TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Dagboek van een krijgsgevangene De man zonder verleden Amerikanen op bezoek in Merselo Het werk van het Sociaal Charitatief Centrum le Venray in de laatste 2 jaren. Stap over ep KOFFIE CACAO ZUIVER VET CAPUCIJNERS ROOKWORST met loodje FIJNE SNIJWORST MAKREEL GROOT BLIK GRIESMEEL BESSENSAP GEKRUID SPECULAAS BROKKEN SPECULAAS AMANDEL-SPECULAAS PEPERMUNTBALLEN FOND. BORSTPLAAT Geboorte- Kaartjes Glaswerk F. W. HENDRIKS VRIJDAG 31 OCTOBER 1932 No 44 DRIE BN?ZEVENTIGSTB JAARGANG In Maart 1949 werd op initiatief van de parochiale Katholieke Actie een studiecommissie in het leven geroepen, wier taak het was de mogelijkheden te bestuderen, die de Charitas biodtby een samenbundeling van de katholieke sociaal charitatieve zorg in het Dekenaat Venray. Reeds eerder was van Bisschoppe lyke zijde aangedrongen op een der gelijke samenbundeling en de studie commissie der K.A. had dan ook de steun van Aalmoezenier Gerrits, die op dit gebied reeds ervaringen had. Het rapport van deze commissie was eon aanbeveling om te komen tot een dekenaal Sociaal Charitatief Centrum, dat in Maart 1050, dan ook definitief word opgericht. In deze vereniging, werken samen alle kerkelijke en kérkeiyk goedge keurde sociale on charitatieve instel lingen, 0111 'n zo doeltrefi'end mogelijke sociale charitatieve zorg in ons dekenaat te krijgen. Om 'n intensief contact te onderhouden met de verschillende parochies van ons dekenaat, heeft 't Centrum parochiale comité's in 't leven geroepen, o.a. in Wanssum en Veulen, die 't dekenaal Centrum in alle opzichten helpen voor zover 't hun eigen parochie betreft. Het werkterrein van het Sociaal Charitatief Centrum omvat behalve de gemeente Venray, ook de gemeente Wanssum en verder de parochie Blitterswyck. In deze afgelopen jaren heeft het Centrum reeds vele algemene pro blemen besproken en bestudeerd. Daar is op de eerste plaats de bejaar denzorg en het tehuis voor bejaarden, waarvoor een enquête gehouden is en reeds verschillende plannen op stapel stonden. Do financiële kant van de zaak heeft echter voor onverwacht opont houd gezorgd. Daar is verder de Gezinsvoogdij en Patronage, waarbij men tenslotte gekomen is tot het oprichten van oen dekenale afdeling, die reeds 25 gezinsvoogden kent en zeer goed werk doet. Dan is er verdor de zorg voor lichamelijk gebrekkigen, waarby de plannen ontworpen werden voor een zg. beschutte werkplaats, terwijl de oprichting van de Invalidenbond St Lidwina hiervan een uitvloeisel is. Uit deze besprekingen ontstond verder de Charitascommissie, die in onderling overleg de hulpbehoevenden hulp verschafte door de'verschillende aangesloten charitatieve verenigingen waardoor dubbele ondersteuning wordt voorkomen, maar vooral door de sociale werkster de oorzaak van de van de hulpbehoevendheid kan worden opgespoord en zo mogelyk wordt weggenomen. Bovendien is door het Centrum nog besproken de prostitutiobestrijding, de zorg voor jeugdige fabrieksarbeid sters, het sociaal volkscredietwezen, allemaal onderwerpen, waarover in de toekomst zeker nog wel het een en ander te doen zal zijn. Dat vanzelfsprekend alles gedaan wordt om de leden van liet Centrum op alle gebied te oriënteren en te vormen, behoeft niet gezegd te worden alleen klaagt liet Bestuur, dat er voor het sociaal charitatief werk zo weinig mensen aangetrokken kunnen worden. Al dit werk is verricht kunnen worden door de financiële hulp van gemeenten, parochies en verschillende instellingen, die door hun gayen dit werk hebben mogelyk gemaakt, terwijl ook de Stichting Maatschap pelijk Werk ten Plattelande haar steentje daartoe heeft bygedragon. Dat het Bureau in de Patersstraat 10a sinds de aanstelling