Vermakelijkheidsbelasting
Onze pluimveeteelt
in gevaar?
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
SKEN
Grote VéGé-kandijkoek
voor de halve prijs
Hondenbelasting
Moderne raltenvangsl
Kwartjes-actie 1
f CONFECTIE VAN
té
"HEN RIJK BEZIT
Zaterdag 4 Februari 1956 No 5
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCRHOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL I 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
AAS
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per mm. ABONNEMENTS
PRIJS PER KWARTAAL 1 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45
vol zoete knappende kandij -
30 ct met 6 geldzegels,
bij aankoop van elke 250 gr VéGé-kofflft
NIEUW
VéGé-Kindermeel
licht verteerbaar, ge
heel oplossend - een
door en door gezond
voedsel voor baby en
kleuter! - Per pak
43 cent met 9 geld
zegels.
VéGé-Paneermeel
voor een luchtig bros
korstje om Uw bak
sels! Per pak 33 ct
met 7 geldzegels.
Ontbijtkoek
voor een flinke plak
tussen de maaltijden.
Uw kinderen vinden
het heerlijk en het is
zo gezond! 50 ct met
10 geldzegels.
Claarkoffle
voor vlug een kopje
koffie, per bus 245 ct
met 49 geldzegels.
U heeft keuze uit
3 kofflesoorten
Dessert
een feilloze melange
van aromatische edel-
koffies, 238 cent met
48 geldzegels.
Goudmerk
een pittige kop koffie
voor elk uur van de
dag, 208 ct met 42
geldzegels.
Blauwmerk
de beste melange ln
dezeprysklasse,172ct
met 34 geldzegels.
Koffiemelk
verhoogt de smaalt,
per fles 38 ct met 7
geldzegels.
Per grote fles 56 ct
met 11 geldzegels.
Over het onderwerp vermake-
lijkheidsbelasting, of liever over de j
toepassing van deze belasting is
reeds herhaalde malen geschreven,
terwijl het menig keer een punt
van bespreking is geweest bij ver-1
enigingen en particulieren, die hier
mee te maken kregen. En dat men
er enthousiast over is, voor zover
men over een belasting enthousiast
kan zijn, kan men helemaal niet
zeggen. Vooral de verenigingen
niet.
Laten we voorop stellen begrip
te hebben voor de toestand van de
gemeente-kas, die nu eenmaal
jammer genoeg zeer afhankelijk is
van de opbrengst van de vermake
lijkheidsbelasting. En dat de over
heid belasting legt op vermakelijk
heid in het algemeen, daar kan
men moeilijk bezwaren tegen maken.
Men had beroerdere dingen kunnen
belasten. Maar de manier waarop
de belasting geheven wordt, doet
soms erg bekrompen aan.
Wanneer een vereniging een
concert geeft of een toneeluit
voering, dan hebben de resp. leden
daarvoor de nodige offers gebracht
aan vrije tijd, zij hebben hun werk
kracht om niet gegeven voor de
vereniging, hebben misschien hier
en daar hulp gehaald, die vanwege
het goede doel ook al niet veel
kost en als dan de avond is ge
weest, een avond, die alleen maar
bedoeld is om de toch al zwakke
kas van een vereniging te steunen,
dan blijkt na aftrek van de aller
noodzakelijkste kosten dikwijls, dat
de vereniging er inderdaad voor
deel van heeft, maar dat de
gemeente met de grootste buit is
gaan slepen.
Dat is niet prettig. Want hier zit
totaal geen zakelijk element in,
hier wordt niemand „beter" van,
hier hebben mensen samengewerkt,
alléén met het doel om de kas van
de vereniging te spekken en mis
schien zijn er onder de toeschou
wers verschillende, die ook alléén
voor dat doel gekomen zijn!
Maar 1 zesde deel van hun werk
neemt de gemeente en zij neemt
géén risico of er winst zit of niet.
Pik binnen de buit!
Erger wordt het nog met dansen!
Toen het dansen in ruimere mate
dan voorneen werd toegestaan, was
een van de beweegredenen daartoe
dat nu de verschillende verenigin
gen via een dansavond wat geld in
kas konden krijgen.
Maar hier is toch zeer weinig
van terecht gekomen!
