Eritiek ALBERT HEIJN Ontstellend rapport over geneesmiddelen-misbruik. Het proces om de schilderijen van Henri Jonas Assurantiekantoor voor al uw verzekeringen ALBERT HEIJN 49 NEDERLAND IN DE WERELD. De vele aspecten der emigratie naar Australië In het proces om cle „Venrayse" schilderijen van wijlen Henri Jonas was Donderdag 18 Maart, de Con gregatie van de Broeders van Liefde aan het woord, wier toelating als belanghebbenden in de oorspron kelijke procedure tussen Venray Vooruit en mevr. de Wed. Jonas, bij vonnis van de Arrondissements Rechtbank te Roermond was be volen. De Congregatie bracht de gronden naar voren, waarop zij meent de eigendomsrechten van de met namen genoemde schilderijen te kunnen baseren en de afgifte aan haar, de Broeders van Liefde, c.q. Huize Servatius te kunnen eisen. Huize Servatius meent dan, dat in elk geval een titel aanwezig is, of dit nu de „arbeidstherapie" is of de schenking door Jonas van de schilderijen in kwestie. En het „hele optreden van St. Servatius in één manifestatie van goede trouw geweest", aldus de conclusie, die nogmaals de aanval op de goede trouw van de hand wijst. Omtrent de „arbeidstherapie" zegt de conclusie o.m.: Jonas wenste niet te schilderen; hij moest daar toe worden „aangezet", of liever „behandeld". Door de behandeling was er de geestelijke en materiële mogelijkheid om te schilderen. In juridische zin kan men niet zonder meer Jonas de maker van de schilderijen noemen. „Maker" was i.e. Huize Servatius. Schenking Verder was Jonas er mede accoord dat zijn werk aan Huize Servatius kwam; hij wenste niet anders. Jonas wenste in zekere zin een contra prestatie te leveren voor de be handeling: ofschoon hij als „onver mogend" werd verpleegd, werd hij toch als klasse-patiënt behandeld. De vraag, of het voor een ver pleegde van de inrichting juridisch mogelijk was rechtshandelingen te stellen, wordt in de conclusie t.a.v. Henri Jonas bevestigend beant woord. terwijl voor het geval, dat dit niet zo zou zijn, geconstateerd wordt, dat nooit door wie ook ver nietiging of nietigverklaring van bedoelde rechtshandeling eigen domsoverdracht door schenking is gevraagd, terwijl de wettelijke termijn van 5 jaren (na 1937, het vertrek van Jonas uit het gesticht) hiervoor reeds lang is verstreken. Jonas zelf heeft voorts de schil derijen nooit opgevorderd, evenmin als dit van de zijde van de Wed. Jonas eerder was gebeurd, welke laatste zelfs nog schriftelijk succes voor de Venrayse tentoonstelling heeft gewenst. Bij een tentoonstelling te Maas tricht. aldus de conclusie, is Jonas nog zelf schilderijen in Venray komen uitzoeken. Deze zijn ook tentoongesteld en gedeeltelijk ver kocht. waarvan de opbrengst voor Jonas was. De rest liet Jonas wel bewust aan het gesticht en bij herhaalde bezoeken ging hij in zijn gesprekken uit van de eigen dom van het gesticht. Een afzonderlijk argument voor de bedoeling van Jonas om te schen ken ziet de conclusie in de voor stellingen van de schilderijen: Jonas schilderde St Servatius, de patroon van 't huis. Sint Vincentius. de patroon van de Congregatie. Hij maakte een „Goede Herder' speciaal voor het kantoor van de Overste, een „Barmhartige Samari taan" ter verfraaiing van de apo theek enz. enz. en bij zijn ontslag gaf hij Broeder kok een schilder stukje. waar hij achterop schreef: „Voor den kok Broeder Resigna tus, wiens keuken ik vaak zoo'n slechte eer bewezen heb"; nog een schilderij ëxtra dus! Het woord is thans weer aan de oorspronkelijke