CARNAVAL Een gemeentelijk huishonden van honderd jaren geleden „ZAT VAN DIE"! Geen plaats voor de ouden van dagen in de Sovjet-zone BUITENLAND Sympathiek initiatief door herman H. J. Maas De volgende Maandag hing er een stilte van gedrukte stemming over Heihoek. De stilte van druk gepraat op halve fluistertoon. Die eigenaardige gedruktheid van gemoed, die veroorzaakt was door een onverwacht verloop van de gebuurte nissen 011 het nog niet verder brengen kon dan een vaag besef van nu weer mogelyke, door niemand voorziene ge volgen. Hoe was bet toch allemaal gegaan En wat nu Nu was het in Heihoek, net als overal ten plattelande, wel zo, dat de mensen en vooral het vrouwvolk,zich verbeelden, elkaar op halve fluister toon het nieuws en allerlei „geheimen" waarvan ze voor geen geld van de wereld de zegsman zouden willen zijn, van put tot put over grote afstanden toe te vertrouwen Aan niemand verder vertellen Maar binnen de omtrek, vijf min gaans van de fluisterpraters af, kon iedereen met gemak de hele gesprek ken volgen. Dat nam niet weg, dat op die Maan dag een eigenaardige stilte de ge moederen drukte. Die indruk ontstond door het contrast tussen h*t gewone en het ongewone. Een gesprek in een coupé, dat verstaanbaar moet zijn boven bet bonzen van een trein in volle vaart uit, wordt pas onderkend als gevoerd op een schreeuwerige toon, als het voortgaat, terwijl de trein op korte afstand stopt, zonder dat daar iemand erg in heeft. Tienus Basten had dan de turf hopen van boer Faassen in brand ge stoken en dat zelf in het publiek bekend Hoe kon het bestaan, dat men niet a' lang op di9 gedachte was ge komen Achteraf moest men zeggen, dat hij wel altijd zo gekkig vreemd had ge daan, als er over turf of marechaussee werd gepraat Maar die Tienus, die halfgare lobbes van enegoddewat, hoe mocht men van hem vermoeden, dat bij zich had laten overhalen tot zulke gemene streken Dat kon trch niemand achter Tienus gezocht hebben l Tienus Basten, iedereen had hem toch immers altijd versieten voor een halfwijze goedzak. Blagen van elf, twaalf .jaren oud konden wol eens erge baldadigheden uithalen. Maar er viel dan toch altijd aan iets op te merken, dat het blagen werk was. Zo kon men ook bij andere bal dadigheden onmiddellijk onderscheiden dat ze onmogelijk bedreven konden zijn door kinderen, maar alleen door ouderen of zelfs slechts door vol wassenen. B v aan de vereiste krachts inspanningen of aan de trekken van een geraffineerd overleg. En daar zaten nu juist alle vreemd heden in. Tienus Basten, een verstand nog kleiner dan van een gewone jongen van tien elf jaren. Ongetwij feld was hij lichamelijk wel sterk genoeg om alle baldadigheden en ver nielingen uit te voeren, waarvan boer Faassen het slachtoffer was geworden Maar die sluwheden, die geraffineerde streken allemaal Dat was voor de Heihoekers een veel te geleerde kwestie, om tot een inzichtig verband tusssen het een en het ander te kunnen komen. Dus viel er heel veel over te praten. Maar men wilde de zegsman niet zijn I De waarheid mocht niet worden 1 Binnen een paar dagen waren dan ook bijzonderheden van de vechtnacht algemeen bekend en bepraat, tot stuk Jia en brokje uiteengerafeld door hen, die het preciezer wisten daa alle anderen, en weer tot een nieuw ge- hiel aaneengesmeerd, dat op bet voorafgaande beeld niet veel metr leek. Maar zoveel was wel zeker, Tienus Basten mocht op zijn blote knieén den Hemel danken, dat hij er levend en zelfs, dat hij er nauwelijks gewond aigekomen was. Dat gobde verloop was hij verschuldigd aan enige Faassenvrienden, 't gevaar had Tienus bijzonder dreigend beloerd. Die Faassenvrienden, die volgens afspraak onderling, mede voor vrouw Janssen, hun verstand bijeen hadden weten te houden, hadden met scherpe blik en snel werkende geest, met de taal van hun ogen elkander inlichtend, onafgebroken gelet op alles, wat zich in het Vullingscoraplot afspeelde E" ogenblikkelijk hadden zy de opzet van Nol Berens doorzien, toen