Op ter stembus
Woningnood
De »ïredepaal« moet terug!...
Ontstellende woningnood blijft...
en woningbouw in Venray
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Wie draagt de verantwoordelijkheid?
Openstelling Gemeentehuis
op Woensdag 10 Jnni 1956.
Bekendmakingen
Zaterdag 9 Juni 1956 No 23
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAN
"EEN RIJK BEZIT
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MÜNCKHOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.ra. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45
Woensdag a.s. worden we alle-'
maal, voor zover we de stemgerech
tigde leeftijd hebben, opgeroepen
om onze stemplicht te vervullen.
En we kiezen dan de nieuwe
Tweede Kamerleden en daardoor
tevens onze Eerste Kamer en onze
regering.
Van de verkiezingsstrijd, zoals
die op vele plaatsen van ons land
gevoerd wordt met affiches, ver
gaderingen, meetingen, spreek
beurten en soms zelfs handtastelijk
heden merken we hier weinig of
niets.
Het is net, dat er een K.V.P.-
helikopter hier is geweest, maar
voor de rest zou men niet zeggen,
dat er verkiezingen zijn. Men is in
tegenstelling met andere jaren wat
royaler geweest met affiches en
daar doen we het dan maar mee.
Op sommige kerkdorpen heeft
men nog wat weten te organiseren,
Oirlo en Veulen gaan o.m. naar de
meeting in Maastricht, maar in de
kom zelf gebeurt helemaal niets.
Van strijd merkt men hier wei
nig. We zijn immers een katholieke
gemeente en stemmen „dus" KVP.
Misschien is het dan goed in her
innering te brengen, dat de Tweede
Kamer-verkiezingen in 1948 hier
ter plaatse 103 P.v.d.A.-stemmen
opleverden, terwijl dat aantal in
1952 meer dan verdubbeld was,
nl. 235.
Maar de ietwat landerige stem
ming, die hier ten aanzien van de
politiek hangt, mag ons toch niet
weerhouden onze plicht als kiezer
te vervullen. Dat is niet alleen een
wettelijke plicht, bij het niet vol
brengen waarvan we met de politie
in aanraking komen, maar ook een
zedelijke plicht.
Allereerst omdat zonder een uit
spraak van de kiezers de democratie
niet functioneren kan. Door niet te
kiezen verloochent men zijn Ne
derlandschap.
Op de tweede plaats omdat van
onze stem en vooral van onze ka
tholieke stem veel kan afhangen.
Zeker de problemen uit vroegere
tijd, als de schoolstrijd en die om
het algemeen kiesrecht, waren
spectaculairder, spraken ook de ge
wone man meer aan, maar in we
zen is er in al de problemen weinig
veranderd.
Door deze verkiezingen wordt
immers de invloed bepaald, die de
katholieken gedurende de eerst
volgende vier jaren op het staats
bestuur en de tot standkoming van
wetten zullen hebben.
We nemen de P.B.O., de publiek
rechterlijke bedrijfsorganisatie, het
bijzonder onderwijs, de weduwe- en
wezentoeslagen, middenstandspoli-
tiek, de sociale politiek in het al
gemeen en boven alles uit de
woningbouw, speciaal voor grote
gezinnen en e.v.a. problemen, dan
is het zelfs de domste duidelijk, dat
hierbij en hierin de katholieke stem
onmogelijk gemist kan worden.
Zeker, de stemregeling is niet
prettig, nu men maar voorgescho
teld krijgt wie men te kiezen heeft
en daar zelf wel heel weinig invloed
uit kan oefenen. Zeker, de KVP is
ook niet zonder fouten, maar dit
zijn interne kwesties, die in de KVP,
dat zijn dus degenen, die in deze
vereniging samen zijn, dus U en ik,
moeten opgelost worden. Maar naar
buiten uit moet de katholieke een
heid bewaard worden. Naar buiten
uit moet de katholieke stem krach
tig klinken wanneer katholieke
belangen onze belangen ver
dedigd en naar voren gebracht moe
ten worden.
