De ballonzuil te Merselo
bestaat 60 jaar
Herwonnen Levenskracht
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Jubileum
Ingezonden
„Kopen op afbetaling"
en de 100.000 van de bakkers
Houten huizen
Zaterdag 21 Januari 1956 No 3
ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
f CONFECTIE VAN
Té
"EEN RIJK BEZIT
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKKOF
GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652
ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS
PRIJS DER KWARTAAL I 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45
Op 18 januari was het 85 jaar geleden, dat in de
heide achter Merselo een luchtballon daalde. Vyf
en twintig jaren later, op 13 januari 1896 werd
aldaar ter herinnering een ballonzuil opgericht.
Ofschoon het oprichten van ge
denktekenen in onze tijd niets zeld
zaams is, verdient toch het eigen
aardige monument, dat in het laatst
van de vorige eeuw te Venray
verrezen is, wel een nadere bespre
king, al was het enkel maar om de
curiositeit; want de ballonzuil mag
stellig enig genoemd worden in ons
vaderland.
Uit het archief van de kapel van
Merselo vindt men in het dagboek
van wijlen rector P. Schacks het
volgende opgetekend.
„In het jaar 1871 op 18 januari
kwam 's morgens om 10 uur, nabij
het Roozendaal onder Merselo
(Venray, Limburg) een luchtballon
nederdalen, welke nog dienzelfde
nacht om 3 uur Parijs had verlaten'.
Hij had een hoogte van 26 meter
en een doorsnede van 10 meter.
De mensen, die in de verte dit
luchtverschijnsel zagen en bemerk
te dat het zou neerkomen, stormde
van alle kanten toe. Zij wisten zich
niet het minste denkbeeld daarvan
te vormen, omdat men zo iets nog
nimmer hier gezien had en men
nog veel minder kon geloven, dat
daarbij mensen zouden zijn.
Ja, drie Fransen, met name Eug.
Cleray, adjoint maire van het 3e
arrondissement te Parijs, Eduard
Cavailhon, commissionair voor den
veehandel, maar thans franc-tireur
en Edmond Turbiauxi, ingenieur-
macanicien, alle drie uit Parijs, be
vonden zich daarin, benevens drie
postduiven en een lederen zak vol
brieven.
Deze ballon, die te Bordeaux
moest zijn, is door wiridsverande-
ring te Merselo neergekomen. Het
anker uitgeworpen zijnde en geen
grond kunnende krijgen, omdat
deze nog hard bevroren was, werd
eindelijk toch de ballon gegrepen
door toegesnelde personen, die,
nadat ze nog een eind meegesleept
werden, de vaart wisten te stutten.
Dank zij hierbij vooral aan Mathijs
Michels en Martinus Fransen,
beiden landbouwers te Merselo, die
hun beste krachten hebben gegeven
om hem tot stilstand te brengen.
Hierbij dient nog opgemerkt te
worden, dat de mand, waarin de
drie luchtreizigers zaten, nog een
hele tijd over de hard bevroren
grond sleurde, waardoor zij ernstige
kneuzingen hadden kunnen beko
men, doch ze zijn er allen met de
schrik afgekomen, want toen ze
uit de mand te voorschijn kwamen
waren alleen hun gezichten be
zweet, bijzonder dat van Cleray,
die steeds zijn gezicht met een
zakdoek bleef afvegen.
Toen Cleray uit de vierkante
gevlochten mand te voorschijn kroop
in berenmantel gehuld, met een vos
senharen muts tot diep over de
oren getrokken, zijn er enigen heel
angstig blijven staan, niet wetende
wat daaruit te voorschijn kwam en
nog komen zoude.
Een daarvan nam de vlucht, me
nende, dat het een verslindend dier
of de duivel was, zoals hij zich later
uitdrukte; anderen nochtans ziende
dat het maar mensen waren, kwa
men toen zachtjes nader.
Michels, die er 't eerste bij was,
toen de ballon geheel tot stilstand
was gekomen, greep 't koord, dat
de méchaniciën steeds in de handen
had gehouden, maar hem ontsnapt
was, door 't schuren van de mand
over de grond en opende daarmee
de klep, zodat alle gas ontsnapte.
