Emigranten zoeken de waarheid ZIEKEN - TRIDUUM WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Ontbreken van overdekte zalen maakt de beoefening van vele sporten onmogelijk. Algemeen beeld is niet gunstig. Venray's nachtwacht hield duister gespuis met pieken in bedwang... Jonge Boerenfestp in Merseio te VENRAY, 14-16 Juli a.s. ZATERDAG 11 JULI 1953 No. 28 VIER EN ZEVENTIGSTE JAARGANG PEEL EN MAAS DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 Voetbal is voor duizenden en dui zenden in ons land het magische woord en onverminderd vestigt Koning Voetbal van jaar tot jaar zijn koninkrijk. Het zou echter jammer zijn, als andere takken van sport werden verwaarloosd en de wierook alleen of nagenoeg alleen zou geuren voor deze machtige „Koning der Sporten". Venray als geheel geeft op het gebied van sport een vrij eenzijdig beeld, al moet er direct aan wor den toegevoegd, dat enkele nieuwe initiatieven hier toch wel wijzen op een kentering ten gunste van een ruimer sportgebied. We denken hierbij bv. aan tafel tennis en wandelsport Schadelijk Manco. In de noordelijke provincies zijn de turnzalen veel en veel talrijker dan in de zuidelijke, zowel waar 't een associatie betreft aan de school als aan particuliere verenigingen. De algemene regel is, dat reeds op de lagere school moet worden begonnen met lichamelijke oefening, maar hoe wil men dit verwezen lijken, wanneer een goede zaal- accomodatie ontbreekt Tel. de vele lagere scholen in onze gemeente en tel daarna de gymnastiek-zalen en de wanver houding is duidelijk. Op subsidies wordt behoorlijk beknibbeld, dit in vrij flagrante tegenstelling met het algemeen be lang en de moderne opvattingen aangaande lichamelijke opvoeding. De meeste rapporten van de schoolarts tippen de achterstand duidelijk aan, maar niettemin is er weinig verbetering. Overdekte oefengelegenheden ontbreken nu eenmaal Hierdoor wordt het vrijwel on mogelijk zicli vertrouwd te maken met de vele soorten sporten, die geheel of voor een belangrijk deel zijn aangewezen op zaal-accomoda- tie en onbekend maakt onbe mind. Dit geldt voor de heren, maar zeker voor de dames Ook buitendien echter boetten vele sporten aan beoefening in en dit is meer dan jammer De wandelsport in Noord-Lim burg had een tiental jaren geleden over een breed terrein zeer vele beoefenaars. Door sport- en wan delverenigingen werden zelf toch ten georganiseerd. Opleving Er zijn echter tekenen, die er op wijzen, dat deze gezonde sport weer opleeft Aangemoedigd door het succes van de Wandelclub van Servaas, worden nu pogingen in het werk gesteld ook in Venray weer tot nieuwe wandelverenigingen te komen! In Venray wordt echter aan de athletiek-beoefening nagenoeg geen aandacht besteed, als wellicht al leen op de middelbare scholen. Dat in het hartje van de zomer door diverse voetbalverenigingen tournooien worden uitgeschreven, waarbij de spelers zich in tropische hitte van goal tot goal „wringen" doet aan een oriëntatie op deze takken van sport ons inziens hele maal geen goed. Korfbal en volleybal zijn in op komst in Noord-Limburg, terwijl hiervan ook de dames kunnen pro fiteren. Naast voetbal en tennis, is er voor kort ook een tafeltennisclub opgericht, maar het ver uiteenlig gen van de plaatsen der uitwed strijden met de daaraan verbonden hoge onkosten zullen debeoefening van deze sport in competitie-ver band moeilijk maken. Tegemoetkoming aan agrarisch karakter Het agrarisch karakter van Ven ray leidde tot een directe en grote belangstelling voor de ruitersport. Zeker hebben de boeren-jeugd-or ganisaties grote verdiensten, waar het gaat om ontsluiting van nieuwe gebieden in sport en spel, waarbij echter het sterkste accent wordt gelegd op spel, dat in het algemeen dikwijls een folkloristische inslag heeft. De Kringsportdagen zijn zeker ondanks alle kritiek een stap in de