TWEEDE
PEEL EN MAAS
1651 - 1951
Venray's Gymnasium
bestaat 300 jaar
Naar een nieuwe
huurverhoging
Uit „Peel en Maas"
Uit de geschiedenis
van Venray en omgeving.
Uit China.
SPORT
BEL BIJ BRAND
392
ZATERDAG 28TJULI 1951
No." 30
TWEE EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
Bestaande huizen worden verwaarloosd
en onvoldoende nieuwe: bij gebouwd.
Voel jaren heeft liet geduurd, voordat de huurverhoging van
Januari 1951 zijn beslag heeft gekregen. Telkenmale wan
neer huiseigenaren aandrongen op de voor hen zonoodzake
lijke stap kwamen de ministers haastig te voorschijn met
een antwoord, dat hen weer voor een korte tyd met ledige
handen naar huis stuurde. Aan 't begin van dit jaar bezweek
men eindelijk in overheidskringen voor de bittere noodzaak.
De exploitatiekosten van de onroerende goederen waren zo
hoog geworden, dat een langer uitstel met kon worden ge
doogd. Hoe staan wij er thans voor
■Het zal een opmerkelijk kranten
lezer niet zijn ontgaan, dat wij reeds
tweemaal binnen een korte periode
de minister van wederopbouw hoorden
spreken over huurvei hoging.
Nu waren de verklaringen van de
minister niet officieel, maar zij waren
wel tekenend voor depositie, waarin
wij met ons huizenbezit zo langzaam
aan zijn geraakt.
Het tekoit aan woonruimte behoeft
niet nader te worden toegelicht.
Minister In 't Veld liei ft ons dik
wijls de geweldige aantallen huizen,
dio nog gebouwd moeten worden,
opgesomd. Hij stelde een plan op, om
binnen een ledelijke tormijn aan de
ergste huizonnood eon einde te maken
en liet zelfs hier en daar doorsche
meren, dat in i960 aan de woning
jam mei' een einde zou zijn gekomen.
De plannen voor de woningbouw
werden door de helaas ongunstige
omstandigheden verhinderd om tot
ontwikkeling te komen.
Daar kunnen we Korea weer bij
noemen of we kunnen spreken van
het nieuwe bezuinigingsplan van de
regering, waartoe ook de woning
bouw haar steentje zal moeten bij
dragen, maar de feiten liggen van
daag zo, dat or toch geen schot in
zit.
De woningbouw is na do oorlog
voor een groot deel aan de particu
liere sector onttrokken. In de eerste
plaats is dit gevolg van de gestegen
kosten.
Vroeger Jcon iemand nog wel eens
een bedrag byeensparen, dat voldoen
de was om er een eigen huis voor te
bouwen. Die kans viel weg, niet
alleen door de hogere belastingen,
maar de materiaalpryzen liggen nu
eenmaal veel te hoog.
Langs deze weg dus geen vergro
ting meer van de huizenvoorraad,
hoewel velen dringend om woonruim
te verlegen zitten.
Het bezit vergaat.
Nog een tweede en wel de belang
ry'ksto categorie van huizenbouwers
is verdwenen. Dat zyn zij, die hun
geld in een woning plachten te be
leggen en uit de opbrengst eer. vast
inkomen verwierven.
Nu kan men van mening zyn, dat
deze mensen nog in grote getale
aanwezig zyn, maar de schijn bedriegt
hier. Het huizenbezit is by de hui
dige huurprijs nog steeds niet ren
dabel, ook niet inclusief de 15 pet.
huurverhoging.
Door bezuiniging op de onder
houdskosten, dat wil in de prak-
tyk zeggen door verwaarlozing,
heeft men nog een exploititatie-
overschot. Dat betekent: een doel
van het in huizen belegd vermo
gen wordt verteerd en de ver
vanging van het huizenbezit
geschiedt of in het geheel niot
of in onvoldoende mate. Voor de
zich nog steeds uitbreidende be
volking moet er bovendien voel
woonruimte bijgebouwd worden.
Ook aan deze eis wordt momen
teel nog niet voldaan. Wij-Hepen
met ons huizenbezit dan ook nog
steeds achteruit, gezien de steeds
maar toenemende vraag en het
onvoldoende opvangen van de
slytage door restauratie en ver
nieuwing.
