Eerlijk antwoord
Minder pensioen
door staatspensioen?
Jaarvergadering Kil
rfr>r sss weekblad voor venray en omstreken
Zeven jaar na zijn afsterven
EEN BOEK OVER POELS
aan een getrouwd paar
H.K.W.-nieuws uit de afdeling
tenray
Zaterdag 18 Februari 1956 No 7
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
m PEEL EN MAAS
f CONFECTIE VAI
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL I 1.25 BUITEN VENRAY f 1.45
In „het Volk", een Belgi-ch dag
blad, vonden wij volgende recentie
over het boek van Paier Cols-en over
Poels, van de hand van D. de Swaef.
De titel is met opzet gekozen. Er
is immers maar één Poels, de gene
raal, die de sociale slag om Neder
lands Limburg won. Een naam als
een vlag. Geen voornaam: hij heette
eigenlijk Henri. Maar in de Peel, ie
Venray, waar hij 14 februari 1868
geboren werd, noemden zijn school
makkers en de schaapherders van
zijn vader hem Driekus.
Toen hij er later kwam, beroemd
en hoogg« plaatst, wisten zijn ouue
vrienden niet wat te zeggen: „Zeg
maar Driekus, da zedde vroeger
ok", stelde hij hen gerust. Het ty
peert de man, die door zijn latere
geleerdheid, titels en glorie, nooit
vervreemd werd aan zijn geliefd,
eenvoudig volk.
Anderen zegden: Doctor Poels,
want dat was hij. Seminarie te
Rolduc en te Roermond, priester
gewijd 9 september 1891, het jaar
van Rerum Novarum! Promotie tot
doctor inde Godgeleerdheid te Leu
ven in 1897. Bemerk de 6 jaar studie,
na zijn priesterwijding. Tnans me.
die titel: Magister, meester in de
theologie.
Zelfs „Monseigneur" Poels zegt
men niet, hoewei die eretitel hem
door Rome werd verleend, als een
erkenning van zijn verdienste.
Neen, stout en boud: Poels. Het
boek dat we thans begroeten als
een gebeurtenis, aoet het ook zo.
Een boek, groot en zwaar als een
plavei, een kerkplavei zo men wil.
Er zit symboliek in dat formaat en
dat gewicht, gestempeld met d t
ene woord: Poels. Men kan er rui
ten mee ingooien, ook kerkruiten,
want dat heeft die man wel eens
gedaan.
Of beter: die plavei doet ons
denken aan de grote bouwer Poels,
die gevloerd en geplaveid heeft als
geen.
EEN VOORMAN
Een stoere, zelfs ruige op hei
frontbiaü wellicht met opzet zo ge
tekend in zwaie trekken, doet ons
denken aan het woord van Prof.
Brons, toen hij over een andeie
sterke Nederlander, Kardinaal De
Jong, zegde: „Het is een dankbaar
werk iemand ie tekenen, die nooit
een masker heeft gedragen, noon
meer dan één gezicht het zien en
eerlijk is wat hij heet: de opper
herder. Geen landgenoot zal vragen:
Wie is hij? De oorlog heeft hem in
zijn volle waardigheid en zijn diepe
werking geopenbaard aan zijn voik".
Inderdaad, Poels is in de sociale
stiijd gegioeid tot een voorman: de
hele Nederlandse christelijke ar
beidersbeweging stond ach.er hem.
En ook over de grenzen, bij ons
voorzeker, stond zijn naam als een
„teken opgericht onoer de naties".
Zo het dankbaar is Poels man
zonder masker te tekenen, het enige
dat daarbij kan tegenvallen is, dat
zo kort na dit bruisende leven, moei
lijk alles kan gezegd worden, ori
sommige levende gevoeligheden niet
te kwetsen.
Ik denk aan het woord van Pla
toon: „In het openbare leven moei
men meer letien op v/at ue leider?
zwijgen dan op wat ze zeggen".
Pater Coisen heeft in dit zware
volume, bijna 700 bladzijden klein
di uk, gepxobeeid zo objectief mo
gelijk uit portret ie scniideien.
Hij zegt zelf: „een portret is
nooit ai: het is een proeve van
biografie". Inderdaad de nodige af
stand om te ooi delen over denken
en doen ontbz eekt ons zeker, zeven
jaar na de dood van deze pioniei.
