fa'*
Wie zich aan 'n ander spiegelt...
Rent gij het Mandement der Bisschoppen?
Loonsverhoging a.s.?
INGEZONDEN
Oct.'44-Oct.'54
Zaterdag 28 Augustus 1954 No. 35
VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
ONDERVINDT'I
KLEPIHG WINT 'T
CUNht^llt VP
MAAS
PM ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS-
EriY UiVlw A PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venraj f 1.45
PEEL EN
DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF WFFKRÏ AH VOOR VFNR AY
GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 VV ErErlVDUAU V WIS. V OilAii I
Alle katholieken lid van de katholieke sociale organisaties
Het is bijna onbegrijpelijk dat er
nog katholieken zijn die zeggen dat
de katholieke sociale organisaties
tegenwoordig beter konden verdwij
nen. Waarom al die verdeeldheid,
die hekjeszetterij? Waarom ons niet
met alie andersdenkenden die van
goede wil zijn aaneensluiten tot
één grote algemene organisatie? We
streven toch allen het zelfde doel
na: meer welvaart voor allen.
De Bisschoppen zijn bezorgd dat
er soms achter dit geredeneer in
de diepste grond een zekere onver
schilligheid en lauwheid schuil gaat.
Dat men gaat vergeten dat de ka
tholieke sociale organisaties niet
slechts verenigingen van katholie
ken, maar inderdaad katholieke
verenigingen moeten zijn, waarin
de katholieke beginselen tot hun
volle recht komen. Wat ook het
naaste doel dier verenigingen moge
zijn, het voornaamste en hoogste
doel is het christendom door te
voeren en gestalte te geven in het
maatschappelijk leven, en zo mee
te werken aan het koningschap van
Christus in de wereld van heden.
Men moet niet aankomen met de
bewering dat de katholieke sociale
organisaties opgericht zijn uit eco
nomische nood, om betere arbeids
voorwaarden en beter loon te ver
krijgen voor de arbeidende klasse.
Want die katholieke organisaties
werden ook gesticht om de katho
lieken te vrijwaren voor de grote
gevaren die dreigden van de kant
van neutrale of onchristelijke ver
enigingen. En van het begin af aan
heeft de leiders voor de geest ge
staan, de leden niet slechts te be
waren in het heilig geloof, maar
ze te vormen tot strijdbare Chris
tenen en hun krachten te bundelen
om een hervorming van de maat
schappij te kunnen doorvoeren „in
de géést van het Evangelie" zoals
Paus Pius XI zegt in de encycliek
„Quadragesimo anno".
Wie meent, dat juist de katho
lieke vakorganisaties de mensen
minder bereid of minder geschikt
zou maken om met andersdenkenden,
maar toch goedwillenden mede te
werken aan een betere maatschap
pij, hij vergist zich.
Hij weet niet, hoezeer juist de
plaatsbekleder van Christus op aar
de, Paus Pius XI, in de encycliek
„Qudragesimo Anno" zo aangedron
gen heeft op samenwerking met
allen, die van goede wil zijn, welke
godsdienst ze ook hebben of welke
richting ze ook zijn toegedaan.
De K.A.B. heeft er na de oorlog
prijs op gesteld met het N.V.V. en
het C.N.V. samen te werken voor
zover dit mogelijk was en deze
wens tot samenwerking bestaat nog
bij de K.A.B.
Samenwerking met andersden
kenden dus, zover dat mogelijk is,
maar toch onze eigen katholieke
sociale organisaties handhaven!
Juist omdat onze katholieke so
ciale beweging in het verleden zo
veel goeds tot stand heeft gebracht
en fair bestaansreden daardoor
overduidelijk heeft bewezen.