eiseres, althans aan de rechtsopvolgers van de over leden weduwe, nadat ten processe is vastgesteld, wie dit is of zijn of als zodanig optreden. Schorsing Intussen zullen tengevolge van het overlijden van een der partijen nog processuele formaliteiten te verwachten zijn, die op de gang van het proces vertragend kunnen werken. Door de dood van een der partijen wordt de loop van het rechtsgeding n.l. geschorst, echter niet dan nadat vanwege de belang hebbende de oorzaak der schorsing aan de partij is betekend. Tot dan toe kan het rechtsgeding worden voortgezet, zoals thans ook het geval is. De betekening moet de verklaring behelzen, dat het proces wordt her vat op de laatste gedingstukken, benevens een nieuwe procureur stelling. Anders heeft de tegen partij het recht om de gewone wijze te dagvaarden tot hervatting van het rechtsgeding. In een afzonderlijke „acte ter rolle" heeft de partij van de „Broe ders van Liefde" geconstateerd, dat het geding niet is geschorst: de dood van de Wed. Jonas is haar niet formeel ter kennis gebracht, zodat betekening niet met enig effect heeft kunnen plaats hebben, waarop de sommatie volgt, de rechtsopvolgers van de overleden weduwe te noemen. WAT ER IN VERSCHILLENDE LANDEN „GECONSUMEERD" WORDT. „Social Security News", orgaan van de International Social Se curity Association te Genève, publiceert onder de kop: „Een overge- doseerde wereld: het geneesmiddelen-probleem" een artikel, dat aanvangt met een aanhaling uit punt 1 van de resolutie, aangenomen door de algemene vergadering van bovengenoemde internationale or ganisatie (kortweg aan te duiden met „I.S.S.A.") over het „Voor geschreven gebruik van medicamenten en de gebruikte hoeveelheden". De aanhaling luidt: het voortdurend toenemende gebruik van medi camenten... betekent een gevaar voor de gezondheid en het welzijn van de hele bevolking en... het gebruik van medicamenten, in zo verre het van medisch standpunt ongerechtvaardigd is, betekent een ernstig economisch probleem voor de instellingen ter beveiliging van de sociale zekerheid". De algemene vergadering voor noemd nam kennis van een rapport aangaande het medicamentenpro bleem, uitgebracht door dr. Emil Tuchmann, medisch adviseur van de Oostenrijkse Federatie van so ciale verzekeringsinstellingen. Deze deskundige onthulde enige verbazingwekkende f ei ten betreffen de de enorme toeneming sedert de oorlog van het gebruik van genees middelen over de hele wereld. In sommige landen zijn de uit gaven voor geneesmiddelen dermate gestegen, dat zij groter zijn dan de totale bedragen, aan de dokters uit gekeerd. en de feitelijke economische basis van de ziekteverzekering be dreigen. Het bovengenoemde rapport haalt cijfers aan over de jaren 1948—1951, waaruit blijkt, in welke mate de hoeveelheid door fondsartsen voor geschreven geneesmiddelen en de kosten van deze medicamenten gestegen zijn. Recepten-controle In Oostenrijk werd sinds 1948 de oorzaak van deze buitengewone toe neming zorgvuldig nagegaan. Hier bij werden tienduizenden recepten gecontroleerd. Men ontdekte een buitengewoon kras misbruik van bepaalde soorten medicamenten. Duizenden mensen dragen voor geregeld gebruik pijnstillende en zenuwkalmerende tabletten in de zak, die door de betrokkenen bij elk gering onwelzijn ingenomen worden, dat niets met ziekte te maken heeft, doch veroorzaakt wordt door de dagelijkse strijd om het bestaan. Velen hunner nemen slaapmid delen in. Ziekteverzekeringsmaat schappijen noteerden, dat de uit gaven