DE GRUYTER VERLAAGT is niet meeï 1 van 230 ct. wordt 225 ct. 218 ct worcit 210 ct. 2Q5 ct wordt 200 ct. laar overzee voor drie gulden! Kampioen der kampioenen Meisjes. van 195 ct. wordt 190 ct. k VERLAAGDE KOFFIEPRVZENMET BOVENDIEN Schoolonderwijzer-Koster Joannes Deenen Uit „Peel en Maas' BUITENLAND Duiven- F. W. HENDRIKS WERK KOWE M ERK KO F FIE f^^MERK I^FFtE per 250 gram 1 r 250 gram r 250 gram Hw^NNNXXX^~"XXXXXXXXXXX^ll11I1B ORANJEMERK KOFFIE |p. het geweld". En als daarna alle dorpelingen de geliefde dode naar haar laatste rustplaats brengen, dan weet men dat, hoe vreemd deze kleine wereld dan ook moge zijn, zij toch in ieder geval nog zo menselijk is, dat men er eerbied heeft voor de doden en dat men er tot het laatst trouw is aan wie men bemint. Hetgeen men van onze moderne wereld lang niet altijd zeggen kan. Jan Duvivier's film, tenslotte verdient vooral grote waardering en bewondering voor de wijze waarop de gesprekken tussen Christus en zijn vreemde dienaar Don Camillo zijn weergegeven. Dit is humor van een zeldzame en verheven soort. De film verdient dan ook warme aanbeveling, en niemand mag zich de gelegenheid laten ontgaan haar te gaan zien. Fak-Fak, Kaimana, Manokwari, Merauke.... denkt U bij het horen van zulke namen aan Nederlandse soldaten? U denkt aan inboorlingen met ringen door de neus, rode strepen op het voorhoofd, tatouerin- gen op de borst en rieten rokjes om de heupen. U denkt beslist niet aan onze eigen Nederlandse jongens, die ver van huis.... een plicht voor het Vaderland vervullen: De jongens in Nieuw Guinea, in Suriname, in Curacao, op de schepen. Sommige van hen hebben het zwaar door heimwee, of door de stilte, door ziekte, door verleidingen, of door gevaren. Er zijn er die maar één keer in de maand of in de twee maanden iets van thuis horen, omdat de boot maar zo zelden langs komt. Voor deze 6.100 militairen heeft Nationaal Katholiek Thuisfront een idee: in samenwerking met de Welzijnsdiensten, en waarschijnlijk ook met het Protestants Inter kerkelijk Thuisfront, gaat het deze 6.100 Nederlandse jongens met Kerstmis een mooi pakket sturen. Wat sigaretten, wat chocolade, een schaartje, een ballpoint, wat shag, wat koek in blik; enfin, tal van smakelijke en nuttige dingen. Een Kerstverrassing Dit pakje gaat naar iedere soldaat, naar iedere matroos, onverschillig zijn gezindte. Naar de bootsman en de korporaal, naar de aalmoezenier en de dominee. Wij moeten U nü reeds lastig vallen met dit verhaal dit kerst verhaal midden in de zomer omdat de boot een lange reis maakt en terwijl het daarenboven van de haven nog een lange reis is naar het binnenland. Maar als met Kerst mis hier de klokken luien, dan moet daar het pak open op tafel liggen. Uw pak, want we stellen U in de gelegenheid afzender van dit pakket te worden. De waarde van dit pakket is VIJFTIEN gulden, maar indien U slechts DRIE gulden stuurt, dan bent U de afzender van zo'n kerstverrassing voor een militair in Oost of West. Wij stellen U ook in de gelegen lieid indien U dit wenst een brief in te sluiten. U weet niet waar Uw brief zal belanden: bij de kapitein van Sorong of bij de Kok op Biak, bij een marinier in de tenten van Nieuw Guinea, of bij een vliegenier van Paramaribo, bij een protestant of bij een katholiek, bij een ongelovige, bij een moede loze, bij een verdwaalde. Slechts weet IJ, dat ergens overzee in Biak of Hollandia, Kaimana of Willem stad, of waar dan ook, een