„Zij heef t immers van haar oor
sprong af in de voorste linies ge
staan ze is een stuwkracht gewor
den bij het scheppen van gezonde
maatschappelijke toestanden; ze
heeft onze arbeiders behoed tegen
grote gevaren, die voor het geloof
dreigden van de kant van de soci
alistische vakbeweging; ze heeft de
werkgevers aangezet tot een chris-
telijk-sociale houding; ze heeft in
alle standen en rangen rijke vruch
ten voortgebracht voor het gods
dienstig leven en de christelijke
levenshouding der katholieken."
Onze katholieke organisaties
hebben tenslotte de geesten rijp
gemaakt en de weg bereid voor de
nieuwe ordening van de maatschap
pij volgens de richtlijnen van de
laatste Pausen: zo schrijven de
Bisschoppen in hun Mandement.
En dan zouden we nu die katho
lieke sociale organisaties laten ver
dwijnen omwille van het drijven
van Socialisten en Humanisten
Wie goed ziet, zal juist nu de
tijd gekomen achten om de volle
vruchten te plukken van de arbeid
en de offers van het verleden, om
de maatschappij zo goed mogelijk
uit te bouwen in christelijke zin,
en zo op de beste wijze de ware
belangen van het volk te dienen.
Wie het doel van de katholieke
sociale organisaties scherp voor
ogen houdt, zal beseffen, dat zij
juist nu hard nodig zijn.
Het is niet waar, dat de mensen
van de zogenaamde „neutrale" vak
beweging, de Socialisten en de
Humanisten, hetzelfde doel nastre
ven als onze katholieke sociale
organisaties. Wij katholieken willen
een maatschappij opbouwen met
een uitgesproken christelijk karak
ter; wij willen het Koningschap
van Christus op alle gebieden van
cultuur en arbeid verbreiden; wij
willen een nieuwe Gemeenschap,
die meer dan de tegenwoordige
gebaseerd is op rechtvaardigheid
en naastenliefde, dus de nieuwe
opbouw van de maatschappij. Wij
willen nlg de publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie, die een eind zal
maken aan de onnatuurlijke tegen
stelling tussen de twee klassen van
werkgevers en werknemers.
Deze hebben zich tot nu toe als
gevolg van de strijd op de arbeids
markt als twee tegengestelde fron
ten gegroepeerd. Maar dan zal er
geen strijd meer zijn, maar meer
liefde en rechtvaardigheid en broe
derlijk samenwerken van de ver
schillende standen.
Al deze idealen zouden in een
algemeen programma niet tot uit
drukking kunnen komen. Zij zouden
in een zogenaamde „neutrale"
vakbeweging niet kunnen gedijen,
zij zouden integendeel hun glans
verliezen, omdat wij katholieken in
zo'n algemene vakbeweging wat
betreft onze idealen naar alle
kanten concessies zouden moeten
doen, en dan zou er niet veel meer
van overblijven. P. D.
Er is de laatste maanden ernstig
beraadslaagd over een nieuwe loon-
ronde. Niet alleen omdat de grotere
levensduurte de in Oct. j.l. inge
gaan zijnde loonsverhoging weer
heeft ingehaald, maar tevens ook
om de arbeider te doen delen in de
stijging van het nationale inkomen.
De daartoe ingestelde commissie
van de Sociaal Economische Raad,
is nagegaan of de inkomens der ar
beiders ook zijn achtergebleven bij
de ontwikkeling van het werkelijk
nationale inkomen per hoofd van
de beroepsbevolking en is tot de
conclusie gekomen, dat er een be
duidend verschil bestaat.
Het arbeidersinkomen is niet in
dezelfde mate gestegen als het na
tionale inkomen. Daarom heeft deze
commissie geadviseerd om gezien
de huidige gunstige economische
toestand tot loonsverhoging over
te gaan. Er schijnt echter nog geen
definitieve uitspraak gekomen te
zijn op de vraag of deze loonsver
hoging verplicht zou moeten worden
voorgeschreven of dat men deze via
vergunningen per beroepsklasse toe
laat. De grootte van de loonsver
hoging zal eerst bij de eventueel te
geven verplichting of vergunning
kunnen worden vastgesteld.
