LIMONADE
RECLAME
Zwarte handel in menselijk bloed
Bescherming Bevolking
Meisjes,
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
GRATIS
100 GRAM RUITJES
faVen/rf*!
éeen,^
Uit„Peelen Maas"
Zaterdag 5 Mei 1956 No 18
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
MAAS
f CONFECTIE VAN
m
"EEN RIJK BEZIT
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45
Partikuliere ondernemingen worden er rijk mee.
Opstand van de bloedgevers in Lyon.
Madame Dupont, de bakkers
vrouw van Lyon, is nog niet over
haar verbazing heen. Na een ope
ratie had ze een bloedtransfusie
nodig en haar echtgenoot, die toe
vallig tot een zelfde "bloedgroep
behoorde, offreerde zijn eigen levens
sap.
Wie schetst haar verbazing, toen
ze enige weken later een keurig
getypte nota thuis kreeg van 6150
Franse franken voor de 300 cc?
Het bloedcentrum bleek wel gra
tis bloed te willen ontvangen, doch
was niet voornemens het ook weer
niemandal af te staan.
Dergelijke gevallen zijn er hon
derden en de Franse openbare me
ning is dusdanig verontrust door
het feit, dat er een zwarte handel
wordt gedreven in menselijk bloed.
Waar blijft de winst?
Steken de leiders van de parti
culiere bloedcentra de miljoenen
in eigen zak?
Ryk door „bloedgeld"
Een kwarteeuw geleden, toen de
bloedtransfusie in haar kinder
schoenen stond, was het anders:
de brancard met de gever werd
naast het bed van de stervende ge
reden. De dokter zoog met een in
jectienaald enkele grammen bloed
uit de aderen van de gezonde mens
en spoot die vervolgens in de
zieke.
Soms moest deze pijnlijKe bezig
heid wel twintig keer worden her
haald en het uurtje, dat de gever
moest doorworstelen, was lang niet
aangenaam. Daarna werd hij heel
netjes bedankt en geprezen, maar
hij had de voldoening een evenmens
te hebben gered. Nu is de bloed
transfusie pijnloos en anoniem.
De gever weet niet waar zijn
bloed blijft. Hij krijgt ook geen
„merci" meer. Wel weet hij, dat de
zieken en stervenden, die zijn bloed
nodig hebben, er zwaar voor moe
ten betalen.
Het winstbejag van enkelen, de
industrialisering van de bloedtrans
fusie dreigt de fraaiste geste van
de mensheid te vernietigen.
Beschuldigingen.
Het pleit voor Frankrijken de
Fransen, dat ze dit hebben begre
pen en de kat de bel aan hebben
gebonden.
Misschien schudden ze ook de
andere volkeren wakker en alleen
daarom dient de naam van Magli-
ani geëerd te worden.
„Want ons bloed is niet te
koop. We willen het gratis af
staan om onze naasten te red
den. We behoeven niet eens te
weten, wie met ons bloed wordt
gered, maar onder geen voor
waarde willen we, dat enkele
jongens zich vetmesten met ons
levenssap.
De zwarte handel in menselijk
bloed heeft al nieuwe rijken ge
maakt, die kastelen bezitten in
Spanje en bankrekeningen in di
verse landen.
Niemand zal durven beweren, dat
de voorzitter van de vereniging van
bloedgevers in Lyon geen gelijk
heeft.
De inzameling en de verwerking
van menselijk bloed is in Frankrijk
toevertrouwd aan de „centres de
transfusion sanguine (CTS).
Dit zijn particuliere instellingen,
die in het algemeen onder leiding
staan van een dokter-directeur.
Daarnaast hebben sommige labo
ratoria, die geneesmiddelen ver
vaardigen op basis van menselijk
bloed, hun eigen donors.
Omdat donors in 't algemeen
arbeiders zijn, die verlet hebben
om hun bloed te kunnen geven en
daarna een extra biefstuk moeten
kunnen eten, oordeelde de wet het
goed, dat per gift een onkosten
vergoeding werd gegeven van 600
francs.
