DE GRUYTER VERLAAGT
is niet meeï
1 van 230 ct. wordt 225 ct. 218 ct worcit 210 ct. 2Q5 ct wordt 200 ct.
laar overzee voor
drie gulden!
Kampioen der
kampioenen
Meisjes.
van 195 ct. wordt 190 ct. k
VERLAAGDE KOFFIEPRVZENMET BOVENDIEN
Schoolonderwijzer-Koster
Joannes Deenen
Uit „Peel en Maas'
BUITENLAND
Duiven-
F. W. HENDRIKS
WERK KOWE M ERK KO F FIE f^^MERK I^FFtE
per 250 gram 1 r 250 gram r 250 gram
Hw^NNNXXX^~"XXXXXXXXXXX^ll11I1B
ORANJEMERK KOFFIE |p.
het geweld". En als daarna alle
dorpelingen de geliefde dode naar
haar laatste rustplaats brengen,
dan weet men dat, hoe vreemd
deze kleine wereld dan ook moge
zijn, zij toch in ieder geval nog zo
menselijk is, dat men er eerbied
heeft voor de doden en dat men er
tot het laatst trouw is aan wie
men bemint. Hetgeen men van
onze moderne wereld lang niet
altijd zeggen kan.
Jan Duvivier's film, tenslotte
verdient vooral grote waardering
en bewondering voor de wijze
waarop de gesprekken tussen
Christus en zijn vreemde dienaar
Don Camillo zijn weergegeven. Dit
is humor van een zeldzame en
verheven soort. De film verdient
dan ook warme aanbeveling, en
niemand mag zich de gelegenheid
laten ontgaan haar te gaan zien.
Fak-Fak, Kaimana, Manokwari,
Merauke.... denkt U bij het horen
van zulke namen aan Nederlandse
soldaten? U denkt aan inboorlingen
met ringen door de neus, rode
strepen op het voorhoofd, tatouerin-
gen op de borst en rieten rokjes
om de heupen.
U denkt beslist niet aan onze
eigen Nederlandse jongens, die ver
van huis.... een plicht voor het
Vaderland vervullen: De jongens
in Nieuw Guinea, in Suriname, in
Curacao, op de schepen. Sommige
van hen hebben het zwaar door
heimwee, of door de stilte, door
ziekte, door verleidingen, of door
gevaren. Er zijn er die maar één
keer in de maand of in de twee
maanden iets van thuis horen,
omdat de boot maar zo zelden langs
komt.
Voor deze 6.100 militairen heeft
Nationaal Katholiek Thuisfront een
idee: in samenwerking met de
Welzijnsdiensten, en waarschijnlijk
ook met het Protestants Inter
kerkelijk Thuisfront, gaat het deze
6.100 Nederlandse jongens met
Kerstmis een mooi pakket sturen.
Wat sigaretten, wat chocolade, een
schaartje, een ballpoint, wat shag,
wat koek in blik; enfin, tal van
smakelijke en nuttige dingen. Een
Kerstverrassing
Dit pakje gaat naar iedere soldaat,
naar iedere matroos, onverschillig
zijn gezindte. Naar de bootsman en
de korporaal, naar de aalmoezenier
en de dominee.
Wij moeten U nü reeds lastig
vallen met dit verhaal dit kerst
verhaal midden in de zomer
omdat de boot een lange reis maakt
en terwijl het daarenboven van de
haven nog een lange reis is naar
het binnenland. Maar als met Kerst
mis hier de klokken luien, dan
moet daar het pak open op tafel
liggen. Uw pak, want we stellen U
in de gelegenheid afzender van dit
pakket te worden. De waarde van
dit pakket is VIJFTIEN gulden,
maar indien U slechts DRIE gulden
stuurt, dan bent U de afzender van
zo'n kerstverrassing voor een
militair in Oost of West.