De grote vraag blijft natuurlijk
of deze mogelijke loonsverhoging
geen ernstige gevolgen zal hebben
als prijsstijging werkloosheid en
verstoring van de betalingsbalans.
De commissie meent, dat dit alles
mee zal vallen, mits natuurlijk aan
bepaalde voorwaarden wordt vol
daan. Zij is eerder van mening, dat
de huidige onbevredigde toestand
gevaren met zich brengt in verband
met de arbeidsvrede.
Bij het onderzoek inzake deze
loonsverhoging, waarbij dus de
inkomen-vorming in Nederland ook
ernstig bestudeerd is, is het de
commissie allereerst opgevallen, dat
het huurpeil i.v.m. andere landen
te laag Is en ook economisch niet
verantwoord is. Zij adviseert deze
huren dusdanig op te trekken, dat
tekorten en verschillen uit de weg
worden geruimd.
Een tegemoetkoming in de huur
verhoging zal door middel van ver
laging van directe en indirecte
belastingen moeten gevonden wor
den, aldus deze commissie.
Verder adviseert de commissie om
de subsidie politiek te onderzoeken
en te verminderen.
De Regering geeft om de kosten
van levensonderhoud te drukken,
nog verschillende subsidies. Deze
commissie meent, dat deze hele
politiek te grote onzekerheid schept
voor het bedrijfsleven en dus ernstig
moet worden bestudeerd om tot
vermindering en afschaffing te
komen.
En tenslotte is de commissie ge
bleken, dat gepensionneerden en
kleine renteniers ernstig gedupeerd
zijn door de waardevermindering
van de gulden en de stijging van de
kosten voor levensonderhoud.
Derhalve adviseert de commissie
ook deze groepen tegemoet te komen
door verhoging der pensioenen, een
tegemoetkoming in de huurverho
ging door middel van belasting
verlaging.
Al deze voorstellen zullen bespro
ken worden op deze eerstvolgende
vergadering van de Soc. Econ. Raad
die dan haar adviezen zal geven aan
de Regering, die nog niet gebonden
is om ze op te volgen.
Dinsdag was het kouder dan
op 4 December
Deze uitzonderlijk slechte zomer
heeft Dinsdag in het midden en
Zuidoosten van het land zijn diepte
punt bereikt. Daar bleef de tem
peratuur op vele plaatsen beneden
de 13 graden. In het hele Zuid
oosten was het de koudste Augus
tusdag van deze eeuw en ook de
koudste dag van deze zomer tot
nu toe. In het hele Zuidoosten was
het op deze 24ste Augustus aan
zienlijk kouder dan op 4 December
van het vorig jaar, toen er tempe
raturen van 14 tot 18 graden
werden gemeten. Vandaar dat
menigeen kleumde bij deze winterse
Augustus-kou.
Wie zich aan een ander spiegelt...,
zegt het spreekwoord, die spiegelt
zich zacht. Daaraan moesten we
denken, toen in Elseviers Weekblad
een reportage verscheen over de
gemeente Emmen.
In deze streek, die tot practisch
na de oorlog een der armste was
van ons land, met een geweldig
groot aantal werklozen en seizoen
arbeiders, is na de oorlog een soort
revolutie ontbrand, die ook voor
deze streek misschien tot voorbeeld
kan strekken.
Want in dit oude Drentse zand-
dorp is na de oorlog werk verzet
geworden op velerlei terrein. In
Emmen zelf zijn bv. na 1945 8 be
drijven gevestigd, die aan 1500 ar
beiders werk hebben verschaft. In
de dorpen rondom Emmen 12 be
drijven voor 1200 mensen.
Hoe deze omschakeling van het
zware vak van veenarbeider moge
lijk is geworden wordt duidelijk
omschreven, maar men heeft daar
wel in het oog gehouden, dat voor
die omschakeling ook nog andere
factoren meetellen. Voorbeelden ten
over.