van de sociale werkster goed werk verricht, blykt wel uit het vele bezoek, dat daar wordt ontvangen. Tot heden werd by v. 11 x bemid deld in arbeidsaangelegenheden, 23 x in charitasgevallen, 2 x bij oorlogs schade, 11 x voor opheffende zorg, 4 x voor voogdy, 10 x voor huisves ting, 4 x voor rechtsbemiddeling, 3 x voor bijzondere hulpverlening, 4 x voor gezinshulp, 17 x voor inlichting, 12 x voor financiële bemiddeling, kortom meer dan 120 gevallen werden bemiddeld, terwyl 276 bezoeken aan huis werden afgelegd. Zo zyn dan twee jaren voorbij, jaren, die wat het sociaal charitatief werk betreft, feitelijk gestaan hebben in het teken van opbouw en uitbouw, maar toch ook jaren, die wel duidelijk hebben aangetoond, dat deze samen bundeling van krachten van grote waarde is voor alle parochies, die hier by horen. Het werk, dat zo klein begonnen is, groeit door de nood der tyden, maar de hulpbehoevende yindt hier meer dan een simpele gave, hier wordt hem daadwerkelijk hulp ver leend om er weer bovenop te komen, terwyl de vele andere problemen op dit terrein die studio krijgen, die voor een goede oplossing dringend nodig is. Als dan straks de jaarvergadering gehouden wordt, zal men op fouten kunnen wijzen, maar dan kan ook trots het werk van de afgelopen tweo jaren ge'oond worden, dat elk jaar meer kan uitgroeien, mits het Centrum die hulp van ons krygt, die ze voor een behoorlijke uitvoering van haar taak zo dringend nodig heeft en .ook redelijker wyze mag verwachten. „Uw land", zo zei Laurence Beymer uit Montpelier, Indiana, U S A „is me vooral opgevallen, door zyn ont zaglijk veel fietsers, zyn groot aantal landarbeiders en zijn geweldige op brengst per h.a. bouwgrond." Beymer was een van de twee Amerikanen, die tezamen met drie Amerikaanse meisjes, sinds 14 Juli in ons land verblijven. Door de I.F.Y.E., een organisatie, die voor internationale uitwisseling zorgt van do boerenjeugd, zijn ze voor drie maanden naar Nederland gezon den uit alle delen van Amerika. Zo kwam juffrouw Shields uit North Carolina, Patricia Horning uit Oregon, Louise Wintermute uit Iowa en Raymond Borton uit Michigan. Zij hebben ieder voor zich al die tijd doorgebracht op verschillende boerderijen in Nederland en nu ze voor hun vertrek staan waren zy weer samengekomen, om Limburg, de provincie, waar geen hunner nog gewerkt had, gezaïnenlyk te bezich tigen. Dat dit in een dag moest gebeuren, was hun schuld niet, want zij zouden graag langer zyn gebleven, omdat ze hier nu eindelyk eens wat meer bomen en bossen zagen, in plaats van do vlakke polders, waar ze in die drie maanden eerlyk wat op uit gekeken waren. Maandagmorgen hadden zij een bezoek gebracht aan het landbouw- huis in Roermond, waar zy een korte uiteenzetting kregen van het organi- XXXI Vrouwenkamp Voor my was inderdaad de oorlog met Japan afgelopen maar goed en wel liep ik als vry man rond in Singapore, toon de eerste vrouwen van Java al overkwamen. Toevalligerwijze was daar een ken nisje by, dio met my'n vrouw en kindoren samen „geleefd" had in het beruchte Tjidengkamp in Batavia en dus uit de eerste hand mij een relaas kon geven over do drie jaren kamp leven van myn gezin. Hun ervaringen kunnen als stereo tiep gelden voor die van alle andere vrouwen; orzijii verschillende nuances in de behandeling, doch de groto lyn is voor alle kampen gelyk, of we nu het Tjiapitkamp van Bandoeng, de vier kampen van Semarang, de kam pen van Pakan Baroo en Medan of welk kamp ook nemen. Over de Japanse soldaten liepen allerlei geruchten, voor de inval plaats had; het zouden sadisten zyn, beestmensen, vrouwenjagers en nog erger. Meteen by de inval trokken de vrouwen, die buiten de centra woon den, naar de steden, waar ze by