De ballonzuil te Merselo bestaat 60 jaar Herwonnen Levenskracht WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Jubileum Ingezonden „Kopen op afbetaling" en de 100.000 van de bakkers Houten huizen Zaterdag 21 Januari 1956 No 3 ZEVEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS f CONFECTIE VAN Té "EEN RIJK BEZIT DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKKOF GROTE STRAAT 28 TELEFOON 512 GIRO 150652 ADVERTENTIE-PRIJS: 8 ct. per m.m. ABONNEMENTS PRIJS DER KWARTAAL I 1.25 BUITEN VENRAY I 1.45 Op 18 januari was het 85 jaar geleden, dat in de heide achter Merselo een luchtballon daalde. Vyf en twintig jaren later, op 13 januari 1896 werd aldaar ter herinnering een ballonzuil opgericht. Ofschoon het oprichten van ge denktekenen in onze tijd niets zeld zaams is, verdient toch het eigen aardige monument, dat in het laatst van de vorige eeuw te Venray verrezen is, wel een nadere bespre king, al was het enkel maar om de curiositeit; want de ballonzuil mag stellig enig genoemd worden in ons vaderland. Uit het archief van de kapel van Merselo vindt men in het dagboek van wijlen rector P. Schacks het volgende opgetekend. „In het jaar 1871 op 18 januari kwam 's morgens om 10 uur, nabij het Roozendaal onder Merselo (Venray, Limburg) een luchtballon nederdalen, welke nog dienzelfde nacht om 3 uur Parijs had verlaten'. Hij had een hoogte van 26 meter en een doorsnede van 10 meter. De mensen, die in de verte dit luchtverschijnsel zagen en bemerk te dat het zou neerkomen, stormde van alle kanten toe. Zij wisten zich niet het minste denkbeeld daarvan te vormen, omdat men zo iets nog nimmer hier gezien had en men nog veel minder kon geloven, dat daarbij mensen zouden zijn. Ja, drie Fransen, met name Eug. Cleray, adjoint maire van het 3e arrondissement te Parijs, Eduard Cavailhon, commissionair voor den veehandel, maar thans franc-tireur en Edmond Turbiauxi, ingenieur- macanicien, alle drie uit Parijs, be vonden zich daarin, benevens drie postduiven en een lederen zak vol brieven. Deze ballon, die te Bordeaux moest zijn, is door wiridsverande- ring te Merselo neergekomen. Het anker uitgeworpen zijnde en geen grond kunnende krijgen, omdat deze nog hard bevroren was, werd eindelijk toch de ballon gegrepen door toegesnelde personen, die, nadat ze nog een eind meegesleept werden, de vaart wisten te stutten. Dank zij hierbij vooral aan Mathijs Michels en Martinus Fransen, beiden landbouwers te Merselo, die hun beste krachten hebben gegeven om hem tot stilstand te brengen. Hierbij dient nog opgemerkt te worden, dat de mand, waarin de drie luchtreizigers zaten, nog een hele tijd over de hard bevroren grond sleurde, waardoor zij ernstige kneuzingen hadden kunnen beko men, doch ze zijn er allen met de schrik afgekomen, want toen ze uit de mand te voorschijn kwamen waren alleen hun gezichten be zweet, bijzonder dat van Cleray, die steeds zijn gezicht met een zakdoek bleef afvegen. Toen Cleray uit de vierkante gevlochten mand te voorschijn kroop in berenmantel gehuld, met een vos senharen muts tot diep over de oren getrokken, zijn er enigen heel angstig blijven staan, niet wetende wat daaruit te voorschijn kwam en nog komen zoude. Een daarvan nam de vlucht, me nende, dat het een verslindend dier of de duivel was, zoals hij zich later uitdrukte; anderen nochtans ziende dat het maar mensen waren, kwa men toen zachtjes nader. Michels, die er 't eerste bij was, toen de ballon geheel tot stilstand was gekomen, greep 't koord, dat de méchaniciën steeds in de handen had gehouden, maar hem