voor deze twee soorten middelen 25—30 pet bedroegen van die voor alle geneesmiddelen te zamen. Krasse staaltjes Enige staaltjes van gebruikte hoeveelheden: In Denemarken, met nodige verwaarlozen, namelijk"hun dieet. De schrijver van het rapport komt verder op tegen het onver standige gebruik van hormonen en vitaminen en legt er alle nadruk op, dat ook hier strikt medisch toe zicht nodig is en dat behandeling met hormonen bij onschuldige ziek ten en bij klachten, die in verband met de leeftijd staan, medisch ge zien onverantwoordelijk is. „Vitaminen-gevaar' Wat vitaminen betreft, aldus het rapport, deze kunnen voor zo ver zij noodzakelijk zijn voor het lichaam, gemakkelijk toegevoerd worden door de voedingsstoffen, die men ge bruikt. Het onredelijke van vitami nen is niet alleen nutteloos, maar kan onder bepaalde omstandigheden zeer zeker gevaarlijk zijn. Wat het nutteloos gebruik van bepaalde, onvoldoend op hun wer king geteste, middelen voor een „verkoudheidskuur" of „hoofdpijn- kuur" betreft, wijst het rapport er op, dat proeven werden genomen met „echtetabletten en „fop- tabletten". Zowel de patiënten, die de „echte", als die de „foptabletten" gebruikt hadden, verklaarden in bijna even groten getale baat bij de tabletten gevonden te hebben. Onnodig te zeggen, dat wij met de publicatie van bovenstaand rap port geenszins een blaam wensen te werpen op de bonafide fabri kanten van- en handelaars in ge noemde. door een groot deel van het publiek misbruikte, middelen. Zij zullen de eersten zijn om het gesignaleerde misbruik ongewenst te achten, terwijl het ook hun debiet kan schaden. Goedkope financiering v. auto's motoren, tractoren, enz. Hypotheken met lage rente. Kantoor Oostsingel 12 Tel. 462 VENRAY Waar haal jij je schoonmaak artikelen Natuurlijk bij rr Daar ben je zeker kwaliteitsproducten te ontvangen voor prijzen, die beduidend voordeliger zijn dan waar ook. Trouwens, ik doe er reeds jaren al mijn boodschappen en tot volle tevredenheid van mijn hele gezin Ee beter adres dan Albert Heijn zou ik niet weten Een van de Roede dingen in het le\en t m Woensdag 31 Maart Bij aankoop van minstens I 5 - boodschappen, waaronder BOFFIE-KOFFIE of THEE 250 gram HiPPODROME- BISCUITS .op. c j Enige van onze zeer lage prijzen fh mij. bij mijn da gelijkse bezoeken, koffie wordt aangeboden, proef ik onmiddellijk wanneer het Boffie-koffie is. Zo'n verfijn de smaak cn aroma vind je bij geen enkele andere soort KOFFIE: het Zware dweilen 50 Nylon sponzen Wrijfwas Zachte Zeep Schuurpoeder Toiletzeep 5 60 per stuk 69 per stuk 29 extra grote doos 60 500 gram 33 grote bu; 28 stukken in plastic zakji Spaart Albert Heijn's Boffie-Sirips en Panorama-plaatjes O Strip-album BOFFIE EN BUIKIE IN DE KNOOP 1.- PANORAMA-ALBUM 1.25 Optelsom van individuele mogelijkheden en moeilijkheden legt een beslissend gewicht in de schaal voor de toekomst van het Australisch Gemeenebest. Het probleem der assimilatie van verschillende zijden betracht door EMIL SCHUL, redacteur van het Algemeen Nederlands Persbureau, die in gezelschap van een aantal Nederlandse journalisten, onlangs een bezoek aan Australië bracht. een bevolking van 4 millioen, be draagt het jaarlijkse gebruik van aspirine-tabletten 150 millioen: de zelfde hoeveelheid, hoofdpijntablet ten werd in dat land verbruikt (vele Nederlanders kennen geen onderscheid tussen beide soorten tabletten, maar slikken ze volgens dokterservaring allebei vaak on nodig, of in op de duim schadelijke hoeveelheden». De Denen slikken jaarlijks 2000 kg vitamine C-tablet- ten en 9000 kg slaaptabletten. Engeland (52 millioen zielen) consumeert tien millioen aspirine tabletten per dag. Oostenrijk ver bruikt jaarlijks SO millioen pijnstil lende tabletten en bovendien 30 millioen aspirine-tabletten. 