kennissen en familie onderdak vonden. De hoognodige meubels konden wor den meegenomen; de rest viel ten prooi aan rampokkers, die in alle Oosterse landen als aasgieren neer vallen op elk huis, dat onbeheord achterblijft in tijden van onrust en •oorlog. Alle gemobiliseerde mannen kwa men in krijgsgevangenkampen terecht die niet in dienst waren, werden eveneens in burgerkampen geïnter neerd. De vrouwen en kinderen waren dus volkomen overgeleverd aan de willekeur van de vijandelijke soldaten en hun inlandse collaborateurs. Ze behielden verder hun volledige vry heid die eerste maanden en geen enkele vrouw, die het zelf niet zocht had last van de Japaners. Er waren strenge voorschriften uitgevaardigd, dat elke blanke vrouw ontzien moe6t worden. Tot grote eer van de vrouwen kan gezegd worden, dat „vriendschap" tussen blank en spleetoog tot de uitzonderingen heeft behoord. Maar reeds in 1942 volgde al het algemeen geldende bevelAlle vrou wen worden in bepaalde wijken geïnterneerd of in kampen. En daarmee begon ook voor de vrouwen een periode van ondenkbare vernedering en stelselmatige uithon gering. Tjideng was voor de oorlog een beruchte vrouwenbuurt, bestaande uit kleine stenen huisjes, gescheiden door kleine tuintjes en heel enge steegjes. Geen degelijke vrouw zou zich daar voor de oorlog durven vertonen; nu werd het gepromoveerd tot kamp voor de duizenden blanke vrouwen en kinderen. Toen de internering eenmaal was begonnen, raakte Tjideng steeds Hij vond in Frankrijk zijn vrouw en kinderen terug Op 1 November 1949 stak een jonge, goedgebouwde, knappe, lenige man Fleetstreet over in Londen. Hy had niet uitgekeken en hoewel de bestuur der van de autobus al het mogelijke deed om een aanry'ding te voorkomen kwam de man in een ziekenhuis terecht meteen ernstige schedelbreuk. Er was geen hoop meer. Maar ^aak schijnen er wonderen te gebeuren. Tegen de pertinente verklaringen van de geneesheren in, herstelde de man. Zyn geheugen bleek echter verdwe nen. Hy kon zelfs niet meer lezen, schijven of spreken. Omdat het slacht offer op het ogenblik van het ongeval geen papieren by zich droeg, was zijn indenditeit onbekend. Annonces in bladen hielpeD niet. De jongeman van 1 November bleef een naamloze onbekende die opnieuw had te beginnen. Naar de R.A.F. Stap voor stap begon de man zonder geheugen opnieuw. Hem werd lezen, schrijven, spreken en rekenen geleerd, satiewerk. Vandaar ging het naar Posterholt, waar ze de landbouw- huishoudsckool bezichtigden. 's Middags stond de Vredepeel op het programma en na een korte kennismaking met de heer Daemen van de Grontmy en wethouder Pub ben in Hotel de Zwaan, ging het gezelschap, dat werd begeleid door de landbouwconsulent ir Zegers en de heer de Ponti naar de Vredepeel. Vol bewondering hebben de Ameri kanen deze wyze van landaanwinning bekeken, besproken en gefotografeerd. En inderdaad had men moeilijker iets beters kunnen laten zien aan de gasten als deze ontzaglijke vlakte, voor een jaar terug nog heide nu goede bouwgrond, waar het winterkoren op honderden ha. reeds naar boven komt en de stoomwalsen nieuwe kaars rechte wegen aanleggen. Ontegen zeggelijk hebben de Amerikanen hier kunnen leren hoe groot de Dood aan bouwgrond is in ons vaderland en in de lezingen, die zy by hun terug komst in Amerika moeten houden voor de boerenjeugd, zullen zij zeker niet dit ontginningswerk met zyn vele moeilijkheden vergeten... Wethouder Pubben trad na terug komst in Merselo op als gastheer en had gezorgd voor een Limburge koffietafel. Moeten wij nog vertellen, dat de dames niet eerder vertrokken voordat zy het recept hadden van de Limburgse vla? Ten huize van de heer Pubben werd kennis gemaakt met de nieuwe kringvoorzitter van