Het meeste geld heeft de gemeen
te in de zak gestoken, die de laats
te jaren de vermakelijkheidsbelas
ting-opbrengst zag stijgen met meer
dan 5ü pet., ofwel f 10.000
Op een bal, waarop 300 mensen
komen, hebben nog niet veel ver
enigingen zich kunnen beroemen.
Die betalen 300 maal f 1.50 of
f 450.Daarvan incasseert de
gemeente 1 derde deel of f 150.
Van de overgebleven f 300.kan
dan de zaalhuur, de BUMA, het
muziek, de reclame en controle be
taald moet worden en dan mag de
vereniging blij, heel blij zijn, als
ze er schoon f 100.van over
houdt.
Hoewel het niet te praten is,
blijkt al dat bij verschillende ge
legenheden de organisators ook aan
het rekenen zijn geslagen en dat
men op slinkse wijze belastingkaar
tjes achterover heeft gedrukt, niet
voor eigen gewin, maar weer voor
de vereniging.
Dat lekt uit, en dan vallen er
klappen...
Maar toch blijkt daar wel uit,
dat in deze hele kwestie iets fouts
zit. Men schooiert niet avond na
avond langs de deuren voor dona-
teurskaarten uit liefde voor een
vereniging, om dan te zien, dat
men ook schooiert voor de gemeen
te
En men neemt geen risico voor
uitvoeringen en bals om te zien
dat de gemeente zonder enig risico
van te voren de winst al afgeroomd
heeft.
Afgezien van de financiële con
sequenties, bevordert dit allerminst
de binding en het werk der vereni
gingen, voor welk nuttig doel, die
zich ook inspannen.
Dit moet tenslotte een keer zich
gaan wreken en zal zich ook wreken.
Steeds meer verenigingen zullen
om steun aan moeten kloppen,
steeds meer verenigingen zullen,
omdat de eindjes niet meer aan
elkaar geknoopt kunnen worden,
langzaam maar zeker de geest
geven. En dat kan en zal een
ernstig verlies zijn voor de ge
meenschap.
Onze vraag is nu of ook in Ven-
ray niet, evenals op andere plaat
sen iedere vereniging een jaarlijkse
uitvoering of bal kan krijgen, welke
belastingvrij is. Dan steken we nog
heel schril af tegen Horst, waar
Iedere vereniging vier maal per
jaar een uitvoering of een bal mag
geven, zonder een deel van de
moeilijk vergaarde centen in de
gemeentekas te storten. Laat Horst
dan „rijker" zijn dan Venray, uit
alles blijkt, dat deze regeling elders
zeer goed voldoet. De verschillende
verenigingen hebben dan tenminste
het gevoel, dat ook de plaatselijke
overheid hen steunt en niet met de
ene hand dik en dubbel neemt, wat
ze met de andere hand dunnetjes
aan enkele bevoorrechten weer
teruggeeft.
We geloven, dat hierdoor veel
wat nu als onrecht wordt aange
voeld, verzacht wordt en dat daar
door nieuwe animo en geestkracht
zal worden opgewekt, die mede er
voor zal zorgen, dat het offer wat
de gemeente daarvoor brengen
moet, via andere voorstellingen of
bals terugkomt. En misschien dat
dan de schattingen van de begro
ting, die ieder jaar ver overtroffen
zijn, juist blijken te zijn, zodat van
een werkelijk verlies van de ge
meente nog geen sprake is.
geweest, het niet zeker is, dat zij
ook dit jaar weer goede kuikens
zullen leveren.
Men heeft in Frankrijk en Italië
dus niet helemaal ongelijk. Boven
dien worden de nederlandse vak
bladen er ook gelezen. Indien we
in Nederland niet tot eenheid komen
en terugkeren tot het volwaardige
produkt, dat dan gerust een paar
centen duurder mag zijn, ziet de
toekomst er voor onze pluimvee
teelt maar somber uit. Want onze
kuikens zijn inderdaad niet zo erg
best.
Canadese katholieken willen
bóeren-immigratie vergroten
Op het ogenblik vertoeft in ons
land de assistent-directeur van het
bisschoppelijke immigratiewerk in
het Canadese diocees Calgary, pas
toor Verhagen van de StAmbrosius-
parochie te Coaldale. In opdracht
van deze immigratie-dienst pleegt
pastoor Verhagen thans overleg met
de katholieke centrale emigratie
diensten in Nederland, Duitsland,
Oostenrijk en Italië voor het aan
trekken van boeren en boeren
arbeiders voor 't districtLethbridge
in de staat Alberta.
