MEIMAAND. Het oorlogsmuseum OVERLOÖM Meester Th, Peters naast deputé nu ook Officier WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN maand van de Hemelse Koningin Zaterdag 5 Mei 1956 No 18 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG m PEEL EN MAAS CONFECTIE VAI DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per in.m. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45 Wat reeds lang verwacht was is dan Vrijdag j.l. werkelijkheid ge worden, toen de Gouverneur van Limburg Mr. Dr. Fr. Houben mees ter Peters uit Oirlo de zo verdien de koninklijke onderscheiding van Officier in de Orde van Oranje Nassau uit kwam reiken. Niet in Maastricht, waar hij die dag als deputé werkzaam was ge weest, niet in de raadzaal van Venray, maar thuis, bij zijn familie in het dorp, dat mede dank zijn werk tot grote bloei gekomen is. Er waren wel complotten ge smeed moeten worden om het zo ver te krijgen, maar toen om 5 uur de Gouverneur met de wagen de heer Peters thuisbracht, omdat hij zgn. in Eindhoven vergadering had, wist de heer Peters nog niets, maar waren al zijn kinderen en verdere familieleden reeds aan wezig. Vergezeld van de leden der Ged. Staten en de Burgemeester van Venray, kwam Mr. Dr. Fr. Houben een uur daarna terug om medede ling te doen van de koninklijke onderscheiding. In een kort maar gloedvol be toog wees de Gouverneur op het vele baanbrekende werk, wat Mees ter Peters in zijn loopbaan als on derwijzer voor de landbouw in Nrd. Limburg heeft gedaan. 26 Jaren heeft hij zijn beste krachten gegeven om door grotere ontwikkeling de Noord-Limburgse mens een beter bestaan te geven en de streek zelf tot grotere bloei te brengen. Dat Noord Limburg zijn ijveren wist te waarderen is gebleken in zijn uitverkiezing tot lid van de Provinciale Staten en later tot ver kiezing als Deputé. De Gouverneur had hem in die functie leren kennen als een man van zeer grote werkkracht en ka raktervastheid, die in de vele ge wichtige functies zijn gewest op uitnemende wijze heeft gediend en nog dagelijks dient. Dat daarbij de landbouw nog immer na aan het hart ligt blijkt uit het vele werk, wat ook nu nog in talrijke desbetreffende commis sies door Deputé Peters wordt ver richt. H.M. de Koningin heeft dit werk willen waarderen met een benoe ming tot Officier in de Orde van Oranje Nassau, met welke onder scheiding Zij de dank heeft willen bekrachtigen, die niet alleen noord maar ook midden en zuid Limburg meester Peters is verschuldigd. Met de wens dat hij deze onder scheiding nog vele jaren in de bes te gezondheid zal mogen dragen, speldde de Gouverneur de heer Pe ters het officierskruis op. Burgemeester Janssen was de eerste die hem met deze koninklij ke onderscheiding gelukwenste. Niet alleen voor de heer Peters was dit een koninklijk blijk van er kenning maar voor de gehele Ven rayse gemeenschap, die door het werken en streven van de meester op velerlei terrein, maar vooral op landbouwkundig gebied, in welstand is toegenomen. Spreker herinnerde daarbij aan het werk van de heer Peters op 't gebied van landbouw onderwijs, op zijn aandeel in de stichting van Ysselsteyn, in het bij leggen van de Vredepeel-twisten en de nieuwe ontwikkeling daarvan. Hij was hem dankbaar voor steun en samenwerking welke hij per soonlijk had mogen ondervinden, alsook voor het vele wat hij voor het gehele noord-Limburgse land heeft gedaan. Zijn slotwoord was dan ook een dringend verzoek die samenwerking en steun te blijven geven. De heer Peters - onder de indruk van de plechtigheid - dankte H.M. de Koningin voor deze onderschei ding, en de