tde óp aaide....
SPORT
AMBTELIJK SOCIAAL
Nederlanders in Indië
Goed wonen en de
voorlichting daartoe...
10 Jaren kajotters
Rijbewijs voor bromfietsers?
De middenstand vergaderde
Bekendmaking
Vuurwapenwet
Zaterdag 22 December 1956 No 51
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANS
M PEEL EN MAAS M
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF XKTTZlfW DT AT\ \7f\fXÏ> \7"C*TVTD A V ITM OA/ICTO PlfE'lM ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per ra.m. ABONNEMENTS-
GROTESTRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 VV IwlJrIVDJU/\l-l V UVJIV V I\^L I JC/1N UiYlO 1 IXEdVGH PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45
Het Kerstfeest staat weer voor
de deur; nog twee dagen en wij
knielen neer bij de kribbe van de
pasgeboren Verlosser.
Maandag zingt de kerk reeds vol
blijdschap:
„Heden zult gij weten, dat de
Heer komt en morgen zult gij
Zijn heerlijkheid zien. Heiligt
Uzelf heden en wees bereid,
want morgen zal de Heer ne
derdalen."
En dan komt de Kerstnacht met
haar hemels licht, dat dan weer,
evenals over de herders in Bethle-
hems velden, ook over ons zal schij
nen, wanneer wij tenminste behoren
tot de eenvoudigen en ootmoedigen
van hart en werkelijk van goede wil
zijn!
Die nacht schoner dan welke
dag ook.
Elke christen wil die nacht vroeg
opstaan en hij offert zelfs graag
zijn nachtrust op om naar de
plechtige Nachtmis te gaan en de
geboorte van de Verlosser te
vieren.
Ik denk hier aan de schone vers:
regels van onze grote dichter Joost
van de Vondel:
„o Kerstnacht, schoner dan de
daegen,
Hoe kan Herodes 't licht ver-
draegen,
Dat in uw duisternisse blinckt
En wordt geviert en aangebeden
Er komt mij nog een andere
dichtregel in het geheugen:
„Het was als had de hemel de
aarde stil gekust."
En waarlijk, is het niet zo, dat
op Kerstmis, in die zalige nacht,
de hemel aan de aarde zijn vurige
liefde openbaarde door haar te om
helzen en haar het beste en schoon
ste te schenken, wat de liefde ooit
in staat was te geven: een lieftallig
onschuldig kind
Begint met het Kerstverhaal niet
de liefdesgeschiedenis van hemel
en aarde?
Zozeer heeft God de wereld lief
gehad, dat Hij de mensen Zijn
eengeboren Zoon schonk.
„VREDE OP AARDE", zongen
de Engelen in de eerste Kerstnacht
en de Kerk zingt haar vreugde uit
in haar mooie beurtgezangen:
„Heden is ons de ware vreugde van
de hemel neergedaald;
Heden is over de gehele wereld de
hemel druipend van honing
geworden;
Heden is voor ons aangebroken de
dag van de nieuwe verlos
sing,
De sinds lange tijd aangekondigde
redding, de eeuwige geluk
zaligheid".
Wat is dat voor vrede, die ware
vrede
Hoe kan er nu vrede zijn in een
wereld, waar de meeste mensen
alléén maar aan hun eigen of hun
eigen gezin denken en geen reke
ning houden met de belangen van
anderen
Hoe kan er vrede zijn in de mens,
die met zichzelf overhoop ligt? Die
tot boven toe vol zorgen zit en er
geen raad mee weet
Die vrede is dezelfde vrede, die
de priester in iedere H. Mis de
gelovigen toewenst: „De vrede des
Heren moge altijd met U zijn".
Het is de vrede van God, die alle
begrip te boven gaat en die ons
hart en ons verstand bewaart in
Christus' Jezus.
Die vrede is beloofd aan alle
mensen van goede wil
Die vrede wordt slechts uit lief
de en ootmoed geboren.
