Oost priesterhulp. Het duister bedrijf in de wilddieverij Kindervakantiewerk WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN De R. K. Handels avondschool te VENRAY. Bouw van Bedrijfspanden. Hand-, span- en trekdiensten in het geding van mensen in het westen ongewenst ten einde. Zaterdag 25 Augustus 1956 No 34 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG a PEEL EN MAAS CONFECTIE VAI m DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45 Het is soms wel eens goed, na te denken, over wat is gebeurd tijdens en na de bevrijding. Dan is het eigenaardig, dat niet het bombardement, noch de ver woestingen, de diepste indruk ach tergelaten hebben, maar speciaal het evacuatiebevel. Dat we moesten gaan met een deken op onze schou ders. ver weg van huis en haard, ergens heen, met een onbekende bestemming. Waar we wel liefde vol werden opgenomen, maar hoe goed het er ook was, we kwamen terug, tot wanhoop van alles wat maar O.D.er was. Daaraan denkt men onwillekeurig terug, als men leest over de duizen den volksduitsers, die na de be vrijding van huis en haard werden verdreven, samengepakt in spoor wagens of als vee voortgedreven langs de wegen naar het Westen. Zij waren Duitsers en dus... wer den zij uit Polen en de andere sateliet-staten gegooid, soms zelfs zonder „ons" dekentje. Zij zijn in West-Duitsland, zelf kapot en ver woest, terecht gekomen. En daar in te kleine kampen opgesloten. Wat moet in deze mensen zijn omgegaan, temeer waar zij zich realiseerden, dat voor hen de weg terug geheel was afgesneden. Dat hun huizen, hun bezittingen, waar voor ze een leven lang gewerkt hadden, weg zijn en dat ze arm en eenzaam in een hun vreemde wereld bleven staan. Na hen zijn de duizenden en dui zenden vluchtelingen gekomen, die alles in de steek lieten om een dreigende arrestatie, om onder drukking te voorkomen. Hun bezit bleef achter. En die stroom vloeit nog dagelijks. Nog dagelijks komen door het ijzeren gordijn deze mensen beroofd van alles in het Westen aan. De hartroerende tonelen van jaren terug zijn er niet meer, toen honger en ziekten honderden van deze ver drevenen op hun vlucht naar het Westen deden sterven, toen in kam pen alles slechts provisorisch ge regeld was en in het verwoestte westen ternauwernood plaats was voor eigen bevolking. Het Duitse wonder heeft veel tot stand ge bracht. Maar miljoenen mensen zullen nooit helemaal genezen van het heimwee naar huis en haard, dat hen verteert. Van het heimwee naar hun kerken in het vaderland, dat er niet meer is. Naar de troost, die de priester hen daar schonk. Naar de luister, waarmee de Sacramen ten hen eens werden toebedeeld. De pijn om de verloren aardse dingen wordt bij sommigen gestild door nieuw gewin, maar zij blijven zich toch schamele armen voelen, zolang zij de troost van de moeder kerk missen en hun kinderen de goedheid van die Moeder niet onder vinden. Vele anderen zijn reeds zo verbitterd, dat zij de kerk niet meer willen kennen. Voor ons is de troostvolle liefde van de Moederkerk zo dichtbij, zo vanzelfsprekend, dat wij er soms achteloos en ondankbaar mee om gaan, alsof wij niet beseffen, dat ook wij morgen aan de dag alles kunnen verliezen, om er brutaal geweld, heidendom en materialisme voor teruggave krijgen. Maar zijn wij wérkelijk zo zeker van ons zelf? Waarom besluipt ons dan de angst als wij denken aan onze kinderen en hun toekomst? Wat in het Oosten is gebeurd en nog dagelijks gebeurt, bewijst hoe gemakkelijk de strijdende kerk een lijdende kerk kan worden. Geef Gods priester een „lift" Wie weet wat morgen gebeuren