Wanneer is opvoeding voltooid
SPORT
De nieuwe loonregeling
in onze gemeente.
S&TsT"ffi"&F'RT"EFA",,;™K'SJSS WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
BUITENLAND
ORGELHOEKJE!
Zaterdag~16 Januari 1954 No. 2
VIJF EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
f CONFECTIE VAN
EEN RIJK BEZIT
PEEL EN MAAS
Er waren vier kinderen, allemaal boven de achttien. De
oudste was op het Gym geweest, de tweeling op de Mulo
en de jongste was zo juist geslaagd voor het eindexamen
H. B. S.
,,En, ben je nu niet blij. dat ze allemaal van school af
zijn vroeg ik aan de stralende moeder, toen ik haar
ging gelukwensen met het heugelijke feit.
„En of!" lachte zij glunder. „Nu ben ik tenminste van
het opvoeden af. Ze zijn nu van school en nu moeten zij
het maar zelf verder bolwerken."
Thuis gekomen peinsde ik nog
eens na over de woorden van die
moeder en ik bedacht hoevele moe
ders diezelfde mening toegedaan
zijn.
Voor haar betekent het einde van
de schooltijd tevens het einde van
de opvoeding. Leg het oor te luis
teren en telkens zult u horen:
„Ze zijn nu groot nu weten ze
het eindelijk wel wij hebben er
genoeg aan gedaan, nu moeten zij
zichzelf maar redden. Als ze nu
nog geen manieren hebben, dan
leren zij het nooit
Voor de moeders, die zo spreken,
is opvoeding synoniem met goede
manieren bijbrengen: netjes de pet
afnemen, opstaan in tram of bus,
met twee woorden spreken, keurig
eten en wat er verder nog bijkomt.
Dit alles hoort er ongetwijfeld bij,
maar opvoeden is nog zo oneindig
veelmeer
Waarlijk opvoeden, dat gereed
maken voor de maatschappij, niet
alleen uiterlijk, maar vooral inner
lijk. Opvoeden is een kind tot
waarachtig mens doen rijpen en
deze opvoeding begint pas na de
schooltijd.
De stamp-periode
Van zijn zesde tot zijn achttiende
jaar krijgt een kind een zorgvuldig
afgewogen portie schoolwijsheid
ingestampt.
Daarna begint de vrije studie óf
in de praktijk van het leven zelf.
Dit is de periode, waarvan heel
veel moeders zeggen: nu moeten
ze het zelf verder klaarspelen en
dan trekken zij zich terug, want,
zo menen zij, er valt nu immers
niets meer op te voeden.
Zij, die zo spreken, hebben het
bij het verkeerde einde, want na
de elementaire opvoeding, die van
de kleine wilde bengel een aan
orde en tucht gewend individu
maakt, komt het moeilijkste deel:
de opvoeding tot een volwaardig
mens.
En dit tweede deel van de op
voeding is heel wat moeilijker dan
het eerste deel, omdat er geen
vast omlijnde richtsnoeren voor te
geven zijn en, omdat er zo heel
veel afhangt van het persoonlijk
voorbeeld van de opvoeder.
Het is volgens de individuele be
hoeften van de jongere, gezien in
het kader van zijn speciale omstan
digheden en mogelijkheden, dat
men te werk moet gaan en dat
houdt in, dat men grotendeels is
aangewezen op eigen inzicht en
initiatief.
Iets is er echter, dat voor alle
moeders van grote kinderen geldt,
en dat is: zij moeten in staat zijn
om, met terzijdestelling van eigen
mensen, wakend toe te zien vanuit
de achtergrond en zij moeten de
kracht weten op te brengen, om,
met een maximum van takt, begrip
en zelfbeheersing, te kunnen luis
teren, zonder ooit schrik of afkeu
ring te laten blijken.
Het zo moeilijk geschonken ver
trouwen van de jonge mens is
bovenmate kwetsbaar.
