De Politie-rechter oordeelt... Kwestie Veldstraat. ïete Antonius - ïloveen Overheids-belangstelling voor de sport WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Veertigjarig priesterfeest Pastoor Asselbcrgüs Zaterdag 14 April 1956 No 15 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG a PEEL EN MAAS f CONFECTIE VAI DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL l 1.25 BUITEN VENRAY t 1.45 Als men leest, dat Rusland dit jaar het Jaar der Olympiade 400 miljoen roebels ofwel 380 mil joen guldens wil besteden voor de sport, kan men niet nalaten een vergelijking te maken tussen de op vattingen ginds en hier om trent doel, nut, betekenis en plaats voor de sport in het maatschap pelijk leven. Met een dergelijk voorbeeld voor ogen, kan men zich afvragen, of de overheid de betekenis van de sport wel in het juiste licht ziet. Als wij hier van overheid spreken, be doelen wij zowel de regering als de lagere overheidsorganen. Men zou de vraag natuurlijk ook anders kunnen stellen, n.l. zo: Of de over heid in Rusland de betekenis van de sport wel juist taxeert. Het ant woord op deze vraag hangt geheel en al af van het doel, dat men via de sportbeoefening door de jeugd nastreeft. Zelfwerkzaamheid van sportverenigingen voor waarde v. hulpverlening Nu is het duidelijk, dat de doel stellingen hier en ginds hemels breed uit elkaar liggen. Voor de Russen is de sport een bij uitstek geschikt middel tot pro paganda. De Russen steken het feit, dat in de Sovjet-Unie een miljoen sportmensen in training zijn voor de Olympische Spelen te Melbourne, niet. onder stoelen of banken. Uit dit fantastische,.leger"sport beoefenaren worden 10.000 cracks geselecteerd, die in Augustus aan groots opgezette wedstrijden in Moskou zullen deelnemen. Na deze wedstrijden wordt het Olympische team, bestaande uit 400 man, sa mengesteld. Dat de Russen uit zijn op „knal effecten", is aan geen twijfel onder hevig. Of men hen daarin moet na volgen, is een vraag, welke eigenlijk niet beantwoord behoeft te worden. Want uiteindelijk is de sport er, volgens onze Katholieke opvattingen allerminst om er een soort vlag vertoon van te maken. De sport heeft kort en krach tig het aloude adagium ten doel: mens sana in corpore sano, een ge zonde ziel in een gezond lichaam. Dat is het allereerste doel. Dat doel heeft de overheid in aanmerking te nemen als het er om gaat, haar houding te bepalen ten aanzien van de "steun, welke zij aan de sport heeft te geven. Nu is de sportbeoefening de laatste tientallen jaren, meer in het bij zonderde laatste jaren, met sprongen omhoog gegaan. Steeds meer jongens en meisjes nemen actief aan de sportbeoefening deel, ook hier ter plaatse en op de kerkdorpen. Of al deze jongens en meisjes het tot een hoge graad van perfectie gebracht hebben in hun tak van sport, kan hier gevoegelijk buiten beschouwing blijven. Van belang is, of in deze sport beoefening het grote doel van Je sport wordt nagestreefd. Naar onze overtuiging is dat inderdaad het geval. Wij behoeven hier slechts te wijzen op het voorbeeld, dat onze grootste en belangrijkste sportver eniging geeft: het 100 actieve leden tellende S.V.V. De toestand thans Nu is het zo, dat de meeste van die sportverenigingen voortdurend zware zorgen hebben. De kosten van terreinen, materialen, opstan den, belasting etc. zijn dikwijls der mate hoog, dat ze ondanks vele ernstige pogingen daartoe bijna onoplosbaar zijn. Van de andere kant remt het ge brek aan speelgelegenheden en ter reinen een gezonde uitbouw. En zo is het de laatste jaren een gewoon