Eritiek
ALBERT HEIJN
Ontstellend rapport over
geneesmiddelen-misbruik.
Het proces om de schilderijen
van Henri Jonas
Assurantiekantoor
voor al uw verzekeringen
ALBERT HEIJN
49
NEDERLAND IN DE WERELD.
De vele aspecten der emigratie naar Australië
In het proces om cle „Venrayse"
schilderijen van wijlen Henri Jonas
was Donderdag 18 Maart, de Con
gregatie van de Broeders van Liefde
aan het woord, wier toelating als
belanghebbenden in de oorspron
kelijke procedure tussen Venray
Vooruit en mevr. de Wed. Jonas,
bij vonnis van de Arrondissements
Rechtbank te Roermond was be
volen.
De Congregatie bracht de gronden
naar voren, waarop zij meent de
eigendomsrechten van de met namen
genoemde schilderijen te kunnen
baseren en de afgifte aan haar, de
Broeders van Liefde, c.q. Huize
Servatius te kunnen eisen.
Huize Servatius meent dan, dat
in elk geval een titel aanwezig is,
of dit nu de „arbeidstherapie" is
of de schenking door Jonas van de
schilderijen in kwestie.
En het „hele optreden van St.
Servatius in één manifestatie van
goede trouw geweest", aldus de
conclusie, die nogmaals de aanval
op de goede trouw van de hand
wijst.
Omtrent de „arbeidstherapie"
zegt de conclusie o.m.: Jonas wenste
niet te schilderen; hij moest daar
toe worden „aangezet", of liever
„behandeld". Door de behandeling
was er de geestelijke en materiële
mogelijkheid om te schilderen.
In juridische zin kan men niet
zonder meer Jonas de maker van
de schilderijen noemen. „Maker"
was i.e. Huize Servatius.
Schenking
Verder was Jonas er mede accoord
dat zijn werk aan Huize Servatius
kwam; hij wenste niet anders. Jonas
wenste in zekere zin een contra
prestatie te leveren voor de be
handeling: ofschoon hij als „onver
mogend" werd verpleegd, werd hij
toch als klasse-patiënt behandeld.
De vraag, of het voor een ver
pleegde van de inrichting juridisch
mogelijk was rechtshandelingen te
stellen, wordt in de conclusie t.a.v.
Henri Jonas bevestigend beant
woord. terwijl voor het geval, dat
dit niet zo zou zijn, geconstateerd
wordt, dat nooit door wie ook ver
nietiging of nietigverklaring van
bedoelde rechtshandeling eigen
domsoverdracht door schenking
is gevraagd, terwijl de wettelijke
termijn van 5 jaren (na 1937, het
vertrek van Jonas uit het gesticht)
hiervoor reeds lang is verstreken.
Jonas zelf heeft voorts de schil
derijen nooit opgevorderd, evenmin
als dit van de zijde van de Wed.
Jonas eerder was gebeurd, welke
laatste zelfs nog schriftelijk succes
voor de Venrayse tentoonstelling
heeft gewenst.
Bij een tentoonstelling te Maas
tricht. aldus de conclusie, is Jonas
nog zelf schilderijen in Venray
komen uitzoeken. Deze zijn ook
tentoongesteld en gedeeltelijk ver
kocht. waarvan de opbrengst voor
Jonas was. De rest liet Jonas wel
bewust aan het gesticht en bij
herhaalde bezoeken ging hij in
zijn gesprekken uit van de eigen
dom van het gesticht.
Een afzonderlijk argument voor
de bedoeling van Jonas om te schen
ken ziet de conclusie in de voor
stellingen van de schilderijen: Jonas
schilderde St Servatius, de patroon
van 't huis. Sint Vincentius. de
patroon van de Congregatie.
Hij maakte een „Goede Herder'
speciaal voor het kantoor van de
Overste, een „Barmhartige Samari
taan" ter verfraaiing van de apo
theek enz. enz. en bij zijn ontslag
gaf hij Broeder kok een schilder
stukje. waar hij achterop schreef:
„Voor den kok Broeder Resigna
tus, wiens keuken ik vaak zoo'n
slechte eer bewezen heb"; nog een
schilderij ëxtra dus!