Michels, nieuwsgierig bij 't ope
nen der kleppen, wilde zich eens
van de innerlijke bouw overtuigen,
maar nu komt hem daaruit zo'n
verpestende stank tegen, dat hij
bewusteloos ter aarde neerviel,
terwijl de omstanders niet anders
meende, dan dat hij gestikt was.
Gelukkig had de mécaniciën daar
een geneesmiddel voor. Hij waste
zijn gezicht met een vloeistof en
gaf hem na een poosje een andere
drank in, waardoor hij weer tot
volle bewustzijn kwam.
De luchtreizigers vroegen daarna
om een rijtuig, teneinde de ballon
te vervoeren, waarop Michels direct
het zijne ter beschikking stelde.
De rector had in de verte men
sen zien lopen en 't nieuws verno
men, waarom hij zich ook ter plaat
se spoedde. Daar zag hij vele men
sen onder de ballon staan, waarbij
vreemdelingen. De ingenieur-méca-
niciën liep direct op hem toe, druk
te hem vriendelijk de hand, stelde
de beide andere tochtgenoten voor
waarna hij zich weer beijverde de
ballon ingepakt te krijgen.
Het doel en het verloop
van de luchtreis.
De rector voerde met de beide
andere heren het volgende gesprek:
le. Over de luchtreis. „Mooi
was de luchtgesteldheid bij het op
stijgen van de ballon uit Parijs en
nog mooier was de hemel, toen zij
28003000 meters boven de aarde,
in de wolken dreven."
2e. Over die zozeer gewaagde en
stoute onderneming. Hierop ant
woordde zij: „Men moet geen ge
varen schuwen om het vaderland
en nu het arme Frankrijk te red
den. Verder verhaalde zij, dat het
er droevig en ellendig uitzag in
Parijs, nu de Pruisen de stad be
legerden, dat de hongersnood nabij
of reeds daar was, dat met de op
volgende dag wederom nieuwe uit
vallen op de vijand zoude gewaagd
worden, dat men nog veel van ge
neraal Chanzy verwachtte en dat
zij depêches voor de minister van
oorlog bij zich hadden.
De rector, die volgaarne de lucht
reizigers een ontbijt had aangebo
den, vernam dat dit reeds door de
molenaar Simon van de Brekel
geschied was.
Nauwelijks had de rector de bal
lon verlaten of burgemeester Jos.
Esser kwam ter plaatse om alles in
ogenschouw te nemen.
De meeste spijt, die de burge
meester hierbij had was, dat hij
den ballon niet gevuld gezien had.
Hij was bij zijn komst reeds opge
rold en ingepakt.
Na het ontbijt, dat ten huize van
de rector gegeven werd, zeide de
heer Cleray, dat het hun gewoonte
was op de plaats van nederdaling
iets aan de armen te geven.
Aangezien Merselo nog geen
armbestuur had, duidde de rector
op de burgemeester, welke de vijf
gouden Napoleons (100 frs) voor
de armen aannam.
Veel volk heeft hen tot Venray
begeleid. Daarna begaven ze zich
naar het station Horst-Sevenum,
ten einde zo spoedig mogelijk het
eindpunt van de reis te bereiken,
want de adjoint-maire had gewich
tige documenten bij zich van Jules
Favre aan Gambetta".
0—
Ziedaar het relaas van de merk
waardige gebeurtenis, door de eerw.
Heer Schacks uit de mond der oog
getuigen onmiddellijk op papier ge
bracht.
Het zeldzame feit verdiende in
tussen, naar het oordeel van enige
wakkere Venrayse ingezetenen, nog
op een andere wijze aan de ver
getelheid ontrukt te worden en wel
door de oprichting van een gedenk
steen, die tevens de plek aanwijzen,
waar de drie dappere luchtschip
pers uit Parijs behouden te Venray
neerdaalden.
Aldus werd dan ook besloten in
een druk bezochte vergadering, die
de 8ste Januari 1896, in een der
koffiehuizen van Venray gehouden
werd. En met de uitvoering van het
plan belastte zich een commissie,
bestaande uit de heren H. Trynes,
L. Beel, H. Kraykamp, Th. Slits en
Jos. Aerts.
Deze heren hebben alle eer van
hun werk, te oordelen naar de luis
terrijke feestelijkheid, waarmee op
18 Januari de ballonzuil kon wor
den onthuld.
