Wanneer is opvoeding voltooid SPORT De nieuwe loonregeling in onze gemeente. S&TsT"ffi"&F'RT"EFA",,;™K'SJSS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN BUITENLAND ORGELHOEKJE! Zaterdag~16 Januari 1954 No. 2 VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG f CONFECTIE VAN EEN RIJK BEZIT PEEL EN MAAS Er waren vier kinderen, allemaal boven de achttien. De oudste was op het Gym geweest, de tweeling op de Mulo en de jongste was zo juist geslaagd voor het eindexamen H. B. S. ,,En, ben je nu niet blij. dat ze allemaal van school af zijn vroeg ik aan de stralende moeder, toen ik haar ging gelukwensen met het heugelijke feit. „En of!" lachte zij glunder. „Nu ben ik tenminste van het opvoeden af. Ze zijn nu van school en nu moeten zij het maar zelf verder bolwerken." Thuis gekomen peinsde ik nog eens na over de woorden van die moeder en ik bedacht hoevele moe ders diezelfde mening toegedaan zijn. Voor haar betekent het einde van de schooltijd tevens het einde van de opvoeding. Leg het oor te luis teren en telkens zult u horen: „Ze zijn nu groot nu weten ze het eindelijk wel wij hebben er genoeg aan gedaan, nu moeten zij zichzelf maar redden. Als ze nu nog geen manieren hebben, dan leren zij het nooit Voor de moeders, die zo spreken, is opvoeding synoniem met goede manieren bijbrengen: netjes de pet afnemen, opstaan in tram of bus, met twee woorden spreken, keurig eten en wat er verder nog bijkomt. Dit alles hoort er ongetwijfeld bij, maar opvoeden is nog zo oneindig veelmeer Waarlijk opvoeden, dat gereed maken voor de maatschappij, niet alleen uiterlijk, maar vooral inner lijk. Opvoeden is een kind tot waarachtig mens doen rijpen en deze opvoeding begint pas na de schooltijd. De stamp-periode Van zijn zesde tot zijn achttiende jaar krijgt een kind een zorgvuldig afgewogen portie schoolwijsheid ingestampt. Daarna begint de vrije studie óf in de praktijk van het leven zelf. Dit is de periode, waarvan heel veel moeders zeggen: nu moeten ze het zelf verder klaarspelen en dan trekken zij zich terug, want, zo menen zij, er valt nu immers niets meer op te voeden. Zij, die zo spreken, hebben het bij het verkeerde einde, want na de elementaire opvoeding, die van de kleine wilde bengel een aan orde en tucht gewend individu maakt, komt het moeilijkste deel: de opvoeding tot een volwaardig mens. En dit tweede deel van de op voeding is heel wat moeilijker dan het eerste deel, omdat er geen vast omlijnde richtsnoeren voor te geven zijn en, omdat er zo heel veel afhangt van het persoonlijk voorbeeld van de opvoeder. Het is volgens de individuele be hoeften van de jongere, gezien in het kader van zijn speciale omstan digheden en mogelijkheden, dat men te werk moet gaan en dat houdt in, dat men grotendeels is aangewezen op eigen inzicht en initiatief. Iets is er echter, dat voor alle moeders van grote kinderen geldt, en dat is: zij moeten in staat zijn om, met terzijdestelling van eigen mensen, wakend toe te zien vanuit de achtergrond en zij moeten de kracht weten op te brengen, om, met een maximum van takt, begrip en zelfbeheersing, te kunnen luis teren, zonder ooit schrik of afkeu ring te laten blijken. Het zo moeilijk geschonken ver trouwen van de jonge mens is bovenmate kwetsbaar. En tenslotte moetende moeders in staat zijn een rustig en vooral onbevooroordeeld oordeel uit te spreken, een oordeel, dat tot na denken stemt en waaraan het kind houvast en steun heeft* Laten wij ons niet ontveinzen, dat dit alles heel, heel moeilijk is. Het onontbeerlijk klaverblad. Tact, zelfbeheersing en begrip vormen bij de omgang met onze grote kinderen tussen de zestien en de een en twintig een onont beerlijk klaverblad. Tact, omdat zij zo vaak kwetsend en onbehouwen voor de dag kun nen komen, zonder dat er nochtans enig opzet tot krenken