TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
Dagboek van een krijgsgevangene
Zelfstandige vestiging van Ned. hoeren
in Canada
NIEUWE KERKEN
Dc gevolgen van
kinderverlamming
Denk aan de Orgehveek
Uit „Peel en Maas"
„De Raad der Goden"
ZATERDAG 13 SEPTEMBER 1952 No' 37
DRIE EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
Dat Canada iiitstekendo perspec
tieven te bieden beeft aan landbouw-
emigranten die zich daar op de duur
zelfstandig willen vestigen mag wel
als algemeen bekend verondersteld
worden.
Over de wyze waarop de zelfstandige
vestiging in de praetyk in zyn werk
gaat zijn belangwekkende gegevens te
vinden in het proefschrift, weermee
dr ir. A.S. Tuinman dezer dagen aan
de landbouwhogeschool te Wageningen
promoveerde.
Wy lezen daar, dat de Canadese
landbouwer zich op het ogenblik in
een gunstiger economische positie
bevindt dan ooit te voren.
Oorzaak hiervan is de voortdurende
toename der bevolking - o a. door
immigratie waardoor de binnen
landse afzet aanzienlyk is verruimd,
terwyl ook de consumptie per hoofd
groter is geworden tengevolge van de
stijgende levensstandaard.
intussen is de landbouwbevolking
van Canada nog steeds te klein om
de rijke mogelijkheden van dit enorme
land uit te buiten.
De situatie is dan ook zo, dat er
niet alleen nog millioenen hectaren
grond op ontginning liggen te wachten,
maar dat er over heel Canada duizen
den reeds ontgonnen gronden met
opstal te koop zyn doordat de eigenaars
geen opvolger hebben.
Voorlopig is er dus nog voor
ruime tijd aanbod genoeg om te voor
zien in de vraag van Nederlanders die
zich in Canada zelfstandig willen
vestigen.
Hoe gaat het overnemen van een
bedrijf nu in zyn werk?
Zoals bekend kan de emigrant geen
kapitaal uit Nederland meenemen,
zodat hy eerst als werknemer dienst
moet nemen om de nodige gelden
bijeen te sparen.
Deze gang van zaken is trouwens
geheel in het voordeel van deemigrant,
daar hij zodoende gelegenheid heeft
om aan zijn nieuwe omgeving te
wennen en ervaring op te doen met
de werkmethoden in Canada, die door
gaans nogal van de Nederlandse af
wijken.
Uit de berekeningen van dr Tuin
man blijkt, dat de materiële vooruit
gang van de Nederlandse landbouw-
emigranten, die sedert 1947 in Canada
binnengekomen zyn, in geldswaarde
uitgedrukt na het eerste jaar gemid
deld 257 dollar bedroeg, na het tweede
1306 dollar, na het derde 2492 dollar,
na het vierde 4124 dollar.
Van de tussen 1942 en 1950 aan
gekomen Nederlandse gezinnen heeft
zich thans ongeveer de helft, in hoofd
zaak door aankoop, in enkele gevallen
door pacht of deelpacht, zelfstandig
Deze vestiging vond gemiddeld een
kleine twee jaar na aankomst in
Canada plaats.
De prijs van de door Nederlanders
gekochte bedrijven loopt nogal uiteen
maar het gemiddelde bedrag is on
geveer 7800 dollar, waaruit volgt, dat
deze bedryven gekocht zyn met
hulp van verstrekte credieten.
Welke credietfaciliteiten zyn er nu
voor de Nederlandse landbouwemigrant
beschikbaar.
Sommige provinciale regeringen,
zoals die van Nova Scotia, Quebec en
New Brunswick, verstrekken leningen
voor do aankoop van een bedryf;
vooral in Nova Scotia, dat leningen
tot een maximum van 8000 dollar
verstrekt tegen 4,5 pet interest, is
hiervan reeds door verscheidene Ne
derlanders gebruik gemaakt.
De meeste credieten blijken echter
van particuliere zijde gekomen te zijn;
hierbij speelt natuurlijk een belang
rijke rol de goede naam en het ver
trouwen, dat de betreffende immigrant
zich heeft weten te verwerven.
