Hebt U geboft? WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN P. J. Rutten uit Wanssum vandaag 86 jaren Een tip voor de huisvrouw Uitlaatkleppen Uit het verleden van Venray en omgeving. Waarschuwing St. Nicolaas in Venray ZATERDAG 9 DECEMBER 1950 No. 49 EEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG Druk en Uilgave Firma van den Munckhof Drukkerij Kantoorboekhandel Grootestraat 28 Venray Telefoon K 4780-512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen worden op aanvraag gaarne verstrekt. Losse mm-prijs 8 cent. Abonnementsprijs p. kwartaal voor Venray f 1.00 buiten Venray f 1.20 uitsluitend bij vooruitbetaling. Wy mensen van deze tijd, vergeten zo gauw de tijden, die achter ons liggen. En dikwyls is dat ook maar goed, want we kunnen niet blijven treuren om wat verloren ging, wat verdween. Het heden eist ons nu eenmaal op en de toekomst vraagt onze aandacht. Maar het verleden leert zyn lessen en we lopen kans om ook het goede van het verleden niet meer te zien en niet dankbaar te zyn, jegens hen, die toen de hitte van de strijd gedragen hebben, die toen de moeilijkheden hebben opgelost, waardoor het leven van vandaag rusticer voortvloeit en gemakkelijker verloopt. Op de 8oste verjaardag van een groot boeren-voorman uit deze streken willen we dan even nog de schijnwerper zetten op P. J. Rutten uit Wanssum, die tientallen jaren vrijwel op iedere boerderij kwam door middel van zijn vele publicaties in de landbouwp9rs en fel heeft meegeleefd met de landelijke bevolking van Limburg en Noord-Brabant. P. J. Rutten werd geboren in 1864, dus nog enkele jaien voor de bekende algemene landbouwcrisis in Neder land. Tot groot verdriet aanvankelijk van zijn moeder ging hy in 1880 naar het vermaarde Rolduc. Daar maakte hij spoedig kennis en sloot trouwe vriendschap met een groep vrolijke klanten doch even harde blokkers. Daaronder waren b.v. de latere pastoor H.W. Roe=, van Deurne en hoofdonderwijzer F.H. Stroux van Stramproy, beiden intussen in de Heer ontslapen. Ook Rutten wasvoor lering en leiding geboren. Als boerenjongen kende hij de nood der boeren en leerde de middelen tot leniging en achtte het zyn plicht die aan de boerenstand bekend te maken door het gesproken en geschreven woord. De leermeester Als hoofdonderwijzer te Wanssum ontplooide de heer Rutten een grote activiteit. Niet alleen had de landbouwcursus zijn onverdeelde belangstelling doch op vorzoek van wylen, G. Peters uit Well, de latere burgemeester van Bergen, HoofdbestuurslidL.L.T.B ging hij bydragen schrijven voor de land bouwpers hoofdzakelijk voor „Land en Vee" en „Rust Roest". Die arti kelen waren eenvoudig, duidelijk en deskundig geschreven, omdat Rutten ah. ware steeds in het boerenbedrijf zat. Haast altijd bepaalde hy zich tot één woord dat tot opschrift diende en deze kleine vlag dekte de gehele lading, b.v. Aardappelen, Vlinder bloemigen, Kunstmest, Kali, Vee, Fosforzuur. Zijn artikelen werden graag en goed gelezen. Het trof my b.v. een paar maanden geleden, dat een landbouwer de korte inhoud vertelde van een artikel, dat ongeveer dertig jaar ge leden het licht zag. Gedrukt werden apartLeidraden voor Cursusonderwijs, een brochure over Kaligebruik, een werkje over Varkenshouderij. Omvangrijker wer ken van die aard bezorgde zyn vriend de Peelreus pastoor Roes. Zeven jaren werden bijzonder de landbouwbelangen in de Tweede Kamer door de heer P.J. Rutten voor gestaan. De voorlichtende taak in de vakpers beneden de rivieren werd niet onderbroken en vooral die maak ten Rutten