MEIMAAND.
Het oorlogsmuseum
OVERLOÖM
Meester Th, Peters
naast deputé nu ook Officier
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
maand van de Hemelse Koningin
Zaterdag 5 Mei 1956 No 18
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
m PEEL EN MAAS
CONFECTIE VAI
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per in.m. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45
Wat reeds lang verwacht was is
dan Vrijdag j.l. werkelijkheid ge
worden, toen de Gouverneur van
Limburg Mr. Dr. Fr. Houben mees
ter Peters uit Oirlo de zo verdien
de koninklijke onderscheiding van
Officier in de Orde van Oranje
Nassau uit kwam reiken.
Niet in Maastricht, waar hij die
dag als deputé werkzaam was ge
weest, niet in de raadzaal van
Venray, maar thuis, bij zijn familie
in het dorp, dat mede dank zijn
werk tot grote bloei gekomen is.
Er waren wel complotten ge
smeed moeten worden om het zo
ver te krijgen, maar toen om 5 uur
de Gouverneur met de wagen de
heer Peters thuisbracht, omdat hij
zgn. in Eindhoven vergadering had,
wist de heer Peters nog niets,
maar waren al zijn kinderen en
verdere familieleden reeds aan
wezig.
Vergezeld van de leden der Ged.
Staten en de Burgemeester van
Venray, kwam Mr. Dr. Fr. Houben
een uur daarna terug om medede
ling te doen van de koninklijke
onderscheiding.
In een kort maar gloedvol be
toog wees de Gouverneur op het
vele baanbrekende werk, wat Mees
ter Peters in zijn loopbaan als on
derwijzer voor de landbouw in Nrd.
Limburg heeft gedaan.
26 Jaren heeft hij zijn beste
krachten gegeven om door grotere
ontwikkeling de Noord-Limburgse
mens een beter bestaan te geven
en de streek zelf tot grotere bloei
te brengen.
Dat Noord Limburg zijn ijveren
wist te waarderen is gebleken in
zijn uitverkiezing tot lid van de
Provinciale Staten en later tot ver
kiezing als Deputé.
De Gouverneur had hem in die
functie leren kennen als een man
van zeer grote werkkracht en ka
raktervastheid, die in de vele ge
wichtige functies zijn gewest op
uitnemende wijze heeft gediend en
nog dagelijks dient.
Dat daarbij de landbouw nog
immer na aan het hart ligt blijkt
uit het vele werk, wat ook nu nog
in talrijke desbetreffende commis
sies door Deputé Peters wordt ver
richt.
H.M. de Koningin heeft dit werk
willen waarderen met een benoe
ming tot Officier in de Orde van
Oranje Nassau, met welke onder
scheiding Zij de dank heeft willen
bekrachtigen, die niet alleen noord
maar ook midden en zuid Limburg
meester Peters is verschuldigd.
Met de wens dat hij deze onder
scheiding nog vele jaren in de bes
te gezondheid zal mogen dragen,
speldde de Gouverneur de heer Pe
ters het officierskruis op.
Burgemeester Janssen was de
eerste die hem met deze koninklij
ke onderscheiding gelukwenste.
Niet alleen voor de heer Peters
was dit een koninklijk blijk van er
kenning maar voor de gehele Ven
rayse gemeenschap, die door het
werken en streven van de meester
op velerlei terrein, maar vooral op
landbouwkundig gebied, in welstand
is toegenomen. Spreker herinnerde
daarbij aan het werk van de heer
Peters op 't gebied van landbouw
onderwijs, op zijn aandeel in de
stichting van Ysselsteyn, in het bij
leggen van de Vredepeel-twisten en
de nieuwe ontwikkeling daarvan.
Hij was hem dankbaar voor steun
en samenwerking welke hij per
soonlijk had mogen ondervinden,
alsook voor het vele wat hij voor
het gehele noord-Limburgse land
heeft gedaan. Zijn slotwoord was
dan ook een dringend verzoek die
samenwerking en steun te blijven
geven.
De heer Peters - onder de indruk
van de plechtigheid - dankte H.M.
de Koningin voor deze onderschei
ding, en de Gouverneur en de aan
wezigen voor de uitreiking daarvan.
