Vermakelijkheidsbelasting Onze pluimveeteelt in gevaar? WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN SKEN Grote VéGé-kandijkoek voor de halve prijs Hondenbelasting Moderne raltenvangsl Kwartjes-actie 1 f CONFECTIE VAN té "HEN RIJK BEZIT Zaterdag 4 Februari 1956 No 5 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCRHOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL I 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG AAS ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL 1 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45 vol zoete knappende kandij - 30 ct met 6 geldzegels, bij aankoop van elke 250 gr VéGé-kofflft NIEUW VéGé-Kindermeel licht verteerbaar, ge heel oplossend - een door en door gezond voedsel voor baby en kleuter! - Per pak 43 cent met 9 geld zegels. VéGé-Paneermeel voor een luchtig bros korstje om Uw bak sels! Per pak 33 ct met 7 geldzegels. Ontbijtkoek voor een flinke plak tussen de maaltijden. Uw kinderen vinden het heerlijk en het is zo gezond! 50 ct met 10 geldzegels. Claarkoffle voor vlug een kopje koffie, per bus 245 ct met 49 geldzegels. U heeft keuze uit 3 kofflesoorten Dessert een feilloze melange van aromatische edel- koffies, 238 cent met 48 geldzegels. Goudmerk een pittige kop koffie voor elk uur van de dag, 208 ct met 42 geldzegels. Blauwmerk de beste melange ln dezeprysklasse,172ct met 34 geldzegels. Koffiemelk verhoogt de smaalt, per fles 38 ct met 7 geldzegels. Per grote fles 56 ct met 11 geldzegels. Over het onderwerp vermake- lijkheidsbelasting, of liever over de j toepassing van deze belasting is reeds herhaalde malen geschreven, terwijl het menig keer een punt van bespreking is geweest bij ver-1 enigingen en particulieren, die hier mee te maken kregen. En dat men er enthousiast over is, voor zover men over een belasting enthousiast kan zijn, kan men helemaal niet zeggen. Vooral de verenigingen niet. Laten we voorop stellen begrip te hebben voor de toestand van de gemeente-kas, die nu eenmaal jammer genoeg zeer afhankelijk is van de opbrengst van de vermake lijkheidsbelasting. En dat de over heid belasting legt op vermakelijk heid in het algemeen, daar kan men moeilijk bezwaren tegen maken. Men had beroerdere dingen kunnen belasten. Maar de manier waarop de belasting geheven wordt, doet soms erg bekrompen aan. Wanneer een vereniging een concert geeft of een toneeluit voering, dan hebben de resp. leden daarvoor de nodige offers gebracht aan vrije tijd, zij hebben hun werk kracht om niet gegeven voor de vereniging, hebben misschien hier en daar hulp gehaald, die vanwege het goede doel ook al niet veel kost en als dan de avond is ge weest, een avond, die alleen maar bedoeld is om de toch al zwakke kas van een vereniging te steunen, dan blijkt na aftrek van de aller noodzakelijkste kosten dikwijls, dat de vereniging er inderdaad voor deel van heeft, maar dat de gemeente met de grootste buit is gaan slepen. Dat is niet prettig. Want hier zit totaal geen zakelijk element in, hier wordt niemand „beter" van, hier hebben mensen samengewerkt, alléén met het doel om de kas van de vereniging te spekken en mis schien zijn er onder de toeschou wers verschillende, die ook alléén voor dat doel gekomen zijn! Maar 1 zesde deel van hun werk neemt de gemeente en zij neemt géén risico of er winst zit of niet. Pik binnen de buit! Erger wordt het nog met dansen! Toen het dansen in ruimere mate dan voorneen werd toegestaan, was een van de beweegredenen daartoe dat nu de verschillende verenigin gen via een dansavond wat geld in kas konden krijgen. Maar hier is toch zeer weinig van terecht gekomen! Het meeste geld heeft de