TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
1651 - 1951
Venray's Gymnasium
bestaat 300 jaar
Van belastingambtenaar
tot aartsbedelaar
Verscherpte tegenstellingen
tussen Oost en West
Uit „Peel en Maas"
Uit de geschiedenis
van Venray en omgeving.
ZATERDAG 26 HEI 1951
No. 21
TWEE EN ZEVENTIGSTE IAARGANG
Het Schoolreglement van Coninx
Voor de Latijnse scholen in het
Gelders Overkwartier stelde Coninx
een schoolreglement samen. Dat werd
30 October 1784 door het Hof van
Gelder en 28 Juli 1785 door Minister,
baron voor Zedlitz goedgekeurd en
als verplichtend voorgeschreven. Het
werd gedrukt by N. Sehaffrath te
Gelder in 1785 en telde VII en 202
blzz. Men kon er dus genoeg in ver
tellen. Wy zullen hier dat reglement
niet in finesses ontleden, maar wel
moeten wy vaststellen, dat het van
groot belang had kunnen zyn voor
de geschiedenis van het hoger onder
wijs, met de opvoeding daarbij inge
sloten.
Het schoolreglement bevat niet
alleen een beschrijving van de dag
orde, de regeling van het gedrag van
de studenten en dergelijke uitwendige
zaken meer.' Neen het grijpt dieper
en geeft een uitvoerige beschrijving
van geheel het opvoedkundig en
wetenschappelyk systeem, waar vol
gens de hernieuwde scholen zich ver
der zouden moeten ontwikkelen.
Wat het meest opvalt is, dat ook
gebroken wordt met het al te eenzij
dig en beperkt onderwijs. Was Coninx
hier in de leer gegaan by Maria
Theresia, die al eerder voor de scholen
in de Zuidelijke Nederlanden een
nieuw leerprogram had ontworpen
Ook Coninx breidt het aantal studie
vakken belangrijk uit. Hoogduits en
Nederduits met dit laatste is onze
Nederlandse taal bedoeld kregen
een voorname plaats, maar ook Aard
rijkskunde, Geschiedenis, Rekenen en
Godsdienstleer worden veel en veel
degelijker behandeld. En zelfs de
lichamelijke opvoeding, spel en sport
werden vermeld.
Aan allerlei maatregelen overigens
geen gebrek. Voor iedere klas wordt
nauwkeurig aangegeven, welke stof
behandeld, welke methode gevolgd
en welke handboeken gebruikt moes
ten worden. De schoolmeubels krijgen
een grote beurtzij moeten meer
naar de eisen van de tijd worden
ingericht.
Was aan het College de tijd.gelaten
zich volgens dit reglement verder te
ontwikkelen, dan zou er werkelijk
van een grote vooruitgang hebben
kunnen gesproken worden.
Alsof het Venray's Gymnasium nog
nooit bestaan had, zou het plechtig
als geautoriseerde school geopend
worden. Volgens een ciaculaire van
de Regering van het Gelders Over
kwartier van 23 September 1784 zou
de plechtigheid geschieden op 15
October van dat jaar. Maar men
wilde als tegelijkertijd een goed voort
bestaan verzekeren. Daarom kwamen
er, zoals spreekt, nog wat bepalingen
op de koop toe.
Vooreerst werd een verbod uitge
vaardigd voor de bewoners, om
voortaan buitenlandse scholen en
universiteiten te bezoeken, zonder
speciaal en uitdrukkelijk verlof van
de Regering. Zo werden de ouders
van de studerende jongelingschap
gedwongen Venray of Gelder te kiezen.
Maar de bloei werd nog door een
ander gevaar bedreigd.
Berucht waren in die tyd de zoge
naamde „wervers 1" Dat waren hand
langers van de Pruisische Koning,
die met eerlijke en oneerlijke midde
len jongelui van flink postuur voor
het leger trachten te „werven". Vooral
op het platteland was men voor die
kerels bang.
Uitdrukkelijk werd nu bepaald, dat
én binnenlanders én buitenlanders
voor deze mannen geen zorgen be
hoefden te hebben. De Regering zelf
stond in voor hun volkomen veilig
heid.
Wat was het onmiddellijk gevolg
van deze vernieuwingen?