Het woord is thans weer aan de
oorspronkelijke eiseres, althans aan
de rechtsopvolgers van de over
leden weduwe, nadat ten processe
is vastgesteld, wie dit is of zijn of
als zodanig optreden.
Schorsing
Intussen zullen tengevolge van
het overlijden van een der partijen
nog processuele formaliteiten te
verwachten zijn, die op de gang
van het proces vertragend kunnen
werken. Door de dood van een der
partijen wordt de loop van het
rechtsgeding n.l. geschorst, echter
niet dan nadat vanwege de belang
hebbende de oorzaak der schorsing
aan de partij is betekend. Tot dan
toe kan het rechtsgeding worden
voortgezet, zoals thans ook het
geval is.
De betekening moet de verklaring
behelzen, dat het proces wordt her
vat op de laatste gedingstukken,
benevens een nieuwe procureur
stelling. Anders heeft de tegen
partij het recht om de gewone wijze
te dagvaarden tot hervatting van
het rechtsgeding.
In een afzonderlijke „acte ter
rolle" heeft de partij van de „Broe
ders van Liefde" geconstateerd, dat
het geding niet is geschorst: de
dood van de Wed. Jonas is haar
niet formeel ter kennis gebracht,
zodat betekening niet met enig
effect heeft kunnen plaats hebben,
waarop de sommatie volgt, de
rechtsopvolgers van de overleden
weduwe te noemen.
WAT ER IN VERSCHILLENDE LANDEN
„GECONSUMEERD" WORDT.
„Social Security News", orgaan van de International Social Se
curity Association te Genève, publiceert onder de kop: „Een overge-
doseerde wereld: het geneesmiddelen-probleem" een artikel, dat
aanvangt met een aanhaling uit punt 1 van de resolutie, aangenomen
door de algemene vergadering van bovengenoemde internationale or
ganisatie (kortweg aan te duiden met „I.S.S.A.") over het „Voor
geschreven gebruik van medicamenten en de gebruikte hoeveelheden".
De aanhaling luidt: het voortdurend toenemende gebruik van medi
camenten... betekent een gevaar voor de gezondheid en het welzijn
van de hele bevolking en... het gebruik van medicamenten, in zo verre
het van medisch standpunt ongerechtvaardigd is, betekent een ernstig
economisch probleem voor de instellingen ter beveiliging van de
sociale zekerheid".
De algemene vergadering voor
noemd nam kennis van een rapport
aangaande het medicamentenpro
bleem, uitgebracht door dr. Emil
Tuchmann, medisch adviseur van
de Oostenrijkse Federatie van so
ciale verzekeringsinstellingen.
Deze deskundige onthulde enige
verbazingwekkende f ei ten betreffen
de de enorme toeneming sedert de
oorlog van het gebruik van genees
middelen over de hele wereld.
In sommige landen zijn de uit
gaven voor geneesmiddelen dermate
gestegen, dat zij groter zijn dan de
totale bedragen, aan de dokters uit
gekeerd. en de feitelijke economische
basis van de ziekteverzekering be
dreigen.
Het bovengenoemde rapport haalt
cijfers aan over de jaren 1948—1951,
waaruit blijkt, in welke mate de
hoeveelheid door fondsartsen voor
geschreven geneesmiddelen en de
kosten van deze medicamenten
gestegen zijn.
Recepten-controle
In Oostenrijk werd sinds 1948 de
oorzaak van deze buitengewone toe
neming zorgvuldig nagegaan. Hier
bij werden tienduizenden recepten
gecontroleerd. Men ontdekte een
buitengewoon kras misbruik van
bepaalde soorten medicamenten.
Duizenden mensen dragen voor
geregeld gebruik pijnstillende en
zenuwkalmerende tabletten in de
zak, die door de betrokkenen bij elk
gering onwelzijn ingenomen worden,
dat niets met ziekte te maken heeft,
doch veroorzaakt wordt door de
dagelijkse strijd om het bestaan.
Velen hunner nemen slaapmid
delen in. Ziekteverzekeringsmaat
schappijen noteerden, dat de uit
gaven voor deze twee soorten
middelen 25—30 pet bedroegen van
die voor alle geneesmiddelen te
zamen.
