DEGRUYTER
„ZAT VAN DIE"!
Voor de politierechter
LOOPTU
EEN KWARTIER HER
OM TRAMCENTEN
UIT TE SPAREN
BEL BIJ BRAND
392
UckU
door herman H. J. Maas
Tienus Basten was niet veel naar
do school geweest. Hy moest verder
dan eon uur lopen naar de school
van moester Heuvelmans. En bijna
het hele jaar, in de lente, de herfst
on do winter, waren de wegen ver
schrikkelijk slecht.
In do hote zomermaanden bleef hy
dikwijls liever onderweg liggen en
hegschool houden. De schooldwang
(zo werd in Limburg de leerplicht
gonoemd) bestond toen nog niet.
Meester Heuvelmans was ene door-
goeje mens, hy maakte hot de kinde-
ron niet lastig en zichzelf over het
loren niet druk. Na de eerste teug
van oen groot glas Keizersbier zuchtte
hij beliagelyk
Daor zeui me zich mit pleizier 'n
stuk van ien de kraag drinke
Graag zong hy hot liedje van het
Weesmeisje
Aan don oe-oe-ver van een snellen
vlie-iet
Een toreu eurig meisje za-at,
Het weende en schereide van
voordrie iet
Hot gra-as van teraanen na-at
En dan droop zijn stem ook van de
tranen, en het vrouwvolk onder zijn
gehoor beukte mee. Het was toch
zo'n roerend lied, zo aandoenlijk,
verzekerde hy op de onderwijzers
vergadering. Maar hij kon ook wel
eens meer grappig zyn, behalve over
Keizersbier. Dan zong hy er nog een
regel by, aldus:
Omdat zy geen vry' yer had!....
En begon zelf al vooruit te lachen,
zodat anderen wel mee moesten
schudden van de lach. Was het niet,
omdat zy het zo grappig vonden, dat
liet meisje geen vrijer had, dan zal
hot wel om iets anders geweest zyn,
dat zy lachten-
Meester Heuvelmans timmerde niet
hoog. Een ander boek dan een liedjes-
boekje was in zyn hele huis niet te
vinden. Zijn grootste liefhebberij was
konijnen houden. Die zette hy 's win
ters wel eens in het schoollokaal, in
een hoek, achter een houten schot.
Hy was 'ne doodgoeje mens, hartelijk
voor de kinderen en medelijdend voor
de arme stakkerds, die zo ver moes
ten lopen in regen, sneeuwval en
snijdende kou, over onbegaanbare
wegen. Hy vond het in vergelijking
met het kinderleed op zulke tochten
niet de moeite waard, te leren hoe
lang de Tachtigjarige oorlog wel had
geduurd, en dat graaf Floris V in
1610 op het schavot was onthoofd,
of hoe de breuken 7« en "7/3c;;, samen
gesteld moesten worden, of waar
Barcelona ergens verkoos te liggen.
Neen, dat schoolse loren had hij niet
hoog.
Z\ n menig was, dat de paar kinderen
van zijn dorpje, die genoeg aanleg
hadden om verder te leren, hun weg
wel zouden vinden. Zo oordeeldo fijn
gezond verstand, zei hy.
Wat deden toekomstige ambachts
lui on boeren met dat schoolse geleer
van zy ri viei en van de Don au en van
ruzies tussen de Oranjeklanten en de
Patriotten Hy is al lang ter ziele,
en wy laten hem rusten in vrede,
zonder te onderzoeken, in hoeverre
hij gelijk of ongelijk had. De tyd
rolde toch wel voort.
Het intellectuele vermogen is by
hot ene volk, in massa genomen, be
slist hoger dan by het andere. Vol
gens onderzoekingen door geleerden
maakt het Nederlandse volk, in
massa genomen, geen bijzonder schit
terend figuur. Zy kwamen tot het
resultaat, dat 95 van de honderd
mensen in Nederland niet hoger
stijgen dan do intellectuele capaciteit
van een middelmatige schooljongen
van elf jaren, en dat hun meerdere
kennis op volwassen leeftijd niets
anders is dan meer levensondervin
ding. Daar staat dan tegenover wel
voel aanleg voor handel on techniek.
