*@230 Wol 49? Rondom de veevoeding ^spritsjes rust S3EK&ïAiïiT w CH0C0LApEePASTA(7 51 lavendel t0!letzeep tk 4o morse -.95 2SSSÜ2SS^249 De beste waar én... de laagste prijs NIEUWE KEKKEN buitenland Zondag. 250 gram Uw koekje voor de Zondag. Heerlijk zo'n schote' met BOTEBHAMKORREkS,,51 o*«rs worden ooi ^50 gram reuze voordelig. __-rPn ^S|k verrassend verlrissend geelt kracht aan elk kind... Tegenover de gunstige aspecten, die het laatste jaar met betrekking tot de veevoedervoorziening naar voren zijn gekomen, staat nog altijd de noodzaak tot een meer inten sieve weide- en voederbouw en tot een oordeelkundige veevoeding. Af gezien van het feit, dat de voor ziening met voergraan in verband met een voor de kleinere bedrijven noodzakelijke dichte varkens- en pluimveestapel in de toekomst een knelpunt kan gaan betekenen, waar op men zich zal moeten voorberei den, zal iedere veehouder moeten erkennen, dat de basis van de vee voedervoorziening op 't eigen bedrijf moet liggen. Eigen verbouwd voer, mits dit doelmatig wordt gewonnen, gecon serveerd en vervoederd, blijkt vaak voordeliger dan aangekocht voer. De intensivering van de weide- en voederbouw moet echter wel ver antwoord zijn. Grasland moet schoon de winter ingaan In dit verband wees Ir. J. M. A. Mijn vrouw had namelijk de eerste dag geklaagd, dat wij in de ge vangenis in het geheel geen eten kregen. De majoor werd kwaad; volgens hem kreeg iedere gevangene een eerste klas verzorging toegewezen; als wij dat niet hadden, dan werd het door de lagere instanties ge stolen. Hij liet het personeel van de keuken bij zich komen en schold ze in onze tegenwoordigheid ont zettend uit. Het resultaat was, dat de wachtmeester ons in de kelder te kennen gaf, dat wij gemene hon den en verraders waren en wij in liet vervolg geen drinkwater zouden krijgen. Als wij het nog eens waagden aan iemand ons beklag te doen, dan zou hij er wel voor zorgen, dat wij daar niet lang meer gelegenheid toe kregen. Aangezien deze vergeldingsmaat regel ook onze makkers raakte, rapporteerden wij ook dit de majoor. Deze raakte buiten zichzelf van woede en bedreigde het personeel met moord en doodslag. Niettemin, niet één keer kregen de gevangenen te eten. Nu hadden de mees ten het ook niet nodig. Er kwam een nacht, waarin de restaurateur uit Buda werd wegge voerd. De arme had er zo op ver trouwd, dat hij vrij kwam. Zijn hoop had hij gebouwd op het feit, dat hij al sinds tien dagen daar was achter gehouden. Anderen werden gewoonlijk in een of twee dagen voor een nach telijke wandeling meegenomen. „U zult zien, meneer, dat ik vrij kom. Het zal blijken, dat ik onschuldig ben. Straks ontvang ik u met uw echtgenote in mijn restaurant ten eten en dan zullen wij glimlachend over onze ervaringen praten. U zult Penders, Inspecteur van de Land bouwvoorlichting, o.m. op de maat regelen, die men nu al moet nemen om in 1954 te komen tot een ge slaagde voederbouw op de in aantal en oppervlakte overwegende ge mengde zandbedrijven en tot een intensieve weidebouw voor het gras land, dat ruim de helft van de cul tuurgrond beslaat. In de eerste plaats kan worden genoemd de snijrogge, die de grond bedekt houdt en een prima over- gangsvoer vormt, zowel voor het begin als het einde van de staltijd. Het heeft dezelfde voederwaarde als gras, is dus eiwitrijker dan de stoppelknol en vraagt nog niet de halve arbeid daarvan. Ongeveer 5 are per koe is nodig om aan het begin of einde van de staltijd 30 kg per dag te voeren. De rest kan worden ingekuild onder toevoeging van f ijngehakselde voederbieten, die einde October begin November worden gerooid. Snijrogge wil wel een wat droge stoppel achterlaten, wat voor de voederlupine, als het weer niet mee- het zien. Ik weet het zeker,en mijn voorgevoelens komen altijd uit". Toen hij die nacht gehaald werd, schrok hij doodsbleek en met beven de handen maakte hij zich klaar. Nog reikte hij naar zijn overjas. Misschien... Maar de wachtmeester