die het met een meegebrachte knuppel op de bran dende petroleumlamp gemunt bleek te hebben. De gelagkamer in duisternis hullen, voor een verraderlijke aanval, en om de omstandigheden te maken tot een grote mogelijkheid, dat een pleger van zware mishandeling of moord niet door de rechtbank veroordeeld zou kunnen worden, die sluwe „kunst" in de reeks van gemeenheden en be denksels van laag allooi was in deze streken wel meer toegepast. Die Faasseri vrienden begrepen da delijk, uit alles wat even te voren en de hele week al was voorafgegaan (.Dan maak ik ow kapot I"), dat het Nol Berens te doen was om een Tienus Basten, die niet meer praten kon En boer VullingB eveneens, al was hun op dat moment de samenhang nog niet volkomen duidelijk. Zou boer Vullings zich door de haat van de afgunst zó hebben kunnen verlagen, dat hy er zichzelf hopeloos ingewerkt had b\i dien liederlijk Iepen loop van enen Nol Nu ontbrak do tijd om daarover te denken, maar dat zou zich nog wel uitwijzen. Nu ging het er voorshands alleen om, de lamp brandend te houden, Tienus te beveiligen, de gelagkamer te ontruimen en de hele tropp buiten te krijgen, op weg en veld In het licht van de lamp kon de sterke overmacht van de Faassen- aanhang zich aaneengesloten houden, met Tienus in hun midden, en het woest vechtende Vullingscomplot naar buiten werken. Binnen een paar dagen dan waren allerlei bijzonderheden door Heihoek verspreid. Eerstens, dat een paar voorstanders van de Faassenfamilie Tienus Ba6ten tame yk heelhuids uit het gevecht hadden kunnen bevrijden en hem naar zijn huisje hadden gebracht. En onder weg hadden zy hem de duimschroeven aangelegd, door hem m6t bedreigingen met de politie en met een geweldig pak rammel de stuipen van angst in hot lyf te jagen. Tienus begon te praten. En eenmaal verlost van de ban van de geestelijke dwang, die hem zolang gevangen had gehouden, sloeg hy maar door. Alles was by boer Vullings in huis door Nol BereD8 en met boer Vullings samen, in zyn garen gezet. Boer Vullings en Nol Berens zouden Tienus belonen met haffels vol marken, als alles wasafgelopen en de Faassens naar hun zin genoeg hadden gekregen. Tienus Basten moest alles doen. Eerst de turfhopen in brand steken. Daarna de andere baldadigheden alle maal precies zoals boer Vullings en Nol het hem uitlegden. Maar wee hem, als hy ooit de ver rader zou durven te spelen, dan zou er geen plekje van zijn lyf meer heel blyven en daarby moest hy dan nog met de marresees naar de gevangenis in Roermond, aan de staart van hun paarden over de wegen gesleept naar de tiein. Dan weer met de trein mee, Tienus! Maar anders dan toen I Hy kon kiezen of delen: haffels vol mar ken, of!... (Dreiging van blikken en woorden) Zo was het allemaal gegaan, had Tienus gesnotterd. Maar genen ene mark hadden ze hem betaald... Tweedens, boer Vullings en Nol Berens, baas en. knecht, zouden den keiy'k wel een paar weken in hun bed moeten blyven, of in ieder geval binnenshuis, met in doeken gewonden kapotte koppen en gekneusde lede maten, zo zwaar had de vechterij hen toegetakeld. Zy lagen of zaten maar te baldoeteren Die en die had den zich niet laten zien, die lafbekken, hadden hen met hun grootsmoelen van tevoren in de steek gelaten, maar dat zouden die nog wel betaald krijgen Zy wisten heel goed, welke vijf van de Faassen party op hen tweeön waren neergevallen. Neen, geen politie ertussen Zy zouden hun haren wel terug halen en dan zouden de stukken er af vliegen Zo folterden zij zichzelf door hun door schandegevoel als gevolg van de onthullingen en schaamte van de nederlaag opgezweepte wraakzucht. Die Tienus Basten, die driedubbele gak, kon er uitzeveren wat hij wilde, die zou immere buiten de Faassen partij nergens geloof vinden En derdens, boer Faassen had men op z'n Zondags naar het dorp zien stappen. Tenminste die kant uit Waar zou hy andere heengegaan zyn Uit het dorp was het gerucht naar Heihoek overgewaaid, dat boer Faassen naar het