Daar leven Veiirayers in Canada
Maria
Foor de Politierechter
Tocht Sterre der Zee
gircm50652 WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
Venray neemt afscheid van
Deken Berden
Kont gij het Mandement der Bisschoppen?
Zaterdag 21 Augustus 1954 No. 34
VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
PEEL EN MAAS
f CONFECTIE VAN
Val#
EEN RIJK BEZIT
Hoewel de Heer Deken er in het begin op tegen was, dat voor
zijn afscheid iets zou worden georganiseerd, is hij tenslotte be
zweken voor de aandrang van het kerkbestuur en vele anderen,
die een „officieel tintje" aan het afscheid van Deken Berden
wilden geven.
Nu waarschijnlijk volgende week de verhuiswagens komen
voorrijden om alles naar Leunen, naar de oude kapelanie over
te brengen, nu is er dan voor a.s. Zondag een klein programma
opgesteld.
Door de Heer Deken zal met assistentie van de parochie
geestelijkheid om 10 uur een plechtige PI. Mis worden opgedragen
in de Sint Petrus Banden.
Onder deze H. Mis, evenals onder alle H. Missen, zal de eerste
collecte worden gehouden voor een afscheidsgeschenk van de
parochie aan de Heer Deken. Ook in de andere kerken van de
parochie, Paterskerk en Heide, zal de eerste collecte voor dit
doel worden bestemd.
Een woord van aanbeveling is natuurlijk geheel overbodig, nu
wij op deze wijze een kleine kans hebben om enigermate onze
dank te betuigen aan de priester, die bijna een kwart van zijn
priesterleven in dienst gesteld heeft van de St Petrus Banden
parochie.
Na de H.Mis zal in de hal van de St Petrus Banden-school de
afscheidsreceptie gehouden worden. Daar is voor iedereen ge
legenheid van de Heer Deken afscheid te nemen. De vereni
gingen zijn daartoe uitgenodigd, maar ook particulieren worden
vanzelfsprekend verwacht. Onder deze receptie zal niet gesproken
worden, zulks op uitdrukkelijk verzoek van de Heer Deken.
Deze receptie geldt voor het gehele Dekenaat Venray.
Aangezien men een grote drukte verwacht, wordt men vrien
delijk verzocht zich stipt te houden aan de aanwijzigingen, welke
ter plaatse worden gegeven.
Nog enige moeilijkheden
Het heeft eigenlijk geen zin nog eens en meer uitvoerig
in te gaan op het ingezonden stuk van de Vr. uit Amster
dam, speciaal, waar hij het sociale vraagstuk aansnijdt.
Zijn betoog was zo verward, dat het helemaal niet te ach
terhalen was wat hij eigenlijk wilde. Een ding heb ik wel
begrepen: Er zouden volgens hem nog katholieke werk
gevers zijn, die niet sociaal zijn ingesteld, die arbeidskrach
ten als koopwaar beschouwen en die proberen voor zo
weinig mogelijk loon zoveel mogelijk arbeid te krijgen.
Die Liberale werkgevers zouden
ook schuld zijn dat vele katholieke
arbeiders het nu ook wel gaan ge
loven en hun heil gaan zoeken bij
socialistische organisaties zoals het
N.V.V. Waarom mogen katholieke
werkgevers zich wel aansluiten bij
'n liberale werkgevers organisatie,
terwijl het aan katholieke arbeiders
zo streng verboden is zich bij het
N.V.V. aan te sluiten? Zo vraagt de
Vr. zich af. En hij durft de Kerk
te verwijten dat Zij te laat is op
gekomen voor de rechten van de
arbeidersklasse: het socialistisch
Manifest van Marx kwam immers
vóór de encycliek„Rerum Novarum',
van Paus Leo XIII.
Hierop zou ik willen antwoorden:
Het Evangelie, dat liefde en recht
vaardigheid jegens allen leert, is
toch ruim 1800 jaren vóór het so
cialistisch Manifest van Marx ver
kondigd.
Het onchristelijk Liberalisme, dat
leert, dat ieder maar voor zijn
eigen belangen alleen moet zorgen,
leidde vanzelf tot uitbuiting van de
arbeidersklasse. En terwijl Marx de
klassen strijd en haat tegen de
werkgevers predikte, scherpte Paus
Leo XIII bij de werkgevers de ge
noeg gekende verplichtingen van
christelijke naastenliefde en recht
vaardigheid jegens de arbeiders
weer opnieuw in.