Vanzelfsprekend hebben zowel ryk
als gemeente dit tekort aan bouw
activiteit in de particuliere sector
opgemerkt.
Tal van financieringssystemen zijn
er al ontworpen, waarvan het volgen
de steeds beter was dan het voor
gaande, maar alle steunregelingen
stemmen hierin overeen, dat zy
onvoldoende zyn om een massale
bouwlust op te wekken.
Tal van gemeenten evenals ook
Venray zyn zelf aan het bouwen
gegaan, al dan niet met steun van
het ryk.
De resultaten hiervan zyn Diet
steeds verheffend geweest al mo
gen wy in Venray niet klagen
maar er kwam tenminste nog woon
ruimte by.
Naar de chaos.
De Regering is inmiddels gekomen
met eon drastisch bezuinigingsplan
gepaard aan een actie om de crediet-
verschaffing zoveel mogelijk af te
remmen.
Het Ryk heeft niet de middelen
om de woningbouw op grote schaal
te financieren.
Rijke gemeenten moet men in ons
land ook met een lantaarntje zoeken,
zodat ouk uit die hoek niet veel
J? vQrwachten is.
Temidden van die malaise komt
men op het idee om ook crediet-
kranen, waar mogelijk, te sluiten.
Wie dus nu met veel moeite en
wellicht ook durf een crediet wenst
op te nemen voor de woningbouw,
ziet zich in die mogelijkheid belem
mert.
Dat geldt voor de gemeenten, maar
na verloop van tyd ook voor de
particulieren, die ten einde raad
besloten om in strijd met allerenda-
biliteitsregels toch maar te bouwen,
teneinde voor zichzelf woonruimte te
scheppon.
Alles bij elkaar zijn de vooruit
zichten voor de woningbouw bepaald
slecht te noemen, waarbij de oorzaak
moet gezocht worden aan de financiële
zyde.
De investeringen voor de woning
bouw kunnon niet beperkt worden,
zij dienen eerder te worden gestimu
leerd Ziet men deze eis van de tyd
onvoldoende, dan zullen wij de cha
otische gevolgen daarvan binnen
korte tyd roods' voelen, vooral op
sociaal terrein.
Van overheidszijde is er in do
komende jaren niet veel steun te
verwachten.
Men zal dus in het particulier
initiatief zijn toevlucht moeten zoeken.
Men zal hier de lust tot het scheppen
van zovoel mogelijk woonruimte
moeten prikkelen.
Een dringende eis daarbij is een
sluitende exploitatie, die zo mogelijk
ook nog enige marge laat voor
inkomensvorming. Dooreen sluitende
exploitatie mogelijk te maken, zal
men diegenen aantrekken, die alleen
voor zelfbewoning willen bouwen.
Is er oen mogelijkheid tot 't maken
van winst, dan wordt de kring van
bouwende burgers al direct veel
ruimer
De nood steeg.
Hoe is het nu mogelijk in deze
tijd de huren nog te verhogen, zal
menigeen verzuchten.
Daar schuilt inderdaad ook de
grootste problematiek. Het huur-
vraagstuk is nauw verbonden met
dat van lonen en prijzen. De huur
vormt een goed deol van het gezins
budget.
Verhoging van huur zonder meer
zou grote spanuingen veroorzaken
by de loontrekkonden, die by monde
van de vakcentrales toch al hebben
uitgesproken, dat het water hun tot
de lippen is gestegen.
By de Regering zal het vraagstuk
van de kosten van levensonderhoud
zeker by herhaling onderwerp zyn
van diepgaande beraadslaging.
Het verloop van de pryzen in de
naaste toekomst zal hier wel de
doorslaggevende factor zyn.
Wanneer de tendens tot prijsver
laging zich voortzet, dan zal men in
de komende maanden zo er enigs
zins mogelijkheden zijn, na veel
overleg met de vakbewegingen, wel
opnieuw enige wijzigingen in het
patroon der lonen aanbrengen.
Letten wy op de uitspraken van
de minister van wederopbouw, dan
zal men ook het vraagstuk van huren
en woningruimte opnieuw onder de
loupe nemen.
Dit moet als een noodzakelijkheid
worden gezien, wil men de volks
huisvesting niet op korte termijn
het kind van do rekening laten
worden.
voor 50 jaren terug
No. van 3 Aug.1901
Volgens het hoofdartikel van de
redactie had de kermis te Venray 'n
groot deel van zijn verheven gods
dienstig karakter behouden.