raadhuis was geweest en daar langer dan een uur gebleven. En daarna was hy met alle heren van het raadhuis het café „De Gans" in gestapt. Dus had hij aanklachten ingediend. Wat zou hy anders, op zo maar een gewone dag, precies na die Zondagavond, in het dorp en in het raad hui 8 verloren hebben Nardus Boeks, onverdroten in zyn pogingen om in het onzinnige denken «n praten van de mensen der massa wat verbetering te brengen, merkte daarby op: „Maar gebruik nu dan toch ook eens een k6er uw beetje verstand Dat greintje, dat ge hebt, laat ge nog soezen Stel nou eens, dat er van nacht om één uur daaren-daar inge broken is Toevallig kwam daar iemand op dat moment voorby, zo onschuldig als een pasgeboren kind. Dan zoudt e(j dus zeggenDie heeft de inbraak gepleegd 1 Want wat zou hy daar op die plaats, en op dat uur anders ver loren hebben Onvermoeid ging Nardus Boeks door, de uilen, die samen de zielloze, hersenloze .massa vormden, en die niet zien wildeü, een bril op te zetten en nog kaareen daarby aan testeken ook 1 Wat baatte het Die onschuldige voorbijganger kon immers honderd redenen gehad hebben om naar het dorp en naar het raad huis te gaan Voor zyn pleizier, om er eens uit te zyn, zo'n grote ryke boer, en zyn goede vrienden in het dorp eens op te zoeken. De geschiedenis moest Nardus Boeks toch ook geleerd hebben, dat de massa nooit leert. Naderhand bleek, dat de bandiete- rijen in Heihoek werkelijk gerechtelijk vervolgd zouden worden. Zodat stemmen uit de massa op staken om te eisen, dat zy toen toch wel gelijk g6had moest hebben Al bevatte dat feit van de gerechtelijke vervolging nog hoegenaamd geen be wijs van dat „gelyk". De Vullingsparty hield zich voor lopig maar wat stil. Vooral het mans volk. Afwachtend, hoe het verder gaan zou. Voor de boerinnen, als de boerin van de Koekamp en die van de Haas- boer, die zich de voorafgaande week het drukst gevoerd hadden, bleek het zwijgen wel wat al te moeilijk Zy liepen naar elkaar toe. Zy mopperden, dat boer Vullings en Nol Berens nu ineens alles gedaan hadden I KunRt, Iemand zo maar van alles de volle schuld te geven. Door die gekke fabeltjes van enen Tienus Basten AlRof de Faassenparty uit alleen heiligen en engeltjes bestond. Die knappe Hendrien dan zeker! Maar die was er ook nog niet Die kon haar part nog volop genoeg krijgen! En de geschiedenis was met de ging niet door, maar ons patronaat groeit, zodat de ruimte hopeloos te klein wordt. Wie wil ons 'n groot plezier doen met 'n oud biljart, of andere dergelijke spelen, quartet-spelen, mecano-dozen, figuurzaaggereed schappen. Alles, zowel eerste-, tweede- ais derde-hands wordt vriendelijk in ontvangst genomen door Pater DOMITIUS VAN DEN BURGT voor 't grootste belang van Venray, de jeugd, de toekomst van Venray. XI Ontvangsten in de verwachting Wat hadden de mensen het honderd jaren geleden toch gemakkelijk. De meesten konden niet lezen. Radio bestond niet. Wat een rust voor de vroede vaderen om voor een batig saldo te zorgen. Het karretje op een zandweg reed, de maan scheen helder, de weg was breed, de voerman lei te rusten.... Tegenwoordig is dat heel andere I De voerlui van het gemeentekarretje honderd jaren geleden lieten ook het karretje ryden over de zandweg, in de heldere maneschijn. Zy hadden het beloop van de ontvangsten van „het vorig jaar"... gezien gehoord (in ieder geval goedgekeurd en onder tekend, met de fouten erbijen dus stelden zy maar met een onverstoor de gemoedsrust het „beloop der waarechynlyke ontvangsten voor het lópende dienstjaar" vast,- zoals dat „door het plaatselijke bestuur voor gedragen werd. Ja, wie moest het ook andere voordragen? En wie andere wist er nog iets van Met het „plaatselijk bestuur" werd dan bedoeld het college van burgemeester en assessoren (wethouders), ook wel schepenen genoemd. Over het ie hoofdstuk („buiten gewone ontvangsten" en „andere buitengewone ontvangsten") hebben wy het al gehad. Buitengewone en andere buitengewone. Leuk. Met het 