Venrays vroede
vaderen vergaderden.
Meisjes,
De vaststelling van
de loonsverhoging
Industrie-vestiging.
Waarheen met Hensenius
Dure muziektent
De Vredepeel gedeeltelijk
verkocht.
De nieuwe Raad bleek er Dinsdag
zin in te hebben en ondanks de
tamelijk ..droge" agenda, word het
een zeer geanimeerde vergadering,
waarin men van zijn hart geen
moordkuil maakte.
De notulen van 1 Sept. jl. wer
den onveranderd goedgekeurd.
De ingekomen stukken werden
voor kennisgeving aangenomen. Het
waren allen goedkeuringen van Ged.
Staten van genomen Raadsbeslui
ten tot aan- en verkoop van grond
en het uitlenen van f 2400 aan het
Kerkbestuur te Ysselsteyn.
Salaris-verbetering.
Ged. Staten willen het Koninklijk
besluit, wat verbeteringen wil aan
brengen in de financiële positie van
het burgerlijk Rijkspersoneel en van
het personeel van onderwijs-inrich-
gen, van overeenkomstige toepas
sing verklaren voorde secretarissen,
ontvangers en ambtenaren van de
burgerlijke stand.
Ingevolge de Gemeentewet, moet
de Raad zijn mening zeggen over
dit ontwerp-besluit.
Die mening is gauw gezegd, want
niemand deed zijn mond open,, dus
waren er geen bezwaren. Evenmin
voor de door de Kon. besluit voor
gestelde verbeteringen in de sala
rissen van het hoger en lager
personeel, alsook in de lonen der
gemeente-arbeiders.
Rechtvaardigheid...
Voor zover men heeft kunnen
nagaan, bezit de gemeente een
schuld aan een Duitse familie Von
and zu Westerholt, sinds 1876, groot
f 795.42, waarvoor jaarlijks f 27.84
rente moet betaald worden.
Het Ned. Beheers-instituut, wat
die schuld in handen heeft, wil
deze nu afkopen en vraagt hiervoor
f 500. Het gemeentebestuur voelt
hier wel wat voor, omdat men zo
van deze schuld afkomt.
De heer Fr. JANSSEN meent,
dat het Beheers-instituut wel raar
omspringt met het eigendom van
andere mensen. De gemeente heeft
een schuld en 't is niet meer dan
rechtvaardig, dat die familie, al
heeft ze dan von und zu vóórhaar
naam, die schuld geheel betaald
krijgt.
De heer VERAART zou eerst de
redenen willen zien vastgesteld,
waarom het Beheers-instituut tot
deze vermindering overgaat.
De VOORZITTER weet alleen te
vertellen, dat het Beheers-instituut
namens de Regering die zaken van
Duitsers behandeld, die door de
Wet in handen van het Rijk zijn
gekomen. Over 't ontstaan van deze
schuld was niets te vinden. Aange
zien een en ander niet in handen
komt van de Duitse familie, die
intussen toch al lang genoeg rente
van haar geld getrokken heeft,
meent hij er geen bezwaar in te
zien, de f 500 te betalen in plaats
van f 795,42.
Na enig debat vraagt de heer Fr.
JANSSEN hoofdelijke stemming,
maar krijgt alleen de heer VER
AART mee, zodat dit voorstel is
aangenomen.
Muziekkiosk duurder.
Voor de muziekkiosk, die nieuw
is aangeschaft, stond indertijd 7500
gulden op de begroting. Deze post
werd goedgekeurd. Toen men ech
ter de kiosk ging aanschaffen
bleek het „instrument" f 700 duur
Zij toonden hun bewijzen in het
Russisch geschreven en voorzien
van zegels en zeiden ons heel goed te
kennen. Wij waren betrouwbare
elementen.
Toen sprong uit de winkel, uit de
groep van de gevangenen, een man
naar voren.
Het was een toneelfotograaf die
mijn vrouw herhaaldelijk gefoto
grafeerd had en steeds met krui
perige nederigheid ons had bediend.
„Houdt die mensen vast! Het zijn
bekende fascisten!" gilde hij uit alle
macht.
De Rus verstond hem niet en
duwde hem terug de winkel in.
Toen hij doorging met schreeuwen,
kreeg hij een trap.