Op 26 Juli hield de gemeenteraad
een openbare vergadering. Gehandeld
werd over een weg naar Oirlo. Over
een verzoek van de bewoners van de
Langstraat tot plaatsing van een lan
taarn staakten de stemmen.
Op de kermis kwam te staan 'n
inrichting„Seesturm-Fahrt", waar
men op kunstmatige wijze een storm
op zee kon gewaarworden. Er was
ook een mooie mallemolen.
Een telefoonverbinding tussen
Griendsveen via Horst met Venray
zou op io Augustus beginnen.
Voor het verdienen van de For-
tiuneula aflaat bij do Paters waren
honderden vreemdelingen aanwezig.
Pater Peregrinus o.f.m. hield op de
hem eigen welsprekende wijze de
feestpreek onder de hoogmis.
Henri Tillemans ontving op 25
Juli te Chur in Zwitserland de wij
ding van het Subdiakonaat.
De Koninklijk erkende Schutterij
„Het Hof" hield een zeer gezellige
prjjsverschieting op de wipvogel. De
pryzen werden behaald door de leden
H. Linders, Jan Janssen en Frans
Janssen.
Tot gemak van de pelgrims naar
Klein Lourdes te Tienray werden
enige extra treinen ingelegd.
Op 28 Juli hield de handboog
schutterij „Rozenjacht" te Maashees
bij gelegenheid van de inwijding van
een nieuw vaandel een luisterrijk
concours voor de zusterverenigingen
De dagorde, die hot Gymnasium
vroeger volgde, wijkt in vele punten
af van do tegenwooidige. Die was
uiteraard gebaseerd op het loven,
zoals de andere mensen dat leidden.'
Men kan die dagorde onderscheiden
in een winter en zomerse.
Van October tot Pasen begon de
studio des morgens om zes uur. Deze
werd voortgezet, totdat het eerste
teken voor de les word gegeven, zo
ongeveer kwart voor acht. Om acht
uur begonnen dan de lessen, die
dunt den tot tegen 10 uur.
Gezamenlijk begaven zich dan de
leerlingen naar de parochiekerk, om
de H. Mis by te wonen. Men merke
erbij op, dat van veelvuldige en
dagelijkse H. Communie geen sprake
was en dat de jongens golegenheid
hadden gebad om te ontbijten vóór
de studie van zes uur. Van 11 tot 12
uur was het dan wederom studie.
De lessen des middags werden
gegeven var. half twee tot. vier uur
en van vyf tot zeven uur had men
wederom studie.
De zomerso dagorde van Pasen
tot het einde van het schooljaar
onderging in de namiddag geen ver
andering, maar des morgens begon
de studie om vyf uur. Van zeven tot
half acht was men dan vry, maar
van half acht tot tegen tien uur
waren de lessen.
Coninx bracht in 1785 weinig ver
andering in deze dagorde.
Wat het schooljaar zelf betreft
dat liep in Venray van Sint Michiel
(30 September) tot Sint Michiel.
Dadelijk doet zich dan de vraag
ophadden de studenten dan geen
vacantie? A priori kunnen wij wel
zeggen, dat die er geweest isde
boog kan niet altijd gespannen bly-
ven. En vacantie is noodzakelijk,
Dagorde en Vacantie
evengoed al de welkome afwisseling
van een vrije dag of van een opge
wekte feestviering.
Toch is uit de eerste ty'den daar
over weinig bekend, behalve dan, dat
wy weten, dat op Zon- en feestdagen
geen les werd gegeven en dat er
twee vrye middagen waren. nl. op
Dinsdag en Donderdag.
Conincx hield zich aan dat gebruik
vast, al maakte hy de beperking, dat
de vrye middag verviel, als er in de
week al een feestdag was geweest.
Als vacantietyd stelde hy vast: de
hele maand September, verder als
Kerstvacantie 24 December tot 2
Januari en als Paasvacantie van
Palmzondag tot en met Zondag na
Pasen.
Hiermede was echter niet gezegd,
dat de studenten van buiten Venray
dan ook naar huis gingen. Het is
b.v. bekend, dat pas in 1901/1902 de
studenten de Korsttyd by hun familie
gingen doorbrengen.