jonge kerel zal glimlachen en zal denken: „Ze hebben met dit Christus-feest toch aan mij gedacht". En dan zal hij waarschijnlijk doen, wat zo velen vorig jaar deden en U zult een brief krijgen met vreemde post zegels, waarin hij zijn jongenshart uitschrijft, omdat hij U zo dankbaar is, dat U aan hem hebt willen denken. Het wordt een dankbare groet uit het land van de Papoea's, van verre streken, van het land van de zon, uit het vaak zo harde en te arme soldatenleven. Hoe U de afzender van één of meer pakketten kunt worden U stort drie gulden (of een veel voud daarvan) op giro 520.000 van Nationaal Katholiek Thuisfront, onder vermelding „Kerstpakket1 Indien U een kerstgroet of een vriendelijk woordje wilt insluiten, stuur dan U brief aan Postbus 4, Den Haag. Een mooie Kerstactie. I. 13 Juni 1903 Op 8 Juni bood een deputatie van de Venlose spoorwegvereniging namens de leden aan Dr. H. Poels diens levensgroot portret aan. Dr. Poels was de oud-adviseur en had tijdens de spoorwegstaking veel voor het personeel gedaan. 13 Juni 1903 7 Juni hielden de leden van de heilige Famile een bedevaart Nu zullen wij een en ander gaan vertellen van de lange moeizame loopbaan van schoolonderwijzer koster Joannes Deenen, geboren te Oostrum 9 Februari 1802, aldaar overleden op Palmzondag 25 Maart 1877 en begraven op het parochie kerkhof te Venray. De gegevens, die wfj hier ver werken, zijn grotendeels ontleend aan schriftelijke documenten van Joannes Deenen zelf en behorende tot zijn nalatenschap. Maar boven dien verduidelijkt met toelichtingen en uitbreidingen van zijn nakome lingen en van verscheidene tijd genoten van Joannes Deenen. Joannes Deenen was gehuwd met Hermina Raaimakers, geboren te Anthonis 20 Aug. 1810 en overleden 23 Januari 1869. Het echtpaar Deenen heeft drie kinderen gehad. Het oudste kind (een zoon, Willem) is op jeugdige leeftijd gestorven. De zoon Jacobus Deenen, geboren 23 December 1837, is (ongehuwd) overleden 7 Sept. 1905. De dochter Anna Geertruida Deenen werd geboren 30 Augustus 1845 en is gestorven 14 Juni 1930. Zij trad nog tijdens het leven van haar vader in het huwelijk met Gerardus Maas, geboren te Venray 16 Maart 1852 en overleden te Oostrum 15 Maart 1920. Jacobus was dus bijna 40 jaren oud, Anna Geertruida bijna 32, toen hun vader stierf. De schoon zoon Gerardus Maas 25 jaren. Als weduwnaar woonden zijn twee kinderen bij hem in. Toen zijn dochter trouwde, bleef hij bij zijn schoonzoon inwonen, evenals Jacobus als deelgenoot in het be drijf van zijn zwager (handel in brandstoffen, kalk, cement, dak pannen, plavuizen, aarden buizen). Het is dus overduidelijk, dat kinderen en schoonzoon de levens loop van hun vader (en schoon vader) grondig gekend moeten hebben. Zij konden dan vanzelf sprekend veel toevoegen en ver klaren bij alles, wat hun vader (schoonvader) had genoteerd. Joannes Deenen aanvaardde zijn functie als schoolonderwijzer in Oostrum op 4 December 1823 (op 21-jarige leeftijd). Als koster was hij zijn werkzaamheden al in Juli begonnen. Omstreeks het jaar 1900 leefden nog mensen, geboortig uit de tijd, toen Joannes Deenen het ambt van schoolonderwijzer (en koster daarbij) ging bekleden. Die mensen waren van dat begin af tijdgenoten van hem. En natuurlijk breidde het aantal tijdgenoten (en oud-leerlingen) zich jaar na jaar uit, dat kan iedereen zelf nagaan. Met ingang van 1 April 1874 werd hij gepensionneerd. Neem eens aan, dat een jongen of een meisje