We kunnen daar nog lang en
breed over schrijven en praten,
maar als we even nadenken en
ons gezond verstand gebruiken zal
iedereen voor zich zelf begrijpen,
welk zijn taak is, als hij op Woens
dag a.s. naar een der Venrayse
stemlokalen gaat.
En om U aan het nadenken te
zetten, was feitelijk dit stukje be
doeld.
Het traditionele formuliertje,
waarop het aantal woningzoekenden
in de gemeente Venray in nuchtere
cijfers wordt vastgelegd, is op
1 juni jl. weer eens opgemaakt.
Ondanks het betrekkelijk groot
aantal woningen, wat in de afge
lopen maand o.a. in Oost is klaar
gekomen, hebben we zegge en
schrijve één gezin minder dan op
1 mei jl. op deze lijst staan.
Per 1 juni hadden we namelijk
nog 298 gezinnen, die een woning
zoeken. Dat betekent dat de 1171
mensen, die deze gezinnen tellen
ofwel nog helemaal geen woning
hebben, ofwel tobben met te kleine
ruimte bij anderen in, ofwel een
te 'kleine noodwoning of gewone
woning hebben, ofwel opzegging
van huur gekregen hebben, omdat
hun woning is verkocht. En ten
slotte zijn daarbij nog een kleine
150 mensen buiten onze gemeente,
die hier hun werk hebben en die
ook bij dat werk willen wonen.
Een eenvoudige rekensom leert,
dat van die 298 gezinnen als er
geen meer bijkomen, wat natuur
lijk even goed doorgaat er bin
nen afzienbare tijd 90 geholpen
kunnen worden door de woning
bouw bij de Henseniusschool en
op de kerkdorpen Oirlo en Heide.
Verder zijn er een 40-tal dat een
bouwvergunning heeft aangevraagd.
Dan blijven er al met al nog mins
tens 170 gezinnen over.
BOUWPREMIE
In dit verband is het wel van
belang dat men zich realiseert wat
het antwoord betekent dat de
Voorzitter gaf in de laatste raads
vergadering op de vraag hoe het
stond met de woningtoewijzing voor
Venray in dit jaar.
Zoals bekend hebben we in onze
gemeente ons bouwvolume, dat
gegeven is voor de jaren 1952—'56
schoon op. De 90 woningen rond
de Henseniusschool en in Oirlo en
Heide zijn de laatste restanten er
van. Zijn die klaar, dan moesten
we feitelijk wachten tot einde van
dit jaar, wanneer nieuwe contin
genten voor de komende 4 jaren
worden bekend gemaakt en uitge
geven.
Intussen heeft de minister echter
iets anders ondekr, nm. dat er
plaatsen in Nederland zijn, waar
bouwvakarbeiders werkeloos waren
of zijn, omdat ze door gebrek aan
bouwcontingenten in die plaatsen
niets te doen hadden.
Daarom heeft hij toegezegd, dat
die plaatsen extra contingenten
konden krijgen, mits natuurlijk be
wezen was, dat deze arbeiders bij
gebrek aan bouwgelegenheid niet
werken konden. Deze maatregel is
voor onze plaats zoals voor vele
andere, die een grote groep bouw
vakarbeiders hebben, natuurlijk van
groot gewicht.
Hier temeer nog omdat de Duitse
grensstreek en zelfs België tame
lijk grote aantrekkingskracht op
onze bouwvakarbeiders uitoefent,
in verband o.a. met de hogere
lonen. Een zuigkracht, die naar
mate er minder werk is, sterker
wordt.
En zo heeft dan ook Venray zich
niet onbetuigd gelaten om uit dit
extra potje nog wat te kunnen
putten. De gemeente, die in al die
jaren door via de woningbouwver
eniging opgetreden is als bouwheer
van honderden woningen een
taak, die nu toch niet precies een
taak des gemeentes behoort te zijn;
heeft deze gelegenheid aangegrepen
om vooral de eigen-bouwers een
kans te geven. Men heeft deze
mensen aangespoord om zo vlug
mogelijk een tekening in orde te
hebben en een aannemer te zoeken,
die bereid is, het geval voor hen
te bouwen.