blafte hem aan, de jas te laten liggen. Toen begreep hij, dat alle hoop vervlogen was. Uit zijn jas haalde hij een handjevol tabak. God weet, hoe hij dat had weten te bewaren. Blijkbaar had deze man 's nachts in het geheim gerookt, om de tabak niet met mij te hoeven delen. Thans kreeg ik alles. Ook het notitieboekje met gelinieerd papier, waarin hij de sigaretten placht te draaien. Toen hij weggevoerd was, bleef ik dagen lang alleen. Dat was het ergste. Ik had welis waar slechts zelden met hem ge sproken, maar zijn aanwezigheid alleen al was een steun geweest. De hele dag hield ik de kachel brandende en schommelde in mijn stoel. En 's morgens tekende ik de dagen aan met verder een klein streepje op de muur van de kel der. Acht dagen gingen op deze wijze voorbij. Ik kon mijn vrouw een enkele maal zien en een paar haastige woorden met haar wisselen. Als ik naar het verhoor werd gebracht, moest ik namelijk het vrouwenver trek passeren. Maar als ik haar deur naderde, zetten de bewakers zulk een hard geschreeuw in, dat er niet veel ge legenheid tot conversatie overbleef. Maar zij vond een nieuwe manier haar gedachten aan mij mede te delen. 's Avonds zong zij bekende lied jes met zelf verzonnen teksten. Zo deelde ze mij mede, hoezeer zij vertrouwen in de toekomst had en zit, 'n bezwaar kan zijn door trage kieming en onkruidgroei, maar ten aanzien van voorgekiemde aard appelen en met name voeraard- appelen en voor maïs is. het een goede voorvrucht. Het zijn juist deze voedergewas sen, die men op de zandgronden en vooral op de drogere, nog meer zal moeten telen. Door in de plaats van 1 ha rogge voeraardappelen te ver bouwen, wint men aan zetmeel- waarde een extra hoeveelheid, die overeenkomt met die van 3000 kg voergraan, terwijl gestoomde aard appelen toch rond de helft van het meelrantsoen bij varkens en ruim een tierde van het korrelvoer bij kippen kunnen vervangen. De inaïsteelt Voor de maïsteelt, die zich de laat ste jaren sterk uitbreidt, moet er op worden gewezen, dat de behoefte van de huidige pluimveestapel groter is dan de opbrengst van 40.000 ha, een oppervlakte overi gens, die we nog lang niet hebben bereikt. Rassenmaïs brengt per ha rond 1000 kg meer korrel op dan rogge, terwijl ook de voederwaarde hoger is. Bij de hybridenmaïs zal dit ver schil nog groter worden. Op vochtige kalkhoudende grond kunnen gunstige resultaten worden bereikt met de verbouw van voeder bieten, die aan voederwaarde per ha vergeleken met rogge een extra hoeveelheid voortbrengen, die over eenkomt met die van 5000 kg voer graan. Men zal zich plaatselijk ook moeten beraden op demogelijkheid van verbouw van suikerbieten, waarvan de bijproducten als koppen en blad, die zonder toevoeging kun nen worden ingekuild, een voeder waarde leveren, die gelijk staat met die van een haveroogst, het stro meegerekend. Het is nu tijd voor het ploegen op wintervoer kort na 't machinaal rooien van de bovengronds afge storven aardappelen, evenals bij de stoppelbewerking, kalk en bij de zandgronden waar nodigmagnesium houdende kalk te strooien. Bij gebleken phosfaat-behoefte op gronden, die aan de zure kant zijn, dient men slakkenmeel te gebruiken en op niet te lichte gronden moet thans ook de kalitoestand in orde worden gebracht. Vroeg onder de ploeg Percelen grasland, die te weinig vochthoudend zijn om een goede productie te geven, zoals op de hogere humusarme zandgronden en kunstweiden, die niet te lang mo gen blijven liggen, zouden eigenlijk na Juli al onder de ploeg moeten zijn gekomen, zodat er nog ge legenheid is een meer productief stoppelgewas te verbouwen, Scheurt men deze percelen na het weideseizoen, dan kan de grond in de winter bezinken, de zoden beginnen te verteren en de vorst kan op de temperatuur inwerken, zodat in het voorjaar met eggen kan worden volstaan. Goed keren en goed ploegen zijn hierbij noodzakelijk. Men mag voor aardappelen en bieten niet dieper ploegen dan 20 cm. Voor erwten en granen