gemeen te in de zak gestoken, die de laats te jaren de vermakelijkheidsbelas ting-opbrengst zag stijgen met meer dan 5ü pet., ofwel f 10.000 Op een bal, waarop 300 mensen komen, hebben nog niet veel ver enigingen zich kunnen beroemen. Die betalen 300 maal f 1.50 of f 450.Daarvan incasseert de gemeente 1 derde deel of f 150. Van de overgebleven f 300.kan dan de zaalhuur, de BUMA, het muziek, de reclame en controle be taald moet worden en dan mag de vereniging blij, heel blij zijn, als ze er schoon f 100.van over houdt. Hoewel het niet te praten is, blijkt al dat bij verschillende ge legenheden de organisators ook aan het rekenen zijn geslagen en dat men op slinkse wijze belastingkaar tjes achterover heeft gedrukt, niet voor eigen gewin, maar weer voor de vereniging. Dat lekt uit, en dan vallen er klappen... Maar toch blijkt daar wel uit, dat in deze hele kwestie iets fouts zit. Men schooiert niet avond na avond langs de deuren voor dona- teurskaarten uit liefde voor een vereniging, om dan te zien, dat men ook schooiert voor de gemeen te En men neemt geen risico voor uitvoeringen en bals om te zien dat de gemeente zonder enig risico van te voren de winst al afgeroomd heeft. Afgezien van de financiële con sequenties, bevordert dit allerminst de binding en het werk der vereni gingen, voor welk nuttig doel, die zich ook inspannen. Dit moet tenslotte een keer zich gaan wreken en zal zich ook wreken. Steeds meer verenigingen zullen om steun aan moeten kloppen, steeds meer verenigingen zullen, omdat de eindjes niet meer aan elkaar geknoopt kunnen worden, langzaam maar zeker de geest geven. En dat kan en zal een ernstig verlies zijn voor de ge meenschap. Onze vraag is nu of ook in Ven- ray niet, evenals op andere plaat sen iedere vereniging een jaarlijkse uitvoering of bal kan krijgen, welke belastingvrij is. Dan steken we nog heel schril af tegen Horst, waar Iedere vereniging vier maal per jaar een uitvoering of een bal mag geven, zonder een deel van de moeilijk vergaarde centen in de gemeentekas te storten. Laat Horst dan „rijker" zijn dan Venray, uit alles blijkt, dat deze regeling elders zeer goed voldoet. De verschillende verenigingen hebben dan tenminste het gevoel, dat ook de plaatselijke overheid hen steunt en niet met de ene hand dik en dubbel neemt, wat ze met de andere hand dunnetjes aan enkele bevoorrechten weer teruggeeft. We geloven, dat hierdoor veel wat nu als onrecht wordt aange voeld, verzacht wordt en dat daar door nieuwe animo en geestkracht zal worden opgewekt, die mede er voor zal zorgen, dat het offer wat de gemeente daarvoor brengen moet, via andere voorstellingen of bals terugkomt. En misschien dat dan de schattingen van de begro ting, die ieder jaar ver overtroffen zijn, juist blijken te zijn, zodat van een werkelijk verlies van de ge meente nog geen sprake is. geweest, het niet zeker is, dat zij ook dit jaar weer goede kuikens zullen leveren. Men heeft in Frankrijk en Italië dus niet helemaal ongelijk. Boven dien worden de nederlandse vak bladen er ook gelezen. Indien we in Nederland niet tot eenheid komen en terugkeren tot het volwaardige produkt, dat dan gerust een paar centen duurder mag zijn, ziet de toekomst er voor onze pluimvee teelt maar somber uit. Want onze kuikens zijn inderdaad niet zo erg best. Canadese katholieken willen bóeren-immigratie vergroten Op het ogenblik vertoeft in ons land de assistent-directeur van het bisschoppelijke immigratiewerk in het Canadese diocees Calgary, pas toor Verhagen van de StAmbrosius- parochie te Coaldale. In opdracht van deze immigratie-dienst pleegt pastoor Verhagen thans overleg met de katholieke centrale