Maar een man als Poels had recht
op waarheid, zo volledig mogelijk.
Niemand echter was beter dan
Colsen voorbereid om het te pro
beren. Jarenlang werkte hij aan
Poels' zyde als „adjudant", en heef i
aldus een vertrouwdneid met zijn
denken en doen bereikt, die niemand
hem zal vei beteren. Hij alleen be
scbikte trouwens over een enige
documentie: de eigen geschriften
van Poeis, zijn wijdvertakte brief
wisseling, een autobiografie, een
verweerschrift, en tevens een schat
van ong. schreven herinneringen in
eigen geheugen en in dat van zijn
omgeving. Wie als hij weet wat
Poels zegde en deed, en wat nooit
geschreven werd?
Deze biografie is in twee on
gelijke delen uiteengevallen. Eerst
de bijbelgeleerde van Leuven en
Washington. Dan de sociale voor
trekker van Limburg. Het eerste
deel, ongeveer 250 blz. is aan de
exegeet en professor gewijd; het
tweede ongeveer 400 blz. aan de
sociale denker en leider.
TE LEUVEN
Reeds als student te Leuven nam
Poels deel aan de wetenschappelijke
strijd van die dagen om de H.
Schrift, en weerlegde met grote
scherpzinnigheid de vrijzinnige op
vattingen der Leidse professoren.
Zijn proefschrift ging over de Ark
des Verbonds van het Oude Israel,
en trok zeer de aandacht om de
scherpte van het bemog en de
nieuwe inzichten erin vastgelegd.
Datgene wat nu door iedereen
wordt aanvaard als de gangbare en
gefundeerde mening, werd toen door
Poels in ware pioniersarbeid voor
bereid en uitgewerkt.
Het boek onthult, documenten
erbij, de teleurstelling van Poels
wetenschappelijke loopbaan te
Washington aan de katholieke Uni
versiteit. Een naar het oordeel van
de schrijver en de lezer schuldeloos
mislukken van een hoogbegaafden
rechtzinning geleerde in een atmos
feer van wantrouwen, misverstand
en valse beschuldigingen, die helaas
niet altijd kunnen worden recht
gezet.
Poels komt daar schoon uit als
geleerde.
Mij treft altijd de symboliek van
dit leven en de wonderbare schik
king der Voorzienigheid, die op
kromme lijnen van menselijke zwak
heid en diplomatie nog recht kan
schrijven. Poels maakte zijn doctor
thesis over de Ark des Verbond*.
Zijn terugkeer naar het gehucht
Weiten betekent, dat hij de Ark des
Verbonds midden in zijn bedreigde
Godsvolk zou bewaren.
Zyn werk in het mijngebied
En dat is zijn grootste verdienste.
Zijn tweede „carrière" vertoont een
stijgende lijn. Langs een moeizame
weg was hij „tijdig" beland in een
streek, die van vredig landbouw
gebied vlug tot industriegewest
werd omgetoverd. Daarin nam hij
een zware taak op: de organisatie
van de christelijke arbeidersbewe
gmg in al haar uitzichten.
Is het weer niet symbolisch dat
Poels priester werd, een paar maan
den na het verschijnen van Rerum
No varum Dat zou tenslotte zijn
priesterleven worden: het op muziek
zetten van de grondkeure van Leo
XIII in de Nederlandse mijngouwen.
Woningbouwverenigingen, huis
vestingscomités. gezellenhuizen,
coöperaties, vakbonden, stands
organisaties, arbeidersontwikkeling
en alles wat met het leven der
werkmensen samenhing had zijn
volle aandacht en de volle krachi
van zijn arm. Hij zag en hij deed,
en het ging langs talrijke lijnen die
allemaal uitkwamen op het eind
punt: de verheffing van de arbei
dersstand en de evangelisatie van
de sociale orde in de hele maat
schappij.
Als een toren stak deze geeste
lijke en lichamelijke reus met kop
en scnouuer uil boven zijn omge
ving. Niet te verwonderen dat men
nem ook vinnig bekampt en tegen-
gewei kt heeft, ook daar. Niet te
verwonderen dat de Nazi's, die hij
jaren tevoren had voelen aankomen,
naar één man zochten: „Wo ist dei
Poels?" zoals Radio-Hamburg zich
teleurgesteld liet ontvallen. Hfj zat
in Zwitserland en heeft daar met
de andei e vijand nr. 1, P. Mucker-
mann, een intense en belangrijke
studie-arbeid geleverd. We nopen
dat die eenmaal zal verschijnen.