Als interest wordt by deze particu
liere leningen gemiddeld 4,8". pet in
rekening gebracht, terwijl de allos-
singstermijn varieert van 3 tot 40 jaar
met als gemiddelde u jaar.
Wanneer men de verschillende ge
vallen van vestiging nagaat, blijkt,
dat gemiddeld 28,5 pet in contanten
betaald is en 7i,s pet als crediet op
genomen.
Naast de aankoop van bedrijven
doen zich natuurlijk nog andere finan
ciële problemen voor, zoals de aan
schaf van landbouwwerktuigen en
levende have of het aanbrengen van
verbeteringen.
Om hierin tegemoet te komen,
kunnen uit hoofde van de „Farm Im
provement Loan Act", een wet die in
1945 van kracht geworden is, kort
lopende leningen van ten hoogste
3000 dollars aan landbouwers verstrekt
worden.
Dit geld wordt niet rechtstreeks
door de regering geleend, maar door
particuliere banken, waarbij de rege
ring zich echter voor 10 pet van liet.
eventuele verlies garant stelt.
De bank mag niet meer dan 5 pet
interest eisen, terwijl de aflossings-
termynen variëren van tot 10 jaar.
De hierdoor geopende mogelijkheid
is tot dusver een groot succes ge
bleken en vele Nederlanders hebben
er reeds van geprofiteerd; deze leningen
zijn echter niet bedoeld voor de aan
koop van bedrijven, maar moeten be
schouwd worden als „sluitstuk" om
een reeds aangekocht bedryf in wer
king te brengen of te verbeteren.
Voor hen die nog kapitaal in Neder
land hebben staan, bestaat volgens de
deviezenvoorscliriften der Nederlandse
Bank de mogelijkheid om twee jaar
na het vertrek naar Canada een be
dril'fsinventaris van Nederlands fabri
kaat (waaronder ook vee begrepen
wordt) tot een waarde van hoogstens
f 8000 te ontvangen; zy die hiervan
geen gebruik maken, kunnen na de
zelfde periode ook deviezen krijgen
tot een .bedrag van f 1520.
Als voorwaarde wordt hierbij echter
gesteld, dat de emigrant zich inmid
dels zelfstandig gevestigd heeft.
Overigens wordt reeds bij de oor
spronkelijke plaatsing van de Neder
landse 'emigrant bij een werkgever
zoveel mogelijk rekening gehouden
met de toekomstige vestigingsmo
gelijkheden in een bepaald gebied,
hetgeen de kansen om spoedig té
te slagen vooral wanneer de emi
grant zich een gcede.naam in zijn
omgeving weet te verwerven aan
merkelijk vergroot.
Er moge in dit verband nogmaals
aan herinnerd worden, dat zy die het
volgend jaar nog naar Canada willen
vertrekken zich reeds nu dienen aan
te melden.
Is de kogel door de kerk,
Gaat men de parochies delen,
Dan begint het grote werk,
Dat geen uitstel meer kan velen.
XNIV
Lcvo do bommen
5 November 1044
Vóór het altaar onder het afdakje
knielen de jongens in het zand of
zitten op dé boomstammen. Want
velen kunnen niet meer knielen. Het
Sanctus is gezegd; het hoogtepunt
van het Offer nadert.
Dan klinkt plotseling als'n akelige
schreeuw de sirene door de lucht.
Bovenin de toren van de gevangenis
gilt hy zyn schrille geluid over het
gevangeniscomplex.
Drie lange stoten zyn het; dat
betekent „Black out". Er zijn dus
werkelijk vliegtuigen in aantocht!
In de troep knielenden komt nu
beweging en onrust; enkelen staan
op. Maar de pater draait zich om en
vertelt in het Engels en Nederlands,
dat hy in ieder geval de H. Mis zal
voortzetten, doch wie wil gaan, mag
gaan. En onverstoorbaar gaat hy door
en allen blijven.