aanwezig is. Zelfbeheersing, om de jongeman rustig zijn soms onbekookte theo- riën uiteen te laten zetten. Zelfbe heersing ook, om niet hard in te gaan tegen zo menig scherp en kortzichtig oordeel, dat zo heel duidelijk blijk geeft van gebrek aan ervaring en doorzicht en begrip voor de moeilijkheden, waarmede de jonge mens in zijn worsteling met het eigen ik is gewikkeld. De ware opvoeder zal nimmer van zijn bijna volwassen kinderen datgene verlangen, wat zij nog niet bij machte zijn te geven: de uit zelfcritiek geboren bescheidenheid en de milde glimlach der ware wijsheid. Alle grootspraak en stoer optre den ten spijt, kunnen wij van onze twintig jarigen niet die soepelheid in de omgang en de bezonkenheid van oordeel verwachten, die eerst na jarenlange, vaak bittere erva ring en moeizaam gewonnen inzicht ons deel wordt. Tact, zelfbeheersing en begrip, zonder dit klaverblad redden wij het niet. Zij menen het zo goed die ou ders, die met grote heftigheid hun overtuiging naar voren brengen, om smalend, spottend of veront waardigd van leer te trekken tegen de „waanzinnige ideeën" door de jeugd verkondigd. Zij zijn geërgerd en gegriefd, omdat alles, wat hun tot dusver heilig en dierbaar was, met voeten wordt getreden en als ballast over boord geworpen. En zij vergeten, dat er geen generatie is geweest, waarbij het niet in meerdere of mindere mate zo hetzelfde is toe gegaan. Sommigen menen door aanhouden het pleit te kunnen winnen, maar nog nimmer werd de jeugd door tegenspraak overtuigd. Wanneer wij ouders het contact met onze grote kinderen niet willen verliezen, zullen wij verstandig doen, het spreekwoordelijke korreltje zout steeds bij de hand te hebben: achter veel branie en veel ogenschijnlijke opstandigheid, achter heftig voor oordeel en spottend commentaar gaat zo heel vaak een bevend jong mensenhart schuil, dat niets zo zeer van node heeft als geruststelling en begrip voor zijn verzwegen angsten en noden. Het is een schone taak voor ons moeders om een vei lige toevluchtshaven te zijn. De jongste loonronde heeft in onze gemeente ook voor de nodige complicaties gezorgd. Wij spreken met opzet van „ook" omdat de enigste troost, die we hebben is, dat 360 andere gemeen ten met dezelfde moeilijkheden zitten. En deze moeilijkheden spre ken wel het meest in de bouw wereld, waarin een groot deel van onze arbeiders een bestaan vindt. Voordat we de moeilijkheden aan stippen, een korte inleiding vooraf tot beter begrip voor degenen, die niet met de omstandigheden op de hoogte zijn. Vóór de bevrijding van ons land was de gemeente Venray ingedeeld in de 5de klasse. Dat betekende, dat hier minder loon betaald be hoefde te worden als bv. in Venlo, wat in een hoger klasse stond. In dit klasse-verschil probeerde men op te vangen de „voordelen", die een plattelands bewoner t.o.v. een bewoner van een stad heeft. Over dit onderwerp zullen we maar niet verder praten. Hierover is al veel gezegd en men is er nu langzamer hand wel van overtuigd, dat die voordelen practisch miniem zijn. Maar goed, Venray stond dus in de 5e klasse. De bevrijding kwam en daarmede de verwoesting van Venray. Wilde men enige kans maken op een vlot herstel, dan was een beter loon toch wel een der voornaamste feiten. Het College van Rijksbemidde laars, die deze materie in overleg met het bedrijfsleven moet behan delen, zag dat in en hebben Venray en alle noodgebieden een klasse hoger gezet en dus in de 4e klasse, waarin ze tot en met 31 Dec. j.l. dan ook zijn gebleven. Intussen was de noodwet Drees gekomen, die ook weer een classi ficatie heeft ingevoerd. En in deze klasse-verdeling zien we de kom van Venray in de 4e klas staan, de rest van onze gemeente in de 5e klas. Men heeft dit als een onbillijk heid gevoeld, en bv. in de Raad is hier al meermalen