zal? Nog is er tijd om te zoeken wat verloren ging, te redden wat dodelijk wordt bedreigd. Dertig Kapelwagens rijden door de vluchtelingenlanden. Meer dan dertienhonderd jonge mannen uit de door de communisten vertrapte volkeren, worden geholpen op de weg naarhetPriesterschap. Utrechts Aartsbisschop wijdde in Salzgiter Steterburg het door katholiek Ne derland gebouwd klooster in, een zielzorg-steunpunt, zoals er nog vele moeten worden gebouwd. Voor deze grote noden en voor dit zegenrijk werk van liefde moet Oostpriesterhulp U vragen om een offervaardige gift én om Uw gebed. Bidt vandaag nog voor onze ver volgde en gestrande broeders en zusters en als U hen uit dankbaar heid, uit waarachtig Christelijk medelijden óók wilt en kunt helpen met de aardse goederen die U zijn toevertrouwd, doe het dan zonder uitstel. Helpt de Moederkerk moto riseren, geeft de vermoeide afgetobde priesters een „lift", helpt Christus trekken door het land waar de Zijnen zo verschrikkelijk eenzaam zijn. Velen die het hoofd al lieten zinken in de schoot, zullen in Hem hun hoop terugvinden. Door Uw liefde. Door het Venrayse Dekenaat rijden thans de grote kapelwagens. Niet alleen om te laten zien, hoe goed die zijn ingericht, maar ook en vooral om het Oostpriester werk missiewerk' in de ware zin des woords voor ons sprekender te maken. Daartoe zullen tentoonstel lingen worden gehouden en film- voordrachten. Op verschillende plaatsen zijn ze al geweest en de indruk die achter bleef van dit bezoek was dikwijls ontroerend. In andere plaatsen zullen ze nog komen. Zo Maandag a.s. in Blitters- wijck en in Wanssum. Dinsdag in Ysselsteyn en Venray-kom. Daar zijn de kapelwagens ook Woensdag evenals in Merselo. Laten we beseffen hoe goed wij het hier hebben en onze plicht ken nen tegenover de vluchteling uit het Oosten. Omtrent het begrip wilddieverij heerst een betreurenswaardig mis verstand. Weinigen zijn zich bewust van de enorme schade, die de wild dieverij aanricht, zowel economisch als ethisch. Voor een groot gedeelte is dit onbegrip verklaarbaar uit het gebrek aan onderscheid, dat niet alleen het publiek, maar zelfs de rechterlijke macht aan de dag legt op dit punt en bijna noodzake lijk ook aan de dag moet leggen. Men beticht de aktehouder, die op andermans wild schiet; de bos- arbeider. die een strik zet; de boerenknecht, die op de loer ligt voor een haasje en men meent met het optreden tegen deze gevallen de stroperij te bestrijden. Men begaat echter de grote en fatale vergissing, de verdwaalde aktehouder en de stroper uit harts tocht over een kam te scheren met de passieloze beroepswilddief, die systematisch uit winstbejag de goede jachten tot zijn exploitatie terrein kiest eri buiten schot blijft. De eersten begaan weliswaar een overtreding, maar de actieve politie weet deze minder gevaarlijke en onbelangrijke stroperij wel de kop in te drukken. Anders is het echter met de beroepsman, de wilddief uit professie, die er een vak van heeft gemaakt. Het nachtelijk duister bedekt de handeling van deze rovers, het ge ruisloze netten, strikken en vallen zetten; het verraadt hen niet bij deze diefstallen, in het groot ge pleegd meestal op afgelegen plek ken. Alleen de lichtbak met haar stralenbundel en schoten in het holst van de nacht trekken aan dacht. Maar het geluid wordt doorgaans overstemd door de wind en de plen zende regen, hét weer om te licht bakken. De bevolking in diepe rust ontgaat dit; de enkeling die iets verneemt, slaat er geen acht op. Het drieste optreden der licht bakkers is een brutaal tarten der politiemannen, die ir het