TWEEDE BLAD. De goede Sint WEEKBLAD VOOR VENRAY ENjjOMSTREKEN Uit het verleden van Venray en omgeving. Maatregelen ter beperking van het electriciteitsverbruik tijdens de piekuren. ZATERDAG 18 NOVEMBER 1950 No. 46 EEN EN ZEVENTIGSTE JAARGANG Druk en Uitgave Firma van den Munckhol Drukkerij Kantoorboekhandel Yenray Telefoon K4780-512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen worden op aanvraag gaarne verstrekt. Losse mm.-prijs 8 cent. Abonnementsprijs p. kwartaal: voor Yenray f 1.00 buiten Yenray 1.20 uitsluitend bij vooruitbetaling. De waarde van het familiefeest Weldra zal de Spaanse bisschop met zyn goede gaven weer in ons vaderland aankomen. Zyn intocht vindt plaats in de meest duistere periode van het jaar. Reeds vroeg in de namiddag heeft het daglicht ons verlaten, wanneer het heerlijk avondje aanbreekt met zyn verrassingen, on sterfelijke liedjes en ongekende ge zelligheid. Zullen wy allen dit feest vieren en naar verdienste met koek of gard worden gedecoreerd Dit jaar ryzen voor velen bange vragen' by het naderen van de ver jaardag van de meest populaire bisschop ter wereld. Immers Decem ber is de eerste wintermaand. Het is de donkerste en toch de gezelligste periode van het gehele jaar met het Sinterklaasfeest, de Kerstdagen en de overgang van een oud naar een nieuw tijdsgewricht. Dit maakt December ook tot de duurste periode van het jaar. In geen maand zijn de behoeften misschien zo groot door de toene mende koude met zyn eisen aan goed eten, warme kleding en kolen. En het leven is zo duur. Waarvan moeten we die feestdagen nog finan cieren, zo roepen velen uit terwijl men misschien al moeite heeft de lopende uitgaven te dekken. Zo ooit, dan is er dit jaar wel zeker de mogelijkheid, dat in vele huizen de goede Sint niet zal verschijnen, noch voor de ouderen, noch voor de kin deren. En toch begaan we, zo hande lend, wel een zeer grote font. Sint Nicolaas is een feest, dat al jarenlang in Nederland met enthou siasme wordt gevierd. Juist hier vond de gulle heilige zo'n luisterryk onthaal, omdat wij een volk zyn, dat meer dan andere volken, de gezellig heid en het gezinsieest in het middel punt van de belangstelling plaatsen. Dat vormt een deel van onze volks kracht en wij gaan er misschien te roekeloos mee om. Het gezin is de peiler van de maat schappy en alles wat kan dienen om dat te versterken moeten we met beide handen aangrijpen. Daartoe behoort het Sinterklaasfeest bij uit stek. Juist in de moderne tijd, nu er tal van krachten werken om onze aandacht buiten het gezin te richten, hebben wy behoefte aan gelegenheden om de gezinsband te versterken. Door een combinatie van factoren dreigt die gezinsband te verslappen. Er bestaat een drang tot vermaak in publieke gelegenheden. Ons werk of de opleiding- drijven ons ook dikwijls 's avonds het huis uit. De stryd om het bestaan vraagt al onze aandacht, waaronder het gezin moet lyden. En temidden van al die gezins- vliedende krachten, al dan niet nood zakelijk, komt nu het Sinterklaasfeest onze aandacht vragen voor het gezin, van waar uit wy ons afzetten en waar in het geheim ligt voor al onze krachtsinspanning. Daarom heeft het zeker betekenis om ze nu en dan de aandacht van al dat andere eens af te wenden en iets te doen voor de versterking van de gezinsband. Is er een meer geschikte gelegen heid dan om het Sinterklaasfeest daarvoor in 't schakelen? Beseffen wy voldoende de waarde van zo'n familiefeest voor de kinderen, die men juist daarmee aan huis bindt in hun kinderjaren, zodat ze hun leven lang daaraan prettige herinne ringen meedragen Wil men kinderen, ook in hun latere leven, de waarde van het huisgezin doen kennen, dan