van 6 jaren uit Oostrum, Lull, Boshuizen of het Brukske in 1873 voor het eerst zijn school bezocht en nu nog in leven is, dan zou dat nu een man of een vrouw zijn van circa 86 jaren oud. Dat behoort toch volstrekt niet tot de onmogelijkheden. Vele inwoners van Oostrum, enz. waren school gegaan en opgegroeid met de kin deren van Joannes Deenen. Ook zij herinnerden zich later een en ander uit diens levensloop. Zo hebben zijn kleinkinderen ook allerlei over hem en de toestanden en gebeurtenissen in. zijn tijd in gesprekken met die velen leren kennen. Die kleinkinderen zijn nog allen in leven. In het jaar van zijn geboorte stierf zijn vader Andries Deenen reeds. Joannes heeft zijn vader dus niet gekend. Maar natuurlijk heeft zijn moeder hem over zijn vader verhaald. Te meer, omdat Andries Deenen een merkwaardig man was geweest, ontwikkeld en bereisd, die een rijke bibliotheek had nagelaten. Bovendien leefden in 1802 zijn grootouders nog en een oom en een tante. Bijgevolg ge legenheden en bronnen te over, om kennis omtrent het verleden uit te putten. En omdat zoon Joannes en vader Andries Deenen mensen van eruditie en ontwikkeling waren, ligt het voor de hand, dat zij door hun naar de Smakt. Pater Rizzerius Remmen O.F.M. hield de predicatie. De vroegere dorpsgenoot, H.L. P. Tillemans, in 1902 priester ge wijd te Immensee, werd benoemd tot rector van het R.K. Weeshuis te Walterswijde in Zwitserland. Onder de titel van „Tijdig" verscheen de redevoering, die Dr. H. Poels op de Katholiekendag te Weert had gehouden, in druk. Nog onzeker was het, of Dr. H. Poels een candidatuur voor de Tweede Kamer in Sittard zou aan vaarden. 13 Juni 1891 - Tot lid van de Tweede Kamer werd gekozen, met 1083 stemmen, de heer L. Haffmans. voorvaderen, en hun afstammelin gen weer door hen, een paar honderd jaren geschiedenis van de Noord-Limburgse en Peellandse streken konden of kunnen overzien. In de laatste levensjaren van Joannes Deenen was Jan Joachim Deenen pastoor in Overloon. Tot heel in het begin van onze eeuw woonde nog een onderwijzersfamilie Deenen in Maashees. Beiden be hoorden tot een zijtak van de stam Andries Joannes Jacobus. De laatste stierf ongetrouwd. Door het huwe lijk van Anna Geertruida ging de rechte linie over in de zijlinie Maas. Uit het voorgaande historische overzicht volgt, dat wij werkelijk geschiedkundige beschrijvingen uit de loopbaan van Joannes Deenen kunnen geven. Voor en na 1800 bestonden in Venray „de hoge school" en „de vijf scholen" van het Latijns gym nasium en de Franse school. (Onder de boog, voor de hoofdingang van de Grote Kerk. Die lokaliteiten werden rond het jaar 1900 nog ge bruikt voor de Rijksnormaallessen voor onderwijzers). In „de vijf scholen" hadden Andries en later Joannes Deenen hun opleiding genoten. Jacobus Deenen volgde het Gymnasium van de Franciskaner Paters. Andries Deenen had een avontuur lijke geest. Reizen en trekken was zijn lust en zijn leven. Gaarne reisde hij door Frankrijk en door Duitsland Ook wel door de Hollandse gewesten. Hij reisde voor de handel. En van alle tochten bracht hij boeken mee. Hij was een geboren boekenliefheb ber. Van Den Briel uit schreef hij 18 Juli 1802 een brief aan zijn vrouw, met mooi handschrift en goed ge steld. (In Februari was zijn zoontje Joannes geboren). Langs welke plaatsen hij in Den Briel was aangeland, weten wij niet. Rechtstreeks kon de heenreis ge maakt worden per schip van Well over Rotterdam. En