Een onzekere basis „W.I.L.M.A." WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN De aideidei en het yelled BEL BIJ BRAND 392 Uit het verleden van Venray en omgeving. Sacred City Steunt de missie, steunt de Wïilma Binnen 5 (aai yeen t.d.c. meei óndee het nee ZATERDAG 26 AUGUSTUS <1950 No. 34 EEN JEN ZEVENTIGSTE JAARGANG Druk en Uiigave Firma van den Kunekhol Drukkerij Kantoorboekhandel Grooiesiraat 28 Venray Telefoon K 4780-512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen worden op aanvraag gaarne verstrekt. Losse mm-prijs 8 cent. Abonnementsprijs p. kwartaal: voor Venray f 1.00 buiten Venray f 1.20 uitsluitend bij vooruitbetaling. Wie op dit moment het wereldgebeuren voor zich ziet afspe len. valt het op, op welk een onzekere basis de wereld van vandaag zich feitelijk beweegt. Hef gehele Westen zoekt een een heid tegenover het Rode Gevaar, daar zy niet weet hoe de bom ooit barsten zal en wie het volgende slachtoffer zal zijn var. het Bolsjewisme. Maar men weet niet of men de enge vrij heid der staten onderling als van oudsher zal bewaren, of één groot blok zal gaan vormen, met het voor beeld der Verenigde Staten van Amerika voor ogen. We zien de onzekerheid van Ame- rika's politiek in het Oosten, waar voor nu de verschrikkelijke tol moet worden betaald voor wat eens achte loos werd voorbijgegaan. Zo is het niet alleen op 't politieke terrein, zo is het ook op het economische, op het sociale, ja zelfs ook het culturele terrein. We zien onrust op alle ge bied, onzekerheid op ieder terrein van hei maatschappelijk leven. De arbeiders staken om meer loon, de prijzen stijgen door do grotere pro ductiekosten, kortom de mens van vandaag is uit zijn evenwicht gesla gen door een wereldoorlog en zijn droeve nasleep. Kijken we maar naar ons eigen kleine Venray. Zonder te willen be weren, dat het voor de afgelopen oorlog allemaal zo mooi was in Venray, moeten wij nu toch consta teren, dat or vele mensen in ons midden leven, die Gods water maar over Gods land laten lopen, mede door de omstandigheden. Hoeveel middenstanders zijn er bv. niet die een grote nieuwe zaak heb ben opgebouwd, maar feitelijk niet weten, wie do eigenaar is van het schitterende pand, hoeveel boeren zijn er niet, die hun kinderen maar naar de landbouwschool sturen of op het bedrijf mede laten werken, zonder feitelijk te weten, waar diezelfde kinderen later als boer een bestaan op moeten bouwen. Hoeveel arbeiders zijn er niet, die weten dat de eerste de beste terugslag in de bedrijvigheid voor hen de D.U.W. betekent, met de Peel als ver verschiet. En hoeveel arbeiderskinderen gaan dezelfde weg op. Hoe is 't met onze jeugd, die nog steeds geen onderdak heeft en wier speelgelegenheid alleen Gods vrije natuur is. Hoevele kinderen worden niet naar school gestuurd om ze maar van de straat te hebben, maar aan hun toe komst te denken is een zaak van later orde. Hoeveel paartjes lopen al jaren en jaren, maar zien door gebrek aan een huis hun enthousiasme kapot slaan op alle mogelijke formulieren en voor schriften. Hoevelen wachten nog steeds op Engelse schade, huisraad- schade e.d., om zo nog wat financien by elkaar te krijgen Hoe zal de toekomst van Venray zijn, als er niet meer industrie komt en is de mogelijkheid voor industrie vestiging al niet lang voorbij Zo zouden nog kolommen vol vragen gesteld kunnen worden en het ant woord is overal hetzelfdeEr moet meer zekerheid komen, er