De Politie-rechter oordeelt...
Kwestie Veldstraat.
ïete Antonius - ïloveen
Overheids-belangstelling
voor de sport
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Veertigjarig priesterfeest
Pastoor Asselbcrgüs
Zaterdag 14 April 1956 No 15
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
a PEEL EN MAAS
f CONFECTIE VAI
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL l 1.25 BUITEN VENRAY t 1.45
Als men leest, dat Rusland dit
jaar het Jaar der Olympiade
400 miljoen roebels ofwel 380 mil
joen guldens wil besteden voor de
sport, kan men niet nalaten een
vergelijking te maken tussen de op
vattingen ginds en hier om
trent doel, nut, betekenis en plaats
voor de sport in het maatschap
pelijk leven.
Met een dergelijk voorbeeld voor
ogen, kan men zich afvragen, of de
overheid de betekenis van de sport
wel in het juiste licht ziet. Als
wij hier van overheid spreken, be
doelen wij zowel de regering als de
lagere overheidsorganen. Men zou
de vraag natuurlijk ook anders
kunnen stellen, n.l. zo: Of de over
heid in Rusland de betekenis van
de sport wel juist taxeert. Het ant
woord op deze vraag hangt geheel
en al af van het doel, dat men via
de sportbeoefening door de jeugd
nastreeft.
Zelfwerkzaamheid van
sportverenigingen voor
waarde v. hulpverlening
Nu is het duidelijk, dat de doel
stellingen hier en ginds hemels
breed uit elkaar liggen.
Voor de Russen is de sport een
bij uitstek geschikt middel tot pro
paganda. De Russen steken het feit,
dat in de Sovjet-Unie een miljoen
sportmensen in training zijn voor de
Olympische Spelen te Melbourne,
niet. onder stoelen of banken.
Uit dit fantastische,.leger"sport
beoefenaren worden 10.000 cracks
geselecteerd, die in Augustus aan
groots opgezette wedstrijden in
Moskou zullen deelnemen. Na deze
wedstrijden wordt het Olympische
team, bestaande uit 400 man, sa
mengesteld.
Dat de Russen uit zijn op „knal
effecten", is aan geen twijfel onder
hevig. Of men hen daarin moet na
volgen, is een vraag, welke eigenlijk
niet beantwoord behoeft te worden.
Want uiteindelijk is de sport er,
volgens onze Katholieke opvattingen
allerminst om er een soort vlag
vertoon van te maken.
De sport heeft kort en krach
tig het aloude adagium ten doel:
mens sana in corpore sano, een ge
zonde ziel in een gezond lichaam.
Dat is het allereerste doel. Dat doel
heeft de overheid in aanmerking
te nemen als het er om gaat, haar
houding te bepalen ten aanzien van
de "steun, welke zij aan de sport
heeft te geven.
Nu is de sportbeoefening de laatste
tientallen jaren, meer in het bij
zonderde laatste jaren, met sprongen
omhoog gegaan.
Steeds meer jongens en meisjes
nemen actief aan de sportbeoefening
deel, ook hier ter plaatse en op de
kerkdorpen. Of al deze jongens en
meisjes het tot een hoge graad van
perfectie gebracht hebben in hun
tak van sport, kan hier gevoegelijk
buiten beschouwing blijven.
Van belang is, of in deze sport
beoefening het grote doel van Je
sport wordt nagestreefd. Naar onze
overtuiging is dat inderdaad het
geval. Wij behoeven hier slechts te
wijzen op het voorbeeld, dat onze
grootste en belangrijkste sportver
eniging geeft: het 100 actieve leden
tellende S.V.V.
De toestand thans
Nu is het zo, dat de meeste van
die sportverenigingen voortdurend
zware zorgen hebben. De kosten
van terreinen, materialen, opstan
den, belasting etc. zijn dikwijls der
mate hoog, dat ze ondanks vele
ernstige pogingen daartoe bijna
onoplosbaar zijn.
Van de andere kant remt het ge
brek aan speelgelegenheden en ter
reinen een gezonde uitbouw. En zo
is het de laatste jaren een gewoon
verschijnsel geworden, dat er een
beroep gedaan wordt op de over
heid. Niet alleen in Venray, maar
in practisch iedere gemeente. En
„men" heeft in Venray nu bepaald
de indruk, dat er voor de vorming
en lichamelijke'ontwikkeling van de
jeugd meer kan worden gedaan. Een
standpunt, dat onderstreept wordt
door verschillende argumenten.