emigratie diensten in Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Italië voor het aan trekken van boeren en boeren arbeiders voor 't districtLethbridge in de staat Alberta. Pastoor Verhagen is een Neder lander. Hij komt uit Gemert en is sedert 1952 '53 pastoor van de St Ambrosiu?kerk. Zijn werk bestaat er voor een groot deel in de ver zorging der immigranten. In zijn district Lethbridge wonen momen teel reeds 500 Nederlandse gezin nen, van wie ongeveer een derde katholiek Is. De staat Alberta is even groot als Nederland, België, Frankrijken een flink stuk van West-Duitsland en Zwitserland bij elkaar. Het land is echter arm aan mensen. Daartegen over staat een enorm toenemende industrie in verband met de on schatbare rijkdommen, die in de bodem verborgen zijn, maar alle eigendom zijn van de provinciale regering. Burgemeester en Wethouders van Venray vesiigen de aandacht van houders van honden op de bepaling van artikel 12 der verordening cp de heffing van hondenbelasting in de gemeente Venray, volgens welke zij, die vóór of op 31 januari 1956 geen aangifte-biljet hebben ontvan gen, verplicht zijn voor 20 februari a.s. aangifte van het houden van een of meer honden te doen door het invullen en ondertekenen van een ter gemeentesecretarie afdeling IV*, kosteloos verkrijgbaar aangifte biljet. Aan de eigenaars, i.e. houders van honden, welke na laatstgenoem de datum worden aangetroffen, zonder dat daarvan aangifte is ge daan, zal, afgezien van een even tuele strafrechtelijke vervolging, een ambtshalve aanslag worden opgelegd tot een veelvoud van het normaal verschuldigde bedrag. Venray, 18 januari 1956. Burgemeester en wethouders vnd. Mr. A.H.M. Janssen, burgemeester H. Vorst, secretaris. LAND EN TUINBOUW De melkmachine als arbeidskracht. Veelvuldig constateert men in de veeteeltbedrijven een tekort aan arbeidskrachten. Gedurende de melktijden doet dit gebrek zich het nevigst gevoelen. Voor deze uren heeft men immers soms losse krachten nodig, voor wie men overigens niet voldoende aan werk heeft. In dit tekort aan goede melkers komt de melkmachine reeds velen te hulp. Tevens bespaart men zich door deze mechanisatie een aan zienlijk bedrag aan arbeidsloon. Met de melkmachine kan een grote werkbesparing en een hoge kwaliteit van het werk worden be reikt, mits men doelmatig en nauw keurig te werk gaat. Bij melken met de machine moe ten voorbehandeling, melken en namelken aaneensluiten; uit de verschillende werkmethoden, die van overheidswege zijn bestudeerd kieze men de werkwijze, die voor het eigen bedrijf het meest is ge schikt. Een zeer belangrijk punt is het schoon houden van de machine. De tepelvoering en de rubber slangen tussen de metalen bekers en de emmer kan men reinigen met wa ter, mits de temperatuur hiervan niet boven de 70 gr. ligt. Het warme sodawater, dat men eerst voor de metalen onderdelen gebruikte, is hierdoor wel voldoen de afgekoeld om de rubber voor werpen er in onder te dompelen. Rein en hygiënisch materiaal be paalt ten zeerste de duurzaamheid er van en voorts de kwaliteit van de melk. EIEREN ZIJN GOEDKOPER GEWORDEN 1 Pluimveehouders voorlopig in ongunstiger positie. De eieren zullen goedkoper wor den, dat hebben we dezer dagen kunnen waarnemen uit de berich ten, die ons erop attent maakten, dat Denemarken bezig is de Duitse markt met zijn eieren te overstro men. Dat heeft tot gevolg, dat de afzet van Nederland, welke vooral van Roermond uit wordt geregeld, aan zienlijk terug zal lopen en de han delaren voor het binnenland eens betere kansen krijgen. Want in Nederland zijn de eieren tamelijk duur tegenover de totale kosten van het levensonderhoud en het is nog zo, dat een ei in de meeste Nederlandse gezinnen meer als een luxe dan als een noodza kelijk voedingsmiddel wordt be schouwd. Intussen heeft men in Roermond de beweging op de eierenmarkt in Duitsland niet zonder zorg. n gade geslagen, wantdeRoermondse eier- veiling heeft een enorme betekenis voor ons land en Europa. In het afgelopen jaar werden er 369.889 582 eieren aangevoerd, die meer dan 50 millioen gulden op brachten. 