Men heeft een uitbreidingsplan
klaar liggen, door de gemeentelijke
dienst opgezet, wat voorziet in een
woongelegenheid voor 30.000 men
sen (thans telt Emmen er 17000).
Na de oorlog zijn er meer dan
3300 woningen bijgebouwd, ofwel
1/3 van het naoorlogse huizenbezit.
De nieuwe plannen worden in
maquettes opgezet en het publiek
kan kennis nemen in een aparte
bijeenkomst en tentoonstelling van
de toekomst plannen op dit terrein,
waarbij door Burgemeester en des
kundigen tekst en uitleg gegeven
wordt.
Vijf jaren geleden kochten enkele
Emmenaren een vleugel, die in een
café werd geplaatst, waar liefheb
bers van muziek naar de een of
andere pianist konden luisteren. Nu
is er een aula voor 650 personen,
die als toneel- en concertzaal te ge
bruiken is en inderdaad ook wordt
gebruikt.
Er zijn naast lagere en technische
scholen ook een lycea gebouwd voor
jongens en meisjes, waarin nu 400
leerlingen het onderwijs volgen. Er
is een openluchtheater tot stand
gekomen, waarin de beste krachten
van Nederland optreden.
Dan bouwt men op het ogenblik
een sporthal, waarin zelfs getennist
kan worden en verder alle overdekte
sporten in beoefend kunnen worden.
Men heeft doodnuchter twee gym
nastieklokalen aan elkaar gebouwd
en klaar was kees.
Een nieuw zwembad is in voor
bereiding. Een beroepsbrandweer
met pracht materiaal staat dag
en nacht klaar en de wagens van
de Emmense Gemeentepolitie zijn
beroemd om hun prachtige inrich
ting. Er is een openbare leeszaal
ingericht met liefst 60.000 boeken
en zo kan men doorgaan.
Alleen al de verhalen hoe de ge
meentelijke autoriteiten verschil
lende fabrieken in deze plaats heb
ben gekregen, door nachtelijke auto
ritten naar Kopenhagen resultaat
Deense nylon fabriek, waarop 110
Emmenaren werken tonen aan
wat een werk daar verzet is en nog
verzet wordt.
Profijt van de armoede
„Men vraagt zich wel eens ver
wonderd af hoe een gemeente als
Emmen dit alles heeft kunnen fi
nancieren, zegt de burgemeester
in zijn interview met Elsevier. „Ik
antwoord hier altijd op", zegt hij,
„dat Emmen thans profiteert van
zijn armoede van vroeger. Het is
het eerste achtergebleven gebied
geweest, dat na de bevrijding in
samenwerking met rijk en provincie
in ontwikkeling kon worden ge
bracht.
Daardoor is er 4millioen gulden
besteed kunnen worden aan wegen
aanleg en bijna evenveel aan de
uitbreiding van de waterleiding. En
ruim 2 millioen voor uitbreiding
van het electriciteitsnet.
Wat de industrie betreft, profi
teren wij van de door het Rijk vast
gestelde premie-regeling. Zowel bij
de vestiging als bij de uitbreiding
van een fabriek, verstrekt de Re
gering een premie van 25 pet van
de bouwkosten, tot een maximum
van 25 gulden per vierkante meter.
Door dit alles is een industrieel
klimaat geschapen, dat vele fabrie
ken naar Emmen deed komen. De
gemeente werkt daar zelf hard aan
mee.
Wij bouwen zelf ook met behulp
van die bonusregeling fabrieken en
industrieflats, die wij dan weer
verkopen, in huur of in huurkoop
geven.
Ik kan hier alleen opantwoorden:
„Emmen is na Ede en Apeldoorn
de uitgestrektste gemeente van ons
land, wij hebben vele inwoners, die
door verpaupering werden bedreigd,
als er „niet iets gedaan" wordt. Het
is mij een vreugde aan dit „doen"
mee te helpen.