Des avonds te voren arriveerden
daartoe reeds de heer Landrin, lid
van de Parijse gemeenteraad en van
de algemene raad der Seine, afge
vaardigden van de stad Parijs, de
heren Turbiaux en Cavanhon, die
vóór vijf en twintig jaren in geheel
andere omstandigheden het nederig
plaatsje hadden bezocht, en verder
verslaggevers van verschillende
grote Franse bladen, als Galois,
Temps, Petit Journal en Rappel.
Op de Oostrumseweg bewoog zich
'n talrijke menigte, die de bezoekers
onder geestdriftige toejuichingen
naar het hotel „de Zwaan" geleidde,
waar men vanwege de Venrayse
burgerij een welkom werd bereid.
De andere morgen wapperde de
vaderlandse driekleur van alle hui
zen en, omstuwd van belangstellen
den, togen de Franse heren om
streeks negen uur naar het stad
huis om aan het achtbaar college
van burgemeester en wethouders
te worden voorgesteld.
Daarna had een^plechtige receptie
plaats in de zaal van de fanfare
„Euterpe", waar al de notabelen van
Venray verenigd waren en waar af
wisselend hel Nederlandse volkslied
en de Marseillaise weerklonken.
In een tiental rijtuigen begaven
de vreemde gasten, door de fanfare
en onder begunstiging van 't mooiste
weer, zich thans, door een onafzien
bare 'schare gevolgd, in statigen
optocht naar Merselo, alwaar onder
verschillende toespraken het monu
ment werd onthuld.
Na afloop der plechtigheid trok
men eerst naar de zeereerw. rector
Ophey, de opvolger van de Z.E.Heer
Schacks, die voor 25 jaren de drie
luchtschippers zo gastvrij had ont
vangen; hier werd een lunch ge
bruikt. Vervolgens toog de stoet, ge
volgd door een grote menigte, naar
Venray, waar de Fransen met het
comité en vele notabelen zich ver
enigden rond de feestdis, te hunner
ere aangericht en door een serenade
van het fanfarecorps opgeluisterd.
Men vindt in deze tijd niet veel
mensen meer bereid hun vrije tijd
beschikbaar te stellen voor het een
of andere goede doel. En zeker
vindt men er maar weinigen, die
willen „schooien", zoals men dat
noemt.
Daarom is het wel eens goed, dat
de schijnwerper valt op enkele
mensen, die dat wel doen en reeds
jaren hebben gedaan. Zoals bij het
jubileum, het veertig jarig bestaan
van Herwonnen Levenskracht.
Deze instelling van de K.A.B. tot
bestrijding van de tuberculose is
in de loop der jaren bekend ge
worden. Niet het minst door het
vele goede werk, wat mannen als
Peters, Arts en Lenssen in de voor
bije jaren hebben gedaan, om aan
het streven van deze instelling
meer bekendheid te geven en steun
daarvoor te vinden. Het is jammer,
dat de vooroorlogse archieven van
de plaatselijke afdeling door oorlogs
handelingen verloren zijn gegaan,
maar de cijfers van na de oorlog
bewijzen ook duidelijk, dat het
werk en het „schooien" nog steeds
crescendo gaan.
Leverde de donateursactie in 1946
nog geen duizend gulden op, in
1954 zijn er meer dan f 2000.
binnen. Het speldjeswerk bracht in
1946 ternauwernood f 300.op, nu
loopt het al naar de f 500. Boven
dien is men begonnen met het
Goede Week-offer en ook hiervoor
komen ieder jaar een kleine f 500.
binnen.
Zijn dus de inkomsten door het
werk van de mannen van Herwon
nen Levenskracht stijgende en
vraag niet wat dat voor werk en
moeite kost de uitgaven bewijzen,
dat ook hier in Venray door deze
instelling nog veel geholpen wordt.
Bijna f 8000.werd na de oorlog
uitgegeven als hulp bij thuisver
pleging. Bijna f 2000 werd om
gezet in kleding voor mensen, die
uitgezonden worden naar sanatoria
en rusthuizen.
Voor f 200.frui' i - uitgedeeld
aan de zieke Venray-e mensen en
bijna f 3000.— omgezet in een St.
Nicolaascadeautje voor de zieken,
die zo op overtuigende wijze er
aan worden herinnerd, dat de ge
zonde medemens hen niet vergeet.