Pastoor Verhagen is een Neder
lander. Hij komt uit Gemert en is
sedert 1952 '53 pastoor van de St
Ambrosiu?kerk. Zijn werk bestaat
er voor een groot deel in de ver
zorging der immigranten. In zijn
district Lethbridge wonen momen
teel reeds 500 Nederlandse gezin
nen, van wie ongeveer een derde
katholiek Is.
De staat Alberta is even groot als
Nederland, België, Frankrijken een
flink stuk van West-Duitsland en
Zwitserland bij elkaar. Het land is
echter arm aan mensen. Daartegen
over staat een enorm toenemende
industrie in verband met de on
schatbare rijkdommen, die in de
bodem verborgen zijn, maar alle
eigendom zijn van de provinciale
regering.
Burgemeester en Wethouders van
Venray vesiigen de aandacht van
houders van honden op de bepaling
van artikel 12 der verordening cp
de heffing van hondenbelasting in
de gemeente Venray, volgens welke
zij, die vóór of op 31 januari 1956
geen aangifte-biljet hebben ontvan
gen, verplicht zijn voor 20 februari
a.s. aangifte van het houden van
een of meer honden te doen door
het invullen en ondertekenen van
een ter gemeentesecretarie afdeling
IV*, kosteloos verkrijgbaar aangifte
biljet.
Aan de eigenaars, i.e. houders
van honden, welke na laatstgenoem
de datum worden aangetroffen,
zonder dat daarvan aangifte is ge
daan, zal, afgezien van een even
tuele strafrechtelijke vervolging,
een ambtshalve aanslag worden
opgelegd tot een veelvoud van het
normaal verschuldigde bedrag.
Venray, 18 januari 1956.
Burgemeester en wethouders vnd.
Mr. A.H.M. Janssen, burgemeester
H. Vorst, secretaris.
LAND EN TUINBOUW
De melkmachine als
arbeidskracht.
Veelvuldig constateert men in de
veeteeltbedrijven een tekort aan
arbeidskrachten. Gedurende de
melktijden doet dit gebrek zich het
nevigst gevoelen. Voor deze uren
heeft men immers soms losse
krachten nodig, voor wie men
overigens niet voldoende aan werk
heeft.
In dit tekort aan goede melkers
komt de melkmachine reeds velen
te hulp. Tevens bespaart men zich
door deze mechanisatie een aan
zienlijk bedrag aan arbeidsloon.
Met de melkmachine kan een
grote werkbesparing en een hoge
kwaliteit van het werk worden be
reikt, mits men doelmatig en nauw
keurig te werk gaat.
Bij melken met de machine moe
ten voorbehandeling, melken en
namelken aaneensluiten; uit de
verschillende werkmethoden, die
van overheidswege zijn bestudeerd
kieze men de werkwijze, die voor
het eigen bedrijf het meest is ge
schikt.
Een zeer belangrijk punt is het
schoon houden van de machine. De
tepelvoering en de rubber slangen
tussen de metalen bekers en de
emmer kan men reinigen met wa
ter, mits de temperatuur hiervan
niet boven de 70 gr. ligt.
Het warme sodawater, dat men
eerst voor de metalen onderdelen
gebruikte, is hierdoor wel voldoen
de afgekoeld om de rubber voor
werpen er in onder te dompelen.
Rein en hygiënisch materiaal be
paalt ten zeerste de duurzaamheid
er van en voorts de kwaliteit van
de melk.
EIEREN ZIJN GOEDKOPER
GEWORDEN 1
Pluimveehouders voorlopig
in ongunstiger positie.
De eieren zullen goedkoper wor
den, dat hebben we dezer dagen
kunnen waarnemen uit de berich
ten, die ons erop attent maakten,
dat Denemarken bezig is de Duitse
markt met zijn eieren te overstro
men.
Dat heeft tot gevolg, dat de afzet
van Nederland, welke vooral van
Roermond uit wordt geregeld, aan
zienlijk terug zal lopen en de han
delaren voor het binnenland eens
betere kansen krijgen.
Want in Nederland zijn de eieren
tamelijk duur tegenover de totale
kosten van het levensonderhoud en
het is nog zo, dat een ei in de
meeste Nederlandse gezinnen meer
als een luxe dan als een noodza
kelijk voedingsmiddel wordt be
schouwd.