goede richting. Een typische uitzondering vormt het beugelen, van ouds populair, waarvan het centrum ongetwijfeld Venray is. Opmerkelijk is verder de grote populariteit van biljarten, en dui vensport en zeker niet te vergeten de motorsport. De verenigingen ervan zijn bloeiend. De zwemsport moet zijn kans krijgen in de vrije rivier, een toe stand waaraan nu toch werkelijk een einde diende te komen al was het alleen maar om de vele gevaren bij het leren-zwemmen. Blijkbaar kan het gemeentelijke budget echter een dergelijke „luxe" niet opbren gen. Natuurlijk is bovenstaand over zicht bij lange niet volledig. Onze bedoeling is echter aan te tonen, dat er zeker voor andere takken van sport dan voetbal alleen nog heel wat is te verbeteren. In het bijzonder vragen gebrek aan overdekte oefenlokalen, goede velden en verantwoorde zwemgelegenheid voorziening. Op zijn minst wordt hierdoor de gelegenheid geschapen zich ver trouwd te maken met andere spor ten, wat nu ten enen male onmo gelijk is. Als geheel kan men de conclusie moeilijk ontgaan, dat het met de sportbeoefening in Vc-nray niet heel gunstig is gesteld. 19e Eeuwse burgers zorgden voor de veiligheid De tijdelijke nachtroeper fungeerde als torenklok Het is nog niet zo heel lang geleden, dat de burgers in het Limburgse en dat geldt ook voor hef Brabantse, zelf voor hun bewa king moesten zorgen. Dat was zelfs na het Tractaat van Londen in Venray nog het geval na 1839, toen de provincie Limburg in grote trekken de vorm kreeg, die ze ook nu nog heeft. Allerlei gespuis sloop 's nachts rond over de verlaten wegen op zoek naar een vorm van levens onderhoud die met een minimum aan inspanning en met een geweten als een spons een maximum aan „baten" opleverde, De duisternis was hierbij de dek mantel der ongerechtigheid en daarom was het geen wonder dat in alle afgelegen huizen 's nachts de luiken voor de ramen en de balk voor de deur ging. Politie-organisatie was er in die dagen practisch niet en daarom zat er voor de brave burgers van Venray niets anders op, dan zelf maar te gaan patrouilleren bij toerbeurt, zoals trouwens ook bevolen werd door de Commis sarissen van de Staatsraden in het toenmalige Limburg. De Nacht wacht was weer present en die had, verdeeld in vijf patrouilles, waar achtig geen gemakkelijke taak, want ook nu nog is Venray een der uitgestrektste gemeenten van heel Nederland met een zeer groot oppervlak. Met pieken gewapend Natuurlijk was er een reglement. De bewapening der dappere burgers bestond uit zgn. pieken, een soort puntige hellebaarden, voor ons gevoel wat primitief, maar in een geoefende hand een vreselijk wapen. Bij het patrouilleren moest alle overtollige geluid worden vermeden en het was absoluut verboden onderweg te zingen of willekeurig ergens aan te kloppen. Bovendien mocht men geen honden tergen. Als men dat zo in die oude be palingen leest, gaat men zich onwillekeurig afvragen wie nu wel het ergste waren: de boeven of de mannen van de Nachtwacht... Arrestanten moesten naar de hoofdwacht worden gebracht, waar ze werden opgesloten tot 8 uur in de morgen, waarna over hun lot werd beslist. Een goed deel van alle boven vermelde bepalingen viel weg inge val ergens brand was uitgebroken, want dan was het juist zaak om zoveel mogelijk lawaai te maken. Allereerst moesten de brandklokken worden geluid en er moest luid lawaai worden gemaakt, om de buren wakker te maken. Als dat allemaal was gebeurd renden de dappere mannen als hazen zo vlug naar de brandspuit en begon de bestrijding van het vuur in de regel met meer goede wil dan routine. Nauwkeurig werd voor de vijf Venrayse patrouilles de te volgen weg uitgestippeld en ook tijd en plaats van rust. Omdat alle nacht wacht-wakers rust hadden van 12 uur tot 1.30 uur was dit tijdstip voor alle gespuis natuurlijk het moment suprème. Die tijd lag