In Venray
Zouden wij bij een 10 jaarlijks
overzicht waarschijnlijk ook opmer
kelijke vooruitgang op velerlei ter
rein kunnen ontdekken.
En misschien was een dergelijk
rapport niet dom, omdat we daar
uit niet alleen kunnen leren wat
gebeurd is in deze zo moeilijke pe
riode in Venrays geschiedenis, maar
ook omdat daar uit conclusies kun
nen worden getrokken voor de toe
komst. Fouten, die verbeterd, tekort
komingen die kunnen worden aan
gevuld.
Wat echter in dit verslag zo op
viel is de voortvarendheid van het
gemeentebestuur inzake industrie
vestiging en de culturele verheffing
van die streek.
Speciaal op dit laatste
punt wijzen wij, omdat men hier
schijnbaar van mening is, dat dit
een luxe is, die wij als armlastige
gemeente ons niet kunnen permi-
teren. Dat er vroede vaderen zijn,
die daar anders over denken, blijkt,
wél uit dit verslag.
Wat er verder uit op te maken
was, is dat men niet alleen uitbrei
dingsplannen klaar heeft, maar
tevens gezorgd heeft voor een be
hoorlijke voorlichting van het pu
bliek. Als wij moeten erkennen, dat
ons rantsoen huizen voor 1954 niet
kan gebouwd worden omdat er geen
grond is, terwijl we prachtige wegen
aan gaan leggen, langs tuintjes,
waar men schijnbaar niet van plan
is de eerste tien jaren te bouwen,
dan blijkt, dat we ook hieruit kun
nen leren.
Zo zijn er vele punten, waarin een
gemeente Emmen ons ten voor
beeld kan zijn. Misschien dat een
nadere bestudering hiervan ook
voor Venray heilzaam kan werken.
Dinsdag a.s. komt Venrays Ge
meenteraad wederom in openbare
zitting bijeen. De vergadering be
gint om 6 uur.
Op de agenda staan o.m. enkele
voorstellen tot aankoop van grond.
Zo blijkt, dat de gemeente enkele
are grond kan kopen in Venray
Oost, voor f 0.50 per m2, behou
dens 170 m2 waarvoor f 1.- betaald
moet worden.
Verder staat op de agenda de
verkoop van ruim 21 ha aan de
Paardenkop ii Ysselsteyn t.b.v. de
Nederlandse Landmacht voor de
bouw van enkele magazijnen. Aan
vankelijk werd gevreesd, dat een
stuk ontginningsgrond, bestemd
voor weidegronden hieraan ook op
geofferd moesten worden, maar men
heeft dit weten te voorkomen.
De verhuring van het gebouwtje
aan de Merseloseweg, waarin thans
het Arbeidsbureau op stok zit, als
mede het belastingkantoor aan de
Stationsweg aan de Staat der Ne
derlanden is een volgend punt van
de'agenda.
Een ander punt is het voorstel
om 4 aandelen van f50 te nemen
in de ETIL, het instituut dat zich
bezig houdt met de bevordering
van de industriële belangen der
provincie. Misschien dat in deze
vergadering dan ook eens uit de
doeken gedaan kan worden, wat
het ETIL gedaan heeft voor onze
gemeente en de streek, waarin wij
wonen, omdat we ons niet aan de
indruk kunnen ontrekken, dat het
Brabantse Instituut voor de Noord
Oosthoek van Brabant heel wat
meer baanbrekend werk verricht
heeft als bij ons het ETIL. De mis
schien verkeerde indruk van buiten
staanders kan zo worden opgelost.
