fill# Tweede Kamer Uit vroeger dagen a Candidoatstelling ik ga naar een ander" Mpei*tzingen Voor de politie rechter Zaterdag 5 November 1955 No 44 ZES EN ZEVENTIGSTE JAARGANG CUNI-t<-Ut VP i9 PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE FIRi»*A VAN DEN MUNCKHOF WFFTCRI AH VHHP VPNRAY P1M OMQTPFlfPW ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS- QROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 VV CiEflVDJLAlJ V VCtl^IXAI l2rlN UMO 1 KClilwil PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venray f 1.45 Op het ogenblik zit het Bestuur van de plaatselijke afdeling der KVP feitelijk met de handen in het haar. Tegen einde November moet de candidaatstelling binnen zijn voor de KVP afgevaardigden in de Tweede Kamer, maar men weet niet goed hoe men in Venray tot een dergelijke candidaatstelling kan komen. Voor het beleggen van een ver gadering heeft men de schrik te pakken. Als een spreker als Henri de Greeve ternauwernood honderd mensen bij elkaar krijgt, wanneer hij juist voor deze afdeling weer eens op het spreekgestoelte klimt, dan is het geen wonder, dat dit Bestuur zich afvraagt, wat men dan wel moet brengen, om tenmins te de leden eens bij elkaar te krij gen en tot een uitspraak te komen omtrent onze afvaardiging voor de Tweede Kamer. Een zeer belangrijke uitspraak. Want al zetelt die Tweede Kamer in Den Haag, deze gehele streek heeft toch wel een zeer groot be lang bij een goede vertegenwoor diging. We denken dan speciaal voor deze streek aan de onmisbare hulp die we kunnen krijgen bij onze struc tuurverandering van landbouw-ge- meente naar industrie. We denken aan de betere expan sie-mogelijkheden, die door Den Haag geboden kan worden aan een groeiende gemeente als de onze. We denken aan de wegenplannen, welke van zo groot belang zijn voor de gehele streek. Aan kanaalplan nen, die de zelfde grote betekenis kunnen hebben. We denken verder aan de water voorziening in de zgn. onrendabele gebieden, aan de onderwijsmoeilijk- heden, allemaal punten, die door den Haag geredigeerd Worden, maar vanuit de streek zelf, door de vertegenwoordiging in de kamer gedirigeerd moeten worden. Het zal dus duidelijk zijn, dateen goede vertegenwoordiging van deze gehele streek van het grootste be lang is. En dat dus de candidaat stelling ever.eens vangroot gewicht is. Het zijn echter de leden der KVP, die de candidaten moeten brengen. Maar wat te doen, als de leden zelfs niet bijeenkomen om deze zaak door te praten en te handelen. Dan houdt alles op. Alles.... behalve het gekanker, dat Den Haag ons niet ziet staan of liggen en dat andere plaatsen alles gedaan krij gen, maar wij maar moeten zien, dat we er komen. We laten ons na heel lang pra ten overhalen om als lid ingeschre ven te worden van de KVP, maar ze moeten ons dan ook niet aan het hoofd liggen zeuren over ver gaderingen, candidaatstellingen etc. meer, want politiek is toch alleen maar voor hele hoge heren. En degene die zich hiervoor in spant, kijken we met een scheel oog aan, omdat hij schijnbaar ook op een baantje zit te loeren. Hoe funest die houding is, hebben we al meermalen proberen aan te to nen. Maar de resultaten zijn prac- tisch niet te zien. Is het dan een wonder, dat het K.V.P.