terug eveneens, dat was een vaste verbinding. Zo reisden ook de brieven. Andries Deenen adresseerde aldus: „Rotterdam, verders op Well, verders aan Van den Bogaart tot Venray, verders aan de huisvrouw van Andries Deenen". Die brief was een antwoord op een brief van zijn vrouw, waarin zij hem berichtte, dat een mooie gelegenheid zich aanbood voor het erbij kopen van een stuk grond, en vroeg, wat zij zou doen. Zijn ant woord luidde, dat zij die kans zeker moest benutten. Na zijn thuiskomst van dé reis zou hij voor beakkering wel zien. Maar die terugreis wilde hij maken over de Zeeuwse eilanden. Hij zou echter zijn vrouw en zijn verdere familie niet meer terug zien. Kort daarna stierf hij in den Briel en werd daar ook be graven. Zo maakte hij een heel an dere „terugreis" dan hij bedoeld had. Van den Bogaart was in die tijden .Postmeester" van Venray. Wordt vervolgd. KOREA De verwachting, dat de Zuid- Koreaanse soep wel niet zo heet zou worden gegeten als zij door Syngman Rhee werd opgediend, is ijdel gebleken. Met een hardnekkig heid, welke velen onbegrijpelijk voorkwam, heeft de premier van Zuid-Korea vastgehouden aan zijn eis, dat wapenstilstand alleen mogelijk is, indien deze gesloten wordt tussen Noord- en Zuid-Korea. Dus, practisch gesproken, zonder tussenkomst van de Verenigde Naties. Wat Rhee wil bereiken is duide lijk. Hem staat voor ogen een her eniging van Noord- en Zuid-Korea. Maar het is vreemd, dat de president van Zuid-Korea niet tot het inzicht wil of kan komen, dat ook een hereniging van de beide delen van zijn land niet meer alleen een kwestie is van Korea. De oorlog, die daar woedt, is meer dan een strijd tussen twee delen van Korea. De communisten, die zich enerzijds bij de strijd hebben ingezet, en de Verenigde Naties, die anderzijds te hulp zijn gekomen, geven het internationale aspect weer van het Koreaanse conflict. Daarom kunnen commu nisten en Verenigde Naties ook hun rechten laten gelden bij het opstellen van een wapenstilstands overeenkomst. Bepaald aanmatigend is het schermen van Rhee met een verdere opmars naar het Noorden als er een wapenstilstand zou worden gesloten. Tot welke resultaten zou deze voortzetting van de oorlog voeren Komt Zuid-Korea alleen voor de oorlog te staan, dan zijn de kansen niet gunstig, omdat de steun aan de Noordelijken door de communis ten dan zeker niet zal worden verminderd. Weigert Rhee in te gaan op navolging van een wapen stilstandsovereenkomst, dan zullen de Verenigde Naties zich dus gedwongen zien mee te blijven strijden. Eisenhower heeft weliswaar te kennen gegeven niet op te zien tegen terugtrekken van troepen, maar zal hij dit ook doen als bij een voortzetting van de oorlog Noord-Korea hulp blijft krijgen van de communisten? De houding ven Syngman Rhee geeft weinig hoop, dat aan het bloedvergieten in Korea spoedig een einde zal komen.* TSJECHO-SLOWAKIJE De knechtschap van het Tsjecho- Slowaakse volk aan zijn commu nistische heersers is weer ver zwaard. Niet alleen heeft een zware devaluatie tot de nodige consequen ties voor het volk geleid, daarnaast heeft een onteigening van het gespaarde bezit de mensen ook nog van hun reeds ver opgeteerde middelen beroofd. De binnenlandse schuld is vervallen verklaard, wat er dus op neerkomt, dat het ver mogen van de laatste kapitalisten in beslag is genomen. Evenzeer betekent dit, dat de kleine man, die verplicht was een deel van zijn loon, neerkomende ongeveer