Verder horen we dan niets meer
on we zien niets. Heimelijk turen we
naar de lucht, in ons hart hopend,
dat het werkelijkheid zal worden, dat
we eindelijk, na drie jaren hopen en
wanhopen, een .bewijs zullen zien in
tastbare, zichtbare vorm.
Doch geruisloos gaat de H. Mis
verder en druk mompelend gaan alle
weer naar de cellen en barakken.
Zoals gewoonlijk help ik na de H.
Mi8 de pater bij het opruimen der
paramenten, het altaar ontdoen van
doeken en kandelaars. We praten nog
druk na samen, als verwacht en
toch 0 zo onvorwacht, doffe dreunen
golven over de heuvels
Opnieuw hooi zware inslagen van
bommen, welke de grond doen dreu
nen en schudden. Dat moet wel heel
zwaar spul zyn.
Nu wordt ook de Jap wakker. Van
alle kanten klinkt afweergeschut en
hoog in de lucht vormen zich kleine
witte wolkjes.
Uit de barakken van de Jappen
zwermen de kortpoten uit in looppas,
de bajonet op het geweer stormen ze
op het kamp aan. Rond de hoge
gevangenismuren vormen zy een
cordon en ook rond de hutten buiten
het kamp.
Omdat de hut van de paters vlak
by is, loop ik met hem mee naar
binnen. Daar rennen dokters en gees
telijken door elkaar wild en zenuw
achtig roepend en gebarend.
Je voelt in de hele atmosfeer en
stemming in de hut, dat hier iets
staat te gebeuren, waar jaren lang op
gewacht is en waar men toch tang
voor is. Intussen dreunen zwaar de
bominslagen en knettert giftig en fel
het afweer. De Jappen hebben al het
Engelse geschut ongeschonden in
handen gekregen bij de verovering
van Singapore en daar hun eigen
materiaal nog bijgevoegd.
In de lucht vormt zich op naar
schatting 8000 meter een wolkenveld
zo intens dicht is het afweer.
Nu wordt ons in de hut duidelijk,
wat de bedoeling der aanvallers is:
iiïóót de pclitieucktei
Na een lange vacantie, was Vrijdag
j.l. Venrays Raadzaal weer omgeto
verd tot rechtbank, en stonden tegen
10 uur reeds verschillende zondaars
te wachten op het oordeel van de
strenge Officier van Justitie.
P. uit Horst was nummer een en
bleek op zijn fiets gesprongen te zijn,
na acht glazen bier genuttigd te heb
ben. Hoewel niet bepaald dronken,
had de politie hem toch gewaarschuwd
niet te fietsen, maar P. had zich
daar niet aan gestoord en kroop met
mannen moed op zyn stalen ros. Die
moed zag hy nu beloond met f 25 of
10 dagen.
De Officier beloofde hem verder
plechtig dat hy onherroepelijk de bak
in zou vliegen, als hy voorde tweede
maal voor het zelfde delict gepakt
zou worden, een belofte die zich uit
strekte over allen, die zich teveel aan
het beste bier bezondigen en dan fiets
of brommor bestijgen.
R. uit Blerick leed aan de zelfde
kwaal, ook hy was dronken op zyn
fiets gaan zitten, maar omdat hy geen
meewarig gezicht trok, toen de Offi
cier f 30 eiste, werd hij conform
veroordeeld.
R. uit Bergen had ruzie met een
juffrouw, wat de beste kan overkomen
maar hij deed domme dingen, hy
ging nm. allerlei rare praatjes vertel
len van die juffrouw en zodoende
kwam hy by de politie terecht, want
die praatjes had hij uit z'n duim
gezogen. Voor deze duimzuigerij kreeg
hy ook f 25 te betalen.
Juffr. A. uit Gennep zat op een
Zondagmorgen op manlief te wachten,
die een borreltje was gaan kopen.