Slechts hij, die werkelijk lief
heeft, zal die vrede kunnen sma
ken.
God, die liefde is, heeft ons ge
schapen om lief te hebben.
In de Kerstnacht vooral spreekt
ons de liefde van God zeer sterk
aan. Zoals ieder pasgeboren kind
ontroert, zo ontroert in veel hogere
mate het Goddelijk Kind van Beth
lehem.
Sedert wij in de Kerstnacht de
overgrote liefde Gods ervaren heb
ben, moest die liefde nooit meer
uit onze gedachten wijken en heel
ons leven door, ons denken en doen
beïnvloeden. Die liefde moest alle
liefdeloosheid en egoïsme onder de
mensen doen verdwijnen.
Onze Verlosser kwam als Vrede
vorst en daarom ook begon Hij
Zijn loopbaan op aarde met een
predikatie over ootmoed, de deugd,
die dwingend nodig is om in vrede
te leven.
De eersten, die Hij dan ook toe
liet in de stal, om Hem in Zijn
kribbe te zien en te vereren, waren
gewone herders, allereenvoudigste
en zeer ootmoedige mensen.
Als God Zich zo diep vernedert,
moeten wij, nietige mensen, onze
kleinheid en hulpeloosheid tegen
over de grote God, onze almachtige
Schepper toch beter inzien
Hoe kan een verstandig mens
nog een hoge dunk hebben van
zichzelf, als hij toch goed weet,
dat hij toch alles aan God, onze
Vader in de hemel, te danken
heeft
Hoe kan hij dan minachtend op
anderen neerzien, omdat hij zelf
misschien wat meer geld verdient,
of een mooiere positie in de maat
schappij bekleedt
„Hier geldt geen adel, staat
noch pracht.
De hemel heeft het kleen (kleine
en geringe) verkozen.
Al wie door ootmoed wordt
herboren,
Die is van 't hemelsche geslacht".
(Joost van de Vondel)
Als wij werkelijk liefhebben en
ootmoedig zijr, zal er ook vrede
komen in ons hart. Vrede en ook
vreugde.
Vreugde over onze wedergeboorte
tot kind van God en erfgenaam des
hemels. Vreugde over onze verlos
sing, die met Kerstmis begonnen
is. Toen de hemel de aarde stil
kuste. En, zoals de dichter voort
gaat:
Sindsdien kon de aarde niets an
ders doen dan van de hemel dro
men. Zo moest het ook onder ons
Christenen zijn.
Vol liefde en ootmoed geven wij
ons geheel gevangen aan die grote
God en Zaligmaker, die slechts ons
waarachtig geluk op het oog heeft.
Wa weten ons in Christus steeds
veilig geborgen. Dat veilige gevoel,
ook temidden van tegenslagen,
lijden, zorgen en allerlei verwar
ring, dat is de vrede van Kerstmis!
Toen hij op Kerstmis van 't vorig
jaar stierf, was hij 79 jaar en nog
een paar maanden.
Hij woonde gans alleen, in een
desa, op kilometers afstand van de
stad. Hij werkte nog voor zover zijn
krachten het toelieten: wat hout
kloven en dat verkopen aan zijn
buren. Maar dat bracht hem niet
genoeg op om ervan te kunnen
leven en zijn klein tuintje met een
paar pisangs en papajas maakten
geen vetpot. De onrijpe vruchten
van de papaja werden gekookt als
toespijs bij een weinig slechte kwali
teit rijzt, gemengd met mais.
Om de honger te stillen kwam
hij nu en dan afzakken naar de
stad; daar had hij een paar adres
sen, waar men hem wat toe stopte
en waar hij eens naar maaglust
kon eten.
Bij een zuster Ursuline was hij
altijd tegen etenstijd aan een achter
deur bij de keuken; en aan een
andere deur was een oude broeder
die altijd iets aparts voor hem had.
Zo kwam hij ook eens bij mij. Ik
had hem leren kennen een dertigtal
jaren geleden toen hij, als onbe
voegd zaakwaarnemer of prakoel
bamboe, voor anderen processen en
belastingsproblemen opknapte.