-bestuur met de handen in het haar zit en feitelijk niet goed weet wat te doen. Want hoe wil men de zo dringend nodige con tacten leggen met andere afdelingen in deze streek, als men op voor hand al weet, dat een en ander toch een mislukking wordt. Als de verkiezingen voorbij zijn en gebleken is, dat wij feitelijk geen vertegenwoordiging hebben, dan weten we ons weetje wel. Dan heeft het kiesreglement van de K.V.P. het gedaan, de plaatselijke afdeling, de afdelingen van de kerkdorpen en ga maar door.... allemaal en iedereen is dan de schuld, behalve wij zelf. We weten niet wat het bestuur der K.V.P. zal doen. We weten ech ter op voorhand, dat minstens 80 pet. der leden, niets, maar dan ook totaal niets zal doen. En zelfs het beste bestuur kan dan rustig in pakken. We hopen en vertrouwen, dat desondanks, dit bestuur toch nog een oplossing zal weten te vinden, gezien het belang van deze zaak, maarhoezede mensen enthou siast zullen krijgen, is een vraag, waar we het antwoord tot onze spijt niet op kunnen geven. Nederlandse bedevaart naar Lourdes in 1888. Peel en Maas van 26 Mei 1888 berichtte, dat het Comité der Ne derlandse Bedevaarten heeft beslo ten, dit jaar in September eene bedevaart naar Lourdes te organi seren. Het plan der reis zal over over enige dagen in de dagbladen worden bekend gemaakt, terwijl alsdan op aanvrage circulaires en nadere inlichtingen te bekomen zijn bij de leden van het comité, dat uit een twaalftal geestelijken en leken bestond, waarvan enkele in Limburg. Men had dus ruim drie maanden bedenktijd om al of niet mee te gaan, maar als men niet meeging, dan moest men toendertijd minstens een jaar wachten. Dat doen we vandaag toch wel even anders, is 't niet? HUURSCHULD. Ook vroeger waren niet alle huurders geregelde betalers. In 1888 had een hulseigenaar op een dorp in de omgeving van Amster dam. er ook al last van en hij ging voor de zoveelste maal een oude melkverkoopster eens extra drin gend aanbevelen om over de brug te komen. Aan het slot van dit onderhoud kwam men overeen, dat de huurs- ster haar koe, de enigste die zij had, de volgende dag zou verkopen en de helft der opbrengst aan de huisheer zou afdragen. Daarmede tevreden gesteld keerde de man huiswaarts. De melkverkoopster hield zich aan de afspraak en ging naar de dorpsslager, bood haar koe te koop aan en men werd het samen eens maar niet alleen over de verkoop van de koe, maar ook de kat van de huurster werd verkocht. De kat weliswaar een beetje te duur, want daarvoor moest de sla ger f 190 betalen, maar daar stond dan ook tegenover, dat de koe voor f 2.50 aan de nieuwe eigenaar overging. De juffrouw bracht netjes de 25 stuivers bij haar huisheer, die haar wel nie't zo erg vriendelijk te woord stond, maar haar toch niet kon verwijten, dat zij zich niet aan de laatste afspraak had gehouden. Of onze hedendaagse kantonrechters hiermede accoord zouden gaan is nog een vraag. De dorpsbewoners stonden volgens het bericht in Peel en Maas, met hun sympatiën niet aan de zijde van de huisheer, maar lachten hem nog weken lang uit, met deze lepe zet van hun melkvrouwtje. REIZEN EN ROVEN Bent u op reis nooit eens beroofd? en hebt u nog nooit eens 'n roof tocht op touw gezet. Peel en Maas vertelt er van hoe men dat in 1888 in Texas deed, behoorlijk in 't groot en er niet voor terugschrikte spoor treinen en postkoetsen te overvallen. Een der Rinaldinis, bereden en tot de tanden gewapend, versperde de voor Dallos bestemde postkoets uit San Angelos den weg, en het gelukte hem, schoon hij geheel al leen was, alle reizigers, veertien in getal, van hetgeen zij aan waar de bij zich hadden, te beroven. In een nauwe pas sprong hij eensklaps te voorschijn, beval den koetsier stil te houden, de passa giers uit te stijgen, hun wapens neer te leggen en de armen uit te steken. Allen gehoorzaamden den