op een twaalfde deel van zijn jaarinkomen, te beleggen in staatsobligaties, al zijn geld radicaal kwijt is. Spaargelden, niet belegd in binnenlandse leningen, worden eveneens onteigend door een in wisseling, variërend van 1 op 5 tot 1 op 50. Vrijwel gelijktijdig met deze financiële maatregelen werd de rantsoenering in Tsjecho-Slowakije opgeheven. De verdeling van levens middelen geschiedt nu niet meer op basis van geleverde productie, maar wordt thans geregeld volgens een klassenstelsel, waarbij de aard van de arbeid doorslaggevend is. Precies dus als in Rusland. Het lijdelijk verzet van de Tsjechen is door deze daad van de communisten weer toegenomen. Het is echter zeer onwaarschijnlijk, dat dit verzet iets zal uitrichten. De sabotage van de Tsjechen in de fabrieken is ook reeds ongedaan gemaakt door een wettelijke bepaling, die toestemming geeft om in fabrieken, waar in de normale arbeidstijd niet de gewenste productie wordt ge haald, net zo lang te laten door werken, tot dit wel het geval is. Aan alle kanten heeft de onder drukker dus thans zijn klauwen uitgesperd, om de onwillige Tsjechen binnen de perken van zijn wil te dwingen. ITALIË Op het ogenblik, dat wij dit schrij ven, ziet het er naar uit, dat de regeringspartijen in Italië juist met de hakken over de sloot zijn ge komen. Zij hebben bij de stemming een zeer krappe meerderheid kun nen behalen, maar zijn in ieder ge val van alle groeperingen het sterkst De communisten en links-socialis ten, die tot heden steeds een ge vaarlijke bedreiging voor de Chris telijke politieke van Italië hebben gevormd, hebben tesamen 34 pet der stemmen behaald. Afgezien van de steiging sinds 1948 is dit niet verontrustend, maar het feit, dat de extreme, de fascistische groepe ringen in Italië bij deze stemming zulk een aanzienlijke vooruitgang hebben gemaakt en gestegen zijn van 3 pet in 1948 tot 13 pet, doet angstige voorgevoelens rijzen. Het moge waar zijn, dat de re geringspartijen er nog juist ge komen zijn, de opgaande lijn van de oppositie doet vermoeden, dat Italië vroeg of laat toch slachtoffer van een chaotische toestand zal worden. Dit is des te meer bedroe vend, wijl de regering der Christen Democraten alles in het werk heeft gesteld om de levensvoorwaarden voor het Italiaanse volk zo hoog mogelijk op te voeren, Met name heeft de zeer royale sociale wet geving en de progressieve politiek voor de opheffing van het groot grondbezit zulke enorme gevolgen voor de sociale zekerheid der be volking gehad, dat een grotere waardering daarvoor toch zeker in het stemmenaantal tot uitdrukking had mogen komen, Maar sentimentsoverwegingen spelen in de politiek verder geen rol, wanneer de cijfers eenmaal de krachtsverhoudingen bepaald heb ben. De Christen-Democraten ston den in een zeer moeilijke positie, maar hebben nu dankzij de nieuwe wetgeving niet 50 maar 65 pet der zetels, waardoor een goede werk- meerderheid is verkregen. Voorlopig kan Italië op de ingeslagen weg voortgaan. Grootse erfenis van NICO V. MELO Maandagmiddag is er een einde gekomen aan het leven van Nico van Melo, de eerstijds prachtige hengst van de Hengsten- associatie Venray, Horst, Sevenum en omstreken. Reeds enkele dagen ter voren had de hengstenhouder gezien, - dat er iets aan het handje was met deze blauw-grijze hengst en de er bij geroepen veearts moest constateren, dat de 18-jarige aan een ernstige hartzwakte leed. Enkele dagen daarna was hij _dood. Men