Na de oorlog werd de bijna
tachtigjarige f oels, opnieuw de
stuwkracht voor de leiders, de
jaadsman voor de adviseurs, de
vaoerlijKe viiend voor eenieder die
nem opzoekt.
Op de schouders van zijn mijn-
Werners werd hij koninklijk ten
grave gedragen. De mooie loio van
die uiivaari doet me altijd weer
denken aan de Ark des Verbonds
ue zware kist op de schoudeis der
zwar te mannen met lederen nelm
en mijnlamp.
Wij mogen dankbaar zijn omdat
P. Coisen zijn meester in het voile
ïichl geplaatst heeft.
Het zij nochtans tenslotte toege
laten enneie vragen te stellen.
Was het wei gewenst zo lang te
verwijlen bij de prille jeugd van
Poels en te bewijzen dat een mens
beïnvloed wordt door zijn omge
ving Heeft de auteur er goed aan
gedaan al de brieven, artikels,
verslagen en verhandelingen in te
lassen in de tekst De leefbaarheid
heeft er zeker bij verloren. Want
nu vergt het boek daardoor een
extra-inspanning, te meer daar de
auteur van zijn „patroon" de ietwat
omslachtige „literatuur" heeft over
genomen. Er zijn o.i. enkele stuk
ken die in de tekst zeif moeten
blijven, maar veel andere konden
naar een bijlage of documentaue-
bundei worden verwezen.
Het zou ons niet verwonderen,
dat het boek de aarnoop zal worden
van een polemiek.
Professor Ogler (De Tijd, woens
dag 4 januari 1956) stelt de vraag
of de ideeën van Poels over stands-
organisatie nog wel beantwoorden
aan de huidige aanwmsten der
sociologische wetenschap.
Ik wed dat men onmiddellijk zal
antwoorden: ja, Poels was zijn tijd
zo ver vooruit dat hij pas laier zal
begrepen worden. Wij zuilen zien
wat ueze op-punt-stelhng zal geven.
Tenslotte gaat van heel dit boek
een les uit van bescheidenheid,
omwille van de kleinmenselijke
In „Credo", diocesaan weekblad voor het bisdom Roermond,
vraagt een getrouwd paar het volgende: „Mijn vrouw en
ik hebben 't er tegenwoordig nogal eens over hoe het toch
zit met onze leer over het kinderen krijgen. Eigenlijk
komt het allemaal neer op de vraag of het beter is een
groot aantal kinderen te krijgen of een kleiner aantal en
die des te beter op te voeden. Wat is nu eigenlijk Gods
wil Je zou zo zeggen, dat de opvattingen hieromtrent
aan 't veranderen zijn. Wilt U ook hierop eens antwoord
geven. Er zullen wel meer ouders zijn, die benieuwd zijn
hoe of dat zit."
En het antwoord: Een tere vraag,
misschien wel zo teer dat men er
in een blad als het onze niet ge
makkelijk op kan antwoorden. En
toch is het een vraag, die bij velen
leeft, en die een duidelijk antwoord
moet krijgen. We zullen proberen,
1. Algemene regels zijn hier
eigenlijk niet mogelijk. Elk huwelijk
is een instituut op zich. dat welis
waar gebonden is aan de instelling
Gods en aan de heilige wetten
welke Hij daarvoor gesteld heeft,
maar dat toch beleefd moet worden
door die man en die vrouw met
hun eigen aard, hun eigen passie,
hun eigen liefde, en ook hun eigen
economische en sociale mogelijk
heden. Als de gehuwden zich aan
Gods wet houden en het huwelijk
in Gods geest trachten te beleven
op alle gebied en dus niet alléén
ten aanzien van het kinderen krijgen,
dan mag geen buitenstaander,
wie dan ook, zich met de beleving
van dat huwelijk bemoeien. Goden
de ouders zelf regelen het huwelijks
leven en wat de H. Kerk hier doet
is niets anders dan „een gezant
schap van God uitoefenen" zowel
ten aanzien van de lering in naam
van God als ook om de ouders bij
de grote taak van de opvoeding
der kinderen bij te staan. Verder
mag ook de Kerk en de priester
zich niet inmengen en zal zij
dat ook niet doen.