Gouverneur en de aan wezigen voor de uitreiking daarvan. Over zijn verdiensten wilde hij verder zwijgen, maar als hij inder daad iets heeft mogen doen, dan is dat mede te danken aan het grote voorbeeld van een meester Rutten z.g. en vele anderen, die in dit gewest steeds op de bres heb ben gestaan. Dan is dit ook te danken aan de steun die hij mocht vinden bij vrouw en kinderen en in de gemeenschap, waarin hij zo veel jaren heeft mogen werken. Een huiselijk feest besloot deze plechtigheid, waarbij - behalve de Gouverneur en de Burgemeester o.m. aanwezig waren zijn collega's deputé en enkele statenleden. Tot laat in de avond kwamen er vele gelukwensen binnen, terwijl Oirlo's fanfare en zangvereniging zaterdags in een keurige serenade de felicitatie der bevolking bracht. De schoonste maand van het jaar is toegewijd aan de lieflijkste; verhevenste vrouw, die ooit heeft geleefd. Aan de vrouw, die haar goddelijke Zoon „ontving van de H. Geest" en die haar hoogste eer stelde in dienstmaagd te zijn van God. Als de steeds smetteloze en altijd op God ingestelde vrouw, zocht zij de eer van God en daarom heeft God haar tot een duizeling wekkende hoogte boven alle mensen verheven en haar gemaakt tot de Koningin van hemel en aarde. De eerste eeuwen der kerk richtte de aandacht der gelovigen zich uitsluitend op Christus; zij waren Christo-centrisch, al spreken zij met grote discretie en eerbied over de Moedermaagd. Het Concilie van Ephese kent haar de titel Theotokos, Moeder van God, toe, doch niet in de eerste plaats om Maria te eren, maar om het wezen van haar Zoon, één Per soon in twee naturen, duidelijk te omschrijven. Een theologisch- technische reden dus, maar vol doende om de basis te leggen voor de strenge Byzantijnse verering voor de Moedermaagd in de vroege Christentijd en de innige, diep menselijke devotie tot Onze Lieve Vrouwe der Middeleeuwen. Aan de Middeleeuwen danken wij de talloze liederen, schilderijen, het Weesgegroet, de Engel des Heren, het rozenkransgebed. In later eeuwen komt de grote inzinking tengevolge van Protes tantisme, Jansenisme en rationalis me. Vele uiterlijke vormen worden vernietigd; in plaats van vrome legenden komt de aandacht voor Maria's ware privileges: haar On bevlekte Ontvangenis, haar Midde laarschap. Na deze zuivering hebben reeds in de 17e eeuw twee Maria-aposte- len, de heiligen Jean Eudes en de Grignon de Montfort, het tijdperk van Maria aangekondigd. Wij leven thans midden in dat tijdperk, dat gekenmerkt wordt door talrijke verschijningen van Maria aan de wereld. Al deze ver schijningen vormen als het ware een lange serie van Gaven van de H. Geest die een verrassende over tuigingskracht bezitten. Het zou te ver voeren al deze verschijningen in haar volle betekenis uit te puren. Wij willen echter op één wisselend facet van deze ontmoetingen van Maria met de aarde wijzen, name lijk de plaats der ontmoeting. In de Middeleeuwen verscheen zij aan afzonderlijke personen, sinds 100 jaren echter aan vertegen woordigers (sters) van hele gene raties. In 1830 aan Catharine Labouré, een kloosterzuster. Haar gaf Maria de wonderdadige medaille, die door millioenen worden gedra gen. In 1846 de verschijning voor de eerste maal in de openlucht, name lijk te La S alette, waar zij schreide over de rampen, die over de wereld zouden komen. In 1858 te Lourdes in de Pyreneeën, waar zij plechtig het vier jaar vroeger geprocla meerde dogma van haar Onbevlekte Ontvangenis bevestigde. Daar riep zij de wereld tot zich. Sedertdien hebben millioenen en millioenen de genadekracht van Lourdes onder gaan. Nog steeds is