Vooral, dat studenten van alle
kanten xwamen opdagen. De leerlin-
genlijsten van die tyd vermelden
studenten uit Amsterdam, Rotterdam,
Utrecht, Eindhoven, Helmond, Cuyk
enz. En weldra was hun getal zo
groot, dat een vierde leerkracht
moest worden aangesteld.
Het Gymnasium bereikte zyn
grootste bloei voor de Franse revolutie.
En.... üe gemeente voer er wel by.
De schepenen zelf hadden al in een
adres aan de „Geldersche Crieghs ende
Domainen Commissie" op 26 Septem-
1750 verklaard, dat „die van Venray
soodanigh ende tot nog toe geprouffy-
teert hebben, dat in consumptie van
costgelderen als andersints verre over
de Dxyduysent guldens hollants can
opgereeckent worden ende van ty't
tot tijt meerders can aecresseeren".
En dat laatste is sinds 1784 zeker
eveneens gebeurd.
De Verenigde Staten door Mac Arthur beïnvloed
Het kan moeilijk meer worden ont
kend, dat de tegenstelling tussen het
Westen en de Sowjet-staten zich ver
scherpen. Het ijzeren gordijn is vrijwel
geheel neergelaten en niouws uit
Oost-Europa wordt in het Westen
steed3 schaarser. Diplomaten in Sow
jet-staten kunnen nauwelijks meer
enig contact onderhouden met de
burgers der landen waarbij zy zyn
geaccrediteerd.
Journalisten worden vry wel geheel
geweerd. In Boedapest zyn de Hon
gaarse bedienden van het Britse
gezantschap alle gearresteerd. De
arrestaties van de Amerika Vogeler
(voor wie de V.S. een zo hoge los
prijs moesten betalen), van de Neder
lander Louwers, de Zweed Hjelm
enz. (ook al zijn die weer vry) en
van de A.P.-correspondent Oatis (in
Praag) moesten vooral schrik aan
jagen.
Het wordt voor een vreemdeling
levensgevaarlijk een Sowjetland te
bezoeken. Voor een Sowjetburger is
het zelfmoord, contact te onderhouden
met een buitenlander. Daarbij komt
de herbewapening van geheel Oost-
Europa onder Russische leiding. In
Polen deelt Rokossowski de lakens
uit, in Praag maarschalk Konjew, in
Bulgarije de gewezen Rus Grekow
en elders zyn het geheel in Rusland
gevormde stalinisten die de nieuwe
legers oprichten. Te Moskou staat
maarschalk Boelganin aan het hoofd
van de Russische Missies voor de
satelietstaten.
Het kon niet verbazen, dat onder
zulke omstandigheden de plaatsver
vangers der Grote Vier te Parijs geen
voorbereidingen konden treffen voor
een conferentie, welke enige kans
bood op succes. Het hoogst bereikbare
doeleen regeling inzake Duitsland
welke zou lijken op die in Oostenrijk
(dus met behoud der bezettingszones,
doch met erkenning van éne vry ge
kozen regering in de hoofdstad met
gezag in alle zones, welke regering
niet mag beschikken over een leger)
zulk een accoord lykt nu zelfs hersen
schimmig. En wat zou er dan nog te
bereiken zyn
President Truman legde nu in zyn
rede aan het banket in hotel Statler
de nadruk op de wenselijkheid van
een gewapende vrede boven een ver
klaarde oorlog, omdat die volgens
hem van beide zijden zou worden
gevoerd als een atoomoorlog tegen
grote steden. MacArthur had by de
„hearings" aangedrongen op sancties
tegen Rood China, op een ultimatum
aan Peking zich terug te trekken uit
Korea, op straffe van economische en
militaire boycot en van het bombar
deren van vliegvelden in Mantsjoerye.
Indien de Europese leden der V.N.
(zoals Engeland) die nu nog aan de
stryd deelnemen, zich zouden terug
trekken aldus MacArthur zou
dit militair voor de V.S. de situatie
niet wijzigen de niet-Amerikaanse
bijdragen zyn zo gering, dat ze zyn
te verwaarlozen, behalve natuurlijk
die van de Zuid-Koreanen.
Truman nu waarschuwde tegen de
opvatting, alsof de V.S. geen bondge
noten zouden behoeven, vooral in
Europa, waar het belangrijkste front
ligt. Het standpunt van MacArthur,
dat men Peking moet dwingen de
stryd in Korea te staken, om te
voorkomen dat hij steeds meer offers
gaat vragen van de V.S., vond echter
steeds meer aanhangers, daar Peking
geen blyk gaf, inderdaad vrede te
willen. De pogingen van de V.N. en
van Truman, om tot een wapenstil
stand te komen, behoefden nu een
maal ook de medewerking der rode
Chinezen. Blijven die onverzoenlijk
dan zal ook Truman de weg worden
opgedreven van MacArthur.