ontsnapt was, door 't schuren van de mand over de grond en opende daarmee de klep, zodat alle gas ontsnapte. Michels, nieuwsgierig bij 't ope nen der kleppen, wilde zich eens van de innerlijke bouw overtuigen, maar nu komt hem daaruit zo'n verpestende stank tegen, dat hij bewusteloos ter aarde neerviel, terwijl de omstanders niet anders meende, dan dat hij gestikt was. Gelukkig had de mécaniciën daar een geneesmiddel voor. Hij waste zijn gezicht met een vloeistof en gaf hem na een poosje een andere drank in, waardoor hij weer tot volle bewustzijn kwam. De luchtreizigers vroegen daarna om een rijtuig, teneinde de ballon te vervoeren, waarop Michels direct het zijne ter beschikking stelde. De rector had in de verte men sen zien lopen en 't nieuws verno men, waarom hij zich ook ter plaat se spoedde. Daar zag hij vele men sen onder de ballon staan, waarbij vreemdelingen. De ingenieur-méca- niciën liep direct op hem toe, druk te hem vriendelijk de hand, stelde de beide andere tochtgenoten voor waarna hij zich weer beijverde de ballon ingepakt te krijgen. Het doel en het verloop van de luchtreis. De rector voerde met de beide andere heren het volgende gesprek: le. Over de luchtreis. „Mooi was de luchtgesteldheid bij het op stijgen van de ballon uit Parijs en nog mooier was de hemel, toen zij 28003000 meters boven de aarde, in de wolken dreven." 2e. Over die zozeer gewaagde en stoute onderneming. Hierop ant woordde zij: „Men moet geen ge varen schuwen om het vaderland en nu het arme Frankrijk te red den. Verder verhaalde zij, dat het er droevig en ellendig uitzag in Parijs, nu de Pruisen de stad be legerden, dat de hongersnood nabij of reeds daar was, dat met de op volgende dag wederom nieuwe uit vallen op de vijand zoude gewaagd worden, dat men nog veel van ge neraal Chanzy verwachtte en dat zij depêches voor de minister van oorlog bij zich hadden. De rector, die volgaarne de lucht reizigers een ontbijt had aangebo den, vernam dat dit reeds door de molenaar Simon van de Brekel geschied was. Nauwelijks had de rector de bal lon verlaten of burgemeester Jos. Esser kwam ter plaatse om alles in ogenschouw te nemen. De meeste spijt, die de burge meester hierbij had was, dat hij den ballon niet gevuld gezien had. Hij was bij zijn komst reeds opge rold en ingepakt. Na het ontbijt, dat ten huize van de rector gegeven werd, zeide de heer Cleray, dat het hun gewoonte was op de plaats van nederdaling iets aan de armen te geven. Aangezien Merselo nog geen armbestuur had, duidde de rector op de burgemeester, welke de vijf gouden Napoleons (100 frs) voor de armen aannam. Veel volk heeft hen tot Venray begeleid. Daarna begaven ze zich naar het station Horst-Sevenum, ten einde zo spoedig mogelijk het eindpunt van de reis te bereiken, want de adjoint-maire had gewich tige documenten bij zich van Jules Favre aan Gambetta". 0— Ziedaar het relaas van de merk waardige gebeurtenis, door de eerw. Heer Schacks uit de mond der oog getuigen onmiddellijk op papier ge bracht. Het zeldzame feit verdiende in tussen, naar het oordeel van enige wakkere Venrayse ingezetenen, nog op een andere wijze aan de ver getelheid ontrukt te worden en wel door de oprichting van een gedenk steen, die tevens de plek aanwijzen, waar de drie dappere luchtschip pers uit Parijs behouden te Venray neerdaalden. Aldus werd dan ook besloten in een druk bezochte vergadering, die de 8ste Januari 1896, in een der koffiehuizen van Venray gehouden werd. En met de uitvoering van het plan belastte zich een commissie, bestaande uit de heren