Wij stellen U ook in de gelegen
lieid indien U dit wenst een
brief in te sluiten. U weet niet
waar Uw brief zal belanden: bij de
kapitein van Sorong of bij de Kok
op Biak, bij een marinier in de
tenten van Nieuw Guinea, of bij
een vliegenier van Paramaribo, bij
een protestant of bij een katholiek,
bij een ongelovige, bij een moede
loze, bij een verdwaalde. Slechts
weet IJ, dat ergens overzee in Biak
of Hollandia, Kaimana of Willem
stad, of waar dan ook, een jonge
kerel zal glimlachen en zal denken:
„Ze hebben met dit Christus-feest
toch aan mij gedacht". En dan zal
hij waarschijnlijk doen, wat zo velen
vorig jaar deden en U zult een
brief krijgen met vreemde post
zegels, waarin hij zijn jongenshart
uitschrijft, omdat hij U zo dankbaar
is, dat U aan hem hebt willen
denken. Het wordt een dankbare
groet uit het land van de Papoea's,
van verre streken, van het land
van de zon, uit het vaak zo harde
en te arme soldatenleven.
Hoe U de afzender van één of
meer pakketten kunt worden
U stort drie gulden (of een veel
voud daarvan) op giro 520.000 van
Nationaal Katholiek Thuisfront,
onder vermelding „Kerstpakket1
Indien U een kerstgroet of een
vriendelijk woordje wilt insluiten,
stuur dan U brief aan Postbus 4,
Den Haag.
Een mooie Kerstactie.
I.
13 Juni 1903
Op 8 Juni bood een deputatie
van de Venlose spoorwegvereniging
namens de leden aan Dr. H. Poels
diens levensgroot portret aan. Dr.
Poels was de oud-adviseur en had
tijdens de spoorwegstaking veel voor
het personeel gedaan.
13 Juni 1903
7 Juni hielden de leden van
de heilige Famile een bedevaart
Nu zullen wij een en ander gaan
vertellen van de lange moeizame
loopbaan van schoolonderwijzer
koster Joannes Deenen, geboren te
Oostrum 9 Februari 1802, aldaar
overleden op Palmzondag 25 Maart
1877 en begraven op het parochie
kerkhof te Venray.
De gegevens, die wfj hier ver
werken, zijn grotendeels ontleend
aan schriftelijke documenten van
Joannes Deenen zelf en behorende
tot zijn nalatenschap. Maar boven
dien verduidelijkt met toelichtingen
en uitbreidingen van zijn nakome
lingen en van verscheidene tijd
genoten van Joannes Deenen.
Joannes Deenen was gehuwd met
Hermina Raaimakers, geboren te
Anthonis 20 Aug. 1810 en overleden
23 Januari 1869.
Het echtpaar Deenen heeft drie
kinderen gehad. Het oudste kind
(een zoon, Willem) is op jeugdige
leeftijd gestorven. De zoon Jacobus
Deenen, geboren 23 December 1837,
is (ongehuwd) overleden 7 Sept.
1905. De dochter Anna Geertruida
Deenen werd geboren 30 Augustus
1845 en is gestorven 14 Juni 1930.
Zij trad nog tijdens het leven van
haar vader in het huwelijk met
Gerardus Maas, geboren te Venray
16 Maart 1852 en overleden te
Oostrum 15 Maart 1920.
Jacobus was dus bijna 40 jaren
oud, Anna Geertruida bijna 32,
toen hun vader stierf. De schoon
zoon Gerardus Maas 25 jaren.
Als weduwnaar woonden zijn twee
kinderen bij hem in. Toen zijn
dochter trouwde, bleef hij bij zijn
schoonzoon inwonen, evenals
Jacobus als deelgenoot in het be
drijf van zijn zwager (handel in
brandstoffen, kalk, cement, dak
pannen, plavuizen, aarden buizen).
Het is dus overduidelijk, dat
kinderen en schoonzoon de levens
loop van hun vader (en schoon
vader) grondig gekend moeten
hebben. Zij konden dan vanzelf
sprekend veel toevoegen en ver
klaren bij alles, wat hun vader
(schoonvader) had genoteerd.
Joannes Deenen aanvaardde zijn
functie als schoolonderwijzer in
Oostrum op 4 December 1823 (op
21-jarige leeftijd). Als koster was
hij zijn werkzaamheden al in Juli
begonnen. Omstreeks het jaar 1900
leefden nog mensen, geboortig uit
de tijd, toen Joannes Deenen het
ambt van schoolonderwijzer (en
koster daarbij) ging bekleden. Die
mensen waren van dat begin af
tijdgenoten van hem. En natuurlijk
breidde het aantal tijdgenoten (en
oud-leerlingen) zich jaar na jaar
uit, dat kan iedereen zelf nagaan.