Minister Marshall, gehoord in het
„grote debat" te Washington, vreesde
kennelijk een deelneming aan de
stryd in Korea van de Russen in ge-
vdl van een Chinees-Amerikaanse
oorlog en het onvermijdelijk maken
van een derde wereldoorlog. Het
pynlyke van de situatie is, dat met
het oog op de „globale" strategie de
V.S. zo spoedig mogelijk hun troepen
uit de „Koreaanse val" moeten terug
trekken, maar dat ze zulks niet
kunnen doen om niet de indruk te
wekken een nederlaag te hebben ge
leden.
By een nieuwe grote oorlog zou
het natuurlijk een andere kwestie
zyn. Dan zouden de V.S. zeker zonder
bezwaar Korea kunnen prijsgeven om
elders doeltreffender slagen te kunnen
toebrengen.
Taft en Churchill
De slepende aard van alle kwesties
doet de spanningen ook toenemen,
omdat binnenlandse problemen nu
overal een grote rol gaan spelen. In
de V.S. heeft Taft, de rechtse leider
der republikeinen, zich achter Mac
Arthur geschaard. Dezelfde Taft was
tegen het Atlantisch Pact o.a. omdat
Amerikaanse versterking der Europese
defensie de Russen zo zou kunnen
verontrusten, dat het Pact een oorlog
zou kunnen uitlokken. Taft ziet
echter geen bezwaar om MacArthur
te steunen, hoewel die de V.S. wil
binden in een openlijk conflict met
China. Nu bedenke men wel, dat vele
gewezen „isolationnisten" (zoals Taft)
in feite West-Europa niet vertrouw
den, het geen oorlog waard vonden
enz., omdat zy China veel belangrijker
vonden. In zoverre verbaast Taft dus
niet.
Nu is er echter heel wat anders
in het spel. Taft wil voor 1952 de
republikeinse candidaat worden voor
het presidentschap. Hy heeft er zich
in een onderhoud met MacArthur
van overtuigd, dat deze zelf geen
candidaat wil zijn. Wel kan MacArthur
een „stem men vanger" zyn voor een
politicus, die met hem in zee gaat!
Bovendien bestaat er kans dat ook
Eisenhower door de Congres commis
sie wordt gehoord over de grote
politiek en dat „Ike" dan in feite
(zy het niet officieel) tegenover Mac
Arthur komt te staan Taft is altijd
bang geweest, dat Eisenhower can
didaat voor de republikeinen zou
worden, maar dat is zeer onwaar
schijnlijk, als de republikeinse aan
hangers van MacArthur in de Euro
pese opperbevelhebber een vijand
zien, en dan stijgen de kansen weer
van TaftAldus wordt MacArthur
een x„politiek program", wat zijn
invloed zeer doet toenemen.
In Engeland moet de zwakke Labour-
regering rekening houden met de
groeiende haat tegen Peking in de
V.S. Hoewel Londen de rode regering
van Peking erkende, heeft het nu de
rubberexport daarheen verboden, om
de V.S. ter wille te zijn.
Vooral Churchill drong daar op aan
en ook hy maakte in het Lagerhuis
van de Chinese kwestie een politieke
zaak. Niet dat hy vóór Mac Arthur
zou zyn, maar hy weet, dat het En
gelse volk by het groeiende gevaar
in geen geval geschillen met de V.S.
wil verscherpen. En van dit punt
maakte hy een wapen tegen Labour.
Dit handhaafde b.v. zyn bezwaren
tegen een vrede met Japan zonder
deelneming van Peking.
Maar verandert de situatie niet
grondig, dan lijkt een diplomatieke
breuk tussen Londen en Peking nau
welijks te vermijden, en Churchill
voorziet, dat hij uit die tegenslag van
Labour munt kan slaan.
Het rode China wordt trouwens ook
in Engeland snel onpopulair door de
massa-executies en de invoering van
een dictatuur naar Russisch model.
Economisch heeft Peking veel orde
geschapen, dat wordt niet ontkend,
maar de politiestaat behandelt ook
de mensen als machines.