De soep was al drie keer opgeschept,
maar manlief kwam niet. Dat beviel
de juffr. niet en daar ze een stil
vermoeden had waar haar echtgenoot
uithing, ging ze hem opzoeken. En
jawel, haar duiscere vermoedens
werden waarheid, hy zat in een café
en wat erger was bij hem zat6n
enkele dames, die in dat café logeer
den. Die juffr. was zwaar giftig en
zei toen enkele dingen over die café
en nog meer dingen over die „tafel
dames". Maar het eigenaardige was
nu, dat zy door een dienster van dat
café wegens belediging vooi de balie
werd gedaagd. Er ontspon zich een
geheel juridisch dispuut tussen de
advocaat van deze juffr. en de Officier
van Justitie over de vraag of deze
dienster wel beledigd was, daar de
beklaagde wel toegaf, de café en de
tafeldames minder nette dingen toe
gevoegd te hebben maar zeker niet
die dienster, die met dit alles niets
had uit te staan. Het eind van het
lied was, dat de dienster nu moet
komen om haar mening te zeggen
over deze geschiedenis.
v. M. in Arcen had ruzie met haar
buurvrouw en zoals dat gewoonlijk
gaat by kibbelende dames werden er de
nodige beledigingen by verteld. Als
een rem voor dergelijke damestwisten,
mag zy nu f 20 betalen.
Z. uit Well had plotseling in zyn
tuin een kolenmijn ontdekt. Hy be
hoefde maar even onder zyn schut
ting te graven en de kolen kwamen
kant en klaar te voorschijn. By de
buren, het was de school, slonken de
kolen echter zienderogen en het einde
van de Wellse kolenmijn was toen
gauw gevonden. De nieuwe mijneige
naar stond nu terecht wegens diefstal
van kolen en kreeg drie maanden
voorwaardelijk met een proeftijd van
drie jaren.
H. uit Horst zei tegen z'n buurman:
„Jy bent maar een opgeraapte" en
iedere lezer zal toe moeten geven, dat
dat wel een beetje ver gezocht is. Dat
oprapen moest nu betaald worden
met f 15.
B. uit Venlo reed zeer hard met
zyn auto en net toen hy een vracht
auto wilde passeren, ging deze midden
de weg op. Om een botsing te voor
komen vloog B. de berm van de weg
de vlootbasis en de vlieghaven, die
beide een eindje Noordelijker, naast
ons vliegveld liggen.
En nog steeds vragen wy ons met
verbazing af, waar de vliegtuigen
zyn. We zien niets en horen, door al
het aanhoudend gedreun helemaal
niets van motoren.
We turen stiekum door openingen
in de houten wand naar buiten,
waar Jappen opgewonden heen en
weer rennen, brullen en dreigen.
Ik weet zeker, dat ze nu uiterst
gevaarlijk zyn en dat de kogels op
dit moment los in hun geweer zitten.
Een der Engelse doruiné's heeft
echter meer gezien dan wy en roept
in jubeltoon: „Ik zie ze, heel klein
daar daar
Dan is ei geen houden meer aan
en op en over elkaar leunen we in
de raamopeningen van do hut, drie
man dik op elkaar. We wyzen, wy
juichen en jubelen het uit. Roepen
de vrienden daar boven op 10.000 M.
hoogte aanmoedigende woorden toe,
zoals supporters langs 't voetbalveld
dat doen.
We tellen en tellen. Er zwermen
hele groepen vliegtuigen rond en al
gauw komen we aan de 200. Elke
groep cirkelt een keer boven de
vlootbasis en even daarna schudt
onze hut van de acht tot tien doffe
slagen.
En de Jap maar blaffen tegen die
vyand, waar hy niet by kan.
Wat doet ons dat alles toch goed;
je zou willen grienen, maar we slaan
mekaar op de schouders en roepen
dwaze dingen. In onze fletse holle
ogen straalt ineens weer vuur, het
vuur der hoop en der zekerheid.
„Kyk maar uit daar in het raam".
Ben je gek? Angst? Waarvoor
zouden wij angst hebben? Zie je ze
in, ramde daarby een jong boompje
en een bushalte-plaatje. Na dat B. de
schade opgenomen had, gaf hij alles
door aan zijn verzekering, die prompt
de schade betaalde en daarmede was
do zaak volgens hem af. Het bleek
echter anders uit te komen, want
ieder automobilist, die stukken maakt
is verplicht hiervan binnen 21 uren
aangifte te doen by de politie. En
dat had B. uit onwetenheid niet ge
daan. Enfin, B. deed zyn woordje
behoorlijk en werd met f 1 boete naar
huis gestuurd.