Dus het viel toch ook niet erg togen.
Men behoeft niet alles tegelijk te
hebben. En daar komt nog bij, dat
hot laatste woord over dat ingewik
keld onderwerp nog lang niet gespro
ken is.
Aanleg voor techniek by de massa
is oen natuurlijk verschijnsel. Want
van hot begin af in de ontwikkelings
geschiedenis van het mensdom heeft
de mens gereedschap, dus machinerie,
nodig gehad voor zyn bestaan. Ge
leerden zyn met hun onderzoekingen
al gekomen tot een ouderdom van
onze aarde van twaalfhonderd mil-
li oen jaren en tot het bestaan van
do eerste mensen een en vijftig mil-
lioon jaren geleden. Dus wel voldoende
tyd om doelmatige werktuigen te
loren maken voor de kostwinning en
voor oorlogen
Tusson de intellectuele capaciteit
van een middelmatige elfjarige school
jongen on de aanleg voor kunst- en
wetenschapsbeoefening de hoogste
goostelyke begaafdheden van de mens
ligt nog een lange afstand met
veel trappen.
Ook mag men niet voorbijzien, dat
tegenwoordig nog, maar voorheen
in veel hogere mate slechts enke
len de kans kregen voor de volle
ontwikkeling van hun talenten, 't
Was alles een kwestie van geld en
stand. Zo ontstonden wat men noemt
top culturen. Een talryk volk, dat
niet kon lezen en schrijven, had be
roemde geleerden en kunstenaars
Ongetwijfeld hebben de dwaasheid
van ij dele ouders en het wanbegrip
van ondorwyzers in bepaalde tydper
ken van het verleden onbeschryfe ijk
diep kinderleed veroorzaakt. By
kinderen, die geen aanleg hebben
voor het schoolse leren, bedoeld is
het leren als voorbereiding voor het
middelbaar, gymnasiaal en hoger
onderwys, is door dwang en straffen
absoluut niets anders te bereiken dan
tegenzin, afkeer, verdriet, wanhoop.
De geschiedenis spreekt zelfs van
tijden met -veelvuldige zelfmoorden
ondor de met leren gemartelde jeugd
En bekwaamheid voor ambacht,
bedrijf enz. is toch zeer zeker ook
niet minder eervol, en over het alge
meen misschien, financieel nog meer
lonend, wegens de directe betrekking
tot de productie, dan eon zogenaamd
herenbaantje van niet hoge, slecht
betaalde klasse. Daar is het gewoon
lijk vast inkomen, vaste armoede.
Tienus Basten had door het leren
in zyn jeugd geen seconde verdriet
gekond. Hy kon als volwassene een
beetje spellen, meer niet. Maar pienter
of gewiekst of gehaaid was hy even
min. Tot de snuggeren behoorde hy
geenszins.
Zyn kameraad Nol Berens kon
misschien nog slechts moeizamer een
beetje spellen dan Tienus. Maar Nol,
die loep, die zat immers vol gemene,
valse streken, Nol, leep als de duvel
Of was die Nol Berens niet de kame
raad van Tienus Basten
Allebei droomden ze van „zat van
dieEn Nol was niet meer dan
boerenknecht.
Dromen van „zat van die!".daarin
kwamen zij met elkaar overeen, maar
dan had jo het ook gezegd. Overi
gens verschilden zij als dag en nacht.
Wal die twee, Nol en Tienus, nou
toch met elkander hadden, daar kon
den de bewoners van Heihoek aan
de Peelkant gaar niet bij. De een
paste by den ander als oen tang op
een varken.