En tenslotte moetende moeders
in staat zijn een rustig en vooral
onbevooroordeeld oordeel uit te
spreken, een oordeel, dat tot na
denken stemt en waaraan het kind
houvast en steun heeft*
Laten wij ons niet ontveinzen,
dat dit alles heel, heel moeilijk is.
Het onontbeerlijk
klaverblad.
Tact, zelfbeheersing en begrip
vormen bij de omgang met onze
grote kinderen tussen de zestien
en de een en twintig een onont
beerlijk klaverblad.
Tact, omdat zij zo vaak kwetsend
en onbehouwen voor de dag kun
nen komen, zonder dat er nochtans
enig opzet tot krenken aanwezig
is.
Zelfbeheersing, om de jongeman
rustig zijn soms onbekookte theo-
riën uiteen te laten zetten. Zelfbe
heersing ook, om niet hard in te
gaan tegen zo menig scherp en
kortzichtig oordeel, dat zo heel
duidelijk blijk geeft van gebrek aan
ervaring en doorzicht en begrip
voor de moeilijkheden, waarmede
de jonge mens in zijn worsteling
met het eigen ik is gewikkeld.
De ware opvoeder zal nimmer
van zijn bijna volwassen kinderen
datgene verlangen, wat zij nog niet
bij machte zijn te geven: de uit
zelfcritiek geboren bescheidenheid
en de milde glimlach der ware
wijsheid.
Alle grootspraak en stoer optre
den ten spijt, kunnen wij van onze
twintig jarigen niet die soepelheid
in de omgang en de bezonkenheid
van oordeel verwachten, die eerst
na jarenlange, vaak bittere erva
ring en moeizaam gewonnen inzicht
ons deel wordt.
Tact, zelfbeheersing en begrip,
zonder dit klaverblad redden wij
het niet.
Zij menen het zo goed die ou
ders, die met grote heftigheid hun
overtuiging naar voren brengen,
om smalend, spottend of veront
waardigd van leer te trekken tegen
de „waanzinnige ideeën" door de
jeugd verkondigd.
Zij zijn geërgerd en gegriefd,
omdat alles, wat hun tot dusver
heilig en dierbaar was, met voeten
wordt getreden en als ballast over
boord geworpen. En zij vergeten,
dat er geen generatie is geweest,
waarbij het niet in meerdere of
mindere mate zo hetzelfde is toe
gegaan.
Sommigen menen door aanhouden
het pleit te kunnen winnen, maar
nog nimmer werd de jeugd door
tegenspraak overtuigd.
Wanneer wij ouders het contact
met onze grote kinderen niet willen
verliezen, zullen wij verstandig doen,
het spreekwoordelijke korreltje zout
steeds bij de hand te hebben: achter
veel branie en veel ogenschijnlijke
opstandigheid, achter heftig voor
oordeel en spottend commentaar
gaat zo heel vaak een bevend jong
mensenhart schuil, dat niets zo zeer
van node heeft als geruststelling
en begrip voor zijn verzwegen
angsten en noden. Het is een schone
taak voor ons moeders om een vei
lige toevluchtshaven te zijn.
De jongste loonronde heeft in
onze gemeente ook voor de nodige
complicaties gezorgd.
Wij spreken met opzet van „ook"
omdat de enigste troost, die we
hebben is, dat 360 andere gemeen
ten met dezelfde moeilijkheden
zitten. En deze moeilijkheden spre
ken wel het meest in de bouw
wereld, waarin een groot deel van
onze arbeiders een bestaan vindt.
Voordat we de moeilijkheden aan
stippen, een korte inleiding vooraf
tot beter begrip voor degenen, die
niet met de omstandigheden op de
hoogte zijn.
Vóór de bevrijding van ons land
was de gemeente Venray ingedeeld
in de 5de klasse. Dat betekende,
dat hier minder loon betaald be
hoefde te worden als bv. in Venlo,
wat in een hoger klasse stond. In
dit klasse-verschil probeerde men
op te vangen de „voordelen", die
een plattelands bewoner t.o.v. een
bewoner van een stad heeft. Over
dit onderwerp zullen we maar niet
verder praten. Hierover is al veel
gezegd en men is er nu langzamer
hand wel van overtuigd, dat die
voordelen practisch miniem zijn.