moet een gezondere basis zijn. Want het is slechts aan een enkeling beschoren om ver weg te trekken naar andere landen en daar een betere en geluk kigere toekomst op te bouwen. Zy'n we pessimistisch als we dit schrijven. Neen, integendeel, die zijn ogen gebruikt om te zien, zal met ons constateren, dat velen door de druk der omstandigheden het wel „goed vinden" en hun idealen aan de kapstok gehangen hebben. Wie ziet wat op het ogenblik alleen al aan ontspanning wordt uitgegeven, zal zich werkelijk moeten afvragen, of dat nu allemaal wel verantwoord is. En het eerlijke antwoord zal zy'n: Neen. Het is onverantwoord om zich door de onzekerheid van deze tijden, zo te laten gaan, onverantwoord jegens het huisgezin, jegens de kinderen, jegens de gemeenschap. Wanneer het individu als zodanig niet de kracht heeft om de onzekere basis waarop wij leven heden ten dage weer sterk te maken, door ijver en werklust, door spaarzaamheid en energie, door durf en vertrouwen, met bovenal door een groot Godsver trouwen, dan komt er van de gehele maatschappij niets meer terecht en zal de wereld van vandaag roemloos ten onder gaan. Het is geen kunst om „de boel maar te laten waaien", maar het is wel een kunst een stevig gebouw te zetten op een moerassige onder grond en de moeilijkheden daarvoor met moed en beleid te overwinnen. En het is de enkeling, die daarmede moet beginnen, dan volgt het gezin, het dorp, het land. We praten van heropbouw, maar deze heropbouw is oveneens hard nodig. Wij als katho lieken vooral hebben hier een grote, zware, maar daarnaast ook een mooie taak. Wie bouwt op God, bouwt nooit zegt een oud spreekwoord, Zelfs al is de basis onzeker. Willen we Venray opbouwen, wil Nederland er boven opkomen, wil er weer veiligheid en vrede zy'n op de wereld, dan zal men de handen aan de ploeg moeten slaan en intensiever moeten werken, harder moeten sparen, zich meer moeten ontzeggen. En zy! die al hard roepen, dat het onmoge lijk zuiniger kan, geven daarmede slechts te verstaan, dat zij de ernst van de toestand van vandaag niet begrijpen, of te slap en te laf ziin om te beginnen. Want begonnen moet er worden, wil de toekomst niet nog grotere rampen met zich brengen. ii ri 111111111111 ui 111 ii ii u ii mil Volgens het woord van Christus leeft de mens niet van brood alleen. Vooral onze christelijke arbeider moet ook van gebed leven; hy heeft het even hard nodig als brood. Gebed is de ademhaling van de ziel voor de mensen, maar de arbeider is als een mens met één long, die alleen in de beste en zuiverste lucht kan leven en gedijen. Hij moet het gebed beschouwen als een tegenwicht tegen zy'n geestdodend werk, als een eiland van rust en koelte te midden van de vvoelige en zware bedrijvigheid van zyn leven, als een oase van afwisse ling in de eentonigheid van zyn sleur, als een paar sprankels geest te mid den van de lieren, katrollen en kranen om hem heen, als een persoolyke inspanning tegenover de routinetrai ning van zyn spieren. De arbeider heeft het gebed nodig om de nadelige gevolgen van zijn arbeid tegen te gaan en ongedaan te maken. II ij moet bidden om niet verbitterd te worden, om zijn lot en zijn bestemming met berusting te dragen, om zyn levenstempo niet te ontstuimig op te voeren, om maat te kunnen houden ook als hy op drift raakt, om niet in opstand te komen tegen Gods beschikkingen, om zyn persoonlijkheid niet in de massa te laten opgaan, maar om ze