Ruim 40 mensen hebben aan die
oproep gehoor gegeven en zo kon
o.a. de gemeente vragen om uit die
extra toelage deze mensen te hel
pen.
We hebben het resultaat gehoord
uit de mond van de voorzitter, in
de laatste raadsvergadering: volu
me voor 5 woningen voor eigen
bouwers is toegewezen. Een nog al
schamel resultaat, al zal dit aantal
ongetwijfeld nog stijgen.
ENQUETE ONDER
DE AANNEMERS
Dat dit hard nodig is, leert een
enquête, die de plaatselijke afdeling
v.d. aannemers en patroonsbond
onder haar leden heeft gehouden.
Hierop hebben veertien aannemers
gereageerd, met tezamen 176 ar
beiders.
Deze 14 aannemers blijken ge
middeld nog voor een goede maand
werk te hebben, maar dan is het
schoon op.
Zeker men verwacht nog de bouw
van enkele bedrijfsruimten, van 2
kleuterscholen en misschien een
gymnastieklokaal, om van een to
neelzaal maar niet te spreken,
maar al met al hebben deze 14
aannemers aangegeven tot 1 Jan.
1957 nog wel ruim anderhalf mil-
lioen werk te kunnen gebruiken,
te beginnen binnen een maand.
Waarbij dan de vraag mag wor
den gesteld of de aannemers, die
niet aan deze enquête hebben
meegedaan, alle zo ruimschoots in
hun werk zitten, dat ze voor werk
loosheid of stilliggen niet behoeven
te vrezen.
Van een raadselachtige Commis
sie, die zich „De Gezworenen uit
de Gemeenschap Venray" noemen,
kregen we het volgende schrijven
toegezonden, dat Vrijdagavond is
gezonden aan de heren Burgemees
ters van Oploo en Vierlingsbeek.
Zoals uit dit schrijven blijkt, wil
deze Commissie de beruchte en
beroemde Vredepaal, die blijkens
haar onderzoekingen nog schijnt te
bestaan, terug hebben in Venray.
Gezien de „plechtstatige toon"
van deze brief is het hier zeker
niet de bedoeling om de aloude
Vredepeel-twisten weer eens te doen
herleven, maar is nu een vreed
zame strijd, met de paal als inzet
van dit „ultimatum".
Het schrijven naar de Burge
meesters luidt als volgt:
De Commissie der Gezworenen
uit de Gemeenschap Venray,
WETENDE:
dat op 5 mei 1553 in het klooster
„Jeruzalem" te Venray, door Z.M.
Karei V, Heer der Nederlanden enz.
enz., met zijn zegel het accoord is
bevestigd, dat in 1551 gesloten werd
tussen de inwoners van Vierlings
beek, Oploo c.s. met die van Ven
ray, houdende regeling inzake
de later zo genoemde Vrede-
peelkwestie waarbij de grens
tussen Vierlingsbeek, Oploo c.s. en
Venray (dus de Noordgrens van
Venray) werd vastgesteld;
dat in 1716 door de Staten-Gene-
raal der Verenigde Nederlanden
een overeenkomst werd gesloten
met Z.M. de Koning van Pruisen,
houdende regeling inzake de Vre-
depeel-kwestie, waarbij de grens
tussen de Meijerij en Venray (dus
de Westgrens) werd vastgesteld;
dat in genoemd jaar op het snij
punt van de Noord- en van de
Westgrens (vastgesteld zoals hier
boven is omschreven) op bevel van
genoemde Staten en van genoemde
Koning een paal geslagen werd,
welke in de volksmond werd aan
geduid als de Vredepaal;
dat genoemde overeenkomsten en
het plaatsen van genoemde Vrede
paal die intussen door de Bra
banders reeds snodelijk vernield
was werd bekrachtigd door een
overeenkomst van het Land van
Cuyck en het Land van Kessel in
1718, welke overeenkomst in 1719
werd geratificeerd door de Staten-
Generaal der Verenigde Nederlan