kan als buitenstaander eens lachen, dat over de dood van een dergelijk paard zo'n ophef wordt gemaakt, maar als men beter op de hoogte is van de grote betekenis van deze hengst, dan wordt het begrijpelijk, dat menig boer in deze streken hem dankbaar zal herdenken. Handboogsport Zondag hielden de Handboog* schuterijen „Diana" en „St Anna", het jaarlijks koningsschieten. Bij „Diana" wist de heer P. Willems, voor de derde maal het konings schap te behalen, waarmee hij de keizerstitel bekwam. Bij „StAnna" werd koning de heer Th. Thielen en ridder de heer W. Claessens Jr. Zeeuwse afkomst Op 28 Jan. 1935 werd in de Melo- Polder in Zeeuws-Vlaanderen, dezelfde polder, waarbij Hontenisse ligt, de zwaar getroffen plaats, die Venray in Febr. j.l. adopteerde een hengstveulen geboren, als een zoon van de indertijd beroemde Claironne de La Lys. Zijn moeder was Frieda van Melo, wiens naam hij gedeeltelijk van haar overnam. In zijn persoonsbewijs K 1795 staat hij omschreven alseenzwart- schimmel, met enige witte haren voor het hoofd en achtersokjes, die binnenwaarts opliepen. Toen in April 1938 Avenir du Forest zijn dienst een tijdlang wei gerde, moest de Hengstenassociatie, een nieuwe hengst aankopen en men belandde in Zeeuws Vlaanderen waar ook Nico te koop stond. Hij was intussen uitgegroeid tot een machtig paard en de aankoopcom missie zag wel wat in deze hengst. Na lang en breed onderhandelen werd hij gekocht voor de indertijd zeer hoge prijs van f 13.500. Dat er verschillende leden van de Hengstenassociatie waren, die het Bestuur om deze prijs minder lief aankeken en nog minder omdat de hengst volgens hen zo'n raar kleur tje had, behoeft waarschijnlijk niet gezegd te worden, maar zij kregen ongelijk. Want niet alleen bleek deze hengt aldra behoorlijke fok- kwaliteiten te hebben, maar op de eerste beste Bossche tentoonstelling kreeg hij al de eerste prijs in zijn afdeling en even later werd hij zelfs de Nationale Kampioen van de 13e Nationale Paardententoon- stelling in den Bosch. Men bleek met Nico een goede keuze gedaan te hebben, want deze hengst leverde zowel in de vrouwe lijke als mannelijke linie ongekende successen op, waardoor hij de grond slag legde voor de opbouw van de Noord-Limburgse paardenfokkerij, die daardoor tot ver over de grens beroemd werd. Door zijn uitstekende kwaliteiten werd het de boeren van Noord Limburg mogelijk met paar den voor de dag te komen, die alom in den lande gretig aftrek vonden en waaraan goed geld werd verdiend. 408 dochters, 383 zoons Bij zijn vijftiende verjaardag in 1950 heeft men eens een staatje aangelegd van de afstammelingen van Nico. Men kwam toen tot de ontdekking, dat 408 dochters en 383 zoons in het stamboek stonden ingeschreven. 83 van zijn zoons waren goedgekeurd. Dat was in 1950 Sindsdien is Nico echter rustig voort gegaan met fokken, hoewel men 15 jaren voor een hengst als het definitieve einde beschouwt. Hoe de stand van zaken nu is, zal aan latere geschiedschrijvers zijn voorbehouden, maar boven staand lijstje geeft toch wel enig- zinds een indruk van de capacitei ten van dit paard. Temeer omdat verschillende van zijn afstammelin gen alweer nationaal kampioen zijn geworden, zoals een Nico van Beek en Nico van Heibloem. Als reserve kampioen leverde hij o.a. Nico van Smakt, terwijl in het afgelopen jaar nog 2 kleinzoons hebben ge dongen om het kampioenschap, Nico van Echt werd kampioen, Edelman reserve-kampioen. Nico heeft