ÏV Zuid-Korea, land zonder hoop. De Kruisweg van J. Dijker in de Paterskerk Het was weer Carnaval in het land van Piël en Maas Premieverlening kleine boerenbedrijven WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN Twee manieren om op koffie te besparen Met open ogen MIEUWE KERKEW 0RGELI10EKJE Gouden Priester-jubilaris Pater Rosariusv. Berkel O.F.M. Nieuwe Kerken in N. Limburg ZATERDAG 1 MAART 1952 No 9 DRIE EN ZEVENTIGSTE JAARGANG TEXTIEL is goed en goedkoop PEEL EN MAAS Ondervindt 't Kleding wint 't DRUK EN UITGAVE FIRMA VAN DEN MUNCKHOF GROOTESTRAAT 28 TELEF. 512 GIRO 150652 ADVERTENTIEPRIJS 8 ct. p. mm. ABONNEMENTS PRIJS PER KWARTAAL f 1.25 Buiten Venray f 1.45 In het K. K. Bouwblad van ïóFebr. j.l. geeft Reinout van Brabant een uitgebreide beschouwing over boven genoemde Kruisweg. De alleszins be voegde schrijver wydt eerst uit over geschiedenis en betekenis van de H. Kruiswegdevotie, als ook over het moeilyke artistieke probleem van de uitbeelding van het hoogverheven drama. Daarna komt hij tot onze kruisweg en zegt daarvan bet volgende In de Kloosterkerk van de Franciscanen te Venray beelde J. Dijker de weg van het lijden van de Godmens. Hij had voor dit doel de architectuur niet mee. Een kerk zonder zijbeuken, met links in een dichte muurwand, een hori zontale natuursteenband juist boven zijn statieruimten en reebts ramen eveneens vlak boven die ruimten. De beglazing is provisorisch en het licht op de linkerwand haid, terwijl het de staties reebts overstraalt. De kunstenaar heeft zich van deze situ atie degelijk rekenschap gegeven en getracht deze moeilijkheden te onder vangen en rekening houdend met een toekomstige beglazing is hij daar in geslaagd en wanneer het gouden licht der ramen later zal spelen in de kerk ruimte, zal de kruisweg zijn juiste sfeer ontvangen. Het probleem var. de goddelijkheid en de menselijkheid in het drama is benaderd door een nobele menselijk heid te geven, een voornaamheid en waardigheid en een zuiver religieus sentiment. Er zijn zoveel slechte kruiswegen, dat het een verademing is deze stijl volle innigheid en ontroering, deze stille en toch steeds alles beheersende Christusfiguur mediterend langs te gaan. Over alles licht deze voornaam heid en waardigheid, de tragiek groeit soms tot een grote bewogenheid, niet echter tot een schreeuw of een ont zetting. Het uit zich andersberustend aanvaardend, maar steeds zonder slapheid. Overal doorheen boeit de compositorische wil, die een enkele A keer zelfs vecht om de voorrang op het menselijk gemoed. Zijn mensfiguren hebben een typi sche mengeling van realisme en stylering. De stylering is niet abstract en nergens bloedarm. Zy beheersen het vlak, met een enkele keei een aanduiding van architectuur, geheel opgenomen in de sfeer. De kleuren, die er niet zyn om de figuren aan te kleden, maar die een belangrijk deel van de bewogenheid uitmanen, zyn aardkleurengrijs, grijsblauw, grysrood, oker en getem perd groen. Begonnen met feller kleuren heeft de schilder zyn gamma afgestemd naarmate hij de rust be sefte voor de ononderbroken vrystaan- de wand. Hier door is er een verstilde tonaliteit ontstaan, die weldadig aan doet niet alleen, maar de sfeer van de tragiek draagt. In de lange ruimte voor de veer tiende statie gaf Dijker een afzonder lijk tafereel, Christus Verrijzenis. Het zou m.i. beter geweest zyn wanneer de toevallig ook zo beschikbare ruim te voor de eerste statie benut was voor een inleiding: de doornenkro ning of de hof van Olijven, want de eerste langgerekte statie heeft (en hier by uitzondering) een archi tectonische opbouw gekregen, die de scène uit de innerlijke bewogen heid wegtrekt naar het dócor. In de drie vallen is er naar gestreefd de groei van het drama uit te beel den en zeker is de derde val daarin het best geslaagd: dit is een zuivere harmonie van compositorische bewo genheid en geestelyk8 geladenheid Terwijl het nodige menselijke ge voel aanwezig is, treedt het als een zeer beheerst mannelijk aanvaarden op, in de tweede statie waar Christus het dodend kruishout op zich neemt Een merkwaardig imponerende koel heid heeft het tafereel van Simon v. Cyrene prachtig opgebouwd. De ont moeting van Christus met zyn H. Moeder is heel innig en doorhuiverd van stil gedragen leed. Schrijnender wordt dit samenzijn nog in de der tiende statie als de Moeder de zoete diepbetreuide last van allen op haar schoot neemt. Een zware stemming hangt over dit gebeuren en de kleur is hier een wezenselement. Ook de Veronicascène heeft deze nobele gevoeligheid, de innigheid van de liefdedienst en een zekere gratie hangt over dit tafereel. En nog eens komen de vrouwenfiguren goed en eerlijk zonder kleinmenselyk sent' ment in de achtste statie. De Ontklede in de tiende statie treft mij diep. Het ruime kleed van de farizeör en zyn ingewikkeld hoofd kunnen zijn vuigheid niet bedekken en contrasteren des te sterker tegen de nobele van geest doorademde, naaktheid van de arme Christus. Als het kruis wordt opgericht is deze ruimte werkelijk gevuld met be- bewogenheid. En als Christus sterft aan het kruis leeft dit gebeuren groots en omvattend door kleur en vlak, het leeft niet zozeer in een uitdrukking van ieder gelaat als wel in de gehele ruimte en deze eigen schap heeft deze statie wel het sterkst. De veertiende statie geeft de graf legging. Het is eigenlijk meer een grafwaarts dragen. "Werkelijk een zeer verheven begrafenisstoet met een traag rithme van de schrijdende en neerbuigende figuren en do strakke stilte van de gestorven Christus. Een verglijden van accenten stil melodieus als een klaaglied dat uitsterft. Terugblikkend op deze kruisweg van de kunstenaar Jan Dijker, ben ik blij, dat dit religieus gevoel en deze artistieke begaafdheid zich vast gelegd hebben en leven in een kerk van de Franciscanen, de orde die voor de Lijdensdevotie zoveel heoft bijge dragen. En ik moge deze beschouwing be sluiten met de woorden van Emile Mile„In de grond der zaak willen zij niet het lyden, maar de liefde huldigen, want hetgeen zy ons laten zien is het lijden van een God, die sterft uit liefde tot ons" SEOEL (P.A „Ja, wat wilt u nu eigenlijk zo vroeg me de jonge Zuidkoriaanse ambtenaar, met wie ik in de trein van Poesan naar Seoel had kennis gemaakt. „Toen de wereldoorlog voorbij was, wisten de Amerikanen hier de de laatste resten van de Japanse invloed uit. Daarna gaven zy ons een grondwet, die wy niet begrepen en waar wjj niet ryp voorwaren. Nu wensen zy, dat wy weer dikke vrienden met de JapanDeis worden en tegelijk timmeren zy aan een vergelijk met de communisten, dat ons land hopeloos verdeeld zal houden. Hebben wy dan geen reden, om bitter gestemd te zyn Er is voor de Koreaan, die zyn vaderland werkelijk lief heeft; meer reden tot bitterheid, ja zelfs radeloos heid. De door het communisme ont ketende oorlog heeft zyn land in de verschrikkelijke ellende gestort. Een jaar geledeD, toen het er naar uitzag, dat Noord en Zuid herenigd zouden worden in één onafhankelijke staat, kon hy dit offer nog gemak kelijk brengen. Maar thans, nu de beide partyen, die op zyn