nadeel zijn. De ordebewakers hebben te weinig bevoegdheid, om tegen hen op te treden. Zij zijn in het donker overgeleverd aan onherkenbare bandieten met de wapens in de hand, als zij de politie in het ver blindend licht zetten. Wilddieven die meestal onder in vloed verkeren van ingenomen „courage-water", deinzen voor niets terug. De vele laffe moorden en moordaanslagen op politiemannen, bij dergelijke nachtelijke botsingen, zijn evenzovele aanklachten tegen een onhoudbare toestand. Het mag geen verwondering baren, dat niet ieder discipel van Hermandad de moed bezit zo'n on gelijke, roekeloze strijd aan te bin den, bij de gedachte aan vrouw en kroost en eigen lijfsbehoud. Te meer niet, omdat de stroperij van hoger hand, ten onrechte van onderge schikte aard wordt-geacht, hetgeen meewerkt tot erkenning van het gezag. Is het te verwonderen, dat de wilddieverij zogoed als over heel het land welig tiert, nu er voor het wild zulke hoge prijzen gegeven worden? Opwindende sport? Als de bevolking beter op de hoogte was van de ondergrond en de vernietiging aan wilddieverij verbonden, dan zou zij een heel ander oordeel vellen. Nu heeft het bij het publiek een soort burger recht verkregen, wordt verheerlijkt en als een verboden, opwindende sport gezien. Hoe heel anders is de werkelijkheid. Wie zou het plunderen van zijn boomgaard, van zijn pluimvee, als een vergeeflijke, olijke kwajongens streek beschouwen? Welnu, zo ver gaat het ook de jager. Het met veel moeite en kosten op redelijk peil gebrachte revier is in korte tijd, geheel ontvolkt, arm aan wild ge worden. Zonder degelijke bewaking is de bestrijding der wilddieverij uitge sloten. De wilddieverij, verre in de meer derheid, verstaat beter de kunst van voorbeeldige associatie, dat 'n vast bolwerk vormt tegen hun be lagers. Het komt veelvuldig voor, dat stropers oud en versleten zijn geworden in het „vak", zonder ooit met de rechter in aanraking te zijn geweest. Zo ^lijft de menigte er vrijwel onkundig van en ziet niet in, welk een ravage de wildstand wordt toegebracht. Een wildstand, die toch deel uitmaakt van ons na tionaal vermogen. Deze wildstand wordt uitsluitend door jagers, met haast ondragelijke kosten en krachtsinspanning, wan kelend in stand gehouden. Redding is slechts mogelijk door de wet geving daadwerkelijk te doen na komen. Op het ogenblik telt Venray on derwijsinrichtingen op alle gebied. Hoger-, middelbaar-, lager-, tech nisch-, land- en tuinbouw-onderwijs zijn vertegenwoordigd. Ook het Handelsonderwijs heeft in Venray een inrichting, nl. de 3-jarige Middelbare Handelsavond school van de Venrayse Midden stand. Op deze school worden zowel meisjes als jongens toegelaten, die zich verder willen bekwamen op gebied van boekhouden, handels- rekenen en handelskennis. Aan het einde van de 3e cursus wordt aan de geslaagden een rijks diploma uitgereikt, dat vrijstelling verleent van het examen voor de Vestigingswet Kleinbedrijf en bo vendien tot aanbeveling strekt vcor verschillende kantoren en derge lijke inrichtingen. De lessen vallen in de avonduren, van kwart over zes tot negen uur, en worden op 4 dagen in de week gegeven. Bijzondere eisen voor toelating worden niet gesteld. Voor degenen die zich voor deze school interesseren verwijzen wij naar de advertentie in deze krant. In de Middenstands-kredietbe schikking is de mogelijkheideopen gesteld, dat van staatswege garan ties worden gegeven ten behoeve van zelfstandige ondernemers, die een bedrijfspand willen bouwen. Deze staatsgarantie betreft uit sluitend het bedrijfsgedeelte van een bedrijfspand en