Daar leven Veiirayers in Canada Maria Foor de Politierechter Tocht Sterre der Zee gircm50652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Venray neemt afscheid van Deken Berden Kont gij het Mandement der Bisschoppen? Zaterdag 21 Augustus 1954 No. 34 VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS f CONFECTIE VAN Val# EEN RIJK BEZIT Hoewel de Heer Deken er in het begin op tegen was, dat voor zijn afscheid iets zou worden georganiseerd, is hij tenslotte be zweken voor de aandrang van het kerkbestuur en vele anderen, die een „officieel tintje" aan het afscheid van Deken Berden wilden geven. Nu waarschijnlijk volgende week de verhuiswagens komen voorrijden om alles naar Leunen, naar de oude kapelanie over te brengen, nu is er dan voor a.s. Zondag een klein programma opgesteld. Door de Heer Deken zal met assistentie van de parochie geestelijkheid om 10 uur een plechtige PI. Mis worden opgedragen in de Sint Petrus Banden. Onder deze H. Mis, evenals onder alle H. Missen, zal de eerste collecte worden gehouden voor een afscheidsgeschenk van de parochie aan de Heer Deken. Ook in de andere kerken van de parochie, Paterskerk en Heide, zal de eerste collecte voor dit doel worden bestemd. Een woord van aanbeveling is natuurlijk geheel overbodig, nu wij op deze wijze een kleine kans hebben om enigermate onze dank te betuigen aan de priester, die bijna een kwart van zijn priesterleven in dienst gesteld heeft van de St Petrus Banden parochie. Na de H.Mis zal in de hal van de St Petrus Banden-school de afscheidsreceptie gehouden worden. Daar is voor iedereen ge legenheid van de Heer Deken afscheid te nemen. De vereni gingen zijn daartoe uitgenodigd, maar ook particulieren worden vanzelfsprekend verwacht. Onder deze receptie zal niet gesproken worden, zulks op uitdrukkelijk verzoek van de Heer Deken. Deze receptie geldt voor het gehele Dekenaat Venray. Aangezien men een grote drukte verwacht, wordt men vrien delijk verzocht zich stipt te houden aan de aanwijzigingen, welke ter plaatse worden gegeven. Nog enige moeilijkheden Het heeft eigenlijk geen zin nog eens en meer uitvoerig in te gaan op het ingezonden stuk van de Vr. uit Amster dam, speciaal, waar hij het sociale vraagstuk aansnijdt. Zijn betoog was zo verward, dat het helemaal niet te ach terhalen was wat hij eigenlijk wilde. Een ding heb ik wel begrepen: Er zouden volgens hem nog katholieke werk gevers zijn, die niet sociaal zijn ingesteld, die arbeidskrach ten als koopwaar beschouwen en die proberen voor zo weinig mogelijk loon zoveel mogelijk arbeid te krijgen. Die Liberale werkgevers zouden ook schuld zijn dat vele katholieke arbeiders het nu ook wel gaan ge loven en hun heil gaan zoeken bij socialistische organisaties zoals het N.V.V. Waarom mogen katholieke werkgevers zich wel aansluiten bij 'n liberale werkgevers organisatie, terwijl het aan katholieke arbeiders zo streng verboden is zich bij het N.V.V. aan te sluiten? Zo vraagt de Vr. zich af. En hij durft de Kerk te verwijten dat Zij te laat is op gekomen voor de rechten van de arbeidersklasse: het socialistisch Manifest van Marx kwam immers vóór de encycliek„Rerum Novarum', van Paus Leo XIII. Hierop zou ik willen antwoorden: Het Evangelie, dat liefde en recht vaardigheid jegens allen leert, is toch ruim 1800 jaren vóór het so cialistisch Manifest van Marx ver kondigd. Het onchristelijk Liberalisme, dat leert, dat ieder maar voor zijn eigen belangen alleen moet zorgen, leidde vanzelf tot uitbuiting van de arbeidersklasse. En terwijl Marx de klassen strijd en haat tegen de werkgevers predikte, scherpte