grondge bied hun krachten maten, er op uit zyn, door herstel van nagenoeg de oude toestand een einde aan do strijd te maken, meent hy, dat alle offers voor niets zyn gebracht. JDe koude oorlog tussen Oost en West en de dingen, die daarbij op het spel staan, zeggen hem weinig Hy beoordeelt de situatie van natio nalistische Koreaans standpunt uit en dat kan hem slechts met rouw vervullen. Neem een stad als Poesan. Het was ook voor de oorlog geen fraaie stad. Zy is opgetrokken in de kille, zakelijke stijl van het moderne Japan en mist al het kleurrijke van de Oriönt. Maar er heerste orde en rust, een voor oosterse begrippen grote zindelijkheid en de haven verschafte de bevolking een welvaart, die ver uitstak boven hetgeen men in het Verre Oosten gewend is.. Een gele yerfstreep EN NU Niemand weet, hoeveel mensen er in Poesan wonen. Maar het zyn er veel te veel, een half millioen naar schatting. En deze overbevolking krygt een bijzondere nadruk door het vuil, de stank van openriool en de niet te stuiten op dringerigheid van duizenden bedelaars van acht tot tachtig jaar. Dat de prostitutie in zo'n omgeving welig tiert, spreekt vanzelf. Gehele wijken heeft men voor de geallieerde troepen moeten afsluiten. Zy zyn gemerkt door brede gele verfstreken, die dwars over de 6traten zyn getrokken. De soldaat die er zich overheen waagt, wordt onverbiddelijk in de kraag gegrepen, door de hardhandige militaire politie, die hier ryk ver tegenwoordigd is. De misdadigheid in Poesan is nauwelijks te beschrijven. Het gehele uitzonderlijke drukke burger rijver- keer loopt op van het leger gestolen benzine. De taxi's, wrakke rammel kasten, rijden op jeep-banden Iedere maand worden er honderden jeeps gestolen en vele ervan verschijnen spoedig weer op straat, brutaal voor zien van het kenmerk van een orga nisatie, die naar alle waarschijnlijk heid niet bestaat. Dat is zeer gemak kelijk. Want wanneer men tientallen organisaties kent, met namen als Uncurk, Unbra en Ueack, wie zal dan nog durven betwijfelen, dat er een Unlack is. Het schijnt, dat alle zakkenrollers ter wereld Poesan als hun huidig arbeidsveld hebben uitverkoren. Men is gedwongen, voortdurend met zijn hand op zyn portefeuille te leven. En zeis dat is nog geen afdoend middel tegen diefstal. Benden rovers van tien tot twintig man schuimen de straten van Poesan af, vooral in de nacht en zij aarzelen niet, om ook kleine patrouilles van de Verenigde Naties te overvallen. Ruïnes en ziekten SEOEL is zo mogelijk nog erger in iedei geval somberder dan Poesan. Het ligt tussen front en achterland, is een deel van beide maar behoort noch tot het een noch tot het ander. De ruïnes liggen er zoals zij er zes maanden geleden ook lagen. Van puinruimen laat staan van wederop bouw, is geen sprake. Gelukkig echter voor de sterk verminderde bevolking is de water en electriciteitsvoorzie ning voor een deel door het leger hersteld. Als gevolg daarvan rijdt er nu ook weer af en toe 'n tram door de half lege straten. Er is iets raad selachtigs aan die trams, tot men zich realiseert, dat men nog nooit eerder in Azië een tram gezien heeft waaruit niet de mensenmassa om zo te zeggen barst. Deze trams, met de enkele pasagiers, zien er verloren en doelloos uit, zoals alles in Seoel. De hulporganisatie van de „U.N.O.' doet wat zy kan, om het leed te verzachten. Duizende tonnen levens middelen en enorme hoeveelheden medicamenten worden verdeeld. Rode Kruisposten en ambulances zyn dag en nacht in de weer om honger en ziekte te bestrijden. Maar het perso neel heeft