Maar de CTS in Lyon onder lei
ding staande van ar. Revol was de
eerste instantie die deze vergoeding
introk.
De gevers moeten voortaan hun
eigen tramgeld betalen en ook het
verlet kwam op eigen rekening.
Marcel Magliani, de president van
de donors in Lyon, ging hiermede
niet akkoord, waarna dr. Revol
schreef, dat hij de vergoeding weer
gaarne zou uitbetalen, zodra het
deficit van de CTS zou zijn opge
heven.
Hiermee lag de knuppel in het
hoenderhok, want Magliana ant
woordde onmiddellijk, dat indien er
een deficit was, dit alleen te wijten
was aan een slecht en slordig be
heer, omdat er anders grote winst
moest worden gemaakt. In 't blad
„Donneur du sang" schreef hij ver
volgens:
Zwarte handel in bloed? Wie
bedrijft deze handel? U heren di
recteuren van de centra. U ver
koopt bloed met winst.
En de heren directeuren, die dr.
Revol een verdediging lieten pu
bliceren, wisten er zich moeilijk
uit te redden:
„Het bloed wordt door de CTS
doorgeleverd voor 3.5 frs. per gram
en 7 frs. voor het plasma.
Deze prijs vertegenwoordigt niet
de prijs van het bloed, want dat
krijgen we gratis, maar het totaal
van de onkosten: onderzoek en con
trole van en op de donors; kosten
van het bewaren, administratieve
kosten, verzending, verlies enz.
Onze CTS oordeelde het pijnlijk
om een zieke 3.50 frs. per gram
bloed te vragen als het bloed wordt
geleverd door een lid van zijn familie
en heeft daarom zelfs ai bepaald,
dat men in zulke gevallen gratis
bloed kan krijgen op voorwaarde,
dat men voor iedere flacon twee
flacons terug geeft..."
Hebben de Fransen het recht,dit
systeem gruwelijk te vinden?
Magliani beet natuurlijk direct toe.
„Uw cynisme is evenredig aan
Uw sociale onwetendheid, brave
dokter. U zegt eerst, dat de prijs
van 3.5 gram wordt gevormd door
de algemene onkosten, maar uit het
feit, dat de zieken voor één flacon
er twee moeten teruggeven zou
blijken, dat de algemene onkosten
slechts 50 pet. zijn."
Het schandaal
Maglianistaat inderdaad ergsterk.
Hij heeft een schandaal ontmaskerd,
niet typisch Frans maar helaas al
Europees: sluikhandel in menselijk
bloed.
Volgens zijn gegevens heeft dr.
Revol gedurende de laatste 8 jaar
ongeveer tachtig duizend flacons
bloed geleverd waarvoor de securité
sociale 64 miljoen franken moest
betalen. Volgens de dokter is de
winst besteed voor de vervolmaking
van de apparatuur, maar niettemin
zijn de controle-commissies thans
druk in de weer om de boekhouding
te onderzoeken.
De donors te Lyon hebben de
CTS de rug toegekeerd en onder
leiding van Magliani verbinding
gezocht met een laboratorium.
Want ook onze vriend de presi
dent is maar weinig oprecht. Hij
zegt enerzijds, dat menselijk bloed
niet te koop is, maar als hij consta
teert, dat er toch handel in wordt
gedreven wil hij er zijn mensen ook
van laten profiteren.
Het laboratorium keert per gift
een kleine vergoeding uit aan de
donors zodat deze hun tijd en on
kosten betaald weten. Daarnaast
betaalt het 1,5 frs. per gram aan
de donorsorganisatie van Magliani.
Ondanks al deze kosten maakt het
laboratorium nog een stevige winst.
In welke beurzen is de winst van
de CTS terecht gekomen?
De organisatie van Magliani, die
in Frankrijk thans ten voorbeeld
wordt gesteld laat de 1,5 frs. per
gram ten goede komen aan de
donors. Ze heeft er speciale ziekten
en overlijdensverzekeringen mee af
gesloten, ze heeft een rusthuis ge
bouwd waar de kinderen van de
donors hun vakanties gratis kun
nen doorbrengen en dat alles is
volgens Magliani nog maar een
begin.