Krasse staaltjes
Enige staaltjes van gebruikte
hoeveelheden: In Denemarken, met
nodige verwaarlozen, namelijk"hun
dieet.
De schrijver van het rapport
komt verder op tegen het onver
standige gebruik van hormonen en
vitaminen en legt er alle nadruk
op, dat ook hier strikt medisch toe
zicht nodig is en dat behandeling
met hormonen bij onschuldige ziek
ten en bij klachten, die in verband
met de leeftijd staan, medisch ge
zien onverantwoordelijk is.
„Vitaminen-gevaar'
Wat vitaminen betreft, aldus het
rapport, deze kunnen voor zo ver
zij noodzakelijk zijn voor het lichaam,
gemakkelijk toegevoerd worden door
de voedingsstoffen, die men ge
bruikt. Het onredelijke van vitami
nen is niet alleen nutteloos, maar
kan onder bepaalde omstandigheden
zeer zeker gevaarlijk zijn.
Wat het nutteloos gebruik van
bepaalde, onvoldoend op hun wer
king geteste, middelen voor een
„verkoudheidskuur" of „hoofdpijn-
kuur" betreft, wijst het rapport er
op, dat proeven werden genomen
met „echtetabletten en „fop-
tabletten". Zowel de patiënten, die
de „echte", als die de „foptabletten"
gebruikt hadden, verklaarden in
bijna even groten getale baat bij de
tabletten gevonden te hebben.
Onnodig te zeggen, dat wij met
de publicatie van bovenstaand rap
port geenszins een blaam wensen
te werpen op de bonafide fabri
kanten van- en handelaars in ge
noemde. door een groot deel van
het publiek misbruikte, middelen.
Zij zullen de eersten zijn om het
gesignaleerde misbruik ongewenst
te achten, terwijl het ook hun debiet
kan schaden.
Goedkope financiering v. auto's
motoren, tractoren, enz.
Hypotheken met lage rente.
Kantoor Oostsingel 12 Tel. 462
VENRAY
Waar haal jij
je schoonmaak
artikelen
Natuurlijk bij
rr
Daar ben je zeker kwaliteitsproducten
te ontvangen voor prijzen, die
beduidend voordeliger zijn dan
waar ook. Trouwens, ik doe er
reeds jaren al mijn boodschappen
en tot volle tevredenheid
van mijn hele gezin Ee
beter adres dan Albert
Heijn zou ik niet weten
Een van de Roede
dingen in het le\en
t m Woensdag 31 Maart
Bij aankoop van minstens
I 5 - boodschappen, waaronder
BOFFIE-KOFFIE of THEE
250 gram HiPPODROME-
BISCUITS .op. c j
Enige
van onze
zeer lage
prijzen
fh
mij. bij mijn da
gelijkse bezoeken, koffie
wordt aangeboden, proef ik
onmiddellijk wanneer het
Boffie-koffie is. Zo'n verfijn
de smaak cn aroma vind je
bij geen enkele andere soort
KOFFIE: het
Zware dweilen 50
Nylon sponzen
Wrijfwas
Zachte Zeep
Schuurpoeder
Toiletzeep 5
60 per stuk 69
per stuk 29
extra grote doos 60
500 gram 33
grote bu; 28
stukken in plastic zakji
Spaart Albert Heijn's Boffie-Sirips en Panorama-plaatjes O
Strip-album BOFFIE EN BUIKIE IN DE KNOOP 1.- PANORAMA-ALBUM 1.25
Optelsom van individuele mogelijkheden en moeilijkheden
legt een beslissend gewicht in de schaal voor de toekomst
van het Australisch Gemeenebest.
Het probleem der assimilatie van verschillende zijden betracht
door EMIL SCHUL, redacteur van het Algemeen
Nederlands Persbureau, die in gezelschap van een
aantal Nederlandse journalisten, onlangs een bezoek
aan Australië bracht.
een bevolking van 4 millioen, be
draagt het jaarlijkse gebruik van
aspirine-tabletten 150 millioen: de
zelfde hoeveelheid, hoofdpijntablet
ten werd in dat land verbruikt
(vele Nederlanders kennen geen
onderscheid tussen beide soorten
tabletten, maar slikken ze volgens
dokterservaring allebei vaak on
nodig, of in op de duim schadelijke
hoeveelheden». De Denen slikken
jaarlijks 2000 kg vitamine C-tablet-
ten en 9000 kg slaaptabletten.