vormt het Sinterklaasfeest een gun stige gelegenheid hen dit reeds in hun prille jeugd in te prenten. Nu is het een tijd van hoge prijzen en veel nood. We komen er als ouderen al spoedig toe om de bezui niging te zoeken in het afschaffen van die Sinterklaas onzin, er van uitgaande dat zo'n feest geld kost. Inderdaad brengt zo'n festijn kosten met zich, die ten volle verantwoord zijn wanneer men het voorgaande beaamt. Die kost m zyn echter gering, terwijl men dikwijls meent, dat er zoveel mogelijk geld moet worden uitgegeven om het feest te doen slagen. Dure cadeau's worden over en weer aangeschaft om toch vooral niet voor andere feestgenoten de schijn te wokkon dat men niet meer kan of wil geven. Maar daarin liggen niet do vreugde en de zin van Sinterklaas. In de sfeer van de bijeenkomst, de gedicht jes. de wyze van verpakking vindt u en meer vermaak dan in het slepen en tonen met deze veriassingen. Bovendien kan men door een geestig woordenspel elkaar wijzen op fouten en gebrokon, die nu met. oen laih en oen grap worden geaccepteerd, terwijl men anders misschien een pynlijk onderhoud of moeizaam voorbereid ogenblik nodig heeft om iemand te benaderen aangaande zijn porsoon of werk. Door het aanschaffen van dure verrassingen ontaardt het St. Nicolaas- feest dikwijls in een bijeenkomst, waarbij men elkaar de loef afsteekt in het geven of ontvangen van kost baarheden. Voor iemand, die onder sterke financiële druk leeft, is dat onaangenaam en zo komt men ertoe de goede man uit het land der oranje appels te gaan haten. Beter kan men juist de nadruk leggen op de eenvoudige surprises, waardoor men zijn budget niet in de war stuurt en bovendien het verras sende effect bereikt, dat ieder zoveel mogelijk moeite doet voor een origi nele verpakking of een dichterlijke omlijsting om daarmee de kwaliteit van het cadeau te camoufleren. Daar naast ligt dan nog de uitweg om het accent te leggen op nuttige verras singen. Dit is een meer bekende methode, die zeker aan te bevelen is om het St. Nicolaasfeest tot een ge slaagde bijeenkomst te maken. Wy leven in het ty'dperk van de zenuwenoorlog. Door de internatio nale toestand werken wij allen onder spanning. Dit vormt prikkelbare mensen, die hun omgeving tot last zijn. Wij moeten meer dan ooit zoeken naar de veilige beschutting van het gezin. Nu de wereld buiten het gezin zoveel donkerder wordt, is het zaak de krachten en instellingen, die ons er bovenop houden te versterken. Zo'n instelling is ongetwijfeld het Sint Nicolaasfeest, dat men ook tot een lichtpunt kan maken van de eenzamen door hen eens uit te nodigen en in de voorbereidingen te betrekken. Daarmee activeren wy onszelf, krygen wy een bevredigd gevoel, omdat wij iets doen voor anderen en brengen wy licht in de levens die in eenzaamheid slechts duisternis alom ontwaren. Door de Sinterklaasviering houden wy een oude traditie in ere, geven wy onze kinderen iets mee en ver sterken wy de band met ons gezir., als ook wellicht met vrienden en kennissen. Daarom dragen wy door de goede Sint te eren stenen aan voor een betere opbouw van de ge meenschap waarin wy leven. Hierom en om de gezonde vreugde, die in het Sinterklaasfeest ligt, zingen wij als alrijd van de nooit versleten schoen, de Piet, die altijd zwart blijft en de bisschop, die nooit sterft, zolang er mensen leven in de lage landen, dr. H. R. MES UQil xi[n allen Mind Uit het leven van wylen Paus Pius XI wordt de volgende treffende episode verteld: Toen hy eens langs de ryen der pelgrims schreed, viel zyn oog op een blinde jongen. De Paus bleef stil staan en hief zyn hand op naar de lippen van de blinde jongen, opdat hy zyn ring zou kunnen