Dat de wegen der gerechtigheid
ook soms wonderbaar zijn, bewees
de volgende zaak, waar G. uit Venlo
beschuldigd word een uithangbord
van een huis afgereden te hebben en
wel in de Maasstraat in Arcen. Deze
heer, die in een vrachtwagen met
aanhanger reed, had later aan die
aanhanger gemerkt, dat hy ergens
schade gemaakt had. Bij navraag
bleek het in Arcen te zyn en toen
had zyn baas direct de schade laten
herstellen. Maar ook hy had de fout
gemaakt dit geval niet binnen 2-1 uur
gemeld te hebben, maar hy kreeg
10 dagen voorwaardelijk.
De familie L. uit Bergen hebben
jaren geleden gedeeld, maar die delery
is aanleiding geweest tot menig
rechtsgeding, daar de een meent, door
de ander beduveld te zyn. Ook nu
bleek het ene lid van de familie het
andere lid uitgemaakt te hebben voor
„flodder" en deze liep toon als de
weerlicht naar de politie. De Officier
was niet mals in zyn oordeel over
deze gehele familie en spoorde de
deliquent en de getuigen aan om nu
eindelyk eens vrede te sluiten, wil het
vandaag of morgen niet uitlopen op
moord en doodslag. Met f 25 werd het
zoveelste hoofdstuk van deze familie
twist afgesloten. Maar buiten in de
gang werd het vervolg alweer
8cb reven.
Juffrouw M. uit Siebengewald was
verpleegster in Gennep en had wat
schulden gemaakt. Daarom ging zy
by diverse goedgelovenden collecteren
voor het sanatorium, maar gebruikte
de centen zelf. Edoch de juffrouw
liep teg9n de lamp en hoewel ze
alles by stukken en brokken weer
had terugbetaald moest ze nu voor
het colportageloon f 20.— betalen.
E. uit Gennep had een hoogst
verdienstelijk politieman beschuldigd
centen van hem achtergehouden te
hebben en ondanks het feit, dat hem
ter zitting duidelijk bewezen werd,
dat, integendeel, deze politieman juist
gezorgd had, dat hy zyn centen terug
kreeg, dit pertiment bleef volhouden,
zonder onig bewijs, kreeg 3 weken
gevangenisstraf.
W. uit Aff'erden, die een politieman
minder net bejegend had kreeg f 40.
C. uit Velden had nog een oude
rekening te vereffenen met een zekere
van H. en op de kermis in Lomm
troffen ze elkander. C. gebruikte zyn
vuisten zodanig dat v. H. „pijnlijk
werd getroffen". Nu kreeg hy een
rekening gepresenteerd van f 23.—
Van H. uit Broekhuizenvorst had
tegen een verzekeringsman gezegd,
dat hy zyn verzekeringspremie voor
het ziekenhuis wilde verhogen. De
verzekeringsman beloofde, dat een en
ander in 01de zou komen, maar toen
na een poos v. H. zyn vrouw in het
ziekenhuis belandde, toen bleek dat
de zaak helemaal niet in orde was.
De Officier kon zich voorstellen, dat
v. H. toen inderdaad wel wat harde
taal gebruikt heeft tegen die verzeke
ringsman, maar dat hy met moord
en doodslag gedreigd zou hebben,
zoals de verzekeringsman vortelde,
nam hy niet aan. Derhalve werd van
H. vrijgesproken.
Tenslotte was er dan nog L. uit
Gennep, die beweerde oude postzak
ken op zyn land tussen de rommel
gevonden te hebben, maar die schijn
baar ergens anders vandaan kwamen.
Waarvandaan, daar kwam men niet
achter, wel dat de bezitter nu f 30 -
mag betalen en de zakken nog kwyt
is op de koop toe.
dan niet, jy bangerik daar op dat
matje in de hoek; geloof je nu nog
niet, dat wy bijna vry zyn'? Ons kan
niets meer gebeuren en we tellen de
vliegtuigen en bootsen de slagen na.
