BOEREN grijpt Uw kans A Zieken-Triduum. WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN De QóddeÜ[ke Qeüwden e nieuwe Pac/Uwet BEL BIJ BRAND 392 DeKi ndetmend. Zaterdag 17 Juni 1950 No. 24 Een en Zeventigste Jaargang Druk en Uitgave Firma van den Munckhof Drukkery Kantoorboekhandel Grootestraat 28 Telefoon K 4780 512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen op aanvraag verstrekt Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray fl 1.00 buiten Venray fl 1.20 uitsluitend vooruitbet. De katholieke publicisten wordt er dikwijls een verwijt van gemaakt, dat zij zich bijna uitsluitend bezig houden met de moraal en het dogma, de levenskern van ons geloof schandelijk verwaarlozen. Zodra ze naar de pen grijpen, tekenen ze bordjes met verboden toegangdit is verboden en dat is niet toegestaan en dat daar mag ook al niet, ieder terrein rasteren ze af met prikkeldraad; van onze lage landen maken ze een landschap vol ravijnen en afgronden, erger dan de Himalaya. En nu ze er eenmaal slag van ge kregen hebben, doen ze niets liever dan dat, doen ze feitelijk niets anders meer en zo moraliseren ze uit den treure, tot we er beu en wee van worden. Een groep van deugden valt echter gewoonlijk buiten hun moraliserende manie: de drie goddelijke deugden van geloof, hoop en liefde. Daar weten ze niet goed raad mee. Daar zitten ze onmiddellijk mee midden in het dogma. Daar ontbreken de practische toepassingen en de sprekende ver gelijkingen. Daar voelen ze geen vasten grond meer onder de voeten. Daar moeten ze geest en hart tot. God ver heffen, die in den Hoge woont. Daar staren ze in de ongemeten ruimten, in het grondeloze licht van Gods heerlijkheden. De drie goddelijke deugden van geloof, hoop en liefde, ons met de doopgenade ingestort, vormen de grondslag van het bovennatuurlijke leven van de in Christus herboren mens. De deugden die hij het meest en het eerst moet beoefenen, zijn juist de drie goddelijke deugden, want zij eerst maken hem tot christen. Een Hottentot, een Javaan en een Hindoe kunnen alle mogelijke zedelijke deugden beoefenen; ze kunnen eerlijk, rechtvaardig, barmhartig, zachtmoe dig, nederig, zelfs kuis zijn, maar de deugden van geloot, hoop en liefde blijven voor hen een verzegelde bron en een gesloten tuin; aan dit water, dat opspringt ten eeuwige leven, kunnen zjj hun dorst niet lessen, want daar mogen alleen zij van drinken, die ingegaan zijn in het heiligdom Gods. Als deze drie goddelijke deugden het wezen van het christelijk leven uitmaken, is het wel zeer bevreem dend, dat er zo zelden de nadruk op gelegd wordt, dat geen enkele biecht spiegel er over spreekt, dat de moraal boeken leren, dat ze vanzelf in de practijk van een christelijk leven op gesloten liggen. Is dit misschien niet een van de redenen, waarom ons christelijk leven zo arm, zo leeg, oppervlakkig, zo burgerlijk is? Kan er ooit van een bloeiend leven gesproken worden als de rijkste knoppen nooit bloesemen, als de gaafste vruchten geen kans krijgen Zeker, wie een christelijk leven leidt en de geboden van God en de Kerk stipt en trouw onderhoudt, is hiertoe slechts in staat, als hij in het bestaan van God gelooft en alle noodzakelijke eigenschappen van do goddelijke na tuur voor waar aanneemt, als hij God ziet als de loner van het goede en de straffer van het kwaad en hij er zich bewust van is, dat zyn leven in al zyn hunkering, in zyn zoeken naar geluk en verzadiging, naar God keerd staat, als hy zyn verkeefde neigingen onderdrukt, zyn bekoringen overwint, zyn voornemens ten uitvoer brengt, omdat hy niet alleen in God gelooft, op God