Hebt U geboft?
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
P. J. Rutten uit Wanssum
vandaag 86 jaren
Een tip
voor de huisvrouw
Uitlaatkleppen
Uit het verleden van Venray
en omgeving.
Waarschuwing
St. Nicolaas
in Venray
ZATERDAG 9 DECEMBER 1950 No. 49
EEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG
Druk en Uilgave
Firma van den Munckhof
Drukkerij
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28 Venray
Telefoon K 4780-512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen worden op
aanvraag gaarne verstrekt.
Losse mm-prijs 8 cent.
Abonnementsprijs p. kwartaal
voor Venray f 1.00
buiten Venray f 1.20
uitsluitend bij vooruitbetaling.
Wy mensen van deze tijd, vergeten zo gauw de tijden, die
achter ons liggen. En dikwyls is dat ook maar goed, want
we kunnen niet blijven treuren om wat verloren ging, wat
verdween. Het heden eist ons nu
eenmaal op en de toekomst vraagt onze aandacht. Maar het
verleden leert zyn lessen en we lopen kans om ook het goede
van het verleden niet meer te zien en niet dankbaar te zyn,
jegens hen, die toen de hitte van de strijd gedragen hebben,
die toen de moeilijkheden hebben opgelost, waardoor het leven
van vandaag rusticer voortvloeit en gemakkelijker verloopt.
Op de 8oste verjaardag van een groot boeren-voorman uit
deze streken willen we dan even nog de schijnwerper zetten
op P. J. Rutten uit Wanssum, die tientallen jaren vrijwel op
iedere boerderij kwam door middel van zijn vele publicaties
in de landbouwp9rs en fel heeft meegeleefd met de landelijke
bevolking van Limburg en Noord-Brabant.
P. J. Rutten werd geboren in 1864,
dus nog enkele jaien voor de bekende
algemene landbouwcrisis in Neder
land. Tot groot verdriet aanvankelijk
van zijn moeder ging hy in 1880 naar
het vermaarde Rolduc.
Daar maakte hij spoedig kennis en
sloot trouwe vriendschap met een
groep vrolijke klanten doch even harde
blokkers. Daaronder waren b.v. de
latere pastoor H.W. Roe=, van Deurne
en hoofdonderwijzer F.H. Stroux van
Stramproy, beiden intussen in de
Heer ontslapen. Ook Rutten wasvoor
lering en leiding geboren.
Als boerenjongen kende hij de nood
der boeren en leerde de middelen tot
leniging en achtte het zyn plicht die
aan de boerenstand bekend te maken
door het gesproken en geschreven
woord.
De leermeester
Als hoofdonderwijzer te Wanssum
ontplooide de heer Rutten een grote
activiteit.
Niet alleen had de landbouwcursus
zijn onverdeelde belangstelling doch
op vorzoek van wylen, G. Peters uit
Well, de latere burgemeester van
Bergen, HoofdbestuurslidL.L.T.B ging
hij bydragen schrijven voor de land
bouwpers hoofdzakelijk voor „Land
en Vee" en „Rust Roest". Die arti
kelen waren eenvoudig, duidelijk en
deskundig geschreven, omdat Rutten
ah. ware steeds in het boerenbedrijf
zat.
Haast altijd bepaalde hy zich tot
één woord dat tot opschrift diende en
deze kleine vlag dekte de gehele
lading, b.v. Aardappelen, Vlinder
bloemigen, Kunstmest, Kali, Vee,
Fosforzuur.
Zijn artikelen werden graag en goed
gelezen. Het trof my b.v. een paar
maanden geleden, dat een landbouwer
de korte inhoud vertelde van een
artikel, dat ongeveer dertig jaar ge
leden het licht zag.
Gedrukt werden apartLeidraden
voor Cursusonderwijs, een brochure
over Kaligebruik, een werkje over
Varkenshouderij. Omvangrijker wer
ken van die aard bezorgde zyn vriend
de Peelreus pastoor Roes.
Zeven jaren werden bijzonder de
landbouwbelangen in de Tweede
Kamer door de heer P.J. Rutten voor
gestaan. De voorlichtende taak in de
vakpers beneden de rivieren werd
niet onderbroken en vooral die maak
ten Rutten wellicht meer dan enig
ander populair.