Ook dat was geen rijkdom, maar
men kon er van leven. Doch de
oorlog bracht er onherstelbaar de
de klad in. Zijn pleegzoon liet hem
in de steek. Hij begon te zwerven
achter de hongerende demarcatie
lijn. Ten slotte bleef hij hangen in
een eenzaam plaatsje.
De overdracht kwam. En de af
geleefde Nedérlander moest ook
een keuze doen; een keuze om te
blijven wonen in zijn hutje van
bamboe. Hij, die kind noch kraai
had, wat moest hij doen?
Waarom ging het eigenlijk?
En als hij deze desa uit moest,
waarheen dan?'
Familie, waar?
Vrienden, vrienden in de nood...
Hij werd dus maar Indonesisch
staatsburger. Als je al de zeventig
voorbij bent en je hebt niets en
niemand, dan blijf je waar je bent.
Niemand gaf hem een betere raad.
De Berita Negara vermeldde zijn
naam, voortaan zou hij niet meer
ontgaan aan de Nederlandse ad
ministratie.
Ben je Nederlander, of ben je
Indonesisch staatsburger? vroeg ik
hem eens.
Ik ben altijd nederlander geweest,
zei hij: mijn vader en moeder waren
beiden Nederlanders.
Heb jij je niet opgegeven in '50
of '51 om Indonesiër te worden?
Neen, neen. Ik ben wel een keer
naar het kantoor geweest, omdat
de mensen zeiden: nu de zaken zijn
overgedragen aan Indonesië, moet
jij je gaan aangeven, anders mag je
hier niet blijven.
En werd je toen niet gevraagd of
je Indonesiër wilde worden?
Ik heb er niet veel van begrepen,
ik wilde blijven wonen in de desa.
Kijk als je Nederlander bent, kun
je onderstand krijgen, dan hoef je
geen armoe te lijden. Hij was toen
77 jaar.
Er werd moeite gedaan, er werd
een geboortebewijs gevonden, en er
kwam onderstand, genoeg om van
te leven in de desa. Hij kreeg er
wat kleding bij, en op een goede
dag nog een nieuwe deken voor
zijn oude botten. Hij was blij in zijn
hutje.
Maar de Nederlandse administra
tie achterhaalde hem; hij, gewezen
Nederlander, had geen recht op
onderstand. Stop met die geldver
spilling
De paspoort-ambtenaar kwam
eens in de buurt: Ik moet u dat
paspoort weer afnemen, want uit
de registers blijkt, dat je Indonesiër
bent geworden.
Ja ik weet het zelf niet; hier is
mijn Nederlands paspoort.
En bij de paspoortambtenaar was
ook een Nederlandse sociale raad-
ambtenaar, die ook een woordje
meesprak.
Ik heb je pas nog een nieuwe
deken gegeven, die moet ik ook mee
terug nemen. Zuinig werd de waarde
volle deken meegenomen, voor een
echte Nederlander.
Nog enkele malen is hij naar de
grote stad gekomen. De uitputting
van de 78-jarige werd steeds dui
delijker. Hij werd ziek, maar kort,
en stierf in de desa, werd begraven
door de desalui. Hij ruste in vrede.
En, een geluk, dank zij de amb
telijk sociale zorg, is de deken be
houden voor Nederland.
Toen wij onlangs een beschouwing
gaven over een avond in Helmond,
waar we te gast waren van een
woningbouwvereniging, die de nieu
we bewoners van een buurt op een
avond bijeen riep om ze eens te
vertellen waartoe een woning fei
telijk wel diende. Toen hebben we
verschillende reacties gehad.
De ene partij zei, dat dit nergens
voor nodig was, omdat mijn huis
mijn kasteel is, waarin ik kan doen
en laten wat ik wil, en de andere
partij vertelde, dat het overbodige
moeite was, want ze leren het toch
nooit.
