De Preek WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN ReisvercnigiDg Ki.B. Venray Met „St. Lidaina" op stap Ingezonden. Uit„Peelen Maas" De prijs van consumptiemelk in arbeidsminnten Zaterdag 25 Augustus 1956 No 34 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL I 1.25 BUITEN VENRAY 1 1.4 Aan de preek en de critiek op de preek, wijdt Dr. Féron in „Credo", het4 diocesaan week blad voor het BisdomRoer mond, een artikel, waaraan wij hier een en ander ontlenen. Het lijkt ons van belang, dat al'onze lezers het met aandacht in zich opnemen. Wie heeft het tegenwoordig niet over het „preken" Als het nog even duurt, dan staan de pubers ook al midden op de straat te praten en te critiseren over het „preken" en dan gaan ze even later doen als sommige ou deren: met hoge kuif verklaren, dat ze niet meer naar de preek gaan, want „dat is toch niets". Nu wil ik helemaal niet zeggen, dat er niets aan de preken zou ontbreken. Het zou belachelijk en verwaand zijn, dat zelfs maar te denken. Zelfs zou ik niet graag de gevallen willen verantwoorden, waarin wij, priesters, te weinig voorbereid preken (of moeten pre ken?) Kritiek kan dus gerechtvaardigd zijn en zal ook welzijn nut hebben. Maar zoals men tegenwoordig doet, schrijft en praat men de preken „kapot". Neem nu eens het allergewoon ste feit, dat de een of andere priester nu eenmaal niet gemakke lijk en niet goed kan spreken en in zover dus ook niet gemakkelijk en niet goed kan preken. Hij moest dan maar van de preek stoel afblijven, zult ge zeggen. Maar O. L. Heer denkt anders! Zijn profeten heeft God toch zeker goed gekozen en toch is er al een bij, die zelf getuigt: „A a a, Domine nescio loqui och och, Heer, ik kan niet spreken!" En een Franse schrijver zegt ergens, dat, als Jeremias dit al van zichzelf moest getuigen, de heilige Pastoor van Ars zeker wel honderd maal meer reden had om dit van zichzelf te zeggen. God denkt inderdaad anders. Hij stuurt U deze priester en als deze priester zijn best doet, kan hij met volle gerustheid tegen U zeggen: „Zoals de Vader Christus gezonden heeft, zo heeft Christus mij ge zonden". En dan kan hij preken gelijk in zijn vermogen ligt, menselijk-mooi of menselijk-ver velend, altijd blijft gelden: „Wie naar hem luistert, luistert naar Christus en wie niet naar hem luistert (letterlijk: „hem versmaadt") versmaadt Christus". Afgelopen, zo is het en zo blijft het. En er zullen altijd goede en minder goede predikanten zijn, boeiende en saaie, lange en korte. Maar zelfs als er veel ontbreekt en dat is vaak zo dan nog moeten we luisteren „met een goed en edel hart", dat is de geest, welke Christus van zijn gelovigen ver wacht. Nog eens: dat er veel ontbreekt aan de menselijke kant van de preken (dus aan de menselijke ver woording en zelfs aan het men selijk gevoel en aan de mens uit wie dat woord voortkomt) dat is zo; dat de priesters moeten trach ten beter en „zeitgemass" te preken, dat is zo; dat bij hun opleiding met de nieuwe tijden „de nieuwe mens" rekening moet gehouden worden, dat is zo; dat gij het in uw pa rochie misschien „niet goed getrof fen hebt", dat kan ook nog zijn. Is dat nu schuldbekentenis genoeg? Alle priesters zullen het graag onderschrijven. Maar dan blijft toch nog altijd de waarheid staande: gij moet eerbied hebben voor Gods woord, waar en hoe dan ook ge sproken; gij moet luisteren naar de preek „met een goeden edel hart"; gij moet luisteren met geloof en dus met eerbied en overgave, niet aan de mens die preekt, ook niet aan zijn „stijl" of wat dan ook, maar aan de waarheid welke hij U, zij het nog stuntelig, voorhoudt. Werkelijk, ik had de apostelen en hen, die door Jezus zelf gezonden zijn eens willen horen! Dat waren ook allemaal geen „Paulussen", maar ze waren door de Meester gezonden en dat was genoeg. Petrus zei: „Zilver of goud heb ik niet; wat ik wél heb, geef ik u, in de naam van Jezus Chris tus van Nazareth..." Zo kan ook uw pastoor, uw kapelaan en elke predikant tegen U zeggen! Wie sjoën os Limburg is Dit hebben de leden van de reis- vereniging, een der jongste instel lingen van onze K.A.B., mogen er varen op Donderdag 9 Aug., toen zij haar eerste reis hebben onder nomen naar Zuid-Limburg. Dat de weergoden deze vereni ging wel bijzonder gunstig gezind zijn, bleek, toen onze reizigers bij een stralende morgenzon, om half acht de reis aanvaarden. Via VenloRoermond ging het naar Hoensbroek, waar een bezoek gebracht werd aan het mijncomplex „De Maurits". Even werd de stem ming gedrukt omdat daar onder de rook van „de mijn", meer dan thuis of op het werk, de gedachten uit gingen naar de getroffen mijn werkers in Charleroi, welke in een brandende mijn opgesloten zitten. Vanuit Hoensbroek ging de tocht naar Maastricht, waar men vanuit de St Janstoren, Maastricht als een klein miniatuur stadje aan de voeten zag liggen. Heel in de verte kon men de kleine rustige Duitse- en Belgische dorpjes met hun spitse kerktorens, als een symbool van Christelijke beschaving, aan de verre horizon ontwaren. De volgende bezienswaardigheid was de Florellenkwekerij van de Ned. Heide Mij, waar een hengelaar zijn hart en hengel zou kunnen op halen, als hij in deze krioelende vissenmassa zijn hengel zou mogen uitwerpen. Weer verder ging de tocht naar het hoogste punt van Nederland, het drielandenpunt te Vaals. Als men deze streek van Limburg door kruist komt men onwillekenrig onder de indruk van dit prachtige landschapschoon, met zijn stijle heuvels en in lichte nevel hangende dalen, als een afspiegeling van de grootheid en nog meer de liefde van de Schepper. Zo overweldigend is dit landschap met zijn bosrijke omgeving, afge wisseld met rijpende goudgele graan velden, dat onze reizigers van de ene bewondering in de andere vielen. Onder een buitengewoon goede stemming ging de tocht vandaar uit naar Valkenburg waar de kabel baan naar de Wilhelmina-toren wel bijzonder aantrekkelijk bleek. Van uit deze kabelbaan, zwevende tus sen hemel en aarde, kon men de heuvelachtige en bosrijke omgeving van Valkenburg bewonderen. Weer ging het verder, nu naar het hartje van de mijnstreek „Heer len". Telkens wanneer wij hier komen vervuld het ons hart met diepe trots, dat een der Venrays grootste zonen, dr. Poels, op deze streek, met zijn bevolking van alle nationaliteiten, een diep christelijke stempel heeft weten te drukken. Inmiddels was de avond gevallen en via Roermond ging de reis weer naar Venray. De tijdens de reis ten beste gegeven liedjes en gezonde humoristische moppen, speciaal de liedjes uit de oude doos, welke door onze oudste mede-reizigster ten beste werden gegeven, wisten de stemming van het begin tot het einde er in te houden. Het spreekt vanzelf, dat het on mogelijk is een volledige beschrij ving te geven van deze prachtig geslaagde reis, maar een betere reclame voor de reisvereniging is wel niet mogelijk dan de buiten gewone hartelijkheid en tevreden heid van deze leden. K.A.B.-ers meld U nu als lid van de K.A.B. reisvereniging. Tenslotte nog een hartelijk woord van dank aan de reisleider en aan allen die aan het welslagen van de reis hebben meegewerkt. Zondag jl. werd door de Kath. Invalidenbond „St. Liduina", Deke nale afd. Venray een zomeruitstapje ondernomen naar de Ardennen. 