als iets heiligs en iets eigens te bewaren en te koesteren in de schrijn van zyn hart, om een denkend mens te blijven, die niet vergeten mag dat ook hy een ziel heeft, waarvoor hy moet zorgen. Als ze van honger schreit, mag hy ze geen steen voor brood geven. Hy bidt om een open oog en een open hart te bewaren voor de mooie en tere dingen van het leven. Want zonder gebed wordt hy zo ge makkelijk ruw, hard, spotziek, bitter en sarcastisch. Alleen met gebed kan hy een bly kind van God blyven. Alleen het gebed kan de ai beider bewaren voor het drijfzand van de vervlakking en de verstoffelijking, omdat hy dan alleen vry kan adem halen en vanzelf de weg gebaand wordt voor het hoogland van ver dieping en bezinning, dat geen mens lang kan ontberen zonder zichzelf in een vals keurslijf te wringen en te verbasteren. Hy mag zich niet als een klimplant vasthechten aan de aarde, maar moet af en toe omhoog kunnen zien, waar de sterren aan de hemel staan te bidden, die hem de weg wijzen naar een schoner en beter vaderland. Het gebed is ook bevorderlijk voor het werk zelf. Een arbeider die bidt, zal zijn werk zo keurig en vakkundig mogelijk verrichten; op de duur zal hy het gaan zien als een onderdeel van zijn gebed, waarmee hy ook God kan verheerlijken en dienen. De Grote Meester zal zeker de gave van zyn eeltige handen niet ver smaden. Het gebed slijpt de hardste kanten van zyn werk af en laat geen verbit tering in zyn hart wortel schieten; hij is dankbaar dat hij werken kan en werken mag en legt er daarom heel zyn kracht, zyn inspanning en zyn bozieling in. Het openbaart hem zonneklaar de grote bovennatuurlijke waarde van de arbeid. Daarom wordt zyn werk er licht en warm door. Alleen in het gebed vervagen de klasse-tegenstellingen en de scherpe contrasten van zyn bestaan, die soms zo erg kunnen schrijnen. Het gebed herinnert de arbeider aan zyn vader huis hy heeft nog een ander en beter bestaan te goed. Het wachten kan lang duren en pijnlijk zyn, maar het is de eeuwige graankorrel, waar uit een nieuw leven opbloeit. t P. H. RONGEN O.C.R. lllllllGliili-lllllilllllllIEiniaillllllHlillIllllllllllilKlISIIIIilllllLinilllllllliniüiniS Venrayse arbeiders in 1584 te Blitterswijck. Uit het rekeningenboek 1584—1585 memoreren wy: De „torfisteckers van Rhay" kre gen voor hun arbeid ten dienste van het Huis jaarlijks een vat erwten. Een malder rogge kreeg „den tim merman Mester Derick van Ray voer uitwinden des schips bij Knjppings tyt". Knipping was commandant van de soldaten, die op het huis logeerden. De ,,sluyss"(waterval, cascade) werd werd in 1585 door dezelfde timmer man hersteld. Hij werkte in Maart met zyn zoon 'er n dagen aan en verdiende iedere dag met deze XI st. De twee houtzagers van Venray, die het hout moesten zagen, dat voor de reparatie was, kregen ieder vyf stui vers per dag; zy werkten 6 dagen. Pastoors vanWanssum Wanssum is al een betrekkelijk oude parochie: althans in 1519wordt een Seger van de Hatert als pastoor vermeld. Na hem vinden wijThomas Jan Reynders, in 1528. Lange tijd heeft de herdersstaf ge voerd Peter van de Hatert of Thomas Herloe, ook bijgenaamd van Mierlo. Hy verschijnt al in 1533 en leeft nog in 1569. Maar toen was hy toch al afgetreden, want in 1563 wordt als pastoor vermeld Peter van der Nasen. terwijl wy in 1570 Hendrik van Daill aantreffen. Na 1594 zyn pastoor zijn pastoors geweest Wilhelmus Wy nands, Thomas Reinders en Hendrik