rover, die nu nader reed, ieder een zak over het hoofd trok, (hij had er dus 15 bij zich) en nu zeer ge moedelijk de zakken zijner slacht offer ging doorzoeken. Hij eigende zich geld en wapenen toe, opende kisten en koffers, nam allereerst de postkas in beslag en eerst toen hij zijn zaken aan kant had en weder te paard zat, ver oorloofde hij de reizigers zich te demaskeren. Toch kon de reis niet worden voortgezet daar Rinaldini nog op een tweede wagen wachtte, die echter uitbleef en blijkbaar een andere weg had genomen. Inmid dels betaalde de rover leder van zijn slachtoffers vijftig cent uit, opdat zij aan het dichtst bijzijnd station een middagmaal zouden kunnen gebruiken; vroeg den koet sier zeer belangstellend naar zijn voorganger, wien hij eens met even goeden uitslag had overvallen, en bood eindelijk een jonge dame van het gezelschap als ..aandenken" een bouquetje veldbloemen aan, dat op zijn hoed prijkte. De jonge dame verzocht de galan te rover om een autogram Terstond scheurde de edele een blaadje uit zijn notitieboekje en schreef: „Hiermede betuig ik, dat ik u allen voor eerlijke dames en gentle men houd, maar ge zijt slecht ge wapend en weinig voorbereid op ontmoetingen als deze. Hoogachtend Postrover van Texas." Daarop stelde hij de jonge dame het beschreven blaadje papier ter hand, gaf een teken om op te bre ken en sloeg zijwaarts de bossen in. Net iets voor de film vandaag. Wat waren dat allemaal gemoede lijke mensen, die reizigers en die koetsiers in die dagen, en het stond Bedenkelijke verschijnselen in de industrie Weglopen bij zijn baas om bij een andere een hoger loon te verdienen, is een van de meest bedenkelijke verschijnselen, welke wij tegenwoor dig aantreffen. Hoe gemakkelijk zegt niet een arbeider, die een standje krijgt of wie een bepaalde maatregel of chef niet aanstaat: Bonjour? Hij pakt zijn hoed en jas en vindt de volgende dag bij een ander be drijf werk, soms nog beter betaald. Hoe vaak gaat een arbeider ook niet in op een van die verrukke lijke advertenties, welke wij tegen woordig in de bladen vinden en waaruit blijkt, dat het werken in een fabriek tegenwoordig eigenlijk meer lijkt op het binnnentreden in het Paradijs. Er wordt met veel geschenken, verzorging en geld gegooid, er wor den zwarte lonen betaald, om de arbeiders en arbeidsters te trekken. Nederland kenthet full-employment in plaats van de werkloosheid, die in de dertiger jaren ons teisterde en die in 1952 nog als een dreiging werd gevreesd. 30 pet verandert Om de lezer een beeld te geven van het personeelsverloop in de bedrijven laten wij enige gegevens volgen welke ontleend zijn aan pensioenfondsen. Deze gaven na tuurlijk geen getrouw beeld, aan gezien zij niet alle deelnemers aan het bedrijf omvatten, maar alleen de mannen. Volgens het pensioenfonds in de Nederlandse textiel-industrie was het verloop in 1953 26 pet en in het volgend jaar eveneens 26 pet. Bij de Tilburgse Wolindustie zien wij cijfers, die nog erger zijn, daar namen in 1953 niet minder dan 2157 personen ontslag ofwel 31 pet. tegen 29 pet. in 1954. En in 1954 in de Schoenindustrie 2597 perso nen of 30 pet. Het merkwaardige is, dat het verloop zich het sterkst openbaart bij de jongeren, n.l. de mensen van 14 tot 22 jaar. Op zich zelf zit er iets normaals in dat jongeren van bedrijf wisselen én om het vak beter te leren én om promotie te maken. Maar wat zich nu voordoet is wel abnormaal. De textielindustrie is het laagst met 10 pet genomen over het gehele land. In Tilburgs wolindustie valt het ook nog mee