Dat er nog katholieke werkgevers
zijn die niet sociaal maar liberaal
zijn ingesteld, dat is helaas waar,
maar daar tegenover staan ook wel
katholieke arbeiders die ook niet
sociaal zijn ingesteld, die alleen
maar op hun rechten staan, maar
hun wezenlijke plichten schandelijk
verzuimen, en zo niet alleen hun
werkgevers maar ook de gemeen
schap grote schade toebrengen.
Er werd wel beweerd maar niet
aangetoond dat er katholieke werk
gevers zijn die zich aangesloten
hebben bij een liberale werkgevers
organisatie en dat dit door de Kerk
niet verboden zou zijn.
Ik weet niet of er zulke katho
lieke werkgevers zijn, die zijn in
zulk geval allesbehalve katholiek;
maar het is niet waar dat een ka
tholieke werkgever gerust lid mag
zijn van een liberale werkgevers
organisatie- Dit is evengoed ver
boden als het verboden is voor een
katholieke arbeider lid te zijn van
een socialistische vakbeweging. Het
doet er weinig toe of er een ker
kelijke sanctie op staat.
Een liberale werkgever, die zich
alleen door eigen belang laat leiden
en arbeidskrachten als koopwaar
beschouwt, is trouwens veel slech
ter dan een katholieke arbeider,
die lid is van een socialistische
vakorganisatie.
Zou zo'n werkgever gewoon de
H.H. Sacramenten ontvangen, ter
wijl hij toch blijft doorgaan zijn
personeel zo honds en onrechtvaar
dig te behandelen, dan is dit hele
maal niet in de haak: zo iemand
mag eigenlijk, als men het goed
beschouwt, de H.H. Sacramenten
niet eens ontvangen, omdat hij zijn
voornaamste katholieke plicht, de
plicht van naastenliefde n.l., niet
wil nakomen.
We wilden een volgende keer nog
iets zeggen over het goed recht
van de katholieke Vakbeweging
omdat van niet katholieke en speci
aal van socialistische zijde de een
heid in de vakbeweging bepleit
wordt: liefst alle werknemers lid
van de N.V.V.! Men dient zich als
een „neutrale" organisatie aan, ter
wijl men uit jarenlange ondervin
ding met recht kan vrezen, dat veel
wat voor de katholiek dierbaar is
in het N.V.V. gevaar moet lopen.
Al heeft het Socialisme in Neder
land zich de laatste jaren gewijzigd,
het staat toch nog altijd ver af van
het Christendom.
„Tegenstanders van de christe
lijke invloed op ons volk en pro
motoren van het Humanistisch Ver
bond en van de Bond voorSexuele
Hervorming worden juist veelal
aangetroffen in de Socialistische
rijen. Aansluiting bij 't Socialis
tische N.V.V. brengt voor grote
groepen van arbeiders ernstige ge
varen mee voor het behoud van hun
godsdienstzin en voor 't christelijk
karakter van onze samenleving"
(bl. 42 en 43)
Daarom hebben onze Bisschoppen
die aansluiting bij het N.V.V. voor
katholieke arbeiders zo streng ver
boden, zelfs onder bedreiging van
weigering der heilige Sacramenten.
Zonder die strenge bepaling zouden
vele katholieke arbeiders in hun
onwetendheid gaan menen, dat het
niet zo erg is als men zich bij het
N.V.V. aansluit. Terwijl het zeker
is, dat het éne noodzakelijke, nl. God
dienen en Zijn eeuwig einddoel
bereiken, in het gedrang komt, als
men in Socialistisch (en Humanis
tisch) vaarwater terecht komt. P.D.
Het gehele jaar staat in het teken
van Maria; het is- het Maria Jaar,
vorig jaar door de H. Vader uitge
roepen met de encycliek Fulgens
Corona, ter herdenking van de af
kondiging van het dogma der On
bevlekte Ontvangenis een eeuw ge
leden en met de bede dit eeuwfeest
te vieren in gebed en boete en in
nastreving van het levensvoorbeeld
van Maria.
Onze bisschoppen volgden met
een herderlijk schrijven, waarin zij
nader op de betekenis van het
Maria Jaar ingingen. Immers velen
zien niet in, waarom er een Maria
Jaar moet zijn.