Zybkens. Deze laatste ging tot een beter leven over in 1650. Dan ontmoeten wyWilhelmus van der Straeten, gestorven in 1676, Gerard Thomassen van Beugen en Jacobus Deckers, die dit tranendal verliet op 25 Januari 1694. De volgende pastoor schijnt de schrik om het hart geslagen te zijn, toen hy Wanssum van nabij be schouwde. Hy was Frans Puttelinck uit Horst. Slechts één dag is hy pas toor geweest en keerde met goed vinden van zijn overheid wederom naar Horst terug. Achtereenvolgens ontmoeten wy nu: Daniël Mours, die 25 Augustus 1720 overleed. Herman Heurkens uit Oeffeit pastoor van 1721-1823. Adolphus Buyssen, uit Horst, pastoor van 1723—1727. Petrus van Loon, uit Deurne, die een langdurig pastoraat had n.l. van 1727—1763. Joannes Kuypers, uit Well, deed er korter over, maar vulde toch 24 volle jaren, namenlyk van 1764—1798. Matthias Beeker, uit' Lottum, was maar één jaar pastoor namelijk van 1799—1808. Wegens verval van krachten deed Pastoor Caspar van Douveren uit Horst in 1820 afstand van zijn parochie, die hy sinds 1808 had bediend. Hy overleed te Horst op 3 December 1825. Hij was opgevolgd door Jacobus Cleophas uit Venray, die herder was van 1820—1822- Een grote consternatie beleefden de parochianen van Wanssum in 1849. Hun pastoor, sinds 1822, was hun de woorden des eeuwigen levens aan het verkondigen op de preekstoel, toen hij daar plotseling zelf naar het eeuwig leven werd opgeroepen. Hij was Johannes Antonius Arts, af komstig uit Yenrav. Zyn opvolger Franciscus Dooremans, uit Bergen, bleef maar één jaar en toen regeerde wederom een Venray er Franciscus Roelofs en wel van 1850— 1862. Na hem kwam Petrus Reynier Maessen van de bekende familie van die naam uit Echt-Pey. Een Pasloor van Wanssumlop reis De Rentmeester van d« I Huize Blit terswijck maakte op 28 "anuari 1584 met de toenmalige Pastoor van de parochie WaDssum een uitstapje naar Roermond, om daar een paspoort van de Gouverneur Warlusell zien te krijgen en tevens om aan een zekere Doctor Stalborch een partij boter als geschenk aan te bieden. Als een goede Rentmeester heeft hy de uitgaven goed aangetekend. Lezen we maar: Van Blitterswijck tot Helden: „wat geten, 6 stuver". „Und van overfahren, want vil y'sch inder Masen, 6 stuver". „Des'avontsfur myn maltyt 6 st". „Unn fur my und den pastor 1 pot wyns, 6 st.". i saterdachs middach maltyd und 1 pot wyns fur my, 12 st." „Des avondts M. Johan Fronhoven und M. Johan Asch te gast gehatt mit den pastor, fur ons maltyt, 23 st." Armoe hebben zy dus bepaald op deze tocht wel niet geleden. By de terugtocht moesten zy te Maasbree blyven overnachten, want aangete kend werd: „Des nachts tho Brey gewest, vi st." De hele reis had gekost 12 gl. bb en 14 st. Maar daar doen we het tegenwoor dig zo niet meer voor Een bierbrouwerij Wanssum in 1584. te Dat in Wanssum ïeeds in 1584 een bierbrouwerij schijnt geweest t6 zyn, zou men kunnen afleiden uit de vol gende post in een oud rekeningen boek van Blitterswijck: „Noch daarnah ein tonne biers gehaelt tot Wanssum van Vijt Kes seis, omdat wy gheen bier liatten". Film in de openlucht Op Zondag 3 Sept. zullen we hier in Venray een aardig experiment zien, namelijk de vertoning van een grote missie-film -Sacred City" in de open lucht, 's avonds om half neger, op het sportterrein aan de Oostsingel. We zouden deze film kunnen be schouwen als een inleiding op 'de Dekenale missieweek, maar do plan nen hiervoor zyn reeds