Dat gesmiesper altijd Wat kon
daar achter zittenHet maakte de
mensen onrustig. Niemand gunde
het den halfgaren goddewat van enen
Tienus, door dien vlegel van enen
Nol in het ongeluk gebracht te
worden. En daar moest het op uit
draaien, dat zagen zy aankomen.
Tienus Basten was dertien jaren
oud, toen hy de Eerste Communie
deed. Destijds werd vereist, dat een
kind voluit elf jaren geworden was,
eer het de Eerste Communie kon
doen. Het moest de Grote Catechis
mus van voren tot achteren kunnen
opzeggen en uitleggen. Want het was
geen blagenwerkMaar dat uitstel
baatte bij Tienus niets, hy kon de
Catechismus niet lezen, niets onthou
den en niets verklaren. Wat schoot
er dan ten slotte voor den Pastoor
over, dan Tienus maar toe te laten
Met Nol Berens was het krek zo
gegaan.
Van zyn veertiende jaar af was
Tienus dag op dag de Peel ingetrok
ken als veenarbeider. Tenminste als
het niet vroor. Hy moest wat in
brengen, thuis was het anders armoei
troef, met bejaarde sukkelige ouders
en een enkele jaren oudere zuster,
's Morgens vroeg, met botrammen in
de knapzak, ging hy van huis, want
hy moest twee uren lopen om op zijn
werk - te komen, en kwam 's avonds
laat thuis. Dat leverde zowat zestig
cents per dag op, op eigen kosten.
Daar waren ze by Basten ermee door.
Ja, als het vroor, verdiende hy niets.
Daar kon men niets aan doen. Maar
men zou gezegd bobben, dat Tienus
jaar op jaar sulfer en dommer werd.
Zijn vader en moeder waren ook zo'n
halfgaren geweest, en uit een ezels
veulen kon nou eenmaal nooit een
paard groeien. Ja, du landmensen
konden wel erg grof in de mond zyn.
Goed volk maar rauw, zeiden ze van
zichzelf.
Na de dood van zyn ouders, toen
Tienus oen eind in de twintig was,
zette hij en z'n zuster Trien het
keuterijt je voort. Van de Peel had hy
der. buik vol, tenminste als veenar
beider voor de fabrieken. Overigens
hield hy wel veel van de Peel. Van
de turf, de hei, de eenden, de kuluten,
de byen, de schepers, de vertelselkes
over de dwaallichten en zo meer.
De Peel was voor hem zo groot als
de wereld, zonder eind, vlak, grauw,
vaal, somber onder altijd drijvende
wolken en dikzwart in do nacht. De
poel van nu is heel wat anders.
Nu was hy zich zelf baas en mon
terde daar wel wat van op. Dat kon
men hem aanzien, als hy 's Zondags
over zyn paar akkertjes kuierde.
Maar waar zou het Nol dan om te
doen zyn Dat hy de laatste tyd
overal en altijd zo om Tienus heen-
draaide En dat behómde gesmiesper?
Om Trien misschien O jee nee, geen
spek voor Nol zyn bekJa, maar om
Tienus zo stiekum het keuterijtje
afhandig te maken.
Want genoeg geld om het te kopen,
al zou dat maar een klein beetje zyn,
kon Nol van zyn huur die bij boven
dien geregeld verdronk, niet eens
byeen brengen. Trien, en dan het
keuterijtje op de hoop toe? Wat?
NeeZo'n galie, zo'n slaojdobbel,
niks voor Nol! Maar wat in 'shemel-
naam dan Noch borrel en glasbier
's Zondags in do herberg, noch het
kauwen en herkauwen van het geval
's avonds in de week by den haard
konden een oplossing brengen
Het was echt griezelig. Ook zo
vreemd, dat Nol overal Tienus naliep,
maar hem toch ook overal en altijd
tegen alleman beschimpte!
Net als over het reizen met het
spoor van Tienus.