Daarmede gaf de Rus ons te
kennen, dat wij konden doorgaan.
Wij waren echter nauwelijks
honderd meter verder toen de Rus
achter ons aan rende.
„Stoj
Hij greep ons bij de armen sleepte
ons terug.
Blijkbaar had de toneelfotograaf
zich op een of andere manier ver
staanbaar kunnen maken.
De Rus duwde mij tussen de
anderen de winkel in.
Buiten praatte mijn vrouw opge
wonden tegen de tolk en tegen de
Rus. Zij smeekte hem mij vrij te
laten.
Ik wendde me tot de toneel
fotograaf.
„Waarom heb je dit gedaan?"
„Ik heb niets gedaan".
„Dat is wel waar", zei de man in
oen uniform van een postbode. "U
heeft deze heer aangegeven als een
fascist. U hebt de bewakers zo ver
gekregen dat zij achter hem aan
gingen en de heer arresteerden".
„Waarom hebt u dit gedaan?"
„Zij hebben mij ook gevangen ge
nomen".
der. Desalniettemin werd ze gekocht
terwijl B. en W. nu om de resteren
de f 700 kwam vragen.
De heer Fr. JANSSEN was niet
tegen het kopen van de kiosk als
zodanig, maar wel was hij tegen de
handelwijze van B. en W. In begin
Augustus is deze kiosk gekocht,
toen wist men dus dat het f 700
meer zou kosten, maar eerst vier
vergaderingen naderhand komt men
met dat bedrag op tafel. Het geeft
zo'n idee: nou ja, die f 700 moeten
ze ook nog goedkeuren, het ding is
er toch, dus dat kan wel lije...
Ook de heren van HAREN en
ODENHOVEN vonden het minder
prettig dat de Raad zo behandeld
werd.
De VOORZITTER wees er op, dat
de Gemeente hier niets aan kon
doen. Bij het opstellen der begroting
was de prijs inderdaad f 7500, maar
de goedkeuring van Ged. Staten van
deze post had zo lang op zich laten
wachten, dat-intussn de prijs geste
gen was tot f 8200. B. en W. hebben
toch gekocht, omdat de toestand
van de oude meer dan ellendig was.
Misschien dat er eerder mee geko
men kon zijn, maar over het alge
meen heeft de Raad niet te klagen.
De heer Fr. JANSEN was het
met dat laatste niet helemaal eens,
maar toen de VOORZITTER plech
tig beterschap had beloofd, was het
wat hem betreft wel in orde. Anders
was het met de heer ODENHOVEN
die ondanks plechtige beloftes, toch
hoofdelijke stemming vroeg, maar
ook netjes alleen bleef staan met
tegen stemmen.
Venray-Oost.
Nu binnenkort begonnen wordt
met de opbouw van huizen langs
de nieuw aan te leggen verbin
dingswegen tussen Kolkweg en Oud
Oostrumseweg, is verbreding van
de Kolkweg nodig. Met de bewo
ners van deze weg is onderhandeld
en tot overeenstemming gekomen.
Ook de Raad wil geen spaak in
het wiel steken en keurt de aan
koop van de verschillende stukjes
grond aan die weg zonder meer
goed.
Engels bij het koken.
Op de Landbouwhuishoudschool
wil men Engels in het leerplan
opnemen. De eerste jaars der pri-
mairen zullen naast lessen in het
koken dus ook les in de Engelse
taal krijgen, mits de Raad deze
uitbreiding van het leerplan goed
keurt.
Aangezien ook de Inspectie ach
ter dit plan staat, geeft de Raad
gaarne ook zijn toestemming.
Herbouw en nieuwbouw
Barents wil zijn door oorlogsge
weld verwoeste woning opbouwen,
maar vraagt naast de Rijksuit
kering nog f 2500 eerste hypotheek
aan de gemeente.
Van Gendt gaat een nieuwe wo
ning bouwen en vraagt daarvoor
f 7500 ter leen.
In beide gevallen geeft de Raad
zonder meer toestemming voor 't
verstrekken der hypotheken.
Scholen.
De twee nieuwe jongensscholen
zijn bijna klaar en moeten nu wor
den ingericht. De Raad wordt ge
vraagd oni medewerking te ver
lenen, ingevolge de L.O.-wet, voor
de volgende bedragen.