Intussen heeft men in Roermond
de beweging op de eierenmarkt in
Duitsland niet zonder zorg. n gade
geslagen, wantdeRoermondse eier-
veiling heeft een enorme betekenis
voor ons land en Europa.
In het afgelopen jaar werden er
369.889 582 eieren aangevoerd, die
meer dan 50 millioen gulden op
brachten. 86 pet. daarvan wordt
tegenwoordig geëxporteerd en wel
in de eerste plaats naar Duitsland,
vervolgens naar Oostenrijk, Enge
land, België, Frankrijk en Italië.
De Roermondse eieren veiling, die
nu meer dan 50 jaren bestaat, is
een vorm van samenwerking tussen
verschillende boeren-organisaties
en heeft sinds haar ontstaan een
steeds grotere viucht genomen.
Daarin kwam natuurlijk door de
laatste oorlog verandering, doch de
achteruitgang heeft niet lang kun
nen duren.
Als gevolg van het tekort aan
voeder tijdens de tweede oorlog
moest het grootste gedeelte van de
Nederlandse pluimveestapel worden
afgeslacht. De aanvoer bij de CRE
daalde tot 8 millioen eieren in
1945, doch de organisatie bleef
hecht en sterk.
Na de tweede wereldoorlog werd
direct met de wederopbouw van de
pluimveestapel begonnen, met hel
verrassende resultaat, dat de aan
voer in 1946 reeds 20 millioen stuks
bedroeg. Daarna ging de aanvoer
met sprongen omhoog.
In 1950 werden er reeds 200 mil
lioen eieren aangevoerd, terwijl het
jubileumjaar 1954 een recordjaar
werd met een aanvoer van méér
dan 300 millioen eieren.
Dit betekent een stijging van
méér dan 50 percent gedurende de
laatste 4 jaren.
Een der grootste zorgen van de
eierveiling in deze tijd is: het kwa
liteitsproduct.
Het Nederlandse product kan zich
slechts handhaven in het buiten
land door de goede kwaliteit. Van
daar dan ook, dat daarvoor zoveel
wordt gedaan en dat de verbete
ring ook door de eiermijn wordt
gestimuleerd.
Dat geschiedt voornamelijk bij de
kleine boeren. Want de cijfers heb
ben uitgewezen, dat de bedrijven
met minder dan 0.4 H.A. 49 pet.
van de eieren leveren, terwijl de
grote bedrijven slechts met 6 pet.
uit de bus komen.
Vandaar dat de kleine boeren
juist alle voorlichting omtrent het
pluimvee nodig hebben.
De tegenslag in de afzet zal in
tussen wel weer verdwijnen, doch
in die tussentijd zullen de Neder
landse huismoeders weer eens de
gelegenheid hebben hun eieren aan
lagere prijzen te kopen.
Te lang mag dit ook weer niet
duren, want dan zouden de pluim
veehouders schade lijden en zouden
zij in hun bestaan bedreigd worden.
Dit is des te erger, wijl zoals
we zeiden juist de economisch
zwakkere boeren de kleine be
drijven, de voornaamste leveran
ciers zijn.
in VENRAY
Al verschiilende malen is de be
volking van Venray via officiële
publicaties gewezen op het ratten-
gevaar in Venray. En tenslotte is
er besloten, dat mannen van de
gemeentewerken de Venrayse boer
derijen af zullen gaan, om daar
hulp te verlenen bij de bestrijding
van de ratten, o.a. door tegen een
geringe prijs vergift ter beschik
king te stellen.
Met ons hebben verschillende in
woners van Venray gedacht, dat
men over die hele geschiedenis wel
wat al te veel herrie maakte en
dat het zo'n vaart met die vieze
beesten hier wel niet zou lopen.
We hebben toch eens de moeite
gedaan om een halve dag de ge
meentewerkers te volgen. Dat wil
zeggen, we zijn een dag later dan
zij dezelfde route gegaan en heb
ben de kopers van dit gift toen
gevraagd, of er al resultaten waren
te merken en of misschien ratten
gesneuveld waren.
Die halve dag heeft ons voor
goed van onze twijfel verlost.