's Morgens werd reeds in de beste stemming en onder gunstige weers omstandigheden gestart, terwijl enige colonneleden van het Nederl. Roode Kruis afd. Venray met de nodige ervaring de helpende hand boden. De gehele dag waren zij een grote steun in het systemati sche reisplan. Na in Maastricht de koffie te hebben gebruikt ging de reis naar Verviers en spoedig werd de stuw dam te La Gileppe aangedaan. Door de prachtige vergezichten en drukke seizoenverkeer werd naar Spa gereden alwaar werd gepau- seerd en verschillende leden van de gelegenheid gebruik maakte om op een meer zich op handige wijze te oefenen in het waterfietsen. Hierna ging de tocht naar de watervallen te Goo en het bedevaartsoord te Banneux. Ondanks de drukte, er waren verschillende bedevaarten met zieken, lukte het nog om door te dringen in de bedevaartskapel en processiepark. Hierna werd het centrum van Luik aangedaan waarna de citadel werd opgereden van waaruit men een prachtig uitzicht had op de gehele stad en verre omgeving. Vol goede moed vertrok men daarna naar Maastricht alwaar op het Fort St. Pieter het traditionele diner op de hongerige reizigers stond te wachten. Tegen middernacht kwam het gehele reisgezelschap moe maar voldaan wederom te Venray aan. Mijnheer de Redacteur, het is met enige verbazing, dat ik gele zen heb hoe Venrays straten en pleinen binnenkort zullen worden opgeknapt. Het heeft dan misschien lang geduurd, maar nu gaat het er van komen en zal ook dat deel van Venray een verjongingskuur ondergaan, waarmede het hele stadsbeeld alleen maar gediend kan zijn. Er is echter een maar.... Bij al die oorlogsverwoestingen is ook een heel nuttige instelling verloren gegaan, die jammer ge noeg niet meer schijnt terug te mogen komen, namelijk het uri noir. Als dit voor 30-40 jaren geleden nodig bleek, wat o.a. blijkt uit een vernieuwing in die dagen, dan is die noodzaak er nu nog. Zelfs in veel grotere mate, omdat er nu eenmaal méér mensen in Venray komen. Maar in al die nieuwe en mooie plannen en met name rond de bussen-standplaats, schijnt er nergens enige ruimte voor een dergelijke inrichting open gelaten te zijn. Dat is te betreuren, want de be hoefte daaraan, is er vandaag de dag nog méér dan vroeger. Vraagt het de mensen eens, die in de omgeving der beide markten wonen. Misschien zal een boven gronds gebouw uit den toonvallen maar men kan toch evenals op andere plaatsen de grond in. Zou bijv. het nieuwe pleintje in de Schoolstraat daar niet geschikt voor zijn? Andere plaatsen geven het voor beeld van de inrichting en onze Oosterburen, de Duitsers, hebben zelfs bepaald luxe en zeer moderne inrichtingen. Misschien, dat hierover, voor men begint, nog eens gedacht kan wor den. Velen zouden de plannen makers daarvoor dankbaar zijn. C. J. van 25 augustus 1906 - De heer H. P. H. Derksen, onderwijzer te Oirlo, slaagde te Wageningen voor de akte land bouwkunde lager onderwijs j - De leden der Maria-Congre- gatie hielden voor de eerste keer gezamenlijk een bedevaart naar Kevelaer. - Eerstdaags zou begonnen worden met het aanleggen van de Rijkstelefoon. - De levering van 91.700 kilo Thomaslakken werd bij inschrijving door de Boerenbond gegund aan Poels-Verriet voor f 209.98 per wagon, met zelf lossen, aanzeggen en geld ontvangen. Delevering van 87.500 kilo Kaïniet werd opgedragen aan Gossens-van Gerven voor f 169.90 per wagon met zelf lossen en geld ontvangen. - Er waren valse Duitse twee markstukken alhier in omloop. van 15 augustus 1908 - De heer J. Luchtmeijer, Kruissen, opende een zaak in tabak en sigaren. - De heer Th. Janssen, Fronte- spiesstraat leverde heren-chroom elastiek bottines voorf 3.90; dames chroom-rijg bottines voor f 3.75. van 20 augustus 1910 Pater A. v.d. Mazen O.F.M. slaagde voor Duits M.O.A. De heer P. Smits, Eindstraat beval zich aan voor het maken van portretten. van 21 augustus 1909 Pater Rochus Kauling O.F.M. sprak de feestrede uit bij de inwij ding van Frans Cedron te