Voor hot overige kunnen wij wel
aanvaarden, dat de lessen nog al eens
weggevallen zyn, als wy alleen al
letton op de talryke verplichte feest
dagen van toen.
De vrye tyd bracht men overigens
door met gepaste en ook wel eens
ongepastevermaken. Sinds 1785
was voorgeschreven, dat op de speel
plaatsen gelegenheid moest zyn tot
beugelen en kegelen. Toen echter
bleven nog verboden elk spel, dat
lichamelijk schade of gevaar kon op
leveren of met uitspatting zou kun
nen gepaard gaan. Uitdrukkelijk
worden genoemdkaarten, dobbelen,
schaatsenrijden, baden en het bezoek
aan herbergen. Maar over deze vormen
van vermaak spreken wy nog by
Orde en Tucht.
C.S.
Hoe oud is Venray?
Niemand kan eigenlijk nauwkeurig
bepaald aangeven, wanneer precies
een stad of dorp ontstaat. Hoogstens
kan men soms nader bepalen, wan
neer op een of ander terrein zich
meer stabiel mensen hebben geves
tigd. Zeker is wel, dat Venray reeds
in de dertiende eeuw cijs een gemeen
schap voorkomt.
Men spreekt dan in sommige docu
menten al van Rhode en later van
Rade. Wy echter in tegenstelling
met dames en heren willen graag
aan ons dorp een grote ouderdom
geven ten teken van zyn eerbied
waardigheid. En het bekende verhaal
van Sint Oda zou daar zyn om te
bevestigen, dat Venray reeds al» een
soort gemeente bestond in de achtste
eeuw.
Venray had natuurlijk toen nog
niet de aantrekkelijkheid van heden
met zyn mooie omgeving. Grote en
uitgestrekte terreinen waren nog ni6t
ontgonnen, men had er gevaarlijke
moerassen, onafzienbaar was de
woeste en kale heide en wild groei
den de bossen er in de omgeving.
Maar langs de „Rode" of de weg
door het ven, zouden zich toen al
hardwerkende en noeste landbouwers
gewoond hebben, die met hun ijzeren
lichaamskracht en primitieve midde
len bloeiende landerijen wisten te
vormen. En nu komt het verhaal,
dat legende of historie toch nog
altijd St. Oda in hoge verering houdt
by ons gelovig volk.
Zy was een dochter uit een konink
lijk Schots geslacht en zij zou ter
bedevaart getrokken zyn naar Luik,
om daar by de overblijfselen van Sint
Lambertus door een vurig gebed door
zijn voorspraak het wonder te zien
var. de genezing van haar blindheid.
En werkelijk zou zy er het gezicht
herkregen hebben. Dan reisde zij
heen naar het middelpunt van de
Christenheid, Rome. Vandaar zou zy
dan zich gevestigd hebben in de
wijde Peel. Met een dienaar en twee
jonkvrouwen zou zy daar gewoond
hebben in de tyd dat St. Hubertus
gestorven is.
Blijde en tevreden zou zij daar
verbleven hebben, en zij zou toen
ook voorspeld hebben, dat haar
woning eens de plaats zou zyn, waar
vrome maagden nacht en dag de
Heer zouden prijzen. Die voorspelling
zou dan vervuld zyn, toen het kloos
ter begon op de prachtige en wijde
terreinen, wa'ar nu nog de uitgebreide
gebouwen van „Jerusalem" staan.
Ook toen kende men het oorlogs
geweld, de oorlogsslachtoffers en
beroofde men anderen van de vrede
en de rust. „Luyden uit Wickrade"
zouden het Sint Oda met haar gevolg
zeer lastig gemaakt hebben. Lange
tijd en geduldig verdroeg zy allerlei
plagerijen en overlast. Maar ten
uit Venray, Merselo en Overloon.
De eerste pry's won Diana Venray,
de tweede St Anna Venray, de derde
St. Hubertus van Merselo ên de vierde
Vriendenkring van Overloon.
slotte was zy gedwongen naar elders
te vertrekken.
De moeilijkheden werden te groot.
Dat vertrek viel haar bitter en zwaar.