met 8 pet. Maar veel erger is het b.v. waar 33 pet der jongeren in 1953 en 42 pet in 1954 veranderde. In de sigarenindustrie was dit zelfs 54 pet in 1953, maar in het volgend jaar daalde dit cijfer tot tot 45 pet. Van de zijde der werkgevers, zo wel als van die der werknemers ziet men dit verschijnsel als hoogst bedenkelijk. Is dit gebeuren in de meeste gevallen op de lange duur bezien een sociaal nadeel, ook eco nomisch leveren deze mutaties een groot verlies op, aldus merkt men van werknemers zijde op. Opgeleide krachten verdwijnen, hun plaatsen moeten worden bezet door anderen, die nog niet de oefe ning of scholing bezitten om de opengevallen posten naar behoren te kunnen bezetten. Dit vergt op zijn beurt weer extra inspanning van de nog overgebleven ingewerk te krachten, die echter ook niet alles kunnen voorkomen, met als gevolg veel verlies aan tijd, grond stoffen en materialen. Daarnaast komt nog, dat de on tevredenheid van de „oude" werk nemers in de onderneming meer toeneemt, omdat aan de „nieuwe" werknemers boven het loon ver goeding voor reiskosten en ook wel kostgeld wordt betaald. Bij minder prestatie ontvangen de „nieuwen" veel meer geld. Van werkgeverszijde heeft men ons verklaard: „Hoewel uiteraard niet kan worden gesteld, dat alle ontslaggevallen een gevolg zijn van de gelaakte mentaliteit, zijn wij toch van mening, dat een verloop van 25—30 pet als uit bovenstaande cijfers blijkt, voldoende ernstig is om aan het probleem meer aan dacht te schenken dan tot nu toe is geschied". Zij uiten een ernstige waarschu wing aan het adres van de werk gevers, die het met de loonvoor- schriften o.a. zo nauw niet nemen: „Zij schaden daarmede het algemeen belang, hetwelk ten slotte ook hun eigen belang is". op de rolschaatsen te vertonen. Daar liggen genoeg wegen, die voor het doorgaand verkeer zeer onbelangrijk zijn en Venrays jeugd was er mee geholpen. Het verkeer en de politie hebben er tevens alle voordelen van. Mis schien, dat dit nog als StNicolaas- cadeau aan onze jeugd kan worden aangeboden. ANJER-AVONDEN IN LIMBURG Onder de titel „Veur Limburg, deur Limburg" startte donderdag 27 oktober te Beek de tweede serie Limburgse Anjer-avonden, die evenals in 1952 in 12 Limburgse gemeenten ten bate van ,het prov. Anjerfonds worden georganiseerd. Deze avonden omvatten een con cert, te geven door een der plaat selijke muziekgezelschappen, en verder een programma, waaraan meewerken een boeren-blaaskapel, een radio-ster, een kampioen-leuge naar en toneelspelers van de plaat selijke toneelvereniging. De orga nisatie berust bij de Regionale Omroep Zuid, die alle An j era vonden zal uitzenden. Uit 90 adspirant-radiosterren zullen twaalf candidaten voor elke avond één worden gekozen. Ook staat op elk programma een vragenwedstrijd. Aan de eerste Anjeravond te Beek op 27 oktober werkten o.a. mee „de Beeker Lieder-Tafel" en harmonie „St. Caecilia". Aan de tweede avond, te Brunssum, 3 nov., de pianist Harrie Biessen solis tische medewerking verleende. Voor de uitvoering te Weert op 17 nov. bouwen de gebrs. Vermeulen een orgel, dat bespeeld zal worden tijdens het concert van de Orato riumvereniging. Buiten de reeds genoemde plaatsen worden Anjer avonden gegeven te Roermond (10 nov.), te Kerkrade (24 nov.), te Geleen (1 dec.), te Horst (8 dec.), te Venray (15 dec.), te Venlo (22 dec.), te Tegelen (29 dec.), te Heerlen (5 jan.) en te Maastricht (12 januari). Italianen in Hoensbroek De eerste groep van 53 Italiaanse arbeiders, die zich voor onder grondse arbeid in de Limburgse