Het is jammer, dat in landen als
Frankrijk de democratie niet bewijst,
dat ook een vry land een bevredigen
de orde aan zichzelf kan opleggen: de
kwestie der nieuwe verkiezingen, de
obstructie der communisten en de
verdeeldheid der partyen wekt in
Parijs een armzalige indruk, evenals
de economische passiviteit derregeriDg
in Italië, vooral omdat in deze west-
Europese landen juist het communis
me het sterkst is.
INENTING TEGEN
DIPHTERIE
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter algemene kennis,
dat wederom de gelegenheid bestaat
tot kosteloze inenting van kinderen
boven de zes maanden, die tot op
heden nog niet werden ingeënt tegen
diphterie.
Deze gelegenheid staat ook open
voor de schoolkinderen, die nog niet
tegen deze gevaarlijke kinderziekte
werden geënt.
De inenting zal plaats hebben
In de kerkdorpen LEUNEN, CAS
TENRAY, OIRLÖ en OOSTRÜM
ie Inenting op Maandag 28 Mei 1951
om 2 uur in het Patronaatsgebouw
te Leunen;
om 2 30 uur in de byz. lagere school
te Castenray;
om 3 uur in de meisjesschool te
Oirlo;
om 3 30 uur in de bijzondere lagere
school te Oostrum;
2e Inenting op Maandag 25 Juni 1951
op dezelfde uren en plaatsen.
In de kerkdorpen MERSELO, HEIDE,
YSSELSTEYN en VEULEN
ie Inenting op Maandag 4 Juni 1951
om 2 uur in het Jeugdhuis te
Merselo;
om 2 30 uur in zaal Litjens te Heide;
om 3 uur in zaal wed. Janssen te
Ysselsteyn;
om 3.30 uur in de byzondere lagere
school te Veulen;
2e Inenting op Maandag 2 Juli 1951
op dezelfde uren en plaatsen.
Men wordt verzocht stipt op tyd
aanwezig te zijn en het trouwboekje,
waarin de te enten personen staan
aangetekend, mede te brengen.
Aangeraden wordt in het belang
van de gezondheid en veiligheid van
de jeugd van deze inentingen gebruik
te maken.
Venray, 9 Mei 1951.
voor 50 jaren terug
No. van 25 Mei 1901
- Th. Camps te Venray slaagde
als klerk van Posteryen enTelegraphie.
De handboogschutterij „St Anna"
koos tot beschermheer de heer Jacob
Aerts.
Mej. P.L.S. Petit van Jerusalem
slaagde te Maastricht voor onder
wijzeres.
Een jaarlijks pensioen van f 536
werd toegekend aan P. J. Anteunis,
weleer commies-verificateur van de
belastingen.
De Stichter van onze
parochiekerk
De Stichter van de monumentale
parochiekerk, dat machtige en grootse
gebouw, waarvan men vóór de ver
schrikkelijke oorlog, de heerlijk schone
toren uren en uren ver zich boven
het zware dak zag verheffen, is ge
weest Parton Gysbertus Firamino, of
Firamine, van der Golfs, of van der
Gaet Hy was de opvolger van Alard
Trippelmakers, kanunnik van het ka
pittel van de H. Geest te Roermond,
de eerste geestelijke herder van Ven
ray, wiens naam bewaard werd.
Gysbertus was een invloedrijk man,
hy stond in hoge achting by de Heilige
Stoel en was kanunnik van Luik,
Apostolisch collectoren geheim kamer
heer van Z. H. Paus Pius II
Hy bestuurde de parochie reeds in
1462. Toen hy in 1493 kwam te over
lijden, wilde men de gedachtenis aan
deze ondernemende man levendig hou
den. En zijn stoffelijk overschot kreeg
een ereplaats onder de statige gewel
ven van het grootse gebouw.
Een prachtige grote steen, met vyf
koperen opgeklonken platen versierd,
bedekte zijn graf op het hoge koor.
Op die platen bracht men zyn wapen
aan, dat men ook schilderde in het
gewelf van het priesterkoor. Op de
steen werd een grafschrift geplaatst.
Deze koene bouwmeester, die zulk
een kostelijk monument in een veel
bewogen tyd stichtte, die spitsboog
aan spitsboog koppelde, de wydse
gewelven spande op de slanke kolom
men en het geheel voltooide meteen
toren, die als een reus stond en
Christus' kruis fier in de hoogte
beurde, moest in aller herinnering
bewaard bewaard blijven. Op een of
andere manier althans.