hoopt, maar Hem ook met alle krachten van zijn ziel be mint. Christelijk leven zonder geloof, hoop en liefde houdt in de practijk nog geen uur stand. Wat zal ons geestelijk leven on eindig dieper en rijker worden, als we deze drie goddelijke deugden niet als een vage en verre achtergrond be- schouwon, als een motief, dat heel diep in ons handelen verborgen zit, maar als we ze beoefenen om henzelf en in henzelf, als we daden van geloof, hoop en liefde, puur en zonder bijmengsel, gaan stellen. Is er iets schoners denkbaar dan bewust in God geloven, Hem in het licht van de genade te kennen, zoals Hy zichzelf kent, te geloven in Zyn almacht, Zijn wijsheid, Zyn volmaakt heid, Zijn heiligheid, Zijn onverander lijkheid, Zyn onmetelijkheid, te ge loven in de drievoudige vlam van het goddelyk leven, te geloven in het mysterie der Menswording, der Ver lossing, der Heiligmaking van het menselijk geslacht? Is er iets schoners denkbaar dan bewust op God te hopen, het anker vast te grijpen dat steun geeft aan ons wisselvallig leven, een zekerheid te verwerven, die onverwoestbaar is, omdat ze steunt op Gods goedheid, barmhartigheid, lankmoedigheid, de rechtvaardigheid, getrouwheid Is er iets schoners denkbaar dan bewust en met heel ons hart God te beminnen, die ons het eerst heeft liefgehad, wiens wezen louter goed heid, schoonheid, waarheid en liefde Vergelijking tussen Horst en Venray* Menigmaal is in dit blad reeds geschreven over de kleine boeren stand, over haar problemen en over de oplossing daarvan. Alleen o.a. al omdat een bloeiende boerenstand voor deze streken een eerste vereiste is. Vele problemen zyn reeds opgelost omdat men nu eindelijk totjde erken ning gekomen is, dat ook de kleine boer van essentieel belang is voor het economische leven in ons land, maar vele andere problemen wachten nog op een oplossing en vele nieuwe zyn ontstaan. We denken by de laatste byv. aan de grote grondhonger en aan de honderden jonge boeren, die feitelijk op dit moment niet weten, of zy de aloude boerenstiel, die reeds geslach ten lang het vak van hun familie is, zullen blyven volgen. We denken aan emigratie, ontgin ningen enz. enz,, allemaal problemen, waarvoor nog menigeen zyn hoofd over breken zal. Toch ryst van de andere kant de vraag, of onze boerenmensen zelf wel het nodige doen om wat steviger in de schoenen te komen staan, om zelf de oplossing van zoveel moei lijkheden ter hand te nemen op het eigen bedrijf. Een klein onderzoek, dat wij heb ben gedaan, bewijst zonneklaar, dat vele van onze Venrayse boeren hier aan niet dat doen, wat redelij kerwijze van hun gevergd kan worden, tot schade van hun eigen gemoedsrust, portemonr.aie en hun kinderen. Wie zich aan een ander spiegelt, spiegelt zich zacht, zegt het spreek woord en we hopen, dat Horst ons niet van oneerlijke bedoelingen of wat dan ook zal betichten, als we de toestand op landbouwgebied tus sen Horst en Venray gaan bekijken en vergelijken. TUINBOUW. De meeste van onze lezers zullen reeds direct zeggen: ja, maar dat is heel wat anders, Horst is tuinbouw gebied en wy moeten het hier in Venray hebben van de rogge, haver, aardappelen enz. Inderdaad, vele boeren moeten het daarvan hebben, maar waarom Omdat zy niet tot de tuinbouw overgaan. Laten we nu eens beginnen by het begin. Menig Venrayse boer kijkt Horst scheel aan, omdat daar op zulk een kleine bedryven toch heel wat meer verdiend wordt als in Venray met de gemiddeld grotere bedrijven. Als we zien, dat in Horst 400 be drijven kleiner zyn dan i Ha., tegen over Venray met 275, dan mag men zich toch wel afvragen, hoe houden zy daar het leven