Engeland (52 millioen zielen)
consumeert tien millioen aspirine
tabletten per dag. Oostenrijk ver
bruikt jaarlijks SO millioen pijnstil
lende tabletten en bovendien 30
millioen aspirine-tabletten. 40 mil
lioen slaaptabletten en 50 millioen
laxeertabletten.
Indigestie-patiënten
Een groot percentage der bevol
king aldus vernemen we uit het
artikel verder lijdt chronisch aan
slechte spijsvertering, veroorzaakt
door een onverstandige levenswijze,
psychische factoren, overwerken, te
veel eten of drinken en vooral door
een eenzijdig dieet. In plaats van
medisch advies te vragen en een
verstandige leefregel te volgen, con
sumeren deze mensen grote hoeveel
heden middelen ter bestrijding van
hun slechte spijsvertering.
Het in het artikel reeds genoemde
rapport citeert prof. Walker, die
verklaart, dat in de Ver. Staten 100
millioen dollar per jaar wordt uit
gegeven en in Engeland 650.000
pond sterling aan laxeermiddelen.
Volgens Walker's gegevens ge
bruikt 60 pet. van de bevolking der
Ver. Staten laxeermiddelen.
Wat het leger van maagpatiënten
betreft, wordt in het rapport na
druk gelegd op het feit, dat zulke
patiënten in plaats van noodzake
lijke dieetvoorschriften op te volgen,
hulp zoeken bij middelen, over de
nuttige uitwerking waarvan over
dreven hoog wordt opgegeven, ter
wijl de betrokken lijders het eerst
I.
Toen wij Nederlandse journalis
ten in het grote witte parlements
gebouw te Canberra afscheid na
men van onze Australische gastheer
minister Holt, hebben wij het 't
meest belangrijke en bemoedigende
aspect van de reis genoemd, dat
de Nederlandse emigranten het
over het algemeen goed maken en
dat zij gelukkig zijn ln Australië.
Dat is later op velerlei wijzen in
de bladen, voor de radio en nog
onlangs in een uitslag van een
onderzoek door een weekblad in
Australië herhaald.
Het betekent, dat Australië aan
ruim 45000 Nederlanders de moge
lijkheidgeboden heeft er een nieuw
bestaan te vinden.
Het houdt grote waardering in
voor de Nederlandse Emigratie-
dienst alleen ons land heeft een
dergelijke dienst in Australië en
zijn ambtenaren.
Zoals het ook alle bewondering
inhoudt voor onze paters en domi
nees in dit vijfde werelddeel, wier
terrein van werkzaamheid zich veel
verder heeft uitgestrekt dan tot
het geestelijke alleen.
Maar het wil vooral zeggen, dat
zovele Nederlandse mannen en
vrouwen mogelijkheden tot werke
lijkheden hebben gemaakt en dat
zij, na een vaak moeilijke en harde
begin periode, er in zijn geslaagd
„er iets van te maken", zich een
nieuw bestaan te bouwen, dat
straks voor hun kinderen betere
mogelijkheden zal bieden dan in
ons overvolle land.
Emigratie is wisselwerking.
Nu hebben we tijdens onze reis
nogal vaak de opvatting kunnen
beluisteren, dat de immigrant
iemand is, die in zeer beroerde
omstandigheden verkeerde en nu
zijn geluk maar in Australië komt
beproeven.
In de bijeenkomst in het Austra
lische parlementsgebouw zijn we
nog eens zo vrij geweest er aan te
herinneren, dat een van de midde
len om het vraagstuk van de over
bevolking op te lossen, in ons land
wordt gevonden in de emigratie.
Maar dat wil niet zeggen, zc
hebben we er aan toegevoegd
dat de Nederlanders in zeer be
hoeftige en slechte omstandigheden
verkeren.
De Nederlandse emigranten, die
Australië ontvangt, zijn goede emi
granten. Zij kunnen het Australische
volk iets geven van de Westerse en
meer in het bijzondervan de Neder
landse cultuur, iets van hun karak
ter, werkkracht, ondernemingszin
en ervaring.