Zou zijn naam niet gegeven kunnen
worden aan een van onze nieuwe
straten of pleinen?
Het vroegere orgel in de
parochiekerk
De ene z'n dood, de ander z'n brood,
Deze uitspraak kunnen we met wat
sarcasme toepassen op de vele roverijen
en diefstallen, die in de Franse tijd
in de kloosterkerken werden gepleegd.
Het Franse gouvernement, dat
kloosters ophief, sprong royaal om
met de inventaris.
Maar gelukkige omstandigheid
daardoor werd menig merkwaardig
stuk bewaard.
Zo kwam Venray op 3 April 1803
in hot bezit van een orgel uit de
Dominikanerkerk te Calcar. Dat had
men te danken aan Mgr. Marcus
Antonius Berdolet, cie bisschop is
geweest van het diocees Aken.
Onder dat bisdom, dat kort bestaan
heeft, behoorde toen ook Venray.
Toen nu deze Bisschop van het
Franse Gouvernement de beschikking
kreeg over het meubilair van de
opgeheven kloosterkerken, heeft hy
goedwillend ook aan Venray gedacht.
En de zangers werden sinds begeleid
door een muziekinstrument, dat uit
toonkundig oogpunt niet zo kwaad
Petrus Berberen
Hy was in 171Q pastoor in Oirlo
en tegelijkertijd rector van het Sint
Nicolaus-altaar in Venray.
Met zyn wapen vindt men deze
bijzonderheden in een onderschrift van
een gebrandschilderd glas, dat eigen
dom was van de Pastorie te Venray.
De molen van Camps te
Oostrum
De gebouwen, die eertyds tot het
klooster van de Reguliere Kanunniken
te Oostrum behoorden, en die vry uit
gebreid waren en lagen naast de oude
Kapel, zyn afgebroken en verdwenen.
Tot deze gebouwen moet behoord
hebben een molen, die by de beek lag
en op het einde van de vorige eeuw
nog bestond.
Johan Bodegraven vergaarde meer dan
een millioen... en presteert nu meer dan
bij de fiscus I
Het is nog maar amper twee jaar geleden, dat ergens op
een belastingkantoor in Utrecht een gewone ambtenaar dag
in dag uit het ondankbare werk verrichtte, om van het schat
plichtige volk de belastingpenningen los te branden. Het ging
hem, als alle belastingambtenaren, niet voor de wind met
deze taak, want het Nederlandse volk betaalt nu eenmaal
niet graag belastingpenningen. En toch is het deze ambtenaar,
die van zyn belastingkantoor in dienst kwam by de N.C.R.V.,
gelukt om in korte tyd van datzelfde Nederlandse volk meer
dan één millioen gulden by elkaar te brengen.
Deze man is Johan Bodegraven, eerst belastingambtenaar,
nu aartsbedelaar. Hy was het die nog geen twee jaar geleden
de stryd aanbond tegen de zo gevreesde vyand, de kanker.
Hij was het, die met een enkel woord en een gepaste kwink
slag het Nederlandse volk wist te bewegen om te geven,
steeds meer te geven voor deze stryd en die het Nederlandse
volk heeft aangezet tot de totale oorlog om deze vyand te
vernietigen.
De grote actie, die in Nederland is
uitgegroeid tot een geweldige sneeuw
bal-actie voor de kankerbestrijding is
eigenlijk met een onschuldig familie
spelletje begonnen. Haak-In heette
dat spelletje, men hoefde niets anders
te doen dan een aantal woorden in
te haken op een beginwoord; die op
een briefkaart geschreven aan de
N.C R.V. te sturen en er een paar
postzegels by te plakken voor de
kankerbestrijding. "Wie de meeste
woorden had ingehaakt won de pot.
Maar dat spelletje, waarmee in
Maart 1949 werd begonnen, is in de
twee jaar dat het gespeeld is etn spel
geworden, waaraan driekwart van het
Nederlandse volk mee doet. Het begon
al met een paar enthousiastelingen,
die inplaats van één briefkaart er een
stuk of vyf inzonden, dik beplakt met
porto voor de kankerbestrijding. En
zo groeide het, er kwam meer en
meer geld, men kwam met ideeën en
het spel rolde voort tot het groot
nationaal familiefeest van nu.