Een dier argumenten is, dat Ven
ray op dit terrein nu eenmaal een
achterstand heeft. Een ander ar
gument is, dat vrijwel alle sport
verenigingen hun activiteiten moe
ten beperken vanwege het gebrek
aan financiële middelen.
Een uiterst belangrijk argument
lijkt ons, dat naar de algemene
verwachting binnen niet al te lange
tijd de jeugd over aanzienlijk meer
vrije tijd zal beschikken en, dat de
sport dan een nog meer welkome
(en nuttige) vrijetijdsbesteding zal
kunnen blijken te zijn dan zij reeds
nu is.
jiP men kijkt wat elders in
dit opzicht gebeurd, komt het ver
schil wel tot uiting.
In Tegelen b.v. vonden we een
overzicht van wat de gemeente voor
de sport doet. Dan blijkt, datbv.de
plaatselijke gymnastiekvereniging
ee" subsidie krijgt van f 1000.
j?e voetbalclubs ter plaatse
krijgen f 1160 subsidie, de gemeente
betaalt nl. de pachtsommen der
voetbalvelden. Bovendien heeft ze
de voetbalvelden enkele jaren ge
leden in orde gebracht en van een
goede outillage voorzien.
De beide ruiterclubs krijgen sub
sidie in de vorm van het in orde
brengen der terreinen, een ander
gymnastiekvereniging krijgt mate
riaal en zo kan men doorgaan.
Wat gebeurt in Venray?
In Venray wordt subsidie gegeven
aan de Jeugdcentra!e, waarbij ook
verschillende sportveeenigingenmet
hun jeugdafdelingen aan verbonden
zijn, o.a. voetbalclubs in kom en
kerkdorpen. Hoeveel hier naar toe
gaat is onbekend. De overige spor
ten moeten tot heden overheidsteur,
ontberen.
De gelukkige omstandigheid, dat
Servatius de voetbalvelden voorde
kom verzorgd, is een extraatje, dat
ookjdoor de gemeente hogelijk wordt
gewaardeerd, zelfs zo, dat men wel
eens vergeet te vragen of de voet
balclub SVV, nu maar alles gratis
heeft.
Daarnaast is het grote toekomst
plan, om een sportpark aan te leg
gen, mede omdat het bestaande
sportterrein aan de Leunenseweg
ten offer valt aan de uitbreiding
van de kom.
Dat hangt echier allemaal nog in
de verre toekomst en zodoende kijkt
menige sportsman op het moment
zuur als men over de steun van de
overheid praat. Want steevast komt
dan de vermakelijkheidsbelasting
naar voren. Het ene wel, het andere
niet.
We kunnen constateren, dat zo
wel bij de Raad als bij het dagelijks
bestuur onzer gemeente de bereid
heid bestaat om sportverenigingen
daadwerkelijk te steunen, maar dat
daarvoor opgestelde plannen en
methoden, voorlopig door de finan
ciële moeilijkheden, waarin de ge
meente verkeerd, niet doorgevoerd
kunnen worden, zo.iat tot dit mo
ment volstaan moet worden met
het geringe percentage wat van de
subsidie der JeudcentraJe afvalt.
Of de plannen die zijn opgesteld,
inderdaad doorgaan, zal moeten
worden afgewacht. Een tamelijk
duistere toekomst dus.
Zelfwerkzaamheid
blijft voorwaarde
Bij de zorg die men eist van de
gemeentelijke overheid voor het
wel en wee van onze sportvereni
gingen mag één ding niet uit het
oog worden verloren, n.l. dat voor
waarde voor hulpverlening altijd
zal blijven: de zelfwerkzaamheid
der verenigingen
Het zou paedagogisch al helemaal
fout zijn, als men het de vereni
gingen op dit punt al te gemak
kelijk maakt door het wegnemen
van elke zorg. Geen enkel belang
is ermee gediend, als hulpverlening
een aanleiding zou vormen tot het
ontstaan van een geest van slapte
en futloosheid in de vereniging.