Tienus Basten had als Peelwerker
de spoortrein dikwijls gezien. Een
wonderding! En over reizen met de
spoortrein ook dikwyls horen vertel
len. Hy wilde toch ook wel eens zelf
graag met de trein mee, maar hy had
het nog nooit aangedurfd. Het ding
zag er zo gevaarlijk uitEn wat een
hoop duiten zou het wel kosten!.
Dat was immers alleen iets voor
het groot volk, „met zat van die"!
Dat groot volk van de goddeloze steden
kende geen gevaar, dat had de ziel
aan de duivel verkocht, voor „zat van
die"!
Nou Tienus Basten was toch wel
erg nieuwsgierig. En op 'ne vieze keer
stapte hy maar eens naar het station
en vertelde heel beleefd voor het loket
wat hy beliefde Hy wilde mei het
spoor mee, mienheer de chef!
„Waarheen"?
Och dat kwam zo nauw niet, maar
niet te wijt en niet van het duurste,
het was immers licht goed genoeg
voor eeen klein keuterboerkeNaar
Beek, zou dat kunnen? Niet al te
duur Alleen om wat van de wereld
te zien
„Beek"? zei de chef. ..Nog al ver, by
Maastricht.
„O nee"! schrok Tienus hevig. Uit
de wereld Nee, maar hy meende toch
Beek, aan de kanten van St. Jozef van
de Smakt!
„Aha! Vierlmg8beek" zei de chef.
Dan reed hy maar mee tot Vierlings-
beok, t6rug kon hij wol te voet. Wat
moest dat dan kosten
„Nou", peinsde de chef, „voor deze
ene keer dan, omdat gy het bent,
twee dubbeltjes, spotgoedkoop, haast
voor niks, ge kunt het er zelf niet
voor maken"!
Het hele gezicht van Tienus Basten
klaarde daarvan op Wat 'ne goeie
kêl toch, dé chef! Zo niks gruttig
Daar wilde hy toch graag voluit van
profiteren. Dus vroeg hy met brede
lach om de mond:
„En vur 'nen andere dan, mienheer
chbf, asteblieft"? „Een dubbeltje min
der" zei de chef en liep gauw naar
zyn schrijftafel.
En Tienus kwaad „Da's aafzettery"
riep hy.„Da's hondslellik,'nen ermen
mins zo te beduvelen, dor komde vur
ien de hel Zo stond Tienus maar.
En de chef had lol. Daar viel anders
ook al niet veel te beleven. "Gauw"
riep de chef, de trein is er al. Stap
niet in de verkeerde wagen, daar
wordt het nog veel duurder Let op
de derde
Daar had Tienus Basten geen bezei
van, maar de conducteur hielp hem
wel. Zo kwam hy dan te zitten brom
mend en mopperend. Hij had niks
geen goeie zin. Maar daar viel hem
nog by'tyds wat in, gelukkighij had
betaald, te duur, dus wilde hy ook
waar voor z'n centen hebben. In de
Peel had hy mensen door het raampje
zien kyken, dat hoorde zeker zo bij
het reizen per spoor. Dus hij ook,
dur 't remke kieke
En wat zag hy Daar op de weg
neven het spoor Eventjes, roets
Net 'ne mens as Jan-omeEn Tienus
aan het roepen, zo hard als hy kon:
„Hei, waacht is, halt. huu"!
Maar dat akelige spoording wilde
niet eens eventjes stilhouden. Nou
zou Jan-oome nog gaan denken, dat
Tiends te grutsig was geworre om
zienen eigen oome gen dag te zeggen,
vanwege dat reizen met de spoortrein.
Dat drukte Tienus zwaar op het
gemoed.-Met het spoor ging hy z'n
levensdage nooit meer mee
En daar liep die Nol over te schim
pen. Te^en Tienus zelf en tegen alle
man. Wanneer reisde Tinus weer eens
met de trein? Die gek? Daar zou
Nol ook wel wat met voor hebben.