wellicht meer dan enig ander populair. Voldoening en leed Heden werd de heer P. J. Rutten 86 jaar. Veel succes heeft hy voor de boeren mogen oogsten doch leed is hem by het klimmen der jaren niet gespaard gebleven: stemverlies en doofheid dwongen hem zich uit het openbare leven terug te trekken. Daarbij kwam nog de grote waan zin die Peelland en Noord-Limburg, evenals een deel van Centraal Lim burg teisterde oorlog, bezetting, ille galiteit, staking, evacuatie, brand en verwoesting. De boekery van de heer Rutten werd verwoest en na de evacuatie lag zijn correspondentie-portefeuille leeg op straat. Zijn spreekwoorden lijst, spreekwoorden die alle betrek king hadden op het landleven en cir culeerde door vele afdelingen van de L.L.T.B.. ging insgelijks verloren. Wat niet te loor ging: het goede hart dat de heer Rutten zijn bóeren- vrienden toedraagt. Zyn idealisme werd evenals dat van pastoor Roes, z.g. door het lijden gelouterd. Moge het zyn bekroning vinden in een welvarende boerenstand, waarvoor Rutten heeft gestreden en waarin zyn frisse geest herleeft. De som van het vruchtbaar leven van de heer Rutten zou kunnen re sulteren in dit citaat van hem: „Er is veel geleden, maar ook veel ge beden: Hy Die machtig is moge in Zyn wijsheid gever., dat Hy 't beste oordeelt". Ad muitos annos W. LENAERS. Een uur gratis kopen., en de consequenties Vóór het afgelopen St Nicolaasfeest hebben we in ons dorp iets merk waardigs beleefd, iets waarover men enkele jaren geleden nog hartelijk gelachen zou hebben en voor volstrekt onmogelijk zou hebben gehouden. Dagen en uren gratis kopen, stam den immers nog van voor de oorlog, toen de tijden zo beroerd slecht waren, dat men iets dergelijks wel moest prakiseren om tenminste het beetje geld, wat er was, aan het rollen te krygen. Maar dat zou na de oorlog toch niet meer terug komen. Dat het terug gekomen is, heeft men de af' gelopon twee weken kunnen ervaren. Op zich zelf zijn dergelijke acties zo nu en dan inderdaad aan te be velen, maar in dit geval willen we er toch gaarne enkele op- en aan merkingen over maken. Het leed is nu geleden, de gespan nen gemoederen weer wat bedaard, de kas is opgenomen en iedereen, zowel textielhandelaar, als klant, weet voor zich wat hij er aan ge wonnen en wat hy er aan verloren heeft. Nu is het moeilyk om hierop com mentaar te leveren zonder persoonlijk te worden, maar daarom laten wij direct vooropstellen, dat iedereen vrij is te doen en te laten wat hy zelf wil, en zeker ieder handelaar, een en ander natuurlijk binnen redelyke grenzen. Wat de reden ook geweest moge zijn om een dergelijke actie en tegen actie te ontketenen dat er onge twijfeld redenen voor zyn geweest zal wel niemand kunnen ontkennen die verschillende Yenrayse mensen in de naburige steden heeft zien win kelen en de grote reclames zag van winkelweken e.d. in die steden. De grote fout in deze is geweest, dat de middenstand niet de moed en de kracht heeft op kunnen brengen ge zamenlijk iets te doen. En dit is in feite het kardinale punt. Toen een textielhandelaar begon met een gratis koopuur, hebben ver schillende anderen als tegenactie een-i zelfde gratis koopuur ook ingezet, zij het dan hals over kop en getuige de Dit artikel kwam een dezer dagen in ons btzit en hoewel wy verschillende punten van de steller dezes niet direct kunnen onderschrijven, menen wij er toch goed aan te doen, dit ar tikel onder Uw aandacht te brengen, omdat er toch ook vele waarheden in schuilen, waarvan een nadere bestudering zeker zyn nut zal