Als een dergelijke geest de over
hand zou krijgen in ons 'sport
wereld je als men zou menen,
dat anderen goed zijn voor het
„spreien van een bedje voor de
heren sportlui", wél dan zou er
nog wel eens een hartig woordje
kunnen worden gepraat over de
vraag of al dan niet „voor de vor
ming en ontwikkeling van de jeugd
maar kan worden gedaan".
Wij willen maar dit zeggen: sport
beoefening heeft een doel. Het doel
is voor de overheid beslissend. Dat
is bij de Russen zo, dat is hier even
eens zo, zij
het dan ook, dat de inzichten om
trent het doel verschillend zijn.
Wordt het doel niet bereikt, dan
is het geld, aan de sport uitgegeven,
weggegooid. Laat dat laatste van
de Venrayse sportwereld nooit ge
zegd kunnen worden. Dat het nooit
gezegd kan worden, ligt aan de
sportbeoefenaren zelf.
En intussen zullen we lijdzaam
betere tijden afwachten.
Directie Wederopbouw en
Volkshuisvesting Limburg
Aan het dezer dagen verschenen
verslag over 1955 van de Directie
van de Wederopbouw en de Volks
huisvesting in de provincie Limburg
is het volgende ontleend.
De aangekondigde stopzetting van
de financiële faciliteiten en de
rentevergoeding inzake oorlogs
schade had tot gevolg, dat een zeer
groot aantal aanvragen binnen
kwam. In 1955 konden daarvan 312
herbouwgevallen worden afgedaan
alsmede 274 zware en 1213 lichte
schade-gevallen.
Eind december restten nog 222
herbouwgevallen, welk aantal door
de uitzonderingspositie van de ge
meenten Venlo en Susteren nog
tot maximaal 250 kan oplopen.
In het verslagjaar is rijkssteun
toegezegd voor de bouw van 3295
woningwetwoningen, 2591 premie
woningen, 83 woningen met de z.g.
In de laatste Raadsvergadering
heeft de heer Veraart gevraagd
naar het advies van de Midden
stand, inzake de bebouwing van de
Julianasingel en Veldstraat.
Antwoord daarop is niet gegeven.
Deze kwestie is al enkele maan
den hangende en hierover is nogal
wat te doen geweest.
De voorgeschiedenis mag bekend
geacht worden. Bij het opmaken
van het wederopbouwplan werd in
dertijd het eerste gedeelte van de
Julianasingel, aan de kant van
Verhoeven, bestemd voor winkels.
Aan de andere kant zou Pouwels
komen en de rest zou worden vol
gebouwd met een uitbreiding van
het gemeentehuis.
Die uitbreiding zou ook in de
Veldstraat plaats hebben, omdat de
gehele hoekJulianasingel-Veldstraat
daarvoor was bestemd.
De overkant van de Veldstraat,
waar de oude fabriek van Esser
stond, was eveneens bestemd voor
winkels.
Later heeft de Gemeenteraad van
dit laatste stuk de bestemming
veranderd is daar zelfs tegen
het advies van Maastricht ingegaan
en heeft dat stuk bestemd voor
openbare bebouwing.
Een argument was o.m. dat elders
nog genoeg ruimte voor winkels
open bleef.
Dat laatste is o.a. reden geweest
de nieuwe gymnastiekzaal en het
parochiehuis van St. Petrus Ban
den op dat stuk te projecteren.
Daar zijn dus de nodige tekenin
gen en plannen voor gemaakt en
de zaak scheen in kannen en krui
ken, totdat de heer van Haaren
voor enkele maanden terug het
voorstel deed, om onder de uitbrei
ding van het gemeentehuis, in een
soort galerij dus, winkels te pro
jecteren. Dan kon ook in de Veld
straat die galerij worden doorgezet
en moest men en passant de be
stemming van de overkant maar
weer veranderen in een winkel
straat.
Waar dan de gymnastiekzaal en
het parochiehuis zou blijven, zou
men wel later zien. Men besloot
toen de Middenstandsvereniging
om advies te vragen.
In een vergadering van de mid
denstand is deze kwestie dan ook
besproken. Nu deed zich daar het
eigenaardige geval voor, dat feite
lijk over deze hele kwestie slechts
zijdelings gesproken is.
