CARNAVAL
Een gemeentelijk huishonden
van honderd jaren geleden
„ZAT VAN DIE"!
Geen plaats voor de ouden
van dagen in de Sovjet-zone
BUITENLAND
Sympathiek initiatief
door herman H. J. Maas
De volgende Maandag hing er een
stilte van gedrukte stemming over
Heihoek. De stilte van druk gepraat
op halve fluistertoon.
Die eigenaardige gedruktheid van
gemoed, die veroorzaakt was door een
onverwacht verloop van de gebuurte
nissen 011 het nog niet verder brengen
kon dan een vaag besef van nu weer
mogelyke, door niemand voorziene ge
volgen. Hoe was bet toch allemaal
gegaan En wat nu
Nu was het in Heihoek, net als
overal ten plattelande, wel zo, dat de
mensen en vooral het vrouwvolk,zich
verbeelden, elkaar op halve fluister
toon het nieuws en allerlei „geheimen"
waarvan ze voor geen geld van de
wereld de zegsman zouden willen zijn,
van put tot put over grote afstanden
toe te vertrouwen Aan niemand
verder vertellen
Maar binnen de omtrek, vijf min
gaans van de fluisterpraters af, kon
iedereen met gemak de hele gesprek
ken volgen.
Dat nam niet weg, dat op die Maan
dag een eigenaardige stilte de ge
moederen drukte. Die indruk ontstond
door het contrast tussen h*t gewone
en het ongewone. Een gesprek in een
coupé, dat verstaanbaar moet zijn
boven bet bonzen van een trein in
volle vaart uit, wordt pas onderkend
als gevoerd op een schreeuwerige toon,
als het voortgaat, terwijl de trein op
korte afstand stopt, zonder dat daar
iemand erg in heeft.
Tienus Basten had dan de turf
hopen van boer Faassen in brand ge
stoken en dat zelf in het publiek
bekend Hoe kon het bestaan, dat men
niet a' lang op di9 gedachte was ge
komen
Achteraf moest men zeggen, dat hij
wel altijd zo gekkig vreemd had ge
daan, als er over turf of marechaussee
werd gepraat Maar die Tienus, die
halfgare lobbes van enegoddewat, hoe
mocht men van hem vermoeden, dat
bij zich had laten overhalen tot zulke
gemene streken
Dat kon trch niemand achter Tienus
gezocht hebben l
Tienus Basten, iedereen had hem
toch immers altijd versieten voor een
halfwijze goedzak.
Blagen van elf, twaalf .jaren oud
konden wol eens erge baldadigheden
uithalen. Maar er viel dan toch altijd
aan iets op te merken, dat het blagen
werk was.
Zo kon men ook bij andere bal
dadigheden onmiddellijk onderscheiden
dat ze onmogelijk bedreven konden
zijn door kinderen, maar alleen door
ouderen of zelfs slechts door vol
wassenen. B v aan de vereiste krachts
inspanningen of aan de trekken van
een geraffineerd overleg.
En daar zaten nu juist alle vreemd
heden in. Tienus Basten, een verstand
nog kleiner dan van een gewone
jongen van tien elf jaren. Ongetwij
feld was hij lichamelijk wel sterk
genoeg om alle baldadigheden en ver
nielingen uit te voeren, waarvan boer
Faassen het slachtoffer was geworden
Maar die sluwheden, die geraffineerde
streken allemaal
Dat was voor de Heihoekers een
veel te geleerde kwestie, om tot een
inzichtig verband tusssen het een en
het ander te kunnen komen. Dus viel
er heel veel over te praten. Maar
men wilde de zegsman niet zijn I
De waarheid mocht niet
worden 1
Binnen een paar dagen waren dan
ook bijzonderheden van de vechtnacht
algemeen bekend en bepraat, tot stuk
Jia en brokje uiteengerafeld door hen,
die het preciezer wisten daa alle
anderen, en weer tot een nieuw ge-
hiel aaneengesmeerd, dat op bet
voorafgaande beeld niet veel metr
leek.