2. Bij de beleving van het huwe
lijk hebben de ouders zich stipt te
houden aan Gods instelling en Gods
wet. Dat geldt heel bijzonder ten
aanzien van de trouw jegens elkaar
en van de eigenlijke huwelijks
omgang. De passie spreekt hier
een zeer voornaam woord mee, ze
is door O.L. Heer zelf aan de be
leving van dit instituut verbonden,
maar ook deze drift moet onder
worpen blijven en beheerst worden
door de rede, voorgelicht door het
geloof. Wie zichzelf zou zoeken
buiten de orde, welke God hier in
de natuur en door de sacramentele
verheffing van dit natuur-instituut
heeft gesteld, zondigt en schendt
de wetten van het leven.
3. Zonder goede reden mogen
ouders de huwelijksbeleving niet zo
regelen, dat het nieuwe leven uit
gesloten wordt. Het huwelijk is nu
eenmaal gelijk onze Paus nog
eens nadrukkelijk heeft voorge
houden een instituut, dat, wan
neer het beleefd wordt, goed beleefd
moet worden en er is goede reden
voor nodig om die op zichzelf goede
beleving zo te regelen dat feitelijk
de kans op dat nieuwe leven wordt
uitgesloten.
4. Is er echter wel goede reden
aanwezig, dan is deze toeleg gerecht
vaardigd, maar altijd in de ver
onderstelling, dat de wijze van be
leving niet strijdt met de orde door
God gesteld (m.a.w. echt huwelijks-
misbruik is altijd ongeoorloofd).
5. De ouders mogen bij de be
leving van het huwelijk gerust reke
ning houden met medische, sociale,
economische en pedagogische mo
gelijkheden. God laat dat niet alleen
toe, maar Hij verlangt dat de mens
ook, in dit opzicht, redelijk handelt
en alle omstandigheden van be
hoefte, van wederzijds recht, van
gezondheid van opvoedingsmogelijk
heden enz. in zijn houding ver
disconteert. Altijd (nog eens!) in
de veronderstelling, dat de mens
Gods ordening niet verkracht en
niet op ongeoorloofde wijze lusten
en lasten scheidt.
6. Wat in één huwelijk redelijk
is, is dit daarom nog niet in een
ander. De behoefte, de passie, de
liefde, de urgentie van het weder
zijdse recht, de sociale en pedago
gische mogelijkheden liggen in elk
huwelijk anders.
7. Niemand mag dus als buiten
staander zo maar een huwelijk
beoordelen; zelfs het kleine of grote
aantal kinderen mag niet als reden
gelden waarom men over een hu
welijk als goed of minder goed gaat
eurdelen. Het oorcn-el is aan God
en de gehuwden hebben Hem alleen
rekenschap te geven. Hier komt
alles aan op goede gewetensvor
ming en eerlijke beleving van,Gods
wet. Gemakzucht noch genotzuch'
mogen hier maatstaf zijn, maar
angst en preutsheid deugen even
min.
8. Edelmoedigheid jegens el
kander, edelmoedigheid en liefde
voor het kind, maar vooral edel
moedigheid in de samenwerking
met de Schepper en in de beleving
van de door Hem gestelde orde,
dat is de goede grondslag van het
christelijk huwelijksleven, en Gods
zegen rust ongetwijfeld op de gezin
nen waarin deze even christelijke
als menselijke edelmoedigheid ten
grondslag ligt aan de beleving der
onderlinge echtelijke liefde!
Gewenst of ongewenst?
Het voorlopig verslag op het
wetsontwerp ouderdomsverzekering
is verschenen.
Zoals bekend is de thans gelden
de noodwet ouderdomsvoorziening
verlengd tot einde van dit jaar en
hoewel een jaar aliijd nog twaalf
maanden heeft, zal er ondanks dit
toch nog hard gewerkt moeten
worden, wil men de nieuwe regeling
in kannen en kruiken hebben voor
1 Januari 1957.
Alles zou van een leiendakje
gaan, ware er niet het zo lang
zamerhand berucht geworden „aan-
passings"-artikei 60, dat in de ogen
van vrijwel niemand door de beugel
kan. Wij geloven daarom niet, dat
dit artikel, zoals het nu voor ons
ligt, de eindstreep zal halen. De
kritiek op dit artikel is algemeen.