Voldoening en leed
Heden werd de heer P. J. Rutten
86 jaar.
Veel succes heeft hy voor de boeren
mogen oogsten doch leed is hem by
het klimmen der jaren niet gespaard
gebleven: stemverlies en doofheid
dwongen hem zich uit het openbare
leven terug te trekken.
Daarbij kwam nog de grote waan
zin die Peelland en Noord-Limburg,
evenals een deel van Centraal Lim
burg teisterde oorlog, bezetting, ille
galiteit, staking, evacuatie, brand en
verwoesting.
De boekery van de heer Rutten
werd verwoest en na de evacuatie
lag zijn correspondentie-portefeuille
leeg op straat. Zijn spreekwoorden
lijst, spreekwoorden die alle betrek
king hadden op het landleven en cir
culeerde door vele afdelingen van de
L.L.T.B.. ging insgelijks verloren.
Wat niet te loor ging: het goede
hart dat de heer Rutten zijn bóeren-
vrienden toedraagt. Zyn idealisme
werd evenals dat van pastoor Roes,
z.g. door het lijden gelouterd. Moge
het zyn bekroning vinden in een
welvarende boerenstand, waarvoor
Rutten heeft gestreden en waarin
zyn frisse geest herleeft.
De som van het vruchtbaar leven
van de heer Rutten zou kunnen re
sulteren in dit citaat van hem: „Er
is veel geleden, maar ook veel ge
beden: Hy Die machtig is moge in
Zyn wijsheid gever., dat Hy 't beste
oordeelt".
Ad muitos annos
W. LENAERS.
Een uur gratis kopen.,
en de consequenties
Vóór het afgelopen St Nicolaasfeest
hebben we in ons dorp iets merk
waardigs beleefd, iets waarover men
enkele jaren geleden nog hartelijk
gelachen zou hebben en voor volstrekt
onmogelijk zou hebben gehouden.
Dagen en uren gratis kopen, stam
den immers nog van voor de oorlog,
toen de tijden zo beroerd slecht waren,
dat men iets dergelijks wel moest
prakiseren om tenminste het beetje
geld, wat er was, aan het rollen te
krygen. Maar dat zou na de oorlog
toch niet meer terug komen. Dat het
terug gekomen is, heeft men de af'
gelopon twee weken kunnen ervaren.
Op zich zelf zijn dergelijke acties
zo nu en dan inderdaad aan te be
velen, maar in dit geval willen we
er toch gaarne enkele op- en aan
merkingen over maken.
Het leed is nu geleden, de gespan
nen gemoederen weer wat bedaard,
de kas is opgenomen en iedereen,
zowel textielhandelaar, als klant,
weet voor zich wat hij er aan ge
wonnen en wat hy er aan verloren
heeft.
Nu is het moeilyk om hierop com
mentaar te leveren zonder persoonlijk
te worden, maar daarom laten wij
direct vooropstellen, dat iedereen vrij
is te doen en te laten wat hy zelf
wil, en zeker ieder handelaar, een en
ander natuurlijk binnen redelyke
grenzen.
Wat de reden ook geweest moge
zijn om een dergelijke actie en tegen
actie te ontketenen dat er onge
twijfeld redenen voor zyn geweest
zal wel niemand kunnen ontkennen
die verschillende Yenrayse mensen in
de naburige steden heeft zien win
kelen en de grote reclames zag van
winkelweken e.d. in die steden. De
grote fout in deze is geweest, dat de
middenstand niet de moed en de
kracht heeft op kunnen brengen ge
zamenlijk iets te doen. En dit is in
feite het kardinale punt.
Toen een textielhandelaar begon
met een gratis koopuur, hebben ver
schillende anderen als tegenactie een-i
zelfde gratis koopuur ook ingezet, zij
het dan hals over kop en getuige de
Dit artikel kwam een dezer
dagen in ons btzit en hoewel
wy verschillende punten van de
steller dezes niet direct kunnen
onderschrijven, menen wij er
toch goed aan te doen, dit ar
tikel onder Uw aandacht te
brengen, omdat er toch ook
vele waarheden in schuilen,
waarvan een nadere bestudering
zeker zyn nut zal hebben.
enkele mislukkingen zonder voldoende
voorbereidingen.