Maar zoveel was wel zeker, Tienus
Basten mocht op zijn blote knieén
den Hemel danken, dat hij er levend
en zelfs, dat hij er nauwelijks gewond
aigekomen was. Dat gobde verloop
was hij verschuldigd aan enige
Faassenvrienden, 't gevaar had Tienus
bijzonder dreigend beloerd.
Die Faassenvrienden, die volgens
afspraak onderling, mede voor vrouw
Janssen, hun verstand bijeen hadden
weten te houden, hadden met scherpe
blik en snel werkende geest, met de
taal van hun ogen elkander inlichtend,
onafgebroken gelet op alles, wat zich
in het Vullingscoraplot afspeelde E"
ogenblikkelijk hadden zy de opzet van
Nol Berens doorzien, toen die het met
een meegebrachte knuppel op de bran
dende petroleumlamp gemunt bleek
te hebben.
De gelagkamer in duisternis hullen,
voor een verraderlijke aanval, en om
de omstandigheden te maken tot een
grote mogelijkheid, dat een pleger van
zware mishandeling of moord niet
door de rechtbank veroordeeld zou
kunnen worden, die sluwe „kunst" in
de reeks van gemeenheden en be
denksels van laag allooi was in deze
streken wel meer toegepast.
Die Faasseri vrienden begrepen da
delijk, uit alles wat even te voren en
de hele week al was voorafgegaan
(.Dan maak ik ow kapot I"), dat het
Nol Berens te doen was om een Tienus
Basten, die niet meer praten kon En
boer VullingB eveneens, al was hun
op dat moment de samenhang nog
niet volkomen duidelijk.
Zou boer Vullings zich door de haat
van de afgunst zó hebben kunnen
verlagen, dat hy er zichzelf hopeloos
ingewerkt had b\i dien liederlijk Iepen
loop van enen Nol
Nu ontbrak do tijd om daarover te
denken, maar dat zou zich nog wel
uitwijzen. Nu ging het er voorshands
alleen om, de lamp brandend te houden,
Tienus te beveiligen, de gelagkamer
te ontruimen en de hele tropp buiten
te krijgen, op weg en veld
In het licht van de lamp kon de
sterke overmacht van de Faassen-
aanhang zich aaneengesloten houden,
met Tienus in hun midden, en het
woest vechtende Vullingscomplot naar
buiten werken.
Binnen een paar dagen dan waren
allerlei bijzonderheden door Heihoek
verspreid.
Eerstens, dat een paar voorstanders
van de Faassenfamilie Tienus Ba6ten
tame yk heelhuids uit het gevecht
hadden kunnen bevrijden en hem naar
zijn huisje hadden gebracht. En onder
weg hadden zy hem de duimschroeven
aangelegd, door hem m6t bedreigingen
met de politie en met een geweldig
pak rammel de stuipen van angst in
hot lyf te jagen.
Tienus begon te praten. En eenmaal
verlost van de ban van de geestelijke
dwang, die hem zolang gevangen had
gehouden, sloeg hy maar door. Alles
was by boer Vullings in huis door
Nol BereD8 en met boer Vullings
samen, in zyn garen gezet.
Boer Vullings en Nol Berens zouden
Tienus belonen met haffels vol marken,
als alles wasafgelopen en de Faassens
naar hun zin genoeg hadden gekregen.
Tienus Basten moest alles doen.
Eerst de turfhopen in brand steken.
Daarna de andere baldadigheden alle
maal precies zoals boer Vullings en
Nol het hem uitlegden.
Maar wee hem, als hy ooit de ver
rader zou durven te spelen, dan zou
er geen plekje van zijn lyf meer heel
blyven en daarby moest hy dan nog
met de marresees naar de gevangenis
in Roermond, aan de staart van hun
paarden over de wegen gesleept naar
de tiein. Dan weer met de trein mee,
Tienus! Maar anders dan toen I Hy
kon kiezen of delen: haffels vol mar
ken, of!... (Dreiging van blikken en
woorden)
Zo was het allemaal gegaan, had
Tienus gesnotterd. Maar genen ene
mark hadden ze hem betaald...