H. Trynes, L. Beel, H. Kraykamp, Th. Slits en Jos. Aerts. Deze heren hebben alle eer van hun werk, te oordelen naar de luis terrijke feestelijkheid, waarmee op 18 Januari de ballonzuil kon wor den onthuld. Des avonds te voren arriveerden daartoe reeds de heer Landrin, lid van de Parijse gemeenteraad en van de algemene raad der Seine, afge vaardigden van de stad Parijs, de heren Turbiaux en Cavanhon, die vóór vijf en twintig jaren in geheel andere omstandigheden het nederig plaatsje hadden bezocht, en verder verslaggevers van verschillende grote Franse bladen, als Galois, Temps, Petit Journal en Rappel. Op de Oostrumseweg bewoog zich 'n talrijke menigte, die de bezoekers onder geestdriftige toejuichingen naar het hotel „de Zwaan" geleidde, waar men vanwege de Venrayse burgerij een welkom werd bereid. De andere morgen wapperde de vaderlandse driekleur van alle hui zen en, omstuwd van belangstellen den, togen de Franse heren om streeks negen uur naar het stad huis om aan het achtbaar college van burgemeester en wethouders te worden voorgesteld. Daarna had een^plechtige receptie plaats in de zaal van de fanfare „Euterpe", waar al de notabelen van Venray verenigd waren en waar af wisselend hel Nederlandse volkslied en de Marseillaise weerklonken. In een tiental rijtuigen begaven de vreemde gasten, door de fanfare en onder begunstiging van 't mooiste weer, zich thans, door een onafzien bare 'schare gevolgd, in statigen optocht naar Merselo, alwaar onder verschillende toespraken het monu ment werd onthuld. Na afloop der plechtigheid trok men eerst naar de zeereerw. rector Ophey, de opvolger van de Z.E.Heer Schacks, die voor 25 jaren de drie luchtschippers zo gastvrij had ont vangen; hier werd een lunch ge bruikt. Vervolgens toog de stoet, ge volgd door een grote menigte, naar Venray, waar de Fransen met het comité en vele notabelen zich ver enigden rond de feestdis, te hunner ere aangericht en door een serenade van het fanfarecorps opgeluisterd. Men vindt in deze tijd niet veel mensen meer bereid hun vrije tijd beschikbaar te stellen voor het een of andere goede doel. En zeker vindt men er maar weinigen, die willen „schooien", zoals men dat noemt. Daarom is het wel eens goed, dat de schijnwerper valt op enkele mensen, die dat wel doen en reeds jaren hebben gedaan. Zoals bij het jubileum, het veertig jarig bestaan van Herwonnen Levenskracht. Deze instelling van de K.A.B. tot bestrijding van de tuberculose is in de loop der jaren bekend ge worden. Niet het minst door het vele goede werk, wat mannen als Peters, Arts en Lenssen in de voor bije jaren hebben gedaan, om aan het streven van deze instelling meer bekendheid te geven en steun daarvoor te vinden. Het is jammer, dat de vooroorlogse archieven van de plaatselijke afdeling door oorlogs handelingen verloren zijn gegaan, maar de cijfers van na de oorlog bewijzen ook duidelijk, dat het werk en het „schooien" nog steeds crescendo gaan. Leverde de donateursactie in 1946 nog geen duizend gulden op, in 1954 zijn er meer dan f 2000. binnen. Het speldjeswerk bracht in 1946 ternauwernood f 300.op, nu loopt het al naar de f 500. Boven dien is men begonnen met het Goede Week-offer en ook hiervoor komen ieder jaar een kleine f 500. binnen. Zijn dus de inkomsten door het werk van de mannen van Herwon nen Levenskracht stijgende en vraag niet wat dat voor werk en moeite kost de uitgaven bewijzen, dat ook hier in Venray door deze instelling nog veel geholpen wordt. Bijna f 8000.werd na de oorlog uitgegeven als hulp bij thuisver pleging. Bijna f 2000 werd om gezet in kleding voor mensen, die uitgezonden worden naar sanatoria en rusthuizen. Voor f 200.frui' i - uitgedeeld aan de zieke Venray-e mensen en bijna f 3000.