Alle smeekbeden van mijn vrouw,
waren tevergeefs. Zij huilde. Voet
gangers, die haar herkenden, ston
den in groepjes om haar heen. Zij
troosten haar.
„Huil niet, mevrouw. In een paar
dagen komt uw man zeker vrij"
Zij wisten wat deze paar dagen
voor ons zouden kunnen betekenen.
Wij zouden elkaar voor goed kwijt
kunnen raken.
Na een uur werden de gevangenen
vier aan vier opgesteld.
Mijn vrouw schikte zich eveneens
in een rij, zij wou met ons mee,
maar een Rus duwde haar aan de
kant.
Van verre volgde zij de troep.
Wij werden een binnenplaats
binnengebracht van 'n huurkazerne,
die wonderlijk genoeg onbeschadigd
gebleven was. Mijn vrouw moest
buiten de poort blijven.
Gelijk de andere G.P.U. koman-
danturas, huisden zij ook hier waar
een heel huis was.
Op de binnenplaats stonden vijf
tot zeshonderd man. Alle zes ver
diepingen van de huurkazerne waren
vol gevangenen. „Dan zullen er vast
wel weken en weken voorbij gaan,
voordat ik aan de beurt zal zijn om
verhoord te worden. En mijn vrouw
maar buiten wachten op straat. Hoe
lang zal de arme het kunnen vol
houden?"
„Waar is de fascist, die juist aan
gegeven is? En waar is zijn aan
brenger?"
Beiden traden wij uit de rij.
Wij werden naar de eerste ver
dieping gebracht.
Mijn aanbrenger moest op de
gang wachten terwijl ik verhoord
werd.
Drie officieren zaten met een
tolk aan tafel. Binnen luttele mi
nuten waren mijn zakken omge
keerd. Niets anders was er in dan
Dr. Poelsschool:
nieuw meubilair f 1817.10
leermiddelen f 6280.75
Henseniusschool:
nieuw meubilair f 1817.10
rivisie oude banken 1400.
leermiddelen f 6176.35
En tenslotte voor rivisie banken
van beide scholen f 5081.50.
De Raad verleent de medewer
king, maar de heer Fr. JANSSEN
wilde, dat hierbij 't Kerkbestuur
gewezen zou worden op de plaat
selijke middenstand, die een en
ander misschien zou kunnen ver
zorgen. Dit werd toegezegd.
Woningbouw in Leunen
en Ysselsteyn.
Op de eigendommen, die de ge
meente onlangs in Leunen aan
kocht voor woningbouw, zouden
twee particulieren graag bouwen
en vroegen derhalve om grond te
kopen. Tegen f 1—per M2 kunnen
ze de bouwgrond inderdaad krijgen.
Twee bouwlustigen in Ysselsteyn
kregen ook de volle medewerking
van de Raad voor de aankoop van
grond. Bij een en ander werd na
tuurlijk uitdrukkelijk bepaald, dat
in de kortst mogelijke tijd hierop
ook inderdaad huizen moeten ver
rijzen.
J. de Bruijn moet grond missen
aan de Oud Oostr. weg in verband
met de uitbreidingsplannen van de
gemeente. Hij kan zich bij dat ge
mis neerleggen, mits de gemeente
ruilt met een stuk grond aan de
Jan Hensenstraat, groot 990 M2.
De Raad vond dat zonder meer
goed.
INDUSTRIE.
Een gasfornuizenfabriek wil haar
bedrijf overbrengen van Eindhoven
naar Venray en in afwachting van
de bouw van een nieuwe Industrie
hal, wil dit bedrijf alvast beginnen
in de oude gasfabriek, waarvan
echter een gedeelte is verkocht aan
Steenhouwerij de Groot. Deze is
echter bereid een gedeelte weer te
onderverhuren, zodat niets in de
weg ligt.
En de Raad wilde ook niets in
de weg leggen, dus dat was alle
maal koek en ei.
Dan is er nog een tweede indus
trie, die hier naar toe wil komen
en een industriehal wil bouwen
met een oppervlakte van 6000 M2.
Daarvoor heeft de gemeente deze
industrie 2 ha. bouwterrein aange
boden, gelegen aan de Nieuwhuis-
weg Noordzijde.