2e hoofdstuk zyn we be gonnen in het vorige artikel en gaan we nu verder. Gewone inkomsten. Het vorig jaar had aan opcenten op de grondbelastingen 525 francs 21 centimes opgebracht, en op het per soneel 199 francs 57 centimes, Dat was in 1835 ook zo geweest. En aangezien er immers niets van belang veranderde, want het karretje reed vooit op een zandweg, hoefde men ook niets anders te verwachten. Zo stond bet ook met de „personele omslag"jaar uit jaar in 4230 francs. En toch Yeranderingen De vorige jaren was in de begro tingen en de rekeningen gesproken over grond-renten en intressen van kapitalen (voor 1836 begroot op 127 francs, ontvangen ioó francs en 4i centimes). In de begroting voor 1839 lezen we over opbrengst van rente op particulieren en interest van kapitalen (ontvangen het vorig jaar 125 francs en voor 1839 op hetzelfde bedrag begroot). We moeten daar dus uit afleiden, dat mee „grond renten" in voorgaande jaren bedoeld werd: „opbrengst van renten op particulieren". Worden we daar veel wyzer door Door vergelijking kunnen we wel een lantaarntje zien opbranden. (Toen bestonden nog olie lampjes met walmend katoen uit de tuit). Er waren immers gronden verkocht. In 1835 waren byv. de intressen van koopprys en van verkochte gronden begroot op ïooo francs. (In 1836 werd ontvangen 777 francs 91 centimes). Nu volgen vanzelf nieuwe vragen. Werden die gronden niet betaald? Wat betekende datgeharre war met woorden als rente van „koopprys" en van „verkochte gron vechtpartij van Zondagavond nog lang niet afgelopen. Ddt hoefde niemand te denken, dat boer Vullings en Nol Berens en hun helpers het er nu by zonder laten zitten. „Let maar eens op, er broeit nog wel watEn niet zo'n beetje!.." Toen werd Heihoek in beroering geschud, doordat de marechaussee als begin Tienus Basten kwamen arreste ren en hem dadely k overbrachten naar Roermond. Tienus sukkelde tussen hen in, de weg over naar het statioD, meer dan een uur gaans ver, als een geslagen ouwyze lummel, die van toeten noch blazen meer wist. Hy strompelde maar voort, als een zielig stuk idiotisme, terwy'1 van het gesprek tussen de twee politiemannen zelfs geen klank tot hem doordrong. Tot hem richtten zy ook geen enkele maal het woord, voordat zy in het dorp de trappen van het raadhuis op stapten, waar zy even hun tocht moesten onderbreken. Die mooie dag met de burgemees tere samen lag voor Tienus in een wazig van verleden. Hy tufte eens... Trien lag zich thuis de kop ziek te brullen. De nieuwsgierigheid dreef de boerin van de Koekamp en die van de Haasboer naar haar toe, zy hun kerden naar bijzonderheden. Maar toen zy Trien Basten zo aan troffen, wisten zy niets anders te zeggen dan dat Trien toch ook maar een arm dier was Door al de slechtheid van de akelige mensen. Wordt vervolgd. den"? Waarom werden daar geen twee posten van geboekt, maar alleen een totaal? Moesten de vroede vaderen die puzzles maar zelf zien op te lossen? Misschien vinden de lezers zelf nog meer te vragen Vooral naar aanleiding van wat nu weer volgt. In 1835 was voor vervallen koop pry zen van verkochte gronden ook nog een begrotingspost aangenomen van 500 francs en in 1836 werd daarop ontvangen 571 francs 19 cen times. Begint het niet te wirrel warrelen Neem nog eens de begrotingspost voor interesten van ïooo francs en stel de interest op 5 pet., dan bedroeg de totale verkoopsom 20000 francs. En stel daar dan een begrotingspost van 500 francs tegenover voor „vervallen koopprijzen van rerkochte gronden". En dan kijken we naar de jaren 1838 en 1839 Nu gaat het over „opbrengst van rente op particulieren. Interest van kapitalen'(Zie boven). Ontvangst en begroting beide 125 francs. Maar het zyn weer twee posten, in een totaal samengereken'd. Tegen 5 pet. gerekend de rente van een totaalsom van 2500 francs. Een leuk gochelspelletjel Zo meen je het ding te zien, en dan is het opeens in de mouw verdwenen. Wat waren destijds „particulieren" Werd met dat woord bedoeld