Verder is er een duister punt op
de agenda, waarin nl. wordt mede
gedeeld, dat Ged. Staten een raads
besluit tot het verlenen van een
eerste hypotheek ongeldig heeft
verklaard, omdat naar de mening
van G.S. het niet op de weg der
gemeente ligt gelden uit te lenen,
wanneer het niet betreft de uitvoe
ring van een gemeentelijk bouw-
credietregeling of van een ander
soortelijke regeling. Waarmede dus
G.S. het verlenen van hypotheken
terugwijst naar particulieren, ban
ken, verzekeringen etc.
Dan is er verder een voorstel om
de Jongensschool in Leunen een
stel nieuwe buitentoiletten te geven,
alsmede een nieuwe betegelde speel
plaats, terwijl in deDr Poelsschool
materiaal moet komen voor de in
richting van een nieuwe klas.
Plannen voor de verandering van
het Mgr. Wijnhovenpark, dat in
tussen nog altijd meer op een con
centratiekamp dan op een park
lijkt, zijn er ondanks de beloften
nog niet. Desniettemin gaat men
vast rustig door de Paterskoel te
dempen.
Met belangstelling heb ik gelezen
hoe mijnheer van de Burgt vraagt
om de bouw van grotere woningen.
Misschien dat men daarnaast nog
ook op een andere manier aan
grotere woningen kan komen.
Het zou waarschijnlijk de moeite
lonen, als men eens onderzocht
hoeveel oudere echtparen, waarvan
de kinderen inmidels voor het over
grote deel reeds vertrokken of ge
trouwd zijn, in grote woningen
„zitten", die feitelijk voor hen niets
anders als een grote last betekenen.
Poetsen, trappen lopen, grote ka
mers etc. Vele van deze echtparen
zouden gaarne bereid zijn te ruilen,
mits ze een kleine behoorlijke wo
ning konden krijgen.
Dan waren én de grote gezinnen
én de kleinere en oudere gezinnen
uit de brand. Want van het ouden
van dagen complex schijnt de eerste
tientallen jaren toch niets te komen.
'Een Grootmoeder,
met een te groat huis.
Onze jeugd
We zijn in Venray na de oorlog
vooruit gegaan wat betreft de
groenversiering. Bestaande plant
soentjes werden verbeterd en uit
gebreid en vele nieuwe kwamen
een vrolijke noot brengen in onze
plaats.
Bomen werden al of niet met
hulp van de jeugd geplant, kortom
aan alle kanten werd voor de zo
nodige versiering gezorgd.
Venrays jeugd schijnt echter met
man en macht gezworen te hebben
dit alles in de kortste keren weer
te niet te doen. Van bomen worden
takken en toppen afgerukt, plant
soenen worden als speelterrein
gebruikt, met het gevolg kapotte
grasmat, vernielde bloemen en
struiken.
Paterskoel is van park tot con
centratiekamp bevorderd. Voor het
Desselke loopt men met dezelfde
plannen rond. De tuinman van het
Engelse Kerkhof wil militaire be
waking vragen, want dit jaar heeft
men reeds meer dan driehonderd
planten gestolen, terwijl de platte
grond ten dienste van de bezoekers
met een regelmaat van een klok
verdwijnt. Venray is, wat dat betreft
bij de Kerkhovendienst der Engel
sen de beruchtste plaats in heel
Europa.
Of het nu de oplossing is, al deze
plantsoenen met prikkeldraad te
omringen durf ik te betwijfelen.
Van de andere kant kan men noch
de Engelsen, noch Gemeentewerken
verwijten, dat zij die eeuwige ver-
nielerij en gapperij moe zijn. De
kapitalen, die een en ander kost,
worden daarvoor niet uitgegeven.
Maar dit alles blijft toch maar een
noodoplossing.
De feitelijke oplossing ligt op
de eerste plaats bij de ouders, die
in plaats van op de bank rustig toe
te kijken hoe de lieve jeugd bv.
het Engelse Kerkhof als speelplaats
gebruikt (bokspringen over de
grafstenen is nog een der meest
onschuldige spelletjes) hun kinde
ren er op moeten wijzen, dat al
dat groen er niet is om kapot ge
maakt en vernield te worden.