De zaak lag dus zo, dat slechts van
de textielhandelaren een beperkte
groep voor de 3t. Nicolaas een actie
ontketende, maar dat de rest van de
Venrayse middenstand met lede ogen
aan kon zien, dat het geld wat er
was, voor een groot deel werd be
steed aan de textiel en zich daar
danig over heeft geërgerd.
Op hun beurt verklaarden de textiel
handelaren, dat ze dan ook wat had
den moeten doen.
Zo heeft dan de hooggeroemde
collegaliteit van de Venrayse midden
stand een danige deuk in haar toch
al niet sterk harnas gekregen, en
heeft de concurrent de plaats van
collega weer ingenomen.
Hoe men over de actie der textiel
handelaren ook denkt, de midden
stand als geheel heeft hierbij een
slag verloren, die verstrekkende ge
volgen kan hebben. O.i. was het
daarom beter geweest als het mid-
denstandsbestuur als zodanig dan
ook tegen deze actie was opgetreden,
zoals terecht elders is gebeurd. Niet
om de actie zelf, maar om de nood
lottige gevolgen, die dit met zich
brengt.
In de tyd van schaarste is het
idee van concurrent verdwenen en
is men elkaar meer gaan zien als
collega's en men heeft de prettige
ervaring opgedaan, dat Jan toch niet
zo'n beul was als men wel dacht en
dat Piet de zon toch ook wel in het
water zou kunnen zien schijnen. En
met elkaar was er samen te werken
en kon men beter overleggen over
vak- en groepsbelangen. Vier jaren
daarna kykt men elkaar weer scheel
aan en hangt de gehele middenstand
weer los aan elkaar. Collegialiteit is
opgedoekt en de concurrentiestrijd
weer in volle scherpte ontbrandt.
Misschien menen sommigen dat
dit wel wat zwart gezien is, maar
wie zyn oor te luisteren legt, weet
dat dit allesbehalve zwart is en dat
op een gelukkige uitzondering na de
onderlinge zakelijke verhouding op
dit moment dikwijls allesbehalve
prettig is.
En waar de fouten nu liggen
Allereerst by de middenstand zelf.
Nog al te velen zyn er, die menen,
dat de „vergulde" tyd van onder en
vlak na de oorlog, nog steeds zo
prachtig schittert endat de klant
nog steeds de onderdanige dienaar
moet spelen, zonder dat ze beselfen,
dat hy reeds lang weer koning is.
Reclame en service zyn twee onder
delen, die men al te dikwyls gewoon
verwaarloosd, omdat men het „toch
niet nodig heeft".
Stands- en vakbelangen worden
onvoldoer.de gekend, terwijl het be
grip collegialiteit slechts leeg en hol
was.
Vergaderingen, waarin over pro
blemen van de middenstand gepraat
wordt, hebben geen belangstelling en
men kykt zich dood in het eigen
kleine kringetje en sakkert over de
groot-warenhuizen en de concurrentie,
zonder zich af te vragen, hóe zy het
doen en er lessen uit te trekken.
Men wil Venray groot hebben, men
wil er een winkelcentrum van maken
maar laat anderen rustig daarvoor
werken.
Het bestuur van de middenstand
wordt becritiseerd, de mensen, die
buiten Venray kopen, critiek op van
alles en nog wat, maar zelf...
De jaren van voor deze oorlog heeft
velen niets geleerd. Hun vak- en
standsbonden zyn in hun ogen slechts
van nut als er gepraat wordt over
een vaststelling van de prijzen, over
belastingverlaging en vermogensver
meerdering, maar worden voor de
rest slechts becritiseerd omdat ze
zoveel contributie vragen en toch
nooit niets doen.
Een enkele vraag slechts: Waai om
kan men slechts tot daden komen,
als een concurrent zich er voor gooit
en heus niet alleen in deze gratis
uur-actie
Waarom denkt men Z9lf niet eens
iets uit, waarom denkt de midden
stand als zodanig niet eens iets uit,
waarom legt men na een geslaagde
middenstandstentoonstelling het moe
de hoofd te rusten om dan eerst
weer op te schrikken als de klanten
naar elders trekken waar het kopen
hen aanlokkelijker wordt gemaakt?