oud en het is slechts toevallig, dat deze vertoning nu gegeven wordt. De film Sacred City, is geheel in China opgenomen en uitsluitend door Chinesen gespeeld, die hiermede als heidenen hun dankbaarheid hebben willen tonen tegen het vele opofferende werk der missionarissen in de tijd der Japanse overheersing. Een tijd, die practisch hetzelfde was als de tegenwoordige communistische over heersing en zo dus wel een verschrik kelijke realiteit wordt. Deze film geeft niet alleen enkele historische gegevens weer, maar geeft ook een interessante kyk op het Chinese leven, zoals dit boleetd wordt op het platteland en brengt ons als zodanig in aanraking met de zelf beheersing, koelbloedigheid, dogma tisme, sluwheid en handigheid van dit voor velen raadselachtige Chinese volk en doet ons misschien iets be grijpen, van de geweldige betekenis van dit uitgestrekt Ryk, waar nu het Bolsjewisme heer en meester is. Deze film verhaalt de lotgevallen van een zonnig Chinees dorp, met mensen vol kinderlijke vreugde, doch ook met een sterke geestkracht. Deze geestkracht wordt gepersonificeerd in CHU-LI de Chinese onderwijzeres van het dorp en verloofde van kapitein LO. Tegenover het brute geweld van de overheerser, stelt CHU-LI de taaie volharding van haar vadeilandsliefde. Overweldigd door Japans geweld, blyft haar wilskracht zegevieren. De vernietiging van huis en goederen, de scheiding van haar verloofde, kan haar sterke geest niet knakken. Het Chinese toneel kent geen happy end. Zo ook deze film. Pater King wordt vermoord, kapitein LO heeft zyn verloofde moeten verlaten om in ondergronds verzet de strijd tegen Japan voort te zetten, CHU-LI zelf, overweldigd door de brute kracht van de verdrukkers, blyft eenzaam in de gevangenis achter. Ongetwijfeld zal deze openluchtfilm vele bezoekers trekken. In Venray staat een huisl Weet U, dat vandaag over een maand de vlaggen al wapperen, de missionarissen onder de hand al schor zyn van het praten en we van daag over een maand al kunnen zeggen, of de W.I.L.M.A. van Venray slaagt of niet. Het enige wat U er tot nog toe van g6zien hebt is iedere weel$ oen stukje in de krant; maar te beginnen met de volgende week gaan de ramen en de deuren van het WILMA-HUIS open. Dan kunt U alvast om een hoekje kyken, wat er alzo al gedaan en geregeld en ge organiseerd is. Dat gaan we vandaag eens doen. Om een hoekje kijicen. En een bepaalde hoek. De andere keren hebben we gesproken over de HOOFD ZAAK, WAT WILMA IB! Missietentoonstelling; die liefde en kennis van de missie geoft. Nu gaan we eens aan de gang over wat er alzo BIJ komt. In dat Huis daar woont WILMA U kent de naam, maar WILMA zelf kent U nog niet. Het is geen „zy" maar een „hy", al klinkt die naam wat vrouwelijk. Die zult U leren kennen met al zyn pracht en statie, met zyn stands en zyn 21 missionarissen, met zyn loterij, met zyn tenten van broodjes, pttates- frites, wandelende Jood, sjoelbak met vliegende schyven, zyn muziek en zyn zang, zyn gramofoonplaten-op-verzoek, zyn waarzegster en lachspiegel van 23 September tot 1 October. Die WILMA heeft een geluidswagen Daarmee trekt hy rond a.s. Dinsdag in de Kerkdorpen, want Woens dag is de inzameling van de pry zen voor de Fancy-Fair, voor de lotery. Dan komt WILMA vertegenwoordigd door de plaatselijke comité's om met een grote vrachtwagen alles te innen, wat voor WILMA hebt klaargezet en WILMA hoopt, dat het een volle wagen wordt. WOENSDAG