Zo vertelde zelfs een architect,
dat er rond Venray nieuwe boer
derijen worden gebouwd, die al met
al toch een smak geld kosten van
de bouwheren. Maar men stond en
bleef staan op de „goej kamer", de
zgn. salon, waar het negentiende
deel van het jaar niemand inkomt,
behalve om de fiets in te zetten en
het overige deel niemand prettig
zit, omdat de stoelen eenvoudig
niet ingezeten raken.
Behalve, dat die „fietsenberg
plaats" veel geld kost, gaat er nut
tige ruimte verloren, die zeker op
een boerderij beter en doelmatiger
besteed kon worden, waar huishou
ding en bedrijf zo zeer in elkaar
grijpen.
Trouwens, wie ook in Venray zelf
door verschillende nieuwe wijken
wandelt en dan eens door de gor
dijnen gluurt wat wel ongepast,
maar daarnaast ook leerzaam kan
zijn ziet, dat ook in deze nieuwe
huizen nog veel „goej kamers" zijn,
waarin het dressoirtje en de beste
meubelen zijn geplaatst, die alleen
met zondagen en hoge feestdagen
„bezeten mogen worden, maar waar
geen plaats is voor de jeugd, die
altijd en eeuwig op straat zit. Want
thuis mag niets vuil gemaakt, noch
versierd worden.
En hoe dikwijls wordt aan die
salon een gerieflijker keuken, een
gemakkelijk schoon te houden ka
mer, of douche, of badkamer op
geofferd?
Die zijn dan te duur
Laten we elkaar goed begrijpen.
We hebben niets tegen dezg. sa
lons en we kunnen ons heel goed
indenken, dat een huismoeder wat
trots zal zijn op die prachtige meu
bels, die glad en blinkend geboen
de vloer, op dit voorbeeld voor het
hele huis.
Maar we zijn er wel tegen als
dit ten koste gaat van de nuttige
woonruimte, ten koste gaat van
andere nuttige dingen als een was
machine, een geijser, een douchecel,
waarin de kinderen beter zichzelf
kunnen redden.
Allemaal dingen, die tijd en ener
gie sparen, de hygiëne bevorderen
en behalve de materiële winst aan
tijd en arbeidskracht, ook een grote
geestelijke winst opleveren.
Immers door de hulp van machi
nes en apparaten, het werken in
een doelmatig enjpractisch inge
richte woning zal de arbeidslust
en de arbeidsvreugde stijgen.
Moeder de vrouw zal meer lust
en tijd krijgen om met haar man
en kinderen een goed gezinsleven
tot bloei te brengen.
En zij zal ook haar plaats buiten
de kleine kring van het eigen ge
zin, in het maatschappelijk leven
kunnen innemen.
Om dat te bevorderen, moet de
huisvrouw en haar gezin in de
eerste plaats kennis en inzicht
verwerven omtrent de nieuwe om
standigheden.
Om dit te bevorderen, is voor
lichting nodig. Ook aan het hele
gezin, maar vooral aan de huis
vrouw. En al is het zeker waar,
dat in deze tijd het jongere meisje
op huishoudschool en andere cur
sussen hierover enige voorlichting
inderdaad ontvangt, er trekken nu
te veel ouderen naar nieuwe wo
ningen of gaan ze bouwen, zonder
hiervan enig begrip te hebben.
Nu kan men er over vechten
gaan, wie dan voor een dergelijke
voorlichting moet zorgen, dan heeft
men als enig resultaat, dat er niets
gebeurd.
Men kan ook de handen ineen
slaan, zoals men in Helmond deed
en gezamenlijk voor voorlichting
zorgen. En wanneer dan huismoe
ders metterdaad de voordelen van
een andere inrichting van het huis,
te zien krijgen, wanneer ze precies
weten, wat ze met een geijser, wat
ze met een douche kunnen doen en
wat een en ander gaat kosten, dan
zullen er maar weinig meer zijn,
die toch hun oude gang blijven
gaan.