is 15 cm. voldoende, an ders kan de zode niet verteren. Men moet ook waken voor het naar boven brengen van zuur hu- musarm zand. Naast erwten, die geen stikstof behoeven en een vroege stoppel achterlaten en dan bij voorkeur voorgekiemd, het meest zekere ge was op grasland. Hebt U onze collectie al gezien? U zult er zeker 'n goede keuze uit kunnen maken. dat zij niet ophield voor onze be vrijding te bidden. Onze bewakers, over 't algemeen allemaal Russen, hielden van mu ziek en stoorden haar nooit in haar gezang. Ik echter had niet veel vertrou wen in onze bevrijding. Als de hoop bij mij begon op te flikkeren, moest ik terugdenken aan de eigenaar van 't restaurant uit Buda. De majoor sprak ons evenwel bemoedigend toe. Vast en zeker kwamen wij vrij. Alle tegen ons ingebrachte beschuldigingen waren immers ongegrond gebleken. Vaak liet hij me 'snachts komen en dan praatten wij tot het. och tendgloren. Zelf was hij dan half dronken en mij bood hij ook veel vuldig dranken en sigaretten aan. Hij vergat evenmin wat eten te laten brengen. ,Ziet u, als ik het hier laat ko men en toe zie dat u het opeet, ben ik tenminste zeker, dat u eten krijgt. Het is vergeefs bevelen te geven aan mijn mensen, het zijn minderwaardige lieden. Zij stelen als raven. Bij ons is discipline nu eenmaal een ongekend iets. Toch zullen wij overwinnen. Wij zijn merkwaardige mensen, zwijnen en halfgoden. Oh, wat zou het me deugd doen, als u van 't Russische volk zou gaan houden. Ik walg van ze, ze zijn barbaars en onontwik keld, maar toch is er iets in ze Ik kan het niet uitleggen wat, ik ben maar een eenvoudige soldaat... U bent een kunstenaar... en toch ben ik bang, dat u nooit de Rus sische ziel zult begrijpen... De En gelsen zijn handelslieden... de Duit sers zijn machines... de Amerika nen, ik weet niet eens wat zij zijn. Zij tellen niet mee, vormen geen natie, alleen gepeupel... geloof mij, alleen de Rus heeft een ziel. 1010 00 Dank veler gift en werk, Groeit weer een koningswoon. Voor God is elke kerk Een nieuwe ere-kroon. Aanleg van kunstweiden Na enkele jaren kan men op gescheurd grasland kunstweiden aanleggen; op drogere gronden voldoet een mengsel van veredelde kropaar en rode klaver. De hiermee ingezaaide percelen moeten in de voorzomer worden beweid. Kunst weiden vragen een betere kalktoe- stand dan blijvend grasland, vooral als er in het mengsel veel klaver is opgenomen. Een tweejarige kunstweide voegt aan de grond evenveel organische stof toe als 30 ton stalmest, waarvan de akker bouwgewassen profijt trekken. Op het blijvend grasland zal men nu ook de sloten moeten schonen. Als de afwatering in orde is, kun nen de greppels direct volledig dienst doen. Greppels moeten na en voor het weideseizoen in goede staat verkeren. De grondwaterstand moet vanaf eind Augustus tot half April minstens 60 cm. onder het maaiveld liggen, de slootwaterstand, die dan hoger ligt, nog dieper. Om het volgend jaar eerder, meer en beter gras te krijgen, zal grasland niet alleen droog maar ook schoon de winter moeten ingaan. Bossen en molshopen moeten worden geslecht. Herfst en winter zijn de beste tijd voor de bestrijding van bent, biezen en muizen. Op vaak en laat in het seizoen gemaaid grasland en dit jaar nog ingezaaid nieuw gras land zal om meer weerstand tegen de winter te verkrijgen een bemes ting met oude, goed verrotte stal mest, die in droge tijd moet worden uitgereden, gunstig werken. Men kan voorzover deze niet aanwezig nu al voorbereidingen treffen voor de aanschaf van een ver plaatsbare electrische afrastering. Flinke besparing Op deze wijze kan bij een dag- rantsoenbeweiding 15 tot 20 pet. worden bespaard op de benodigde weideoppervlakte tegenover weke lijks om weiden en 30 en meer pro centen ten opzichte van de ouder wetse standweiden. Behalve een gelijkmatiger melkproductie in het weideseizoen, kan men per 10 ha 1 tot 3 koeien meer houden zonder extra aankoop van voer. Hooiruiters mogen al evenmin