verschijnsel geworden, dat er een beroep gedaan wordt op de over heid. Niet alleen in Venray, maar in practisch iedere gemeente. En „men" heeft in Venray nu bepaald de indruk, dat er voor de vorming en lichamelijke'ontwikkeling van de jeugd meer kan worden gedaan. Een standpunt, dat onderstreept wordt door verschillende argumenten. Een dier argumenten is, dat Ven ray op dit terrein nu eenmaal een achterstand heeft. Een ander ar gument is, dat vrijwel alle sport verenigingen hun activiteiten moe ten beperken vanwege het gebrek aan financiële middelen. Een uiterst belangrijk argument lijkt ons, dat naar de algemene verwachting binnen niet al te lange tijd de jeugd over aanzienlijk meer vrije tijd zal beschikken en, dat de sport dan een nog meer welkome (en nuttige) vrijetijdsbesteding zal kunnen blijken te zijn dan zij reeds nu is. jiP men kijkt wat elders in dit opzicht gebeurd, komt het ver schil wel tot uiting. In Tegelen b.v. vonden we een overzicht van wat de gemeente voor de sport doet. Dan blijkt, datbv.de plaatselijke gymnastiekvereniging ee" subsidie krijgt van f 1000. j?e voetbalclubs ter plaatse krijgen f 1160 subsidie, de gemeente betaalt nl. de pachtsommen der voetbalvelden. Bovendien heeft ze de voetbalvelden enkele jaren ge leden in orde gebracht en van een goede outillage voorzien. De beide ruiterclubs krijgen sub sidie in de vorm van het in orde brengen der terreinen, een ander gymnastiekvereniging krijgt mate riaal en zo kan men doorgaan. Wat gebeurt in Venray? In Venray wordt subsidie gegeven aan de Jeugdcentra!e, waarbij ook verschillende sportveeenigingenmet hun jeugdafdelingen aan verbonden zijn, o.a. voetbalclubs in kom en kerkdorpen. Hoeveel hier naar toe gaat is onbekend. De overige spor ten moeten tot heden overheidsteur, ontberen. De gelukkige omstandigheid, dat Servatius de voetbalvelden voorde kom verzorgd, is een extraatje, dat ookjdoor de gemeente hogelijk wordt gewaardeerd, zelfs zo, dat men wel eens vergeet te vragen of de voet balclub SVV, nu maar alles gratis heeft. Daarnaast is het grote toekomst plan, om een sportpark aan te leg gen, mede omdat het bestaande sportterrein aan de Leunenseweg ten offer valt aan de uitbreiding van de kom. Dat hangt echier allemaal nog in de verre toekomst en zodoende kijkt menige sportsman op het moment zuur als men over de steun van de overheid praat. Want steevast komt dan de vermakelijkheidsbelasting naar voren. Het ene wel, het andere niet. We kunnen constateren, dat zo wel bij de Raad als bij het dagelijks bestuur onzer gemeente de bereid heid bestaat om sportverenigingen daadwerkelijk te steunen, maar dat daarvoor opgestelde plannen en methoden, voorlopig door de finan ciële moeilijkheden, waarin de ge meente verkeerd, niet doorgevoerd kunnen worden, zo.iat tot dit mo ment volstaan moet worden met het geringe percentage wat van de subsidie der JeudcentraJe afvalt. Of de plannen die zijn opgesteld, inderdaad doorgaan, zal moeten worden afgewacht. Een tamelijk duistere toekomst dus. Zelfwerkzaamheid blijft voorwaarde Bij de zorg die men eist van de gemeentelijke overheid voor het wel en wee van onze sportvereni gingen mag één ding niet uit het oog worden verloren, n.l. dat voor waarde voor hulpverlening altijd zal blijven: de zelfwerkzaamheid der verenigingen Het zou paedagogisch al helemaal fout zijn, als men het de vereni gingen op dit punt al te gemak kelijk maakt door het wegnemen van elke zorg. Geen enkel belang is ermee gediend, als hulpverlening een aanleiding zou vormen tot het ontstaan van een geest