— omgezet in een St. Nicolaascadeautje voor de zieken, die zo op overtuigende wijze er aan worden herinnerd, dat de ge zonde medemens hen niet vergeet. Zo nu en dan kwam er in de krant een berichtje, dat er collecte was of iets dergelijks, maar voor het overige heeft men weinig aan de weg getimmerd, maar is men gestaag doorgegaan met donateurs- werving. Onopvallend maar daarom niet minder. Nu na veertig jaren werk heeft men er een feestdag van willen maken. Niets uitbundigs, maar toch even weer eens opnieuw de tijd, die voorbij is, in de herinnering teruggeroepen en nieuwe plannen gemaakt voor de toekomst. De donateurs kregen een filmavond aangeboden, waarin in enkele films nog eens duidelijk het vele werk van Herwonnen Levenskracht naar voren werd gebracht. Dan was er de heer van Wely uit Utrecht, die in zijn feestrede het filmbeeld nog eens verduide lijkte en onderstreepte en nog eens wees op het grote belang van dit werk voor de gehele gemeenschap. En namens het hoofdbestuur kon hij wijzen op de afdeling Venray, die al die jaren steeds door is blijven gaan, ondanks de soms minder prettige ervaringen, die men bij huis-aan-huis-collectes e.d. nu altijd opdoet. Hij bracht daar voor alle leden hartelijk dank en vertrouwde op hun steun voor de toekomst. Als een kleine beloning voor hun werk kregen de heren Arts en Lenssen de ere-insignes voor het 12y3 -jarig lidmaatschap. De heer Peters, die reeds het zil veren insigne heeft kreeg een boek aangeboden, terwijl de dames van de jubilarissen ook een stoffelijk blijk van waardering ontvingen. Zondagavond was ook Deken Loonen aanwezig, die, zoals uit zijn woorden bleek, het werk van Her wonnen Levenskracht een warm hart toedraagt. Hij dankte allen voor dit grootse werk van naasten- 1 efde en hoopte en vertrouwde dat ook in de toekomst deze instelling steeds de gevraagde medewerking zou krijgen. Met dit betrekkelijk stille feest er was nog een koffietafel voor enkele genodigden werden de afgelopen 40 jaren afgesloten en gaat men met frisse moed de toe komst in om voor anderen nieuwe levenskracht te herwinnen. Hoe het is gesteld met het kopen op afbetaling in Venray, weten wij niet, dus daar kunnen wij geen oordeel over vellen, doch dat onze Venrayse ingezetenen bij ons (26 bakkers) voor 100.000 gulden in het krijt zouden staan, zoals U geachte redacteur in Uw stuk van Zaterdag j.l. beweerde, dat moeten wij nog even recht zetten ter wille van onze bakkers, doch zeker voor het Ven- rays publiek. Uw bewering, geachte redacteur, is er zo glansrijk naast, dat het nergens op lijkt. Waar U deze gegevens vandaan heeft gehaald is ons een raadsel, doch als U hierover met het bestuur van de bakkers had gesproken, zouden er andere cijfers uit de bus zijn gekomen, (tussen 2 haakjes) als wij het nodig hadden geacht cijfers te verstrekken. Doch laten wij nu geachte redac teur U en onze Venrayse mensen gerust stellen, met de mededeling, dat dit geen 10.000 gulden bedraagt. U geachte redacteur dankend voor de opname. Namens de bakkers TH. W. Inderdaad heeft de redactie het bestuur van de bakkersbond niet geraadpleegd of om cijfers gevraagd. Dat klopt. Maar zij had dit niet nodig, want er waren bakkers zo vriendelijk om dit zelf ter aandacht, van de redactie te brengen met het uitdrukkelijk verzoek om hier toch eens wat aandacht aan te schenken omdat het op meerdere plaatsen de spuigaten uitliep.