geattendeerd, terwijl ons Gemeentebestuur in Den Haag hierover nog steeds op verandering aandringt. Op 31 Dec. j.l. was nu het bouw bedrijf aan het onderhandelen met het College van Rijksbemiddelaars over de lonen en op het scheiden van de markt was men het prac tisch eens, toen plotseling de mede deling kwam, dat voor de classifi catie van de verschillende gemeenten de indeling zou worden aangehouden van de Noodwet Drees. De werkgeversorganisaties heb ben dat niet meer kunnen verande ren en zo zijn o.a. 360 gemeenten een klas teruggevallen, of zijn in een dusdanige situatie gekomen als Venray. De beweegredenen waren o.a. dat Venray intussen geen nood- gebied meer was en dat de classi ficatie als zodanig weinig verschil len meer geeft. Maar het is toch nog altijd zo, dat als men in Venray - kom woont en men krijgt 15 cent loonsverhoging, dat men dan op de kerkdorpen er maar 13 krijgt. En dat is toch voor een gemeente wel een groot verschil. Maar daarbij komt nog, dat voor de huurver hoging ook dezelfde classificatie is aangehouden en dat men in het eerste geval 26 pet, in het andere geval 29 pet huurverhoging krijgt. Om een wel zeer sprekend geval te nemen: de Oude Oostrumseweg. De ene kant krijgt 15 ct loonsver hoging en 26 pet huurverhoging, de andere kant, die in de 5e klasse valt 13 ct en 29 pet huurverhoging. En dat alleen omdat hij aan de verkeerde kant van de straat woont. Een betonfabriek in de nabijheid van een onzer kerkdorpen moet aan de bewoner van dat kerkdorp 13 cent loonsverhoging geven, maar aan iemand uit de kom 15 cent. Werken bouwvakarbeiders in het Patersklooster dan staan ze in de 5e klas, maar werken ze op het Gymnasium aan de overkant dan is het 4e klas, wat nog altijd een verschil is van ruim 2 cent per uur. Afgezien van de administratieve rompslomp, controles e.d. meer, is een en ander een twistpunt schep pen, waar niemand mee gebaat is. Integendeel. Waarom dan een dergelijke idiote regeling ontworpen is, is een vraag, die naast vele organisaties in de bouwwereld, ook de individuele arbeider zich stelt. Dat de heilige bureaucratias aan een en ander wel debet zal zijn, is de algemene over tuiging. Het is echter te hopen, dat gezond verstand in deze winnen zal. Geen grote verwach tingen van Berlyn. Terwijl de commandanten van Berlijn aan het onderhandelen wa ren over de plaats, waar op 25 Januari de conferentie zal bijeen komen en men zich verdiepte in gissingèn over hetgeen de Russen zouden gaan voorstellen ten aan zien van Duitsland, bleek wederom dat de aziatische problemen eigen lijk belangrijker waren. Immers in West-Europa zijn de grenzen afgebakend en de machts verhoudingen schijnen onwrikbaar te zijn. Maar in Azië is alles volop in beweging. Het is ook geen toeval, dat zowel de Russen als de rode Chinezen aandringen op een conferentie der grote vijf voor de vraagstukken van het verre Oosten. De Fransen zouden die ook wel wensen in de hoop, dat misschien een bestand in Indo China uit zulk een overleg zou kunnen geboren worden. De Britten willen graag zaken doen met rood China. Maar de Amerikanen staan op het stand punt, dat eerst de Koreaanse kwes tie moet zijn geregeld. En daar de voor Korea bedoelde politieke conferentie maar steeds niet bijeen komt, omdat men het oneens is over haar samenstelling, zal men andere vraagstukken nog wel niet kunnen aansnijden op internatio naal niveau. AZIË Wat gebeurt er intussen in Azië? Het naturalisme van India wordt steeds duidelijker. Sinds de Ameri kanen hebben besloten een militair pact te sluiten met Pakistan waarmee India allerlei veten heeft is de anti-Amerikaanse stem ming in Indian gegroeid. In zekere zin zijn de Indiërs de scheidsrechters in Korea en zij weigeren nu kennelijk, zich te plaatsen tegenover de communis tische betrokkenen. Dat