van slapte en futloosheid in de vereniging. Als een dergelijke geest de over hand zou krijgen in ons 'sport wereld je als men zou menen, dat anderen goed zijn voor het „spreien van een bedje voor de heren sportlui", wél dan zou er nog wel eens een hartig woordje kunnen worden gepraat over de vraag of al dan niet „voor de vor ming en ontwikkeling van de jeugd maar kan worden gedaan". Wij willen maar dit zeggen: sport beoefening heeft een doel. Het doel is voor de overheid beslissend. Dat is bij de Russen zo, dat is hier even eens zo, zij het dan ook, dat de inzichten om trent het doel verschillend zijn. Wordt het doel niet bereikt, dan is het geld, aan de sport uitgegeven, weggegooid. Laat dat laatste van de Venrayse sportwereld nooit ge zegd kunnen worden. Dat het nooit gezegd kan worden, ligt aan de sportbeoefenaren zelf. En intussen zullen we lijdzaam betere tijden afwachten. Directie Wederopbouw en Volkshuisvesting Limburg Aan het dezer dagen verschenen verslag over 1955 van de Directie van de Wederopbouw en de Volks huisvesting in de provincie Limburg is het volgende ontleend. De aangekondigde stopzetting van de financiële faciliteiten en de rentevergoeding inzake oorlogs schade had tot gevolg, dat een zeer groot aantal aanvragen binnen kwam. In 1955 konden daarvan 312 herbouwgevallen worden afgedaan alsmede 274 zware en 1213 lichte schade-gevallen. Eind december restten nog 222 herbouwgevallen, welk aantal door de uitzonderingspositie van de ge meenten Venlo en Susteren nog tot maximaal 250 kan oplopen. In het verslagjaar is rijkssteun toegezegd voor de bouw van 3295 woningwetwoningen, 2591 premie woningen, 83 woningen met de z.g. In de laatste Raadsvergadering heeft de heer Veraart gevraagd naar het advies van de Midden stand, inzake de bebouwing van de Julianasingel en Veldstraat. Antwoord daarop is niet gegeven. Deze kwestie is al enkele maan den hangende en hierover is nogal wat te doen geweest. De voorgeschiedenis mag bekend geacht worden. Bij het opmaken van het wederopbouwplan werd in dertijd het eerste gedeelte van de Julianasingel, aan de kant van Verhoeven, bestemd voor winkels. Aan de andere kant zou Pouwels komen en de rest zou worden vol gebouwd met een uitbreiding van het gemeentehuis. Die uitbreiding zou ook in de Veldstraat plaats hebben, omdat de gehele hoekJulianasingel-Veldstraat daarvoor was bestemd. De overkant van de Veldstraat, waar de oude fabriek van Esser stond, was eveneens bestemd voor winkels. Later heeft de Gemeenteraad van dit laatste stuk de bestemming veranderd is daar zelfs tegen het advies van Maastricht ingegaan en heeft dat stuk bestemd voor openbare bebouwing. Een argument was o.m. dat elders nog genoeg ruimte voor winkels open bleef. Dat laatste is o.a. reden geweest de nieuwe gymnastiekzaal en het parochiehuis van St. Petrus Ban den op dat stuk te projecteren. Daar zijn dus de nodige tekenin gen en plannen voor gemaakt en de zaak scheen in kannen en krui ken, totdat de heer van Haaren voor enkele maanden terug het voorstel deed, om onder de uitbrei ding van het gemeentehuis, in een soort galerij dus, winkels te pro jecteren. Dan kon ook in de Veld straat die galerij worden doorgezet en moest men en passant de be stemming van de overkant maar weer veranderen in een winkel straat. Waar dan de gymnastiekzaal en het parochiehuis zou blijven, zou men wel later zien. Men besloot toen de Middenstandsvereniging om advies te vragen. In een vergadering van de mid denstand is deze kwestie dan ook besproken. Nu deed zich daar het eigenaardige