den en in 1733 door Z.M. de Koning
van Pruisen;
dat toen, door die van Venray,
wederom uit schoon eikenhout, een
nieuwe Vredepaal is geleverd en
geplaatst op genoemd snijpunt;
dat zelfs in de Franse tijd deze
plaatsing door het toen ingevoerde
kadaster werd erkend en juist be
vonden;
dat desondanks de Brabanders
herhaaldelijk nog deze genoemde
paal hebben vernield, welke ver
nielingen even herhaaldelijk door
die van Venray werden hersteld op
eigen kosten en met eigen risico;
dat op 22 febr. 1949, bij de defi
nitieve oplossing van het geschil
rond de Vredepeel, de toezegging
gedaan is, dat genoemde paal
zijnde Venray's eigendom mede
als compensatie voor het vele goede
wat die van Venray, ondanks de
soms smadelijke beledigingen hun
ner voorvaderen, bij deze oplossing
voor die van Brabant wisten te
bereiken, zou worden teruggegeven
aan Venray;
dat na het copieus diner bij ge
legenheid van de officiële open
stelling der Vredepeel door Z. Exc.
de Minister van Landbouw etc. Ir.
S.L. Mansholt op 16 Juni 1955 deze
zelfde toezegging wederom is ge
daan;
dat op den dag van heden, die
van Brabant, Venray's wettig eigen
dom, ondanks herhaalde beloften
en toezeggingen nog immer niet
hebben teruggebracht of terug doen
brengen, dit ondanks het feit, dat
genoemde paal in een der betrok
ken Brabantse plaatsen, zoals een
diepgaand onderzoek heeft uitge
wezen, nog immer aanwezig is;
VORDERT:
dat voor of op Vrijdag 15 Juni
de vooravond van de eerste verjaar
dag van de officiële in gebruik
neming van de Vredepeel deze
paal, in goede en gerede staat, aan
de gemeente Venray zal worden
overgegeven en in handen gesteld
wordt vertegenwoordigers van het
bestuur dezer gemeente;
dat de heren burgemeesters van
Oploo en Vierlingsbeek zullen zorgen
voor de teruggave, zoals hierboven
is omschreven en dat zij al hun
gezag en waardigheid achter een
vrijwillige overgave van de Vrede
paal zullen stellen;
BESLUIT:
dat zij in geval van weigering het
recht in eigen hand zullen nemen
en dat de gevolgen van haar wraak
en woede verschrikkelijk zullen zijn;
dat zij in zulk een geval met
strenge hand een definitief einde
zal maken aan de rechtsverkrach
ting, die al sedert het omhakken
van de eerste Vredepaal door die
van Brabant, tot op de dag van
heden maar blijft voortbestaan;
MEENT:
dat zij dan in het welbegrepen
belang van gemeenten en burgers
de heren burgemeesters van Vier
lingsbeek en Oploo, met de meeste
nadruk moet verzoeken alles in het
werk te stellen deze paal inderdaad
een paal des Vredes te doen zijn en
na eeuwen strijd te doen terug
geven aan de rechtmatige en enige
eigenaar.
Hieruit blijkt dus, zoals in de
laatste raadsvergadering ook werd
gesteld, dat verschillende bouwvak
arbeiders in de komende maanden
en wel de juist meest gunstige
bouwmaanden met hun duimen
zullen zitten draaien, indien ten
minste de urgentiecommissie niet
wat scheutiger wordt met haar
toewijzing van woningen uit dit
contigent.
Misschien dat een goede enquête
onder alle Venrayse aannemers
iets van gemeentewege toch be
trekkelijk gemakkelijk te organi
seren moet zijn nog bedenkelijker
cijfers laat zien, want men kan het
slechts betreuren dat zo weinigen
aan de enquête der aannemers
hebben meegedaan.