de Jonge Boeren de heer van Osch, alsmede met het bestuur van de Jonge Boeren van Merselo, die hun Amerikaanse gaston uitnodigden een sportdemonstratie te zien in het Jeugdhuis. Hier lieten de Jonge Boeren, na een woord van welkom door de kring voorzitter, zien tot welke prestaties men op het gebied van lichamelijke oefening in staat is. De sportleider Joosten alsmede meester Hendriks konden vol trots het kunnen van hun troep tonen. De heer Wismans bood een foto ter herinnering aan, alsmede de heer Pastoor, waarna een der Amerikaanse gasten haar voldoening uitsprak over het gebodene en de gulle gastvrij heid. Tot slot werd buiten een grootse pyramiden opgebouwd door de turners en dan namen de Amerikaanse gasten afscheid van Merselo. De jonge boeren van Merselo kun nen vol trots terug zien op deze korte ontmoeting, die aan de gasten een overduidelijk beeld gaf van wat de samenwerking in hun kring tot stand wist te brengen. voller. Van alle steden en plantages uit West Java dromden de vrouwen hier by elkaar. De huizen werden steeds dichter bevolkt. In de ruimere woningen, met zes flinke kamers woonden eerst een 25 mensen, later werden het er over de 100. In de kleine huisjes met vier kamertjes van 3 by 3 V2, woonden, aten, sliepen wel 25 men sen by elkaar. Mijn vrouw had zulk eon kame tje met 2 volwassenen en 4 kinderen. A Nachts lag de vloer bedekt met matrassen of wat daar voor doorging. Overdag werd het beddegoed opge stapeld in een hoek en diende voor zitbank. Het enige tafeltje, dat 's nachts buiten gezet werd, kwam weer op zyn plaats in het hokje en klaar was de metamorpha8e van slaap- in woon vertrek. Houtwerk en alles wat aan de huisjes brandbaar was, had zyn be stemming gevonden in de „keuken", zodat dag en nacht licht en lucht vrijelijk binnen konden. Al spoedig hadden de vrouwen ook niets meer op te sluiten. De weinige kleren raakten versleten, kostbaarheden hadden hun weg ge vonden over de omheining naar Chi nezen, die voor veel geld en edel metaal weinig voedsel en vruchten aanboden. Want geen van al deze vrouwen heeft gedurende de gehele oorlog ook maar één cent van wie ook ontvangen. Waar ze dan van leefden, zy en hun kinderen De Jap was 0 zo berekendin het begin liet hy de vrouwen voor zich zelf zorgen en door verkoop van eigen dommen, naaiwerk, lesgeven, bakken van koekjes e.d. trachtten zij wat te waarby hy snelle vorderingen maakte. De rechtbank verleende liem een naam voortaan heette John Newton en als geboorte datum werd aange houden 1 November 1921. Burgerlijke staatvrijgezel. Hjj voelde zich aan getrokken tot de vliegerij en tekende voor de R.A.F., waar hy na enige jaren sergeant vlieger werd. Nu werd het tyd om na een meisje uit te kijken en in dat opzicht be hoefde men hem blijkbaar niets te leren. Hy huwde met een beeldschone Duitse, zekere Ingrid, die dienstbode was in Londen en hiermee dus Mrs. Newton en.... Engelse werd. Het jonge paar was gelukkig en do toekomst scheen Mr. and Mrs. Newton roos kleurig en vol mooie beloften to zijn. Het onderbewustzijn trok John naar Frankrijk. Het jonge paar spaarde en spaarde en toen dit jaar hun vacantietrip aanbrak konden ze zich een Paryse vacantie veroorloven. Yvonne wachtte Geduld en vertrouwen worden wel haast altijd redelyk beloond, ook al lykt een zaak hopeloos. In Le Havre wachtte Yvonne al bijna drie jaar op de terugkeer van Henri; do vier kindjes vroegen iedere dag waar Papa bleef en telkens wist Yvonne weer een ander verhaaltje te verzin nen, De zeeman was medio October per schip vertrokken en in Londen ver dwenen. Men had advertenties ge plaatst om hem op te sporen, doch zonder resultaat. Yvonne vreesde, dat er een ongeluk was gebeurd, doch iets in haar bin nenste