Scbonw der Waterlossingen
.EDAH
Schoolonderwijzer-Koster
Joannes Deenen
in de Gemeente Venray
BEKENDMAKING
Legger A
Door het Waterschap worden
dit jaar geveegd
Rondkomen
NEEM
VOOR w
f HALVE PRIJS (13 et)
S2»KU«.-460
GROTE EDAH ONTBIJTKOEK gg
POETSDOEK en W HELDOEK §7
VII
Daarmede had Johannes Deenen
dan meer dan genoeg voor de ver
vulling van de voorwaarde voor zijn
provisionele benoeming tot koster
voldaan. Men kan er uit opmaken,
dat hij niet tevreden was met een
precies uitgerekende voldoening
naar de letter. Daarmee had hij wel
kunnen volstaan, maar dat wilde
hij niet. Hij wilde altijd meer geven,
dan strikt genomen zijn plicht was.
Daar kan men zijn ware aard uit
kenner.
Nu moet men vooral niet gaan
denken, dat er toch wel ergens een
genoegzaam aantal bevoegden (dus
in het bezit van een diploma na
afgelegd examen) geweest zal zijn.
O neen, verre vandaar. Laat ik
maar eens een greep doen hier en
daar uit de geschiedenis van het
Lager Onderwijs in die dagen.
In Noord-Brabant. InLagemierde
en in Budel werd vijf jaar lang ge
adverteerd om een onderwijzer te
krijgen. En toen kwam er nog geen.
In Ravestein en in Zeeland ongeveer
hetzelfde. In Reek idem. St Hubert
bood 150 gulden benevens vrije wo
ning met moestuintje voor een
schoolonderwijzer, .maar niemand
kwam er opaf.
In Gelderland. Winterswijk bood
75 gulden per jaar plus de school
gelden. Geen liefhebbers. Groenlo
adverteerde maar door zonder resul
taat. In Haart deed men insgelijks
en na vijftien jaren had zich nog
niemand opgedaan. In Lintelo,
Batenburg, Winsen, Hees, Rossem,
Rhenooy, Beest, Tiel, Lienden, Asch,
Huissen, enz. overal hetzelfde liedje.
In Noord-Holland. Uitgeest, Alk
maar, Oostzaan, enz. Jaren vergeefse
oproepingen.
In Zuid-Holland. Vacatures nog
niet aangevuld na 6 en meer jaren.
Voor de aardigheid de toestand in
Vianen: gevraagd een schoolonder
wijzer. Inkomsten: vrye woning met
tuin. Tractement 125 gulden. School
geld van dertig kinderen. Voor de
armenkinderen 8 gulden.
Als koster, voorlezer en voorzan
ger in de kerk 30 gulden. Voor het
aantekenen van de opbrengsten der
collecten en het schoonhouden van
het kerkhof 12 gulden. Voor het op
halen der kerkgraven 4 gulden.
Voor papier, pennen, inkt en licht
bij de vergaderingen van het kerk
bestuur 5 gulden. Voor het ophalen
van school- en bijbelgelden in de
gemeente 4 gulden. Voor olie en
bezems 2 gulden. Voor het uit
schrijven van diaconie-rekeningen
12 gulden. Ook nog iets uit de be
grafeniskosten. Het lijkt wel een
bazaar
In Zeeland. In vele gemeenten
deed men het maar rijen van jaren
aan één stuk zonder onderwijzer.
Daar zag het er ook uit
In Utrecht. Rhenen wilde zich er
van af maken voor 45 gulden per
jaar plus de schoolgelden. Het ging
niet.
In Friesland. Ook donker gewest.
Niet aangevulde vacatures van 25
jaren lang.
In Overijsel. Hetzelfde als in
Friesland.
In Drente. Nog erger.
In Groningen. Van hetzelfde laken
een broek.
Dit zijn maar enkele gegevens uit
de grote massa, en alle nog maar
genomen uit de jaren, toen Johannes
Deenen de tempel van hét onder
wijs der kinderen zou binnentreden.
Zo kort nog maar geleden
Er leven nog vijf kleinkinderen
van Johannes Deenen onder ons.
Als wij een beetje volledig moesten
zijn, zouden wij voor een korte op
somming nog wel een hele pagina
van de krant nodig hebben. Wie
heeft er ook aan gedacht, dat het
omstreeks honderd jaren geleden
nog zo treurig gesteld was in het
koninkrijk der Nederlanden
Er waren toen ook wel mensen
van studie en geleerdheid. Wie maar
geld had, kon voor zijn kinderen
wel ergens terecht.