Over zijn verdiensten wilde hij
verder zwijgen, maar als hij inder
daad iets heeft mogen doen, dan
is dat mede te danken aan het
grote voorbeeld van een meester
Rutten z.g. en vele anderen, die in
dit gewest steeds op de bres heb
ben gestaan. Dan is dit ook te
danken aan de steun die hij mocht
vinden bij vrouw en kinderen en
in de gemeenschap, waarin hij zo
veel jaren heeft mogen werken.
Een huiselijk feest besloot deze
plechtigheid, waarbij - behalve de
Gouverneur en de Burgemeester
o.m. aanwezig waren zijn collega's
deputé en enkele statenleden.
Tot laat in de avond kwamen er
vele gelukwensen binnen, terwijl
Oirlo's fanfare en zangvereniging
zaterdags in een keurige serenade
de felicitatie der bevolking bracht.
De schoonste maand van het
jaar is toegewijd aan de lieflijkste;
verhevenste vrouw, die ooit heeft
geleefd. Aan de vrouw, die haar
goddelijke Zoon „ontving van de
H. Geest" en die haar hoogste eer
stelde in dienstmaagd te zijn van
God. Als de steeds smetteloze en
altijd op God ingestelde vrouw,
zocht zij de eer van God en daarom
heeft God haar tot een duizeling
wekkende hoogte boven alle mensen
verheven en haar gemaakt tot de
Koningin van hemel en aarde.
De eerste eeuwen der kerk richtte
de aandacht der gelovigen zich
uitsluitend op Christus; zij waren
Christo-centrisch, al spreken zij
met grote discretie en eerbied over
de Moedermaagd.
Het Concilie van Ephese kent
haar de titel Theotokos, Moeder
van God, toe, doch niet in de eerste
plaats om Maria te eren, maar om
het wezen van haar Zoon, één Per
soon in twee naturen, duidelijk te
omschrijven. Een theologisch-
technische reden dus, maar vol
doende om de basis te leggen voor
de strenge Byzantijnse verering
voor de Moedermaagd in de vroege
Christentijd en de innige, diep
menselijke devotie tot Onze Lieve
Vrouwe der Middeleeuwen.
Aan de Middeleeuwen danken wij
de talloze liederen, schilderijen,
het Weesgegroet, de Engel des
Heren, het rozenkransgebed.
In later eeuwen komt de grote
inzinking tengevolge van Protes
tantisme, Jansenisme en rationalis
me. Vele uiterlijke vormen worden
vernietigd; in plaats van vrome
legenden komt de aandacht voor
Maria's ware privileges: haar On
bevlekte Ontvangenis, haar Midde
laarschap.
Na deze zuivering hebben reeds
in de 17e eeuw twee Maria-aposte-
len, de heiligen Jean Eudes en de
Grignon de Montfort, het tijdperk
van Maria aangekondigd.
Wij leven thans midden in dat
tijdperk, dat gekenmerkt wordt
door talrijke verschijningen van
Maria aan de wereld. Al deze ver
schijningen vormen als het ware
een lange serie van Gaven van de
H. Geest die een verrassende over
tuigingskracht bezitten. Het zou te
ver voeren al deze verschijningen
in haar volle betekenis uit te puren.
Wij willen echter op één wisselend
facet van deze ontmoetingen van
Maria met de aarde wijzen, name
lijk de plaats der ontmoeting.
In de Middeleeuwen verscheen zij
aan afzonderlijke personen, sinds
100 jaren echter aan vertegen
woordigers (sters) van hele gene
raties. In 1830 aan Catharine
Labouré, een kloosterzuster. Haar
gaf Maria de wonderdadige medaille,
die door millioenen worden gedra
gen.
In 1846 de verschijning voor de
eerste maal in de openlucht, name
lijk te La S alette, waar zij schreide
over de rampen, die over de wereld
zouden komen. In 1858 te Lourdes
in de Pyreneeën, waar zij plechtig
het vier jaar vroeger geprocla
meerde dogma van haar Onbevlekte
Ontvangenis bevestigde. Daar riep
zij de wereld tot zich. Sedertdien
hebben millioenen en millioenen de
genadekracht van Lourdes onder
gaan.
Nog steeds is Maria ver verwij
derd van het rumoer der wereld.