mijnen hebben aangemeld, zijn in de mijnstreek aangekomen. Ze komen in dienst bij de staatsmijnen en zijn ondergebracht in een ge- zellenhuis te Hoensbroek. Invoer van vee in Duitsland stopgezet De invoer van Nederlands vee in Duitsland is stopgezet. De regering van West-Duitslar.d heeft deze maatregel genomen, omdat zij meent, dat er in Nederland een epidemie van mond- en klauwzeer heerst. De stopzetting van de uitvoer betekent voor de Nederlandse veei houderij een slag. Sinds januari van dit jaar werden niet minder dan 3500 levende runderen naar West-Duitsland geëxporteerd. Dit betekent een tiende deel van de totale export van vee. niet eens in de krant van 1 April, dus alles waar gebeurd. Ziekenfondspremie wordt 4.2 pet. De Ziekenfondsraad heeft de minister van Sociale Zaken gead viseerd de premie van de verplichte verzekering met Ingang van 1 Jan. van volgend jaar te verhogen, van 4 tot 4.2 percent. Deze premiever hoging zal nodig zijn om stijgende kosten op te vangen en uitputting van het Vereveningsfonds te voor komen. Militair verdronken in weggezakte tank De twintigjarige dienstplichtige huzaar P. J. G. Bastiaens, van het 43e eskadron zware tanks is Woens dagmorgen op de Oirschotse hei met zijn tank in een met modder gevulde kuil gereden. De tank liep vol water. Bastiaens slaagde er niet in zich te bevrijden en verdronk. Zijn stoffelijk overschot is overge bracht naar het R.K, Binnenzieken- huis te Eindhoven. Hij was af komstig uit Maastricht. Melkslijters veroordeeld Zes en veertig melkslijters uit Den Helder, zijn door de econo mische politierechter te Alkmaar veroordeeld tot geldboeten wegens het houden van een ongeoorloofde vakantie in de periode van 113 augustus van dit jaar. Rolschaatsbaan Ternauwernood had een gedeelte van de Julianasingel een ander, gladder wegdek gekregen, of Ven rays jeugd heeft meteen ontdekt, dat dat nieuwe stuk weg prima ge schikt is voor rolschaatsbaan. Lekker glad en ruim en dus.... tientallen kinderen, die daar het publiek laten zien, wat voor toeren ze allemaal verrichten kunnen op hun rolschaatsen. Maar ook politie, die terecht de mening huldigt, datide Julianasingel als een der voornaamste >erkeers- aders in Venray ongeschikt is voor rolschaatsbaan en van deze of gene de rolschaatsen heeft afgenomen. De lieve jeugd waagt 't er echter nog altijd op en zo ontstaat hier nog al eens een zeer gevaarlijk punt, daar de jeugd zich ten ene male niet gauw laat verdrijven. Waar zou ze trouwens heen. Trottoirs zijn niet zo prettig voor te rolschaatsen en ook de andere wegen schijnen niet je ware te zijn. Onze vraag is nu of het inder daad zo bezwaarlijk is, om een van de wegen in Venray-Oost nu eens wat gladder af te werken als wel de bedoeling was daar en de jeugd gelegenheid te geven hun kunsten Men kan de waarde van veel dingen in geld uitdrukken, maar niet die van pijn. Pijn is onbetaal baar. Dat hebben wij onlangs van de politierechter geleerd. De woonwagenbewoner die vol narigheid en zenuwen voor de groene tafel stond, was een fatsoenlek man, want al 31 jaar vertoeft hij op dit ondermaanse, en nog nimmer heeft de politie kans gekregen, zijn naam in haar secure boekhouding te no teren. Maar de eerste keer was meteen raak. Of zou u niet vreemd opkijken, als er iemand schietend in een auto door het dorp zou gaan rijden? Dit had de berouwvolle woon wagenbewoner in een vlaag van overdreven levensvreugde gepres teerd. Hij had om de een of andere rede een windbuks gekocht en on derweg besloot hij die even te pro beren. Zo draaide