zei haar, dat Henri terug zou komen. Hij kon haar ook niet opzet telijk in de steek gelaten hebben, omdat hun liuwelyk boordevol geluk was en Henri gek was met de vier kinderen. De bewuste Dinsdag was al vreemd begonnen. De oudste twee warer. naar school en terwyl ze doende was de jongsten te verzorgen, tintelde er een vreemd opgewekt gevoel, in haar, iets onbeschryfelyks, „Ik voelde", zo vertelde zy dezer dagon, dat er vandaag iets prettigs zou gebeuren. Om tien over half elf ging ze bood schappen doen. Om tien voor half twaalf' onmoette ze Henri, midden in Le Havre, een knappe vrouw aan zijn arm. Samen bewonderde het jonge paar de etalages van een schoon winkel. het besluit van Ingrid Yvonne viel hem om de hals, gilde „Henri" en vielin zwym. Jolm kende haar niet. Nog steeds herinnerde hy zich niets omtrent zyn verleden. Ingrid verzette zich niet tegen de „indringster". Integendeel, terwyl de tranen in haar ogen stonden verzorgde zy de patiënte, die men de betreffende schoenwinkel had binnengedragen. John verstond geen woord Frans, maar de diep, menselijke tragedie lag hier voor het rapen. Een tolk vertelde hem, hetgeen Yvonne expliceerde. Hij giDg met haar mee, naar huis. Hy verzocht icgrid even in een restaurant te wachten. Op weg naar de woning van Yvonne herkende hy plotseling eon zeker kantoorgebouw. Geleidelijk aan begon hy zich Franse woorden te herinne ren, maar toch bleef de tolk noodza kelijk. Zyn kinderen herkendo hy niet. De radio kwam hem bekend voor. Op de schoorsteen stond een foto van hem, Yvonne en twee kinderen. De waarheid werd hem duidelijk. Er volgde een onstuimige huilbui en daarna was zyn geheugen terug ge keerd. John Newton was Henri Dupont geworden. De Engelsman was Frans man. De piloot was matroos, Hy had vier kinderen en Yvonne. Ingrid is verdienen, om aan eten te komen. Dat lukte een tydiang, door het bewonderenswaardige aanpassingsver mogen van deze dappere vrouwen. Maar na een jaar was alles ver kocht, waren de centen op toen had de Jap hen waar hy ze hebben wilde totaal afhankelijk maken van zyn „milddadigheid" d.wz. zyn zucht om de gehate blanke te vernederen in het oog van de Indonesiër en geheel het Aziatische ras, te brongen tot de bedelaarsstaf, tot willoosheid door honger en kommer. Tot bewakers van de kampen wer den de „heiho's" aangesteld, Inlandse jochies van 16 a is jaar, gedrild in het Japanse leger, opgezweept door duivels sluwe propaganda, die op alle hoeken en pleinen uit loud-speakers uitgebraakt werd over het domme volk en deze pubers. En in hun onderbewuste minder waarheid sgevoel wreekten deze knapen zich op deze weerloze mensen, sloegen en ranselden, gaven do dwaaste bo velen. Zy werden uitsluitend geleid door wraaklust en haat. Aan het hoofd stor.den Japanners, waarvan Tjideng de beruchte Sonai Ohara toegewezen kreeg. Wy mannen hadden voordien reeds het genoegen gehad hem te leren kennen en menig een heeft nog de herinnering diep in geprent gekregen in de vorm van slagen en trappen, enkelen holaas, kunnen hun laatste ontmoeting met Sonai niet meer vertellen. Zy moesten het met de dood bekopen 1 Sonai waB een psychopaat, een gees telijk verwrongen persoon, die in vlagen van afwijking de wreedste, de gemeenste misdaden pleegde. Hy trommelde de 10.000 vrouwen en kindoren, zieken en zwakken, do vers gebrand. 250 gram. erg voordelig. 250 gram 250 gram „nieuwe oogst". 500 gram de ECHTE Gelderse, per stuk ca. 30 plakken in 100 gram voor Uw slaatje heerlijk met Bessensap. 500 gram t per fles 4 1 1 fijnste kwaliteit. 250 gram heerlijke, dikke brokken. 250 gram met veel Amandelen. 250 gram 150 GRAM «ets bijzonders. 