Winstbejag
De winst op het menselijk bloed
is enorm. De ontevredenheid be
staat nu overal. Oók de voorzitters
van de donorgroepen, die nog trouw
zijn aan de diverse centra beginnen
te sputteren. Ze willen geen directe
opstand maar wel gratis bloed voor
hun gezinsleden.
„Is het geen waanzin, dat we voor
ons en onze eigen kinderen het
bloed, dat we zelf gratis hebben
gegeven duur moeten terugkopen?"
We willen niet verder gaan: de
hele wereld weet, dat er een zwarte
handel bestaat in menselijk bloed
en dat zekere organisaties niet
alleen in Frankrijk erg noodza
kelijk zijn.
Het zou verstandig zijn in te grij
pen voor het een schandaal wordt
van grote omvang.
Want zolang de gemeenschap
gratis haar bloed afstaat om leden
van de samenleving van de dood te
redden zijn allen die er toch nog
iets aan weten te verdienen on
sociale bandieten. Destaat zelf moet
er voor waken, dat winst op men
selijk bloed onmogelijk is.
LAND- EN TUINBOUW
Bestrijding van mollen
Molshopen zijn in het voorjaar
een normaal verschijnsel in bouw
en weilanden, maar ook in kleinere
tuinen heeft men er last van.
De mol wekt verbazing door zijn
graafcapaciteiten. Per dag kan een
mol zijn gangenstelsel met 10—20
meter verlengen. Het grondverzet-
ten kan op zichzelf een nuttige ar
beid zijn, maar deze woelerij levert
zoveel nadelen op, dat de mol tot
de schadelijke dieren gerekend moet
worden. Vooral in waterkeringen,
zoals zee- en rivierdijken kan de
mol niet geduld worden, maar ook
onder wegen en rijwielpaden kun
nen hun gangenstelsels grote schade
berokkenen.
Het voedsel van de mol bestaat
voor het grootste gedeelte uit nut
tige regenwormen en slechts voor
een klein gedeelte uit schadelijke
insecten.
Het grootste nadeel wordt wel in
het grasland ondervonden. Hier kan
de schade door ondermijnen van de
grasmat zodanig zijn, dat de gras
zode soms totaal wordt vernield.
Ook in gazon en sportvelden treft
men de mollen veelvuldig aan en
ook deze dienen tegen de schade
van mollen beveiligd te worden.
In de akkerbouwbedrijven zijn het
in hoofdzaak de bietenvelden welke
hiervan hebben te lijden, waar de
jonge bietenplantjes worden losge
maakt en hierdoor verloren gaan.
Ook in de groententeelt en glas
cultures zijn de mollen zeer scha
delijk.
Noodzakelijk is het om deze dieren
te bestrijden. Er bestaan vele soor
ten vangapparaten die zeer ver
schillend werken. Veel eenvoudiger
en minstens zo doeltreffend is de
chemische bestrijding. Vooral wan
neer het te gebruiken vergif op de
juiste wijze en volgens voorschrift
wordt aangewend, is het resultaat
zeker.
Een algemeen sedert 1930 ge
bruikt bestrijdingsmiddel is Taupi-
cine. Proefnemingen hebben vol
doende bewezen, dat hiermede af
doende bestrijding mogelijk is.
Voor lokaas kan men het beste
regenwormen gebruiken.
Vroeger waren er veel mollen-
vangers, maar de waarde van de
mollenvellen is thans zo gering, dat
dit niet meer lonend is.
Bestrijding blijft noodzakelijk!
:v.
De B.B.-organisatie
in Venray groeit.
Nadat vorige week de installatie
van de blokploeg-III Venray kon
worden aangekondigd, mogen wij
thans wederom twee blokploegen
voor het voetlicht halen en wel de
blokploegen van Heide en Veulen.