- Dat is met bewijzen gestaafd en aangezien de redactie geen reden had te twijfe len aan deze mensen is daar ook de nodige aandacht aan besteed. Hoogstens zouden we als rectifi catie willen geven, voor hen, die dit niet begrepen hebben, dat die ton niet alleen van brood, maar even goed van kruidenierswaren was, daar de meeste bakkers tevens voor kruidenierswaren zorgen. Misschien dat het bestuur van de bakkersbond bij eigen leden eens deze kwestie zou bespreken en misschien dat dan andere conclusies getrokken worden en zal blijken, dat de redactie er niet glansrijk naast zit.... Verrassend plan van een landhuisje We hebben vorige week in Uw blad gelezen over het verrassend plan van een Gronings architect die in Groningen huizen bouwt van van 301 m3 voor de somma van f 15.000 min f4.000 premie of f 11.000 zelf te beialen. Dit werd verras send genoemd. Het verrassende voor mij was, dat het erg duur was. Hier in Venray is het reeds aan getoond, dat het ook nog anders kan. Een woning met een inhoud van 350 m3, bestaande uit woon kamer, 5 slaapkamers, keuken, kel der, berging en douche kost f 14 000. Aan premie wordt hierop eegeven f 5.500. Zelf te betalen f 8.500. Dit is ook een normaal traditioneel ge bouwd huis. Deze mogelijkheden zijn er nu nog. OBSERVER. Zou de bouw van houten huizen werkelijk een belangrijke uitbrei ding van de bouwprogramma's kun nen geven? Ir. Petit maakt daaromtrent in „De Tijd" het volgende rekensom metje: Er zijn circa 1000 gemeen ten in Nederland. Hiervan zijn er wellicht 100, waar practisch alleen flat- of etagebouw kan worden toegepast. In de overige gemeenten zal men gemakkelijk plaats kunnen vinden voor gemiddeld 25 een-gezinswo ningen per jaar. Dit betekent dan dat per jaar 900 x 25 is 22500 wo ningen extra zouden kunnen wor den gebouwd. Uit na de oorlog opgedane erva ring met Oostenrijkse*en Zweedse woningen is bekend, dat deze zeer goed de vergelijking met de tradi tionele stenen woningen kunnen doorstaan, dat zij prettig zijn in het bewonen en niet betekenend duur der van bouw en onderhoud. Aan degenen, die vrezen, dat die woningen over twintig jaar niet meer in trek zullen zijn, stelt ir. Petit de vraag: Is men er wel zo zeker van, dat vele flats over twin tig jaar nog bewoners zullen kun nen vinden en of men dan niet een goed onderhouden houten woning zal prefereren boven al die in tal van gevallen hopeloze flatwonin gen? Hiermee is het vraagstuk van meer houtaanwending bij de be strijding van de woningnood dan weer eens in de volle aandacht ge bracht. Nieuwe Dekenaten in het Bisdom Roermond. Bij besluit van 13 januari heeft Z.H.Exc. de bisschop van Roermond drie nieuwe dekenaten opgericht, nJ. Heythuizen, Tegelen en Thorn. Tot deken zijn benoemd de zeer eerw. heren W. Q. J. J. Geurts, pastoor te Heythuizen, (vroeger kapelaan te Venray)G. P. A. H. Stoot, pastoor te Tegelen (uit Ven ray) en A. L. M. Thyssen, pastoor te Thorn Het dekenaat Heythuizen zal om vatten de parochies Heythuizen, Baexem, Buggenum, Haelen, Horn, Leveroy, Nunhem, Roggel en het rectoraat Heibloem. Deze vielen tot nu toe onder de dekenaten Roer mond en Weert. Het dekenaat Tegelen zal omvat ten de drie parochies van Tegelen, Beesel, Belfeld, Reuver en Steijl. Deze behoorden tot het dekenaat Venlo. Het dekenaat Thorn zal omvat ten de parochies Thorn, Beegden, Ell, Grathem, Heel, Hunsel, Irter- voort, Kelpen-Oler, Neeritter, Wes- sem en het rectoraat Haler-Uffelse. Deze maakte tot nog toe deel uit van de dekenaten Roermond, Echt en Weert Benoemingen in het Bisdom