zijn rood China, noord Korea en in de commissie der Ver. Naties zijn het Polen en Tsjechen. Deze eisen, dat de anti commu nistische gevangenen, die straks al zes maanden na het bestand geïn terneerd zijn, nog langer in de kampen zullen blijven, omdat vol gens de clausules van het bestand de politieke conferentie uiteindelijk over hun lot moet beslissen. Weliswaar was daarbij ook over eengekomen, dat die politieke con ferentie op 23 Januari haar beslis sing over de toekomst der geïn terneerden genomen had moeten hebben. Maar zij is er nu eenmaal nog niet en dus ontstaat de twistvraag wat men straks met de gevangenen moet doen. Indische troepen bewaken de mannen en dus zou India eigenlijk een keuze moeten doen. Ook in de neutrale commissie geeft het de doorslag. Als India nu het communistische standpunt gaat verdigen (nog langer vasthou den) dan is dat een grote tegenslag voor de Amerikanen. Daar Syngman Rhee dreigt de gevangenen te zullen bevrijden en de Ver. Staten natuurlijk een ge wapend conflict willen voorkomen tussen India en Zuidkorea, moeten zij Syngman Rhee nog meer onder druk zetten. Het is niet onwaarschijnlijk, dat deze kwestie netelig blijft en dat de betrekkingen tussen het grote India en de V.S. er mede van af hankelijk zijn. MIDDEN-OOSTEN Een tweede belangrijk vraagstuk is dat van de verdediging van het naburige Oosten. Tot dit gebied rekent ook Pakis tan zichzelf nog. Het heeft een militair pact gesloten met Amerika en poogt nu de arabische landen over te halen mee te doen. Maar Egypte staat meer op het indische standpunt der neutraliteit. Dus pogen Pakistan en de V.S. enkele arabische landen los te we ken uit de liga, welke zeven hunner hebben gevormd. Met name Saoe- dlsch Arabië zijn daartoe gepolst. Maar Egypte verzet zien daartegen en bepleit grote arabische eenheid. Irak is daaraan tegemoet gekomen door te stellen, dat de zeven sta ten der liga een federatie zullen vormen. Wil het nu deze federatie tenslotte „inbrengen" in een pro-amerikaanse defensiestelsel voor het naburige oosten, of zal het de pakistaanse pogingen afwijzen en zich juist tot Egypte wenden De onzekerheid is vrij groot, maar duidelijk blijkt wel, dat de V. S. slechts een deel der aziatische staten voor zich zullen winnen en dat de anderen hun eigen weg gaan. Tot de laatste schijnen Egypte, India, Burma, Ceylon en Indonesië te zullen behoren. S.V.V.-nieuws Door de vorst zijn twee Zondagen verloren gegaan voor de sport. De vooruitzichten voor komende Zon dag zijn zo, dat vermoedelijk wel zal worden gevoetbald Indien Venray goed heeft over winterd en de vorm nog te pakken heeft, zoals tegen Belfeldia, dan kunnen wij de reis naar Cuyck met een gerust hart aanvaarden. Toch moeten wij waarschuwen voor een al te groot zelfvertrouwen. Het vorig seizoen was het juist in Cuyck, waar de eerste nederlaag geleden werd. Dit seizoen snoepte J.V.C. ons een punt af op eigen terrein. Dus jongens opgepast, om Zondag a.s. niet verrast te worden. Het tweede gaat de reis naar Weert ondernemen, om dan slag te leveren tegen Wilhelmina 2. In Venray werd het indertijd een gelijk spel 2—2 en toen mocht Wilhel mina zeer tevreden zijn. Wilhel mina is in de reserve-afdeling kop loper, indien wij nu aan een gelijk spel komen, mogen wij daar te vreden mee zijn. Het derde, dat er zo schitterend voor staat voor het behalen van het kampioenschap moet uit naar Horst 4. Voorzichtigheid is geboden en zeker niet de zaken te gemak kelijk opnemen. Het vierde, dat zo buitengewoon de eerste helft van de competitie gespeeld had, kon het in de laatste twee thuiswedstrijden niet tot een overwinning brengen. Zou het mogelijk zijn nu er een uitwedstrijd tegen Resia 2 is, dat het weer goed geolied loopt en er een overwinning mee naar Venray komt? Hier zijn wij dan heel be nieuwd naar. Nieuws uit Venray en Omgeving ZONDAGSDIENST Doktoren Van Zaterdagavond 8 uur tot Maandagmorgen 8 uur Dr. VERCAUTEREN Telefoon 335 Alléén voor spoedgevallen Visites moeten aangevraagd worden voor 12 uur. GROENE KRUIS DONDERDAG a.s.: Consultatiebureau voor zuigelingen uit de Kerkdorpen K.A.B.