Dan wordt door zulk een voor
lichtingsavond een groot goed be
werkt, waarvan niet alléén de
huisvrouw zelf, maar onze gehéle
gemeenschap kan profiteren
Dat moet de moeite van een der
gelijke organisatie méér dan waard
zijn!
HANDBOOG
Om de handboogsport meer be
kendheid te geven zal hier in Ven
ray, binnenkort begonnen worden
om jeugdige personen van 13 tot
18 jaar enigszins te onderrichten in
deze sport. Er zal wellicht elke
zondagmiddag een paar uren aan
deze jongens de gelegenheid worden
gegeven, om zich door goede leiding
in deze sport te bekwamen.
Van verschillende handboogschut
terijen uit Venray en omgeving,
hebben zich hiervoor reeds van deze
jeugdige personen opgegeven. Moch
ten er onder de jongeren in Venray
nog jongens zijn, die voor deze sport
iets voelen, zij worden 2e Kerstdag
om half 3 verwacht in de Burggraaf,
waar alle inlichtingen te verkrijgen
zijn.
Zouden de leiders van het patro
naat en andere jeugdverenigingen
niet eens wat propaganda voor
deze mooie sport kunnen maken,
het is voor vele jongeren zeer zeker
een van de mooiste sporten waar
aan zij hun vrije tijd kunnen be
steden. Dus allen, welke hiervoor
interesse hebben, verwachten wij
2e Kerstdag in de Burggraaf.
De kajotters hebben op uitbundige
wijze het 10-jarig bestaan van hun
vereniging gevierd.
Dat begon al zaterdagavond, toen
in Prinsenhof een feestvergadering
gehouden werd, waarop o.m. voor
zitter F. v. Els, de taak van de
kajotters in deze tijd nog eens toe
lichtte en waarop de voorzitter van
de KAB de heer Schoester, een
ernstige rede hield over hetzelfde
onderwerp.
Naast dit ernstige gedeelte was
ook de humor niet, vergeten en con
ferencier Gerrits en het orkest Jo
v. Els, bleken hun taak te verstaan.
Een gezellig dansje wisselde de
verschillende onderdelen.
Zondagmorgen hield het jubileren
de bestuur een druk bezochte recep
tie in hun clublokaal in de oude
Ambachtsschool, dat voor deze ge
legenheid eens extra was opgeknapt.
De voorzitter van de K.A.B. was
hier de eerste, die zijn gelukwensen
kwam aanbieden en die hen de
steun der grotere broeders in de
K.A.B. nogmaals van harte toezegde.
Deken Loonen bood ook zijn geluk
wensen aan en noemde de K.A.J.,
een der voornaamste jeugdbewe
gingen van zijn Dekenaat.
Burgemeester Janssen was de
volgende die gelukwenste met dit
jubileum. Hij hoopte, dat de K.A.J.
de arbeidersjeugd niet alleen zou
blijven binden, maar ook die gehele
jeugd zou omvatten, waarvan er
nog altijd te veel afzijdig staan.
De heer Laurensse feliciteerde
namens de Industriële club en
sprak zijn voldoening uit over de
goede samenwerking, welke bestaat
tussen werkgever en werknemer.
De moderne tijd eist veel van de
arbeider, ook wat zijn geestelijke
ontwikkeling betreft.
In dit verband wees hij op het
goede nut van de Pater Fortisschool.
Een enquête onder de industriëlen
gehouden, toont aan, dat ruim 90
jonge arbeiders dit onderwijs willen
volgen. Aangezien 40 genoeg is om
met een dergelijke school te star
ten, kan men eerstdaags zeker hier
meer over horen.
Namens de Jeugdraad bood de
heer Hendriks gelukwensen aan,
terwijl de heer Poels sprak namens
de bejaarden-soos, de troetelkin
deren van de Kajotters, die hen
immers hun clublokaal enkele mid
dagen in de week ter beschikking
stellen voor de bejaarden. Hij bood
gelukwensen aan en sprak dank
uit voor de prettige samenwerking
tussen jong en oud.