En met die cijfers moeten zowel
de minister als de uitvoerende
organen toch te overtuigen zijn,
temeer waar de maandelijkse staat
toch aantoont dat de woningnood
in onze plaats nog altijd veel en
veel te groot is.
Om deze nood op te lossen moet
geen moeite ons te groot zijn. Bijna
1200 mensen wachten in Venray
nog op een behoorlijk onderdak.
De Nederlandse Maatschappij
voor Nijverheid en Handel heeft
een rapport het licht doen zien
over de woningbouwproductie
in Nederland, dat aan actuali
teit en belangrijkheid menig
ander vraagstuk uit onze dagen
overtreft. Het zou nog wel 17
jaren kunnen duren, voordat
de woningbouw-achterstand is
ingehaald, aldus dit rapport.
Aangaande de oorzaken van de
trage woningbouw stelt de commis
sie allereerst de overheid aanspra
kelijk. De overheid wil zeggen, dat
zowel de landsregering als de ge
meentelijke autoriteiten eens voor
de spiegel moeten gaan staan en
op zichzelf wijzen. Het juiste kli
maat voor een snelle woningbouw
ontbreekt.
Er moeten zoveel commissies
worden gehoord, zoveel vergun
ningen worden verstrekt, zoveel
bureaucratische hindernissen wor
den genomen, dat er zonder meer
een streep moet worden gehaald
door de overmatige paperassen-
winkel om deze te vervangen door
een maximum aan vrijheid.
Die vrijheid kan niet schaden,
want met al het toezicht en de
vele controle zijn wij met de
woningbouw achterop geraakt
in vergelijking met anderelan
den. Het kan dus alleen maar
beter worden, nooit slechter.
Bovendien wint men direct de
kosten van al die commissies,
al die voorbereidende rapporten,
hetgeen een besparing op het
ambtelijk apparaat kan be
tekenen, terwijl de bouwer zijn
kostprijs ziet dalen.
In de afgelopen jaren heeft de
regering een reeks van lonen- en
prijsvraagstukken opgelost ten koste
van de huiseigenaren, dus ten koste
van de behoefte aan wonen.
De belasting is hoog, want de
regering heeft veel uitgaven.
De kosten van bouwen zijn hoog,
want de materialen kosten
enorm veel. De lonen moesten
omhoog, want de welvaart nam
immers toe. Maar de huren
konden wel laag blijven. De
eigenaars konden zich immers
toch niet verzetten. Maar de wet
van vraag en aanbod kent geen
genade.
Zij presenteert nu de rekening in
een vertraagde woningbouw.
Slechts als de nieuwe regering
bereid is haar economisch program
af te stemmen op bouwen en nog
eens bouwen en daaraan andere
belangen aan weet op te offeren,
dan zullen we in de toekomst nog
in een fatsoenlijk huis kunnen
wonen.
Wij zijn nauwgezet in het na
komen van onze defensieverplich
tingen in het kader van de Navo.
Dat kost 1300 miljoen per jaar. Wij
zijn bereid geld uit te trekken voor
onderontwikkelde gebieden. Maar
nog nimmer zal een regering zo
krenterig zijn geweest met het toe
kennen van ruime premies aan de
woningbouw.
Slechte organisatie
Wat het zwaarst is moet het
zwaarst wegen.. Eerst huizen en
niemand zal bezwaar hebben tegen
de offers, die dit vergt.
Het bedrijfsleven krijgt van de
commissie ook een veeg uit de
pan. De bouwtijd per woning is
na de oorlog verlengd. Dit houdt
in, dat de aannemers de woning
productie slecht organiseren en
dat de bouwvakarbeiders zich
niet voldoende inspannen. 'Men
wil blijkbaar nog bouwen zoals
de voorvaderen het deden. De
huizen moeten voor een groter
deel reeds in de fabrieken ge
reed gemaakt worden. Het bou
wen nu deels gaan betekenen: in
elkaar zetten.
Aannemers moeten hun hoof
den bij elkaar steken en samen
gaan bouwen, waardoor kosten
besparing wordt verkregen. Er
moet standaardisatie komen en de
industrie moet de handen ineen
slaan om te zien, op welke wijze
men de bouwers de helpende
hand kan bieden.