Woensdagavond waren beide
ploegen verzameld in het café van
Gassel te Veulen, waar hun het
betreffende examen zou worden
afgenomen en alwaar de plechtige
installatie zou plaats vinden.
Op deze bijeenkomst waren mede
aanwezig de burgemeester van
Venray en Heijthüizen, het kring-
hoof d van de kring Limburg-Noord,
de heer G. van Heyst, het plv.
hoofd B.B. Venray, de heer A. L. G.
Janssen, de plaatselijke comman
dant brandweer Venray, de weleerw.
heer rector van het Veulen, de
heer H, A. Maas als vertegen
woordiger van de Heide, bestuurs
leden van plaatselijke organisaties
en meerdere stafleden van het
B.B.-korps Venray.
Na een woord van welkom door
de voorzitter werd door de instruc-
tuurs het examen afgenomen, waar
bij de spanning merkbaarder werd
naarmate het einde hiervan na
derde.
Het plv. P.H.B.B., de heer A.L.G.
Janssen, sprak hierna een hartelijk
woord van dank tot alle vrijwilli
gers die op deze avond aanwezig
waren voor de daad van naasten
liefde die door hen is gesteld, door
zich beschikbaar te stellen om in
tijden van nood, zowel in oorlogs
als in vredestijd, hulp te bieden bij
rampen die hun medemensen
onverhoopt mochten overkomen.
Hij uitte zijn grote erkentelijkheid
voor de spontane medewerking van
de vrijwilligers en hun enthousias
me bij de opleiding.
Ook voor de royale medewerking
van geestelijke zijde bij de opbouw
van de B.B.-organisatie ter plaatse
bracht hij bijzonder dank.
De aanwezigheid van de burge
meester van Venray, van Heijt-
huizen en het K.H.B.B. onder
streepte wel bijzonder de belang
rijkheid van deze dag.
En tot slot was het hem een
vreugde te kunnen mededelen, dat
het getuigschrift van geoefend man
aan alle vrijwilligers kon worden
uitgereikt. Hij verzocht dan ook
aan de burgeméester om daartoe
te willen overgaan.
De burgemeester van Venray
wees in een gloedvolle rede nog
maals op de belangrijkheid van de
B.B. en feliciteerde alle geslaagden
met het door hen behaalde succes
alsmede de betreffende kerkdorpen
met hun blokploegen. Met een
handdruk en onder het flitslicht
van de fotograaf, werden de ge
tuigschriften aan ieder persoonlijk
uitgereikt.
Het plv. P.H.B.B. voegde vol
gaarne zijn gelukwensen toe aan
die van de burgemeester en bracht
ook nog dank aan de instructeurs,
de heren J. Min en L. Wijnhoven
voor het door hen verrichte werk.
Voor dit examen slaagden de
bij elke (les limonadesiroop van F. 1,50 of E. 0,95
een bijzonder fijn koekje
Geldig van 2 t/m 8 Mei 1956
volgende heren:
Blokhoofd: H. J. de Krijger en J.
H. J. Simons.
Plv. blokhoofd: H. J. W. v. Meijel
en J. H. J. Willems.
Blokbrandweer: H. C. Janssen,
H. W. A. Hendriks, Th. H. Nellen,
P. H. Ewals en Th. G. Vermeulen.
Blokredder: H. P. M. Reintjes,
J. H. Janssen en H. H. Rutten.
Blokmelder: A. J. H. Jenneskens.
Hierna voerden nog verschillende
sprekers het woord.
Het K.H.B.B., de heer G. van
Heyst dankte de vrijwilligers voor
hun bereidheid om tot de organi
satie van de in de kring reeds aan
wezige 1250 vrijwilligers toe te
treden en memoreerde dat in deze
tijd van materiële welvaart onze
zorgen ogenschijnlijk alleen bestaan
in het verdelen van de welvaarts-
koek. Het is echter belangrijk te
zorgen, dat deze welvaart behouden
blijft en zo nodig tegen belagers
van buitenaf wordt beschermd.