andere personen dan leden van het gemeente bestuur? Of instellingen, die niet gemeentelijk eigendom waren Het wordt nog geheimzinniger Want voor de jaren 1838 en 1839 is in een afzonderlijke paragraaf onder „verschillende" opbrengsten als ont vangst opgegeven aan rente van verkoop van gemeentegronden 600 francs en als begroting 500 francs Tegen 5 pet. dus de ontvangst van de rente van een kapitaal van 12000 francs en in de begroting verwacht een rente van een kapitaal van 10000 francs. Er staat nergens, dat op de koop som(men) 2000 francs was afbetaald of afbetaald zou worden. Ook niet, dat de interest was verlaagd, Het door ons genoemde cijfer 5 pet. staat er ook niet, dat is maar een ver- onderetelling. Door een ander rente cijfer te veronderstellen verandert natuurlijk de bedoeling geenszins. Kapitaal We vinden telkens wel de totalen van de inkomsten en van de uitgaven (met de fouten inbegrepen) en de batige saldi. Maar hoogst eigenaardig is, dat er noch in de begrotingen noch in de rekeningen en verantwoordingen, dus nergens sprake van gemeente kapita len is, behalve dan in de vage be woording„interest van kapitalen" en dan nog samengevoegd met andere begrippen. Betekende de uitdrukking „rente op particulieren" misschien ook, dat de gemeente kapitaal aan „particu lieren" had geleend? En dan komen we weer op het woord grond renten. Had dat niets te maken met verkochte gronden Zo niet, waarmee dan wel Waarom werden al die belangrijke zaken van bestuursbeleid zorgvuldig verzwegen We moeten wel de indruk krygen, dat het „plaatselijk bestuur" alles, wat een licht kon laten vallen op het kapitaalbezit van de gemeente, handig wist weg te moffelen. (Het gaat er hier niet over, dat het begrip „kapitaal" staathuishoud kundig meer omvat dan geldsommen.) Wordt vervolgd. Rusland In de laatste weken hebben de Russen Malenkov vooraan een vredelievend samenleven bepleit van de sowjetstaten met de andere landen. Zy kunnen dat wel menen. Hun koude oorlog heeft vele bevreesde staten op een gedreven en zelfs Tito verzoend met het Westen. In India was aanvankelijk de nei ging sterk, om neutraal te zyn, en met het rode China in zee te gaan, in de hoop, dat dit zich losser zou maken van Moskou en zou samen werken met andere Aziatische landen. Toen dit werd verhinderd door de Chinese deelneming aan de Noord koreaanse agressie, heeft India in de Ver. Naties veel meer toenadering gezocht tot het Westen dan tot de Sovjetstaten. De herbewapening van de niet com munistische landen moet het Kremlin ook te denken hebben gegeven, omdat het economisch nog zo veel zwakker is dan West-Europa en dan de Ver. Staten. Er moet dus „stoom worden afgeblazen", de spanningen moesten verminderen. Men leide daaruit evenwel niet af, dat Moskou (dat weliswaar al jaren In de vluehtelingentragedie van het hoerendom uit de Sowjetzone is ook een aanzienlijk zeer aantal oude en gebrekkige mensen betrok ken. Deze omstandigheid kenmerkt de cynische brutaliteit, waarmee de Duitse Sowjet autoriteiten proberen hun plannen uit te voeren. Ook in Meckenburg lyken de maat regelen tegen de stand van de middel en grote boeren erg veel op „koude onteigening." Net als in de andere delen van de Sowjetzone worden ook hier de boeren van hun hofsteden verjaagd, omdat zy tegen de bepalingen van de wetten op de afieveringsverplich- tiDgen zouden hebben gezondigd. De eigenaars van de boerderijen mogen het dan nog als een heel gelukkige omstandigheid beschouwen wanneer zy geen aanklacht wegens economische misdaden of sabotage krygen. Op de ontruimde boerderyen worden zogenaamde „beheerders" aangesteld, terwyl de boeren met hun gezinnen elders een goed of schamel heenko men moeten proberen te vinden. Velen zyn desondanks toch in de zone gebleven, omdat zy meenden, dat hen nog kansen geboden zouden worden. Zulke kansen kwamen er ook zo nu en dan en wel in de vorm van een bezoek van een gemeentelijke ambtenaar, die hen kwam opwekken om op de eigen