kussen. De jongen begon te beven en door zyn ontroering overmeesterd, stroomde hem de tranen uit de ogen- Toen zei de H. Yader om hem te troosten: „Caro, myn beste, wy zyn allen blind". Wy zyn allen blind. Ja, de Heilige Yader had gelijk met dit ontroerend gezegde. Als blinden gaan wy door liet leven. Wat wy moesten zien, dat zien wy met en waar onze ogen overheen moesten zien, daar vestigen ze zich op. Wy zyn blinden denken er byna nooit aan te bidden tot den Heer van het Licht, dat wij zien mogen. Wy zyn blind voor vele dingen, blind, omdat wy ze niet willen zien. Wy zyn blind voor onze eigen zomersproeten en blind voor de schoonheidswratten van anderen. Wy zyn blind voor onze eigen gebreken en blind voor de deugden van anderen. Wy zyn blind voor ons eigen fiasco én blind voor het succes van anderen. Wij zyn llind voor de wel daden, die wy ontvangen hebben (n voor de diensten, aio ons bewezen zyn. Wy zijn blind voorde schoonheden van do natuur, waar we alles in lezen behalve de naam en de al macht van de Schepper. Wy zijn blind voor de kleuren- boog, die hemel en aarde omspant, want. wy zien alleen naar de dingen die voor onze voeten liggen. Wij zyn blind voor de weg van het leven, want wy weten niet wat er licht achter de poort van de dood. Wij zyn allen blind; daarom is ons geloof zo klein; daarom is ons ver stand zo kortzichtig; daarom is onze naastenliefde zou koud en koel. Heer, maak, dat wy ziende wor den t P. H. RONGEN O.C.R. Militairen komen onder de wapenen WINTERPROGRAMMA VAN KATHOLIEK THUISFRONT KRACHTIGE INITIATIEVEN TEN DIENSTE VAN DE MILITAIRE ZIELZORG Een tyd van intense activiteit onder de toekomstige recruten is achcer de rug. Met duizenden hebben jongemannen aan de oproep van Katholiek Thuisfront, hier en daar geassisteerd door de Katholieke Actie, gehoor gegeven om in retraites of vormingsbyeenkomsten de noodzake lijke voorlichting op het militaire leven te krygen. Het voor dit doel geschreven boekje „En nu soldaat..." werd hierby in duizenden exemplaren gratis verspreid. Het bewapenen van deze tiendui zenden jongemannen heeft wederom een belangrijk deel van de Katholiek Geestelyke Verzorging naar de kazer nes verlegd, alwaar ruim zestig Aal moezeniers van Vloot- en Landmacht hen opwachten. Dit eist ook een grotere inspanning van Katholiek Thuisfront, dat op zich heeft geno men de materiële zorg zoveel mogelyk weg te nemen. Om dit groter aantal recruten zoveel mogelijk te bereiken, is de wekelijkse oplage van het gratis verspreide katholieke soldatenblad „Salvo" verhoogd tot 13.000 exempla ren per week. Bovendien zyn voor deze winter in het kader van ver antwoord amusement een 300 film voorstellingen geprojecteerd in de Katholieke Militaire Tehuizen, Hospi talen en Sanatoria. Voor de Hospitalen en Sanatoria zyn uitgebreide katholieke leesporte feuilles besteld. Het inschakelen van nieuwe garni zoenen of het uitbreiden van de bestaande stelt ook de Militaire Tehuizen voor problemen. Met goed vinden van de Centrale van Militaire Tehuizen worden zes Tehuizen ge bouwd of verbouwd, deze zyn in Leeuwarden, Deelen, Deventer, Bus- sum, Venlo en Ede. Het kapitale bedrag van f 656000.