op Van 1—5 Ha. zyn er in Horst 360 bedrijven, in Venray slechts 230. Waar leven daar de mensen dan van Van de 5—10 Ha. heeft Venray ongeveer 250 bedrijven, Horst slechts 160, terwijl bedrijven met 10—20 Ha. een voordelige positie oplevert voor Venray van 315 tegen 145. Zo blykt dus wel zonneklaar, dat men in Horst moet werken op be drijven, die veel kleiner zyn als in Venray, terwijl het toch een bekend feit is, dat daar het dagelijks brood verdiend wordt en op vele kleinere bedrijven zelfs beter als hier op som mige grote. Dit moet dus komen door de tuin bouw, die men daar beoefent en men behoeft geen boer te vertellen, wat de pry'zen der tuinbouwproducten zyn. Inderdaad, men heeft daar teelt vergunningen voor nodig en die zyn er in Venray niet zoveel als in Horst. Over de kwaliteit van de grond zullen we maar zwijgen. Venray en Horst hebben over het algemeen dezelfde grond en hier in Venray liggen percelen genoeg, die voor goede tuinbouwgrond geschikt zyn. Als we de teeltvergunningen ook buiten beschouwing laten, dan zyn er nog altijd asperges, aardbeien, zwarte bessen en vroege aardappelen met nateelt, die vrij gebouwd kun nen worden. Dus waar iedere boer mee beginnen kaD. Maar ook hier steekt Horst weer de loef mee af tegen Venray. Want van de 70 Ha., waarop Horst asper ges steekt, komt Venray nog niet aan 20 Ha. Als we nu ruw geschat rekenen, dat 1 Ha. 3000 kg. asperges opbrengt aan een gemiddelde prijs van f 1.50 per kg., dan blijkt dat Horst met 70 Ha. asperges f 315.000 beun, terwijl Venray voor 70 Ha. rogge even over de f 50.000 komt, de roggeopbrengst is, die slechts onze zwakke weder liefde vraagt om ons een geluk en een vrede te schenken, die alle begrip te boven gaat, die er slechts naar verlangt helemaal een met ons te worden en ons deelachtig te maken aan zyn eigen heerlijkheid? P. H. RONGEN O.C.Ït. hoog gerekend aan 3 duizend kilo per bunder en f 24 per 100 kg. Het aspergesverbruik stijgt nog ieder jaar en zij, die reeds voor tien jaren voorspelden, dat het met de asperges mis moet lopen, zyn wel bedrogen uitgekomen. In deze streken zijn degenen, die met asperges begonnen zyn, er boven op gekomen en het is onbegrijpelijk, hoe men deze teelt hier niet op grote schaal aandurft. Met aardbeien en zwarte bessen is het precies hetzelfde. Nog geen halve bunder wordt in onze gemeente aan dit product gespendeerd. Wie de veilingcijfers leest, vraagt zich af, waarom veel van onze kleine boeren zich ook daar eens niet op toe leggen. Neem dan de zaadteeltcontracten met een gemiddelde opbrengst van f 3000 per Ha. In Horst heeft men hiervoor 230 Ha. bestemd, met dezelfde grond en dezelfde mogelijkheden heeft Venray hiervoor nog geen 20 Ha. disponibel. We behoeven de boeren er niet op te wijzen waar hier de goede grond ligt en men heeft dan nog niet eens kassen nodig. In Horst heeft iemand vorig jaar op 12 aren kassen gezet, waaruit hij enkel aan vroege sla reeds f 3000.— opstreek. Onze boeren, die niet weten wat zy met hun jongens moeten aanvan gen, hebben hier een kans. Heeft men zich wel eens gereali seerd, waarom in Horst zulke kleine bedryven aan zoveel mensen een goed bestaan verschaffen, terwijl men hier 'op grote bedryven dezelfde uitkomsten krijgt en onze jonge boeren weg moeten de vreemde op. T eel tvergunningen Komen wy aan de producten waar voor een teeltvergunning nodig is, dan blykt, dat Horst vorig jaar met 65 ha. augurken meer dan f 100.0OO ontvangen heeft. Inderdaad, Venray staat ver achter by Horst, wat teeltvergunningen betreft. Voor Horst zyn 220 ha uitgegeven, voor Venray slechts 21 ha. Maar is het dan ook