De arbeidsschaarste op het ter
rein van de woningbouw is ontstel
lend. Men knutselt er met de
lonen. Men doet de arbeiders zeer
mooie beloften en komt ze niet na.
Men geeft zich uit voor volleerde
kracht en men is een beginneling.
Men wil niet onder ongunstige
weersomstandigheJen werken. Men
spreekt over uitbreiding van va-
cantie en over loonsverhoging,
doch men wenst zich niet druk te
maken over de behoefte aan wo
ningen. Dan komt de overheid de
werkgevers niet tegemoet in een
belastingconsessie wanneer 't gaat
om overwerken.
Waarom bang voor overwerk?
Waarom verzet men zich op welke
gronden ook tegen een maatregel,
die duizenden en nog eens duizen
den arbeidsuren zouden kunnen
toevoegen aan de thans mogelijke?
Alleen door uitbreiding van het
aantal arbeidsuren op vrijwillige
basis door overwerkbetaling en des
noods door belasiing vrij overwerk
zullen de beschikbare bouwvakar
beiders tot extra prestaties worden
geprikkeld. Men kan geen nieuwe
krachten uit de grond stampen
binnen enkele maanden en de thans
aanwezige krachten zullen dus tot
uiterste inspanning moeten worden
geprikkeld. Dit maakt de bouwkos
ten hoger en noodzaakt eveneens
tot hogere huren.
Het is een betreurenswaardig
verschijnsel, maar wanneer ons
volk niet meer dan 6 tot 10 procent
van het inkomen voor huisvesting
wil besteden, dan moet het zich ook
niet verwonderen wanneer het over
10 of 20 jaar voor het grootste deel
in krotten, te kleine of slecht ge
bouwde woningen leeft. Alle waar
is naar zijn geld. Men heeft te
kiezen of te delen.
Offers nodig
Er is ook een taak voor de vak
bonden. Men dient de werknemers
duidelijk te maken dat zij voor de
nieuwe voorraad woningen offers
moeten brengen. Men kan de lasten
van de huizenbouw niet afwentelen
op een beperkte groep huiseigena
ren of op de staat waar men zelf
deel van uitmaakt.
Wil men een moderne, degelijke
woning met douchecel en ander
gerief, dan moet men daar behoor
lijk voor betalen. Men wil wonen
voor een appel en een ei en deze
onzinnige gedachte is gekweekt
door een overheid die alleen maar
keek naar lage lonen en prijzen en
de rest niet telde, de woningbouw
incluis.
Nu zijn de lonen al iaar in jaar
uit met tientallen percenten geste
gen maar men weigert de onver
mijdelijke conclusie te trekken dat
ook de huurprijzen dan met tiental
len percenten moeten stijgen.
Tenslotte hebben vele bouwers
belang bij een voortduren van de
woningschaarste, omdat zij er grof
aan verdienen. Zij huilen mee met
het noodlijdende volk, maar zij
danken intussen de gunst der tijden,
die hun honderduizenden winst
bracht. Er moeten strenge straf
fen komen op overmatige winsten
op nieuwbouw, maar er moet een
ruime winstmage blijven. Onze re
gering wacht een grootse taak in
moeilijke woningbouwopdracht.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GBOENE KRUIS
DONDERDAG a.s.:
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de Kom
Kleuterbureau
Op het Kleuterbureau worden
ALLEEN die kleuters geholpen,
welke een schriftelijke oproep heb
ben ontvangen. Zonder oproep wordt
niemand toegelaten.
Diegene die door omstandigheden
lange tijd geen oproep hebben ont
vangen, kunnen zich melden.
Rijkspostspaarbank
Aan het postkantoor Venray en
de daaronder ressorterende post-
inrichtingen werd gedurende de
maand mei ontvangen f 114.038,85,
uitbetaald f 65.472,76.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter algemene ken
nis, dat de gemeente-secretarie in
verband met de verkiezingen op
Woensdag 13 Juni 1956, op die dag
uitsluitend geopend is voor de Af
delingen Burgelijke stand en ver
kiezingen van 10 tot 12 uur.