Waarom wordt in een vergadering
nooit eens iets gezegd, maar weet
men alles veel beter thuis achter de
kachel. Gezamelyk bouwen, gezame
lyk Venray groot maken en daar de
vruchten van plukken, och jongens
neen, niets voor my, ik heb'het veel
te druk.
En op de tweede plaats ligt de fout
by het publiek, by U Venrayse vaders
en moeders, die om de een of andere
onnaspeurlijke reden meent, dat men
in Venlo, Nijmegen, Eindhoven of
Helmond stukken beter en goedkoper
kopen kan. Ook U is fout, want als
dat inderdaad het geval is, waarom
hebben de heren textielhandelaren
het dan zo druk gehad Of wou U
slechts wat gokken
De mensen in een dorpsgemeen
schap zijn voor een groot deel van
elkaar afhankelijk. Gaat hot de boeren
goed, dan gaat het de middenstander
goed, dan ook de arbeiders, aan wie
zij werk verschaffen, het is een
kringloop, waarvan het verbreken
schade toebrengt aan alle drie par
tyen. En bewijzen zyn er te over,
dat men m de vreemde heus niet
rien bijna dagelijks lerug-
•I-J kerende post in Uw
huishoudboekje is marga
rine. Dus alles. u>at U op
margarine besparen kunt,
loopt snel op tot en voor
deel van belang!
Maar besparen wil niet
zeggen: beknibbelen op de
kwaliteit. Alleen de beste
soort margarine is goed ge
noeg voor Uw gezin.
Toch is er ook op de
beste soort een flinke be
sparing mogelijk.
ImmersDe Gruyter s
allerfijnste margarine van
57 cent, wordt met 10%
korting verkocht! Dat be
tekent een besparing van
ruim 5'/2 cent op elk
pakje. Op elke 10 pakjes
hobt U er dus één gratis.
S*
behoeft te zoeken, wat eigen gemeente
zo ruimschoots biedt.
Men versta ons goed het zy hier
nogmaals nadrukkelijk gezegd we
keuren deze actie, als actie niet af,
dat moet een ieder voor zich weten,
maar wel betreuren wy het, dat de
middenstand in zyn geheel het on
nodig oordeelt, ondanks alle critiek
die zij heeft, om gedurende deze tijd
en de tijden die komen gaan, niet
gezamelyk op te trekken, ieder op de
plaats, waarop hij is gesteld, om
Venray inderdaad een wiukelcentrum
te maken, tot heil var. eenieder. Dat
men rustig by de pakken neerzit en
klaagt, zonder gezamelyk de schouders
er onder te zetten, zonder gezamelyk
het publiek, niet eenmaal, maar
telkens door, daadwerkelijk aan het
verstand te brengen, dat men in
Venray goed en voordelig kopen kan,
onverschillig in welke branche men
komt, onverschillig voor welke op
gave men wordt gezet.
Samenwerking heeft nog altijd
overwonnen, mits men met de juiste
wapens vecht en volgens goede
plannen bouwt.
Dan bouwt men op, in plaats van
af te breken, dan wordt men sterker,
in plaats van zwak en slap. Maar
eerst schijnt daarvoor een atoombom
te moeten vallen.
Of zou dit gratis koopuur genoeg
zyn, dan heeft de Venrayse midden
stand in zyn geheel geboft!
Stoomketels hebben z.g. uitlaat
kleppen, waardoor het te veel aan
stoom ontsnappen kan, als de druk
te groot wordt en het gevaar ont
staat, dat de hele machine de lucht
in gaat. Als deze uitlaatkleppen in
orde zijn, moeten ze automatisch, d.i.
vanzelf functioneren, anders zou hun
beveiligende waarde van weinig nut
zyn.
Ook mensen moeten uitlaatkleppen
hebben, voor het geval, dat de druk
te groot wordt. Van deze kleppen be
staat er een ryke collectie. De een
begint te vloeken om zyn gemoed te
luchten; de ander begint te schreien,
soms van verdriet, soms van woede;
weer een ander grijpt naar de borrel
en maakt van de uitlaat een inlaat;
een vierde pakt zyn kar en fietst de
hei op.