hecht verankerd in het reglement en daar kon niet aan worden getornd al mag met recht en reden worden verondersteld, dat het 19e eeuwse gilde van de mis daad wel weinig respect zullen hebben betoond voor het nachtelijke tukuurtje van de reservisten van Hermandad Patrouilles in de nacht Het hele gebied van de gemeente Venray werd door het reglement verdeeld in vijf wijken: 1. de Hoofd wacht voor Venray zelf had het hoofdkwartier op het Raadhuis en bestond uit vier man. De patrouille van de Hoofdwacht had tevens de controle over de vier andere wach ten door middel van de „tijdelijke nachtroeper", die de uren afriep en dus als torenklok fungeerde; 2. de wacht voor Leunen, die bijeen kwam bij de kapel (3 man); 3. de wacht voor Meerselo, (kapel van Meerselo), (2 man); 4. de wacht voor Smakt eveneens startend bij de kapel; 5. de wacht voor Oostrum en Lull resp. bij de kerk en de kapel van Sint Antonius; 6. de wacht voor Oirlo en Castenray resp. bij kerk en kapel. Ook de laatste 3 wachten bestonden uit 2 man zodat Venray elke nacht werd bewaakt door 15 manschappen „sterk bewapend". Bovendien was er dan nog de veldwachter die de controle van de hele nachtwacht had en dus naar nachtwakers en boeven tegelijk keek. Hij ook was het die proces-verbaal opmaakte van de overtredingen. Wanneer we schrijven, dat Venray elke nacht werd bewaakt jokken we trouwens, want in de Smakt werd maar.... twee keer in de week gepatrouil leerd. Romantisch bedrijf Boetes of overtredingen moesten worden betaald in francs, wel een bewijs van het doorwerken der Franse invloed. Van 1 November tot 1 Maart vond de bewaking plaats van 10 uur 's avonds tot 4 uur 's morgens. Geestelijken, leden van hei Arm bestuur, ambtenaren van de belas ting, onderwijzers en invaliden (die geen plaatsvervanger konden be talen en de zgn. rotmeesters, die belast waren met het oproepen van de wachten en tenslotte leden van het gemeentebestuur behoefden geen dienst te doen. Ondanks de voor ons gevoelen grote onvolkomendheden in het systeem voelden de Venrayers van de 19e eeuw zich hij zonder happy- met deze nachtwachterij en de wachters zelf waren trots op taak en wapen. De romantische onvol komenheid van deze primitieve nachtwachten ging echter voor de eeuwwisseling van lieverlee over in de nuchtere ambtelijkheid van een geregelde politiedienst al werd de idee ervan nooit geheel uitge bannen. We kunnen ons voorstellen, dat de leiders der Jonge Boeren uit de dekenaten Horst, Venray en Gennep, Zondag j.l. meer dan tevreden waren, toen zij Zondag j.l. de verschillende groepen, keurig geüniformeerd, voorbij zagen trekken, daar in Merseio, waar de grote sportdemon- stratie werd gegeven door de Jonge Boeren uit die kringen. En inder daad, het was een pracht gezicht, deze jonge kerels in vlot tempo en keurig in de maat te zien optrekken, terwijl men dan later met steeds stijgende verbazing kennis neemt, van wat zij op atletiekgebied pres teren. Want men verwacht niet, dat deze jonge kerels na hun zware dagtaak toch de spirit opbrengen om te blijven oefenen en te blijven trainen. De prestaties op deze dag wezen wel anders uit. Hieruit bleek wel, met welk een doorzettingsvermogen in de verschillende afdelingen ge oefend is, de gehele winter lang, om dergelijke resultaten te ver krijgen. Het was een fleurige stoet, die Zondag optrok naar het feestterrein, daarbij begeleid door de Merselose Fanfare. De belangstelling was goed, maar had rustig groter mogen zijn. Ook de heer Burgemeester gaf van zijn belangstelling blijk. De uitslagen, zoals die later door Pastoor Vercoulen werden bekend gemaakt bij de prijsuitreiking waren als volgt: Totaal klassement: Merseio 259 pnt; 2 Leunen 244 3 Heide 242; 4 Horst 226. Défilé: 1 Merseio; 2 Leunen. Pyramide: 1 Merseio, 2 Heide. Vrije oefening 1 Merseio, 2 Heide. 