Venray, 6 juni 1956.
Burgemeester en wethouders der
gemeente Venray brengen hierbij
ter openbare kennis, dat door de
raad dezer gemeente bij besluit van
heden, no. 355 medewerking inge
volge de Lager-onderwijswet 1920
is verleend aan het R.K. Schoolbe
stuur van de St. Jozef-school te
Castenray voor de aanschaffing
van lampen en verlichtingsarmatu
ren in het nieuwe klaslokaal, de
gang, bergruimte en kelders.
Venray, 29 mei 1956
Burgemeester en Wethouders der
gemeente Venray brengen ter open
bare kennis, dat door de raad der
gemeente in zijn vergadering van
heden medewerking is verleend aan
het Bestuur der R.K. Bijzondere
Lagere Jongensschool te Oirlo E18
voor het aanschaffen en aanbren
gen van leermiddelen t.b.v. het on
derwijs in de lichamelijke oefening
aan de leerlingen van de R.K. La
gere Jongens- en de R.K. Lagere
Meisjesschool te Oirlo.
Venray, 29 mei 1956.
Burgemeester en wethouders der
gemeente Venray brengen ter open
bare kennis, dat door de raad der
gemeente in zijn vergadering van
heden medewerking is verleend aan
het bestuur der R.K. bijzondere
lagere school te Ysselsteyn voor de
aanschaffing van gordijnen, vloer
matten en een kruisbeeld t.b.v. de
nieuw gebouwde lokalen aan de
onder zijn bestuur staande bijzonde
re lagere school.
Venray, 29 Mei 1956.
Burgemeester en Wethouders vnd.
A.H.M. Janssen, Burgemeester
H.P.L. Vorst, Secretaris.
Eindiploma 3-jarige
Handelsavondschool
Maandag en Dinsdag waren weer
de traditionele examen-avonden
voor de leerlingen van de hoogste
klasse der Handelsavondschool in
Lunchroom Verheugen.
Dat er de afgelopen jaren be
hoorlijk gewerkt is door de jonge
lui bewees de uitslag, die bepaalde
dat allen geslaagd waren.
Dat waren dan de dames Dientje
van Baar, Gerry Bonants, Toos
Hendriks, Willy Minnema en Marly
Rademakers uit Venray en Nelly
Kersjes uit Oostrum.
De heren Har. Cornelissen,
Scheide; Gerrit Janssen, Siebenge-
wald. P. Jenniskens, Veltum; Theo
Smits, Oostrum; Martien v. Els,
Jos Hoedemakers, Tom Linders,
Joos v.d. Munckhof, en Harry Ste
vens uit Venray.
Bij de diploma uitreiking spraken
o.a. de heren Derksen en van Heys-
ter, die wezen op het grote belang
van dit diploma, dat niet alleen
voldoende is als middenstands
diploma, maar ook voor degenen
die op kantoor zitten of willen gaan,
een waardevol getuigschrift is.
Kapelaan Keyzers bracht de feli
citaties over van de heer Deken.
De heer Gitmans uit Tegelen, de
rijksgecommiteerde, sprak zijn vol
doening uit over de uitslag en
spoorde de geslaagden aan, niet op
te houden met hun studie, maar
zich verder te blijven bekwamen.
Namens de leerlingen sprak Har
ry Cornelissen een dankwoord tot
de leraren.
Derde Orde-mededelingen
a.s. Zondag 10 Juni vergadering
van de Derde Orde, 's morgens 10.15
in San Damiano, 's middags 3 uur
in Paterskerk. Novicenanderricht
zal gegeven worden op Vrijdag 15
Juni a.s.
Zij die zich als novicen aangemeld
hebben, ontvangen hierover nog
bericht. Indien er nog belangstel
lenden zijn, kunnen zij zich melden
bij Pater Directeur of een der be
stuursleden.