Artikel 60 biedt nl. de wettelijke
mogelijkheid pensioenen verleend
krachtens pensioenregelingen te
verlagen; dit om te voorkomen, dat
het pensioen krachtens een be
staande regeling plus het alge een
ouderdomspensioen (en plus een
eventuele rente krachtens de Inva
liditeitswet) meer zou kunnen gaan
bedragen dan het verdiende loon.
Vooralsnog moeten wij de rege
ling omtrent de ambtelijke pen
sioenen buiten beschouwing laten;
deze worden immers geregeld in
een afzonderlijk wetsontwerp, dat
nog niet is verschenen.
dingen waar niemand blijkbaar vrij
van is. Poels komt er zo groot en
zo schoon uit dat sommige anderen
er, helaas, ietwat klein en onfraai
bij worden.
D. DE SWAEF
(1) J. Colsen, C. M. Poels, J. J.
Romen en Zonen, Roermond
Maaseik, 1955, 680 blz. 27
x 19 cm.
De vertegenwoordigers uit de
Tweede Kamer, die het voorlopig
verslag opstelden, zijn in het alge
meen van oordeel, dat er van
weinig aanpassingen sprake zal zijn,
omdat de huidige pensioenuitkerin
gen en de rechten daarop te laag
zijn om verminderd te worden.
Veel minder eenstemmigheid be
staat er over een aanpassing van
in de bestaande regeling reeds ver
worven rechten.
Enerzijds wordt een aanpassing
van een bestaand pensioen of van
een reeds verkregen recht op een
toekomstig pensioen als een aan
tasting van een verworven recht
gezien, anderzijds wordt deze aan
tasting genomen, omdat anders
sociaal ongewenste toestanden zou
den kunnen ontstaan.
Het totaal van een pensioen-
inkomen zou dan echter niet min
der dan 70 80 pet van het loon
mogen bedragen.
Alleen de hoge inkomens
Ten slotte is er een derde, maar
grote groep, die als haar standpunt
te kennen geeft, dat alleen bij een
hoog pensioeninkomen het alge
mene ouderdomspensioen moet
worden gekort.
Dan komt men wel in strijd met
een der belangrijkste uitgangs
punten van het wetsontwerp, nl.
dat iedere Nederlander in aanmer
king komt voor het algemene
ouderdomspensioen.
Naar recht en billijkheid moet
dat even hoog zijn voor elke Neder
lander.
Te regelen door het
bedrijfsleven
Weer een andere groep kamer
leden is van mening, de aanpassing
maar over te laten aan het bedrijfs
leven, met haar ongeveer 12000
pensioenregelingen van de meest
uiteenlopende structuur.
Het bedrijfsleven zelf kan dan zo
nodig rekening houden met de in
de bestaande pensioenvoorzieningen
nog te creeëren rechten en even
eens met tal van andere dingen,
welke aan een bepaalde pensioen
voorziening kunnen vastzitten.
Gezien het voorlopig verslag
echter bestaat er naar onze mening
weinig kans, dat artikel 60 geheel
zal verdwijnen, er zullen echter wel
meer garanties in moeten worden
opgenomen. Een beperking tot een
bepaald bedrag komt ons echter in
hoge mate onbillijk voor.
De nieuwe ouderdomsverzekering
zal geen einde maken aan alle
onbillijkheden, maar de onbillijkheid
geschapen door het huidige artikel
60 is groot, ook als het uitsluitend
zal gaan om de bovenomschreven
„nog te verkrijgen rechten".
Een van de 12 vakbonden welke
tesamen deel uitmaken van de
K.A.B. Venray is de Ned. Bond van
Administratief, Verkopend en Ver-
zekeringspersoneel St Franciscus
van Assisië.
Het doet enigszins vreemd aan
in het organisatieleven van Venray,
dat verhoudingsgewijze, het meeste
ongeorganiseerde voorkomen onder
de „hoofdarbeiders". Wat zou hier
de oorzaak van zijn
Zijn de arbeidsvoorwaarden gun
stiger en zekerder voor deze cate
gorie van werknemers, dan voor
de handarbeider. Zal in de toe
komstige Publiekrechtelijke Be
drijfsorganisatie deze categorie ar
beiders de rechten die uit deze
organisatie voortvloeien zonder
meer in de schoot geworpen worden,
terwijl de andere groepen na diep
organisatorie's overleg de rechten
geleidelijk aan zuilen verwerven.
