Ons Patronaat Ontmoeting met André, die MARIA zag. drukwerken firma v.d. Munckhof Bij een zilveren Priesterfeest NIEUWE KERKEN Voederomzetten in deze streken in het afgelopen jaar log steeds stijgen de prijzen van het papier en dus ook van minimumprijzen T LABELS OP ROLLEN ftaai Firma van den Munckhof Wij zijn echter in staat, door tijdige inkopen van papier en combinatie van drukwerk-orders, u steeds te berekenen. uiaaqt óns Mi[Ui[ven<l ptilbcpqave zorgde een vers op een lantaarn aan de straatkant: Ik maak het donker L)oor myn geflonker Bier licht en klaar Voor 't edel paar. Het beste en het mooiste vers wellicht, dat hij vervaardigde, was voor zijn eigen doodsprentje: Mijn album telt zo vele namen, Van zielen, die mij dierbaar zijn; Ik mag mij zelf ook niet ve»g-ten, En daarom is dit plaatsje myn. De hemel hoop ik, zal hereren Oris, die de dood gescheiden heeft, En de rustplaats voor de doden Vergadert al wat dood is en wat leelt Elk ogenblik kan 't laatste wezen, Doch dit bepaalt de Hemelheer; Men heeft maar datum in te vullen En 't album telt een dode meer Heb ik uw kind'ren goeds bewezen, Uw hand, o God, heeft dit bereid; Ben ik aan my'n plicht te kort gebleven, Mijn Jezus, ach, barmhartigheid. Pater Willem Laumen stierf te Venray op 4 Juni 1893, 63 jaar oud Pastoor PASCAL SCHMEIT8 Dr. H. H. Knippenberg gaf een boekje uit: Memoriaal. Herinnerings beelden met enige portretten en naamregister. Op bladz.oo-9i schrijft hij Op 11 October ïoio overleed als pas toor teVenray Maria Pascalis öcbmeiis een trouwe vriend van Mgr. Dr H. A Poels. Evenals Mgr. Corten genoot hij een grote reputatie als redenaar, maar ook als oudheidkundige en musicus Geboren teSittard 21 Augustus itsi kwam hij als kapelaan aan de Si ÖervaasRerk te Maastricht m 1375 en bleei er twintig jaren. Ik herinner my nog, hoe men samenstroomde om hem te horen, als hij by een Heilig domsvaart uitleg gaf van de vertoonde kerkelijke schatten. Zyn wetenschap pelyke onderzoekingen by de restau ratie van de vermaarde kerk, oud monument van christelijke kunst, brachten hem in nauw contact met architect Dr. P. Cuypers, die het her stelwerk deed. Het Frans hanteerde Schmeits even gemakkelijk als zijn moedertaal in de omgang en by het schrijven van zyn studiön over de bouwgeschiedenis der St. Servaaskerk. In 19M verscheen van hem in het programmaboek van de zestiende Limburgse Katholiekendag ook een doorwrochte studie over de merkwaar digheden van Venray, waar hy toen zowat twaalf jaren pastoor was en beschikte over een bijzonder mooie en merkwaardige kerk Als lid van het hoofd bestuur der St. Gregorius Vereniging ijverde hij ook zeer voor de herleving van de Liturgische zang. Ik heb hem meer intiem leren kennen als adviseur van Diocesane Volkszangvereniging. Toen bleek hy reeds moeilijk meer te be wegen om in het openbaar een lezing te houden. Kinderlijk gelukkig was hij, als hy ergens een kostbare antiquiteit ont dekte. Hy beschikte over talrijke zeldzaam heden, die hij voor geen schatten kwyt wilde zijn. Schoonheidsgenot was hem een levensbehoefte thuis en op reis, want tegen een moeilijke reis zag hy niet op, al was het slechts om een enkel monument te kunnen bewonderen. Voor de Minderbroeder zyn er twee heilige dagen, die nooit meer in zijn herinnering ondergaan. Het is vooreerst de Zondag„Laetare" Zondag halfvasten dn Zondag „Verblijd U", als hy de dag viert, waarop hy in de aloude Weertse Minderbroederskerk, alleen omringd van medebroeders en dierbaren, met priosterwaardigheid, priestermacht en prie8terheerlykheid werd omkleed. Het is daarna de Paasdag waarop hy eens als Gezalfde van G<>d terug keerde in de eigen geboorteplaats en als een gezegende