ontbreken. Het gebruik hiervan geeft minder afhankelijkheid van het weer, zodat tijdig maaien wordt mogelijk gemaakt. Bovendien wordt hierdoor een betere arbeidsspreiding verkregen. Bij een rantsoen van 10 kg hooi kan men t.o.v. opperhooi vaak 1 kg aan krachtvoer besparen. Het verdient tenslotte aanbeveling eind Februari, begin Maart de vroege perselen, die eind April beschikbaar moeten zijn voor de eerste weide, meer kunstmest, met name stikstofkunstmest te gebrui ken. De hoeveelheid zuivere stikstof die thans ruim 60 kg per ha be draagt, kan in de practijk gerust nog tot het dubbele en meer worden opgevoerd. Schipper te Linne verdronken Woensdagmiddag is in de Maas onder de gemeente Linne de 31- jarige zetschipper P. Salomon, varende op het schip Riti en af komstig uit Zwolle, verdronken. En het is rampzalig, dat niemand hen begrijpt... rampzalig..." Hij boog zich snikkend over de tafel, tevergeefs trachtte ik hem te troosten. „Ziet u, u bent de gevangene... ik ben de cipier, de slavenhouder, de vreemde verdrukker. Toch vraag ik u, mij te vergeven en mij niet te veroordelen... wij zijn mensen en vergeet vooral nooit, dat niet de Russen u gevangen hebben ge nomen... uw landgenoten gaven u aan ons over, om u terecht te stellen, samen met uw vrouw. U zoudt Duitse spionnen zijn, die achtergelaten waren om de Rus sische opmars te bespionneren... Wel, ik laat u vrij, ik weet, dat u geen spion bent, uw vrouw ook niet. Maar al zou het zo zijn, het zo zijn, het kan me niet schelen ook, spionneert, snuffelt, wij over winnen toch!" Ik waagde het niet, enig vertrou wen in de dronkemanspraatjes van de majoor te stellen, maar toch, hij vertelde precies dezelfde dingen tegen mijn vrouw. De negende dag werden we tegen de ochtend in onze slaap gestoord, allebei moesten we naar boven, naar de majoor. Hij ontving ons reisvaardig, in overjas en met de hoge berenmuts op het hoofd, zijn auto stond voor het huis. Hij vertelde ons, dat hij zo dadelijk op reis ging en enkele dagen weg zou blijven. „Ik laat u vrij, gaat, waarheen u wilt. Ik geef u één raad: laat u niet weer vangen. Het gepeupel, dat nu regeert, kan u niet uitstaan Ik weet niet waarom, het is ook niet van belang, maar verdwijn! u treft niet steeds zulke mensen als ik ben. Het verstandigste is u te verbergen en het land uit te gaan. Aan deze wereld kunt u toch niet meer wennen. En een andere WEST-EUROPA Het Westen blijft naar middelen zoeken om Rusland te benaderen. Dit behoeft niet te verwonderen, want een opvoering van de Westerse defensie is nog steeds geen garantie voor de vrede. Het blijft dus zaak op de een of andere manier met de Sovjet-Unie tot een vergelijk te komen. In het streven naar deze ont moeting tussen Oost en West zijn in de laatste tijd de door Churchill in zijn grote rede van 11 Mei ge opperde ideeën weer in het middel punt van de politieke belangstelling gekomen. De Britse staatsman sprak destijds van garanties voor de grenzen van Oost en West. Ade nauer ging van deze suggestie uit, toen hij kort voor de verkiezingen in West-Duitsland pleitte voor een veiligheidspact van de Europese Defensie Gemeenschap met Rus land. In dezelfde lijn sprak dezer dagen Spaak in Straatsburg, waar hij zich voorstander toonde van garanties voor de veiligheid van het Oosten en Westen. Drie Europese staatslieden van formaat hebben dus thans, uitgaan de van eenzelfde gedachte, moge lijkheden naar voren gebracht om de koude oorlog voort te zetten in een positieve vrede. Er is dus eenstemmigheid in het Westen. Desniettemin zal het een zware dobber zijn de Russen tot zoveel overeenstemming te brengen, dat zij zullen ingaan op de Westerse voorstellen. Er is evenwel ook nog een andere kant aan deze zaak. Dat is het onvolledig karakter van de Europese Defensie Gemeenschap op dit ogenblik, nu nog niet alle bij dit pact betrokken landen het verdrag 1 hebben goedgekeurd. Zolang dit nog niet het geval is, kan er in feite geen sprake zijn