-retraite Hebt U nog geen besluit geno men? Het zal toch niet vanwege de kosten zijn. Voor slechts f 3.50 kunt U deelnemen aan de K.A.B.- retraite, die van 47 Februari (van Donderdagavond tot Zondagmiddag in Venlo gehouden wordt). Geeft U nu spoedig op bij de propagandisten of bij Pater Domi- tius, Patersklooster. Morgen MEMISA-collecte U kent zeker de „MEMISA' de Medische Missie-Actie. Het is misschien wel de voornaamste missie-actie der leken in Nederland, omdat Christus Zelf de genezing zo sterk als middel gebruikte voor Zijn verlossingswerk. Nooit zal de missionering de medische hulp kunnen ontberen. Sinds verleden jaar is de Memisa bisschoppelijk goedgekeurd, en ver dient daarom nog meer onze sym pathie en steun. Wat doet de „MEMISA" Ze verstrekt medicijnen en advie zen aan de missionarissen; Ze verzorgt een medische cursus en de keuring voor vertrekkende missionarissen; Ze behandelt zieke, teruggekeerde missionarissen. Haar taak is enorm en eist de steun van heel katholiek Nederland. Weet U, dat de zg. „Simavi" onder neutrale vlag bij allen, ook bij katholieken, gelden inzamelt voor de protestante zending De bis schoppen eisten een principieel onderscheid tussen Memisa en Simavi. Morgen is weer de jaarlijkse collecte aan de kerkdeuren voor de Memisa, en wij bevelen deze collecte zeer krachtig bij U aan. SENIOREN-PATRONAAT GOUD-PLUVIER Zoals reeds is aangekondigd wordt heden Zaterdagavond om 8 uur een begin gemaakt met het senioren-patronaat, de vroegere Goud-Pluvier, wat bedoeld is voor jongens boven de 18 jaar, die niet bij de K.A.J. zijn aangesloten (jon gens, die bij een vakbond zijn aan gesloten, horen thuis bij de K.A.J) Het ligt in de bedoeling om elke Zaterdagavond dit Senioren-patro naat te doen houden in de grote zaal van het Patronaat, in de oude Ambachtsschool. De jongens, die hiervoor in aan merking komen, worden hierbij uit genodigd hedenavond te komen. ALBERT VAN DALSUM by O. en O. te Venray. Het grote wereldsucces van de laatste tijden is ongetwijfeld Gua- resschi's verhaal geweest over Don Camillo, de reuze Italiaanse pastoor en zijn kudde, alsmede de kleine wereld waarin hij leeft. Daar zijn'in Nederland een twee tal boeken over verschenen, terwijl in bijna alle bioscopen de film hierover gelopen heeft. Een Neder landse auteur heeft nu het recht verworven om een toneelbewerking van deze boeken te maken en de pas opgerichte Toneelgroep Theater wist het stuk op haar repertoir te plaatsen. De première, die tevens de wereld première was, is dezer dagen in een tjokvolle schouwburg in Arn hem geweest. De auteur Kees van Iersel had de regie en niemand minder dan Albert van Dalsum speelde de hoofdrol: Don Camillo. Hoe de resultaten geweest zijn, heeft men in verschillende toneel recensies kunnen lezen. Al was 't zo, dat de meningen over het stuk als zodanig uiteenliepen door boek en film heeft men nu een maal bepaalde voorstellingen zich eigen gemaakt, waarmede men deze toneeluitvoering weer gaat verge lijken men was over de ganse linie het er roerend over eens, dat Albert van Dalsum hier inderdaad met de Toneelgroep Theater een prestatie geleverd heeft, die de verwachtingen overtrof. Dat O. en O. zo snel na de première een opvoering van dit stuk met van Dalsum in Venray, kon engageren is ook een prestatie, die aller waar dering zal krijgen, als men Zondag 24 Jan. a.s. in de aula van het Gymnasium, Albert van Dalsum als Don Camillo zal kunnen bewon deren. O. en O. heeft verder plan nen voor een extra