Maar goed, Venray stond dus in
de 5e klasse.
De bevrijding kwam en daarmede
de verwoesting van Venray. Wilde
men enige kans maken op een vlot
herstel, dan was een beter loon toch
wel een der voornaamste feiten.
Het College van Rijksbemidde
laars, die deze materie in overleg
met het bedrijfsleven moet behan
delen, zag dat in en hebben Venray
en alle noodgebieden een klasse
hoger gezet en dus in de 4e klasse,
waarin ze tot en met 31 Dec. j.l.
dan ook zijn gebleven.
Intussen was de noodwet Drees
gekomen, die ook weer een classi
ficatie heeft ingevoerd. En in deze
klasse-verdeling zien we de kom
van Venray in de 4e klas staan, de
rest van onze gemeente in de 5e
klas. Men heeft dit als een onbillijk
heid gevoeld, en bv. in de Raad is
hier al meermalen geattendeerd,
terwijl ons Gemeentebestuur in
Den Haag hierover nog steeds op
verandering aandringt.
Op 31 Dec. j.l. was nu het bouw
bedrijf aan het onderhandelen met
het College van Rijksbemiddelaars
over de lonen en op het scheiden
van de markt was men het prac
tisch eens, toen plotseling de mede
deling kwam, dat voor de classifi
catie van de verschillende gemeenten
de indeling zou worden aangehouden
van de Noodwet Drees.
De werkgeversorganisaties heb
ben dat niet meer kunnen verande
ren en zo zijn o.a. 360 gemeenten
een klas teruggevallen, of zijn in
een dusdanige situatie gekomen als
Venray. De beweegredenen waren
o.a. dat Venray intussen geen nood-
gebied meer was en dat de classi
ficatie als zodanig weinig verschil
len meer geeft. Maar het is toch
nog altijd zo, dat als men in Venray -
kom woont en men krijgt 15 cent
loonsverhoging, dat men dan op de
kerkdorpen er maar 13 krijgt. En
dat is toch voor een gemeente wel
een groot verschil. Maar daarbij
komt nog, dat voor de huurver
hoging ook dezelfde classificatie is
aangehouden en dat men in het
eerste geval 26 pet, in het andere
geval 29 pet huurverhoging krijgt.
Om een wel zeer sprekend geval
te nemen: de Oude Oostrumseweg.
De ene kant krijgt 15 ct loonsver
hoging en 26 pet huurverhoging,
de andere kant, die in de 5e klasse
valt 13 ct en 29 pet huurverhoging.
En dat alleen omdat hij aan de
verkeerde kant van de straat woont.
Een betonfabriek in de nabijheid
van een onzer kerkdorpen moet
aan de bewoner van dat kerkdorp
13 cent loonsverhoging geven, maar
aan iemand uit de kom 15 cent.
Werken bouwvakarbeiders in het
Patersklooster dan staan ze in de
5e klas, maar werken ze op het
Gymnasium aan de overkant dan
is het 4e klas, wat nog altijd een
verschil is van ruim 2 cent per
uur.
Afgezien van de administratieve
rompslomp, controles e.d. meer, is
een en ander een twistpunt schep
pen, waar niemand mee gebaat is.
Integendeel.
Waarom dan een dergelijke idiote
regeling ontworpen is, is een vraag,
die naast vele organisaties in de
bouwwereld, ook de individuele
arbeider zich stelt. Dat de heilige
bureaucratias aan een en ander wel
debet zal zijn, is de algemene over
tuiging. Het is echter te hopen, dat
gezond verstand in deze winnen zal.
Geen grote verwach
tingen van Berlyn.