86 pet. daarvan wordt tegenwoordig geëxporteerd en wel in de eerste plaats naar Duitsland, vervolgens naar Oostenrijk, Enge land, België, Frankrijk en Italië. De Roermondse eieren veiling, die nu meer dan 50 jaren bestaat, is een vorm van samenwerking tussen verschillende boeren-organisaties en heeft sinds haar ontstaan een steeds grotere viucht genomen. Daarin kwam natuurlijk door de laatste oorlog verandering, doch de achteruitgang heeft niet lang kun nen duren. Als gevolg van het tekort aan voeder tijdens de tweede oorlog moest het grootste gedeelte van de Nederlandse pluimveestapel worden afgeslacht. De aanvoer bij de CRE daalde tot 8 millioen eieren in 1945, doch de organisatie bleef hecht en sterk. Na de tweede wereldoorlog werd direct met de wederopbouw van de pluimveestapel begonnen, met hel verrassende resultaat, dat de aan voer in 1946 reeds 20 millioen stuks bedroeg. Daarna ging de aanvoer met sprongen omhoog. In 1950 werden er reeds 200 mil lioen eieren aangevoerd, terwijl het jubileumjaar 1954 een recordjaar werd met een aanvoer van méér dan 300 millioen eieren. Dit betekent een stijging van méér dan 50 percent gedurende de laatste 4 jaren. Een der grootste zorgen van de eierveiling in deze tijd is: het kwa liteitsproduct. Het Nederlandse product kan zich slechts handhaven in het buiten land door de goede kwaliteit. Van daar dan ook, dat daarvoor zoveel wordt gedaan en dat de verbete ring ook door de eiermijn wordt gestimuleerd. Dat geschiedt voornamelijk bij de kleine boeren. Want de cijfers heb ben uitgewezen, dat de bedrijven met minder dan 0.4 H.A. 49 pet. van de eieren leveren, terwijl de grote bedrijven slechts met 6 pet. uit de bus komen. Vandaar dat de kleine boeren juist alle voorlichting omtrent het pluimvee nodig hebben. De tegenslag in de afzet zal in tussen wel weer verdwijnen, doch in die tussentijd zullen de Neder landse huismoeders weer eens de gelegenheid hebben hun eieren aan lagere prijzen te kopen. Te lang mag dit ook weer niet duren, want dan zouden de pluim veehouders schade lijden en zouden zij in hun bestaan bedreigd worden. Dit is des te erger, wijl zoals we zeiden juist de economisch zwakkere boeren de kleine be drijven, de voornaamste leveran ciers zijn. in VENRAY Al verschiilende malen is de be volking van Venray via officiële publicaties gewezen op het ratten- gevaar in Venray. En tenslotte is er besloten, dat mannen van de gemeentewerken de Venrayse boer derijen af zullen gaan, om daar hulp te verlenen bij de bestrijding van de ratten, o.a. door tegen een geringe prijs vergift ter beschik king te stellen. Met ons hebben verschillende in woners van Venray gedacht, dat men over die hele geschiedenis wel wat al te veel herrie maakte en dat het zo'n vaart met die vieze beesten hier wel niet zou lopen. We hebben toch eens de moeite gedaan om een halve dag de ge meentewerkers te volgen. Dat wil zeggen, we zijn een dag later dan zij dezelfde route gegaan en heb ben de kopers van dit gift toen gevraagd, of er al resultaten waren te merken en of misschien ratten gesneuveld waren. Die halve dag heeft ons voor goed van onze twijfel verlost. Niet één rat hebben we gezien, maar emmers en manden vol, waarin