Zo nu en dan kwam er in de
krant een berichtje, dat er collecte
was of iets dergelijks, maar voor
het overige heeft men weinig aan
de weg getimmerd, maar is men
gestaag doorgegaan met donateurs-
werving. Onopvallend maar daarom
niet minder.
Nu na veertig jaren werk heeft
men er een feestdag van willen
maken. Niets uitbundigs, maar toch
even weer eens opnieuw de tijd,
die voorbij is, in de herinnering
teruggeroepen en nieuwe plannen
gemaakt voor de toekomst. De
donateurs kregen een filmavond
aangeboden, waarin in enkele films
nog eens duidelijk het vele werk
van Herwonnen Levenskracht naar
voren werd gebracht.
Dan was er de heer van Wely
uit Utrecht, die in zijn feestrede
het filmbeeld nog eens verduide
lijkte en onderstreepte en nog eens
wees op het grote belang van dit
werk voor de gehele gemeenschap.
En namens het hoofdbestuur kon
hij wijzen op de afdeling Venray,
die al die jaren steeds door is
blijven gaan, ondanks de soms
minder prettige ervaringen, die
men bij huis-aan-huis-collectes e.d.
nu altijd opdoet. Hij bracht daar
voor alle leden hartelijk dank en
vertrouwde op hun steun voor de
toekomst. Als een kleine beloning
voor hun werk kregen de heren
Arts en Lenssen de ere-insignes
voor het 12y3 -jarig lidmaatschap.
De heer Peters, die reeds het zil
veren insigne heeft kreeg een boek
aangeboden, terwijl de dames van
de jubilarissen ook een stoffelijk
blijk van waardering ontvingen.
Zondagavond was ook Deken
Loonen aanwezig, die, zoals uit zijn
woorden bleek, het werk van Her
wonnen Levenskracht een warm
hart toedraagt. Hij dankte allen
voor dit grootse werk van naasten-
1 efde en hoopte en vertrouwde dat
ook in de toekomst deze instelling
steeds de gevraagde medewerking
zou krijgen.
Met dit betrekkelijk stille feest
er was nog een koffietafel voor
enkele genodigden werden de
afgelopen 40 jaren afgesloten en
gaat men met frisse moed de toe
komst in om voor anderen nieuwe
levenskracht te herwinnen.
Hoe het is gesteld met het kopen
op afbetaling in Venray, weten wij
niet, dus daar kunnen wij geen
oordeel over vellen, doch dat onze
Venrayse ingezetenen bij ons (26
bakkers) voor 100.000 gulden in het
krijt zouden staan, zoals U geachte
redacteur in Uw stuk van Zaterdag
j.l. beweerde, dat moeten wij nog
even recht zetten ter wille van onze
bakkers, doch zeker voor het Ven-
rays publiek.
Uw bewering, geachte redacteur,
is er zo glansrijk naast, dat het
nergens op lijkt.
Waar U deze gegevens vandaan
heeft gehaald is ons een raadsel,
doch als U hierover met het bestuur
van de bakkers had gesproken,
zouden er andere cijfers uit de bus
zijn gekomen, (tussen 2 haakjes)
als wij het nodig hadden geacht
cijfers te verstrekken.
Doch laten wij nu geachte redac
teur U en onze Venrayse mensen
gerust stellen, met de mededeling,
dat dit geen 10.000 gulden bedraagt.
U geachte redacteur dankend
voor de opname.
Namens de bakkers
TH. W.
Inderdaad heeft de redactie het
bestuur van de bakkersbond niet
geraadpleegd of om cijfers gevraagd.
Dat klopt. Maar zij had dit niet
nodig, want er waren bakkers zo
vriendelijk om dit zelf ter aandacht,
van de redactie te brengen met het
uitdrukkelijk verzoek om hier toch
eens wat aandacht aan te schenken
omdat het op meerdere plaatsen
de spuigaten uitliep.- Dat is met
bewijzen gestaafd en aangezien de
redactie geen reden had te twijfe
len aan deze mensen is daar ook
de nodige aandacht aan besteed.
Hoogstens zouden we als rectifi
catie willen geven, voor hen, die
dit niet begrepen hebben, dat die
ton niet alleen van brood, maar
even goed van kruidenierswaren
was, daar de meeste bakkers tevens
voor kruidenierswaren zorgen.