100 gram 25 en verdwenen. Ze begrijpt het drama en heeft vry willig afstand gedaan van haar grote geluk. Ze heeft Yvonne geschreven dat ze weet, dat zij en de kinderen Henri ook gelukkig zullen maken. De echt- scheidingseis, welke ze onmiddelyk heeft ingediend werd afgewezen, om dat het huwelijk wettelijk niet bestond Henri Dupont is plotseling drie jaar ouder geworden en in Londen is de naam John Newton uit de Burgerlijke stand geschrapt. Drukkerij vd. Munckhof. oud3ten en de jongsten om de haver klap, op, midden in de nacht om ..geteld" te worden; maar Sonai liet hen uren staan in het donker, stram in de houding, bewaakt door de heiho's. Soms werd na uren staan de troep naar „huis" gejaagd, soms verscheen een brullende Sonai, sloeg lukraak rond en verspreidde doodsangst onder oud en jong. Hij presteerde het, om voor straf 3 dagen helemaal geen eten te geven en ik geef het je doeD, om kleine kinderen aan het verstand te brengen, waarom ze 3 dagen niets te eten krijgen. Meermalen gooide hy kalk in het eten in de gaarkeuken, strooide er zand in en meer dergelijke bestiali teiten maakten hem gehaat en meer Als Sonai in de buurt gesignaleerd was, vluchtte alles in dolle angst weg en in de lege huizen sloeg en trapte hy dan alles kapot. Vrouwen die betrapt werden op handelen over de omheining, werden dagen gevangen gezet, kaal geknipt of op nog pijnlijker wyze verminkt. Sonai is een begrip geworden, voor ons mannen en meer nog voor de moeders, een begrip van alle laags, dat in een mens kun huizen. Hy heeft het duur betaald; vlak na de oorlog kwam hy als oorlogsmis dadiger by ons in Singapore en in dezelfde cellen, waar wy jaren in verbleven, zaten toen Sonai en velen van zyn soortgenoten te wachten op hun vonnis. Sonai werd meervoudig ter dood veroordeeld on opgehangen! "Wel verdiend. Doch Onze Lieve Heer oordeelt anders als wy, mensen: Sonai werd na een jaar cel verblijf ge- Vegla inmaakglazen, Lampeglazen alle maten in voorraad. Tuinders- of KippeDglas, Vensterglas enkel en dubbeldik, Regendrup-, Byzantijns- Cathedraal- Auto- en Spiegelglas alles in voorraad Langstraat 46 Telef. 713 troffen door God's genadehand en de avond voor zyn dood vloeide het al- vergevende doopwater over het hoofd, waarin zoveel boosaardigs werd uit gebroeid. En terwyl de strop reeds op hem wachtte deed Sonai zijn'Eerste H. Communie. In de kranten stond dit bericht en ik las het voor. Dit zyn van die be richten om even stil te worden, maar myn dochtertje, van 5 tot 8 jaar be schermelinge van Sonai, vroeg dood leuk „Is Sonai nu in de Hemel „Ja, kind, heel zeker". Jammer, dan kom ik later weer by die r.tvent!" Kinderlogica, maar wat moet deze man in de kinderzieltjes een onbe grepen, maar diepgewortelde angst hebben teweeg gebracht. Drie jaren vochten de vrouwen hun hopeloze stryd en zy hadden het veel harder dan wy, mannen. Zy streden voor zichzelf terwille van hun kinderen; voor de kinderen werden zy heldinnen, verdroegen ze alles. Geen kleren dan de enige verscholen gelapte jurk, geen schoenen of onder goed, geen geld en nooit enig comfort, geen tehuis en alles rondom vuil en vervallen. De riolering en WC's werkten niet, de waterleiding afgesloten en dat by de smoorhitte van Batavia met een dagtemperatuur heel het jaar door van 35°. Toen wy, mannen, ver van Java, dit alles hoorden en de werkelijkheid was veel erger dan het beschreven kan worden, toen hebben wy een ere saluut gebracht aan de dappere vrouwen, aan onze eigen vrouw. En een diep gevoel van dank en trots kwam in my op, toen ik na by na 4 jaar absolute scheiding, dit hoorde van het meisje Toen Uw vroyw het kamp uitging, nam de commandante afscheid van haar met deze woorden: U, met uw 4 kleine kinderen, was een voorbeeld voor ons allen I Slot volgt

Peel en Maas | 1952 | | pagina 5