Een écht familiespel, want als ooit
het Nederlandse volk getoond heeft
één familie te zijn, dan is het wel
met deze ontroerende actie voor de
kankerbestrijding Rijken en armen,
kinderen en ouden van dagen, een
fabrieksdirecteur en een voddenraper,
allen staan naast elkander in de grote
nationale strijd. En er is een man,
die nooit moede wordt hen aan te
voeren, Johan Bodegraven, de belas
tingambtenaar.
We willen zo graag wat geven
Er is een spreekwoord dat zegt:
wie geeft wat hy heeft, is waard dat
hy leeft, maar het is helaas waar dat
de mens niet gaarne geeft. En toch
leeft er in elke mens een diep besef
om alles te willen geven als het gaat
om het bestaan, om het leven van
zyn medemens. Het is echter dekunst
om dit besef by de mensen wakker
te schudden en deze kunst verstaat
Johan Bodegraven. Hy heeft er zyn
beroep van gemaakt aan de mensen
een offer te vragen, voor een groot
gevaar dat ons allen bedreigt en hy
is in dit beroep ten volle geslaagd.
Toen het balletje eenmaal rolde
was het niet meer tegen te houden.
Het werd van een sneeuwbal tot een
lawine, die iedereen meesleurde en
innerlijk dwong om te geven.
Yan 30.000 tot 1 millioen
De opbrengst van de eerste zes
maanden waarin het familiespel
Haak-In gespeeld werd, was f 30 000.
Een prachtig resultaat, maar toch
voelde de leiding van de Haak-In-
actie, dat wanneer het spel voort
gezet werd wel f 80.000 gehaald zou
kunnen worden.
Johan Bodegraven, maakte dit
streven voorzichtig per microfoon aan
het Nederlandse volk bekend. Het zou
prachtig zijn als dit bedrag by elkaar
gebracht kon worden zei hy en daar-
begon de sneeuwbal de rollen.
De Haak-In-actie nam steeds grotere
omvang aan. Veel eerder dan ver
wacht werd was de 80 000 by elkaar
en „zullen we nu stoppen 1 vroeg
Bodegraven. Neen, zei het Nederlandse
volk, want zonder dat de aartsbedelaar
er om vroeg stroomden de giften
binnen.
Plaatselijke acties werden ontke
tend, er kwamen giften van vereni
gingen en ijlings moest Bodegraven
meer ruimte in het programma van
de N.C.R.V.-stfiravonden vragen voor
zyn Radio Radium, zoals hy de actie
betiteld had.
Naast de verenigingen gingen orga
nisaties inzamelingen onder hun leden
houden. Op de fabrieken, allerhande
bedryven stak het personeel de koppen
bij elkaar om een steentje voor het
Radio Radium by te dragen en toen
kwamen de giften allang niet meer
met guldens en tientjes, maar met
honderden en duizenden tegelijk
binnen.
Op de ster-avonden gingen de men
sen zich verdringen die iets aan te
bieden hadden, men stond in een rij
om te geven en dagelijks stroomden
op het kleine kantoor waar Joban
Bodegraven de geldlawine ver
werkt, nieuwe en meer giften binnen.
Die giften komen uit alle delen van
het land en uit alle lagen van de
bevolking. In de Haak-In-familie zyn
alle rangen en standen weggevallen.
Geloof8- en politieke overtuigingen
vormen geen beletsel voor de eens
gezinde strijd van het Nederlandse
volk tegen de kanker. Geld moet er
komen, steeds meer geld en dat geld
komt er!
Tachtigduizend gulden werd spoedig
honderdduizend, honderd vyftig dui
zend, twee, drie, vier, vijfhonderd
duizend. Het half millioen was vol,
en dit was tevens de stoot die de
sneeuwbal nog verder deed rollen.
Het geld kwam nu met tienduizen
den tegelijk binnen. Haak-In kende
nog maar één leuzehet millioen
moet vol I En het millioen is vol ge
komen, meer dan vol.
Er is nog veel meer
Er is naast deze millioen guldens
echter nog een ongelofelijk grote hoe
veelheid kleine en grote geschenken,
die bij elkaar een onschatbare waarde
vertegenwoordigen
In één van de kelders van de studio
liggen al deze kostbaarheden opge
slagen. Naast de machtige imponeren
de geschenken liggen, symbolisch uit
gedrukt, de schamele penningskens
van de arme weduwen. Maar deze
emotionele verzameling getuigt van
eensgezindheid en offerzin, die moeilyk
met een pen is te beschrijven.