wordt gedu rende ten hoogste 15 jaar verleend over maximaal 50 pet. van het krediet. Het krediet zelf mag ten hoogs te 85 pet. der netto stichtingskos- ten bedragen met een maximum van f 40.000 en tenslotte moet in 15 jaren tenminste 50 pet. van het krediet worden afgelost. Nu is er één groot bezwaar en dat is, dat deze garantie uitslui tend gegeven wordt over het be drijfsgedeelte, terwijl er doorgaans tevens een woongedeelte aan der gelijke bedrijfspanden is of wordt verbonden. Het Algemeen Waarborgfonds voor de Middenstand heeft in overleg met de Nederlandse ge meenten een regeling opgesteld waarbij de gemeente wordt inge schakeld voor het verlenen van een garantie over het woongedeelte. En om de zaak wat eenvoudiger te maken, heeft dan ook de ge meente met het Rijk achter zich de garantie over het bedrijfs gedeelte meteen op zich genomen. De totale gemeentelijke garantie omvat nu: a. 100 pet. van het bouwkrediet voor het bedrijfsgedeelte, waarbij het krediet ten hoogste 85 pet. der netto stichtingskosten mag bedra gen, met een maximum van f 40.000 (voor de helft af te lossen in 15 jaren.) b. Het bouwkrediet van de wo ning, maximaal ter grootte van 't toegestane percentage van de ge meentelijke regeling financiering eigen bouw. Financiert de gemeente een en ander, dan mag zij dus gaan: a. voor het bedrijfsgedeelte tot 85 pet. der netto stichtingskosten met maximum van f 40.000. b. voor het woongedeelte 85 pet tot f 20.000 en 50 pet van de kos ten van de netto stichtingskosten tussen f 20.000 en f 25.000. Deze regeling treedt niet auto matisch in het werk, wanneer een bedrijfspand wordt^gebouwd, maar ieder geval wordt opnieuw bekeken. Venrayse officier kreeg ongelijk Nu in cassatie bij Hoge Baad De Raad van Beroep voor de directe belastingen heeft uitspraak gedaan in het geval van de beroeps officier der Kon. Landmacht te Venray, die de hem opgelegde werkzaamheden voor de hand-, span- en trekdiensten door de gemeente Venray niet wilde uit voeren, omdat zij naar zijn mening in strijd waren met de waardigheid van zijn ambt. De raad heeft echter de door hem aangevoerde motieven verworpen, en is van mening dat er voldoende ruimte in de bepa lingen van de wet is gelaten om deze verplichtingen op andere wijze na te komen. De officier gaat met deze uit spraak niet akkoord en meent, dat hij door verkeerde toepassing en/of schending van de wet het recht heeft beroep in cassatie aan te tekenen bij de Hoge Raad der Nederlanden. Want de kennis geving, die hem door de gemeente Venray is gezonden, spoorde hem aan te voldoen aan de hand-, span en voerdiensten. Deze belasting bestaat echter niet en heet officieel hand-, span- en trekdiensten. De raad heeft bij de uitspraak dit punt van verweer niet opgenomen. Voorts gelooft de officier, dat de raad een uitspraak heeft gedaan op een terrein, dat is voorbehouden aan H.M. de Koningin en dat in feite is overgedragen aan de minis ter van Oorlog. Tenslotte neemt de officier stelling tegen de uit spraak, dat hij de belasting in natura had kunnen voldoen, omdat dit voor hem een belasting in geld betekent. Dit zou voor andere belastingplichtigen niet het geval zijn, waardoor hij naar hij meent, geen gelijke bescherming geniet van persoon en goederen zoals gewaarborgd is door artikel 4 van de Grondwet. Een te grote opeenhoping van mensen in het westen van ons land zou remmend werken op de econo mische functie van dit gebied in het nationale geheel. Aldus luidt een der conclusies van een studie over de verdeling der bestaans- bronnen, gemaakt in opdracht van de minister voor