Ha, wat een vreugdedag, deze 5de
November. De eerste ware mooie dag.
Een lang aanzwellend (luiten doet
plots alles verstommen. Het is maar
een moment misschien, doch het
lijkt een heel lange tyd; dat groeien
van heel zacht (luiten tot een gierend
alles doordringend snerpen. Dan
schudt de hele hut-, stukken hout en
bamboewand vliegen om ons heen.
Alles springt op en duikt weg, onder
de enkele kribben, tegen de schotten.
Dan een doffe klap en niets meer.
Het is zo haastig gegaan, dat de
dominé zyn knie ontwricht heeft en
andere schaafwonden hebben. We
snappen er niets van, tot na een hele
poos van de hut ernaast het bericht
komt, dat een zware granaat door de
hut in de grond is geslagon, maar
niet ontplofte.
Anders was onze jubelzang meteen
zwanenzang geweest.
De granaat sloeg nog geen meter
naast het hoofd van myn doodzieke
vriend Joop in de grond. Hy was
onder een laag zand bedolven.
Ineens is heel onze stemming om
geslagen. Tenminste, als we na een
)oos weer van die plotselinge schrik
bekomen zijn, wordt er niet meer
met bommen gegooid en zwygt het
afweer.
Het kamp keert weer tot de orde
van alledag terug, doch heeft nu
ineens volop stof tot praten, tot
gissen en geruchten verspreiden.
De granaat wordt uitgegraven, 2l/3 j
meter diep uit de grond. In de Japanse
krant staat een relaas over de „laffe"
aanval op de burgerbevolking, geen
Sterke helpende handen" gaat
centra stichten
De kinderverlamming is helaas nog
niet tot staan gebracht en deze ge
vreesde ziekte zal ongetwijfeld het
toch reeds aanzienlijke leger van
verlamden en gebrekkigen nog ver
groten.
Wy Katholieken mogen de zorg
voor de toekomst van de Katholieke
jeugd niet aan anderen overlaten.
Indien zy hun ledematen weer
enigszins hebben leren gebruiken,
kunnen zij door juist gericht Vak
onderwijs weer bruikbare krachten
worden in onze samenleving. Geen
ondersteunden, maar mensen die in
het volle leven kunnen staan
In ons land bestaat nog geen enkel
R.K. Revalidatiecentrum. Het stichten
hiervan is o.m. het zorgenkind van
het Hoogwaardig Episcopaat. De toe
komst van het invalide kind is on
verzorgd. Enorme bedragen zyn nodig
voor d9 stichting der Centra, maar
het werk is dankbaar.
Wy behoeven u niet de ellende van
een invalide jeugd te illustreren. Een
verheugend feit is, dat wij de volle
sympathie en medewerking mochten
ondervinden van degenen die met
deze ellende werden geconfronteerd.
Zonder aarzelen heeft het bestuur
van de Stichting „Sterke Helpende
Handen" te Nymegen dan ook de
zware taak op de schouders genomen
tot stichting van genoemde Centra.
De hulp die wy tot dusverre mochten
ondervinden by het organiseren van
de nodige ontspanning voor de ver
lamde patiëntjes van de bekende St.
Maartenskliniek te Nymegen, wettigt
het vertrouwen dat wy zullen slagen.
Hiervoor is echter ook nodig dat
iedere Katholiek in Nederland achter
onze actie staat.
Met vertrouwen wenden wy ons
ook tot u, met vriendelijk verzoek
de katholieke zaak in deze te steunen
en onze actie te propageren aan
te sporen tot geldelijke steun of
contact-opname met ons bestuur voor
een plaatselijke actie. Laat iedere
Nederlander zijn dankbaarheid voor
hét bezit van gave ledematen tonen
door hulp aan deze getroffenen. Wy
zelf kunnen er misschien later ook
toe behoren.
Het Secretariaat van de Stichting
„Sterke Helpende Handen" te Ny
megen, is gevestigd Berg en Dalseweg
190, tel. 23557 te Nymegen en het
adres van de penningmeester is
Graafseweg 47, tel. 23242. Giro 79t53
t.n.v. genoemde Stichting.