— is hiermede gemoeid. Daar vrijwel alle 43 Militaire Te huizen met exploitatie-tekorten wer ken tracht Katholiek Thuisfront, zoveel als het daartoe in staat is, door abonnementen op dagbladen en tijdschriften en door aankoop van boeken en amusementsmiddelen daarin, zoveel mogelyk, de helpende hand te bieden. NIEUWE TAKEN WACHTEN Het in uitzicht stellen van de legering in Duitsland kondigt een hele reeks nieuwe voorzieningen aan, waarvan de omvang nog in gen6n dele te overzien is. Het Bestuur van Katholiek Thuisfront is zich wel be wust, dat de Katholieke militaire zielzorg, in verband met de omstan digheden in Duitsland, dan wel met heel aparte wensen zal komen. Het ligt eveneens in de bedoeling om op korte termyn te Komen tot een eigen katholiek Vormingscentrum. De bedoeling van dit Centrum is, de katholieke militair gelegenheid te bieden zich op zyn katholieke taak in het leger te bezinnen en hem daartoe enige summiere vorming te geven. Voor dit werk is Majoor Aal moezenier P. Groenendijk aangewezen. Vermoedelijk zullen zeer binnenkort de eerste bijeenkomsten in Huize „Vyverduin" te Bloemendaal plaats vinden. Ook ten aanzien van de troepen in Nieuw Guinea, de Oost en West, Korea en de varende Marine blyft Katholiek Thuisfront attent. Met het oproepen van de recruten naar de kazernes is de belangrijkheid van Katholiek Thuisfront weer aan merkelijk gestegen. Het katholieke volksdeel zal het Katholiek Thuis front hierbij ongetwijfeld steunen, opdat de belangrijke geestelijke ver zorging van onze jonge katholieke militairen tot een volle en waardige ontplooiing kan komen. De huisbrand voorziening en 't anthracietprobleem In Mei 1949 werd door de Minister Economische Zaken by het Ryksko lenbureau een Adviescommissie voor de Huisbrandvoorziening ingesteld. In deze commissie hebben o.m. zitting vertegenwoordigers van do kolen handel, de vakverenigingen, de mid denstandsbonden en de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen. Genoemde commissie deelt thans het volgende mede Gedurende het tijdvak Mei/Sèpt. 1950 kwam in ons land, uit eigen productie en invoer, aan voor huis brand geschikte vaste brandstoffen 351.000 ton meer ter beschikking dan in de overeenkomstige periode van 1949. De totale huisbrand voorziening is dus beter dan vorig jaar. Er zü evenwel op gewezen, dat de hoeveelheid anthraciet niet op over eenkomstige wijze is verruimd. In tegendeel, reeds thans staat vast, dat de totale anthracietaanvoer niet toe reikend zal zyn om de ook dit jaar wederom toegenomen vraag naar deze kolensoort te bevredigen. Dit tekort aan anthraciet draagt een blijvend karakter omdat de productie van anthraciet zowel in Limburg als in da landen, waaruit Nederland deze Hoe koud het liier was in 1709 Een handschrift vertelt ons het vol gende van de koude in 1709. Den g january 1709, op H. Drie koningen, is subyt op eene nachte een extra ordinaire felle coude opgestaan, en sulx heel Europa deur, in Spag- nieën, Italiön, Portugael, Engelandt, Hollandt, Vranckryck, enz. ende heeft 19 dagen successive geduert, jae soo fel, dat het snelste rivier in Vrankryck op een dag bevroren is geweest, ende de Noordt zee in Vriesland soo vast is toegeweest, dat men met sleyen en andersints van d'eene stadt op de andere heeft connen comen; jae de coude is soo wreed geweest, dat met duysende menschen van de coude gestorven syn, oock geheele familiën en reijsende soldaten op de straten zyn nedergevallen en soo gestorven. Oock beesten in hunne stallingen met menichte syn bevroren of ge- crepeert, jae alle de hoven ofte gaerden syn overal soo kael geweest, dat men niet een groen bladt heeft konnen sien, en alle wintercaboetsen doodt, en vele wyngaerden en allerley hoornen sterck geraeckt of doodt. En acht dagen naer die 19 dagen, het weder versoek zynde, is weder om eene subiete coude gecomen,maer niet soo wreed, en heeft geduerd tot halff meert. „Zouden we voor alle zekerheid niet wat turf en kolen opdoen Uithangborden! Wy kennen ze gelukkig nog in onze straten en op onze pleinende uithangborden, die de voorbijganger er attent op moeten maken, wat voor lekkere en nuttige dingen men in bepaalde zaken kan