het gevoel, dat alle ver strekte hulp toch slechts een druppel op een gloeiende plaat is. En de overwerkte artsen verwon deren er zich alleen nog maar over, dat er nog Koreanen leven, volgens hun berekening hadden zy allen reeds ten gronde moeten gaan aan de vloed golf van epidemiën, die Korea heeft overspoeld. Het leven blijkt echter sterker dan de dood, zelfs in dit zo zwaar geteisterde Korea. En dat is voorlopig ook de enige troost voor de Koreaan, om zich nog enigszinds met zyn lot te verzoenen. Eerste manierZing een toontje lager en ga over op een andere kwaliteit, die minder kost. Maar prettig zult U dat wel niet vinden, want waar blijf je. als je ook op dat kleine dagelijkse ge noegen van een lokker kopje koffie moet gaan be knibbelen? Tweede manier: Houd U aan de beste koffie die er te krijgen is. Neem voorlaan De Cruyter's Roodmerk met 10 korting. Dat scheelt U ruim 20 cent op een half pond en U hebt bo vendien de luxe van de geurigste koffie die U zich denken kunt't Is mjiar een weet! DOE IETS GOEDS Als het in Uw macht ligt om iets te doen aan de goJf van defaitisme, die ons land overstroomt, doe het dan goed. En als het in uw macht ligt om het communisme door woord, daad of geschrift te bestrijden, doe het dan goed. Bestrijdt het communisme niet met woorden, maar met daden. Bestrydt de ontevredenheid niet met kankeren en zeuren, maar probeer een daad te stellen om die reden tot ontevreden heid weg te nemen. Ontevredenheid is de best gemeste voedingsbodem voor het communisme, ploeg die echter om. Wees 9en goed mens en probeer door Uw voorbeeld Uw buurman te inspireren om een beter mens te zijn. Wees een broeder voor uw buurman, want samen met hem zult ge Uw huis ea zyn huis moeten verdedigen, als de nood aan de man komt. Bestrijdt het communisme niet met krantenartikelen, waarin U al de bestialiteiten van achter het IJzeren Gordyn opsomt, want hiermee werkt go Uw vyand in de hand. Wyst op het goede, het betere in ons eigen land; het is de moeite om zich er voor in te spannen. Het is misschien niet ideaal of niet zoals U het graag zag, doe dan Uw best om het te verbeteren, maar breek het niet af. Van afbraak profiteert de tegen stander. Onze tegenstander is hard en getraind, elke fout en elke mis stap aan onze zyde buit hy uit, hy slaat er politieke munt van, waar- Vastelaovend 1952 Prins Lei d'n Uurste een goed heerser Begunstigd met een pracht voorjaarsweer, heeft de Venrayse Vastelaovend dit jaar op alle gebied records behaald. Want niet alleen was er meer volk dan ooit by de inhuldiging, waren er meer wagens en groepen by de optocht, was er een ongekend groot aantal boeren en boerinnen verschenen op de boerenbruiloft, ook bet enthousiasme, de sfeer, de echte Carnavalstemming, hebben we dit jaar meer gevonden als ooit te voren. En zo is Vastelaovend 1052 een groot succes geworden, dat de organisators nog weer eens overduidelijk heeft bewezen op de goede weg te zyn, en voor hen een aansporing te meer mag wezen, om op deze weg voort te Intocht Het feest begon al direct, Zondag morgen. Nadat een enkeling ietwat aarzelend al vroeg de vlag uitge stoken had, begon er tegen de middag leven in de brouwery te komen. In de verschillende café's waren de strykjes gearriveerd en dra was er al een prettige stemming te bespeu ren. Tegen 2 uur vertrok vanaf Hotel Gitzeis het hoge gezelschap van Raad van Ellef en Prins met zyn gevolg, voorafgegaan en begeleid door Ven- ray's Harmonie en schutterijen, naar het Gemeentehuis, waar de Commissie van Ontvangst de Prins naar