die smerige langstaarten met gezwollen buiken van 't vergift nog dikwijls bewogen. Boeren, die dachten een paar ratten in hun schuren en op hun zolders te hebben, zagen daags daarna tientallen in hun kippen- kooien en hun huizen op sterven liggen, de meeste niet meer in staat om nog op de vlucht te gaan en andere net alsof ze dronken waren, door de kooien waggelen. En hoevele hebben het gift aan gevreten en zijn weggekropen in hun holen, waar hun lijken niet te vinden zijn? Het was erg en is nog erg in Venray! Deze ziektenverwekkers en plun deraars leven hier met honderden op boerderijen in kippenkooien, hokken en schuren, vreten alles aan, besmeuren alles en doen ge weldig schade aan de akkerop brengsten en het vee. Ze verwekken ziekten en laten de sporen van hun smerig bedrijf overal achter. En de meesten nebben het niet eens in de gaten. We hebben een kippenhok gezien waaruit meer dan 50 dode ratten te voorschijn kwamen en hoevelen zijn er elders gestorven? Toen het strooien dak nagekeken werd, vielen er tientallen dooie ratten uit, of het regende. En dat alles van enkele pakjes gift, dat voor mens noch huisdier gevaarlijk is, maar onder de rat- tenbende een ware slachting aan richt. Ja, de boer wist dat hij ratten had, die zijn nu eenmaal onvermij delijk, maar toen hij die wrieme lende, nog half levende hoop ro vers zag, toen moest hij eerlijk bekennen, geen idee te hebben gehad, een dergelijke bende te hebben. Snapt U dan, dat er mensen zijn die zeggen het gift niet nodig te hebben. Die bang zijn zich voor zeven en dertig centen te bekopen. Ze snappen niet, dat een groep van honderd ratten meer dan een vijfde deel van een hectare oogst vernielen. En één rat in één week méér op vreet dm het gi£c kost, waardoor er tien of mter sneuvelen. Zij snappen niet, dat varkenspest, kippenpest en vele andere ziekten onuer het vee juist door deze rat ten worden overgebracht en ze hebben er geen begrip van, hoe dat een paar ratten per jaar méér dan vijftig tot zestig nakomelingen kan hebben. Maar enkele guldens voor rat tenvergif t kunnen er niet af. Dat zeggen ze tenminste. Maar even later kopen ze van scharrelaars aan de deur wel gift en krijgen rommel, waar een rat neijes de neus voor ophaalt en dat drie-, viermaal zo duur is. We hebben rare mensen in onze gemeenschap. Dat men niet zeker er van is, of men ratcen heeft, dat is goed mogelijk, maar dat men het zekere niet voor net onzekere neemt en enkele zakjes vergif neemt en die laat uitstrooien, dat is te dwaas om los te lopen. Laten zij eens een keer de route nemen van de gemeentewerkers. Misschien, dat zij bij het zien van de slachtoffers, die zij achterlaten, voor goed van hun twijfel verlost zijn. Onder voorzitterschap van Deken Loonen had Zondag een vergadering plaats van de collectanten en col- lectricen. Zoals reeds bekend, bracht deze actie voorde opbouw „Nieuwe Kerken in 1955" f 8503.93 op, waar van f 6421.75 door üe collectanten werd bijeengebracht. De heer Deken sprak zijn erken telijkheid uit voor het vele werk, wat hiervoor is verricht. Nadat was uitgemaakt, welke col lectanten voor üe parochie St. Pe trus Banden en het rectoraat der Paters zouden gaan werken, werd tot een nieuwe aciie besloten. Deze zal zijn: Actie eigen torenbouw, gecombineerd met de acue nieuwe kerkenbouw. De vroegere loterij hieraan ver bonden, komt te vervallen. Hiervoor in de plaats zullen van tijd tot tijd voor de donateurs, op nader te noemen voorwaarden, gratis muziek of toneelavonden worden gegeven. Het was vrijwel aller mening, dat het getal donateurs sterk zou stijgen, nu ook de opbouw van onze eigen toren hierin betrokken