Retraitehoeve f 50 en f 70; Costaud v. Brunette f 100 en f 125. Verder bracht de voorzitter dank aen hengstenhouder P. Rambaghs, waaraan de vier hengsten zijn toe vertrouwd. Verder werden nog enkele punten van huishoudelijke aard besproken. Hierna moest de voorzitter en zijn medebestuursleden, onder een daverend applaus van de leden, de dank in ontvangst nemen, voor het accurate beheer van de vereniging. in het goud en zilver Het dekenaat Venray, stond zater dag in het teken van het zilveren bestaan v.d. vereniging deH. Stede. Tevens vierde op die dag de heer H. Jacobs het feit, dat hij 25 jaar secretaris-penningmeester was van de jubilerende vereniging en dat hij 50 jaren lid was van het ker kelijk zangkoor van de parochie St Petrus-Banden. Het bestuur van het kerkelijk zangkoor en het bestuur van de H. Stede, vierden dit feest samen en wel kerkelijk. 's avonds had in de Petrus-Banden een plechtige avondmis plaats, die door het zangkoor meerstemmig werd gezongen. De avondmis werd opgedragen door de geestelijk-advi seur van het kerkkoor en de vereni ging H. Keijzers, die hierbij werd geassisteerd door pater Domitius en kapelaan van Leipsig. De feestpredikatie werd gehouden door pater Mathijssen uit Baarlo, de geestelijke leider van de kring Noord-Limburg van de Stille Om gang, De predikant bracht in goed gekozen woorden beide jubilea naar voren, o.a. de gouden kerkzanger en de zilveren Stille Omganger. Ook huldigde de predikant de zilveren jubilarissen van de vereni ging de H. Stede. Na de plechtigheden In de kerk, die werd bijgewoond door Deken Loonen en vele afgevaardigden van de vereniging de H. Stede van de diverse buurt parochies, had in hotel de Zwaan een receptie plaats. Velen kwamen de heer Jacobs en het bestuur van de vereniging de H. Stede, feliciteren. Deken Loonen sprak als eerste tijdens de receptie en schetste Jacobs als de man, die steeds in stilte gewerkt heeft voor de goede zaak en bracht hem dank voor zijn grote accuraatheid, ook namens de Geestelijkheid van geheel het Deke naat. Verder werd nog 't woord gevoerd door burgemeester Janssen, de heer Th. Vermeulen, als voorzitter van het kerkkoor en de heer Jac. Rae- makers, namens de H. Stede. Namens het kerkkoor werd de heer Jacobs, een pracht cadeau aangeboden, waarin ook zijn echt genote deelde. Ook de harmonie ontbrak niet op het appèl en bracht de jubilaris een serenade. Nieuws uit Venray en Omgeving GBOENE KRUIS DONDERDAG a.s. Consultatiebureau voor zuigelingen uit de kerkdorpen. Geslaagd Op het verleden week te Den Haag gehouden examen voor A.N. W.B. Rijschool-instructeur slaagde met lol onze dorpsgenoot de heer Jan Janssen, welke thans als ge diplomeerd instructeur is aangesteld bij de A.N.W.B. Bonds-rijschool N.V. „De Peelstreek". Zilveren feest Zr. Adelberta Op 25 maart a.s. hoopt Zr. M. Adelberta haar zilveren feest te vieren in Huize St. Anna, alhier. Zuster M. Adelberta (AnnyCalde- berg) werd geboren te Geleen op

Peel en Maas | 1957 | | pagina 1