Niet één rat hebben we gezien,
maar emmers en manden vol,
waarin die smerige langstaarten
met gezwollen buiken van 't vergift
nog dikwijls bewogen.
Boeren, die dachten een paar
ratten in hun schuren en op hun
zolders te hebben, zagen daags
daarna tientallen in hun kippen-
kooien en hun huizen op sterven
liggen, de meeste niet meer in
staat om nog op de vlucht te gaan
en andere net alsof ze dronken
waren, door de kooien waggelen.
En hoevele hebben het gift aan
gevreten en zijn weggekropen in
hun holen, waar hun lijken niet te
vinden zijn?
Het was erg en is nog erg in
Venray!
Deze ziektenverwekkers en plun
deraars leven hier met honderden
op boerderijen in kippenkooien,
hokken en schuren, vreten alles
aan, besmeuren alles en doen ge
weldig schade aan de akkerop
brengsten en het vee. Ze verwekken
ziekten en laten de sporen van hun
smerig bedrijf overal achter. En
de meesten nebben het niet eens
in de gaten.
We hebben een kippenhok gezien
waaruit meer dan 50 dode ratten
te voorschijn kwamen en hoevelen
zijn er elders gestorven?
Toen het strooien dak nagekeken
werd, vielen er tientallen dooie
ratten uit, of het regende.
En dat alles van enkele pakjes
gift, dat voor mens noch huisdier
gevaarlijk is, maar onder de rat-
tenbende een ware slachting aan
richt.
Ja, de boer wist dat hij ratten
had, die zijn nu eenmaal onvermij
delijk, maar toen hij die wrieme
lende, nog half levende hoop ro
vers zag, toen moest hij eerlijk
bekennen, geen idee te hebben
gehad, een dergelijke bende te
hebben.
Snapt U dan, dat er mensen zijn
die zeggen het gift niet nodig te
hebben. Die bang zijn zich voor
zeven en dertig centen te bekopen.
Ze snappen niet, dat een groep
van honderd ratten meer dan een
vijfde deel van een hectare oogst
vernielen.
En één rat in één week méér op
vreet dm het gi£c kost, waardoor
er tien of mter sneuvelen.
Zij snappen niet, dat varkenspest,
kippenpest en vele andere ziekten
onuer het vee juist door deze rat
ten worden overgebracht en ze
hebben er geen begrip van, hoe
dat een paar ratten per jaar méér
dan vijftig tot zestig nakomelingen
kan hebben.
Maar enkele guldens voor rat
tenvergif t kunnen er niet af. Dat
zeggen ze tenminste. Maar even
later kopen ze van scharrelaars
aan de deur wel gift en krijgen
rommel, waar een rat neijes de
neus voor ophaalt en dat drie-,
viermaal zo duur is.
We hebben rare mensen in onze
gemeenschap. Dat men niet zeker
er van is, of men ratcen heeft, dat
is goed mogelijk, maar dat men het
zekere niet voor net onzekere neemt
en enkele zakjes vergif neemt en
die laat uitstrooien, dat is te dwaas
om los te lopen.
Laten zij eens een keer de route
nemen van de gemeentewerkers.
Misschien, dat zij bij het zien van
de slachtoffers, die zij achterlaten,
voor goed van hun twijfel verlost
zijn.
Onder voorzitterschap van Deken
Loonen had Zondag een vergadering
plaats van de collectanten en col-
lectricen. Zoals reeds bekend, bracht
deze actie voorde opbouw „Nieuwe
Kerken in 1955" f 8503.93 op, waar
van f 6421.75 door üe collectanten
werd bijeengebracht.
De heer Deken sprak zijn erken
telijkheid uit voor het vele werk,
wat hiervoor is verricht.
Nadat was uitgemaakt, welke col
lectanten voor üe parochie St. Pe
trus Banden en het rectoraat der
Paters zouden gaan werken, werd
tot een nieuwe aciie besloten. Deze
zal zijn: Actie eigen torenbouw,
gecombineerd met de acue nieuwe
kerkenbouw.
De vroegere loterij hieraan ver
bonden, komt te vervallen. Hiervoor
in de plaats zullen van tijd tot tijd
voor de donateurs, op nader te
noemen voorwaarden, gratis muziek
of toneelavonden worden gegeven.
Het was vrijwel aller mening,
dat het getal donateurs sterk zou
stijgen, nu ook de opbouw van onze
eigen toren hierin betrokken is.