Terwijl de commandanten van
Berlijn aan het onderhandelen wa
ren over de plaats, waar op 25
Januari de conferentie zal bijeen
komen en men zich verdiepte in
gissingèn over hetgeen de Russen
zouden gaan voorstellen ten aan
zien van Duitsland, bleek wederom
dat de aziatische problemen eigen
lijk belangrijker waren.
Immers in West-Europa zijn de
grenzen afgebakend en de machts
verhoudingen schijnen onwrikbaar
te zijn. Maar in Azië is alles volop
in beweging.
Het is ook geen toeval, dat zowel
de Russen als de rode Chinezen
aandringen op een conferentie der
grote vijf voor de vraagstukken
van het verre Oosten.
De Fransen zouden die ook wel
wensen in de hoop, dat misschien
een bestand in Indo China uit zulk
een overleg zou kunnen geboren
worden.
De Britten willen graag zaken
doen met rood China. Maar de
Amerikanen staan op het stand
punt, dat eerst de Koreaanse kwes
tie moet zijn geregeld. En daar de
voor Korea bedoelde politieke
conferentie maar steeds niet bijeen
komt, omdat men het oneens is
over haar samenstelling, zal men
andere vraagstukken nog wel niet
kunnen aansnijden op internatio
naal niveau.
AZIË
Wat gebeurt er intussen in Azië?
Het naturalisme van India wordt
steeds duidelijker. Sinds de Ameri
kanen hebben besloten een militair
pact te sluiten met Pakistan
waarmee India allerlei veten heeft
is de anti-Amerikaanse stem
ming in Indian gegroeid.
In zekere zin zijn de Indiërs de
scheidsrechters in Korea en zij
weigeren nu kennelijk, zich te
plaatsen tegenover de communis
tische betrokkenen.
Dat zijn rood China, noord Korea
en in de commissie der Ver. Naties
zijn het Polen en Tsjechen.
Deze eisen, dat de anti commu
nistische gevangenen, die straks al
zes maanden na het bestand geïn
terneerd zijn, nog langer in de
kampen zullen blijven, omdat vol
gens de clausules van het bestand
de politieke conferentie uiteindelijk
over hun lot moet beslissen.
Weliswaar was daarbij ook over
eengekomen, dat die politieke con
ferentie op 23 Januari haar beslis
sing over de toekomst der geïn
terneerden genomen had moeten
hebben.
Maar zij is er nu eenmaal nog
niet en dus ontstaat de twistvraag
wat men straks met de gevangenen
moet doen.
Indische troepen bewaken de
mannen en dus zou India eigenlijk
een keuze moeten doen.
Ook in de neutrale commissie
geeft het de doorslag. Als India
nu het communistische standpunt
gaat verdigen (nog langer vasthou
den) dan is dat een grote tegenslag
voor de Amerikanen.
Daar Syngman Rhee dreigt de
gevangenen te zullen bevrijden en
de Ver. Staten natuurlijk een ge
wapend conflict willen voorkomen
tussen India en Zuidkorea, moeten
zij Syngman Rhee nog meer onder
druk zetten.
Het is niet onwaarschijnlijk, dat
deze kwestie netelig blijft en dat
de betrekkingen tussen het grote
India en de V.S. er mede van af
hankelijk zijn.
MIDDEN-OOSTEN
Een tweede belangrijk vraagstuk
is dat van de verdediging van het
naburige Oosten.
Tot dit gebied rekent ook Pakis
tan zichzelf nog. Het heeft een
militair pact gesloten met Amerika
en poogt nu de arabische landen
over te halen mee te doen.
Maar Egypte staat meer op het
indische standpunt der neutraliteit.
Dus pogen Pakistan en de V.S.
enkele arabische landen los te we
ken uit de liga, welke zeven hunner
hebben gevormd. Met name Saoe-
dlsch Arabië zijn daartoe gepolst.
Maar Egypte verzet zien daartegen
en bepleit grote arabische eenheid.
Irak is daaraan tegemoet gekomen
door te stellen, dat de zeven sta
ten der liga een federatie zullen
vormen.