des Heren door heel een parochie werd begroet, ge vierd, gehuldigd. Voor de Minderbroeder-Priester zyn elk jaar opnieuw die Laetare-dag en die Paasdag dagen die hom ontroeren door de zoetste herinneringen en door de blijvende werkelijkheid. Het dunkt ons, dat Pater Dr Wolf gang Scbmitz O F M. op Zondag Laetare 23 Maart a.s. met het volste recht hoogst dankbaar en innig de zilveren dag van zyn Priesterschap herdenken moet. Deze Laetare dag zal geen dag zfir. van uitbundige huldiging; de jubilaris zal die dag vielen in eigen kring met modebroeders en familieleden, die het recht hebben dan te delen in zyn vreugde en geluk. Het zal voor Pater Wolfgang dan zoet zyn rustig terug te denken aan de mooie jaren, die voorbysnelden Hij zal dankbaar zyn voor ziin H. Doopsel op 9 December te Rotterdam. Hü zal voor zyn geest roepen het ogenblik, dat hy na zyn studiën te Venray, op 7 September 1020 het franciscaans livrei ontving. Hy zal vooral met heilige huiver opnieuw, dat grote ogenblik ondergaan, toen hem op Zondag Laetare te Weert, door Roermond'8 Bisschop de handen werden opgelegd. Hü zal ook met grote vreugde terugzien op zijn pries terlijke arbeid van 25 volle jaren. Het was voor hem g«en gering off«r, toen zyn Overheid hem aan wees tot verdere studie in de Neder landse letteren, die hü volbracht aan do Universiteiten van Nymegen en Utrecht. Te Utrecht doctoreerde hy op 17 December 1936 op proefschrift: Het aandeel der Minderbroeders in onze middeleeuwse literatuur. Dan volgde zyn benoeming tot leraar aan het gymnasium alhier, vervolgens in zyn g'-boortestad te Rotterdam, om in 1946 wederom aan Venray's Gym nasium verbonden te worden. Al betekende deze opdracht voor Pater Wolfgang een offer, het ken merkt hem daarom des te meer, dat hy zich zo ten volle aan zyn taak heeft gegeven. Hy werd een uitste kend docent, die van eigen overvloed geeft en zyn studenten invoert in de onovertroffen schoonheid van de Ne derlandse Letteren en die van de wereldliteratuur, van Dante vooral. Naast zyn leraarschap kreeg hy volop gelegenheid zyn ideaal ook uit te leven in de meer directe zielzorg, door zyn kapelaanschap in de parochie van St Petrus Banden alhier. Daar hoort, men hem graag op de preekstoel, luistert men met ootmoed naar hem in de biechtstoel, daar ont vangt men hem gaarne, als hii by trouw huisbezoek lief en leed deelt van iedereen, daar sticht men zich aan zyn ernstige opvatting van elke priesterlijke taak. Het intieme „Laetare" nadert nu snel voor de Jubilaris. Gunnen wy hem de intimiteit van die mooie dag, waarop hy devoot en dankbaar het „Magnificat" van zyn 'wijdingsdag h«rhalen zal. Voor de parochie is de viering vast gesteld op Eerste Paasdag, waarop de jubilaris een plechtige Hoogmis van dankzegging zal opdragen, er is dan ook gelegenheid tot feiiciteren. Elke dag een enkele draad Is een hemdsmouw in het jaar. 't Wekelijks kwartje metterdaad Maakt eenmaal nieuwe kerken klaar. De belangstelling voor het komende Patronaat is groot, vooral onder de jongsten, waarvan zich al een flinke groep als lid hebben opgegeven. De grotere jongens kijken eerst de kat uit de boom, zo zou men zeggen, we mogen van onze Venrayse jon gens toch niet veronderstellen, dat zy er de voorkeur aan geven doelloos uren langs de straat te slenteren. En wat de Venrayse burgers be treft, die zo lang geroepen hebben, dat er weer een Patronaat moet komen voor hun jongens: .we ver wachten, dat zy niet alléén sympa thiek staan tegenover deze actie, maar ook actief mee gaan werken of anders onze zaak steunen door hun goedgeefsheid. Dat wy zoveel mogelijk heel de jeugd opvangen in een flink jeugd- gebouw, waar ontspanning en tegelyk vorming geboden