hebben. enkele mislukkingen zonder voldoende voorbereidingen. De zaak lag dus zo, dat slechts van de textielhandelaren een beperkte groep voor de 3t. Nicolaas een actie ontketende, maar dat de rest van de Venrayse middenstand met lede ogen aan kon zien, dat het geld wat er was, voor een groot deel werd be steed aan de textiel en zich daar danig over heeft geërgerd. Op hun beurt verklaarden de textiel handelaren, dat ze dan ook wat had den moeten doen. Zo heeft dan de hooggeroemde collegaliteit van de Venrayse midden stand een danige deuk in haar toch al niet sterk harnas gekregen, en heeft de concurrent de plaats van collega weer ingenomen. Hoe men over de actie der textiel handelaren ook denkt, de midden stand als geheel heeft hierbij een slag verloren, die verstrekkende ge volgen kan hebben. O.i. was het daarom beter geweest als het mid- denstandsbestuur als zodanig dan ook tegen deze actie was opgetreden, zoals terecht elders is gebeurd. Niet om de actie zelf, maar om de nood lottige gevolgen, die dit met zich brengt. In de tyd van schaarste is het idee van concurrent verdwenen en is men elkaar meer gaan zien als collega's en men heeft de prettige ervaring opgedaan, dat Jan toch niet zo'n beul was als men wel dacht en dat Piet de zon toch ook wel in het water zou kunnen zien schijnen. En met elkaar was er samen te werken en kon men beter overleggen over vak- en groepsbelangen. Vier jaren daarna kykt men elkaar weer scheel aan en hangt de gehele middenstand weer los aan elkaar. Collegialiteit is opgedoekt en de concurrentiestrijd weer in volle scherpte ontbrandt. Misschien menen sommigen dat dit wel wat zwart gezien is, maar wie zyn oor te luisteren legt, weet dat dit allesbehalve zwart is en dat op een gelukkige uitzondering na de onderlinge zakelijke verhouding op dit moment dikwijls allesbehalve prettig is. En waar de fouten nu liggen Allereerst by de middenstand zelf. Nog al te velen zyn er, die menen, dat de „vergulde" tyd van onder en vlak na de oorlog, nog steeds zo prachtig schittert endat de klant nog steeds de onderdanige dienaar moet spelen, zonder dat ze beselfen, dat hy reeds lang weer koning is. Reclame en service zyn twee onder delen, die men al te dikwyls gewoon verwaarloosd, omdat men het „toch niet nodig heeft". Stands- en vakbelangen worden onvoldoer.de gekend, terwijl het be grip collegialiteit slechts leeg en hol was. Vergaderingen, waarin over pro blemen van de middenstand gepraat wordt, hebben geen belangstelling en men kykt zich dood in het eigen kleine kringetje en sakkert over de groot-warenhuizen en de concurrentie, zonder zich af te vragen, hóe zy het doen en er lessen uit te trekken. Men wil Venray groot hebben, men wil er een winkelcentrum van maken maar laat anderen rustig daarvoor werken. Het bestuur van de middenstand wordt becritiseerd, de mensen, die buiten Venray kopen, critiek op van alles en nog wat, maar zelf... De jaren van voor deze oorlog heeft velen niets geleerd. Hun vak- en standsbonden zyn in hun ogen slechts van nut als er gepraat wordt over een vaststelling van de prijzen, over belastingverlaging en vermogensver meerdering, maar worden voor de rest slechts becritiseerd omdat ze zoveel contributie vragen en toch nooit niets doen. Een enkele vraag slechts: Waai om kan men slechts tot daden komen, als een concurrent zich er voor gooit en heus niet alleen in deze gratis uur-actie Waarom denkt men Z9lf niet eens iets uit, waarom denkt de midden stand als zodanig niet eens iets uit, waarom legt men na een geslaagde