£ezet$ ukii[ixen...
Vreemdelingenverkeer
Met belangstelling, geachte redactie
heb ik Uw artikel gelezen over het
vreemdelingenverkeer in Venray.
Inderdaad zal over het algemeen het
toeristenverkeer in Venray, als we
tenminste dat grote woord kunnen
gebruiken, minder geweest zyn als
het vorig jaar. En inderdaad zal in
samenwerking met Venray Vooruit
en andere instanties geprobeerd moe
ten worden om wat meer vreemde
lingen naar Noord Limburg en Venray
te trekken.
Daarbij zal echter ook de gemeente
haar steentje by moeten dragen. We
doelen hier speciaal op het sluitings
uur, dat hier in tegenstelling met
andere en dikwijls heel wat kleinere
plaatsen nog steeds op 11 uur staat.
De redenatie, dat 11 uur toch een
behoorlijke tyd is, gaat zeker in de
zomermaanden in verschillende hotels,
restaurants en caté's niet meer op.
Daarvoor zyn bewijzen genoeg, evenals
voor het feit dat verschillende ver
tegenwoordigers e.a. juist hiervoor
enkel militair doel werd geraakt,
4000 burgers gedood, enz. We kennen
die verhalen uit onze eigen vrije
dagen, toen we ook wonnen volgens
de legerberichten... tot we achter de
prikkeldraad zaten.
Na enkele dagen dringt de waar
heid tot ons door. Een groot dok
gezonken, veel schepen in de grond
geboord of kapot en ontzettend veel
Jappen en werklui dood. Die eerste
klap op Singapore is hard aange
komen.
Vol goede moed sjokken we de
volgende dag maar weer naar het
vliegveld en in gedachten zien we
de Amerikanen al landen op óns veld.
We zyn nu ruim een jaar bezig en
de grond is doordrenkt van zweet.
De moerassen zijn herschapen in één
grote vlakke woestijn van hei-geel
zand, wel 3 metsr dik. Als het dragen
met mandjes te lang gaat duren,
worden er een paar rail-banen dwars
over hot veld aangelegd en nu duwen
we kiepwagen8 op en af van de
heuvel naar de rand van het over
gebleven moeras.
Het is door deze railbanen, dat we
weer sensatie beleven. Er zyn nog
geen startbanen klaar, als er een
paar Japanse verkenningsvliegtuigen
willen dalen. De eerste komt vlak
over de palmbomen aan; we denken
vast, dat hy de toppen zal raken.
Doch wat we stiekum hopen, gebeurt
niet. De Jap haalt nog net het vlakke
veld, maar weet van lorry-banen
zeker niets. In volle vaart botsen de
kleine wieltjes tegen de rails en drie
keurige salto's door de lucht vormen
het einde van het vliegtuig. Dit be
tekent voor ons rust. Alles wat Jap
heet, rent er op af en uit de wrak
stukken sleuren ze een man naar
buiten, die wonder boven wonder
dooryden naar Venlo of elders.
Zeker, men kan by bijzondere ge
legenheden open hebben tot 12 uur,
maar dat kost dan iedere Kper f2.50.
Hierop is reeds verschillende malen
geattendeerd maar tot heden nul op
request. Als er samen gewerkt moet
worden, en over die noodzaak zullen
we het wel allemaal oons zyn, dan
ook van hoog tot laag.
Met dank. M.O.
Bloemen
De leuzeLaat Bloemen uw tolk
zyn, schijnt blijkens het raadsverslag
nog niet overal te zyn doorgedrongon
Speciaal de heer Odenhoven schynt
de bloemen, die na do oorlog, - go-
lukkig ons dorp wat opvrolijken,
niet bepaald een goed hart toe te
dragen. Want het gebeurt nogal eens
dat hy fulmineert tegen de parken
wat een groot woord, wat eon
groot woorden plantsoenen, die
men heeft aangelegd.