In 1917 echter verschijnt zij aan
een groepje van drie kinderen te
Fatima, waar zij waarschuwt én
tevens hoop geeft, wanneer de
wereld slechts bidt.
Te Banneux, maar vooral te
Beauraing komt zij eindelijk midden
in het rumoer der wereld. In dit
laatste oord verschijnt zij aan de
voet van een spoorwegviaduct en
pal langs de grote verkeersweg van
Rochefort naar Dinant aan vijf
kinderen.
Het is een lange weg geweest
van de verschijningen der Middel
eeuwen die der persoonlijke
devotie tot de gebeurtenissen
van Beauraing, welke een boodschap
inhouden voor onze tijd.
En dat is dan ook een der grote
lessen, die Maria ons heeft gegeven,
dat zij ons leert ons niet uit de
wereld terug te trekken. Maria
deed juist andersom. Zij kwam te
Beauraing zelf midden in het
rumoer van ratelende treinen en
voorbijjachtende auto's. Zij kwam
zelf midden in de wereld en toont
zich daar als de vrouw met het
gouden hart. En zij zegt daarmee:
„Doe zoals ik. Sta midden in de
wereld, wees goed en maak uw
leven tot een rijke uitstraling van
christelijke deugd". Zij heeft ook
gezegd hoe wij dat moeten doen.
De weg, die Maria ons aangeeft, is
zo oud als de wereld oud is, name
lijk van God houden en veel bidden.
Bidden voor degenen, die de weg
van de christelijke integratie niet
willen gaan, voor de zondaars. En
omdat zij beloofd heeft ons gebed
te verhoren, aldus tegemoet komend
aan onze menselijkheid, worden wij
gedwongen te bidden.
Er is nog iets, waardoor Beau
raing bijzonder tijdeigen is. Men
ontmoet daar degenen, die Maria
gezien hebben. De vijf kinderen,
die Maria in Beauraing herhaalde
malen hebben gezien, zijn in de
wereld gebleven. Ze zijn getrouwd
en hebben goede katholieke gezin
nen gesticht. In Lourdes ging Ber-
nadette Soubirous al spoedig naar
het klooster. In Fatima bleef slechts
een in leven: Lucia. Ook zij trad
in het klooster. De anderen stier
ven spoedig. Deze uitzondering van
Beauraing houdt wellicht een
andere boodschap in, namelijk de
noodzaak van goede gezinnen. Er
is sedert enige tientallen jaren een
steeds uitbreidende crisis in het
gezinsleven waar te nemen. Daar
mede gaat gepaard een terugval
van priester- en kloosterroepingen.
Ook in Nederland, dat thans nog
rijk is aan priesters, maar dat
binnen 30 jaar priesternood zal
kennen, wanneer de teruggang
blijft aanhouden. God heeft de
kinderen van Beauraing niet naar
het altaar of klooster geroepen,
doch heeft ze een andere taak ge
geven: goede gezinnen op te bouwen
om zo bij te dragen tot de verbete
ring der wereld.
Het is thans meimaand, de maand,
die van oudsher aan Maria is
gewijd. Vele van de oude devoties
spreken niet meer tot ons. Laten
wij ons dan eens verdiepen in de
vele boodschappen, die Maria nog
zo kort geleden aan ons heeft
gegeven. Dan zullen wij ervaren,
dat de Maria gewijde maand
wederom nieuwe diepte krijgt en
ons voedsel zal geven voor nieuwe
gedachten over het wonderlijke
Godsplan met de wereld, waarin
Maria zoveel te betekenen heeft.
Een herinnering aan hetfeist omstreden slagveld
„Sta een ogenblik stil bezoeker en bedenk, dat de grond, waarop
gij nu vertoeft, eens een van de felst omstreden sectoren was
van het slagveld Overloon. Bitter is hier gevochten, man tegen
man. Vele jonge levens, aan de slagvelden van Nettuno en
Normandië ontkomen, vonden onder deze bomen hun vreselijk
einde."