Roermond. Z.H.Exc. Mgr. Dr. J. H. G. Lem- mens, Bisschop van Roermond, heeft benoemd tot pastoor-deken te Thorn de weleerw. heer A. L. M. Tyssen, pastoor te Grubbenvorst; tot pastoor te Grubbenvorst de weleerw. heer L. H. Hoefnagels, pastoor te Wans- sum en tot pastoor te Wanssum de weleerw. heer P. J. Slots, rector te Venlo in 't Ven. BACON-CONTRACT MET ENGELAND NIET MEER VERLENGD. Het sinds de bevrijding met En geland bestaande bacon-contract, dat eind september zal aflopen, wordt door Engeland niet vernieuwd. Dit betekent een ernstige bedrei ging van het varkensbeleid van de Nederlandse regering. De prijs, die de regering de boe ren garandeert voor bacon, zit na melijk vast aan dit contract. Het gaat hier om een hoeveelheid van bijna 30.000 ton per jaar, met een waarde van ongeveer 75 miljoen gulden. Na september wil de engelse re gering de invoer van bacon vrij laten, maar ze wil tegelijkertijd een invoerrecht van 10 percent gaan heffen voor Dacon, die wordt inge voerd uit niet-Britse landen. Tussen Engeland en Denemarken vinden op het ogenblik reeds on derhandelingen plaats over een en ander. Denemarken verscheept elk jaar voor ongeveer een half mil jard gulden aan bacon naar Enge land. Het valt nog niet te zeggen, wel ke gevolgen deze ontwikkeling zal hebben voor de boeren en de ver bruikers in Nederland. Export pluimveehouder^ Het jaar 1954 was tot nu toe een recordjaar wdt de export uit de pluimveehouderij-sector betreft. De uitvoer in 1955 tot een totaal waarde van 425 millioen overtreft echter 1954 met 50 millioen gulden. Het belangrijkste was de post eieren, waarvan de uitvoer 2.193 millioen stuks bedroeg voor 332 mil lioen gulden. Levend en geslacht pluimvee ver tegenwoordigen tezamen een hoe veelheid van bijna 30 millioen kg voor een waarde van 76 millioen gulden, terwijl voorts nog belang rijke hoeveelheden eendagskuikens, eiprodukten en geslachte tamme konijnen werden uitgevoerd. LAGERE PRODUCTIE IN DE STAATSMIJNEN In het afgelopen jaar heeft de kolenproductie van de Staatsmijnen 7.476.742 ton netto bedragen, ruim 116.000 ton minder als in 1954. Toch werden in 1955, ondanks een duidelijk tekort aan personeel, rond 280.000 ton ruwe schachtkool meer aan de oppervlakte gebracht dan in '54. De verklaring is, dat de verhou ding tussen kool en steen in de schachtkool steeds ongunstiger is geworden. In 1955 zaten in iedere 1000 kilogram schachtkool niet minder dan 350 kilogram steen. BELGISCHE BIGGEN ALS SMOKKELWAAR In de afgelopen weken zijn er duizenden Belgische biggen en vette varkens naar Nederland gesmok keld. Honderden krulstaarten, die voor het eerst in vele jaren op de Nederlandse markten een betere prijs opbrengen, worden ook op zo genaamde passe-avants (doorvoer- vergunningen) van België naar de Hertogse enclaves gebracht. Hier blijkt het bijzonder moeilijk voor de kommiezen de Belgische van de Nederlandse krulstaarten te onderscheiden. De sluikhandel in Belgische big gen en varkens hebben zelfs het prijspeil in Nederland nadelig be- invloed. BEL OP BIJ BRAND No. 392 Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau voor zuigelingen uit de Kom BEKENDMAKING Burgemeester en wethouders van Venray, brengen ter openbare ken nis, dat bij hun besluit van heden, nummer 28. aan J. J. H. Derksen wonende te Venray, Patersstraat 29a vergunning is verleend voor de uitvoering van groepsvervoer binnen deze gemeente, ten behoeve van moeders en kinderen, die de consultatiebureaux van de R.K. Vereniging „Het Groene Kruis" te Venray bezoeken. Venray, 11 januari 1956 Nieuwbouw