Niemand behoeft zich hieromtrem
illusies te maken. In deze toe
komstige organisatievorm zullen
die vakbonden voor hun leden iets
kunnen bereiken welke representiel
zijn.
Ook het aantal leden van onze
katholieke vakorganisatie's
mede bepalende zijn in wetke vorm
de P.B.O. ingevoerd zal worden.
Vandaag den dag zijn er vele
sociale onderwerpen, die voor onze
leden van groot belang zijn. Meestal
zijn dit onderwerpen en problemen,
waarbij de bond een belangrijke
taak te vervullen heeft. Denk b.v.
eens aan een rechtvaardigen sala
riëring over de hele lijn, door b.v.
het streven naar hogere jeugd
salarissen, kortere doorlopende
leeftijdschalen en grotere jaarlijkse
salarisverhogingen.
Steeds meer ondernemingsraden
worden er geïnstalleerd en de w t
op de Publiekrechtelijke Bedrijfs
organisatie wordt in toenemende
mate uitgevoerd. Voorts is er hei
vraagstuk van de aanpassing van
de ondernemingspensioenfondsen
aan de komende algemene ouder
domsvoorziening.
Allemaal vraagstukken en toe
komstproblemen welke onze aan
dacht niet mogen ontgaan en waar
in wij middels onze bond een
woordje in mee willen spreken. Of
dat willen werkelijkheid kan worden
hangt af van het feit of voldoende
leden zich achter deze bond scharen.
Op onze jaarvergadering van 20
februari a.s. om 8 uur in Hotel de
Zwaan zal onze districtsbestuurder
uit Eindhoven een spreekbeurt
houden over deze onderwerpen.
Naast de 10 agendapunten van
deze jaarvergadering zal er behalve
genoemde spreekbeurt als attractie
een boeken verloting plaats hebben.
Het bestuur rekent op de eerste
plaats op alle leden van de H.K.W.
en daarnaast heet zij ook alle
ongeorganiseerde collega's van
harte welkom.
Teneinde inzicht te krijgen in
genoemde actuele problemen is
deze avond zeker uw belangstelling
waard.
Het was een tevreden voorzitter,
die bij de KABers vorige week de
jaarvergadering kon sluiten. Want
in die vergadering hadden een in
drukwekkende rij van jaarverslagen
nog eens duidelijk aangetoond, dat
de plaatselijke afdeling van de KAB
vol activiteit en leven zit. Terwijl
daarnaas de herinering aan het
schone gouden feest nog extra glans
aan de voorbije dagen gaf.
Het bleek, dat het ledental ge
stegen is tot 1139 leden. Het cultu
rele werk vraagt grote offers, met
ruim f 3000 als uitgavepost. Maar
de ontwikkeiingsavonden mogen er
dan ook zijn. Met andere stands
organisaties samen, wist het pries
terstudiefonds f 1300 bijeen te
brengen.
De toneelclub had in het afge
lopen jaar tien voorstellingen ge
geven, met 3 verschillende stukken.
De Centrale Volksbank kreeg meer
dan f 17.000 ingelegd van haar
spaarders en kon er bijna f 20.000
uitbetalen.
De verzekering Concordia bleek
ruim 1 miljoen gulden verzekerd
kapitaal te nebben.
Centraal Ziekenfonds had 300 ver
zekerden meer ingeschreven en
stond daarmede aan 7000 Venrayse
leden.
Het Lourdes Ziekenfonds heeft
ruim 2500 leden, die 3 Venrayse
zieken een reis naar Lourdes mo
gelijk maken.
De Brandverzekering heeft meer
dan f 150.000 verzekerd kapitaal in
Venray staan.
De Dr Poelsstichting had in 18
gezinnen gezinshulp verschaft en
16 kinderen een vacantie in Groene-
woud bezorgd. Ruim f 1100 wist
men voor dit werk bij elkaar te
brengen.
Credo Pugno bleek haar taak van
geestelijke vorming vane arbeider
in het afgelopen jaar wederom met
grote bevorderd te nebben, al waren
wensen omtrent het bezoek aan de
vergaderingen.