Oostrum. van 22 augustus 1908 Frater Ant. Tillemans M.S.C. ontving te Leuven de wijding van het diakonaat en frater Th. Kusters M.S.C. die van het subdiakonaat. - De heer Jac. Janssen, chef van het filiaal der Venlose Handels bank te Venray, trad 25 jaar ge leden in dienst van deze bank. Te Merselo werden boringen verricht naar steenkool. - Tot kerkmeester te Merselo werd benoemd de heer M. Arts. van 29 augustus 1908 Te Merselo overleed rektor Aloysius Josephus Hubertus Beek. Hij was eerst kapelaan te Venray en werd in December 1902 tot rektor benoemd. Tijdens zijn be stuur werden de drie altaren ge polychromeerd en kwamen er een nieuwe communiebank, kruisweg, orgel en beelden. - De heer H. van den Heuvel uit Merselo, onderwijzer te Poster- holt, slaagde voor de hoofdakte. - Bij H. Trynes, Oostrumse weg, waren puike geplukte appelen te koop voor 3 a 4 cent per pond. van 27 augustus 1910 Pater A. Feijen M.S.C. droeg 21 augustus zijn eerste plechtige H. Mis op. Dr. Vullings M.S.C. hield de feestrede. - De statuten van de stierhou- derij „Venray" werden koninklijk goedgekeurd. - Te Maastricht overleed 21 augustus de oud-leraar van het gymnasium Pater Hugo Thieman O.F.M. - De heer W. Swachófer opende aan de Maasheseweg een sigaren winkel. van 28 augustus 1909 De heer Henri Vermeulen slaagde voor hoofdakte, en Alfons Vermeulen voor akte Frans. De aaltrap te Lith Het is wel van algemene bekend heid, dat de paling behoort tot de z.g. trekvissen. Zodra de vrouwelijke palingen een bepaalde graad van ontwikkeling hebben bereikt, be geven ze zich vanuit beken en ri vieren, kanalen en plassen naar zee, waarbij niet zelden vrij grote af standen over land moeten worden afgelegd. Hierbij moeten regen en dauw dan te hulp komen. Men neemt aan, dat de palingen zich dan begeven naar de uitge strekte wierzeeën, die zich in het Westelijk middendeel van de Atlan tische oceaan uitstrekken. Daar heeft dan de voortplanting plaats. Uit de afgezette palingeieren ontstaan de eigenaardige glasvisjes, waaruitzich na vele evoluties nieuwe palingen ontwikkelen. Deze kleine glasvisjes leggen op voor ons onverklaarbare wijze de lange weg af naar de kusten van ons land, verzamelen zich voor de monden der grote rivieren en trach ten die op te zwemmen om zich van daaruit over de binnenwateren te verspreiden. Nu zijn deze visjes slechts zwakke diertjes en daarom kiezen ze hun weg vlak langs de oevers, waar de stroomsnelheid geringer is. Zo is het ook in de Maas. Maar toen in deze rivier de machtige stuwen verrezen, was dit voor de palinkjes een handicap. Tegen zulk een waterval konden ze niet op en het gevolg zou noodzakelijk ge weest zijn de vermindering van de palingstand. Daarom bouwde men in de stuw bij Lith een vernuftige palingtrap. Langs de rivieroever loopt een be tonnen geul van enige decimeters breed en enige tientallen meters lang. Deze geul heeft een verval van ongeveer 4,5 m, door vele trap jes in de bodem der geul in kleine afstandjes van enige centimeters verdeeld. Aan het eind is een sluisje, waardoor men water uit de rivier in lagen van willekeurige dikte kan inlaten. De aaltjes zwemmen nu langs de oeverkant van de geul stroomop. Om de stroomversnellingen beter te kunnen nemen is het eerste ge deelte van de geul belegd met dun rijshout, dat de diertjes bij het lang zaam, maar toch ingespannen klim werk steun geeft. Het laatste valletje is vrij hoog. Doch daar heeft men weer iets anders op gevonden. Een metalen korf met stro kan vlak voor dit valletje worden neergelaten op willekeurige hoogte. De palinkjes kruipen in het stro, zoeken een ge schikte halm op en maken vandaar af het laatste sprongetje om in de grote rivier te raken. Het is merkwaardig, hoe de trek- kertjes op de