Die Nol Berens kende het reizen
met de trein! Hoe dikwijls was hy
al in Roermond voor de rechtbank
moeten komen? Maar hy loog er zich
altijd uit, die loep, leep als de duvel!
Wordt vervolgd.
Vrijdag jl. was Mr. Pluymaekers
plaatsvervangend Officier van Justitie
en dit had tot voordeel, dat hy goed
op de hoogte is van de plaatselijke
omstandigheden.
Toen dan ook de zaak voor kwam
van een Venrayse chauffeur, die
dronken was aangetroffen in zyn
wagen op de Smak ter weg, was zyn
oordeel milder, dan men had verwacht.
De weg is nogal stil, aldus de Officier,
en buiten dat staat de verdachte als
goed bekend, dus f 100.— boete, en
1 maand voorwaardelijk met een
proeftijd van 1 jaar. Hoewel dronken
chauffeurs anders op geen pardon
behoeven te rekenen, bleek ook de
politierechter, mede door de berouw
volle houding van de verdachte, bereid
water by de wyn te doen of in dit
geval water by de cognac en vrerd
de uitspraak f 50 boete en 1 mnd.
voorwaardelijk. Aan het opgeluchte
gezicht van de verdachte en zyn
advocaat bleek, dat men op een
dergelijke clementie niet had durven
rekenen.
Een juffrouw uit Horst had uit de
portemonnaie van een kind f 25.—
gestolen, een nogal laffe daad, maar
de juffrouw, die met een gezin met
kinderen zat, had dan ook totaal
niets meer. Aangezien manlief in de
DUW werkt, liet men ook hier ge
nade voor recht gelden en kwam
verdachte er af met f 10 boete en
1 maand voorwaardelijk met een
proeftijd van 2 jaar.
De heer uit Meerlo, die in een
dronken bui een ruit kapot sloeg,
kreeg f 10 boete.
Dat het beste bier toch nog een
aaidige cent opleverde, bewees de
bierverkoper uit Gennep, die gewend
was van zyn baas f 100.— per week
te krijgen, alleen om rondjes te geven.
De tijden worden echter slechter,
ook voor de brouwer, en dies trok
hy zyn verkoper f 70.— van zyn
„rondjesgeld" af. Edoch, de bierver
koper kon met f 30 niets doen en
gaf dus rondjes van de rekoningen,
die hy inde. Do baas nam dat niet,
er kwam ruzie en nu stond de bier
verkoper voor de rechter wegens
dieftal. Aangezien de Officier deze
hele geschiedenis nogal „grossartig"
voorkwam, werd zy verwezen naar
de meervoudige kamer in Roermond.
In de DU W-kampen wordt nogal
eens gestolen en gewoonlijk volgt er
dan een collecte, die de benadeelde
eenigszlns schadeloos stelt voor de
geleden schade. Op een goede keer
was een van deze DUW-mensen blut
en om aan centen te komen, vertelde
hy de politie, dat hy bestolen was.
Hierop volgde prompt de collecte by
zyn maats en de zaak zou waarschijn
lijk nooit zyn uitgekomen, als hij de
centen niet gebruikt had voor het
beste bier, dat zyn tong losser maakte
en hem snoevend de hele geschiedenis
deed vertellen. Maar men kan de
politie niet straffeloos voor de gek
houden, dat is al meermalen gebleken
en ook deze heer kan 14 dagen na
denken over zyn trouweloosheid.
Dat de politierechter een goede bui
had, werd bewezen by de dronken
chauffeur, die bovendien de politie
nog grotelijks beledigd had. Met een
daverende reprimande, f 100.— boete
Dat zet immers tóch geen zoden aan de dijk!
Maar wat wel een flinke duic in het zakje doet, dat is
guldens verdienen
aan De Gruyter's.cassa-
bonsDat is géén kunst
en geen moeite. Voor
tien gulden bons één
gulden contant terug.