geval voor, dat feite lijk over deze hele kwestie slechts zijdelings gesproken is. In deze zin, dat men weinig be zwaar had tegen de bouw van die winkels in de Veldstraat, maar wel duidelijk stelde, dat dit nooit mocht gaan ten koste van de Schoolstraat die als winkelstraat no. 1 moest blijven gehandhaafd. Daarvoor moesten zelfs maatregelen genomen worden als een spoedige afbraak van de noodwoningen en opmaken van straten en trottoirs. halve premie en 265 woningen met herbouwfinanciering. Behalve deze 6234 woningen kwamen noj 25 woningen in uilvoering zonder steun var. de overheid, zodat in totaal 6259 weningen in uiivoering konden worden genomen, tegen 6087 in het voorafgaande jaar en 7029 in 1953. Gereed kv amen ca. 58C0 woningen Van de woningwetbouw behoefde geen enkel plan wegens te hoge inschrijvingen bij aanbesteding te worden afgewezen. Bij enkele plan nen moest weliswaar worden be zuinigd, maar daarbij behoefde van „uitkleden" geen sprake te zijn. Van de premieaanvragen kwamen 1269 in aanmerking voor de jaar lijkse bijdrage als steun voor de bouw van eigen-woningen door arbeiders of daarmede gelijkgestel- den. In 128 gevallen ging het om vervanging van een krot, waarbij de toekomstige eigenaar-bewoner tevens de krotvervangingstoeslag toegezegd kreeg. Met rijkssteun zijn 65 woningen gesplitst; 179 tonnenprivaten wer den vervangen en 322 woningen anderszinds verbeterd. In het verslagjaar zijn 409 wo ningen onbewoonbaar verklaard. In 1955 is een Tehuis met 68 bed den en zijn 88 woningen voor be jaarden in uitvoering genomen. Verder zijn in voorbereiding plan nen voor 11 tehuizen en 20 wonin gen. Dat in 1955 minder woningen vol tooid zijn dan in 1954 is mede een gevolg van de strenge winter '54 '55. In Limburg was, anders dan in de rest van het land, van een over trokken markt geen sprake. Voor duplexbouw kwamen wel iswaar enkele plannen binnen, maar deze waren niet geschikt voor uit voering; voor systeembouw was de animo geheel verdwenen. In Midden-Limburg zijn in acht gemeenten 360 woningen als eerste fase in het kader van een gecom bineerd bouwplan in uitvoering ge nomen. Tenslotte kan nog gememoreerd worden, dat reeds 40 gemeenten haar bouwverordeningen hebben aangepast aan het in juli gepubli ceerde interim-rapport van de com missie tot herziening van de bouw verordening. het opknappen van trottoirs en be strating. Dat was dan ook het advies van de middenstandsvergadering, waar in over de kwestie Schoolstraat veel meer gesproken is dan over de kwestie Veldstraat. Men heeft zich daar niet uitge sproken of het wenselijk is, dat de o-zerheid hier winkels gaat bouwen en zich niet afgevraagd of dit de taak van de overheid niet te boven gaat. Men heeft zich niet afgevraagd, wie in die winkels moet komen. Of het sociaal en economisch verant woord is om daarvoor vreemden aan te trekken, die noodzakelijkerwijze 1 een uitbreiding van bestaande mid- di'nstandszaken minstens zullen ver- k'einen, zo niet helemaal te niet zullen doen voor de eerstkomende jaren. Daar is niet over gesproken, ook omdat men 't behoefte-element niet kon peilen en men verder in de mening was, dat deze uitbreiding met een eventuele galerij nog wel de nodige jaren zal duren. Bij informatie is ons echter ge bleken, dat de zaak zo niet ligt. De uitbreiding van het Gemeente huis zal plaats hebben, zo gauw men in verband met de finantiën verlof krijgt om te gaan bouwen. Er is nu weliswaar een bouwstop, die de bouw van dergelijke open bare gebouwen remt, maar als er een klein gaatje is, zal men inder daad gaan