Alhoewel de naam en de aard
van 't bedrijf nog verzwegen moeten
worden, zegt B. en W. in de toe
lichting, dat, wanneer eenmaal tot
vestiging wordt overgegaan, een
zeerjgezond bedrijf in Venray komt,
waarin naast 140 mannelijke krach
ten ook nog enkele vrouwelijke
werk zullen vinden.
B. en W. stellen voor dit terrein
te verkopen voor 50 ct per M2.
De heer Fr. JANSSEN zou graag
in het koopcontract zien vastgelegd,
dat binnen twee jaren gebouwd
moet worden, terwijl anders de
koop ongeldig zal zijn.
De heer ODENHOVEN vindt het
wel geheimzinnig, dat geen namen
bekend gemaakt mogen worden en
dat niemand iets weet, maar hoopt
maar dat er geen atoombommen
of iets dergelijks gemaakt zullen
worden, maar dat inderdaad nu
eens spijkers met koppen geslagen
zullen worden.
De VOORZITTER hoopte ook
dat de fabriek er zou komen. Over
atoombommen behoefde men zich
niet ongerust te maken en de
clausule van „binnen 2 jaren
bouwen" zou hij inderdaad opnemen
in het verkoopcontract.
Vredepeelverkoop
Elders in dit blad vindt U een
verslag over de verkoop van de
kavels in de Vredepeel.
Als controle-commissie voor de
rekeifing van inkomsten en uitgave
onzer gemeente over 1952 werden
aangewezen de heren Derckx, Ver
heugen en Fr. Janssen.
Grondmanipulaties
M. Voermans, Vlakwaterweg had
destijds bij zijn boerderij 7.5 ha van
de Gemeente in pacht. Toen hij zijn
boerderij wilde verkopen, heeft hij
de Gemeente gevraagd of de
nieuwe eigenaar ook de pacht kon
overnemen, waarop de Gemeente
bevestigend heeft geantwoord al
hoewel zij enkele stukken terug
zou nemen die zouden dienen als
vervanging voor hen, die in de
kom grond moeten missen door
woningbouw. Maar de rest, 3.65 ha
zou de nieuwe koper over kunnen
nemen in pacht. De boerderij werd
op die voorwaarde verkocht, maar
toen de Gemeente Voermans de
pachtontbinding wou laten tekenen,
weigerde hij dit. Derhalve vroegen
B. en W. verlof om bij de Pacht-
kamer ontbinding aan te vragen
van de pachtovereenkomst.
Verschillende Raadsleden snapten
kennelijk niets van deze houding.
Zo vroegen de heer Janssen, van
Haaren en Steeghs nadere inlich
tingen, maar de VOORZITTER kon
weinig anders vertellen, als wat
hierboven staat.
Dan besloot de Raad toch maar
accoord te gaan met het voorstel
van B. en W.
De rondvraag leverde een hoop
wegenklachten.
De heer HOUBEN vroeg om sin
tels op de schoolweg aan 't Veulen.
Antw.: Komen er voor de winter
op. Dezelfde spreker wilde 't stuk
van Slangen naar van Staveren
ook opgeknapt zien. Antw.: Plan
nen zijn klaar, maar geen geld.
Afwachten wat G.S. doet.
De heer WIS MANS had de weg
langs de Kampen, het boveneinde
van de Timmermansweg en de weg
naar Griendtsveen op zijn lijstje
staan. Hij kreeg ten antwoord, dat
een en ander reeds lang een punt
van gesprek uitmaakt i.v.m. sub
sidies enz. Men hoopt hierover bin
nenkort nader nieuws te brengen.
Bejaardenzorg.
De heer VERAART hield zijn
maiden-speech, waarin hij de hoop
uitsprak, dat naast de vele plannen
door de Voorzitter in de laatste
Raadsvergadering aan de leden ter
oplossing voorgelegd, ook zou toe
gevoegd worden het probleem van
bejaardenzorg. Hoe de toestand in
Venray was, wist spreker niet,
maar aangezien de toestand in
andere plaatsen zeer urgent was,
zou hij gaarne op korte termijn
van B. enW. horen, hoe de toestand
in Venray was, en wat men met
dit probleem denkt te doen.
Dit werd door de VOORZITTER
toegezegd, die opmerkte, dat een
plaatselijke commissie reeds plan
nen in studie had dienaangaande.