krygen. Zij sieren he* zakenpand, maar verfraaien ook niet weinig het dorpsaspect. Zy geven fleur en kleur! Hoe bekoorlijk zien die stedekens er niet uit, met hun talrijke gezapige, geestige opschriften, dikwijls aange bracht op uithangborden, die een schone uiting zijn van goede volks kunst. Hoe koddig zyn dikwijls aller lei uithangtekensze geven je pret in je diepste binnenste. Wat waren ze schoon die gapers, die hertekoppen, die paardekoppen enz. En bij drogisten en apothekers en kappeis kon men telkens iets leuks en nieuws ontdekken. We hebben tegenwoordig de schitterende etalages en de prachtige lichtreclames. Prachtig, maar we mochten eigenlijk de uithangborden en uithangtekens niet vergeten, al waren die dan vroeger het byna uitsluitend middel om de aandacht te trekken, vooral ook by café's en dergelijke gelegenheden. Menigmaal had men er de dichtader laten vloeien. Aldus b.v. De reiziger, vermoeid (sicvan het gaan, Rust hier uit in de halve Maan. In Meerlo gaf eertijds en misschien nu nog een tapper zich te kennen door de volgende dichterlijke ontboe zeming Tennissen, in 't nieuw fontijn Tapt jenever, bier en brandewijn, Stap dus vrij en bestel gerust. En drink maar steeds naar hartelust. Met deze laatste raadgeving kun nen we het echter niet helemaal eens zynWel echter met een goed en nuttig systeem. Moge Venray weder eens wat van die goede gewoonte overnemen. Een onde grafsteen ln de door brand jammerlijk ver woeste Paterskerk te Venray, bevond zich voor het altaar van Onze Lieve Vrouw een grafzerk, waarop het hoofdwapen en opschrift waren af sloten door de tand des tyds en... de sandalen van de Paters. Toch behoorde het naar de kwartieren te oordelen, tot de familie Oudart te Aarle-Rixtel. De heerlijkheid Rixtel was van 1482—1700 in het bezit geweest van de Oudart's. Denkelijk hebben bepaalde leden van deze familie, zoals meer gebeurde by adellyke familiën de laatste rustplaats gezocht in een kloosterkerk. Uit de archieven van het klooster kan men weinig bij zonderheden daarover opdiepen. Familie Reynders Deze familie bezat een eigen be graafplaats op het kerkhof te Venray. Het blijkt uit de volgende inscriptie op een grafzerk. Begraafplaats der Familie Reijnders. Henricus Reynders, geboren te Roermond den 18 Jan. 18I6, overleden te Venray den 11 Oct. 1873. In de komende wintermaanden van 13 November tot en met 27 Januari zal gedurende de piekuren de uiterste zuinigheid vereist zijn met het gebruik van electrische energie. De piekuren zijn op Maan dag tot en met Vrijdag van 7.30 tot 9 uur des morgens en van 4.30 tot 6 uur des avonds. Op Zaterdagen uitsluitend van 7.30 tot 9 uur des morgens. Bepalingen. a. het branden van lichtreclames tijdens de piekuren is niet toe gestaan. b. etalageverlichting tijdens de piek uren is verboden, tenzij de win kelier een schriftelijke overeen komst met het electriciteitsbe- drijf heeft aangegaan om de etalage- en winkelverlichting tijdens deze uren tot de helft te beperken. c. buitenverlichting van openbare gebouwen, Horeca-bedryven en amusementsinrichtingen is tij dens de piekuren verboden. d. verlichting en verwarming in electrische treinen en trams moet tot de helft worden beperkt. Vrijwillige medewerking. Industrie De electriciteitsbedryven hebben overleg gepleegd met hun grootver bruikers, teneinde 11a te gaan op welke wyze men tot beperking van het electriciteitsverbruik tijdens de piekuren kan geraken, zonder dat de kolensoort importeert dalende is. Het is noodzakelijk dat men zich aan deze blyvendo situatie aanpast. Bij aanschaffing van een nieuw stook- apparaat verdient het derhalve aan beveling zich er van to vergewissen of hierin naast