Dit zijn de woorden, die op een
eenvoudig houten bord, geklemd
tussen twee kleine muurtjes staan
geschilderd vlak bij de ingang van
het Nederlands Nationaal Oorlogs
museum te Overloon. Terwijl wij
deze woorden lezen, dringt het weer
tot ons door, dat Iiier een heroïsche
strijd is geleverd in de laatste
wereldoorlog, een strijd waarbij
vele levens plotseling een einde
vonden, een strijd ook, die bedoeld
was om de bevrijding van -Venray
mogelijk te maken en door 'te
stoten naar de Maas. Wat echter
eerst gelukt is, nadat niet alleen
Overloon maar ook Venray was
verwoest. Toen eerst lag de weg
naar Venray open.
Tien verschrikkelijke dagen
Tien dagen lang heeft er een
verschrikkelijke slag rond Overloon
gewoed. Reeds in september 1944
begon het voorspel. De terugtrek
kende duitse troepen uit Frankrijk
en België kregen gelegenheid zich
bij Overloon in te graven. De 7e
amerikaanse tankdivisie rukte op,
engelse artillerie begon Overloon
te beschieten, de bevolking werd
geëvacueerd met achterlating van
alle goederen, op 4 october begon
de tankslag in volle werkelijkheid.
De Duitsers hadden een onneem
bare vesting gebouwd in het kasteel
De Hattert, omringd door mijnen
velden, het anti-tankgeschut vuurde
onophoudelijk en de SS bediende
zich uit eenmansgaten van slinger-
bommen en magnetische kleefla-
dingen. De Amerikanen werden
verslagen: 456 manschappen en 79
tanks bleven achter op het strijd
toneel.
Verder ging de slag, britse pant
serdivisies namen de plaats van de
Amerikanen in. Zij leden echter
nog grotere verliezen; de lucht
macht kwam te hulp, verschrik
kelijke bombardementen werden
uitgevoerd, de 3e britse infanterie
divisie snelde te hulp, op 12 oct.
ontbrandde de strijd in felle straat
gevechten, man tegen man, maar
de Duitsers hielden stand. Achter
elke boom loerde de dood, de
fanatieke Hitlerjugend vocht met
schoppen en spaden en weigerde
zich over te geven, man voor man
moest worden neergeschoten.
Met fosfor werd de laatste tegen
stand uitgebrand. Op 14 october
was Overloon of dat wat er van
over bleef, in geallieerde handen,
de strijd was gestreden ten koste
van vele jonge levens en een
enorme ravage.
Op het slagveld
De geschiedenis van het oorlogs
museum in de openlucht, waar
tanks, kanonnen en vele andere
wapens van allerlei nationaliteit nu
broederlijk bij elkaar staan opge
steld, is in een paar woorden ver
teld. Reeds direct na de later zo
bekend geworden tankslag bij
Overloon, namen enige ingezetenen
van het dorp het intiatief tot het
inrichten van een oorlogsmuseum.
Daarbij geholpen door de talloze
achtergelaten en vaak verroeste
tanks kwam men alras tot het
oprichten van de Stichting De
K'effen, die het museum bebeert.
Op 27 mei 1946 reeds vond de
officiële opening plaats en hoewel
de verzameling nog niet zo groot
was als thans, ontstond langzamer
hand een collectie, die uniek ge
noemd mag worden en die voor
het nageslacht een waardige herin
nering aan deze jongste wereld
oorlog zal blijven. Geholpen door
de 7e amerikaanse tankdivisie en
de 3e britse infanterie divisie heeft
men een imposante tentoonstelling
gekregen, die temidden van het
overloonse natuurschoon een waar
dig monument ter nagedachtenis
aan de tankslag bij Overloon vormt.
14 hectaren
openluchtmuseum
De tankslag bij Overloon, die
ruim 10 dagen van 4 tot 14 october
in Overloon woedde, heeft van dit
dorp zo goed als niets overgelaten.
In de bossen rond Overloon vonden
de Duitsers een goede schuilplaats
om hun tegenstand voort te zetten.
Rond de gegraven stellingen heeft
zich een strijdtoneel afgespeeld,
waarvan nu nog de sporen zijn
waar te nemen.
In minder dan enkele uren viel
er een granatenregen van meer
dan 100.000 stuks en liet van het
dorp slechts één grote puinhoop.
Het bos, waarin thans het open
luchtmuseum is ingericht, onder
ging een verschrikkelijke gedaante
verwisseling. Kruinen van bomen
werden afgerukt en vielen neer.