Hensenius en zijn
standplaats
De heer van HAAREN gooide een
knuppeltje in het hoenderhok met
de opmerking, dat hij in Peel en
Maas gelezen had, dat Hensenius
zou terugkomen, maar als stand
plaats de Julianasingel zou krijgen.
Dat hij terugkomt, vond spr. van
zelfsprekend, maar de toegedachte
standplaats streed tegen zijn in
nerlijke gevoelens.
En daarmede waren de poppetjes
aan het dansen.
De ene helft bleek geen mening
te hebben en de andere helft van de
Raad was zowel voor als tegen het
beeld op het Henseniusplein.
De VOORZITTER gaf uitleg van
de toekomstige standplaats, die zal
komen op de Julianasingel, maar
zo, dat het beeld de Poststraat in
kijkt en het Henseniusplein op, zo
dat er dus nog altijd enige binding
met zijn oude plaats is, maar men
kwam er niet uit.
De commissie van openbare wer
ken had dit goedgekeurd, maar het
lid ODENHOVEN maakte meteen
duidelijk, dat hij 't alleen gedaan
had, indien de naam van 't Hen
seniusplein dan maar zou veran
deren.
Kort en goed, men heeft de zaak
maar zolang in de ijskast gelegd
en als het beeld er eenmaal is, dan
zal deze kwestie nog wel eens aan
de orde komen.
Los goed.
De heer DERICKX vroeg of de
nieuwe jassen voor de wegwerkers
wat papieren. Onder anderen de
reis-permissie. En een doos siga
retten, die ik van mijn vriend
had gekregen.
Toen zij vernamen, dat ik schrijver
en toneeldirecteur was, keken ze
wat vriendelijker. Zij boden mij een
stoel aan. Een van de officieren
presenteerde mij een sigaret uit
mijn eigen doosje, stak vervolgens
de doos in zijn zak.
Zij informeerden waarom ik aan
gebracht was. Ik zei, dat ik er geen
idee van had. „Mijn aanbrenger is
toneelfotograaf, het ismogëlijk.dat
hij om een onbekende reden kwaad
op mij is".
Een paar andere vragen werden
nog gesteld, toen werd meegedeeld,
dat ik kon gaan. „Maar hij, die u
aangegeven heeft, zal het bitter be
rouwen".
Toen ik de gang in kwam, keek
de toneelfotograaf mij vragend aan.
Ik had geen tijd hem in te lichten,
een Russische soldaat had hem al
bij de nek genomen en de kamer
ingegooid.
Ik ging de trappen af, de binnen
plaats over en wilde de poort uit
gaan, toen twee Russische soldaten
met grote snorren protesteerden:
„Nye! Nye!"
Zij wenkten mij terug te gaan in
de rij.
Ik probeerde hun duidelijk te
maken, dat ik vrij was. Zij wilden
me niet laten gaan.
Tot mijn geluk kwam op dit ogen
blik een van de officieren de gang
op en riep iets naar beneden in de
hof.
Ik schreeuwde naar hem, dat zij
mij niet door wilden laten. Hij zei
iets in het Russisch en de poort
ging voor mij open.
Mijn vrouw zat op de rand van
het trottoir en huilde. Twee onbe
kende vrouwen stonden bij haar en
die op de begroting stonden, ook
inderdaad werden uitgegeven. Het
antwoord was: Ja.
De heer DE BRUIJN zou graag
zien, dat verschillende los-arbeiders
een vaste aanstelling bij de ge
meente zouden krijgen. Antw. Een
en ander zal bij de volgende begro
ting bekeken worden.
De heer Fr. JANSSEN meende,
dat het tijd werd, dat de restanten
puin zo links en rechts in het.dorp
worden opgeruimd, zodat stads
parken en eigengemaakte banken
gaan verdwijnen.
Verder zou hij de stukken minstens
8 dagen van te voren in huis willen
hebben en stelde daarom voor het
reglement van orde te wijzigen in
die zin.
Hij kreeg ten antwoord, dat in de
rondvraag geen voorstellen kunnen
worden gedaan, waarop spreker be
loofde volgende vergadering dit
voorstel schriftelijk in te zullen
dienen.
De heer MAAS en zijn buren
hadden schijnbaar last gehad, dat
bij het dorsen van granen onkruid
zaden e.d. bij hen over het erf
vlogen, met alle gevolgen van dien.