anthraciet ook andere kolen en cokes kunnen worden ge stookt. Tenslotte zy vermeld, dat de voor het stookseizoen 1950/51 beschikbaar komende hoeveelheid huisbrand die van 19-19/50 metten minste <00000 ton zal overtreffen. Derhalve mag worden verwacht, dat zich by een normale winter geen bijzondere moei lijkheden met betrekking tot de voorziening met huisbrandstoffen zullen voordoen. Voorwaarde blyft evenwel, dat men zich er van bewust is, dat onder geen beding uitsluitend anthraciet kan worden geleverd. Men zal er veeleer rekening mede moeten houden, dat ir. het gunstigste geval slechts ten hoogste de helft van zyn totale bestelling in anthraciet kan worden uitgevoerd. industriële productie wordt geschaad. Het is noodzakelijk dat:- a. Werkzaamheden, waarbij veel electrische energie wordt gebruikt zoveel mogelyk buiten de piek uren plaats vinden. b. Zo mogelijk de werktijden wor den verschoven, opdat het elec triciteitsverbruik tydens de piekuren kan worden beperkt. c. Fabrieken, die behalve over een aansluiting op het openbare elec- triciteitsnet nog over een eigen opwekbedryf beschikken, dit opwekbedrijf in de piekuren zo veel mogelijk gebruiken. Kantoren. In de kantoren kan het electrici teitsverbruik worden beperkt door: a. Het gebruik van electrische kachels te verbieden. b. Zo weinig mogelyk licht te ont steken tijdens de piekuren. c. Het schoonmaken van de kantoren waarbij over het algemeen zeer veel licht wordt gebruikt, zoveel mogelyk buiten de piekuren te doen plaats vinden. d. Het verschuiven van de werk tijden. Voor het overheidsperso neel zyn de werktijden gedurende de piekuren als volgt: van 9—1 uur en van 1.30-4.30, terwijl eenmaal per week des avonds gedurende 2l/i uur zal worden gewerkt. Radio. De Nederlandse zenders zullen gedurende de piekuren de uitzendin gen onderbreken. Particulieren. Ook do particulieren dienen het electriciteitsverbruik tijdens de piek uren te beperken door gedurende deze uren de uiterste zuinigheid met electrische verlichting te betrachten Van bijzonder belang is tijdens deze uren in het geheel «een electrische straalkachels te gebruiken hu h»-t gebruik van stofzuigers, electrische strijkijzers en andere huishoudelijke toestellen te vermijden. Uiteraard dient men gedurende de piekuren wanneer de zenders zwijgen de radio af te zetten. Hot is van groot belang, dat alle electriciteitsverbruiker8 in de as. wintermaanden hun volle medewer king verlenen by de beperking van het electriciteitsverbruik tijdens de piekuren, opdat de electriciteitsvoor- ziening niet in gevaar gebracht wordt. Dietenéesch, eiminq Kistkalveren Slechts weinigen zullen weten wat men onder kistkalveren verstaat. Daarom is het goed, dat U uit dit artikeltje er iets van te weten komt en U een ogenblik moogt peinzen over het lot en de levensvreugde van deze jonge schepsels. Bij kalveren en veulens denkt men onwillekeurig aan lenteweelde bloese- mende boomgaarden, malse weiden en dartelende jonge dieren; veulens zo angstvallig de eerste weken be waakt door de merrie, die met waar schuwend gehinnik onmiddellijk haar kind terugroept als dit zich iets te ver van haar verwijdert, volop kun nende genieten van lente- en zomer weelde en moederliefde, totdat na een half jaar de scheiding komt. By de kalveren komt deze laatste al dadelijk na de geboorte, een ge volg van het feit, dat het de mens gelukt is, koeien te fokken met een zo hoge melkproductie, dat slechts een klein gedeelte ervan, b.v. een vierde, nodig is voor het kalf en de rest voor de mens wordt benut. Het kalf krygt de nodige melk van de eigen moeder; deze zeker de eerste dagen, want de z.g. biest, die dadelijk na het kalven door