De bisschoppen geven het ant
woord, wanneer zij zeggen: „Van
het allergrootste gewicht is het, dat
wij de betekenis van Maria in de
heilsorde goed kennen, dat wij dieper
doordringen in de mysteries, die
God in haar heeft gewrocht, in de
bedoeling, die God van eeuwigheid
af met haar heeft, in haar mede
werking met Christus aan het ver
lossingswerk en het heiligingswerk
der zielen.
Het is God zelf, die Maria heeft
groot gemaakt en onafscheidelijk
verbonden met Christus, niet voor
haar alleen, doch voor ons allen.
En daarom is zij bezield als met
één verlangen, bezig met één werk:
de glorie van Gods Zoon, haar zoon,
over te brengen in alle zielen, moe
der te worden niet van één Chris
tus, doch van de millioenen mensen
kinderen, die allen bestemd zijn om
Kinderen Gods te worden in Chris
tus onze Heer". Dit is het duidelijke
antwoord van de bisschoppen. Wat
is het antwoord van de gelovigen
op deze aansporing.
Inderdaad! Er zijn talrijke mani
festaties te verwachten of zijn reeds
geweest. Nu Zondag a.s. zal geheel
Katholiek Nederland zich verenigen
met de grootste Nationale Maria-
hulde, die in het Bossche stadion
gehouden wordt. Het zal ongetwij
feld een groots festijn worden, dat
niet zal nalaten Indruk te maken
op de aanwezigen.
Maar nu vraag ik mij in alle ernst
af? Wie van ons Katholieken in
Nederland, die van verre of van
dichtbij de feestelijkheden in Den
Bosch zullen meemaken, hebben
ook gereageerd op het verzoek der
bisschoppen tot geestelijke voor
bereiding op dit nationale Maria-
feest?
Wie van ons heeft Zaterdag 14
Augustus inderdaad gevierd als een
dag van boete en eerherstel?
Wie heeft van de week van 15
tot 22 Augustus inderdaad een ge
bedsweek gemaakt?
Ik ben bang, heel bang, dat het
percentge van hen, die zich gees
telijk hebben voorbereid aan de
lage kant zal zijn, aan de zeer lage
kant. Waarom?
U weet het antwoord zelf wel:
Haast, oppervlakkigheid, beletten
ons diep ergens op in te gaan, zelfs
in zaken, die doorvorst moeten
worden, willen zij resultaat op
leveren.
Ondanks het feit, dat „alle ge
slachten haar zalig zullen prijzen",
heeft Maria's leven zich nooit ge
kenmerkt door exorbitante gebeur
tenissen. Integendeel, zij was een
vrouw zoals de anderen, getrouwd
zoals de anderen en met maar één
kind, waar zij misschien wel door
de Joodse huisvrouwen op aange
keken zal zijn geweest.
Misschien ook wel, dat enkele
buurvrouwen zo nu en dan eens van
haar gezegd hebben, dat zij zo vrien
delijk was en zo vroom leefde. Maar
dat zal toch wel het enige zijn ge
weest.
Inderdaad, Maria's leven heeft
uiterlijk weinig opzienbarends. Het
opzienbarende is juist in het gees
telijke gelegen. Haar grootheid ligt
in dat eenvoudige, verborgen ge
loofsleven, in het dienen van God
in haar eigen Kind, in het zichzelf
vergeten en zichzelf opofferen.
Maria was dan ook geen „mevrouw",
maar dienstmaagd tot in haar glorie.
En dat is wellicht ook haar bood
schap voor ons, mensen, in deze
tijd, waarin een ieder meer wil zijn
dan ieder ander. Een boodschap
ook voor de jonge mensen, die met
hun genadeloze eerlijkheid veel van
de oude romantiek rondom Maria
hebben vernietigd, doch die nog
zoeken naar de betekenis van Maria
in hun eigen jonge leven. Laten zij
eens kijken naar en doordringen in
Maria's „dienstbaarheid tot het
uiterste".
Het wordt onderhand een ver
velende boel bij de politierechter hier
in Venray. Vervelend in die zin,
dat iedere zitting het getal genever-
en bierverslinders groter wordt.