wordt, dat is een ideaal, waaraan alle Venrayse mensen moeten meewerken, om het te ver wezenlijken. We beginnen nu zo spoedig als mogelyk is in 't klein, in ons lokaal van de jongens noodschool, maar als alle burgers van Venray metterdaad steunen, zal een bloeiende jeugdbe weging volgend jaar in de oude Ambachtsschool een behoorlijk on derdak vinden 1 Mensen van Venray, of ons werk slaagt, hangt af van U 1 GOUDEN ECHTPAREN GEZOCHT. Alle water van Neptunus' oceaan heeft de liefde voor de stad, waar zijn wieg stond, niet kunnen uitwis sen. Een AmerikaansAmsterdamse weldoener geboren in Neerlands hoofdstad, maar zocht en maakte fortuin inde Nieuwe Wereld heeft niet willen nalaten een uiteindelijke gebeurtenis, die hy maar eenmaal in zyn leven kan meemaken, aan de boorden van de Amstel te vieren. Ter gelegenheid van zyn gouden bruiloft komt hij naar Amsterdam. Waren het slechts zyn geboorte en afstamming, dan zou hy niet speciaal herdacht zyn. Ware het slechts zyn gouden bruiloft, dan was hy wellicht alleen op de frontpagina's van de Amsterdamse bladen gekomen. In ons goede vaderland zyn deze ge beurtenissen gelukkig nog niet door haar schaarste tot een enorme by zonderheid geworden. Maar de Ame rikaanse Amsterdammer heeft de stad zijner geboorte nooit vergeten. Toen het succes steeg en daarmee ook zyn bankrekening heeft hy steeds aan tal van charitatieve instellingen in de hoofdstad gelden overgemaakt. En dollars zyn uitermate welkom. De bevoorrechte instellingen treffen dan ook koortsachtige voorbereidin gen om hem te ontvangen. Een Amerikaanse Amsterdammer is echter ook Amerikaan en daarom heeft deze oom ook een origineel idee in petto Aan Amsterdamse echtparen, die kunnen aantonen, dat zy in de loop van de maand Mei van dit jaar ook vijftig jaren gehuwd zyn, krijgen een verrassing Uit het jaarverslag der Controle C.L.O. Mengvoeders, dat loopt van i October loso tot i October ïosi blykt, dat er in dat tydvak meer dan 600 millioen kilo bereid is, een stijging tegenover het vorig jaar met ruim 23 V, pet. Doordat de wereldgraanprijs op hoog niveau is komen liggen en de regering bovendien de subsidies op verschillende voedermiddelen deed dalen, is de verhoging van de binnen landse productie een dringende eis geworden. Het twee prijzen systeem werd met de prijsverhoging vrijwel overal inge voerd. De varkensmesttry en de kippen- houdery, de laatste mede door exportmoeilijkheden, werden bedui dend minder winstgevend. In de voorzomer 1051 werd in de kippen- stapel dan ook sterk geselecteerd, terwijl veel overjarige kippen tegelij kertijd werden opgeruimd wegens de toen nog gunstige slachtpryzen. Later werden de eierpi ijzen weer belangrijk beter. Ook de varkensstapel werd inge krompen. In verband met het baconcontract met Engeland verhoogde de regering de pry's van de baconvarkens en werd het bedryf8maximum afgeschaft. Wil de regering steeds vlot aan haar verplichtingen kunnen voldoen, dan zal zy er goed aan doen de prijzen van de boerderij producten steeds tijdig aan de voedermiddelen-pryzen aan te passen. Door het vroeg invallen van de winter in December 1950 werd de uitzaai van de wintergranen sterk vertraagd, in meerdere gevallen heeft men deze in Januari nog gezaaid. Ondanks het natte voorjaar viel de oogst nog mee. Het natte weer tijdens de oogst was oorzaak dat het graan over het algemeen veel vocht bevatte. Bij het drogen waren vochtgehalten van 20—23 pet. geen uitzondering. De bietenopbrengst viel dit jaar tegen. 