hij het raampje van zijn tweedehands auto omlaag, mikte op een paaltje en trok af. Als boordschutter zal deze ver dachte het evenwel nooit ver brengen. Inplaats van in het paaltje te belanden, drong het bukskogeltje een juffrouw binnen, die net aan 't winkelen was. De juffrouw sprong enige afstand verticaal omhoog en vervolgens horizontaal opzij in de richting van een aldaar geparkeer de politieman, De onfortuinlijke schutter had ondertussen de zonder linge gymnastiek van de getroffen juffrouw opgemerkt. Toen hij pools hoogte kwam nemen, ontdekte hij, dat hij er zelf de oorzaak van was. De man gaf de juffrouw meteen vijftien gulden als voorlopige schade vergoeding, en nu zagen ze elkaar terug voor de groene tafel Het werd geen hartelijke begroe ting. De vriendelijkheid kwam alleen van de kant vandeschuldige woon wagenman. De juffrouw wilde niet veel van hem weten. Ze richtte zich rechtstreeks tot de rechter. Want zij was gekomen om de oogst aan schadevergoedingen tot de laatste halm toe binnen te halen. „Asje blieft", zei ze, „f 191.79". De rechter vond het een aardig sommetje. „Hoe berekent u dat?" „Hebt u kwitanties meegebracht?" Er kwamen wat papiertjes uit haar portemonnaie: zoveel wegens loonderving, zoveel busgeld, zoveel voor nieuwe kleren en tenslotte f 150,omdat het zo'n pijn had gedaan. „U moet natuurlijk niet 't onderste uit de kan willen hebben", vond de rechter. „Die honderd vijf tig gulden zullen we er maar af doen. Pijn is immers toch niet in geld uit te drukken". „En die nieuwe kleren dan?", vroeg de officier, die zich niet kon voorstellen, dat het bukskogeltje zulke ruïneuze gevolgen had gehad voor de garderobe van de juffrouw. „Hebt u daar bewijsstukken van?" Nu kwam er een enorme bood schappentas te voorschijn. En daar uit een zwarte rok, met een klein kogelgaatje en dan nog een rose kledingstuk met een gaatjeen boven dien met een bloedvlek ter grootte van een kwartje. „Die kan ik on mogelijk meer dragen", zei de juf frouw beslist. „Maar dat kan toch wel worden gestopt!" meende de rechter ontzet, want hij is ook huisvader. De juf frouw schudde ontkennend het hoofd. Ze wilde die kleren niet meer aan. „Dat moet u ook maar zelf weten", zei de rechter, „maar voor zulke opvattingen hoeft die man niet krom te liggen". Waarna de schade werd vastgesteld op vijf entwintig gulden, het reeds ge offerde bedrag van f 15,niet mee gerekend. En als straf kreeg de schutter twee weken voorwaardelijk. „En als hij dat geld niet betaalt?" vroeg de juffrouw hautain. „Geen nood", antwoordde de ver dachte, terwijl hij een briefje uit zijn broekzak trommelde, „hebt u terug van honderd gulden?" Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau voor zuigelingen uit de KOM Bekendmaking Burgemeester en wethouders van Venray brengen nogmaals onder de aandacht van de ingezetenen dezer gemeente, dat de wethouder van Sociale Zaken de heer J. H. van Boven, uitsluitend ten gemeente huize te spreken is over woon ruimte-aangelegenheden des dins dags van half tien tot half een en des vrijdags van half 3 en half 6. Venray, 19 oktober 1955. A.s. Emigranten De Katholieke Limb. Emigratie- Stichting houdt zitdag te Venray, woensdag 9 november, in Hotel de Zwaan, 's namiddags om 5 uur. Automatisering telefoon Meerlo en Tienray Op vrijdag 4 november is de auto matische telefooncentrale Tienray, in dienst gesteld. De telefoonnetten Meerlo en Tien ray, zijn nu tot één net, onder de naam „Tienray", samengevoegd. Het netnummer van Tienray Is 04789. De aangeslotenen van bovenge noemd