Wederopbouw en Volkshuisvesting door de Rijks dienst voor het Nationale Plan. In een eerste nota wordt gesteld, dat het westen van ons land mo menteel de helft van de bevolking, n.l. 5.2 miljoen mensen herbergt. Hiervan wonen er 4 miljoen in de „randstad Holland". Tot 1980 verwacht men voor de randstad een groei van 5.5 tot 6 miljoen mensen, bij een totale be volkingsaanwas tot 13 h 14 miljoen. Volgens de nota zouden er inge wikkelde problemen ontstaan bij een te grote opeenhoping van men sen in een deel van het land. Zo zouden er problemen rijzen t.a.v. de veiligheid, het verkeer en de waterhuishouding. Het is daarom nodig, aldus de nota, de duidelijke achterstand in andere delen van ons land op het gebied van de landbouw, de indus trie, de huisvesting, de openbare voorzieningen en de culturele mo gelijkheden te verminderen. Inplaats van verdere concentratie in het westen zal het aantrekken van nieuwe bestaansbronnen en op voering van het welvaartspeil in overig Nederland nodig zijn. Metro poolvorming wordt ongewenst ge acht, gezien de ervaringen elders, zoals b.v. in Frankrijk. Bijna 600 kinderen hadden een prettige vakantieweek Heel wat moeders hebben opge lucht gezucht toen de afgelopen weken de lieve, maar dikwijls zo rumoerige jeugd, 's morgens de knapzak op nam en de hele dag op toer ging in en met het kinder vakantiewerk. En als ze dan 's avonds moe en voldaan terugkwamen, die bijna 600 kinderen, dan was er niet alléén dankbaarheid van de zijde der jeugd voor de prettige en welbestede dag, maar ook van de kant der ouders, voor wie de vakanties in deze tijd van personeels- en zongebrek soms toch wel erg grote kruizen dreigen te worden. We vinden dat vakantiewerk al weer heel gewoon. En men is wel verheugd de kinderen eens kwijt te zijn, maar vraagt zich nog nau welijks meer af, hoe dit mogelijk is. Men realiseert zich nog slechts gedeeltelijk, dat daar tientallen meisjes en jongens, dames en on derwijzers hun eigen vakantie op- opofferen om Venrays jeugd pret tige vakantiedagen te geven en de moeders te ontlasten van hun zwa re taak. Men vindt het al gewoon, dat daar veertien dagen lang een 600 kinderen op aangename en prettige wijze worden bezig gehouden, waar door dit werk geen dwang, maar inderdaad vreugde gaat worden en een hoogtepunt is in de vakantie van iedere Venrayse jongen of meisje. Dat daar honderden liters melk klaar staan, dat daar bioscoopvoor stellingen zijn, dat er materiaal is om mee te spelen en te werken, dat er prijzen zijn voor de ver schillende akties, die de jeugd bezig houden, kortom, dat daar iets groots verricht wordt. Dat is niet kwaad bedoeld en men is zelfs bereid daarvoor in de portemonnaie te tasten, maar de échte belangstelling ondervindt dit werk nog te weinig. Mogen wij U eens meenemen, even maar, met het kindervakan tiewerk. Daar zijn maanden voor bereidend werk verricht. Men heeft gebedeld om geld, men heeft speel ruimten vastgelegd en spelmateri aal aangekocht. Er zijn liedjes ge bundeld en iedere helpster en helper is nauwkeurig geïnstrueerd wat te doen en wat te laten. Er is E.H.B.O.