1951 was een goed grasjaar. Er is dan ook veel gras kunstmatig gedroogd on ook heeft men veel ingekuild. Het eiwitgehalte van het kunstmatig gedroogde product viel over het algemeen tegen. Het einde van de veevoederdistri butie is nog steeds niet in zicht, lijkt integendeel verder af dan ooit. Nog steeds zyn de raamsamenstellings- voorschriften van kracht. Deze voor schriften geven de boeren practisch geen enkele garantie betreffende de kwaliteit der mengvonders. Bovendien staan zy een billijke grondstoffen- verdeling in de weg en maken buitensporig hogehar.delswinsten van mengvoeders en grondstoffen mogelijk. Controle Gemiddeld werd ieder aangesloten vereniging 12 malen in het boekjaar bezocht, waarbij dubbelmonsters werden getrokken om de wyze van mengen te beoordelen Hierbij waren o m. by Castenray in de laatste twee opvolgende jaren gee a groter ver schillen gevonden dan V» pet. Merselo, Oirlo, Oostrum en Ysselsteyn hadden alleen het afgelopen jaar geen groter verschil dan V» Pct- Verder werden de monsters onder zocht op de botanische zuiverheid, waarby Ysselsteyn reeds voor twee opeenvolgende jaren geen afwijkingen te zien gaf. Castenray, Heyde, Leunen gaven in het afgelopen jaar geen verschil te zien. De beste mengingen werden verricht door Ysselsteyn. De volgende cijfers voor de afde lingen aangesloten by de C L O. geven een overzicht van de fabricage cijfers in kg. COOtOtOCOOONNNOOO •- cnON(ntOiOOO\OoOOO-H 00(NMtvO\MiOONVinOIOS -g ;<Ntoo^cööo\(Ntn'^o-ir4<N tL TC^-ononont—in IO-TCON^N^coononoocotnoco S CN - r-l CN 0 tO CN O to 0 vO OOO On co T" O O co T 000 co IO ON tO NO CN to 0 to 00 -r t< NO CN N" vd vd (NNN CN 0\ TNT On to 00 CN T NIOT T CO -r CN 1 CN 0 CO O CO CN NO OOO r-» 10 kO CO O 00 N* CO O O NO CN CN O O O ON co trio - CN NO to TT to to IOVON CN O tO CN "«t T T CN CO CN to -i CN 1 0 0 to to 0 O O O OOO vO 10 tO ON O to CO O OOO CN 10 CN O ON to CO OOO rd NO K CO •>r CO too'd (N ON O O ON -r ON O ON T1 CN CO CN CN CO .2 6 o a c «2 o .us 3 <2 o c ra <y o 3 •- 0 „Zij was als een jong meisje van achttien jaar" „Maria gebruikte ons slechts als instrument, het gaat nu alleen om Haar" Gesprek in de Rue de la Genette in Beauraing. BEAURAING, 10 Maart 1932 De Rue de la Genette, de straat van de Civetkat, is maar een heel gewoon straatje van Beauraing, links van de verkeersweg naar Rochefort. Op no. 14 woont daar in een een voudig winkelhuisje André Degeimbre één van de vyf kinderen, aan wie einde 1932 en begin 1933 deH. Maagd is verschenen. De Belgische correspondent van 't KNP heeft een interview gehad met deze zienster, die inmiddels een strui se vrouw is geworden, gehuwd met de koster van de „Tuin der Verschij ningen", moeder van drie kinderen, twee jongens en een meisje. Het was na het Rozenhoedje, dat André sinds 1933 iedere avond, zomer en winter door, voorbidt in het genadeoord. Na het bidden van de rozenkrans hief André met heldere, welluidende stem een lied aan ter ere van O L. Vrouw van Beauraing. Toen deze eenvoudige hulde aan de H. Maagd ten einde was, haastten wy ons naar de Rue de la Genette, waar, zoals dit veel voorkomt, André een kleine winkel dry ft in school en schrijfbehoeften, ansichtkaarten enz Koster Georges van den Steen liet ons in de huiskamer, waar we gauw goede vriendjes waren met de twee jongens Christian en Ivan. Even daarna arriveerde ook André, die onderweg wat was opgehouden. Laten wy eerlijk bekennen wy verwachtten een enigszins dweperige misschien zelfs hysterische vrouw te ontmoeten. Maar wy hebben ons grondig vergist. Mevrouw van den Steen—Degeim bre maakt een volkomen evenwichtige gezonde en rustige indruk, flink en stevig van postuur en houding, het type van een boerenvrouw, die van aanpakken weet. Het gesprek begon zoals ieder gesprek tussen vreemden met een vragen naar onze indrukken over Beauraing. Wy brachten echter al spoedig het gesprek op de verschij