trekt de WILMA-gelu ids wagon Venray rond en de dagen, die daar op volgen wordt in Venray huis aan huis aangebeld en zullen de sirenes loeien door de straten, want de brandweer en de leden van de verschillende buurtverenigingen zullen in Venray als evenzovele handen van de WIMA Uw prijzen op de wagen dragen. Die WILMA heeft een wielerronde Wat zegt U daar nu van. Is dat niet sportief!! Dat noem ik nu eens „met je tyd meegaan". WILMA is dan ook een man van deze tyd. We kennen de ronde van Frankrijk, onze ronde van Nederland, de ronde van Deurne, de rondo van Servaas, nou, noem maar op, noem maar op. En wil WILMA meegaan met zyn tyd, dan stapt hy ook op de fiets en gaat rennen, rennen. Als maar door, de ene ronde na de andere. Kempweg, Merseloseweg, Langeweg, Kempweg. Draaien, draaien, als maar door, draaien. Een juweeltje van een parcours, asfalt, glad. Het wordt een ronde van senioren en junioren, en voor de variatie in de pauze een ronde van mannen boven de 40 jaar op gewone fietsen en daarna jongens van 13 16 jaar ook op gewone fietsen. Dat belooft wat op Zondag 17 September. Midden in het hartje van Venray. Een macht volk stroomt er natuurlijk naar toe. Het centrum van onze stad zal trekken. Een geweldige drukte en een gezellige drukte, want WILMA laat rijden om de ORANJE-BEKER, Bewoners van de Kempweg, Merseloseweg en Laneeweg, wat heeft U een boffie. Zo maar langs uw huis. Je kunt hoog over de straat kyken vanuit uw raam. Een eerste klas plaatsje, maar daar heeft U dan ook wel wat voor over is het niet? WILMA kan by U toch ook wel komen met een plaatsbewijs. Gezinskaarten OKE Die WILMA heeft een krant En wat voor een krant. Groots! Vier volle pagina's. Met foto's en verhalen. Huis aan huis wordt die zomaar bezorgd. Hij wordt gelezen van a tot z. Wat een juweel van een reclame. Wat een propaganda! Zijn er nog liefhebbers voor een advertentie De kans van de dag. Hebt U ooit zo'n reclame-kans gehad voor uw zaak. Laat WILMA maar schuiven. Die heeft het best geschoten. Een man van deze tijd. Hy werkt niet alleen aan zyn eigen opbouw, maar tegelyk geeft hy zijn krachten aan de opbouw van Dekenaat Venray. In Venray staat een huis WILMA doe je best. Je hebt medewerkers van alle kanten en je doet je naam eer aan, want.... het WIL als MAar goed gaan. DE KLOKKELUIER. 1111 ui in 1 n 11111 dm li 1111111111111:111:1111111 m i inn 1:1 m i iikii m i n 11 Minister Mansholt heeft geantwoord op de plannen voor de vrijmaking van het vee van de zo gevreesde en besmettelijke tuberculoze, die door de Stichting van de Landbouw dien aangaande zyn opgesteld. Uit dit antwoord blijkt, dat de regering slechts bereid is haar bij drage aan dit plan te verlenen, wan neer de grootst mogelijke zekerheid bestaat, dat de plannen ook financieel ondanks mogelijke verrassingen, die zeker niet zullen uitblijven kunnen worden uitgevoerd. Alleen als de nodige financiën hier voor beschikbaar zyn, is de regering van plan haar steun te geven. Dit werk moet tot liet einde toe volvoerd kunnen worden en niet slechts gericht zijn op een aanmer kelijke verlaging van het reactie percentage. Alleen als voldoende geldmiddelen beschikbaar zyn om de reactie-dieren te slachten en de nodige vergoedingen uit te betalen, wil de regering haar steun verlenen. Gedecentraliseerde uitvoering De modedeling van de veehouderij, dat zy uit een in te stellen heffing van 25 cent op de 100 kg melk in vyf