Aangezien deze heren allemaal
over dezelfde kam geschoren wor
den, wordt het een eentonige be
weging. Dat doet echter niets af
van de ernst van dit feit, want het
is en blijft een gevaarlijk iets, om
dronken of half-omeen fiets, brom
mer, scooter of auto te besturen.
En dat beseft Vrouwe Justitia ook,
met het gevolg, dat er zo links en
rechts de nodige duwen worden ge
geven.
Gelukkig zien we zelden of nooit
een Venrayenaar voor dit feit in
de beklaagdenbank zitten, maar zijn
het hoofdzakelijk Venlonaren, die
dringend behoefte schijnen te heb
ben om als ze een borreltje op
hebben, op een fiets te gaan zitten
of iets dergelijks.
Als dan eerst die rij zondaars aan
de beurt geweest is, die allemaal
prompt f 30 en meer krijgen, dan
blijft er weinig meer over voor de
andere dagelijkse zonden.
Er was een Ambonnees, die rustig
een flesje limonade ging drinken
in een café. Toen de man goed en
wel zijn eerste slok genomen had,
kwam er een menheer bij hem, die
hem tamelijk hardhandig om een
kaartje vroeg.
De Ambonnees vroeg op zijn beurt
heel verwonderd sinds wanneer het
in Holland de gewoonte is, dat je
voor het drinken van limonade een
kaartje nodig hebt, maar toen werd
hij al bij zijn jasje gepakt en buiten
gegooid. Dat lukte echter niet voor
dat de Ambonnees de hardhandige
menheer 'n wat-je-kou verkocht had.
Gebelgd door deze onheuse be
handeling wandelde de Ambonnees
naar de politie, maar nu blijkt weer,
dat die blinddoek van Vrouwe Justi
tia soms aanleiding geeft tot gekke
dingen. Want in plaats, dat de hard
handige menheer nu op zijn num
mer werd gezet, kreeg de Ambon
nees een bon, vanwege die wat-je-
kou. En daarvoor moest hij zich nu
verantwoorden.Hij wist zijn verhaal,
zij het in gebroken Nederlands, goed
te doen en al kwam de Off icier van
Justitie daar weinig van onder de
indruk, waardoor hij dan ook prompt
Blenheim, Vigilie Hemelvaart
In Montreal ben ik blijven steken
en heb daar in het klooster met
Pater Provinciaal kennis gemaakt.
Een heel jonge, frisse man, die mij
vriendelijk ontving en mij voor de
verdere reis enkele adressen van
Franciscanen in Canada gaf.
Met de secretaris van de provin
cie heb ik een praktische morgen
wandeling gemaakt in de stad en
een van de drie D.O.-gebouwen be
keken. Dit gebouw was een boek
winkel, waar alle religieuse boeken
verkrijgbaar waren en tevens was
het een pension voor alleenstaande
dames. Het middagmaal ontsnapte
mij bijna, daar ik geen bel gehoord
had.
In de namiddag heb ik nog veel
emigranten ontmoet op het station,
zij kwamen van de Grote Beer. Een
bezoek gebracht aan Pater Klok S J
die mij veel kon vertellen over de
emigranten in deze wereldstad. Hij
stuurde mij naar een familie Hen
nen uit Limburg, waar ik aller
hartelijkst ben ontvangen en die in
deze nieuwe wereld zeer gelukkig
zijn. De televisie was ook daar,
zoals bij de grote massa Canadezen
Ik ben daar 's avonds gebleven en
heb er nog verschillende andere
emigranten ontmoet. Zij hebben mij
ook per „car" naar de trein ge
bracht.
Donderdag 20 Mei.
Het slaapt goed in de heerlijke
f 10 eiste. De Rechter zelf vond een
en ander sneu. Maar ja, er was ge
slagen en dat moet gestraft worden.
Maar die straf werd een hele gulden
en daarmede kon ook de Ambon
nees vrede hebben. 10 dubbeltjes
werden neergeteld en daarmede
was de wat-je-kou betaald. Er zijn
wel eens duurdere klappen gegeven.
Met Oirlose kermis had er een
een biertje te veel op. Nu is dat
op zich niet zo heel erg, mits men
maar van een fiets blijft en zich
verder maar rustig houdt. Dat
deed deze jongeling echter niet. Hij
zocht ruzie en kreeg die prompt
gepresenteerd.