Misschien dat het bestuur van de
bakkersbond bij eigen leden eens
deze kwestie zou bespreken en
misschien dat dan andere conclusies
getrokken worden en zal blijken,
dat de redactie er niet glansrijk
naast zit....
Verrassend plan van een
landhuisje
We hebben vorige week in Uw
blad gelezen over het verrassend
plan van een Gronings architect
die in Groningen huizen bouwt van
van 301 m3 voor de somma van
f 15.000 min f4.000 premie of f 11.000
zelf te beialen. Dit werd verras
send genoemd.
Het verrassende voor mij was, dat
het erg duur was.
Hier in Venray is het reeds aan
getoond, dat het ook nog anders
kan. Een woning met een inhoud
van 350 m3, bestaande uit woon
kamer, 5 slaapkamers, keuken, kel
der, berging en douche kost f 14 000.
Aan premie wordt hierop eegeven
f 5.500. Zelf te betalen f 8.500. Dit
is ook een normaal traditioneel ge
bouwd huis. Deze mogelijkheden
zijn er nu nog.
OBSERVER.
Zou de bouw van houten huizen
werkelijk een belangrijke uitbrei
ding van de bouwprogramma's kun
nen geven?
Ir. Petit maakt daaromtrent in
„De Tijd" het volgende rekensom
metje: Er zijn circa 1000 gemeen
ten in Nederland. Hiervan zijn er
wellicht 100, waar practisch alleen
flat- of etagebouw kan worden
toegepast.
In de overige gemeenten zal men
gemakkelijk plaats kunnen vinden
voor gemiddeld 25 een-gezinswo
ningen per jaar. Dit betekent dan
dat per jaar 900 x 25 is 22500 wo
ningen extra zouden kunnen wor
den gebouwd.
Uit na de oorlog opgedane erva
ring met Oostenrijkse*en Zweedse
woningen is bekend, dat deze zeer
goed de vergelijking met de tradi
tionele stenen woningen kunnen
doorstaan, dat zij prettig zijn in het
bewonen en niet betekenend duur
der van bouw en onderhoud.
Aan degenen, die vrezen, dat die
woningen over twintig jaar niet
meer in trek zullen zijn, stelt ir.
Petit de vraag: Is men er wel zo
zeker van, dat vele flats over twin
tig jaar nog bewoners zullen kun
nen vinden en of men dan niet een
goed onderhouden houten woning
zal prefereren boven al die in tal
van gevallen hopeloze flatwonin
gen?
Hiermee is het vraagstuk van
meer houtaanwending bij de be
strijding van de woningnood dan
weer eens in de volle aandacht ge
bracht.
Nieuwe Dekenaten in
het Bisdom Roermond.
Bij besluit van 13 januari heeft
Z.H.Exc. de bisschop van Roermond
drie nieuwe dekenaten opgericht,
nJ. Heythuizen, Tegelen en Thorn.
Tot deken zijn benoemd de zeer
eerw. heren W. Q. J. J. Geurts,
pastoor te Heythuizen, (vroeger
kapelaan te Venray)G. P. A. H.
Stoot, pastoor te Tegelen (uit Ven
ray) en A. L. M. Thyssen, pastoor
te Thorn
Het dekenaat Heythuizen zal om
vatten de parochies Heythuizen,
Baexem, Buggenum, Haelen, Horn,
Leveroy, Nunhem, Roggel en het
rectoraat Heibloem. Deze vielen tot
nu toe onder de dekenaten Roer
mond en Weert.
Het dekenaat Tegelen zal omvat
ten de drie parochies van Tegelen,
Beesel, Belfeld, Reuver en Steijl.
Deze behoorden tot het dekenaat
Venlo.
Het dekenaat Thorn zal omvat
ten de parochies Thorn, Beegden,
Ell, Grathem, Heel, Hunsel, Irter-
voort, Kelpen-Oler, Neeritter, Wes-
sem en het rectoraat Haler-Uffelse.
Deze maakte tot nog toe deel uit
van de dekenaten Roermond, Echt
en Weert
Benoemingen in het Bisdom
Roermond.