Paus Leo XIII bij de werkgevers de ge noeg gekende verplichtingen van christelijke naastenliefde en recht vaardigheid jegens de arbeiders weer opnieuw in. Dat er nog katholieke werkgevers zijn die niet sociaal maar liberaal zijn ingesteld, dat is helaas waar, maar daar tegenover staan ook wel katholieke arbeiders die ook niet sociaal zijn ingesteld, die alleen maar op hun rechten staan, maar hun wezenlijke plichten schandelijk verzuimen, en zo niet alleen hun werkgevers maar ook de gemeen schap grote schade toebrengen. Er werd wel beweerd maar niet aangetoond dat er katholieke werk gevers zijn die zich aangesloten hebben bij een liberale werkgevers organisatie en dat dit door de Kerk niet verboden zou zijn. Ik weet niet of er zulke katho lieke werkgevers zijn, die zijn in zulk geval allesbehalve katholiek; maar het is niet waar dat een ka tholieke werkgever gerust lid mag zijn van een liberale werkgevers organisatie- Dit is evengoed ver boden als het verboden is voor een katholieke arbeider lid te zijn van een socialistische vakbeweging. Het doet er weinig toe of er een ker kelijke sanctie op staat. Een liberale werkgever, die zich alleen door eigen belang laat leiden en arbeidskrachten als koopwaar beschouwt, is trouwens veel slech ter dan een katholieke arbeider, die lid is van een socialistische vakorganisatie. Zou zo'n werkgever gewoon de H.H. Sacramenten ontvangen, ter wijl hij toch blijft doorgaan zijn personeel zo honds en onrechtvaar dig te behandelen, dan is dit hele maal niet in de haak: zo iemand mag eigenlijk, als men het goed beschouwt, de H.H. Sacramenten niet eens ontvangen, omdat hij zijn voornaamste katholieke plicht, de plicht van naastenliefde n.l., niet wil nakomen. We wilden een volgende keer nog iets zeggen over het goed recht van de katholieke Vakbeweging omdat van niet katholieke en speci aal van socialistische zijde de een heid in de vakbeweging bepleit wordt: liefst alle werknemers lid van de N.V.V.! Men dient zich als een „neutrale" organisatie aan, ter wijl men uit jarenlange ondervin ding met recht kan vrezen, dat veel wat voor de katholiek dierbaar is in het N.V.V. gevaar moet lopen. Al heeft het Socialisme in Neder land zich de laatste jaren gewijzigd, het staat toch nog altijd ver af van het Christendom. „Tegenstanders van de christe lijke invloed op ons volk en pro motoren van het Humanistisch Ver bond en van de Bond voorSexuele Hervorming worden juist veelal aangetroffen in de Socialistische rijen. Aansluiting bij 't Socialis tische N.V.V. brengt voor grote groepen van arbeiders ernstige ge varen mee voor het behoud van hun godsdienstzin en voor 't christelijk karakter van onze samenleving" (bl. 42 en 43) Daarom hebben onze Bisschoppen die aansluiting bij het N.V.V. voor katholieke arbeiders zo streng ver boden, zelfs onder bedreiging van weigering der heilige Sacramenten. Zonder die strenge bepaling zouden vele katholieke arbeiders in hun onwetendheid gaan menen, dat het niet zo erg is als men zich bij het N.V.V. aansluit. Terwijl het zeker is, dat het éne noodzakelijke, nl. God dienen en Zijn eeuwig einddoel bereiken, in het gedrang komt, als men in Socialistisch (en Humanis tisch) vaarwater terecht komt. P.D. Het gehele jaar staat in het teken van Maria; het is- het Maria Jaar, vorig jaar door de H. Vader uitge roepen met de encycliek Fulgens Corona, ter herdenking van de af kondiging van het dogma der On bevlekte Ontvangenis een eeuw ge leden en met de bede dit eeuwfeest te vieren in gebed en boete en in nastreving van het levensvoorbeeld van Maria. Onze bisschoppen volgden