100 M. hardlopen: 1 P. van Osch, Heide, 2 M. v. Rijswijk, Merseio, 3 H. Michels, Merseio, 4 J. Martens, Leunen. EMIGRATIE NAAR BRAZILIË Een jonge boer, die voornemens is te emigreren, beleeft van allerlei „rare" dingen, zo gauw hij over emigratie naar Brazilië gaat denken en hierover nader inlichtingen gaat vragen. Want het emigreren naar de Zuid-Amerikaanse Staten in het algemeen en naar Brazilië in het bijzonder valt voor niemand mee, indien dit niet in groepsverband gebeurd. En zeker niet voor een jonge boer. Men ziet daarom, dat in deze Staten verschillende boeren- zettingen zgn. kolonies hebben ge vormd, waarin in gezamenlijk ver band, met steun van elkaar, gewerkt wordt en de eerste moeilijke jaren worden overbrugd. Een dergelijke kolonie kennen we in Brazilië, n.l. de FazendaRiberao, waarheen ook verschillende Ven rayse families zijn geëmigreerd en die speciaal is opgezet voor katho lieke boeren, die hier een nieuw be staan kunnen opbouwen. Nu weet zelfs een klein kind onderhand, dat er met dieFazenda Riberao iets aan de hand is! Dat er moeilijkheden .zouden komen is geen wonder, omdat een dergelijke nederzetting nu ook maar niet een, twee, drie op poten slaat en be hoorlijk marcheert. Maar die begin- moeilijkheden schijnen toch wel groter te zijn, dan werd verwacht. Want in verloop van tijd bleek, dat er nogal financiële tekorten waren, zelfs zodanige, dat de Nederl. Regering een groot kapitaal heeft moeten investeren, om de zaak aan de gang te houden. Er zijn moeilijkheden met vee ge weest, die grotere gevolgen hadden als men had gedacht, er zijn ver keerde producten geteeld, maar het meest van al scheen de schoen te wringen bij de opzet van deze Fa- zenda, die namelijk op coöperatieve leest is geschoeid. Alles wat werd betaald, werd uit de gemeenschappelijke pot betaald, alles wat binnen kwam ging in de gemeenschappelijke pot. Interne moeilijkheden met leiding en be heer schijnen zich voorgedaan te hebben. Wat er ook van zij, de juiste gang, is zeer moeilijk te achterhalen, maar op een gegeven moment barstte de bom, toen bekend werd, dat de bestaande Nederlandse con tracten moesten worden omgezet in Braziliaanse. Verschillende families hebben toen geweigerd dit nieuwe contract te tekenen, waarmede ze zich auto matisch buiten de gemeenschap plaatsten en ze gedwongen werden iets anders te zoeken. Dat zich bij deze gehele kwestie minder prettige dingen hebben voor gedaan, is zeker, maar doordat de voorlichting niet in orde was, kreeg men van de ene kant deze geschie denis, van de andere kant die ge- schiedenis te horen, wat het alles bij elkaar voor de neutrale waar nemer en vóóral voor de aspirant emigrant niet gemakkelijker maak ten om een oordeel te vellen. Deken Bemelmans is toen tamelijk hals over kop, vertrokken om voor de Limburgse Landbouwbond, die hier sterk bij is geïnteresseerd, een rapport op te stellen, maar tot heden is van een dergelijk rapport aan de buitenwereld nog niets bekend. Een deel van de wegtrekkende families hebben zich onder de hoede geplaatst van 'n Nederlands Priester werkzaam in een der Braziliaanse provincies Parana, waar zij een nieuwe nederzetting hebben geves tigd. Deze Pater Cornelio Strooband, heeft voor enkele weken terug, in 'n ingezonden artikel'aan de Nieuwe Eeuw zijn „ongezouten" visie op het gebeurde in de Fazenda Reberao naar voren gebracht en de verschil lende moeilijkheden, die hem in de weg zijn gelegd door Nederlandse autoriteiten bij de verhuizing van die families naar Parana, nogal on omwonden uit de doeken gedaan. In dat stuk werden enkele zeer ernstige beschuldigingen geuit aan het adres van het Bestuur der Fa zenda, waardoor het voor een toe komstig emigrant nogal weer moei lijker wordt een indruk te krijgen over zijn toekomstkansen daar ter plaatse en waardoor de verwarde indruk en de tegenstrijdige berich ten over wat zich in