Tweedens, boer Vullings en Nol
Berens, baas en. knecht, zouden den
keiy'k wel een paar weken in hun
bed moeten blyven, of in ieder geval
binnenshuis, met in doeken gewonden
kapotte koppen en gekneusde lede
maten, zo zwaar had de vechterij
hen toegetakeld. Zy lagen of zaten
maar te baldoeteren Die en die had
den zich niet laten zien, die lafbekken,
hadden hen met hun grootsmoelen
van tevoren in de steek gelaten, maar
dat zouden die nog wel betaald krijgen
Zy wisten heel goed, welke vijf van
de Faassen party op hen tweeön waren
neergevallen.
Neen, geen politie ertussen
Zy zouden hun haren wel terug
halen en dan zouden de stukken er
af vliegen
Zo folterden zij zichzelf door hun
door schandegevoel als gevolg van de
onthullingen en schaamte van de
nederlaag opgezweepte wraakzucht.
Die Tienus Basten, die driedubbele
gak, kon er uitzeveren wat hij wilde,
die zou immere buiten de Faassen
partij nergens geloof vinden
En derdens, boer Faassen had men
op z'n Zondags naar het dorp zien
stappen. Tenminste die kant uit Waar
zou hy andere heengegaan zyn
Uit het dorp was het gerucht naar
Heihoek overgewaaid, dat boer Faassen
naar het raadhuis was geweest en
daar langer dan een uur gebleven. En
daarna was hy met alle heren van
het raadhuis het café „De Gans" in
gestapt. Dus had hij aanklachten
ingediend. Wat zou hy anders, op zo
maar een gewone dag, precies na die
Zondagavond, in het dorp en in het
raad hui 8 verloren hebben
Nardus Boeks, onverdroten in zyn
pogingen om in het onzinnige denken
«n praten van de mensen der massa
wat verbetering te brengen, merkte
daarby op:
„Maar gebruik nu dan toch ook
eens een k6er uw beetje verstand Dat
greintje, dat ge hebt, laat ge nog
soezen Stel nou eens, dat er van
nacht om één uur daaren-daar inge
broken is Toevallig kwam daar iemand
op dat moment voorby, zo onschuldig
als een pasgeboren kind. Dan zoudt
e(j dus zeggenDie heeft de inbraak
gepleegd 1 Want wat zou hy daar op
die plaats, en op dat uur anders ver
loren hebben
Onvermoeid ging Nardus Boeks
door, de uilen, die samen de zielloze,
hersenloze .massa vormden, en die
niet zien wildeü, een bril op te zetten
en nog kaareen daarby aan testeken
ook 1 Wat baatte het
Die onschuldige voorbijganger kon
immers honderd redenen gehad hebben
om naar het dorp en naar het raad
huis te gaan Voor zyn pleizier, om
er eens uit te zyn, zo'n grote ryke
boer, en zyn goede vrienden in het
dorp eens op te zoeken.
De geschiedenis moest Nardus Boeks
toch ook geleerd hebben, dat de massa
nooit leert.
Naderhand bleek, dat de bandiete-
rijen in Heihoek werkelijk gerechtelijk
vervolgd zouden worden.
Zodat stemmen uit de massa op
staken om te eisen, dat zy toen toch
wel gelijk g6had moest hebben Al
bevatte dat feit van de gerechtelijke
vervolging nog hoegenaamd geen be
wijs van dat „gelyk".
De Vullingsparty hield zich voor
lopig maar wat stil. Vooral het mans
volk. Afwachtend, hoe het verder
gaan zou.
Voor de boerinnen, als de boerin
van de Koekamp en die van de Haas-
boer, die zich de voorafgaande week
het drukst gevoerd hadden, bleek het
zwijgen wel wat al te moeilijk Zy
liepen naar elkaar toe. Zy mopperden,
dat boer Vullings en Nol Berens nu
ineens alles gedaan hadden I
KunRt, Iemand zo maar van alles
de volle schuld te geven. Door die
gekke fabeltjes van enen Tienus
Basten AlRof de Faassenparty uit
alleen heiligen en engeltjes bestond.
Die knappe Hendrien dan zeker!
Maar die was er ook nog niet Die
kon haar part nog volop genoeg krijgen!