Met ingang van 1 April 1874 werd
hij gepensionneerd.
Neem eens aan, dat een jongen
of een meisje van 6 jaren uit
Oostrum, Lull, Boshuizen of het
Brukske in 1873 voor het eerst zijn
school bezocht en nu nog in leven
is, dan zou dat nu een man of een
vrouw zijn van circa 86 jaren oud.
Dat behoort toch volstrekt niet tot
de onmogelijkheden. Vele inwoners
van Oostrum, enz. waren school
gegaan en opgegroeid met de kin
deren van Joannes Deenen. Ook zij
herinnerden zich later een en ander
uit diens levensloop.
Zo hebben zijn kleinkinderen ook
allerlei over hem en de toestanden
en gebeurtenissen in. zijn tijd in
gesprekken met die velen leren
kennen. Die kleinkinderen zijn nog
allen in leven.
In het jaar van zijn geboorte
stierf zijn vader Andries Deenen
reeds. Joannes heeft zijn vader dus
niet gekend. Maar natuurlijk
heeft zijn moeder hem over zijn
vader verhaald. Te meer, omdat
Andries Deenen een merkwaardig
man was geweest, ontwikkeld en
bereisd, die een rijke bibliotheek
had nagelaten. Bovendien leefden
in 1802 zijn grootouders nog en een
oom en een tante. Bijgevolg ge
legenheden en bronnen te over, om
kennis omtrent het verleden uit te
putten.
En omdat zoon Joannes en vader
Andries Deenen mensen van eruditie
en ontwikkeling waren, ligt het
voor de hand, dat zij door hun
naar de Smakt. Pater Rizzerius
Remmen O.F.M. hield de predicatie.
De vroegere dorpsgenoot, H.L.
P. Tillemans, in 1902 priester ge
wijd te Immensee, werd benoemd
tot rector van het R.K. Weeshuis
te Walterswijde in Zwitserland.
Onder de titel van „Tijdig"
verscheen de redevoering, die Dr.
H. Poels op de Katholiekendag te
Weert had gehouden, in druk.
Nog onzeker was het, of Dr.
H. Poels een candidatuur voor de
Tweede Kamer in Sittard zou aan
vaarden.
13 Juni 1891
- Tot lid van de Tweede Kamer
werd gekozen, met 1083 stemmen,
de heer L. Haffmans.
voorvaderen, en hun afstammelin
gen weer door hen, een paar
honderd jaren geschiedenis van de
Noord-Limburgse en Peellandse
streken konden of kunnen overzien.
In de laatste levensjaren van
Joannes Deenen was Jan Joachim
Deenen pastoor in Overloon. Tot
heel in het begin van onze eeuw
woonde nog een onderwijzersfamilie
Deenen in Maashees. Beiden be
hoorden tot een zijtak van de stam
Andries Joannes Jacobus. De laatste
stierf ongetrouwd. Door het huwe
lijk van Anna Geertruida ging de
rechte linie over in de zijlinie Maas.
Uit het voorgaande historische
overzicht volgt, dat wij werkelijk
geschiedkundige beschrijvingen uit
de loopbaan van Joannes Deenen
kunnen geven.
Voor en na 1800 bestonden in
Venray „de hoge school" en „de
vijf scholen" van het Latijns gym
nasium en de Franse school. (Onder
de boog, voor de hoofdingang van
de Grote Kerk. Die lokaliteiten
werden rond het jaar 1900 nog ge
bruikt voor de Rijksnormaallessen
voor onderwijzers).
In „de vijf scholen" hadden
Andries en later Joannes Deenen
hun opleiding genoten. Jacobus
Deenen volgde het Gymnasium van
de Franciskaner Paters.
Andries Deenen had een avontuur
lijke geest. Reizen en trekken was
zijn lust en zijn leven. Gaarne reisde
hij door Frankrijk en door Duitsland
Ook wel door de Hollandse gewesten.
Hij reisde voor de handel. En van
alle tochten bracht hij boeken mee.
Hij was een geboren boekenliefheb
ber.
Van Den Briel uit schreef hij 18
Juli 1802 een brief aan zijn vrouw,
met mooi handschrift en goed ge
steld. (In Februari was zijn zoontje
Joannes geboren).