middenstandstentoonstelling het moe de hoofd te rusten om dan eerst weer op te schrikken als de klanten naar elders trekken waar het kopen hen aanlokkelijker wordt gemaakt? Waarom wordt in een vergadering nooit eens iets gezegd, maar weet men alles veel beter thuis achter de kachel. Gezamelyk bouwen, gezame lyk Venray groot maken en daar de vruchten van plukken, och jongens neen, niets voor my, ik heb'het veel te druk. En op de tweede plaats ligt de fout by het publiek, by U Venrayse vaders en moeders, die om de een of andere onnaspeurlijke reden meent, dat men in Venlo, Nijmegen, Eindhoven of Helmond stukken beter en goedkoper kopen kan. Ook U is fout, want als dat inderdaad het geval is, waarom hebben de heren textielhandelaren het dan zo druk gehad Of wou U slechts wat gokken De mensen in een dorpsgemeen schap zijn voor een groot deel van elkaar afhankelijk. Gaat hot de boeren goed, dan gaat het de middenstander goed, dan ook de arbeiders, aan wie zij werk verschaffen, het is een kringloop, waarvan het verbreken schade toebrengt aan alle drie par tyen. En bewijzen zyn er te over, dat men m de vreemde heus niet rien bijna dagelijks lerug- •I-J kerende post in Uw huishoudboekje is marga rine. Dus alles. u>at U op margarine besparen kunt, loopt snel op tot en voor deel van belang! Maar besparen wil niet zeggen: beknibbelen op de kwaliteit. Alleen de beste soort margarine is goed ge noeg voor Uw gezin. Toch is er ook op de beste soort een flinke be sparing mogelijk. ImmersDe Gruyter s allerfijnste margarine van 57 cent, wordt met 10% korting verkocht! Dat be tekent een besparing van ruim 5'/2 cent op elk pakje. Op elke 10 pakjes hobt U er dus één gratis. S* behoeft te zoeken, wat eigen gemeente zo ruimschoots biedt. Men versta ons goed het zy hier nogmaals nadrukkelijk gezegd we keuren deze actie, als actie niet af, dat moet een ieder voor zich weten, maar wel betreuren wy het, dat de middenstand in zyn geheel het on nodig oordeelt, ondanks alle critiek die zij heeft, om gedurende deze tijd en de tijden die komen gaan, niet gezamelyk op te trekken, ieder op de plaats, waarop hij is gesteld, om Venray inderdaad een wiukelcentrum te maken, tot heil var. eenieder. Dat men rustig by de pakken neerzit en klaagt, zonder gezamelyk de schouders er onder te zetten, zonder gezamelyk het publiek, niet eenmaal, maar telkens door, daadwerkelijk aan het verstand te brengen, dat men in Venray goed en voordelig kopen kan, onverschillig in welke branche men komt, onverschillig voor welke op gave men wordt gezet. Samenwerking heeft nog altijd overwonnen, mits men met de juiste wapens vecht en volgens goede plannen bouwt. Dan bouwt men op, in plaats van af te breken, dan wordt men sterker, in plaats van zwak en slap. Maar eerst schijnt daarvoor een atoombom te moeten vallen. Of zou dit gratis koopuur genoeg zyn, dan heeft de Venrayse midden stand in zyn geheel geboft! Stoomketels hebben z.g. uitlaat kleppen, waardoor het te veel aan stoom ontsnappen kan, als de druk te groot wordt en het gevaar ont staat, dat de hele machine de lucht in gaat. Als deze uitlaatkleppen in orde zijn, moeten ze automatisch, d.i. vanzelf functioneren, anders zou hun beveiligende waarde van weinig nut zyn. Ook mensen moeten uitlaatkleppen hebben, voor het geval, dat de druk te groot wordt. Van deze kleppen be staat er een ryke collectie. De een begint te vloeken om zyn gemoed te luchten; de ander begint te schreien, soms van verdriet, soms van woede; weer een ander grijpt naar de borrel en maakt van de