In deze zin, dat men weinig be
zwaar had tegen de bouw van die
winkels in de Veldstraat, maar wel
duidelijk stelde, dat dit nooit mocht
gaan ten koste van de Schoolstraat
die als winkelstraat no. 1 moest
blijven gehandhaafd.
Daarvoor moesten zelfs maatregelen
genomen worden als een spoedige
afbraak van de noodwoningen en
opmaken van straten en trottoirs.
halve premie en 265 woningen met
herbouwfinanciering. Behalve deze
6234 woningen kwamen noj 25
woningen in uilvoering zonder
steun var. de overheid, zodat in
totaal 6259 weningen in uiivoering
konden worden genomen, tegen
6087 in het voorafgaande jaar en
7029 in 1953.
Gereed kv amen ca. 58C0 woningen
Van de woningwetbouw behoefde
geen enkel plan wegens te hoge
inschrijvingen bij aanbesteding te
worden afgewezen. Bij enkele plan
nen moest weliswaar worden be
zuinigd, maar daarbij behoefde van
„uitkleden" geen sprake te zijn.
Van de premieaanvragen kwamen
1269 in aanmerking voor de jaar
lijkse bijdrage als steun voor de
bouw van eigen-woningen door
arbeiders of daarmede gelijkgestel-
den. In 128 gevallen ging het om
vervanging van een krot, waarbij
de toekomstige eigenaar-bewoner
tevens de krotvervangingstoeslag
toegezegd kreeg.
Met rijkssteun zijn 65 woningen
gesplitst; 179 tonnenprivaten wer
den vervangen en 322 woningen
anderszinds verbeterd.
In het verslagjaar zijn 409 wo
ningen onbewoonbaar verklaard.
In 1955 is een Tehuis met 68 bed
den en zijn 88 woningen voor be
jaarden in uitvoering genomen.
Verder zijn in voorbereiding plan
nen voor 11 tehuizen en 20 wonin
gen.
Dat in 1955 minder woningen vol
tooid zijn dan in 1954 is mede een
gevolg van de strenge winter '54
'55. In Limburg was, anders dan in
de rest van het land, van een over
trokken markt geen sprake.
Voor duplexbouw kwamen wel
iswaar enkele plannen binnen, maar
deze waren niet geschikt voor uit
voering; voor systeembouw was de
animo geheel verdwenen.
In Midden-Limburg zijn in acht
gemeenten 360 woningen als eerste
fase in het kader van een gecom
bineerd bouwplan in uitvoering ge
nomen.
Tenslotte kan nog gememoreerd
worden, dat reeds 40 gemeenten
haar bouwverordeningen hebben
aangepast aan het in juli gepubli
ceerde interim-rapport van de com
missie tot herziening van de bouw
verordening.
het opknappen van trottoirs en be
strating.
Dat was dan ook het advies van
de middenstandsvergadering, waar
in over de kwestie Schoolstraat
veel meer gesproken is dan over
de kwestie Veldstraat.
Men heeft zich daar niet uitge
sproken of het wenselijk is, dat de
o-zerheid hier winkels gaat bouwen
en zich niet afgevraagd of dit de
taak van de overheid niet te boven
gaat.
Men heeft zich niet afgevraagd,
wie in die winkels moet komen. Of
het sociaal en economisch verant
woord is om daarvoor vreemden aan
te trekken, die noodzakelijkerwijze
1 een uitbreiding van bestaande mid-
di'nstandszaken minstens zullen ver-
k'einen, zo niet helemaal te niet
zullen doen voor de eerstkomende
jaren.
Daar is niet over gesproken, ook
omdat men 't behoefte-element niet
kon peilen en men verder in de
mening was, dat deze uitbreiding
met een eventuele galerij nog wel
de nodige jaren zal duren.
Bij informatie is ons echter ge
bleken, dat de zaak zo niet ligt.
De uitbreiding van het Gemeente
huis zal plaats hebben, zo gauw
men in verband met de finantiën
verlof krijgt om te gaan bouwen.
Er is nu weliswaar een bouwstop,
die de bouw van dergelijke open
bare gebouwen remt, maar als er
een klein gaatje is, zal men inder
daad gaan beginnen. En dan zal
meteen de hele hoekJulianasingel-
Veldstraat volgebouwd worden. De
kwestie is dus tamelijk urgent en
men zal inderdaad goed doen over
genoemde kwesties eens diepgaand
te spreken. Waarbij dan tevens de
kwestie Schoolstraat nog eens naar
voren kan komen.