Maria ver verwij derd van het rumoer der wereld. In 1917 echter verschijnt zij aan een groepje van drie kinderen te Fatima, waar zij waarschuwt én tevens hoop geeft, wanneer de wereld slechts bidt. Te Banneux, maar vooral te Beauraing komt zij eindelijk midden in het rumoer der wereld. In dit laatste oord verschijnt zij aan de voet van een spoorwegviaduct en pal langs de grote verkeersweg van Rochefort naar Dinant aan vijf kinderen. Het is een lange weg geweest van de verschijningen der Middel eeuwen die der persoonlijke devotie tot de gebeurtenissen van Beauraing, welke een boodschap inhouden voor onze tijd. En dat is dan ook een der grote lessen, die Maria ons heeft gegeven, dat zij ons leert ons niet uit de wereld terug te trekken. Maria deed juist andersom. Zij kwam te Beauraing zelf midden in het rumoer van ratelende treinen en voorbijjachtende auto's. Zij kwam zelf midden in de wereld en toont zich daar als de vrouw met het gouden hart. En zij zegt daarmee: „Doe zoals ik. Sta midden in de wereld, wees goed en maak uw leven tot een rijke uitstraling van christelijke deugd". Zij heeft ook gezegd hoe wij dat moeten doen. De weg, die Maria ons aangeeft, is zo oud als de wereld oud is, name lijk van God houden en veel bidden. Bidden voor degenen, die de weg van de christelijke integratie niet willen gaan, voor de zondaars. En omdat zij beloofd heeft ons gebed te verhoren, aldus tegemoet komend aan onze menselijkheid, worden wij gedwongen te bidden. Er is nog iets, waardoor Beau raing bijzonder tijdeigen is. Men ontmoet daar degenen, die Maria gezien hebben. De vijf kinderen, die Maria in Beauraing herhaalde malen hebben gezien, zijn in de wereld gebleven. Ze zijn getrouwd en hebben goede katholieke gezin nen gesticht. In Lourdes ging Ber- nadette Soubirous al spoedig naar het klooster. In Fatima bleef slechts een in leven: Lucia. Ook zij trad in het klooster. De anderen stier ven spoedig. Deze uitzondering van Beauraing houdt wellicht een andere boodschap in, namelijk de noodzaak van goede gezinnen. Er is sedert enige tientallen jaren een steeds uitbreidende crisis in het gezinsleven waar te nemen. Daar mede gaat gepaard een terugval van priester- en kloosterroepingen. Ook in Nederland, dat thans nog rijk is aan priesters, maar dat binnen 30 jaar priesternood zal kennen, wanneer de teruggang blijft aanhouden. God heeft de kinderen van Beauraing niet naar het altaar of klooster geroepen, doch heeft ze een andere taak ge geven: goede gezinnen op te bouwen om zo bij te dragen tot de verbete ring der wereld. Het is thans meimaand, de maand, die van oudsher aan Maria is gewijd. Vele van de oude devoties spreken niet meer tot ons. Laten wij ons dan eens verdiepen in de vele boodschappen, die Maria nog zo kort geleden aan ons heeft gegeven. Dan zullen wij ervaren, dat de Maria gewijde maand wederom nieuwe diepte krijgt en ons voedsel zal geven voor nieuwe gedachten over het wonderlijke Godsplan met de wereld, waarin Maria zoveel te betekenen heeft. Een herinnering aan hetfeist omstreden slagveld „Sta een ogenblik stil bezoeker en bedenk, dat de grond, waarop gij nu vertoeft, eens een van de felst omstreden sectoren was van het slagveld Overloon. Bitter is hier gevochten, man tegen man. Vele jonge levens, aan de slagvelden van Nettuno en Normandië ontkomen, vonden onder deze bomen hun vreselijk einde." Dit zijn de woorden, die op een eenvoudig houten bord, geklemd tussen twee kleine muurtjes staan geschilderd vlak bij de ingang van het Nederlands Nationaal Oorlogs museum te Overloon. Terwijl wij deze woorden lezen, dringt