Wil het nu deze federatie tenslotte
„inbrengen" in een pro-amerikaanse
defensiestelsel voor het naburige
oosten, of zal het de pakistaanse
pogingen afwijzen en zich juist tot
Egypte wenden
De onzekerheid is vrij groot, maar
duidelijk blijkt wel, dat de V. S.
slechts een deel der aziatische
staten voor zich zullen winnen en
dat de anderen hun eigen weg
gaan. Tot de laatste schijnen Egypte,
India, Burma, Ceylon en Indonesië
te zullen behoren.
S.V.V.-nieuws
Door de vorst zijn twee Zondagen
verloren gegaan voor de sport. De
vooruitzichten voor komende Zon
dag zijn zo, dat vermoedelijk wel
zal worden gevoetbald
Indien Venray goed heeft over
winterd en de vorm nog te pakken
heeft, zoals tegen Belfeldia, dan
kunnen wij de reis naar Cuyck met
een gerust hart aanvaarden.
Toch moeten wij waarschuwen
voor een al te groot zelfvertrouwen.
Het vorig seizoen was het juist in
Cuyck, waar de eerste nederlaag
geleden werd. Dit seizoen snoepte
J.V.C. ons een punt af op eigen
terrein. Dus jongens opgepast, om
Zondag a.s. niet verrast te worden.
Het tweede gaat de reis naar
Weert ondernemen, om dan slag te
leveren tegen Wilhelmina 2. In
Venray werd het indertijd een gelijk
spel 2—2 en toen mocht Wilhel
mina zeer tevreden zijn. Wilhel
mina is in de reserve-afdeling kop
loper, indien wij nu aan een gelijk
spel komen, mogen wij daar te
vreden mee zijn.
Het derde, dat er zo schitterend
voor staat voor het behalen van
het kampioenschap moet uit naar
Horst 4. Voorzichtigheid is geboden
en zeker niet de zaken te gemak
kelijk opnemen.
Het vierde, dat zo buitengewoon
de eerste helft van de competitie
gespeeld had, kon het in de laatste
twee thuiswedstrijden niet tot een
overwinning brengen.
Zou het mogelijk zijn nu er een
uitwedstrijd tegen Resia 2 is, dat
het weer goed geolied loopt en er
een overwinning mee naar Venray
komt? Hier zijn wij dan heel be
nieuwd naar.
Nieuws uit
Venray en Omgeving
ZONDAGSDIENST Doktoren
Van Zaterdagavond 8 uur tot
Maandagmorgen 8 uur
Dr. VERCAUTEREN
Telefoon 335
Alléén voor spoedgevallen
Visites moeten aangevraagd worden
voor 12 uur.
GROENE KRUIS
DONDERDAG a.s.:
Consultatiebureau voor zuigelingen
uit de Kerkdorpen
K.A.B.-retraite
Hebt U nog geen besluit geno
men? Het zal toch niet vanwege
de kosten zijn. Voor slechts f 3.50
kunt U deelnemen aan de K.A.B.-
retraite, die van 47 Februari (van
Donderdagavond tot Zondagmiddag
in Venlo gehouden wordt).
Geeft U nu spoedig op bij de
propagandisten of bij Pater Domi-
tius, Patersklooster.
Morgen MEMISA-collecte
U kent zeker de „MEMISA'
de Medische Missie-Actie. Het is
misschien wel de voornaamste
missie-actie der leken in Nederland,
omdat Christus Zelf de genezing
zo sterk als middel gebruikte voor
Zijn verlossingswerk. Nooit zal de
missionering de medische hulp
kunnen ontberen.
Sinds verleden jaar is de Memisa
bisschoppelijk goedgekeurd, en ver
dient daarom nog meer onze sym
pathie en steun.
Wat doet de „MEMISA"
Ze verstrekt medicijnen en advie
zen aan de missionarissen;
Ze verzorgt een medische cursus
en de keuring voor vertrekkende
missionarissen;
Ze behandelt zieke, teruggekeerde
missionarissen.