En toen zy tussen Venray en Merselo
op een hoge heuvel geklommen was,
keerde zy zich om, een laatste blik
wierp zy op het dorp, dat zozeer
haar genegenheid had. Dan knielde
zy neder en bad vurig tot God om
ryke zegen over Venray. Die zegen
ontving de goedo bevolking in het
tijdelijke en nog meer in het geeste
lijke. En het volk noemde de heuvel
de „omsionde berg" en plaatste er
een Kruis tor herinnering aan het
feit.
Een hofkapelaan van het
Oostenrijkse Huis te Venray
Volgens een oude overlevering zou
te Venray een hofkapelaan van het
Oostenrijkse huis rustend hebben
doorgebracht.
Hy zou dan in het bezit geweest zyn
van eigen paramonton voor het lezen
van de H. Mis.
Zo zou de parochie Venray in het
bezit gekomen zyn van een albe en
een rochet mot echte, prachtige Bra
bantse kant.
Hoeverre de overlevering op waar
heid steunt, kan natuurlijk niot zo
gemakkelijk onderzocht worden. Een
aanwijzing ervoor vindt men wel in
de keizerlijke dubbele arend, die men
behalve engelen-figuren en ornament-
werk er vinden kan.
Muurschilderingen
in de parochiekerk te Venray
In 1874 werd besloten de oude
muurschilderingen in de Parochiekerk
op te halen. En de ijverige Pastoor
Henricus "Wilhelmus Hubertus van
Haeff liet geen half werk doen.
De vroegere figuren werden toen
allen hersteld, behalve die van de
Zuider- of Marktbeuk. Deze waren
niet meer te onderscheiden, maar
werden volgens het plan van de
overige figuren bijgewerkt.
Toen werd ook by de Koorafsluiting
het beeld van de H. Maagd Oda
aangebracht. Het meeste werk
het zy tot lof en navolging gezegd
werd verricht door Venrayse kunst
schilders.
Tot hen behoorde de kunstminnen
de koster Karei Hubert Vermeulen.
Een ander was Louis Custers, die
door een ongeval ontijdig aan zyn
einde kwam. Bij de beschildering van
de kerk te Oirlo viel hy van het
steiger. Hy overleefde de val slechts
een paar uren.
Oirlo
Het dorp Oirlo werd omstreeks
het jaar 1279» verkocht door Graaf
Hendrik van Kessel aan Graaf Rey-
nald I van Gelder.
In dat dorp lag een hof, genaamd
,,'t genen Holt". Die hof behoorde
aan Herman van Hout. Zyn zoon
Dirk van Hout, die getrouwd was
met een Elisabeth, waren later de
eigenaars, maar wilden de hof in
erfpacht uitgeven. Daarvoor stelden
zij ten overstaan van de schepenbank
te Oirlo op 15 Februari 1425 de voor
waarden vast.
Gadert van Beeck genoot de tien
den van Oirlo, maar dted er in 146O
afstand van. Toen werd Sybe Jordens
van Roermond er mede beleend od
wel op „sente Elyzabethen dach vir-
ginis", dat is op 19 November 1460.
Die belening geschiedde door Hertog
Arnold.
Hoe staat het op dit ogenblik met
de emigratie van Nederlanders naar
Australië, Nieuw-Zeeland, Canada,
Zuid-Afrika en Brazilië?
Op deze vraag gaf ons de Commis
saris voor de emigratie, mr. ir. B.W.
Haveman, het volgende antwoord
Het aantal Nederlanders, dat het
land verlaat om elders in de wereld
een nieuwe toekomst op te bouwen,
beweegt zich nog steeds in stijgende
lijn. In de eerste 4 maanden van 1951
werd een totaal bereikt van 14.000
emigranten, dat is evenveel als het
totale aantal in 1949. Op 1 Juli j.l.
was 't aantal van 21 000 overschreden.
De grootste moeilijkheden werden
de laatste tijd ondervonden met be
trekking tot de emigratie naar
Australië
wat omstreeks 1 Mei is begonnen
met het invoeren van een veel stren
gere selectie. Toegelaten werden toen
alleen vakbekwame werkkrachten.
Van de 7000 liefhebbers voor emigra
tie naar dit land, die op dat ogenblik
stonden ingeschreven werden er maar
700 toegelaten. Op het ogenblik zyn
er echter aanwijzingen dat ook weer
ongeschoolden in grotere getalen toe
zullen worden gelaten.