Hij vroeg om een een regeling bij
het dorsen in de openlucht.
Antwoord: Dit zal bekeken word en.
De heer van HAAREN had ge
hoord, dat in de gemeentewoningen
op het Veulen zeer slecht drink
water was, t.g.v. boorputten in moer.
Weth. WINTELS meende, dat die
kwestie was opgelost, doordat de
Gemeente daar een regenput had
laten maken.
Maar de heer van HAAREN vond
dit alleen een oplossing voor het
waswater. Men heeft dan nog geen
drinkwater. Het resultaat is, dat
een en ander bekeken zal worden.
De heer STEEGHS bracht de
lichtpunten kwestie weer eens naar
voren en merkte op, dat nu de kom
een nieuw kiosk gekregen had van
f 8000,voor de kerkdorpen mis
schien een paar lichtpunten zouden
overschieten.
De VOORZITTER ging met zijn
redenatie niet accoord, omdat de
kiosk even goed voor de kerkdorpen
was. Met lichtpuntenaanleg is men
nu eenmaal afhankelijk van de
PLEM en de kosten, waarvoor G.S.
toestemming moeten geven. Met
beide is al eens gepraat, maar tot
heden zonder resultaat. Er zal echter
nog eens aangeklopt worden.
Dan had de heer STEEGHS nog
een klacht en wel, dat de varkens
bij de veemarkt, eerst van de Grote
Markt verdreven werden, toen van
de Kleine Markt en toen van het
Henseniusplein, zodat deze beestjes
nu in Schoolstraat, waar helemaal
geen schaduw is, verkocht moeten
worden. En dit is niet goed voor
die koopwaar.
Weth. WINTELS moest spreker
gelijk geven. Het aantal kramerijen
steeg met iedere markt en er was
al besloten hier definitief een einde
aan te maken. Naar schaduw voor
de biggen zal gezocht worden.
En dat was het dan voor ditmaal.
Om goed acht uur stond de Raad
buiten de deur.
trachtten haar te troosten.
Zij kon haar ogen niet geloven
toen ze mij zag. Snikkend viel ze
mij om de hals.
„Laten we gauw weggaan", zei
ik, want de nabijheid van de G.P.U.-
verontrustte mij enigszins.
Toen wij wat verder waren, ver
telde mijn vrouw, dat een van de
vrouwen, die bij haar hadden ge
staan, haar het adres van een van
onze vrienden had opgegeven, een
bekend filmspeler, wonend in een
villa op de Gellerberg. Die dame
had mijn vrouw aangeraden daar
heen te gaan voor onderdak.
Daar wij geen keus hadden, be
sloten wij deze filmspeler te gaan
opzoeken.
De hoofdverkeerswegen werden
zorgvuldig vermeden; via kleine
straatjes en stegen trokken we naar
de Gellerberg.
Boven op de berg was geen mens
te bekennen. Verlaten straten. De
meeste villa's in puin. Het verkre
gen adres bleek vals. In die straat
was geen huis met het nummer, dat
de dame opgegeven had.
Wij liepen aarzelend tussen de
ruïnes. Zagen wij iemand dan in
formeerden wij. Maar niemand ken
de de filmspeler of 't huis waar hij
zou moeten wonen.
Iemand wees ons op een geheel
vernielde villa.
„Klop hier eens aan. Maar u moet
hard tegen de deur slaan, zij wonen
in de kelder en kunnen het nauwe
lijks horen. De heer, die daar woont,
kent iedereen op de berg. Hij zal
u beslist wegwijs kunnen maken".
Wij hielden ons aan zijn raad,
Beukten een half uur tegen de deur,
maar niemand kwam. Juist wilden
wij onze vrnchteloze pogingen staken
toen er een haveloze man met een
rode das in de tuin verscheen.
Hü keek ons een tijdlang wan
Bij moeilijk
heden ofwel
voor raad en
inlichtingen is de R.K. Vereniging
tot Bescherming van Meisjes:
Mevr. W. v.d. Munckhof-S angers
Grote Straat 28, Tel. 581;
Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot,
Oostsingel 6, Tel. 393;
Mevr. A. Pijls-Drenth,
Grote Straat 14;
Mej. T. Coenen, Patersstraat 30,
Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters
straat 30; Mej. M. Pijls, Grote str.