We willen dsn herhalen wat we
hierboven reeds gesteld hebben en
enkele vragen stellen, waarvan de
beantwoording allereerst noodza
kelijk zal dienen te zijn, wil men
een gefundeerd oordeel in deze
kwestie kunnen geven.
Dat is dan allereerst of het ge
wenst is, dat de overheid winkels
gaat bouwen. Zo ja, of dat dan win
kels moeten zijn, zoals men die zich
hier voorsteld: n.l. betrekkelijk
k'eine zaken, waarvan de huurder
ëiaers woont?
Wie moeten die winkels huren:
bestaat er behoefte aan bij eigen
middenstanders om op een betrek
kelijk gemakkelijke wijze hier hun
bestaande zaak te kunnen splitsen
of uitbreiden. Zo ja, hoevelen zijn
er dat?
Zo neen, wat voor zaken komen
dan in die winkels en waar komen
de huurders vandaan?
Is het in dit laatste geval niet
zeer waarschijnlijk, dat men daar
kleine zaken in vestigt, die reeds
bestaande middenstandsbedrijven
afbreuk doen, doordat ze geen uit
breiding van sortering, maar hoog
stens dezelfde sortering brengen,
b.v. vliegende winkels.
En bestaat er inderdaad behoef te
aan dergelijke nieuwe zaken?
Is er geen grotere behoefte in
bedieningswinkels in verschillende
ui tbreidingsplannen.
Is het zo, dat bestaande midden
standszaken die tussen haakjes
daarvoor geweldige offers hebben
gebracht de thans bestaande
vraag naar goederen niet kunnen
voldoen en zo ja, waarom liggen
dan in Schoolstraat hele stukken
grond vrij en hebben zich daarop
al lang geen nieuwe middenstan
ders gevestigd en is het moeilijk
gebleken om huur winkels kwijt te
raken?
Zijn deze vragen zo opgelost, dat
inderdaad uitbreiding van het
winkelpotentieel noodzakelijk blijkt,
iets wat we niet geloven, maar ge
steld dat dit inderdaad blijkt, is het
dan niet logischer dat Schouten-
straatje en Schoolstraat ook eens
op hun merites bekeken worden.
Want als het zo is, dat de overheid
winkels bouwt, waarom dan wel in
de Veldstraat, maar niet in de
Schoolstraat, die de oudste rechten
heeft.
En dan spreken we niet van onze
gymnastiekzaal, waarop we al jaren
wachten en de bouw van een pa
rochiehuis, waarop de sanering van
de Schoolstraat gedeeltelijk wacht.
Wordt n.l. het parochiehuis ge
bouwd, dan kan de oude Ambacht
school verdwijnen en met haar
enkele noodwoningen, om zodoende
het busstation te realiseren. Het
busstation dat juist indertijd in de
schoolstraat is gepland door de
stedenbouwkundige, omdat hij die
straat als de eerste beschouwde,
waarin nieuwe winkelpanden moes
ten komen.
We geloven dat een ernstige be
studering en oplossing van boven
staande vragen door deskundigen
de kwestie Veldstraat met alles
wat er om en aan hangt tot een
spoedige oplossing kan brengen.
Bekendmaking
De Burgemeester van Venray
brengt ter openbare kennis, dat
desverlangd een ieder kosteloos uit
het kiezersregister de inlichtingen
kan verkrijgen, waaruit hij kan op
maken, of hij zelf of een ander
daarin al dan niet behoorlijk is op
genomen.
Venray, 7 april 1956.
op de negen dinsdagen
voorafgaande aan 't feest van St. Antonius
Op dinsdag 17 april a.s. begint in de Paterskerk,
Leunseweg. de jaarlijkse Antonius-noveen, des avonds
om 7.30 uur.
Intenties voor deze noveen kunnen aan het klooster
worden ingezonden.
Het was een bont programma,
wat de politierechter in de laatste
Venrayse zitting bracht.