Op hun beurt zullen zij de kwa
liteiten van het Australische volk
kunnen ontvangen. Die wisselwer
king, dat ineen groeien, dat geven
en ontvangen is voor de opbouw
den bij herhaling de Nederlanders
en de Duitsers de beste emigranten
genoemd.
Daarvan hadden onze landgenoten
eigenlijk nog een streepje voor,
omdat de Duitsers nogal eens .nei
ging vertonen naar een soort kolo
nisatie-verband te streven, naar de
vorming van groepen.
En in dit verband komen we tot
een zeer belangrijke fase in het
emigratieproces, dat aanbreekt, als
de emigrant in Australië voet aan
land heeft gezet: die van de assi
milatie, van de aanpassing.
Wordt vervolgd.
van de Australische natie belang
rijk.
Nu is de opvatting waarover we
hiervoor spraken, echter niet alge
meen en zij leeft ook niet in de
kring van de Australische immigra
tie-functionarissen. Zij is evenwel
voor een deel te begrijpen.
Men mag niet vergeten, dat Aus
tralië eerst in de jaren na de oor
log er toe is overgegaan z'n grenzen
open te zetten. Er kwamen Britten,
ontheemden uit Oost-Europese
staten, Nederlanders, West-Duitsers
en immigranten uit Malta en Grie
kenland. Een grote verscheidenheid
in aard en karakter, werkkracht en
ervaring, opvoeding, levenswijze en
milieu.
Op het ogenblik heeft Australië
na de oorlog 800.000 immigranten
ontvangen. En nu-is het zo, dat de
indruk, die de minder goede, ja de
slechte immigranten hebben achter
gelaten, het langst in herinnering
blijft. Daarom kunnen enkele
Nederlandse emigranten, die voor
lichting aan hun laars lappen, die
weinig karakter en pit hebben en
niets van hun leven in Australië
maken, de naam van de goede
Nederlandse emigrant zoveel kwaad
doen.
Hoe men al doende leerde
Men moet er voorts rekening
mee houden, dat de nieuwe politiek
van de Australische regering, het
opnemen van vreemdelingen, niet
onmiddellijk door elke Australiër
werd aanvaard. Zeker niet als bleek,
dat de immigrant eisen ging stel
len of een houding aannam, die
voor de oudere generatie, die in de
„busli" gezwoegd en geploeterd
heeft, niet te accepteren waren.
Voeg daarbij nog, dat Australië
geen immigratie-ervaring heeft,
dat er een groot apparaat moest
worden opgebouwd, dat niet on
middellijk vlot werkte. Men had
tijd nodig, er waren haperingen en
fouten, waaruit men leerde.
En thans mag gezegd worden, dat
Australië een goed immigratie
apparaat heeft, dat nog telkens
wordt verbeterd. Wij hebben per
soonlijk ervaren, dat minister Holt,
de secretaris-generaal Heyesenzijn
staf voor redelijke critiek, wensen
en wenken een open oog en oor
hebben.
Zo gaf minister Holt naar aan
leiding van onze vragen de heer
Heyes opdracht met een uitge
werkt plan te komen voor de in
stelling van een „settlement ser
vice".
Voor de Nederlanders moeten we
hier onmiddellijk aan toe voegen,
dat de Australiërs in de loop der
eerste acht immigratie jaren, in de
grote verscheidenheid van immi-
i granten, wèl een duidelijk onder
scheid hebben-weten te maken,
j Niet alleen in regeringskringen,
ni^ar ook onder de bevolking wer-
De brief van Paedagoog onder de
titel „meer cultuur" is een uitge
breid antwoord zeker waard.
Om te beginnen verbaasde ik mij
over de zin, waarin Paedagoog
schrijft: Als ik iets beweerd heb
wat naast de waarheid is, dat men
er dan mee voor de dag komt. Wil
Paedagoog misschien even duidelijk
maken uit welke passages van mijn
artikel hij de stof voor deze „man
lijke" zin putte? Het schenkt zeker
voldoening als men een ferme vol
zin kan verantwoorden.