14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de
Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel.
250; Mevr. vd. Haar, Blitterswijck,
D 67, Tel. 263.
Verkiezing Hoofd-Ingelanden
Waterschap Noord-Limburg
Dinsdagmorgen had te Venray
de verkiezing plaats van de Hoofd
ingelanden van het Waterschap
Noord-Limburg. De uitslag was als
volgt:
District Venray
Pubben P. M. H., Merselo
van Dijck P. J. H., Ysselsteyn
Wismans P. J. G., Heide
Poels A. H. P. N., Hofstraat
Weijs P. J., Leunen
Loonen A. M. Leunen
Goumans H., Oostrum
van der Sterren B., Oirlo
Arts J. E. H., Merselo
Jenneskens M. J. H„ Ysselsteyn
Philipsen P. H., Castenray
Janssen H. J. J., Henseniusplein.
District Sevenum
Haenen P. J.; Hoeijmakers P. M.,
Nabben E. F. M,; Weijs P. J.; Ver
stappen L.
District Helden
Smeets A. L.; Willems P.; Beu-
mers J.; Bos N.
District Maasbree
Grubben J. H. J.; Weijnen J. W.;
Vaessen H. H. A.; Bruinen J. A.
W.; Grubben A. W.
District Grubbenvorst
Titulair P. A. W.
District Horst
Gijsen Th. J. M.; Tacken J. Th.
B.; van den Hombergh P. J.; Wil
lems Th.; Heiligers A. H.; Gubbels
B. G.; Hoeijmakers W. M.
District Wanssum en Meerlo
Kessels Th. H. L., Meerlo
Rutten H. B., Wanssum.
welke op 1 Januari 1944 moet in
gaan in verband met de huurver
hoging, heeft heel wat om het lijf
gehad.
Nadat werkgevers- en werkne
mers-organisaties niet tot overeen
stemming konden geraken, werd
de beslissing over gelaten aan de
regering.
Maar de bewindslieden leek het
niet wenselijk een bindende uit
spraak te doen, waarom het loon-
overleg werd teruggewezen naar
de. Stichting van de Arbeid.
Deze keer was er tevens een
een commissie hooggeleerde des-
deskundigen, welke werkgevers en
werknemers over hun standpunt
consulteerde. Weer konden werk
gevers en werknemers het niet
eens worden, omdat eerstgenoem-
den vasthielden aan een verhoging
van 5 pet en laatstgenoemden een
minimum bepleitten van 6 pet.
Weer werd de beslissing gelaten
aan de Regering!
De Regering heeft niet geaarzeld
want zij stond uitermate sterk,
doordat de drie deskundigen geko
men waren met een advies, dat
4.8 pet loonsverhoging wenselijk
en mogelijk was.
Doordat de werkgevers dit be
drag tot 5 pet hebben afgerond,
hebben deze zich het stempel van
redelijke en goedwillende mensen
kunnen verwerven, terwijl de ar
beiders, door te blijven staan op 6
pet zonder het advies der deskun
digen achter zich te hebben, een
ietwat onverantwoordelijke indruk
hebben gemaakt.
trouwend aan, toen barstte hij uit:
„Zijn jullie het?... Leven jullie
nog?"
Het bleek, dat wij een oude be
kende ontdekt hadden. Er was een
tijd, dat wij elkaar vaak in gezel
schap ontmoet hadden. Hij was
directeur van een van de grootste
lederf abrieken.
Hij leidde ons het huis in. Dat
wil zeggen, in de kelder. Het was
het enige vertrek, dat nog bruik
baar was.
De conciergevrouw zette thee voor
ons en gaf ons wat te eten.
Ondertussen informeerden wij
naar onze gemeenschappelijke ken
nissen. Wij vernamen, dat zij of
dood waren of gevangen genomen,
of weggevoerd naar Rusland.
De directeur vertelde, hoe hij zijn
vrijheid had behouden. Zijn fabriek
werkte namelijk voor de Russen.
Daar zijn villa kapot geschoten
was, was hij met zijn familie in het
huis van zijn zwager getrokken.
Het huis lag niet ver hier vandaan.
Des middags ging hij gewoonlijk
naar zijn eigen huis om met de
concierge puin te ruimen en te
trachten nog wat te redden van de
waardevolle dingen, die er nog
onder konden liggen.