Er zijn ook uitlaatkleppen van een
hogere soort. Wie zyn kruis niet meer
alleen kan dragen, wie geen licht
meer ziet en geen uitkomst meer
weet, gaat naar de priester om in de
stilte van de kerk of in de rustige
sfeer van de spreekkamer alles uit
te leggen, wat hy zolang voor ieder
een verzwegen en verborgen heeft.
Langzaam praat hy zyn zorg weg en
als een verloste mens keert hy naar
huis terug.
Er is ook nog een andere uitlaat
klep om over zyn kwaad humeur of
zyn onverwachte tegenvaller heen te
komen: het op anderen verhalen.
Gewoonlijk begint het bovenaan op
de ladder, by de directeur of de
patroon. Deze ontlaadt zyn teveel aan
druk op de procuratiehouder; deze
geeft het door aan de boekhouder,
vandaar gaat de stoot en de snauw
naar de typiste, de jongste bediende,
de telefoniste, de portier en steeds in
stijgende lijn en groeiende liefelijk
heid. De uitlaatklep van de baas is
veranderd in een hagelbui, die haast
op een Egyptische plaag gelijkt.
Men zegt wel eens, dat geen enkel
groot man groot is in het oog yan
zijn kamerdienaar. Zou dit niet hier
aan te, wijten zyn, dat de kamer
dienaar te veel stoom uit de hoge
uitlaatklep moet opvangen
Zoeken wij de een of andere uit
laatklep voor onze kwade buien, maar
zorgen wy er voor er geen folter-
werktuig voor anderen van te maken.
Als wij ons laten gaan, tonen wy
juist onze zwakke kanten en moeten
later altijd eerlijk toegeven, dat wy
er zóó niets by winnen. Zelf weten
wy het best hoe wy er op dit punt
voorstaan, op welke wijze wy stoom
aflaten en het doorgaans dikwyls tot
ongenoegen van onze omgeving is.
Zeker wy kunnen dikwyls niet
alles opkroppen en op een gegeven
moment moet het er uit, doch hier
kunnen wy' het beste onze zelfbeheer
sing in beoefening brengen en tonen
dat wy onszelf in de macht hebben.
De omstandigheden des levens zijn
niet steeds zoals wij het willen of
wensen en verbijten wij ons, ergeren
ons, winden ons op, maken ons kwaad,
voelen ons te kort gedaan en gepas
seerd, maar de groeiende overtuiging,
dat wij alles moeten aanvaarden, de
mensen en de dingen, zoals ze zijn,
werkt karaktervormend, doet ons
altijd meester van het terrein zyn,
maakt ons groot door het kleine in
ons te overwinnen.
Onze grootste kracht is echter het
weten, dat wij niet alleen staan en
in zwakke ogenblikken moeten wy
met onze uitbarstingen naar O.L.Heer
gaan om Hem te bidden ons hart
gelijkvormig te maken aan het Zyne,
dat toch zachtmoedig en ootmoedig
was.
In onze levenspraktijk ook op dit
Jerusalem
Een fraai en uitstekend tijdschrift
om zich in te werken en op de hoogte
te houden van de geschiedenis, taal
en kunst in ons mooi Limburgse
land is „De Maasgouw".
Wy willen de aandacht eens vesti
gen op het artikelBy de weder
opbouw van „.Jerusalem" te Venray,
dat Pater Lucidius Verschueren O.F.M.
schreef in de laatste aflevering van
1040. Dat artikel is met enige fraaie
reproducties verrijkt. Pater Verschue
ren keert even terug tot 1044, toen
de rampzalige verwoesting van zoveel
moois en schoons plaats had.
Hy schetst dan het ontstaan van
„Jerusalem", dat reeds in 1422 plaats
uad, toen een paar vrome vrouwen
naar de trant van de moderne devo-
ten aan haar verlangen toegaven om
de goede God in afzondering, gebed
en handenarbeid te dienen. Een beter
en eerlyker bedrijf kan men zich
ternauwernood indenken. Maar de
kritiek leefde toen ook al en voor
roddelen had men al de tijd.
Men vond het toch maar een
vreemde geschiedeniskloosterlingen
en toch geen kloosterlingen en dan
die weverijzou dib geen ongewenste
concurrentie teweeg brengen. Alsof
ook kloosterlingen geen goede en
eerlijke arbeid mogen verrichten
Maar tegenwerking roept krachten op
tot medewerking.