En de geschiedenis was met de
ging niet door, maar ons patronaat groeit, zodat de
ruimte hopeloos te klein wordt. Wie wil ons 'n groot
plezier doen met 'n oud biljart, of andere dergelijke
spelen, quartet-spelen, mecano-dozen, figuurzaaggereed
schappen. Alles, zowel eerste-, tweede- ais derde-hands
wordt vriendelijk in ontvangst genomen door Pater
DOMITIUS VAN DEN BURGT voor 't grootste belang
van Venray, de jeugd, de toekomst van Venray.
XI
Ontvangsten
in de verwachting
Wat hadden de mensen het honderd
jaren geleden toch gemakkelijk. De
meesten konden niet lezen. Radio
bestond niet. Wat een rust voor de
vroede vaderen om voor een batig
saldo te zorgen.
Het karretje op een zandweg reed,
de maan scheen helder, de weg
was breed,
de voerman lei te rusten....
Tegenwoordig is dat heel andere I
De voerlui van het gemeentekarretje
honderd jaren geleden lieten ook het
karretje ryden over de zandweg, in
de heldere maneschijn. Zy hadden
het beloop van de ontvangsten van
„het vorig jaar"... gezien gehoord
(in ieder geval goedgekeurd en onder
tekend, met de fouten erbijen dus
stelden zy maar met een onverstoor
de gemoedsrust het „beloop der
waarechynlyke ontvangsten voor het
lópende dienstjaar" vast,- zoals dat
„door het plaatselijke bestuur voor
gedragen werd.
Ja, wie moest het ook andere
voordragen? En wie andere wist er
nog iets van Met het „plaatselijk
bestuur" werd dan bedoeld het college
van burgemeester en assessoren
(wethouders), ook wel schepenen
genoemd.
Over het ie hoofdstuk („buiten
gewone ontvangsten" en „andere
buitengewone ontvangsten") hebben
wy het al gehad. Buitengewone en
andere buitengewone. Leuk.
Met het 2e hoofdstuk zyn we be
gonnen in het vorige artikel en gaan
we nu verder. Gewone inkomsten.
Het vorig jaar had aan opcenten
op de grondbelastingen 525 francs 21
centimes opgebracht, en op het per
soneel 199 francs 57 centimes, Dat
was in 1835 ook zo geweest. En
aangezien er immers niets van belang
veranderde, want het karretje reed
vooit op een zandweg, hoefde men
ook niets anders te verwachten.
Zo stond bet ook met de „personele
omslag"jaar uit jaar in 4230 francs.
En toch Yeranderingen
De vorige jaren was in de begro
tingen en de rekeningen gesproken
over grond-renten en intressen van
kapitalen (voor 1836 begroot op 127
francs, ontvangen ioó francs en 4i
centimes). In de begroting voor 1839
lezen we over opbrengst van rente
op particulieren en interest van
kapitalen (ontvangen het vorig jaar
125 francs en voor 1839 op hetzelfde
bedrag begroot). We moeten daar
dus uit afleiden, dat mee „grond
renten" in voorgaande jaren bedoeld
werd: „opbrengst van renten op
particulieren". Worden we daar veel
wyzer door
Door vergelijking kunnen we wel
een lantaarntje zien opbranden.
(Toen bestonden nog olie lampjes met
walmend katoen uit de tuit). Er
waren immers gronden verkocht.
In 1835 waren byv. de intressen
van koopprys en van verkochte
gronden begroot op ïooo francs. (In
1836 werd ontvangen 777 francs 91
centimes). Nu volgen vanzelf nieuwe
vragen. Werden die gronden niet
betaald? Wat betekende datgeharre
war met woorden als rente van
„koopprys" en van „verkochte gron
vechtpartij van Zondagavond nog lang
niet afgelopen. Ddt hoefde niemand
te denken, dat boer Vullings en Nol
Berens en hun helpers het er nu by
zonder laten zitten. „Let maar eens
op, er broeit nog wel watEn niet
zo'n beetje!.."
Toen werd Heihoek in beroering
geschud, doordat de marechaussee als
begin Tienus Basten kwamen arreste
ren en hem dadely k overbrachten naar
Roermond.