-materiaal, 'er is garen, draad en naald om kleine ongelukken te verhelpen, kortom er is aan duizend en een ding ge dacht, om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen. Dan is de grote dag daar, dat het feitelijke werk gaat beginnen. De jeugd is om kwart voor negen paraat en na de H. Mis gaat het in grote rijen naar de speelvelden, die voor de buitenspelen zijn gereser veerd. Dat is het sportterrein aan de Leunseweg en de „bergen" in het Vlakwater. Hebt U weieens de jeugd een hele dag bezig gehouden? Moet U een volgende keer daar eens gaan kijken. Men heeft daar spelen, waarin tientallen hun levens vreugde bot kunnen vieren. Men laat ze sluipen en speuren en de hele omtrek verkennen. Daar zijn balspelen, waarmede weer anderen plezier hebben. Men leert er liedjes zingen, die aan de jeugd zijn aangepast en men ziet ze in het zand kastelen bouwen als de beste aannemers en architecten. Daar worden prijzen voor uitge loofd en de resultaten zijn dikwijls waardevolle kunstwerken. En 's mid dags als het rust is geblazen, dan worden zo'n 200 liter melk verwerkt en zit die hele rumoerige kinder schaar stil te luisteren naar een van de prachtige verhalen van de leiders,, die ook op dit terrein onuitputtelijk zijn. 's Middags wordt er gewandeld en is er dikwijls een groot gemeen- schapsspel, waaraan allen hun hart kunnen ophalen. We hebben dan een dag goed weer gehad en daar zijn we niet bepaald gezegend mee geweest. Dus het is dikwijls groot alarm geblazen en dan trekt, als men maar een bui verwacht, vroeg ge noeg weg naar de oude Ambachts school, waar in de verschillende lokalen weer andere bezigheden wachten op de jeugd. Zo kunnen ze daar handenarbeid plegen. Er zijn prachtige stukken speelgoed, vervaardigd door de jeugd en wie ze b.v. beursjes van kunstleer ziet maken, vraagt zich af of daar inderdaad maar van die hummels aan het werk zijn. Daar zijn tekenwedstrijden, worden grote schilderijen vervaardigd, men doet er aan fröbelen, kortom ook in die nu niet bepaald opwekkende lokalen vliegt de tijd om en wordt de jeugd aangenaam bezig gehouden. Zo zijn dan veertien dagen voor bij gegaan, weken, die naar het oordeel van de jeugdige deelnemers veel te vlug zijn afgelopen. Er is plezier geweest en men heeft ge noten. Dit jaar was er geen reisje naar Geijsteren, het weer was immers te onbetrouwbaar, maar daarvoor heeft men kunnen ge nieten van een prachtige jeugdfilm in de Luxor. Zo komt dan vandaag het einde aan het kindervacantiewerk. Men doet dat grootscheeps, omdat dit het eerste lustrum is. Dan komen alle kinderen om half 2 bij elkaar bij de St. Petrus Bandenschool, waarna in optocht naar het ge meentehuis wordt getrokken. Hier zal de aanwezige autoriteiten een zanghulde worden gebracht, waarbij de jeugd zal laten horen welke liedjes zij geleerd hebben in de afgelopen weken. Daar zal dan de Burgemeester en de heer Deken nog het woord voeren, waarna definitief een punt gezet wordt achter het kindervacantiewerk 1956, door een sluitingsmiddag op het sportterrein aan de Leunseweg. Daar zal in tegenstelling met andere jaren niet door iedere groep afzon derlijk iets verzorgd worden, doch door het samenvoegen van meerdere groepen krijgt men een beter ge heel en zal deze sluiting niet zo veel tijd in beslag nemen. De ouders worden bij deze uitge nodigd eens te komen kijken naar datgene, waarmede uw kinderen gedurende het vacantiewerk zijn bezig gehouden. Nieuws uit Venray en Omgeving GBOENE KRUIS DONDERDAG a.s. Consultatiebureau voor zuigelingen uit de Kerkdorpen BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders van Venray vestigen nogmaals de aan dacht van belanghebbenden op het in het provinciaal blad no. 70, van het jaar 1955 opgenomen, bij Ko ninklijk Besluit van 3 oktober 1955 no. 4 goedgekeurd besluit van de staten dezer provincie van 3 au gustus 1955, tot vaststelling van een verordening op opslagplaatsen in Limburg. Volgens artikel 1 van die veror dening is het verboden, op een on roerend goed, gelegen buiten de bebouwde kommen, welke door ge deputeerde staten