met een herderlijk schrijven, waarin zij nader op de betekenis van het Maria Jaar ingingen. Immers velen zien niet in, waarom er een Maria Jaar moet zijn. De bisschoppen geven het ant woord, wanneer zij zeggen: „Van het allergrootste gewicht is het, dat wij de betekenis van Maria in de heilsorde goed kennen, dat wij dieper doordringen in de mysteries, die God in haar heeft gewrocht, in de bedoeling, die God van eeuwigheid af met haar heeft, in haar mede werking met Christus aan het ver lossingswerk en het heiligingswerk der zielen. Het is God zelf, die Maria heeft groot gemaakt en onafscheidelijk verbonden met Christus, niet voor haar alleen, doch voor ons allen. En daarom is zij bezield als met één verlangen, bezig met één werk: de glorie van Gods Zoon, haar zoon, over te brengen in alle zielen, moe der te worden niet van één Chris tus, doch van de millioenen mensen kinderen, die allen bestemd zijn om Kinderen Gods te worden in Chris tus onze Heer". Dit is het duidelijke antwoord van de bisschoppen. Wat is het antwoord van de gelovigen op deze aansporing. Inderdaad! Er zijn talrijke mani festaties te verwachten of zijn reeds geweest. Nu Zondag a.s. zal geheel Katholiek Nederland zich verenigen met de grootste Nationale Maria- hulde, die in het Bossche stadion gehouden wordt. Het zal ongetwij feld een groots festijn worden, dat niet zal nalaten Indruk te maken op de aanwezigen. Maar nu vraag ik mij in alle ernst af? Wie van ons Katholieken in Nederland, die van verre of van dichtbij de feestelijkheden in Den Bosch zullen meemaken, hebben ook gereageerd op het verzoek der bisschoppen tot geestelijke voor bereiding op dit nationale Maria- feest? Wie van ons heeft Zaterdag 14 Augustus inderdaad gevierd als een dag van boete en eerherstel? Wie heeft van de week van 15 tot 22 Augustus inderdaad een ge bedsweek gemaakt? Ik ben bang, heel bang, dat het percentge van hen, die zich gees telijk hebben voorbereid aan de lage kant zal zijn, aan de zeer lage kant. Waarom? U weet het antwoord zelf wel: Haast, oppervlakkigheid, beletten ons diep ergens op in te gaan, zelfs in zaken, die doorvorst moeten worden, willen zij resultaat op leveren. Ondanks het feit, dat „alle ge slachten haar zalig zullen prijzen", heeft Maria's leven zich nooit ge kenmerkt door exorbitante gebeur tenissen. Integendeel, zij was een vrouw zoals de anderen, getrouwd zoals de anderen en met maar één kind, waar zij misschien wel door de Joodse huisvrouwen op aange keken zal zijn geweest. Misschien ook wel, dat enkele buurvrouwen zo nu en dan eens van haar gezegd hebben, dat zij zo vrien delijk was en zo vroom leefde. Maar dat zal toch wel het enige zijn ge weest. Inderdaad, Maria's leven heeft uiterlijk weinig opzienbarends. Het opzienbarende is juist in het gees telijke gelegen. Haar grootheid ligt in dat eenvoudige, verborgen ge loofsleven, in het dienen van God in haar eigen Kind, in het zichzelf vergeten en zichzelf opofferen. Maria was dan ook geen „mevrouw", maar dienstmaagd tot in haar glorie. En dat is wellicht ook haar bood schap voor ons, mensen, in deze tijd, waarin een ieder meer wil zijn dan ieder ander. Een boodschap ook voor de jonge mensen, die met hun genadeloze eerlijkheid veel van de oude romantiek rondom Maria hebben vernietigd, doch die nog zoeken naar de betekenis van Maria in hun eigen jonge leven. Laten zij eens kijken naar en doordringen in Maria's „dienstbaarheid tot het uiterste". Het wordt onderhand een ver velende boel bij de politierechter hier in Venray. Vervelend in die zin, dat iedere zitting het getal genever- en bierverslinders