het weer tot ons door, dat Iiier een heroïsche strijd is geleverd in de laatste wereldoorlog, een strijd waarbij vele levens plotseling een einde vonden, een strijd ook, die bedoeld was om de bevrijding van -Venray mogelijk te maken en door 'te stoten naar de Maas. Wat echter eerst gelukt is, nadat niet alleen Overloon maar ook Venray was verwoest. Toen eerst lag de weg naar Venray open. Tien verschrikkelijke dagen Tien dagen lang heeft er een verschrikkelijke slag rond Overloon gewoed. Reeds in september 1944 begon het voorspel. De terugtrek kende duitse troepen uit Frankrijk en België kregen gelegenheid zich bij Overloon in te graven. De 7e amerikaanse tankdivisie rukte op, engelse artillerie begon Overloon te beschieten, de bevolking werd geëvacueerd met achterlating van alle goederen, op 4 october begon de tankslag in volle werkelijkheid. De Duitsers hadden een onneem bare vesting gebouwd in het kasteel De Hattert, omringd door mijnen velden, het anti-tankgeschut vuurde onophoudelijk en de SS bediende zich uit eenmansgaten van slinger- bommen en magnetische kleefla- dingen. De Amerikanen werden verslagen: 456 manschappen en 79 tanks bleven achter op het strijd toneel. Verder ging de slag, britse pant serdivisies namen de plaats van de Amerikanen in. Zij leden echter nog grotere verliezen; de lucht macht kwam te hulp, verschrik kelijke bombardementen werden uitgevoerd, de 3e britse infanterie divisie snelde te hulp, op 12 oct. ontbrandde de strijd in felle straat gevechten, man tegen man, maar de Duitsers hielden stand. Achter elke boom loerde de dood, de fanatieke Hitlerjugend vocht met schoppen en spaden en weigerde zich over te geven, man voor man moest worden neergeschoten. Met fosfor werd de laatste tegen stand uitgebrand. Op 14 october was Overloon of dat wat er van over bleef, in geallieerde handen, de strijd was gestreden ten koste van vele jonge levens en een enorme ravage. Op het slagveld De geschiedenis van het oorlogs museum in de openlucht, waar tanks, kanonnen en vele andere wapens van allerlei nationaliteit nu broederlijk bij elkaar staan opge steld, is in een paar woorden ver teld. Reeds direct na de later zo bekend geworden tankslag bij Overloon, namen enige ingezetenen van het dorp het intiatief tot het inrichten van een oorlogsmuseum. Daarbij geholpen door de talloze achtergelaten en vaak verroeste tanks kwam men alras tot het oprichten van de Stichting De K'effen, die het museum bebeert. Op 27 mei 1946 reeds vond de officiële opening plaats en hoewel de verzameling nog niet zo groot was als thans, ontstond langzamer hand een collectie, die uniek ge noemd mag worden en die voor het nageslacht een waardige herin nering aan deze jongste wereld oorlog zal blijven. Geholpen door de 7e amerikaanse tankdivisie en de 3e britse infanterie divisie heeft men een imposante tentoonstelling gekregen, die temidden van het overloonse natuurschoon een waar dig monument ter nagedachtenis aan de tankslag bij Overloon vormt. 14 hectaren openluchtmuseum De tankslag bij Overloon, die ruim 10 dagen van 4 tot 14 october in Overloon woedde, heeft van dit dorp zo goed als niets overgelaten. In de bossen rond Overloon vonden de Duitsers een goede schuilplaats om hun tegenstand voort te zetten. Rond de gegraven stellingen heeft zich een strijdtoneel afgespeeld, waarvan nu nog de sporen zijn waar te nemen. In minder dan enkele uren viel er een granatenregen van meer dan 100.000 stuks en liet van het dorp slechts één grote puinhoop. Het bos, waarin thans het open luchtmuseum is ingericht, onder ging een verschrikkelijke gedaante