Z.H.Exc. Mgr. Dr. J. H. G. Lem-
mens, Bisschop van Roermond, heeft
benoemd tot pastoor-deken te Thorn
de weleerw. heer A. L. M. Tyssen,
pastoor te Grubbenvorst; tot pastoor
te Grubbenvorst de weleerw. heer
L. H. Hoefnagels, pastoor te Wans-
sum en tot pastoor te Wanssum de
weleerw. heer P. J. Slots, rector te
Venlo in 't Ven.
BACON-CONTRACT MET
ENGELAND NIET MEER
VERLENGD.
Het sinds de bevrijding met En
geland bestaande bacon-contract,
dat eind september zal aflopen,
wordt door Engeland niet vernieuwd.
Dit betekent een ernstige bedrei
ging van het varkensbeleid van de
Nederlandse regering.
De prijs, die de regering de boe
ren garandeert voor bacon, zit na
melijk vast aan dit contract. Het
gaat hier om een hoeveelheid van
bijna 30.000 ton per jaar, met een
waarde van ongeveer 75 miljoen
gulden.
Na september wil de engelse re
gering de invoer van bacon vrij
laten, maar ze wil tegelijkertijd een
invoerrecht van 10 percent gaan
heffen voor Dacon, die wordt inge
voerd uit niet-Britse landen.
Tussen Engeland en Denemarken
vinden op het ogenblik reeds on
derhandelingen plaats over een en
ander. Denemarken verscheept elk
jaar voor ongeveer een half mil
jard gulden aan bacon naar Enge
land.
Het valt nog niet te zeggen, wel
ke gevolgen deze ontwikkeling zal
hebben voor de boeren en de ver
bruikers in Nederland.
Export pluimveehouder^
Het jaar 1954 was tot nu toe een
recordjaar wdt de export uit de
pluimveehouderij-sector betreft.
De uitvoer in 1955 tot een totaal
waarde van 425 millioen overtreft
echter 1954 met 50 millioen
gulden.
Het belangrijkste was de post
eieren, waarvan de uitvoer 2.193
millioen stuks bedroeg voor 332 mil
lioen gulden.
Levend en geslacht pluimvee ver
tegenwoordigen tezamen een hoe
veelheid van bijna 30 millioen kg
voor een waarde van 76 millioen
gulden, terwijl voorts nog belang
rijke hoeveelheden eendagskuikens,
eiprodukten en geslachte tamme
konijnen werden uitgevoerd.
LAGERE PRODUCTIE IN
DE STAATSMIJNEN
In het afgelopen jaar heeft de
kolenproductie van de Staatsmijnen
7.476.742 ton netto bedragen, ruim
116.000 ton minder als in 1954.
Toch werden in 1955, ondanks
een duidelijk tekort aan personeel,
rond 280.000 ton ruwe schachtkool
meer aan de oppervlakte gebracht
dan in '54.
De verklaring is, dat de verhou
ding tussen kool en steen in de
schachtkool steeds ongunstiger is
geworden. In 1955 zaten in iedere
1000 kilogram schachtkool niet
minder dan 350 kilogram steen.
BELGISCHE BIGGEN ALS
SMOKKELWAAR
In de afgelopen weken zijn er
duizenden Belgische biggen en vette
varkens naar Nederland gesmok
keld. Honderden krulstaarten, die
voor het eerst in vele jaren op de
Nederlandse markten een betere
prijs opbrengen, worden ook op zo
genaamde passe-avants (doorvoer-
vergunningen) van België naar de
Hertogse enclaves gebracht.
Hier blijkt het bijzonder moeilijk
voor de kommiezen de Belgische
van de Nederlandse krulstaarten
te onderscheiden.
De sluikhandel in Belgische big
gen en varkens hebben zelfs het
prijspeil in Nederland nadelig be-
invloed.
BEL OP BIJ BRAND
No. 392
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GROENE KRUIS
DONDERDAG a.s.:
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de Kom
BEKENDMAKING
Burgemeester en wethouders van
Venray, brengen ter openbare ken
nis, dat bij hun besluit van heden,
nummer 28. aan J. J. H. Derksen
wonende te Venray, Patersstraat
29a vergunning is verleend voor
de uitvoering van groepsvervoer
binnen deze gemeente, ten behoeve
van moeders en kinderen, die de
consultatiebureaux van de R.K.
Vereniging „Het Groene Kruis" te
Venray bezoeken.