ningen. „Herinnert U zich nog iets Madame van de verschijningen, die U tesamen met de vier andere kinderen in Uw jeugd hebt gehad „Nog alty'd staat het mij helder en duidelijk voor ogen en ik heb er een voortdurend en onophoudelijk heim wee naar. Maar helaas, na deze ruim dertig maal hebben wy nimmer de H. Maagd meer mogen zien." „Maar het beeld, wat er thans in het meidoornbosje staat, zal U toch wel aan de H. Maagd herinneren U zult daarin toch iets terugvinden, van wat U en de andere kinderen hebben gezien „Nee, dit beeld zegt my absoluut niets. Sinds ik de H. Maagd gezien heb, is iedere afbeelding een ver minking, ieder beeld lelijk" „Het beeld is toch gemaakt naar wat U en de andere kinderen toen hebben gezien. Het mag dan geen mooi portret zyn van de H Maagd, men kan het dan misschien een slecht gelukt en minder gelijkend portret noemen." Het is helemaal geen portret „Het is zelfs helemaal geen portret. Het gelijkt in niets op de H. Maagd. De verschijning was heel, h'el erg mooi en heel anders. Men kan het niet uitdrukken. Maar ja, de mensen moeten nu eenmaal een afbeelding hebben om aan de Moeder Gods te denken en daarom is het goed. Doch nogmaals, my zegt het beeld niets." „Kunt U dan niet enigszins zeggen, hoe de H. Maagd er uit zag?" „Maria was als een meisje, tout- jeune. Heel, heel erg jong, zoals een meisje van achttien jaar." „En was het hoofdhaar licht of donker „Dat hebben wy nooit gezien, want Maria droeg altyd een hoofddoek. Maar de wenkbrauwen waren erg licht kastanjebruin en het gezicht rose (bleekrood). Zy zag er uit als een meisje van hier, maar veel mooier. En die ogen waren heel erg licht blauw en altyd lachten die ogen, zoals van iemand, die werkelijk goed is, altyd een lichtende glimlach uit de ogen straalt. Alles was zo licht, zo stralend licht 1" „Hebt U enig idee van de bedoeling, waarom de H. Maagd hier is ver schenen „Zy heeft het zelf gezegdOpdat de zondaars zich zullen bekeren. Maria zei het zo eenvoudig, zoals U het tegen Uw kinderen zoudt zeggen. Wy moeten braaf zyn en veel en altyd bidden en ons opofferen. Maria gebruikt eenvoudige woorden, maar die woorden betekenen zo ontzettend veel 1" „En de mensen van het dorp, bid den die nu altyd mee als U 's avonds het Rozenhoedje voorbidt „Zomers komen er altyd veel, '8 Winters als het erg koud is niet. Dan blyven ze nog wel eens thuis. Maar zo voegde Andrée er onmid dellyk aan toe, toch houden de mensen van Beauraing wel heel veel van Maria." Toen wy' bij het afscheid nemen zeiden, dat de H. Maagd haar wel zeer had begenadigd, zeide de zienster met grote nadruk „laat ons er toch liever buiten. Als jonge kinderen heeft Maria ons gebruikt als instrument om iets tot de mensheid te zeggen. Wy beteke nen nu niets meer. Wy zyn uitge schakeld. Het gaat er alleen om wat Maria te zeggen heeft en wat God wil". Toen wij als conventionele phrase zeiden, dat wij spoedig weer in Beauraing terug zouden komen, bracht zy ons direct tot de werkelijke zin dezer woorden terug door te zeggen „Si Dieu le veut, als God het wil 1" Zo moet Andrée in haar hart zijn. Een vrouw als alle andere in het dorp Beauraing, met haar vele goede hoedanigheden, maar ook met haar fouten. „Zy is net als wij allemaal", zeiden de dorpelingen, die wij terloops- toch eens naar hun mening wilden vragen. „Maarzij is welgodvruchtiger dan wij", voegden zy er aan toe. Andrée is de eenvoud zelve. En daarom ook bescheiden. Toen zy na ons kortstondig verblijf in Beauraing enige buitenlandse zieken ten afscheid kwam groeten, liep ergens een pel grim rond met een toestel om de begenadigde ongemerkt te fotogra feren. Andrée echter bemerkte het en verwijderde zich met de handig heid der