groter wordt. Aangezien deze heren allemaal over dezelfde kam geschoren wor den, wordt het een eentonige be weging. Dat doet echter niets af van de ernst van dit feit, want het is en blijft een gevaarlijk iets, om dronken of half-omeen fiets, brom mer, scooter of auto te besturen. En dat beseft Vrouwe Justitia ook, met het gevolg, dat er zo links en rechts de nodige duwen worden ge geven. Gelukkig zien we zelden of nooit een Venrayenaar voor dit feit in de beklaagdenbank zitten, maar zijn het hoofdzakelijk Venlonaren, die dringend behoefte schijnen te heb ben om als ze een borreltje op hebben, op een fiets te gaan zitten of iets dergelijks. Als dan eerst die rij zondaars aan de beurt geweest is, die allemaal prompt f 30 en meer krijgen, dan blijft er weinig meer over voor de andere dagelijkse zonden. Er was een Ambonnees, die rustig een flesje limonade ging drinken in een café. Toen de man goed en wel zijn eerste slok genomen had, kwam er een menheer bij hem, die hem tamelijk hardhandig om een kaartje vroeg. De Ambonnees vroeg op zijn beurt heel verwonderd sinds wanneer het in Holland de gewoonte is, dat je voor het drinken van limonade een kaartje nodig hebt, maar toen werd hij al bij zijn jasje gepakt en buiten gegooid. Dat lukte echter niet voor dat de Ambonnees de hardhandige menheer 'n wat-je-kou verkocht had. Gebelgd door deze onheuse be handeling wandelde de Ambonnees naar de politie, maar nu blijkt weer, dat die blinddoek van Vrouwe Justi tia soms aanleiding geeft tot gekke dingen. Want in plaats, dat de hard handige menheer nu op zijn num mer werd gezet, kreeg de Ambon nees een bon, vanwege die wat-je- kou. En daarvoor moest hij zich nu verantwoorden.Hij wist zijn verhaal, zij het in gebroken Nederlands, goed te doen en al kwam de Off icier van Justitie daar weinig van onder de indruk, waardoor hij dan ook prompt Blenheim, Vigilie Hemelvaart In Montreal ben ik blijven steken en heb daar in het klooster met Pater Provinciaal kennis gemaakt. Een heel jonge, frisse man, die mij vriendelijk ontving en mij voor de verdere reis enkele adressen van Franciscanen in Canada gaf. Met de secretaris van de provin cie heb ik een praktische morgen wandeling gemaakt in de stad en een van de drie D.O.-gebouwen be keken. Dit gebouw was een boek winkel, waar alle religieuse boeken verkrijgbaar waren en tevens was het een pension voor alleenstaande dames. Het middagmaal ontsnapte mij bijna, daar ik geen bel gehoord had. In de namiddag heb ik nog veel emigranten ontmoet op het station, zij kwamen van de Grote Beer. Een bezoek gebracht aan Pater Klok S J die mij veel kon vertellen over de emigranten in deze wereldstad. Hij stuurde mij naar een familie Hen nen uit Limburg, waar ik aller hartelijkst ben ontvangen en die in deze nieuwe wereld zeer gelukkig zijn. De televisie was ook daar, zoals bij de grote massa Canadezen Ik ben daar 's avonds gebleven en heb er nog verschillende andere emigranten ontmoet. Zij hebben mij ook per „car" naar de trein ge bracht. Donderdag 20 Mei. Het slaapt goed in de heerlijke f 10 eiste. De Rechter zelf vond een en ander sneu. Maar ja, er was ge slagen en dat moet gestraft worden. Maar die straf werd een hele gulden en daarmede kon ook de Ambon nees vrede hebben. 