Haar taak is enorm en eist de
steun van heel katholiek Nederland.
Weet U, dat de zg. „Simavi" onder
neutrale vlag bij allen, ook bij
katholieken, gelden inzamelt voor
de protestante zending De bis
schoppen eisten een principieel
onderscheid tussen Memisa en
Simavi.
Morgen is weer de jaarlijkse
collecte aan de kerkdeuren voor de
Memisa, en wij bevelen deze collecte
zeer krachtig bij U aan.
SENIOREN-PATRONAAT
GOUD-PLUVIER
Zoals reeds is aangekondigd
wordt heden Zaterdagavond om 8
uur een begin gemaakt met het
senioren-patronaat, de vroegere
Goud-Pluvier, wat bedoeld is voor
jongens boven de 18 jaar, die niet
bij de K.A.J. zijn aangesloten (jon
gens, die bij een vakbond zijn aan
gesloten, horen thuis bij de K.A.J)
Het ligt in de bedoeling om elke
Zaterdagavond dit Senioren-patro
naat te doen houden in de grote
zaal van het Patronaat, in de oude
Ambachtsschool.
De jongens, die hiervoor in aan
merking komen, worden hierbij uit
genodigd hedenavond te komen.
ALBERT VAN DALSUM
by O. en O. te Venray.
Het grote wereldsucces van de
laatste tijden is ongetwijfeld Gua-
resschi's verhaal geweest over Don
Camillo, de reuze Italiaanse pastoor
en zijn kudde, alsmede de kleine
wereld waarin hij leeft.
Daar zijn'in Nederland een twee
tal boeken over verschenen, terwijl
in bijna alle bioscopen de film
hierover gelopen heeft. Een Neder
landse auteur heeft nu het recht
verworven om een toneelbewerking
van deze boeken te maken en de
pas opgerichte Toneelgroep Theater
wist het stuk op haar repertoir te
plaatsen.
De première, die tevens de wereld
première was, is dezer dagen in
een tjokvolle schouwburg in Arn
hem geweest.
De auteur Kees van Iersel had
de regie en niemand minder dan
Albert van Dalsum speelde de
hoofdrol: Don Camillo.
Hoe de resultaten geweest zijn,
heeft men in verschillende toneel
recensies kunnen lezen. Al was 't
zo, dat de meningen over het stuk
als zodanig uiteenliepen door
boek en film heeft men nu een
maal bepaalde voorstellingen zich
eigen gemaakt, waarmede men deze
toneeluitvoering weer gaat verge
lijken men was over de ganse
linie het er roerend over eens, dat
Albert van Dalsum hier inderdaad
met de Toneelgroep Theater een
prestatie geleverd heeft, die de
verwachtingen overtrof.
Dat O. en O. zo snel na de première
een opvoering van dit stuk met van
Dalsum in Venray, kon engageren
is ook een prestatie, die aller waar
dering zal krijgen, als men Zondag
24 Jan. a.s. in de aula van het
Gymnasium, Albert van Dalsum als
Don Camillo zal kunnen bewon
deren. O. en O. heeft verder plan
nen voor een extra avond in de
vastentijd, waarop de Matheus-
passion zal besproken worden met
muzikale omlijsting van een koor
uit Nijmegen.
Ambonese gezinnen naar het
Vlakwater
Deze week zijn een 30-tal Am
bonese gezinnen in het kamp Vlak
water gearriveerd. Nog zullen een
15-tal gezinnen volgen.
Pater Broesen O.F.M.
overleden
In het Patersklooster alhier over
leed in de leeftijd van 75 jaren,
Pater Meiriardus-Broesen O.F.M.
Geboren te Grotebroek (N.H.)
trad hij in 1905 in het klooster en
werd te Weert priester gewijd in
1912.
Na een rijk priester- en klooster
leven in verschillende kloosters en
parochies in den lande, verbleef hij
de laatste jaren in het ziekenhuis
van de Paters Minderbroeders te
Venray.