geen schandaal, dat nog steeds tuinbouwvergunningen ver dwijnen en niet worden gebruikt. Teeltvergunningen van 30 en 47 are liggen waardeloos in de kast en van daag of morgen kómt er controle en dan verdwijnen ze en Venrayse men sen, vooral jonge mensen, kunnen er naar fluiten. Men spektakelt wel, dat er veel te weinig is, maar wat te zeggen van een boer, die een teeltvergunning ver koopt aan iemand in Horst, terwyl zyn eigen broer aan de andere kant van onze gemeente, er op zit te springen. Is het geen schandaal, dat in Yssel- steyn teeltvergunningen van 30 are niet gebruikt worden, terwijl de ge meente Sevenum alleen nieuwe ont ginningsboerderijen uitgeeft van 5 ha aan hen, die een teeltvergunning hebben van 40 are. Hier laten Venrayse boeren wel bewust een kans schieten, die niet alleen voor hun zelf en hun kinderen, maar ook voor onze gehele gemeen schap van het grootste belang is. Als men niet weet waar met zyn jongens naar toe, waarom ze niet gestuurd naar de telers hier in de buurt, die behoorlijk loon geven en waar zy na vyf jaren een teeltvergunning krijgen van dezelfde grootte als het bedryf waarop zy gewerkt hebben, mits zy een tuinbouwcursus hebben door lopen en 24 jaren zyn. Waarom zitten vele boeren te piekeren, hoe zy met hun boerderij alle jongens een goed bestaan kunnen bieden, als men dergelijke kansen laat voorby gaan. Met kankeren komen we er niet, maar wel met de handen uit de mouw te steken. Maak ze vaklui, maak ze tuinder en verschillende boerderijen, die nu aan één gezin een bestaan opleveren, leveren in de toekomst een goede boterham voor meerdere van Uw kinderen hun gezinnen. Of moet het gaan als met de kui kens, waarvan men er maar niet ge noeg kan krijgen, maar waarvan de bonnen verkwanseld worden naar elders en waarvan de jonge pullen worden verkocht. Hiermede breekt men het eigen boerenbedrijf af en helpt men niet mede aan oplossing van de problemen van onze kleine boerenstand. We kankeren dikwijls te veel, maar dur ven niets. Doe als de oude pioniers, die de Peel hebben bedwongen, doe als de kerels, die nu naar Brazilië, Canada en Australië trekken, doe wat en kom uit Uw sleur. Help mee bouwen! Het nieuwe ontwerp-pachtwet heeft al menige pen in beweging gebracht, we gaven hier reeds een artikel uit De Linie, en het einde is nog lang niet in zicht. Ook de Maasbode heeft zich met dit ontwerp in enkele hoofdartikelen bezig gehouden en het zal interes sant zyn voor onze lezers, de mening van deze zyde ook eens zij het dan ingekort - te horen. Allereerst ryst de vraag of de oude pachtwet, onder de oorlog aangevuld en verbeterd dooi het pachtbesluit, ■niet goed meer is, ook al omdat deze nieuwe pachtwet gebaseerd op het oude pachtbesluit Maar laten we eerst het nieuwe ontwerp even bezien. De samenstel ling der regeringscommissie, die dat varkentje moest wassen, was te uiteenlopend om eenstemmigheid op alle punten te kunnen verwachten, daar de ene party opkomt voor de pachter en de andere daarentegen voor de verpachter. Men beefc dan echter geprobeerd om normen te vinden, die een rede lijke opbrengst waarborgen van het gepachte, met inachtneming van redelijke belangen van de verpachter. En nu is het maar de vraag, wat beide partijen, pachters en verpach ters onder „redelijk" verstaan. Eén winstpunt is er zeker, de Pachtkamer komt te vervallen en de Grondkamer zal als rechtscollege alle kwesties uit de pacht voortvloeiende berechten en iedere pachtovereen komst toetsen. Geen twee kamers meer, maar één rechtscollege. Dit college brengt echter weer gevaren mee. Wil men een pachtovereenkomst toetsen, dan