uitlaat een inlaat; een vierde pakt zyn kar en fietst de hei op. Er zijn ook uitlaatkleppen van een hogere soort. Wie zyn kruis niet meer alleen kan dragen, wie geen licht meer ziet en geen uitkomst meer weet, gaat naar de priester om in de stilte van de kerk of in de rustige sfeer van de spreekkamer alles uit te leggen, wat hy zolang voor ieder een verzwegen en verborgen heeft. Langzaam praat hy zyn zorg weg en als een verloste mens keert hy naar huis terug. Er is ook nog een andere uitlaat klep om over zyn kwaad humeur of zyn onverwachte tegenvaller heen te komen: het op anderen verhalen. Gewoonlijk begint het bovenaan op de ladder, by de directeur of de patroon. Deze ontlaadt zyn teveel aan druk op de procuratiehouder; deze geeft het door aan de boekhouder, vandaar gaat de stoot en de snauw naar de typiste, de jongste bediende, de telefoniste, de portier en steeds in stijgende lijn en groeiende liefelijk heid. De uitlaatklep van de baas is veranderd in een hagelbui, die haast op een Egyptische plaag gelijkt. Men zegt wel eens, dat geen enkel groot man groot is in het oog yan zijn kamerdienaar. Zou dit niet hier aan te, wijten zyn, dat de kamer dienaar te veel stoom uit de hoge uitlaatklep moet opvangen Zoeken wij de een of andere uit laatklep voor onze kwade buien, maar zorgen wy er voor er geen folter- werktuig voor anderen van te maken. Als wij ons laten gaan, tonen wy juist onze zwakke kanten en moeten later altijd eerlijk toegeven, dat wy er zóó niets by winnen. Zelf weten wy het best hoe wy er op dit punt voorstaan, op welke wijze wy stoom aflaten en het doorgaans dikwyls tot ongenoegen van onze omgeving is. Zeker wy kunnen dikwyls niet alles opkroppen en op een gegeven moment moet het er uit, doch hier kunnen wy' het beste onze zelfbeheer sing in beoefening brengen en tonen dat wy onszelf in de macht hebben. De omstandigheden des levens zijn niet steeds zoals wij het willen of wensen en verbijten wij ons, ergeren ons, winden ons op, maken ons kwaad, voelen ons te kort gedaan en gepas seerd, maar de groeiende overtuiging, dat wij alles moeten aanvaarden, de mensen en de dingen, zoals ze zijn, werkt karaktervormend, doet ons altijd meester van het terrein zyn, maakt ons groot door het kleine in ons te overwinnen. Onze grootste kracht is echter het weten, dat wij niet alleen staan en in zwakke ogenblikken moeten wy met onze uitbarstingen naar O.L.Heer gaan om Hem te bidden ons hart gelijkvormig te maken aan het Zyne, dat toch zachtmoedig en ootmoedig was. In onze levenspraktijk ook op dit Jerusalem Een fraai en uitstekend tijdschrift om zich in te werken en op de hoogte te houden van de geschiedenis, taal en kunst in ons mooi Limburgse land is „De Maasgouw". Wy willen de aandacht eens vesti gen op het artikelBy de weder opbouw van „.Jerusalem" te Venray, dat Pater Lucidius Verschueren O.F.M. schreef in de laatste aflevering van 1040. Dat artikel is met enige fraaie reproducties verrijkt. Pater Verschue ren keert even terug tot 1044, toen de rampzalige verwoesting van zoveel moois en schoons plaats had. Hy schetst dan het ontstaan van „Jerusalem", dat reeds in 1422 plaats uad, toen een paar vrome vrouwen naar de trant van de moderne devo- ten aan haar verlangen toegaven om de goede God in afzondering, gebed en handenarbeid te dienen. Een beter en eerlyker bedrijf kan men zich ternauwernood indenken. Maar de kritiek leefde toen ook al en voor roddelen had men al de tijd. Men vond het toch maar een vreemde geschiedeniskloosterlingen en toch geen kloosterlingen