En voor de anderen dan Och,
wat kon dat schelen De wet. Ja
wel, de wetMaar als er toch nie
mand voor het baantje kwam op
dragen Voor geld is altijd alles te
koop geweest. Maar het is ook altijd
de vraag geweest, wat men er voor
over had. In onze dagen geen haar
anders of beter I
Waar ging het om Er moest
een koster zijn! Daar alleen draaide
in vele dorpen de hele geschiedenis
om. Het schoolmeesteren, vooruit
maar met de geit
In Oostrum was de koster ge
storven. Dus moest er een nieuwe
komen. Maar wie kon daar geschikt
voor zijn behalve de schoolonder
wijzer Dus die moest uit de grond
gestampt worden.
Met kunst- en vliegwerk was het
gelukt, de jonge, de een en twintig
jarige Johannes Deenen, dienog niet
wijzer was, omdat hij wel heel veel
in de boeken, maar niet in het leven
had gekeken (zijn moeder zorgde
welte verblinden met mooie
voorspiegelen, totdat men hem te
pakken had
Met het kosterschap was het in
orde.
Met de benoeming tot school
onderwijzer vanzelfsprekend ook.
Maar die moest officieel nog ge
beuren. Niks geen haast, hoor Dat
kon best enige maanden wachten.
Tot in December 1823. (In Juli was
Joannes Deenen geslaagd
Extract uit het register der beli'
beratiën van den gemeenteraad van
Venray van 4 December 1823.
Het plaatselijk Bestuur van Venray
Gezien hebbende eene Missieve
van den Edel Grootachtbaren Heer,
den Heere Bloemarts, Referendaris
bij den Raad van State, School
opziener van het 3de district van
Limburg, enz. van den 3den dezer,
waarbij Zijn Edel Grootachtb. te
kennen geeft, dat er genoegzame
termen bestaan den Jan Deenen te
kwalificeeren om provisioneel en tot
nadere dispositie den Schooldienst
op het Gehucht Oostrum, waar te
nemen,
Heeft goedgevonden.
Art. 1. Wordende Jan Deenen bij
deze gekwalificeerd tot het pro
visioneel waarnemen van den S chool-
dienst op het Gehucht Oostrum,
vakant geworden door het overlijden
van Leonard Lemmen, openbaren
Schoolonderwijzer aldaar.
Art. 2. Hij is verpligt zich in
deze hoedanigheid te gedragen naar
het reglement, hetwelk door de nog
aan te stellen plaatselijke Kommis
sie van Onderwijs aan hem in het
vervolg zal worden voorgeschreven.
Art. 3. Hij zal gedurende zijne
werkzaamheden de voordeelen, ge
nieten, die aan dezen post verknocht
zijn.
Art. 4. Hij is gehouden, naar aan
leiding van art. 9 No. 4 der instruc
tie van 20 Mei 1821, zich met deze
provisianeele aanstelling bij wel-
gemelden Heer, Referendaris, dis
tricts-Schoolopziener, of in persoon
of schriftelijk te vervoegen.
Art. 5. Expeditie hiervan zal ge-
melden Deenen worden uitgereikt,
en hem dienen tot akte van pro
visioneele aanstelling.
Aldus gedaan binnen Venray op
dag, maand en jaar als voren,
(ge teekend)
F. Verblackt, Schout,
J.B. Nooijen, Schepen, lager Stond
C. J. Beusch, Sekretaris
Voor eensluidende expeditie,
De sekretaris van Venray en Oirle
C. J. Beusch.
Dus nog maar eens op stap Een
toertje met de postkoets naar Venlo
(je moest er toch ook wat voor over
hebbenom de aantekening te
halen:
Gezien bij mij, Referendaris,
Schoolopziener van het 3de
District Limburg.
Venlo, 5 December 1823.
BLOEMARTS
Keesje klaar Mensen, lacht nou
niet over al die grootdoenerij, die
aanstellerij, die dazerij Het ging
immers om 'n ministersportefeuille
„Veel geschreeuw maar weinig
wol!" zei-Lindert Lemmen, toen hij
eens per abuis op een boerderij bij
de varkenshokken uitliep in plaats
van in de schaapskooi.
Wordt vervolgd.
FEUILLETON vervolg v. pagina 1.