voor de toepas sing van de Wegenverkeerswet zijn vastgesteld, een opslagplaats te hebben van onbruikbare of aan hun bestemming onttrokken motor- en andere rij- of voertuigen of onder delen daarvan, of van huisvuil, oud metaal, glas, afbraak, afval, lom pen, puin of andere materialen. Van dat verbod kunnen gedeputeer de staten vrijstelling verlenen. Zij, die dergelijke opslagplaatsen hebben en bedoelde vrijstelling nog niet hebben aangevraagd, worden aangeraden als nog ten spoedigste bedoelde vrijstelling te vragen, om dat anders tegen hen procesverbaal kan worden opgemaakt. Bovenver meld provinciaal blad ligt ter se cretarie, afdeling I ter inzage en is verkrijgbaar tegen betaling van 20 ct. per exemplaar. Venray, 16 augustus 1956. HUIZE ST. ANNA VIERT WEER FEEST. Donderdag 6 sept. a.s. zal er op Huize St. Anna weer feest zijn. Er wordt dan een nieuwe mijl paal in de totale wederopbouw van het verwoest complex bereikt. Op die dag zal namelijk het ge heel herbouwde paviljoen Sancta Maria feestelijk worden heropend. Sancta Maria herrees schoner dan voorheen uit de as en verschilt geheel met de andere paviljoens. In dit gebouw worden enige hof jes ondergebracht, welke bestemd zijn voor de arbeidstherapie en via deze de herstelde geesteszieken de overgang naar hun eigen gezins- millieu weer mogelijk te maken. AANBESTEDING Woensdag werd in Huize St. Anna aanbesteed de bouw van een nieuwe en het slopen der oude wasserij onder architectuur van architecten bureau van Halteren uit den Bosch. De volgende inschrijvingen kwamen daarbij uit de bus: v.d. Bouwhuyzen den Bosch 385.000 Lutters, Deurne 381.400 Akerboom, Venray 378.600 N.V. Nelissen, Venray 373.373 Haegens en Martens, Horst 361.546 N.V. Gebr. Janssen, Venray 349.850 i Wielerronde in Venray Op 7 October a.s. zal Jong Neder land uit Leunen een wielerronde organiseren in Venray-Oost. Op het parcours Oude Oostruroseweg-Oost- singel-Pr. Bernhardstraat-Juliana- singel. Deze wielerronde wordt verreden onder auspiciën en leiding van de Ned. Wielren Federatie, die hier voor ook de bij haar aangesloten wielrenners ter beschikking stelt. Onder deze bevinden zich ook Aug. Willems en Theunissen uit Yssel steyn, welke laatste het vorig jaar het kampioenschap der N.W.F. ver overde. De ronde wordt verreden in 2 gedeelten, nl. 65 km voor de senio ren en 40 km voor de junioren. De opbrengst is ten bate van de kas der organiserende jeugdvereniging. Begrafenis Dr Wessels Vrijdag werd onder grote belang stelling op het kerkhof van Huize Assisië te Udenhout, het stoffelijk overschot van de zo tragisch ver ongelukte geneesheer-directeur van Huize Servatius ter aarde besteld. De plechtige reqiuem-mis werd opgedragen door Pater Rector Ri- lardus van de Orde der Capu- cijnen, terwijl zijn ordegenote Pater Seraphion en Nicasius, gardiaan van het Capucijnenklooster in Uden hout, hem daarbij assisteerden. De gezangen werden verzorgd door zangers van het koor van Huize Servatius en Huize Assisië. Na de absoute werd het stoffelijk overschot ten grave gedragen door 3 broeders van Huize Assisië en 3 broeders van Huize Servatius. In de lijkstoet liep, behalve de moeder van de verongelukte arts mede, de Provinciaal der Paters Capucijnen, Pater Rector van Huize Servatius, de Provinciale Overste der Broeders van Liefde, de Bur gemeester van Udenhout, Mr Ver hoeven, het bestuur en de doktoren van Huize Assisië, alsmede het be stuur en de doktoren van Huize Servatius, Dr Veraart, het bestuur der personeelsvereniging van Huize Servatius.

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1