Ook Jerusalem kreeg in de persoon
van Hendrik van der Wayen, die
pater of rector werd, en in die van
de Mater Mechtelt van Angeren
krachten, waarmede rekening moest
gehouden worden. Zy en die na hen
kwamen, brachten de stichting tot
grote stoffelijke en - wat het voor
naamste is geestelijke bloei.
In 1467 gingen de Zusters over tot
de Reguliere Kanunnikkessen van
Sint Augustinus en legden in handen
van Reinier van Helmont de professie
af.
Door allerlei omstandigheden werd
de taak van het visitatorschap over
genomen door de Kruisheren van
Sint Agatha te Cuyk. De naam van
het klooster werd in die tydKloos
ter van de elfduizend maagden en van
Sint Antonius in Jerusalem by Ven
ray.
Op het einde van de irde eeuw
werd de geestelijke zorg van het
klooster overgenomen door de Regu
liere Kanunniken van Mariönhage te
Weert. Men kan daarover meei lezen
in het boekHaga Mariana door
Pater Cunibertus Sloots O.F.M.Roo
sendaal 1948.
Tijdens de Franse overheersing
onderging Jerusalem het lot van alle
kloostersop 15 September, de dag
van de Moeder van Smarten, van het
jaar 1802, werden de zestien zusters
samen met hun Rector Saedt ver
dreven. Gauw keerden echter deze
Rector met een aantal Zusters terug.
Echter waren in 1832 alleen nog do
Rector en twee zusters over.
Haar gelukkige beschikking, dat
alle goederen werden vermaakt aan
de parochie, onder voorwaarde, dat
alles bestemd bleef voor kloosterlin
gen, die zich met het onderwijs van
de jeugd zouden belasten, is provi
dentieel gebleken.
Zo werd bet voor Pastoor Janssen
mogelijk, dat hy op 20 September
1838 acht Ursulinen van Thildonck
in Venray kon binnenleiden. Toen
brak opnieuw een tijdperk aan van
grote bloei, dat jammerlijk werd
afgebroken door een vernielende oor
log.
Weldra zal een nieuw „Jerusalem"
weder tot de grote instellingen van
Venray behoren.
Pater Verschueren wyst er dan
verder op, dat vele kostbaarheden
bleven behouden. Zo bleven de hand
schriften behouden en als Bijlage
laat Pator Verschueren nog volgen
een lyst van de oudste boeken, onder
een By lagePostincunabelen afkom
stig uit Jerusalem. Voor hen, die
daar nader van kennis willen nemen,
verwijzen wij naar „De Maasgouw"
zelf.
Daniël Meurs
Deze pastoor van Wanssum schijnt
afkomstig te zijn uit de stad Gelder.
Hy voerde de titel van apostolisch
notaris en S. Theologiae Bachalaureus
formatus. Hij maakte een aantal
aantekeningen uit zijn pastoors tijd.
Hij overleed 26 Augustus 1720.
Hij bouwde o.m. in 1712 een put
en een muur met schuurtje bij de
pastorie en ook een sacristie.
terrein der zelfbeheersing zal
blijken of wy een breker of een
bouwer zyn en de weg des Heren in
ons hart bereiden.
P. H. RONGEN O.C.R. f
voor land- en tuinbouw
In de vakpers is al zeer veel ge
schreven over de giftigheid van éón
onzer nieuwste bestrijdingsmiddelen,
n.l. Parathion.
Het inmiddels overal bekende mid
del Parathion, heett op de bestrijding
van verschillende insecten, vooral dit
jaar een goede beurt gemaakt.
Nu zyn de resultaten van één jaar
niet altijd even betrouwbaar, en
verdere proefneming zal noodzakelijk
blyken.
Maar waar wy met klem op willen
wyzen en waarschuwen in de grote
giftigheid van genoemd middel voor
de mens.
Dit wordt zelfs in vakkringen nog
steeds onderschat. Parathion is zo
giftig, dat één druppel in onverdunde
toestand een mens reeds kan doden.
Het is dus duidelijk, dat het in
ademen van parathionhoudende nevel
of stof het leven reeds ernstig kan
bedreigen.