de Fazenda afspeelde en nog afspeelt, nogal groter en veelvuldiger zijn ge worden. Deze zelfde Pater Strooband sprak dan vorige week Donderdag in Leunen, waar een klein gezel schap belangstellenden dachten nu eindelijk eens wat nader nieuws te zullen vernemen Men werd echter wel bedrogen. Want na een gesprek van bijna een uur met een der heren van de L.L.T.B. uit Roermond, deelde de Pater mede, dat hij alleen zou spre« ken over Parana en over de gehele geschiedenis met de Fazenda het zwijgen toe zou doen De Pater sprak inderdaad een klein uurtje over al het schone en mooie van de nieuwe nederzetting in Parana, maar toen de spreek beurt afgelopen was, was men nog even slim als van te voren en wist men nog niets En dat terwijl er verschillende aspirant-emigranten aanwezig wa ren, die terecht na een dergelijk artikel van deze geestelijke mocht verwachten, nu eindelijk eens wat meer te zullen horen, over wat zich daar ginds afspeelt. Aspirant emigranten, die reeds van te voren door afgezanten van deze Pater waren bezocht en uitgenodigd voor deze vergadering Dit alles maakte de zaak nog duisterder Men spreekt over emigratie e.d. men houdt cursussen en studie dagen, maar het allereerste vergeet men in dit geval zeer zeker, name lijk behoorlijke voorlichting. Dat er vuile was de straat op gedragen wordt, is nergens voor nodig, maar dat de feiten juist worden weergegeven is op de eerste plaats van belang voor hen, die hun blikken op Zuid-Amerika hebben gericht en op de tweede plaats voor de Nederlandse belastingbetaler, met wiens geld toch ook voor een groot deel de instandhouding van deze Fazenda is mogelijk gewor den. Aan de nu lopende geruchten, verdachtmakingen en ruzies, ook in deze streken hierdoor ontstaan, heeft men niets, integendeel, daar door wordt de goede zaak meer dan schade berokkend en tenslotte is de toekomstige emigrant daar van de dupe, wijl hij niet in staat is, om even met een vliegmachine op én neer te reizen, om te zien hoe de stand van zaken daar is. Een eerlijke en juiste mededeling van de toestand mag men nu toch wel eens eindelijk verwachten Reeds te veel schone illusies zijn door vuilspuiterij verwoest en wil men Zuid-Amerika als emigratie- land handhaven, we zijn bang, dat we, gezien de overbevolking, daarin weinig wensen kunnen heb ben dan dient behoorlijke voor lichting ook hier, ongeacht persoon of zaak zo spoedig mogelijk gegeven te worden. Deze geschiedenis heeft nu lang genoeg geduurd om de juiste stand van zaken bekend te maken Eén keer hebben wij er om gelachen, om het „bijgeloof" van onze Rector. Hij had ons aangeraden een worst te geven ter ere van St Clara, aan de eerste de beste bedelaar en wij hadden zeker mooi weer, als wij uitgingen. Dat deed hij ook altijd. Wij vonden het een belachelijk idee, dat O.L. Heer het hele weer in de war ging schoppen om één worst van een stel studenten en we verklaarden eensgezind, dat we de worst liever zelf opaten. Nu het heeft de gehele dag niet slechts zachtjes geregend, maar het heeft gegoten en wij kwamen als verz katten op de plaats van be stemming aan. Geloof maar gerust, dat vertrouwen, daadwerkelijk vertrouwen op St Clara niet tevergeefs is en als wij nog iets willen doen voor onze zieken, dan moet U ook een worst geven aan een arme mens, ter ere van die heilige. Als U er geen raad mee weet, bezorg hem dan maar bij een van die leid(st)ers van het Zieken-Triduum en die zal wel zorgen, dat ie op zijn plaats komt. Iedere zieke hoopt op mooi en zonnig en warm weer voor die dagen. Wij kunnen het zelf niet maken, maar wij kun nen er wel voor offeren. Ook hier geldt weer: ALLE GEZONDEN VOOR ALLE ZIEKEN Nieuws uit Venray en Omgeving Kogelstoten: 1 P. v. Osch, Heide, (worp 8.90 M), 2 H. Nellen, Heide, 3 J. Claessens, Leunen, 4 G. van Kempen, Leunen, 5 P. v. Rijswijk. Hoogspringen: 1 M. v. Hoof,Mer seio (sprong 1.34) 2 P. Emons, 3 H. Drabbels, Heide, 4 G. v. Kem pen, Leunen, 5 H.Reintjes, Leunen. Verspringen: 1 A. v. Osch, Heide, (sprong4.02 M) 2 J. Janssen, Heide, 3 G. Vullings, Horst, 4 J.v. Meijel, Heide, 5 L. Loenen, Leunen; 6 J. H. Arts Merseio. 