Nog zien wij in de bomen de in
kepingen, waar in deze verschrik
kelijke dagen granaatscherven zijn
ingedrongen, nog is het bos niet in
zijn gehele vooroorlogse staat
eruggekeerd, de natuur werd ver
woest en slechts langzaam keert
haar schoonheid weer terug.
Onder leiding van directeur van
Glabbeek maken wij een rondgang
langs de tanks en kanonnen. Zo
veel mogelijk is het materiaal
uitwending hersteld. Tanks staan
opgesteld in één bonte galerij,
tanks van verschillende nationali
teit en elk met een eigen geschie
denis. De eerste tank, die in
Overloon's straten verscheen en
door het duitse afweervuur werd
getroffen, een Sherman-tank, een
Churchill-tank, duitse tanks en het
befaamde russische kanon, dat een
draagwijdte heeft van 40 kilometer
en waarmee door de Duitsers van
Duinkerken naar de engelse kust
is geschoten. Andere kanonnen met
minder draagwijdte, maar toch nog
altijd een afstand van 12 tot 14
kilometer, waarmee destijds in
Overloon de verbindingsweg tussen
Nijmegen en Venlo werd bestreken.
Veertien hectaren is deze uitstal
ling groot, mulle zandpaden ver
binden het ene monument met het
andere en vooral de eenmansduik-
boot en torpedoboot maken een
verrassende indruk.
Wij gaan verder, langs de duitse
Panther-tank, de mijnenveger met
zijn zwiepende kettingen met
ijzeren ballen, het beruchte duitse
88 mm luchtdoelgeschut, langs de
canadese bren-gun carrier, langs
een franse tank, die door de Duit
sers buitgemaakt snel voorzien is
van een hakenkruis. Door een heel
klein gaatje, door anti-tankgeschut
aangebracht, kijken wij bij een van
de tanks naar binnen en zien, hoe
„het. binnenwerk" volkomen is
vernietigd en welk een ravage een
dergelijk projectiel kan veroor
zaken.
Historische zalen
In het houten gebouw is een
uitgebreide collectie in verschillende
zalen uitgestald. Daar staat nog
een „Goliath-tank", het kleine
tankje, dat recht op de vijandelijke
tanks werd afgestuurd en bij een
botsing ontplofte, daar staat de
V-l in bittere werkelijkheid en
klaar voor gebruik, daar is een
kamer naar de werkelijkheid inge
richt met booby-traps, daar liggen
de verschillende soorten mijnen, de
meest uiteenlopende wapens van
verschillende nationaliteit.
Daar staat een tijdbomklok, nog
volkomen intact. „Tachtig uur loopt
hij achtereen en dan draaien we
hem weer op." Het eentonige getik
van het uurwerk klinkt ons nog
angstig in de oren. Daar staan de
pantserafweermiddelen Pantzer-
schreck en Pantzerfaust daar
liggen raketbommen, handgranaten,
sneeuwschoenen en de befaamde
duitse laarzen. Het is een bonte
verzameling, historisch volkomen
verantwoord en interessant voor
de duizenden en duizenden bezoe
kers.
In 1955 hebben ruim 70.000 per
sonen een bezoek gebracht aan dit
unieke museum en daaronder be
vonden zich veel buitenlanders en
vooral het aantal Duitsers neemt
de laatste tijd geweldig toe. De
bezoekers van het kerkhof in Yssel
steyn gaan dikwijls door naar
Overloon. Vier gidsen zorgen voor
een interessante rondgang met
deskundige uitleg, waar zelfs de
soldaten van het hedendaagse leger
die vaak in grote groepen een
bezoek brengen met aandaent
naar luisteren.
Met de medewerking van de
generale staf van het nederlandse
leger is een zaal ingericht, die met
foto's en waardevolle papieren een
beeld geeft van de oorlogsjaren
van 1939 tot 1945. Tien jaar lang
in deze maand mei staat daar het
oorlogsmuseum van Overloon met
de vele getuigenissen uit de bittere
strijd. Het zal voor het nageslacht
bewaard blijven als een diepe herin
nering aan het felste wereldstrijd
toneel. Ook aan de strijd rondom
Venray.