Bovendien kan het vergif door de
onbeschadigde huid heen in het
lichaam worden opgenomen.
Daaiom moet de huid tegen con
tact met deze stot worden beschermd
en is het gevaarlijk de door de spuit-
vloeistof nat geworden kledingstuk
ken aan te houden.
Er zijn reeds verschillende ernstige
ziekte gevallen, zelfs met dodelijke
afloop voorgekomen in de land- en
tuinbouw.
Het beste middel tegen het in
ademen van nevel en stof zou wel
zyn het dragen van een goed masker.
Voorts moet men oppassen, de
stoffen niet naar binnen te knygen
by het gebruik van voedsel en
dranken.
Waar wy tenslotte vooral op willen
wijzen, is het gebruik van water
dichte ondoordringbare rubberkleding,
in 't bijzonder rubberhandschoenen
en -laarzen.
Deze kledingstukken zyn by het ver
werken van Parathion beslist nood
zakelijk. Onderschat toch het gevaar
niet, neem altijd de voorschriften, die
gelden voor het gebruik van dit gif
tige bestrijdingsmiddel, in acht. Men
zy gewaarschuwd
Voorkomen is beter dan genezen.
Het is overal een drukte van be
lang geweest, waar St. Nicolaas in
de afgelopen week een officieel bezoek
heeft gebracht.
In Oostrum, in Oirlo en Castenray,
kortom er is bijna geen plaats ge
weest, waar de Goede Heilige, ondanks
zyn drukke werkzaamheden op schoor
stenen en daken, niet even in de
openbaarheid is willen treden en
zich eens aan het volk, en speciaal
het kleine volkje, heeft willen tonen.
Er is weer gezongen, van zie de maan
schijnt en vol verwachting en vele
goede gaven zijn weer rondgedeeld,
ondanks de moeilijke tijden, ondanks
de zorgvolle toekomst.
Maar St. Nicolaas kan nu eenmaal
niet tegen de vragende kinderogen
en met gulle hand heeft Hy gegeven
speelgoed, suikergoed en marsepain.
Er is gespeecht en er is gedicht, de
magen zyn van streek van al de
speculaas en boterletter, kortom het
St. Nicolaasfeest is ook dit jaar,
ondanks alle sombere voorspellingen,
in al zyn feestelijkheid weer gevierd,
ouderwets en degelijk.
Maar misschien is het goed vanaf
deze plaats nog eens te wijzen op
hen, die Sint Nicolaas dit jaar niet
kon bezoeken. Ook in onze gemeente
zyn nog vele kinderen, waar de
Goede Heilige dit jaar geen bezoek
heeft kunnen brengen. Ook in onze
gemeente zijn er nog vele kinderen,
die afgunstig staan te kijken naar
Uw kinderen, die snoep en speelgoed
gekregen hebben, die geen tafel go-
dekt zagen Donderdagmorgen en waar
vader en moeder spijtig hebben
moeten zeggen, dat dit jaar geen
Sinterklaas zou komen. Denk eens
na wat Uw eigen kleintjes zouden
zeggen als Sinterklaas, waarover
zoveel gesproken wordt, niet zou
komen, om wat te brenger», al is het
nog maar zo'n kleinigheid.
Denk er dan aan, dat we nog
steeds in het octaaf van St. Nicolaas
zijn en dat een pakketje met wat
snoep of iets anders bruikbaar nog
steeds welkom zyn. Doe eens zelf als
de goede Heilige en gooi als een
andere zwarte knecht anoniem Uw
gaven.
Laat alle kleinen, zonder uitzondo-
ring weten dat St. Nicolaas dit jaar
Venray heeft bezocht en mocht hij
niet overal zyn geweest, door de
sneeuw en de koude, neemt U dan
zyn plaats in en geef met gulle hand4
Nieuws uit
Venray en omgeving
Zondagsdienst Doktoren.
Van Zaterdagavond 8 uur tot Maan
dagmorgen 8 uur
DR. VERCAUTEREN
Telef. 383
Alléén voor spoed gevallen.
Visites moeten aangevraagd worden
vóór 12 uur.
GROENE KRUIS
Donderdag h December
Consultatiebureau voor zuiaelinaen
uit de Kerkdorpen