zal die dus schriftelijk moeten wor den voorgelegd, want staat de pacht overeenkomst niet op schrift, dan is de verpachter niet verplicht om te betalen en kan zelfs de betaalde pacht terug gevorderd worden, ter wyl hy tot generlei verplichting uit de mondelinge overeenkomst gehouden is, Hoe dit kan overeenstemmen met de rechtvaardigheid en de morele verplichtingen, die men op zich neemt, is een raadsel, dat zeer zeker in de Kamers zal worden opgelost. Tot heden lykt dit meer op de be kende Duitse methodes. Waaraan moet de Grondkamer nu toetsen Aan normen door de Minister streeksgewijs vastgesteld. Deze nor men moeten dan natuurlijk strekken tot waarborging van een redelijke opbrengst van het gepachte. ^Moeten de Grondkamers, waarin de pachters en verpachters vertegen woordigd zyn, deze normen niet vaststellen Dit zou toch logischer en ook democratischer zyn De Grondkamer zal voorts hebben na te gaan of de overeenkomsten tot gevolg zullen hebben: ie een ondoelmatige of een, met het oog op de ter plaatse beschikbare landbouwgrond, sociaal onverant woorde bedrijfsomvang; 2e een ondoelmatige bedrijfsuit oefening tengevolge van ongunstige verkaveling. Indien zich een van deze of beide gevallen voordoen, dan kan de Grond kamer de overeenkomst vernietigen of wijzigen. Dat laatste woordje „wijzigen" is fout, omdat de rechter hier op het terrein van pachter en verpachter komt en op de stoel van een der belanghebbende partijen gaat zitten, waardoor hy partijdig wordt en dus geen rechter meer is. Hy moet kennelijk onwilligen kun nen dwingen, maar niet zelf de overeenkomst aanpassen aan de vastgestelde normen. Dat verder een pachter voor de napacht dus na 10 jaren zeker gesteld wordt, is juist en in de praktijk komt, tenminste in deze streken ook niet anders voor. In de nieuwe Pachtwet is het nu ook zo, dat na 10 jaren de overeen komst gewoon blijft doorlopen en dat de verpachter alleen zijn goed terug kan kry'gen voor eigen exploitatie en dan nog alleen maar, indien deze in gebruikneming voor hem van overtuigende betekenis is, daar an ders de pachter in deze tijd van grondhonger practisch brodeloos is. Ook hier schuilen weer grote ge varen, immers pachter en verpachter kunnen het goed op een gegeven ogenblik dringend nodig hebben en wie krygt het dan Eveneens lykt het een gevaarlijk punt om in geval van ziekte van de pachter, een van zyn kinderen auto matisch in zyn plaats te stellen. Kortom, ook aan deze nieuwe wet zitten veel haken on ogen, maar voor zover wy-kunnen oordelen wel 't meest voor de verpachter. Naast een krenking van het recht vaardigheidsgevoel, heeft het verleden geleerd, dat zulks slechts lydt tot ontduiking van de wet, ruzie en horrie in deze tijd van schreeuwend gebrek aan cultuurgrond. Desniettemin zyn we nieuwsgierig wat of de volksvertegenwoordiger over dit alles zal te zeggen hebben, als de Regering dit plan zo ongewij zigd indient. Waarschijnlijk zal zyn, dat deze reeds de veranderingen aan brengt. De vraag is echter: ttn kwade of ten goede TOK-TOK-TOK Wat er de laatste tyd in die kippenhokken te doen is, weten de boeren zelf niet, maar zoiets hebben ze nog nooit meegemaakt. Er is gewoonweg geen bijhouden aan. De kippen pikken alsof ze bezeten zyn. Ze gunnen zich gewoonweg geen rust. De grond woelen ze maar om. En dat met dit warme weer! De stof vliegt wolkenhoog de lucht in. Als er maar een klein wormpje zich boven de grond waagt vliegen er 15 tot 20 kippen op af. Ze kakelen de hele dag en een eieren!!! En grote!! Wat mankeren die beesten toch de laatste tyd. Wilt U het weten? Dan moet U 'savonds eens gaan luisteren. Zo