10 dubbeltjes werden neergeteld en daarmede was de wat-je-kou betaald. Er zijn wel eens duurdere klappen gegeven. Met Oirlose kermis had er een een biertje te veel op. Nu is dat op zich niet zo heel erg, mits men maar van een fiets blijft en zich verder maar rustig houdt. Dat deed deze jongeling echter niet. Hij zocht ruzie en kreeg die prompt gepresenteerd. Maar Venrays politiemacht is er niet voor niets. De vechtenden wer den gescheiden. Maar de politie had goed en wel de rug gedraaid of de jongeling begon weer opnieuw, nu met een ander. Om er toen maar definitief een einde aan te maken, werd gebruik gemaakt van de gummiknuppel, een instrument, dat o.i. feitelijk maar moest worden af geschaft, omdat die dingen gewoon lijk harder slaan, als men meent. Maar hier hielp dit instrument. De jongeling had er genoeg van. Het muisje had echter een staartje, dat gepresenteerd werd op deze zitting, f 50 is niet bepaald een klein bedrag, maar moest toch door de vechtende jongeling als zoen offer worden opgebracht. Het vervoer van een koe is een heel probleem. Want die melk fabrieken hebben zo hun eigen willetje en ze zijn gewoon daarnaar te handelen. Dat ondervonden een tweetal inwoners van Wanssum, die een koe moesten transporteren. Het beest wou geen kanten in. Ge lukkig kwam een kar voorbij en de voerman had er geen bezwaar tegen, dat de koe hier achter werd gebonden. Zo gezegd zo gedaan. Maar ondanks het feit, dat de kar vooruit ging en de koe dus mee moest, weigerde het beest pertinent een poot te verzetten en liet zich dus meesleuren. Toen kwam de politie, die zei, dat die handelwijze dierenmishandeling was... De Officier was van mening, dat men het beest maar boven op de kar had moeten zetten, maar was wel zo wijs om er niet bij te vertellen, hoe men dat moet klaren, als een beest geen kanten in wil, want men kan zo iets toch moeilijk even op een kar heffen. Wat er ook van zij, de koetransporteurs kregen f 20, maar waren ze aanwezig ge weest op de zitting en hadden ze de technische moeilijkheden even naar voren gebracht, dan zou waarschijn lijk vrijspraak hun deel zijn geweest. En dan was er tenslotte een juf frouw uit Venlo, die de gasmeter maar gelicht had en zodoende f 15 had geleend van het Gasbedrijf. Nu staat dat Gasbedrijf er echter pertinent op, dat de munten uit de Gasmeter door de dienst zelf wor den gelicht en dat onbevoegde juf frouwen er met hun vingers af blijven. Bovendien schijnt datzelfde bedrijf een gruwelijke hekel te heb ben om iets te lenen, reden waar om zij er politiezaken van maakten. Hoe de Officier ook zijn best deed, de juffrouw wou op de zitting niet huilen, maar desondanks kwam ze er met f 20 boete vanaf 1 mnd. voorwaardelijk. En dat was het dan weer, dronken fietsers, brommers, scooters en automobilisten daargelaten, maar voor zover wij het in de gauwigheid hebben opgeteld, heeft die groep ongeveer f 500 aan boeten achter gelaten, zodat de Staat der Neder landen er die ochtend niet bepaald armer op is geworden. Reisbelevenissen door P. Aegidius Versluys zachte treinstoelen. In het vroege morgenuur was en'scheer ik mij. Vandaag is de reis naar Petrolia, 14 uur zuidelijker, waar ik de H. Mis gelezen heb in de St Michael- Cathedral. De zon maakte het land schap met zijn frisse heuvels en dalen en de heerlijke meren tot een grote verrukking. Wat is Canada toch mooi In Wyoming zou ik opbellen naar de familie Jenniskens, maar voor me het te realiseren, zit ik in een taxi. Daar aangekomen hoor ik al gauw Nederlands en de weg is gebaand. Ik drink eerst koffie bij de familie Arts, die me bij familie M. Jenniskens brengen. Dagen hebben ze mij verwacht en nu sta ik plotseling voor hen. Zij kunnen eerst niet begrijpen, dat ik nu die bewuste Pater ben uit Venray. Het is een groeiend geluk om daar te zijn. De herinner ing eraan zal mij lang bijblijven. Vrijdag 21 Mei. In Petrolia H. Mis gelezen. De kerk is niet groot, maar zeer