Naast de artikelen dlë de Russen
ophemelden en hen walgelijk flik
flooiden, lazen we schrikbarende
berichten.
In een lang artikel werd uiteen
gezet hoezeer het volk over zijn
verraders oordeelde. Er waren
publieke terechtstellingen en de
lijken van de terechtgestelden
bleven weken lang aan de lantaarn
palen in de straten hangen.
„Wat voor volk was dat hier, dat
zijn oordeel velde, en over wie
Want het geplunderde en verschrik
te Hongaarse volk oordeelde
niemand. Het werd veroordeeld
voor nooit begane zonden, Het
trok zich angstig in de leeggeplun
derde huizen terug, met onteerde
vrouwen, met honger en kou. Wie
waren dan diegenen, die volgens
de methoden van de Sovjets deze
massamoorden pleegden, temidden
van de nog smeulende en bloederige
ruïnes van de stad en land?"
Wij kwamen in de courant namen
tegen, die wij in lange tijd niet
gehoord hadden, maar wel kenden.
De beruchte leiders van het
schrikbewind van Béla Kün uit het
jaar 1919 waren uit Rusland terug
gekeerd, uit hun verbanning, en
stelden zich schadeloos voor de
lediggang van zovele jaren.
Deze Sovjet-burgers waren het,
die oordeelden in de naam van het
Hongaarse volk, met behulp van
het uit de gevangenissen ontslagen
rapaille
Wij zagen hele lijsten met namen
van mensen die, nog niet gevangen
genomen, nu maar bij verstek ter
dood veroordeeld waren. Op deze
lijsten pronkten de namen van
bijna alle aanzienlijken van het
land, om het even of zij een rol in
de gebeurtenissen van de laatste
jaren gespeeld hadden of niet.
Temidden van de verschrikkingen
van de oorlog en de bezetting wierp
een nieuwe verschrikking zijn
schaduw vooruit op het vernielde
land: het bolsjewisme.
De naar wraak hijgenden, de laf
schipperenden, de- opportunisten,
effenden bereidwillig de weg voor
de Russische expansie.
Thans hadden we zekerheid: Alles
was uitGeen hoop meer op een
betere wereld.
Alleen met wapenen kon je recht
en rechtvaardigheid weer laten
gelden, maar het land is krachte
loos en onbeschermd. Van buitenaf
hulp te verwachten, was vergeefs.
Degenen die ons hulp zouden kun
nen bieden, waren trouwe bondge
noten van de triompherende sovjets.
Na het lezen van deze krant
vervielen we allemaal in een som
bere stemming.
Meneer Wolf vroeg excuus, dat
hij zijn mening te kennen gaf,
maar volgens zijn mening was
Europa aan zijn eind gekomen. Hij
had veel nagedacht toen hij inge
metseld zat en een walging van de
civilisatie gekregen.
„Meneer, excuseer mij, dat ik het
zo zeg, maar ieder schrander mens
kan in het vervolg maar één
streven hebben: emigreren. Naar
Amerika; naar een oerwoud waar
geen mensen zijn. Als je maar veel
lectuur meeneemt, verveel je je
niet."
Iedereen stemde er mee in. Maar
de uitvoering ervan was voorlopig
even onmogelijk als de reis naar
de maan. Je had immers al erg
veel durf en geluk nodig om tot
het dichtsbijzijnde dorp te geraken.
Ik bepeinsde eveneens vaak
Het Voorlopig Bestuur van het Waterschap Noord-Limburg
brengt bij deze ter kennis van belanghebbenden, dat schouw
zal worden gevoerd over de volgende waterlossingen, op de
daarachter vermelde data
No.
54
Op de Buis
op 24 Augustus
1953
No.
55
Zompen
op 24 Augustus
1953
No
56
le Zijtak Zompen
op 24 Augustus
1953
No.
57
2e Zijtak Zompen
op 24 Augustus
1953
No.
58
3e Zijtak Zompen
op 24 Augustus
1953
No.
75
Kleindorp
op 24 Augustus
1953
No.
76
Hiept
op 24 Augustus
1953
No.
77
Brabander
op 24 Augustus
1953
No.
78
Endepoel
op 24 Augustus
1953
No.
79
Burggraaf
op 24 Augustus
1953
No.
80
Landweert
op 24 Augustus
1953
No.
81
Zijtak Burggraaf
op 24 Augustus
1953
No.
82
Spurkt
op 24 Augustus
1953
No.