Langs welke plaatsen hij in Den
Briel was aangeland, weten wij niet.
Rechtstreeks kon de heenreis ge
maakt worden per schip van Well
over Rotterdam. En terug eveneens,
dat was een vaste verbinding. Zo
reisden ook de brieven.
Andries Deenen adresseerde aldus:
„Rotterdam, verders op Well,
verders aan Van den Bogaart tot
Venray, verders aan de huisvrouw
van Andries Deenen".
Die brief was een antwoord op
een brief van zijn vrouw, waarin
zij hem berichtte, dat een mooie
gelegenheid zich aanbood voor het
erbij kopen van een stuk grond, en
vroeg, wat zij zou doen. Zijn ant
woord luidde, dat zij die kans zeker
moest benutten.
Na zijn thuiskomst van dé reis
zou hij voor beakkering wel zien.
Maar die terugreis wilde hij maken
over de Zeeuwse eilanden.
Hij zou echter zijn vrouw
en zijn verdere familie niet meer
terug zien. Kort daarna stierf hij
in den Briel en werd daar ook be
graven. Zo maakte hij een heel an
dere „terugreis" dan hij bedoeld
had.
Van den Bogaart was in die tijden
.Postmeester" van Venray.
Wordt vervolgd.
KOREA
De verwachting, dat de Zuid-
Koreaanse soep wel niet zo heet
zou worden gegeten als zij door
Syngman Rhee werd opgediend, is
ijdel gebleken. Met een hardnekkig
heid, welke velen onbegrijpelijk
voorkwam, heeft de premier van
Zuid-Korea vastgehouden aan zijn
eis, dat wapenstilstand alleen
mogelijk is, indien deze gesloten
wordt tussen Noord- en Zuid-Korea.
Dus, practisch gesproken, zonder
tussenkomst van de Verenigde
Naties.
Wat Rhee wil bereiken is duide
lijk. Hem staat voor ogen een her
eniging van Noord- en Zuid-Korea.
Maar het is vreemd, dat de president
van Zuid-Korea niet tot het inzicht
wil of kan komen, dat ook een
hereniging van de beide delen van
zijn land niet meer alleen een
kwestie is van Korea.
De oorlog, die daar woedt, is
meer dan een strijd tussen twee
delen van Korea. De communisten,
die zich enerzijds bij de strijd
hebben ingezet, en de Verenigde
Naties, die anderzijds te hulp zijn
gekomen, geven het internationale
aspect weer van het Koreaanse
conflict. Daarom kunnen commu
nisten en Verenigde Naties ook
hun rechten laten gelden bij het
opstellen van een wapenstilstands
overeenkomst.
Bepaald aanmatigend is het
schermen van Rhee met een verdere
opmars naar het Noorden als er
een wapenstilstand zou worden
gesloten. Tot welke resultaten zou
deze voortzetting van de oorlog
voeren
Komt Zuid-Korea alleen voor de
oorlog te staan, dan zijn de kansen
niet gunstig, omdat de steun aan
de Noordelijken door de communis
ten dan zeker niet zal worden
verminderd. Weigert Rhee in te
gaan op navolging van een wapen
stilstandsovereenkomst, dan zullen
de Verenigde Naties zich dus
gedwongen zien mee te blijven
strijden.
Eisenhower heeft weliswaar te
kennen gegeven niet op te zien
tegen terugtrekken van troepen,
maar zal hij dit ook doen als bij
een voortzetting van de oorlog
Noord-Korea hulp blijft krijgen
van de communisten? De houding
ven Syngman Rhee geeft weinig
hoop, dat aan het bloedvergieten
in Korea spoedig een einde zal
komen.*
TSJECHO-SLOWAKIJE
De knechtschap van het Tsjecho-
Slowaakse volk aan zijn commu
nistische heersers is weer ver
zwaard. Niet alleen heeft een zware
devaluatie tot de nodige consequen
ties voor het volk geleid, daarnaast
heeft een onteigening van het
gespaarde bezit de mensen ook nog
van hun reeds ver opgeteerde
middelen beroofd. De binnenlandse
schuld is vervallen verklaard, wat
er dus op neerkomt, dat het ver
mogen van de laatste kapitalisten
in beslag is genomen.