de koe wordt ge produceerd, is nodig voor het jong, omdat hierin verschillende beschut tende stoffen zitten tegen ziekten (speciaal van de ingewanden), welke het jonge dier anders bedreigen. Lijden koe en kalf onder deze scheiding? Ik weet het niet. Aan de koeien merkt men een korte tyd enige on rust, maar deze verdwijnt spoedig en by kalveren bespeurt men niets van enig verlangen. Al spoedig kunnen ze in de weide. Zy krijgen de eerste zes weken niet anders dan volle melk, die dan langzamerhand wordt ver vangen door ondermelk, wei of karne melk, aangevuld met gepaste meel- voeding. Ondertussen hebben de voormagen, die bij de geboorte nog rudimentair zijn (het jonge kalf krygt immers alleen dierlijk voedsel melk) zich ontwikkeld en zyn in staat het gras, waarvan het kalf na een paar weken reeds begint te eten, te verteren. Uit een dierenbeschermingsoogpunt is tegen deze wijze van opfokken dus niets in te brengen. Anders is het m.i. gesteld met de kistkalveren, die het slachtoffer zijn van overdreven eisen van lekker bekken. Deze laatsten eisen mals, volkomen wit kalfsvlees en dit in feite pathologisch product wordt op de volgende wijze verkregen. Zodra het kalf geboren is, wordt dit geplaatst in een hokje, dat nog net zo groot is, dat het dier er in staan kan en er ook in kan gaan liggen, maar dat verder iedere bewegings vrijheid verhindert. Het krygt de eerste dagen de melk (biest) der eigen moeder en daarna uitsluitend volle melk. Het is de kunst van de mester, de hoeveelheid melk geleidelijk, maar wel zo hoog mogelijk op te voeren om een snelle groei te bevorderen, maar ook weer niet zo veel te geven, dat het dier ziek wordt. Na enige weken krygt het b.v. al ongeveer 10 liter volle melk daags en dit wordt 10 a 12 weken lang volgehouden. Het risico van dit kalverfokken is vrij groot, want de dieren hebben weinig weerstandsvermogen en zyn erg gevoelig voor allerlei ziekten. Hoe zit da t, zal een leek allicht vragen; melk Js toch het natuurlijke voedsel? Dat is wel zo, maar de natuur zorgt voor de aanvulling, die na enige weken nodig is en in de weide wordt verkregen. Melk bevat geen ijzer, dat een on ontbeerlijk element is voor de bloed- vorming. Het kalf heeft een kleine reserve ervan in de lever meege kregen, waaruit de eerste 6 a 8 weken geput kan worden. Dan is het op en begint een periode van bloedarmoede, waaraan het dier op de duur te gronde zou gaan. Deze anaemie of bloedarmoede wenst juist de mester, daardoor juist krygt het vlees de verlangde eigenschappen. Reeds sporen ijzer zyn voldoendo om de anaemie tegen te gaan. Angstvallig wordt er dus voor ge waakt, dat het kalf deze niet kan opnemen. Dus geen sprietje gras of hooi of zelfs stro. Er mag dus ook geen ligstro worden gebruikt. Het mag zelfs liefst geen gelegenheid heb ben om van het hout der kist te knabbelen, waarom deze van hard hout wordt vervaardigd. Bovendien wordt de kist geplaatst zoveel mogelyk in het donker. Dan is het kalf rustiger, zegt men en iedere beweging kost immers voedsel Wat kan verdor het gevolg zyn van deze duisternis I at er geen vitamine D gevormd wordt, een vitamine, dat nodi« is voor de normale beengroeien rachitis voor komt. Nu zit er in melk van koeien, die in de weide lopen, wel voldoende vitamine D, maar niet in die vai dieren, welke op stal staan. Onder de invloed van ultraviolette stralen uit het zonlicht, kan in de huid van het dier de vitamine gevormd worden. In feite komt dus de hele procedure hierop neer, dat men het jonge dier onder totaal abnormale, onpsysiolo- gische omstandigheden brengt,"waar van anaemie, vettige degeneratie der

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1