Maar Venrays politiemacht is er
niet voor niets. De vechtenden wer
den gescheiden. Maar de politie had
goed en wel de rug gedraaid of de
jongeling begon weer opnieuw, nu
met een ander. Om er toen maar
definitief een einde aan te maken,
werd gebruik gemaakt van de
gummiknuppel, een instrument, dat
o.i. feitelijk maar moest worden af
geschaft, omdat die dingen gewoon
lijk harder slaan, als men meent.
Maar hier hielp dit instrument. De
jongeling had er genoeg van.
Het muisje had echter een staartje,
dat gepresenteerd werd op deze
zitting, f 50 is niet bepaald een
klein bedrag, maar moest toch door
de vechtende jongeling als zoen
offer worden opgebracht.
Het vervoer van een koe is een
heel probleem. Want die melk
fabrieken hebben zo hun eigen
willetje en ze zijn gewoon daarnaar
te handelen. Dat ondervonden een
tweetal inwoners van Wanssum,
die een koe moesten transporteren.
Het beest wou geen kanten in. Ge
lukkig kwam een kar voorbij en
de voerman had er geen bezwaar
tegen, dat de koe hier achter werd
gebonden. Zo gezegd zo gedaan.
Maar ondanks het feit, dat de
kar vooruit ging en de koe dus mee
moest, weigerde het beest pertinent
een poot te verzetten en liet zich
dus meesleuren.
Toen kwam de politie, die zei, dat
die handelwijze dierenmishandeling
was... De Officier was van mening,
dat men het beest maar boven op
de kar had moeten zetten, maar
was wel zo wijs om er niet bij te
vertellen, hoe men dat moet klaren,
als een beest geen kanten in wil,
want men kan zo iets toch moeilijk
even op een kar heffen. Wat er ook
van zij, de koetransporteurs kregen
f 20, maar waren ze aanwezig ge
weest op de zitting en hadden ze de
technische moeilijkheden even naar
voren gebracht, dan zou waarschijn
lijk vrijspraak hun deel zijn geweest.
En dan was er tenslotte een juf
frouw uit Venlo, die de gasmeter
maar gelicht had en zodoende f 15
had geleend van het Gasbedrijf.
Nu staat dat Gasbedrijf er echter
pertinent op, dat de munten uit de
Gasmeter door de dienst zelf wor
den gelicht en dat onbevoegde juf
frouwen er met hun vingers af
blijven. Bovendien schijnt datzelfde
bedrijf een gruwelijke hekel te heb
ben om iets te lenen, reden waar
om zij er politiezaken van maakten.
Hoe de Officier ook zijn best deed,
de juffrouw wou op de zitting niet
huilen, maar desondanks kwam ze
er met f 20 boete vanaf 1 mnd.
voorwaardelijk.
En dat was het dan weer, dronken
fietsers, brommers, scooters en
automobilisten daargelaten, maar
voor zover wij het in de gauwigheid
hebben opgeteld, heeft die groep
ongeveer f 500 aan boeten achter
gelaten, zodat de Staat der Neder
landen er die ochtend niet bepaald
armer op is geworden.
Reisbelevenissen door
P. Aegidius Versluys
zachte treinstoelen. In het vroege
morgenuur was en'scheer ik mij.
Vandaag is de reis naar Petrolia,
14 uur zuidelijker, waar ik de H.
Mis gelezen heb in de St Michael-
Cathedral. De zon maakte het land
schap met zijn frisse heuvels en
dalen en de heerlijke meren tot
een grote verrukking.
Wat is Canada toch mooi
In Wyoming zou ik opbellen naar
de familie Jenniskens, maar voor
me het te realiseren, zit ik in een
taxi. Daar aangekomen hoor ik al
gauw Nederlands en de weg is
gebaand. Ik drink eerst koffie bij
de familie Arts, die me bij familie
M. Jenniskens brengen.
Dagen hebben ze mij verwacht
en nu sta ik plotseling voor hen.
Zij kunnen eerst niet begrijpen,
dat ik nu die bewuste Pater ben
uit Venray. Het is een groeiend
geluk om daar te zijn. De herinner
ing eraan zal mij lang bijblijven.
Vrijdag 21 Mei.
In Petrolia H. Mis gelezen. De
kerk is niet groot, maar zeer ver
zorgd en een keurige, ijverige
pastoor, wiens parochie groeit door
het toenemend aantal emigranten.