1500 Meter hardlopen: 1 J. van Rens, Horst (tijd 5 min. 2.9 sec.); 2 H. vd. Zanden, Merseio; 3 J. van Meyel, Heide; J. van Hoof, Merseio; 5 P. van Rijswijck, Merseio; 6 J. Janssen, Heide. Touwtrekken: 1 Merseio; 2 Heide; 3 Leunen. Al met al een geslaagde sportdag waarop de Jonge Boeren met trots kunnen terug zien ZONDAGSDIENST Doktoren Van Zaterdagavond 8 uur tot Maandagmorgen 8 uur Dr. BLOEMEN, Stationstraat 9 Telefoon 465 Alléén voor spoedgevallen Visites moeten aangevraagd worden voor 12 uur. GROENE KRUIS VENRAY DONDERDAG 16 JULI: Consultatiebureau voor zuigelingen UIT DE KOM. MAANDAG 13 JULI: Kleuterbureau Schutterij St Anna gelauwerd. Op de grote gilde- en schutters feesten te Gendt bij Nijmegen wer den door de Schutterij „St Anna" alhier de navolgende prijzen be- hakld: le prijs Marcheren, 2e Défilé, 2e Korpsschieten (boog), le Groeps- trommen, le Tamboer-maitre (P. Evers), le Tamboersgroep met een hoornblazer. Begrafenis Renier Lemraens. Vrijdag overleed te Oostrum in de ouderdom van 78 jaren e heer Renier Lemmens. De overledene was in Oostrum zeer geliefd, niet het minst door zijn werk in ver schillende verenigingen. Als oud-directeur van de Oos- trumse Zuivelfabriek heeft hij vele jaren op bijzondere wijze de boeren- belangen behartigd, terwijl hij als lid van het Kerkbestuur eveneens grote verdiensten had verworven. Oostrum's Harmonie, waarvan hij ere-president was, verloor in hem een uitstekend lid, terwijl „Venray Vooruit" zijn bezadigd oordeel on gaarne missen. Het was dan ook geen wonder, dat aan zijn begrafenis op Maandag j.l. door zeer velen werd deelgeno men. We zagen o.a. Venray's Ge meentebestuur, 't dagelijks bestuur ven de C.N.Z., vertegenwoordigers van verschillende zuivelfabrieken en vele particulieren, die in de heer Lemmens een goede vriend ver loren. De H. Mis van Requiem werd opgedragen door Pastoor Assel- berghs, met assistentie van de Rectoren van het Veulen en Heide. De overledene was om zijne ver diensten begiftigd met het Pause lijk Ereteken „Pro Ecclesia et Pon- tifice". Poging tot offerblok-lichting In de Genadekapel te Oostrum is Zondag een poging gewaagd door een of meer onbekenden om het offerblok bij het Genadebeeld te lichten. De houten wand werd ge forceerd, maar de dief had niet in de gaten, dat er een stalen binnen wand in zat en hierop strandde z'n pogingen. De Rijkspolitie stelde een onderzoek in. OPENING PRINSENHOF Heden Zaterdag zal de heer L. Rutten een nieuw café openen aan de Wilhelminastraat. In dit „Prinsenhof", zoals het gebouw is gedoopt, zal de bezoeker in een romantische sfeer terecht komen, bij de prachtige vijver, de honderden bloemen, de sprookjes achtige verlichting en de spuitende fonteinen. Door een verbouwing is hier werkelijk een aardig café ver rezen, die, én wat bouwwijze èn wat omlijsting betreft, geheel ver schillend is met de reeds bestaande café's. In deze Prinsenhof zijn prachtige zitjes, zowel buiten als binnen, waar men van al het schoons, dat hier is bijeengebracht, rustig genieten kan en waar men ogen te kort komt om de verschillende attracties te kunnen bewonderen. Het geheel is in een zeer rustige sfeer gehouden, waardoor de bezoe ker op zijn gemak zijn consumptie gebruiken kan en ook rustig kan genieten. Het grote kinderbad, wat hier achter ligt, is nog niet geheel klaar, maar in de nabije toekomst zullen hier de peuters kunnen spelen en baden, terwijl voor de moeders ge zellige zitjes gereed zullen staan. De opening van dit bijzonder café wordt muzikaal opgeluisterd door ,de Peelzwervers".

Peel en Maas | 1953 | | pagina 1