boerdery als loon trekker te gaan werken. Voor de weinigen, die hierop in gingen, werd het een bittere teleur stelling. Het vee van de boerdery was grotendeels weggehaald, kippen en eenden eveneens. Van 't gereedschap was nog slechts een deel aanwezig. Eventuele voorraden aan zaaigoed en kunstmest waren nergens meer te viDden. Voor deze feiten moesten ook de koppigste boeren capituleren. De lege stallen en schuren spraken een zeer duidelijke taal en de boeren verston den die taal maar al te goed. Dat zou dus het middel zyo, om hen tot de collectivisering te dwingen en 'hen in het labyrinth van de slavernij te sturen. Zelfstandig beheer van boerderyen is onder de door de Sowjets opgelegde voorwaarden in geen geval meer mogelijk en daaraan is het te danken dat duizenden boeren de vlucht naar West Berlijn verkozen. Het lot van de boeren, die reeds als „ouden van dagen" op hun lapje grond de levensavond sleten, is wel bijzonder tragisch. Deze oudjes zijn vaak innerlijk niet in staat van de boerderyen, van de velden, die sedert generaties het eigendom van hun familie waren, weg te trekken en blyven vaak in de erbarmelijkste omstandigheden achter. Wanneer zy tenslotte dan toch het besluit nemen de boerderijen en de vertrouwde omgeving te verlaten en de jongere familieleden in 'n onzekere toekomst te volgen, dan alleen uit de schier ondragelijke angst voor de eenzaamheid en verlatenheid te mid den van een door despotische maat regelen geschonden samenleving. Hun weggaan wordt door de sow- jetautoiiteiten niet belet, want deze mensen behoren tot een categorie, waarvan de Sowjetzone zich maar al te graag ontdoet. De Sowjeteconomie kan geen oude mensen en gebrekkigen gebruiken. Zij kunnen niet medewerken aan de „vervulling" van het plan". Dus mogen zy vertrekken en de handig georganiseerde fluistercampag nes en duidelijke suggesties in deze zin van de overheid bewegen deze vaak hoogbejaarde mensen tot de vlucht naar het Westen. In het Westen is echter in vele gevallen de reden tot vlucht niet voldoende erkend. Om te verhinderen, dat deze mensen in de duistere stroom der „illegale" dat wil zeggen niet officieel erkende vluchtelingen ondergaan, werden zy door de „Innere Mission" opgevangen en in haar tehuizen ondergebracht. Hier wordt meer op de menselijke noden en minder op de paragrafen gelet en getracht deze oude mensen nog een dragelyke levensavond te verschaffen. een oorlog uit de weg gaal) door wat schappelyker te worden zou afzien van het winnen van bondgenoten. Niet zozeer ia West Europa, waar in geen land een meerderheid bestaat, die Moskou vriendelijk is gezind, en waar men terwille van handelsvoor delen niet tot grote concessies bereid is. Maar in Aziö is de toestand min der geconsolideerd. Midden-Oosten en Azië De moeilijkheden welke Engeland en de Ver. Staten ondervinden in Egypte en Perziö bunnen eventueel worden uitgebuit. Nu Moskou wat vriendelijker spreekt, ziet men ook in India, Burma, Pakistan en Ceylon weer neigingen tot zaken doen en politieke neutraliteit. Burma en Ceylon leveren rubber aan Peking en nu heeft Burma af gezien van Amerikaanse hulp, om de handen vry te hebben. De voorwaar den voor die steun houden immers in, dat geen strategische waren aan China mogen worden geleverd. Burma heeft bovendien by de Ver. Naties een klacht ingediend tegen Tsjiang Kai sjek, wiens troepen in 1950 uit China werden verdreven maar voor een klein deel zich hebben ge nesteld in burmese grensprovincies en daar weigeren, zich te laten inter neren. Zy stryden tegen burmese troepen, met Amerikaanse wapens, die Tsjiang zendt uit Formosa. India, Pakistan en Ceylon ondersteunen de klacht van Burma, die zijdelings is gericht tegen de hulp, welke de Ver. Staten aan Tsjiang verlenen. Tegemoetkomingen Daar Moskou zeker voortgaat, te pogen landen te onttrekken aan de Amerikaanse invloed, is men te Washington erg voorzichtig inzake het fluiten van de Moskouse voge laar. De gebaren van goede wil van