Evenzeer betekent dit, dat de
kleine man, die verplicht was een
deel van zijn loon, neerkomende
ongeveer op een twaalfde deel van
zijn jaarinkomen, te beleggen in
staatsobligaties, al zijn geld radicaal
kwijt is. Spaargelden, niet belegd
in binnenlandse leningen, worden
eveneens onteigend door een in
wisseling, variërend van 1 op 5 tot
1 op 50.
Vrijwel gelijktijdig met deze
financiële maatregelen werd de
rantsoenering in Tsjecho-Slowakije
opgeheven. De verdeling van levens
middelen geschiedt nu niet meer
op basis van geleverde productie,
maar wordt thans geregeld volgens
een klassenstelsel, waarbij de aard
van de arbeid doorslaggevend is.
Precies dus als in Rusland. Het
lijdelijk verzet van de Tsjechen is
door deze daad van de communisten
weer toegenomen. Het is echter
zeer onwaarschijnlijk, dat dit verzet
iets zal uitrichten. De sabotage
van de Tsjechen in de fabrieken
is ook reeds ongedaan gemaakt
door een wettelijke bepaling, die
toestemming geeft om in fabrieken,
waar in de normale arbeidstijd niet
de gewenste productie wordt ge
haald, net zo lang te laten door
werken, tot dit wel het geval is.
Aan alle kanten heeft de onder
drukker dus thans zijn klauwen
uitgesperd, om de onwillige
Tsjechen binnen de perken van zijn
wil te dwingen.
ITALIË
Op het ogenblik, dat wij dit schrij
ven, ziet het er naar uit, dat de
regeringspartijen in Italië juist met
de hakken over de sloot zijn ge
komen. Zij hebben bij de stemming
een zeer krappe meerderheid kun
nen behalen, maar zijn in ieder ge
val van alle groeperingen het sterkst
De communisten en links-socialis
ten, die tot heden steeds een ge
vaarlijke bedreiging voor de Chris
telijke politieke van Italië hebben
gevormd, hebben tesamen 34 pet
der stemmen behaald. Afgezien van
de steiging sinds 1948 is dit niet
verontrustend, maar het feit, dat
de extreme, de fascistische groepe
ringen in Italië bij deze stemming
zulk een aanzienlijke vooruitgang
hebben gemaakt en gestegen zijn
van 3 pet in 1948 tot 13 pet, doet
angstige voorgevoelens rijzen.
Het moge waar zijn, dat de re
geringspartijen er nog juist ge
komen zijn, de opgaande lijn van
de oppositie doet vermoeden, dat
Italië vroeg of laat toch slachtoffer
van een chaotische toestand zal
worden. Dit is des te meer bedroe
vend, wijl de regering der Christen
Democraten alles in het werk heeft
gesteld om de levensvoorwaarden
voor het Italiaanse volk zo hoog
mogelijk op te voeren, Met name
heeft de zeer royale sociale wet
geving en de progressieve politiek
voor de opheffing van het groot
grondbezit zulke enorme gevolgen
voor de sociale zekerheid der be
volking gehad, dat een grotere
waardering daarvoor toch zeker in
het stemmenaantal tot uitdrukking
had mogen komen,
Maar sentimentsoverwegingen
spelen in de politiek verder geen
rol, wanneer de cijfers eenmaal de
krachtsverhoudingen bepaald heb
ben. De Christen-Democraten ston
den in een zeer moeilijke positie,
maar hebben nu dankzij de nieuwe
wetgeving niet 50 maar 65 pet der
zetels, waardoor een goede werk-
meerderheid is verkregen. Voorlopig
kan Italië op de ingeslagen weg
voortgaan.
Grootse erfenis
van
NICO V. MELO
Maandagmiddag is er een einde gekomen aan het leven van
Nico van Melo, de eerstijds prachtige hengst van de Hengsten-
associatie Venray, Horst, Sevenum en omstreken.
Reeds enkele dagen ter voren had de hengstenhouder gezien, -
dat er iets aan het handje was met deze blauw-grijze hengst
en de er bij geroepen veearts moest constateren, dat de 18-jarige
aan een ernstige hartzwakte leed. Enkele dagen daarna was
hij _dood.