beginnen. En dan zal meteen de hele hoekJulianasingel- Veldstraat volgebouwd worden. De kwestie is dus tamelijk urgent en men zal inderdaad goed doen over genoemde kwesties eens diepgaand te spreken. Waarbij dan tevens de kwestie Schoolstraat nog eens naar voren kan komen. We willen dsn herhalen wat we hierboven reeds gesteld hebben en enkele vragen stellen, waarvan de beantwoording allereerst noodza kelijk zal dienen te zijn, wil men een gefundeerd oordeel in deze kwestie kunnen geven. Dat is dan allereerst of het ge wenst is, dat de overheid winkels gaat bouwen. Zo ja, of dat dan win kels moeten zijn, zoals men die zich hier voorsteld: n.l. betrekkelijk k'eine zaken, waarvan de huurder ëiaers woont? Wie moeten die winkels huren: bestaat er behoefte aan bij eigen middenstanders om op een betrek kelijk gemakkelijke wijze hier hun bestaande zaak te kunnen splitsen of uitbreiden. Zo ja, hoevelen zijn er dat? Zo neen, wat voor zaken komen dan in die winkels en waar komen de huurders vandaan? Is het in dit laatste geval niet zeer waarschijnlijk, dat men daar kleine zaken in vestigt, die reeds bestaande middenstandsbedrijven afbreuk doen, doordat ze geen uit breiding van sortering, maar hoog stens dezelfde sortering brengen, b.v. vliegende winkels. En bestaat er inderdaad behoef te aan dergelijke nieuwe zaken? Is er geen grotere behoefte in bedieningswinkels in verschillende ui tbreidingsplannen. Is het zo, dat bestaande midden standszaken die tussen haakjes daarvoor geweldige offers hebben gebracht de thans bestaande vraag naar goederen niet kunnen voldoen en zo ja, waarom liggen dan in Schoolstraat hele stukken grond vrij en hebben zich daarop al lang geen nieuwe middenstan ders gevestigd en is het moeilijk gebleken om huur winkels kwijt te raken? Zijn deze vragen zo opgelost, dat inderdaad uitbreiding van het winkelpotentieel noodzakelijk blijkt, iets wat we niet geloven, maar ge steld dat dit inderdaad blijkt, is het dan niet logischer dat Schouten- straatje en Schoolstraat ook eens op hun merites bekeken worden. Want als het zo is, dat de overheid winkels bouwt, waarom dan wel in de Veldstraat, maar niet in de Schoolstraat, die de oudste rechten heeft. En dan spreken we niet van onze gymnastiekzaal, waarop we al jaren wachten en de bouw van een pa rochiehuis, waarop de sanering van de Schoolstraat gedeeltelijk wacht. Wordt n.l. het parochiehuis ge bouwd, dan kan de oude Ambacht school verdwijnen en met haar enkele noodwoningen, om zodoende het busstation te realiseren. Het busstation dat juist indertijd in de schoolstraat is gepland door de stedenbouwkundige, omdat hij die straat als de eerste beschouwde, waarin nieuwe winkelpanden moes ten komen. We geloven dat een ernstige be studering en oplossing van boven staande vragen door deskundigen de kwestie Veldstraat met alles wat er om en aan hangt tot een spoedige oplossing kan brengen. Bekendmaking De Burgemeester van Venray brengt ter openbare kennis, dat desverlangd een ieder kosteloos uit het kiezersregister de inlichtingen kan verkrijgen, waaruit hij kan op maken, of hij zelf of een ander daarin al dan niet behoorlijk is op genomen. Venray, 7 april 1956. op de negen dinsdagen voorafgaande aan 't feest van St. Antonius Op dinsdag 17 april a.s. begint in de Paterskerk, Leunseweg. de jaarlijkse Antonius-noveen, des avonds om 7.30 uur. Intenties voor deze noveen kunnen aan het klooster worden ingezonden. Het was een bont programma, wat de politierechter in de laatste Venrayse zitting bracht. Dat was allereerst de Horstenaar die met