Tienus sukkelde tussen hen in, de
weg over naar het statioD, meer dan
een uur gaans ver, als een geslagen
ouwyze lummel, die van toeten noch
blazen meer wist.
Hy strompelde maar voort, als een
zielig stuk idiotisme, terwy'1 van het
gesprek tussen de twee politiemannen
zelfs geen klank tot hem doordrong.
Tot hem richtten zy ook geen enkele
maal het woord, voordat zy in het
dorp de trappen van het raadhuis op
stapten, waar zy even hun tocht
moesten onderbreken.
Die mooie dag met de burgemees
tere samen lag voor Tienus in een
wazig van verleden. Hy tufte eens...
Trien lag zich thuis de kop ziek te
brullen. De nieuwsgierigheid dreef de
boerin van de Koekamp en die van
de Haasboer naar haar toe, zy hun
kerden naar bijzonderheden.
Maar toen zy Trien Basten zo aan
troffen, wisten zy niets anders te
zeggen dan dat Trien toch ook maar
een arm dier was
Door al de slechtheid van de akelige
mensen.
Wordt vervolgd.
den"? Waarom werden daar geen
twee posten van geboekt, maar alleen
een totaal? Moesten de vroede
vaderen die puzzles maar zelf zien
op te lossen? Misschien vinden de
lezers zelf nog meer te vragen Vooral
naar aanleiding van wat nu weer
volgt.
In 1835 was voor vervallen koop
pry zen van verkochte gronden ook
nog een begrotingspost aangenomen
van 500 francs en in 1836 werd
daarop ontvangen 571 francs 19 cen
times. Begint het niet te wirrel
warrelen
Neem nog eens de begrotingspost
voor interesten van ïooo francs en
stel de interest op 5 pet., dan bedroeg
de totale verkoopsom 20000 francs.
En stel daar dan een begrotingspost
van 500 francs tegenover voor
„vervallen koopprijzen van rerkochte
gronden".
En dan kijken we naar de jaren
1838 en 1839 Nu gaat het over
„opbrengst van rente op particulieren.
Interest van kapitalen'(Zie boven).
Ontvangst en begroting beide 125
francs. Maar het zyn weer twee
posten, in een totaal samengereken'd.
Tegen 5 pet. gerekend de rente van
een totaalsom van 2500 francs.
Een leuk gochelspelletjel Zo meen
je het ding te zien, en dan is het
opeens in de mouw verdwenen.
Wat waren destijds „particulieren"
Werd met dat woord bedoeld andere
personen dan leden van het gemeente
bestuur? Of instellingen, die niet
gemeentelijk eigendom waren
Het wordt nog geheimzinniger
Want voor de jaren 1838 en 1839 is
in een afzonderlijke paragraaf onder
„verschillende" opbrengsten als ont
vangst opgegeven aan rente van
verkoop van gemeentegronden 600
francs en als begroting 500 francs
Tegen 5 pet. dus de ontvangst van
de rente van een kapitaal van 12000
francs en in de begroting verwacht
een rente van een kapitaal van 10000
francs.
Er staat nergens, dat op de koop
som(men) 2000 francs was afbetaald
of afbetaald zou worden. Ook niet,
dat de interest was verlaagd, Het
door ons genoemde cijfer 5 pet. staat
er ook niet, dat is maar een ver-
onderetelling. Door een ander rente
cijfer te veronderstellen verandert
natuurlijk de bedoeling geenszins.
Kapitaal
We vinden telkens wel de totalen
van de inkomsten en van de uitgaven
(met de fouten inbegrepen) en de
batige saldi.
Maar hoogst eigenaardig is, dat er
noch in de begrotingen noch in de
rekeningen en verantwoordingen, dus
nergens sprake van gemeente kapita
len is, behalve dan in de vage be
woording„interest van kapitalen"
en dan nog samengevoegd met andere
begrippen.
Betekende de uitdrukking „rente
op particulieren" misschien ook, dat
de gemeente kapitaal aan „particu
lieren" had geleend?