DE GRUYTER'S CACAO
ROODMERK 100 gr. pak 50 cl.
ROODMERK 200 gr pak 98 cl.
BLAUWMERK 100 gr pak 44 ct.
BLAUWMERK 200 gr. pak 86 ct.
SIERTROMMEL500 gr. 275 ct.
Die 10°/o korting moet ergens vandaan komen.
Waar vandaan? Uit de grote bezuinigingen
die mogelijk zijn in een groot bedrijf met
eigen fabrieken en méér dan 360 eigen
winkels. De Gruyter laat U daarvan mee
profiteren.
Alleen De Gruyer geeft 10°/o korting op alle artikelen,
behalve suiker, zout en soda.
en i maand voorwaardelijk kwam
deze heer er af.
Dat men ook in Venray geen gras
mag sny'den in andermans grasland
werd een Venrayse familie aan het
verstand gebracht, die op een schon»
dag met 4 man er op uitgetrokken
waren om gras te snijden. Die gras-
snydery op andermans teirein kostte
hen nu f 15.— boete per man.
Dat men in de Peel, waar men toch
de ruimte heeft, zelfs niet vreedzaam
kan leven bewees de volgende zaak,
waarbij esn huismoeder veroordeeld
werd, die het kind van haar buur
vrouw, toen het vervelend was, een
tik om de oren gaf. Men moet nu
eenmaal van andermans kinderen
afblijven en daarom moest de juffrouw,
zy het hoogst verontwaardigd f 2.50
boete betalen.
Een knecht -van Landbouwbelang
in Sevenum had wat kippen en daar
hy de gehele dag met zyn neus op
het kippenvoer zat, kon hy de ver
leiding niet weerstaan en nam zo nu
en dan wat kippenvoer mee, zonder
er wat van te zeggen. De kruik gaat
echter net zo lang te water tot ze
breekt en op een goede keer zei de
politie kip ik heb je, met het gevolg
ontslag en naar de DUW. Omdat hij
zich zelf al zwaar genoeg gedupeerd
had, werd ditmaal volstaan met f 50 -
boete, maar komt hy binnen drie
jaren weer in aanraking met de
rechter, dan mag hy nog 3 maanden
gaan brommen.
Een Gennepse jongeling had by zyn
thuis een vreemde auto voor de deur
staan en was dat moe. Hy stapte er
in en friemelde net zo lang met een
oude contactsleutel, tot de wagen
aansloeg. Hy zette hem toen maar in
een aDdere straat, dan hadden de
mensen er daar ook nog plezier van.
De eigenaar was daarover geheel niet
gesticht, gaf het aan en de jongeling,
die nu 'sKonings wapenrok droeg,
kreeg ondanks zyn gering soldy f 30
boete.
De Venlose politie had weer jacht
gemaakt op dronken wielrijders en
een drietal patiënten kreeg f 30.-
boete.
De Horstenaar, die men ook al
zwaaiende op een fiets had gesnapt
kwam er minder gelukkig af, hy
kreeg 14 dagen, maar stond dan ook
al voor de 7de maal voor ditzelfde
delict voor het bankje.
De nieuwe Parochiekerk
te Horst
zal binnen enkele weken in gebruik
genomen worden. Deze kerk, welke
plaats zal bieden aan ruim 1200
gelovigen, is een van de weinig
kerken, welke weer een atrium en
een crypte heeft, zoals dat in vroeger
eeuwen was.
Het nieuwe godshuis is 'n machtig
gebouw van bouwmeester ir. Boosten
uit Maastricht.
Door de firma J. P. A. Nelissen
teVenray werd deze kerk gebouwd.
Limburgse Pluimvee-tentoon
stelling te Roermond
Tijdens de Limburgse Pluimvee
tentoonstelling, welke van 28 tot 30
Nov. te Roermond gehouden wordt
zullen sinds 1939 voorde eerste maal
ook weer Duitse fokkers exposeren.