Rechtbank Roermond
Dinsdag stond te Roermond te
recht H. J. uit Venray, die op 22
Aug. op de Maasbreeseweg te Se-
venum A. P. met een bromfiets
aanreed. Deze moest in het zieken
huis worden opgenomen. De officier
eiste tegen J. een boete van f 75
subs. 25 dagen hechtenis en toewij
zing van een civiele vordering van
f 167 aan P.
Zekere A. vd. E. uit Gemert, die
5 October met een vrachtauto op
de Overloonseweg alhier tegeneen
tractor botste, waarbij de tractor-
bestuurder v. D. uit Venray erns
tig werd gewond, hoorde eveneens
f75 boete of 25 dagen hechtenis
tegen zich eisen.
Verantwoording
vorig bedrag f 16491,54
N.N. f 4,00
Kaartclub H.C.W.H.V. f 7,15
N.N. 3e bijdrage f 5,00
N.N. f 10,00
Orgelbusjes:
Wilhelminastraat f 14,35
Grote Straat f 49,07
Plofstraat f 9,32
Stationsweg f 45,17
Paterslaan f 3,15
Leunsewég, Oude O. w.
Draalstraat f 22,68
Totaal f 16661,40
Laten we nu eerst even een mis
verstand ophelderen. Het schijnt dat
bij sommigen de mening heeft post
gevat, dat 't Orgelcomité zijn actie
heeft gestaakt. Dit is echter geens
zins het geval. Het Orgelcomité
zal zijn acties blijven voortzetten,
tot het Nieuwe-Orgel definitief in
de kerk is geplaatst.
In verband met de verantwoor
ding van de opbrengst der orgel
busjes wijzen wij er op, dat die
verantwoording steeds collectief
plaats vindt. Wenst dus een milde
gever, dat zijn (haar) milde gift
appart verantwoord wordt, dan
stoppe hij (zij) die gift niet in 't
orgelbusje.
Uit 't bovenstaande blijkt, dat 't
Comité nog steeds actief blijft, wat
U wel zult merken, wanneer eerst
daags 't huisbezoek voor de verkoop
van Orgelpijpjes wordt hervat.
Bouwt NU vooral mee aan Uw Orgel
Gironummer 576604
Orgelfonds Venray
Kerkkoor
Als Voorzitter van het Kerkkoor
werd op de jaarvergadering van dit
koor gekozen de heer Th. Vermeulen,
terwijl de heren Thomassen en
Custers als bestuurslid herkozen
werden. Een nieuw reglement werd
vastgesteld en plannen besproken
i.v.m. de nieuwe orgel.
De Martelgang van
Kromme Lindert
Dat Hioob een goede keuze heeft
gedaan met de Martelgang van
Kromme Lindert hebben wij reeds
gezegd by de première, die voor
O. en O. werd opgevoerd.
Nu een tweede maal een opvoering
werd gegeven in zaal Wilhelmina
was het dan ook niet verwonderlijk
dat de hele zaal gevuld was mei
toneelliefhebbers, die hier inderdaad
een genotvolle avond hebben gehad.
We hebben reeds eerder een kort
verslag van deze voorstelling ge
geven en kunnen dan ook nu vol
staan met de mededeling, dat ook
deze avond de verschillende spelers
hun beste krachten gaven om het
moeilijke gegeven levendig en vol
kracht op de planken te brengen.
De publieke belangstelling was
groot en men kan slechts hopen,
dat ze ook in de toekomst zo blijven
zal, waardoor het toneel in Venray
zelf nieuw leven kan worden inge
blazen.
Ongeluk
Nabij de Rouwkoelen heeft de
Deurneseweg al menig slachtoffer
gevraagd. Zo ook deze week weer.
Een personenwagen slipte daar en
botste nog al met geweld tegen een
boom. De wagen had nogal brok
ken, de inzitttenden kwamen met
de schrik en enkele blauwe plekken
vry.