verwisseling. Kruinen van bomen werden afgerukt en vielen neer. Nog zien wij in de bomen de in kepingen, waar in deze verschrik kelijke dagen granaatscherven zijn ingedrongen, nog is het bos niet in zijn gehele vooroorlogse staat eruggekeerd, de natuur werd ver woest en slechts langzaam keert haar schoonheid weer terug. Onder leiding van directeur van Glabbeek maken wij een rondgang langs de tanks en kanonnen. Zo veel mogelijk is het materiaal uitwending hersteld. Tanks staan opgesteld in één bonte galerij, tanks van verschillende nationali teit en elk met een eigen geschie denis. De eerste tank, die in Overloon's straten verscheen en door het duitse afweervuur werd getroffen, een Sherman-tank, een Churchill-tank, duitse tanks en het befaamde russische kanon, dat een draagwijdte heeft van 40 kilometer en waarmee door de Duitsers van Duinkerken naar de engelse kust is geschoten. Andere kanonnen met minder draagwijdte, maar toch nog altijd een afstand van 12 tot 14 kilometer, waarmee destijds in Overloon de verbindingsweg tussen Nijmegen en Venlo werd bestreken. Veertien hectaren is deze uitstal ling groot, mulle zandpaden ver binden het ene monument met het andere en vooral de eenmansduik- boot en torpedoboot maken een verrassende indruk. Wij gaan verder, langs de duitse Panther-tank, de mijnenveger met zijn zwiepende kettingen met ijzeren ballen, het beruchte duitse 88 mm luchtdoelgeschut, langs de canadese bren-gun carrier, langs een franse tank, die door de Duit sers buitgemaakt snel voorzien is van een hakenkruis. Door een heel klein gaatje, door anti-tankgeschut aangebracht, kijken wij bij een van de tanks naar binnen en zien, hoe „het. binnenwerk" volkomen is vernietigd en welk een ravage een dergelijk projectiel kan veroor zaken. Historische zalen In het houten gebouw is een uitgebreide collectie in verschillende zalen uitgestald. Daar staat nog een „Goliath-tank", het kleine tankje, dat recht op de vijandelijke tanks werd afgestuurd en bij een botsing ontplofte, daar staat de V-l in bittere werkelijkheid en klaar voor gebruik, daar is een kamer naar de werkelijkheid inge richt met booby-traps, daar liggen de verschillende soorten mijnen, de meest uiteenlopende wapens van verschillende nationaliteit. Daar staat een tijdbomklok, nog volkomen intact. „Tachtig uur loopt hij achtereen en dan draaien we hem weer op." Het eentonige getik van het uurwerk klinkt ons nog angstig in de oren. Daar staan de pantserafweermiddelen Pantzer- schreck en Pantzerfaust daar liggen raketbommen, handgranaten, sneeuwschoenen en de befaamde duitse laarzen. Het is een bonte verzameling, historisch volkomen verantwoord en interessant voor de duizenden en duizenden bezoe kers. In 1955 hebben ruim 70.000 per sonen een bezoek gebracht aan dit unieke museum en daaronder be vonden zich veel buitenlanders en vooral het aantal Duitsers neemt de laatste tijd geweldig toe. De bezoekers van het kerkhof in Yssel steyn gaan dikwijls door naar Overloon. Vier gidsen zorgen voor een interessante rondgang met deskundige uitleg, waar zelfs de soldaten van het hedendaagse leger die vaak in grote groepen een bezoek brengen met aandaent naar luisteren. Met de medewerking van de generale staf van het nederlandse leger is een zaal ingericht, die met foto's en waardevolle papieren een beeld geeft van de oorlogsjaren van 1939 tot 1945. Tien jaar lang in deze maand mei staat daar het oorlogsmuseum van Overloon met de vele getuigenissen uit de bittere strijd. Het zal voor het nageslacht bewaard blijven als een diepe herin nering aan het felste wereldstrijd