Ook Belgisch Limburgse fokkers
hebben deelneming toegezegd.
Landbouw C.A.O.'s goed
gekeurd.
Het college van rijksbemiddelaars
heeft op 16 October jl. de eerste
collectieve arbeidsovereenkomsten
voor het contractjaar '52—'53 in de
landbouw goedgekeurd.
Dit betreft deCAO.'s voor Limburg
Friesland en de Noordoostpolder.
De goedkeuring der contracten is
verleend met terugwerkende kracht
tot aan 1 Mei 1952, echter met dien
verstande, dat de verhoogde lonen
eer3t met ingang van 28 September
zyn verschuldigd.
Paarden uit stal „Soestdijk"
naar Brabant
Een tweetal springpaarden uit de
befaamde stal Soestdyk werd door
Brabantse ruiters aangekocht, nl.
„Agenda", het paard waarmee Prins
Bernard vele malen op concoursen
verscheen en „Herald", eveneens een
prachtig paard met bijzondere kwa
liteiten.
Het eerstgenoemde dier ging over
naar de heer Jac. Putters in Den
Bosch, die met zyn nieuwe aanwinst
reeds een overwinning mocht boeken,
het tweede paard door een Vughtse
ruiter overgenomen.
Een film voor dnivenmelkers
Er is een film vervaardigd, die
stellig in trek zal komen by de zeer
vele postduivenhouders, die Limburg
telt. Deze rolprent is met recht een
po8tduivenfilm en draagt de sugges
tieve titel „Snelle "Wieken '53".
De ondernemers hebben de heer L.
Donders te Tilburg bereid gevonden,
deze nieuwe film tydens haar tocht
door Nederland, voor het
publiek in te leiden en toe te lich
ten.
Huis aan liais bestelling
door de Posterijen
In verband met de te verwachten
grote aanvraag om door tussenkomst
van de P.T T. ongeadresseerde stukken
zogenaamd huis aan huis te doen
bezorgen in het tyd vak van 17 Nov.
tot en met 10 Januari a.s. is nu een
bijzoDdore regeling getroffen met
betrekking tot de aanneming van
zodanige stukken.
Ongeadresseerde stukken, welke in
de bovengenoemde periode moeten
worden uitgereikt, zullen van nu af
aan alleen worden aangenomen, na
dat is gebleken, dat op do kantoren
der Posterijen, in welker bestelkring
de verspreiding wordt gewenst, daar
geen bezwaar tegen bestaat.
In verband hiermede zullen aan
bieders van ongeadresseerd te ver
spreiden stukken in genoemde periode
het verzoek daartoe tenminste 14
dagen voor 't tijdvak, waarin de ver
spreiding wordt gewenst, bij de post-
inrichting waar de stukken zullen
worden ter post bezorgd, moeten
indienen.
Indien verspreiding in het gewenste
tydvak mogelijkblijkt, zullen de
stukken, welke voor interlocale ver
spreiding zyn bestemd tenminste een
week voor het tydvak van versprei
ding ter verzending moeten worden
aangeboden.
Nadere inlichtingen worden op
aanvraag door de kantoren van de
posterijen verstrekt.
Telefoon
Vanaf Dinsdag j 1. is voor de aan
geslotenen op automatische netten,
waarvan het netnummer begint met
47 (opgenomen in de sectorgidsen
voor Venlo, Roermond en Venray)
de mogelijkheid geopend, deabonné's
behorende tot het Telefoondistrict
Utrecht (voor zover aangesloten op
een geautomatiseerd net) langs auto
matische weg, dus zonder tussen
komst van de telefoniste, te bereiken.
De netten van 't telefoondistrict
Utrecht zyn te herkennen aan de
eerste twee cijfers (34) van het net
nummer.