En dan komen we weer op het
woord grond renten. Had dat niets
te maken met verkochte gronden
Zo niet, waarmee dan wel Waarom
werden al die belangrijke zaken van
bestuursbeleid zorgvuldig verzwegen
We moeten wel de indruk krygen,
dat het „plaatselijk bestuur" alles,
wat een licht kon laten vallen op
het kapitaalbezit van de gemeente,
handig wist weg te moffelen.
(Het gaat er hier niet over, dat
het begrip „kapitaal" staathuishoud
kundig meer omvat dan geldsommen.)
Wordt vervolgd.
Rusland
In de laatste weken hebben de
Russen Malenkov vooraan een
vredelievend samenleven bepleit van
de sowjetstaten met de andere landen.
Zy kunnen dat wel menen. Hun koude
oorlog heeft vele bevreesde staten op
een gedreven en zelfs Tito verzoend
met het Westen.
In India was aanvankelijk de nei
ging sterk, om neutraal te zyn, en
met het rode China in zee te gaan,
in de hoop, dat dit zich losser zou
maken van Moskou en zou samen
werken met andere Aziatische landen.
Toen dit werd verhinderd door de
Chinese deelneming aan de Noord
koreaanse agressie, heeft India in de
Ver. Naties veel meer toenadering
gezocht tot het Westen dan tot de
Sovjetstaten.
De herbewapening van de niet com
munistische landen moet het Kremlin
ook te denken hebben gegeven, omdat
het economisch nog zo veel zwakker
is dan West-Europa en dan de Ver.
Staten. Er moet dus „stoom worden
afgeblazen", de spanningen moesten
verminderen.
Men leide daaruit evenwel niet af,
dat Moskou (dat weliswaar al jaren
In de vluehtelingentragedie van
het hoerendom uit de Sowjetzone is
ook een aanzienlijk zeer aantal
oude en gebrekkige mensen betrok
ken.
Deze omstandigheid kenmerkt de
cynische brutaliteit, waarmee de
Duitse Sowjet autoriteiten proberen
hun plannen uit te voeren.
Ook in Meckenburg lyken de maat
regelen tegen de stand van de middel
en grote boeren erg veel op „koude
onteigening."
Net als in de andere delen van
de Sowjetzone worden ook hier de
boeren van hun hofsteden verjaagd,
omdat zy tegen de bepalingen van
de wetten op de afieveringsverplich-
tiDgen zouden hebben gezondigd.
De eigenaars van de boerderijen
mogen het dan nog als een heel
gelukkige omstandigheid beschouwen
wanneer zy geen aanklacht wegens
economische misdaden of sabotage
krygen.
Op de ontruimde boerderyen worden
zogenaamde „beheerders" aangesteld,
terwyl de boeren met hun gezinnen
elders een goed of schamel heenko
men moeten proberen te vinden.
Velen zyn desondanks toch in de
zone gebleven, omdat zy meenden,
dat hen nog kansen geboden zouden
worden.
Zulke kansen kwamen er ook zo
nu en dan en wel in de vorm van
een bezoek van een gemeentelijke
ambtenaar, die hen kwam opwekken
om op de eigen boerdery als loon
trekker te gaan werken.
Voor de weinigen, die hierop in
gingen, werd het een bittere teleur
stelling.
Het vee van de boerdery was
grotendeels weggehaald, kippen en
eenden eveneens. Van 't gereedschap
was nog slechts een deel aanwezig.
Eventuele voorraden aan zaaigoed en
kunstmest waren nergens meer te
viDden.
Voor deze feiten moesten ook de
koppigste boeren capituleren. De lege
stallen en schuren spraken een zeer
duidelijke taal en de boeren verston
den die taal maar al te goed.
Dat zou dus het middel zyo, om
hen tot de collectivisering te dwingen
en 'hen in het labyrinth van de
slavernij te sturen.
Zelfstandig beheer van boerderyen
is onder de door de Sowjets opgelegde
voorwaarden in geen geval meer
mogelijk en daaraan is het te danken
dat duizenden boeren de vlucht naar
West Berlijn verkozen.
Het lot van de boeren, die reeds
als „ouden van dagen" op hun lapje
grond de levensavond sleten, is wel
bijzonder tragisch.