en dan die weverijzou dib geen ongewenste concurrentie teweeg brengen. Alsof ook kloosterlingen geen goede en eerlijke arbeid mogen verrichten Maar tegenwerking roept krachten op tot medewerking. Ook Jerusalem kreeg in de persoon van Hendrik van der Wayen, die pater of rector werd, en in die van de Mater Mechtelt van Angeren krachten, waarmede rekening moest gehouden worden. Zy en die na hen kwamen, brachten de stichting tot grote stoffelijke en - wat het voor naamste is geestelijke bloei. In 1467 gingen de Zusters over tot de Reguliere Kanunnikkessen van Sint Augustinus en legden in handen van Reinier van Helmont de professie af. Door allerlei omstandigheden werd de taak van het visitatorschap over genomen door de Kruisheren van Sint Agatha te Cuyk. De naam van het klooster werd in die tydKloos ter van de elfduizend maagden en van Sint Antonius in Jerusalem by Ven ray. Op het einde van de irde eeuw werd de geestelijke zorg van het klooster overgenomen door de Regu liere Kanunniken van Mariönhage te Weert. Men kan daarover meei lezen in het boekHaga Mariana door Pater Cunibertus Sloots O.F.M.Roo sendaal 1948. Tijdens de Franse overheersing onderging Jerusalem het lot van alle kloostersop 15 September, de dag van de Moeder van Smarten, van het jaar 1802, werden de zestien zusters samen met hun Rector Saedt ver dreven. Gauw keerden echter deze Rector met een aantal Zusters terug. Echter waren in 1832 alleen nog do Rector en twee zusters over. Haar gelukkige beschikking, dat alle goederen werden vermaakt aan de parochie, onder voorwaarde, dat alles bestemd bleef voor kloosterlin gen, die zich met het onderwijs van de jeugd zouden belasten, is provi dentieel gebleken. Zo werd bet voor Pastoor Janssen mogelijk, dat hy op 20 September 1838 acht Ursulinen van Thildonck in Venray kon binnenleiden. Toen brak opnieuw een tijdperk aan van grote bloei, dat jammerlijk werd afgebroken door een vernielende oor log. Weldra zal een nieuw „Jerusalem" weder tot de grote instellingen van Venray behoren. Pater Verschueren wyst er dan verder op, dat vele kostbaarheden bleven behouden. Zo bleven de hand schriften behouden en als Bijlage laat Pator Verschueren nog volgen een lyst van de oudste boeken, onder een By lagePostincunabelen afkom stig uit Jerusalem. Voor hen, die daar nader van kennis willen nemen, verwijzen wij naar „De Maasgouw" zelf. Daniël Meurs Deze pastoor van Wanssum schijnt afkomstig te zijn uit de stad Gelder. Hy voerde de titel van apostolisch notaris en S. Theologiae Bachalaureus formatus. Hij maakte een aantal aantekeningen uit zijn pastoors tijd. Hij overleed 26 Augustus 1720. Hij bouwde o.m. in 1712 een put en een muur met schuurtje bij de pastorie en ook een sacristie. terrein der zelfbeheersing zal blijken of wy een breker of een bouwer zyn en de weg des Heren in ons hart bereiden. P. H. RONGEN O.C.R. f voor land- en tuinbouw In de vakpers is al zeer veel ge schreven over de giftigheid van éón onzer nieuwste bestrijdingsmiddelen, n.l. Parathion. Het inmiddels overal bekende mid del Parathion, heett op de bestrijding van verschillende insecten, vooral dit jaar een goede beurt gemaakt. Nu zyn de resultaten van één jaar niet altijd even betrouwbaar, en verdere proefneming zal noodzakelijk blyken. Maar waar wy met klem op willen wyzen en waarschuwen in de grote giftigheid van genoemd middel voor de mens. Dit wordt zelfs in vakkringen nog steeds onderschat. Parathion is zo giftig, dat één druppel in onverdunde toestand een mens reeds kan doden. Het is dus