Dat was allereerst de Horstenaar
die met zijn bestelwagen tegen een
motor was opgereden, waarbij de
motor nogal gehavend uit de strijd
kwam. De autobestuurder nam toen
echter de benen en dat was knap
stom, want bij een dergelijke aan
rijding is het geboden, op de witte
petten van de verkeerspolitie te
wachten, want anders wordt men
wel gehaald.
Zo ook hier.
Behalve de schade, die hij moest
betalen, moest hij ook nog voor
dat doorrijden op het matje komen.
En dat kostte hem f 30 extra.
Een Sevenummerhad een mooie
kerstboom gegapt uit de gemeente-
bossen, onder het motto: als ge
meentenaar heb ik ook een aandeel
in de gemeentebossen en nu kap
ik dat aandeel maar om, om er
Kerstmis mee te vieren.
De Officier probeerde de jonge
man het foute van zijn redenatie
bij te brengen, maar dat lukte hem
helemaal niet. Toen werd het maar
met een boete van f 15.gepro
beerd.
In Oostrum hebben twee broers
iets tegen elkaar. Hoewel ze beide
al op jaren komen, hebben ze in
die tijd nog niet geleerd, dat broers
uit eenzelfde huis ook broederlijk
dienen samen te leven.
Men kan tenminste de behan
deling met een riek heel moeilijk
broederlijk noemen. Maar de han-
teerder van de riek was door zijn
broer dan ook dermate gekweld, dat
hij de riek wel als laatste hulpmid
del ter verdediging van huis en
haard moest gebruiken.
De Officier was het daarmee niet
eens, nam de riek in beslag en gaf
prompt f 30.boete.
In Venlo, we herhalen dat nog
maals, zijn rare signeuren. Als ze
daar eën borreltje teveel op heb
ben, gaan ze vaten zuurkool gappen.
Ja en als je zulke akkevietjes al
meer aan de hand gehad hebt,
moet je voor die sport wel dubbel
oppassen.
Zo ook de betrokken jongeman,
die f 40.mocht betalen en extra
nog 2 maanden voorwaardelijk te
verwerken krijgt.
Een fietsenhandelaar in Venlo
werd iedere dag dingen kwijt uit
zijn zaak en ging dus op de loer
liggen. Het bleek, dat zijn eigen
knecht hem van die spullen afhielp
en die moest nu hiervoor f 30.
boete betalen.
In Horst hebben ettelijke jonge
lieden bij gebrek aan betere tijd
passering, elkaar maar weer eens
in de haren gezeten, waarbij blau
we ogen en dikke bulten 't schone
eindresultaat waren.
Voor deze vrije tijdsbesteding
mogen ze bovendien de Staat der
Nederlanden ieder nog f 25.be
talen.
Ja en dan waren er weer uit
Siebengewald en dan is 't gewoon
lijk huilen. De Officier gaat er dan
eens extra voor staan, want Sie-
bengewalders schijnen zijn hart nu
niet bepaald gestolen te hebben.
De ene Siebengewalder had de
andere zijn hals dichtgeknepen.
Hetgeen de ander niet prettig
vond. Dat gebeurde in een café.
Nu was daar feest van de geiten-
fok vereniging of iets dergelijks,
maar geitenmelk was er beslist
niet gedronken. Wel bier, veel bier
zelfs en zelfs zoveel dat de getuige,
die nu voor moest komen maar op
voorhand zei, dat er niets te ge
tuigen viel, omdat hij ook dronken
was geweest. En daarom wilde hij
met geen geweld de eed afleggen.
Ten tijde dat die „nekknijperij"
was voorgevallen had hij bij de
politie echter heel netjes een ver
haal opgehangen en bleek toen dus
niet zo dronken geweest te zijn.
Hier zat dus kennelijk de verdachte
achter, die het niet bepaald snug
gere jongmens waarschijnlijk wel
de duimschroeven had aangedraaid.
Maar duimschroeven aandraaien
kan de politierechter ook en het
duurde niet lang of het jongmens,
dat kennelijk met zijn figuur geen
raad meer wist, legde de eed af en
bevestigde met een aarzelend ja
zijn toendertijd afgelegde bezwa
rende getuigenis. Waarmede dus
de verdachte hing. Die kreeg prompt
f 30.en nog 1 maand voorwaar
delijk, kennelijk voor de getuige,
dat die zijn levensloop niet ontijdig
beëindigen zal.