Op de tweede plaats moet 't
onderwijzend personeel hier eens
wat meer aandacht aan besteden.
Wie zelf wat liefde heeft voor de
natuur moet op een school dat toch
ook aan de kinderen kunnen mee
delen. Op andere plaatsen gebeurt
dat toch ook en met groot succes.
En op de derde plaats is het een
taak voor de Overheid om te zorgen
dat de jeugd toch wat meer speel
terreinen krijgt. Men kan de jeugd
wel alle slecht verwijten, maar als
in een kinderrijke buurt als het
Desselke alleen maar speelplaats
is op straat of het plantsoen, dan
komen er beslist stukken. Wil men
het schone bewaren, dan zullen
deze drie samen moeten werken en
is tenslotte er de politie, die in deze
dan nog corrigerend kan optreden.
Als men plantsoenen met prik
keldraad moet omringen, deugt er
iets niet. En kan dat niet verbeterd
worden, laat men dan van die
plantsoenen kinderspeelplaatsen
maken. Dan dienen ze nog ergens
voor. Maar hopenlijk kan door
onderlinge samenwerking het ene
behouden, het andere tot stand
gebracht worden.
VENRA YENAAR.
In October a.s. zal het tien
jaren geleden zijn, dat de Engelsen
een kapotgeschoten en gebombar
deerd Venray binnen trokken.
Dat zij kwamen in een gemeente,
die in enkele maanden tijds van 'n
bloeiend en rustige plaats veranderd
was in een grote puinhoop, waarin
geen leven meer over scheen.
Dat zij het bevel gaven aan de
talloze kelderbewoners te evacueren,
huis en haard hoe verwoest en
hoe kapot ook achter te laten
en in de vreemde maar af te wach
ten hoe het verder zou aflopen.
De tijd heeft vele wonden die
toen geslagen zijn, geheeld en al
mag het lidteken soms nog schrijnen,
nu tien jaren nadien zijn we al weer
veel vergeten van de ellende en de
troosteloosheid, van het verdriet en
de wanhoop, die ons toen gevangen
hield.
We hebben een monument opge
richt voor hen, die in deze dagen
gevallen zijn en we hebben onze
plaats weer opgebouwd. Misschien
wat simpel en misschien zelfs wat
wreed gezegd, maar daar komt het
op neer.
Nu zijn we geen voorstanders van
plechtige jubilea, maar toch geloven
we, dat het goed zou zijn als we
deze Octobermaand eens extra aan
dacht zouden besteden aan wat nu
gebeurd en wat niet gebeurd is in
de afgelopen jaren.
Het kan niet ontkend worden, dat
de laatste tijd de overheid in het
algemeen nog al eens becrltlseerd
wordt.
Dat men wijst terecht of niet-
terecht, dat blijve nu buiten be
schouwing op verschillende din
gen, die al lang hadden moeten
gebeuren, op andere dingen, die
verwaarloosd zijn, kortom, dat men
critiek hoort over allerlei punten.
Daar zijn verschillende oorzaken
voor aan te wijzen en een daarvan
is wel, dat nu de opbouw feitelijk
achter de rug is en men zich, al of
niet bewust, afvraagt, wat nu?
In de voorbije jaren heeft men
ook wel voor de toekomst proberen
te zorgen, maar toen had de gewone
man het feitelijk te druk met eigen
zaken, dan dat men zich daar nu
intensief mee bemoeien kon.
Nu schijnt, dat langzaam maar
zeker te veranderen en omdat men
niet direct een behoorlijk antwoord
weet op de gestelde vraag, komt er
dikwijls critiek, die op haar beurt
weer commentaar oproept "en het
enige resultaat is meestal: lelijke
gezichten.