Venray, 11 januari 1956
Nieuwbouw St. Servatius
De Broeders van Liefde van de
psychiatrische inrichting „Sint Ser
vatius" te Venray, hebben onder
hands aanbesteed het bouwen van
het hoofdpaviljoen van deze inrich
ting. Het werk is voor f 1.029.900
opgedragen aan het aannemers
bedrijf H. H. Dings te Castenray,
dat reeds met de uitvoering is be
gonnen.
Nieuwe koorbanken
In de St Petrus-Bandenkerk zul
len binnenkort de nieuwe koor
banken worden geplaatst, die met
de stijl van deze prachtige kerk
overeenstemmen.
Verder staan nog diverse verfraai
ingen op het programma, die bin
nenkort ter bespreking aan de pa
rochianen zullen worden voorgelegd.
Militaire order
Met de fa. Haegens en Martens
te Horst, is door de ministeries van
oorlog en marine een order afge
sloten ter grootte van 158.975 gulden
voor het bouwen van een magazijn
complex te Venray (derde gedeelte)
Pluimveedag in Venray
Op dinsdag 7 februari a.s. zal in
zaai Wilhelmina de jaarlijkse pluim
veedag gehouden worden voor
Venray. Twee sprekers zullen daar
de verschillende problemen bij de
kippenhouderij bespreken t.w. Dr.
Roepke, de dir. van de Stichting
Gezondheidsdienst voor Pluimvee
in S oester berg en de secr. van de
pluimveehoudersbond ir. A. Peters.
Ook ir. Hendriks de ass. Rijkspiuim-
veeteelt-consuient zal aanwezig zijn
om mee te helpen de schriftelijke
vragen over ziekte etc. te helpen
oplossen. Men wordt namelijk in
deze vergadering in de gelegenheid
gesteld om schriftelijke vragen te
stellen.
Vastelaovend
De aankondiging, dat Maandag
de grote algemene vergadering is,
zoals U die elders in,dit blad vindt,
is altijd het sein, dat de Vastel
aovend heel dicht in de buurt is.
En dat het de hoogste tijd wordt
voor iedereen om eens plannen te
gaan maken voor die dagen. We
denken dan aan verkleding, aan
gevelversieringen, aan deelname
boerenbruiloft en natuurlijk aan het
hoogtepunt van de hele viering:
de optocht.
Die moet en die zal vooruit. Die
moet en zal beter nog dan hij ooit
is geweest. Dat kan echter niet als
we allemaal samen niet samenwer
ken en ook werkelijk actief deel
nemen aan de optocht, de opbouw
en de uitvoering daarvan.
Op de vergadering van Maandag
zal nog eens precies uit de doeken
worden gedaan, welke hulp de Vas-
telaovesklup wil geven bij de voor
bereiding en voor welke voor U de
beste en... goedkoopste methode is,
om toch een aardige groep of wa
gen te krijgen. Op enkele plaatsen
is men al aan het bouwen en daar
beloven werkelijk aardige dingen
voor de dag te komen. En verder
is deze vergadering belangrijk, om
dat we daar eens met de Vastel-
aovesklup kunnen praten ook over
andere dingen als over de optocht
alleen. Er kunnen wensen zijn en
verlangens, men zou graag zijn licht
eens opsteken over verschillende
dingen. Dat kan allemaal, mits U
naar die vergadering komt en daar
ook praat.
Het stormsein is in ieder geval
gehesen en willen we de Venrayse
Vastelaovend nog beter voor de dag
doen komen, dan wordt het tijd, dat
er begonnen wordt. Een goed begin
is Maandagavond, waar U boven
dien een film over 1955 gratis wordt
aangeboden.
Zitdag Emigratie-Stichting
Door de Katholieke Limburgse
Emigratie Stichting, zal op 25 Jan.
a.s. zitdag worden gehouden voor
aspirant-emigranten in Hotel de
Zwaan, van 1417 uur.
Deze is toegankelijk voor perso
nen uit alle beroepen. Naar ver
mogen, zullen alle gewenste inlich
tingen inzake emigratie verstrekt
worden.
Betrokkenen wordt in hun eigen
belang verzocht, steeds zoveel mo
gelijk hun bescheiden als (eventueel)
trouwboekje, paspoort, oproep, etc.
etc. mee te brengen.