russsiche zijde zijn talryk: in Berlijn praat Tsjoetkow met een britse luchtmaarschalk om incidenten in de lucht te vermijden. Molotow zal er in Noord Korea op aandringen, dat britse en franse burgers (geen amerikaanse nog) wor den vrijgelaten uit gevangenschap. Tien amerikaanse journalisten mogen Moskou bezoeken. De Noord Koreanen en rode Chi nezen hebben aangeboden, te praten over uitwisseling van zieke krijgsge gevangenen en over een bestand (waarbij dan weer het probleem ter sprake komt van de vrijwilligheid der repatriëring, want vad de 132 duizend gevangenen in geallieerde kampen willen er 50000 niet naar het communistisch gebied terug) In Rusland zelf heeft Malenkow de amnestie toegezegd voor tal van niet politieke misdrijven en de indruk van mildheid versterkt. De scheldpartijen aan het adres van Adenauer gingen echter door, in d9 Veiligheidsraad kon men het Diet eens worden over een opvolger van- de secretaris TrygveLie, het plan van India voor een bestand in Korea is niet aanvaard, en zo moet men dus maar afwachteD, of er werkelijk ontspanning komt In dat geval moeten de Verenigde Staten evenwel veel aandacht gaan schenken aan de economische hulp en aan hun politiek jegens het Nabije en Midden Oosten Ook Japan is een zwak punt, nu de Chinezen er de handel mee hebben hervat Washington zal te Moskou worden vertegenwoordigd door de zeer be kwame Charles Bohlen, een uiterst bekende van Rusland, die ondanks de aanvallen van Mac Carthy op zijn ^linkse afwijkingen" door Eisenhower is gehandhaafd Hy is de juiste man voor eventu ele accoorden Europese samenwerking Doordat de dood van KoniDgin Mary van EngelaDd en berichten over „een tweede Landru" in Londen byna evenzeer de mensen bezig hield als de russische stappen, raakte hét nieuws over de europese samenwer king wat op de achtergrond De franse ministers, die in Was hington zyn geweest, hebben beloofd te zullen aandringen op de ratificatie van de Europese Defensiegemeenschap zoals Adenauer, en in ruil' hulp toegezegd gekregen voor hun stryd in Indo China Te Bonn wacht men nu met de definitieve ondertekening totdat de parlementen der andere landen de EDO hebben geratificeerd In Rome behaalde De Oasperieeen overwinning door aanvaarding van de nieuwe kieswet, ook in de senaat. Engeland zal meer kopen van Frankrijk en Italië Geen ongunstige ontwikkeling dus Middenstands-moeders nit Venray, Horst en Sevennm op 16 April naar Kasteel Well Nadat vorig jaar een aantal goed geslaagde experimenten zyn genomen, organiseert de Kath. Limb. Midden standsbond dit jaar een groot aantal Moederdagen, 0 a. in Roermond, Heer len, Venlo en Well. De bedoeling is de moeders, die zo'n belangrijke taak vervullen in 't middenstandsgezin en dikwijls ook in de middenstandszaak, in haar drukke werkzaamheden, een rustige dag te bezorgen, zonder beslommeringen en zorgen. Een dag van bezinning op haar heel eigen taak en tevens ook een dag van ontspanning. Donderdag 16 April zal zulk een dag gehouden worden voor de mid denstandsmoeders uit bovengenoemde plaatsen. Om ieder gelegenheid te geven deze dag mede te maken, is de H. Mis gesteld op 10 uur. Rmd 6 uur in de namiddag gaat ieder weer naar huis. Da conferenties worden gegeven door pater Leopold Moonen 0 f.m kernleider van de Kath. Limb. Mid denstandsbond. 's Namiddags wordt er gezorgd voor diner en in de loop van de dag wordt koffie, thee en vla geserveerd. Het geheel wordt besloten door een gezellig samenzijn, met enkele aardige voordrachten, zodat 't geheel het karakter draagt van een verdie pingsdag, maar ook van een vacan- tiedag. Reeds werden dit jaar een vyftal van deze dagen georganiseerd. Zelfs moeders van grote gezinnen, met kleine kinderen en een drukke zaak, wisten zich vry te maken en z(j hadden er geen spjjt van. Men verwacht op 16 April een flinke groep deelneemsters uit Horst, Sevenum en Venray Men kan zich o a. opgeven by Mej. L. Schaeffers, Patere8traat 30.

Peel en Maas | 1953 | | pagina 2