de Raadszaal bracht, waarin de heer Burgemeester en vele belangstellenden wachtten. Hier Werd na een inleidend woord van de Vorst, de officiële benoemings bul voorgelezen en het is een wonder hoe een eenvoudinge Venrayse jongen zo eensklaps zich titels toegemeten ziet, die hem practisch heer en meester maakte over onze gemeente. De heer Burgemeester, die de Prins met de tekenen zyner waardigheid omhing, greep daarop terug, toen hy de nieuwe Prins met zyn benoeming feliciteerde en hem verzocht plezierige en vrolijke dagen in Venray te brengen. De Prins beloofde dat zeker en dankte vooral de heer Burgemees ter voor alles wat hy voor de Venrayse Vastelaovenfiviering had gedaan. Daarna gingen de glazen omhoog en werd de erewyn geschon- Ken. Intussen was voor het bordes van het Gemeentehuis een grote menigte reeds verzameld en hoe de stemming er in zat, bewees wel het hartelyk welkom dat de Prins werd toege roepen, toen hy van de Raadszaal naar beneden kwam. Twee jonge Piëlheskes boden hem de sleutels der stad aan en de heer Burgemeester herhaalde in het kort zyn speech van de Raadszaal, waarby hy tevens het publiek verzocht deze Vastenavond nu eens echt gezellig te vieren. Prins Lei sprak dan zyn troonrede uit en het bleek al direct, dat de Prinselijke waardigheid hem best afging. Met veel flair werd de Burge meester gedecoreerd tot Ridder in de orde van de Piëlhaas en werd dank gebracht aan allen, die de Vasten avond in Venray hielpen opbouwen. Voorafgegaan door de gecostumeer- de voetballers ging dan de lange stoet auto's naar het voetbalterrein, waar de Prins met enige ceremonieel de aftrap deed in een voetbalwedstrijd van de buurtverenigingen tegen Muveros ketel fabriek. Uw verslaggever kan U eerlijk niet vertellen wat de uitslag was, want er vielen niet alleen veel spelers, maar ook zeer vele goals, en of die nu allemaal telden, daar trok niemand zich wat van aan, hoofdzaak was, dat men eens hartelyk kon lachen. De Prins met zijn gevolg vertrok ken dan weer voor de rondtocht door Venray, die eindigde by de residentie, waar een zeer druk bezochte receptie volgde. Ook hier werden verdienste lijke mannen met de nodige decoraties omhangen. De receptie was zo druk bezocht dat men in tijdnood geraakte en zodoende moest de Prinselijke stoet hals over kop de kerkdorpen gaan bezoeken. Gewoonte getrouw was allereerst de Smakt aan de beurt, waar de belangstelling ook ieder jaar groeit en van daar uit ging het naar Oos trum. Dan volgde de Venrayse café's en het was opmerkelijk hoe druk het hier reeds was. De stemming was buitengewoon en overal was er veel plezier. Tot lang na sluitingstijd was en bleef het druk in de straten. Optocht Terwijl Maandag het zonnetje hoog aan de hemel stond, begon dan de Vastelaovendoptocht te trekken, grootser en mooier als wy hem ooit bier hebben gekend. Meer dan 40 wagens en vele groepen trokken voor de dichte rijen kijkers voorbij en het een was al aardiger als het andere. De muziekkorpsen die mee moe hy argeloze mensen kan om. kopen. Geef hem daartoe geen kans- Wees een goed mens en doe Uw best. Een vloedgolf dreigt U te over stromen. Een vloedgolf, die een ergere ramp kan veroorzaken, dan al het water van de Po heeft gedaan in Italië. Help mee op de dyk te stappen. God zal met U zyn. MICHAEL. trokken maakte het bonte geheel nog fleuriger. Alle mogelijke onderwerpen kregen de milde spot te verduren en menig aardig idee deed de ontelbare kijkers en bezoekers hartelijk lachen. Grootse en kostbare wagens, een voudige maar aardige bonte groepen, van