is. Ondanks dat zij 5 tot 10 jaar dit werk hebben gedaan, be^luien vele collectanten en collectricen dit be langrijk werk te blijven voorzetten. Ook nieuwe medewerkers hebben zich reeds aangemeld. Flinke personen, zowel dames als heren, welke menen in staat te zijn ook iets voor de goede zaak te kunnen doen, kunnen zich nog aan melden bij Deken Loonen, Kapelaan Keijsers, of Oostsingel 12. Als straks de toren van de St. Petrus Banden weer Venray's cen trum zal sieren, zorgt dan ook, dat Uw steentje hieraan zit Sedert ongeveer twee derde deel van de nederlandse pluimveeteeit- produktie bestemd is voor de export is ze zeer kwetsbaar ge worden voor de wisselingen op de buitenlandse markten. Terecht zijn de nederlandse pluimvee houders niet al te optimistisch. Wel hebben zij een goed jaar achter de rug, wel kon er voor 400 miljoen gulden worden ge ëxporteerd en wel waren de prij zen vrij gunstig, maar er staat tegenover, dat de concurrentie op de buitenlandse markt scherper zal worden en er in sommige landen zelfs stemmen opgaan om de grenzen te sluiten. Frankrijk is één van deze landen. Dagelijks arriveren er in deParijse hanen grote hoeveelheden neder landse eieren, die de ergenis heb ben opgewekt van de frans pluim veehouders, omdat de invoer van vreemde eieren een prijsdalende strekking heeft. De fransman houdt van een groot, vers, bruinschalig ei. Bruinschalige eieren zijn altijd twee franken duur der dan witscnalige. De franse kip pen produceren niet voldoende eieren om in de normale vraag te voorzien en de hierdoor ontstane prijsstijgende tendenz wordt nog versterKt door de inleg van veie miljoenen broedeieren. De regering heeft om de kosten van levensonderhoud te drukken en ook al in het kader van de europese samenwerking üe invoer van buiten landse eieren toegestaan. Delranse markt neemt de eieren uit Neder land, België, Denemarken, Zweden en Noord-Afrika vlot op. Ondanks de hoge transportkosten en de in voerrechten worden ze twee fr. goedkoper verkocht dan het franse produkt en bovendien is de ver pakking beter. Zowel de groothandelaren als de huismoeders zijn daarom geneigd nederlandse eieren te kopen tot grote ergernis van de franse pro ducent. Hun syndicaten hebben zich thans tot de regering gewend met het, verzoek de invoer uit het bui tenland te beperken. Wellicht zal hieraan gevolg worden gegeven, het geen een gevaar betekent voor de nederlandse pluimveehouder. Er is reeds een invoerverbod afgekondigd voor een bepaald soort hybriden- kuiken. De invoer van andere één- dagskuikens uit Nederland is ge- contingenteerd. Zijn onze kuikens niet zo best? In de franse vakpers zijn de laatste tijd herhaaldelijk artikelen tegen de invoer uit Nederland te lezen. De nederlandse eieren zouden niet vers zijn. Er werd zelfs een boycot voorgesteld van groothandelaren, die nederlandse eieren verkopen. Ook, dat de hokken in Nederland overbevolkt zijn, hetgeen aanleiding geeft tot diverse ziektes en tot ver zwakking van het geslacht! Ten dele heef t men ongelijk, maar helaas heeft men ten dele ook gelijk. Zelfs de nederlandse vakpers geeft openlijk toe, dat de kwaliteit van onze broedeieren lang niet altijd goed is en de kwaliteit van de één- dagskuikens en de latere kippen dus evenmin. In een artikel in „De Pluimvee teelt" wordt zelfs voorgesteld om een deel van de broedeieren uit de handel te nemen, omdat ze van on voldoende kwaliteit zijn. H.L. schrijft verder: „Elke dag krijgen wij vraag om adressen van goede kuikens. Wij moeien dan het antwoord schul dig blijven, nog erger, wij moeten erkennen, dat zo er al enkelen zijn

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1