De ontwikkelingsprognose, die
van hogerhand zal worden opgesteld,
duidt aan, dat ook de overheid een
zoveel mogelijk positief antwoord
op deze vraag wil hebben, om daar
mede in de toekomst rekening te
kunnen houden.
Maar bij dat alles realiseert men
zich soms toch wel te weinig, wat
zich in die laatste oorlogsmaanden
heeft afgespeeld, de gevolgen en
de oplossing daarvan.
Nu we dan tien jaren verder zijn,
zou men deze jaardagen aan kunnen
grijpen om in een gedegen overzicht
alles wat is gedaan en verwezenlijkt
nog eens bij elkaar te plaatsen.
Niet alleen krijgen we dan een
belangrijk stuk Venrayse geschie
denis op overzichtelijke wijze bij
elkaar en werd het publiek nog eens
herinnerd aan veel, wat men nu al
weer doodgewoon vindt, maar men
zou tevens uit dit alles nog wijze
lessen kunnen halen, fouten kunnen
verbeteren en tekortkomingen kun
nen aanvullen.
En als de Overheid van haar kant
in dit overzicht haar vele moeilijk
heden naar voren bracht, dan zou
dit niet alleen tot een beter begrip
kunnen leiden van haar taak tot
de grote massa, maar ook voor haar
zelf een stimulans zijn door te
te blijven gaan, omdat het verleden
onherroepelijk zal leren, dat on
danks en zelfs misschien door die
moeilijkheden, nog zoveel bereikt
is geworden op velerlei terrein. Ter
wijl daar, waar men tekort ge
schoten is, een duidelijk afgebaken
de weg zich zal aftekenen voor
verbetering in de toekomst.
October 1954 kan een goede ge
legenheid zijn om zich te bezinnen
op de moeilijke tijd die achter ons
ligt en daaruit de kracht te putten
om de ongetwijfeld nog moeilijke
weg, die voor ons ligt, met frisse
moed op te gaan, daarbij geleerd
door de lessen van het verleden.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GROENE KRUIS
DONDERDAG a.s.:
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de Kerkdorpen
Emigratie-voorlichtingsavond
Regelmatig komen er Nederlandse
Paters, die in Canada werkzaam
zijn onder de emigranten of onder
de Canadezen, op vacantie. Zij zijn
mannen van het vak en weten wat
emigreren is. Het zou fijn zijn voor
hen, die zich voor Canada interes
seren of voor emigratie in het
algemeen, zo iemand eens te horen
spreken.
Wij hebben op zo iemand beslag
weten te leggen. Ondanks zijn
korte vacantie, die reeds 22 Sept.
eindigt, heeft Pater Otgerus, een
Brabantse Capucijn, de stichter
van het Nederlandse contactblad:
„Onder Ons" (tegenwoordig: Com-
pas), zich bereid verklaart hier te
komen spreken.
Hij komt Vrijdag 10 September
spreken in Huize „San Damiano".
De belangstelling zal wel groot
zijn, maar de ruimte is beperkt.
Wij hopen, dat belangstellenden
zich bijtijds bij Meester P. Gerrits
of bij Pater Aegidius Versluys
O.F.M. zullen opgeven.
Derde Orde-mededelingen
De maandvergadering heeft plaats
op de eerste Zondag van de maand,
dat is op Zondag 5 September,
zowel des morgens als des middags.
Ik hoop, dat allen één van deze
vergaderingen zullen bijwonen.
De leken-tertiarissen op Nieuw-
Guinea kunnen zielen redden door
kralen. Hebt U nog van die kralen
liggen, laat ze niet slingeren, maar
stuur ze naar mij of naar het
Derde Orde-huis in Alverna (Gld.)
Een dezer dagen krijgt u een
Winterprogramma thuis gestuurd.
Zoudt U zo goed willen zijn het
niet te laten terecht komen in de
prullemand, maar lees het even
door en doet ermee, wat erin ge
vraagd wordt.
Wat denken die mensen (vrouwen
en mannen), die door afstand of