40 mil lioen slaaptabletten en 50 millioen laxeertabletten. Indigestie-patiënten Een groot percentage der bevol king aldus vernemen we uit het artikel verder lijdt chronisch aan slechte spijsvertering, veroorzaakt door een onverstandige levenswijze, psychische factoren, overwerken, te veel eten of drinken en vooral door een eenzijdig dieet. In plaats van medisch advies te vragen en een verstandige leefregel te volgen, con sumeren deze mensen grote hoeveel heden middelen ter bestrijding van hun slechte spijsvertering. Het in het artikel reeds genoemde rapport citeert prof. Walker, die verklaart, dat in de Ver. Staten 100 millioen dollar per jaar wordt uit gegeven en in Engeland 650.000 pond sterling aan laxeermiddelen. Volgens Walker's gegevens ge bruikt 60 pet. van de bevolking der Ver. Staten laxeermiddelen. Wat het leger van maagpatiënten betreft, wordt in het rapport na druk gelegd op het feit, dat zulke patiënten in plaats van noodzake lijke dieetvoorschriften op te volgen, hulp zoeken bij middelen, over de nuttige uitwerking waarvan over dreven hoog wordt opgegeven, ter wijl de betrokken lijders het eerst I. Toen wij Nederlandse journalis ten in het grote witte parlements gebouw te Canberra afscheid na men van onze Australische gastheer minister Holt, hebben wij het 't meest belangrijke en bemoedigende aspect van de reis genoemd, dat de Nederlandse emigranten het over het algemeen goed maken en dat zij gelukkig zijn ln Australië. Dat is later op velerlei wijzen in de bladen, voor de radio en nog onlangs in een uitslag van een onderzoek door een weekblad in Australië herhaald. Het betekent, dat Australië aan ruim 45000 Nederlanders de moge lijkheidgeboden heeft er een nieuw bestaan te vinden. Het houdt grote waardering in voor de Nederlandse Emigratie- dienst alleen ons land heeft een dergelijke dienst in Australië en zijn ambtenaren. Zoals het ook alle bewondering inhoudt voor onze paters en domi nees in dit vijfde werelddeel, wier terrein van werkzaamheid zich veel verder heeft uitgestrekt dan tot het geestelijke alleen. Maar het wil vooral zeggen, dat zovele Nederlandse mannen en vrouwen mogelijkheden tot werke lijkheden hebben gemaakt en dat zij, na een vaak moeilijke en harde begin periode, er in zijn geslaagd „er iets van te maken", zich een nieuw bestaan te bouwen, dat straks voor hun kinderen betere mogelijkheden zal bieden dan in ons overvolle land. Emigratie is wisselwerking. Nu hebben we tijdens onze reis nogal vaak de opvatting kunnen beluisteren, dat de immigrant iemand is, die in zeer beroerde omstandigheden verkeerde en nu zijn geluk maar in Australië komt beproeven. In de bijeenkomst in het Austra lische parlementsgebouw zijn we nog eens zo vrij geweest er aan te herinneren, dat een van de midde len om het vraagstuk van de over bevolking op te lossen, in ons land wordt gevonden in de emigratie. Maar dat wil niet zeggen, zc hebben we er aan toegevoegd dat de Nederlanders in zeer be hoeftige en slechte omstandigheden verkeren. De Nederlandse emigranten, die Australië ontvangt, zijn goede emi granten. Zij kunnen het Australische volk iets geven van de Westerse en meer in het bijzondervan de Neder landse cultuur, iets van hun karak