stroomsterkte direct reageren, hun pogingen staken als de stroom te snel wordt en ter stond weer hervatten, als men die snelheid vermindert, door de inlaat- schuif te laten zakken. Ontelbare palinkjes komen door deze vernuf tige vinding in het volgende rivier vak. Zo sterk is het instinct tot trekken, dat enkele zelfs opklimmen tegen de betonwand van de geul. Voor enige tijd schreven de bladen over de palinglift te Lith. In de letterlijke betekenis van het woord wordt de aaltjes echter geen dus danige hulp geboden, maar wel wordt de tere trekkertjes het op klimmen naar hogere regionen op andere en zeer practische wijze ver gemakkelijkt. Wat moet hij worden? Laat hem een vak leren! Onder bovenstaande titel ver scheen bij de Staatsdrukkerij een uitgave van het Ministerie van Onderwijs. Kunsten en Wetenschap pen, dat in een 40-tal pagina's een uitmuntend overzicht geeft van de mogelijkheden in de technische be roepen, voor hen die de zes jaren van de lagere school doorlopen hebben. De behoefte aan vak-bekwame werkers in Nederland is groot en uit deze behoefte is voortgekomen de zorg van de regering voor de „leerling"-vakman. De mogelijkheden voor aspirant technici worden in korte zeer goed geïllustreerde artikels belicht, en menig jongenshart zal sneller kloppen bij het aanschouwen van de keur van gereedschappen, met het gebruik waarvan de leerling schilder, bakker, steendrukker, elec- triciën enz. enz. wordt vertrouwd gemaakt. Vader zal de artikels over de „kosten" en het „leerlingenstelsel" grondig napluizen en de verwijzing naar de ter zake kundigen noteren, om reeds nu of ter zijner tijd als de zoon „zover" is zijn licht op te gaan steken. Aan alle belanghebbenden zij dit boekje dringend ter lezing aanbe volen, zeker in de industrialiseren de gemeenten en hun omgeving. LAND- EN TUINBOUW Stalmest Augustusmaand is de st&lmest- maand bij uitstek. Wanneer men nu de goed verteerde stalmest op het land brengt bereikt men de grootste resultaten. Het bacterie leven in de grond is thans op zijn best (warmte en vocht), zodat de mest zeer spoedig is verdwenen. In het algemeen komen de hooi- percelen het eerst aan bod, maar daarvan dienen de meest af gelegen percelen nog weer de voorrang te krijgen. Vaak worden juist deze percelen stiefmoederlijk behandeld, speciaal ten aanzien van de volu mineuze meststoffen als gier en mest. Wamieer de afstand werkelijk te groot is, moet men eens terdege overwegen of het huren van een trekker met mestverspreider voor deze keer niet rendabel is. Verdeelt de stalmest eerlijk over alle percelen! Landeiyke demonstratie met verzamelaardappelrooiers voor de zandgronden De landelijke demonstratie met verzamelaardappelrooiers voor de zandgronden, welke enige tijd ge leden reeds is aangekondigd, zal worden gehouden op 29 aug. a.s. op het bedrijf van de heer G. Grub- ben te Maasbree. Er zullen acht machines worden gedemonstreerd. De demonstratie vindt plaats van 10—12 uur en van 24 uur. Zowel om 12 uur als om 4 uur zal een nabeschouwing wor den gegeven over de gedemonstreer de machines. Het bedrijf van de heer Grubben is te bereiken via Meijel, Venray of Venlo. Vanaf de belangrijkste toegangswegen zal door middel van borden de plaats van het demon stratieterrein worden aangegeven. Indien door slechte weersomstan digheden de demonstratie niet mocht doorgaan, zal dit in de ochtend uitzendingen van het agrarisch radio-bulletin van het Landbouw schap van 5.45 uur en 6.40 uur be kend worden gemaakt. Aangezien in den lande nog steeds de mening heerst dat de consump- tiemelk duur is, is op.het secreta riaat van de F.N.Z. een berekening gemaakt van het aantal arbeids- (Zie achterpagina)

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1