eenvoud. Leverlngspliclit tarwe De Provinciale Voedselcommissaris voor Limburg maakt bekend, dat telers van tarwe, of gemengd gewas waarin tarwe voorkomt, aan de hun opgelegde leveringsplicht moeten vol doen vóór 1 Mei 1952. Onder leveringsplicht wordt ver staan de opgelegde aanslag, vermin derd met de gedane toewijzingen uit eigen oogst voor gezinsverbruik, telers premie en/of zaaizaad. Uitstel van levering is alleen mo gelijk om dringende reden en dient schriftelijk te worden aangevraagd bij de plaatselijke bureauhouder. DUW-conflict in de Peel Yan een 150-tal DU W-arbeiders uit Friesland, Groningen en Drente, die in het DUW kamp te Horst-America verleden week Vrydagmiddag hadden geweigerd 2 uur langer te werken dan zy gewend waren en die daarop waren ontslagen, is er Maan dagavond slechts één teruggekeerd. De DUW handhaafde echter het eenmaal gegeven ontslag en zond de man Dinsdag naar huis terug. Vrijdag was voor de mensen van het kamp de zomerdienstregeling in gevoerd, hetgeen voor hen betekende, dat zy pas 2 uur later dan tot nog toe naar huis mochten vertrekken, n.l. om kwart voor drie. Ongeveer 150 van de 200 arbeiders legden echter reeds om kwart voor één het werk neer en maakten zich reisvaardig. De DUW beschouwde dit als staking. Nieuwe spoorbrug b$ Maastricht In principe is thans door de Ned. Spoorwegen en het ministerie van Waterstaat besloten tot de bouw van een nieuwe spoorbrug met een semi permanent karakter over de Maas bij Maastricht. Zoals men weet, werd de oude brug by een bombardement in 1944 vernield en werden nadien zo danige voorzieningen getroffen, dat slechts een beperkt vervoer mogelyk is. Te bevoegder plaatse werd vernomen dat nog niet vast staat wat voor een type brug gebouwd zal worden, ter wijl allerlei technischekwesties en de financiële regeling nog nader bestu deerd moeten worden. Mond- en klanwzeer ernstiger dan voorheen Bij de overval van West-Europa door de variant 5 van het a type mond- en klauwzeer werd in Sept. 1951 ook Nederland betrokken. Het aantal besmette boerderijen steeg zeer snel tot ruim elf duizend in de week van 11 18 November. Daaronder waren in die week ruim 3400 nieuwe gevallen. Dank zy de massa-vaccinaties, volgde daarna een eveneens snelle daling van dit aantal tot 3500 (waarby 306 nieuwe ge vallen) in de week van 13 Januari 1952. Opnieuw echter werd onze veestapel overvallen, door een andere vorm van mond- en klauwzeer, thans van het type c, gepaard gaande met een her nieuwde stijging van het aantal be smette boerderijen tot ruim 4000 (waarby 920 nieuwe) in de week van 10—17 Februari j.l. Met het in snel tempo geproduceer de vaccin tegen dit type werd bereikt, dat de top van deze ziekte op dit ogenblik weer is overschreden en het aantal gevallen en sterk dalende lyn te zien geeft. Aldus deelt minister Mansholt mede in antwoord op des- betreffende vragen van het Tweede- Kamerlid Vondeling en hij voegt daaraan toe, dat de ziektegevallen van een ernstiger aard zyn dan in de laatste jaren (a- en o-type) is voor gekomen. Wat betreft de verplichte inenting, moet worden medegedeeld, dat het thans practisch niet wel mogelyk zou zyn een dergelijke maatregel uit te voeren. Het aantal veeartsen is daar niet groot genoeg voor. Daarbtf komt thans, dat nog niet voldoende vaccin tegen het nieuwe type beschikbaar is. Bet nieuwe vaccin wordt echter in snel tempo geproduceerd en in enting hiermede op basis van vrijwil ligheid geschiedt op ruime schaal. De minister koestert de hoop, dat wederom een bevredigende toestand zal worden bereikt, wanneer de moei lijkheden, ontstaan door het optreden van de nieuwe stammen, zullen zijn overwonnen.

Peel en Maas | 1952 | | pagina 8