Deze oudjes zijn vaak innerlijk niet
in staat van de boerderyen, van de
velden, die sedert generaties het
eigendom van hun familie waren,
weg te trekken en blyven vaak in
de erbarmelijkste omstandigheden
achter.
Wanneer zy tenslotte dan toch het
besluit nemen de boerderijen en de
vertrouwde omgeving te verlaten en
de jongere familieleden in 'n onzekere
toekomst te volgen, dan alleen uit
de schier ondragelijke angst voor de
eenzaamheid en verlatenheid te mid
den van een door despotische maat
regelen geschonden samenleving.
Hun weggaan wordt door de sow-
jetautoiiteiten niet belet, want deze
mensen behoren tot een categorie,
waarvan de Sowjetzone zich maar al
te graag ontdoet.
De Sowjeteconomie kan geen oude
mensen en gebrekkigen gebruiken.
Zij kunnen niet medewerken aan de
„vervulling" van het plan".
Dus mogen zy vertrekken en de
handig georganiseerde fluistercampag
nes en duidelijke suggesties in deze
zin van de overheid bewegen deze
vaak hoogbejaarde mensen tot de
vlucht naar het Westen.
In het Westen is echter in vele
gevallen de reden tot vlucht niet
voldoende erkend.
Om te verhinderen, dat deze mensen
in de duistere stroom der „illegale"
dat wil zeggen niet officieel erkende
vluchtelingen ondergaan, werden zy
door de „Innere Mission" opgevangen
en in haar tehuizen ondergebracht.
Hier wordt meer op de menselijke
noden en minder op de paragrafen
gelet en getracht deze oude mensen
nog een dragelyke levensavond te
verschaffen.
een oorlog uit de weg gaal) door wat
schappelyker te worden zou afzien
van het winnen van bondgenoten.
Niet zozeer ia West Europa, waar
in geen land een meerderheid bestaat,
die Moskou vriendelijk is gezind, en
waar men terwille van handelsvoor
delen niet tot grote concessies bereid
is. Maar in Aziö is de toestand min
der geconsolideerd.
Midden-Oosten en Azië
De moeilijkheden welke Engeland
en de Ver. Staten ondervinden in
Egypte en Perziö bunnen eventueel
worden uitgebuit. Nu Moskou wat
vriendelijker spreekt, ziet men ook in
India, Burma, Pakistan en Ceylon
weer neigingen tot zaken doen en
politieke neutraliteit.
Burma en Ceylon leveren rubber
aan Peking en nu heeft Burma af
gezien van Amerikaanse hulp, om de
handen vry te hebben. De voorwaar
den voor die steun houden immers
in, dat geen strategische waren aan
China mogen worden geleverd.
Burma heeft bovendien by de Ver.
Naties een klacht ingediend tegen
Tsjiang Kai sjek, wiens troepen in
1950 uit China werden verdreven maar
voor een klein deel zich hebben ge
nesteld in burmese grensprovincies
en daar weigeren, zich te laten inter
neren. Zy stryden tegen burmese
troepen, met Amerikaanse wapens, die
Tsjiang zendt uit Formosa. India,
Pakistan en Ceylon ondersteunen de
klacht van Burma, die zijdelings is
gericht tegen de hulp, welke de Ver.
Staten aan Tsjiang verlenen.
Tegemoetkomingen
Daar Moskou zeker voortgaat, te
pogen landen te onttrekken aan de
Amerikaanse invloed, is men te
Washington erg voorzichtig inzake
het fluiten van de Moskouse voge
laar.
De gebaren van goede wil van
russsiche zijde zijn talryk: in Berlijn
praat Tsjoetkow met een britse
luchtmaarschalk om incidenten in de
lucht te vermijden.
Molotow zal er in Noord Korea op
aandringen, dat britse en franse
burgers (geen amerikaanse nog) wor
den vrijgelaten uit gevangenschap.
Tien amerikaanse journalisten
mogen Moskou bezoeken.