jaar 50 millioen gulden voor dit doel bijeen zou brengen, heeft ertoe geleid, dat ook de Overheid een gelijk bedrag zal bijdragen. I11 het begin van deze zomer heeft de regering doen weten, dat zy zich kon verenigen met een provinciaals- ge wijs gedecentraliseerde uitvoering, waarbij rekening werd gehouden met 't feit, dat de Gezondheidsdiensten de provincie als werkgebied hebben, dit sluit tevens in, dat de bijdragen uit de heffing op de melk naar de pro vincie, waar zy zyn opgebracht, terug zullen gaan. Tezelfdertijd heeft de Minister de Provincinciale Gezondheidsdiensten verzocht hun provinciale plannen met spoed op testellen en ter goedkeuring in te zenden. Het is hierby de uitdrukkelijke mening van Minister Mansholt, dat om spanningen te voorkomen landelijk de heffing per kg melk gelijk zal moeten zyn en tevens, dat, hoe wel de besteding der gelden enigszins kan verschillen, in het provinciale fonds de volledige heffingsgelden moeten worden gestort, opdat deze gelden, landelijk bezien, inderdaad een gelijke bijdrage vormen als die van de Overheid, welke bijdragen op de eerste plaats dienen te worden aangewend om zieke dieren met vol doende vergoeding te bestemmen voor de slachtbank. Levensbelang voor de veehouders De Minister constateert met vol doening, dat de veehouders steeds meer tot het inzicht komen, dat zy het grootste belang by een algehele sanering van de veestapel hebben. Alleen door een gezamenlijke uiterste krachtsinspanning kan dit uiterst belangrijke probleem worden opgelost en het is een levensbelang voor de veehouders, dat deze oplos sing komt. De Overheid eist bovendien niet meer dan dat men de consequenties van eigen voorstellen aanvaardt. Het tijdstip van uitvoering van het plan is afhankelijk van de provinciale plannen, waarop thans wordt ge wacht. De Minister besluit zyn brief dan ook met de mectedeling, het op pry's to zullen stellen, ten spoedigste de plannen van de Provinciale Gezond heidsdiensten te mogen ontvangen, omdat eerst dan ten aanzien van de tenuitvoerlegging van het gehele plan een beslissing kan worden ge nomen. hui 111.1111 n 11111111111 n 1111111111 Pauselijke Encycliek over de moderne dwalingen Paus Pius XII heeft deze week de Encycliek „Humani generis" gepubli ceerd waarin hy het polygenisme en het existentialisme veroordeelt. Met polygenisme bedoelt de Paus voornamelyk de materialistische (communistische) theorieën over het ontstaan van de mens in het bijzon der en de levende wezens in het algemeen. Volgens de materialistische leerstellingen zouden Adam en Eva niet de enige „eerste ouders" van het mensdom zyn geweest. Do Encycliek zegt dat deze bewe ringen geen enkele wetenschappelijke giondslag hebben en verspreid worden met de bedoeling het Godsidee te verstikken. Het existentialisme, waarvan de Franse auteur Sartre de moest be kende vertegenwoordiger is, moet volgens de Paus worden verwor pen, omdat het als leidend beginsel huldigt, dat er geen absolute onaan tastbare en onveranderlijke geestelijke waarden bestaan. Aan het slot van de Encycliek, doet de Paus een beroep op alle kerkelijke overheden, die by de weten schappelijke opleiding zyn betrokken, om naar beste weten en geweten de geloofsleer zuiver te bewaren en zich in alles te richten naar het door de H. Geest geleide leergezag der Kerk. I l l;lil 11 I I I III 1 I.I II III I1111I I11 i n (i

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1