ter, werkkracht, ondernemingszin en ervaring. Op hun beurt zullen zij de kwa liteiten van het Australische volk kunnen ontvangen. Die wisselwer king, dat ineen groeien, dat geven en ontvangen is voor de opbouw den bij herhaling de Nederlanders en de Duitsers de beste emigranten genoemd. Daarvan hadden onze landgenoten eigenlijk nog een streepje voor, omdat de Duitsers nogal eens .nei ging vertonen naar een soort kolo nisatie-verband te streven, naar de vorming van groepen. En in dit verband komen we tot een zeer belangrijke fase in het emigratieproces, dat aanbreekt, als de emigrant in Australië voet aan land heeft gezet: die van de assi milatie, van de aanpassing. Wordt vervolgd. van de Australische natie belang rijk. Nu is de opvatting waarover we hiervoor spraken, echter niet alge meen en zij leeft ook niet in de kring van de Australische immigra tie-functionarissen. Zij is evenwel voor een deel te begrijpen. Men mag niet vergeten, dat Aus tralië eerst in de jaren na de oor log er toe is overgegaan z'n grenzen open te zetten. Er kwamen Britten, ontheemden uit Oost-Europese staten, Nederlanders, West-Duitsers en immigranten uit Malta en Grie kenland. Een grote verscheidenheid in aard en karakter, werkkracht en ervaring, opvoeding, levenswijze en milieu. Op het ogenblik heeft Australië na de oorlog 800.000 immigranten ontvangen. En nu-is het zo, dat de indruk, die de minder goede, ja de slechte immigranten hebben achter gelaten, het langst in herinnering blijft. Daarom kunnen enkele Nederlandse emigranten, die voor lichting aan hun laars lappen, die weinig karakter en pit hebben en niets van hun leven in Australië maken, de naam van de goede Nederlandse emigrant zoveel kwaad doen. Hoe men al doende leerde Men moet er voorts rekening mee houden, dat de nieuwe politiek van de Australische regering, het opnemen van vreemdelingen, niet onmiddellijk door elke Australiër werd aanvaard. Zeker niet als bleek, dat de immigrant eisen ging stel len of een houding aannam, die voor de oudere generatie, die in de „busli" gezwoegd en geploeterd heeft, niet te accepteren waren. Voeg daarbij nog, dat Australië geen immigratie-ervaring heeft, dat er een groot apparaat moest worden opgebouwd, dat niet on middellijk vlot werkte. Men had tijd nodig, er waren haperingen en fouten, waaruit men leerde. En thans mag gezegd worden, dat Australië een goed immigratie apparaat heeft, dat nog telkens wordt verbeterd. Wij hebben per soonlijk ervaren, dat minister Holt, de secretaris-generaal Heyesenzijn staf voor redelijke critiek, wensen en wenken een open oog en oor hebben. Zo gaf minister Holt naar aan leiding van onze vragen de heer Heyes opdracht met een uitge werkt plan te komen voor de in stelling van een „settlement ser vice". Voor de Nederlanders moeten we hier onmiddellijk aan toe voegen, dat de Australiërs in de loop der eerste acht immigratie jaren, in de grote verscheidenheid van immi- i granten, wèl een duidelijk onder scheid hebben-weten te maken, j Niet alleen in regeringskringen, ni^ar ook onder de bevolking wer- De brief van Paedagoog onder de titel „meer cultuur" is een uitge breid antwoord zeker waard. Om te beginnen verbaasde ik mij over de zin, waarin Paedagoog schrijft: Als ik iets beweerd heb wat naast de waarheid is, dat men er dan mee voor de dag komt. Wil Paedagoog misschien even duidelijk maken uit welke passages van mijn artikel hij de stof voor deze „man lijke" zin putte? Het schenkt zeker voldoening als men een ferme