van de E.D.G. en blijft het ten enenmale onmoge' lijk om uitgaande van dit verdrag de Sovjets voorstellen te doen. Zoals bekend is wordt in dit opzicht nog steeds de grootste tegenstand ondervonden van Frank' rijk. Premier Laniel heeft wel te kennen gegeven een ratificatie van het verdrag voor te staan, maar eerst na ondertekening van de aan vullende protocollen, waarbij hij tevens de wens heeft gevoegd, dat de Engelsen meer medewerking tonen voor de E.D.G. Mogelijk zal premier Laniel van zijn bezoek aan de Verenigde S taten zoveel steekhoudende argumenten mee naar huis nemen, dat hij zijn landslieden zal weten te overtuigen van het belang tot een spoedige goedkeuring van de Europese Defensie Gemeenschap te komen. Dit is zeer te hopen, want thans, na de voorstellen van Churchill, Adenauer en Spaak staat Frankrijks terughoudendheid een mogelijke regeling van de moeilijkheden met Rusland in de weg. ZUID-AFRIKA Malans pogingen door dik en dun wereld komt hier niet meer. En verdwijn nu onmiddellijk." Ik dankte hem voor zijn welwil lendheid. Op mijn vraag, of wij de ons afgenomen dingen ook terug konden krijgen, antwoordde hij daar geen tijd voor te hebben. „Je kunt immers niet meer na gaan, waar ze gebleven zijn." Dat begreep ik ook, toen ik om zijn hals de shawl van mijn vrouw zag, die ik zelf uit het puin heb opgevist. Wij verlieten haastig het huis. Het was nog vroeg in de morgen midden Maart. In de negen dagen, die wij in de gevangenis doorgebracht hadden, was de sneeuw gesmolten. Het was een lauwwarme voorjaarsdag, de ochtendzon overgoot het bos met een gouden glans en hier en daar begonnen de boomknoppen te zwellen. In de struiken sjirpten de ontwakende vogels. Na de muffe lucht van de kelder ademden we - met volle teugen de frisse lentelucht in. Onze ogen, ge wend aan half duister, knipperden tegen het licht. Op onze krachte loze benen strompelden we verder over de natte, glibberige wegen in het bos. We waren als dronken, dronken van de vrijheid. Wij kunnen gaan waarheen wij willen. Niemand meer die ons als een beest gevangen houdt. Niet langer afhankelijk te zijn van de boosaardige grillen van domme mensen. Met elkaar te kunnen praten. Elkander bij de hand te houden. Te kunnen gaan in het lente-bos. Maar nauwelijks verheugden wij ons over onze vrijheid of de angst besloop onze harten, dat wij deze vrijheid weer zouden gaan verlie zen. In dit kleine lente-bos alleen heerst vrede. Maar hier kunnen we niet lang blijven. Wij moeten gaan over wegen, die naar dorpen en steden leiden en waar gewapende machten staan. En wie weet of zo'n wacht ons niet zal aanhouden Wie weet, door wiens grillen en luimen wij weer in een kelder gegooid zullen worden, zodat onze lijdensweg van voren af aan zal herbeginnen En toen kwamen wij tot 't besef dat wij geen plaats hadden om heen te gaan. Nog erger: wij wisten niet eens waar wij ons bevonden. Toen wij op de vrachtauto hier heen gebracht werden, hadden we grotere zorgen dan op de weg te letten. Wij vermoedden alleen, dat wij in de buurt van Maria-Remete waren. Stellig komen we spoedig in een of ander dorp. Maar alle dorpen zijn vol Russen. Ieder dorp verzin nebeeldt gevaar voor ons. Waar moeten we toch heen? Naar het klooster in Maria-Re- mete kunnen we niet gaan, ook al niet naar mijn vriend in Hidegküt, de politieke politie kent deze adres sen. Naar Budapest gaan? daaraan valt niet te denken en toch zijn daar onze vrienden en familie. Maar waarheen dan Met lege handen en een vermoeid hart stonden we op een kleine open plek in het bos te overleggen. Er is nog één oplossing, we moeten naar ons buitentje. Daar, een tus sen Donau en Tisza, in ons land huisje kunnen we misschien onder duiken. Het ligt ver van het dorp af. De dichtstbij zijnde boerderij is op een afstand van enige kilome ters, onze wijnboer is een eerlijk en betrouwbaar man, op zijn hulp kunnen we rekenen. Maar wij moesten daarheen meer

Peel en Maas | 1953 | | pagina 2