De propagandacommissie bleek
voor een groot deel de bijna 100
nieuwe leden voor de KAB aange
worven te nebben en was bezig te
komen tot de oprichting van een
vakbond voedings- en genotmiddelen
voor o.a. bakkers-en slagersgezellen.
De Kiein-veecentrale nad een ver
zekerd kapitaal van f 31.000 en is
daarmede bijna de kampioen van
Venray. In 1955 werd f 750 schade
uitbetaald.
Herwonnen Levenskracht bleek
ook dit wederom een respectabel
bedrag van meer dan f 6000 bij een
te brengen en had mede daardoor
verschillende mensen kunnen helpen
Deken Loonen
die met pater Rector, Wethouder
van Boven en afgevaardigden van
de ARKA en de KAV de gast was
op die avond, sprak zijn bewonde
ring uit voor het vele werk, watde
leden doen voor hun organisatie en
dus voor de arbeidersstand in het
algemeen. Hierdoor verrichten zij
een sociaal apostolaat, dat een der
schoonste vormen van medewerking
is aan de uitbreiding van Christus
Rijk op aarde.
Hij riep de K.A.B.-ers op, de goede
geest te blijven bewaren. Niet alleen
maar naar de stolfeiijke resultaten
te kijken, maar bewust te zijn en
te blijven, dat zij als katholiek een
opdraent en taak hebben in het
leven.
Sprekende over deindustrialisatie
wees hij er nadrukkelijk op, dat er
ernstig rekening mee dient gehou
den te worden, dat men hier leeft
in een katholieke gemeenscnap en,
dat men komt in'n katholiek milieu.
Voor vermeei dering van het aan
tal roepingen vroeg de Heer Deken
net bijzonder gebed.
Wethouder van Boven sprak na
mens het Gemeentebestuur de te
vredenheid uit over de krachtige
organisatie, terwijl de heer A.
Janssen, namens 'de ARKA de be
wondering voor het vele en prach
tige werk uitsprak.
Met een beroep om op 18 Maart
a.s. naar St Jozef op de Smakt ter
bedevaart te gaan, werd deze jaar
vergadering gesloten.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GUUKNE KKUI3
DONDERDAG a.s.:
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de Kom
GEVONDEN:
balpoint-pen, Poels, Kruisstraat 28
rijwiel-handwarmer?, Linssen, D 12b
Oostrum; bruine hond, Pnilip en, Pr
Beatrixstraat 7; witte wollen wan
ten, Pniiipsen, Deurnese weg 6; 2
muntbiljetten, Smits, Groenewoldse
pad 2; gebreide handschoen, lange
zwarie handscnoen, gebr. handsch.
sleutel,da-, autoband, Politiebureau;
lage br. herenschoen, van Maris,
Oostsingel 4; br. kinderwant, Spee
Oud Oostr. weg 16; medaille, Leen-
ders, Stationsweg 29, hoofddoekje,
Pistunia, StAnnageslicht; overhemd
Janssen, Langstraat 54; zilveroon,
Vullings, Kempweg23; damesrijwiel
Ewals, Kx uisstraat 8; blauwe capu
chon, Clephas, Gasstraat36; zwarte
glacé, Colsen, Langstraat.
Zitdag Emigratie-Stichting
Zitdag van de Kath. Limb. Emi
gratie Stichting, te Venray in hotel
de Zwaan, op 22 Februari a.s. van
1417 uur n.m.
V erloo f dencursus
Dinsdag a.s., 21 februari, begint
de verloofdencursus voor Venray en
omstreken. De bijeenkomsten begin
nen 's avonds om half 8 precies en
worden gehouden in San Damiano
(voorm. hotel Gitzeis).
Degenen die deze cursus willen
volgen, dienen zich zo spoedig mo
gelijk op te geven by paierLicinius,
Paiersklooster Venray, met vermel
ding van volledig adres en vermoe
delijke trouwdatum.
GESLAAGD
Op het examen van het Instituut
voor de Praktijkdiploma's slaagden
voor het diploma Typen de dames
L. Janssen, H. Kateman, M. Kersten,
M. Maurer, A. Peters, H. Sanders,
L. Wilmsen en voor het diploma
Stenografie Mej. A. Peters,