alles was er, en uit dit alles bleek dat met hart en ziel gewerkt was om ook deze optocht weer mooier te maken als die van het vorig jaar. Dat men daarin geslaagd is bewees het dankbare publiek, dat tot uit de verre omtrek hierheen was gekomen en dat nog steeds niet begrijpen kan, hoe men zo iets in Venray klaar kan krygen. Een beschrijving van alles wat er te zien was, is niet doenlijk, alleen mogen we opmerken, dat het carna valsidee al langer hoe meer er in gaat en dat gelukkig de oude her bergen etc. verdwijnen gaat, om voor dikwijls heel simpele dwaze dingen te wyken, die echter de bezoeker in een echt plezierige stemming brengen. Deze optocht, waarby verschillende kerkdorpen zich niet onbetuigd lieten, was een pracht voorbeeld hoe door samenwerking veel tot stand kan komen. De Muverowagen kreeg van de jury die wel een zeer zware taak had terecht de eersto prijs en had dus voor dit jaar de wissel beker in ontvangst te nemen. Na de optocht ging de Prins weer naar de kerkdorpen toe, i c. Heyde, Merselo en Ysaelsteyn, waar hy overal prettig werd ontvangen, al moest hy natuurlijk zo hier en daar wel een klacht in ontvangst nemen over slechte wegen e.dmaar daar zyn rijk slechts drie dagen duurt, is hier moeilijk wat te veranderen. Voor zyn vertrek werd het dansen geopend door een Prinsenwals in Zaal Schellen en dit was tevens het sein voor de danslustigen om ook de dansschoenen eens aan te trekken. Toen de Prins na terugkomst van de kerkdorpen dan een danszaal bezocht, was deze evenals de andere, reeds overvol. Tot laat in de nacht getuigde het rumoer van de stemming, die in Venray heerste. Boerenbroiloft Een zeer groot aantal boeren en boerinnen hadden gehoor gegeven aan de uitnodiging om op de boerenbruifoft te verschijnen. En zo onstond een nieuwe ongeken de optocht toen de bruiloftsgasten naar het Gemeentehuis trokken om daar de echtverbintenis mee te maken van boer de Lauw en boerin v.d. Boom Dat een en ander onder de nodige hilariteit verliep behoeft wel niet gezegd te worden. Daarna ging het ter receptie in café Creemers en het duurde niet lang of her en derwaarts zag men de boerenpaartjes die gingen dansen. De Prinselijke stoet trok dan naar Cas- tenray, Leunen, Veulen en Oirlo, en in deze laatste plaats was het vooral de bijzonder prettige samenwerking die geprezen werd en nog eens dik onderstreept. De kennismaking van do beide prin sen was vlot, te vlug sloeg 't klokje van gehoorzaamheid. In Venray wer den nog enkele dansgelegenheden be zocht, maar om 12 uur was alles afgelopen en was de Vasten begonnen. Vastelaovend 1032 is mede dank zy het gunstige weer, buitengewoon geslaagd en heeft zowel aan onze eigen mensen als van duizenden buiten onze gemeente enkele plezie rige dagen meegebracht. 10 20 60 Wat treurt ge, arme bouwpastoor, En fronst 't voorhoofd van verdriet De collectant werkt ijverig door U wenkt een bly verschiet. Giro 10 2 0 8 0 NIKE U hebt de imitatie orgelpijpen in de carnavalsoptocht kunnen zien wan delen. De bewegingsmogelijkheden van die levende pypen waren echter nogal beperkt, zodat de colecte bussen niet iedereen hebben bereikt. Geluk kig maar dat er een mogelijkheid is, toch Uw gave te storten en wel in 't orgelbusje. Er zyn vaak gelegenheden om het orgelfonds te steunen, zokwam iemand cp het idee, gedurende de optocht gelegenheid tot fietsenstalling ce ge ven ten bate van 't orgelfonds. Dit is ook inderdaad gebeurd. Ieder helpo mee op zyn manier. Bouw moe aan Uw orgel. Girronummór. 