zijn bestelwagen tegen een motor was opgereden, waarbij de motor nogal gehavend uit de strijd kwam. De autobestuurder nam toen echter de benen en dat was knap stom, want bij een dergelijke aan rijding is het geboden, op de witte petten van de verkeerspolitie te wachten, want anders wordt men wel gehaald. Zo ook hier. Behalve de schade, die hij moest betalen, moest hij ook nog voor dat doorrijden op het matje komen. En dat kostte hem f 30 extra. Een Sevenummerhad een mooie kerstboom gegapt uit de gemeente- bossen, onder het motto: als ge meentenaar heb ik ook een aandeel in de gemeentebossen en nu kap ik dat aandeel maar om, om er Kerstmis mee te vieren. De Officier probeerde de jonge man het foute van zijn redenatie bij te brengen, maar dat lukte hem helemaal niet. Toen werd het maar met een boete van f 15.gepro beerd. In Oostrum hebben twee broers iets tegen elkaar. Hoewel ze beide al op jaren komen, hebben ze in die tijd nog niet geleerd, dat broers uit eenzelfde huis ook broederlijk dienen samen te leven. Men kan tenminste de behan deling met een riek heel moeilijk broederlijk noemen. Maar de han- teerder van de riek was door zijn broer dan ook dermate gekweld, dat hij de riek wel als laatste hulpmid del ter verdediging van huis en haard moest gebruiken. De Officier was het daarmee niet eens, nam de riek in beslag en gaf prompt f 30.boete. In Venlo, we herhalen dat nog maals, zijn rare signeuren. Als ze daar eën borreltje teveel op heb ben, gaan ze vaten zuurkool gappen. Ja en als je zulke akkevietjes al meer aan de hand gehad hebt, moet je voor die sport wel dubbel oppassen. Zo ook de betrokken jongeman, die f 40.mocht betalen en extra nog 2 maanden voorwaardelijk te verwerken krijgt. Een fietsenhandelaar in Venlo werd iedere dag dingen kwijt uit zijn zaak en ging dus op de loer liggen. Het bleek, dat zijn eigen knecht hem van die spullen afhielp en die moest nu hiervoor f 30. boete betalen. In Horst hebben ettelijke jonge lieden bij gebrek aan betere tijd passering, elkaar maar weer eens in de haren gezeten, waarbij blau we ogen en dikke bulten 't schone eindresultaat waren. Voor deze vrije tijdsbesteding mogen ze bovendien de Staat der Nederlanden ieder nog f 25.be talen. Ja en dan waren er weer uit Siebengewald en dan is 't gewoon lijk huilen. De Officier gaat er dan eens extra voor staan, want Sie- bengewalders schijnen zijn hart nu niet bepaald gestolen te hebben. De ene Siebengewalder had de andere zijn hals dichtgeknepen. Hetgeen de ander niet prettig vond. Dat gebeurde in een café. Nu was daar feest van de geiten- fok vereniging of iets dergelijks, maar geitenmelk was er beslist niet gedronken. Wel bier, veel bier zelfs en zelfs zoveel dat de getuige, die nu voor moest komen maar op voorhand zei, dat er niets te ge tuigen viel, omdat hij ook dronken was geweest. En daarom wilde hij met geen geweld de eed afleggen. Ten tijde dat die „nekknijperij" was voorgevallen had hij bij de politie echter heel netjes een ver haal opgehangen en bleek toen dus niet zo dronken geweest te zijn. Hier zat dus kennelijk de verdachte achter, die het niet bepaald snug gere jongmens waarschijnlijk wel de duimschroeven had aangedraaid. Maar duimschroeven aandraaien kan de politierechter ook en het duurde niet lang of het jongmens, dat kennelijk met zijn figuur geen raad meer wist, legde de eed af en bevestigde met een aarzelend ja zijn toendertijd afgelegde bezwa rende getuigenis. Waarmede dus de verdachte hing. Die kreeg prompt f 30.en nog 1 maand voorwaar delijk, kennelijk voor de