ver zorgd en een keurige, ijverige pastoor, wiens parochie groeit door het toenemend aantal emigranten. Na de H. Mis ,gaan we naar Town, naar de stad Samia. Het is hier een belangrijk olie- gebied en overal zijn in de velden pompen geslagen. In de omgeving staan veel olieketels en fabrieken. Lange schoorstenen met blijvende vuurvlammen uit de top. Sarniais een sterk groeiende plaats van circa 40.000 inwoners. Het ligt er prachtig aan een van de grote Ca nadese meren. Verder is deze dag rustig verlopen. We hadden echt van deze streek genoten. Zondag 22 Mei. In de avond zijn we enkele emi granten gaan bezoeken. We begon nen met een Nederlandse kapper, die mij netjes knipte en het zeer op prijs stelde, dat we hem bezoch ten. Het was een leerzame avond waarop je weer veel emigranten hun goede en slechte ervaringen hoorde vertellen. Het was al laat toen we thuis kwamen. Zondag 23 Mei. In de hoogmis preekte een Ca nadese Father, die ondanks mijn Hollandse oren goed verstaanbaar was. In plaatsen als Petrolia en nog kleinere towns is een goed verzorgd kerkelijk leven, aangepast aan het priestergebrek en tekort aan geschoolde krachten. Na de hoogmis zijn we een trip gaan maken door het Zuiden van Ontario. We belanden bij de fam. Soontjes en bij Arts uit Merselo, die niet thuis was. Verder hebben we nog enkele andere Nederlanders bezocht in de buurt van Petrolia. Je ontmoet altijd mensen, die je niet kent en die je wel kent, zijn dikwijls niet thuis of niet te vin den. Ook deze avond was 't weer laat toen we thuis kwamen, maar toch niet te laat om nog lang na te praten over wat we gehoord en gezien hadden. Over emigranten als zodanig, schrijf ik liever niets om verwar ring te voorkomen, daar velen alléén maar lezen, wat ze graag geloven. Zo zijn we nu eenmaal! Maandag 24 Mei. Vandaag naar Windsor, op zoek naar de fam. van Rijswijck, in de omgeving van Harrow. Na 2 uur zoeken en vragen aan allervriende lijkste mensen, maar opgegeven. Nu naar Windsor, waar 'n Utrecht se familie mij wacht. Zoals alle steden van Ontario, is Windsor en omgeving een drukke town, met in de omgeving prachtige land- en tuinbouwstreken. De familie is thuis en ik ben er een uur gebleven, terwijl de fam. Jenniskens een doorbraak doet naar de States. Ze zijn tot de stad De troit gekomen zonder paspoort of iets. Onbegrijpelijk, maar waar. Weer teruggekeerd gaan we naar de fam. Verkoeijen uit Leunen, die mij voor een dag gastvrij heeft ontvangen en de fam. Jenniskens keerde zonder mij naar Petrolia terug. De familie Verkoeijen leeft het nieuwe leven mooi en goed. Zy hebben een reuze goede baas, die werkelijk leeft, om anderen goed tedoen Dinsdag 25 Mei. Een bewogen dag, die vredig en rustig begon in de nieuwe parochie kerk, waartoe de fam. Verkoeijen behoort. Goed parochieleven met ijverige priesters. Iedere priester heeft een wagen, zoals alle mensen die hier een moeten hebben. Fietsen is levensgevaarlijk, om te lopen is niet te doen. Enkele emi granten fietsen nog, doch de mees ten moeten aan een 2de-hands wagen. Ik eet op de pastorie als gewoon en blijf die morgen bij de fam. Verkoeijen. We maken foto's van het huidige apartement en het huis in aanbouw. Ook de baas komt op de foto. Na 't middagmaal op de Highway 2 gezet om te liften, maar dat kun je beter in Limburg doen. Na een kwartier word ik opgenomen in 'n ijscowagen, die naar Harrow moet, wat mij herinnert aan v. Rijswijck. Hij weet hem wonen en even later gaan we met zijn luxe-car op zoek. We komen bij 'n familie uit Nieuwkoop, die ook niet weet waar ze wonen. Ik kan de volgende dag mee naar de