Ondanks dat zij 5 tot 10 jaar dit
werk hebben gedaan, be^luien vele
collectanten en collectricen dit be
langrijk werk te blijven voorzetten.
Ook nieuwe medewerkers hebben
zich reeds aangemeld.
Flinke personen, zowel dames als
heren, welke menen in staat te zijn
ook iets voor de goede zaak te
kunnen doen, kunnen zich nog aan
melden bij Deken Loonen, Kapelaan
Keijsers, of Oostsingel 12.
Als straks de toren van de St.
Petrus Banden weer Venray's cen
trum zal sieren, zorgt dan ook, dat
Uw steentje hieraan zit
Sedert ongeveer twee derde deel
van de nederlandse pluimveeteeit-
produktie bestemd is voor de
export is ze zeer kwetsbaar ge
worden voor de wisselingen op
de buitenlandse markten. Terecht
zijn de nederlandse pluimvee
houders niet al te optimistisch.
Wel hebben zij een goed jaar
achter de rug, wel kon er voor
400 miljoen gulden worden ge
ëxporteerd en wel waren de prij
zen vrij gunstig, maar er staat
tegenover, dat de concurrentie op
de buitenlandse markt scherper
zal worden en er in sommige
landen zelfs stemmen opgaan om
de grenzen te sluiten.
Frankrijk is één van deze landen.
Dagelijks arriveren er in deParijse
hanen grote hoeveelheden neder
landse eieren, die de ergenis heb
ben opgewekt van de frans pluim
veehouders, omdat de invoer van
vreemde eieren een prijsdalende
strekking heeft.
De fransman houdt van een groot,
vers, bruinschalig ei. Bruinschalige
eieren zijn altijd twee franken duur
der dan witscnalige. De franse kip
pen produceren niet voldoende
eieren om in de normale vraag te
voorzien en de hierdoor ontstane
prijsstijgende tendenz wordt nog
versterKt door de inleg van veie
miljoenen broedeieren.
De regering heeft om de kosten
van levensonderhoud te drukken en
ook al in het kader van de europese
samenwerking üe invoer van buiten
landse eieren toegestaan. Delranse
markt neemt de eieren uit Neder
land, België, Denemarken, Zweden
en Noord-Afrika vlot op. Ondanks
de hoge transportkosten en de in
voerrechten worden ze twee fr.
goedkoper verkocht dan het franse
produkt en bovendien is de ver
pakking beter.
Zowel de groothandelaren als de
huismoeders zijn daarom geneigd
nederlandse eieren te kopen tot
grote ergernis van de franse pro
ducent. Hun syndicaten hebben zich
thans tot de regering gewend met
het, verzoek de invoer uit het bui
tenland te beperken. Wellicht zal
hieraan gevolg worden gegeven, het
geen een gevaar betekent voor de
nederlandse pluimveehouder. Er is
reeds een invoerverbod afgekondigd
voor een bepaald soort hybriden-
kuiken. De invoer van andere één-
dagskuikens uit Nederland is ge-
contingenteerd.
Zijn onze kuikens niet
zo best?
In de franse vakpers zijn de
laatste tijd herhaaldelijk artikelen
tegen de invoer uit Nederland te
lezen.
De nederlandse eieren zouden niet
vers zijn. Er werd zelfs een boycot
voorgesteld van groothandelaren,
die nederlandse eieren verkopen.
Ook, dat de hokken in Nederland
overbevolkt zijn, hetgeen aanleiding
geeft tot diverse ziektes en tot ver
zwakking van het geslacht!
Ten dele heef t men ongelijk, maar
helaas heeft men ten dele ook gelijk.
Zelfs de nederlandse vakpers geeft
openlijk toe, dat de kwaliteit van
onze broedeieren lang niet altijd
goed is en de kwaliteit van de één-
dagskuikens en de latere kippen
dus evenmin.
In een artikel in „De Pluimvee
teelt" wordt zelfs voorgesteld om
een deel van de broedeieren uit de
handel te nemen, omdat ze van on
voldoende kwaliteit zijn. H.L. schrijft
verder: „Elke dag krijgen wij vraag
om adressen van goede kuikens.
Wij moeien dan het antwoord schul
dig blijven, nog erger, wij moeten
erkennen, dat zo er al enkelen zijn