83
Uit het Riet
op 24 Augustus
1953
No.
84
Zijtak Uit het Riet
op 24 Augustus
1953
No.
85
Smakter Spurkt
op 24 Augustus
1953
No.
86
Loonse Pas
op 24 Augustus
1953
No.
87
Daliand
op 24 Augustus
1953
No.
88
Zijtak Daliand
op 24 Augustus
1953
No.
89
Zijtak Afleidingskanaal
op 24 Augustus
1953
No
90
Zwartwater
op 24 Augustus
1953
No.
31
Brugskensche beek
op 25 Augustus
1953
No.
39
Uit de Hulst
op 25 Augustus
1953
No.
40
Oirlosche Pas
op 25 Augustus
1953
No.
41
Waterlaat de Lullsche Pas
op 25 Augustus
1953
No.
42
Trans Cedron
op 25 Augustus
1953
No.
43
Zandhoek
op 25 Augustus
1953
No.
44
Zijtak Zandhoek
op 25 Augustus
1953
No.
45
Witte Vennen
op 25 Augustus
1953
No.
46
Falkenskamp
op 25 Augustus
1953
No.
47
Zompgraaf
op 25 Augustus
1953
No.
48
Zijtak Zompgraaf
op 25 Augustus
1953
No.
49
Pomp
op 25 Augustus
1953
No.
50
Boschhuizer Maas
op 25 Augustus
1953
No.
51
Zijtak Boschhuizer Maas
op 25 Augustus
1953
No.
24
Van Eykenhof
op 26 Augustus
1953
No.
25
Zijtak Van Eykenhof
op 26 Augustus
1953
No.
26
Zijtak Oostrumsche beek
op 26 Augustus
1953
No".
27
Het Veulen
op 26 Augustus
1953
No.
28
Leiding van O verbroek
op 26 Augustus
1953
No.
29
Breevennen
op 26 Augustus
1953
No.
30
Zijtak Breevennen
op 26 Augustus
1953
No.
32
Waterlaat de Schelde
op 26 Augustus
1953
No.
33
Zijtak Waterlaat de Schelde
op 26 Augustus
1953
No.
34
Steeg
op 26 Augustus
1953
No
35
Het Vooien
op 26 Augustus
1953
No.
36
Helde
op 26 Augustus
1953
No.
37
Leunsche beek
op 26 Augustus
1953
No.
38
Brienshoek
op 26 Augustus
1953
No.
2
Ontginning
op 27 Augustus
1953
No.
3
Veulensche Wateren
op 27 Augustus
1953
No.
5
Kastenraysche Broek
op 27 Augustus
1953
No.
6
Uit de Bergen
op 27 Augustus
1953
No.
8
Kastenraysche loop
op 27 Augustus
1953
No.
11
Horsterweg
op 27 Augustus
1953
No.
13
Klein Oirlo
op 27 Augustus
1953
No.
14
Zij rak Klein Oirlo
op 27 Augustus
1953
No.
15
Zij lak Boddebroekerloop
op 27 Augustus
1953
No.
16
Rotvennerloop
op 27 Augustus
1953
No.
19
Moost
op 27 Augustus
1953
No
20
Zijtak Rotvennerloop
op 27 Augustus
1953
No.
21
Staart
op 27 Augustus
1953
No.
22
Wig
op 27 Augustus
1953
No.
23
Uit de Bosschen
op 27 Augustus
1953
No.
4
Grenssloot
op 1 September
1953
No.
7
Kastenraysche Pas
op 1 September
1953
No.
9
Diepelengsche beek
op 1 September
1953
dergelijke dingen.
Vluchten. Vluchten voor het leven,
voor de mensen.
Aan de muur hing een schilder
stuk van de een of andere pruts
schilder.
Ik keek er hunkerend naar. Er
was niets bijzonders aan. Bij een
beekje hoedde een klein boeren
meisje ganzen. Van de oever van
de beek leidde een pad naar het
bos.
Doch hoe sterk verlangde ik er
naar, dit kleine pad te betreden
en naar het bos te wandelen.
Er was een felle zonneschijn op
dat schilderij. Stellig zou ik mijn
hoed afnemen en mijn voorhoofd
afvegen, voordat ik het bos bereikt
had. Het kleine meisje zou mij
vriendelijk groeten en de ganzen
zouden vrolijk snateren. Daar zou
den de Russen niet komen om het
kleine meisje aan te randen en de
ganzen te stelen. Daar zou vrede
en geluk zijn.