paters Capucijnen te Blenheim, die al een bed voor mij klaar hebben. Ondertussen komt er in de zaak v. Rijswijck méér licht. Gewaar schuwd op de boot, zijn ze naar een andere streek en woning ge trokken. Ik heb nog wat brieven en Peel en Maas te pakken zien te krijgen, die daar bij hun eerste adres waren aangekomen. Inplaats van morgen kan ik reeds heden naar Blenheim. Om 12 uur komen we daar aan. Er kwam toevallig nog een andere pater laat thuis, die mij al de eerste indruk gaf van de Capucijners gastvrijheid. De rust is welverdiend en ik slaap goed in de kloostercel. Woensdag 26 Mei De paters Capucijnen hebben hier een seminarie en een parochie. Pater Vitus is de pastoor, waarmee ik deze morgen kennis maakte. Het is een centrum vóór emigratie. Pater Vitus weet veel van emigratie af en ook van het Canadese parochie- en gezinsleven. Die middag leer ik ook een be kend figuur in die omgeving ken nen nl. de Heer Westerlaken en in de avond de boer Joh. van Rooy. Het is voor mij een zeer vrucht bare dag en ik ben bljj hier naar toe gegaan te zijn. Ik maak per ongeluk onderscheid tussen Heer en Boer, maar Boer heeft in Canada de betekenis ongeveer van een Heer. Er bestaat geen onderscheid, zoals bij ons lang geweest is en nog enigszins is. De boer staat hier in hoog aanzien, nog meer dan iemand anders. Tot de volgende keer DOOR DEKENAAT VENRAY Voor de bedetocht van het genade beeld van de Sterre der Zee door het Dekenaat Venray is het volgen de programma opgesteld: 12 September, aankomst van het genadebeeld uit het Dekenaat Horst in Blitterswijck; 13 Sept. Wanssum; 14 Sept. Geijsteren; 15 Sept. Smakt; 16 en IT Sept. Oostrum; 18 en 19 Sept. Oirlo; 20 Sept. Castenray; 21 Sept. Leunen; 22 Sept. Veulen; 23 Sept. Heide; 24 Sept. Ysselsteyn; 25 en 26 Sept. Merselo. Op de avond van 26 Sept. komt de Sterre der Zee in de parochie kerk van Venray, waar het twee dagen nl. 27 en 28 Sept. blijft. Op 28 September gaat het beeld 's avonds naar het Patersklooster en de volgende dag naar het Gym nasium I.C. Op 30 Sept. komt het in het Ziekenhuis en in het St. Odaklooster, waarna het naar Jeruzalem wordt overgebracht. Op 1 October wordt St. Anna en St. Jozef bezocht; op 2 October St. Servaas, waarna het in de avond wederom naar de Parochiekerk wordt overgebracht. Op 3 October volgt het afscheid en volgt de plechtige overbrenging naar liet Dekenaat Gennep. Nieuws uit Venray en Omgeving GROENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau voor zuigelingen uit de KOM Christelijke Moeders 't Vertrek van de Christelijke moeders op Dinsdag 24 Augustus vindt plaats op de Grote Markt (bij de kerk), klokslag half acht. Vergeet de boterhammen niet. Venrays Harmonie bekroond Venrays harmonie, die Zaterdag deel nam aan het federatief muziek concours te Zevenaar en aldaar uit kwam in de le afdeling, werd be kroond met een le prijs met 283 punten. Zondagavond werd de harmonie gehuldigd in verband met dit succes. Vooreerst trok de bekroonde ver eniging met pittige marsmuziek door de straten, waarna de huldi ging en receptie een aanvang nam in de zaal Wilhelmina, die voor deze gelegenheid versierd was. De voorzitter van het mannen koor en van het operettekoor Poly hymnia voerden hier het woord, terwijl het mannenkoor enkele num mers ter ere van de bekroonden onder leiding van de heer J. Janssen uitvoerde. Alle Venrayse verenigingen kwa men ter receptie. Wethouder Win- tels kwam namens de gemeente feliciteren. President Laurensse, bracht dank aan allen en in het bijzonder aan de directeur, die alles op alles had

Peel en Maas | 1954 | | pagina 1