Men kan als buitenstaander eens lachen, dat over de dood van
een dergelijk paard zo'n ophef wordt gemaakt, maar als men
beter op de hoogte is van de grote betekenis van deze hengst,
dan wordt het begrijpelijk, dat menig boer in deze streken hem
dankbaar zal herdenken.
Handboogsport
Zondag hielden de Handboog*
schuterijen „Diana" en „St Anna",
het jaarlijks koningsschieten. Bij
„Diana" wist de heer P. Willems,
voor de derde maal het konings
schap te behalen, waarmee hij de
keizerstitel bekwam. Bij „StAnna"
werd koning de heer Th. Thielen
en ridder de heer W. Claessens Jr.
Zeeuwse afkomst
Op 28 Jan. 1935 werd in de Melo-
Polder in Zeeuws-Vlaanderen,
dezelfde polder, waarbij Hontenisse
ligt, de zwaar getroffen plaats, die
Venray in Febr. j.l. adopteerde
een hengstveulen geboren, als een
zoon van de indertijd beroemde
Claironne de La Lys. Zijn moeder
was Frieda van Melo, wiens naam
hij gedeeltelijk van haar overnam.
In zijn persoonsbewijs K 1795
staat hij omschreven alseenzwart-
schimmel, met enige witte haren
voor het hoofd en achtersokjes, die
binnenwaarts opliepen.
Toen in April 1938 Avenir du
Forest zijn dienst een tijdlang wei
gerde, moest de Hengstenassociatie,
een nieuwe hengst aankopen en
men belandde in Zeeuws Vlaanderen
waar ook Nico te koop stond. Hij
was intussen uitgegroeid tot een
machtig paard en de aankoopcom
missie zag wel wat in deze hengst.
Na lang en breed onderhandelen
werd hij gekocht voor de indertijd
zeer hoge prijs van f 13.500.
Dat er verschillende leden van de
Hengstenassociatie waren, die het
Bestuur om deze prijs minder lief
aankeken en nog minder omdat de
hengst volgens hen zo'n raar kleur
tje had, behoeft waarschijnlijk niet
gezegd te worden, maar zij kregen
ongelijk. Want niet alleen bleek
deze hengt aldra behoorlijke fok-
kwaliteiten te hebben, maar op de
eerste beste Bossche tentoonstelling
kreeg hij al de eerste prijs in zijn
afdeling en even later werd hij
zelfs de Nationale Kampioen van
de 13e Nationale Paardententoon-
stelling in den Bosch.
Men bleek met Nico een goede
keuze gedaan te hebben, want deze
hengst leverde zowel in de vrouwe
lijke als mannelijke linie ongekende
successen op, waardoor hij de grond
slag legde voor de opbouw van de
Noord-Limburgse paardenfokkerij,
die daardoor tot ver over de grens
beroemd werd. Door zijn uitstekende
kwaliteiten werd het de boeren van
Noord Limburg mogelijk met paar
den voor de dag te komen, die alom
in den lande gretig aftrek vonden
en waaraan goed geld werd verdiend.
408 dochters, 383 zoons
Bij zijn vijftiende verjaardag in
1950 heeft men eens een staatje
aangelegd van de afstammelingen
van Nico. Men kwam toen tot de
ontdekking, dat 408 dochters en
383 zoons in het stamboek stonden
ingeschreven. 83 van zijn zoons
waren goedgekeurd. Dat was in 1950
Sindsdien is Nico echter rustig
voort gegaan met fokken, hoewel
men 15 jaren voor een hengst als
het definitieve einde beschouwt.
Hoe de stand van zaken nu is,
zal aan latere geschiedschrijvers
zijn voorbehouden, maar boven
staand lijstje geeft toch wel enig-
zinds een indruk van de capacitei
ten van dit paard. Temeer omdat
verschillende van zijn afstammelin
gen alweer nationaal kampioen zijn
geworden, zoals een Nico van Beek
en Nico van Heibloem. Als reserve
kampioen leverde hij o.a. Nico van
Smakt, terwijl in het afgelopen
jaar nog 2 kleinzoons hebben ge
dongen om het kampioenschap, Nico
van Echt werd kampioen, Edelman
reserve-kampioen. Nico heeft het
trouwens bij het ene kampioen
van 1939 niet gelaten.