Aan de rand van dat bos zou de
GPU mij niet gevangen nemen en
en in het bos zou ik vast en zeker
een huis vinden, dat niet geplun
derd was. Een zacht bed zou op
me wachten, met schone lakens en
kussens. En eindelijk zou ik me
kunnen uitkleden voor de nacht en
rustig slapen gaan en niet bang
zijn, dat zij 's nachts de deur zouden
openbreken en mij meevoeren, om
weken lang stinkende lijken te
begraven.
Maar de werkelijkheid om ons
heen gaf geen gelegenheid tot
dagdromen.
Het oppakken van mannen ging
met de meeste energie door. Wie
zich maar een ogenblik op straat
waagde werd meteen ingerekend.
Dagelijks werden er razzia's in het
dorp gehouden. Alle huizen werden
doorzocht. De handigste onder
duikers werden uit de meest ver
borgen hoeken van zolders en
kelders gehaald.
De mannen werden dan op de
speelplaats bij de school verzameld.
Daar bleven ze een paar dagen
zonder eten of drinken op het be
sneeuwde plein, daarna werden ze
ingedeeld in groepen en gingen ze
op weg, begeleid door soldaten met
machinepistolen, over de rijks
straatweg.
Waarheen en in welke richting,
niemand die het wist. Maar nooit
zou iemand nog bericht van hen
ontvangen.
Ik werd, om het wegslepen te
ontlopen, door mijn huisheer in de
garage van de Russische komman-
dantura ondergebracht. Ik kreeg
een vijl en een machine-onderdeel
in mijn hand gestopt. Als er een
Rus in de werkplaats kwam, begon
ik het onderdeel met grote zorg te
vijlen.
Het was alleen vreselijk onaange
naam, als er een vijf of zes soldaten
om me heen kwamen staan en me
uren lang met open monden aan
gaapten, alsof ik een mystieke
handeling verrichtte.
„Mechanicus!" zeiden zij met
grote eerbied en keken met belang
stelling naar iedere beweging, die
ik maakte.
Op een morgen, toen ik goed en
wel met vijlen begonnen was,
rende de vrouw van mijn gastheer
hijgend naar me toe.
„Kom onmiddellijkDe G.P.U.
wil uw vrouw meenemen. Zij
kwamen uitsluitend om haar".
Ik legde de weg naar huis in één
ren af, dwars door de plassen van
gesmolten sneeuw. Toch kwam ik
te laat.
De huisbewoners ontvingen me
met het bericht, dat zij al vertrok
ken was. Een Russische soldaat met
een machinepistool was haar komen
halen. Hij had een tolk bij zich. Zij
hadden gesmeekt mijn komst af te
wachten, te vergeefs. Zij waren er
niet toe te bewegen geweest.
Ik hoorde dat zij te voet waren
en in de richting van Buda gingen.
Ik hoopte ze alsnog te kunnen
No. 17 Vossenvennensloot op 14 September 1953
No. 52 Oostrumsch Veen op 14 September 1953
No. 53 Zijtak Oostrumsch Veen op 14 September 1953
De onderhoudsplichtigen van de waterlossingen en van de
daartoe behorende of daarmede in verband staande voorwerpen
en werken, benevens de bedieningsplichtigen van op de water-
lossingen gevestigde molens en andere waterkerende of water-
stuwende werken, worden gewezen op hun verplichtingen,
opgenomen in de artikelen 18 en 20, 2e lid, onder a, van het
Reglement op de waterlossingen in Limburg.
Venray, 8 Augustus 1953.
Het Voorlopig Bestuur van het Waterschap voornoemd,
EVERTS. Watergraaf
VISSERS, Secretaris
No. 12 Het Schoor; No. 60 Litsenberg; No. 61 Ysselsteinsche
Waterlossing; No. 62 Zijtak Ysselsteinsche Waterlossing; No. 63
Steegsche Peel; No 64 Kempkensberg; No, 65 Zijtak Loobeek;
No. 66 Straat; No. 67 Weverslosche beek; No. 68 Kustert;
No 69 Rouwkuilen; No, 70 Zijtak Rouwkuilen; No. 71 Nachte
gaal; No. 72 Zijtak Weverslosche beek; No. 73 Vlakwater;
No. 74 Zijtak Vlakwater.
een groot pak heerlijke EDAH-CUSTARD
bij elk pak kostelijke
KEUR- ol KASTEELKOFFIE
van 250 gram
Geldig l\m 14 'Augustus
ZOMERZUURTJESograml5J
verbissend lekker
DESSERT-MUISJES 39
ochl^Da',l«uk énlekker. 9'"°
BOTERH AMK.ORRELSm 39
de kinderen zijn er
geeit vele sneedjes malse koek
ROOKVLEES, lekker?