Toen wij het hier over hadden,
sprong opeens mijn vrouw op.
„Het geld, het gouden horloge,
het gouden sigaretten-étui!"
De directeur keek haar ver
bouwereerd aan. Hij dacht dat zij
krankzinnig geworden was, maar
ik wist waar zij het overhad: Onze
geredde kostbaarheden waren in de
kleren van de zuigeling achter ge
bleven.
In de opwinding van ons twist
gesprek met de Rus had geen van
ons beiden er aan gedacht. Wie
wist waar die familie uit Szeged
met de zuigeling en onze kostbaar
Pouwels;
van Opber.'in-i
en overl. êa.
gest. jrd. ber
Frans
echtgenote?
W oensdaya
krans. 6.3üpo
Simon Litfen
kens-Nohr;H;
lood; 8 uud.
(1H); 9uu§u
heid bij 25jeli
Donder&igi
vr. v. Gestbn
H. Sacran^is,
8 uur geslpie
Martin Jat).
Vrijdag: es
6.30 lm. zekur
Linders; V da
8 uur gest.uli;
bunt (2kl).[
Zaterdaglcii
6.30 O.L. Yjmi
Theodorusv- 7
Mathijs Jattfo
men; 8 uiaar
en Mariag
Marialof en'idj-
H. Familie a);
I-I. Familieh),
CONGRE&oi
4 Oct. gaanjre
bedevaart str
om 8 uur$rr
H. Mis ifji.
komst wonjht
KATEcaje l
de 3de en iferi
de 6de en in
mus. De lias
7e, 8e en8f
TOTIES-i
Deze kip
verdiend van
middag 12£oi
PROCESSên
zullen m] wt
houden op ai
wel om 6 ipr
over de Ma id
straat, Binr I
We verzo la
Straatprijs melk in
Brabant verhoogd.
De Zuid-Nederlandse Zuiverbond
meldt, dat de Brabantse eonsump-
tiemelk-commissie, vertegenwoor
digende de verschillende organisa
ties van standaardisatiebedrijven
de centralen van Brabantse
melkhandelaren, op grond van ver
hoogde kostprijzen heeft besloten
in Noordbrabant de „straatprijzen"
van consumptiemelk en consump-
tiemelk-producten met ingang van
4 October met een cent per liter
te verhogen.
De „straatprijs" van losse melk
wordt hiermede gebracht op 23 ct.
per liter.
heden uithing. Het was niet waar
schijnlijk, dat wij ze ooit terug
zouden zien.
Wij kenden niet eens de naam
van de familie.
Wij hadden slechts een vast punt:
zij hadden het over hun verwanten
in de Szallag-straat gehad.
Mijn vrouw wilde onmiddel.ijk
naar de Szallag-straat.
Zij beweerde, aangezien zij toch
maar een vrouw was, dat voor haar
de excursie niet zo gevaarlijk zou
zijn. De Russen maakten immers
alleen jacht op de mannen. Zij zou
wel gaan en de familie uit Szeged
opsporen.
Ondertussen arriveerde ook de
vrouw van de gastheer; zij was op
visite in de buurt geweest. Met ver
eende kracht trachtten wij mijn
vrouw van deze zinloze tocht te
weerhouden. Maar zij hield maar
vol, dat zij het zich nooit zou ver
geven, als zij tenminste niet gepro
beerd had ons resterend vermogen
te redden. We konden haar niet
terug houden.
Besloten werd, dat ik met de
directeur mee zou gaan naar de
woning van zijn zwager en dat ik
daar op mijn vrouw zou wachten.
Mijn vrouw vloog direct weg.
Wij wachtten tot het donker werd.
De vrouw van de directeur, die vrij
willige Rode Kruiszuster geweest
was, camoufleerde mijn rechterarm
in een gipsverband. Een gelukkig
denkbeeld. Driemaal werden wij
onderweg door de Russen aange
houden. De directeur had voldoende
aan zijn bewijs, dat hij voor de
Russen werkte, ik werd gered door
het gipsverband.
De zwager van de directeur, die
eens een zeer hoge staatsbetrekking
had bekleed, ontving ons met grote
vreugde en hartelijkheid.
Toen hij mijn verhaal vernam,