tegen donker als de kippen op stok gaan. Dat is al erg laat in de avond want het is lang dag. Kinderen liggen dan al in bed, want die horen zo laat niet meer op straat. Zaterdagavond moet U eens gaan luisteren, want dan wordt de balans opgemaakt en is het een gekakel van jawelste. Dat gaat niet kip per kip, maar hok per hok. Wie de meeste eieren van de week heeft. Zo is het begonnen. Drie weken terug. Daar pikte een kip parodes in „Peel en Maas". „He", zei ze by zichzelf, „wat is dat voor een plaatje. Dat heb ik meer gezien". Zy met de krant in de bek naar een stel kippen gelopen. Twee weten meer dan één, en al gauw was het ontcijferd. Ziekentriduum. Plannen werden gemaakt. Een heel actieprogramIn de korste tyd zouden alle kippenhokken gewaarschuwd worden. De vlugste kippen werden daarvoor aangesteld, (dat heeft al ongelukken veroorzaakt, want door het plotseling oversteken van de weg zyn enkele boodschappers verongelukt. Maar ja, voor mooie dingen moeten offers gebracht worden). Heel het dekenaat werd op de hoogte gesteld. Nu is het gewoonweg een kampioenscompetitie, welk hok per week de meeste eieren levert. En of het gaat Elke week wordt een record geslagen. Als U een Zater dagavond gaat luisteren zult U het verslag van deze week horen. Het is al geweldig. Ze leggen bergen eieren. Bergt U er wat weg, en als ze de eieren op komen halen, bedank dan de kippen van harte voor hun groots opgezette propaganda. DE KLOKKELUIER Veldkapel aan 't Over- broek gerestaureerd. Wat er leefde in onze voorouders, leeft nog steeds in onze mensen van deze tyd: godsdienstzin en gods vrucht. We kennen zoveel devoties tot bepaalde heiligen. In de loop der eeuwen hebben we een keur van ge beden geërfd, maar nog een andere erfenis hpbben ze ons nagelaten. Godsvrucht, als het ware gegroeid uit de grond waarop ze woonden. Hun godsvrucht uitgebeeld in steen. Zo staan ze bij tientallen langs de weg, de veldkapellen, in ons mooie Limburg. We zouden het kunnen noemen „contactpunten" van de werkende en ploeterende mens op deze aarde met de hemel en hun beschermers daar boven. Het is een dierbare erfenis, die we hebben. De oorlog en de tyd hebben er velen beschadigd, maar wat onze voorouders uit godsvrucht hebben opgebouwd, wordt door ons uit gods vrucht hersteld. Zo wordt door het volk de eene kapel na de andere gerestaureerd. OVERBROEK heeft zyn kapel van Sint Antonius Abt èn Sinte Barbara. De eerste wordt aangeroepen als beschermer van het vee, de tweede als patrones voor een zalige dood. Ook deze kapel, die reeds een 500 jaar op deze plaats staat, werd door de bewoners der buurt herspeld en verfraaid. Nieuwe beelden, gemaakt door de kunstenaar van Dongen zullen a.s. Zondag in het kapelletje worden geplaatst. De pastoor der parochie zal de beelden wijden. Jong Nederland, Jonge Garde, Bruidjes en Fanfare zullen do plechtigheid opluisteren, welke om twaalf uur aanvangt. Groot is het aantal van wonderbare gebeurtenissen, die Antonius van Padua, volgens zyn oudere levens beschrijvers juist aan kinderen vol trok. Het ene redde hy van de ondergang, het ander zou hy ten leven hebben opgewekt, een derde genas hy door de macht Gods van ernstige ziekte. Geen wonder, dat vooral de moe ders bij ongesteldheden van haar kinderen of voorkomende ongelukken zich zo gaarne tot de Heilige van Padua wenden, met vertrouwen toe vlucht tot hem nemen en hulp van hem verwachten. Uit deze eeuwenoude devotie zal het ook voorgekomen zyn, dat vooral ook aanstaande moeders gaarne by hem gingen bidden en óók zy een byzondere devotie tot hem hadden, die tevergeefs uitzagen naar de