duidelijk, dat het in ademen van parathionhoudende nevel of stof het leven reeds ernstig kan bedreigen. Bovendien kan het vergif door de onbeschadigde huid heen in het lichaam worden opgenomen. Daaiom moet de huid tegen con tact met deze stot worden beschermd en is het gevaarlijk de door de spuit- vloeistof nat geworden kledingstuk ken aan te houden. Er zijn reeds verschillende ernstige ziekte gevallen, zelfs met dodelijke afloop voorgekomen in de land- en tuinbouw. Het beste middel tegen het in ademen van nevel en stof zou wel zyn het dragen van een goed masker. Voorts moet men oppassen, de stoffen niet naar binnen te knygen by het gebruik van voedsel en dranken. Waar wy tenslotte vooral op willen wijzen, is het gebruik van water dichte ondoordringbare rubberkleding, in 't bijzonder rubberhandschoenen en -laarzen. Deze kledingstukken zyn by het ver werken van Parathion beslist nood zakelijk. Onderschat toch het gevaar niet, neem altijd de voorschriften, die gelden voor het gebruik van dit gif tige bestrijdingsmiddel, in acht. Men zy gewaarschuwd Voorkomen is beter dan genezen. Het is overal een drukte van be lang geweest, waar St. Nicolaas in de afgelopen week een officieel bezoek heeft gebracht. In Oostrum, in Oirlo en Castenray, kortom er is bijna geen plaats ge weest, waar de Goede Heilige, ondanks zyn drukke werkzaamheden op schoor stenen en daken, niet even in de openbaarheid is willen treden en zich eens aan het volk, en speciaal het kleine volkje, heeft willen tonen. Er is weer gezongen, van zie de maan schijnt en vol verwachting en vele goede gaven zijn weer rondgedeeld, ondanks de moeilijke tijden, ondanks de zorgvolle toekomst. Maar St. Nicolaas kan nu eenmaal niet tegen de vragende kinderogen en met gulle hand heeft Hy gegeven speelgoed, suikergoed en marsepain. Er is gespeecht en er is gedicht, de magen zyn van streek van al de speculaas en boterletter, kortom het St. Nicolaasfeest is ook dit jaar, ondanks alle sombere voorspellingen, in al zyn feestelijkheid weer gevierd, ouderwets en degelijk. Maar misschien is het goed vanaf deze plaats nog eens te wijzen op hen, die Sint Nicolaas dit jaar niet kon bezoeken. Ook in onze gemeente zyn nog vele kinderen, waar de Goede Heilige dit jaar geen bezoek heeft kunnen brengen. Ook in onze gemeente zijn er nog vele kinderen, die afgunstig staan te kijken naar Uw kinderen, die snoep en speelgoed gekregen hebben, die geen tafel go- dekt zagen Donderdagmorgen en waar vader en moeder spijtig hebben moeten zeggen, dat dit jaar geen Sinterklaas zou komen. Denk eens na wat Uw eigen kleintjes zouden zeggen als Sinterklaas, waarover zoveel gesproken wordt, niet zou komen, om wat te brenger», al is het nog maar zo'n kleinigheid. Denk er dan aan, dat we nog steeds in het octaaf van St. Nicolaas zijn en dat een pakketje met wat snoep of iets anders bruikbaar nog steeds welkom zyn. Doe eens zelf als de goede Heilige en gooi als een andere zwarte knecht anoniem Uw gaven. Laat alle kleinen, zonder uitzondo- ring weten dat St. Nicolaas dit jaar Venray heeft bezocht en mocht hij niet overal zyn geweest, door de sneeuw en de koude, neemt U dan zyn plaats in en geef met gulle hand4 Nieuws uit Venray en omgeving Zondagsdienst Doktoren. Van Zaterdagavond 8 uur tot Maan dagmorgen 8 uur DR. VERCAUTEREN Telef. 383 Alléén voor spoed gevallen. Visites moeten aangevraagd worden vóór 12 uur. GROENE KRUIS Donderdag h December Consultatiebureau voor zuiaelinaen uit de Kerkdorpen

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1