St. Servatius De Broeders van Liefde van de psychiatrische inrichting „Sint Ser vatius" te Venray, hebben onder hands aanbesteed het bouwen van het hoofdpaviljoen van deze inrich ting. Het werk is voor f 1.029.900 opgedragen aan het aannemers bedrijf H. H. Dings te Castenray, dat reeds met de uitvoering is be gonnen. Nieuwe koorbanken In de St Petrus-Bandenkerk zul len binnenkort de nieuwe koor banken worden geplaatst, die met de stijl van deze prachtige kerk overeenstemmen. Verder staan nog diverse verfraai ingen op het programma, die bin nenkort ter bespreking aan de pa rochianen zullen worden voorgelegd. Militaire order Met de fa. Haegens en Martens te Horst, is door de ministeries van oorlog en marine een order afge sloten ter grootte van 158.975 gulden voor het bouwen van een magazijn complex te Venray (derde gedeelte) Pluimveedag in Venray Op dinsdag 7 februari a.s. zal in zaai Wilhelmina de jaarlijkse pluim veedag gehouden worden voor Venray. Twee sprekers zullen daar de verschillende problemen bij de kippenhouderij bespreken t.w. Dr. Roepke, de dir. van de Stichting Gezondheidsdienst voor Pluimvee in S oester berg en de secr. van de pluimveehoudersbond ir. A. Peters. Ook ir. Hendriks de ass. Rijkspiuim- veeteelt-consuient zal aanwezig zijn om mee te helpen de schriftelijke vragen over ziekte etc. te helpen oplossen. Men wordt namelijk in deze vergadering in de gelegenheid gesteld om schriftelijke vragen te stellen. Vastelaovend De aankondiging, dat Maandag de grote algemene vergadering is, zoals U die elders in,dit blad vindt, is altijd het sein, dat de Vastel aovend heel dicht in de buurt is. En dat het de hoogste tijd wordt voor iedereen om eens plannen te gaan maken voor die dagen. We denken dan aan verkleding, aan gevelversieringen, aan deelname boerenbruiloft en natuurlijk aan het hoogtepunt van de hele viering: de optocht. Die moet en die zal vooruit. Die moet en zal beter nog dan hij ooit is geweest. Dat kan echter niet als we allemaal samen niet samenwer ken en ook werkelijk actief deel nemen aan de optocht, de opbouw en de uitvoering daarvan. Op de vergadering van Maandag zal nog eens precies uit de doeken worden gedaan, welke hulp de Vas- telaovesklup wil geven bij de voor bereiding en voor welke voor U de beste en... goedkoopste methode is, om toch een aardige groep of wa gen te krijgen. Op enkele plaatsen is men al aan het bouwen en daar beloven werkelijk aardige dingen voor de dag te komen. En verder is deze vergadering belangrijk, om dat we daar eens met de Vastel- aovesklup kunnen praten ook over andere dingen als over de optocht alleen. Er kunnen wensen zijn en verlangens, men zou graag zijn licht eens opsteken over verschillende dingen. Dat kan allemaal, mits U naar die vergadering komt en daar ook praat. Het stormsein is in ieder geval gehesen en willen we de Venrayse Vastelaovend nog beter voor de dag doen komen, dan wordt het tijd, dat er begonnen wordt. Een goed begin is Maandagavond, waar U boven dien een film over 1955 gratis wordt aangeboden. Zitdag Emigratie-Stichting Door de Katholieke Limburgse Emigratie Stichting, zal op 25 Jan. a.s. zitdag worden gehouden voor aspirant-emigranten in Hotel de Zwaan, van 1417 uur. Deze is toegankelijk voor perso nen uit alle beroepen. Naar ver mogen, zullen alle gewenste inlich tingen inzake emigratie verstrekt worden. Betrokkenen wordt in hun eigen belang verzocht, steeds zoveel mo gelijk hun bescheiden als (eventueel) trouwboekje, paspoort, oproep, etc. etc. mee te brengen.

Peel en Maas | 1956 | | pagina 1