5 7 6 6 0 4 Orgelfonds Venray Op 9 Maart a.s. is Pater Rosarius van Berkel O.F.M. so jaar priester. Op is Maart 1878 werd te Gouda, geboren Sebastianus, Franciscus, Adrianus, Josephus van Berkel, die in de Minderbroedersorde getreden, als Pater Rosarius op Maart i»02 de heilige Priesterwijding ontving. 50 volle jaren heeft deze jubilaris zyn priesterlijke arbeid verricht tot welzijn van duizenden, terwijl hy volop het vertrouwen genoot van zijn Overheid en ae toegenegenheid van zyn confraters. Van het vertrouwen van zyn Over heid geeft wel blyk de posten die hjj bekleedde. Hy was gardiaan en vica- rius te Vorden, te Nieuwe-Niedorp, te Maastricht en Praeses te Haarlem. Niet alleen wijdde hy zyn zorgen aan zyn communiteiten, maar wai ook een groot yveraar voor de ver spreiding van de Derde Orde, waarvan hy vele jaren visitator was. Zyn ge dachten en zijn krachten gingen ook vooral uit naar het missiewerk. Hy werd dan ook algemeen Missiepro- curator. Onder zyn leiding werd de toen malige Zuid Chansibond tot bloei ge bracht, maar ale voor heel de wereld een Franciscaanse Missiebond werd opgericht, dan is hfi het, die deze in ons land invoert. Ook gaf hy toen een Missiekerk boek uitBidt de Heer van de oogst, dat een ruime afname vond en veel zal bijgedragen hebben om Gods zegen over de Missiearbeid af te roepen en de Missieliefde in de harten van de gelovigen te ontsteken. Van 1930—1941 was hij rector van het Pensionaat te Woerden. Vandaar vertrok hy naar Heerlen en tenslotte naar Venray. De stille werker ging ook op deze plaatsen onopvallend tewerk. Van zeer talrijke religieuze huizen was hy de gezochte biechtvader en het getal tridua en vooral van retraites aan Zusters, Broeders en Priesters beloopt in de honderden. Nu nog wydt hij zyn zorgen aan het Sint Josephgesticht te Yenray. De jubilaris, die om zyn bescheiden heid en soberheid, om zijn trouwe plichtsbetrachting, maar vooral om zijn broederlijk en hartelyk medeleven met zfin confraters, in hoog aanzien staat, moge de gouden priesterkroon nog vele bly de jaren dragen. Kwartjes-actie bracht 1 mill, op In het afgelopen jaar werden in het door de oorlog geteisterde N. Limburg zeven kerken in gebruik genomen, n.l. te Belfeld, Blitterswyk, Lottum, Maasbree, Oirlo, Panningen en Wane- sum. Slechts in enkele gevallen kon er tevens een toren by worden ge bouwd, zodat de meeste dorpen nog torenloos zyn. In uitvoering is thans de bouw van nieuwe kerken te Baarlo, Grubbenvorst, Horst, Melderslo terwijl aan het herstel van de zwaar bescha digde kerk te Broekhuizen de laatste hand wordt gelegd. Boven Venlo verrijst langzamerhand de nieuwe St. Martinustoren, die #7 m. hoog zal worden. In het stadium van de voorbereidende plannen ver keert nog de kerkbouw te Beringe, Hout-Blerick, Gennep, Helden, Heyen, Oostrum, Sevenum, Swolgen en Wol- leilooi. Voorts zullen te Blerik twee geheel nieuwe kerken gebouwd worden alsmede een te Venlo en eenteOtter- sum-Ven. In deze vier laatste gevallen betreft het nieuwe parochies. In het diocesaan fonds voor nieuwe kerken is in 1951 een bedrag van 1 253.028 63 gulden gestort, waarvan 94! 574 68 gulden afkomstig was van de zogenaamde „kwartjesactie" waar aan duizenden Limburgse gezinnen deelnemon door iedere week f 0.25 aan zegels op een kaart te plakken. Tussen de Dienst Kleine Boeren- bedrijven van het ministerie van Land bouw en de Stichting voor de Land bouw heeft overleg plaats gevonden over de wijze, waarop de gelden, welke beschikbaar zijn voor de rationalisatie der kleine bedrijven beeteed kunne» worden.

Peel en Maas | 1952 | | pagina 1