Momenteel blijkt de grootste belang
stelling van de emigranten uit te gaan
naar
Nieuw-Zeeland
Juist in het begin van deze maand
is men met de Nieuw-Zeelandse re
gering tot overeenstemming gekomen
over het emigroren van Nederlanders
uit alle beroepen behalve voor ad
ministratief personeel en intelectue-
len, terwyl ook een voorbehoud zal
worden gemaakt ten aanzien van de
gehuwden. Wel is het thans mogelyk
z.g. „prefabricated" huizen mee te
nemen. Nieuw-Zeeland verleent daar-
by veel medewerking, zoals vrijstel-
ling van invoerrechten, terwyl ook
door de regering daar credieten wor
den verstrekt voor het aankopen van
grond en het bestrijden der bouwkos
ten.'Daarvan kunnen echter alleen
die bevoorrechten profiteren, die in
staat zyn zelf de aanschaffing van 'n
dergelijke montagowoning te bekosti
gen. De regering bestudeert de mo
gelijkheid om deze huizen in grotere
aantallen naar Nieuw-Zeeland te ver
schepen.
Canada
Wat Canada betreft, in het eerste
halfjaar van 1951 vertrokken naar
dit land 9000 emigranten, terwijl er
nog 4000 wachten op vorvoer. Alle
vliegtuigen en schepen zyn volgeboekt.
De oorzaak van dit wachten op
vervoer moet voor een groot deel
worden gezocht in het feit, dat men
zich te laat aanmeldt. Wie van plan
is het volgend jaar naar Canada te
vertrekken doet er goed aan zich nu
reeds te melden, opdat men tijdig een
overzicht heeft van de behoeften aan
vervoersmogelijkheden.
Nader wordt de mogelijkheid on
derzocht tot hot opnemen van niet
agrarische arbeidskrachten in Canada.
Met de Minister van Arbeid van
Znid-Afrikn
heeft hier onze Nederlandse re
gering kort geleden besprekingen
gevoerd. Zuid-Afrika wenst hoofd
zakelijk geschoolde werkkrachton.
De regering zal echter de mogelijk
heden onderzoeken voor emigratie
van andere groepen arbeidskrachten.
De
Zuid-afi ikaanse Minister tornde tijdens
zijn bezoek veel belangstelling voor
de opleiding door de Nederlandse
Rykswerkplaatsen.
Hy heeft beloofd met zyn regering
overleg te plegen over het opnemen
in Zuid-Afrika van Nederlauders, die
in deze werkplaatsen zyn opgeleid.
Brazilië
Over Brazilië tenstottekon de heer
Haveman goed nieuws mededelen.
De Nederlandse regering heeft on
langs haar goedkeuring gehecht aan
het plan van de Christelijke Emigra
tie Centrale tot het vormen van een
Nederlandse kolonie in dit land. Een
50-tal Nederlandse families voor
namelijk uit de ontginningsgebieden
in het oosten zullen naar Brazilië
kunnen vertrekken.
Snbsidie-regeling
De heer Haveman vertelde tenslot
te iets over de subsidie-regeling. In
beginsel kan iedereen, die wenst te
emigreren, recht doen gelden op sub
sidie, mits hy krachtens zijn persoon
lijke welstand daarvoor in aanmer
king komt en mits er een voor de
Nederlandse regering aanvaardbare
regeling bestaat met het betreffende
land over het opnemen van onge
schoolde naast de vakbekwame ar
beidskrachten.
De laatste tyd is gebleken, dat van
de subsidieregeling in verschillende
gevallen en op vaak geraffineerde
wy'ze misbruik wordt gemaakt door
mensen, die zelf over voldoende mid
delen beschikken. Er zyn zeer stron-
ge controle maatregelen genomen om
aan die misbruiken een einde te
maken.
Emigratie ook voor de
Middenstand
Ook de middenstand hoeft begrepen,
dat emigratie naast industrialisatie
een middel genoemd mag worden om
tot een oplossing te geraken van het
vraagstuk van de bevolkingsaanwas.
Voor de emigratie der middenstan
ders geldon daarby nog de over
wegingen, dat de aanwas voor ge-
noemde stand een zeer duidelijk „te
veel" betekent en dat de middenstand
zich gemakkelijker aan nieuwe om
standigheden zal kunnen aanpassen
dan de arbeiders.