avond in de vastentijd, waarop de Matheus- passion zal besproken worden met muzikale omlijsting van een koor uit Nijmegen. Ambonese gezinnen naar het Vlakwater Deze week zijn een 30-tal Am bonese gezinnen in het kamp Vlak water gearriveerd. Nog zullen een 15-tal gezinnen volgen. Pater Broesen O.F.M. overleden In het Patersklooster alhier over leed in de leeftijd van 75 jaren, Pater Meiriardus-Broesen O.F.M. Geboren te Grotebroek (N.H.) trad hij in 1905 in het klooster en werd te Weert priester gewijd in 1912. Na een rijk priester- en klooster leven in verschillende kloosters en parochies in den lande, verbleef hij de laatste jaren in het ziekenhuis van de Paters Minderbroeders te Venray. Rechtbank Roermond Dinsdag stond te Roermond te recht H. J. uit Venray, die op 22 Aug. op de Maasbreeseweg te Se- venum A. P. met een bromfiets aanreed. Deze moest in het zieken huis worden opgenomen. De officier eiste tegen J. een boete van f 75 subs. 25 dagen hechtenis en toewij zing van een civiele vordering van f 167 aan P. Zekere A. vd. E. uit Gemert, die 5 October met een vrachtauto op de Overloonseweg alhier tegeneen tractor botste, waarbij de tractor- bestuurder v. D. uit Venray erns tig werd gewond, hoorde eveneens f75 boete of 25 dagen hechtenis tegen zich eisen. Verantwoording vorig bedrag f 16491,54 N.N. f 4,00 Kaartclub H.C.W.H.V. f 7,15 N.N. 3e bijdrage f 5,00 N.N. f 10,00 Orgelbusjes: Wilhelminastraat f 14,35 Grote Straat f 49,07 Plofstraat f 9,32 Stationsweg f 45,17 Paterslaan f 3,15 Leunsewég, Oude O. w. Draalstraat f 22,68 Totaal f 16661,40 Laten we nu eerst even een mis verstand ophelderen. Het schijnt dat bij sommigen de mening heeft post gevat, dat 't Orgelcomité zijn actie heeft gestaakt. Dit is echter geens zins het geval. Het Orgelcomité zal zijn acties blijven voortzetten, tot het Nieuwe-Orgel definitief in de kerk is geplaatst. In verband met de verantwoor ding van de opbrengst der orgel busjes wijzen wij er op, dat die verantwoording steeds collectief plaats vindt. Wenst dus een milde gever, dat zijn (haar) milde gift appart verantwoord wordt, dan stoppe hij (zij) die gift niet in 't orgelbusje. Uit 't bovenstaande blijkt, dat 't Comité nog steeds actief blijft, wat U wel zult merken, wanneer eerst daags 't huisbezoek voor de verkoop van Orgelpijpjes wordt hervat. Bouwt NU vooral mee aan Uw Orgel Gironummer 576604 Orgelfonds Venray Kerkkoor Als Voorzitter van het Kerkkoor werd op de jaarvergadering van dit koor gekozen de heer Th. Vermeulen, terwijl de heren Thomassen en Custers als bestuurslid herkozen werden. Een nieuw reglement werd vastgesteld en plannen besproken i.v.m. de nieuwe orgel. De Martelgang van Kromme Lindert Dat Hioob een goede keuze heeft gedaan met de Martelgang van Kromme Lindert hebben wij reeds gezegd by de première, die voor O. en O. werd opgevoerd. Nu een tweede maal een opvoering werd gegeven in zaal Wilhelmina was het dan ook niet verwonderlijk dat de hele zaal gevuld was mei toneelliefhebbers, die hier inderdaad een genotvolle avond hebben gehad. We hebben reeds eerder een kort verslag van deze voorstelling ge geven en kunnen dan ook nu vol staan met de mededeling, dat ook deze avond de verschillende spelers hun beste krachten gaven om het moeilijke gegeven levendig en vol kracht op de planken te brengen. De publieke belangstelling was groot en men kan slechts hopen, dat ze ook in de toekomst zo blijven zal, waardoor het toneel in Venray zelf nieuw leven kan worden inge blazen. Ongeluk Nabij de Rouwkoelen heeft de Deurneseweg al menig slachtoffer gevraagd. Zo ook deze week weer. Een personenwagen slipte daar en botste nog al met geweld tegen een boom. De wagen had nogal brok ken, de inzitttenden kwamen met de schrik en enkele blauwe plekken vry.

Peel en Maas | 1954 | | pagina 1