Na de H. Mis ,gaan we naar Town,
naar de stad Samia.
Het is hier een belangrijk olie-
gebied en overal zijn in de velden
pompen geslagen. In de omgeving
staan veel olieketels en fabrieken.
Lange schoorstenen met blijvende
vuurvlammen uit de top. Sarniais
een sterk groeiende plaats van
circa 40.000 inwoners. Het ligt er
prachtig aan een van de grote Ca
nadese meren. Verder is deze dag
rustig verlopen. We hadden echt
van deze streek genoten.
Zondag 22 Mei.
In de avond zijn we enkele emi
granten gaan bezoeken. We begon
nen met een Nederlandse kapper,
die mij netjes knipte en het zeer
op prijs stelde, dat we hem bezoch
ten. Het was een leerzame avond
waarop je weer veel emigranten
hun goede en slechte ervaringen
hoorde vertellen. Het was al laat
toen we thuis kwamen.
Zondag 23 Mei.
In de hoogmis preekte een Ca
nadese Father, die ondanks mijn
Hollandse oren goed verstaanbaar
was. In plaatsen als Petrolia en
nog kleinere towns is een goed
verzorgd kerkelijk leven, aangepast
aan het priestergebrek en tekort
aan geschoolde krachten.
Na de hoogmis zijn we een trip
gaan maken door het Zuiden van
Ontario.
We belanden bij de fam. Soontjes
en bij Arts uit Merselo, die niet
thuis was. Verder hebben we nog
enkele andere Nederlanders bezocht
in de buurt van Petrolia.
Je ontmoet altijd mensen, die je
niet kent en die je wel kent, zijn
dikwijls niet thuis of niet te vin
den. Ook deze avond was 't weer
laat toen we thuis kwamen, maar
toch niet te laat om nog lang na
te praten over wat we gehoord en
gezien hadden.
Over emigranten als zodanig,
schrijf ik liever niets om verwar
ring te voorkomen, daar velen
alléén maar lezen, wat ze graag
geloven. Zo zijn we nu eenmaal!
Maandag 24 Mei.
Vandaag naar Windsor, op zoek
naar de fam. van Rijswijck, in de
omgeving van Harrow. Na 2 uur
zoeken en vragen aan allervriende
lijkste mensen, maar opgegeven.
Nu naar Windsor, waar 'n Utrecht
se familie mij wacht. Zoals alle
steden van Ontario, is Windsor en
omgeving een drukke town, met in
de omgeving prachtige land- en
tuinbouwstreken.
De familie is thuis en ik ben er
een uur gebleven, terwijl de fam.
Jenniskens een doorbraak doet naar
de States. Ze zijn tot de stad De
troit gekomen zonder paspoort of
iets. Onbegrijpelijk, maar waar.
Weer teruggekeerd gaan we naar
de fam. Verkoeijen uit Leunen, die
mij voor een dag gastvrij heeft
ontvangen en de fam. Jenniskens
keerde zonder mij naar Petrolia
terug.
De familie Verkoeijen leeft het
nieuwe leven mooi en goed. Zy
hebben een reuze goede baas, die
werkelijk leeft, om anderen goed
tedoen
Dinsdag 25 Mei.
Een bewogen dag, die vredig en
rustig begon in de nieuwe parochie
kerk, waartoe de fam. Verkoeijen
behoort. Goed parochieleven met
ijverige priesters. Iedere priester
heeft een wagen, zoals alle mensen
die hier een moeten hebben.
Fietsen is levensgevaarlijk, om te
lopen is niet te doen. Enkele emi
granten fietsen nog, doch de mees
ten moeten aan een 2de-hands
wagen. Ik eet op de pastorie als
gewoon en blijf die morgen bij de
fam. Verkoeijen. We maken foto's
van het huidige apartement en het
huis in aanbouw. Ook de baas komt
op de foto.
Na 't middagmaal op de Highway
2 gezet om te liften, maar dat kun
je beter in Limburg doen. Na een
kwartier word ik opgenomen in 'n
ijscowagen, die naar Harrow moet,
wat mij herinnert aan v. Rijswijck.
Hij weet hem wonen en even later
gaan we met zijn luxe-car op zoek.
We komen bij 'n familie uit
Nieuwkoop, die ook niet weet waar
ze wonen. Ik kan de volgende dag
mee naar de paters Capucijnen te
Blenheim, die al een bed voor mij
klaar hebben.