De heer Gerrats sprak namens
de Metaalbewerkersbond 'n woord
van gelukwens.
Bij die gelukwensen voegden zich
vele andere, o.a. van zustervereni
gingen van andere plaatsen, van
jeugdverenigingen hier ter plaatse,
van particulieren, zaken en indus
trieën, terwijl veel bloemen en
schriftelijke gelukwensen werden
aangeboden.
Het was daar een komen en gaan
en ook hier was de sfeer weer
prima, waar o.a. een eigen orkestje
en eigen buffet het hunne toe bij
droegen.
Als slot van de festiviteiten was
er dan Woensdag de avondmis, die
door alle Kajotters werd bijgewoond.
Al met al een goed feest, waar
aan men nog lang zeer prettige
herinneringen zal bewaren.
Door de Overheid wordt ernstig
overwogen om voor bromfiets
berijders een rijbewijs verplicht te
stellen. Uiteraard zal men dan aan
de kennis van de verkeersregels
hogere eisen gaan stellen. Hieraan
ontbreekt bij velen nog het een en
ander.
De Vereniging voor Veilig Ver
keer, afdeling Venray, heeft ge
meend in deze niet te mogen
achterblijven en heeft de heer
Jansen, adjudant van de rijkspolitie
te Venray aangezocht om speciaal
voor de bromfietsers een cursus
te geven. In 4 lessen zullen de
verkeersvoorschriften volledig be
handeld worden.
Het behoeft geen nadere uitleg
dat deze cursus U een unieke ge
legenheid biedt om Uw kennis van
de verkeerswetgeving te vervol
maken. De eerste les zal gegeven
worden op 9 januari 1957 om 8 uur
namiddag in de achterzaal van
café de Engel, Grotestraat, Venray.
Getracht zal worden om bij de
laatste les de beschikking te krijgen
over een bomfiets-testapparaat,
waarmee Uw reactievermogen ge
test kan worden.
Bovendien zal elke cursist die
met goed gevolg aan deze cursus
deelneemt, een diploma worden
uitgereikt.
Tenslotte zij nog medegedeeld
dat aan het volgen van deze lessen
geen kosten verbonden zijn.
Het was ditmaal een druk be
zochte middenstandsvergadering,
die maandag j.l. in hotel de Zwaan
alhier werd gehouden. Daarop kwam
de nieuwe pensioenregeling ter
sprake, waarover de secretaris Fr.
Janssen een inleiding hield.
Deze heer leidde trouwens de
hele vergadering, daar de Voorzitter
door ziekte verhinderd was. Zijn
betoog werd met aandacht gevolgd
en uit verschillende vragen bleek
wel, dat dit onderwerp de belang
stelling had. Trouwens de gehele
vergadering was geanimeerd.
Er werd een hartig woordje ge
zegd over het vreemdelingenverkeer
in Venray en uit de toelichting bleek,
dat de middenstandsvereniging een
nieuwe vereniging voor vreemde
lingenverkeer helpen.
Er werd in dit verband een be
roep gedaan op de middenstanders
om de zaak toch eens wat breder
te zien en ook door financiële hulp
deze zo nuttige en noodzakelijke
vereniging mogelijk te maken.
Een verzoek van de gemeente om
advies over de duur van de kermis
in Venray-kom werd beantwoord in
die zin, dat wat de middenstand
betreft, deze rustig Woendag-
's avonds gesloten mag worden.
Mededeling werd gedaan van het
feit, dat in Oostrum een nieuwe
middenstandsvereniging is opge
richt, die nauw zal samenwerken
met Venray. Men denkt zelfs aan
een soort overkoepelende organi
satie, ook al in verband met andere
splitsingen op kerkdorpen.
Het vraagstuk van een-middag-
sluiten-in-de-week, zal eerst in de
vakorganisattes moeten worden be
sproken. Hun adviezen zullen dan
voor de middenstand zelf punt van
bespreking uitmaken.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GROENE KRUIS
DONDERDAG a.S.