net krijgen, voor wat het automatisch interlocale verkeer be treft, dezelfde mogelijkheden als de abonné's van de reeds geautomati seerde netten van de sector Venray. Rij ksp ostspaarbank Aan het postkantoor Venray en het daaronder behorende ressort werd gedurende de maand October 1955 ingelegd f 86.946,16, en terug betaald f 63.991,18. Gevonden: schroefdraadmeter, Dijkman, Oos trum C 24; zwart gevoerde dames handschoen, Merseloseweg M la; polshorloge, Strijbosch Langeweg lipssleutel aan ketting, Lensen, Veltum L 79; bruin manchester jongensjas en bos sleutels, Politie bureau; vulpen en kam in etui, H. Broers, Smakterweg 10; 1 paar herenglacé'sv. Hoof, Langstraat 21; armbandje, Strik, Hoenderstraat 10; motorbril, Fleurkens, Oostrum C17; betonijzer, KleuskensLeunen K29a; aandrijfriem, Linders, café Deur- neseweg 12; zilverbon van f 2.50 Pr. Bernhardstraat 26; ijzeren staaf Claessens, Leunen K 12. Aanbesteding Op 29 october werd aanbesteed, het bouwen van een boerderij voor de heer A. van Osch te Venray, onder architectuur van de heer J. Volleberg, waarvan de uitslag was als volgt: M. Poels, Venray f 65.550, Gebr. Dinghs, Castenray 63.014, L. Volleberg, Venray 59.757,— L. vd. Mortel, Deurne 57.866, De begroting was f 57.847, MANNEN-RETRAITE BIJNA KOSTELOOS Van 24 tot 27 Nov. wordt te Ven lo .een retraite gegeven voor man nen, die lid zijn van de K.A.B. De retraite begint Donderdagavond om half 8 en eindigt Zondagmiddag 1 uur. Deelnemers uit Venray krijgen van de K.A.B. en van de Retraite- penning zoveel reductie, dat zij slechts f 4 in Venlo behoeven te betalen en bovendien kunnen zij van de plaatselijke vakbondafd. nog een subsidie van minstens f 2.50 krijgen. Zo kan men bijna kosteloos enige kostelijke dagen hebben. Laat deze gelegenheid niet voorbijgaan, maar geeft U zo spoedig mogelijk op bij Uw vakbondsbestuur of bij Pater Domitius, Patersklooster. VERLOOFDEN-RETRAITE Meisjes, die van plan zijn binnen kort in het huwelijk te treden, kunnen in Roermond een verloof den-retraite meemaken van 7-10 December, d.i. van Woensdagavond tot Zaterdagmiddag. En de jongens, die dezelfde plannen hebben, kun nen ook zo'n speciale verloofden- retraite meemaken in Venlo van 8 tot 11 Dec., d.i. van Donderdag avond tot Zondagmorgen. Inlich tingen te verkrijgen bij de parochie- geestelijkheid, ook bij Pater Domi tius, en de meisjes bij mej. Olga Pij is, Grotestraat. Steunt het Thuisfront Het Katholiek Thuisfront bewijst nog altijd onschatbare diensten aan de jongens die in militaire dienst zijn. Helpt door Uw lidmaatschap de aalmoezeniers, opdat zij gesterkt door Uw gebed en Uw financiële steun onze jongens op de rechte weg helpen houden. Voor f-1,20 per jaar steunt U het Katholiek Thuis front en de aalmoezeniers die met onze jongens het beste voor hebben. Derde Orde-mededelingen De cyclus van de bijbel wordt voortgezet. Pater Clemens Epping komt Zaterdagavond om half 9 en Zondag op de gewone tijden weer spreken over de H. Schrift. Als onderwerp is gekozen: „Gods heils plan met de mensen". Wat zijn wij toch gelukkig zulke boeiende onder werpen te kunnen beluisteren. Mogen wij op U allen rekenen De vorige keer zijn er een 250 mensen geweest. Hoeveel komen er nu Geen postzegelmarkt Maandagavond is er geen post zegelmarkt, maar die week daarop beginnen we weer. Jongens en meisjes, je moet toch maar goed volhouden en zorg alvast maar, dat je er veel nieuwe bij krijgt. Steunt het Uniformfonds van Het Zandakker Stort uw gift op giro nr. 434623. Dank

Peel en Maas | 1955 | | pagina 1