Kostbaar serviesgoed ligt opge
slagen naast een glimlachende pop,
die eens bezit was van een ziek
meisje, maar nu is afgestaan voor
Haak-In. En bij dit alles staat ook
de prachtige poppenkamer. Dit is
het geschenk vaneen 17-jarig meisje
uit Gies8endam, die helemaal on
gelukkig en hulpbehoevend is. De
poppenkamer was haar geliefd speel
goed, maar het meisje vroeg zich
af wat zy ongelukkige kon doen
voor hen, die nog ongelukkiger zyn:
de kankerlyders en spontaan heeft
zo toen haar poppenhuis aan de
heer Bodegraven gegeven. Doe er
mee wat u wilt, heeft ze gezegd.
De laatste stout komt
van de bazar
Alle geschenken zyn nu by elkaar
gebracht op een grote bazar in Am
sterdam en de opbrengst hiervan zal
voorlopig het eindbedrag van de
Baak-In sneeuwbal bepalen. Het werd
de grootste bazar die ooit in Neder
land is gehouden en vanzelfsprekend
is er een klein kapitaaltje mee ge
moeid, om deze grootse bazar in te
richten. Er komen 34 stands en de
totale inrichting komt ongeveer op
!3.ooo gulden. De kerk moet schoon
gemaakt worden en dat kost ook
nog ongeveer f 2009' maar toch kost
het Haak-In geen cent, want de bazar
zal geheel gratis worden ingericht.
Hoeveel de uiteindelijke opbrengst
van deze grote actie, wellicht de
grootste, die ooit in deze wereld is
gevoerd, zal bedragen, is tot dusver
niet bij benadering te schatten.
Dagelijks komen er nog stapels
brieven met geldaanbiedingen binnen
en elke rekening die wordt gemaakt
blykt nog lang niet het eindcyfer te
bevatten.
Wat de bazar aan verkoop van de
geschenken en entreegelden opbrengt
is op dit ogenblik ook nog niet te
zeggen, maar dat het een lief kapi
taal wordt, is al duidelijk.
Voorlopig geeft de staat voor Haak
In nog respectabele cijfers te zien.
Wat zal het eindsaldo zyn, wellicht
anderhalf millioen of nog meer.
„'t Is fantastisch" zegt de heer
Bodegraven, „maar werkelijkheid"
zeggen wy.
Openbare kennisgeving
Aanmelding en aangifte
voor de
Bevolkingsregisters
Burgemeester en Wethouders van
Venray,
Gelet op het bepaalde in artikel
112 van het Besluit Bevolkingsboek
houding Staatsblad 1936, nr. 342;
herinneren de bevolking aan haar
verplichtingen, omschreven in de
artikelen 3 tot en met 16 van ge
noemd besluit;
brengen als voornaamste ter open
bare kennis:
ie. dat behoudens afwijkingen,
ieder, die in Nederland nachtrust of
de daarvoor in de plaats tredende
rust geniet, onverwijld moet worden
opgenomen in één der bevolkings
registers;
2e. dat ieder moet worden opge
nomen in het bevolkingsregister der
gemeente, waar hij voornemens is
duurzaam of voor onbepaalde tijd als
regel zyn nachtrust of de daarvoor
in de plaats tredende rust te genieten;
36. dat in geval van onzekerheid
omtrent het onder 2e vermelde byzon
dere voorschriften gelden;
4e. dat behouders afwijkingen,
ieder, die Nederland verlaat onver
wijld van de bevolkingsregisters moet
worden afgevoerd;
5e. dat by adresverandering bin
nen de gemeente de nodige wijzigin
gen in het bevolkingsregister moeten
worden aangebracht.
Voorts, in verband met het boven
staande
a. dat aangifte van vortrek uit of
van verhuizing binnen de gemeente,
mondeling of schriftelijk moet ge
schieden op de dag van, of uiterlijk
vyf dagen na het vertrek (bij het
verlaten van Nederland, ten hoogste
vyf dageD tevoren), of na de adres-
verandering, met opgave van hot
laatste adres en van de naam der
gemeente of van het land en de plaats
waarheen vertrokken en het r.ieuwe
adres (zo nodig met opgave van de