Vele bezoekers luisteren met intense aandacht naar de gids. Pantzer
faust en Pantzerschreck staan daar als een levende gedachtenis van
de wapens, die in de tankslag bij Overloon veelvuldig werden gebruikt
Een stilleven in het openlucht-oorlogsmuseum. Het russische kanon
met een draagwijdte van 40 km, dat de Duitsers gebruikten om van
Duinkerken de engelsen te beschieten.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GEOENE KRUIS
DONDERDAG a.s.:
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de Kom
Bekendmaking.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ;ter openbare ken
nis, dat zij bij hun besluit van
heden, nummer 283 de aan G. J.
F. van Ham, wonende te Venray,
Julianasingel 23, op 16 mei 1951
verleende vergunning voor de uit
voering van toerwagenritten en
ongeregeld vervoer binnen deze ge
meente hebben verlengd tot 1 mei
1961.
Venray, 25 april 1956.
Burgemeester en wethouders der
gemeente Venray brengen ter open
bare kennis, dat zij bij hun besluit
van heden no 284 aan P. F. M.
Janssen, wonende te Venray, Sta
tionsweg 1, vergunning ingevolge
de Hinderwet hebben verleend voor
het oprichten van een schietinrich-
ting met pijl en boog, op het per
ceel Stationsweg 1 te Venray.
Venray, 25 april 1956.
CONTROLE-INENTING
TEGEN POKKEN
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter openbare ken
nis, dat de controle der kinderen,
die op 26 april j.l. tegen de pokken
zijn geënt, plaats zal hebben op
Donderdag 17 mei a.s., dus niet op
Donderdag 10 mei a.s., zoals eerder
was vastgesteld.
Aspirant-emigranten.
De Kath. Limb. Emigratiestich
ting zal te Venray zitdag houden
in hotel de Zwaan, Markt, Woens
dag 9 Mei a.s. van 2—5 uur.
Deze is Toegankelijk voor perso
nen uit alle beroepen. Naar ver
mogen zullen alle gewenste inlich
tingen inzake emigratie verstrekt
worden.
Betrokkenen wordt in hun eigen
belang verzocht steeds zoveel mo
gelijk hun bescheiden als (eventu
eel) trouwboekje, paspoort, oproep
etc. ectc. mee te brengen.
PROEF-PROCES OVER
BIJVULLING VAN AUTO
MATEN.
De economische politierechter
aan de Rechtbank te Roermond
heeft de Venrayse automatiekhou
ders G. en V. veroordeeld tot een
boete van 260 gulden, waarvan 250
gulden voorwaardelijk.
Het betreft hier twee proefpro
cessen, teneinde een uitspraak uit
te lokken over de vraag, of de
automatiekhouders na 18 uur hun
automaten nog mogen bijvullen.
De winkeliers hadden dit gedaan
en waren daarvoor door de Ven
rayse politie geverbaliseerd.
De automatiekhouders hebben
hoger beroep aangetekend.
Rijkspostspaarbank
Aan het postkantoor Venray en
de daaronder ressorterende post-
inrichtingen werd gedurende de
maand April ingelegd f 71,123,85,
uitbetaald f 52.929,08.
Mr. J. CAMPS thans Officier
van Oranje Nassau
Onder de velen, die bij gelegen
heid vanKoninginneverjaardageen
hoge koninklijke onderscheiding
mochten ontvangen, behoort ook
de Heerlense advocaat en procureur
mr. J. M. W. Camps, die werd be
noemd tot Officier in de Orde van
Oranje Nassau. O.a. wegens zijn
grote sociale activiteiten, welke mr.
Camps sinds 1921 te Heerlen heeft
ontplooid.
Mr. Camps is o.m. 25 jaar voor
zitter van de Sociale Raad; voor
zitter van de plaatselijke Rode
Kruisafdeling, bestuurslid van de
Openbare Leeszaal, lid van liet
Scheidsgerecht van het A.M.F.;
oud-voorzitter van het Liefdewerk
voor Kinderbescherming; oud-voor
zitter der R. K. Gezinsvoogdij en
Patronaten; oud-voorzitter der Of
ficierenvereniging; oud-bestuurslid
der Oranje-vereniging en de VVV;
gewezen kantonrechter-plaatsver-
vanger etc.