Ook de weleerw. heer rector van
het Veulen voerde het woord. Hij
bracht hierbij dank aan de burge
meester en aan alle anderen, welke
hebben medegewerkt aan de tot
standkoming van het bereikte
resultaat. Het was ook voor hem
een geruststelling om zowel in
oorlogs- als in vredestijd bij de
bestrijding van rampen, een ervaren
blokploeg bij de hand te hebben
om ingeval van nood als Christen
mens een daad van naastenliefde
te kunnen stellen. Hij was vol be
wondering voor het le klas mate
riaal, hetwelk door de gemeente is
verstrekt.
Ook de heer H. A. Maas, lid van
de gemeenteraad, die namens de
heer rector van de Heide, welke
door ziekte verhinderd was aan
wezig te zijn, kon zich geheel ver
enigen met de woorden die door
zijn voorgangers gesproken waren.
De nieuw benoemde blokhoofden,
de heren J. H. J. Simons en H. J.
de Krijger spraken hierna dank
woorden voor de betoonde belang
stelling, waarmede het officiële
gedeelte was afgedaan.
Onder het genot van een welver
diend glas bier, werd nog gezellig
nagepraat tot het sluitingsuur.
van 7 Mei 1910
De ingang van het koor in
Paterskerk werd verbreed.
De heer Jean Wijnhoven Hzn
slaagde te Maastricht voor onder
wijzer.
De heer H. Smits opende in
de Hofstraat een sigarenwinkel.
De heer Jean Verriet nam van
zijn moeder, Wed. M. Verriet, de
zaak over in steenkolen, kalk, kunst
meststoffen, manufacturen, kolo
niale waren, alsook het café aan
het Henseniusplein.
van 8 Mei 1909
De schuur en stalling van de
heer Frans van Baar aan de Markt
straat brandde totaal af.
Het zilveren jubileum van de
kroning van O.L. Vrouw van Oos
trum werd plechtig gevierd.
Te Merselo werden in de kerk
zestien nieuwe banken geplaatst,
vervaardigd door de heer Hub.
Custers alhier.
van 9 Mei 1908
120 kinderen naderden op 3
Mei tot de eerste H. Communie.
In de leeftijd van 35 jaar
overleed te Hontenisse (Z) onze
vroegere dorpsgenoot Dr. Frans El-
lerbeck.
Bij Willem Kusters aan de
Leunseweg naast de oude Barrier
kon men zich laten scheren en
haarknippen.
De heer Jos. Claassen opende
bij zijn kleermakerszaak aan het
Henseniusplein ook een kappers
zaak.
De heer P. Schols verplaatste
zijn sigarenwikel van de Grote
straat naar de Schoolstraat.
van 5 Mei 1906
De heren A. Rongen en L. H.
Nelissen slaagden te Arnhem voor
onderwijzer. Beide waren leerlingen
van de Normaalschool alhier.
van 12 Mei 1906
Onze vroegere Rijksontvanger
de heer J. C. Aarts, thans te Boxtel
is in gelijke betrekking benoemd
te Sittard.
Het afbreken van een schuur,
het vergroten en bijbouwen van
werkplaatsen, stalling en bouwen
van een winkel en pakhuis voor de
heer V. Fonck, werd aangenomen
door Louis Wijnhoven en Gerard
Poels voor de som van f 1207.
zonder bijlevering van materialen.
Eetaardappelen werden te koop
aangeboden voor 50 en 60 cent per
vat.
bij moeilijk
heden, ofwel
voor raad en
inlichtingen is de R.K. Vereniging
tot bescherming van Meisjes:
Mevr. W. v.d. Munckhof- S angers
Grote Straat 28, Tel. 581;
Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot,
Oostsingel 6, Tel. 393;
Mevr. A. Pijls-Drenth,
Grote Straat 14;
Mej. T. Coenen, Patersstraat 30,
Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters
straat 30; Mej. M. Pijls, Grote str.
14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de
Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel.
250; Mevr. vd. Haar, Blitterswijck
D 67, Tel. 263.