Na de bevrijding is hij nog vijf
maal bekroond geworden als Na
tionaal Kampioen met afstammeling
op de grote paardententoonstel-
lingen in Den Bosch en menig be
zoeker zal zich het prachtig gezicht
nog herinneren van deze blauw-grijze
hengst, die daar werd binnenge
voerd aan het hoofd van rijen be
kroonde afstammelingen.
In 1949 eghter besloot de Hengsten
associatie Venray Horst Sevenum,
dat hij voortaan rustig in zijn stal
zou blijven, ook andere moeten een
kans krijgen. Hij liet het toen rus
tig over aan zijn zoon Nico van Beek
uit Merselo, die 2 jaren op rij kam
pioen werd met afstammelingen.
Maar de eretitel van „kampioen
der kampioenen" kan niemand dit
grijze vaderpaard meer ontnemen.
Duizenden guldens
zijn in Noord-Limburg verdiend door
deze hengst. Onder de oorlog zijn
Als herinnering aan Nico
van Melo, zal zijn kop worden
opgezet door een Venlose fir
ma. Deze kop zal tot in de
verre toekomst de herinnering
levendig houden aan deze
blauw-grijze hengst, die van
zulk een grote betekenis is
geweest voor de Noord-Lim-
burge paardenfokkerij.
veulens verkocht voor om de dr:
duizend gulden en al waren dat mi-,
schien oorlogsprijzen, menig boer
weet drommels goed, dat een-veulen
van Nico gretig aftrek vond, en...
tegen goed geld.
Zijn de Noord-Limburgse boeren
er wel bij gevaren, de Hengsten
associatie niet minder. Want aan
dekgelden heeft ook Nico het zijne
bijgedragen tot een „vette pot", een
pot, waaruit zijn opvolgers in het
Noord-Limburgse land betaald zij.
Dat is op de eerste plaats Costana
de Marche, de nationale Belgisch"
kampioen, die ondanks de tegei
werking der Belgische fokkers to
naar Nederland is gekomen.
Dat is op de tweede plaats Honved
de nationale Duitse kampioen, die
ook door de Hengstenassociatie Is
aangekocht, om hier de paarde i-
stapel nog meer te veredelen.
Is het een wonder, dat er tal van
legenden en verhalen van dit mac)
tig vaderpaard zijn verteld en nog
dagelijks verteld worden. Maar ze
zijn toch ook een bewijs van waar-
dering en dankbaarheid voor deze,
hengst, die door zijn kwaliteiten
nieuwe mogelijkheden openden voor
de boeren in het Noord-Limburgse
land, om door de paardenfokkerij
nieuwe verdiensten te scheppen en
ook zelf goed materiaal in handen
te krijgen.
Het is daarom, dat bij de dood
van deze hengst even wordt stil
gestaan, om in dankbaarheid te ge
denken, hoe dit dier geschapen a:
hulp voor de mens, deze taak o.
meer dan grootse wijze heeft voi
bracht, zo zelfs, dat zijn verlh
Inderdaad 'n slag is voor de paarde
fokkerij in Limburg.
In de
Venrayse Peelparel
strijken
Venrayse mensen
de
Venrayse Overhemden
en Boorden
Maandag, Dinsdag of Woensdag I
gebracht.... Zaterdag klaar! f
Bij moeilijk
heden ofwel
voor raad en
inlichtingen is de R.K. Vereniging
tot Bescherming van Meisjes:
Mevr. W. v.d. Munckhof-S angers
Grote Straat 28, Tel. 581;
Mevr. M. v.d. Hombergh-Bot,
Oostsingel 6, Tel. 393;
Mevr. A. Pijls-Drenth,
Grote Straat 14;
Mej. T. Coenen, Patersstraat 30,
Tel. 588; Mej. T. Paping, Paters
straat 30; Mej. M. Pijls, Grote str.
14a, Tel. 673; Mevr. Baronesse de
Weichs de Wenne, Geijsteren, Tel.
250; Mevr. vd. Haar, Blitterswijck,
D 67, Tel. 263.
Broedschotels
Tabaksstelen voor nesten,
Kunsteieren, Dringers,
Vita grit, Duvo roodsteen,
Rodivit, Bodemwit, enz.
Beleefd aanbevelend,
Langstraat 46 Tel. 713