getuige, dat die zijn levensloop niet ontijdig beëindigen zal. Maar de geschiedenis is nog niet uit. Toen de geknepene 's avonds thuis kwam en zijn pijnlijke hals bevoelde vroeg een medelijdende broeder wat er aan de hand was. Het grovelijke onrecht hem aange daan werd uit de doeken gedaan, waarop de broeder in broederlijke toorn rechtschoot om de knijper eens te vertellen hoe hij over hem dacht. En dat was niet bepaald van een dergelijk gehalte dat men dat open en bloot in een krant kan zetten. We doen er dan ook het zwijgen toe en volstaan met de mededeling dat dat schone Siebengewalds f 25.kostte. In Arcen gapte er een het onder stel van een duo. Dat kostte f 25. en 1 maand voorwaardelijk, dat laatste omdat knapen die zulke vreemde dingen gappen, waar schijnlijk ook in staat zijn in de toekomst nog eens andere capriolen uit te halen. De Oirlonaar, die na een fietsen- botsing ook maar doorgereden was, omdat de ander een klein jochie was, werd met f 30.aan zijn verstand gebracht, dat ook kleine jochies recht hebben op een fat soenlijke behandeling. Dat de een de ander niet uit mag maken voor „woonwagenvolk" kreeg een Tegelenaar op zijn brood met f 20.boette. Een Duitser, die in Bergen stom dronken onder zijn brommer ge vonden werd, verklaarde dat hij op die brommer niet gezeten had, om de eenvoudige reden, dat hij dat wegens zijn dronkenschap onmoge lijk kon. En aangezien inderdaad niemand hem op die brommer had zien zitten, kon hem ook dat rijden niet ten laste worden gelegd. Waarna de Duitser zegevierend de rechtszaal verliet. Hetzelfde geval deed zich voor bij een Maastrichte naar, die in Bergen een auto ongeluk had gehad en die naar drank rook, toen hij uit de ravage werd bevrijd. Maar niemand had hem zien rijden en men kon hem dus niets verwijten. Waarna ook de Maastrichtenaar met verlicht gemoed Maastrichtwaarts koerste. Zondag herdacht pastoor Assel- berghs te Oostrum zijn 40-jarig priesterjubileum. Op wens van de jubilaris was de feestviering zo sober mogelijk gehouden. Hij droeg in de versierde kerk een plechtige H. Mis uit dankbaarheid op, waar na in het Gemeenschapshuis een druk bezochte receptie volgde. Voordat deze begon werd de jubilaris toegesproken door de heer L Janssen, voorzitter van het feest comité en lid van het kerkbestuur. Namens Oostrum bracht hij pastoor Asselberghs dank voor al het goede wat hij in zijn veertigjarig priester leven tot stand heeft gebracht en speciaal voor alles wat hij in zijn 28 jaren lange pastoraat voor Oostrum en zijn bevolking heeft gedaan. Hij releveerde in het kort de vele zorgen van hun pastoor, waaronder de financiële zeker niet de minste zijn. Hij hoopte, dat Oostrum vooral die financiële zorgen zou helpen verlichten o.a. door de kerKcent eens en voor goed te verbannen. Namens Oostrum bood hij pastoor Asselberghs een geschenk onder couvert aan, dat door de jubilaris is bestemd voor nieuwe paramen ten in de kerk van O.L. Vrouw. Pastoor Asselberghs dankte zijn parochianen voor de medewerking, die hij in al die jaren heeft mogen ondervinden en vertrouwde dat ze ook de tijd, die O.L. Heer hem gaf diezelfde medewerking en trouw zouden bleven geven. Hij dankte hen voor hun cadeau en onder streepte de woorden van de heer Janssen over de grote financiële zorgen, die voor zo menig nood zakelijk werk een grote handicap zijn. Dan begon de receptie, waarbij wel heel Oostrum tegenwoordig was. Ook Burgemeester en Mevr. Janssen kwamen de jubilerende parochieherder hun gelukwensen aanbieden.

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1