kinderzogen van haar huwelijk. En de historie verhaalt ons talrijke gebedsverhoringen. Dankbaarheid is de aanleiding geweest tot allerlei devoties. Tot heden is het byv. in Italië en andere landen het gebruik by ziekten van kinderen te beloven, dat zij by genezing een bepaalde tyd het kleed van Antonius zullen dragen. En de Kerk keurde zelfs bepaalde gebeden goed voor een plechtige inkleding Op verscheidene plaatsen dragen kinderen, die op Sint Antonius' voor bede genezing verwierven, soms jarenlang kleding van bruine stof. Ook in onze streken is dat gebruik niet zeldzaam. En elders trokken de moeders uren er naar een Sint Antonius-heiligdom, haar kinderen dragend, alsof zy het beeld van St. Antonius met het Jezus- kind voor ogen hadden. Sterk neemt het gebruik toe om op de feestdag van St. Antonius of op Zondag onder het Octaaf de kin deren, klein en groter, naar de kerk te brengen tot het ontvangen van een byzondere Antonius-zegen, waar voor de H. Kerk schone gebeden heeft opgesteld. Naar gewoonte zal ook Zondag a.s. om drie uren des middags deze zegen aan de kinderen worden ge geven. Mogen vele ouders met hun kleinen optrekken naar de Paterskerk om hun kleinen deelgenoot te laten worden aan deze Antoniuszegen, opdat zy lichamelijk gezond opgroeien, maar byzonder ook, opdat zy in deze moeilyke tijden in deugd en ware vroomheid toenemen, levend als St. Antonius zelf, met de lelie van de zuiverheid in de ene hand en op de arm het Jezuskind. Nieuws uit Venray en omgeving Zondagsdienst Soktoren. Van Zaterdagavond 8 uur tot Maan dagmorgen 8 uur Dr. v. d. HOMBERGH Charles Ruysstraat 5, Telefoon 3»3 Alléén voor spoed gevallen. Visites moeten aangevraagd werden vóór 12 uur. GROENE KRUIS Donderdag 22 Juni Consultatiebureau voor zuigelingen uit de KERKDORPEN Nieuwe industrie Maandagmorgen is in alle stilte gestart het filiaal van de fa. Frans Beeren uit Weert, in de voormalige Wederopbouwbarak. Momenteel wer ken er reeds een tiental meisjes maar het ziet er naar uit, dat dit aantal binnenkort zal vermeerderen. Zo is Venray weer een industrie rijker. Diefstal Deze week zyn er weer „heren" goweest, die met hun vingers niet van andermans goed af konden blyven. Zo miste M. uit goed afgesloten kooien achter zyn huis enkele kostbare fok- kanaries. M. die door een verkeersongeval blijvend invalide geworden is, heeft zich nu op het fokken van zeldzame kanaries toegelegd, maar de dieven of dief hebben hem niet de kans ge geven, daar de mooiste exemplaren verdwenen zyn. Afgezien van de schadepost van een f 200.- is dit wel een Z9er ergerlijk geval en de ver ontwaardiging is dan ook groot. Aan de Paterskerk verdween ook een fiets en de heer W. kon niets anders doen dan naar de politie te stappen, die beide zaken m onderzoek heeft. Vechtpartij Om een kinderballetje kreeg P. deze week ruzie met de DÜW-arbeider M. de H. Nadat enkele flinke klappen waren uitgedeeld, kwam de Rijks politie tussen beide en de politie rechter zal wel het laatste woord hebben. Zo kan een balletje wel raar rollen. Brand Nauwelijks hersteld van de ver moeienissen van Zaterdag j.l. kon de brandweer deze week enkele keren uitrukken voor de „traditionele" heidebrandjes, die met dit droge weer weer overal ontstaan. Met veel zand en weinig water kon tot op heden grote schade voorkomen worden, maar men zij gewaarschuwd zeer voorzichtig te zyn met vuur in de bossen en heide. Op thuisreis Maandag a.s. hopen met de Grote Beer in Amsterdam te arriveren: J. Oudenhoven, Paterslaan; P. Nellen L 53 Heyde; J. Jenniskens, Leunta K 42.

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1