Ondertussen komt er in de zaak
v. Rijswijck méér licht. Gewaar
schuwd op de boot, zijn ze naar
een andere streek en woning ge
trokken. Ik heb nog wat brieven
en Peel en Maas te pakken zien te
krijgen, die daar bij hun eerste
adres waren aangekomen. Inplaats
van morgen kan ik reeds heden
naar Blenheim. Om 12 uur komen
we daar aan. Er kwam toevallig
nog een andere pater laat thuis,
die mij al de eerste indruk gaf van
de Capucijners gastvrijheid. De
rust is welverdiend en ik slaap
goed in de kloostercel.
Woensdag 26 Mei
De paters Capucijnen hebben hier
een seminarie en een parochie.
Pater Vitus is de pastoor, waarmee
ik deze morgen kennis maakte. Het
is een centrum vóór emigratie.
Pater Vitus weet veel van emigratie
af en ook van het Canadese
parochie- en gezinsleven.
Die middag leer ik ook een be
kend figuur in die omgeving ken
nen nl. de Heer Westerlaken en in
de avond de boer Joh. van Rooy.
Het is voor mij een zeer vrucht
bare dag en ik ben bljj hier naar
toe gegaan te zijn. Ik maak per
ongeluk onderscheid tussen Heer
en Boer, maar Boer heeft in Canada
de betekenis ongeveer van een
Heer. Er bestaat geen onderscheid,
zoals bij ons lang geweest is en
nog enigszins is. De boer staat
hier in hoog aanzien, nog meer
dan iemand anders.
Tot de volgende keer
DOOR DEKENAAT VENRAY
Voor de bedetocht van het genade
beeld van de Sterre der Zee door
het Dekenaat Venray is het volgen
de programma opgesteld:
12 September, aankomst van het
genadebeeld uit het Dekenaat Horst
in Blitterswijck; 13 Sept. Wanssum;
14 Sept. Geijsteren; 15 Sept. Smakt;
16 en IT Sept. Oostrum; 18 en 19
Sept. Oirlo; 20 Sept. Castenray;
21 Sept. Leunen; 22 Sept. Veulen;
23 Sept. Heide; 24 Sept. Ysselsteyn;
25 en 26 Sept. Merselo.
Op de avond van 26 Sept. komt
de Sterre der Zee in de parochie
kerk van Venray, waar het twee
dagen nl. 27 en 28 Sept. blijft.
Op 28 September gaat het beeld
's avonds naar het Patersklooster
en de volgende dag naar het Gym
nasium I.C. Op 30 Sept. komt het
in het Ziekenhuis en in het St.
Odaklooster, waarna het naar
Jeruzalem wordt overgebracht.
Op 1 October wordt St. Anna en
St. Jozef bezocht; op 2 October St.
Servaas, waarna het in de avond
wederom naar de Parochiekerk
wordt overgebracht. Op 3 October
volgt het afscheid en volgt de
plechtige overbrenging naar liet
Dekenaat Gennep.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
GROENE KRUIS
DONDERDAG a.s.:
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de KOM
Christelijke Moeders
't Vertrek van de Christelijke
moeders op Dinsdag 24 Augustus
vindt plaats op de Grote Markt
(bij de kerk), klokslag half acht.
Vergeet de boterhammen niet.
Venrays Harmonie bekroond
Venrays harmonie, die Zaterdag
deel nam aan het federatief muziek
concours te Zevenaar en aldaar uit
kwam in de le afdeling, werd be
kroond met een le prijs met 283
punten.
Zondagavond werd de harmonie
gehuldigd in verband met dit succes.
Vooreerst trok de bekroonde ver
eniging met pittige marsmuziek
door de straten, waarna de huldi
ging en receptie een aanvang nam
in de zaal Wilhelmina, die voor deze
gelegenheid versierd was.
De voorzitter van het mannen
koor en van het operettekoor Poly
hymnia voerden hier het woord,
terwijl het mannenkoor enkele num
mers ter ere van de bekroonden
onder leiding van de heer J. Janssen
uitvoerde.
Alle Venrayse verenigingen kwa
men ter receptie. Wethouder Win-
tels kwam namens de gemeente
feliciteren.
President Laurensse, bracht dank
aan allen en in het bijzonder aan
de directeur, die alles op alles had