De Noord Koreanen en rode Chi
nezen hebben aangeboden, te praten
over uitwisseling van zieke krijgsge
gevangenen en over een bestand
(waarbij dan weer het probleem ter
sprake komt van de vrijwilligheid
der repatriëring, want vad de 132
duizend gevangenen in geallieerde
kampen willen er 50000 niet naar
het communistisch gebied terug)
In Rusland zelf heeft Malenkow de
amnestie toegezegd voor tal van niet
politieke misdrijven en de indruk
van mildheid versterkt.
De scheldpartijen aan het adres
van Adenauer gingen echter door, in
d9 Veiligheidsraad kon men het Diet
eens worden over een opvolger van-
de secretaris TrygveLie, het plan
van India voor een bestand in Korea
is niet aanvaard, en zo moet men
dus maar afwachteD, of er werkelijk
ontspanning komt
In dat geval moeten de Verenigde
Staten evenwel veel aandacht gaan
schenken aan de economische hulp
en aan hun politiek jegens het Nabije
en Midden Oosten
Ook Japan is een zwak punt, nu
de Chinezen er de handel mee hebben
hervat
Washington zal te Moskou worden
vertegenwoordigd door de zeer be
kwame Charles Bohlen, een uiterst
bekende van Rusland, die ondanks
de aanvallen van Mac Carthy op zijn
^linkse afwijkingen" door Eisenhower
is gehandhaafd
Hy is de juiste man voor eventu
ele accoorden
Europese samenwerking
Doordat de dood van KoniDgin
Mary van EngelaDd en berichten
over „een tweede Landru" in Londen
byna evenzeer de mensen bezig hield
als de russische stappen, raakte hét
nieuws over de europese samenwer
king wat op de achtergrond
De franse ministers, die in Was
hington zyn geweest, hebben beloofd
te zullen aandringen op de ratificatie
van de Europese Defensiegemeenschap
zoals Adenauer, en in ruil' hulp
toegezegd gekregen voor hun stryd
in Indo China
Te Bonn wacht men nu met de
definitieve ondertekening totdat de
parlementen der andere landen de
EDO hebben geratificeerd
In Rome behaalde De Oasperieeen
overwinning door aanvaarding van
de nieuwe kieswet, ook in de senaat.
Engeland zal meer kopen van
Frankrijk en Italië
Geen ongunstige ontwikkeling dus
Middenstands-moeders nit
Venray, Horst en Sevennm
op 16 April naar Kasteel Well
Nadat vorig jaar een aantal goed
geslaagde experimenten zyn genomen,
organiseert de Kath. Limb. Midden
standsbond dit jaar een groot aantal
Moederdagen, 0 a. in Roermond, Heer
len, Venlo en Well.
De bedoeling is de moeders, die
zo'n belangrijke taak vervullen in 't
middenstandsgezin en dikwijls ook in
de middenstandszaak, in haar drukke
werkzaamheden, een rustige dag te
bezorgen, zonder beslommeringen en
zorgen. Een dag van bezinning op
haar heel eigen taak en tevens ook
een dag van ontspanning.
Donderdag 16 April zal zulk een
dag gehouden worden voor de mid
denstandsmoeders uit bovengenoemde
plaatsen.
Om ieder gelegenheid te geven deze
dag mede te maken, is de H. Mis
gesteld op 10 uur. Rmd 6 uur in de
namiddag gaat ieder weer naar huis.
Da conferenties worden gegeven
door pater Leopold Moonen 0 f.m
kernleider van de Kath. Limb. Mid
denstandsbond.
's Namiddags wordt er gezorgd
voor diner en in de loop van de dag
wordt koffie, thee en vla geserveerd.
Het geheel wordt besloten door
een gezellig samenzijn, met enkele
aardige voordrachten, zodat 't geheel
het karakter draagt van een verdie
pingsdag, maar ook van een vacan-
tiedag.
Reeds werden dit jaar een vyftal
van deze dagen georganiseerd. Zelfs
moeders van grote gezinnen, met
kleine kinderen en een drukke zaak,
wisten zich vry te maken en z(j
hadden er geen spjjt van.
Men verwacht op 16 April een
flinke groep deelneemsters uit Horst,
Sevenum en Venray Men kan zich
o a. opgeven by Mej. L. Schaeffers,
Patere8traat 30.