Maar de geschiedenis is nog niet
uit. Toen de geknepene 's avonds
thuis kwam en zijn pijnlijke hals
bevoelde vroeg een medelijdende
broeder wat er aan de hand was.
Het grovelijke onrecht hem aange
daan werd uit de doeken gedaan,
waarop de broeder in broederlijke
toorn rechtschoot om de knijper
eens te vertellen hoe hij over hem
dacht.
En dat was niet bepaald van een
dergelijk gehalte dat men dat open
en bloot in een krant kan zetten.
We doen er dan ook het zwijgen
toe en volstaan met de mededeling
dat dat schone Siebengewalds
f 25.kostte.
In Arcen gapte er een het onder
stel van een duo. Dat kostte f 25.
en 1 maand voorwaardelijk, dat
laatste omdat knapen die zulke
vreemde dingen gappen, waar
schijnlijk ook in staat zijn in de
toekomst nog eens andere capriolen
uit te halen.
De Oirlonaar, die na een fietsen-
botsing ook maar doorgereden was,
omdat de ander een klein jochie
was, werd met f 30.aan zijn
verstand gebracht, dat ook kleine
jochies recht hebben op een fat
soenlijke behandeling.
Dat de een de ander niet uit mag
maken voor „woonwagenvolk"
kreeg een Tegelenaar op zijn brood
met f 20.boette.
Een Duitser, die in Bergen stom
dronken onder zijn brommer ge
vonden werd, verklaarde dat hij op
die brommer niet gezeten had, om
de eenvoudige reden, dat hij dat
wegens zijn dronkenschap onmoge
lijk kon. En aangezien inderdaad
niemand hem op die brommer had
zien zitten, kon hem ook dat rijden
niet ten laste worden gelegd.
Waarna de Duitser zegevierend de
rechtszaal verliet. Hetzelfde geval
deed zich voor bij een Maastrichte
naar, die in Bergen een auto
ongeluk had gehad en die naar
drank rook, toen hij uit de ravage
werd bevrijd. Maar niemand had
hem zien rijden en men kon hem
dus niets verwijten. Waarna ook
de Maastrichtenaar met verlicht
gemoed Maastrichtwaarts koerste.
Zondag herdacht pastoor Assel-
berghs te Oostrum zijn 40-jarig
priesterjubileum. Op wens van de
jubilaris was de feestviering zo
sober mogelijk gehouden. Hij droeg
in de versierde kerk een plechtige
H. Mis uit dankbaarheid op, waar
na in het Gemeenschapshuis een
druk bezochte receptie volgde.
Voordat deze begon werd de
jubilaris toegesproken door de heer
L Janssen, voorzitter van het feest
comité en lid van het kerkbestuur.
Namens Oostrum bracht hij pastoor
Asselberghs dank voor al het goede
wat hij in zijn veertigjarig priester
leven tot stand heeft gebracht en
speciaal voor alles wat hij in zijn
28 jaren lange pastoraat voor
Oostrum en zijn bevolking heeft
gedaan.
Hij releveerde in het kort de vele
zorgen van hun pastoor, waaronder
de financiële zeker niet de minste
zijn. Hij hoopte, dat Oostrum vooral
die financiële zorgen zou helpen
verlichten o.a. door de kerKcent
eens en voor goed te verbannen.
Namens Oostrum bood hij pastoor
Asselberghs een geschenk onder
couvert aan, dat door de jubilaris
is bestemd voor nieuwe paramen
ten in de kerk van O.L. Vrouw.
Pastoor Asselberghs dankte zijn
parochianen voor de medewerking,
die hij in al die jaren heeft mogen
ondervinden en vertrouwde dat ze
ook de tijd, die O.L. Heer hem gaf
diezelfde medewerking en trouw
zouden bleven geven. Hij dankte
hen voor hun cadeau en onder
streepte de woorden van de heer
Janssen over de grote financiële
zorgen, die voor zo menig nood
zakelijk werk een grote handicap
zijn.
Dan begon de receptie, waarbij
wel heel Oostrum tegenwoordig
was. Ook Burgemeester en Mevr.
Janssen kwamen de jubilerende
parochieherder hun gelukwensen
aanbieden.