Ik heb niets geschreven, waaruit
blijkt, dat ik Paedagoog van be
weringen bezijden de waarheid
beschuldig. Heus, als Paedagoog
met de waarheid ging knoeien, zou
ik er mee voor de dag komen en
onomwonden. Ik houdt óók niet van
zinspelen als Paedagoog dat mocht
bedoelen.
In mijn vorig artikel schreef ik.
dat ik het voor een gedeelte met
Paedagoog eens was. Promt schrijft
Paedagoog, dat ik het grotendeels
met hem eens ben.
Misschien een kwestie van zwakke
ogen?
Opwindend is het gedeelte, waarin
Paedagoog mij op eenschrijf-of-ik
schiet-manier uitdaagt om eveneens
de taak van de man, die voor een
goede zaak strijdt, te gaan vervul
len. Onzin! Moet een muziek-criti-
cus zelf gaan componeren als hij
een stuk becritiseerd heeft? Heb
ik mij opgeworpen als paedagoog'
Een paedagoog moest, gezien zijn
stukken, toch zeker op minder
gunstige critiek bedacht zijn ge
weest.
Het is dan ook mijn bedoeling
niet om paedagoog neer te halen.
Ik haal slechts dat neer, wat te
onbenullig is om in druk te ver
schijnen en om dat te bereiken,
werd mij, door niemand minder
dan door paedagoog de behulpza
me hand toegestoken. Immers, hij
schrijft: Er werden trouwens pas
sages uit mijn artikel aangevallen,
die met de zaak, die ik verdedigde,
niets te maken hadden.
Juist, maar waarom worden ze
dan neergepend? Het strekt hem
tot eer, dat hij heeft kunnen ont
dekken, dat ik juist deze passages
heb aangevallen. Deze passages
waren het, die in plaats van op
voedkundige slechts humoristische
waarde hadden.
Ik vraag mij verder nog af, wat
Paedagoog bedoeld met de aandacht
van de Overheid inzake de dans-
kwestie. Men mag niet overhaast
te werk gaan, schrijft Paedagoog.
Kom, kom, we leven reeds in het
jaar 1954. Kwam morgen nog de
lang verbeide dansvergunning, men
zou niet zeggen: „Dat heeft de
Overheid nou eens eventjes vlug
voor elkaar gebokst", maar men
zou diep zuchten en opmerken:
„Hé, hé, eindelijk
Het zou opwekkend zijn, als Pae
dagoog kon schrijven over daden
van de Overheid, inplaatsvan over
aandacht van de Overheid.
Het is een dure plicht van de
Overheid om in deze kwestie zo
spoedig mogelijk tot daden over te
gaan. Het passieve in deze heeft nu
lang genoeg geduurd.
Wat de dansschool betreft, hierin
ben ik het weer volkomen eens
met Paedagoog. Een dansschool is
voor een gemeente als Venray geen
overbodige luxe. Niet, zoals Paeda
goog schrijft, eerst en alleen een
dansschool, maar een dansschool en
een dansvergunning. Die ontbreken.
Tot besluit wil ik het nog even
hebben over de journalistieke toe
komstplannen van Paedagoog.
Meent hij werkelijk, dat de verhou
ding jongens - meisjes met een
krantenartikel kan veredelen? Ik
zeg neen! Waar ouders faalden zal
een krantenartikel weinig nut heb
ben.
Bovendien heeft Paedagoog in z'n
eerste stukken niet de toon gebruikt
die de moderde jeugd enthousiast
kan maken. Dit is geen persoon
lijke mening. Ik heb terdege links
en rechts geïnformeerd. Paedagoog
meent het goed, daarvan ben ik
overtuigd, maar ik waarschuw hem,
dat het moeilijk is om op zwakke
fundamenten (de eerste stukken)
een stevig huis (de toekomstige
stukken) te bouwen.
Zijn artikelen zullen zonder twij
fel zeer critisch gelezen worden.
Er moet ruggegraat inkomen, het
moeten geen zacht gekookte eieren
zijn. Zonder omwegen de jongeren
in hun ontspanning steunen en dan
pas gaan schaven aan hun diepere
innerlijk, wat dan pas zijn zij daar
voor ontvankelijk.
Th. J. A. Voermans
Kruisstraat 8a