toneel. Ook aan de strijd rondom Venray. Vele bezoekers luisteren met intense aandacht naar de gids. Pantzer faust en Pantzerschreck staan daar als een levende gedachtenis van de wapens, die in de tankslag bij Overloon veelvuldig werden gebruikt Een stilleven in het openlucht-oorlogsmuseum. Het russische kanon met een draagwijdte van 40 km, dat de Duitsers gebruikten om van Duinkerken de engelsen te beschieten. Nieuws uit Venray en Omgeving GEOENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau voor zuigelingen uit de Kom Bekendmaking. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ;ter openbare ken nis, dat zij bij hun besluit van heden, nummer 283 de aan G. J. F. van Ham, wonende te Venray, Julianasingel 23, op 16 mei 1951 verleende vergunning voor de uit voering van toerwagenritten en ongeregeld vervoer binnen deze ge meente hebben verlengd tot 1 mei 1961. Venray, 25 april 1956. Burgemeester en wethouders der gemeente Venray brengen ter open bare kennis, dat zij bij hun besluit van heden no 284 aan P. F. M. Janssen, wonende te Venray, Sta tionsweg 1, vergunning ingevolge de Hinderwet hebben verleend voor het oprichten van een schietinrich- ting met pijl en boog, op het per ceel Stationsweg 1 te Venray. Venray, 25 april 1956. CONTROLE-INENTING TEGEN POKKEN Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ter openbare ken nis, dat de controle der kinderen, die op 26 april j.l. tegen de pokken zijn geënt, plaats zal hebben op Donderdag 17 mei a.s., dus niet op Donderdag 10 mei a.s., zoals eerder was vastgesteld. Aspirant-emigranten. De Kath. Limb. Emigratiestich ting zal te Venray zitdag houden in hotel de Zwaan, Markt, Woens dag 9 Mei a.s. van 2—5 uur. Deze is Toegankelijk voor perso nen uit alle beroepen. Naar ver mogen zullen alle gewenste inlich tingen inzake emigratie verstrekt worden. Betrokkenen wordt in hun eigen belang verzocht steeds zoveel mo gelijk hun bescheiden als (eventu eel) trouwboekje, paspoort, oproep etc. ectc. mee te brengen. PROEF-PROCES OVER BIJVULLING VAN AUTO MATEN. De economische politierechter aan de Rechtbank te Roermond heeft de Venrayse automatiekhou ders G. en V. veroordeeld tot een boete van 260 gulden, waarvan 250 gulden voorwaardelijk. Het betreft hier twee proefpro cessen, teneinde een uitspraak uit te lokken over de vraag, of de automatiekhouders na 18 uur hun automaten nog mogen bijvullen. De winkeliers hadden dit gedaan en waren daarvoor door de Ven rayse politie geverbaliseerd. De automatiekhouders hebben hoger beroep aangetekend. Rijkspostspaarbank Aan het postkantoor Venray en de daaronder ressorterende post- inrichtingen werd gedurende de maand April ingelegd f 71,123,85, uitbetaald f 52.929,08. Mr. J. CAMPS thans Officier van Oranje Nassau Onder de velen, die bij gelegen heid vanKoninginneverjaardageen hoge koninklijke onderscheiding mochten ontvangen, behoort ook de Heerlense advocaat en procureur mr. J. M. W. Camps, die werd be noemd tot Officier in de Orde van Oranje Nassau. O.a. wegens zijn grote sociale activiteiten, welke mr. Camps sinds 1921 te Heerlen heeft ontplooid. Mr. Camps is o.m. 25 jaar voor zitter van de Sociale Raad; voor zitter van de plaatselijke Rode Kruisafdeling, bestuurslid van de Openbare Leeszaal, lid van liet Scheidsgerecht van het A.M.F.; oud-voorzitter van het Liefdewerk voor Kinderbescherming; oud-voor zitter der R. K. Gezinsvoogdij en Patronaten; oud-voorzitter der Of ficierenvereniging; oud-bestuurslid der Oranje-vereniging en de VVV; gewezen kantonrechter-plaatsver- vanger etc.

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1