IXWV^rv v 11 100 gram
En oil Voordelig? K'Jk
inhalen. Ik begon te hollen, de
straatweg op.
Geen ogenblik kwam het in me
op, dat ik het zou kunnen verhin
deren, dat ze meegenomen werd;
ik wilde alleen maar bij haar zijn;
ik wilde weten, waar zij bleef,
Ik was me er volkomen van
bewust, dat, als wij elkander nu
uit het oog verloren, wij elkander
misschien nooit meer in dit leven
zouden terug zien.
Ik begrijp nog niet, hoe ik deze
Marathon-loop kon volbrengen.
Het slechte voedsel, lange maan
den aaneen, het onderduiken, de
geestelijke depressie, dat alles had
mij lichamelijk verzwakt, dat ik
mijn eigen schaduw was geworden.
Na de eerste paar honderd meter
trilde ik op mijn benen, het hart
bonsde me in de keel en ik kreeg
het erg benauwd. Herhaaldelijk viel
ik languit op de gladde weg, Dan
krabbelde ik met moeite overeind,
nauwelijks op mijn benen kunnen
de staan. Toch rende ik weer verder.
De Russische so'daten, die op de
weg slenterden dachten klaarblij
kelijk dat ik krankzinnig was, ze
lieten me begaan.
Ik weet niet wat voor een afstand
ik zo afgelegd heb, toen ik einde
lijk mijn vrouw in de verte herkende.
Zij stapte rustig aan de zijde van
haar begeleiders en praatte met hen
Toen zij zich als bij intuïtie zich
omkeerde en mij zach, bleven zij
staan en wachtten op mij. Maar
mijn krachten gaven het op. Geen
stap kon ik meer doen. Ik ging
hijgend zitten in de sneeuw.
Zij kwamen naar mij toe.
Toen zij bij mij aankwamen, kon
ik door vermoeidheid niet spreken.
Mijn vrouw keek mij verwijtend
aan.
Ben je krankzinnig? Waarom ben
je achter me aangehold^, Alleen
was ik er veel beter mee Waar ge
komen. Nu ben jij ook nog gevangen.
De Russen wachtten even tot ik
bij was gekomen, daarna gingen
we gezamelijk verder.
Na een tocht van enkele uren
arriveerden wij in de villa-wijk van
Hüvösvölgy, een paar kilometer
van de Russische vuurlinie, van
waaruit Buda be'egerd werd. Hier
werden we een villa binnengebracht.
Zij deelden ons mee dat we nu
eerst een tijd moesten wachten. U
wordt over het ijs naar Pest ge
bracht, aan de overzijde van de
Donou. Pest is al bezet.
Een troep soldaten hing rond in
de hal van de villa.
Sommige waren bezig kostbare
antieke meubelen met een bijl ka
pot te slaan, om ze in de marmeren
schouw te verbranden. Anderen
weer haalden oude kisten uit elkaar
om uit deze stukken geïmproviseer
de meubelen te maken.
Het was het karakteristieke en
afschrikwekkende voorbeeld van
het sovjet-systeem.
Wij bleven tegen de wand staan
en wachtten,
Uren gingen voorbij. Niemand
nam notitie van ons.
De Russen aten en dronken voort
durend.
De soldaat met het machinepistool
at "op zijn eentje drie geweldige
blikken met vlees leeg. Aan de
buitenkant van het conservenblik
stond het Amerikaanse opschrift:
„Made in de U.S.A. Chicago".
We watertandden. Deze aanblik
prikkelde onze honger. We konden
onze ogen van de vretende soldaat
niet afhouden. Ik had een vaag ge
voel, dat Amerika zijn overbodige
dollars voor betere doeleinden had
kunnen gebruiken.
Het werd avond toen de tolk
weer kwam opdagen en ons mee
deelde dat wij pas de volgende
morgen naar Pest overgebracht
zouden worden. Onze bewaker zou
ons begeleiden naar de woning waar
hij woonde en daar moesten we
dan tot de ochtend wachten.
Wordt vervolgd