Dit waren de woorden van de com
missaris der koningin in do provincie
Noord-Brabant, prof. dr. J. E. de Quay,
op de emigratiedag voor dediocesano
middenstand in Den Bosch. Prof. de
Quay sprak over de ontoereikende
werkgelegenheid in Brabant.
De kinderen kunnen onmogelijk
allen in het beroep van de vader een
bestaansmogelijkheid vinden.
Emigroren is hard, maar nood
zakelijk. Daarvoor zyn nodig: voor
lichting, selectie en vorming, waarby
eon .grote dosis nuchterheid van de
zyde van de emigrant onontbeerlijk is.
Veel behartenswaardigs is op deze
emigratiedag voor de Bossche midden
stand door verschillende deskundige
sprekers gezegd.
De regeringscommissaris voor emi
gratie-aangelegenheden, mr. ir. B. W.
Haveman, deelde mee, dat de regering
van Nieuw-Zeeland in begin sol bereid
is&evonden het land voor alle beroeps
groepen open te stellen.
Wanneer gezinnen naar Nieuw-
Zeeland wensen te emigreren, moet
huisvesting aldaar verzekerd zyn. De
regeringscommissaris sprak met waar
dering over het werk van mgr.
Hansen, in Canada verricht.
In 1950 zyn 7000 Nederlanders naar
Canada vertrokken. Dit jaar gaf zich
het dubbele van dit aantal voor emi
gratie naar Canada op. Men zal al het
mogelyke doen om een schip te char
teren waarmee nog 2000 emigranten
naar genoemd land in September
aanstaande zullen kunnen vertrekken.
Pater Arteinins Halst o.f.m.
van Peking naar Hongkong
Bij het Provincialaat der Minder
broeders te Weert is telegrafisch een
bericht binnengekomen uit Hongkong,
dat daar behouden zyn aangekomen
de Hoogeerw. Pater Albertin. Potveer
en de Paters Maternus Dassen, Abdi-
as van de Sande, Artemius Hulst en
Stanislaus Mulder.
Deze vyf Paters bedienden sinds
geruime tyd een parochie in do stad
Peking en werkten er niet zonder
succes. De laatsto 2 maanden echter
werd hun het werk daar practisch
onmogelijk gemaakt. De toestand is
daar momenteel zo, dat do aanwezig
heid van Europese missionarissen
geen nut meer afwerpt. Daarom werd
besloten bij de regering vergunning
aan te vragen om het land te verla
ten, wat hun na enige moeite ook
gelukte. Pater Potveer was de laatste
buitenlandse pastoor van Peking.
Pater Dasson, die na de oorlog nog
niet op verlof is geweest, zal naar
Nederland komen. De andere Paters
vertrekken naar andere missies.
De hier in Vonray zo bekende Pa
ter Artemius Hulst heeft dus weer
alle pech. Duurdo het eerst lang voor
hy zyn missie-ideaal kon volgen, do
eerste reis strandde in Italië, waar
door een scheepsbrand al zyn bezit
tingen verloren ging en Pater Arte
mius moest terugkeren, thans is hy
uit het Rode China verdreven. Waar
zijn nieuw missie-gebied zal zyn is
nog niet bekend.
Schietwedstrijd „Sint Anna"
Onder grote belangstelling vonden
alhier de jaarlijkse schietwedstrijden
plaats van de schuttersgilde St. Anna
op de schietbaan aan de Beekweg.
Na felle stryd werden de volgende
pryzen behaald a. Groot geweer
1 Sj. Claassen 2 J. Maas
3 J. Sanders 4 J. Coppus
5 Daniëls 6 M. Jans Beken
7 G. Royackers 8 A. Odenhoven
9 A. Hendriks 10 A. Sanders
11 A. Robben 12 W. Janssen
Windbuks
1 Lenssen 2 J. Sanders
3 A. Robben 4 A. Odenhoven
5 A. Hendriks 6 W. Janssen
7 Pirlo 8 Mej. Sanders
Vrye hand
1 G.Flinsenberg 2 G. Royackers
3 A. Sanders 4 J. Sanders
5 A. Odenhoven
Als aardigheid dient nog te worden
vermeld dat ook do laagst geklasseer-
den dus de minder gelukkigen
ook enige prachtige prijzen in ont
vangst mochten nemen.