vol zin kan verantwoorden. Ik heb niets geschreven, waaruit blijkt, dat ik Paedagoog van be weringen bezijden de waarheid beschuldig. Heus, als Paedagoog met de waarheid ging knoeien, zou ik er mee voor de dag komen en onomwonden. Ik houdt óók niet van zinspelen als Paedagoog dat mocht bedoelen. In mijn vorig artikel schreef ik. dat ik het voor een gedeelte met Paedagoog eens was. Promt schrijft Paedagoog, dat ik het grotendeels met hem eens ben. Misschien een kwestie van zwakke ogen? Opwindend is het gedeelte, waarin Paedagoog mij op eenschrijf-of-ik schiet-manier uitdaagt om eveneens de taak van de man, die voor een goede zaak strijdt, te gaan vervul len. Onzin! Moet een muziek-criti- cus zelf gaan componeren als hij een stuk becritiseerd heeft? Heb ik mij opgeworpen als paedagoog' Een paedagoog moest, gezien zijn stukken, toch zeker op minder gunstige critiek bedacht zijn ge weest. Het is dan ook mijn bedoeling niet om paedagoog neer te halen. Ik haal slechts dat neer, wat te onbenullig is om in druk te ver schijnen en om dat te bereiken, werd mij, door niemand minder dan door paedagoog de behulpza me hand toegestoken. Immers, hij schrijft: Er werden trouwens pas sages uit mijn artikel aangevallen, die met de zaak, die ik verdedigde, niets te maken hadden. Juist, maar waarom worden ze dan neergepend? Het strekt hem tot eer, dat hij heeft kunnen ont dekken, dat ik juist deze passages heb aangevallen. Deze passages waren het, die in plaats van op voedkundige slechts humoristische waarde hadden. Ik vraag mij verder nog af, wat Paedagoog bedoeld met de aandacht van de Overheid inzake de dans- kwestie. Men mag niet overhaast te werk gaan, schrijft Paedagoog. Kom, kom, we leven reeds in het jaar 1954. Kwam morgen nog de lang verbeide dansvergunning, men zou niet zeggen: „Dat heeft de Overheid nou eens eventjes vlug voor elkaar gebokst", maar men zou diep zuchten en opmerken: „Hé, hé, eindelijk Het zou opwekkend zijn, als Pae dagoog kon schrijven over daden van de Overheid, inplaatsvan over aandacht van de Overheid. Het is een dure plicht van de Overheid om in deze kwestie zo spoedig mogelijk tot daden over te gaan. Het passieve in deze heeft nu lang genoeg geduurd. Wat de dansschool betreft, hierin ben ik het weer volkomen eens met Paedagoog. Een dansschool is voor een gemeente als Venray geen overbodige luxe. Niet, zoals Paeda goog schrijft, eerst en alleen een dansschool, maar een dansschool en een dansvergunning. Die ontbreken. Tot besluit wil ik het nog even hebben over de journalistieke toe komstplannen van Paedagoog. Meent hij werkelijk, dat de verhou ding jongens - meisjes met een krantenartikel kan veredelen? Ik zeg neen! Waar ouders faalden zal een krantenartikel weinig nut heb ben. Bovendien heeft Paedagoog in z'n eerste stukken niet de toon gebruikt die de moderde jeugd enthousiast kan maken. Dit is geen persoon lijke mening. Ik heb terdege links en rechts geïnformeerd. Paedagoog meent het goed, daarvan ben ik overtuigd, maar ik waarschuw hem, dat het moeilijk is om op zwakke fundamenten (de eerste stukken) een stevig huis (de toekomstige stukken) te bouwen. Zijn artikelen zullen zonder twij fel zeer critisch gelezen worden. Er moet ruggegraat inkomen, het moeten geen zacht gekookte eieren zijn. Zonder omwegen de jongeren in hun ontspanning steunen en dan pas gaan schaven aan hun diepere innerlijk, wat dan pas zijn zij daar voor ontvankelijk. Th. J. A. Voermans Kruisstraat 8a

Peel en Maas | 1954 | | pagina 4