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de kerkdorpen.
Burgemeester en wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat bij hun besluit van heden
nummer 869, aan het Autobus
bedrijf Kupers' Tours, gevestigd te
Venray, Beekweg M 88a, vergun
ning is verleend voor de uitvoering
van groepsvervoer binnen deze
gemeente, ten behoeve van de
kinderen woonachtig in de Vrede-
peel, die dagelijks de school in
Merselo bezoeken en ten behoeve
van de vrouwen en kinderen uit de
Vredepeel, die 's zondags de kerke
lijke diensten in Merselo bijwonen.
Venray, 12 december 1956.
Het hoofd van plaatselijke politie
te Venray vestigt er de aandacht
van belanghebbenden op, dat de
verleende bijzondere machtigingen
tot het voorhanden hebben van een
vuurwapen op grond van de Vuur
wapenwet 1919, hun geldigheid op
1 januari 1957 verliezen.
Vóór die datum dienen aanvragen
om een nieuwe machtiging ter
gemeentesecretarie afdeling I te
worden gedaan.
Venray, 14 december 1956
Het hoofd van plaatselijke politie,
A. H. M. JANSSEN
Interparochiële Kerstactie
Venray
Het comité is zo vrij nog eens
een beroep te doen uw medewer
king te verlenen tot het slagen van
de interparochiële Kerstactie ten
behoeve van de Venrayse mensen,
die noodlijdend zijn.
Mogen wij de winkeliers voor
stellen iets van praktische waarde
uit de winkel te geven.
Dit kunnen, zijn, geconserveerde
levensmiddelen, schoeisel, kleding
en diverse huishoudelijke artikelen.
Doch niet alleen de winkeliers
maar ook zovele andere gezinnen
kunnen op deze wijze de Kerstactie
helpen slagen.
Dan blijft nog altijd demogelijk
heid uw financiële bijdrage over te
maken op nummer 52742 van de
Nederlandse Credietbank t.n.v. het
Kerstactiecomité.
Mocht U een en ander willen
geven in natura, dan is het Kerst
comité graag bereid het pakketje
bij U op te halen (tel. 666).
Geslaagd
Op het te Eindhoven gehouden
modevak-praktijk examen, slaagde
voor coupeuse en lerares-modevak,
mej. Toos v. Gerven uit Venray en
Toos v. Hoof uit Ysselsteyn.
Opening bloemisterij Van Ham
De traditionele bloemstukken bij
de opening van een nieuwe zaak
ontbraken ditmaal, toen vorige
week de firma van Ham aan de
Julianasingel de nieuw gebouwde
bloemisterij opende.
Het kon ook moeilijk anders
omdat immers hier zelf een schat
van bloemen aanwezig was, waar
iedere bloemenliefhebber zijn hart
aan op kan halen. Van het kleinste
potje tot de grootste mand kon
men vinden in de grote showruimte
van deze nieuwe zaak.
Deze door architect Col sen ont
worpen bloemenzaak, welke het
aannemingsbedrijf Verhoeven in
betrekkelijk korte tijd heeft opge
bouwd, deed aanvankelijk vreemd
aan, mede door de grote binnenhof,
welke showroom en kwekerij splitst.
Wanneer echter deze binnenhof zal
zijn aangekleed en waar anders
mee dan met bloemen, dan zal
ongetwijfeld in de toekomst aan de
Julianasingel een pand verrijzen,
dat een bloemrijk sieraad is voor
de hele Venrayse winkelstand en
dat de naam Semper Florens met
terdaad in praktijk zal brengen.
Ongelukken
Een vrachtauto beladen met hout
kwam op de Overloonseweg in de
sloot terecht, toen de chauffeur uit
moest wijken voor een kind, dat
onverwacht de weg overstak. De
zwaar beladen wagen werd danig
j vernield, maar de chauffeur kwam
met de schrik vrij.