het trouwens bij het ene kampioen van 1939 niet gelaten. Na de bevrijding is hij nog vijf maal bekroond geworden als Na tionaal Kampioen met afstammeling op de grote paardententoonstel- lingen in Den Bosch en menig be zoeker zal zich het prachtig gezicht nog herinneren van deze blauw-grijze hengst, die daar werd binnenge voerd aan het hoofd van rijen be kroonde afstammelingen. In 1949 eghter besloot de Hengsten associatie Venray Horst Sevenum, dat hij voortaan rustig in zijn stal zou blijven, ook andere moeten een kans krijgen. Hij liet het toen rus tig over aan zijn zoon Nico van Beek uit Merselo, die 2 jaren op rij kam pioen werd met afstammelingen. Maar de eretitel van „kampioen der kampioenen" kan niemand dit grijze vaderpaard meer ontnemen. Duizenden guldens zijn in Noord-Limburg verdiend door deze hengst. Onder de oorlog zijn Als herinnering aan Nico van Melo, zal zijn kop worden opgezet door een Venlose fir ma. Deze kop zal tot in de verre toekomst de herinnering levendig houden aan deze blauw-grijze hengst, die van zulk een grote betekenis is geweest voor de Noord-Lim- burge paardenfokkerij. veulens verkocht voor om de dr: duizend gulden en al waren dat mi-, schien oorlogsprijzen, menig boer weet drommels goed, dat een-veulen van Nico gretig aftrek vond, en... tegen goed geld. Zijn de Noord-Limburgse boeren er wel bij gevaren, de Hengsten associatie niet minder. Want aan dekgelden heeft ook Nico het zijne bijgedragen tot een „vette pot", een pot, waaruit zijn opvolgers in het Noord-Limburgse land betaald zij. Dat is op de eerste plaats Costana de Marche, de nationale Belgisch" kampioen, die ondanks de tegei werking der Belgische fokkers to naar Nederland is gekomen. Dat is op de tweede plaats Honved de nationale Duitse kampioen, die ook door de Hengstenassociatie Is aangekocht, om hier de paarde i- stapel nog meer te veredelen. Is het een wonder, dat er tal van legenden en verhalen van dit mac) tig vaderpaard zijn verteld en nog dagelijks verteld worden. Maar ze zijn toch ook een bewijs van waar- dering en dankbaarheid voor deze, hengst, die door zijn kwaliteiten nieuwe mogelijkheden openden voor de boeren in het Noord-Limburgse land, om door de paardenfokkerij nieuwe verdiensten te scheppen en ook zelf goed materiaal in handen te krijgen. Het is daarom, dat bij de dood van deze hengst even wordt stil gestaan, om in dankbaarheid te ge denken, hoe dit dier geschapen a: hulp voor de mens, deze taak o. meer dan grootse wijze heeft voi bracht, zo zelfs, dat zijn verlh Inderdaad 'n slag is voor de paarde fokkerij in Limburg. In de Venrayse Peelparel strijken Venrayse mensen de Venrayse Overhemden en Boorden Maandag, Dinsdag of Woensdag I gebracht.... Zaterdag klaar! f Bij moeilijk heden ofwel voor raad en inlichtingen is de R.K. Vereniging tot Bescherming van Meisjes: Mevr. W. v.d. Munckhof-S angers Grote Straat 28, Tel. 581; Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot, Oostsingel 6, Tel. 393; Mevr. A. Pijls-Drenth, Grote Straat 14; Mej. T. Coenen, Patersstraat 30, Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters straat 30; Mej. M. Pijls, Grote str. 14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel. 250; Mevr. vd. Haar, Blitterswijck, D 67, Tel. 263. Broedschotels Tabaksstelen voor nesten, Kunsteieren, Dringers, Vita grit, Duvo roodsteen, Rodivit, Bodemwit, enz. Beleefd aanbevelend, Langstraat 46 Tel. 713

Peel en Maas | 1953 | | pagina 2