We dachten hier speciaal aan toen
wy deze week de Waalbrug by
Nymegen opreden, waar ^alleen op
dat korte stukje weg meer bloemon
staan en meer perken zyn aangelegd
als wij in geheel Venray de eerste
tien jaren by elkaar zullen zien. En
wat men daar als mooi beschouwd,
wordt hier verafschuwd. Waarom
feitelijk Misschien omdat ze geld
kosten Maar waar betalen andere
plaatsen, die nog heel wat anders op
dit gebied laten zien dan Venray, dit.
alles dan van? Waarom kan men
elders dat wel, maar hier in Venray
niet?
Laten we de hemel prijzen, dat
men hieraan na de oorlog gedacht
heeften in bescheiden mato een bloem
gebracht heeft in het dorp. Nu het
natuurschoon rond Venray voor het
overgrote deel is afgesloten, mogon
wij wel een klein beetje een compen
satie kry'gen in het dorp zelf.
Mogen het bescheiden begin wat
gemaakt is, ook in de nieuwe wijken
worden uitgebreid, velen zullen daar
voor uiterst dankbaar zijn.
Een lezer.
van 12 tot 19 October
13 September 1890
Op de jaarmarkt van o September
waren aangevoerd 120 stuks hoorn
vee en 250 biggen. De prijzen waren,
hoornvee f 120 tot f 18O, biggen van
f4.- tot f 8.— per stuk.
15 September 1888
De Zeoreerw. Heer Leonardus Johan
nes Clae88ens, rustend priester hoopte
op 20 September zyn diamanten
priesterfeest te vieren.
Op de markt van 10 September
werden 170 stuks hoornvee en 200
biggen aangevoerd.
8 September 1888
Burgemeester Ph. Esser en Pastoor
W. A. Notermans komen in 7 punten
op tegen de vele overdreven berich
ten en valse voorstellingen betreffende
de brand van „Jerusalem".
Aan Dr. P. Cuypera, architect te
Amsterdam, werd de herbouw van
Jerusalem opgedragen. Het werk werd
onderbands aangenomen door de Heer
van Groenendaal. Men hoopte met
November onder dak te zyn.
Na een lange voor- en tegencampagne
is de Duitse film „De Raad der Goden"
ook in Venray terecht gekomen.
Daar deze film uit de Oost-zOne van
Duitsland kwam en daar ook het
politieke (anti-democratische en anti
kapitalistische) kenmerk van draagt,
heeft men, om Amerika niet te kwet
sen, deze film aanvankelijk tegen
gehouden.
De Amerikaanse regering heeft
echter geen bezwaren tegen de ver-
nog leeft. Meteen komt een vliegtuig
van het andere einde aan getaxied,
de verongelukte Jap wordt erin go-
duwd on omhoog gaat het. Een paar
flinke loopings, wat draaien en
bochten en keurig landt het toestel
buiten onze baantjes op de vlakte.
Jappen-manier een vlieger, die oen
'crash meemaakt, wordt meteen weer
de lucht ingestuurd, anders overwint
hij zyn schrik nimmer.
Ja, er komt meer „muziek'1 in
ons sleurbestaan.
8 November gilt weer de sirono
zyn huil-geluid over het eiland. Nu
zyn we op het vliegveld. De Jap
dryft ons naar de hangar, die half-
klaar aan de rand van het veld staat.
„Wie eruit komt, wordt doodgescho
ten", vertaalt onze tolk het bevel.
Ons bestWe hebben rust, en ver
trouwen erop, dat onze vrienden geen
bommen op een woéstyn vlakte zullen
gooien. Het blijkt maar één enkel
vliegtuig te zyn.
Een verkenningskist, onbereikbaar
hoog voor het afweerVerscheideno
malen trekt het baantjes over hot
eiland. De vliegers onder ons weten,
dat er foto's gemaakt worden van do
ravage, aangericht door het eerste
bombardement, of voor een nieuwe
aanval.
De Amerikanen zitten op Saipan
en Guam; van daar uit kunnen ze
Singapore bestrijken.
O God, laat ze toch spoedig komen;
het wordt zo hoog tijd voor ons
Wordt vervolgd
